Η «Λέσχη των ισχυρών» συνεδρίασε. Εκκωφαντική σιωπή από τους “αντιφασίστες” …

του Μαύρου Γάτου.

Το τριήμερο 14-16 Μαΐου συνεδρίασαν τα μέλη της διαβόητης Λέσχης Bilderberg , του αποκαλούμενου “club των ισχυρών”. Μέλη της Λέσχης είναι πανίσχυροι παράγοντες του πλανητικού κατεστημένου, πολιτικού, οικονομικού και πνευματικού.


Εκεί - στα κρυφά - λαμβάνονται αποφάσεις από τους ισχυρούς της γης που αφορούν το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας, ερήμην των λαών. Εκεί οι κοσμοεξουσιαστές , οι κεφαλές του νεοφιλελευθερισμού , του ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού, με τα χέρια τους βουτηγμένα στο αίμα των λαών, αποφασίζουν την τύχη όλων μας, κάτω από ένα πέπλο άκρας μυστικότητας. Οι ηγεμόνες λοιπόν της πλανητικής εξουσίας συνήλθαν σε έδαφος της θεωρητικά επικράτειας μας και αποφάσισαν για μας , χωρίς εμάς.


Θα περίμενε κάποιος αφελώς σκεπτόμενος ότι η διεξαγωγή της συνεδρίασης της Λέσχης Bildeberg στην Αθήνα θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων, δεδομένης και της “αντιεξουσιαστικής” και “εξεγερσιακής” δυναμικής που αναπτύχθηκε στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας και ιδίως της νεολαίας μετά τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη.

Θα περίμενε δηλαδή κανείς ότι όσοι πρωτοστάτησαν ή στη “λαϊκή εξέγερση” του Δεκέμβρη του 2008 ή την υποστήριξαν, θα ήταν και οι πρωτοπόροι ενάντια στο κονκλάβιο των τυράννων και εκμεταλλευτών όλης της ανθρωπότητας. Όμως, κάθε άλλο. Οι “επαναστάτες του κώλου” έλαμψαν δια της επιδεικτικής απουσίας τους και δια της εκκωφαντικής σιωπής τους.


Που εξαφανίστηκαν όλοι αυτοί ;


Τι απέγιναν οι “αγώνες ενάντια σε κάθε εξουσία” , καταπίεση και αυθαιρεσία ;


Τι απέγιναν οι “μπαχαλάκηδες”, εμπρηστές αυτοκινήτων και πλιατσικολόγοι καταστημάτων “στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου” ;


Τι απέγινε ο “επαναστατικός τους οίστρος” ;


“Ξέβαψε” ; “Χάθηκε” ;

Ή μήπως τελικά δεν είναι και τόσο “επαναστάτες” όσο διατείνονται ;


Η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι που αντέδρασαν μαζικά και δυναμικά στη διεξαγωγή των συνεδριάσεων της Λέσχης Bilderberg στην Αθήνα ήταν τα μέλη του ΚΚΕ. ( Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας πραγματοποίησε - προφανώς για το “ ξεκάρφωμα ” - και η διαπλεκόμενη με ανθρώπους του περιβάλλοντος του Κόκκαλη , αστική Ακροδεξιά , μολονότι στη συνεδρίαση του “club των ισχυρών” συμμετείχε και η επιφανής «Ελληνίδα» , αδελφή του «Κοκού» , βασίλισσα της Ισπανίας, Σοφία Γκλύξμπουργκ ). Από κει και πέρα όλοι οι άλλοι σιώπησαν επιδεικτικά.


Αυτό βεβαίως δεν θα πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη. Ήδη τον περασμένο Γενάρη, όταν το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ δολοφονούσε μαζικά αθώα παιδιά στη Γάζα , η αντίδραση του λεγόμενου “αντιεξουσιαστικού” και λοιπού “επαναστατικού” χώρου για τη σφαγή υπήρξε από υποτονική έως ανύπαρκτη.


Φαίνεται λοιπόν ότι οι “αντιφασίστες” έχουν με άλλα, μείζονα ζητήματα ν’ ασχοληθούν, όπως με τον αγώνα ενάντια στον “ρατσισμό”, την ίδρυση “πολυπολιτισμικών” σχολείων, την εικονική “ελληνοποίηση” όλων των αλλοδαπών που ζουν στην Ελλάδα, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των “πισωγλέντηδων”, την καταγγελία των εγκλημάτων των “κακών” Σέρβων, αλλά και με την “οικολογία” ( όπως την αντιλαμβάνονται εκείνοι ).

Ο Τούρκος Cem Ozdemir, επικεφαλής των Οικολόγων Πράσινων της Γερμανίας , εκ των συμμετεχόντων στις συνεδριάσεις της Λέσχης Bilderberg.


Ίσως μάλιστα γι’ αυτούς η συμμετοχή στις συνεδρίες της Λέσχης του Τούρκου Τζεμ Οζντεμίρ , ηγέτη των Οικολόγων Πρασίνων της Γερμανίας , να αποτελεί “νίκη του οικολογικού κινήματος” και “απαρχή για την σωτηρία του πλανήτη”. Ίσως πάλι η συμμετοχή μεγάλου αριθμού Εβραίων και σιωνιστών στις εργασίες της διάσκεψης να συμβάλει στην καταπολέμηση του “αντισημιτισμού” και ευρύτερα του “υφέρποντος φασισμού” στη χώρα μας και στην Ευρώπη γενικότερα. Άρα η συνταύτιση του “επαναστατικού” - κατά τα άλλα - αυτού χώρου με τους ισχυρούς της Γης ή έστω η ανοχή προς αυτούς δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μία άτυπη μεταξύ τους συμμαχία και για μία συνεπακόλουθη καταφανή συντριβή των κοινών τους εχθρών : των απανταχού “φασιστών” και “εθνικιστών”, στην πραγματικότητα των ανά τον κόσμο εθνικό - κοινωνικών λαϊκών και απελευθερωτικών κινημάτων.


Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι οι λεγόμενοι “αντιφασίστες” και “αντιεξουσιαστές” είναι , εάν όχι πράκτορες, σίγουρα ψεύτες , απατεώνες και υποκριτές. Τσιράκια των ισχυρών των πλανήτη και υπηρέτες τους. Δεν δικαιούνται να μιλάνε για αντίσταση και εξέγερση , για αγώνα και πάλη ενάντια σε κάθε εξουσία , τη στιγμή που όταν συνεδριάζει η παγκόσμια ελίτ των ισχυρών , σφυρίζουν αδιάφορα. Δεν μπορεί ο “εξεγερσιακός ζήλος” κάποιων “αντιεξουσιαστών” να περιορίζεται στην αντιπαράθεση με τους μπάτσους, δηλαδή τους δούλους των αφεντικών και όχι με τα ίδια τα αφεντικά. Ίσως επειδή έχουν κοινά αφεντικά. Δεν μας πείθουν λοιπόν για την ειλικρίνειά τους.


Έτσι, για ακόμη μία φόρα επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις μας για τον πραγματικό χαρακτήρα της “εξέγερσης” του περασμένου Δεκέμβρη



βλ. εδώ :

Διαδηλώσεις, ΜΚΟ, ΜΜΕ και «μεταμοντέρνα πραξικοπήματα» :

http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/12/blog-post_9537.html

, ότι δηλαδή μας θύμιζε όχι μία γνήσια και αυθόρμητη, λαϊκή και κοινωνική επαναστατική διεργασία, αλλά τη δράση αμερικανοκινούμενων “Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων” τύπου ΟΤΠΟΡ, που ως στόχο είχαν και έχουν την πρόκληση “έγχρωμων επαναστάσεων”, με σκοπό την επιβολή άκρως φιλοδυτικών καθεστώτων, απόλυτα ευθυγραμμισμένων με τα κελεύσματα των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού και ιδίως των ΗΠΑ.

Οι “επαναστάτες του κώλου” απέδειξαν για ακόμα μία φορά με τη στάση τους ότι είναι υπηρέτες του συστήματος.


Αυτοί που ωρύονται για τον άδικο χαμό από τους μπάτσους του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, ας δείξουν την ανάλογη ευαισθησία και για τα χιλιάδες αδικοχαμένα παιδιά της Παλαιστίνης από τους σιωνιστές, ας βροντοφωνάξουν επιτέλους ενάντια στον ΝΑΤΟϊκό ιμπεριαλισμό, ενάντια στη μυστική διπλωματία των σκοτεινών κέντρων αποφάσεων. Ας μην είναι τόσο ρατσιστές.


Και τα παιδιά της Παλαιστίνης, του Ιράκ και του Αφγανιστάν έχουν ψυχή. Δεν είναι άνθρωποι β’ κατηγορίας. Όπως και τα χιλιάδες παιδιά του Τρίτου Κόσμου που πεθαίνουν καθημερινά από την πείνα στο βωμό του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Όπως και τα εκατομμύρια των αστέγων που ζουν σε παγκάκια και σε χαρτόκουτα στους δρόμους των μεγαλουπόλεων των αναπτυγμένων δυτικών χωρών.


Ας κάνουν μια φορά και ένα “μπάχαλο” ενώπιον των εξουσιαστών του πλανήτη και της ανθρωπότητας. Ας μας δείξουν και ας μας αποδείξουν με τη δράση τους ότι είναι πραγματικοί λαϊκοί αγωνιστές και όχι εγκάθετοι βολεμένοι ψευτοεπαναστάτες – υπάλληλοι του συστήματος. Και τότε θα τους σφίξουμε το χέρι και θα τους συγχαρούμε. Δεν θα το κάνουν όμως ... Γιατί πολύ απλά, παρά τις προσπάθειες μεταμφίεσής τους, είναι φανερό ότι δεν είναι τίποτε άλλο από καραγκιόζηδες και υποκριτές , λακέδες των εγχώριων και ξένων αφεντικών , υποτακτικοί των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού.


Το αποδεικνύει η ένοχη σιωπή τους ... Ποιος μπορεί να μας διαψεύσει ;

Ezra Pound.

ΙΤΕ


Πηγαίνετε τραγούδια μου, ζητήστε τον έπαινο σας
από τους νέους κι απ' τους αδιάλλακτους
κινηθείτε ανάμεσα στους εραστές της τελειότητας μόνο.
Ζητήστε πάντοτε να αναμετρηθείτε
με το σκληρό Σοφόκλειο φως
ευχάριστα υπομένοντας τις πληγές σας από εκείνο


Ezra Pound (1885-1972)

Συνέντευξη του Leon Degrelle Α' μέρος. Περιοδικό «Αντίδοτο» 1989.

Το Αντίδοτο : Κύριε Ντεγκρέλ , γνωρίσατε από πολύ κοντά τον Α. Χίτλερ. Τι ήταν και τι αντιπροσώπευε για σας ο Α. Χίτ­λερ ;


Λεόν Ντεγκρέλ : Την επανάσταση στην καθαρή της μορφή ! Πολλοί λένε διάφο­ρες «ιστορίες» γύρω από τον Χίτλερ , αλλά εγώ τον γνώρισα από πολύ κοντά. Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν ένας ηγέτης ταγμένος στην υπηρεσία όχι μόνο του λαού του αλλά και όλης της Ευρωπαϊκής Φυλής. Πολέμησε όλες τις αντι - ε­θνικές δυνάμεις. Τσάκισε όλα τα στη­ρίγματα του καπιταλιστικού συστήματος. Φεουδάρχες , βιομήχανοι έπεσαν κάτω από την σοσιαλιστική αντεπίθεση του N.S.D.A.P.


Ο Αδόλφος Χίτλερ είτε θέλουν να το παραδεχτούν είτε όχι ε­φήρμοσε το πιο σοσιαλιστικό πρόγραμ­μα σ' όλη την Ευρώπη. Σας βλέπω που γελάτε κύριε Σορώτο , διότι ξέρω την ι­δεολογική σας τοποθέτηση. Αλλά ότι είπα δεν είναι για να σας ευχαριστήσω αλλά η πραγματικότητα.

Ο Χίτλερ μου μιλούσε με τα χειρότερα λόγια για τον καπιταλισμό και τους μικροαστούς. Μάλιστα μου είχε πει κάποτε πως «δεν πολεμάμε τον μπολσεβικισμό για να σώσουμε τα κεφάλια της αστικής τάξης αλλά για να σώσουμε το μέλλον της πα­τρίδας μας». Ο Χίτλερ επίσης ήτανε αντι - αποικιοκράτης.

Πάντα συμπαθούσε τους Άραβες , τον πολιτισμό τους και τους αγώνες τους. Ο φυλετισμός του δεν είχε να κάνει με το να σκλαβώνει άλλες φυλές, όπως λένε οι άσχετοι , αλ­λά με το η κάθε φυλή να ζήσει σύμφωνα με τους δικούς της νόμους. Μια λοιπόν νίκη του Χίτλερ θα ήταν προς το συμ­φέρον όχι μόνο της Λευκής φυλής αλ­λά κι όλου του κόσμου. Ο Ε.Σ. δεν θα εκ­μεταλλευόταν καμιά φυλή. Ο καπιταλι­σμός τις έχει εκμεταλλευτεί όλες. Κύ­ριε Σορώτο όλοι μας είμαστε σκλάβοι. Ζούμε σε πατρίδες που δεν μας ανή­κουν. Ανήκουν στους Αμερικάνους , στους Σοβιετικούς, αλλά όχι , σ’ εμάς.

Ποιο το κέρδος από τη νίκη των συμμάχων στο Β. π.π. ;


Κανένα. Έχουμε σήμερα τα Αμερικανικά τραστ να μας διευθύνουν και τους Ρώσους να καταδυναστεύουν την Αν. Ευρώπη. Ο Ε.Σ. έσπαγε όλες αυτές τις αλυσίδες για όλους τους λαούς. Το σύνθημά μας «ποτέ πια σκλαβωμένες πατρίδες , ποτέ πια σκλαβωμένοι λαοί». Αυτός ήταν ο δικός μας αγώνας. Δυστυχώς αυτός ο αγώνας συκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος.


Στις μάχιμες γραμμές του Ε.Σ. πολέμησαν οι νέοι από τα Βαλκάνια την Κ. Ευρώπη, από την Σκανδιναβία και τις Βαλτικές χώρες, από την Ινδία έως τα μουσουλμανικά SS - αυτούς τους πιστούς άραβες συντρόφους, πολεμήσαμε για μια ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ ενάντια στην εκμετάλλευση του κεφαλαίου και την κόκκινη παρακμή.

Το Αντίδοτο : Κύριε Ντεγκρέλ από την πρώτη μας ερώτηση κατακρίνατε το κεφαλαιοκρατικό οικονομικό σύστημα. Για σας πως πρέπει να είναι διαρθρωμένη η οικονομία σ' ένα έθνος ;


Λ.Ν.: Το οικονομικό σύστημα πρέπει να είναι πάντα προς όφελος του λαού και του έθνους , να εξασφαλίζει μία σχετική εθνική αυτάρκεια και να μη βασίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξεως και του κάθε εργαζομένου. Εμείς φτιάξαμε μια εθνικολαική οικονομία , μια οικονομία για όλο το λαό. Γνωρίζετε πως στην Ε.Σ. Γερμανία στο κάθε δάνειο που έπαιρνε ο εργάτης για αγοράσει σπίτι , είχε το δικαίωμα να το εξοφλήσει σε δέκα χρόνια. Για κάθε παιδί τώρα που θα έκανε του αφαιρείτο το 25% της αξίας του δανείου. Δηλαδή με 4 παιδιά εξοφλούσε το δάνειο του σπιτιού του.

Αυτός ήταν ο σοσιαλισμός και αυτός ήταν ο Χίτλερ. Έχετε δει κανένα σημερινό καθεστώς να εφαρμόζει τέτοια πολιτική ; Ο Ε.Σ. όμως την εφήρμοσε πριν από 50 χρόνια.

Κύριε Ντεγκρέλ είστε σο­σιαλιστής ;


Λ.Ν. : Μα φυσικά αφού ο σοσιαλισμός είναι το σπουδαιότερο σημείο της πολιτικής του Χίτλερ. Είναι βλακεία να ταυτίζεται ο σοσιαλισμός με τον μαρξισμό. Για μας τους Ε.Σ. είναι αντίθετα πράγματα. Επειδή νομίζω ότι απευθύνομαι σε συνειδητοποιημένους αναγνώστες δεν χρειάζεται να αναφερθώ στις τεράστιες διαφορές σοσιαλισμού – μπολσεβικισμού.


Το Αντίδοτο : Κύριες Ντεγκρέλ πιστεύετε ότι ο μπολσεβικισμός έχει να προσφέρει τίποτα στο λαό ;


Ούτε έχει και ούτε είχε και ποτέ να προσφέρει. Από την εποχή των Λαϊκών Μετώπων , που ήταν περισσότερο αντι – λαϊκά παρά λαϊκά , έως σήμερα ο μπολσεβικισμός το μόνο που έχει «δώσει» στους εργάτες είναι μιζέρια , ανέχεια , εργασιακές σχέσεις χειρότερες και από αυτές τις φεουδαρχίας και τίποτα περισσότερο. Ο Ε.Σ. ανέβηκε στην εξουσία έχοντας στο πλευρό του την πλειοψηφία του λαού με όλους τους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ο μπολσεβικισμός όμως παρέμεινε μια ισχνή μειοψηφία κομματικών κομισάριων η οποία ζει παρασιτικά στις πλάτες του λαού. Ο Γκορμπατσώφ το μόνο που μπορεί να κάνει και το κάνει με μέγιστη επιτυχία , είναι να διορθώσει τη βιτρίνα του σοβιετικού καθεστώτος. Το «αρχιπέλαγος» των γκουλάγκ όπως έλεγε ο Σολζενίτσυν δεν είναι δυνατόν να ξεχαστεί. Τα εκατομμύρια των ψυχιατρείων , οι εκτοπίσεις , έχουν δείξει στον κόσμο τι σημαίνει «δικτατορία του προλεταριάτου».


Το Αντίδοτο : Κύριε Ντεγκρέλ εκτός από ένας πολύ μεγάλος πολιτικός είστε και στρατηγός του μοναδικού Ευρωπαϊκού στρατού – των Waffen SS. Τι ήταν τα Waffen SS ;


Λ. Ν. : Οι αριστοκράτες του ηρωισμού , η αφρόκρεμα της Ευρωπαϊκής νεολαίας που πολέμησε στις στέπες του Ανατολικού Μετώπου κάτω από την καθοδήγηση του μεγάλου μας Αρχηγού , θυσιαζόμενοι για την Ζωή , για τον Πολιτισμό και την Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη. Μας απο­κάλεσαν «μισθοφόρους» και «δολοφό­νους» , ταπεινά άτομα αστικής νοοτρο­πίας. Θεέ μου πόσο έχουν σφάλλει σ' αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Αυτό που μας καθοδηγούσε ήταν η αντίδρα­ση μας στον μπολσεβικισμό και στις μα­σωνόδoυλες δυτικές δημοκρατίες. Αυ­τά τα παιδιά που πολέμησαν στα WAF­FEN SS , 18 - 22 χρόνων από διαφορετικές χώρες και κοινωνικές τάξεις, οι πε­ρισσότεροι αγροτόπαιδα και φοιτητές, ήταν ιδεαλιστές.


Πολεμούσαν και πέ­θαιναν για την ιδεολογία και την πατρί­δα μας, την Ευρώπη. Οι Γερμανοί πέθαι­ναν στο ίδιο χαράκωμα με τους Σουη­δούς , τους Γάλλους , τους Ισπανούς και ας μην ξεχνάμε τους 60.000 SS μου­σουλμάνους. Στα WAFFEN-8S δεν υ­πήρχαν μόνο Γερμανοί. Θυμάμαι τώρα ότι την πρωτοχρονιά του 1944 όλοι οι μουσουλμάνοι SS πήραν ως δώρο από τον Χίτλερ μια χρυσή αλυσίδα που κρε­μασμένο στην άκρη της είχε ένα μικρό Κοράνι, ύστατη προσφορά του Χίτλερ προς αυτούς τους ηρωικούς άντρες που είχαν συνδέσει το μέλλον της πατρίδας τους με τη νίκη των Ευρωπαϊκών Επαναστατικών δυνάμεων. Στα WAF­FEN SS όλη αυτή την περίοδο πολέμησε ότι πιο αγνό, ότι πιο ηρωικό και ιδεαλιστικό στοιχείο υπήρχε στην Ευρωπαϊκή νεολαία. Αυτό ήταν τα WAFFEN SS.

Το Aντiδοτο : Θα μπορούσατε να μας πείτε τι γνωρίζετε για την πατρίδα μας ;


Λ.Ν. : Την Ελλάδα την έχω γνωρίσει από τα βιβλία. Είμαι λάτρης του πολιτισμού και της φιλοσοφίας σας. Όπως θα παρατηρήσατε στο γραφείο μου έχω το ά­γαλμα του Λεωνίδα. Το όνομά μου είναι επίσης ελληνικό.


Ακόμα θυμάμαι κάποτε που ρώτησα τον Χίτλερ ποια είναι η πατρίδα μας , είχα την εντύπωση πως θα μου απαντούσε η Ευρώπη. Ξέρετε όμως τι μου απάντησε ; Η Ελλάδα , Πατρίδα μας είναι η Ελλάδα.


Ελπίζω στο μέλλον να μου δοθεί η ευκαιρία να την επισκεφτώ.

Συνέντευξη του Leon Degrelle Β' μέρος. Περιοδικό «Αντίδοτο» 1989.

Το Αντίδοτο : Πως βλέπετε το αναθεωρητικό κίνημα ;

Λεόν Ντεγκρέλ : Ακριβώς αυτές τις ημέρες τε­λειώνω ένα αναθεωρητικό βιβλίο. Πριν μερικά χρόνια ήταν όπως το ευαγγέλιο , ο μύθος για τα 6 εκατομ. Ήταν ένα δόγμα. Σήμερα όμως δεν το πιστεύει ο κόσμος. Ακόμα και οι Εβραίοι τα έχουν μπερδέψει και δίνει ο καθένας απ' αυτούς , ότι νούμερα θέλει ! Λίγη ώρα πριν έρθετε στο σπίτι μου, διάβαζα ένα κείμενο του Βίζενταλ πως πέθαναν 10 εκατομ. (!!) απ' τα οποία το 1 εκ. ήταν μικρά παιδιά, σε θαλάμους αερίων. Ο Ερυθρός Σταυ­ρός όμως λέει ότι πέθαναν μόνο 350 χιλ. κατά τη διάρκεια του πολέμου και φυσικά όχι στους ανύπαρκτους θαλάμους αερίων.


Είναι φυσικό όταν υπάρχουν αρρώστιες τύφος. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε την μελέτη του Αμερικανού μηχανι­κού, Lester, σχετικά με τους «θαλάμους αε­ρίων». Διότι στις Αμερικανικές φυλακές υπάρ­χουν θάλαμοι αερίων. Εκτελούνται ποινικοί κρατoύμενoι σ’ αυτές. Τον Lester, τον είχε παραξενεύσει η ιστορία των Γερμανικών «θαλάμων αερίων». Αυτός ο κύριος παρουσίασε μια εργασία 192 σελίδων, καθαρά επιστημονική , χωρίς τίποτα το πολιτι­κό, που αποδεικνύει ότι ήταν αδύνατο να γίνονταν τέτοια πράγματα. Εμείς, ως στρατιώτες, όταν περνούσαμε στα μετόπισθεν, πηγαίναμε σε ορισμένες , «σάλες» για να σκοτώσουμε τα μι­κρόβια, που πιθανόν να είχαμε, μετά από τόσες κακουχίες. Υπήρχαν «σάλες» για αξιωματικούς και για οπλίτες. Πηγαίναμε μέσα γυμνοί και πε­ριμέναμε μέσα στην αίθουσα για 2 - 3 ώρες χω­ρίς κανένα κίνδυνο.




Το Αντίδοτο: Δηλαδή δεν υπήρχαν στην πραγ­ματικότητα «θάλαμοι αερίων» ;

Λ.Ν . : Πού να βρεθούν ; Μεταφέρθηκαν 31 τ.μ.2 στις ΗΠΑ , από τούς υποτιθέμενους «θαλάμους αερίων», για χημική ανάλυση. Διότι τα αέρια , εάν υπήρχαν, θα έπρεπε να «ποτίσουν» τα τοι­χώματα. Όλες οι αναλύσεις ήταν αρνητικές ! Οι διάφοροι «μάρτυρες» των «θαλάμων» τρέμουν μπροστά στις επιστημονικές αποδείξεις. Εάν πράγματι, ας το δεχθούμε έστω για μια στιγμή, υπήρχαν, θα πέθαιναν στην Πολωνία (Άου­σβιτς) 106 χιλ. άνθρωποι. Επομένως τα 4 ή 10 εκ. του Βίζενταλ ή τα 17 (!!) του Parwueriwue είναι αδιανόητα. Προπαντός τα 17 εκ. του Parwueriwue ξεπερνούν κατά 2 εκ. τον πληθυσμό των ε8ραίων σ' ολόκληρο τον κόσμο !


Ούτε φυσικά ο μύθος των 6 εκ. στέκει, αφού στην Ευρώπη τότέ ζούσαν 5,5 εκ. εβραίοι. Πιθα­νόν κάποιοι εβραίοι να πέθαναν από δ­ύο φορές !!! Άλλο επίσης οι «θάλαμοι αερίων»κι άλλο οι φούρνοι. Πόσοι μπορούν να καούν σ’ ένα φούρνο απ' τη στιγμή που χωράει έναν άνθρωπο ; Μέσα σε μια νύκτα στη Δρέσδη σκοτώθn­καν τόσες Γερμανίδες και παιδιά όσοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων κατά τη διάρκεια όλου ... του πολέμου. Πόσες ώρες λειτουργούσαν οι φούρνοι ; Την νύκτα δεν μπορούσαν, γιατί φαινόντουσαν από την αεροπορία. Άλλο ντοκουμέντο είναι οι φωτογραφίες της Αμερικανικής αεροπορίας. Οι Αμερικανοί κατά την διάρκεια του πολέμου φωτογράφησαν τετρά­γωνο ανά τετράγωνο όλη τη Γερμανία. Σ’ αυτές τις φωτογραφίες, που είναι γύρω στις 200 και τις έχω εδώ και δύο χρόνια διότι δεν αποτελούν πλέον στρατιωτικό μυστικό, φαίνονται κα­θαρά οι φούρνοι.


Σήμερα υπάρχουν κατάλογοι με τους ανθρώπους, που επειδή πέθαναν από τύφο ή άλλη αρρώστια, «κάηκαν» στους φούρνους. Στο Νταχάου στην είσοδο ο, υπήρχε μια τεράστια πλάκα «στη μνήμη των 286 χιλ. μαρτύρων από την Γερμανική βαρβαρότητα». Σήμερα δεν υπάρχει. Έχει αφαιρεθεί από τον επίσκοπο του Μονάχου , ο οποίος ήταν επίσκοπος στο Νταχάου και φυσικά ήξερε ότι αυτό το νούμερο είναι ψεύτικο. Τώρα έχει δημοσιευτεί στην Κομμουνιστική Διεθνή , κατάλογος μήνα – μήνα , στην θέση των 286 χιλ. υπάρχει ο αριθμός 27 χιλ. ( Τι διαφορά ! ) από τους οποίους οι 13 χιλ. πέθαναν τις τελευταίες εβδομάδες του πολέμου. Όταν χιλιάδες άνθρωποι ήρθαν στην Γερμανία για να ξεφύγουν από τους Σοβιετικούς μετέφεραν τον τύφο.


Πώς να ζήσει κάποιος χωρίς νερό και τροφή , μέσα στο κρύο με κατεστραμμένα τα πάντα γύρω του ;


Το καλοκαίρι του 1944 , οι γερμανοί δέχτηκαν ν’ ανταλλάξουν 2 εκ. εβραίους με 10 χιλ. στρατιωτικά φορτηγά. Κάτι που δεν δέχτηκαν οι Σύμμαχοι.


Πως λοιπόν οι Γερμανοί αφάνιζαν τους Εβραίους ;


Άλλη απόδειξη είναι το παράνομο κράτος του Ισραήλ. Από ποιους κατοικήθηκε ;


Από τα 2,5 εκ. Εβραίους της Κ. Ευρώπης. Για αυτό πολεμούν λυσσαλέα οποιονδήποτε μελετά γράφει και αρνείται το «ολοκαύτωμα». Στην Γαλλία απαγορεύεται να αρνηθείς το ολοκαύτωμα και τιμωρείσαι με 1 χρόνο φυλακή και 200 χιλ. φράγκα πρόστιμο όποιος αρνείται τους «θαλάμους αερίων». Φυσικά από πίσω κρύβονται αυτοί που κυβερνούν την Γαλλία. ... Στον Α.Π.Π. όταν εγώ ήμουν μικρό παιδί έλεγαν ότι οι Γερμανοί έκοβαν τα χέρια των μικρών παιδιών. !! Όταν ο πόλεμος τελείωσε , δεν παρουσιάσθηκε ούτε ένα παιδί με κομμένα χέρια.


Η «Φιγκαρό» του 1940 έλεγε ότι έδιναν στους μικρούς εβραίους δηλητηριασμένες καραμέλες ( !! ) . Μάλιστα έδινε και το μέγεθος. Αλλά ποτέ δεν βρέθηκε ούτε μια καραμέλα. Πώς να βρεθεί άλλωστε , αφού ήταν ψέμα. Οι Εβραίοι δίνουν αυτά τα νούμερα για να παίρνουν λεφτά από το Γερμανικό κράτος. Είναι σπεσιαλίστες στις πλαστογραφίες. Επίσης ο Πωλ Ρασινιέρ , σοσιαλιστής βουλευτής με πέντε χρόνια σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων , αρνείται το «ολοκαύτωμα». Αγανάκτησε όταν διάβασε όλα αυτά τα ψέματα γύρω από τα στρατόπεδα , κι έγραψε το βιβλίο « Το Ψέμα του Οδυσσέα». Είμαι σίγουρος ότι κανένας από τους δημοσιογράφους που αναφέρεται στο «ολοκαύτωμα» , δεν έχει διαβάσει έστω και ένα αναθεωρητικό βιβλίο !


Κατηγορούν τους αναθεωρητές. Μα γιατί ;


Ο Φωρισσόν είναι ένας φιλήσυχος καθηγητής πανεπιστημίου που δεν είχε τίποτα κοινό με τους «ναζί». Το αντίθετο. Ήταν αντι – ναζί. Η μητέρα του ήταν Αγγλίδα. Το κυνηγητό του Φωρισσόν γίνεται από σκοτεινές δυνάμεις. Παρόλα αυτά συνεχίζει.


Ο Rise πρόεδρος της Ιατρικής Ακαδημίας , ήταν στο Μπούχενβαλντ. Μετά τον πόλεμο έγραψε ένα βιβλίο , για το ποιοι ήταν σε αυτό το στρατόπεδο. Ένα μεγάλο μέρος ήταν ποινικοί κρατούμενοι άλλοι ήταν ομοφυλόφιλοι και κομμουνιστές. Αναφέρει επίσης ότι έπαιρναν φαγητό 2 χιλ θερμίδων την ημέρα , συν την βοήθεια του Ερυθρού Σταυρού.


Δηλαδή ζούσαν άνετα. ,τη στιγμή που εμείς στο Ανατολικό Μέ­τωπο τρώγαμε ψωμί σαν πέτρα. λειώνοντας το χιόνι για να πιούμε νερό ! Θα σας πω κάτι επί­σης που θα κάνει πoλλούς από εσάς να γελάσουν αλλά δείχνει ,πόσο καλά λειτουργούσαν τα στρατόπεδα συγκεντρώσεων. Σε κάθε στρατόπεδο υπήρχε το «σπίτι με τη ροζ λάμπα». Τι ήταν ; Πορνείο για τους φυλακισμένους. Με τιμή δύο μάρκα για είκοσι λεπτά ! Όταν βαρούσε η σάλπιγγα. όλοι αυτοί οι «σκε­λετωμένοι»; έτρεχαν για να πάρουν θέση ... Δεν νομίζω σε πολλές φυλακές σήμερα να δέχονται τέτοια πράγματα. Όλοι περνούν άσχημα σ' έναν πόλεμο. Σ ένα βαγόνι βρέθη­καν 146 παιδιά της Χιτλερικής Νεολαίας. νεκρά από το κρύο. Πολλές φωτογραφίες που μας δείχνουν για «εγκλήματα» είναι από την Δρέσδη !!!

Το Αντίδοτο : για να ξεφύγουμε κύριε Ντεγκρέλ απ ‘ αυτά τα θέματα τα οποία μας αναπτύξατε με πολλά επιχειρήματα.


Όπως θα είδατε στο 15ο τεύχος μας είχαμε γράψει για τον Μάο. Πολλοί , ακροδεξιοί και Ναζί, μας κατηγόρησαν ως αιρετικούς. Πέστε μας την γνώμη σας για τον Μάο.


Λ.Ν. : Ο Μάο ήταν επαναστάτης. Πάρα πολλά χρόνια προετοίμαζε την Μεγάλη Πορεία.
Οι Άγγλοι ήταν χειρότεροι από τους κομμουνιστές. Ήταν αποικιοκράτες. Ο Μάο αγωνίσθηκε για την ελευθερία της Κίνας. Έδωσε ψωμί στον λαό του. Αν δεν αρέσει σε πολλούς επειδή ήταν κομμουνιστής δικαίωμα τους. Εγώ πάντως τον θαυμάζω.


Το Αντίδοτο : για τον Τσε Γκεβάρα τι έχετε να πείτε ;


Λ.Ν. : ο Γκεβάρα είναι μια άλλη μεγάλη μορφή. Η δεξιά δεν έχει προσωπικότητες σαν τον Τσε. Εμείς έχουμε.


Είναι η αδυναμία της δεξιάς , διότι είναι πολύ μαλθακή. Εμείς δεν θα μπορέσουμε να βγάλουμε επαναστάτες σαν τον Τσε Γκεβάρα , διότι δεν είμαστε προετοιμασμένοι. Οι δεξιοί είναι δειλοί , δεν κάνουν για τίποτε.





Το Αντίδοτο : Κάπου γράψαμε «Κομμαντάτε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα : ΠΑΡΩΝ». Εσείς ως ηγέτης Εθνικοσοσιαλιστής , πως το κρίνετε :


Λ. Ν. : Δυστυχώς αυτό εννοούσαν προηγουμένως δεν υπάρχουν Άνδρες ( με άλφα κεφαλαίο ) σαν τον Τσε Γκεβάρα. Τσε βγάζει μόνο μια ιδεαλιστική εποχή. Σήμερα όλοι είναι υλιστές.


Το Αντίδοτο : Πως βλέπετε το ΝΑΤΟ ;


Λ. Ν. : Μα όπως ακριβώς είναι. Το πατρονάρισμα της Ευρώπης από τις ΗΠΑ. Δεν είναι συμμαχία , είναι υποδούλωση.


Το Αντίδοτο : Την ΕΟΚ ;


Λ. Ν. : Αυτοί οι ηλίθιοι δημοκράτες οδηγούν την Ευρώπη στην οικονομική αναρχία και στην αμερικανοποίηση κάθε ημέρα , 2 – 3 επιχειρήσεις πέφτουν σε Αμερικανικά χέρια. Όλα τα super market στην Ισπανία είναι ξένα. Η ΕΟΚ υπερασπίζεται μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οι πατρίδες , οι λαοί και οι εργαζόμενοι δεν την απασχολούν. Εμείς πρέπει να την πολεμήσουμε.


Το Αντίδοτο : Δεν σας «φοβίζει» το γεγονός ότι μετά τις απαντήσεις σας , κυρίως για τον Μάο και τον Τσέ , θα σας χαρακτηρίσουν και εσάς «αιρετικό» ;


Λ. Ν. : Εγώ πάντα έβλεπα με συμπάθεια τους «αιρετικούς». Έχουν κάτι το ηρωικό μέσα τους.


Το Αντίδοτο : Τι θα συμβουλεύατε τους Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές ;


Λ. Ν. : Προσοχή στην δεξιά. Για μένα η δεξιά είναι πιο επικίνδυνη από την αριστερά. Η δεξιά είναι ένας εχθρός που έχει το πρόσωπο του «φίλου».


Είναι ένας αντίπαλος σε αυτά που πιστεύουμε. Είναι δειλοί που συμμαχούν με τους πάντες , ακόμη και με τους κομμουνιστές , προκειμένου να μας χτυπήσουν. Αυτοί θέλουν την εξουσία για να κλέβουν και να τρώνε. Εμείς όταν μπήκαμε με το REX στο κοινοβούλιο , μπήκαμε για να το διαλύσουμε. Όχι για να παίξουμε το κοινοβουλευτικό παιχνίδι. Ο κ. Μπλας Πινιάρ τι θα κάνει κι αν βγει βουλευτής ;


Το Αντίδοτο : Ο κ. Πινιάρ είναι της «εθνικής δεξιάς».


Λ.Ν. : Τόσο το χειρότερο. Τι θα κάνει και αν πάει στις Βρυξέλλες ; ΤΙΠΟΤΑ. Παρουσία ; Αρνητική. Όλα του θα είναι ένα τίποτα ...

H συγκλονιστική επιστολή πατέρα δολοφονημένου από τους Σιωνιστές , παιδιού.

Η παρακάτω συγκλονιστική επιστολή ενός Παλαιστίνιου πατέρα προς έναν άλλον, που αυτό που τους ενώνει είναι τα δολοφονημένα εν ψυχρώ παιδιά τους από τις ισραηλινές δυνάμεις Κατοχής, δικαιολογεί την διαρκή μας ενασχόληση με το μείζον θέμα του καιρού μας. Μαθήματα ζωής και αξιοπρέπειας μέσα από μια κατάσταση που δείχνει να μην περιέχει παρά τον πόνο και την απελπισία.


Αγαπητέ Χισάμ , πατέρα του Αχμέτ - ας αναπαυτεί εν ειρήνη.


Έμαθα τον θάνατο του γιού σου, Αχμέτ Μουσά, από μια μονάχα πρόταση στα νέα του Παλαιστινιακού σταθμού Μάαν την περασμένη Τρίτη: " Ο Αχμέτ Μουσά, ένα νέο παιδί, σκοτώθηκε από σφαίρα των Κατοχικών δυνάμεων στο Νιλίν". Αμέσως με κατέλαβε ένα σοκ, η θλίψη και πικρά δάκρυα. Και πάνω από όλα εκείνο το αδυσώπητο αίσθημα της αδυναμίας που το γνωρίζω πολύ καλά. Εμείς οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τον θάνατο. Κι όχι επειδή είναι στρατιώτες στη μάχη αλλά γιατί δεν μπορούμε να τα φυλακίσουμε στα σπίτια μας. Πρέπει να ζήσουν τις ζωές τους, να παίξουν έξω από το σπίτι, να πάνε στο σχολείο. Λέμε στους εαυτούς μας ότι πρέπει να υπάρχει στη γη μας ένα ασφαλές μέρος για να προστατεύει τα μικρά. Δεν θα έπρεπε να είναι τα χωριά μας ασφαλή; Δεν θα έπρεπε να είναι οι αυλές των σπιτιών μας ασφαλείς; Και το ασφαλέστερο μέρος όλων δεν θα έπρεπε να είναι η αυλή του σχολείου;


Όμως τα παιδιά μας ακόμη δολοφονούνται εν ψυχρώ μπροστά στα σπίτια μας, στην καρδιά των χωριών και των σχολείων μας. Μιαν άλλη μαύρη Τρίτη πριν ενάμιση χρόνο στρατιώτες της Κατοχής σκότωσαν την αγαπημένη μου δεκάχρονη κόρη. Η Αμπίρ Αραμίν πυροβολήθηκε στο κεφάλι μπροστά στο σχολείο της στο χωριό Ανάτα, στις 16 Ιανουαρίου 2007. Ο Αχμέτ και η Αμπίρ πέρασαν την ίδια μέρα της εβδομάδος, στην ίδια ηλικία, και οι δύο πυροβολήθηκαν στο κεφάλι από τον ίδιο τύπο δολοφόνου: έναν ισραηλινό συνοριοφύλακα.Τη στιγμή που άκουσα τα νέα για τον θάνατο του γιού σου, βρέθηκα να του μιλάω δυνατά:Αχμέτ, σε παρακαλώ, δώσε τα χαιρετίσματα και την αγάπη μου στην Αμπίρ.


Οι δυο αγνές ψυχές σας θα συναντηθούν στον παράδεισο. Πορεύσου εν ειρήνη αγαπημένε, μη φοβάσαι γιατί δεν είσαι μόνος, υπάρχουν άλλοι που σε περιμένουν. Έτοιμα να σε χαιρετίσουν είναι πάνω από χίλια παιδιά Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν από το 2000. Και παρότι, Αχμέτ, ελπίζω ολόψυχα ότι θα είσαι το τελευταίο θύμα αυτών των νομιμοποιημένων ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ - ποίος θα σκοτωθεί μετά;Εμείς οι Παλαιστίνιοι γονείς δεν είμαστε απολύτως υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στα παιδιά μας; Γιατί επιτρέπουμε στα παιδιά μας να βγαίνουν στους δρόμους στο φως της μέρας; Γιατί τους επιτρέπουμε να παίζουν έξω από το σπίτι; Γιατί όχι απλώς τ' αφήνουμε αλλά και τα ενθαρρύνουμε να πηγαίνουν στο σχολείο και να εκπαιδεύονται; Κι ακόμη σημαντικότερο, κατηγορώ τα παιδιά - μάρτυρες, πώς τολμάτε να βάζετε τα κεφάλια σας στον δρόμο των Ισραηλινών σκοπευτών;


Ας προσπαθήσουμε να είμαστε λογικοί: Οι στρατιώτες της Κατοχής δεν θέλουν στην πραγματικότητα να σκοτώσουν τα παιδιά μας, δεν μπορεί να είναι μια εσκεμμένη πολιτική τρομοκράτησης και βίας, απλώς προσπαθούν να μας βοηθήσουν να τα διατηρήσουμε σε ασφαλές μέρος. Και ξεκάθαρα πιστεύουν ότι το ασφαλέστερο μέρος για τα παιδιά μας, όπου κανείς δεν μπορεί να τα βλάψει, είναι ο τάφος τους.Όταν άκουσα τι συνέβη στον Αχμέτ, διάβαζα ένα βιβλίο για τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα και τους ειδικούς νόμους που αφορούν τα παιδιά σε καιρό πολέμου και ένοπλης πάλης. Κάθε Παλαιστίνιος πρέπει να διαβάσει τους νόμους αυτούς μέχρι να μάθει τα δικαιώματά του και κάθε Ισραηλινός θα έπρεπε να διαβάσει τους ίδιους νόμους μέχρι να καταλάβει την τερατωδία των εγκληματικών πρακτικών του ισραηλινού στρατού κατά του Παλαιστινιακού λαού.


Ο στρατηγός Γκάμπι Ασκενάζι, επιτελάρχης των ισραηλινών Κατοχικών δυνάμεων, είπε: "Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η απώλεια της ανθρωπιάς (των στρατιωτών) από την συνεχιζόμενη σύρραξη";. Πρέπει να πληροφορήσω τον διακεκριμένο στρατηγό ότι έχασε την ανθρωπιά του πολύ καιρό πριν. Αυτός και ο στρατός του θα έπρεπε να φοβούνται για την απώλεια της ανθρωπιάς τους αφού υπό την ηγεσία του ο ισραηλινός στρατός σκότωσε τον Αχμέτ Μουσά. Κι αν δεν τον νοιάζει, αφού ο Αχμέτ είναι Παλαιστίνιος, ο στρατηγός Ασκενάζι θα έπρεπε τουλάχιστον να φοβάται ότι ο στρατός του απώλεσε την ανθρωπιά του στην συμπεριφορά του έναντι Ισραηλινών επίσης.


Έχουμε όλοι δει το πώς οι Ισραηλινοί στρατιώτες φέρονται στους ίδιους τους ανθρώπους τους που ενώνονται μαζί μας στις ειρηνικές διαμαρτυρίες στο Μπιλίν, στο Νιλίν, στο Αρτάς, στη Γαλιλαία και στην Τουλκαρέμ. Είδε ο στρατηγός τους στρατιώτες που πυροβόλησαν την δρ Τσφιγιά Σαπίρα και τον υιό της Ιταμάρ, που συμμετείχαν στην ειρηνική μας πορεία στο χωριό Σούφα της Τουλκαρέμ, μαζί με άλλους πολλούς ειρηνιστές; Φαντάζομαι ότι το είδε, στην πραγματικότητα μάλλον αυτός διέταξε την επιχείρηση, κι αυτήν κι άλλες παρόμοιες. Κοίτα καλά, στρατηγέ, και θα βρεις την πηγή του φόβου σου.Ο Χισάμ, ο Αχμέτ και η Αμπίρ έχουν πάει στη μέλλουσα ζωή και σου υπόσχομαι ότι αιωνίως θα επιβιώνουν των δολοφόνων τους. Τα παιδιά μας είναι η επιτομή της αθώας ανθρωπότητας και οι φονιάδες τους είναι οι πιο κατάπτυστοι εγκληματίες.


Μα όσο υπάρχουν τέτοιοι ανελέητοι άνθρωποι στον κατοχικό στρατό, έχε κατά νου ότι υπάρχουν χιλιάδες Ισραηλινοί που αρνούνται να συμμετάσχουν σε τέτοια εγκλήματα, που ντρέπονται για τις κηλίδες αίματος στις στολές του ισραηλινού στρατού και για όσους αποκαλούν τη συμπεριφορά του ηθική ή δημοκρατική. Υπάρχουν Ισραηλινοί σαν την Τσφίγια και τον Ιταμάρ που αισθάνονται ηθικό και ανθρώπινο καθήκον τους να μας συμπαραστέκονται. Σκότωσαν τα παιδιά μας, Χισάμ. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε από το να συνεχίσουμε τη μάχη ; Ποτέ δεν θα καταθέσουμε τα όπλα. Γιατί παρά την προηγμένη πολεμική τεχνολογία και τη θανατηφόρο δύναμη που αντιμετωπίζουμε, εμείς έχουμε τα πιο επικίνδυνα όπλα. Είναι τα όπλα της ηθικής και της δικαιοσύνης. Δεν θα τα καταθέσουμε ενώπιον της βαρβαρότητας και θα είμαστε ακλόνητοι στην απαίτηση δικαιοσύνης για τα παιδιά μας. Οι φονιάδες του Αχμέτ και της Αμπίρ πρέπει να δικαστούν και να καταδικαστούν ως εγκληματίες. Να το ξεκαθαρίσω: δεν ζητάμε εκδίκηση.

Η δικαιοσύνη για τα αγαπημένα μας νεκρά παιδιά δεν θα υπηρετηθεί με τον φόνο ενός ισραηλινού κοριτσιού μπροστά στο σχολείο του ή με τον φόνο ενός ισραηλινού αγοριού με μια σφαίρα στο κεφάλι. Θα αρνηθούμε την ανταπόδοση των βίαιων μέσων της Κατοχής. Εσύ κι εγώ και κάθε Παλαιστίνιος πρέπει να αφήσουμε την ηθική, την ανθρωπιά και τη διδασκαλία της μεγάλης μας πίστης να μας οδηγούν.


αντιγραφή από το

www.egolpio.wordpress.com

Commandante Che Guevara.

« η Shell , η Esso , και η Texaco του Ροκφέλερ μαζί με την αμερικανική κυβέρνηση μας έριξαν στην αγκαλιά των Σοβιετικών »


« Εάν οι εθνικές ιδιομορφίες δεν γίνονται σεβαστές στους κόλπους του διεθνιστικού σοσιαλισμού , τότε δεν έχουμε καμιά θέση ανάμεσα του. Η σοβιετική προστασία αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη της αυτόνομης εθνικιστικής προσωπικότητας της Κούβας »

« Ομολογώ με όλη μου την ειλικρίνεια ότι η πτώση του Περόν με πίκρανε βαθιά ... Η αργεντινή ήταν ο ιππότης όλων εκείνων που πιστεύουν ότι ο εχθρός βρίσκεται στον Βορρά. »


« Ο ιντιβιντουαλισμός πρέπει να εξαφανιστεί από την Κούβα ... πρέπει να υπάρξει μια ορθή αξιοποίηση του ατόμου με σκοπό το πλήρες όφελος της κοινότητας »


Commandante Che Guevara.

Αυτονομία.

του Ι.Κ.

Να το επαναστατικό σύνθημα , να ο επαναστατικός ορίζοντας μιας «φράξιας» αγωνιστών , να το επαναστατικό παρόν της δικιάς μας εθνικιστικής γενιάς.


Τι σημαίνει αυτονομία.

Η λέξη προέρχεται από το αυτός δηλ. εγώ και τον Νόμο. Σημαίνει ότι εγώ καθορίζω τους νόμους ιδεολογικούς – πολιτικούς , ότι εγώ οριοθετώ κοινωνικά δίχως κατ΄ ανάγκη να έχω πολιτική ή κομματική οργάνωση ή εκπροσώπηση. Δηλαδή μπορώ να κινηθώ στο επίπεδο του πανεπιστημίου , των συνδικάτων , της γειτονιάς και της περιοχής , του αθλητισμού , της τέχνης και κουλτούρας , του σχολείου , της οικολογίας , «μεμονωμένα» , αυτόνομα χωρίς να με περιορίζει αυτή στην άσκηση του «λόγου» μου.


Είναι αναγκαίο αυτό ;


ΟΧΙ μόνο είναι αναγκαίο αλλά είναι και το μόνο ρεαλιστικό κάτω απ' τις σημερινές συνθήκες. Σήμερα, προς το παρόν , τα κόμματα και οι οργανώσεις είναι απάτη. Δεν προσφέρουν τίποτα περισσότερο από μια εκτόνωση. Μια λεκτική επαναστα­τική γυμναστική.


Αντίθετα μια αυθόρμητη ανένταχτη ορ­γάνωση εθνικιστών σ' επίπεδο πανεπιστη­μίου ή κοινωνικής ομάδος έχει να προσ­φέρει πάρα πολλά. Ένας ελεύθερος κοι­νωνικός συνδικαλισμός σ' όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής θα δώσει φερεγγυότη­τα στον πολιτικό μας λόγο.


Αυτόνομες κοινωνικές επιτροπές βά­σεως , να τι μας λείπει. Χωρίς την κομματι­κή ταμπέλα, μ' ένα κατάλληλο ρεαλιστικό ριζοσπαστικό λόγο , μπορούμε να ελέγξουμε και να καθοδηγήσουμε πολλές πολιτικές εξελίξεις.

Δεν χρειαζόμαστε «αρχηγούς». Χρειαζόμαστε απλά μια ξεκάθαρη ιδεολογική και κοινωνική γραμμή , ανθρώπους που να γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύουμε και τι ζητάμε από αυτούς. Δεν θέλουμε ρομπότ και ούτε χρειαζόμαστε καθάριες ελεύθερες βουλήσεις , που να πιστεύουν με κριτικό «αντιπολιτευτικό» πνεύμα στην ΙΔΕΑ , στον σκοπό μας.


Δεν έχουμε δόγματα αλλά αρχές. Οι αρχές μας περιλαμβάνουν μια διαλεκτική τριαδική ενότητα η οποία είναι :


α) Κατοχύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας και πολιτιστικής ουδετερότητας του κάθε έθνους.


β) Σοσιαλιστική οικοδόμηση του κράτους και των κοινωνικών δομών της πολιτείας.


γ) Οργανική συνοχική και αλληλοδιείσδυση μεταξύ κράτους - λαού - πολίτη.


Η αυτονομία σήμερα αποτελεί το μόνον πολιτικό μέσον για να κρατήσουμε ζωντανή την πίστη μας , για να ασκήσουμε κοινωνικό λόγο. Μέσα σε συνθήκες πλήρους κοινωνικού δαρβινισμού που επικρατούν στον σημερινό «εθνικιστικό» χώρο , όποια αυτόνομη ομάδα καταφέρει να περάσει τις ιδέες της , την πολιτική της αυτή θα διαμορφώσει και τις προϋποθέσεις ανάπτυξης του κινήματος μας.


Η αυτονομία αποτελεί αποκλειστικά το πρώτο μεταβατικό στάδιο. Σε ένα ανώτερο στάδιο όλες αυτές οι αυτόνομες εθνικιστικές ομάδες θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μέσα από τους εκπαιδευτικούς χώρους , τα εργοστάσια , τις ομάδες κοινωνικής παρέμβασης , έναν πολιτικό πλέον φορέα , ο οποίος καθώς και τα μέλη του έχουν «ψηθεί» στον αγώνα , ο καθένας στην «ειδικότητα» του θα έχει πολιτικό πρόγραμμα.


Οι προσανατολισμοί του εθνικιστικού κινήματος πρέπει να είναι σε καθαρά κοινωνικά θέματα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν μας ενδιαφέρουν τα εθνικά ( Κυπριακό , Βορειοηπειρωτικό , Μακεδονικό ). Απλά τότε και μόνο τότε θα μας πλησιάσει ο κόσμος , όταν δει ότι οι λύσεις που του προσφέρουμε εμείς , οδηγούν σε μια διέξοδο τα προβλήματα του.


Πρέπει να πείσουμε το λαό ότι εμείς είμαστε κάτι το διαφορετικό σε σχέση με το κομματικό καπιταλιστικό κατεστημένο. Πρέπει να πειστεί ο λαός ότι αν ακολουθήσει το δικό μας δρόμο δεν θα προδωθεί , δεν θα χρησιμοποιηθεί για να πάρουμε απλά την εξουσία , και να συνεχίσουμε την δυναστεία του κεφαλαίου και της παρασιτοκρατίας με άλλη μορφή.

Κάτω από τις σημερινές συνθήκες καμιά ομάδα δεν φαίνεται να μπορεί να εκπληρώσει αυτούς τους στόχους. Και αυτό ίσως γιατί ο νέος εθνικισμός τώρα προσπαθεί να ορθοποδήσει μακριά από φαντάσματα , τις καταστάσεις και ιδέες του παρελθόντος.


Οι εθνικιστές είναι καιρός πλέον να ασχοληθούν σοβαρά με τα προβλήματα και τις ανάγκες του λαού.


Η σημερινή κοινωνία μας δεν έχει ανάγκη από φιλοσόφους αλλά από πολιτικούς στρατιώτες και κοινωνικούς επαναστάτες.


Έχει ανάγκη από έργα και όχι από λόγια.


Περιοδικό «Αντίδοτο» δέκατο έκτο τεύχος Οκτώβρης 1988.

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης , το Λιοντάρι του Μοριά.

του Πάνου Βερζοβίτη.

Αντάρτης , πολεμιστής , ηγέτης και ελευθερωτής. Στα χρόνια πριν τον ξεσηκωμό με ελάχιστους συναγωνιστές του συνεχίζει να παλεύει για την πραγματοποίηση του ονείρου πιστός στον σκοπό. Στα βουνά της Γορτυνίας , άρρωστος από τις κακουχίες και τις δυσκολίες του βουνού , διωκόμενος από Τούρκους και Έλληνες συνεργάτες του σουλτάνου , σαν άγριο λιοντάρι γυρνάει στα βουνά της Αρκαδίας για να οργανώσει και να στρατολογήσει.


Όλοι του κλείνουν την πόρτα. Λίγοι τον βοηθούν και ακόμα λιγότεροι του συμπαραστέκονται έμπρακτα. Και όμως το όνειρο με θυσίες , αίμα και πίστη γίνεται πραγματικότητα. Σύντομα δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι και χιλιάδες Οβρίοι βρίσκουν τον θάνατο μέσα στα στενά σοκάκια της Τριπολιτσάς. Το άλογο του δεν πατάει σε έδαφος για πολλές εκατοντάδες μέτρα. Το αίμα του κατακτητή και του αιώνιου τοκογλύφου ρέει μερόνυχτα πληρώνοντας για τις ατιμώσεις , τον ξεριζωμό και την σφαγή της φυλής.


Ο εμφύλιος σπαραγμός δεν αργεί να έρθει. Ντόπιοι καιροσκόποι σε συνεργασία με τους ξένους , νέους στην ουσία κατακτητές τον ρίχνουν σε υγρό μπουντρούμι. Ο ξεσηκωμός του λαού είναι εμπόδιο για την εκτέλεση της ποινής. Κανείς δεν θα τολμήσει να αγγίξει το λιοντάρι του Μοριά.


Ο Κολοκοτρώνης πέθανε και θάφτηκε στην Αθήνα στις 3 Φεβρουαρίου 1843. Στις 10 Οκτωβρίου 1930 τα οστά του διακομίσθηκαν στο Μνημείο των Προκρίτων , δίπλα στην πλατεία Άρεως της Τρίπολης , για να τοποθετηθούν αργότερα , στις 25 Σεπτεμβρίου 1993 , σε ειδική κρύπτη στη βάση του ανδριάντα του, που τον αναπαριστά πάνω στο άλογο του και που αναγέρθηκε στο κάτω μέρος της πλατείας.


Εμείς είμασταν εκεί.

Εκεί στο λιτό μνημείο , δίπλα στο οστεοφυλάκιο του μεγάλου πολεμιστή , αντάρτη και ελευθερωτή.


Με ένα πανό που έγραφε με κόκκινα γράμματα το αυτονόητο :


«Ελευθερία».


Αιωνία του η μνήμη.

“Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά , κι ο ήλιος στα λαγκάδια , έτσι λάμπει κι η Κλεφτουριά , οι Κολοκοτρωναίοι…

Οι Ευρωπαίοι Εθνικοεπαναστάτες και το Αραβικό Αντισιωνιστικό κίνημα.

του Αλεξόπουλου Στέλιου.


Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οι πιστοί μαχητές και υποστηρικτές του Εθνικοσοσιαλισμού βρίσκουν καταφύγιο στην Μέση Ανατολή. Κυρίως στην Αίγυπτο και την Συρία όπου και αναδιοργανώνουν τον στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες. Στα επόμενα χρόνια με την βοήθεια των Εθνικοσοσιαλιστών η Αίγυπτος δημιουργεί μια στρατιωτική βάση για την υποστήριξη Αλγερινών , Μαροκινών και Τυνήσιων ανταρτών.


Το Κάιρο γίνεται το κέντρο του αντάρτικου FLN ενώ πρώην μέλη της Βοσνιακής Μεραρχίας «Handschar» βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων στα σύνορα με την Τυνησία. Το εθνικιστικό καθεστώς του Αιγυπτίου προέδρου Νάσερ ανοίγει τον δρόμο σε εκατοντάδες Εθνικοσοσιαλιστές οι οποίοι καταλαμβάνουν θέσεις κλειδιά της κυβέρνησης. Ο Otto Skorzeny τυγχάνει του απολύτου σεβασμού από τον πρόεδρο Νάσερ και αυτός με την σειρά του εκπαιδεύει εκατοντάδες στρατιώτες του καθεστώτος σε ανορθόδοξες επιχειρήσεις στο περιβάλλον της ερήμου. Παράλληλα με δική του μέριμνα παρέχεται προστασία σε Γερμανούς επιστήμονες και τεχνικούς που δουλεύουν στα μυστικά στρατιωτικά προγράμματα της Αιγύπτου. Βασικοί συντελεστές της αντισιωνιστικής προπαγάνδας της κυβέρνησης του Νάσερ υπήρξαν Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές.


Όμως και πέρα από τον Ατλαντικό υπήρξε στενή και ουσιαστική συνεργασία μεταξύ Αράβων και Εθνικοσοσιαλιστών. Στόχος η συντριβή του Σιωνισμού με κάθε μέσο. Ο συγγραφέας του «Imperium» Francis Parker Yockey καθώς και ο H. Keith Thompson επισκέπτονται το Κάιρο και έρχονται σε επαφή με τον Νάσερ. Δεν λείπει από αυτές τις επαφές και ο Αμερικανός Εθνικοσοσιαλιστής George Lincoln Rockwell.


Μετά την φυγή των μελών της PLO από την Ιορδανία ο Γιασέρ Αραφάτ ιδρύει μια νέα οργάνωση ονομαζόμενη «Μαύρος Σεπτέμβρης». Η οργάνωση αυτή φέρνει σε πέρας μερικές από τις πιο ριψοκίνδυνες ενέργειες ενάντια στους Σιωνιστές με αποκορύφωμα την απαγωγή και εκτέλεση Ισραηλινών αθλητών στο Μόναχο το 1972.


Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί Εθνικοσοσιαλιστές και Φασίστες πολεμούν στο πλευρό των Αράβων πολεμιστών. Ο Robert Courdroy βετεράνος των Βελγικών Waffen - SS πεθαίνει στην μάχη στα πλαίσια καταδρομικής επιχείρησης στο πλευρό των Παλαιστινίων το 1968.


Ο Francois Genoud μέλος του Ε/Σ κόμματος στην Ελβετία συνδέθηκε τα χρόνια μετά τον πόλεμο με τον Αραβικό κόσμο και ίδρυσε την Αραβική εμπορική τράπεζα στην Γενεύη μέσω της οποίας χρηματοδότησε τους Παλαιστίνιους αντιστασιακούς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Υποστήριξε με οικονομικά μέσα την υπεράσπιση του Adolf Eichmann , ενίσχυσε αντισιωνιστικές οργανώσεις και Παλαιστινιακά μέσα προπαγάνδας και βοήθησε Παλαιστίνιους αεροπειρατές. Υπήρξε στενός φίλος του συνιδρυτή του PFLP Dr. Waddi Haddad. Το 1993 εκρήγνυται μια βόμβα έξω από το σπίτι του αλλά διαφεύγει χωρίς να τραυματιστεί. Παγιδευμένος από την Mossad αυτοκτονεί με δηλητήριο τον Μάιο του 1996.


Όμως στην μάχη ενάντια στον διεθνή ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό συσπειρώνονται άνθρωποι που κανείς δεν το περιμένει ακόμα και πρώην πολιτικοί αντίπαλοι. Ο Giangiacomo Feltrinelli εκδότης και οικονομικός υποστηρικτής κομμουνιστικών εντύπων συναντιέται με τον βετεράνο πολεμιστή και Φασίστα Ιταλό πρίγκιπα Valerio Borghese και σχεδιάζουν από κοινού τρόπους για να παλέψουν μαζί ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό.


Ο γνωστός Βέλγος πολιτικός Jean Thiriart , υποστηρικτής του ρεύματος του «Τρίτου Δρόμου» ταξιδεύει σε αραβικές χώρες ώστε να κερδίσει υποστήριξη για την ιδέα της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής ακτιβιστικής οργάνωσης ενάντια στις κατοχικές αμερικανικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Για ένα διάστημα είναι σύμβουλος της Fatah και της PLO καθώς και στενός συνεργάτης του Αραφάτ. Επίσης επισκέπτεται τον Σαντάμ Χουσείν στο Ιράκ ενώ υπήρξε συνεργάτης του ηγέτη του PFLP George Habash.


Ο ηγέτης του PFLP αν και οι εγχώριοι «ψευτοαριστεροί» το κρύβουν επιμελώς για ευνόητους λόγους είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια της δράσης του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» ( PFLP ) λαμβάνει σημαντική βοήθεια από νεοφασίστες και από την λεγόμενη «Μαύρη Διεθνή». Οι επιθέσεις της οργάνωσης του έχουν την αμέριστη και ουσιαστική υποστήριξη ομάδας Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών και την αμέριστη συμπαράσταση του ηγέτη τους Odfried Hepp.

Φωτογραφίες της "Ομάδας Μάχης Hoffmann" :

Σε παλαιότερο κείμενο στον "Μαύρο Κρίνο" δημοσιεύτηκε κείμενο για την ομάδα Hoffmann*.


Φωτογραφίες της "Ομάδας Μάχης Hoffmann" από στρατιωτική εκπαίδευση στον Λίβανο και το εξώφυλλο εντύπου Γερμανών Συντρόφων :

Στα τέλη του ’70 μια νέα εθνικοσοσιαλιστική ομάδα κάνει την εμφάνιση της. Είναι η ομάδα «Freikorps Adolf Hitler» που ιδρύθηκε από τον Udo Albrecht και συμμετείχε στις αιματηρές μάχες ενάντια στον βασιλιά Χουσείν της Ιορδανίας. Το 1978 η αστυνομία συλλαμβάνει μέλη της ομάδας και αρχίζει το κυνήγι με φυλακίσεις και διώξεις ενάντια στα μέλη της οργάνωσης.


Μια ακόμα άγνωστη παράμετρος είναι ότι στην Κύπρο σε επιχείρηση της PLO ενάντια στους Σιωνιστές ανάμεσα στην ομάδα των κομμάντο συμμετείχε Ευρωπαίος σύντροφος προερχόμενος μάλιστα από το κίνημα των Εθνικοσοσιαλιστών Skinhead .

Ahmed Rami.


Ένα ακόμα πρόσωπο που συνδέεται με Ευρωπαίους Εθνικοσοσιαλιστές είναι ο Ahmed Rami. Ο Ahmed Rami είναι Μαροκινός συγγραφέας και αρνητής του «ολοκαυτώματος». Μόνιμος κάτοικος Σουηδίας ( είχε ζητήσει άσυλο το 1973 ) ιδρυτής του "Radio Islam" στην Στοκχόλμη και φανατικός εχθρός του Ισραήλ. Λόγω της έντονης αντισιωνιστικής ρητορικής του διώχθηκε και φυλακίστηκε για 6 μήνες από την κυβέρνηση της Σουηδίας ενώ η ραδιοφωνική εκπομπή διακόπηκε. Οι Σουηδοί σύντροφοι τον κάλεσαν σε Εθνικοσοσιαλιστική συνάντηση όπου και συμμετείχε ως ομιλητής σε ζητήματα γύρω από τον διεθνή Σιωνισμό. Για μικρό χρονικό διάστημα η προσωπική του φρουρά αποτελείτο από Σουηδούς Εθνικοσοσιαλιστές ενώ παράλληλα το Σουηδικό κίνημα προχώρησε σε έκδοση και διανομή των βιβλίων του.



( σχετικός σύνδεσμος :


http://www.arminius.se/?q=rami%2C+ahmed&binfo=search&submit.x=0&submit.y=0&submit=Search )



Στον πόλεμο του κόλπου του 1991 Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές έρχονται σε επαφή με την Ιρακινή πρεσβεία και ζητούν την μετάβαση τους στο Ιράκ ώστε να πολεμήσουν στο πλευρό των Ιρακινών στρατευμάτων ενάντια στους Αμερικανοσιωνιστές. Ο υπεύθυνος αυτής της πρωτοβουλίας αυτής Heinz Reisz εμφανίζεται στην κρατική τηλεόραση του κρατιδίου της Έσσης στην Γερμανία λέγοντας :

«Ζήτω η μάχη για τον Σαντάμ Χουσείν , Ζήτω ο Ιρακινός λαός , Ζήτω ο ηγέτης τους , ο Θεός να προστατεύει τους Άραβες». Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί 500 Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές παρέλασαν στην Βαγδάτη τις παραμονές του πολέμου με στολές που σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες «θύμιζαν παρέλαση των SS». Παραμένει άγνωστο αν συμμετείχαν σε μάχες ενάντια στους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους.



*Παλαιότερο κείμενο για την ιστορία και την δράση της ομάδας μάχης Hoffmann που πολέμησε στο πλευρό της Παλαιστινιακής PLO :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/hoffmann-plo.html

Συνεχίζουν τις προκλήσεις οι «ψευτοελληνόψυχοι» και τα τσιράκια τους.

Συγκεκριμένα πρόσφατα σε ιστοσελίδα που διατηρούν οι γραφικοί υμνητές της φιλοαμερικάνικης 21ης Απριλίου , οι θαυμαστές των ΜΑΤ , ΕΚΑΜ και λοιπών «δυνάμεων ασφαλείας» προχώρησαν σε άλλη μια αλητεία.


Γράφοντας κάποιοι από αυτούς με ονόματα Συντρόφων και δημιουργώντας εικονικούς ηλεκτρονικούς διαλόγους προσπάθησαν να μας συνδέσουν με πρόσφατο εμπρησμό (;) γνωστής ακροδεξιάς εφημερίδας. Δημοσίευσαν σχετικά σχόλια στο chat-box που διατηρούν ώστε να δημιουργήσουν εντυπώσεις στα μέλη τους.


Επίσης γνωστά σε εμάς γελοία υποκείμενα γλείφτες των δυνάμεων καταστολής και παιδάκια με βαριά ψυχολογικά προβλήματα επειδή δεν πέρασαν στην «μεγάλη των μπάτσων σχολή» σε μια απέλπιδα προσπάθεια να δημιουργήσουν εντυπώσεις προσπάθησαν να παρουσιάσουν ως ... «αρχηγό» (!) του Μαύρου Κρίνου πρώην μέλος γνωστής πολιτικής οργάνωσης ένα άτομο που ουδεμία σχέση έχουμε μαζί του και στο παρελθόν αλλά και τώρα.


Προς όλους αυτούς :


Πέρα από το ότι είστε γελοίοι είστε συκοφάντες και ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ.



Προσπαθείτε με γελοία μέσα να ρίξετε λάσπη σε όλους αυτούς που δεν δέχονται την άθλια ρητορική σας και την φτηνή σας προπαγάνδα.



Εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε ότι μέρος των εν λόγω σχολίων είχαν να κάνουν με συκοφαντική υβριστική επίθεση εναντίον του Στέφανου Γκέκα υπεύθυνου του Εθνοφυλετικού Συνδέσμου ΑΡΜΑ και φυσικά και αυτό ΔΕΝ είναι τυχαίο.



Η συγκεκριμένη κίνηση εντάσσεται στα πλαίσια μιας ευρύτερης λασπολογίας που εντείνεται κατά καιρούς αναλόγως με τις δημοσιεύσεις μας. Πρόσφατα σε άλλη γνωστή ιστοσελίδα σε συνεχή εμετικά δημοσιεύματα γινόταν λόγος για την συντακτική μας ομάδα με χαρακτηρισμούς που ταιριάζουν μόνο σε γελοία υποκείμενα.



Η πρόσφατη δημοσίευση εκ μέρους μας φωτογραφίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου δίπλα σε γνωστούς Σιωνιστές καθώς και η αναδημοσίευση σχετικού κειμένου που δείχνει την πραγματική φύση της 21ης Απριλίου εξόργισε τους «ψευτοελληνόψυχους» και αμέσως μετά ακολούθησαν εκ μέρους τους συνεχή καταιγιστικά δημοσιεύματα εναντίον μας γεμάτα λάσπη και ψέματα.



Το αποκορύφωμα της γελοιότητας τους ήταν η δημοσίευση σχολίων στο εν λόγω chat-box με τα οποία δεν έχουμε την παραμικρή σχέση.


Οι διαχειριστές του εν λόγω chat-box αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα επόμενα προβοκατόρικα σχόλια που θα δημοσιευτούν και δεν σβηστούν άμεσα.



Στα 2 χρόνια που υπάρχει η συντακτική μας ομάδα και διατηρούμε αυτό το ιστολόγιο έχουμε δεχτεί δεκάδες ανάλογες λασπολογίες - όχι μόνο στο διαδίκτυο - από τα γνωστά άτομα που δρουν προβοκατόρικα στον Ελληνικό Εθνικιστικό χώρο με πλάτες μυστικών υπηρεσιών και παραγόντων της γνωστής πρεσβείας.



Τους κάνουμε γνωστό λοιπόν ότι :


Όχι απλά δεν θα σταματήσουμε να προβάλλουμε το αληθινό πρόσωπο της φιλοαμερικάνικης ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς αλλά θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυνατά για την υπεράσπιση της αλήθειας και την ενίσχυση του Εθνικοεπαναστατικού Κινήματος.


Και τελειώνουμε με ένα νέο Quiz το οποίο καλούνται οι αναγνώστες μας να λύσουν :


Ποιος γνωστός εκδότης φιλοκυπατζίδικης ακροδεξιάς «ελληνόψυχης» εφημερίδας - μακαρίτης εδώ και χρόνια - διατηρούσε υπόγειες άριστες σχέσεις με Τούρκο φανατικό ανθέλληνα , πράκτορα της MIT και γνωστό «μειονοτικό» της Θράκης που σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν ελάχιστα χρόνια στην περιοχή της Θράκης ;



Για να σας βοηθήσουμε να λύσετε το quiz είναι ο ίδιος που έγραφε στην φυλλάδα του ότι «επειδή οι Τούρκοι έχουν την ημισέληνο ως επίσημο σύμβολο και η ημισέληνος είναι από την εποχή του Βυζαντίου πρέπει και εμείς ( σ.σ. οι αναγνώστες του ) να βγαίνουμε στον δρόμο με σημαίες που θα έχουν την γαλανόλευκη ημισέληνο» !!!!!



Επίσης ζητούσε «σεμνά και ταπεινά» την δημιουργία ταγμάτων θανάτου από Χριστιανούς που θα είναι «κομάντο αυτοκτονίας» !!!



Ο παραλογισμός λοιπόν στο μεγαλείο του αλλά και το κιτς μαζί με το ρουφιανιλίκι αποδεικνύετε το βασικό συστατικό του «πολιτικού λόγου» της φιλονατοικής ελληνικής ακροδεξιάς. Μια ακροδεξιά που παίζει τον ίδιο ακριβώς ρόλο με τον την γνωστή antifa !


Μποϋκοτάζ στις φυλλάδες της αστικής ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς !

Resistenza Nazionale / Italy

http://www.resistenza-nazionale.blogspot.com/

Τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός ;

του Γ.Π.Π.

Μια σιδερόφρακτη πανοπλία είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός. Ένα βαρύ φορτίο. Πολλοί επιχειρούν να το σηκώσουν , λίγοι μπορούν , μα ακόμα πιο λίγοι μπορούν να περπατήσουν. Έτσι για να πορευθούν , φροντίζουν να ξαλαφρωθούν λίγο από το φορτίο. Και πορεύονται ... Αχ ! αυτοί οι «μισοί ιππότες». Πώς να τους ονομάσω άραγε ; Συμβιβασμό , συμβιβασμό τους λέω ...

Η Μητρότητα και η Πολεμική Αρετή αποτελούν κλειδιά για τον Εθνικό Σοσιαλισμό.

του Γκρέγκορ Στράσσερ.


Είμαστε σοσιαλιστές. Είμαστε θανάσιμoι εχθρoί του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος όπου βασιλεύουν η εκμετάλλευση των οικονομι­κά αδύνατων , το άδικο μισθο­λογικό σύστημα και η εκτίμη­ση της αξίας των ανθρώπων ανάλογα με τον πλούτο και τα χρήματά τους αντί για την υπευθυνότητα και το χαρακτήρα τους. Σκοπεύουμε λοι­πόν να καταστρέψουμε αυτό το σύστημα ό,τι και να γίνει ! Παρόλα αυτά όμως δεν είναι αρκετό να αλλάξουμε απλώς το σύστημα και να το αντικα­ταστήσουμε με ένα άλλο. Αυτό που χρειάζεται είναι να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων ! Ο τρόπος σκέψης που πρέπει να κατα­πολεμηθεί είναι ο υλισμός !

Πρέπει να μάθουμε ότι η εργασία σημαίνει κάτι περισ­σότερο από απλή συσσώρευ­ση αγαθών. Η αξία ενός ανθρώπου είναι κάτι βαθύτερο από τον αριθμό των μετοχών που έχει ! Το να κρίνεται η αξία του καθενός με βάση το χρήμα , τον πλούτο και τα υλικά αγαθά είναι η πιο διε­στραμμένη επινόηση αυτού του καπιταλιστικού συστήματος.


Η παρακμή ενός λαού είναι αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της νοοτροπίας , διότι η επιλογή με βάση τoν πλoύτo είναι ο υπ αριθμόν ένας εχθρός της Φυλής , του Αίματος και της ζωής ! Εμείς ποτέ δεν παρεκκλίναμε από τη θέση ότι ο Εθνικός Σοσιαλισμός θα βάλει ένα τέλος στα προνόμια των πλουσίων και ότι η χειραφέτηση του εργάτη περνάει μέσα από την άμεση συμμετοχή στα κέρδη , την ιδιοκτησία και την διοίκηση.Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση μέσα στο εθνικολαϊκό κίνη­μα για την ανάγκη δημιουρ­γίας μιας νέας πολιτικής ηγε­σίας. Αυτή η ανάγκη έρχεται να συνδεθεί με αυτά που ανέφερα παραπάνω.


Οι τρόπου που προτείνονται για να λυθεί το πρόβλημα της ηγεσίας ( εξέταση της καθαρότητας του αίματος , δημιουργία καθαρά Νορδικών τύπων κλπ ) μου φαίνονται κάπως ομιχλώδεις και αμφίβολοι από πρακτική άποψη. Υπάρχει όμως ένας τρόπος ο οποίος είναι παραδοσιακά Γερμανικός και Πρωσσικός και είναι ο πιο κατάλληλος από όλους. Για έναν άνδρα , η στρατιωτική υπηρεσία είναι η πιο ξεκάθαρη και άξια μορφή συμμετοχής στα κοινά – για τη γυναίκα είναι η μητρότητα ! Υπάρχουν πολλές Αφρικανικές φυλές όπου οι γυναίκες που πεθαίνουν στον τοκετό κηδεύονται με τις ίδιες τιμές που αποδίδονται στoυς πoλεμιστές που έπεσαν στη μάχη !


... Μπορεί να φαίνεται ουτοπικό , αλλά για μένα αποτελεί βεβαιότητα ! Αν ακολου­θήσουμε αυτό τον τρόπο επι­λογής , μέσα σε είκοσι με τριά­vτα χρόνια η Γερμανία θα έχει μια ηγεσία και μια εκτελεστική εξουσία που θα αλλάξουν όλο το πρόσωπο της κοινωνίας και του κράτους και θα αποτελέσει τη σπονδυλική στήλη του κράτους και της οικονομίας !...

Σημείωση : Ο Gregor Strasser ( 1892 – 1934 ) διετέλεσε ηγέτης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στη Βόρειο Γερμανία και επικεφαλής του τμήματος Προπαγάνδας και Οργάνωσης του Ράιχ. Ήταν εκφραστής της «αριστερής» αντικαπιταλιστικής και σοσιαλεπαναστατικής πτέρυγας μέσα στο Κόμμα.


Δημοσιεύτηκε στο τρίτο τεύχος του περιοδικού «Ο Έλληνας Εργάτης» τον Ιούλιο του 2000.

21η Απριλίου. Κανένας λόγος για να γιορτάσουμε.

Επειδή αρκετοί Σύντροφοι επικοινώνησαν μαζί μας και μας ρώτησαν αν θα αναφερθούμε στην 21η Απριλίου θεωρήσαμε καλό να αναδημοσιεύσουμε παλαιότερο κείμενο μας.


Καταλαβαίνουμε ότι πολλοί θα ενοχληθούν από το παρακάτω κείμενο αλλά δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε σε αυτό.


Εμείς ως Αυτόνομοι προτιμούμε να λέμε και να προβάλλουμε ότι έχει σχέση με την αλήθεια και όχι να υιοθετούμε παραμυθάκια της αστικής ακροδεξιάς.


Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας.

Για περισσότερα διαβάστε τον παρακάτω σύνδεσμο ( ακατάλληλο για δεξιούς "αντιφασίστες" )

http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/04/21.html

Δρεπάνι και Φραγγέλιο.

του Κάδμου.

Είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάσταση του σύγχρονου Ε/Σ κινήματος στην Ελλάδα;


Πετύχαμε κάποιους από τσυς στόχους μας ;


Έχουμε ελπίδες να καταφέρουμε κάτι στο μέλλον ;


Καταφέραμε να προσεγγίσουμε τα επαναστατικά λαϊκά στρώματα ;


Έχουμε αφουγκραστεί τα καθημερινά προβλήματα του λασύ ;


Απλά ερωτήματα που κάποιοι προσπάθησαν να δώσουν απαντήσεις. Κάποιοι άλλοι ουδέποτε νοιάστηκαν να δώσουν απαντήσεις. Και κάποιοι τρίτοι ουδέποτε σκέφτηκαν να τα ρωτήσουν όλα αυτά. Ο καθένας μπορεί να δώσει μια δική του απάντηση σε κάθε ερώτημα.


Σκοπός τσυ αρθρογράφου δεν είναι να αναπαράγει γνωστές απόψεις αλλά να μοιραστεί προβληματισμούς με όλσυς αυτούς που πραγματικά νοιάζονται για το Ε/Σ Κίνημα. Η προσωπική άποψη μου είναι ότι ο χειρότερος εχθρός τσυ Ελληνικού Ε/Σ κινήματος δεν είναι άλλος από τον εαυτό μας.


Ούτε το κράτος και η καταστολή , ούτε η παρακρατική αντιφά , ούτε οι αριστεριστές και οι φιλελεύθεροι μας έκαναν τόση ζημιά όση μας έκανε η λάθος τακτική μας , οι λάθος επιλογές μας. Είχαμε ευκαιρίες την δεκαετία τσυ '80 και την δεκαετία του '90 να προσεγγίσσυμε τον λαό, να χτίσουμε τις βάσεις για ένα ισχυρό μελλοντικό Κίνημα. Πράγματι έγιναν και θετικά βήματα. Σπάνια βιβλία εκδόθηκαν στην Ελλάδα, έγιναν επαφές με το εξωτερικό, ανταλλάξαμε εμπειρίες και όμως το αποτέλεσμα είναι μικρότερο από το αναμενόμενο …


Και όμως στα κρίσιμα σημεία κάποιοι κατέστρεφαν πάντα το συνολικό έργο και το σώριαζαν σε ερείπια. Κάποιοι κατάφεραν και την κρίσιμη στιγμή έβαζαν μπουρλότο στα θεμέλια του Ε/Σ κτίσματος.


Υπεύθυνοι είναι όλοι αυτοί που κοίταξαν το προσωπικό τους συμφέρον και μόνο αυτό. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι ήξεραν και δεν μίλησαν. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι δεν αντέδρασαν στις επιλογές εκείνες που μας απαξίωσαν στα μάτια νέων παιδιών. Κάποιοι προτίμησαν να κάνουν «ρεαλιστική πολιτική». Με τον όρο αυτό ονομάζουν τις ιδεολογικές υποχωρήσεις. Διότι υποχώρηση για παράδειγμα είναι να προβάλλεις το «θεάρεστο έργο» των Απριλιανών σε μια εποχή όπου κανείς δεν θυμάται, δεν θέλει να θυμάται και δεν τον νοιάζει τι υπήρξαν οι Απριλιανοί.


Κάποιοι άλλοι προτίμησαν να επιλέξουν τους «χαμηλούς τόνους». Χαμηλούς τόνους ονόμασαν την έλλειψη ουσιαστικού πολιτικού λόγου. Κάποιοι άλλοι επέλεξαν τις «συμμαχίες». Συμμαχίες με βρικόλακες της δεξιάς, συμμαχίες με γαλανόλευκους αντιφασίστες, συμμαχίες με αστείους τύπους της «τάξης και της ηθικής».­

Όταν έχεις Έζρα Πάουντ , Ιούλιο Έβολα , Ρομπέρ Μπραζιγιάκ , Περικλή Γιαννόπουλο , Σίτσα Καραϊσκάκη , Σάβιτρι Ντέβι και χιλιάδες άλλους ΜΑΡΤΥΡΕΣ της ιδεολογίας μας είναι ΥΒΡΙΣ να μιλάς για «χαμηλούς τόνους» και «συμμαχίες».


Υπάρχουν πολλοί «ύφαλοι». Χρειαζόμαστε Οδηγούς και όχι απλά «αρχηγούς» , χρειαζόμαστε Συντρόφους και όχι απλά «υπεύθυνους» , χρειάζεται να διαλέξουμε το στάρι από την ήρα , να μην αφήσουμε τα πρόσωπα εκείνα να μας γυρίσουν πάλι πίσω, ας αρνηθούμε να μας γκρεμίσουν τα όνειρα μας όπως διαλύει το κύμα της θάλασσας τα παιδικά κάστρα στην άμμο.


Η δική μας ιδεολογία δεν είναι παζάρι για να στήσουν οι έμποροι του Εθνικοσοσιαλισμού την πραμάτεια τους. Μακριά από εμάς οι Σάυλοκ και οι εμποράκηδες. Ας αρπάξουμε το Φραγγέλιο και ας τιμωρήσουμε τους γλοιώδεις τύπους που μας προκαλούν.


Μην ξεχνάτε Σύντροφοι και Συντρόφισσες το δικό μας κάστρο είναι η Ευρώπη , οι πολεμιστές στις επάλξεις είναι οι Σύντροφοι μας ξένοι και Έλληνες. Τα θεμέλια του Κάστρου φτιάχτηκαν με το αίμα των Συντρόφων μας στις αιώνες που πέρασαν. Αυτοί υπήρξαν οι πρωτομάστορες και πίστεψαν στην Νίκη.Το αίμα τους στα πεδία των μαχών, στα σκοτεινά μπουντρούμια των φυλακών, στους γκρεμισμένους τοίχους των πεδίων εκτελέσεως μαζί με τις ιδέες τους έγινε το υλικό με το οποίο κτίστηκε ο θεμέλιος λίθος.


Προβάλλουν χρόνια τώρα δίπλα μας ζιζάνια που κρύβουν το φως των ιδεών μας. Αρπάξτε το δρεπάνι και θερίστε τους μεδουσόμορφους υβριστές του Εθνικοσοσιαλισμού. Κανένα έλεος σε αυτούς που πούλησαν τα πάντα για τα «κουκιά» και τα «τριάκοντα αργύρια».


Ζηλέψτε την δόξα του Περσέα.


Κόψτε το κεφάλι της Μέδουσας.

Δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Μαύρο Μέτωπο».

Άνευ σχολίων ...

"Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί σε ίσως 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί."


Δήλωση του Γεωργίου Παπαδόπουλου στις 25 - 05 - 1971 στην τουρκική εφημερίδα Milliet.

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος την εποχή της παντοδυναμίας του με τους Σιωνιστές Λόβιγγερ και τον πρόεδρο της σιωνιστικής στοάς «Μπένε – Μπερίτ»


Σχετικός σύνδεσμος :


http://www.nytimes.com/1991/04/24/obituaries/joseph-lovinger-jewish-official-77.html?sec=&spon=

Ο Περουβιανός Οκτώβρης του 1968.

(Όταν οι αξιωματικοί εκτός από πατριώτες είναι και σοσιαλιστές)


Στις 3 Οκτωβρίου του 1968 , στη Λίμα πρω­τεύουσα του Περού , γίνεται στρατιωτικό κί­νημα, το πέμπτο στην ιστορία της χώρας. Τα ξημερώματα αυτής της ημέρας, στρατιώτες μαζί με τεθωρακισμένα, περικυκλώνουν την προεδρική κατοικία συλλαμβάνοντας τον έκ­πληκτο πρόεδρο Femando Belaunde Τery , υ­ποχρεώνοντας τον να φύγει για την Αργεντι­νή.


Αυτή όμως η στρατιωτική επέμβαση , δεν ήταν όπως οι άλλες. Ήταν μια πραγματική κοινωνική επανάσταση που είχε ως εκφρα­στή της τους στρατιωτικούς.

Ο στρατός στο επίσημο διάγγελμά του αναφέρει τα ε­ξής :


«Ισχυρές οικονομικές δυνάμεις, τόσο του εξωτερικού όσο και του εσωτερικού, εκ­μεταλλεύονται τα λαϊκά στρώματα με σκοπό το κέρδος. Ο στρατός θα βάλει τέρμα σ' αυ­τή την απαράδεκτη κατάσταση.


Αγρότη να είσαι σίγουρος ότι οι τσιφλικά­δες θα σταματήσουν να σου πίνουν το αίμα.


Εργάτη να είσαι σίγουρος ότι οι καπιταλιστές θα σταματήσουν να αισχροκερδίζουν πάνω στον ιδρώτα σου. Εγγυητής της κοινωνικής δικαιοσύνης στο Περού από τώρα και στο ε­ξής θα είναι ο στρατός».


Αυτό που κάνει μεγάλη εντύπωση στον Πε­ρουβιανό λαό είναι ότι δεν αναφέρουν ούτε για μια φορά τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Η Περουβιανή εμπειρία είναι παράδειγμα για το στρατιωτικό δρόμο όχι μόνο ως προς τον κοινωνισμό αλλά και ως προς το σοσιαλισμό. Είναι κάτι το καινούργιο για τη Λ. Αμερική, μολονότι έχει τις ρίζες του στον Περόν και στους αγώνες της Αργεντινής του 1943.


Εί­ναι μία άρνησις των στρατιωτικών να υπο­στηρίξουν τη δεξιά , την ολιγαρχία , την αντί­δραση, τα αστικά κόμματα τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Μέσα στην βδομάδα οι στρατιωτικοί κοινωνικοποιούν τα πετρέλαια που τα εκμεταλλευόταν η θυγατρική Bria και Parinea της International Petreleum Company. Αυτή τους η ενέργεια είχε ως αποτέλεσμα να επέλθει μια διπλωματική κρίση με τις ΗΠΑ. Στην συνέχεια κοινωνικοποιούνται η Τηλεφωνική Εταιρεία , η Λαϊκή Τράπεζα και οι εταιρίες της παλιάς ολιγαρχίας των Predo.

Ο στρατηγός Ronaldo Caro Constantini δηλώνει :


To 70% του Περουβιανού λαού ζει κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης.


Το 93% του πληθυσμού δεν πίνει πόσιμο νερό.


Από τα 6.900.000 πολίτες τα 3,5 εκ είναι αγρότες χωρίς ιατρική περίθαλψη.


Τα κρεβάτια στα νοσοκομεία αντιστοιχούν 2,4 ανά 1000 ασθενείς.


Ο ίδιος ο στρατηγός Constantini υποχρεώνει τους εμπόρους να ρίξουν τις τιμές στα φάρμακα στις περιοχές που το νερό δεν είναι πόσιμο και οι ασθένειες μεταδοτικές για να μπορούν να τα αγοράζουν όλοι και όχι μόνο οι κτηματίες. Αυτοί οι στρατιωτικοί όλοι παιδιά του λαού , δεν φαίνονται να ξεχνούν την καταγωγή τους. Το πετυχημένο πρόγραμμα των στρατιωτικών στο πρόγραμμα της αλιείας αντιγράφεται σύντομα από τις κυβερνήσεις της Χιλής , Βραζιλίας , Βολιβίας. Το μονοπώλιο με τις ΗΠΑ σταματά την ίδια εποχή η στρατιωτική κυβέρνηση ξεκινά μια νέα εξωτερική πολιτική κάτω από την επωνυμία «Τρίτη Θέση». Μια πολιτική εναντίον και των δυο υπερδυνάμεων.





Η Κούβα μέσω του Φιβέλ Κάστρο μετά από οκτώ μήνες στις 14 Ιουνίου του 1969 ανακοινώνει επίσημα :


«Είχαμε άδικο όταν κατηγορούσαμε την στρατιωτική κυβέρνηση. Τώρα μπορούμε να είμαστε δίκαιοι στην κριτική μας. Αυτή η στρατιωτική κυβέρνηση δεν έχει ουδεμία σχέση με τις άλλες όλου του κόσμου. Αυτοί είναι σοσιαλιστές» !!!





Τον ίδιο μήνα ο στρατηγός Juan Velasco Albarado μιλά στο λαό λέγοντας :


«Η επανάσταση μας δεν είναι μαρξιστική. Σοσιαλιστική μπορούμε να την πούμε μαρξιστική όμως όχι. Μην φοβάστε λοιπόν. Δεν οδηγούμαστε σε μια κοινωνία κομμουνιστικού χαρακτήρα. Είμαστε υπέρ της παράδοσης , της δικαιοσύνης , της ευημερίας του έθνους. Η επανάσταση είναι εθνική. Έγινε για να βοηθήσει το λαό να ξεπεράσει τα τεράστια προβλήματα που του δημιούργησε ο ιμπεριαλισμός της Αμερικής , με την ανοχή των ντόπιων αφεντικών».


Οι ρίζες του στρατιωτικού κινήματος και οι θέσεις των αξιωματικών κατά της «δη­μοκρατίας» και υπέρ μιας κοινωνικής πολιτι­κής βρίσκονται πολύ πίσω. Ήταν η «Τάξη»που απεφοίτησε απ' τη στρατιωτική Ακαδη­μία το 1940. Αυτή η «σειρά» δεν περιορίσθη­κε μόνο στις στρατιωτικές γνώσεις, αλλά συ­νέχισε τις σπουδές της στην πολιτική και την οικονομία. Δεν έχασαν την επαφή τους με το λαό , διότι και αυτοί οι ίδιοι ήταν αναπόσπα­στο κομμάτι του, διότι προήρχοντο από ερ­γατικές οικογένειες.


Βασικό ρόλο σ' αυτό έ­παιξε και το Κέντρο Ανωτέρων Στρατιωτικών Σπουδών που ιδρύθηκε το 1952 από τον στρατηγό Jose del Carmen Marin. Από τότε στρατιωτικοί , αλλά και πολίτες , μπορούσαν να παρακολουθούν πανεπιστημιακά μαθή­μάτα, τόσο για τη «Στρατιωτική φιλοσοφία», αλλά και για την πολιτική, οικονομία, και κοι­νωνιολογία.


Ο τότε υπουργός Εργασίας δή­λωνε : «Η φτώχεια, η ξεφτιλισμένη καταπίεση της μάζας, οι κοινωνικές αδικίες, μαζί με την εθνική ανασφάλεια, μας υποχρέωσαν να δη­μιουργήσουμε ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα, αφήνοντας όμως απ' έξω τα ενδιαφέροντα των ξένων δυνάμεων».


Η Περουβιανή επα­νάσταση δυστυχώς δεν έμελλε να διαρκέσει παρά πολύ. Οι στρατιωτικοί, όσο και καλές διαθέσεις να έχουν δεν μπορούν να κυβερ­νήσουν μια χώρα. Αν δεν υπάρχει ένα εθνικι­στικό κόμμα στην εξουσία η κοινωνική δι­καιοσύνη δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ.


Όπως έλεγε και ο Μάο : «Το κόμμα κατευθύ­νει τα όπλα. Ποτέ μας δεν πρέπει να επιτρέψουμε το αντίθετο».


Για πολλά όμως χρόνια οι Περουβιανοί εργάτες και αγρότες, μπο­ρούσαν να λένε μετά τη στρατιωτική επέμ­βαση : «H αλλαγή δεν γίνεται με κάποιο ποσοστό , αλλά μ' επανάσταση και σοσιαλιστικό στρατό».


Αννίβας Σ.Ο.


Δημοσιεύτηκε στο δέκατο έκτο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» τον Οκτώβρη του 1988.

Η Eva Peron για την δημοκρατία.

“Η δημοκρατία εξαπατά τον λαό. Γιατί αντί να κατοχυρώνει την ελευθερία του , υπερασπίζεται την ασυδοσία του κεφαλαίου”.

Eva Peron.

Εμινέ Μπουρουτζή: «Νοιώθω φόβο για τις απειλές που υφίσταμαι από τους ανθρώπους του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής»…

Η Εμινέ Μπουρουτζή αυτοπροσδορίζεται ως Πομάκα και ήταν από τις γυναίκες που βρέθηκαν στις Βρυξέλλες στην σύνοδο για τις μειονότητες στην Ελλάδα όπου παίρνοντας το λόγο στις Βρυξέλες κατά την … σύνοδο για τις μειονότητες στην Ελλάδα που οργάνωσαν οι «Ευρωπαίοι Τούρκοι Δυτικοθρακιώτες», οι Πράσινοι, η Ελεύθερη Ευρωπαϊκή Συμμαχία και το Ουράνιο Τόξο στην Βελγική πρωτεύουσα χρησιμοποιώντας αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου.

Η νεαρή Εμινέ μητέρα τριών παιδιών, μαθαίνει τώρα εντατικά τα ελληνικά και προσπαθεί να καλύψει το κενό που είχε σε θέματα παιδείας εξ αιτίας του γεγονότος ότι ήταν πομάκα.

«Είμαι εκπρόσωπος του Πομακικού συλλόγου που δημιουργήθηκε στην Ξάνθη της ελληνικής Θράκης πριν από έναν περίπου χρόνο. Ανήκω και εγώ κατεξοχήν στις αγνοημένες μειονότητες της Ελλάδας, για τις οποίες γίνεται η σημερινή συζήτηση. Όπως ίσως γνωρίζετε, η γλώσσα που μιλάμε δεν έχει καμία σχέση με την τουρκική και, δυστυχώς, δεν διδάσκεται επίσημα. Παλιές συμφωνίες μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, την εποχή του ψυχρού πολέμου, μας υποχρέωσαν να διδασκόμαστε την τουρκική, εξίσου με την ελληνική, στα σχολεία μας. Φαντάζομαι ότι ο κ. Cilevics θα καταλάβει το τεράστιο πρόβλημα μιας μικρής εθνοτικής ομάδας, στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης μουσουλμανικής μειονότητας, να υποχρεώνεται να εκπαιδεύεται σε δύο γλώσσες, διαφορετικές από την μητρική της.


Βέβαια, τα τελευταία χρόνια, χάρη στη θέσπιση της ειδικής ποσόστωσης για την είσοδο των παιδιών της μειονότητας στα πανεπιστήμια, τα παιδιά μας μαθαίνουν πολύ καλύτερα ελληνικά και αυξάνεται ο αριθμός των επιστημόνων, γιατρών, δικηγόρων και ελευθέρων επαγγελματιών, πομάκικης καταγωγής που ζουν και δραστηριοποιούνται κοντά στους χριστιανούς συναδέλφους τους στην πόλη της Ξάνθης. Δυστυχώς, μία σκληρή ομάδα ανθρώπων που θέλουν να αυτοαποκαλούνται ηγέτες της μειονότητας, σε συνεργασία με άλλους παράγοντες στην Τουρκία, δεν μας αφήνουν να εκφράσουμε την εθνοτική μας συνείδηση, να μιλήσουμε τη γλώσσα μας και να τηρήσουμε τις παραδόσεις μας. Τα πομάκικα τραγούδια έχουνε σχεδόν ξεχαστεί στην ελληνική Θράκη.


Πολλοί από εμάς νιώθουμε ακόμα και ντροπή, όταν μιλάμε την γλώσσα μας. Το Τουρκικό προξενείο μέσα από ένα πολύ αποτελεσματικό δίκτυο ανθρώπων απομονώνει τους Πομάκους που ενδιαφέρονται να εκφράσουν την δική τους εθνοτική συνείδηση. Σήμερα, καθώς μεταξύ των ομιλητών βρίσκεται ο δόκτορ Χαλίμ Τσαβούσογλου θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός αποτελεί μέλος της εκδοτικής ομάδας («yayύn kurulu») του περιοδικού Yeni Batύ Trakya, που εκδίδεται εδώ και 24 χρόνια στην Τουρκία και στο τεύχος 215 (σελ. 75) (Ιανουάριος 2008) το οποίο, απειλεί τον άνδρα μου, πρόεδρο του Πομακικού συλλόγου, να του «ξεριζώσει την γλώσσα», χαρακτηρίζοντάς τον «πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών, προδότη και ανίκανο».


Μην σπεύσετε να θεωρήσετε το γεγονός αυτό σαν ένα απλό επεισόδιο. Το 50% περίπου των αρθρογράφων του τουρκικού αυτού περιοδικού που ασχολείται με την ελληνική Θράκη κατά τρόπο επαγγελματικό, είναι απόστρατοι της τουρκικής αστυνομίας και του στρατού. Ο επικεφαλής νομικός σύμβουλος του περιοδικού είναι ο γνωστός δικηγόρος Kemal Kerinηsiz, ο οποίος συνελήφθη μαζί με τον πρώην πρόεδρο της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού, Veli Kόηόk, από την τουρκική αστυνομία με την κατηγορία ότι δημιούργησε παραστρατιωτική ένοπλη οργάνωση. Ίσως να μη σας τα έλεγα όλα αυτά, εάν στην ίδια σελίδα του περιοδικού δεν αναφερόταν ανείπωτες χυδαιότητες εναντίον μου, τις οποίες μπορώ να σας δώσω σε μετάφραση. Τη στιγμή αυτή θα παρακαλούσα τον κ. καθηγητή να μου ζητήσει συγγνώμη, το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ως μέλος της εκδοτικής ομάδας αυτού του περιοδικού. Ζητώ επίσης την συμπαράσταση των γυναικών που ευρίσκονται στο πάνελ.

Νιώθω επίσης προσβεβλημένη καθώς ο κ. καθηγητής αποδίδει ετυμολογικά το όνομα «Πομάκος» στο τουρκικό ρήμα «boπmak», που σημαίνει πνίγω, καταπνίγω, αναφέροντας ότι οι Πομάκοι ήταν οι Τούρκοι που κατέπνιξαν τις εθνικές εξεγέρσεις Ελλήνων και Βουλγάρων. Θα περίμενα μεγαλύτερη επιστημονική σοβαρότητα. Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στην τρομοκρατία και τις απειλές που τα μέλη του συλλόγου μας υφίστανται από τη στιγμή της ίδρυσής του, από άτομα που ανέφερα προηγουμένως. Αμέσως μετά την ίδρυση του συλλόγου, η γνωστή τουρκόφωνη εφημερίδα της Ξάνθης «Millet» έσπευσε να δημοσιεύσει τα ονόματα των μελών του Συλλόγου, παραβιάζοντας την νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων και παροτρύνοντας τους συντοπίτες μας να μας απομονώσουν κοινωνικά και να μας εξοντώσουν ηθικά. Φανταστείτε ότι τα ονόματά μας τοιχοκολλήθηκαν σε όλα τα τζαμιά της περιοχής, με ένα κείμενο ότι εμείς αποτελούμε την μεγαλύτερη ντροπή για την ελληνική δημοκρατία.


Οι εντολές που δόθηκαν στα χωριά μας ήταν να σταματήσουν να μας μιλούν και να συναλλάσσονται μαζί μας. Η εφημερίδα «Millet» της Ξάνθης της 19ης Απριλίου 2007, φύλλο 74, γράφει τα εξής συγκλονιστικά: « … Όμως ο ευαίσθητος και ιδιαίτερα μάλιστα στο θέμα του τουρκισμού λαός μας τρελάθηκε με την ίδρυση του συλλόγου και αμέσως κινητοποιήθηκε. Μιας και είχε εξαντληθεί η εφημερίδα, ο λαός έβγαλε φωτοτυπίες από τη λίστα με τα ονόματα των μελών του Πομακικού συλλόγου και με την ίδια του τη θέληση τους κυνήγησε. Ο λαός μας, εκλαμβάνοντας αυτά ως επίθεση στην ταυτότητά του και ως προδοσία, κινήθηκε εθελοντικά και θέλησε να ζητήσει λογαριασμό από αυτούς, οι οποίοι, χωρίς να συμβουλευτούν τον λαό, ίδρυσαν τον πομακικό σύλλογο στο όνομα του λαού. Αυτό είναι το πιο αγνό και φυσικό τους δικαίωμα.»


Πιστεύω να αντιλαμβάνεστε μόνοι σας την θέση μας ως ανθρώπων που τολμήσαμε να εκφραστούμε μέσα από τον σύλλογο. Και θα ήθελα εδώ να αναφέρω ότι τα μέλη της μειονότητας που αισθάνονται Τούρκοι, λειτουργούν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δύο τουρκικούς συλλόγους σε μεγάλα, πολυτελή και ανακαινισθέντα πρόσφατα κτίρια, συλλόγους που, παρά τις αποφάσεις των δικαστηρίων στην Ελλάδα, ποτέ δεν σταμάτησαν να λειτουργούν και να αντιπροσωπεύονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δεν σας κρύβω ότι νιώθω φόβο. Και για τις απειλές που υφίσταμαι αλλά και από τις απερίφραστες απειλές που δέχομαι από ανθρώπους του Τουρκικού προξενείου και των οργάνων του στην Θράκη. Ελπίζω η έκφραση “kόltόrel etkileώim”, που στα αγγλικά το μεταφράζετε εσείς, οι διοργανωτές, ως acculturation και στα τουρκικά σημαίνει αυτολεξεί πολιτισμική διάδραση (cultural reciprocal influence/interaction) να μην σημαίνει την με βία και απειλές ένταξή μας στην ομάδα των ατόμων με τουρκική συνείδηση, οι οποίοι, χωρίς να είναι περισσότεροι από εμάς, έχουν όμως την δύναμη, το χρήμα και τον μηχανισμό για να εκβιάσουν την ένταξή μας στο «μεγάλο κοπάδι» της τουρκικής εθνικής ιδέας.

Ζητώ, και εκ μέρους των μελών του Συλλόγου, την βοήθεια και προστασία σας για να μη χαθεί η μικρή αυτή μουσουλμανική εθνοτική ομάδα, που συνεισφέρει με την παρουσία της στην πολυπολιτισμικότητα της περιοχής. «Κύριε Τσίλεβιτς, ζητούμε την προστασία σας και την παρέμβασή σας για να διατηρήσουμε τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας». Η τοποθέτηση της κ. Μπουρουτζή δόθηκε σε γραπτό κείμενο στην γραμματεία των διοργανωτών ενώ κάποιοι έσπευσαν να την διακόψουν λέγοντας ότι η τοποθέτησή της έχει προσωπικές αιχμές. Εκ μέρους των Πομάκων μίλησε και ο Κεμάλ Εμίνογλου εκδότης της εφημερίδας «Ζαγάλισα».


Μελαχροινή Μαρτίδου


http://www.xronos.gr/interviews/detail.php?ID=39840

Ίων Δραγούμης.

Κάτω όλοι οι ιμπεριαλισμοί.


Κάτω όλοι οι ιμπεριαλισμοί!


Θα ησυχάσουν πολύ και θα καλητερέψουν πολύ οι άνθρωποι άμα πάψουν να έχουν χωματική λαιμαργία, δηλαδή να διψούν για ν’ απλωθούν σε ξένα χώματα, να ορίζουν όλο και περισσότερα χώματα. Να θέλουν τα έθνη να ορίζουν ανθρώπους το εννοώ, μα πώς να τους ορίζουν; με το πνεύμα, με τον πολιτισμό τους τον ανώτερο. Ας δημιουργήσουν τα έθνη πολιτισμούς και ας επηρεάζουν τα άλλα έθνη, αν μπορούν. Κι όποιος κάμει τον καλήτερο.


Μου φαίνεται πως αυτό το: «Γιούχα σ’ όλους τους ιμπεριαλισμούς» μού έρχεται φυσικά στο στόμα, από το αίσθημα πως άμα πέσουν τα ιμπεριαλιστικά, κεφαλαιοκρατικά καθεστώτα στη Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία όπως έπεσαν στη Ρωσία, τότε θα μπορέσει να ανασάνει ο Ελληνισμός από τις διάφορες χωματικές βουλιμίες των Γάλλων, Άγγλων, Ιταλών, όπως και των Ρώσων. Ας μας αφήσουν ήσυχους στα σύνορά μας. Αυτό προπάντων θέλω και γι΄ αυτό λέω «Κάτω οι ιμπεριαλισμοί!».


Μάρτη 21 , 1919


Από την εθνική στην κοινωνική επανάσταση*Μια περίοδο της ζωής μου εθνικιστική, (από τα 1902 ως τα 1914 απάνω κάτω). Έπειτα έβαλα μια pιtition de principe στο νασιοναλισμό μολονότι ενεργούσα σύμφωνά του. Τώρα μπαίνω σε μια σοσιαλιστική και ανθρωπιστική περίοδο. Αρχίζω να λαβαίνω συνείδηση του αναρχισμού μου (1917-1919) και προχωρώ.


Δόξα στην εξορία μου και στην καταναγκαστική αδράνεια. Και σ’ αυτό πρέπει να βάλω une pιtition de principe. Στην πρώτη περίοδο επίδραση του Nietsche και Barres. Στη δεύτερη Τολστόϊ, Rousseau, Κροπότκιν, Gide. Στην πρώτη περίοδο Μακεδονική ενέργεια. Στη δεύτερη Ρωσική επανάσταση και κοινωνική επανάσταση παντού. Στη Μακεδονική ενέργεια έλαβα μέρος, στην κοινωνική επανάσταση όχι ακόμα. Ο Barres στον νασιοναλισμό που έπλασε δεν έκαμε άλλο παρά να δώσει συνείδηση σ’ ένα αίσθημα βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή, στον πατριωτισμό.


Ο Κροπότκιν και Μπακούνιν δεν κάνουν άλλο παρά να δίνουν συνείδηση (τη συνείδηση που αυτοί οι ίδιοι έλαβαν) ενός άλλου βαθιού αισθήματος, της αλληλοβοήθειας μεταξύ στους ανθρώπους.Ούτε ο πρώτος ούτε ο δεύτερος εδημιούργησαν τίποτε, μόνο έλαβαν και έδωσαν συνείδηση. Ο πατριωτισμός και η αλληλοβοήθεια υπάρχουν πάντα, με στενότερα ή πλατύτερα όρια (χωριό, πολιτεία, κράτος, έθνος, κοινότητα, αδελφάτα, συνεταιρισμοί, συνασπισμοί) και σύμφωνά τους ενεργούσαν και ενεργούν οι άνθρωποι.


Οι νασιοναλιστές και οι αναρχικοί και σοσιαλιστές μόνο τα εφώτισαν, έκαμαν φωτεινή και μονομερή προβολή ενός αισθήματος όπως και οι ατομικιστές φώτισαν το άλλο αίσθημα τον εγωισμό (με αρχή την αυτοσυντηρησία).


Απρίλη 6, 1919


Φύλλα Ημερολογίου, Στ’, σελ. 58-59, 18 Μαρτίου 1919.

Φύλλα Ημερολογίου, Στ’, σελ. 63, 21 Μαρτίου 1919.