Ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία του Ιταλού φιλοσόφου Ιουλίου
Έβολα εκδόθηκε από τη “Λόγχη” σε μετάφραση - επιμέλεια του καλού φίλου, γιατρού
Αθανασίου Νοτόπουλου.
Μετά τις “Καρδιακές Αναπάλσεις”, ένα υπέροχο βιβλίο
υπαρξιακής κατάθεσης υπό το φως της ορθόδοξης μαρτυρίας, ο Θανάσης σε
συνεργασία με τις εκδόσεις “Λόγχη” μάς κάνει ένα ακόμα όμορφο δώρο.
Δούλεψε σε βάθος πάνω στο κείμενο και εκτός από την πολύ
προσεγμένη μετάφραση, έκανε μια επίσης σχολαστική επιμέλεια και μάς προσφέρει
σημαντικές πληροφορίες για πρόσωπα, ρεύματα και σχολές σκέψης που αναφέρονται
από τον συγγραφέα.
Με τον Θανάση, καρδιακό μου φίλο, είχαμε ουσιαστικές και εκτενείς συζητήσεις γύρω από το έργο του φιλοσόφου. Αποφάσισε να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο βιβλίο διότι με αυτό κλείνει η περίφημη τριλογία (“ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ” – “ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ” – ΚΑΒΑΛΙΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΙΓΡΗ“) και παρουσιάζεται η σκέψη του φιλοσόφου στην πληρότητά της.
ΚΑΒΑΛΙΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΙΓΡΗ
Για πρώτη φορά στα ελληνικά, μεταφράζεται από τις εκδόσεις Λόγχη το έργο του Ιουλίου Έβολα «Καβάλικεύοντας την τίγρη», σε μετάφραση Αθανασίου Νοτόπουλου. Παρότι ο Έβολα έγραψε το βιβλίο αυτό λίγα χρόνια μετά το τέλος του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, φαντάζει εξαιρετικά επίκαιρο στις προτάσεις του και στις προοπτικές που μπορεί να λάβει.
Προτείνονται σε αυτό το πόνημα δρόμοι για την επαναπρόσληψη των παραδοσιακών αρχών μέσω μεταπολιτικών δρόμων, η αναζήτηση ενός εσωτερικού προσανατολισμού από τον άνθρωπο που δίνει νόημα στην ζωή και στην ύπαρξη. Κρίνεται η αποϊεροποιήση του σύγχρονου κόσμου και η έλλειψη υπερβατικού και παραδοσιακού οράματος. Ταυτόχρονα προτείνεται ως τρόπος αντίστασης το καβαλίκεμα της τίγρης, μια πρόκληση εσωτερικής απελευθέρωσης που οδηγεί στην αφύπνιση.
Ένα σημαντικό έργο που ανοίγει νέους δρόμους στην σκέψη αλλά
και στην ενεργό συμμετοχή.
Ο ίδιος μου ανέφερε ότι προτίμησε -και σωστά- τον όρο
“καβαλικεύοντας” αντί του “ιππεύοντας την τίγρη” διότι η ίππευση αφορά ένα
ελεγχόμενο, εξημερωμένο ζώο (πχ τα “άλογα ιππασίας”), ενώ η ΤΙΓΡΗ (οι χαοτικές
δυνάμεις του σημερινού κόσμου) είναι … άλλο ζήτημα. Εκεί ο δυνατός άνθρωπος
ύστερα από διαδικασία μύησης και μεγάλο αγώνα καβαλικεύει και δεν “ιππεύει”
απλά το άγριο στοιχείο, το στρέφει στην επιθυμητή κατεύθυνση, και αφού η
διαδικασία ολοκληρωθεί, επέρχεται η ηρεμία και γλυκύτητα, όπως φαίνεται και στο
εξώφυλλο της έκδοσης, που είναι επίσης επιλογή του μεταφραστή - επιμελητή.
https://www.youtube.com/watch?v=LemqSbKOJOI
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ στασιμότητα της ιταλικής εσωτερικής κατάστασης στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ωθεί τον Evola σε προσωπικές λύσεις στο πρόβλημα της ζωής. . Η σύλληψη του Έβολα είναι πάντα η ίδια: αλλάζει μόνο η οπτική. Αυτή η οπτική δεν είναι πλέον κοινωνική, αλλά ατομική, όχι αισιόδοξη, αλλά απαισιόδοξη...βασικά θα μπορούσα να πω ότι το Cavalcare la tigre, έρχεται να συμπληρώσει την σκέψη του Βαρώνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ίδιος μας τονίζει απλά:
"Το Cavalcare la tigre είναι το εγχειρίδιο εκείνων που πρέπει να ζήσουν σε έναν κόσμο που δεν είναι δικός τους, χωρίς να κατακλύζονται, χάρη στο άτρωτο του κόσμου αυτού. Υπό αυτή την έννοια, μας θυμίζει τα εγχειρίδια ενός Σενέκα, ενός Επίκουρου, ενός Marcus Aurelius, που προέκυψαν στο ίδιο κλίμα παρακμής και σημαδεύτηκαν από το ίδιο πνεύμα στωικής σταθερότητας"
Άρα θα έλεγα ότι το φόντο του σημαντικού αυτού βιβλίου είναι η κατάρρευση του σύγχρονου κόσμου, ζοφερή στις τελικές μορφές της κρίσης του, αλλά όχι χωρίς δυνατότητες ως «άρνηση μιας άρνησης». Δεν είναι απαραίτητο να είσαι οπαδός αυτού ή εκείνου του συγκεκριμένου οράματος της ιστορίας για να συμφωνήσεις ότι η σύγχρονη εποχή παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά μιας εποχής σε διάλυση.
Μποβιάτσος Κων.