Επίκαιροι πολιτικοί και παραπολιτικοί στοχασμοί.

του Ωρίωνος.

Δεν έχει παρέλθει παρά σύντομο χρονικό διάστημα από τότε που σύσσωμος ο ελληνικός λαός, αυτός ο πολιτικά ασυνείδητος λαός, ώστε για πρώτη φορά στα χρονικά της μεταπολίτευσης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «γενναίο κουτορνίθι».

Γιατί χρησιμοποιούμε τον εν λόγω χαρακτηρισμό ;



Θα εξηγήσουμε ευθύς αμέσως. Διότι άγεται και φέρεται σαν τον άμοιρο τυφλοπόντικα, τον δρόμο του οποίου χαράζουν οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων.



Από τους αυλικούς του ΛΑ.Ο.Σ, μέχρι την Νέα Δημοκρατία του αρχιπροδότη Σαμαρά, μέχρι τον Κακλαμάνη, μέχρι ... μέχρι τους επίδοξους εθνοσωτήρες.



Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο ελληνικός λαός ακολουθεί την ασυνείδητη ροπή της κοινωνίας, η οποία εν προκειμένω χαρακτηρίζεται από μια ασυνείδητη πολιτική απαξίωση, η οποία όμως δεν οδηγεί τους πολίτες αυτής της χώρας σε μια ιδεολογική αναδιάρθρωση, τουτέστιν μεταστροφή των εκλογικών αποτελεσμάτων σε μια δυναμική πολεμική εναντίον όλων εκείνων που ευθύνονται για το ξεπάστρεμα αυτής της πατρίδας.



Μπορεί αυτή η πατρίδα να ανήκει σε όλους, σύμφωνα με την δημοκρατική αισιοδοξία, δεν παύει όμως να βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την εθνικιστική υγιή άποψη που θέλει την πατρίδα να ανήκει στους λεβέντες και τους ήρωες που υπερασπίζονται αυτήν με το αίμα τους και όχι φορώντας γραβάτες και χαμογελώντας γυναικωτά στους πολιτικάντηδες συνοδοιπόρους τους.

Η νεοελληνική κοινωνία βαδίζει προς την ολομέτωπη σύγκρουση με τον ένοχο εαυτό της.




Με εκείνον τον εαυτό που βλέπει ξεκάθαρα την πολιτική κατάντια, ύστερα από την κοινωνική ύπνωση τόσων και τόσων χρόνων.

Αντ’αυτού παρατηρούμε τους θρασύδειλους πολιτικάντηδες, τους γλείφτες των κομμάτων, τους εκλογικούς λακέδες, τους ηλίθιους ψηφοφόρους, τους ανεπαρκείς, τους ψηφοθηρικούς τοξικομανείς εκλογικών ουσιών, τους αδύναμους να αποκολληθούν και να αγωνιστούν αυτόνομα. Και όλα αυτά σε πλήρη αντίθεση με τα μηνύματα των καιρών.



Μηνύματα που κάθε άλλο παρά σε εκλογική συμφεροντολογική πρωτοκαθεδρία μας καλούν. Αλλά, η ιστορία του συμφέροντος έχει βαθιές ρίζες στο πολιτικό γίγνεσθαι.



Όπως και η αρρώστια που μαστίζει τον «χώρο». Επειδή στην Ελλάδα του 2010, ο καθείς έχει το δημοκρατικό δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, της συνιδιοκτησίας, της συνεπικουρίας, συχνά πυκνά μπορεί να συναντήσει τις πιο απίθανες εκδοχές της αυτονομίας.

Ως εκ τούτου, το πολυδιάστατο νόημα και συγχρόνως ογκωδέστατο ειδικό βάρος που φέρει, πολλές φορές τυγχάνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και πολιτικής καπηλείας.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί ουδείς ο οποίος μετέχει καθοιονδήποτε τρόπο στις συστημικές πολιτικές διαδικασίες, να φέρει τον τίτλο «αυτόνομος».




Είναι η ασύμβατη φύση της συγκεκριμένης έννοιας με κάθε «καλή πρόθεση» και ανεξάρτητα απο πρόσωπα. Είναι η αδύνατη σχέση.




Συστημικό και αυτόνομο.Ο αδύνατος συνδυασμός.

Η Ελλάδα πρόκειται να αντιμετωπίσει καταστάσεις στις οποίες απαιτείται προετοιμασία επιπέδου κλάσεων ανώτερες της εκλογολαγνείας και των ποσοστιαίων καταμετρήσεων και την εξαγωγή συμπερασμάτων, ευλαβικά εγκλωβισμένων στην συστημική λογική.



Ο ελληνικός λαός γύρισε έστω και πρόσκαιρα την πλάτη στο πολιτικό σύστημα, έχοντας αφετηρία την αγανάκτηση του για την διόγκωση των δυσεπίλυτων κοινωνικών προβλημάτων και το αδιέξοδο της όλης κατάστασης. Αυτό που θα πρέπει να μας προβληματίσει σε αυτές τις εκλογές είναι η επόμενη ημέρα.



Μια επόμενη μέρα γεμάτη ψέματα, με έναν ελληνικό λαό να βρίσκεται όμηρος ολέθριων καταστάσεων, προκατασκευασμένων και κομμένων - ραμμένων στα μέτρα που έχουν υποδείξει οι Ευρωπαίοι και όχι μόνο εταίροι.

Μια ημέρα στην καθημερινότητα της οποίας θα ελλοχεύει η προδοσία, το μικροσυμφέρον, η υποταγή, ο συμβιβασμός, η αθλιότητα, η κοινωνική χρεοκοπία και οι ιδεολογικές εκπτώσεις ...



Χρέος των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών για τις δύσκολες ημέρες που έρχονται για το λαό μας, είναι να αναδείξουμε χωρίς ψήγματα συμβιβασμού τις ρίζες και τις αιτίες της πολιτικής διαστροφής, τους τρόπους απεγκλωβισμού από κάθε συστημική και πλαστή επαναστατική ταυτότητα, να υποδείξουμε τρόπους αντίδρασης και φυσικά να θέσουμε εαυτούς στην εμπροσθοφυλακή της επίθεσης στον αντιφυσικό κόσμο της νέας τάξης πραγμάτων.



Ο λαός έχει ανάγκη από κινηματικούς ήρωες και όχι καλογυαλισμένους φέρελπιδες λάγνους των τηλεοπτικών φακών. Θέλουμε τους ήρωες της καθημερινής ζωής και όχι τους σερβιρισμένους λαϊκούς σωτήρες.

Θέλουμε μπροστάρηδες τους μαχητές του Εθνικοσοσιαλισμού και όχι τους εθνοσωτήρες του λαϊκισμού.



Στ’ αλήθεια δεν υπάρχει ανακωχή. Ζούμε σε συνθήκες ενός ακήρυχτου πολέμου.

Και αυτόν τον πόλεμο θα τον εξαπολύσουμε πρώτοι εμείς και μόνο εμείς !

Αν όχι τώρα, πότε;



Μια ολάκερη αρένα ανοίγεται μπροστά μας.



Ας γελάσουμε σαρκαστικά μπροστά και σε αυτήν την πρόκληση.

«Δεν μπορείτε να περάσετε την θηλιά γύρω από τον λαιμό μιας ιδέας. Δεν μπορείτε την ιδέα να την στήσετε στον τοίχο και να την εκτελέσετε με τις σφαίρες σας. Δεν μπορείτε την ιδέα να την περιορίσετε στην σκληρότερη φυλακή που έχτισαν ποτέ οι σκλάβοι σας»

Seán O'Casey