Καλαμάτα: Παρέμβαση ενάντια στο ISIS
Την 16η Νοεμβρίου στην πόλη της Καλαμάτας έλαβε
μέρος μια παρέμβαση ενάντια στο ISIS το οποίο είναι δημιούργημα της Ισραηλινής Mossad και εκτελεστικό όργανο του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας.
Δεκάδες Σύντροφοι έδωσαν το παρών ενώ μοιράστηκε κείμενο σε εκατοντάδες συμπολίτες μας οι οποίοι και αντάλλαξαν απόψεις για τα γεγονότα του Παρισιού με τους Αυτόνομους Συντρόφους και τα μέλη της "Ελληνικής Δράσης" που βρέθηκαν στο κέντρο της πόλης.
Να σημειωθεί ότι κοντά στο σημείο που πραγματοποιήθηκε η ενημέρωση υπάρχει προξενείο της Γαλλίας.
Defend Europe!
Δεκάδες Σύντροφοι έδωσαν το παρών ενώ μοιράστηκε κείμενο σε εκατοντάδες συμπολίτες μας οι οποίοι και αντάλλαξαν απόψεις για τα γεγονότα του Παρισιού με τους Αυτόνομους Συντρόφους και τα μέλη της "Ελληνικής Δράσης" που βρέθηκαν στο κέντρο της πόλης.
Να σημειωθεί ότι κοντά στο σημείο που πραγματοποιήθηκε η ενημέρωση υπάρχει προξενείο της Γαλλίας.
Defend Europe!
για να κατεβάσετε το κείμενο στον σύνδεσμο εδώ ...
Muammar al - Qaddafi
Στις 6 Μαρτίου 2011 ο συνταγματάρχης Καντάφι έδωσε μια
προφητική συνέντευξη στη «Le Monde du Dimanche»: «Θέλω να γίνει κατανοητό πως
σε περίπτωση αποσταθεροποίησης της Λιβύης θα ακολουθήσει χάος. Την κατάσταση θα
την πάρουν στα χέρια τους οι οπαδοί του Μπιν Λάντεν και οι ένοπλες φράξιες. Θα
ακολουθήσει κύμα μετανάστευσης και χιλιάδες μετανάστες θα πλημμυρίσουν την
Ευρώπη. Θα βρεθείτε με τον μουλά Ομάρ (του Αφγανιστάν) στο κατώφλι σας»
Εμείς είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945: Τολμώντας ως τα αφανή όρια
του Baldur
Το ψέμα και η πλάνη είναι συνώνυμα της ντόπιας «εθνικοφροσύνης»
που στέκεται άτολμη και ανίκανη, μια άβουλη μάζα απέναντι στις προκλήσεις των
καιρών. Μιας πλέμπας που πίσω από τα κουστούμια και τα κοινοβουλευτικά έδρανα
πασχίζει να κρύψει τα ξύγκια της καλοπέρασης κάτω από τα πουκάμισα Lewis και
τα σημάδια στα χέρια από το μελάνι της δήλωσης. Εδώ και χρόνια παίρνει μαζί της
στην άβυσσο της λήθης ψυχές και σώματα που πίστεψαν στο δηλητήριο της αντιφασιστικής
ακροδεξιάς, και έγιναν όλοι μαζί λογάδες και αγγελιοφόροι του ψεύδους. Θέλει χρόνο
και κόπο για να αποκρούσεις την λόγχη της παραπληροφόρησης η οποία ψάχνει να σε
«κεντήσει» με μαεστρία στα πλευρά.
Ασπίδα σε αυτή την επέλαση της πλάνης δεν είναι άλλη παρά η Εθνικοεπαναστατική Αυτονομία που στέκει εκεί ανάμεσα στην έρημο της κατήφειας και της υποταγής ένας μικρός τόπος για ανασυγκρότηση και επανεκκίνηση. Μια διαχρονική αξία και στάση ζωής ουσιαστική που αποκρούει τον σεκταρισμό και την διχόνοια, αρρώστιες που συνεχίζουν να έρπουν δυστυχώς ακόμη και έξω από τα κομματικά ψυχιατρεία και βρίσκουν καταφύγιο σε φετιχιστές ταγούς και προβληματικούς εμποράκηδες.
Ασπίδα σε αυτή την επέλαση της πλάνης δεν είναι άλλη παρά η Εθνικοεπαναστατική Αυτονομία που στέκει εκεί ανάμεσα στην έρημο της κατήφειας και της υποταγής ένας μικρός τόπος για ανασυγκρότηση και επανεκκίνηση. Μια διαχρονική αξία και στάση ζωής ουσιαστική που αποκρούει τον σεκταρισμό και την διχόνοια, αρρώστιες που συνεχίζουν να έρπουν δυστυχώς ακόμη και έξω από τα κομματικά ψυχιατρεία και βρίσκουν καταφύγιο σε φετιχιστές ταγούς και προβληματικούς εμποράκηδες.
Σε έναν αγώνα που δείχνει χαμένος (;) οφείλεις να
πάρεις μέρος αφού όπως έγραψαν κάποιοι «τρελοί» κάποτε «τα τείχη έπεσαν οι
καρδιές μας όμως όχι». ΕΣΥ λοιπόν πρέπει να διαλέξεις τον τρόπο αντίστασης και όχι οι
τυχάρπαστοι για λογαριασμό σου. Το οφείλεις στους Αγέννητους και τους Νεκρούς. Σε
αυτούς που έφυγαν και ήρθαν. Σε εκείνους τους νέους που έπεσαν στις στέπες της Ασίας
και κάηκαν στα ερείπια του Βερολίνου. Σε αυτούς που ένα παγωμένο πρωινό του
Οκτώβρη άφησαν την Πατρίδα και πήραν το τρένο για τα Ανατολικά ώστε να νιώσουν
αλλού την πνοή της Ευρώπης και να αποφύγουν να ρίξουν την ματιά τους στους ανατολίτες
επιδρομείς του Λονδίνου. Σε αυτούς που εκείνο το Μαύρο Σύμβολο της Αχίλλειας
υπερηφάνειας και της Μακεδονικής γραμμής αίματος φαντάζει σαν άστρο και Οδηγός
στο Σκοτάδι της πλουτοκρατικής δημοκρατίας. Η μόνη ατραπός, το μόνο μονοπάτι
για να περάσεις απέναντι και να αποφύγεις με το ελάχιστο κόστος τα συντρίμμια της
Βαβέλ τα οποία στέκουν 70 χρόνια μετά απειλητικά πάνω από τα κεφάλια της ανθρωπότητας.
Αυτονομία είναι να πάρεις την τύχη στα χέρια σου και να ετοιμαστείς για την
Τελική Μάχη που έρχεται.
Εμείς είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945, και όχι οι
ευτραφείς παλιάτσοι που φλυαρούν σε τέσσερις τοίχους, που στοιχίζονται στα
περιστύλια της βουλής με ένα σαρδόνιο χαμόγελο να τους συντροφεύει μπροστά στο
φακό των δημοσιοκάφρων, ενώ πουλάνε κομματικούς φανφαρονισμούς με το κιλό.
Εσείς είστε η σπορά των ηττημένων του 1945, όλοι εσείς που
διαβάζετε αυτές τις γραμμές και ξέρετε ότι το δίκιο είναι με το μέρος μας, και
ξέρετε ακόμη καλύτερα ότι δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτα και σε κανέναν,
ποτέ και πουθενά!
Αυτοί είναι η Σπορά των Ηττημένων του 1945: ο φοιτητής
και η φοιτήτρια που το βράδυ διαβάζει και το πρωί εργάζεται με το φως να
αντανακλά στον Κέλτικο που έχει κρεμάσει ψηλά στο δωμάτιο, ο εργάτης και ο
αγρότης με τα σημάδια του μόχθου στα χέρια αλλά και την άδεια τσέπη, ο άνεργος
που σκέφτεται πως θα τα βγάλει πέρα σήμερα αλλά βρίσκει τις απαντήσεις στον
Έβολα και στον Σελίν, ο οικογενειάρχης που μισεί την δημοκρατική σήψη και δρα
κάθε μέρα πέρα από τα όρια της νομιμότητας αφού έχει να θρέψει στόματα, ο
πιτσιρικάς σκίνχεντ που δεν φοβάται να φτύσει την αστική σήψη και να προκαλέσει
πανικό.
Μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση του καθεστώτος δεν έχεις παρά να
παραμείνεις Πιστός στην Ιδέα και Πολιτικός Στρατιώτης όποιες και αν είναι οι
εξελίξεις. Γνωρίζεις πλέον πολύ καλά και ποιοι έπαιξαν θέατρο εις βάρος σου και
ποιοι στάθηκαν δίπλα ως Συναγωνιστές και Συμμαχητές. Οι αυταπάτες έχουν πια τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια
και είναι στο χέρι σου αν θα συνεχίσεις να προσφέρεις ή απλά θα γκρινιάξεις
για μια ακόμη φορά. Υπάρχει και η επιλογή να συνεχίσεις να ανέχεσαι τις καινούργιες
μαριονέττες του συστήματος που έρχονται - συντόμως - θα αντικαταστήσουν τις παλιές
και «φθαρμένες» επιλογές. Μπροστά σου θα παρουσιαστούν ως νέοι και μοντέρνοι, γιατί
όχι και «ακραίοι» κάποιες φορές, ως «τσαμπουκάδες» και έτοιμοι να κερδίσουν νέα
ποσοστά και να πλύνουν τις αμαρτίες τους για μια ακόμη φορά στο αίμα των Συντρόφων μας όπως έπραξαν πολλές φορές στο παρελθόν.
Αγνόησε τους πριν να είναι αργά, πολέμησε τους διότι δεν είναι απλά ρουφιάνοι αλλά και ριψάσπιδες που έπεσαν σαν κοράκια στις ελπίδες των Ελλήνων, ροκάνισαν το κρατικό χρήμα, κλείνοντας με ταχυδακτυλουργικό τρόπο τα στόματα και την σκέψη, όμοιοι με τους μπολσεβίκους σε όλα, τόσο αχόρταγα που ακόμη και ο παχύσαρκος Πάγκαλος θα φοβόταν αν τους έβλεπε να παραγγέλνουν με μιας ολόκληρο τον κατάλογο στο εστιατόριο του ναού της δημοκρατίας!
Αγνόησε τους πριν να είναι αργά, πολέμησε τους διότι δεν είναι απλά ρουφιάνοι αλλά και ριψάσπιδες που έπεσαν σαν κοράκια στις ελπίδες των Ελλήνων, ροκάνισαν το κρατικό χρήμα, κλείνοντας με ταχυδακτυλουργικό τρόπο τα στόματα και την σκέψη, όμοιοι με τους μπολσεβίκους σε όλα, τόσο αχόρταγα που ακόμη και ο παχύσαρκος Πάγκαλος θα φοβόταν αν τους έβλεπε να παραγγέλνουν με μιας ολόκληρο τον κατάλογο στο εστιατόριο του ναού της δημοκρατίας!
Ύψωσε το Λάβαρο της Ψυχής σου γιατί εσύ είσαι η Σπορά
εκείνων που αγνόησαν τους τοίχους εκτελέσεων και τις αγχόνες, τον εξευτελισμό
και τις εξορίες στην Σιβηρία, την απομόνωση και τον κατατρεγμό. Εσύ - και όχι
οι κρατικοδίαιτοι κοινοβουλευτικοί θίασοι - έχεις στα χέρια σου την Σημαία της Επανάστασης
να φωτίζει τα Μάτια και τον Νου σου, ενώ δεν κρύβεις ότι κάθε Δωρικός Χαιρετισμός
είναι και μια ακόμη μαχαιριά στην αδυσώπητη «μόρα» του κοινοβουλευτισμού. Αν
αφουγκραστείς το κοχύλι και το μυστικό που κρύβει μέσα του μπροστά σου το
πεπρωμένο που σε καλεί να υπερασπιστείς μόνος και μετά πολλών, τις Αξίες εκείνες
που παραμένουν αστείρευτη λάβα στις Ψυχές μας και Λόγχη στον Οφθαλμό της εξουσίας.
Πάψε λοιπόν να αναρωτιέσαι το πώς και το γιατί, προχώρα
σε αυτό που νομίζεις πια σωστό, και ατένισε κάθε πρωί την Χαμογελαστή
Νεκροκεφαλή που σου γνέφει να πράξεις το αυτονόητο για τους Ομοίους και την Ράτσα
που 70 χρόνια μετά όχι μόνο δεν έχασε αλλά δείχνει να αρπάζει και πάλι την
πρόκληση για αντίσταση και ηρωισμό. Και αν στην χώρα αυτή τα πάντα σου
φαίνονται χαμένα να θυμάσαι ότι μια Σπίθα αρκεί για να αρπάξουν τα πάντα Φωτιά,
και μόνο μέσα από αυτή θα Αναγεννηθούμε ως Έλληνες και Εθνικοσοσιαλιστές!
Corneliu Zelea Codreanu: Οι κίνδυνοι που απειλούν ένα πολιτικό κίνημα
«…Το ρεύμα συμπάθειας στη χώρα ήταν εκπληκτικό: δεν
πιστεύω να πέρασε πολλές φορές από
τη ρουμανική γη , ένα λαϊκό ρεύμα
περισσότερο ομόψυχο από αυτό. Αλλά ο
Σύνδεσμος δεν πήγαινε καλά , από έλλειψη οργάνωσης και σχεδίου δράσης . Σ΄ αυτό το μεγάλο ρεύμα ,
προστέθηκε επιπλέον ο κίνδυνος της διείσδυσης
στις δομές του κινήματος,
αμφιλεγόμενων και επικίνδυνων στοιχείων. Ένα κίνημα δεν κινδυνεύει
από τη καταστροφή εξ αιτίας εξωτερικών
εχθρών καταστρέφεται εξ αιτίας εσωτερικών εχθρών. Από τους ανθρώπους, μόνο ένας στο εκατομμύριο πεθαίνει από εξωτερικές αιτίες, στις ράγες
του τραίνου, στις ρόδες του αυτοκινήτου, από σφαίρα ή από πνιγμό. Οι
περισσότεροι πεθαίνουν από εσωτερικές
τοξίνες: πεθαίνουν δηλητηριασμένοι. Τώρα σε συνέχεια των δικών που έλαβαν χώρα
στο Βουκουρέστι , στη Φωξάνη και το Σεβερίν, όποιος ήθελε να μπει στο κίνημα
μπήκε.
Μερικοί ήρθαν για να διαπράξουν απάτες: εισπράξεις των συνδρομών,
πώληση εντύπων, δανεικά κλπ. Οπουδήποτε και αν έκαναν την εμφάνισή τους
εξέθεταν το κίνημα. Άλλοι είχαν έλθει για να
δημιουργήσουν μια πολιτική θέση και είχαν αρχίσει ήδη να πολεμούν μεταξύ
τους, να κατηγορεί ο ένας τον άλλο και να πιάνονται στα χέρια μεταξύ τους, για
τις διευθυντικές θέσεις, βουλευτικά αξιώματα
κλπ. Κάποιοι άλλοι
ήσαν καλόπιστοι αλλά
ανεκπαίδευτοι στη πειθαρχία: δεν
έδειχναν τη παραμικρή διάθεση να
υπακούσουν στους αρχηγούς και στις δοθείσες
οδηγίες αλλά ήθελαν να φλυαρούν επ'
άπειρο για κάθε θέμα και να δουλεύει ο καθένας με το τρόπο του. Άλλοι, και αυτοί καλόπιστοι δεν ήσαν
επιδεκτικοί στη ένταξη. Υπάρχουν υπέροχα
στοιχεία, που όμως διαθέτουν μια νοητική δομή τέτοια, που δεν τους επιτρέπει να
ενταχθούν σε δεδομένα σχήματα αλλά από τη στιγμή που τελικά εντάσσονται,
καταστρέφουν τα πάντα. Άλλοι είναι γεννημένοι συνωμότες όπου κι αν διεισδύσουν,
με τη μέθοδο των ψιθυριστών, υπονομεύουν
μυστικά την αρμονία της οργάνωσης και τη
καταστρέφουν.
Μια άλλη κατηγορία αποτελείται από εκείνους που
διακατέχονται από μια έμμονη ιδέα:
ειλικρινά πιστεύουν ότι έχουν βρει το κλειδί για όλες τις λύσεις, και
προσπαθούν να σε πείσουν για την αποτελεσματικότητα του. Άλλοι υποφέρουν από
την ασθένεια της δημοσιογραφίας! Θέλουν με κάθε τίμημα να γίνουν διευθυντές εφημερίδων ή τουλάχιστον να δουν το όνομά τους τυπωμένο στο τέλος ενός άρθρου. Άλλοι ακόμα έχουν ένα τέτοιο
τρόπο δημόσιας συμπεριφοράς ώστε όπου και αν εμφανίζονται, θέτουν σε κίνδυνο
τον αγώνα και καταστρέφουν τη φήμη που απολαμβάνει η οργάνωση άλλοι τέλος
πληρώνονται ειδικά για να σχεδιάζουν
ίντριγκες, να κατασκοπεύουν και να υπονομεύουν κάθε ευγενική απόπειρα δράσης.
Πόση φροντίδα, πόση προσοχή οφείλει συνεπώς να
επιδεικνύει ο αρχηγός ενός κινήματος στη
προσπάθεια του να εκτιμήσει σωστά όλους όσους
θέλουν να υπηρετήσουν κάτω από τις διαταγές του! Πως πρέπει να τους
εκπαιδεύσει και πόσο ακούραστη επιτήρηση πρέπει να ασκεί πάνω τους! Δίχως αυτά
το κίνημα είναι ανεπανόρθωτα εκτεθειμένο. Τώρα ο Καθηγητής Κούζα ήταν απόλυτα
ξένος με όλα αυτά τα πράγματα. Το σύνθημά του ‘’στο Σύνδεσμο μπαίνει όποιος
θέλει και μένει όποιος μπορεί’’ όφειλε να οδηγήσει σε μια πραγματική καταστροφή.
Σε μια οργάνωση δεν μπαίνει "όποιος θέλει" μπαίνει αυτός που πρέπει
και παραμένει όποιος είναι και για όσο διάστημα είναι, ένας έντιμος,
δραστήριος, πειθαρχημένος , πιστός άνθρωπος. Μόλις είχαν περάσει λίγοι μήνες
και ο φτωχός Σύνδεσμος είχε καταντήσει μια
φωλιά από ίντριγκες , μια πραγματική κόλαση.
Η εντύπωση που σχημάτισα
τότε και την οποία διατηρώ και σήμερα είναι η ακόλουθη: Όταν σε μια οργάνωση εμφανίζονται παρόμοιες ενδείξεις
καρκίνου αυτές πρέπει να αμέσως να περιορίζονται και στη συνέχεια να
εκριζώνονται με τη μέγιστη ενέργεια. Αν δεν μπορούν να περιοριστούν και
επεκτείνονται όπως ο καρκίνος σ' ολόκληρο τον οργανισμό του κινήματος , η
υπόθεση χάνεται , το μέλλον και η αποστολή της οργάνωσης υπονομεύονται. Θα
πεθάνει η θα σέρνει τις ημέρες της μεταξύ ζωής και θανάτου δίχως να υλοποιεί το
παραμικρό.
Οι προσπάθειές μας να πείσουμε το καθηγητή Cuza να
εξυγιάνει τη κατάσταση απέτυχαν επειδή από τη μία πλευρά δεν γνώριζε όλες αυτές
τις βασικές αρχές της διεύθυνσης ενός κινήματος και από την άλλη οι ίντριγκες είχαν απομονώσει ακόμη και μας και είχαν αρχίσει
να παραλύουν κι αυτή ακόμα την δύναμή
μας για επέμβαση. Εμείς, η ομάδα του Βουκουρεστίου , βλέποντας όλα αυτά και
επίσης βλέποντας τις απέλπιδες επιθέσεις, τα κύματα της ίντριγκας που έπεφταν
συνεχώς πάνω μας και δημιουργούσαν εμπόδια ανάμεσα σε εμάς και τον καθηγητή Cuza,
πήγαμε στο σπίτι του, και του ορκιστήκαμε ξανά πίστη, παρακαλώντας τον να έχει
εμπιστοσύνη σε μας , επειδή είχαμε κάνει κάθε τι το δυνατό για να διορθώσουμε το κίνημα.
Η προσπάθεια υπήρξε μάταια, γιατί πίστευε ότι εμείς
βλέπαμε τα πράγματα που είχαν να κάνουν με την οργάνωση, τη δράση και ακόμη και
τη δογματική βάση του κινήματος με τρόπο πολύ διαφορετικό από το δικό του: εμείς
ξεκινούσαμε από την ιδέα του ανθρώπου νοούμενου σαν ηθική αξία και όχι σαν
αριθμητική αξία, εκλογική, δημοκρατική. Αυτός όμως πίστευε, ότι υποστηρίζαμε
τις ιδέες αυτές, γιατί ήμασταν τα θύματα της παραπληροφόρησης …»
Stephen Samuel Wise: ο «Κόκκινος Ραβίνος»
του Λυκούργου
«Κάποιοι τον αποκαλούν μαρξισμό. Εγώ τον αποκαλώ ιουδαϊσμό»
- Ραβίνος Stephen Samuel Wise
Ο ραβίνος Stephen Samuel Wise (March
17, 1874 - April
19, 1949), γνωστός και ως «Κόκκινος Ραβίνος», ήταν ένας σημαντικός Εβραίος
ηγέτης στις Ηνωμένες Πολιτείες για 4 περίπου δεκαετίες (1910-1940). Με το
ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου , ο Wise κατείχε
σημαίνουσα θέση στον οργανωμένο εβραϊσμό στις Η.Π.Α. Ως μέλος του κλειστού
κύκλου του Προέδρου Wilson
(“brain
trust”), συνέβαλε στη
δημιουργία της Σιωνιστικής Διακήρυξης Μπαλφούρ (Balfour Declaration)
που έθεσε τις βάσεις για τη μετέπειτα
ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
Τα έτη 1918 και 1919 ο Wise ευρίσκετο
στις Βερσαλλίες ως μέλος της Σιωνιστικής
αντιπροσωπείας. Το 1922 ίδρυσε το «Εβραϊκό
Ινστιτούτο της Θρησκείας» (Jewish Institute of Religion) στη Νέα Υόρκη, το οποίο εξελίχτηκε σε
ηγετικό φιλοσιωνιστικό σχολείο ραβίνων στις Η.Π.Α. Η πιο εξέχουσα θέση που
κατείχε ο Wise
ήταν αυτή του Προέδρου του Παγκοσμίου Εβραϊκού Κογκρέσου από το 1936 μέχρι τον
θάνατο του το 1949.
Φίλος της Σοβιετικής
Ένωσης.
Το προσωνύμιο «Ο Κόκκινος Ραβίνος» δόθηκε στον Wise για
την ισχυρή υποστήριξή του προς την ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια των δεκαετιών ΄20 και
’30.
Μποϋκοτάζ στη Γερμανία - Πιέσεις για έναρξη πολέμου.
Ο Wise ήταν
στενός φίλος του Roosevelt
και ένας από τους βασικούς υπαιτίους της κήρυξης του παγκοσμίου εβραϊκού μποϋκοτάζ στην
Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία το 1933. Από τη θέση του ως ηγετικού στελέχους και
βασικού εκπροσώπου του Αμερικανικού εβραϊσμού,
παρότρυνε συνεχώς τον Roosevelt να έρθει σε ευθεία
αντιπαράθεση με τη Γερμανία, καλλιεργώντας έτσι κλίμα πολεμικής σύγκρουσης με
το Τρίτο Ράιχ. Επίσης, του άσκησε έντονες πιέσεις να εφαρμόσει τις αυστηρότερες ποινές στη
Γερμανία μετά το τέλος του πολέμου.
Επιρροή
Ο Stephen
Wise,
αποκαλούμενος και ως ο «Πατέρας του Σιωνισμού στην Αμερική», περιγράφεται ως ο
«ισχυρότερος Αμερικανοεβραίος της εποχής του». Ο Roosevelt, αναφερόμενος κάποτε
στους Wise, Samuel Rosenman, και Nahum Goldman, τους χαρακτήρισε ως τους "Τρείς Σοφούς της Σιών". Εκτός από
τη προπαγάνδα του υπέρ του Σιωνισμού και
τον ύπουλο ρόλο του στη προώθηση της ιδέας του πολέμου κατά της Γερμανίας, ο Wise - ως ένας από τους μεγαλύτερους Σιωνιστές παγκοσμίως - βοήθησε σημαντικά στη
δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.
- διαδικτυακή αρχειοθέτηση -
Ο Ezra Pound για τον Μαρξισμό ...
«Ο Μαρξισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αποκορύφωση της
αστικής σκέψης. Η μέγιστη συγκέντρωση του κεφαλαίου για έναν κόσμο παρασίτων,
που διδάχτηκαν από έναν αλκοολικό ραββινικό προφήτη: τον Κάρολο Μαρξ»
Δυναμική πορεία από Αυτόνομους Εθνικιστές/Εθνικοσοσιαλιστές στην πόλη της Καλαμάτας για τους δολοφονηθέντες Γιώργο Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη! (31.10.2015)
Ο συννεφιασμένος καιρός στην Νότια Πελοπόννησο το
Σάββατο 31/10 έδειχνε ότι συμμετείχε ακόμη και η φύση στην Αυτόνομη εκδήλωση μνήμης για την άνανδρη δολοφονία 2 νεολαίων Εθνικιστών που έπεσαν
νεκροί από τα πυρά του παρακράτους. Η μνήμη όμως για εμάς δεν είναι μια αφηρημένη
έννοια αλλά βρίσκει το νόημα της όταν οι Συναγωνιστές και οι Συναγωνίστριες
συνεχίζουν να προασπίζονται Ιδέες και Αξίες και να θυμούνται αυτούς που έφυγαν.
Από πολύ νωρίς η ομάδα περιφρούρησης
συγκεντρώθηκε στην Πλατεία της 23ης Μαρτίου κοντά στο κέντρο της πόλης
και στήθηκαν τα πρώτα πανό, ενώ από την μικροφωνική ακούγονταν συνθήματα τόσο ενάντια
στους παλιάτσους της καθεστωτικής αριστεράς όσο και στο παρακράτος που τους συντηρεί.
Καθώς το σκοτάδι έπαιρνε την θέση του Φωτός και οι φλόγες των καντηλιών φώτιζαν
τα 2 πρόσωπα της μαύρης κορνίζας πολλοί απλοί περαστικοί - κυρίως νεολαίοι - έσπευσαν να δηλώσουν τον σεβασμό τους προς τους νεκρούς σταματώντας μπροστά στο
μνημείο της πόλης και συλλογιζόμενοι το γεγονός της 1ης Νοεμβρίου
2013.
Οι Μαυροκόκκινες Σημαίες με τα Αέναο Σύμβολο της Φυλής και η Γαλανόλευκη
έδινε το σύνθημα για ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα απέναντι στους χρήσιμους
ηλίθιους του συστήματος οι οποίοι δεν τόλμησαν να ξεμυτίσουν για αρκετή ώρα
πριν εξασφαλίσουν την πλήρη προστασία των ένστολων πραιτοριανών. Ανεπιτυχής κάθε
προσπάθεια των «ανθρωπιστών με την επιλεκτική ευαισθησία» να προκαλέσουν το
παραμικρό στην συγκέντρωση αυτή αφού οι 150 παρευρισκόμενοι -
νεολαίοι επί το πλείστον - έστειλαν το κατάλληλο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.
Τόσο
προς τους «ισλαμοτροτσκιστές» όσο και προς τους αντιφασίστες δεξιούς όταν και
οι 2 αυτές πλευρές έβλεπαν από απόσταση ασφαλείας την πορεία των Αυτόνομων
Εθνικιστών/Εθνικοσοσιαλιστών - πίσω φυσικά από τις πλάτες των μπάτσων και με
έκδηλη την κατήφεια στα πρόσωπα τους - να περνάει στις λαϊκές γειτονιές της πόλης
φωνάζοντας δυναμικά συνθήματα τόσο ενάντια στους δολοφόνους παρακρατικούς όσο
και ενάντια στους μισθοφόρους της κυβέρνησης. Μετά την λήξη της πορείας
ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών και ο εθνικός ύμνος ενώ κάηκε συμβολικά και μια σημαία
γνωστού αριστερίστικου κόμματος.
Τέλος να τονιστεί πως η Αυτόνομη εκδήλωση και ενωτική
πορεία μνήμης της 31ης Οκτωβρίου στην πόλη της Καλαμάτας υπήρξε η μεγαλύτερη
σε παλμό και αριθμό όχι μόνο για την Πελοπόννησο αλλά και για ολόκληρη την
Ελλάδα, γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη ότι οι Πολιτικοί Στρατιώτες ξέρουν
να αποφεύγουν τις κομματικές αυταπάτες και τους πολιτικάντηδες και να δρουν μόνο
για την προώθηση της Ιδεολογίας καθώς για την απόδοση τιμής.
Συνεχίζουμε Αυτόνομα και Ελεύθερα, Εθνικά και Σοσιαλιστικά σε
κάθε γειτονιά και πόλη έως την Τελική Νίκη και μέχρι οι παρακρατικοί δολοφόνοι
των 2 Εθνικιστών να τιμωρηθούν παραδειγματικά όχι από την αστική δικαιοσύνη αλλά
από όλους αυτούς που υπερασπίζονται τον Ελληνισμό!
Salem 2000: Daniel Wretström, μια αληθινή ιστορία
Τόπος: Σάλεμ, ένα προάστιο της Στοκχόλμης
Χρόνος: 9 Δεκεμβρίου του έτους 2000
Είναι ακριβώς μετά τα μεσάνυχτα όταν μία πολυπολιτισμική
συμμορία γύρω στα δεκαπέντε άτομα πλησιάζει σε ένα αγόρι από την Σουηδία που
στέκεται σε μία στάση λεωφορείου στην Säbytorgsvägen. Το αγόρι είναι ένας
μάλλον κοντός και αδύνατος νεαρός που περιμένει για ένα λεωφορείο στο δρόμο του
για το σπίτι στον γυρισμό από ένα πάρτυ.
« Γαμημένε ρατσιστή!» του φωνάζει η συμμορία καθώς τον
πλησιάζει.
Μία Σουηδέζα κοπέλα με μακριά ξανθά μαλλιά φωνάζει σε αυτόν
με μία ξενική προφορά: «Γαμημένε ρατσιστή! Τολμάς και μένεις; Φοβάσαι;»
Τις εβδομάδες πριν το περιστατικό από τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης είχε ξεκινήσει μια εκστρατεία μίσους κατευθυνόμενη ενάντια στους
Σουηδούς πατριώτες. Μεταξύ άλλων είχε υποστηριχθεί ότι «δεξιοί εξτρεμιστές»
είχαν δολοφονήσει ένα εξάχρονο αλλοδαπό αγόρι στην Γερμανία, κατηγορίες που
στην συνέχεια αποδείχτηκαν εντελώς αβάσιμες και πως όλα αυτά ήταν ψέμματα.
«Χτυπήστε τον μέχρι θανάτου!» λέει ένα κορίτσι ως μία
περιττή μάλλον αίτηση σε έναν επιθετικό όχλο ο οποίος ήδη έχει οσφρηστεί την μυρωδιά
του θηράματος.
Η συμμορία ξέρει ότι είναι κάτι παραπάνω από επιτρεπτό να
επιτίθενται σε ανθρώπους που υποπτεύονται ότι είναι «ρατσιστές». Λίγες ημέρες
νωρίτερα πήραν το πράσινο φως από το υψηλότερο επίπεδο που θα μπορούσαν. Ο
πρωθυπουργός της Σουηδίας Göran Persson δήλωσε σε ένα άρθρο σε μία από τις
μεγαλύτερες εφημερίδες της Σουηδίας σχετικά με τους εθνικιστές ότι
«Θα τους συντρίψουμε»...
Η πολυπολιτισμική προαστιακή συμμορία αυτή τη νύχτα είναι
απολύτως αποφασισμένη να κάνει τα λόγια του πραγματικότητα. Όταν η επίθεση
ξεκινά το αγόρι αμέσως αντιλαμβάνεται την ευάλωτη θέση του, μόνος του απέναντι
σε ένα αιμοδιψή όχλο οπλισμένο με ξύλινες σανίδες και άλλα αντικείμενα που
μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα. Προσπαθεί να αναζητήσει καταφύγιο ρίχνοντας
τον εαυτό του στο καπό ενός διερχόμενου αυτοκινήτου. Λέει στον οδηγό «Σε
παρακαλώ βοήθησε με» ελπίζοντας ότι ο οδηγός θα τον οδηγήσει κάπου με ασφάλεια.
Ένα από τα μέλη της συμμορίας φωνάζει κάτι στον οδηγό και αυτός προσπαθεί να
ταρακουνήσει το αγόρι από το όχημα οδηγώντας μπρος - πίσω.
Το αγόρι κρατιέται για την ζωή του από το όχημα όταν η
συμμορία τον ρίχνει κάτω στο έδαφος. Το αυτοκίνητο φεύγει μακριά και τα
χτυπήματα συνεχίζονται. Μία έντονη κακοποίηση ξεκινά, η συμμορία κλωτσάει το
αγόρι και το χτυπά επαναλαμβανόμενα με σανίδες ενάντια στο κεφάλι και το σώμα
του. Μετά από λίγο το αγόρι κείτεται σχεδόν νεκρό σε ένα χαντάκι.
Ένας από τους επιτιθέμενους αρπάζει τότε μία μακριά σανίδα
περίπου 1.5 μέτρο μήκος και αρχίζει να χτυπά το κεφάλι του παιδιού συνεχόμενα
με αυτήν και δεν σταματάει μέχρι που μία έφηβη κοπέλα που συνέβη να περνά από
εκεί κραυγάζει υστερικά και τον ικετεύει να σταματήσει.
Ένα από τα κορίτσια που συμμετέχουν στην κακοποίηση φωνάζει
στην κοπέλα που διαμαρτύρεται ότι «Ο ρατσιστής το άξιζε αυτό» και το μέλος
της συμμορίας που κρατάει την σανίδα την προτάσσει προς την κοπέλα που ήταν
μάρτυρας στο συμβάν κάνοντας μία απειλητική χειρονομία προς αυτήν ...
για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...
Παρέμβαση Αυτόνομων Συναγωνιστών σε Αθήνα και Καλαμάτα για την εκδήλωση μνήμης της 31ης Οκτωβρίου
Αθήνα
"Οι ιδέες είναι αλεξίσφαιρες"
Καλαμάτα
Βιβλιοπαρουσίαση: Η δίκη της Νυρεμβέργης - Η τελευταία μάχη (David Irving)
"...Οι τευτονικοί μύθοι διηγούνται πως, μετά από μια μεγάλη
μάχη με τους Μογγόλους στην πεδιάδα του Lechfeld, όπου οι στρατοί δύο
διαφορετικών κόσμων συγκρούστηκαν με αποτέλεσμα τη βίαιη και αιματηρή
αλληλοσφαγή τους, τα φαντάσματα των σκοτωμένων μαχητών εξακολουθούσαν να
μάχονται στα σύννεφα επί τρεις ακόμη ημέρες.
Το ίδιο συνέβη και στη Νυρεμβέργη
από το 1945 μέχρι το 1946. Εκεί όπου οι προσόψεις των σπιτιών της μαρτυρικής
πόλης, έφεραν τα φρικτά σημάδια των θανάσιμων συγκρούσεων μεταξύ της Γερμανίας
και των εχθρών της, τα φαντάσματα συνέχιζαν τις συγκρούσεις για δεκαέξι
επιπλέον μήνες. Αλλά ο παραλληλισμός τελειώνει εδώ. Οι στρατιές δεν ήταν
ισοδύναμες. Η μία πλευρά αφοπλίστηκε και της απέμειναν λίγοι φίλοι..."
για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...
Οι Αυτόνομοι Συναγωνιστές δεν ξεχνούν την δολοφονία των 2 νεολαίων Εθνικιστών: εκδήλωση μνήμης 31.10.2015 Καλαμάτα
"Ψήγματα αίματος στην άσφαλτο φωτίζουν
τα βήματα των εκλεκτών που ζητάνε λυτρωμό
και ξάφνου οι σημαίες στα χέρια των νεκρών ηρώων κυματίζουν
σκιές Ελλήνων παιανίζουν σε ρυθμό πολεμικό"
Σ.Λ.
"Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι"
Από καθεστωτικό μέσο:
"Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε την Τετάρτη ο διαθρησκειακός
διάλογος και το συνέδριο μεταξύ διακεκριμένων Εβραίων και Ορθόδοξων Χριστιανών
πνευματικών ηγετών σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην οικία της
Πρέσβεως του Ισραήλ στην Ελλάδα, κυρίας Ιρίτ Μπεν Άμπα.
Οι εκπρόσωποι των δύο θρησκειών συμμετείχαν σε διεθνές
συνέδριο στην Αθήνα με θέμα: «Πνευματικά Κέντρα και Διασπορά» (Spiritual
Centers and Diasporas), όπου είχαν την ευκαιρία να αναλύσουν κοινά ζητήματα
στις Ορθόδοξες και Εβραϊκές παραδόσεις, αγγίζοντας θέματα όπως είναι η θρησκεία,
η ιστορία, η κοινωνία, η ταυτότητα και η Διασπορά με στόχο την προώθηση της
φιλίας, της αλληλοκατανόησης και την καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας. Το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Οικουμενικού
Πατριαρχείου και της Αμερικανο-Εβραϊκής Επιτροπής (American Jewish
Committee-AJC) στο πλαίσιο της 25ης Επετείου των Πλήρων Διπλωματικών Σχέσεων
Ισραήλ-Ελλάδας.
Μεταξύ των συμμετεχόντων, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής,
Σεβασμιότατος κ. Δημήτριος καθώς και σημαντικοί Ραβίνοι από το Ισραήλ, τις
Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και την Ελβετία μαζί με υψηλόβαθμους Ορθόδοξους
κληρικούς από τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Ρουμανία, τη Σερβία, το Ισραήλ, την
Ελλάδα και την Ρωσία. Το Κοινό Ανακοινωθέν το οποίο αναγνώστηκε στην οικία της
Ισραηλινής Πρέσβεως αναφέρει μεταξύ άλλων ότι:
«Η συνάντηση αποτέλεσε μια μοναδική ευκαιρία για την
επιβεβαίωση των δεσμών φιλίας, κατανόησης και συνεργασίας που σφυρηλατήθηκαν
τις τελευταίες δεκαετίες μεταξύ της Ορθοδοξίας και του Ιουδαϊσμού και
ειδικότερα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπό την ηγεσία του Παναγιωτάτου
Οικουμενικού Πατριάρχου κκ. Βαρθολομαίου». Γίνεται επίσης αναφορά «στην δέσμευση για την ελευθερία της
θρησκείας και της συνείδησης» και την «απόρριψη κάθε μισαλλοδοξίας και
ειδικότερα της βίας – ιδιαίτερα όταν αυτή ασκείται δυο όνομα της θρησκείας.
Υπήρξε συνεπώς «δέσμευση για την καταπολέμηση κάθε αρνητικής προκατάληψης και
διωγμών στο όνομα της θρησκείας».
Η Πρέσβυς του Ισραήλ, κυρία Ιρίτ Μπεν Άμπα ευχαρίστησε τον
Ραβίνο Rosen και τον Μητροπολίτη Εμμανουήλ για την σημαντική πρωτοβουλία. Υπογράμμισε την σημασία της διοργάνωσης καθώς η θρησκεία
κατέχει κεντρικό ρόλο στις παραδόσεις τόσο του Ισραήλ όσο και της Ελλάδας.Ο Ραβίνος Rosen και ο Μητροπολίτης Εμμανουήλ αναφέρθηκαν
στην μακρόχρονη φιλία τους και τις προσπάθειες που έχουν κάνει εδώ και
δεκαετίες για την προώθηση του διαλόγου μεταξύ Εβραίων και Ορθοδόξων. Από την πλευρά του, ο Μητροπολίτης Γαλλίας τόνισε την
σημασία του διαλόγου στην προώθηση της αλληλοκατανόησης και της ειρήνης. Σχολιάζοντας τα λεγόμενα του Μητροπολίτη Εμμανουήλ για τον
διαθρησκειακό διάλογο και την «πνευματική διπλωματία» όπως την χαρακτήρισε, ο
Ραβίνος Rosen δήλωσε ότι ως: «παιδιά του Αβραάμ στόχος μας είναι να ευλογήσουμε
τον κόσμο, όμως πρώτα πρέπει να ευλογήσουμε ο ένας τον άλλον».
Πέρα από τους πνευματικούς ηγέτες, στην εκδήλωση
παρευρέθηκαν οι βουλευτές κκ. Κώστας Τσιάρας Βασίλης Κικίλιας, Γιάννης Κεφαλογιάννης
και Χάρης Θεοχάρης , ο Γ.Γ του Ελληνικού ΥΠΕΞ, κ. Δημήτρης Παρασκευόπουλος, ο
Πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας, κ. Μωυσής Κωνσταντίνης,
ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, κ. Μίνως Μωυσής, ο Πρόεδρος της
Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, κ. Δαυίδ Σαλτιέλ, ο Ραβίνος Αθηνών,
Σοφολογιότατος, κ. Γκαμπριέλ Νεγκρίν, διπλωμάτες, δημοσιογράφοι και φίλοι του
Ισραήλ.
*Στην φωτογραφία: διακρίνουμε την Πρέσβυ του Ισραήλ, κυρία Ιρίτ Μπεν-Άμπα καθισμένη ανάμεσα στον Ραβίνο David Rosen και τον Μητροπολίτη Γαλλίας, κ. Εμμανουήλ. Πίσω οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι άλλοι προσκεκλημένοι της εκδήλωσης"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-wzor.jpg)
