Ταγματάρχης Παναγιώτης Στούπας: ο Λύκος του Μοριά (01.01.1894 - 24.10.1944)



Ταγματάρχης Παναγιώτης Στούπας: ο Λύκος  του Μοριά (01.01.1894 - 24.10.1944)


70 χρόνια από την αυτοκτονία του ...


του Αλεξόπουλου Στέλιου


Λίγα λόγια για τα «Τάγματα Ασφαλείας»

Τα περιβόητα «Τάγματα Ασφαλείας» δημιουργήθηκαν από Βενιζελικούς αξιωματικούς επηρεασμένους από το κίνημα του Mussolini και Γερμανόφιλες δυνάμεις τον Ιούνιο του ’43 ως αντίπαλο δέος στην αυξανόμενη προκλητική δράση του ΕΛΑΣ αλλά και ως αντίβαρο στην μελλοντική επιστροφή του Γεωργίου Β’. Δημιουργήθηκε πολύ γρήγορα ένας συνασπισμός ετερόκλητων ιδεολογικών κινήσεων απέναντι στην αντιλαϊκή παρουσία του κομμουνιστικού ΕΛΑΣ αφού σε πολλές περιοχές η παράδοση στις πατριωτικές ιδέες προκαλούσε το μίσος των μπολσεβίκων και συνεχείς επιθέσεις ενάντια σε αντικομμουνιστές.





Πολλά έχουν λεχθεί για τις μονάδες αυτές οι οποίες έφτασαν τον σημαντικό αριθμό των 25.000 ατόμων και σίγουρα η παραπληροφόρηση της αριστεράς και η μεταπολιτευτική λαίλαπα συμβάλλει στην ακόμη μεγαλύτερη ιστορική σύγχυση. Είναι σαφές ότι η συμπαράταξη των κομμουνιστών με τις επιταγές της Μόσχας οδήγησε πολλούς - ακόμη και μη εθνικιστές - στην απόφαση να πάρουν τα όπλα όχι τόσο για την υπεράσπιση των Εθνικοσοσιαλιστικών Δυνάμεων στην Ελλάδα αλλά κυρίως για την αυτοπροστασία τους αφού για τους «κόκκινους» κάθε ένας που δεν αποδεχόταν την Σοβιετοποίηση της χώρας αυτομάτως ήταν στόχος για την δολοφονική ΟΠΛΑ και τους «μαυροσκούφηδες» του Κλάρα. 


Ανάμεσα στους χιλιάδες στρατιώτες της συγκεκριμένης αντικομμουνιστικής πλευράς υπήρξαν αρκετοί τυχοδιώκτες και εγκληματικά στοιχεία που βρήκαν ευκαιρία να εκμεταλλευτούν την χαοτική κατάσταση της εποχής επιφέροντας όπως ήταν φυσικό περισσότερα δεινά παρά ευνοϊκή στάση των τοπικών κοινωνιών. Όμως  ξεχώρισαν πολλές άλλες προσωπικότητες ανάμεσα στους συμμετέχοντες με προσωπική ιδεολογική κληρονομιά κυρίως στην Μακεδονία, την Εύβοια και την Πελοπόννησο με πλούσια στρατιωτική δράση υπέρ του Έθνους και του Λαού οι οποίοι αρνήθηκαν να υποκύψουν στους εκβιασμούς του Βελουχιώτη και του Σιάντου. Η εσπευσμένη δημιουργία των μονάδων αυτών με έναν τρόπο που ήταν μακριά από τον συνεχή στρατιωτικό σχεδιασμό - είχε κριθεί ουσιαστικά η πολεμική σύρραξη - και η έλλειψη μιας ενιαίας ιδεολογικής γραμμής πλην ενός μετωπικού αντικομμουνισμού οδήγησε στην δημιουργία στρατιωτικών δυνάμεων που δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν πολλές φορές με επιτυχία τις δυνάμεις της αριστεράς ή παραδόθηκαν σε αυτές χωρίς να υπάρξει περαιτέρω εμπλοκή. 


Χαρακτηριστική περίπτωση η πολιορκία της πόλης της Τριπόλεως όπου οι δυνάμεις 3.000 πάνοπλων ανδρών των Τ.Α. παραδόθηκαν μετά από σχετική συμφωνία με τον γελοίο αστό Κανελλόπουλο ο όποιος όρισε και τους όρους (…) απέναντι σε κατώτερες σε εξοπλισμό αριστερές δυνάμεις. Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι σε περιοχές της Πελοποννήσου αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών, δυνάμεις των Ταγματασφαλιτών που μέχρι τότε ορκίζονταν πίστη και αφοσίωση στον «Αδόλφο Χίτλερ» εγκατέλειψαν εύκολα τις όποιες δηλώσεις πίστης και τάχθηκαν στο πλευρό των Αγγλικών δυνάμεων και της κυβέρνησης του Παπανδρέου η οποία όλα αυτά τα χρόνια έπαιρνε με την ησυχία της το τσάι της στο πλευρό των Αγγλοσιωνιστών. 


Η μεγαλύτερη απόδειξη ότι τα «Τάγματα Ασφαλείας» δεν αντιπροσωπεύουν στο σύνολο τους τις εθνικοεπαναστατικές δυνάμεις και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να σταθούν δίπλα στην θρυλική παρουσία των Ελλήνων προδρόμων του Φασισμού δηλαδή των Επιστράτων του ’17 ή την μεσοπολεμική κίνηση των Τριψελιτών και αργότερα της Εθνικοσοσιαλιστικής ΕΣΠΟ είναι η συνύπαρξη διαφορετικών τάσεων (Εθνικοσοσιαλιστές που αποσχίστηκαν από τον ΕΔΕΣ Αθηνών μαζί με Μοναρχικούς και αντικομμουνιστές Βενιζελικούς …) η έλλειψη πολιτικής κληρονομιάς και η συνεργασία πολλών μελών της με την δεξιά στην μεταπολεμική εποχή. Φυσικό και επόμενο αυτό το γεγονός αφού η δράση τους στηρίχθηκε σε έναν πηγαίο αντικομμουνισμό αλλά ποτέ σε ιδεολογικά μετερίζια γεγονός που πληρώθηκε με αίμα τα αμέσως επόμενα χρόνια ...


Ο Ταγματάρχης Παναγιώτης Στούπας όμως είναι μια θρυλική μορφή των εθνικιστικών αντικομμουνιστικών δυνάμεων που ξεχωρίζει μέσα σε αυτή την χρονική περίοδο αφού ουδέποτε καταδέχτηκε να συνθηκολογήσει ή να υποταχθεί στους όρους και στις απειλές της αριστεράς. Μιας αριστεράς που δεν είχε κανένα πρόβλημα μαζί με την Σοβιετική σημαία να κρατήσει στα χέρια της τα σύμβολα των Αμερικανών και Άγγλων επικυρίαρχων και καταστροφέων της Ευρώπης και της Ελλάδος. Μιας αριστεράς που μπουκώθηκε με μανία τις αγγλικές λίρες και τυφλώθηκε από τους κομισάριους της Μόσχας για να παίξει το όχημα μεταφοράς των γεωπολιτικών σχεδιασμών του εγκληματία πολέμου Τσόρτσιλ και του σχεδιασμού της Γιάλτας. Μιας αριστεράς που δεν είχε κανένα πρόβλημα να εκτελέσει με τσεκούρια μπαλτάδες και κλαδευτήρια ή να γδάρει ζωντανούς χιλιάδες αγρότες, εργάτες, και φοιτητές μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρξαν μπολσεβίκοι. Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες απλοί μεροκαματιάρηδες άνθρωποι του λαού μας που αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τους μαρξιστές και συσπειρώθηκαν από τις ομάδες των αντικομμουνιστών οπλαρχηγών της Μάνης μέχρι τους Τουρκόφωνους Πόντιους βετεράνους μαχητές του Κιλκίς αργότερα βρέθηκαν από κοινού στα «Τάγματα Ασφαλείας» και πήραν εκδίκηση για τους βιασμούς, τις δολοφονίες και τις απαγωγές της αριστεράς η οποία όταν δεν τεμάχιζε με τσεκούρι την ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη … έριχνε στο βάραθρο του Φενεού έγκυες γυναίκες και στην Στιμάγκα ανατίναζε με αντιαρματικές νάρκες τα πτώματα των Εθνικιστών για να κρύψει το ειδεχθές έγκλημα.


Ο Ταγματάρχης Στούπας πολέμησε από την Μικρά Ασία μέχρι την Πίνδο.

«Ό ταγματάρχης Παναγιώτης Στούπας γεννήθηκε τήν Πρωτοχρονιά του 1894 στή Λεύκη (παλαιά Μουζούστα), τέσσερα χιλιόμετρα νότια των Γαργαλιάνων. Κατετάγη στό Στρατό τό 1914, καί τό 1916 μονιμοποιήθηκε καί έλαβε τόν βαθμό του Άνθυπολοχαγου πεζικου. Πολέμησε στή Μικρα­σιατική Εκστρατεία, όπου καί τραυματίσθηκε σοβαρά. Μάλιστα έζησε τήν υπόλοιπη ζωή του μ'ενα βλήμα στό σώμα του. Τό 1923 έλαβε μέρος στό κίνημα του Λεοναρδόπουλου - Γαργαλίδη καί άποτάχθηκε άπό τό στρατό ώς βασιλόφρονας μέ τόν βαθμό του ύπολοχαγου. Εγκαταστάθηκε στη Θράκη, και ήσχολείτο μέ τό εμπόριο ξυλείας. Τόν βαθμό του λοχαγού τόν πήρε τό 1925 καί του ταγματάρχη τό 1935, ώς εφεδρος.

Στόν πόλεμο του '40 κατετάγει εθελοντικά καί πολέμησε στην πρώτη γραμμή υπό τόν συνταγματάρχη Παπαδόγκωνα που διοικουσε τό Σύνταγμα Κρήτης καί πήρε τήν Τρεμπεσίνα. Μετά την κατάρρευση επέστρεψε στη Θράκη, άλλά σύντομα διαπίστωσε ότι ήταν αδύνατο νά μείνει εκεί άφου ή περιοχή παραχωρήθηκε άπό τους Γερμανούς στή δικαιοδοσία των Βουλγάρων. 

Έτσι διέφυγε στόν νότο καί ζουσε στό χωριό του, στή Λεύκη, μέ τήν οικογένεια του πατέρα του, του παπα-Σπύρου. Ή έπίδοσή του στή σκοποβολή, μέ τό πιστόλι καί τό τουφέκι, έχει μείνει παροιμοιώδης. Στίς μάχες μέ τους άντάρτες του ΕΛΑΣ πιστεύεται ότι τους προξένησε μόνος του περισσότερα θύματα άπό όσα όλοι οί στρατιώτες ή άντάρτες ύπό τις διαταγές του. Ιδιαίτερα στήν πρώτη μάχη του Μελιγαλα, καί στίς μάχες τής Λεύκης καί τών Γαργαλιάνων.

Γνώστης του πολέμου, μέ ικανότητες άναγνωρισμένες άπό όλους τους αντιπάλους του, στους στρατιώτες του ενέπνεε τόν σεβασμό καί τήν άγάπη, ποτέ τό φόβο. Μετριοπαθής, δίκαιος, καλόψυχος, σεβόταν τους άντιπάλους του καί οί μονάδες του ποτέ δέν κακοποίησαν εν γνώσει του πολιτικούς άντιπάλους, άμαχους πολίτες ή άντάρτες του ΕΛΑΣ. Ουδέποτε συγκρότησε στρατοδικεία ή συμμετείχε σ'αύτά»


Από το βιβλίο του κ. Μπουγά «Ματωμένες Μνήμες 1940 - 45


Μετά την προέλαση των κομμουνιστών στον Μωριά και απομονωμένος στο κάστρο της Πύλου καθώς και με ελάχιστα μέσα στην διάθεση του το πρωί της 24ης Σεπτεμβρίου 1944 αποφασίζει να αυτοκτονήσει λίγο πριν την είσοδο των «κόκκινων» στο κάστρο. 





Ο Δημήτρης Γιαννακούρας ή "Πέρδικας" γνωστό στέλεχος της αριστεράς σε μια επίδειξη δημοκρατικής ηθικής στην αρχή πριν την είσοδο του στο κάστρο της πόλεως τους Ταγματασφαλίτες και τους άμαχους τους προσφωνεί ειρωνικά «αδέρφια» αλλά όταν αντιλαμβάνεται ότι ο Στούπας την τελευταία στιγμή προχώρησε στην ύστατη πράξη αυτοθυσίας ως μια συμβολική κίνηση απέναντι στους κομμουνιστές … τον μαχαιρώνει ενώ είναι ήδη νεκρός (!) στο στήθος και στην πλάτη, οι «απελευθερωτές» αντάρτες που τον συνοδεύουν του αφαιρούν τα δόντια και του σπάζουν τα κόκκαλα των χεριών και των ποδιών και στη συνέχεια τον ρίχνουν σε έναν λάκο για να εξαφανίσουν τα ίχνη. Το σώμα του Ταγματάρχη βρέθηκε από συγγενείς του και αποδόθηκαν τιμές από τους Έλληνες που δεν ανέχθηκαν την ζωή τους να την καθορίσει το κόμμα της Μόσχας ενώ σήμερα ο βίος και η πολεμική του δράση αποτελεί θρύλο για τους Συναγωνιστές της Πελοποννήσου.


Ταγματάρχης Παναγιώτης Στούπας: Αθάνατος!




ΣΤΟΥΠΑ ΝΑ ΜΗ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙΣ

ΤΑ ΟΠΛΑ ΝΑ ΜΗ ΔΩΣΕΙΣ

ΣΤΟΥ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ

ΨΥΧΗ ΜΗ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙΣ



ΔΕ ΠΑΡΑΔΙΝΩ Τ ΑΡΜΑΤΑ

ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΑΛΛΙΚΑΡΙΑ



ΣΤΟΥΣ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΥΣ ΠΟΛΕΜΑΝ

ΣΑΝ ΑΓΡΙΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ



ΚΙ Ο ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ ΦΩΝΑΞΕ

ΒΑΖΕΙ ΦΩΝΗ ΜΕΓΑΛΗ

ΒΑΛΤΕ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΜΕΣ Τ' ΑΥΤΙ

ΜΟΝΟΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΕΙΤΕ


ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙΤΕ



ΚΙ Ο ΣΤΟΥΠΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ

ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΟΛΙ ΒΓΑΖΕΙ

ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ Τ' ΑΔΕΙΑΖΕΙ











Φωτογραφίες που μας έστειλαν Αυτόνομοι Σύντροφοι: από την περιοχή καταγωγής του Ταγματάρχη Στούπα και το κάστρο της Πύλου (τους ευχαριστούμε θερμά) 

8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος24/9/14 1:59 π.μ.

    Αλεξόπουλε Στέλιο και Μαύρε Κρίνε θα μου επιτρέψεις να σου απευθύνω ένα ελάχιστο ΜΠΡΑΒΟ-ΕΥΓΕ και πάντα να παρουσιάζεις,και με τον τρόπο που τα παρουσιάζεις, αυτά τα θέματα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος24/9/14 9:40 π.μ.

    Μήπως τα παρά λέτε λίγο;! Εκείνες τις εποχές και σε εκείνους τους καιρούς σκοτώθηκε κόσμος από τη μια ή από την άλλη μεριά που σίγουρα αγαπούσε τη πατρίδα του αλλά φαντάζονταν και ένα διαφορετικό μέλλον για αυτήν. Στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος λένε στο χωριό μου και φυσικά ληστοσυμμορίτες υπήρξαν και από τις δύο πλευρές. Την ιστορία πάντως δε θα τη μάθετε μέσα από τα βιβλία μόνο της μιας πλευράς αλλά διαβάζοντας και της άλλης. Πάλι δεν θα τη μάθετε, απλά πληροφορίες θα πάρετε. Γυρίστε τα χωριά και ρωτήστε τους παππούδες και τις γιαγιάδες, να σας πουν για εκείνα τα χρόνια. Όσοι ζουν ακόμα. Ο εμφύλιος ήταν ότι χειρότερο για το λαό αυτού του τόπου και τα κοινωνικά του αποτελέσματα τα βλέπουμε στις μέρες μας, μέσα από τη λυσσαλέα επίθεση των πλουσίων στους φτωχούς.
    Ο πόλεμος είναι ταξικός και όχι εθνικός. Ο φτωχός είτε Έλληνας είτε Αλβανός είτε...κτλ, φτωχός είναι. Ο πλούσιος είτε Έλληνας, είτε Αλβανός είτε...κτλ, πλούσιος είναι. Ο νοών...νοείτω.
    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία του σχόλιου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είμαστε φανατικοί αναγνώστες όλων των ιστορικών βιβλίων της κάθε πλευράς, φυσικά και υπήρξε μια τραγική περίοδος του Ελληνισμού όπου αδερφός σκότωνε αδερφό ... από την άλλης ως Εθνικοσοσιαλιστές δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτα και σε κανέναν ...

      Διαγραφή
    2. Τώρα αν θέλεις εσυ να τα βλέπεις όλα μέσα από τα ταξικά γυαλιά σου είναι δικαίωμα σου. Η καταγωγή η ταυτότητα η ρίζα το αίμα είναι μια πραγματικότητα για τον Ελληνισμό από αρχαιοτάτων χρόνων ... Ο εμφύλιος υπήρξε μια σκηνοθεσία του Λονδίνου με χορηγία του Στάλιν ... μάθε ποια καταγωγή είχε ο αρχηγός της αστυνομίας πόλεων το '44 στα Δεκεμβριανά και θα δεις ότι η ανάλυση σου είναι πολύ ρηχή ...

      Διαγραφή
    3. Όταν ψάξεις την εργασιακή ιδιότητα των θυμάτων του ΕΛΑΣ θα εκπλαγείς ... αγρότες οι περισσότεροι το επάγγελμα που απαξίωνε ο Μαρξ ... όταν διαβάσεις ηλικίες θα τρομάξεις .... και όταν ρωτήσεις τις μαυροφορεμένες του Μελιγαλά, της Στιμάγκας, του Φενεού και του Κιλκίς ποιοι σκότωαν νέα παιδιά επειδή απλά δεν εντάχθηκαν στον ΕΛΑΣ τότε ξαναμιλάμε ....

      Διαγραφή
    4. οσο κ αν ψαχνεις ο Παναγιωτακης ηταν κεντροβασιλικος που τον στοχοποιησαν σκεψου λιγο βαθυτερα

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος24/9/14 7:59 μ.μ.

    Αυτό το εφιαλτικό παραμύθι περί ''εμφυλίου''πρέπει να σταματήσει επιτέλους...Στην Ελλάδα κατά τα έτη 1943-49 ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ!
    Εμφύλιος δεν θεωρείται ο πόλεμος όταν αυτός που πολεμάς αρνείται τη φυλή του,το αίμα του,την εθνικότητά του...ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ...τι σκατά εμφύλιος είναι αυτός;
    Tόσες δεκαετίες το καθεστώς μας ''πιπιλίζει'' το μυαλό με αυτή την έννοια για την συγκεκριμένη περίοδο...Μην χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο όμως και μεταξύ μας...φτάνει...
    Επιπλέον δεν θα υιοθετήσουμε και έννοιες που χρησιμοποιούσε στο παρελθόν ο στείρος αντικομμουνισμός της ακροδεξιάς,δηλ. του τύπου ''συμμοριτοπόλεμος''κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φασίστας ολκής Ο στουπας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.