21η Απριλίου: κυβέρνηση με φιλοθωμανικά και φιλοσιωνιστικά χέρια !
«Πιστεύουμε με απόλυτη ειλικρίνεια στηνν αναγκαιότητα της ελληνοτουρκικής συνεργασίας. Η συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες θα μπορούσε να αναπτυχθεί σταθερά πρός αμοιβαίον όφελος και να οδηγήσει σταδιακά σε ένα είδος Κοινής Αγοράς ανάμεσά τους, με απώτερο σκοπό την κατά στάδια ίδρυση μιας Ελληνοτουρκικής Συνομοσπονδίας. Αυτή η πολιτική δεν είναι ρομαντική, εκτός τόπου και χρόνου ονειροπόλησις, αλλά θαρραλέα αντιμετώπισις της πραγματικότητας και αληθινός ρεαλισμός»
Γεώργιος Γεωργαλάς δημοσιογράφος και στέλεχος της 21ης Απριλίου.
Το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Γεωργαλά "Ελληνικό Μανιφέστο" εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις 1979 σελ.60 - 61.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος στις 25.05.1971 δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα Milliet ότι η Αθήνα αντιμετωπίζει την Ελληνοτουρκική ομοσπονδία θετικά:
«Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί σε ίσως 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί»
«Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί σε ίσως 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί»
«Έξι μήνες μετά την πρωθυπουργοποίηση του, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, σε συνέντευξη που έδωσε στην καθημερινή εφημερίδα της Κωνσταντινουπόλεως, Μιλιέτ, και που δημοσίευε η εφημερίδα αυτή στις 28 Ιουνίου 1968, δήλωσε: “Ακούγονται ακόμη οι φωνές του Ατατούρκ και του Βενιζέλου … Πρέπει να ενώσουμε τις δύο ακτές του Αιγαίου”.
Ο Τούρκος δημοσιογράφος τον ρώτησε τότε εάν με την ένωση δύο χωρών εννοούσε ομοσπονδία. “Θέλω ιδιαιτέρως να υπογραμμίσω” απάντησε ο Παπαδόπουλος, “την πίστη μου στην αναγκαιότητα πραγματοποιήσεως αυτής της ομοσπονδίας …
Εάν είχα μαγική δύναμη θα έκανα το παν για την πραγματοποίηση της ομοσπονδίας και θα οδηγούσα πάραυτα τον λαό μας προς αυτήν την κατεύθυνση”.
Το 1969 και το 1970, ο “αρχηγός της ελληνικής επαναστάσεως” έκανε μεγάλη προσπάθεια για να αναπτύξει την ελληνοτουρκική φιλία […] Αλλά χρειάστηκε να περιμένει τη στρατιωτική επέμβαση στην Άγκυρα, στις 12 Μαρτίου 1971, για να πάρει ευμενή ανταπόκριση από την απέναντι όχθη.
Έγινε πρώτα η δήλωση του Μετίν Τοκέρ, γαμπρού του Ισμέτ Ινονού, που ήρθε στην Αθήνα και έδωσε συνέντευξη Τύπου, στις 25 Μαΐου 1971. Έλεγε πως, κατόπιν της συναντήσεώς του με τον Παπαδόπουλο, ήταν πλέον πεπεισμένος ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός επιθυμούσε ειλικρινά την τουρκοελληνική φιλία. Άλλωστε, πρόσθεσε, επρόκειτο να δημοσιεύσει στη Μιλιέτ, σε μερικές ημέρες, δηλώσεις που ο Παπαδόπουλος τού είχε κάνει […]
Οι δηλώσεις του Παπαδόπουλου δημοσιεύτηκαν πράγματι στην πολιτική εφημερίδα, στις 29 Μαΐου 1971. Από τις ερωτήσεις του Μετίν Τοκέρ έβγαινε καθαρά ότι η πραγματοποίηση της συνομοσπονδίας εξαρτούνταν από δύο όρους: την ύπαρξη και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου ισχυρών κυβερνήσεων. τη λύση του Κυπριακού. […]
Όσο για το Κυπριακό, η γνώμη του “αρχηγού της ελληνικής επαναστάσεως”, όπως την είχε παρουσιάσει στις δηλώσεις του, ήταν πως η λύση του δεν ήταν αναγκαίο προηγούμενο, διότι διαφορετικά θα κινδυνεύαμε, είπε, “να χάσουμε το πέταλο για το καρφί”.
Και πρόσθεσε: “Εγώ, προσωπικά, πιστεύω ότι η ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί ίσως σε 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί. Πρέπει να δεχθούμε πως είμαστε μικρές χώρες. Εάν έχουμε την ένωση, τότε η δύναμή μας έναντι των μεγάλων χωρών δεν θα διπλασιαστεί απλώς, αλλά θα πολλαπλασιαστεί.
Ο κ. Ερίμ πρέπει να γνωρίζει ότι αυτό που λέει ο κ. Παπαδόπουλος το πιστεύει και θα το κάνει … Δηλώνω κατηγορηματικά ότι θα κάνουμε αυτό που κηρύττουμε …
Ήμουν στο κρεβάτι μου όταν το έμαθα (τον σεισμό του Μπινγκέλ στην ανατολική Τουρκία). Η πρώτη σκέψη υπήρξε … με ποιον τρόπο η Ελλάς θα μπορούσε να βοηθήσει την Τουρκία στη δύσκολη αυτή στιγμή. Πιστέψτε με, δεν επρόκειτο περί απλής ανθρωπιστικής στάσεως, αλλά διότι η Τουρκία είχε κτυπηθεί”».
Το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Δημήτρη Κιτσίκη Ιστορία του ελληνοτουρκικού Χώρου (1928 - 1973) σελ. 305 - 307 Εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας»
Διαβάστε τους παρακάτω συνδέσμους:Ο Τούρκος δημοσιογράφος τον ρώτησε τότε εάν με την ένωση δύο χωρών εννοούσε ομοσπονδία. “Θέλω ιδιαιτέρως να υπογραμμίσω” απάντησε ο Παπαδόπουλος, “την πίστη μου στην αναγκαιότητα πραγματοποιήσεως αυτής της ομοσπονδίας …
Εάν είχα μαγική δύναμη θα έκανα το παν για την πραγματοποίηση της ομοσπονδίας και θα οδηγούσα πάραυτα τον λαό μας προς αυτήν την κατεύθυνση”.
Το 1969 και το 1970, ο “αρχηγός της ελληνικής επαναστάσεως” έκανε μεγάλη προσπάθεια για να αναπτύξει την ελληνοτουρκική φιλία […] Αλλά χρειάστηκε να περιμένει τη στρατιωτική επέμβαση στην Άγκυρα, στις 12 Μαρτίου 1971, για να πάρει ευμενή ανταπόκριση από την απέναντι όχθη.
Έγινε πρώτα η δήλωση του Μετίν Τοκέρ, γαμπρού του Ισμέτ Ινονού, που ήρθε στην Αθήνα και έδωσε συνέντευξη Τύπου, στις 25 Μαΐου 1971. Έλεγε πως, κατόπιν της συναντήσεώς του με τον Παπαδόπουλο, ήταν πλέον πεπεισμένος ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός επιθυμούσε ειλικρινά την τουρκοελληνική φιλία. Άλλωστε, πρόσθεσε, επρόκειτο να δημοσιεύσει στη Μιλιέτ, σε μερικές ημέρες, δηλώσεις που ο Παπαδόπουλος τού είχε κάνει […]
Οι δηλώσεις του Παπαδόπουλου δημοσιεύτηκαν πράγματι στην πολιτική εφημερίδα, στις 29 Μαΐου 1971. Από τις ερωτήσεις του Μετίν Τοκέρ έβγαινε καθαρά ότι η πραγματοποίηση της συνομοσπονδίας εξαρτούνταν από δύο όρους: την ύπαρξη και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου ισχυρών κυβερνήσεων. τη λύση του Κυπριακού. […]
Όσο για το Κυπριακό, η γνώμη του “αρχηγού της ελληνικής επαναστάσεως”, όπως την είχε παρουσιάσει στις δηλώσεις του, ήταν πως η λύση του δεν ήταν αναγκαίο προηγούμενο, διότι διαφορετικά θα κινδυνεύαμε, είπε, “να χάσουμε το πέταλο για το καρφί”.
Και πρόσθεσε: “Εγώ, προσωπικά, πιστεύω ότι η ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί ίσως σε 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί. Πρέπει να δεχθούμε πως είμαστε μικρές χώρες. Εάν έχουμε την ένωση, τότε η δύναμή μας έναντι των μεγάλων χωρών δεν θα διπλασιαστεί απλώς, αλλά θα πολλαπλασιαστεί.
Ο κ. Ερίμ πρέπει να γνωρίζει ότι αυτό που λέει ο κ. Παπαδόπουλος το πιστεύει και θα το κάνει … Δηλώνω κατηγορηματικά ότι θα κάνουμε αυτό που κηρύττουμε …
Ήμουν στο κρεβάτι μου όταν το έμαθα (τον σεισμό του Μπινγκέλ στην ανατολική Τουρκία). Η πρώτη σκέψη υπήρξε … με ποιον τρόπο η Ελλάς θα μπορούσε να βοηθήσει την Τουρκία στη δύσκολη αυτή στιγμή. Πιστέψτε με, δεν επρόκειτο περί απλής ανθρωπιστικής στάσεως, αλλά διότι η Τουρκία είχε κτυπηθεί”».
Το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Δημήτρη Κιτσίκη Ιστορία του ελληνοτουρκικού Χώρου (1928 - 1973) σελ. 305 - 307 Εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας»
Ustaša - Hrvatski Revolucionarni Pokret: Η ομορφιά του Κροατικού Φασισμού.
Za dom - spremni!
Za dom - spremni!
Η αντίστασή μας πρέπει να είναι και αισθητική! (μέρος β')
Η αισθητική είναι φανερό ότι σχετίζεται με τις έννοιες του "ωραίου" και του "ωφέλιμου". Η επιστήμη της αισθητικής έρχεται να αναδείξει μέσα από τις καθημερινές πρακτικές ανάγκες της ζωής την προσπάθεια για καλύτερη ποιότητα ζωής. Έτσι, ως φυσικό επακόλουθο, το ωραίο γίνεται αντικειμενικά ωφέλιμο και χρήσιμο και το άχρηστο αντικειμενικά άσχημο, μη ωφέλιμο και συνήθως απορριπτέο.
Το αισθητικό αποτέλεσμα ενός σχεδίου είναι πολύ πιθανόν να σχετίζεται και να εξαρτάται από το περιεχόμενό του. Δηλαδή το περιεχόμενο είναι από μόνο του πολλές φορές ικανό να προκαθορίσει το αισθητικό αποτέλεσμα.
Επίσης αυτό εξαρτάται και από τις γνώσεις αλλά και τις σχεδιαστικές ικανότητες του γραφίστα, από τη συνθετική ικανότητά του αλλά ακόμα και από το κοινό στο οποίο απευθύνεται το σχέδιό του. Ανάλογα με το έργο και την σκοποθεσία, διαφορετικά πρέπει και ο γραφίστας να σκέφτεται και να συνθέτει.
Πρέπει σε αυτό το σημείο να γίνει κατανοητό πως κάθε σχέδιο - ειδικά πολιτικοποιημένο - αποτελεί εικόνα και προφίλ προς τα έξω, αναδεικνύει δηλαδή διαστάσεις του φορέα του και αποκτά το ίδιο διαστάσεις προπαγάνδας, σε διάφορα επίπεδα (ενημέρωση, προβολή, κριτική, διαφήμιση).
Για το λόγο αυτό πέρα από την όποια καλλιτεχνική αλλά και ψυχαγωγική διάσταση μπορεί να έχει, δεν είναι αστεία υπόθεση και εφ' όσον εκφράζει Ιδέες, θα πρέπει να εκλαμβάνεται αναλόγως.
για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...
Αμετανόητοι και Τελευταίοι Πιστοί !
του Στέφανου Παγκρατιώτη.
Πάντα θα κρατάμε αναμνήσεις και πάντα θα θυμόμαστε κάθε στιγμή μας ... Κρατάμε εικόνες και τα συναισθήματα που αυτές μας φέρνουν ... Και όλα αυτά συνειδητά, γιατί αυτό μας κάνει να διαφέρουμε από τους απλούς «συμπατριώτες» μας ...
Δεν είναι όλα όμορφα και ευχάριστα αλλά, αυτό δεν είναι που κάνει τη διαφορά σε έναν άνθρωπο ; Πως να αποστασιοποιηθείς από στιγμές είτε καλές είτε κακές ; Αυτή είναι η «κατάρα» μας ...
Ανώτεροι στις εμπειρίες από τους πολλούς αλλά, δυστυχώς όμοιοι στην καθημερινότητα ... Πάντα συνειδητοποιημένοι είτε ως απλοί άνθρωποι είτε ως ιδεολόγοι. Μονίμως να κοιτάμε πέρα από το ανθρώπινο και ποτέ να μην το φτάνουμε ...
Για τους απλούς καθημερινούς σκλαβάνθρωπους είμαστε τα «αντικοινωνικά στοιχεία», για τους Συντρόφους είμαστε εκείνοι που εύκολα πεθαίνουμε για μια ΙΔΕΑ με το χαμόγελο στα χείλη χαιρετώντας τον κόκκινο ήλιο ...
Είμαστε αυτοί που ποτέ (ευτυχώς για εμάς) δεν μετανοούν για όσα και ότι έκαναν .... - ποιό το νόημα να κάνεις κάτι και μετά να μετανιώνεις ; - είμαστε οι σημερινοί λυσσαλέοι επαναστάτες που αναζητούν Ιδέες και Ήθη εποχών πριν από εμάς για εμάς ... Εκείνοι που μιλάνε για γη πατέρων, φυλή και έθνος !
Συνειδητοποιημένος ... Μια λέξη που θα μας «καίει» για πάντα ... μια λέξη που πάντα θα μας διαφοροποιεί .... «κατάρα» ή «ευχή» όλα γίνονται ένα μέσα στην δική μας ανθρώπινη ύπαρξη.
Είμαστε εκείνοι που νιώθουμε μεγαλείο αλλά γνωρίζουμε και το πόσο μικροί είμαστε μέσα στο χρόνο ...
Η αντίσταση μας πρέπει να είναι και αισθητική ! (μέρος α')
Αισθητική: η τέχνη του ωραίου. Ο εναγκαλισμός λέξεων και εικόνων, η κατάλληλη σύζευξη σχημάτων, χρωμάτων αλλά και ήχων. Η αρτιότητα νου και σκέψης διανθισμένη με την τέχνη, η δημιουργία σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο παρουσιασμένη με συγκεκριμένη τεχνοτροπία και από ανάλογη καλλιτεχνική οπτική.
Τέχνη είναι η γλώσσα των αισθήσεων που μας δίνει την δυνατότητα να εξωτερικεύσουμε και να μορφοποιήσουμε πραγματικότητες και συναισθήματα, με διάφορες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης: εικόνα, λόγος, μουσική, με ένα συμβολικό χαρακτήρα και συγκινησιακή κάποιες φορές ποιότητα. Η τέχνη για πολλούς αποτελεί μια υπέρβαση της πραγματικότητας.
Είναι μια παραστατική μορφοποίηση οραμάτων και ψυχικών ερεθισμών, που συλλαμβάνει η φαντασία και διεργάζεται η σκέψη του καλλιτέχνη. Άλλωστε, η καλλιτεχνική δημιουργία ενυπάρχει παντού, σε κάθε τομέα της κοινωνικής δραστηριότητας του ανθρώπου.
για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...
Razorblade Nightmare.
Μια γεύση από την νέα μπάντα της Αθήνας που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα το ντεμπούτο της με 13 τραγούδια και τίτλο '40 Χρόνια'. Εκτός από 3 κομμάτια στα Αγγλικά, κατά βάση πρόκειται για ελληνόφωνο γκρούπ που καυτηριάζει κοινωνία και τα κοντά 40 χρόνια ελληνικής δημοκρατίας και κοινοβουλευτισμού.
Βιβλιοπαρουσίαση: Το μυστικό του κοχυλιού (Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος)
Το μυστικό του κοχυλιού: συγγραφικό έργο του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου και σίγουρα ένα από τα πιο γνωστά - και δυσεύρετα - βιβλία του εθνικιστικού χώρου. Η πλοκή που εκτυλίσσεται στις 200 σελίδες του βιβλίου θα σας καθηλώσει από την πρώτη στιγμή και θα σας ταξιδέψει σε μια σκοτεινή εποχή.
Κυκλοφόρησε το έτος 1996 από τις εκδόσεις «Ηλιοφόρος» ενώ σήμερα ο μόνος τρόπος για να το βρείτε είναι σε πάγκους βιβλιοπωλείων. Αναμφισβήτητα το εν λόγω λογοτεχνικό έργο αποτέλεσε την εποχή εκείνη την πιο σημαντική συμβολή στην αναγέννηση του ελληνικού ιστορικού μυθιστορήματος. Η προμετωπίδα του βιβλίου δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να νιώσει ότι δεν πρόκειται για άλλο ένα κοινό βιβλίο: «Θα 'θελα να ζω τριακόσια χρόνια. Εκατό χρόνια να σκοτώνω παλιανθρώπους. Εκατό χρόνια να κάμω φυλακή, κι εκατό χρόνια να γλεντάω».
Πολεμική γραφή λοιπόν και σίγουρα κατάθεση ψυχής από έναν άνθρωπο που διώχθηκε για τις ιδέες του από το κράτος και το γνωστό παρακράτος, και φυλακίστηκε επί χρόνια στα κάτεργα της δημοκρατίας μόνο και μόνο επειδή δηλώνει και νιώθει Εθνικοσοσιαλιστής. Όμως προς απογοήτευση πολλών πάλεψε γενναία και νίκησε τους άθλιους τους δειλούς και τους συκοφάντες και σήμερα είναι ελεύθερος και πιο δυνατός από ποτέ. Το οπισθόφυλλο του βιβλίου σε λίγες γραμμές προβάλλει το μήνυμα: «τα μυστικά κλειδιά του έργου είναι για λίγους»:
Στο Μεσαίωνα... Σαράντα χρόνια πριν αλωθεί η Πόλις ... Στη Λυκία της Μικρασίας ... Απέναντι απ' τη Ρόδο των Ιωαννιτών Ιπποτών ... Σε μια πόλη Ελλήνων ... Όπου οι Τούρκοι κυριαρχούν ... Και οι Εβραίοι συνωμοτούν ... Μέσα στους χορούς των Δερβισών ... Όταν οι Εθνικοί ονειροπολούν ... Και οι μάγοι αποφασίζουν ... Γεννιέται ένα όνειρο ... Που 'ναι κι εφιάλτης ... Ώστε κάτω απ' τις ταφόπλακες ... Να γλυστρά ένας μύθος ... Ένα αρχέγονο μυστικό ...
Drudkh - Eternity
Drudkh: Ουκρανική μπάντα που συνδυάζει black metal με folk στοιχεία. Ο εν λόγω δίσκος (Blood in Our Wells / Кров у Наших Криницях) κυκλοφόρησε το 2006 και είναι αφιερωμένος στον Ουκρανό Εθνικιστή οπλαρχηγό Stepan Bandera.
Διαμαρτυρία της αντιστασιακής οργάνωσης Hamas για την διδασκαλία του «εβραϊκού ολοκαυτώματος» στους Παλαιστινίους της Γάζας.
Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, ξεκίνησε ένα νέο πρόγραμμα, για τη διδασκαλία του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, στα σχολεία της Γάζας, οδηγώντας στην άγρια καταδίκη (αυτής της πρωτοβουλίας) από τους μαχητικούς καθηγητές και τους κυβερνήτες της Χαμάς στη Γάζα, και ενώ ακόμη και η Παλαιστινιακή βουλή είναι επιφορτισμένη με τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ.
Αν εφαρμοστεί, θα είναι η πρώτη φορά που τα περισσότερα παιδιά των Παλαιστινίων, θα μάθουν για τον Εβραϊκό (ισχυρισμό) του “ολοκαυτώματος”.
Αλλά η Παλαιστινιακή κατακραυγή υπογραμμίζει πόσο ευαίσθητο είναι αυτό το ζήτημα για τους Παλαιστίνιους.
για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...
Ελεγχόμενες ηγεσίες και ακέφαλη αντίσταση στην σύγχρονη κοινωνία.
του Έσπερου.
Αν κοιτάξουμε της ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων θα δούμε ότι είναι πλήρως κατευθυνόμενες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι ξένες πρεσβείες ελέγχουν πλήρως το πολιτικό κατεστημένο της πατρίδας μας. Ο μεσσιανισμός λοιπόν δεν πρόκειται να ωφελήσει ένα επαναστατικό πατριωτικό κίνημα, αφού ο ηγέτης του με το που θα εμφανιστεί στο πολιτικό προσκήνιο πρέπει να έχει έρθει σε επαφή με τα ξένα κέντρα κατοχής. Για αυτό έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι αν μπορούσαν οι εκλογές να αλλάξουν τα πράγματα θα ήταν σίγουρα παράνομες. Ευτυχώς σήμερα έξι στους δέκα Έλληνες έπαψαν πια να ελπίζουν στις εκλογές και στα κομματικά μαντριά.
Το πολιτικό κατεστημένο, που κυριαρχεί στα χρόνια της μεταπολίτευσης, αποτελείται από δύο βασικές κοινωνικοπολιτικές θεωρίες. Η θεωρία του «κομμουνισμού» που είναι προσηλωμένη στις ιδέες του διεθνισμού και αυτή του «καπιταλισμού» που κυριαρχείται από το φιλελεύθερο πολυπολιτισμικό μοντέλο. Οι δύο αυτές θεωρίες μπορεί φαινομενικά να φαίνεται ότι βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης αλλά έχουν ένα κοινό σημείο. Στηρίζουν την οικονομική ανάπτυξη στο φτηνό εργατικό δυναμικό. Δηλαδή και οι δύο κοινωνικοπολιτικές θεωρίες θέλουν στην Ελλάδα να εργάζεται ο μετανάστης (νόμιμος για τον κομμουνισμό παράνομος για τον καπιταλισμό), ώστε να κερδίζει ο κεφαλαιοκράτης και να παράγεται ένα προϊόν με χαμηλό κόστος παραγωγής για να είναι ανταγωνιστικό. Όπως υποστηρίζουν δηλαδή μόνο με τους μετανάστες θα μπορέσει η ελληνική παραγωγική οικονομία να αναπτυχθεί.
Ο ελληνικός λαός δεν ακούει κάποια άλλη εναλλακτική λύση οικονομικής ανάπτυξης, άρα νομίζει ότι δεν έχει κάποια άλλη επιλογή. Και αυτό βολεύει σε μεγάλο βαθμό τους τοκογλύφους και τους παγκόσμιους εξουσιαστές. Οι σημερινοί κατακτητές των λαών και οι συνεργάτες τους δεν φοβούνται την κοινωνική αναταραχή αλλά την λαϊκή εξέγερση και την εθνική επανάσταση. Για να γίνει όμως επανάσταση πρέπει να ακούσει ο λαός τον τρόπο που θα ζήσει μετά την εξέγερση και την τελική νίκη. Αν είναι να ζήσει ελεύθερα τότε θα δεχτεί να θυσιάσει τη ζωή του για την «Ιδέα». Σήμερα αυτοί που καλούν τον λαό σε αντίσταση δεν του προτείνουν ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης δεν του προτείνουν μια λύση για να βγει από το φιλελεύθερο καπιταλιστικό τούνελ.
Κάποιες «εθνικιστικές» κραυγές που υπάρχουν στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας είναι εντελώς ακίνδυνες για το κατεστημένο της φιλελεύθερης αγοράς. Σε Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία, και τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, ακούγονται φωνές κατά των μεταναστών αλλά χωρίς καμιά ουσία (Βίλντερς κα). Αν για παράδειγμα κάποιοι από όλους αυτούς που το παίζουν δήθεν «πατριώτες», έπαιρναν την εξουσία και «διώχνανε» σε μια νύκτα τους ξένους μετανάστες που ζούνε στη χώρα τους, σε λίγους μήνες αυτοί θα «επέστρεφαν», αφού η οικονομική ανάπτυξη θα είχε ανάγκη τα φτηνά εργατικά χέρια για να παράγουν «ανταγωνιστικά» προϊόντα. Δηλαδή έχουμε 100% αστικές ακροδεξιές πολιτικές κραυγές χωρίς καμιά πολιτική ουσία.
Θα ήταν πραγματικά επικίνδυνοι αν αντί να λένε αοριστολογίες και ξύλινα λόγια μπορούσαν να προτείνουν έναν διαφορετικό τρόπο παραγωγής, που δεν θα είχε ανάγκη την εισαγωγή φτηνών εργατών. Αυτό περιμένει να ακούσει ο ελληνικός λαός, αλλά δυστυχώς οι κατευθυνόμενοι πολιτικοί ηγέτες του όχι μόνο δεν λένε αλλά ούτε τολμάνε να σκεφτούν. Και επειδή όπως προαναφέραμε όλα είναι ελεγχόμενα από ξένα κέντρα, αφού ζούμε εδώ και χρόνια σε μια κατεχόμενη πατρίδα, για να υπάρξει αληθινή αντίδραση, που θα φέρει μια αληθινή επανάσταση, θα πρέπει να είναι ή «ακέφαλη αντίσταση» ή «αντίσταση δίχως ηγέτη», δηλαδή πολλές μικρές ομάδες που θα έχουν ένα κοινό πολιτικό πλαίσιο αγώνα.
Η στρατολόγηση και συμμετοχή των ατόμων θα πρέπει να γίνεται από τα ίδια τα μέλη του κάθε πυρήνα. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγεται μια ξεπουλημένη πολιτική ηγεσία ή κάποια περίεργα «δυστυχήματα» που θα άλλαζαν την πορεία της ιστορίας. Ο μεγάλος αριθμός τους, που θα είναι απλωμένος σε ολόκληρη την χώρα, θα κάνει τρομερά δύσκολο τον οποιοδήποτε έλεγχο από τα ντόπια ή ξένα κέντρα εξουσίας. Ο λαός είναι ώριμος για δράση αυτό που χρειάζεται είναι ιδεολογική έμπνευση και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με λόγια που θα συνοδεύονται και από έργα.
Αυτόνομοι Εθνικιστές Κύπρου - Μαύρες Ταξιαρχίες.
Χωρίς οργανωτικές ιεραρχικές δομές, στα πλαίσια της αυτόνομης ενέργειας θεωρήσαμε ότι η διαχείρηση του ιστολογίου της ελεύθερης έκφρασης Αυτόνομων Εθνικιστών της Κύπρου "Μαύρες Ταξιαρχίες" θα λειτουργήσει καλύτερα με την εποπτεία συντακτικής ομάδος, η οποία θα δημοσιεύει δραστηριότητες, άρθα, ιδεολογικά κείμενα κτλ, τα οποία κινούνται στη σφαίρα των εθνικιστικών - σοσιαλιστικών ιδεών.
Δεν διεκδικούμε δάφνες, δεν τρέφουμε οποιεσδήποτε αυταπάτες και ούτε υποστηρίζουμε την ύπαρξη της μίας και μοναδικής αλήθειας. Η λύση στα προβλήματά μας δεν πιστεύουμε ότι έρθει ως δια μαγείας, αλλά με συνειδησιακή αφύπνιση και συνεχή πολυμορφικό αγώνα, μέχρι την ώρα του μεγάλου ξεσηκωμού που θα αποτινάξει κάθε ζυγό που κρατά αλυσοδεμένο το Ελληνικό μας Έθνος.
Στηρίζουμε τη δημιουργία στο νησί αυτόνομων ομάδων, στεκόμαστε αλληλέγγυοι και είμαστε πρόθυμοι για συνεργασία με ανεξάρτητες πρωτοβουλίες που θέλουν να αγωνιστούν για να παραμείνει η ιδιαίτερη μας πατρίδα ελληνική και για μια αξιοκρατική, πραγματικά δίκαιη κοινωνία ενάντια σε σιωνιστές - καπιταλιστές και ντόπια αφεντικά.
Εθνικισμός και αυτονομία ... Για την απελευθέρωση, την αυτοδιάθεση - ένωση, τον εθνικό σοσιαλισμό!
Ελεύθεροι και Αιχμάλωτοι.
Το Κράτος και η Δημοκρατία έχουν εδώ και πολύ καιρό μεριμνήσει για να μπορούμε όλοι να χαιρόμαστε την Ελευθερία μας. Παράλληλα η Κουλτούρα και ο Πολιτισμός της κοινωνίας του 2009 φροντίζει η Ελευθερία μας να επεκτείνεται και στο Ψυχικό και Πνευματικό πεδίο. Εφοδιασμένοι λοιπόν με τις κονσέρβες που μας πρόσφεραν στα σχολεία, τις κάθε λογής οθόνες που τώρα πια έγιναν και επίπεδες, τα ακουστικά, την αξία της κομματικής απόχρωσης, το ιδανικό του βολέματος και πολλά άλλα είμαστε πλέον έτοιμοι για να ζήσουμε το “greek dream” και να απολαύσουμε την ελευθερία μας.
Όταν λοιπόν η παιδικότητα μας ξεχυθεί ανέμελη στους κόσμους που τα μικροτσίπ μας πλάθουν και καθηλωθούμε μπροστά στην οθόνη με τα δάχτυλα μηχανικά να βασανίζουν τα πλήκτρα, το βλέμμα ζωηρό να χαίρεται σε κάθε νίκη και το μυαλό αφοσιωμένο στον υπέρτατο σκοπό του τερματισμού, όταν η γειτονιά, οι δρόμοι, τα αγνά παραμύθια, η περιέργεια της ανακάλυψης, η δίψα για ζωή αντικατασταθεί από γκρίζα ντουβάρια, κούφιες λέξεις, ασχήμια, φόβο και αδιέξοδα τότε θα έχει γίνει το πρώτο βήμα. Το επόμενο βήμα θα γίνει όταν αρχίσουμε να ανοίγουμε τις κονσέρβες και να μαθαίνουμε τι πρέπει να γνωρίζει, πως πρέπει να ζει και τι σκοπό θα πρέπει να έχει ένας σύγχρονος άνθρωπος. Τους καλούς και τους κακούς της ιστορίας, τις θετικές επιστήμες, τον τρόπο να μιλάμε και να γράφουμε και τον κοινωνικό και πολιτικό καθωσπρεπισμό. Σε συνδυασμό με τις κονσέρβες θα πατήσουμε και το πλήκτρο για να μάθουμε και πολλά άλλα όπως τι είναι η αγάπη, τι είναι ο έρωτας, τι είναι το σεξ.
Οι αμερικάνικες σειρές μάλιστα θα μας βοηθήσουν πολύ σε αυτές τις παιδικές και εφηβικές αναζητήσεις σε συνδυασμό φυσικά και με τις ελληνικές αριστουργηματικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές ενώ οι τελευταίες μας απορίες θα λυθούν φυσικά στο διαδίκτυο. Αφού λοιπόν μας τα μάθουν και αυτά και αρχίσει το σώμα μας και κυρίως η ψυχολογία μας να ακολουθούν αυτά που μας έμαθαν γιατί έτσι πρέπει να είμαστε συνεχίζεται η διάπλαση του χαρακτήρα μας. Οι καθημερινοί ήχοι των πόλεων αν και τους έχουμε συνηθίσει πάντα θα αποτελούν ρύπανση. Κινητήρες, φωνές, κρότοι κ.λ.π.
Μπορούμε φυσικά να φοράμε 24 ώρες το 24 ωρο τα ακουστικά μας, τα hands free μας και φυσικά να απαλλαχθούμε από αυτούς. Μπορούμε επίσης να τρώμε φθηνό πλαστικό φαγητό γιατί εκεί τρώνε τα παιδιά της ηλικίας μας, να πιούμε τον Starbucks καφέ μας γιατί μεγαλώσαμε με σειρές που η δυναμική γυναίκα ή ο άντρας ο πολύ σκληρός έπινε τέτοιο, να απολαύσουμε την Coca Cola μας μιας και έχουμε πια εθιστεί, να φορέσουμε το ρούχο που αρμόζει στις πολιτικές, οικονομικές, γεωγραφικές (Βόρεια, δυτικά, ανατολικά, νότια προάστια) τοποθετήσεις μας, να βγούμε στο μαγαζί που μας αρμόζει σύμφωνα με τα στάνταρ του και φυσικά να διαλέξουμε ένα επάγγελμα σύμφωνα με τον άτυπο ρατσισμό των εργασιακών αναζητήσεων που μας έχει επιβληθεί.
Συν τις άλλοις σε μία κοινωνία που τις τελευταίες δεκαετίες όλοι βουτάνε, βολεύουν και βολεύονται, βισματώνουν και αράζουν δεν είναι λογικό να κάνεις τη μαλακία και να κοιτάξεις πραγματικά να δουλέψεις.Η φαρέτρα μας όμως μπορεί να εφοδιασθεί με ακόμα περισσότερα βέλη τα οποία θα μας εκτοξεύσουν στην Ελευθερία. Λίγο ο κινηματογράφος, λίγο τα περιοδικά, λίγο οι εφημερίδες και αρχίζει το πεδίο να φαίνεται καθαρά καθώς διαλύεται η ομίχλη του συντηρητισμού. Ο νέος άνθρωπος αναδύεται μέσα από τα λίκνα του πολυπολιτισμού και είναι πραγματικά αυτό που θέλει. Ελεύθερος. Ο νέος σύγχρονος άνθρωπος έχει την ηθική του πολυπολιτισμού. Την ηθική δηλαδή που μπορεί να υπάρξει μέσα σε ένα μπουρδέλο. Ο νέος σύγχρονος άνθρωπος έχει τις γνώσεις που του παρέχει ο πολυπολιτισμός. Τις γνώσεις δηλαδή που θα τον κάνουν να τον δεχτεί και ποτέ να μην τον αμφισβητίσει. Ο νέος σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να διαλέξει ανάμεσα στα 5 με 6 κόμματα που του πλασάρουν για να ψηφίσει ποιος θα του διαμορφώσει το μέλλον του.
Ο νέος σύγχρονος άνθρωπος δε χρειάζεται πρότυπα. Του έμαθαν πως όσο άχρηστος, νοσηρός, προβληματικός, κομπλεξικός ή αντίστοιχα αδίστακτος ή σκληρός και να είναι αποτελεί ο ίδιος πρότυπο. Δεν έχει ανάγκη να γίνει λοιπόν κάτι. Έχει ανάγκη μόνο από τη μάσα, τη σάρκα, τη μόστρα και τις μάσκες που θα φορέσει. Θα σπουδάσει για να βγάλει λεφτά. Θα δουλέψει επίσης για να βγάλει λεφτά για να πάρει όσα θα τον κάνουν κάτι στα μάτια των υπολοίπων. Θα ονειρευτεί να γίνει αυτό που κάποτε είδε στην οθόνη ότι είναι σημαντικό. Δεν τον νοιάζει πως, αρκεί να γίνει κάτι. Αλλά και να μη γίνει πάλι θα βρεί μία ομάδα που θα θεοποιεί τη μιζέρια της και ψυχολογικά θα νιώσει πάλι ισορροπημένος.
Η αισθητική επίσης ενός πραγματικά ελεύθερου ανθρώπου διαμορφώνεται από το περιβάλλον που αναπτύσσεται. Τι πιο ωραίο από τις μεγαλουπόλεις μας, με τα χαμογελαστά πρόσωπα, την αλληλεγγύη, την ειλικρίνεια, τις γειτονιές μας, την ειρηνική συνύπαρξη τόσων υπέροχων ανθρώπων σε ένα τόσο όμορφο περιβάλλον. Ας αναλογιστούμε λίγο και την τέχνη που απορρέει από όλη αυτή την αισθητική. Αν τα αναλογιστούμε λίγο δε θα προβληματιστούμε για τον μηδενισμό τόσων και τόσων ανθρώπων και κυρίως νέων. Γιατί αυτοί , οι νιχιλιστές του κόσμου που τους πλάσαραν θα γεννήσουν ακόμα πιο Ελεύθερες κοινότητες. Είναι μάλιστα και οι πρώτοι υπερασπιστές της Ελευθερίας που ήδη υπάρχει. Είναι πεπεισμένοι πως καθώς κάνουν γύρους πάνω στο κουλουράκι που τους πέταξε το Κράτος αυτοί φιλοσοφούν πως διακτινίζονται στο μηδέν για να φέρουν τον άσσο. Λίγο τα λεφτά, πολύ η βλακεία μάλλον θα τα καταφέρουν.
Τελειώνοντας αυτές τις σκέψεις οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως εμείς δεν νιώθουμε Ελεύθεροι ούτε φαντάζει Ελευθερία στα μάτια μας αυτό που βλέπουμε γύρω μας. Αιχμάλωτοι είμαστε σε ένα κλουβί που με τα χέρια μας πιάνουμε όσα μπορούμε ανάμεσα από τα κάγκελα. Δεν θελήσαμε να Ελευθερωθούμε ακόμα και αν είχαμε και έχουμε τις ίδιες προσφορές. Δε θέλουμε να γίνουμε ούτε να δεχτούμε τίποτα επειδή ανήκει στα “πρέπει” της σημερινής κοινωνίας. Δε θέλουμε να γίνουμε τίποτα μόνο και μόνο για τα μάτια του κόσμου. Δε θέλουμε να κάνουμε τίποτα για να γινόμαστε αρεστοί ή μισητοί.
Προτιμούμε σε αυτό το ασφυκτικά μικρό κελί που είμαστε να γίνουμε και να κάνουμε όσα στα δικά μας και μόνο στα δικά μας μάτια θα φαντάζουν αληθινά και τα οποία ίσως μπορέσουν να μας δώσουν τη δύναμη να σπάσουμε όσα μας φυλακίζουν και να πετάξουμε σε όλα αυτά που ονειρευόμαστε και αγωνιζόμαστε. Και δεν είναι ούτε πολλά ούτε μακρυά αυτά τα αληθινά πράγματα που θα μας δώσουν τη δύναμη ...
Ελληνική Παιδεία - Ανοιχτά σχολεία.
Μετά την άστοχη απόφαση του υπουργείου (πρώην Εθνικής) Παιδείας για μαζικές καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων, που καταδικάζει την περιφέρεια σε ακόμα μεγαλύτερο μαρασμό, ομάδα συναγωνιστών βρέθηκε στο Τσοτύλι Κοζάνης, όπου και πραγματοποίησε παρέμβαση ενημέρωσης στην τοπική κοινωνία, με πανώ, αφίσες και φυλλάδια, για τις άστοχες αλλαγές που επιχειρούνται στην Παιδεία και για το ενδεχόμενο κατάργησης του τοπικού Γυμνασίου και Λυκείου.
περισσότερες πληροφορίες στον σύνδεσμο εδώ ...
Βιβλιοπαρουσίαση: Kamikaze - Το επίφοβο όπλο της ιαπωνικής αυτοκρατορίας 1944 - 1945.
Blossoms in the Wind: Human Legacies of the Kamikaze
Τον Οκτώβριο του 1944, η Ιαπωνία πολεμούσε πλέον για την ίδια την εθνική της υπόσταση. Τα αποθέματά της σε καύσιμα και τρόφιμα τελείωναν. Τα περισσότερα πλοία του στόλου της βρίσκονταν ήδη στο βυθό του Ειρηνικού.
Ό,τι της είχε απομείνει από την άλλοτε παινεμένη αεροπορική της δύναμη ήταν τώρα ένα κυνηγημένο θήραμα στους ουρανούς, που κυριαρχούνταν από τα αμερικανικά καταδιωκτικά αεροσκάφη.
Τώρα πια, ο ασταμάτητος οδοστρωτήρας των Συμμάχων πλησίαζε ταχύτατα στο έδαφος των κύριων νησιών του ίδιου του ιαπωνικού αρχιπελάγους.
Μπορούσε άραγε να κάνει την εμφάνισή του ξανά, όπως είχε συμβεί κατά τα μεσαιωνικά χρόνια, ένας «θεϊκός άνεμος» (ένας «καμικάζι») που θα έσωζε την Ιαπωνία από την καταστροφή;
για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...
Pierre Josef Prοudhon.
« … Οι εβραίοι είναι από ιδιοσυγκρασία ένας αντιπαραγωγικός λαός, δεν είναι ούτε ένας γεωργός, ούτε ένας βιομήχανος, ούτε ακόμα ένας αληθινός έμπορος. Αυτός είναι ένας μεσάζων πάντοτε απατηλός και παρασιτικός, που ενεργεί στο εμπόριο όπως στην φιλοσοφία, εννοώντας παραποίηση, παραχάραξη, δοσοληψία αλόγων.
Αυτός γνωρίζει και την αύξηση και το πέσιμο των τιμών, τον κίνδυνο της μεταφοράς την αβεβαιότητα των συγκομιδών, τους κινδύνους της απαίτησης και της προμήθειας.
Η τακτική του στα οικονομικά ήταν πάντα εντελώς αρνητική εντελώς τοκογλυφική. Οι Εβραίοι, πάλι οι Εβραίοι, πάντοτε οι Εβραίοι. Κάτω από την Δημοκρατία, ακριβώς όπως κάτω από τον Λουδοβίκο Φίλλιπο και κάτω από τον Λουδοβίκο XVII, είμαστε στο έλεος των Εβραίων … »
Πέτρος Ιωσήφ Προυντόν 
"Gil Vicente" Τέχνη έκφρασης μίσους για την εξουσία.
Ο Βραζιλιάνος καλλιτέχνης Gil Vicente έκανε πριν από λίγο καιρό στο Sao Paolo έκθεση με τίτλο "Εχθροί", με μία σειρά από έργα του που είναι το αντίθετο ακριβώς της πολιτικής ορθότητας.
Στα έργα του αυτά παρουσιάζει τον εαυτό του να δολοφονεί με μίσος γνωστούς πολιτικούς ηγέτες.
Όπως ήταν αναμενόμενο η έκθεση αυτή προκάλεσε μεγάλη δημοσιότητα.
Και μάλιστα στους δημοσιογράφους που του έκαναν διάφορες ερωτήσεις παραδέχθηκε ότι είναι οι φαντασιώσεις του και ότι επιθυμεί να τους δει όλους αυτούς νεκρούς να πληρώνουν με τη ζωή τους. Έβγαλε όλο του το μίσος δηλαδή. Περιττό να πούμε ότι έγινε χαμός βέβαια.
Είχε διαδηλώσεις εναντίον του και προβλήματα αντιμετώπισε και η μπιενάλε που τον φιλοξενούσε. Τι να κάνουμε όμως ... η τέχνη δεν είναι πάντα αφηρημένη ...
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες εδώ
Μια φωνή ενάντια στον άνεμο (Z.P.M. - Una voce controvento)
Una voce controvento, perché il domani possa capire due parole contro il tempo. Per non poter dimenticare quei tuoi occhi ormai chiusi al sole, dietro le sbarre, fra le catene. Tra le catene che il sistema fu felice di stringerti ai polsi, credendoti finito, sconfitto. Mentre tu stringendo i denti, dalla galera dove fosti buttato gridasti al vento, al sole, al mondo: "Stringete, stringete pure, ma mai voi riuscirete a inventare le catene per fermare il mio ideale. Stringete, stringete pure, ma mai voi riuscirete a inventare le catene per fermare il mio ideale".
Κλείνουν ελληνική βιβλιοθήκη στα Πομακοχώρια.
Κλείνουν τη μοναδική ελληνική βιβλιοθήκη στα πομακοχώρια της Ξάνθης ! Ο λόγος για τη βιβλιοθήκη (με 7.000 τίτλους) του χωριού Μύκη, την οποία οι πομακικές οικογένειες αγκάλιασαν με αγάπη από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της το 2004, παρά την προπαγάνδα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.
Σημειωτέον ότι η εν λόγω βιβλιοθήκη, η οποία απασχολεί μόνο μια υπάλληλο και μια καθαρίστρια, αποτελεί πόλο έλξης για τα Πομακόπουλα, καθώς εκεί παραδίδονται μαθήματα ζωγραφικής, ενώ πραγματοποιούνται θεατρικές παραστάσεις και υπάρχει και κουκλοθέατρο.
Φαίνεται όμως, ότι το προξενείο της Κομοτηνής, δεν χρειάζεται να κοπιάσει πολύ, καθώς η κυβέρνηση εξυπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα. Οικονομικές περικοπές είπαν στο αρμόδιο υπουργείο Παιδείας και σκέπτονται να καταργήσουν τον Οργανισμό Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών, ένα μη κερδοσκοπικό ΝΠΙΔ, που χρηματοδοτείται και εποπτεύεται από το Υπουργείο.
Ή αλλιώς, λένε, θα κλείσουν τις μισές βιβλιοθήκες. Δηλαδή, από 24 θα μείνουν 12 … Και τι κάνουν οι Τούρκοι: αυξάνουν τις βιβλιοθήκες τους στην ίδια περιοχή. Ανοικοδόμησαν πρόσφαρτα στον Κένταυρο την τοπική τουρκόφωνη βιβλιοθήκη, προσλαμβάνοντας και άλλο προσωπικό.
Φυσικά, η επίσης τουρκόφωνη βιβλιοθήκη του Εχίνου, λειτουργεί και αυτή, ενώ, αν και δημοτική, φέρει επιγραφή … στα τουρκικά (Belediye Kütüphanesi )!
Είναι πλέον σαφές, ότι η πολιτική της Αθήνας, είναι να παραδώσει αμαχητί, τους Έλληνες Πομάκους στην Άγκυρα …
Σχόλιο του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη με αφορμή την επίθεση της Κυπριακής αστυνομίας στον αγωνιστή Αυγουστή Ευσταθίου.
του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη.
Όταν ένα “κράτος” είναι διεφθαρμένο, δεν διαθέτει ευόρκους αστυνομικούς αλλά επίορκους πραιτωριανούς οι οποίοι είναι οι πρώτοι και κύριοι ΕΧΘΡΟΙ ΛΑΟΥ, αυτοί που αποτελούν το “μακρύ χέρι” της καταστολής που προστατεύει τους διεφθαρμένους από τη λαϊκή οργή και διαιωνίζει την μιαρή εξουσία τους πάνω στις μάζες.
Οι Πατριώτες θα πρέπει να στοχεύουν, κατ’ αρχήν, στην εκκαθάριση (κάθαρση / εξυγίανση) των πραιτωριανών αν θέλουν να απαλλαγούν από το ζυγό των διεφθαρμένων της εξουσίας, άλλως ματαιοπονούν ! Τα σημερινά δημοκρατικά διεφθαρμένα “κράτη” που βασίζονται στην αστυνομική καταστολή θεμελιώνονται πάνω στην αντιλαϊκή προστασία που τους παρέχουν πραιτωριανοί ένστολοι τους οποίους πρέπει να σημαδεύει η παλλαϊκή αποδοκιμασία και έμπρακτη αντιπαλότητα.
Το λάθος των παλιότερων Πατριωτών να ανέχονται μέχρι … σεβασμού τους άθλιους πραιτωριανούς πρέπει να αλλάξει κατά “180 μοίρες” !
Πρώτοι εμείς οι Πατριώτες βδελυσσόμεθα τη μπατσοκρατία της κρατικής διαφθοράς και την πολεμάμε ΠΑΝΤΟΥ !
Κυκλοφορεί το 4ο τεύχος του ιστορικού περιοδικού «Testament».
Κυκλοφορεί το 4ο τεύχος του ιστορικού περιοδικού «Testament» με πλούσια θεματολογία: - Φρειδερίκος Νίτσε, ο αρχιερέας του Διονύσου - Corneliu Zelea Codreanu για τους Λεγεωνάριους μου - Η σύγχρονη γερμανική αποκρυφιστική αναγέννηση - Οι γυναίκες στην Μασονία - Η αυτής αγιότης ο Πάπας - Το τρίγωνο των Βερμούδων
Marine Le Pen: η ελπίδα της Εθνικιστικής Γαλλίας ή άλλο ένα λαμπερό πρόσωπο της φιλοσιωνιστικής αντιφασιστικής ακροδεξιάς;
του Αλεξόπουλου Στέλιου.
Με αφορμή τα υψηλά ποσοστά του «Εθνικού Μετώπου» στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές της Γαλλίας διάφορα έντυπα και ιστολόγια φιλοξένησαν τις προηγούμενες ημέρες εκτενή άρθρα σχετικά με την κόρη του 82χρονου Γάλλου πολιτικού Jean - Marie Le Pen.
Η Marine Le Pen 42 ετών διεζευγμένη δυο φορές και μητέρα τριών παιδιών όπως τονίζουν τα αστικά ΜΜΕ, εκλέχτηκε πρόσφατα αρχηγός του Γαλλικού κόμματος στην θέση του πατέρα της. Το εν λόγω κόμμα να σημειωθεί ότι συσπειρώνει στις τάξεις του οπαδούς από την γαλλική ακροδεξιά και τους μοναρχικούς μέχρι τους συντηρητικούς πατριώτες και κάποιους «ακραίους» εθνικιστές.
Οι Εθνικοσοσιαλιστές δεν αποδέχονται τόσο την αισθητική της ηγεσίας όσο και τις θέσεις του κόμματος και αυτό δεν είναι τυχαίο. Στην Γαλλία υπάρχουν σήμερα δεκάδες αξιόλογες εθνικοσοσιαλιστικές και εθνικοεπαναστατικές οργανώσεις που διακρίνονται για την ριζοσπαστική τους σκέψη και δράση, αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα το οποίο θα αναπτυχθεί στο μέλλον μέσα από αυτό το βήμα.
Σε όλη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια παρατηρείται παράλληλα με την ανάπτυξη των ριζοσπαστικών επαναστατικών εθνικιστικών δυνάμεων μια άνοδος και μια σημαντική επικοινωνιακή προβολή της φιλοσιωνιστικής αστικής ακροδεξιάς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο «Ολλανδός» Geert Wilders για τον οποίο είχαμε αναφερθεί στο άρθρο μας εδώ καθώς και ο Αυστριακός Strache (διάδοχος του Haider) ο οποίος δεν παρέλειψε να επισκεφτεί πρόσφατα το Ισραήλ (Δεκέμβριος του 2010) και να αναφωνήσει: «η καρδιά μας είναι μαζί σου Ισραήλ».
Η μοναδική λύση για να αποτρέψει το σύστημα την περαιτέρω ανάπτυξη του Ριζοσπαστικού Εθνικισμού που αποτελεί και την μοναδική απειλή είναι η παράλληλη ενίσχυση ακροδεξιών φιλοκαθεστωτικών σχηματισμών που λειτουργούν ως «βαλβίδες ασφαλείας» του συστήματος. Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα.
Το καπιταλιστικό σύστημα σε συνεργασία με τους αφέντες της Ευρώπης και τους ντόπιους συνεργάτες τους, χρηματοδοτεί και στήνει εκλογικά μαγαζάκια και κόμματα που όχι μόνο δεν αμφισβητούν την σιωνιστική και καπιταλιστική κατοχή στην Ευρώπη αλλά δηλώνουν καθημερινά την νομιμότητα τους στην δημοκρατία και το σύστημα εξουσίας που καταπιέζει τα ευρωπαϊκά έθνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι αμέσως μετά τα υψηλά ποσοστά της κόρης του Λεπέν διάφορες ελληνικές ηλεκτρονικές σελίδες έσπευσαν να φιλοξενήσουν δηλώσεις και φωτογραφίες της Marine Le Pen με θετικά και αρνητικά σχόλια χωρίς όμως να αναφέρονται στις περαιτέρω θέσεις της αρχηγού του γαλλικού κόμματος.
Ανάμεσα σε αυτές που πρόβαλλαν με ιδιαίτερη θέρμη την Marine Le Pen είναι η ηλεκτρονική σελίδα της φιλοκυπατζίδικης εφημερίδας «Στόχος», η «Χρυσή Αυγή», ο «Ελεύθερος Κόσμος», οι «Ελληνικές Γραμμές» του πολιτικού κύκλου του βουλευτή του ΛΑΟΣ Μάκη Βορίδη και άλλες στην πλειοψηφία τους ακροδεξιές σελίδες και κινήσεις.
Ο Μάκης Βορίδης τυγχάνει προσωπικός φίλος του Jean - Marie Le Pen και ο πιο πιστός φίλος και «προφήτης» του «Λεπενισμού» στην Ελλάδα εδώ και χρόνια καθώς και κουμπάρος με ένα από τα κορυφαία ηγετικά στελέχη του «Εθνικού Μετώπου».
Επίσης αρνητική εντύπωση και πολλά σχόλια προκάλεσε σε όλους όσους μπορούν να δουν τα παρασκήνια της γαλλικής πολιτικής σκηνής τόσο το άρωμα οικογενειοκρατίας του κόμματος όσο κυρίως η δήλωση του Le Pen: «Το παιδί μου έχει γεννηθεί με την ιδιοσυγκρασία του ηγέτη» προϊδεάζοντας πολλούς αρνητικά - όχι αδίκως κατά την γνώμη μας - για το νέο πρόσωπο της Γαλλικής πολιτικής ζωής.
Τι είναι όμως αυτό που ενώνει την αρχηγό του γαλλικού κόμματος, τον βουλευτή Μάκη Βορίδη και τα στελέχη του παλαιού «Ελληνικού Μετώπου» - τα οποία σήμερα τυγχάνουν και μέλη του ΛΑΟΣ - τους εκδότες του «Στόχου» και άλλα πρόσωπα (πολύ γνωστά σε όλους) της ευρύτερης ελληνικής ακροδεξιάς σκηνής ; Μα φυσικά η αγάπη τους για το σιωνιστικό Ισραήλ και το μίσος τους για όλους αυτούς που αμφισβητούν την σιωνοκαπιταλιστική τάξη πραγμάτων …
Πίσω όμως από το λαμπερό πρόσωπο της κόρης του γάλλου πολιτικού αν ψάξει κάποιος μπορεί να βρει μερικές ενδιαφέρουσες θέσεις που όχι μόνο δεν έχουν να κάνουν με Εθνικισμό και πατριωτισμό αλλά αποτελούν στοιχεία αντεθνικής και φιλελεύθερης πολιτικής. Καταρχάς οι δηλώσεις της Marine ότι δεν αμφισβητεί την δημοκρατία (συνέντευξη στην «Καθημερινή) και ότι δεν έχει καμιά σχέση με το «φασιστικό» παρελθόν του πατέρα της (δήλωση στα Γαλλικά Μ.Μ.Ε.) αλλά πλέον ηγείται ενός πατριωτικού κόμματος … που δεν θέλει να έχει σχέση με «ρατσισμό και ξενοφοβία και αντισημιτισμό», είναι μόνο η εισαγωγή στο νέο αυτό πολιτικό φαινόμενο.
Βέβαια και το πραγματικό πολιτικό παρελθόν του πατέρα Λεπέν παραμένει άγνωστο στους συναγωνιστές και θα αποτελέσει στο άμεσο μέλλον ξεχωριστό θέμα. Εκεί θα δούμε αν πράγματι υπήρξε Επαναστάτης Φασίστας ή ένας κοσμοπολίτης εκατομμυριούχος αστός ακροδεξιός με δήθεν «πατριωτικές» θέσεις …
Παρόλο τις κορώνες ενάντια στην λαθρομετανάστευση η ίδια η Marine Le Pen κατά την διάρκεια της καριέρας της είχε υπερασπιστεί στις αίθουσες των δικαστηρίων παράνομους μετανάστες ότι και αν σημαίνει αυτό για όσους θαυμάζουν την πολιτική της πορεία.
Βλέπετε η υποκρισία υπήρξε πάντα συστατικό της ακροδεξιάς ρητορείας τόσο στο εξωτερικό όσο και στην χώρα μας.
Ενώ την ίδια στιγμή εξαπέλυε κεραυνούς για τις προσευχές των μουσουλμάνων στο Παρίσι παρομοιάζοντας μάλιστα τις εν λόγω συνάξεις με την «ναζιστική κατοχή» (!) δεν έβγαζε μιλιά για τις διώξεις εθνικιστών από το σιωνιστικό κατεστημένο της χώρας και τα κατευθυνόμενα Μ.Μ.Ε. που αποτελούν την εμπροσθοφυλακή των εξουσιαστών.
Δίπλα στις θέσεις για την ανάγκη να αντισταθεί η Γαλλία στις επιταγές των Βρυξελλών σχετικά με την αγροτική πολιτική και το ευρώ φρόντιζε παράλληλα να υπογραμμίσει την πίστη της στην άμεση δημοκρατία και τους θεσμούς του κοινοβουλευτισμού, δηλαδή τίποτε άλλο παρά ένα ακόμα πολιτικό θέατρο και ένα παιχνίδι για να μην χάσει τους ψήφους των Γάλλων.
Άλλωστε η πολιτική υποκρισία αποτελεί χαρακτηριστικό και του πατέρα της ο οποίος δεν είχε κανένα πρόβλημα στο παρελθόν να δεχτεί την εγγραφή αφρικανών στο «Εθνικό Μέτωπο» καθώς και ατόμων με εβραϊκή καταγωγή.
Εξάλλου παρόλο που οι περισσότεροι τον θεωρούν «ακραίο» ο ίδιος δήλωνε σε παλαιότερες εποχές ότι «ο Εθνικοσοσιαλισμός και ο Φασισμός αποτελούν κινήματα της αριστεράς άρα είναι ως ιδεολογίες ενάντια στις δικές του ιδέες» ενώ την ίδια στιγμή δήλωνε φανατικός υπερασπιστής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Η Marine Le Pen δεν φοβήθηκε να αναπτύξει τις σκέψεις της σχετικά και με το ζήτημα των εκτρώσεων και των ομοφυλόφιλων προκαλώντας σάλο ανάμεσα στους πιστούς ρωμαιοκαθολικούς ψηφοφόρους της αλλά και σε πολλά στελέχη της κόμματος αναγκάζοντας μερικά από αυτά σε παραίτηση.
Υποστήριξε σθεναρά την επιλογή των Γαλλίδων να προχωρούν σε διακοπή των κυήσεων πράξη άκρως αντίθετη με την θεωρία του Εθνικισμού και την βιοθεωρία του Εθνικοσοσιαλισμού. Υποστηρίζει ότι η θέση της σχετικά με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων είναι «φιλελεύθερη» και συγχρόνως αποδεκτή από το σύστημα.
Άλλο ένα παράδειγμα που αποδεικνύει ότι η εν λόγω πολιτικός όχι μόνο δεν έχει σχέση με τις ιδέες μας αλλά αποτελεί άλλη μια πολιτική καρικατούρα που προωθούν συντηρούν και προβάλλουν τα γαλλικά Μ.Μ.Ε. σε συνεργασία με τους εξουσιαστές της Γαλλίας προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.
Ενώ στα θέματα του Ισλάμ, την Ε.Ε. και την μετανάστευση φαινομενικά κρατάει σκληρή θέση στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν προτείνει τίποτα το διαφορετικό αλλά ρίχνει νερό στον μύλο του συστήματος υιοθετώντας απόψεις ίδιες με τους φιλελεύθερους και τους δημοκράτες.
Καμιά αμφισβήτηση απέναντι στο σύστημα διακυβέρνησης, (σε δήλωση της καλεί σε επανάσταση μέσω της δημοκρατίας και της κάλπης !) καμιά κριτική και πολεμική ενάντια στους πανίσχυρους εβραϊκούς οργανισμούς (θεωρεί τα στρατόπεδα εργασίας του δευτέρου μεγάλου πολέμου ως την «επιτομή της βαρβαρότητας»), καμιά διάθεση για αντιπαράθεση συνολικά με την σημερινή τάξη πραγμάτων.
Τέλος συνειρμούς προκαλεί η συνέντευξη της σε ισραηλινό μέσο ενημέρωσης όπου δεσμεύτηκε να αλλάξει το πρόσωπο του κόμματος απέναντι στο Ισραήλ, υπερασπίστηκε με ιδιαίτερο ζήλο το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει στην περιοχή ως κρατική οντότητα ενώ δεν παρέλειψε να επιτεθεί στην Ιρανική ηγεσία …
Άλλος ένας ρόλος με πρωταγωνίστρια την Μαρίν στο θέατρο σκιών της δημοκρατικής Γαλλίας …
Γιατί Αυτόνομοι ...
Στηρίζουμε και θα ενισχύσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις ενέργειες που διέπονται από ανιδιοτέλεια, ειλικρίνεια και σεβασμό στον Συναγωνιστή.
Η συνειδητή επιλογή του να δρα κανείς αυτόνομα έχει μεγάλη σημασία τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και σε ό,τι αφορά στην πρακτική της εφαρμογή, καθώς συνδέεται με την άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη, την εναλλακτική δράση και μια αντίστοιχη δημιουργικότητα πέρα από τα καθιερωμένα όρια και στερεότυπα της πολιτικής ορθοδοξίας αλλά και την αυτοοργάνωση σε όσα επίπεδα μπορεί να καταστεί αυτό δυνατό.
Πιστεύουμε στην οριζόντια ιεραρχία μέσα σε ένα σύνολο - ομάδα ανθρώπων, η οποία εξασφαλίζει μέσα από ένα ευέλικτο σχήμα την καλύτερη συνεννόηση και προάγει την κατανόηση - επικοινωνία και θεωρούμε ότι κατ' αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση ζητημάτων που προκύπτουν. Μια μικρή καταρτισμένη ομάδα Συναγωνιστών μπορεί να επιτύχει μέσω ενός τέτοιου συστήματος οργάνωσης ό,τι ίσως δεν μπορεί μια μεγαλύτερη στην οποία κυριαρχούν οι χαλαροί δεσμοί και η δύσκαμπτη ιεραρχία.
Επιπλέον μέσα από τη συνεχιζόμενη τριβή των μελών της ενισχύονται οι συντροφικοί δεσμοί και η θέληση - κίνητρο για βελτίωση.
Πάνω απ' όλα όμως ο κάθε Συναγωνιστής αντιμετωπίζεται ως μονάδα, ως υπαρκτή προσωπικότητα που μόνος του ακόμα, σαν παράδειγμα και πρότυπο μέσω της ίδιας της ζωής του, είναι ικανός να γίνει φορέας των Ιδεών που πρεσβεύει και ενσαρκωτής της Κοσμοθεωρίας του Εθνικού Σοσιαλισμού.
Και ο Αγώνας συνεχίζεται...
Διάλογος με ξύλο στην Κερατέα.
Η κατάσταση στην Κερατέα για ακόμη μια φορά ήταν εξαιρετικά έκρυθμη καθώς σημειώθηκαν σοβαρές συμπλοκές μεταξύ κατοίκων και αστυνομίας. Αργά το βράδυ της Τρίτης δόθηκε στην κυκλοφορία η Λεωφόρος Λαυρίου στο ύψος της Κερατέας, που παρέμενε κλειστή από την Δευτέρα εξαιτίας των μπάζων και των οδοφραγμάτων που είχαν στήσει κάτοικοι της περιοχής αντιδρώντας στην λειτουργία ΧΥΤΑ που θέλει να κατασκευάσει ο Μπόμπολας. Τα επεισόδια ξεκίνησαν νωρίς το πρωί και συνεχίστηκαν με μεγαλύτερη ένταση έως αργά χθες το βράδυ, όταν σκαπτικά μηχανήματα του ΥΠΕΧΩΔΕ με τη συνοδεία δυνάμεων των ΜΑΤ επιχείρησαν να καθαρίσουν τη Λεωφόρο Λαυρίου από τα μπάζα που είχαν ρίξει ομάδες κατοίκων της περιοχής. Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Υποδομών, το σκαπτικό μηχάνημα κατέστρεψε και το δεύτερο οδόφραγμα που είχαν στήσει οι κάτοικοι και έτσι άνοιξε ο δρόμος. Μέχρι να γίνει αυτό, όμως, συνεχίζονταν οι συμπλοκές μεταξύ κατοίκων και αστυνομικών. Σύμφωνα με την Αστυνομία, από την ανταλλαγή μολότοφ και δακρυγόνων και τις μάχες σώμα με σώμα, τραυματίστηκαν τέσσερις αστυνομικοί. Ωστόσο και οι κάτοικοι κάνουν λόγο από την πλευρά τους για τέσσερις τραυματίες, εκ των οποίων ο ένας μάλιστα είναι σοβαρά. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η αστυνομία προχώρησε σε μία σύλληψη. Δεν υπάρχει θέμα υπαναχώρησης από την κυβέρνηση στην Κερατέα, δήλωσε στην τηλεόραση του Αλαφούζου και στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή», η υφυπουργός Εσωτερικών, Θεοδώρα Τζάκρη, μία ημέρα μετά τα επεισόδια στην Κερατέα. Η Τζάκρη είπε πως η κυβέρνηση επιθυμεί κλίμα διαλόγου ώστε να βρεθεί μια λύση … Το ξύλο κάνει καλό στο διάλογο ….
Στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Την περασμένη Παρασκευή, ανήμερα της Εθνικής μας Επετείου, της Ημέρας Τιμής όσων αγωνίστηκαν πριν 190 χρόνια για τα αιώνια Ιδανικά της Πατρίδας, της Αξιοπρέπειας, της Περηφάνιας και της Ελευθερίας, κάποιοι εξ' ημών αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε μια συμβολική ενέργεια καθαρισμού του ταφικού μνημείου (σήμερα είναι κενοτάφιο μετά τη μεταφορά των οστών του στην Τρίπολη) του στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών στο Μετς.
Ρουφιάνοι της αντιφασιστικής ακροδεξιάς το νου σας! Σας χρωστάμε μια νύχτα των μεγάλων μαχαιριών από την αντίστροφη!
Επειδή τα ακροδεξιά τσιράκια και πρακτοράκια νομίζουν ότι μπορούν να «παίξουν» με τους αυτόνομους / ανένταχτους / ανεξάρτητους Εθνικοσοσιαλιστές και Εθνικιστές που δεν υποκύπτουν στις λογικές και πρακτικές της αστικής ακροδεξιάς «αντιφασιστικής γάγγραινας» τους έχουμε σήμερα ένα δωράκι από τα παλιά για να μας θυμούνται για πολύ καιρό.
(Χρόνια στο «κουρμπέτι» έχουμε πολλά ράμματα για την γούνα τους και θα τα προβάλλουμε όποτε απειλούν, συκοφαντούν, λασπολογούν συντρόφους και συντρόφισσες)
κάντε κλικ στην φωτογραφία …
Quiz για δυνατούς λύτες:
Ερώτηση 1η: Σε ποια «ελληνόψυχη» ρουφιανοφυλλάδα που διατηρεί γνωστές επαφές με την ΚΥΠ και την αμερικανική πρεσβεία και φακελώνει με έμμεσο τρόπο πατριώτες και ανυποψίαστους εθνικιστές εδώ και χρόνια - η οποία παρουσιάζεται σήμερα ως η «ναυαρχίδα» της πατριωτικής ενημέρωσης - δημοσιεύτηκε το παρακάτω απόσπασμα (στην 2η σελίδα που φιλοξενούσε την εποχή εκείνη γράμματα αναγνωστών) στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ;
Ερώτηση 2η: Ποια είναι η οργάνωση που διατηρούσε την εποχή εκείνη (τέλη της δεκαετίας του ’90) γραφεία «τοπικών οργανώσεων» και δυναμικούς «πυρήνες δράσης» σε αυτές τις πόλεις ;
Ερώτηση 3η: Τι σχέσεις και επαφές έχει η σημερινή ηγεσία της εν λόγω οργάνωσης με την παραπάνω ρουφιανοφυλλάδα και τους εκδότες αυτής που την εποχή εκείνη καλούσε σε κλείσιμο των γραφείων της ;
Ερώτηση 4η: Τι έχουν να πουν για όλα αυτά και τι στάση κρατούν τα απλά μέλη και οι φίλοι της γνωστής οργάνωσης απέναντι στους εκδότες και τα «ανένταχτα» - προβεβλημένα όμως στην τηλεόραση - επιδοτούμενα τσιράκια (φυσικά μειωμένης νοητικής ικανότητας) της γνωστής «ελληνόψυχης» ρουφιανοφυλλάδας που ζητούσε το κλείσιμο των γραφείων της ;
Ερώτηση 5η: Ως πότε οι αγνοί και πραγματικοί Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές - ανεξαρτήτως που βρίσκονται σήμερα - θα ανέχονται πρόσωπα και καταστάσεις που μας βλάπτουν σε ατομικό, συλλογικό, και κινηματικό επίπεδο ;
Ακούστε το καλά ρουφιανάκια της ακροδεξιάς που προσπαθείτε με παραπλανητικές κινήσεις και προβοκάτσιες και με τα βρωμερά λόγια σας να σπιλώσετε τιμή και αξιοπρέπεια ανθρώπων που δεν γνωρίζετε (θα σας τα πούμε μια και καλή και από κοντά).
Από δω και πέρα όποτε θα πιάνετε στο στόμα σας μέλη της συντακτικής μας ομάδας, ή θα λασπολογείτε κινήσεις ομάδες και πρόσωπα του Εθνικοσοσιαλισμού και του Ριζοσπαστικού Εθνικισμού θα ανεβαίνει και από ένα επίσημο ντοκουμέντο στο διαδίκτυο και θα σας εκθέτουμε μια και καλή σε όλους και όλες.
Τα ψέμματα τέλειωσαν, δεν θα αφήσουμε να καπηλευτούν κάποιοι ψυχάκηδες των νοτίων προαστίων των Αθηνών, επαγγελματίες ηλίθιοι και άθλιοι συκοφάντες τις ιδέες μας τα σύμβολα μας και τις παραδόσεις μας.
Συντακτική Ομάδα «Μαύρος Κρίνος»
Τσεκούρι και φωτιά.
Χαλκόπλαστος για πάντα καβαλλάρης,
ο στοχασμένος να Κολοκοτρώνης!
— Το φύσημά σου πού θα ξαναπάρεις;
Κάπου το χέρι απλώνεις• πού τ’ απλώνεις;
— Μακριά, πολύ μακριά, αλλού πέρα!
Στ’ αγνά• δεν τα πατάς, δεν τα ζυγώνεις
στον πόλεμο, στων όλων τον πατέρα,
στη ρίζα, στην αγράμματη σοφία,
στην κλεφτουριά, στου Τούρκου τη φοβέρα! —
— Και γύρω σου κ’ εμπρός σου η Πολιτεία
με τα λογής παλάτια τα πλατιά,
σκολειά, καζάρμες, θέατρα, υπουργεία;
Μ’ αποκρίθη: —Τσεκούρι και φωτιά!
ο στοχασμένος να Κολοκοτρώνης!
— Το φύσημά σου πού θα ξαναπάρεις;
Κάπου το χέρι απλώνεις• πού τ’ απλώνεις;
— Μακριά, πολύ μακριά, αλλού πέρα!
Στ’ αγνά• δεν τα πατάς, δεν τα ζυγώνεις
στον πόλεμο, στων όλων τον πατέρα,
στη ρίζα, στην αγράμματη σοφία,
στην κλεφτουριά, στου Τούρκου τη φοβέρα! —
— Και γύρω σου κ’ εμπρός σου η Πολιτεία
με τα λογής παλάτια τα πλατιά,
σκολειά, καζάρμες, θέατρα, υπουργεία;
Μ’ αποκρίθη: —Τσεκούρι και φωτιά!
Κ. Παλαμάς
1821 - 2011: ο αγώνας για Λευτεριά συνεχίζεται (Θεσσαλονίκη)
Κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης στη συμπρωτεύουσα, Αυτόνομοι Συναγωνιστές της συλλογικότητας "Μανιφέστο Θεσσαλονίκης" ανήρτησαν πανό κοντά στην εξέδρα των επισήμων.
Μια ενέργεια που ήρθε να κορυφώσει σχετικές μικρές δράσεις των δύο τελευταίων ημερών, που περιλάμβαναν αναρτήσεις ανάλογων πανό σε γέφυρες, διανομές ενημερωτικού υλικού, αφισοκολλήσεις και ρίψη φέιγ βολάν σε γειτονιές της συμπρωτεύουσας.
Το μήνυμα είχε ως επίκεντρο την ανάγκη απεμπλοκής του Έλληνα από τη σύγχρονη σκλαβιά και τα δεσμά της οικονομικής κρίσης. "1821: Επανάσταση ενάντια στους Τούρκους, 2011: Επανάσταση ενάντια στο ΔΝΤ".
Το αφισάκι που κολλήθηκε μπορείτε να το δείτε εδώ
Περισσότερες φωτογραφίες:
Μαν1φέ5το Θεσσαλονίκης
manifestosalonica.blogspot.com
Δραστηριότητες της κίνησης "Νέα Πατρίδα" σε Κοζάνη και Πτολεμαϊδα.
Το διήμερο 23 και 24 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε αφισοκόλληση στις πόλεις της Κοζάνης και της Πτολεμαϊδας, ιδιαίτερα στα σχολεία της περιοχής, με περιεχόμενο προβληματισμού απέναντι στη συντονισμένη προσπάθεια αποδόμησης της Ελληνικής Ιστορίας και στη διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων, γεγονός που συνδυάστηκε και με τη φετινή επέτειο της Εθνικής Απελευθέρωσης.
Μία συμβολική κίνηση αντίστασης ενάντια στις καθεστωτικές, συστημικές και παρακρατικές σειρήνες της Παγκοσμιοποίησης.
Ένα ανεπαίσθητο σάλπισμα αφύπνισης σε όσους μείναν ζωντανοί.
Νέα "Παιδεία" λοιπόν ή ΝΕΑ ΠΑΤΡΙΔΑ; Εύλογο και συνάμα ρητορικό το ερώτημα...
* το αφισάκι που κολλήθηκε μπορείτε να το δείτε
Νέα Πατρίδα
www.neapatrida.gr
Antizog NS Crew 3city: Τρίπολη (Τα βήματα της λευτεριάς πάνε αργά, μα δεν γυρνάνε πίσω !)
Ένα μικρό δείγμα από τις πρόσφατες «καλλιτεχνικές ανησυχίες» νέων της πόλης της Τριπόλεως …
Αισθητή για πολλοστή φορά η παρουσία των αυτόνομων εθνικιστών σοσιαλιστών στην περιοχή και συνεχής η προβολή των ιδεών μας κυρίως σε μαθητές γυμνασίων και λυκείων της πόλης με ότι αυτό σημαίνει για τον αγώνα μας.
Και τα καλύτερα … έρχονται !
Τα βήματα της λευτεριάς πάνε αργά, μα δεν γυρνάνε πίσω !
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-wzor.jpg)
