Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση καθημερινά ο πόλεμος στο ορεινό Κουρδιστάν. Ο Τουρκικός στρατός με χιλιάδες άντρες και νατοϊκό εξοπλισμό είναι έτοιμος να εισβάλει για άλλη μια φορά στις ορεινές περιοχές και να χτυπήσει τους αντάρτες του PKK. Ενάντια στο PKK είναι και οι δυνάμεις του Μπαρζανί και του Ταλαμπανί των συνεργατών των Αμερικανών.
Οι αντάρτες του PKK είναι αποφασισμένοι να πεθάνουν για την λευτεριά της πατρίδας τους να μην υποκύψουν στις εντολές του κουμπάρου του Καραμανλή Ερντογάν.
Στην Ελλάδα του 2007 , στην Ελλάδα του Γιωργάκη του Κωστάκη και του Λάκη Γαβαλά , καμιά αναφορά δεν γίνεται στο εθνικοαπελευθερωτικό Κουρδικό Κίνημα.Τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης σκοπίμως ασχολούνται με κάθε τι άλλο ασήμαντο φυσικά και προωθούν συνεχώς την προπαγάνδα τους κάθε μέρα και κάθε λεπτό. Ελάχιστοι Έλληνες γνωρίζουν την σημασία του κινήματος του Κουρδιστάν και βοηθούν τον αγώνα του PKK.
Η προδοσία του Οτσαλάν από την κυβέρνηση Σημίτη και η παράδοση του στις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας στιγμάτισε για πάντα την χώρα μας και τους Έλληνες. Φωτεινά παραδείγματα που ξεχωρίζουν είναι η θυσία του Θεόφιλου Γεωργιάδη από την Κύπρο του Έλληνα καταδρομέα που πολέμησε στα βουνά μαζί με τους Κούρδους αντάρτες ενάντια στην Τουρκία και δολοφονήθηκε από την MIT. Ξεχωρίζει επίσης η Ελευθερία Φουρτουλάκη μια γυναίκα που με την θυσία της συγκλόνισε όλους αυτούς που υποστηρίζουν την αυτοδιάθεση των λαών και την εθνική ανεξαρτησία.Το άρθρο αυτό αφιερώνεται στην μνήμη των δύο αυτών ξεχωριστών συμπατριωτών μας που έκαναν βίωμα τους και προσωπική τους υπόθεση την πάλη των Κούρδων Εθνικοεπαναστατών για ένα καλύτερο αύριο χωρίς την τυραννία των Κεμαλιστών.
Ελευθερία Φουρτουλάκη.
Ελεύθερο Κουρδιστάν η θάνατος.
«Επιθυμία μου ήταν , όταν τελειώσω τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο , να πάω να εργαστώ στο ROJ TV και να γίνω μέλος του ΡΚΚ. Εάν μπορούσα να πραγματοποιήσω τις επιθυμίες μου θα γινόμουν μια αντάρτισσα. Όχι για τον πόλεμο , αλλά γιατί αγαπάω τη ζωή, τη μητέρα μου , τον πατέρα μου , το Κουρδιστάν , την κουρδική γλώσσα και τον πολιτισμό, αγαπάω τους φίλους μου και την ιστορία του ΡΚΚ που είναι βγαλμένη από τη φωτιά»
Από την επιστολή που άφησε γραμμένη στα Κουρδικά η Ελευθερία Φουρτουλάκη , 23άχρονη Ελληνίδα σύζυγος Κούρδου μετανάστη και μητέρα 2 παιδιών, ηλικίας ενός και δύο ετών, που αυτοπυρπολήθηκε στις 24 Μάρτη 2006, στα Σεπόλια, σαν ένδειξη κάθαρσης εκ μέρους του Ελληνικού λαού για τα όσα έκανε ενάντια στον Κουρδικό λαό η κυβέρνηση Σημίτη , ενώ άφησε την τελευταία της πνοή 4 μέρες αργότερα.
Η κυβέρνηση Σημίτη μετά από συμφωνία με τις Αμερικάνικες και Τούρκικες μυστικές υπηρεσίες, το 1999 προσκάλεσε τον Οτσαλάν στην Ελλάδα, και αφού μετά από έντονες πιέσεις τον έπεισαν να έρθει, στη συνέχεια τον μετέφερε στην Κένυα, όπου τον παρέδωσε μέσω της Ελληνικής πρεσβείας στις Αμερικάνικες και Τούρκικες μυστικές υπηρεσίες.
Το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση Σημίτη συλλαμβάνει και παραδίδει μέσω απέλασης στα χέρια των Τούρκων και στο θάνατο δεκάδες αγωνιστές του PKK που είχαν καταδικαστεί ή καταζητούνταν από το Τούρκικο κράτος, χαρακτηρίζει επίσημα το PKK όπως και άλλες κουρδικές οργανώσεις ως «τρομοκρατική οργάνωση» και συμμετέχει με όλες του της δυνάμεις στην προσπάθεια για εξάρθρωση του υπό τις διαταγές των Αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών και σε στενή συνεργασία με την Τούρκικη κυβέρνηση , ονομάζοντας τη δράση αυτή «προσέγγιση ελληνοτουρκικής φιλίας».
Τα ζεϊμπέκικα του Γιωργάκη Παπανδρέου, συνεχίζει η κυβέρνηση Καραμανλή, που το 2004 παρέστη συμβολικά ως κουμπάρος στο γάμο της κόρης του σημερινού δολοφόνου του Κουρδικού λαού, Ταγίπ Ερντογάν.
Για τη θυσία της Ελευθερίας, δεν διατέθηκε ούτε ελάχιστα δευτερόλεπτα χρόνος για να προβληθεί ως είδηση ανάμεσα στα lifestyle news, σε κανένα από τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών. Παλαιότερα όμως, όταν το τούρκικο καθεστώς έκαψε ζωντανούς τους απεργούς πείνας στις φυλακές των λευκών κελιών, διοχετεύοντας αέριο στα κελιά και βάζοντας φωτιά , η κρατική ΝΕΤ φρόντισε να μας ενημερώσει στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων με τα εξής λόγια «Ευτυχώς η εξέγερση στης τούρκικες φυλακές κατεστάλη» και «οι κρατούμενοι διαμαρτύρονταν γιατί δεν τους άφηναν να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους… για να αποφεύγεται η διακίνηση ναρκωτικών» Βρήκε όμως χώρο στο ROJ TV, που προέβαλε την εκδήλωση τιμής στη μνήμη της από Κούρδισες αντάρτισσες σε στρατιωτική μονάδα στα βουνά του Κουρδιστάν λίγες μέρες μετά το θάνατό της, αναγνωρίζοντάς την ως «μάρτυρα» του αγώνα για ελεύθερο Κουρδιστάν.
«KADIN GERILLARAR ELEFTERIA FORTUNAKI’YI ANDI»:
Μτφ. «Η αντάρτισσα γυναίκα Ελευθερία Φουρτουνάκη είναι ανάμεσά μας». Από εκδήλωση τιμής στη μνήμη της Ελληνίδας που έγινε σήμερα, στις 31 Μαρτίου 2006, από μια μεγάλη στρατιωτική μονάδα με Κούρδισες αντάρτισσες, κάπου στα Βουνά του Κουρδιστάν. {πηγή: ROJ TV}.
Η δική μου η πατρίδα δεν υπάρχει στο χάρτη.
Δυο χούφτες χώμα κι ο όρκος μου
Γι ‘ αυτό, τα νιάτα, τ’ όνομα και την τόλμη μου
της χαρίζω
Μάνα, θα πάρω βόμβα και τουφέκι
Θα ζωστώ τη φωτιά.
θα γίνω φωτιά,
με τον καβγά και τον πόλεμο.
Κι αν δε γυρίσω,
μάνα μην κλαις.
Από δω ως την Κίνα μητέρα
θ’ ακουστεί η κραυγή μου.
Κι όλος ο κόσμος
γύρω απ’ τη μάχη
και τη σημαία μου.
Δες εσύ τώρα
τον πόλεμο και τον αγώνα μου
Κι αν σκοτωθώ μάνα, να μην κλαις.
Το Κουρδιστάν είναι η μάνα σου, μάνα μου,
Κι δική μας μητέρα-πατρίδα.
Μια μέρα, θα το ελευθερώσουμε
απ’ τη ντροπή της σκλαβιάς.
Κι αν δεν γυρίσω,
τότε δόξα θα είναι για μας.
Μάρτυρας θα ‘μαι,
δεν σου ταιριάζει να κλαις.
Χώμα ιερό που με γέννησες,
μάνα που με ανέθρεψες,
χώρα που τα δάκρυά σου
έγιναν το όνομα κι ο όρκος μου
Τόσο που πόνεσες για μένα,
χαλάλι μάνα
και μην κλαις.
Από συλλογή που εκδόθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 2000 , με μετάφραση από ποιήματα και τραγούδα δημιουργών της κουρδικής παράδοσης , με την υποστήριξη της Ελληνοκουρδικής Ένωσης Φιλίας και της Πατριωτικής Ένωσης Κούρδων Φοιτητών.
Βίντεο για την Εθνικοεπαναστάτρια αγωνίστρια του PKK που έπεσε στη μάχη Delila - Jinen Azad
http://www.youtube.com/watch?v=AYzuS_jFvo0
Ελεύθερο Κουρδιστάν η θάνατος !
Άρνηση !
του Αριστείδη Ανδρόνικου
Σκηνή Πρώτη: Εκείνος διαβάζει το αντρικό περιοδικό. Εκεί όπου όλες οι γυναίκες είναι πάνω από 1.80 , ξανθές , γυαλιστερές , πρόθυμες , τέλειες σαν πλαστικές κούκλες. Κοιτάζει δίπλα του. Εκείνη δεν είναι τέλεια σαν πλαστική κούκλα. Την απεχθάνεται , γιατί του έμαθαν ότι μια τέτοια γυναίκα αρμόζει στους αποτυχημένους. Τη μισεί γιατί στα μάτια του είναι η υπενθύμιση της αποτυχίας του. Εναλλακτική λύση: Αύριο να δουλέψει σαν σκλάβος, να γλείφει το αφεντικό, να ρουφιανέψει τους συναδέλφους, μπας και πάρει μια αυξησούλα, με την οποία θ’ αγοράσει το αυτοκίνητο που στις διαφημίσεις συνοδεύεται πάντα από τέλειες πλαστικές γυναίκες. Ίσως έτσι αποκτήσει και μια τέλεια πλαστική γυναίκα. Πράξη μιμητικής μαγείας. Αρχαία όσο και ο άνθρωπος. Μοντέρνα όσο και η τηλεόραση plasma που δείχνει τις διαφημίσεις.
Σκηνή Δεύτερη: Εκείνη διαβάζει το γυναικείο περιοδικό. Εκεί όπου όλοι οι άντρες είναι γοητευτικοί , πάμπλουτοι , δημοφιλείς και μονογαμικοί. Κοιτάζει δίπλα της. Εκείνος δεν είναι γοητευτικός και πάμπλουτος. Τον απεχθάνεται, γιατί της έμαθαν ότι ένας τέτοιος άντρας αρμόζει στις αποτυχημένες. Τον μισεί γιατί στα μάτια της είναι η υπενθύμιση της αποτυχίας της. Εναλλακτική λύση : Αύριο να δουλέψει σαν σκλάβα, να πηδηχτεί με το αφεντικό , να ρουφιανέψει τις συναδέλφους, μπας και πάρει μια αυξησούλα, με την οποία θ’ αγοράσει τα καλλυντικά που οι διαφημίσεις υπόσχονται πως θα την κάνουν όμορφη όπως τις τέλειες πλαστικές γυναίκες, οι οποίες ελκύουν τους πάμπλουτους , γοητευτικούς άντρες. Ίσως έτσι αποκτήσει κι έναν πάμπλουτο, γοητευτικό άντρα. Πράξη μιμητικής μαγείας. Αρχαία όσο και ο άνθρωπος. Μοντέρνα όσο και η τηλεόραση plasma που δείχνει τις διαφημίσεις.
Σκηνή Τρίτη: Δούλεψαν σαν σκλάβοι , έγλειψαν το αφεντικό , ρουφιάνεψαν τους συναδέλφους , αλλά η αυξησούλα εξανεμίστηκε σε διάφορες μικροαγορές πριν το καταλάβουν. Τώρα, έμειναν μόνοι ο ένας με τον άλλον. Με την αμοιβαία απέχθεια να τους δένει μαζί. Και στέκονται εκεί, στο ταμείο του σουπερμάρκετ , περιμένοντας τα ρέστα με ξινισμένα πρόσωπα , και πικρόχολες , βουβές και πλάγιες ματιές. Η μαγεία δεν έπιασε.
Η έκθεσή σου στις σειρήνες του lifestyle σημαίνει έκθεση στην πιο άρτια ενορχηστρωμένη πλύση εγκεφάλου στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από το περίφημο «έχεις τον έλεγχο , αρκεί να πατήσεις το κουμπί». Δεν έχεις κανέναν έλεγχο. Κάθε διαφήμιση , κάθε γυαλιστερό άρθρο περιοδικού είναι στημένο με βάση ψυχολογικές αρχές που χτυπάνε στο υποσυνείδητο. Όσο κι αν πεις στον εαυτό σου ότι θ’ αντισταθείς, τελικά θ’ αποτύχεις. Γιατί η αντίσταση περιορίζεται στο συνειδητό σου κομμάτι. Το υποσυνείδητο όμως δεν ξέρει από τέτοια. Καταλαβαίνει απλά πράγματα: δύναμη , σεξ , ηδονή , ασφάλεια. Κι εκεί χτυπά όλο το τσίρκο του lifestyle: στ’ ασυνείδητα βάθη του ψυχισμού σου.
Πολλοί είναι αυτοί που προσδένονται σε ιδεολογίες που αντιστρατεύονται τον καπιταλισμό. Μα , οι περισσότεροι τοποθετούν το γκρέμισμα του καπιταλισμού σε κάποιον φανταστικό μελλοντικό χρόνο, οπότε υποτίθεται ότι όλα θα φτιάξουν αυτομάτως. Κι έτσι , χαλαρώνουν τις άμυνές τους, μ’ αποτέλεσμα, στην καθημερινότητά τους να είναι εντελώς ίδιοι με το παραπάνω ζευγάρι. Πρώτα εκτίθενται στις σειρήνες του lifestyle , πείθονται ότι επιτυχία σημαίνει κατανάλωση κι ύστερα νιώθουν οι ίδιοι αποτυχημένοι. Μ’ αποτέλεσμα, όταν κάποια μέρα ξυπνήσουν και δουν ότι ο καπιταλισμός δεν πέφτει αύριο-μεθαύριο , τότε βουτάνε με τα μούτρα και με τις χειρότερες υπερβολές σε όλα όσα συνειδητά μεν καταδίκαζαν, αλλά ασυνείδητα θαύμαζαν ως δείγματα κοινωνικής ανωτερότητας. Κι αν θες να καταλάβεις τι εννοώ, δες το κατάντημα πολλών παλιών αριστερών που έχουν γίνει τα χειρότερα γουρούνια του καπιταλισμού.
Πώς θα μπορούσε ένας σύγχρονος αμφισβητίας ν’ αποφύγει τον βιασμό του υποσυνειδήτου του από την καπιταλιστική προπαγάνδα με το γυαλιστερό όνομα lifestyle ;
Κάποιοι προτείνουν εναλλακτικά lifestyle, πιο «περιθωριακά». Ανοησίες. Κάθε lifestyle , περιθωριακό ή μη , στηρίζεται σε κώδικες, που σχεδόν αμέσως υιοθετούνται από την αγορά και μοστράρονται ως προϊόντα. Δες π.χ. τι έγινε με το πανκ κίνημα.
Η θεραπεία είναι πιο ριζική. Ίσως με μια πρώτη ματιά να δείχνει σκληρή και δύσκολη, αλλά όσοι την εφάρμοσαν στην πράξη λένε ότι τελικά είναι πολύ πιο εύκολη από όσο φαίνεται. Όποιος θέλει να είναι μοναδικός ιδιοκτήτης του μυαλού του δεν έχει άλλη λύση παρά την ΑΡΝΗΣΗ.Την αποκοπή από κάθε σειρήνα. Τηλεόραση , περιοδικά , κλάμπινγκ.
Μόνο έτσι κόβεις τα σωληνάκια με τα οποία το σύστημα στάζει μέσα σου το ψυχικό του δηλητήριο.
Μη φρίξεις. Μοιάζει παράλογο και ανέφικτο, μα είναι πολύ πιο εύκολο. Σκέψου : Πώς ζούσαν οι άνθρωποι πριν από την τηλεόραση , πριν από τα γυαλιστερά περιοδικά , πριν από την τρίτη γενιά κινητών τηλεφώνων ; Να σου πω εγώ πώς ζούσαν: μια χαρά!
Η αληθινή ζωή είναι εκεί έξω. Έξω από τα διαμερίσματα. Έξω από τα σήριαλ. Έξω από τη μανία του σαββατιάτικου κλάμπινγκ. Πέρα από την παραφροσύνη του « μα έτσι κάνουν όλοι ». Όχι, ΔΕΝ κάνουν έτσι όλοι. Απλά, εσύ δεν τους βλέπεις , γιατί τα μάτια σου είναι παγιδευμένα μέσα στην οθόνη της τηλεόρασης.
Έχω έναν φίλο που ζει χωρίς τηλεόραση. Το καλοκαίρι βαριόταν και ήθελε να διασκεδάσει. Οπότε άρχισε να εξερευνά τις ταράτσες της γειτονιάς του. Έκλεψε κλειδιά από τις γύρω πολυκατοικίες και τις νύχτες κινούνταν από ταράτσα σε ταράτσα. Κι από κει πάνω , έμαθε ένα σωρό πράγματα : για τη δομή της γειτονιάς του , για το πώς μπορείς να μπουκάρεις σε διαμερίσματα για να κλέψεις ή να σκοτώσεις ατιμωρητί , για την καθημερινότητα των γειτόνων του. Κι όπως μου είπε , αυτό που τον σόκαρε πιο πολύ ήταν το θέαμα των διαμερισμάτων. Μοιάζανε με φωτισμένα κελιά και στο καθένα από αυτά ήταν δύο , τρεις , πέντε άνθρωποι , όλοι μπροστά από μια τηλεόραση , παθητικοί δέκτες της συστημικής προπαγάνδας. Δεν μιλούσανε μεταξύ τους. Δεν κοίταζαν ο ένας τον άλλον. Κοιτάζανε όλοι αποχαυνωμένοι προς την οθόνη, σαν να κοίταζαν έναν υπνωτιστή. Και τότε ο φίλος μου έφαγε μια φλασιά και είδε τις πολυκατοικίες σαν γιγαντιαίες τερμιτοφωλιές , όπου μέσα τους οι πολίτες-τερμίτες υπνωτίζονταν κάθε βράδυ, για να είναι φρόνιμοι και υπάκουοι την επόμενη μέρα που θα πήγαιναν στη δουλειά. «Κατάλαβα,» μου είπε ο φίλος «ότι όσο είσαι εκεί μέσα είσαι καμμένο χαρτί. Να γιατί δεν γίνονται επαναστάσεις πια. Γιατί όλοι υπνωτίζονται μέσα στις τερμιτοφωλιές τους. Και ξέρεις, η πλάκα είναι ότι πολλοί από τους τερμίτες που είδα, πιθανόν ν’ αμφισβητούν ειλικρινά το σύστημα με το συνειδητό τους. Έλα όμως που το βράδυ, κάθε βράδυ υπνωτίζονται πρόθυμα από αυτό ! Και σκέφτομαι ότι κι εγώ, αν είχα τηλεόραση, ή αν ήθελα να πάω σ’ ένα σκυλάδικο για να διασκεδάσω, ίσως να μην είχα βγει ποτέ στις ταράτσες κι ίσως να μην είχα καταλάβει ποτέ τι παίζεται κάθε βράδυ στα διαμερίσματα των πολιτών.»
Όσο ακούς το σύστημα, τόσο θα του υποτάσσεσαι. Όσο του επιτρέπεις να ψιθυρίζει μέσα στο αυτί σου, τόσο θα διαμορφώνεσαι ακριβώς όπως σε θέλει: Τρομαγμένος, υποταγμένος, ζηλόφθων, μοναχικός, υπνωτισμένος, δηλαδή πειθήνιος εργαζόμενος και άπληστος καταναλωτής. Εσύ ο ίδιος θα υπονομεύεις την όποια αντίδρασή σου.
Κι αν προσπαθήσεις να ξυπνήσεις τον μαζάνθρωπο, θα φας τα μούτρα σου ξανά και ξανά. Γιατί ο μαζάνθρωπος εύκολα θα συμφωνήσει μαζί σου με το λογικό του μέρος. Αλλά , το μυαλό του, όπως και το δικό σου κυβερνιέται από το υποσυνείδητο. Η λογική δεν είναι παρά μια κρούστα. Όσο λοιπόν το υποσυνείδητο μανιπουλάρεται από το σύστημα , το σύστημα θα κυβερνάει το μυαλό. Η πιο απόλυτη δικτατορία.
ΑΡΝΗΣΗ. Απόλυτη άρνηση. Το σύστημα είναι λάθος. Απόλυτα λάθος. Ό,τι σχετίζεται με αυτό είναι εφιάλτης. Η προπαγάνδα του είναι εφιάλτης. Το γυαλιστερό του lifestyle είναι εφιάλτης. Η τηλεόρασή του είναι εφιάλτης. Η κοινωνική καταξίωση είναι εφιάλτης. Η σαββατιάτικη έξοδος είναι εφιάλτης. Το καινούργιο κινητό είναι εφιάλτης. Τα «πρέπει» είναι εφιάλτης. Άρπαξε πίσω το υποσυνείδητό σου. Εσύ και μόνο εσύ να ορίζεις τα «θέλω» σου. Εσύ να ορίζεις τα «πρέπει» σου.
Μπορείς; Προχώρα.
Δεν μπορείς; Τότε κλείσου κι εσύ στις τερμιτοφωλιές, μαζί με τους άλλους τερμίτες κι ύστερα από λίγα χρόνια θα στέκεσαι μπροστά στο ταμείο του σουπερμάρκετ μαζί μ’ ένα έτερο ήμισυ που μισείς και σε μισεί, και θα πληρώνετε μαζί την κονσέρβα της μιζέριας σας με τα λεφτά που πήρατε ως ευσυνείδητοι υπάλληλοι των τυρράνων σας.
40 χρόνια από τον θάνατο του.
Γιώργος Βεντούρης , Επικεφαλής της Εθνικοσοσιαλιστικής τάσης του ΕΣΕΣΙ.
Βερόνα 1968
Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση : Σχέσεις υποταγής.
Οι κυρίαρχες τάξεις των Ευρωπαϊκών κρατών και οι προπαγανδιστικοί τους μηχανισμοί, θέλουν να εμφανίσουν την ΕΕ , ως ένα οργανισμό, που δημιουργήθηκε τάχα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των λαών της Ευρώπης.
Η αλήθεια είναι ότι τα μόνα συμφέροντα που υπερασπίζεται – γι’αυτό και η δημιουργία της – είναι εκείνα της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, των εργοδοτών και του κεφαλαίου, σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων. Στόχος τους , εκτός από τα να ελέγχουν και να εκμεταλλεύονται από κοινού και με καλύτερους όρους την εργατική τάξη κάθε χώρας, είναι να δυναμώσουν και τα ανταγωνιστικά τους συμφέροντα με τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυρίως με την Αμερική.Οι χώρες που έχουν τον πρώτο και κύριο λόγο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δυο - τρεις ( Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία ) όπου αυτές οι συγκεκριμένες χώρες και ανάλογα με τα συμφέροντά τους – που δεν συμπίπτουν πάντοτε – εφαρμόζουν πολιτικές , περνάνε μέτρα οικονομικά και όχι μόνο , που θέλοντας και μη, μικρότερες χώρες σαν την Ελλάδα είναι αναγκασμένες να υιοθετήσουν , άσχετα αν με αυτά τα μέτρα και τις πολιτικές, χάνουν κάθε οικονομική και πολιτική αυτοτέλεια , μετατρέποντάς τα σε ‘ κράτη-υπηκόους ’ .
Η Ελλάδα συμπληρώνει 25 χρόνια από την υπογραφή της Πράξης Προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Όλα αυτά τα χρόνια τα αστικά κόμματα προσπαθήσανε να πείσουνε τον λαό για τα ΄τεράστια οφέλη’ που θα είχε η χώρα. Φυσικά η αλήθεια είναι – και αυτό το αποδεικνύουν τα γεγονότα και η ίδια η ζωή – ότι κανένα όφελος δεν είχε η χώρα και ο λαός από την ένταξη. Το μόνο όφελος το είχε η ντόπια ολιγαρχία μαζί με τους πολιτικούς προστάτες της.
Η προσχώρηση της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό άξονα είχε βαριές συνέπειες και δημιούργησε αδιέξοδα τόσο στον οικονομικό-κοινωνικό όσο και στον εθνικό τομέα. Συνέπειες και αδιέξοδα που θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε παρακάτω και που ο μόνος δρόμος κατά την γνώμη μας, για να απαλλαγούμε από αυτά συνοψίζονται στο σύνθημα :
'' Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ '', που οι αριστεροί Εθνικοσοσιαλιστές θεωρούμε επιτακτικό να το προβάλλουμε και να το αναδείξουμε.
Δυνάμωμα της οικονομικής εξάρτησης από την Ε.Ε.
Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, ήταν μια επιλογή της άρχουσας τάξης με σκοπό την αναζήτηση προστατών και για την όσο και πιο ‘ομαλή’ συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Τα αποτελέσματά της 25 χρόνια μετά, είναι έντονα πάνω στον λαό και την χώρα , όσον αφορά τις οικονομικο-κοινωνικές συνέπειες και μπορούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας , εξετάζοντας κάποια συγκεκριμένα στοιχεία.
Έτσι λοιπόν το 1981, χρονιά εισόδου στην τότε ΕΟΚ, απασχολούνταν στην Γεωργία 972.000 αγρότες, αποτελώντας το 28% του τότε εργατικού δυναμικού, ενώ το 2002 απασχολούνται στην Γεωργία 623.000 αγρότες που αποτελούν το 14% του εργατικού δυναμικού.
Το 1981 η συμμετοχή του πρωτογενή τομέα ( Γεωργία ) στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) ήταν 15% ενώ το 2001, η συμμετοχή αυτή έπεσε στο 5.5%. Τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα ότι από την ένταξη της Ελλάδα στην ΕΕ, ο αγροτικός τομέας της χώρας οδηγήθηκε σε πλήρες αδιέξοδο , αφού 350.000 αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν και εγκατέλειψαν την αγροτική δραστηριότητα.
Παραδοσιακές καλλιέργειες σταδιακά εξαφανίζονται , η αγροτική παραγωγή συρρικνώνεται και το έλλειμμα αυξάνει , με το φάσμα της εγκατάλειψης και της ερήμωσης να προβάλλει απειλητικό στην ύπαιθρο.
Για να δούμε όμως τι εικόνα εμφανίζει και η ντόπια βιομηχανία τα τελευταία 20 χρόνια. Το 1981 απασχολούνταν στην βιομηχανία – που αποτελεί την ατμομηχανή για την ανάπτυξη κάθε οικονομίας – 670.000 εργάτες το 19% του εργατικού δυναμικού ενώ το 2002 απασχολούνταν 540.000 εργάτες, το 12% του εργατικού δυναμικού. Η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ το 1981 ήταν 20% και το 2001 έπεσε στο 10,5%.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι όχι μόνο δεν κατάφερε η ελληνική οικονομία να απορροφήσει το ‘πλεονάζον δυναμικό’ του αγροτικού τομέα, αλλά αντιθέτως έχασε και 130.000 εργατικό προσωπικό μέσα σε αυτά τα χρόνια.
Επίσης η ανεργία από το 4% την χρονιά της ένταξης στην ΕΟΚ το 1981, ανέβηκε το 1987 στο 7,4% στο 10,27% το 95’ και στο 12% το 99’ ενώ σήμερα κινείτε σε παράλληλα επίπεδα.
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε μια σειρά ακόμα στοιχείων και μελετών που αποδεικνύουν την κατάσταση της οικονομίας και πως αυτή διαμορφώθηκε στα χρόνια που η Ελλάδα βρίσκεται δεμένη μέσα στον ασφυκτικό κλοιό της ΕΕ. Θεωρούμε όμως πως αυτά είναι αρκετά για να αποκαλυφθούν ξεκάθαρα οι βαριές συνέπειες που φορτώνεται στις πλάτες του το σύνολο του λαού. Να ξεκαθαρίσουμε στο σημείο αυτό, ότι παίρνοντας ως σημείο έναρξης το 1981, αυτό σε τίποτα δεν σημαίνει ότι θεωρούμε τα χρόνια πριν το έτος αυτό, χρόνια ρόδινα και οικονομικής ευμάρειας για τον λαό , απλά θέλουμε να αναδείξουμε τα αδιέξοδα και τις επιπτώσεις και πως αυτές οξύνθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Βέβαιο είναι ότι και στα επόμενα χρόνια που η Ελλάδα θα παραμένει εντός της ΕΕ το μέλλον των λαϊκών στρωμάτων θα φαντάζει όλο και πιο δυσοίωνο. Ήδη τα πρώτα δείγματα γραφής για το τι πρόκειται να συμβεί, τα είδαμε με τις κυβερνητικές εξαγγελίες και με μια σειρά αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε ΟΤΕ και τράπεζες , στην αύξηση του ΦΠΑ , στην διεύρυνση του ωραρίου στα εμπορικά μαγαζιά και στην κατάργηση του οκταώρου.
Μια πολιτική συμφωνία Κεφαλαίου-ΕΕ που οδηγεί στο κλείσιμο δεκάδων εργοστασίων, με τις χιλιάδες των ανέργων που βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας τον μισθό του κόπου και του ιδρώτα τους, μιας πολιτικής συνυφασμένης με την φτώχεια, την ανέχεια και την υποτέλεια. Τα εθνικά αδιέξοδα εντός της Ε.Ε.
Η ξενόδουλη στάση των εκπροσώπων της αστικής τάξης δηλώνει το παρών της και στα εθνικά ζητήματα που ταλανίζουν εδώ και χρόνια την χώρα. Οι δικηγόροι της ευρωδουλείας για χρόνια ολόκληρα παπαγάλιζαν την ιδέα ότι με την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, όλες οι εθνικές εκκρεμότητες θα έβρισκαν και μια δίκαιη λύση. Κάτι τέτοιο ποτέ δεν συνέβη, αντίθετα οι όποιες «λύσεις» επιχειρήθηκαν να δοθούν από μεριάς της ΕΕ, το λιγότερο είναι ότι ναρκοθετούσαν ακόμα περισσότερο τα ‘ εθνικά δίκαια ’ της χώρας μας.
Το Κυπριακό που αποτελεί ζήτημα εισβολής και κατοχής από την πλευρά της Τουρκίας, είχε σαν κατάληξη να προταθεί το διχοτομικό ιμπεριαλιστικό σχέδιο Ανάν, ως η ‘ μοναδική λύση ’ και τελικώς να απορριφθεί με το περήφανο όχι των Ελληνοκυπρίων, παρά τις συνεχείς απειλές και την πολιτική τρομοκρατία που άσκησαν αμερικάνοι και Ευρωπαίοι.
Από την άλλη οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις αντί να ‘αναβαθμιστούν’ όπως υποστηρίζανε τα διάφορα αστικά επιτελεία, οδηγούνται καθημερινά σε μια συνεχιζόμενη ένταση με τουρκικές παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου και με την θεσμοθετημένη αμφισβήτηση του Αιγαίου, όπως αυτό οριστικοποιήθηκε με την Σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι.Από την μια λοιπόν διχοτόμηση της Κύπρου και μετατροπή της σε προτεκτοράτο και από την άλλη πλήρη εξουσιοδότηση στις απαιτήσεις της Τουρκίας σχετικά με το Αιγαίο. Αυτές είναι οι ‘δίκαιες λύσεις’ που γνώρισε η Ελλάδα από την ΕΕ στα εθνικά θέματα. Και δεν είναι μόνο αυτά.
Η απόλυτη προσαρμογή-υποταγή στις απαιτήσεις της ΕΕ σχετικά με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία που οδήγησε στο κομμάτιασμα της χώρας, στην διάλυσή της και στη δημιουργία νέων κρατών-δορυφόρων είχε ως αποτέλεσμα να οδηγήσει στην διατάραξη των φιλικών σχέσεων με τους Σέρβους προς χάριν των αρπακτικών επιδιώξεων της ΕΕ. Φιλικές σχέσεις που κλονίζονται και με τα κράτη της Μ. Ανατολής, αφού η ελληνική αστική τάξη προτρέχει ως κράτος-οπερέτα να ευθυγραμμιστεί με την Ευρω – Αμερικανική πολιτική κατά της λεγόμενης ‘διεθνούς τρομοκρατίας’. . Απατηλά συνθήματα προσαρμογής στην Ε.Ε.
Η Ευρώπη Των Εργαζομένων.
Οι βασικοί υποστηρικτές της ΕΕ, είναι ως γνωστό στην χώρα μας τα δύο αστικά κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει όμως και ένα φάσμα της αριστεράς , με ‘πρωτοπόρο’ τον Συνασπισμό και δυνάμεις του Τροτσκιστικού χώρου, που ενώ αφήνουν την εντύπωση ότι αντιπαλεύουν τις πολιτικές της ΕΕ , με τα συνθήματα και την φρασεολογία που χρησιμοποιούνε, στην ουσία εξωραΐζουν τον αντιδραστικό της ρόλο. Βασικό σύνθημα αυτού του μέρους της αριστεράς είναι η ‘ Ευρώπη των εργαζομένων ’. Τι σημαίνει όμως στην πράξη κάτι τέτοιο. Αφήνει να εννοηθεί ότι είναι δυνατό μέσα σε μια ιμπεριαλιστική-καπιταλιστική ένωση να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Θέση που αντί να αποκαλύπτει τον πραγματικό ρόλο της ΕΕ , τον υποβιβάζει κάνοντας λόγο για έναν καπιταλισμό που μπορεί να έχει ανθρώπινο πρόσωπο. Αντί να κατευθύνουν τις εργατικές δυνάμεις στην λογική της ριζικής αντίθεσης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, καλλιεργούνε οππουρτουνισμούς και ψευτοθεωρίες περί ‘εσωτερικών μεταρρυθμίσεων προς όφελος των λαών ’.Από την άλλη το ΚΚΕ έχει κατά καιρούς διατυπώσει το γνωστό σύνθημα για ‘ Διάλυση της ΕΕ ’. Πέρα όμως από «επαναστατική» λογοκοπία και ‘αγωνιστική ανοησία’ δεν περιέχει τίποτα άλλο. Γιατί δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ‘διάλυση’ στην Ευρώπη της ανισόμετρης οικονομικής ανάπτυξης. Και ακριβώς επειδή υπάρχει διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλισμού σε κάθε χώρα, δεν μπορεί να υπάρξει ενιαίο σπάσιμο και ενιαία ανατροπή του καπιταλισμού.
Ευρώπη Των Εθνών.
Αυτό το σύνθημα προέρχεται από τον ακροδεξιό κορμό και αποτελεί θέση κομμάτων ακόμα και εκτός Ελλάδας.Η ‘Ευρώπη των εθνών’ κινείτε μέσα στον άξονα των σχέσεων της ΕΕ με το κάθε κράτος. Η λεγόμενη ‘ολοκλήρωση της ΕΕ’ σε πολιτικό επίπεδο αναμφίβολα και υπονομεύει εθνική αυτοτέλεια κάθε Ευρωπαϊκού κράτους. Τα κράτη αυτά εκχωρούνε κυριαρχικά δικαιώματα στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών. Αυτός είναι ο κανόνας σε συνασπισμούς αυτού του είδους. Όλα τα άλλα περί «ισότιμης σχέσης» των εθνών-κρατών στην ΕΕ, έχουν οριστικά χρεοκοπήσει. Όσο μια χώρα όπως η Ελλάδα παραμένει σε ένα τέτοιο συνασπισμό, το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας θα παραμένει ανέφικτο. Κάθε λόγος για ‘ Ευρώπη των Εθνών ’ εντός της ΕΕ, είναι απατηλός και αποπροσανατολιστικός. Το σύνθημα αυτό και όσοι το επικαλούνται φαίνεται να αγνοούν την σημερινή πραγματικότητα, τις καπιταλιστικές νομοτέλειες – εξάλλου οι ακροδεξιοί είναι φύση και θέση ουρά της αστικής τάξης – και κατά ανάλογο τρόπο με αυτόν της οππουρτουνιστικής αριστεράς ζητάνε ‘μεταρρύθμιση της ΕΕ προς ανεξαρτησία των εθνών’.
Η θέση μας : Έξω η Ελλάδα από την Ε.Ε.
Κατά την γνώμη μας, οι τεράστιες επιπτώσεις που είχε η ένταξη και παραμονή της χώρας της Ελλάδας στην ΕΕ, επιπτώσεις που ολοένα και οξύνονται πάνω στον λαό και την χώρα, θα βρούνε πραγματική λύση όχι με τις «αριστερές» (ΣΥΝ) και δεξιές (ακροδεξιές ) θεωρίες περί μεταρρύθμισης, μα με την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ.
Στα κελεύσματα της αμερικανοδουλείας και ευρωδουλείας από πλουτοκρατική ελίτ, εμείς παλεύουμε για το σπάσιμο της διπλής κυριαρχίας ιμπεριαλισμού - κεφαλαίου. Μόνο με την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τους υπόλοιπους ληστρικούς οργανισμούς και την ανατροπή-αφοπλισμό της εγχώριας αστικής τάξης μπορεί να γίνει πραγματικότητα η Εθνική Ανεξαρτησία και ο κοινωνικός μετασχηματισμός για τον Σοσιαλισμό.
Το να αναδεικνύουμε τα εθνικά αδιέξοδα και τις κοινωνικές ανισότητες είναι και αυτό τεράστιο ζήτημα και αναγκαία προϋπόθεση από την πλευρά μας. Προϋπόθεση αναγκαία για την σωστή πολιτική πάλη των Εθνικοσοσιαλιστών, όπως αυτή διαμορφώνεται στις σημερινές συνθήκες. Το ‘ Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ’ συμπυκνώνει το λαϊκό αίτημα για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση, σε κατεύθυνση πραγματικά αριστερή-επαναστατική, εκφράζοντας και τον πολιτικό αγώνα των Εθνικοσοσιαλιστών για το σήμερα και το Αύριο του τόπου και του λαού μας.
Η άγνωστη συνέντευξη του Χασάν Νασράλα.
Από το Μαρόκο ως την Ινδονησία , τόσο για τους σιίτες όσο και τους σουνίτες, ο Χασάν Νασράλα, ο ηγέτης της Χεζμπολλάχ, έχει γίνει πλέον το σύμβολο της αντίστασης των μουσουλμάνων ενάντια στο εβραϊκό κράτος. "Αλλάχ, Αλλάχ, δώσε τη νίκη στον Χασάν Νασράλα", "Νασράλα πολυαγαπημένε, κατέστρεψε το Τελ Αβίβ" ... είναι μερικά από τα συνθήματα που κυριαρχούν στις διαδηλώσεις υπέρ της Χεζμπολλάχ σε όλον τον ισλαμικό κόσμο, από το Μαρόκο, ως το Κουβέιτ ,την Ιορδανία και την Αίγυπτο. Στον ίδιο τον Λίβανο ,αν και είναι πολλοί εκείνοι που κατηγορούν τον Νασράλα ότι έσυρε τη χώρα στον πόλεμο με το Ισραήλ που ουδείς επιθυμούσε, η δημοτικότητα του ηγέτη της Χεζμπολλάχ είναι στα ύψη."Δεν υπάρχει άλλος από τον Νασράλα που να νοιάζεται για εμάς" λέει ο Αλι Ρουμέιτι , που είδε όλη την οικογένειά του να εξοντώνεται στη διάρκεια των ισραηλινών αεροπορικών βομβαρδισμών στη νότια Βηρυτό. Ο Χασάν Νασράλα είχε ήδη αποκτήσει άλλωστε πολλούς οπαδούς στον αραβικό κόσμο καθώς θεωρήθηκε ως ο πρωτεργάτης του αγώνα που οδήγησε στην αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από το νότιο Λίβανο τον Μάιο του 2000 , μετά από 22 χρόνια κατοχής. Οι οπαδοί του Νασράλα βρίσκουν μάλιστα πολλούς τρόπους για να εκφράσουν τον θαυμασμό τους στον ηγέτη της Χεζμπολλάχ. Σε ένα κοριτσάκι που γεννήθηκε στη Δαμασκό πριν από δύο εβδομάδες μετά τη φυγή της μητέρας του από τον Λίβανο,δόθηκε το όνομα "Αλ Ουάντ αλ Σαντέκ" (Τηρηθείσα υπόσχεσή) , από την κωδική ονομασία που είχε δώσει ο Νασράλα στις επιχειρήσεις της Χεζμπολλάχ μετά τη σύλληψη στις 12 Ιουλίου δύο ισραηλινών στρατιωτών στη μεθόριο-μια σύλληψη που έδωσε το έναυσμα στην ισραηλινή εισβολή. "Ηθελα να της δώσω το όνομα αυτό επειδή ο σείχης Χασάν πέτυχε να νικήσει το Ισραήλ", δήλωσε η μητέρα στο Γαλλικό Πρακτορείο. Στη Μαυριτανία, σε πολλά μικρά παιδιά έχει δοθεί το όνομα του Νασράλα και η φωτογραφία του μοιράζεται κατά εκατοντάδες, όπως γράφουν οι τοπικές εφημερίδες. Μεγάλη είναι η δημοτικότητα του Νασράλα και στο Αφγανιστάν,όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι σουνίτες , ενώ στο Μπαγκλαντές , δόθηκε το όνομα "Χεζμπολλάχ" σε μια νέα γέφυρα ενός ποταμού. "Ονομάσαμε τη γέφυρα Χεζμπολλάχ λόγω της αγάπης μας για την οργάνωση αυτή της λιβανικής αντίστασης" δήλωσε ο υφυπουργός Πληροφοριών του Μπαγκλαντές , Σαλαχουντίν Αχμεντ.
Αλλά και στις ευρωπαικές πόλεις αρχίζουν να πληθαίνουν οι εκδηλώσεις υποστήριξης του Νασράλα-που θεωρείται μάλιστα εκ των απογόνων του προφήτη Μωάμεθ-μεταξύ των νεαρών μουσουλμάνων. Στο Λονδίνο, νεαροί διαδηλωτές τραγουδούσαν "Νασράλα,κατλεστρεψε το Τελ Αβίβ" , ενώ στη Βιέννη παιδιά αράβων μεταναστών φωτογραφίζονται κρατώντας πορτρέτα του ηγέτη της Χεζμπολλάχ. Στην Ισπανία , ο ηγέτης της Ενωσης Ισλαμικών Κοινοτήτων,Ρίαϊ Τάταρι χαρακτήρισε τον Νασράλα "ηγέτη που αγωνίζεται για την ελευθερία της πατρίδας του" και στη Γερμανία κάνουν πλέον την εμφάνισή τους στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις πλακάτ που γράφουν : "Νασράλα σε ευχαριστούμε ". Αλλά και στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ,η δημοτικότητα του Νασράλα είναι πολύ υψηλή μεταξύ των Παλαιστινίων. " Οι άνθρωποι θαυμάζουν τον Νασράλα όπως θαύμαζαν τον Σαντάμ Χουσέιν γιατί χτύπησε το Ισραήλ"υποστηρίζει ο ιδιοκτητης ενός καταστήματος ρούχων." Οι Ισραηλινοί θα μιλούν για τις ρουκέτες του , γενιά με γενιά " λέει ένα τραγούδι ενός παλαιστινιακού συγκροτήματος, που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. "Εδώ και 40 χρόνια,οι Αραβες δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το Ισραήλ.Ο Νασράλα τα κατάφερε " λέει ο Μάγιεντ Αμπού Σμπέιχ , ιδιοκτήτης ενός καταστήματος υφασμάτων.
Αποσπάσματα από την συνέντευξη του Νασράλα :
Ποιές οι σχέσεις σας σήμερα με το Σοσιαλιστικό κίνημα;
Hasan Nasrallah: Το Σοσιαλιστικό Κίνημα, που για μεγάλο χρονικό διάστημα βρέθηκε μακριά από τους αγώνες που διεξαγόντουσαν σε όλο τον κόσμο, άρχισε επιτέλους να μας προσφέρει την ηθική του υποστήριξη για μια ακόμη φορά. Το πιό χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι ο Hugo Chavez, ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας. Όλα αυτά που δεν μπόρεσαν να κάνουν τα περισσότερα μουσουλμανικά κράτη έγιναν από τον Chavez, με την απόσυρση του πρεσβευτή της Βενεζουέλας από το Ισραήλ.Επιπλέον μας μετέφερε την υποστήριξή του για την αντίστασή μας. Αυτό ήταν για μας μια απέραντη πηγή ηθικής δύναμης.
Hasan Nasrallah: Χαιρετίζουμε τους ηγέτες και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Έχουν αντισταθεί ηρωικά στους αμερικανους ληστές και αποτελούν μια πηγή ηθικής δύναμης για μας. Καθοδηγούν τον αγώνα των καταπιεσμένων λαών. Πηγαίνετε και αναρωτηθείτε γυρίζοντας στους δρόμους μας..! Θα βεβαιωθείτε ότι οι άνθρωποί μας έχουν αγκαλιάσει τον Chavez και τον Ernesto Che Guevara. Σχεδόν σε κάθε σπίτι, θα συναντήσετε τις αφίσες του Che ή του Chavez. Αυτό που λέμε στους σοσιαλιστές φίλους μας που θέλουν να παλέψουν μαζί μας για αδελφοσύνη και ελευθερία είναι: Μην έλθετε καθόλου εάν πρόκειται να πείτε ότι "η θρησκεία είναι μια οπιούχος ουσία". Δεν συμφωνούμε με αυτήν την ανάλυση. Εδώ είναι η μεγαλύτερη απόδειξη αυτού, στους δρόμους μας, με τις εικόνες του Chavez , του Che ,του Sadr και του Khamenei η μία δίπλα στην άλλη. Οι ηγέτες αυτοί χαιρετίζουν τους ανθρώπους μας όλοι μαζί. Εφ' όσον σεβόμαστε τις πεποιθήσεις σας, και σέβεστε κι εσείς τις δικές μας, δεν υπάρχει καμία ιμπεριαλιστική δύναμη που να μη μπορούμε να τη νικήσουμε!
Aς επιστρέψουμε στις απειλές στην περιοχή, οι δυτικές κυβερνήσεις εντείνουν την πίεσή τους στη Δαμασκό και την Τεχεράνη, για τις οποίες προτείνουν μια "αλλαγή του καθεστώτος." Μερικές πηγές είναι της άποψης ότι η επίθεση στο Λίβανο θα στραφεί κατά της Συρίας. Κατά τη γνώμη σας, είναι πιθανός ένας περιφερειακός πόλεμος;
Hasan Nasrallah: Τα κέντρα της ιμπεριαλιστικής εξουσίας θέλουν να συνεργαστεί με αυτούς τους όλη η περιοχή μας συνολικά. Περιμένουν να γονατίσουμε μπροστά τους. Η Συρία, το Ιράν και Hezbollah αντιτάσσονται σ’ αυτό. Η προβοκάτσια τους σχετικά με τον πρώην λιβανέζο πρωθυπουργό Rafik Hariri και οι προσπάθειες να εξασφαλιστεί η απόσυρση του συριακού στρατού από το Λίβανο και -- πηγαίνοντας ακόμα πιο πέρα -- η επιθυμία τους να επιτεθούν τόσο αδίστακτα στην Τεχεράνη και τη Δαμασκό πηγάζουν όλες από αυτή την αιτία. Η Συρία, με το Ιράν και η Hezbollah θα αντισταθούν βεβαίως σε αυτό. Θα αντισταθούμε για τη μητέρα πατρίδα και την ελευθερία μας. Θα αντισταθούμε στη διαταγή να γονατίσουμε μπροστά στα πόδια τους. Οι ιμπεριαλιστές της δύσης επιδιώκουν να κάνουν το Λίβανο και την περιοχή μας ένα δεύτερο Κόσοβο. Επιδιώκουν να διασπάσουν τις γραμμές μας. Αλλά τους έχουμε χαλάσει τα σχέδια. Στους δρόμους μας, όλος ο Λίβανος,Χριστιανοί, Σουνίτες και Σιίτες, κρατάνε τις σημαίες της Χετζμπολάχ. Θα το πω ξανά, «ο μονοπολικός κόσμος» είναι πια παρελθόν. Υπάρχουμε εμείς, υπάρχει το Ιράν, υπάρχει η Συρία, υπάρχει η Βενεζουέλα, η Κούβα και βόρεια Κορέα. Υπάρχουν οι λαοί της Παλαιστίνης, του Ιράκ και του Αφγανιστάν που αντιστέκονται! Εφ' όσον υπάρχει ιμπεριαλισμός και Κατοχή, αυτοί οι άνθρωποι θα συνεχίσουν. Μπορούν να ξεχάσουν την ειρήνη. Εάν θέλουν την ειρήνη, πρέπει τώρα να σεβαστούν την ελευθερία των λαών και πρέπει να απομακρύνουν τους συνεργάτες τους. Με τη βοήθεια του Θεού, η νίκη θα είναι δική μας. Δεν πρόκειται να τους αφήσουμε να μετατρέψουν τη χώρα και την περιοχή μας σε ένα Κόσοβο. Τώρα οι λαοί μας είναι ενημερωμένοι για τα πάντα και δεν θα παίξουν στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια. Δεν θα τους επιτρέψουμε σε καμιά περίπτωση να επιτεθούν στο Ιράν ή τη Συρία. Θα αγωνιστούμε για την ελευθερία μας ως την τελευταία σταγόνα του αίματός μας. Ας μην αμφιβάλει κανείς γι’ αυτό. Υποστηρίζουν ότι το Ιράν έχει πυρηνικά όπλα στη διάθεσή του. Αντίθετα, τα περισσότερα από τα πυρηνικά όπλα βρίσκονται στα χέρια του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Επιπλέον, τα πυρηνικά όπλα δεν είναι παρά δικαιολογίες που προβάλλονται προκειμένου να δημιουργήσουν καθεστώτα συνεργασίας στην περιοχή.
Κατηγορούν τη Hezbollah ότι κατευθύνεται από την Τεχεράνη. Ποιες είναι οι απόψεις σας σχετικά με αυτό το ζήτημα;
Hasan Nasrallah: Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Είμαστε ανεξάρτητη λιβανέζικη οργάνωση. Δεν παίρνουμε εντολές από κανένα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται να διαμορφώσουμε συμμαχίες. Είμαστε στην πλευρά του Ιράν και της Συρίας. Είναι αδέλφια μας. Θα αντισταθούμε σε οποιαδήποτε επίθεση κατά της Τεχεράνης και της Δαμασκού ως την τελευταία σταγόνα του αίματός μας ακριβώς όπως κάνουμε στο Λίβανο. Υποστηρίζουμε τη παγκόσμια αντίσταση ενάντια στη παγκόσμια τρομοκρατία της αυτοκρατορίας.
Υπάρχει οποιοδήποτε άλλο θέμα που θέλετε να θίξετε;
Hasan Nasrallah: Η ειρήνη δεν μπορεί να είναι μονομερής. Εφ' όσον υπάρχει ιμπεριαλισμός στον κόσμο, μια μόνιμη ειρήνη είναι αδύνατη. Αυτός ο πόλεμος δεν θα τερματιστεί εφ' όσον υπάρχει Κατοχή στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη.
Τσακίστε τους παρακρατικούς !
Κάποιοι άλλοι το λιγότερο γραφικοί «εθνικόφρονες» κραυγάζουν και αναρωτιούνται για την απουσία της αστυνομίας και κάποιοι άλλοι κάνουν και ερωτήσεις στην βουλή ...
Εμείς φυσικά δεν θα ζητήσουμε καμιά συνδρομή των αρχών ούτε θα ασχοληθούμε με το «κοινοβουλευτικό έργο» γνωστών ακροδεξιών.Πως είναι δυνατόν να ζητάς την αστυνομική παρέμβαση την στιγμή που οι δύο αυτοί χώροι ( κράτος και αντιφά ) είναι συγκοινωνούντα δοχεία…Και αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς αλλά και άνθρωποι που είναι πραγματικοί Αναρχικοί και δεν διστάζουν να πουν τα πράγματα με το όνομα τους..Άρα ας μην κοιτάμε τι θα κάνει το κράτος ( που τίποτα δεν θα κάνει και ποτέ δεν έκανε ) αλλά τι κάνουμε εμείς..
Πρόσφατα για το φαινόμενο «αντίφα» ένας από τους συντάκτες της ιστοσελίδας μας έγραφε σε σχετικό άρθρο :
Ο «αντιφά» αντίθετα, επιτρέπεται να χρησιμοποιεί βία σε οποιοδήποτε μορφή, μπορεί να διαπράττει μέχρι και απόπειρες ανθρωποκτονίας δίχως το θέμα να προβάλλεται πουθενά δίχως το παραμικρό πολιτικό κόστος, δίχως να κλονίζει τις «δημοκρατικές» αυταπάτες του λαού. Δεν περιορίζεται από πουθενά και είναι εκεί που το σύστημα τον χρειάζεται όταν τον χρειάζεται. Θα γίνει ο ρουφιάνος και ιδεολογικός μπάτσος στη γειτονιά, στη σχολή, στο δρόμο, στη δουλειά, θα μπορεί να χρησιμοποιεί σιδηρολοστούς , ρόπαλα , καδρόνια , πέτρες και φωτιές όταν αυτά για λόγους «δημοκρατικών» αυταπατών δεν επιτρέπονται ακόμα να χρησιμοποιούνται εμφανώς από την επίσημη μισθωτή αστυνομία. Και όλα αυτά τα προσφέρει δωρεάν, χωρίς να ζητάει μισθούς και επαγγελματικά δικαιώματα. Δεν χρειάζεται να τον διατάξει κανείς, θα πάει μόνος του να πάρει τη γραμμή του από την αστική φυλλάδα στο περίπτερο ή από τη χρηματοδοτούμενη από το Σόρος και άλλα αφεντικά «ανεξάρτητη ενημέρωση» στο Internet και μόνο όταν υπάρχει «ανάγκη» θα τον βοηθήσει και θα τον οργανώσει ο «σύντροφος» ασφαλίτης με μαλλιά και μούσια που μπαινοβγαίνει όποτε θέλει στην «παρέα», στην «ομάδα» και στην «κατάληψη». Ο μπάτσος πάλι μπορεί κάποιες φορές να νιώθει «δημόσιος υπάλληλος» και να ενδιαφέρεται να βγάλει το μισθό του όσο πιο ανώδυνα γίνεται, αντίθετα ο «αντιφά» είναι ένα πορωμένο πρόβατο σε ιδεολογικό νεοταξικό παροξυσμό , πρόθυμο να θυσιαστεί με κάθε τρόπο για τα αφεντικά του. Ο μπάτσος δεν επιτρέπεται, κατά τα προσχήματα τουλάχιστον, να «ποινικοποιήσει» την πολιτική άποψη και γνώμη. Ο αντιφά αντίθετα ποινικοποιεί όχι μόνο την πολιτική άποψη αλλά ακόμα και το ντυσίματος που δεν του αρέσει. Έτσι οι «αντιφά» λειτουργούν ως εθελοντικές δυνάμεις επέμβασης και καταστολής, είναι η βάση της πυραμίδας της κατασταλτικής ιεραρχίας που ξεκινά με τους υπερεθνικούς στρατούς , και συνεχίζει με τις διάφορες μορφές καταστολής σε επίπεδο «εθνικού» κράτους.
Ας το καταλάβουμε καλά : Κράτος και παρακράτος πάνε μαζί ενάντια σε κάθε φωνή που είναι ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση , το κεφάλαιο , τον Διεθνή Σιωνισμό και όλους τους γνωστούς εχθρούς της χώρας , της Ευρώπης αλλά και του πλανήτη. Η συλλογικότητα «antifa !» που υπάρχει οργανωμένη στην Ελλάδα ( με σημαντικό ποσοστό στις τάξεις της από άτομα στα βόρεια προάστια ) είναι «μόδα» που μας ήρθε πρόσφατα από το εξωτερικό χρηματοδοτείτε από συγκεκριμένους καθεστωτικούς κύκλους και χτυπάει στόχους μετά από υπόδειξη εγκεφάλων.
Δεν είναι τυχαία η επίθεση του Σαββάτου. Επιτέθηκαν σε βιβλιοπωλεία που διακινούν ιδέες κατά του Σιωνισμού και του Φιλελευθερισμού.
Όπως δεν ήταν τυχαία η επίθεση παλαιότερα στην ίδια εκδοτική ομάδα για το βιβλίο του Γάλλου και πρώην στελέχους του ΚΚΓ Ροζέ Γκαροντύ που ξεσκέπαζε τα σκοτεινά ιμπεριαλιστικά σχέδια της Ισραηλινής εξωτερικής πολιτικής.
Δεν ήταν τυχαία η επίθεση κατά του Εθνικιστή Η.Β. πέρσι το καλοκαίρι και πάρα πολλά άλλα γεγονότα…
Κάποιοι χαρακτήρισαν αυτή την πρόσφατη επίθεση γενικά «αριστερή βία». Πέρα από το ότι η γενίκευση αυτή θυμίζει εθνικόφρονες της δεκαετίας του ’50 αφού όλους τους βλέπουν είτε ως δεξιούς ( άρα πατριώτες σύμφωνα με αυτούς ) είτε αριστερούς ( προδότες πάλι σύμφωνα με αυτούς ) ας μας εξηγήσουν από πού προερχόταν για παράδειγμα η επίθεση το ’99 εναντίον υπερηλίκων Σταλινικών στην Καισαριανή όταν ομάδα «αντιφάδων» επιτέθηκε με σιδερολοστούς σε 90 χρόνους γέρους…ακόμα τις καθημερινές επιθέσεις και απειλές εναντίον ανθρώπων της Πατριωτικής Αριστεράς.. και άλλα πολλά γεγονότα που δεν χρειάζεται να αναφερθούν.
Άρα η βία αυτή δεν είναι απλά «αριστερή» αλλά βία προερχόμενη ξεκάθαρα από κρατικές δομές και υπηρεσίες που στρατολογούν και επιδιώκουν δολοφονίες και μελλοντικά προβοκάτσιες και αλληλοσυγκρούσεις ανάμεσα σε επαναστατικούς χώρους και επαναστατικές νεολαίες με σκοπό την αλληλοεξόντωση τους.Φυσικά η λεγόμενη δράση της «αντίφα» δεν μένει αναπάντητη. Πέρα από τις δυναμικές δράσεις Ε/Σ και Εθνικοεπαναστατών κατά καιρούς έχουν υπάρξει αντιδράσεις και από τον λεγόμενο Σταλινικό χώρο είτε σε δρόμους και πορείες είτε σε πανεπιστήμια και σχολεία. Εκεί λοιπόν οι «αντιφάδες» παίρνουν κάποια καλά μαθήματα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους αφού όλοι πλέον αναγνωρίζουν την προέλευση τους και την πραγματική τους ταυτότητα.Στο παρελθόν αντιμετωπίσαμε και σε προσωπικό επίπεδο πολλές φορές την παρακρατική δράση της «αντίφα» και καταλήξαμε στο συμπέρασμα αυτό :
Η οργανωμένη δράση ενάντια σε τέτοιες ομάδες , το ξεμπρόστιασμα των ανθρώπων που τους οργανώνουν τους χρηματοδοτούν και τους καθοδηγούν φέρνει αποτελέσματα. Η λογική ότι «δεν ασχολούμαστε μαζί τους» και ότι δεν αποτελούν αντίπαλο είναι λανθασμένη. Η λογική της τήρησης χαμηλών τόνων αποθρασύνει τα παρακρατικά ερπετά που λέγονται αντιφά….
Μήνυμα της συντακτικής ομάδας του ΜΑΥΡΟΥ ΚΡΙΝΟΥ.
Το διαδίκτυο εξελίσσεται όσο περνούν τα χρόνια σε ένα πολύ σημαντικό όπλο για την διάδοση πολιτικών ιδεών. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι πλέον το διαδίκτυο είναι το μόνο ελεύθερο δίκτυο πληροφοριών κάθε είδους. Φυσικά η νέα τάξη πραγμάτων και ο παγκόσμιος φιλελευθερισμός δεν νοιάζεται τόσο για το αν για παράδειγμα κυκλοφορούν πληροφορίες για την κατασκευή χημικών ναρκωτικών , η την ύπαρξη δικτύων παιδεραστίας αλλά δίνει βαρύνουσα σημασία στην παρουσία του ηλεκτρονικού τύπου που αμφισβητεί εμπράκτως την παγκόσμια τυραννία και κυριαρχία. Σκεφτείτε για παράδειγμα πόσο ενοχλεί το Αμερικανικό Πεντάγωνο μια ιστοσελίδα που ενημερώνει καθημερινά για τις απώλειες των κατοχικών τους στρατευμάτων στο Ιράκ. Πέρα από το ότι χάνουν τον έλεγχο της πληροφόρησης από τα χέρια τους αρχίζουν να ανησυχούν για την αντίδραση των λαϊκών δυνάμεων σε αυτά τα μηνύματα , αρχίζουν να εκνευρίζονται για την αμφισβήτηση των πολιτικών επιλογών τους , και στοχεύουν σε φίμωση κάθε ανεξάρτητης φωνής.
Δύο παραδείγματα είναι σημαντικά και ενδεικτικά για να καταλάβουμε τι γίνεται και πως αντιδρά το σύστημα της νέας τάξης.Το πρώτο στην Ρωσία όπου ο Πούτιν αμφισβητείτε έντονα και σε καθημερινή βάση από το Κίνημα των Ρώσων Εθνικομπολσεβίκων. Άμεσα κάθε ιστοσελίδα και φόρουμ συζητήσεων που υπήρχε στην χώρα με εθνικομπολσεβικική θεώρηση και οπτική σε σύντομο χρονικό διάστημα απαγορεύτηκε από το καθεστώς του Πούτιν. Αλλά και στην Ελλάδα η πρόσφατη προσπάθεια των bloggers να διαμαρτυρηθούν μαζικά ντυμένοι στα μαύρα μπροστά στην Βουλή για το κάψιμο των δασών θάφτηκε στα τηλεοπτικά δίκτυα , αμφισβητήθηκε στο διαδίκτυο , και φυσικά ο πραγματικός τους αριθμός που κυμαινόταν σε 20.000 άτομα στα τηλεοπτικά κανάλια , στα ραδιόφωνα και στο διαδίκτυο έγινε μόνο 6.000 άτομα. Το συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι κάθε «φωνή» είτε είναι εφημερίδα , είτε περιοδικό , είτε μπλόγκ , είτε φυλλάδιο είτε πολιτική παρέμβαση κάθε είδους από την στιγμή που πολεμάει τον Καπιταλισμό , την μεγαλοαστική νοοτροπία , την γιαλαντζί εθνικοφροσύνη του Καραμανλή και του Γιωργάκη , τον λόγο του κάθε καρατζαφέρειου μορφώματος κάθε εχθρό μας είναι μια φλόγα στο σκοτάδι και ενοχλεί πάρα πολύ τους εξουσιαστές.
Μάλιστα όταν στο διαδίκτυο η πλειοψηφία των χρηστών είναι ανάμεσα στις ηλικίες 18 – 28 αυτοί οι κυβερνώντες τρομάζουν για την επίδραση των Επαναστατικών Ιδεών σε πλατιά κομμάτια της νεολαίας. Άλλο να σου προτείνουν οι διάφορες φυλλάδες του γνωστού συγκροτήματος και οι διάφορες καθεστωτικές πολιτικές νεολαίες να διαβάσεις τι γράφει ο Σημίτης , ο Αλ Γκορ και κάθε άλλος υπηρέτης της Παγκοσμιοποίησης και άλλο να διαβάσεις Μπραζιγιάκ , Νίτσε , Καζαντζάκη και γιατί όχι Μπακούνιν και Λένιν που θα σου προτείνουν κάποια ιστολόγια και έντυπα.Πάνω σε αυτή την πραγματικότητα που είναι η τεράστια δυναμική του ηλεκτρονικού τύπου και η επίδραση πού έχει στην πολιτική σκέψη , ο μεγάλος αριθμός της νεολαίας που διαβάζει πολιτικά επαναστατικά κείμενα και δραστηριοποιείτε πολιτικά , καθώς και οι ανησυχίες και προσδοκίες συντρόφων μας για μια ξεκάθαρη αδέσμευτη , ανεξάρτητη και αντικαπιταλιστική φωνή στο διαδίκτυο χτίστηκε η ιδέα για το μπλόγκ αυτό. Ένα μπλογκ όπου οι συντελεστές του καθώς και αυτοί που αρθρογραφούν σε αυτό δεν είναι φετιχιστές , κακομαθημένα πλουσιόπαιδα των βορείων προαστίων και μισθωτοί κομμάτων αλλά νέοι άνθρωποι με αρκετά χρόνια στην πολιτική δράση με πρόσωπα κυρίως από την εργατική τάξη , φοιτητές , μαθητές , με έντονες πολιτικές ανησυχίες και προβληματισμούς , με έντονο και άσβεστο μίσος για την σάπια νεοελληνική κοινωνία και αυτούς που την δημιούργησαν. Φυσικά δεν θα υπερβάλλουμε για την σπουδαιότητα αυτής της κίνησης ούτε θα ευλογήσουμε τα γένια μας. Ξέρουμε σε τι κατάσταση είναι ο λεγόμενος εθνικοεπαναστατικός «χώρος» και ξέρουμε ποιοι είναι υπεύθυνοι για όλα όσα μας έφεραν σε αυτό το σημείο και ξέρουμε ποια είναι η δική μας δύναμη και αν μπορούμε να επηρεάσουμε τις εξελίξεις και πως.
Απλά η δική μας φωνή είναι μια διαφορετική προσέγγιση στα πολιτικά συμβάντα μπαίνει σιγά σιγά επίσημα σε δεκάδες ιστολόγια και έντυπα , τα κείμενα μας σχολιάζονται άλλοτε θετικά άλλοτε αρνητικά από χιλιάδες άτομα μετά από αρκετά χρόνια λοιπόν αρχίζει ένας γόνιμος διάλογος για τις θέσεις μας μεταξύ εκατοντάδων ατόμων , αρχίζει ένας προβληματισμός για τα κακώς κείμενα των «επαναστατικών» πολιτικών ομάδων , για τις αθλιότητες κάποιων «αρχηγίσκων» , υπεύθυνων , και κάποιων κλικαδόρων και παράλληλα γίνεται μια σημαντική πρόταση :
Η άμεση προβολή και χωρίς λογοκρισία διαφορετικών πολιτικών θέσεων είτε από Εθνικοσοσιαλιστές , Εθνικοαναρχικούς και Εθνικομπολσεβίκους αλλά και άτομα που δεν θέλουν να δηλώσουν ότι προέρχονται από κάποια πολιτική ομάδα η κίνημα και ανήκουν σε αυτόνομες ριζοσπαστικές πολιτικές ομάδες με έντονο το αντιφιλελεύθερο στοιχείο , η ακόμα και Ριζοσπάστες Ισλαμιστές και Αντισιωνιστές , πραγματικούς Επαναστάτες , αρνητές του καπιταλιστικού κόσμου και άτομα της λεγόμενης Πατριωτικής αριστεράς.
Δεν θέλουμε , δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να μπει αυτό το βήμα διαλόγου και θέσεων σε στεγανά και αυστηρά πλαίσια. Κάθε φωνή που μισεί την λαίλαπα που λέγεται Καπιταλισμός και Φιλελευθερισμός είναι ευσπρόδεκτη να ακουστεί από εδώ αυτό το λιτό μπλόγκ και καλούμε τους πάντες να μας στείλουν τα κείμενα τους έστω και αν διαφωνούμε μαζί τους σε κάποιες θέσεις. Οι καιροί είναι δύσκολοι και απαιτείται η συγκρότηση ενός μετώπου που θα συντρίψει τις λεγεώνες τους νέο φιλελευθερισμού.
Είναι αλήθεια ότι έχουν αυξηθεί τα άρθρα σε αυτό το ιστολόγιο που αναφέρονται στην λεγόμενη «αριστερή» πτέρυγα του Εθνικοσοσιαλισμού. Ανάμεσα σε αυτά σύντομα θα προστεθούν και άλλα σημαντικά κείμενα που έχουν διαφορετική πολιτική αφετηρία και αυτό διότι επιζητούμε την ΣΥΝΘΕΣΗ απόψεων και θέσεων. Δεν έχει αυτή η προσπάθεια μόνο μια πολιτική κατεύθυνση αλλά είναι ένα ανοιχτό και ελεύθερο βήμα έκφρασης. Είναι αλήθεια ότι η επίδραση παλαιοτέρων επαναστατικών ομάδων και εντύπων υπήρξε καταλυτική στην σκέψη μας. Αυτά είναι για παράδειγμα τα δεκάδες τεύχη του γνωστού περιοδικού «Αντίδοτου» της δεκαετίας του ’80 και της συντακτικής του ομάδας , των συντακτών και συντρόφων του εξαιρετικού περιοδικού «Γαμμάδιον» και άλλων εντύπων και η αυτόνομη πολιτική σκέψη και δράση πραγματικών συντρόφων μας. Εμπλουτιστήκαμε ιδεολογικά μέσα από αυτά τα κείμενα πετάξαμε μακριά τις παρωπίδες που προσπάθησαν να μας επιβάλλουν κάποιοι «ινστρούχτορες» και «ορθόδοξοι» δήθεν «επαναστάτες» ( που αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων ) και προσπαθούμε να είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι πάντα πολιτικοποιημένοι αλλά με κριτική σκέψη και αληθινή ματιά στα γεγονότα που καθορίζουν την ζωή μας.
Σε αυτή μας την προσπάθεια από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν δίπλα μας αρκετοί σύντροφοι σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Ένωσαν την φωνή τους μαζί με την δική μας φωνή ενάντια στα «καρκινώματα» του λεγόμενου «εθνικοεπαναστατικού» χώρου.
Είμαστε αηδιασμένοι από την υποκρισία , τον ωχαδερφισμό και την πλεονεξία που κυριαρχεί σε κάποια πρόσωπα και ομάδες του «χώρου». Δεν είμαστε όμως κουρασμένοι και απογοητευμένοι και δεν θα παραδώσουμε τους συντρόφους μας που αξίζουν πραγματικά στα σχέδια κάποιων τυχάρπαστων που το μόνο που τους νοιάζει είναι να έχουν τον κυρίαρχο ρόλο στα πράγματα για δικούς τους βιοποριστικούς και άλλους σκοπούς.. Δεν θα αφήσουμε σε καμιά περίπτωση κάποιους που το παίζουν «σούπερ ακτιβιστές» να λοιδορούν συντρόφους μας που έδωσαν τα πάντα στον αγώνα για τον Σοσιαλισμό και την Πατρίδα.
Αν νομίζουν κάποιοι ότι θα ακολουθήσουμε τον δρόμο της σιωπής είναι γελασμένοι. Εμείς που γράφουμε σε αυτό το ιστολόγιο σίγουρα διαφωνούμε σε κάποια σημεία αλλά όλοι συμφωνούμε σε αυτό :
Ότι πρέπει να σταματήσει η μεμψιμοιρία και η υποχωρητικότητα , να δώσουμε νέα ώθηση στις εθνικοεπαναστατικές ιδέες , να ακουστεί η φωνή μας στην νεολαία , να επιλέξουμε στόχους και δράσεις που είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν.
Δεν ταιριάζουν σε ένα χώρο που δηλώνει εθνικοεπαναστατικός οι γραφικοί τύποι που αρέσκονται να παίζουν με στρατιωτάκια όταν ονειρεύονται την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης....και πιστεύουν ότι «ο Θεός θα βάλει σύντομα και το χέρι του και οι καραβανάδες τις αρβύλες» … λατρεύουν να βλέπουν το εαυτό τους στον καθρέφτη με παραλλαγές του Ε.Σ. στρατού και να ανεμίζουν και το πανί της Χούντας κάθε 21η Απριλίου…αρέσκονται στο να ακούνε με φανατισμό Έφη Σαρρή και να πετάνε γαρύφαλλα σε σκυλάδικα και κωλάδικα ενώ την άλλη μέρα φοράνε και μπλουζάκι της Σαρλεμάν αν χρειαστεί …να πουλάνε σιντάκια , μπλουζάκια και άλλα σε συντρόφους και να κονομάνε γερά , να μιλούν με τις ώρες στα γραφεία τους για τα αμφιβόλου ποιότητας και ιδεολογικής προέλευσης αντικομμουνιστικά «Τάγματα Ασφαλείας» ενώ την ίδια ώρα αληθινά επαναστατικά κινήματα αγνοούνται επιδεικτικά …να χτίζουν μαγαζάκια και «μαγαζάκια».
Εμείς είμαστε πέρα από όλα αυτά , δεν έχουμε σχέση με όλα αυτά όποιος θέλει και γουστάρει αυτά τα ψυχοπαθολογικής φύσεως φαινόμενα το καλύτερο που θα κάνει είναι να μην δηλώνει Εθνικιστής , Επαναστάτης και Σοσιαλιστής αλλά καλύτερα να δηλώσει απλά ακροδεξιός και φετιχιστής.. Όσο γελοία είναι όλα αυτά άλλο τόσο γελοίο είναι να λατρεύεις τις τιράντες σου περισσότερο από τις ιδέες σου , να κάνεις συλλογή από πολεμικά κράνη και στρατιωτικά περιοδικά να ασχολείσαι μόνο με μουσική και συναυλίες που στην τελική μαζεύονται οι ίδιοι και οι ίδιοι που απλά γουστάρουν την μουσική , να ασχολείσαι αν κάποιοι φοράνε λευκά κορδόνια η κόκκινα η αν πρέπει να φοράνε adidas κάποιοι η όχι και γιατί..Φυσικά υπάρχουν και άλλοι που δηλώνουν ενάντια στην ακροδεξιά αλλά την ίδια ώρα βάζουν εξώφυλλο σε περιοδικό ( άγνωστο που βρίσκουν τα λεφτά ) γνωστό «ακροδεξιό» με πασίγνωστο παρελθόν ρουφιάνου ενώ πριν λίγο τον έβριζαν … άλλοι που μιλάνε πόσο καλός και άγιος ήταν ο Μεταξάς ενώ παλιά έγραφαν πόσο καλό Αγγλόδουλο πρόσωπο ήταν.. δεν λείπουν και οι γραφικοί που υποτιμούν τις γυναίκες (!!!) και γράφουν για την Νορδική Ελλάς…
Φυσικά όλα αυτά για εμάς είναι ανάξια λόγου για να τα πάρουμε σοβαρά. Ο καθένας επιλέγει το μετερίζι που νομίζει....
Είναι το λιγότερο θράσος να μας κατηγορούν κάποιοι άλλοι το λιγότερο «γραφικοί» και διάφοροι τύποι πλήρως υποταγμένοι σε αυστηρές κομματικές γραμμές και οικονομικά συμφέροντα ως Οπορτουνιστές και καιροσκόπους. Ακόμα και «αναρχομαρξιστοναζιστές» μας είπαν ενώ δεν λείπουν και αυτοί που μας θεωρούν απλά «κουμούνια»..Φυσικά κάποιοι άλλοι ψυχοπαθείς νεοταξίτες «αριστεροί» μας θεωρούν απλά «ναζί» και προσπαθούν να πείσουν και τους υπόλοιπους για αυτή τους την θέση. Κάποιους ακόμα τους πείραξε η δήλωση του Τσάβες και τα κείμενα του Μπακούνιν που βάλαμε στον ΜΑΥΡΟ ΚΡΙΝΟ. Δεν τους ένοιαξε καν τι είπαν και τι έγραψαν αυτοί οι δύο και αν είναι αληθινά και ουσιαστικά αλλά το ότι εμείς τολμήσαμε να προβάλλουμε αυτά τα κείμενα.. Δεν τους νοιάζει η ουσία αλλά κρίνουν αυθαίρετα.. Φυσικά απαιτούν μην υπάρχει αυτό το μπλογκ αλλά μόνο η δική τους φωνή με μια συγκεκριμένη γραμμή.. Μια φωνή , η δική τους φωνή σε όλα αρτηριοσκληρωτική , με έντονα τα σημάδια της ακροδεξιάς επίδρασης και «μόλυνσης» , της ίδιας φωνής που κραύγαζε στο παρελθόν κατά της Αραβικής αντίστασης στον Λίβανο !!! , της φωνής που καλεί κάθε φορά για το καλό του «χώρου» να στηρίξουμε κάθε απόβλητο της ακροδεξιάς , που απορρίπτει κάθε επαναστατική και ακτιβιστική ενέργεια και λειτουργεί ως πυροσβεστική δύναμη στις επαναστατικές φωνές που υπάρχουν.
Ας το ξεκαθαρίσουμε : φωνές που ζητούν σεβασμό σε σύγχρονες κρατικές δομές και κατασταλτικές δυνάμεις , που συμβιβάζονται με το κατεστημένο σε πολλές βάσεις και περιπτώσεις , που αποτελούν την εμπροσθοφυλακή των δυνάμεων ασφαλείας σε επεισόδια , φωνές που δεν μιλούν για αλληλεγγύη σε φυλακισμένους συντρόφους μας αλλά νοιάζονται για τα εκλογικά αποτελέσματα είναι φωνές που πρέπει να αγνοηθούν. Είναι φωνές της πιο στυγνής ακροδεξιάς που καλύπτεται με επαναστατικό μανδύα.
Υπάρχει τρόπος να πάμε στο καλύτερο αύριο. Και αυτός είναι η δημιουργία επαναστατικών ομάδων σε όλη την χώρα χωρίς συγκεκτρωτικές δομές αλλά σε πλαίσια αυτόνομης δράσης συνεργασίας και αλληλεγγύης. Ας πάρουμε παραδείγματα από το εξωτερικό από τις αυτόνομες ομάδες. Δράση πολύμορφη με σημαντικά αποτελέσματα στην νεολαία και τρόπους κατάλληλους να περάσουμε το μήνυμα. Δράση κατά του Καπιταλισμού , κατά της εκμετάλλευσης , δράση για το περιβάλλον , δράση για την καταγγελία του σάπιου συστήματος , δράση για όλα. Τι σημασία έχει να υπερηφανεύεσαι ότι έχεις καλής ποιότητας έντυπα με πολλές σελίδες και την ίδια στιγμή οι αρθρογράφοι να είναι «σκυλάδες» και τραγικοί τύποι που το παίζουν σκληροί «πατριώτες»..
Σε αυτά τα πλαίσια πέρα από κάθε αντίδραση από όπου και αν προέρχεται ο ΜΑΥΡΟΣ ΚΡΙΝΟΣ σύντομα θα ανακοινώσει την ίδρυση αυτόνομων ομάδων δράσης σε ολόκληρη την χώρα με ηλεκτρονικές διευθύνσεις για επικοινωνία και συνεννόηση. Καλούνται όλοι αυτοί που θέλουν να συνδράμουν σε αυτή την προσπάθεια με την ίδρυση ομάδων και στην περιοχή τους να επικοινωνήσουν μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση mavros_krinos@yahoo.gr . Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο κακός εαυτός μας. Αν εμείς γίνουμε καλύτεροι όλα θα γίνουν καλύτερα. Φτάνει πια η απαισιοδοξία. Ας αντιγράψουμε μεθόδους άλλων επαναστατικών χώρων και ομάδων , ας έχουμε στο μυαλό μας τι πρέπει να γίνει για το καλύτερο και ας δώσουμε τέλος σε όλους αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση.
Και έχω εχθρό σε αυτή την ζωή κάθε αστικό σκουπίδι , κάθε εθνικόφρονο κοπρόσκυλο , κάθε νεοταξίτη , κάθε πουλημένο τομάρι , κάθε σιωνιστικό απόβρασμα , κάθε γραβατωμένο έμπορο ιδεών που στέκεται εμπόδιο στον σκοπό μου.
Εκλογές. « Η γιορτή της δημοκρατίας »
του Μαύρου Λύκου
16 Σεπτεμβρίου φέτος οι κοινοβουλευτικές εκλογές. Ακόμα μια «γιορτή της δημοκρατίας».
Στην εφημερίδα της κυβέρνησης, 26 Φεβρουαρίου 2007, αρ. φύλλου 245 , διαβάζουμε για την κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων για το έτος 2007 τα εξής
ΝΔ 23.039.991 Ευρώ
ΠΑΣΟΚ 20.810.347 Ευρώ
ΚΚΕ 4.451.712 Ευρώ
ΣΥΝ 3.531.262 Ευρώ
ΛΑΟΣ 2.019.248 Ευρώ
ΔΗΚΚΙ 917.840 Ευρώ
Σύνολο 55.070.400 Ευρώ
Ένα ποσό που θα μπορούσε να στεγάσει πλήρως 1100 άστεγες οικογένειες κάθε χρόνο χωρίς αυτές να πλήρωναν ούτε ένα ευρώ ( υπολογίζοντας ως 50.000 ευρώ το κόστος μιας κατοικίας ) δαπανάται για τις ανάγκες λειτουργίας των κοινοβουλευτικών κομμάτων! Το ποσό αυτό το οποίο το πληρώνουμε όλοι μας μέσω της άμεσης ή της έμμεσης φορολογίας είναι ένα μικρό μόνο μέρος των συνολικών τους δαπανών, αν αναλογιστεί κανείς και τις εισφορές επιχειρηματιών και ιδιωτών προς τα κόμματα.
Γατί επενδύουν τόσα χρήματα οι κατέχοντες την εξουσία για την κομματική προπαγάνδα ; Σε μια καπιταλιστική οικονομία κανείς δεν επενδύει τα λεφτά του κάπου αν δεν ξέρει ότι θα έχει οικονομικό αποτέλεσμα, ότι δεν θα καρπωθεί «υπεραξία», κέρδος από την επένδυσή του. Και στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία με επενδύσεις που αποφέρουν πάνω από 100% υπεραξία, οι ιδιώτες δεν είναι τρελοί να δίνουν τεράστια ποσά στα κόμματα αν το όφελος που θα πάρουν πίσω από την επένδυση δεν είναι πολύ μεγαλύτερο από το να επενδύσουν τα λεφτά τους κάπου αλλού. Από πού λοιπόν βγάζουν το κέρδος τους από αυτή την επένδυση και δίνουν τόσα λεφτά ; Μα από τον άνισο καταμερισμό των προϊόντων της κοινωνικής εργασίας. Οι εργάτες παράγουν το κοινωνικό προϊόν και το αποτέλεσμα της εργασίας τους το καρπώνονται άνισα οι λίγοι, με τρόπους και μεθόδους που καθορίζει , επιβάλλει και το πολίτευμα που ονομάζουν «κοινοβουλευτική δημοκρατία», που είναι ο πιο αποτελεσματικός γι αυτούς και προτιμότερος τρόπος διαχείρισης του καπιταλισμού ενός συστήματος που δεν είναι άλλο από μια στυγνή αφύσικη και απάνθρωπη δικτατορία της οικονομικής ελίτ.
Η «δημοκρατία» είναι ο καλύτερος γι αυτούς τρόπος διαχείρισης αυτού του συστήματος γιατί συγκριτικά με τους άλλους τρόπους είναι αυτός που δημιουργεί στον πολίτη τις περισσότερες αυταπάτες, που αποκρύπτει καλύτερα την ταξική εκμεταλλευτική δομή, που αποκρύπτει την πραγματικότητα που είναι ότι όποιο και να είναι το πολίτευμα σε ένα καπιταλιστικό σύστημα ποτέ δεν παύει να πρόκειται για στυγνή εκμεταλλευτική δικτατορία μιας μικρής σε ποσοστό πληθυσμού και διεθνοποιημένης πλέον ολιγαρχίας. Όλα αυτά τα χρήματα στα κόμματα δίνονται για να συντηρήσουν το κερδοφόρο γι αυτούς εκμεταλλευτικό σύστημα και το πολίτευμά του και το μεγαλύτερο κομμάτι από αυτά δίνονται κυρίως σε κόμματα που εξασφαλίζουν τη ρύθμιση του συστήματος με τρόπο που η κερδοφορία τους να γίνεται όσο το δυνατόν μεγαλύτερη.
Υπάρχει όμως κάποια «δημοκρατία»; Αν κοιτάξουμε το νομοθετικό έργο της οποιασδήποτε καπιταλιστικής κοινοβουλευτικής διακυβέρνησης και σήμερα και οποτεδήποτε ιστορικά, βλέπουμε ότι όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι προς όφελος αναδιανομής του πλούτου υπέρ της οικονομικής ελίτ, είναι προς το συμφέρων των λίγων ενάντια στους λαούς. Βλέπουμε ότι το όποιο μικρό ποσοστό του παραγόμενου πλούτου δίνουν σε αυτούς που τον παράγουν το καθορίζουν πυροσβεστικά προσαρμόζοντάς το ανάλογα με τον εκάστοτε κίνδυνο αποσταθεροποίησης του συστήματος και τον κίνδυνο εξέγερσης των εκμεταλλευομένων ενάντια στους εκμεταλλευτές. Αυτό δεν είναι «δημοκρατία».
Και όμως υπάρχει «δημοκρατία» λένε τα αφεντικά, γιατί υπάρχει συναίνεση των πολιτών στο εκλογικό πρόγραμμα των κομμάτων που οι ίδιοι εκλέγουν. Ναι είναι αλήθεια ότι κατά κάποιο τρόπο αυτή η συναίνεση υπάρχει. Οι πολίτες βέβαια δε συναινούν με το εκλογικό πρόγραμμα των κομμάτων, αλλά μοιρολατρικά συναινούν με τη λογική της «κοινοβουλευτικής δημοκρατίας». Δε συναινούν με το πρόγραμμα των κομμάτων, γιατί αν για παράδειγμα πάρουμε το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και βάλουμε όπου ΠΑΣΟΚ τη λέξη ΝΔ και όπου ΝΔ τη λέξη ΠΑΣΟΚ και το μοιράσουμε στους ψηφοφόρους της ΝΔ, σίγουρα οι περισσότεροι από αυτούς δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβουν ότι δεν διαβάζουν το πρόγραμμα του κόμματος που ψηφίζουν , αλλά αυτό του αντίπαλου κόμματος!
Το ίδιο θα γίνει και αντίστροφα, αν δώσουμε στον ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ το πρόγραμμα της ΝΔ. Άρα οι πολίτες σε μεγάλο ποσοστό τους δεν ψηφίζουν συναινώντας με τα κυβερνητικά προγράμματα, αλλά ουσιαστικά συναινώντας στην πλειοψηφία τους με τη λογική του μονόδρομου της «κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» και καλούνται να επιλέξουν απλά το διαχειριστή της , κυρίως με την τεχνητά διαμορφωμένη λογική του δήθεν «μικρότερου κακού» ή βασιζόμενη σε δήθεν ικανότητα προσώπων (καταλληλότερος πρωθυπουργός κλπ). Για να επιτευχθεί αυτή ακριβώς η συναίνεση των πολιτών είναι που δίνονται τα 55 εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ χορηγήσεις από ιδιώτες σε χρονιές εκλογών. Αυτή η συναίνεση στοιχίζει πολύ…
Η «κοινοβουλευτική δημοκρατία» και γενικότερα η «δημοκρατία» έχει καθιερωθεί σαν μια «πανανθρώπινη αξία», «αξία» που βρίσκεται στο κομμάτι της ηθικής, της συνείδησης. Από πού αντλεί όμως την «αξία» της ; Γιατί δηλαδή είναι «αξία» το να υπάρχει αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος διοίκησης και κοινωνικής διαχείρισης με ένα αστικό κοινοβούλιο και εκλογές όπου θα επιλέγεται κάθε φορά ο διαχειριστής ουσιαστικά της ίδιας πολιτικής, πολλές φορές και ως αποτέλεσμα διαγωνισμού μεταξύ εκλογικών μηχανισμών που ουσιαστικά λειτουργούν με στρατηγικές από το χώρο του μάρκετινγκ πλασάροντας το προϊόν τους? Κανείς δε θα δώσει την απάντηση στο που υπάρχει αυτή η «αξία» της δημοκρατίας με όρους αιτίας με όρους φυσικής εξήγησης. Η «αξία» της γίνεται αποδεκτή μόνο με μεταφυσικό θρησκευτικού τύπου τρόπο και οι περισσότεροι την αποδέχονται ασυνείδητα επειδή έτσι έμαθαν από το περιβάλλον που μεγάλωσαν, με τον ίδιο τρόπο που έμαθαν και το θρήσκευμά τους. Και για να συνεχίζει να γίνεται αποδεκτή, ποτίζεται η συνείδησή τους καθημερινά με εκατοντάδες ερεθίσματα προβολής αυτής της «υπέρτατης αξίας» της «δημοκρατίας» , από το σχολείο, την κοινωνία, τα ΜΜΕ. Επειδή καμιά ηθική «αξία» δεν υπάρχει στην ουσία της δημοκρατίας τους, προσπαθούν να της δώσουν αξία λέγοντας ότι όλα τα άλλα συστήματα που έχουν εφαρμοστεί ή προτείνονται είναι χειρότερα. Ναι είναι αλήθεια ότι ξοδεύονται δισεκατομμύρια ευρώ και δολάρια κάθε χρόνο σε όλο τον πλανήτη για την «ενημέρωση» του πολίτη για όλα τα άλλα μη κοινοβουλευτικά αντίθετα με τον καπιταλισμό συστήματα που υπήρξαν , η που προτείνονται στις σύγχρονες κοινωνίες.
Οτιδήποτε ξεφεύγει από τη λογική της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης παρουσιάζεται σαν «καταπιεστικό» «αντιδημοκρατικό» ή «ουτοπικό ξεπερασμένο» σύστημα «αιμοσταγών δικτατόρων» που στηρίζεται από «τρελούς» «περιθωριακούς» ή «εξαπατημένους», ενώ το σημερινό σύστημα παρουσιάζεται ως «κατάκτηση» μέσα από «δημοκρατικούς κοινωνικούς αγώνες» που έγιναν υποτίθεται ενάντια ή σε αντίθεση με τα συστήματα αυτά και «νίκησαν» «πραγματώθηκαν» σε αυτό που ήδη απολαμβάνουμε σήμερα (και άρα σήμερα δεν υπάρχει πια κανένας λόγος για «κοινωνικές αναταραχές»). Έτσι η συναίνεση με το πολίτευμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δεν είναι συνειδητή επιλογή του καθενός που κρίνει εξετάζοντας το με βάση λογικά επιχειρήματα με λογικές αιτίας και αποτελέσματος, αλλά είναι προϊόν μαζικής προπαγάνδας, μιας μαζικής πλύσης εγκεφάλου που γίνεται καθημερινά. Στο βωμό αυτής της μαζικής προπαγάνδας υπέρ της «δημοκρατίας» θυσιάζονται και τα 55 εκατομμύρια ευρώ ετήσια επιχορήγηση των κομμάτων από τον κρατικό πρoϋπολογισμό και είναι μόνο ένα πολύ μικρό μέρος των όσων ξοδεύονται για το σκοπό αυτό.
Τι αρχές όμως πρέπει να έχει ένα πολίτευμα για να βαφτίζεται «δημοκρατία» ;
Αν «δημοκρατία» θεωρήσουμε την κοινωνία όπου εφαρμόζεται η άποψη της πλειοψηφίας των πολιτών, σίγουρα κάτι τέτοιο τουλάχιστον στη σημερινή Ελλάδα δεν ισχύει. Όποιο θέμα και να πάρουμε, παιδεία, υγεία, εργασιακά, ασφαλιστικό, οικονομική πολιτική, πουθενά δεν εφαρμόστηκε η άποψη της πλειοψηφίας των πολιτών. Ο ίδιος ο εκλογικός νόμος άλλωστε καθορίζει ότι με 40% το πρώτο κόμμα κάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση και επιβάλλει την πολιτική του, δε μιλάμε δηλαδή ούτε καν για πλειοψηφία. Ας πάρουμε όμως την περίπτωση που είχαμε πράγματι πλειοψηφικό σύστημα, να είχαμε «δημοκρατία» του 50% (και όχι απαραίτητα στη σημερινή της κοινοβουλευτική μορφή). Και ας πάρουμε την περίπτωση που οι πολίτες «γνώριζαν» και το πρόγραμμα αυτού που επέλεγαν και μάλιστα συναινούσαν και σε αυτό! Ακούγεται ιδανικό σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση, και πρακτικά αδύνατο να επιτευχθεί στα πλαίσια μιας κοινωνίας όπου η νίκη στις εκλογές δεν είναι θέμα αποδοχής προγράμματος αλλά σε μεγάλο βαθμό θέμα εφαρμογής μεθόδων μάρκετινγκ στην πολιτική. Ακόμα όμως και σε αυτή την ιδανική «δημοκρατική» κατάσταση, όπου οι πλειοψηφία των πολιτών όντως θα είχε άποψη για τα κοινά και θα την επέβαλε στους υπόλοιπους, γιατί αυτός ο τρόπος διακυβέρνησης έχει κάποια ηθική «αξία» και είναι «δίκαιος» και «ιδανικός»;; Πρώτο ερωτηματικό , γιατί θα πρέπει να επιβάλλεται η άποψη του 50% και όχι του 60%, ή του 70% π.χ.; Υπάρχει κάποιος αντικειμενικός φυσικός παράγοντας να καθορίζει ότι το «δίκαιο» «δημοκρατικό» ποσοστό πρέπει να είναι 50% και όχι 60%, 60% (ή το 40% του είναι εκλογικού νόμου στην Ελλάδα που δίνει κυβέρνηση στο πρώτο κόμμα); Όχι κανένας δεν υπάρχει. Το ποσοστό είναι αυθαίρετο και καθορίζεται από την εξουσία ανάλογα με το πώς τη βολεύει κάθε φορά και η αρχή της πλειοψηφίας επίσης αυθαίρετη και καθορίζεται επίσης από την εξουσία και προβάλλεται ως «δίκαιη» ώστε να φαίνεται ότι υπάρχει κάποιου είδους «δικαιοσύνη» στη «δημοκρατία» τους, να αποκρύπτεται ότι πρόκειται για κοινοβουλευτική δικτατορία. Με τον ίδιο τρόπο που η εξουσία των βασιλέων κάποτε πήγαζε «εκ θεού» υποτίθεται, έτσι και σήμερα η εξουσία της ολιγαρχίας από κάπου πρέπει να πηγάζει. Πηγάζει «εκ του 50%» ή «εκ του 40%» ή όσο τελοσπάντων μαγειρέψουν κάθε φορά στον εκλογικό τους νόμο, πηγάζει εκ της αρχής της «πλειοψηφίας» η οποία θεωρείται κοινά αποδεκτή ως «δίκαιη» χωρίς κανείς να μπορεί να εξηγήσει γιατί με κάποιο φυσικό τρόπο, με την ίδια έννοια που δεν μπορούσε να εξηγήσει παλαιότερα γιατί η βασιλεία είναι που είναι «εκ θεού» και όχι η κατάργησή της !
Κατά πόσο όμως η αρχή της επιβολής της άποψης της «πλειοψηφίας» συμβάλλει στην πρόοδο και την εξέλιξη ; Ιστορικά, κάθε προοδευτική αντίληψη όπως και κάθε αλήθεια, ξεκίνησε να συνειδητοποιείται όχι από κάποια πλειοψηφία αλλά από μια πολύ μικρή μειοψηφία. Για παράδειγμα ο Γαλιλαίος στην εποχή του δεν είχε και τόσους υποστηρικτές να λένε ότι η γη γυρίζει…Η πλειοψηφία στην εποχή του Δαρβίνου πίστευε ότι όλοι προερχόμαστε από τους Αδάμ και Εύα που έπλασε ο Θεός και ήταν άτριχοι άνθρωποι σχεδόν ολόιδιοι με μας σήμερα. Για να κυριολεκτήσουμε πάντως ένα σύγχρονο Δαρβίνο (μιλούσε για φυλετική εξέλιξη των ειδών μεταξύ αυτών και του ανθρώπινου γένους με φυσική επικράτηση του ισχυρότερου γενετικά είδους ) θα τον έτρεχαν μάλλον τα αντίστοιχα Ισραηλιτικά Συμβούλια στα δικαστήρια επικαλούμενοι τον «αντιρατσιστικό νόμο» όπως έγινε στην περίπτωση Πλεύρη και εφημερίδας «Ελεύθερος κόσμος» . Ναι αν διαβάσετε την παράγραφο στον αντιρατσιστικό νόμο που στηρίζεται το κατηγορητήριο, ο πρώτος που θα είχε συλληφθεί αν ζούσε θα ήταν ο Δαρβίνος. Στη φύση λοιπόν της «δημοκρατικής αντίληψης» επιβολής των απόψεων της μέσης αντίληψης της εκάστοτε πλειοψηφίας της μάζας, υπάρχει βαθειά η συντήρηση ο αποκλεισμός και το πνίξιμο της προόδου. Και ιστορικά, οποιοδήποτε βήμα μπροστά έγινε για τις ανθρώπινες κοινωνίες, είτε στο κοινωνικό και πολιτικό τομέα είτε στην επιστήμη είτε σε οτιδήποτε, δεν έγινε επειδή συμφώνησε κάποιο… 50% με δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά έγινε με σύγκρουση, κοινωνική και ταξική πάλη, έγινε με βίαιη επιβολή της μέσα από τη σύγκρουση με το κατεστημένο. Και η μειοψηφούσα άποψη που έγινε τελικά αποδεχτή από την πλειοψηφία, έγινε αποδεχτή όχι γιατί έπεισε μειοψηφία την πλειοψηφία με κάποιο «κοινωνικό διάλογο», αλλά γιατί η ομάδα που επικράτησαν τελικά οι απόψεις της απέκτησε την υλική υπαρκτή οικονομική , πολιτική ή άλλης μορφής δύναμη , απέχτησε τον έλεγχο στα μέσα παραγωγής εκτοπίζοντας τους αντιπάλους της και κατόπιν επέβαλε την άποψή της ως δεδομένη ως «αλήθεια» την έκανε κοινωνικά αποδεκτή. Ήταν το αποτέλεσμα της διαδικασίας της φυσικής επιλογής της επικράτησης και επιβολής του ισχυρού, ή αυτού που έγινε ισχυρός με βάση τις νέες συνθήκες και δυνατότητες που διαμορφώθηκαν , απέναντι σε αυτόν που έγινε ασθενέστερος.
Μήπως όμως η εποχές έχουν αλλάξει και πια οι κοινωνικές αλλαγές δε γίνονται με αυτόν τον φυσικό τρόπο, αλλά οι ομάδες με αντίθετα από τη φύση τους συμφέροντα και κοινωνικά οράματα μπορούν να καταλήγουν σε συμφωνίες μεταξύ τους και να προχωράνε μαζί μέσα από κοινοβούλια η κοινωνικούς διαλόγους μεταξύ φορέων όπως π.χ. της ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ ;
Στη φύση του σημερινού συστήματος, εκμεταλλευτής και εκμεταλλευόμενος, εργάτης και εργοδότης, εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος, έχουν αντίθετα συμφέροντα. Ο εργάτης π.χ. ζητά δικαιότερη κατανομή του πλούτου που προέρχεται από την εργασία του, την οποία καρπώνεται σε μεγάλο βαθμό ο εργοδότης που δεν την έχει παράγει αλλά έχει την κοινωνικά αποδεκτή έννοια της «ιδιοκτησίας» στα μέσα παραγωγής. Ο εργοδότης από την άλλη έχει φύση το συμφέρον της όσο το δυνατό μεγαλύτερης εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Πως είναι δυνατόν να τα βρούνε μεταξύ τους ; Η αντίθεση των συμφερόντων εργάτη και εργοδότη είναι στη φύση του καπιταλιστικού συστήματος και αυτή η αντίθεση εξασφαλίζει ότι η δυνατότητα δήθεν επίτευξης μιας «δημοκρατίας» της «κοινωνικής ειρηνικής συναίνεσης» είναι απάτη.
Σε κάθε κοινωνική απόφαση ή πρόταση, σε κάθε πολιτική σε μια ταξική κοινωνία πάντα θα υπάρχουν αυτοί που είναι υπέρ και αυτοί που είναι κατά, αυτοί που κερδίζουν και αυτοί που χάνουν από αυτή. Και κάθε φορά η απόφαση που θα εφαρμόζεται δεν θα είναι αυτή που είναι «καλύτερη για το κοινό καλό» όπως λέγεται, αλλά αυτή που θα καταφέρει να επιβληθεί, θα είναι η θέληση του κοινωνικά ισχυρότερου , αυτού που θα καταφέρει να επιβάλλει την άποψή του στην εκάστοτε χρονική στιγμή. Η παγκόσμια ολιγαρχία δεν έχει καμιά «δημοκρατική αξία» . Είναι η ίδια που καταστέλλει ή αλλάζει την ίδια τη «δημοκρατία της» όταν απειλούνται τα συμφέροντά της και δεν έχει καμιά δημοκρατική αυταπάτη. Οι δημοκρατικές αυταπάτες είναι μόνο για τους εξουσιαζόμενους, και γι αυτό πληρώνουν τόσα δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, να δηλητηριάζουν με αυτές τις συνειδήσεις τους, να τους δένουν με αόρατες αλυσίδες. Είτε κοινοβουλευτικά είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο πάρει την εξουσία ένα καθεστώς αντίθετο με τα συμφέροντά της πλουτοκρατίας , αυτή θα κάνει ότι μπορεί να το καταστείλει χωρίς καμιά δημοκρατική αυταπάτη. Όχι 50% αλλά και 80% να πάρουν στην κάλπη όσοι προσπαθήσουν να εφαρμόσουν ένα «δίκαιο» για τα λαϊκά στρώματα πρόγραμμα , ίδια θα είναι η προσπάθεια καταστολής από την οικονομική ελίτ που συμμετέχει σε μόνιμο ανοιχτός και ασταμάτητος πόλεμο σε κάθε τι που την απειλεί με κάθε μέσο. Έτσι λοιπόν δεν θα είναι η κάλπη αυτή που μπορεί να φέρει την ανατροπή καμιάς κοινωνικής εξουσίας. Η κάλπη μπορεί να λειτουργήσει σε κάποιες περιπτώσεις μόνο σαν την αφορμή για την αρχή της σύγκρουσης… Και η σύγκρουση δε θα είναι ειρηνική γιατί οι εξουσιαστές δεν θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν την άποψη τους με την «πειθώ» του προγράμματός τους αλλά με αίμα και τη βίαιη καταστολή. Οι «δημοκρατικές αξίες» στον καπιταλισμό υπάρχουν λοιπόν μόνο στη συνείδηση των εξουσιαζόμενων, όχι στη συνείδηση των εξουσιαστών. Οι «δημοκρατικές αξίες» δεν είναι τίποτε άλλο παρά αόρατες αλυσίδες στα μυαλά των εκμεταλλευόμενων, μηχανισμός ιδεολογικής καταστολής και αποφυγής ρήξης και κοινωνικών συγκρούσεων.
Οι εκλογές λοιπόν είναι «η γιορτή της δημοκρατίας» όπως οι ίδιοι οι εξουσιαστές του καπιταλισμού τις χαρακτηρίζουν. Είναι η δομή που ζητά από τον πολίτη να δώσει ενεργή στήριξη στο σύστημά τους, να γίνει συμμέτοχος στην πολιτική τους, και ουσιαστικά να γίνει συνένοχος στα εγκλήματά του συστήματός τους. Ενός συστήματος απάνθρωπου και εκμεταλλευτικού, με εκατομμύρια θύματα κάθε χρόνο, ανθρώπους που ζουν σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας, ανθρώπους που στερούνται το δικαίωμα να απολαύσουν τα αποτελέσματα της εργασίας που οι ίδιοι παράγουν. Και η μόνη τους ελπίδα δεν είναι η ενσωμάτωση και η υποταγή αλλά η σύγκρουση και ρήξη με τους εξουσιαστές. Η ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος θα γίνει για να έρθει όμως τι ;;
Η απάντηση είναι η πάλη για μια κοινωνία που θα εναρμονιστεί και θα λειτουργήσει με τους νόμους της φύσης , αντίθετα με συστήματα που η ζωή και η κοινωνική συμπεριφορά βασίζεται στην αλλοτρίωση από υιοθέτηση «αξιών» που δε συμβαδίζουν με τη φύση και τη φυσική επιλογή αλλά είναι κατασκευασμένες και δρουν ως «αόρατες αλυσίδες» αστυνόμευσης της σκέψης από τους εκάστοτε εξουσιαστές των συστημάτων αυτών. Δεν αρκεί μια οικονομίστικη αλλαγή στον τρόπο παραγωγής και στην κατανομή του παραγόμενου πλούτου αλλά χρειάζεται μια Επανάσταση ενάντια σε ολόκληρη τη δομή σκέψεως του φιλελευθερισμού και της αστικής δημοκρατίας, μια επανάσταση ενάντια στον εκφυλισμό των αντιφυσικών συστημάτων. Βέβαια οι καρποί της κοινωνικής παραγωγής δε θα κατανέμονται άνισα στους λίγους που κατέχουν τα μέσα παραγωγής, αλλά στη δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου στη λαϊκή κοινότητα . Το άτομο εργάζεται και παράγει συνεισφέροντας και συμμετέχοντας στη Λαϊκή κοινότητα , προς όφελος της λαϊκής κοινότητας και παίρνει από αυτή ότι του αναλογεί. Λαϊκή κοινότητα είναι η «κοινότητα» στη βάση του Λαού. Αντίθετα με τις λογικές των κοινωνιών του ατομικισμού, το άτομο δρα μέσα στη λαϊκή κοινότητα με ίσες ευκαιρίες για την άσκηση του ταλέντου του, για το συλλογικό αγαθό του Λαού, ενώ παράλληλα δουλεύει για την ατομική του τελείωση. Με βάση την προσφορά και της δυνατότητες προσφοράς τους στη λαϊκή κοινότητα αναδεικνύονται φυσικά και διακρίνονται με φυσικό τρόπο και οι εκάστοτε άριστοι, οι φυσικά πρωτοπόροι σε κάθε τομέα. Και σε κάθε τομέα ο καθένας συνεισφέρει , επηρεάζει τις εξελίξεις και τη λήψη των αποφάσεων και διακρίνεται με φυσικό τρόπο, ανάλογα με τις δυνατότητές του και την προσφορά του.
Αντίθετα στον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής το άτομο δρα προς ατομικό όφελος που μπορεί να είναι πολλές φορές και σε αντίθεση με το συλλογικό (χιλιάδες παραδείγματα, αλλά ένα απλό είναι αυτοί που βάζουν τις πυρκαγιές καταστρέφοντας το περιβάλλον σε βάρος του συλλογικού καλού για οικονομικά ατομικά οφέλη), το άτομο απολαμβάνει ανάλογα με την τοποθέτησή του σε μια αφύσικη κεφαλαιοκρατική ιεραρχία και δημιουργούνται λόμπι συμφερόντων που ανταγωνίζονται προσπαθούν να καρπωθούν άνισα προς όφελός τους των κοινωνικό πλούτο σε βάρος της λαϊκής κοινότητας ( αστικά κόμματα, λέσχες «σκέψης» μασονικές στοές, τραστ , καρτέλ , σύλλογοι βιομηχάνων και χιλιάδες άλλα ήδη ομαδοποίησης, με βάση και σκοπό τον άνισο καταμερισμό κοινωνικού πλούτου υπέρ τους ) Την επιβολή της άποψής τους δεν την κερδίζουν με την ανάδειξη των ικανοτήτων τους στην κοινωνική προσφορά αλλά είτε με βάση την εξαγορά ή εξαπάτηση συνειδήσεων υποστηρικτών είτε με φτιαχτές αφύσικες «αξίες» και διασπορά τους με μαρκετίστικα κόλπα, είτε με συνειδητή συμμετοχή ατόμων που προσεταιρίζονται τα λόμπι με σκοπό ατομικό κέρδος με αναξιοκρατικό τρόπο σε βάρος των υπολοίπων. Ένας τέτοιος διαγωνισμός ανάμεσα σε λόμπι και άτομα είναι και η «δημοκρατική κοινοβουλευτική» διαδικασία των «εκλογών», ενώ πάντα τα κυρίαρχα λόμπι εκφράζουν και εκπροσωπούν τα συμφέροντα μειοψηφιών , της οικονομικής ελίτ και ταυτόχρονα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το μοίρασμα της πίτας αλλά ταυτόχρονα συνεργάζονται και συμμαχούν μεταξύ τους σε βάρος αυτών που παράγουν τον πλούτο. Και επειδή όλα αυτά τα λόμπι βασίζουν την ενότητα τους στο κέρδος, στην εκμετάλλευση και την εξαπάτηση με την κατασκευή ψεύτικων «αξιών» προσπαθούν να διαβάλλουν και να διαλύσουν τις φυσικές μορφές ενότητας μεταξύ των ανθρώπων.
Στη βάση διαμόρφωσης συλλογικών συνειδήσεων αυτοπροσδιορισμού τον ατόμων σε ομάδες μπορούν να χτιστούν ενότητες που θα αναπτύξουν κοινωνικές αντιστάσεις. Η πιο φυσική μορφή ενότητας είναι ο φυσικός αυτοπροσδιορισμός του ατόμου ως μέλος μιας κοινότητας στη βάση της φυλής και της ιστορικής της συνέχειας, δηλαδή του πολιτισμού, της γλώσσας και των παραδόσεων, των χαρακτηριστικών δηλαδή που προσδιορίζουν το έθνος. Μια άλλη τέτοια μορφή ενότητας στα πλαίσια κάθε ταξικής κοινωνίας είναι ο αυτοπροσδιορισμός στη βάση κοινωνικής τάξης, το άτομο αισθάνεται και νιώθει ότι το ατομικό του συμφέρον ταυτίζεται με το συλλογικό της κοινωνικής τάξης που ανήκει. Γι αυτό αυτές οι βάσεις ενότητας χτυπιούνται ανελέητα από τα αστικά κόμματα. Η πρώτη χτυπιέται στο όνομα του εξορκισμού του λεγομένου αντιεθνικισμού και αντιρατσισμού, με την προώθηση κοινωνιών που το άτομο αισθάνεται ξένος ανάμεσα σε ξένους, μετανάστης στην ίδια του τη χώρα. Η δεύτερη χτυπιέται με την ενσωμάτωση του ατόμου στην λογική των κοινωνικών συμβιβασμών, του κοινωνικού διαλόγου και της ύπαρξης ενός δήθεν κοινού «αταξικού» «υπερταξικού» καλού στα πλαίσια ενός ταξικού εκμεταλλευτικού συστήματος, στο οποίο καλείται να συμμετάσχει και δήθεν να συμβάλλει ενεργά στη διαμόρφωση των εξελίξεων, στην ουσία να συναινέσει στις επιταγές τις καπιταλιστικής ολιγαρχίας. Αυτές οι δύο λογικές εκφράζονται από όλα τα μεγάλα αλλά και μικρότερα αστικά κόμματα , ενώ υπάρχουν και μικρότερα κόμματα που παίζουν το ρόλο ανακύκλωσης κόσμου που πάει να ξεφύγει από αυτές τις λογικές, αφού τις ντύνουν με «εθνικιστικό» ή «αντικαπιταλιστικό» ή «αριστερό» μανδύα, πλασάροντας την ενσωμάτωση και συμμετοχή στο σύστημα και τις λογικές της αστικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» μέσα από δήθεν κάποιο «επαναστατικό» ή «ριζοσπαστικό» προφίλ.
Απέναντι σε όλες αυτές τις «δημοκρατικού» τύπου «αξίες» και διαδικασίες εγκλωβισμού και εκφυλισμού της σκέψης όπως οι εκλογές τους εμείς αγωνιζόμαστε και
«Περιμένουμε για τον μεταγενέστερο θρίαμβο της Αλήθειας που διώκεται σήμερα: για τον Θρίαμβο κάτω από οποιοδήποτε όνομα, , της μοναδικής Πίστεως στην Αρμονία με τους αιώνιους Νόμους της Υπάρξεως, της μοναδικής σύγχρονης Ιδέας, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο , παρά η έκφραση αρχών τόσο παλαιών, όσο ο Ήλιος!» (Savitri Devi)
Φτάνει πια με την Κοινοβουλευτική Δικτατορία τους , τις ψεύτικες αξίες της και τους θεσμούς της ! Ούτε μια ψήφο δυσαρέσκειας – ανάσα ζωής σε δεκανίκια και αναχώματα του συστήματος της Καπιταλιστικής σκλαβιάς , είτε «αριστερά» είτε «δεξιά» είτε «διεθνιστικά» είτε δήθεν «αντικαπιταλιστικά»
Πύρινο μίσος για τους Καπιταλιστές !
του Abdul Jalil
Θλίψη , κλάμα , οργή , μίσος....Ο Καϊάφας ένα από τα πιο αγνά και αμόλυντα μέρη της ελληνικής γης δεν υπάρχει πια.. Η όμορφη Πελοπόννησος ποτέ πια δεν θα είναι η ίδια...ποτέ η Ελλάδα από κανέναν εισβολέα στο παρελθόν δε γνώρισε τέτοια καταστροφή από καμία θεομηνία και φυσική καταστροφή. Η πατρίδα μας λοιπόν αυτή τη φορά είναι αντιμέτωπη με τον ποιο σοβαρό από όλους τις τους εχθρούς , χωρίς λοιπόν να μασήσουμε τα λόγια μας φτύνουμε κατάμουτρα όλες τις θεωρίες συνωμοσίας και " ασύμμετρων ( λιακοπουλέικων ) απειλών " που θέλουν την Ελλάδα να δέχεται επίθεση από διαφόρων αποχρώσεων βαλκανικές μειονότητες , εθνικιστές γείτονες , μετανάστες ισλαμιστές μαχητές , Αλ καιντα , αντιεξουσιαστές (!!!!!!!) η βλακεία και το ψέμα της κυβέρνησης ξεπέρασε κάθε όριο...η γιατί όχι και αρειανούς που με χειρουργικά χτυπήματα αποδυναμώνουν το ανταγωνιστικό γένος των Ελ...
Όλα αυτά τα γελοία σενάρια που συσπείρωσαν μετά από χρόνια τα αστικά Μ.Μ.Ε. , τη Νέα Δημοκρατία και την ακροδεξιά σε όλες τους τις εκφράσεις (εμφάνισαν και κάτι γιαλαντζί εμπρηστές , γιαγιάδες ,παππούδες ,χαμηλόμισθους , άνεργους κατατρεγμένους μετανάστες που θα έκαναν τα πάντα για λίγα χρήματα αφού έχουν εξαθλιωθεί παρουσιάζοντας τους σαν ενόχους λες και ο κάθε Gucci θα λέρωνε ο ίδιος τα χέρια του..) το μόνο που έχουν σκοπό είναι να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τον πραγματικό εχθρό δηλαδή την ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ , τους ΕΥΠΟΡΟΥΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΥΣ και κάθε είδους καπιταλιστικό σκουπίδι που λυμαίνεται και απομυζά τον ελληνικό λαό τόσα χρόνια. Εχθρός λοιπόν δεν είναι άλλος από το καπιταλιστικό σύστημα , από την ελευθερία της αγοράς και από το καθεστώς ιδιωτικοποιήσεων που μοιράζει σα στραγάλια τα αγαθά του λαού μας σε κάθε λογής κοπρίτες (από απόστρατους αξιωματικούς μέχρι Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες) και για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή , πως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ οι εντολοδόχοι δηλαδή της Ε.Ε και των παγκόσμιων μηχανισμών της απελευθέρωσης των αγορών έχουν οπλίσει το χέρι κάθε κεφαλαιούχου καθάρματος προξενώντας ανείπωτες οικολογικές καταστροφές αλλά ακόμα και απώλειες ανθρωπίνων ζωών εδώ και 30 χρόνια χωρίς προηγούμενο σε έκταση και αριθμό ;
Το 1979 με το νόμο 998 η κυβέρνηση της ΝΔ αποχαρακτήρισε 25 εκατ. στρέμματα δάσους τα οποία από δασικά προστατευόμενα χαρακτηρίστηκαν χορτολιβαδικά. Το 1987 το ΠΑΣΟΚ με τον νόμο 1734 διέπραξε το ίδιο για 45 εκ. στρ. Το 1997 το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να περάσει νόμο σύμφωνα με τον οποίο παύουν να χαρακτηρίζονται αναδασωτέες οι εκτάσεις που κάηκαν πριν το 1974.. Το 2002 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με αλλαγή των νόμων για
το Κτηματολόγιο ουσιαστικά αθώωσε όσους καταπατητές δασών υπάγονταν σε πρόχειρα και ατελή σχέδια πόλης!!!!. Το φιλελεύθερο νεκροζώντανο κατακάθι του πολιτικού φάσματος Μητσοτάκης τότε είχε τοποθετηθεί ανοιχτά μιλώντας για άρση της κυριότητας του δημοσίου για όλες τις δασικές εκτάσεις !!!
Στην Ελλάδα λοιπόν δεν υπάρχει κτηματολόγιο και δασολόγιο επιτρέποντας πάντοτε να αιωρείται η ελπίδα ιδιοποίησης των καμένων εκτάσεων και επιτρέποντας την δημιουργία πολλών επίδοξων εμπρηστών οικοπεδοφάγων στους οποίους έμμεσα το κράτος υπόσχεται "γη και ύδωρ" είτε για ρουσφέτια ,είτε για να προσφέρει στο κεφάλαιο έδαφος για "επενδύσεις"...εξάλλου για ποιο λόγο να κάψει κανείς αν δεν μπορεί να καταπατήσει;
Το 2007 η κυβέρνηση ΝΔ προτείνει να αναθεωρηθεί το αρ.24 (η Ευρώπη πιέζει αυτή τη στιγμή για την άμεση αλλαγή του !!!!) του Συντάγματος, έτσι ώστε να μπορεί να εκμεταλλευτεί το περιβάλλον για λόγους "οικονομικής ανάπτυξης", αποχαρακτηρίζοντας ουσιαστικά 30 με 40 εκατομμύρια στρέμματα δάσους για χάρη φυσικά της εκλογικής πελατείας και τεράστιων οικονομικών συμφερόντων. Μαζί με το 24 βεβαίως προτάθηκε και η αναθεώρηση των άρθρου 117. Με την αναθεώρηση του άρθρου 117 παύει η κήρυξη ως αναδασωτέων των εκτάσεων που έχουν αποτεφρωθεί μετά από πυρκαγιά !!! ανάβοντας πράσινο φως στους οικοπεδολάγνους εμπρηστές δασών.. Το ότι η αναθεώρηση ουδέποτε πραγματοποιήθηκε δεν εμπόδισε καθόλου την κυβέρνηση να χαρίσει στο καζίνο της Πάρνηθας 63 στρέμματα από τον μαρτυρικό δρυμό για τη δημιουργία ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων , δεν εμπόδισε την εμφάνιση αντιαισθητικών εκτρωμάτων (βίλες ,μεζονέτες ) σε δασικές εκτάσεις ούτε την εμφάνιση ολόκληρων πολιτειών για νεόπλουτους πιθηκάνθρωπους σε πρώην δάση (νέα Πεντέλη ,νέος Βουτζάς κλπ κλπ κλπ) όπως δεν εμπόδισε τον υπουργό περιβάλλοντος να συντάξει το περίφημο ειδικό χωροταξικό πλαίσιο του για τον τουρισμό ,το οποίο σε συνδυασμό με την απουσία κτηματολογίου δίνει την δυνατότητα σε όποιον πραγματοποιήσει τουριστικές επενδύσεις και να χτίζει σε μεγαλύτερες εκτάσεις από ότι πριν και επιτρέπει κατά βάση το ευκαιριακό και ακατάσχετο χτίσιμο της ελληνικής φύσης από τον κάθε επενδυτή που θα επιδοτείται και από πάνω !!!
Οι κατασκευαστικές επενδύσεις λοιπόν σε "παραθεριστικές" κατοικίες μακροπρόθεσμα θα τσιμεντοποιήσουν και το τελευταίο στρέμμα γης στην ύπαιθρο , στα νησιά ακόμα και στις βραχονησίδες (συζητείται η πώληση μεγάλου παραλιακού τμήματος της Φολεγάνδρου για "παραθεριστικό" εποικισμό..) Και στο όνομα του ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ λοιπόν, αυτής της τυχοδιωκτικής τρίμηνους βιομηχανίας της αισχροκέρδειας που διέλυσε την παραδοσιακή ετήσια βιωσιμότητα των κατοίκων της επαρχίας , που γεμίζει τα νησιά μας με τους πιο τελειωμένους και διεστραμμένους teenagers της Ευρώπης τα καλοκαίρια , που έκανε κάθε μορφή διακοπών στημένη και προγραμματισμένη - απαγόρευση ελεύθερου κάμπινγκ , ξεφύτρωμα beach bars για " γκρικ καμάκια" και ρακετο-φόρους σε παρθένες παραλίες κλπ...) και για την οποία μας προπαγανδίζουν ότι πρέπει να είμαστε "περήφανοι ως λαός" !!!
Και για το χειμώνα..Φημολογείται έντονα η ύπαρξη σχεδίου επέκτασης του χιονοδρομικού στον Όλυμπο και δημιουργία ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων.. Και έλεγα που θα ναι η επόμενη φωτιά... Σκοπός βέβαια δεν είναι κυρίως όλα αυτά τα υπερθέρετρα να γεμίσουν με ορδές δαπιτών / πασπιτών που βαρέθηκαν την Μύκονο και την Αράχοβα αλλά κυρίως το τεράστιο ξέπλυμα χρημάτων που συνεπάγεται η διαδικασία διαμόρφωσης του φυσικού περιβάλλοντος σε "παράδεισο αναψυχής και θαλπωρής" και η ανατιμημένη αξία του μετά τις κατασκευαστικές εργασίες.. Βέβαια θα ήταν πολύ επικίνδυνο και θα αθώωνε εξίσου το κεφάλαιο να υιοθετήσει κανείς τις απόψεις της "ροζ" αριστεράς και των πασόκων ότι είτε οι πυρκαγιές είναι ξεκάθαρα έργο εγχώριων οικοπεδοφάγων είτε ότι δεν υπήρχε κανένα (!!!) σχέδιο εμπρησμού για αυτή την ανείπωτη καταστροφή στην Πελοπόννησο και οργανωμένο πλάνο υπήρξε ( εμπρηστικοί μηχανισμοί , φωτιές αντιπερισπασμοί σε απόκρημνες βουνοπλαγιές ,αποπροσανατολιστικά τηλεφωνήματα , τεράστιες και πολυάριθμες εστίες ) αλλά και καταλυτική επέμβαση με τη μορφή μεσαζόντων του εξωτερικού οικονομικού παράγοντα είναι εμφανής με την κατασκευή της περίφημης ιόνιας οδού που διασχίζει τους νομούς Ηλείας και Αρκαδίας και περνάει ανάμεσα από τις καμένες δασικές εκτάσεις ,το κόστος της ανέρχεται σε κάμποσα τρις. Τα οποία βέβαια θα επωμιστούν ιδιώτες (idiots ) μαζί με τα κέρδη από διόδια κλπ και που σαφέστατα δεν είναι άσχετη με τις επισκέψεις του επιχειρηματικού ομίλου World Trade Center στην Ηλεία για μεγάλες επενδύσεις εμπορικού, τουριστικού και ναυτιλιακού χαρακτήρα , πασιφανές λοιπόν ότι η Ηλεία ποτέ πια δεν θα είναι η ίδια και ότι γίνεται πεδίο οικονομικών δραστηριοτήτων εντελώς διαφορετικού χαρακτήρα από όλους αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν ολόκληρο το φυσικό πλούτο του πλανήτη σε health spa , hilton hotel, η ακόμα και σε ένα τεράστιο Τhe Mall.....
Η πρωτοφανής απουσία κρατικής μέριμνας τόσο προληπτικά όσο και κατά
τη διάρκεια της καταστροφής φαντάζει εσκεμμένη και μοιάζει με υπόσχεση της κυβέρνησης σε διάφορες οικονομικές ελίτ ,η πρωτοβουλία έλειπε , οι ενισχύσεις έκαναν περατζάδες και οι αρχιπυροσβέστες μαστούρωσαν από τα ντουμάνια των περίφημων φυτειών...Αυτή είναι η τραγική αλήθεια και η ακόμα πιο σκληρή μπίζνα ξεκίνησε πάνω από τα πτώματα των νεκρών ηρώων εποχικών (πάντοτε......) πυροσβεστών ,την τέφρα αδικοχαμένων λαϊκών
ανθρώπων και την ανυπολόγιστη ζημιά που υπέστη η φύση.. α ατελείωτα δελτία ειδήσεων με τον "καλούλη" φλώρο Αυτιά και όλους τους υπόλοιπους σιχαμένους δημοσιοκάφρους που "σφάδαζαν" από οργή και θλίψη για την τραγωδία εκτονώνοντας έτσι τη στιγμή του οργασμού τους για το γενναίο μερτικό που θα έπαιρναν από τα τεράστια κέρδη της ακροαματικότητας-αφού λόγω των περιορισμένων διαφημίσεων και της τηλεθέασης που ξεπέρασε κάθε ρεκόρ όσοι ήθελαν να διαφημιστούν πλήρωσαν δεκαπλάσια ( !!!!!!!!!! ) ποσά στα κανάλια από ότι μια οποιαδήποτε άλλη βδομάδα....
Για να μην μιλήσω για όλους τους ψυχοπονιάρηδες ζάπλουτους που έβγαιναν στα ηλίθια παραμύθια των τηλεμαραθωνίων (τηλεθέαση) και έδιναν 5 κ 20 εκατομμύρια ευρά για πλάκα (που τα βρήκαν τοοοοοσα λεφτά μπορεί κάποιος να μας πει;;;;; ) επειδή βεβαίως όταν δίνεις «φιλανθρωπία» απαλλάσσεσαι για πολλά χρόνια από τη φορολογία προς το κράτος (πωπω μεγαλείο ψυχής τελικά....) , το χειρότερο ότι η κάθε μαδημένη κότα και ο κάθε εγκληματίας της υψηλής κοινωνίας ,οι εχθροί μας δηλαδή ,γίνονται σύμβολα αλτρουισμού και αυτοθυσίας για την απολίτικη και άξεστη ελληνική "κοινή γνώμη" που ξεχνά με αυτά τα πανηγύρια ποιοι φταίνε για κάθε δυστυχία-όχι ότι το έμαθε ποτέ...
Τα πάντα όπως φαίνονται γίνονται για όλο και περισσότερα κέρδη και μην σας φανεί παράξενο αν λόγω "ελλείψεων" και "ανετοιμότητας'' του κρατικού μηχανισμού επιτρέψουν (προς ικανοποίηση όλων !!!!) τη δημιουργία ιδιωτικής δασοφυλακής και πυροσβεστικής η αν ακόμα χειρότερα ιδιωτικοποιήσουν τις ήδη υπάρχουσες , καταστροφή και επένδυση πάνε παρέα-πόσες κατασκευαστικές και ασφαλιστικές εταιρίες π.χ αυτή τη στιγμή τρίβουν τα χέρια τους – η Allianz λ.χ μετά και από αυτό θα φτάσει να ξεπερνά πάνω από 10 φορές (!) τον κρατικό προϋπολογισμό... Δεν έχουμε κανένα φετίχ με το να αναγάγουμε τα πάντα στο κέρδος και την οικονομία αντιθέτως το μόνο που επιθυμούμε είναι η ολοκληρωτική και εκ θεμελίων καταστροφή τους σε κάθε μορφή...Η λανθασμένη και μηδενιστική διαμόρφωση όλης της ιστορίας από τους μαρξιστές και τους φιλελεύθερους που ανέλυσαν τα πάντα αποκλειστικά με οικονομικές παραμέτρους ,δυστυχώς σήμερα έφτασε να ισχύει αφού η οικονομία έχει αφομοιώσει ,ξεπεράσει η και εξαφανίσει τους υπόλοιπους παράγοντες που διαμόρφωναν την ιστορική πραγματικότητα (ιδεολογία , γεωπολιτική κλπ) ο καπιταλισμός λοιπόν εκτός από τον πλανήτη καταστρέφει και την ιστορία την ίδια..
Δεν μας μένει λοιπόν παρά εντελώς μανιχαιστικά να σταθούμε στο πιο αντίθετο άκρο απέναντι του αφού όλοι οι υπόλοιποι ιδεολογικοί του αντίπαλοι εδώ είναι αφομοιωμένοι.....τα συνομωσιολογικά σενάρια διαφόρων περί πυρκαγιάς δεν μπορούν να έχουν υπόσταση και είναι απλοί ρομαντισμοί.. Ποια Ελλάδα είναι στόχος ;; Η χώρα που είναι 100% εξαρτημένη και υποτελής στην παγκόσμια αγορά ;; Η χώρα όπου οι κάτοικοι της ξεπούλησαν κάθε ιδεολογία και παράδοση ; ο παράδεισος των μαζανθρώπων και της γελοίας προσηλωμένης με θρησκευτική ευλάβεια στο lifestyle και τις μόδες νεολαί(ρ)ας και που η επαναστατικότητα της φτάνει μέχρι τσιτάτα του τύπου«ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» λευτεριά στα gay πιράνχας και λοιπές εύηχες εκκλήσεις για εξανθρωπισμό !!! αυτού του χυδαίου συστήματος;...
Όσο και να πονάει λοιπόν η Ελλάδα δεν είναι Ιράν Συρία η Βενεζουέλα και οι Ελληναράδες και ανθελληναράδες ''εχθροί" του συστήματος εδώ πέρα δεν είναι Λιβανέζοι και Παλαιστίνιοι ώστε να μπουν σε οτιδήποτε στόχαστρο..Η Νέα Δημοκρατία πάλι θέλει τώρα που δεχόμαστε "επίθεση" να έχουμε εθνική ομοψυχία και … εθνική ενότητα… Με ποίους ;; ρωτάω εγώ με τους εκμεταλλευτές του ανθρώπινου μόχθου ;;; με αυτούς που φταίνε για τη δυστυχία και την κατάντια του λαού μου ;; με τους δουλεμπόρους που πνίγουν και κομματιάζουν ανθρώπους σε νάρκες για το κέρδος ;;; με αυτούς που φταίνε για την ΑΝΕΡΓΙΑ την πείνα τη φτώχεια.. αυτούς που καταστρέφουν το περιβάλλον και θα ιδιωτικοποιήσουν ακόμα και το οξυγόνο;με αυτούς που πουλάνε ναρκωτικά και "κρέας"και εμφανίζονται από το πουθενά ως γραβατοφορεμένοι μη διαπλεκόμενοι αυτοδημιούργητοι καριερίστες με αυτούς που κατεδαφίζουν ότι πιο ιδανικό και όμορφο που αξίζει για να πεθάνεις και να θυσιαστείς-την ίδια μας την πατρίδα; Με αυτούς που ενδεχομένως έβαλαν τις φωτιές ακόμα και για να γελάσουν χαιρέκακα με τον πόνο των ανθρώπων του μόχθου και του μεροκάματου ;;;
Με την αλητεία των πλουσίων δεν έχουμε καμιά σχέση αυτό το 20% δεν ανήκει στο ΕΘΝΟΣ μα -στο έθνος των κολασμένων αντίθετα αυτοί είναι οι πραγματικοί ξένοι και όχι οι μετανάστες που εκείνοι φέρνουν και τους πίνουν το αίμα. Με αυτούς όχι μόνο δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε σε καμιά Εθνική ομοψυχία αλλά αντίθετα οφείλουμε να τους κηρύξουμε πολλούς εμφυλίους πολέμους μέχρι να εγκαταλείψουν την ιερή γη μας.....