Δρεπάνι και Φραγγέλιο.

του Κάδμου.

Είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάσταση του σύγχρονου Ε/Σ κινήματος στην Ελλάδα;


Πετύχαμε κάποιους από τσυς στόχους μας ;


Έχουμε ελπίδες να καταφέρουμε κάτι στο μέλλον ;


Καταφέραμε να προσεγγίσουμε τα επαναστατικά λαϊκά στρώματα ;


Έχουμε αφουγκραστεί τα καθημερινά προβλήματα του λασύ ;


Απλά ερωτήματα που κάποιοι προσπάθησαν να δώσουν απαντήσεις. Κάποιοι άλλοι ουδέποτε νοιάστηκαν να δώσουν απαντήσεις. Και κάποιοι τρίτοι ουδέποτε σκέφτηκαν να τα ρωτήσουν όλα αυτά. Ο καθένας μπορεί να δώσει μια δική του απάντηση σε κάθε ερώτημα.


Σκοπός τσυ αρθρογράφου δεν είναι να αναπαράγει γνωστές απόψεις αλλά να μοιραστεί προβληματισμούς με όλσυς αυτούς που πραγματικά νοιάζονται για το Ε/Σ Κίνημα. Η προσωπική άποψη μου είναι ότι ο χειρότερος εχθρός τσυ Ελληνικού Ε/Σ κινήματος δεν είναι άλλος από τον εαυτό μας.


Ούτε το κράτος και η καταστολή , ούτε η παρακρατική αντιφά , ούτε οι αριστεριστές και οι φιλελεύθεροι μας έκαναν τόση ζημιά όση μας έκανε η λάθος τακτική μας , οι λάθος επιλογές μας. Είχαμε ευκαιρίες την δεκαετία τσυ '80 και την δεκαετία του '90 να προσεγγίσσυμε τον λαό, να χτίσουμε τις βάσεις για ένα ισχυρό μελλοντικό Κίνημα. Πράγματι έγιναν και θετικά βήματα. Σπάνια βιβλία εκδόθηκαν στην Ελλάδα, έγιναν επαφές με το εξωτερικό, ανταλλάξαμε εμπειρίες και όμως το αποτέλεσμα είναι μικρότερο από το αναμενόμενο …


Και όμως στα κρίσιμα σημεία κάποιοι κατέστρεφαν πάντα το συνολικό έργο και το σώριαζαν σε ερείπια. Κάποιοι κατάφεραν και την κρίσιμη στιγμή έβαζαν μπουρλότο στα θεμέλια του Ε/Σ κτίσματος.


Υπεύθυνοι είναι όλοι αυτοί που κοίταξαν το προσωπικό τους συμφέρον και μόνο αυτό. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι ήξεραν και δεν μίλησαν. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι δεν αντέδρασαν στις επιλογές εκείνες που μας απαξίωσαν στα μάτια νέων παιδιών. Κάποιοι προτίμησαν να κάνουν «ρεαλιστική πολιτική». Με τον όρο αυτό ονομάζουν τις ιδεολογικές υποχωρήσεις. Διότι υποχώρηση για παράδειγμα είναι να προβάλλεις το «θεάρεστο έργο» των Απριλιανών σε μια εποχή όπου κανείς δεν θυμάται, δεν θέλει να θυμάται και δεν τον νοιάζει τι υπήρξαν οι Απριλιανοί.


Κάποιοι άλλοι προτίμησαν να επιλέξουν τους «χαμηλούς τόνους». Χαμηλούς τόνους ονόμασαν την έλλειψη ουσιαστικού πολιτικού λόγου. Κάποιοι άλλοι επέλεξαν τις «συμμαχίες». Συμμαχίες με βρικόλακες της δεξιάς, συμμαχίες με γαλανόλευκους αντιφασίστες, συμμαχίες με αστείους τύπους της «τάξης και της ηθικής».­

Όταν έχεις Έζρα Πάουντ , Ιούλιο Έβολα , Ρομπέρ Μπραζιγιάκ , Περικλή Γιαννόπουλο , Σίτσα Καραϊσκάκη , Σάβιτρι Ντέβι και χιλιάδες άλλους ΜΑΡΤΥΡΕΣ της ιδεολογίας μας είναι ΥΒΡΙΣ να μιλάς για «χαμηλούς τόνους» και «συμμαχίες».


Υπάρχουν πολλοί «ύφαλοι». Χρειαζόμαστε Οδηγούς και όχι απλά «αρχηγούς» , χρειαζόμαστε Συντρόφους και όχι απλά «υπεύθυνους» , χρειάζεται να διαλέξουμε το στάρι από την ήρα , να μην αφήσουμε τα πρόσωπα εκείνα να μας γυρίσουν πάλι πίσω, ας αρνηθούμε να μας γκρεμίσουν τα όνειρα μας όπως διαλύει το κύμα της θάλασσας τα παιδικά κάστρα στην άμμο.


Η δική μας ιδεολογία δεν είναι παζάρι για να στήσουν οι έμποροι του Εθνικοσοσιαλισμού την πραμάτεια τους. Μακριά από εμάς οι Σάυλοκ και οι εμποράκηδες. Ας αρπάξουμε το Φραγγέλιο και ας τιμωρήσουμε τους γλοιώδεις τύπους που μας προκαλούν.


Μην ξεχνάτε Σύντροφοι και Συντρόφισσες το δικό μας κάστρο είναι η Ευρώπη , οι πολεμιστές στις επάλξεις είναι οι Σύντροφοι μας ξένοι και Έλληνες. Τα θεμέλια του Κάστρου φτιάχτηκαν με το αίμα των Συντρόφων μας στις αιώνες που πέρασαν. Αυτοί υπήρξαν οι πρωτομάστορες και πίστεψαν στην Νίκη.Το αίμα τους στα πεδία των μαχών, στα σκοτεινά μπουντρούμια των φυλακών, στους γκρεμισμένους τοίχους των πεδίων εκτελέσεως μαζί με τις ιδέες τους έγινε το υλικό με το οποίο κτίστηκε ο θεμέλιος λίθος.


Προβάλλουν χρόνια τώρα δίπλα μας ζιζάνια που κρύβουν το φως των ιδεών μας. Αρπάξτε το δρεπάνι και θερίστε τους μεδουσόμορφους υβριστές του Εθνικοσοσιαλισμού. Κανένα έλεος σε αυτούς που πούλησαν τα πάντα για τα «κουκιά» και τα «τριάκοντα αργύρια».


Ζηλέψτε την δόξα του Περσέα.


Κόψτε το κεφάλι της Μέδουσας.

Δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Μαύρο Μέτωπο».