Συνέντευξη της αυτόνομης συλλογικότητας «Μανιφέστο» (Θεσσαλονίκη) στο ιστολόγιο «Αυτόνομες Σκέψεις».


Συζήτηση με συναγωνιστή, μιας ακόμη πρωτοβουλίας, μιας νησίδας αντίστασης και ενός πυρήνα εθνικιστικού, που σε πείσμα όλων όσων επιθυμούν να μονοπωλήσουν τον εθνικισμό, δείχνουν πως ο εθνικισμός βρίσκει διεξόδους πολιτικής επιβίωσης.


Συνέντευξη λοιπόν, με έναν σύντροφο της συλλογικότητας ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ από την Θεσσαλονίκη. Ευχής έργον, τον τρόπο δράσης τους και τις πρωτοβουλίες τους, να ακολουθήσουν όλοι οι Έλληνες εθνικιστές και εθνικοκοινωνιστές.



1) Σύντροφοι πείτε μας μερικά λόγια σχετικά με την πρωτοβουλία σας, τις δραστηριότητες σας και τον Ιδεολογικό και Πολιτικό σας προσανατολισμό.

Όπως αναφέρουμε και στην ιστοσελίδα μας, είμαστε μια ομάδα νέων Εθνικιστών που δρα στην πόλη της Θεσσαλονίκης με σκοπό την αφύπνιση των συμπολιτών μας. Εντασσόμαστε κατά κύριο λόγο στον Αυτόνομο Εθνικιστικό αγώνα αλλά και στο πλευρό όλων των ανεξάρτητων και ανιδιοτελών φωνών Εθνικής Αντίστασης. Με συντροφικότητα και αλληλεγγύη προχωράμε για το Σοσιαλισμό και την Πατρίδα.


2) Στις μέρες μας η πολιτική και οι πολιτικοί, έχουν πάρει αρνητική σημασία. Ένας εθνικιστικός πολιτικός κόσμος, μπορεί να επαναπροσδιορίσει αυτούς τους όρους;


Καλώς ή κακώς αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα. Από τη μία καλώς γιατί απαξιεί κατά κύριο λόγο αυτούς που με τις πολιτικές τους κατέστρεψαν την Πατρίδα μας και από την άλλη κακώς γιατί η μπάλα παίρνει και εμάς.


Από κει και πέρα σαφώς και ένας εθνικιστικός πολιτικός κόσμος μπορεί να επαναπροσδιορίσει αυτούς τους όρους, αλλά όχι ασκώντας πολιτική με τον πολιτικάντικο τρόπο που απλά θέλει να μαζέψει τα ψηφαλάκια μέσω της εκλογικής διαδικασίας, αλλά δείχνοντας ότι νοιάζεται πραγματικά για τα συμφέροντα του Λαού, στεκόμενος στο πλευρό του χωρίς να αναζητά κάποιο κέρδος, πέραν του να τον αφυπνίσει!


Εξάλλου η εμποροπανήγυρη των εκλογικών αντιπροσώπων πάντοτε θα μας βρίσκει απέναντι της ! Αυτού του είδους πολιτική απευθύνεται αποκλειστικά σε καιροσκόπους.


3) Ποιος θεωρείτε πως πρέπει να είναι, ο προσανατολισμός του εθνικιστικού κινήματος και ειδικότερα του αυτόνομου ρεύματος;


Κατά κύριο λόγο θα πρέπει να εστιάσουμε στην απομάκρυνση από τον καταναλωτισμό, τη δημιουργία μιας Ελληνικής κοινωνίας μέσα στο καπιταλιστικό μόρφωμα της Ελλαδικής κοινωνίας, τη δημιουργία Εθνικιστικών δομών, συλλογικοτήτων αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης, μηχανισμών ικανών να δώσουν ιδεολογικές λύσεις σε τοπικό επίπεδο και να δώσουν το νόημα της αυτονομίας που στη συνέχεια θα οδηγήσει στην κατανόηση του εθνικού και σοσιαλιστικού δημιουργήματος.


Να καταφέρουμε να συσπειρώσουμε γύρω μας ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας και να διαδώσουμε την ουσία της πολιτικής, ιδεολογικής, ατομικής και εθνικής αυτονομίας.

4) Τι άποψη έχετε για το εθνικιστικό κίνημα του χθες και τι άποψη για το κίνημα του αύριο;


Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια δεν μπόρεσε να δημιουργηθεί κάτι ουσιαστικό. Δεν μπόρεσε δηλαδή το Εθνικιστικό κίνημα να ξεφύγει από ακροδεξιές αντιλήψεις. Το κίνημα του αύριο που ονειρευόμαστε είναι ένα κίνημα το οποίο θα έχει αναδείξει επιτέλους σωστά όλες τις πτυχές της Ιδεολογίας μας και που θα έχει δημιουργήσει τις δομές μέσα στην κοινωνία, ώστε την κατάλληλη στιγμή, σε μια σημαντική κρίση, να είναι προετοιμασμένο.


5) Η βαρύτητα του έργου μας, πρέπει να πέσει στην πολιτική δράση ή την ιδεολογική οριοθέτηση; Κοινώς πρώτα η δράση ή η ιδεολογική καθαρότητα;


Σαφώς και μας ενδιαφέρει η δράση, αλλά αυτό προϋποθέτει την εσωστρέφεια, την αναζήτηση δηλαδή ταυτότητας των ατόμων που συναποτελούν μια ομάδα. Πρώτα έρχεται η συνειδητοποίηση και μετά η εξωστρέφεια. Γιατί αν δεν ξεκαθαρίσουμε πρώτα εμείς το ποιοί είμαστε και τι θέλουμε, θα δημιουργηθεί κάτι το στρεβλό που κάποια στιγμή θα είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει.


6) Τι κατάσταση επικρατεί στην πόλη σας, τόσο σε σχέση με τα πολιτικά όσο και με τα οικονομικά; Υπάρχει το αντίστοιχο εθνικιστικό κενό, με την υπόλοιπη χώρα;


Σε πολιτικό επίπεδο τα πράγματα είναι κάπως ισορροπημένα. Παραδοσιακά η Θεσσαλονίκη είναι μια πατριωτική (με την αστική έννοια) πόλη και αυτό έχει να κάνει κυρίως και με το θέμα του Μακεδονικού. Από την άλλη όμως λόγω των Πανεπιστημίων δεν λείπει και η αριστερίστικη πλευρά όπως συμβαίνει σε όλες τις φοιτητουπόλεις.


Τον τελευταίο καιρό όμως και ειδικότερα μετά την εκλογή Μπουτάρη, πολλά ακούγονται για τζαμιά, ονομασία οδού με το όνομα του σφαγέα των Ελλήνων Κεμάλ, Παρέλαση Γκέι με την χορηγία του Δήμου, τα οποία φυσικά η πλειοψηφία δεν τα υποστηρίζει.


Σε οικονομικό επίπεδο τα πράγματα είναι δύσκολα όπως σε όλη την Ελλάδα. Επιχειρήσεις βάζουν λουκέτα, απολύσεις, υπερβολικά λίγες προσλήψεις, με αποτέλεσμα η ανεργία να έχει φτάσει στο 26% γενικά, ωστόσο υπάρχουν τομείς όπως η οικοδομή όπου το ποσοστό αγγίζει το 70%.


Όσον αφορά το Εθνικιστικό κομμάτι, δεν θα θέλαμε να μιλήσουμε για τις άλλες πόλεις, αλλά συγκεκριμένα στη δική μας όντως υπάρχει εθνικιστικό κενό και θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτό με τον καιρό θα αλλάξει.

7) Τι ίσως είναι αυτό, που κατά την άποψη σας, δεν άφησε το εθνικιστικό κίνημα να φτάσει εκεί που θα θέλαμε, τόσο αριθμητικά όσο και ποιοτικά;


Πιστεύουμε στην φράση που λέει ότι το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι. Οι λάθος επιλογές και οι φάλτσες διαταγές των αυτοδιαφημισμένων “ηγετών”, η μη δημιουργία πραγματικής Εθνοκοινωνικής ταυτότητας για λόγους ψηφοθηρίας από την ακροδεξιά και κατά συνέπεια το Εθνοκοινωνικό κίνημα να έχει ταυτιστεί με αυτήν, κολλώντας και την αναμενόμενη ρετσινιά του μπατσόφιλου παρακρατικού και όλα τα σχετικά, με αποτέλεσμα να γίνεται αποκρουστικό στα μάτια του κόσμου.


Επίσης η προσκόλληση σε πρόσωπα, σύμβολα και καταστάσεις του παρελθόντος όπου σήμερα δεν έχουν κανένα αντίκτυπο στην κοινωνία και προκαλεί ενός είδους "εσωστρέφεια" - "εσωτερική κατανάλωση" στον χώρο.


8) Η ακροδεξιά έχει μπει για τα καλά στο πολιτικό σκηνικό. Είναι ανάχωμα προς τον εθνικισμό ή μήπως λειτουργεί ευεργετικά για εμάς;


Δεν θα μπορούσε να αποτελεί κάτι διαφορετικό από ανάχωμα. Η ακροδεξιά είναι ένα είδος βαλβίδας ασφαλείας του Συστήματος για να προφυλαχθεί από τυχόν άνοδο του Εθνοκοινωνικού κινήματος.


9)Υπάρχει τάση ενώσεως των Ευρωπαϊκών εθνικισμών ή η Ευρώπη τείνει προς τοπικιστικούς εθνικισμούς και ακροδεξιές επιλογές;


Κρίνοντας από τις συνεργασίες που υπάρχουν σε επίπεδο μουσικού φεστιβάλ και από τις συμμετοχές Ευρωπαίων Εθνικιστών σε κάποιες μεγάλες εκδηλώσεις (πχ Πορεία στη Δρέσδη, Πορεία για τον Μίκη Μάντακα κα) θα λέγαμε πως μάλλον υπάρχει τάση ενώσεως των εθνικισμών.


10) Σε ποιόν άξονα και σε τι είδους δραστηριότητες, επιλογές και κατευθύνσεις, πρέπει να αναζητήσουμε διέξοδο ώστε να αναβαθμίσουμε την εθνικιστική πολιτική;


Για αρχή, θα πρέπει να γίνει απαγκίστρωση από στρεβλωτικές απόψεις που μας θέλουν λάτρεις και νοσταλγούς συνταγματαρχών και κατ’ επέκταση ανελεύθερων δικτατορικών καθεστώτων, Βασιλιάδων, αστυνομικών και αστυνομοκρατίας κτλ, όπως επίσης να ξεφύγουμε από μουμιοποιημένες τυπολατρίες του παρελθόντος και να καταλάβουμε ότι όλα τα πράγματα, από ένα διάστημα και μετά, μπαίνουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.


Κατ' επέκταση λοιπόν, διάδοση νεωτεριστικών απόψεων που θα επιφέρουν τη νεωτερικότητα στη σκέψη και τη δράση και θα αναθεωρήσουν τους ορίζοντες και τα όρια του Εθνικιστικού χώρου, ενάντια σε κάθε πεπαλαιωμένη νοοτροπία, ανόργανη και άχρηστη μπροστά στον κόσμο που ορθώνεται απειλητικά μπροστά μας. Ο μοντερνισμός πάνω σε αυτό όχι μόνο επιβάλλεται, αλλά και δίνει αέρα αισιοδοξίας για τις προοπτικές ενός κινήματος.


Δημιουργία νέων συμβόλων που θα δώσουν ένα νέο όραμα και θα χαράξουν μια πορεία προς το μέλλον.


Και τέλος, ανάδειξη του κοινωνικού προφίλ της Ιδεολογίας μας, που δυστυχώς ο λεγόμενος χώρος (κατά πλειοψηφία) έχει λησμονήσει είτε ηθελημένα είτε όχι, όλα αυτά τα χρόνια.

11) Ουκ ολίγοι μας κατηγορούν για αντιγραφή του Ιταλικού Φασισμού, του Γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού κλπ. Εν τέλει ο Εθνοκοινωνισμός μας, μπορεί να απαλλαγεί από την προπαγάνδα της Δημοκρατίας, έτσι ώστε να προωθήσει τις δικές του εθνοφυλετικές και κοινωνικές ιδέες;


Τα κινήματα αυτά ανήκουν στην ιστορία. Το θέμα είναι να έχουμε τη δική μας ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Στοιχεία πρέπει να λαμβάνουμε όχι μόνο από αυτές τις ιδεολογίες αλλά γενικότερα από όλους τους πολιτικούς χώρους και μέσα από τη σύνθεση ιδεών θα προκύψει κάτι ανατρεπτικό.


Επίσης να μην ξεχνάμε πως σημασία έχει η Ιδέα και όχι η Ιδεολογία και πως δεν σημαίνει ότι επειδή μια Ιδεολογία εφαρμόστηκε κάποια στιγμή στην ιστορία, εφαρμόστηκε και αλάθητα. Έχουμε δικαίωμα στην αναπροσαρμογή, βάσει των συνθηκών που υπάρχουν σήμερα, απαλλαγμένοι από δογματισμούς και στερεότυπα και από την κακώς εννοούμενη “Ιδεολογική Ορθότητα” του χώρου μας.


12) Η Ελληνική κοινωνία τείνει προς τον πολιτικό πατριωτισμό, όμως Δεξιές και ακροδεξιές επιλογές, (ενίοτε και αριστερές) απορροφούν αυτή την ενέργεια. Ποιος ο λόγος για τον οποίο η κοινωνία δεν απέρριψε ακόμα τον πολιτικό άξονα;


Η ελληνική κοινωνία είναι μια κατά βάση αστική συντηρητική κοινωνία. Το τρίπτυχο "Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια", οι ενέσεις του συστήματος, τα πρόσωπα, αλλά και η έλλειψη γενικότερης παιδείας... Η δεξιά και η ακροδεξιά έλκουν ακόμα κι ας βρωμούν από μακριά.


13) Σε ευχαριστώ για την συνέντευξη και εύχομαι καλή συνέχεια στον αγώνα.


Και εγώ ευχαριστώ! Θα ήθελα να σημειώσω πως κατά κύριο λόγο απαντάω προσωπικά ως αυτόνομος οπότε κατ' επέκταση αυτό σημαίνει ότι δεν εκφράζω κατ’ανάγκη τις θέσεις όλων των αυτόνομων συναγωνιστών στη Θεσσαλονίκη.


Ποίηση (Λουκάς Σταύρου)


ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΕ

Σίμωσα τη καρδιά μου
και αφουγκράστηκα τα έγκατα σου
Πενταδάκτυλε.
Βαθιά σου ηχούν τα τύμπανα
κι’ οσάν από τα τρίσβαθα του Άδη
βουή πυρφόρα
της λευτεριάς η λάβα σου
αναβράζει.

Λουκάς Σταύρου

Αποκλειστική συνέντευξη του Ελληνοκύπριου αγωνιστή Λουκά Σταύρου.

Έχουμε την τιμή και την χαρά να φιλοξενήσουμε μια αποκαλυπτική συνέντευξη ενός ξεχωριστού έλληνα και συναγωνιστή, του Λουκά Σταύρου.


Παλαίμαχος εθνικιστής πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την διάδοση των ιδεών μας την λευτεριά και την δικαιοσύνη.


Πρόεδρος του πολιτικού σχηματισμού ΕΔΗΚ στην Κύπρο πατέρας τριών παιδιών εθελοντής πολεμιστής το '74 συγγραφέας ποιητής και ζωγράφος, σίγουρα μια ξεχωριστή προσωπικότητα της Κύπρου και του ευρύτερου εθνικιστικού «χώρου».






1. Συναγωνιστή καταρχάς να σε ευχαριστήσουμε για την τιμή να μας παραχωρήσεις αυτή την συνέντευξη.



Είναι μεγάλη μου χαρά να συνομιλώ με αδελφούς εθνικιστές από την μητέρα πατρίδα. Έχει μεγάλη σημασία να υπάρχει και να διευρύνεται συνεχώς αυτή η εθνικιστική σχέση Κύπρου - Ελλάδος . Στις δύσκολες στιγμές που έρχονται προσβλέπω μάλιστα σε μια κοινή δράση υπό την έννοια του συντονισμού αυτόνομων εθνικιστικών σχηματισμών και το άνοιγμα πολλαπλών μετώπων εναντίον του κατεστημένου.



2. Ας αφήσουμε τα τυπικά που υπάρχουν ως συνήθως στις συνεντεύξεις και ας προχωρήσουμε στα πιο ουσιώδη που σίγουρα μας αφορούν όλους. Από πότε άρχισες να δραστηριοποιείσαι στον εθνικιστικό χώρο και ποιες υπήρξαν οι πρώτες ενέργειες σου για την διάδοση των ιδεών μας και την ενδυνάμωση του κινήματος;



Η πρώτη μου επαφή με τη πολιτική ήταν επεισοδιακή. Ήμουν πρώτη τάξη του γυμνασίου όταν πήγα, παρά τις απαγορεύσεις τότε προς τους μαθητές να συμμετέχουν σε πολιτικές συγκεντρώσεις , σε μια ομιλία του Νίκου Σαμψών . Την άλλη μέρα τιμωρήθηκα με τριήμερη αποβολή από τον γυμνασιάρχη.



Αυτός ήταν ο πρώτος άνεμος που μου εναντιώθηκε . Από τότε , όπως είπε και ο Νίτσε πάω κόντρα σε όλους τους ανέμους σε μια διαρκή προσπάθεια συνειδητοποίησης και πραγμάτωσης της εθνικιστικής ιδέας . Στον ελλαδικό χώρο έδρασα μετά την αποφυλάκιση μου τον Δεκέμβρη του 1981 όπου ανέβηκα στην Αθήνα.



3. Υπήρξες ποτέ μέλος κάποιας εθνικιστικής οργάνωσης στον κύριο ελλαδικόχώρο ή είχες επαφές και συνεργασίες με κάποιες κινήσεις και συσπειρώσεις την δεκαετία του '70 και του '80 ;



Όπως προανέφερα , στην Ελλάδα ανέβηκα Δεκέμβριο του 1981. Ήρθα σε επαφή με τον εθνικιστικό χώρο και είχα μια πολύμορφη δράση. Άρθρα , ομιλίες , βιβλία κλπ.



4. Από όσο γνωρίζουμε συμμετείχες στην ΕΟΚΑ Β'. Πες μας λίγα λόγια για αυτή την οργάνωση την δομή της και την ένοπλη δράση της.



Επειδή πολλά ακούγονται και λέγονται σχετικά με τα μέλη της και τις δραστηριότητες της ποια είναι η δική σου θέση σήμερα που όλα είναι πιο ξεκάθαρα ; Ποια η άποψη σου για τον Νικόλαο Σαμψών ;



Υπήρξα μέλος της νεολαίας της ΕΟΚΑ Β' . Μέχρι την 27η Ιανουαρίου του 1974 η οργάνωση κατευθυνόταν από τον ένδοξο αρχηγό της τον Γεώργιο Γρίβα - Διγενή. Σκοπός εκείνης της δράσης ήταν να πεισθεί και να πιεσθεί ο Μακάριος να αλλάξει την γραμμή πλεύσεως και να περάσει από τον ενδοτισμό των συνομιλιών που στηρίζονταν στο απεχθές σύνταγμα της Ζυρίχης όπου αναγόρευαν την τουρκοκυπριακή μειονότητα σε κοινότητα υπέρμετρων δικαιωμάτων εις βάρος του κυπριακού ελληνισμού και όδευαν προς μια μορφή ομοσπονδίας , στην γραμμή της αυτοδιάθεσης και της ένωσης με την Ελλάδα.



Δυστυχώς όμως τα οικονομικά συμφέροντα της εκκλησίας και της ολιγαρχίας του πλούτου που ενδυναμώνονταν από την κλειστή και ελεγχόμενη κυπριακή αγορά ενίσχυσαν την αδιαλλαξία και την εγωπάθεια του Μακαρίου ο οποίος προτίμησε τη σύγκρουση αντί τη συνεργασία με τον Γεώργιο Γρίβα.



Ο θάνατος του αρχηγού επέτρεψε στις μυστικές υπηρεσίες του Μακαριακού καθεστώτος αφενός και της χούντας αφετέρου να διεισδύσουν στην οργάνωση και να την κατευθύνουν σύμφωνα με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Οι αγνοί αγωνιστές οδηγήθηκαν στις φυλακές και υπέστησαν απερίγραπτα και φρικτά βασανιστήρια, ενώ κάποιοι αντάρτες στα βουνά έζησαν διώξεις και στερήσεις.



Η ΕΟΚΑ Β' ξαναβρήκε τη δύναμη της μετά το πραξικόπημα όπου και ανασυντάχθηκε σε πολεμικά τάγματα , για να δώσει τη μεγάλη μάχη της εξουδετέρωσης των τουρκικών θυλάκων. Σε αυτά τα τάγματα συμμετείχα ως εθελοντής και έλαβα μέρος σε πολλές μάχες. Στη μάχη της Λεμεσού αξίζει να αναφερθεί πως μεταξύ των ηρωικών νεκρών συγκαταλέγεται και ο συμμαθητής μου Θεοδοσίου Ελευθέριος από το Άρσος Λεμεσού του οποίου και αφιέρωσα το βιβλίο μου «Προσκλητήριο Μάχης» που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1984.



Θέλω να πω με αυτή την αναφορά πως την σκυτάλη του αγώνα την πήραμε μέσα από τα αιματοβαμμένα πεδία των μαχών και όχι μέσα από επιδεικτικές παρελάσεις σε μνημόσυνα.



Ο Νίκος Σαμψών ήταν ένας αγνός αγωνιστής . όμως όταν κινείσαι σε ένα συγκεχυμένο ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο περιορίζεται η δυνατότητα παραγωγής υψηλού έργου. Ολόκληρη η παράταξη μας έπεσε θύμα αυτής της σύγχυσης , θύμα των ιδεολογημάτων της καπιταλιστικής δεξιάς.


5. Υπήρξες στρατιώτης του Γεωργίου Γρίβα στον δεύτερο ένοπλο κύκλο τηςοργάνωσης κατά την διάρκεια της περιόδου όπου και εναντιώθηκε έμπρακτα στασχέδια του αρχιεπισκόπου. Πως τον χαρακτηρίζεις ως άνθρωπο και ως στρατιωτικό.



Πιστεύεις ότι διέπραξε κάποια λάθη σε σχέση με τα γεγονότα της Κύπρου ή ότι αντέδρασε ως έπρεπε στα σχέδια του Μακαρίου ;



Ο αρχηγός Διγενής έπραξε το καθήκον του στο ακέραιο, δυστυχώς όμως ο αγώνας εκείνος στερείτο πολιτικού επιτελείου που θα έφερνε τις λαϊκές εθνικές δυνάμεις σε πολιτικο -κοινωνική σύγκρουση με την ολιγαρχία του πλούτου και της εκκλησίας που στήριζε την γραμμή Μακαρίου. Χωρίς αυτοδύναμη πολιτική οργάνωση καμιά στρατιωτική δράση δεν είναι αρκετή να φέρει θετικά αποτελέσματα. Αυτό είναι το δίδαγμα.



Απελευθερωτικός αγώνας σημαίνει άρρηκτη σύζευξη πολιτικού και μαχητικού αγώνα υπό ένα και μόνο επιτελείο. Ομοίως στην ΕΟΚΑ 55 - 59 δεν είχαμε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα διότι η ηγεσία του ένοπλου αγώνα δεν μπορούσε να ελέγξει την πολιτική έκφραση του που βρισκόταν στα χέρια του Μακαρίου. Έτσι αντί να φτάσουμε στο Παρθενώνα , φτάσαμε στο αίσχος της Ζυρίχης.



6. Η επίσημη θέση είναι ότι ο Γεώργιος Γρίβας πέθανε από φυσιολογικά αίτια.Έχεις κάποια διαφορετική άποψη για το τι προκάλεσε τον θάνατο του ; Αληθεύει ότι αποσκοπούσε στην σύναψη εκεχειρίας με τον Μακάριο αλλά δεν πρόλαβε να προχωρήσει σε αυτή ;

Οι άνθρωποι που βρίσκονταν κοντά στο Διγενή ήταν της απολύτου εμπιστοσύνης του. Νομίζω εκ του πονηρού ανεβάστηκε αυτό το σενάριο του μη φυσιολογικού θανάτου του αρχηγού. Όσο για τη συμφωνία Μακαρίου - Γρίβα είναι γεγονός ότι έγινε μια συνάντηση τους το 1973 , όπου και τέθηκαν οι όροι του αρχηγού προς το Μακάριο με τους οποίους και συμφώνησε αλλά δεν τήρησε ποτέ. Συμφωνήθηκε τότε η παραίτηση του Μακαρίου και η παράδοση της εξουσίας σε πολιτικό πρόσωπο , η ενίσχυση της άμυνας και η πλοήγηση προς την αυτοδιάθεση.



7. Ποια είναι η άποψη σου για τον Μακάριο και τις κινήσεις του μετά την ανεξαρτητοποίηση της Κύπρου. Ποια η εμπλοκή του με τα κέντρα εξουσίας του εξωτερικού ;



Ο Μακάριος ήταν δέσμιος εσωτερικών φατριαστικών συμφερόντων της ολιγαρχίας του πλούτου και της εκκλησίας. Αυτά τα συμφέροντα δεν ήθελαν ποτέ την ένωση με την Ελλάδα, γιαυτό και συμμάχησαν και με τα συνομόλογα συμφέροντα της Αγγλίας. Από αυτή τη συνεργασία εξυφάνθηκαν καταστροφικά σχέδια εις βάρος του κυπριακού ελληνισμού από τα οποία επωφελήθηκαν και οι τούρκοι.


8. Από ότι γνωρίζουμε από το διαδίκτυο μαζί με τον κ. Αντώνη Πιερίδη υπήρξατε ιδρυτικά μέλη του ΕΛΑΜ. Τι είναι αυτό που σε έκανε να αποχωρήσεις από το εν λόγω κόμμα ; Σε τι διαφωνείς με την ηγεσία και τις τακτικές του ενλόγω κόμματος ;



Πράγματι υπήρξαμε ιδρυτικά μέλη του ΕΛΑΜ. Διαφωνήσαμε ευθύς μετά τις ευρωεκλογές του 2009 σε θέματα αρχών και αποχωρήσαμε . Ζητήσαμε αξιοκρατικές διαδικασίες ανάδειξης ενός τομεαρχικού συμβουλίου , πράγμα που δεν έγινε δεχτό.



Στη συνέχεια εκδηλώθηκαν και άλλες ιδεολογικές διαφορές που κατέστησαν το ΕΛΑΜ ένα εξάρτημα του εκκλησιαστικο - πολιτικού κατεστημένου και συγκεκριμένα της ευρύτερης δεξιάς.



9. Πως βλέπεις την σημερινή κατάσταση στην Κύπρο σε σχέση με το θέμα της εισβολής και κατοχής ; Μπορεί να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο και αν ναι πως μπορεί να γίνει αυτό σύμφωνα με την δική σου άποψη.



Όλα μπορούν να αλλάξουν και να ανατραπούν αλλά με σκληρούς αγώνες. Η σημερινή κατάσταση είναι απελπιστική. Το πολιτικό κατεστημένο θέλει να κλείσει το κυπριακό με ένα σχέδιο λύσης που στην ουσία είναι ένα έξωθεν επιβαλλόμενο , δεύτερο κατακτητικό σύνταγμα , συνέχεια του πρώτου κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης που θα περιλαμβάνει και τους πολιτικούς στόχους της τουρκικής εισβολής.



Αυτό το νέο σχέδιο προσπαθούν να το περάσουν μέσα από διαδικασίες που θα δημιουργούν διχοτομικά δεδομένα ώστε να εκβιάσουν την βούληση του κυπριακού ελληνισμού. Αναφέρομαι στη διαδικασία του διπλού δημοψηφίσματος με τη συμμετοχή των εποίκων όπως έγινε και στο προδοτικό δημοψήφισμα του 2004.



Ενάντια σε αυτές τις εξελίξεις απαιτείται ξεκάθαρος εθνικιστικός λόγος που θα ξεσκεπάζει τη προδοσία με στόχο να τεθεί επί τάπητος η στρατηγική της απελευθέρωσης και να εγκαταλειφθεί δια παντός η πορεία της υποχώρησης και του ραγιαδισμού. Για να επιτευχθεί μια τέτοια εθνική αλλαγή χρειάζεται συσπείρωση δυνάμεων και συντονισμός δράσεως από ένα στρατηγείο και όχι ο καθένας να παίζει το βιολί του.



10. Είσαι ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος και θα συμμετάσχεις στις επερχόμενες εκλογές ως ανεξάρτητος υποψήφιος στην Λεμεσό μαζί με τον κύριο Αντώνη Πιερίδη.



Αν και η άποψη μαςγια τα πολιτικά κόμματα είναι γνωστή και δεδομένη αυτό δεν μας αποκλείει να σε ρωτήσουμε το αυτονόητο. Γιατί επιλέξατε να εμπλακείτε στον πολιτικό αγώνα μέσω του εν λόγω κόμματος και όχι μέσω κάποιας άλλης κίνησης ή οργάνωσης.



Δεν υπάρχει άλλη κίνηση που να μας εκφράζει. Ακόμα και οι λεγόμενες αντιομοσπονδιακές κινήσεις ή δεν κατανοούν ή αποκρύπτουν τη συνομωσία. Νομίζουν ότι αν πουν ένα δεύτερο ΟΧΙ σε ένα επικείμενο δημοψήφισμα θα είναι αρκετό να ανακόψουν τα σχέδια των εχθρών μας. Πλανώνται πλάνην οικτράν. Επίσης κανένα από τα υφιστάμενα σχήματα δεν έχει τον εθνικοκοινωνικό λόγο που εκφράζει το ΕΔΗΚ.


Απελευθέρωση της πατρίδος χωρίς εθνικοκοινωνική συνοχή , χωρίς ισχυρή λαϊκή οικονομία δεν θα δούμε ποτέ.



11. Γνωρίζουμε ότι φυλακίστηκες για την δράση σου . Μίλησε μας για τις συνθήκες κράτησης , πόσο παρέμεινες στα κάτεργα της δημοκρατίας και ποιοι ήταν αυτοί που σου στάθηκαν αλληλέγγυοι κατά την διάρκεια της φυλάκισης σου.



Μετά το 1974 το εκκλησιαστικο - πολιτικό κατεστημένο ξεκίνησε μια διαδικασία «κάθαρσης» παρά τον κλάδο ελαίας που υποσχέθηκε ο Μακάριος όταν επέστρεψε στη Κύπρο. Επί κυβερνήσεως Κυπριανού - ΑΚΕΛ και λοιπών συνοδοιπόρων άρχισε ένας εξοντωτικός διωγμός της παράταξης μας με στόχο να φιμωθεί η ΕΟΚΑ Β΄ , να στριμωχθεί στους ψυκτικούς θαλάμους του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ και να προχωρήσουν όλοι από κοινού , ανενόχλητοι , στην εφαρμογή των σχεδίων της υποχώρησης που προσυπέγραψε ο Μακάριος στις λεγόμενες συμφωνίες κορυφής του 1977 όπου τέθηκαν οι βάσει της διζωνικότητας και της ομοσπονδίας. Εμείς αντιδράσαμε με βομβιστικές επιθέσεις και άλλες ενέργειες.


Ήμασταν μια μεγάλη ομάδα από πρώην καταδρομείς αποφασισμένοι για κάθε μορφή ένοπλης δράσης. Δυστυχώς όμως τα σχέδια της προσκυνημένης ηγεσίας της ΕΟΚΑ Β’ οδηγούσαν στην υποταγή της στον ΔΗ.ΣΥ και στην εκμηδένιση κάθε αυτόνομης εθνικιστικής δράσης.



Έτσι καταλήξαμε στη φυλακή με βαριές ποινές . Καταδικάστηκα σε πενταετή ποινή φυλάκισης ως πολιτικός κατάδικος , στις 18 Σεπτεμβρίου του 1978 και παρέμεινα κρατούμενος μέχρι τον Δεκέμβρη του 1981.Έχω τη τιμή να πω ότι δεν έτυχα στήριξης από κανένα .



Τουναντίον δεν έπαυσε ποτέ ο πόλεμος εναντίον μας ακόμα και όταν βρισκόμασταν στη φυλακή. Ήθελαν την εκμηδένιση μας γιατί τους χαλούσαμε τα χρυσοφόρα σχέδια.



12. Σήμερα στην Κύπρο οι πολιτικές διαφορές συνεχίζουν να κρατούν χωρισμένους πολλούς Κύπριους παρόλο την πολυπληθή παρουσία του κατοχικού στρατού και το αδιέξοδο της κατάστασης.



Πιστεύεις ότι υπάρχουν κάποιοι στην Κυπριακή αριστερά που δεν ακολουθούν τις ανθελληνικές απόψεις του Χριστόφια και αν ναι υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης με τα εν λόγω πρόσωπα ;



Είμαστε οι πρώτοι εθνικιστές που κατά την προεκλογική μας εκστρατεία μπαίναμε μέσα στα σωματεία της αριστεράς και μοιράζαμε φυλλάδια και κάναμε συζητήσεις . Πιστεύω ακράδαντα πως ο εθνικισμός δεν θα έχει μέλλον στην πατρίδα μας χωρίς την αφύπνιση και τον απεγκλωβισμό των πατριωτικών αριστερών δυνάμεων από το μαντρί του ΑΚΕΛ. Υπάρχει μια σοβούσα διαφωνία μέσα στα λαϊκά στρώματα για την εν γένει πολιτική του ΑΚΕΛ.


Εμείς νομίζουμε πως με σωστές κινήσεις και εθνικο λαϊκό λόγο θα σπάσουμε τα φράγματα των εθνομηδενιστών του ΑΚΕΛ και θα φέρουμε στις τάξεις μας ρωμαλέες λαϊκές δυνάμεις που θα ενδυναμώσουν το μέτωπο της επίθεσης κατά του αντεθνικού και αντιλαϊκού συστήματος. Να ξεχάσουμε τα ψυχροπολεμικά που μας χώριζαν έως τώρα και να καλλιεργήσουμε ένα ενωτικό λαϊκό λόγο.



Υπάρχουν λαϊκές δυνάμεις εγκλωβισμένες στα κόμματα της Μαρξιστικής αριστεράς όπως επίσης και στα κόμματα της καπιταλιστικής δεξιάς. Προς όλες αυτές τις δυνάμεις πρέπει να απευθυνθούμε και να στρατολογήσουμε μέλη αποδεικνύοντας στη πράξη ότι δεν ανήκουμε ούτε στη δεξιά ούτε στην αριστερά , ούτε στο χώρο του κέντρου αλλά σε μια νέα πραγματική λαϊκή δύναμη .



Η επικρατούσα διαίρεση του λαού δεν προέρχεται εκ των κάτω αλλά εκ των άνω , δηλαδή από τις ηγεσίες των κομμάτων του ενδοτισμού . Τούτο σημαίνει πως στη λαϊκή βάση μπορεί να υπάρξει άθραυστη ενότητα υπό την καθοδήγηση μιας εθνικής και λαϊκής ηγεσίας.



13. Πες την άποψη σου για τα κόμματα που συμμετέχουν σήμερα στην Κυπριακή βουλή. Πόσο επηρεάζει ο σιωνιστικός παράγοντας την κυπριακή πολιτική σκηνή ;



Τα κόμματα του κυπριακού κατεστημένου είναι ευθυγραμμισμένα στη γραμμή της υποχώρησης και της υπεράσπισης του τραγέλαφου που λέγεται σοσιαλκαπιταλισμός. Οι τραπεζίτες θησαυρίζουν την ώρα που το κράτος αφαιμάζει την μεσαία τάξη , την εργατιά και την αγροτιά διασφαλίζοντας μόνο την κάστα των δημοσίων υπαλλήλων με παχυλούς μισθούς και συντάξεις και άλλες απολαβές ώστε να έχει την αναγκαία συναίνεση στην αισχρή διακυβέρνηση του τόπου.



Όσο για το σιωνισμό εκείνο που θέλει είναι να μην ενοχληθούν οι αγγλικές βάσεις και να μην υπάρξει ελληνική παρουσία στη Κύπρο. Τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου εξασφαλίζουν αυτή την προοπτική δηλώνοντας μάλιστα ότι είναι έτοιμοι να προχωρήσουν και σε συμμαχία με το Ισραήλ με πρόφαση την εξόρυξη του φυσικού αερίου από την κυπριακή ΑΟΖ.



Εμείς δεν αποκλείουμε συνεργασία με το Ισραήλ σε αυτό το ζήτημα, θεωρούμε όμως άκρως επικίνδυνη την υπαγωγή της ασφάλειας και της άμυνας μας στη στρατιωτική ομπρέλα του Ισραήλ. Μόνο η ισχυρή ελληνική παρουσία στη Κύπρο μπορεί να διασφαλίσει το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού.

14. Ως γνωστόν ο Τουρκικός στρατός συνεχίζει να εξοπλίζεται σε όλα τα επίπεδα. Είναι έτοιμη η Εθνική Φρουρά να απαντήσει σε μελλοντική επίθεση των κατοχικών στρατευμάτων ; Το καθεστώς Χριστόφια βοήθησε όλα αυτά τα χρόνιαστην άμυνα του νησιού ;



Το καθεστώς Χριστόφια αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις , άφησαν ανοχύρωτη τη Κύπρο. Το πολιτικό κατεστημένο προσανατολίζεται προς λύση και αποστρατικοποίηση . Φαίνεται έχουν κάποιες διαβεβαιώσεις πως αυτή η λύση θα επιβληθεί. Εμείς ζητούμε ενιαίο ελληνικό στρατό , ενιαίο μέτωπο Θράκης - Αιγαίου - Κύπρου ώστε να τεθεί στο τραπέζι των αποφάσεων η στρατηγική της απελευθέρωσης που δεν θα αποκλείει τον ένοπλο αγώνα. Με λίγα λόγια η άμυνα της πατρίδος για να ενδυναμωθεί πρέπει να συνδεθεί με την πολιτική διεκδίκησης και απελευθέρωσης.



15. Γρηγόρης Αυξεντίου, Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Μάρκος Δράκος. Ποια τα συναισθήματα σου όταν ακούς τα ονόματα των ηρώων ;



Κορφές υψηλές ηρωικού ήθους . Αυτοί μας καθοδηγούν στον αγώνα. Την φωνή τους που βγαίνει μέσα από τους τάφους δεν μπορεί να τη σιγήσει καμιά ανθρώπινη δύναμη ή εξουσία . Αυτοί αποτελούν την αιώνια φρουρά της πατρίδος.



16. Στην Κύπρο όπως γνωρίζουμε υπάρχουν 2 Αγγλικές στρατιωτικές βάσεις.Ποιες θα πρέπει να είναι οι ενέργειες των Εθνικιστών σύμφωνα με την άποψη σου για την απομάκρυνση τους και αν αληθεύει ότι σήμερα πολλοί Κύπριοι καιΚύπριες συνεργάζονται στις βάσεις αυτές ως συνεργάτες και βοηθοί τουΑγγλικού ιμπεριαλισμού.



Πολλοί κύπριοι εργάζονται στις αγγλικές βάσεις. Μάλιστα ένα από τα επιχειρήματα της δεξιάς για την παραμονή των βάσεων είναι ότι εργοδοτούν κύπριους. Αστείο επιχείρημα. Το σύνθημα να φύγουν οι βάσεις από τη Κύπρο είναι πέρα για πέρα σωστό και δίκαιο. Εμείς προτείνουμε την ακόλουθη μέθοδο.



Πρώτα να περιέλθουν στη κυπριακή δημοκρατία οι κατοικημένες από Έλληνες της Κύπρου εκτάσεις που βρίσκονται πέριξ των συρματοπλεγμάτων των αγγλικών βάσεων , στη Δεκέλεια και στο Ακρωτήρι. Μετά να καταγγελθούν οι συνθήκες εγγυήσεως και συμμαχίας ως και οι πράξεις εκείνες που ορίζουν κυριαρχία στις αγγλικές βάσεις. Να απαιτήσουμε στη συνέχεια τη μετατροπή τους σε βάσεις της Ευρωπαϊκής συναντίληψης για την άμυνα ώστε να χρησιμοποιήσουμε την Ευρώπη ως μοχλό πιέσεως κατά της κυριαρχίας των βάσεων. Να απαιτήσουμε επίσης τον περιορισμό τους σε μια μονάχα περιοχή ως και την κατάργηση των κεραιών echelon που είναι και αιτίες καρκίνου .



Έτσι θα βγάλουμε τα δόντια του θηρίου και θα εξουδετερώσουμε την παρουσία των άγγλων στο νησί. Ευρωπαϊκός στρατός στις νυν αγγλικές βάσεις μαζί με ενιαίο ελληνικό στρατό Ελλάδος -Κύπρου σημαίνει την προστασία του κυπριακού ελληνισμού αλλά και τη σύνδεση της λύσης της πραγματικής δημοκρατίας που προτείνουμε με τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ενδοχώρας και συγκεκριμένα του γαλλογερμανικού άξονα. Ο χειρισμός του ζητήματος των βάσεων είναι αλληλένδετος με τη λύση της δημοκρατίας και την αποχώρηση όλων των κατακτητών από τη γη μας , άγγλων και τούρκων.



17. Πρόσφατα επισκέφτηκε επίσημα την Ιρλανδία η βασίλισσα της Αγγλίας η γνωστή σε όλους μας Ελισάβετ. Ποια τα συναισθήματα σου για τον Ιρλανδικό λαότους μαχητές του IRA και την σημερινή αγγλική πολιτική σκηνή.



Το όνομα αυτής της κυρίας μου θυμίζει τις εκκλήσεις όλου του πολιτισμένου κόσμου για μετατροπή της θανατικής ποινής στον ήρωα μας Ευαγόρα Παλλικαρίδη. Έμεινε παγερή και ανένδοτη όπως τα τέρατα στην αρχαία μυθολογία μας. Σαν ζωγράφος την βλέπω εικαστικά , να στάζει αίμα από τα ρουθούνια της την ώρα που μασά ανθρώπινες σάρκες.



Η Αγγλία μέσω του Ηνωμένου βασιλείου στην ουσία στερεί την ελευθερία των Ιρλανδών , των Σκωτσέζων και των Ουαλών. Είμαστε υπερ της πλήρους ανεξαρτησίας αυτών των εθνών. Αν γίνει αυτό , πολλοί λαοί θα απαλλαγούν από την αγγλική επιβουλή που είναι και το δεξί χέρι του σιωνισμού. Η ανεξαρτησία της Ιρλανδίας θα σπάσει ένα κρίκο της παγκόσμιας σιωνιστικής τυραννίας. Για αυτό εμείς οι εθνικοδημοκράτες τασσόμαστε εναντίον του ΒΝP και της ιδεολογίας του που ασπάζονται ακόμα και οι έλληνες ακροδεξιοί σε Ελλάδα και Κύπρο.


18. Αναφέρσου αν θέλεις αναλυτικά στις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις. Ποιες είναι οι ποιητικές σου συλλογές και πότε κυκλοφόρησαν, αν και πως μπορεί κάποιος να τις βρει σήμερα και σε ποιες εκθέσεις ζωγραφικής έλαβες μέρος.



Επίσης ποια είναι τα βιβλία που έχεις εκδώσει κατά το παρελθόν. Υπάρχει περίπτωση να τα βρει κάποιος στην ηπειρωτική Ελλάδα ;



Έχω εκδώσει ποιητικές συλλογές και άλλα βιβλία πολιτικού και ιδεολογικού -φιλοσοφικού περιεχομένου κυρίως με τις εκδόσεις ΕΨΙΛΟΝ και ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ. Πολλά εξαντλήθηκαν και γενικά έχω χάσει επαφή με τους εκδοτικούς οίκους. Ενδεικτικά αναφέρω το «ερειπωμένη πατρίδα» , «προσκλητήριο μάχης» , «ενάντια στους προσκυνημένους», «η θέληση της δυνάμεως στον Νίτσε» και πέντε ποιητικές συλλογές.



Μερικά από τα βιβλία μου δεν είχαν καλή τύχη. Ο εκδότης της «ΕΨΙΛΟΝ» μου ανέφερε ότι εξ αιτίας αυτών τον γρονθοκόπησαν οι αναρχικοί σε έκθεση βιβλίου στην Αθήνα, κάποια άλλα κάηκαν από βόμβα που τέθηκε στο βιβλιοπωλείο της «ελεύθερης σκέψης» και το τελευταίο μου έργο «ενάντια στους προσκυνημένους» κατασχέθηκε το 1998 από τα όργανα της δεξιάς που κυβερνούσε τότε την Κύπρο. Ελπίζω τα μελλοντικά μου έργα να έχουν καλύτερη τύχη. Στη ζωγραφική έχω εξειδικευτεί στην υπαιθριστική τοπιογραφία .



Έκανα 8 ατομικές εκθέσεις και έλαβα μέρος σε πολλές ομαδικές, σε Ελλάδα και Κύπρο. Έργα μου βρίσκονται στη Κερκυραϊκή πινακοθήκη και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές. Διαπιστώνω πως ανάμεσα στο λαό υπάρχει αισθητική υγεία και το έργο μου γίνεται αποδεκτό. Στην αντίληψη των νεόπλουτων και των βολεμένων η αξία ενός έργου τέχνης εξαρτάται από το πόσο συνδυάζεται με το χαλί και τη κουρτίνα .



19. Με ποια πρόσωπα κινήσεις ομάδες και συλλογικότητες συνεργάζεστε ως ΕΔΗΚ στην Κύπρο και ποια η άποψη σου για τις Μαύρες Ταξιαρχίες και το ΔΡΑΣΙΣ - ΚΕΣ ;

Πιστεύουμε και στηρίζουμε την αυτόνομη δράση . Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν από τον πολιτικό φορέα . Πρέπει να υπάρχουν όμως δίοδοι επικοινωνίας και συνεργασίας. Περιμένω περισσότερη δράση από τις «Μαύρες Ταξιαρχίες». Κάνουν καλή δουλειά και έχουν απήχηση στη νεολαία . Αποφεύγουν τις επιδείξεις και τις πασαρέλες και αυτό είναι πολύ θετικό .



Το ΔΡΑΣΙΣ - ΚΕΣ έδωσε μάχες ενάντια στην ομοσπονδία σε καιρούς πλήρους κατάρρευσης του αντιστασιακού μετώπου . Αυτή η δράση θα ολοκληρωθεί ιστορικά αν υψωθεί σε συνείδηση ιδεολογικής και πολιτικής απομάκρυνσης από το σύστημα και τα πατριωτικά του περίπτερα που εξαπατούν και εγκλωβίζουν λαϊκές δυνάμεις .



Εάν όχι, θα παράγει στελέχη για το σύστημα.



20. Πως βλέπεις την κατάσταση στην Ελλάδα και ποια είναι τα κοινά προβλήματα με την Μεγαλόνησο ;



Μας ανησυχούν αυτά που συμβαίνουν στη μητέρα πατρίδα. Η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή. Η τραπεζοκρατία και η ξενοκρατία την περισφίγγουν σε ένα ατσάλινο ιστό. Η κατάσταση αυτή έχει αντίκτυπο και στη Κύπρο. Μια ισχυρή Ελλάδα είναι η ελπίδα μας και το όραμα μας. Το ελληνικό κράτος πρέπει να κτιστεί από την αρχή , να πεταχτούν τα σάπια , να μπουν καινούριες βάσεις στην οικονομία , στη διοίκηση , στη παιδεία , να δοθεί πραγματική εξουσία στο λαό και στις παραγωγικές του ενώσεις μέσα από ένα καινούριο σύνταγμα.



Να ορθωθεί ένα δημοκρατικό εθνικοκοινωνικό κράτος που να εδράζεται στην ευρεία λαϊκή συναίνεση. Έχουμε προτείνει πολλά μέσα από την ιστοσελίδα μας . Η κρατικοποίηση του συσσωρευμένου πλούτου , όπως των ιδιωτικών τραπεζών και της εκκλησίας είναι αναγκαία πράξη αναστήλωσης της εθνικής ισχύος . Η ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και η συνομολόγηση ενιαίας ΑΟΖ με την Κύπρο θα βοηθήσει πολύ τα δύο κράτη του ελληνισμού.



21. Ποια η άποψη σου για όλους αυτούς τους Ελληνοκύπριους που επισκέπτονται τα καζίνο, τις υπεραγορές, τις ταβέρνες ακόμα και τους οίκους ανοχής ... στα κατεχόμενα και αφήνουν τα χρήματα τους στον Τούρκο κατακτητή και τους καπιταλιστές ;



Τούτο οφείλεται στο άνοιγμα των οδοφραγμάτων που στην ουσία ήταν προδοτική άρση της εμπολέμου καταστάσεως και αποδοχή των τετελεσμένων της κατοχής . Ο λαός εξωθήθηκε στην οικονομική υποστήριξη της κατοχής μέσα από τις πράξεις και τη προπαγάνδα του προσκυνημένου κατεστημένου. Εκείνοι που λειτουργούν μέσα από υψηλό αίσθημα ευθύνης και αρνούνται να στηρίξουν τη κατοχή είναι λίγοι.



Οι μάζες κινούνται από παραστάσεις και εικόνες που διαμορφώνει το σύστημα της υποταγής . Αυτό είναι νόμος στη συμπεριφορά των μαζών. Την ευθύνη την φέρουν πάντοτε οι ηγέτες που στη προκειμένη περίπτωση είναι συνειδητοί μειοδότες. Εμείς ζητούμε να κλείσουν τα οδοφράγματα , να σταματήσει η ενίσχυση του κατοχικού μορφώματος , να επανέλθει η εμπόλεμη κατάσταση με τους κατακτητές της γης μας στα πλαίσια μιας ευρύτερης διεκδικητικής πολιτικής.



22. Υπάρχει πρόβλημα με τα ναρκωτικά στην Κύπρο ; Τι ρόλο παίζουν όλοι αυτοί που ζητούν να είναι ανοιχτά τα οδοφράγματα ;



Τα ναρκωτικά είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα. Ο μεγαλύτερος όγκος έρχεται από τα κατεχόμενα. Η πάταξη αυτού του φαινομένου έχει να κάνει με την καταπολέμηση της διαφθοράς. Οι μηχανισμοί προστασίας του λαού είναι σάπιοι ως το κόκκαλο. Απαιτούνται αυστηρές ποινές , όπως δημεύσεις περιουσιών , φυλακίσεις και εξορίες. Μόνο ένα εθνικό κράτος μπορεί να επιβάλει τη τάξη και να αντιμετωπίσει τα ναρκωτικά και τη διακίνηση τους ως ασύμμετρη απειλή κατά της κοινωνίας .


23. Η άποψη σου για τον Θεόφιλο Γεωργιάδη και την δράση του ;



Πρωτοπόρος αγωνιστής. Είχε κατανοήσει την σχέση του απελευθερωτικού αγώνα των Κούρδων με την δική μας απελευθέρωση. Δυστυχώς δεν βρήκε την στήριξη που έπρεπε και αφέθηκε εκτεθειμένος στις μυστικές υπηρεσίες των τούρκων που αλωνίζουν κυριολεκτικά το νησί ανενόχλητοι. Ο ήρωας Θεόφιλος Γεωργιάδης μας έδειξε το δρόμο που οφείλει να ακολουθήσει η ελληνική στρατηγική.



Χρειάζεται ανοικτή συμμαχία με Κούρδους , Αρμένιους , Ασσύριους και Έλληνες για την απώθηση της βαρβαρότητας από την Μικρά Ασία και την ανάκτηση της ελευθερίας των γηγενών λαών μας. Αυτό θα διασφαλίσει την ειρήνη και θα ωφελήσει τον πολιτισμό.



24. Πόσο δυνατός είναι ο Σιωνιστικός οικονομικός παράγοντας στην Κύπρο ; Ποια η άποψη σου γενικά για τον Διεθνή Σιωνισμό και την κατοχή της Παλαιστίνης ;



Ο σιωνισμός ασκεί παγκόσμια κυριαρχία. Ελέγχει το χρηματοπιστωτικό σύστημα , συνδέεται άρρηκτα με τις τοπικές ολιγαρχίες του πλούτου μέσα από χίλιες διόδους. Είναι γνωστός ο ρόλος της μασονίας και των παρακλαδιών της που αγκαλιάζει όλη την καλή κοινωνία των αφεντικών.



Θαυμάζω τον αγώνα των Παλαιστινίων . Έχουν δικαίωμα να ζήσουν ελεύθεροι στη πατρώα γη τους. Πρέπει να έχουμε φιλικές σχέσεις μαζί τους και να τους στηρίζουμε όπως μπορούμε, προσβλέποντας σε μια καθοριστική στήριξη τους από την Ευρώπη των εθνών που οραματιζόμαστε.



25. ΑΠΟΕΛ ΑΠΟΛΛΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΝΟΡΘΩΣΗ και άλλες ομάδες έχουν δυνατές εθνικιστικές παρουσίες στην εξέδρα και συσπειρώνουν χιλιάδες Έλληνες της νήσου, μπορούμε και πρέπει ως Εθνικιστές να στρατολογήσουμε κόσμο από το γήπεδο στην ευρύτερη κοινωνία ;



Το ιδανικό είναι να αφήσουμε το ποδόσφαιρο εκτός πολιτικής . Όμως αυτό θα ήταν δυνατό αν υπήρχε ορθή εθνική παιδεία που δεν υπάρχει. Το καθήκον αυτό καλούνται να το επιτελέσουν οι εθνικιστικές οργανώσεις . Φτάνει να γίνεται σωστή δουλειά και να μη μετατρέψουμε την πολιτική σε προέκταση του χουλιγκανισμού . Αυτό θα ήταν ο ενταφιασμός της πολιτικής και του εθνικιστικού λόγου.



26. Πόσο δυνατό είναι το στρατόπεδο των ομοσπονδιακών σήμερα και πως βλέπεις την πιθανολογούμενη μελλοντική εξέλιξη να προωθήσουν κάποιοι ένα δεύτερο σχέδιο Αναν ;


Το στρατόπεδο των ομοσπονδιακών κατέχει την εξουσία. Έχει πλήρη ελευθερία κινήσεων, σχέσεων και διασυνδέσεων . Έχει στρατηγική και μεθοδικότητα. Χρησιμοποιεί τον δόλο , την απειλή , την εύνοια , την αποσιώπηση των αντιπάλων του .



Την ώρα που εμφανίζεται διασπασμένο εξωτερικά, είναι στο βάθος απολύτως ομόθυμο και προχωρά σε πράξεις που δημιουργούν τετελεσμένα. Ο λαός υπνώττει. Οι ειδικοί τηρούν αργυρώνητη σιγή. Φαίνεται ότι πορεύεται μέσω των συνομιλιών και των σχεδίων λύσης ενώ επιβάλλει καταστάσεις δυσμενείς στον κυπριακό ελληνισμό, όπως το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, το μνημόνιο συναντίληψης με του ς άγγλους , το διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων, την παραχώρηση του απευθείας εμπορίου με αντάλλαγμα την επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, την σταδιακή εγκατάσταση τούρκων στην ελεύθερη επικράτεια της κυπριακής δημοκρατίας , την επιβολή διχοτομικών ορολογιών που αναβαθμίζουν το κατοχικό μόρφωμα.



Μας ετοιμάζουν ένα νέο σχέδιο μα παράλληλα θέλουν να εξουδετερώσουν ένα νέο ΟΧΙ μέσα από την επανάληψη της εσχάτης προδοσίας του διπλού δημοψηφίσματος με την συμμετοχή των εποίκων που θα οδηγήσει στην πλήρη αναγνώριση της κατοχής.



Το αντιομοσπονδιακό μέτωπο είναι ασύνταχτο και διαλυμένο. Ελεγχόμενο από την εκκλησία που επιδιώκει αντί της απελευθέρωσης, την λεγόμενη βιώσιμη λύση. Μοναδική ξεκάθαρη φωνή της αλήθειας είμαστε εμείς. Χωρίς μέσα , χωρίς φωνή, εκτεθειμένοι σε μιαν άνιση μάχη ενάντια στο κατεστημένο.



27. Αφού σε ευχαριστήσουμε και πάλι ένα τελευταίο μήνυμα σου προς τους Ελλαδίτες Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές αλλά και προς τους Ελληνοκύπριους που μας διαβάζουν και σίγουρα αυτοί είναι εκατοντάδες από όσο είμαστε ικανοί να γνωρίζουμε.



Πρώτα από όλα ζητούμε από τους ελλαδίτες αδελφούς μας να μας καταλάβουν .



Να κατανοήσουν τις ειδικές συνθήκες του αγώνα μας στη Κύπρο και να μας στηρίξουν όπως μπορούν. Όσο για τους ελληνοκύπριους ένα έχω να πω.



Αν δεν κόψουν δια παντός τις σχέσεις τους με το κατεστημένο και να στηρίξουν ανεπιφύλακτα και συμμετοχικά το αυτόνομο Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα , το τελευταίο οχυρό ενάντια στην υποχώρηση, δεν θα ξημερώσει η μέρα της λευτεριάς μας.



Αν συνεχίσουν να στηρίζουν τα πατριωτικά περίπτερα των κομμάτων του ενδοτισμού θα αφήσουν τη πατρίδα να χαθεί. Καμιά εμπιστοσύνη στο κατεστημένο και τα φερέφωνα του.



Ας έλθουν κοντά να δουλέψουμε συλλογικά για να σηκώσουμε τον ήλιο στον ουρανό της πατρίδος.



Το κατεστημένο φαντάζει εξωτερικά ισχυρό , όμως εσωτερικά είναι σάπιο γιατί συντίθεται από ανθρώπους διεφθαρμένους .



Όσα υλικά μέσα και αν διαθέτει δεν θα αντέξει στην αδιάκοπη έφοδο του φλογερού εθνικιστικού πνεύματος. Ευχαριστώ.

Το αντάρτικο του Πόντου.



Αντάρτικα είναι τα σώματα που δημιουργήθηκαν στα βουνά, στην αρχή σαν αναγκαία λύση αυτοάμυνας των Ποντίων από τις καταπιέσεις των Τούρκων και αργότερα ως κύριος σκοπός για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Δημοκρατίας του Πόντου.


Για να αποφύγουν οι Πόντιοι τη στράτευσή τους στα «Αμελέ Ταπουρού», Επειδή γνώριζαν τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν σ'αυτά και ότι σκοπός τους ήταν η εξόντωση του ποντιακού και αρμένικου στοιχείου, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και κατέφυγαν στα βουνά και στα δάση.


Στην αρχή ο αριθμός αυτών των φυγάδων ήταν μικρός, καθημερινά όλο και μεγάλωνε με την προσέλευση νέων φυγάδων. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν οι πρώτοι πυρήνες των ποντιακών αντάρτικων σωμάτων.


Ο υπουργός εσωτερικών της Τουρκίας Ταλαάτ πασάς (1874-1921), για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση, με διάταγμα που εξέδωσε παράγγελνε την άμεση παράδοση των όπλων των φυγάδων.


Έτσι άρχισαν οι έρευνες των σπιτιών για την ανακάλυψη των όπλων ενώ συγχρόνως οι χωροφύλακες έδερναν, βασάνιζαν και βιαιοπραγούσαν σε βάρος των κατοίκων, με το πρόσχημα να μαρτυρήσουν πού είχαν κρυμμένα τα όπλα.

Μπροστά σ'συτήν την κατάσταση πολλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους δικούς τους και τα σπίτια τους και να ανέβουν στα βουνά προκειμένου να σώσουν τη ζωή τους.


Τα ποντιακά αντάρτικα σώματα αναπτύχθηκαν κυρίως στο Δυτικό Πόντο, στην Αμισό (Σαμψούντα) , στην Πάφρα και στην περιοχή της Τοκάτης .


για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...


Λόγια της Evita Peron ...



''Η βία στα χέρια του λαού δεν είναι βία
αλλά δικαιοσύνη''


Εβίτα Περόν 1919 - 1952

Λόγια του μεγάλου Φασίστα ποιητή Ezra Pound ...



''Σκλάβος είναι αυτός που ελπίζει
ότι θα έρθουν να τον ελευθερώσουν''



Έζρα Πάουντ 1885 - 1972

Θα γλεντήσω κι εγώ μια νύχτα (Κώστας Καρυωτάκης)



Θα γλεντήσω κι εγώ μια νύχτα




Μαυροντυμένοι απόψε, φίλοι ωχροί,
ελάτε στο δικό μου περιβόλι,
μ' έναν παλμό το βράδυ το βαρύ
για ναν το ζήσουμ' όλοι.

Τ' αστέρια τρεμουλιάζουνε καθώς
το μάτι ανοιγοκλείνει προτού δακρύσει.
Ο κόσμος τω δεντρώνε ρέβει ορθός.
Κλαίει παρακάτου η βρύση.

Από τα σπίτια που είναι σα βουβά,
κι ας μίλησαν τη γλώσσα του θανάτου,
με φρίκη το φεγγάρι αποτραβά
τ' ασημοδάχτυλά του.

Είναι το βράδυ απόψε θλιβερό
κι εμείς θαν το γλεντήσουμε το βράδυ,
όσοι έχουμε το μάτι μας ογρό
και μέσα μας τον άδη.


Οι μπάγκοι μας προσμένουν. Κι όταν βγει
το πρώτο ρόδο στ' ουρανού την άκρη,
όταν θα σκύψει απάνου μας η αυγή
στο μαύρο μας το δάκρυ

θα καθρεφτίσει τ' απαλό της φως.
Γιομάτοι δέος ορθοί θα σηκωθούμε,
τον πόνο του θα ειπεί καθε αδερφός
κι όλοι σκυφτοί θ' ακούμε

Κι ως θα σας λέω για κάτι ωραίο κι αβρό
που σκυθρωποί το τριγυρίζουν πόθοι,
τη λέξη τη λυπητερή θα βρω
που ακόμα δεν ειπώθη.


Μαυροντυμένοι απόψε, φίλοι ωχροί,
ελάτε στο δικό μου περιβόλι,
μ' έναν παλμό το βράδυ το βαρύ
για ναν το ζήσουμ' όλοι.

Ο Robert Brasillach για την δημοκρατία ...



''Και θα καταλήξουμε με τις οσμές αρωματισμένης σαπίλας που ακόμα αποπνέει η ψυχορραγούσα παλιά πουτάνα, η βλογιοκομμένη παλιοβρώμα, που μυρίζει το πατσουλί και την κολπίτιδα, η δημοκρατία πάντα όρθια στο πεζοδρόμιό της.


Είναι πάντα εκεί, η κακοασπρισμένη, πάντα εκεί, η ραγισμένη, η σπασμένη, στο κατώφλι της, περιτριγυρισμένη απ'τους πελάτες και τους πρωτάρηδές της, εξίσου λυσασμένους με τους γέρους.


Μετά τόση εξυπηρέτηση που τους έκανε, μετά από τόσα λαχεία που τους έφερε μέσα στις ζαντιέρες της, με τί καρδιά να την αφήσουν παρά τις βλεννοραγίες και τη σύφιλη; Είναι κι αυτοί έτσι σάπιοι μέχρι το κόκκαλο.''

Η δημοκρατία φέρνει τον θάνατο και την δυστυχία !



Άλλος ένας Έλληνας νεκρός από τις ομάδες αλλοδαπών που για μια κάμερα και ελάχιστα ευρώ δεν διστάζουν να επιτεθούν πισώπλατα και να σφάξουν με μαχαίρια έναν άοπλο. Ένα άνανδρο χτύπημα και μια «πούστικη» τακτική πραγματικά.




Περισσότεροι από 800 οι νεκροί τα τελευταία 20 χρόνια. Νέοι σφαγμένοι και γέροι στραγγαλισμένοι οι περισσότεροι την ώρα που κοιμούνται ή παλεύουν για το μεροκάματο νεκροί για 5 ή 50 ευρώ.



Άνθρωποι που στην πλειοψηφία τους δεν πείραξαν ποτέ κανέναν. Ούτε εκμεταλλεύτηκαν ξένους σε δουλειές ούτε προκάλεσαν έριδες με σκοπό το προσωπικό τους κέρδος.




Οδηγοί σε ταξί, αγρότες, κτηνοτρόφοι, κοπέλες που μόνες γύριζαν το βράδυ στο σπίτι τους. Όλοι και όλες ένιωσαν και βίωσαν έναν οδυνηρό θάνατο.



Πολλά τα περιστατικά που δημοσιεύτηκαν ακόμα περισσότερα αυτά που κρύβουν οι αρχές. Συνένοχος ο «λαός».



Με την δική του ψήφο ο Αντωνάκης Σαμαράς πρώτος αυτός για όσους το ξεχνούν άνοιξε τα σύνορα αγνοώντας τους πάντες, ο τεχνοκράτης Σημίτης - πάλι με την ψήφο του λαού - τους νομιμοποίησε για τα ψηφαλάκια.




Και σήμερα ο Γιωργάκης επίτηδες αφήνει την χώρα να παραδοθεί τόσο στο ΔΝΤ όσο και στις ορέξεις όλων αυτών που επιδιώκουν ο Έλληνας να είναι ραγιάς στην γειτονιά του.



ΜΚΟ «αναρχικοί» και αντιρατσιστές στο πλευρό ομάδων και «εθνοτήτων» που απλά επιζητούν να ζήσουν το καπιταλιστικό όνειρο με κάθε τρόπο. Κλείνουν όλοι επιδεικτικά τα μάτια μπροστά σε φαινόμενα όπως το εμπόριο πρέζας και η πορνεία που έχουν να κάνουν τόσο με την λογική του καπιταλισμού όσο και με το δόγμα των «ανοιχτών συνόρων».



Ουρλιάζουν όπου και αν βρεθούν «πατρίδα μας όλη η γη» «πακιστανοί αδέρφια μας» και όμως η πλειοψηφία των μεταναστών (κυρίως αυτοί από την Αφρική και την Ασία) τους έχει γράψει στα αρχίδια τους μια και καλή.



Ελάχιστοι ασχολούνται με τον συνδικαλισμό, λίγοι τους ψηφίζουν και ακόμα λιγότεροι νοιάζονται για τις ιδέες των «αναρχικών» «αριστεριστών» και των αντιρατσιστών.



ΠΑΣΟΚ ΡΕ ΜΟΥΤΡΑ αυτό τους νοιάζει αυτό ζητούν και αυτό απολαμβάνουν. Δορυφορική τηλεόραση, ξύδια, πρέζα που να φέρει και την κονόμα αφού ο Έλληνας την καρφώνει στο μπράτσο - εξάλλου μόλις 2 ευρώ το φιξάκι της κόκας ρε παιδιά - τζαμί για τους πιο φανατικούς και θρήσκους και αυτό είναι το δικό τους μέλλον και «άσε τους μαλάκες να το παίζουν αλληλέγγυοι».




Εξαιρέσεις σε πρόσωπα και καταστάσεις μπορεί να υπάρχουν όμως αυτό δεν είναι δικαιολογία για να συνεχίσει η κατάσταση αυτή η οποία είναι κανονική ΚΑΤΟΧΗ.



Είναι απλό. Ζούμε σε συνθήκες πολέμου, όπως περιγράφει ο συγγραφέας στα ημερολόγια Turner. Θα έρθει η ώρα που οι Ασιάτες θα πολεμούν ενάντια στους Λευκούς και οι Αφρικανοί ενάντια σε όλους και βασικά όλοι εναντίον όλων. Και το πεδίο μάχης θα είναι και η Αθήνα. RAHOWA.




Το θέμα δεν είναι αν θα ξεσπάσει η καταιγίδα. Αυτό ήδη συμβαίνει. Το θέμα είναι θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε.



Και επίσης αυτή την φορά θα πρέπει να πληρώσουν επιτέλους οι καπιταλιστές και οι εβραίοι εξουσιαστές που είναι οι κύριοι υπεύθυνοι (πρώην πρωθυπουργοί, υπουργοί , σύμβουλοι κ.α) οι πρεζέμποροι, οι νταβατζήδες, οι καναλάρχες, οι δημοσιογράφοι, οι πλουτοκράτες, οι πολιτικοί, οι μπάτσοι, οι πράκτορες, οι ηγέτες των ΜΚΟ, οι ηγεσίες των «αντιρατσιστών» τα τσογλάνια που βγάζουν μαχαίρια και λεπίδια για δέκα ευρώ όλοι αυτοί που είναι συνυπεύθυνοι για το ποτάμι αίματος.



Δεν πρέπει να τους αφήσουμε για άλλη μια φορά να χαμογελούν από ικανοποίηση.



Όλοι στους δρόμους ενάντια στις ντόπιες και ξένες μαφίες και συμμορίες που βιάζουν σκοτώνουν και ξυλοκοπούν.



Στόχος μας και οι δυνάμεις του καθεστώτος που προστατεύουν το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα.




Πλήρης αποκλεισμός της γνωστής ακροδεξιάς κλίκας που βγήκε όπως τα κοράκια μετά την σφαγή, ας μην ξεχνάμε ότι θα προσπαθήσουν να εξαργυρώσουν το αίμα με ψήφους. Καμιά συμπαράταξη μαζί τους δρούμε μόνοι μας αυτόνομα και δυναμικά.



Στόχος όλοι αυτοί που καλύπτουν το όργιο βίας όπως και αν λέγονται ότι ταμπέλα και αν φορούν. Αποκαλύπτονται καθημερινά όσο και αν προσπαθούν να το παίξουν «επαναστάτες».



Δεν ήμασταν και δεν θα γίνουμε ποτέ «αγανακτισμένοι πολίτες» πάντα υπήρξαμε σαλπιγκτές εκδίκησης και ελευθερίας.

Το παραμύθι των εκλογών.





Έλληνα της Κύπρου, Στις 22 του τρέχοντος μηνός καλείσαι στις κάλπες για να ψηφίσεις τους αντιπροσώπους που θα στείλεις στην βουλή. Καλείσαι με την ψήφο σου να επιλέξεις αυτούς που θα σε εκπροσωπήσουν για την επόμενη πενταετία στην Κυπριακή βουλή.


Μια μελέτη της ιστορίας των εκλογικών διαδικασιών για την Κυπριακή βουλή καθώς και η βιωματική γνώση του γεγονότος μας οδηγεί χωρίς δεύτερη σκέψη στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η ψήφος ισοδυναμεί με την συνενοχή σε ένα κατασκεύασμα που δίνει άλλοθι στους πολιτικούς που μας κυβερνούν και διαχειρίζονται την εξουσία.


Η πελατειακή σχέση του πολιτικού με τον πολίτη είναι δεδομένη. «Η ψήφος σου είναι η δύναμη σου», «έχεις την δύναμη να αλλάξεις το πολιτικό σκηνικό», «έχεις την επιλογή να ψηφίσεις τους πιο άξιους» είναι οι κλασσικές ατάκες που εκστομίζουν οι υποψήφιοι πανηγυριστές παραμονές εκλογών.


Αλήθεια πόση δύναμη έχεις όταν στην εκλογική διαδικασία συμμετέχεις κάθε πέντε χρόνια (δηλαδή μια φορά κάθε 1825 ή 1826 ημέρες);


Μια διαδικασία που λειτουργεί σαν μέσο νάρκωσης της ανθρώπινης σκέψης και δραστηριότητας, αφού δεν έχει τίποτα κοινό, με τη λαϊκή κυριαρχία, μια διαδικασία που ξεφτελίζει την ανθρώπινη ύπαρξη με την υποταγή και το γλείψιμο προς τον «δικό σου» βουλευτή.


Εμείς οι Αυτόνομοι Εθνικιστές της Κύπρου πιστεύουμε ότι με την ψήφο δεν λύνουμε τα προβλήματα μας αφού στην δημοκρατία τα μηδενικά ψάχνουν για νούμερα, ούτως ώστε να αυξήσουν τα ποσοστά και τις ψήφους τους, να εδραιώσουν τις θέσεις και τους μισθούς όλων αυτών που ευθύνονται για τις υποχωρήσεις στο Κυπριακό και για την εξαθλίωση που οδηγούμαστε σαν λαός και σαν κοινωνία.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Bound For Glory - Glory awaits

Bound For Glory - The Hammer Falls Again (Ragnarock)

Η βιομηχανία της λαθρομετανάστευσης.



Πέρα από τις όποιες πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις του καθενός, η ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής από το νεοελληνικό κράτος και η αθρόα και ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, ως συνέπεια της πρώτης, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας.


Ένα πρόβλημα του οποίου οι συνέπειες είναι πλέον ορατές και στον πιο δύσπιστο, με την γκετοποίηση μεγάλων περιοχών στα αστικά κέντρα και την σταδιακή αυτοοργανωμένη αντίδραση των Ελλήνων κατοίκων σε περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας Αθηνών, η Πάτρα και η Ηγουμενίτσα.


Σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι η ανάλυση των συνεπειών της λαθρομετανάστευσης, όπως η εθνοφυλετική αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδας, η τεράστια αύξηση της εγκληματικότητας και η άνοδος του ποσοστού των ανέργων.


Οι αριθμοί και, κυρίως, η καθημερινότητα του Έλληνα, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες του προβλήματος, το οποίο έχουν αποτύχει να θέσουν στη σωστή βάση και να δώσουν μία λύση, ή έστω κάποια σοβαρή πρόταση, οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων, από την αριστερά μέχρι τη νεοφιλελεύθερη δεξιά.


Κι αν στη δεξιά υπάρχει πολυγλωσσία για το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης, από νεοφιλελεύθερες απόψεις μέχρι πατριωτικές (εντός και εκτός εισαγωγικών) φωνές, η αριστερά έχει αποτύχει ακόμα και να εντοπίσει το πρόβλημα, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της παίζει έναν ύποπτο ρόλο έχοντας αναλάβει εργολαβικά την «υπεράσπιση» και την «ευημερία» των λαθρομεταναστών, πολλές φορές αυτόκλητα και αρκετές φορές παράτυπα, παράνομα και εις βάρος των Ελλήνων.


Η πρόσφατη υπόθεση των «απεργών πείνας» του κτιρίου Υπατία αποτελεί το πιο τρανταχτό παράδειγμα πολιτικής ανευθυνότητας, αν όχι ανθελληνικής και αντικοινωνικής πρακτικής, από τη μεριά των υποκινητών «αλληλέγγυων».


για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Τα ψέματα, η υποκρισία και η αντίφαση των εν Αθήναις "επωνύμων" Κυπρίων ...


Όπως προσφάτως ενημερώσαμε μέσα από την ιστοσελίδα μας δυναμική και αιφνιδιαστική συνάμα, παρέμβαση πραγματοποίησαν Αυτόνομοι Εθνικιστές στις 4 Μαΐου στο σπίτι της Κύπρου (το ποιο ανήκει στην κυπριακή πρεσβεία) στην οδό Ηρακλείτου στο Κολωνάκι της Αθήνας, στην πιο αστυνομοκρατούμενη περιοχή των Αθηνών, στην οποία πραγματοποιήθηκε εκδήλωση της κυπριακής πρεσβείας προς τιμήν του προσφάτως αποθανόντος Τούρκου ποιητή Φικρέτ Ντεμιράγ, ο οποίος ας σημειωθεί ότι διέμενε στην κατεχομένη Αμμόχωστο μας.




Επιπλέον αφορμή, εκτός του θέματος της εκδήλωσης. ήταν η παρουσία ως κεντρικού ομιλητή του Τούρκου καθηγητή τουρκικών και μεσανατολικών σπουδών στο πανεπιστήμιο Κύπρου Νιαγιάζι Κιζιλγιουρέκ.


Ο Κιζιλγιουρεκ είναι γνωστός υβριστής της Ελλάδος και σφοδρός κατήγορος των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Προσπαθεί να μας πείσει μαζί με τους ελληνόφωνους ομοϊδεάτες του ΑΚΕΛ και τους νυν αξιωματούχους του διεφθαρμένου κυπριακού κολοβού κράτος ότι δεν έχουμε ελληνική ταυτότητα και ότι η Κύπρος δεν είναι ελληνική !


Πασχίζει στην ουσία εν λόγω "κύριος" για να καταστεί η πατρίδας μας ξένο προτεκτοράτο, να εξισωθεί το 82% της ελληνικής πλειοψηφίας της νήσου, με το 18% της τουρκικής μειονότητας και για να αφελληνιστεί η Κύπρος.


Οι Αυτόνομοι Εθνικιστές στέκονταν έξω από την πόρτα στο σπίτι της Κύπρου και έκαναν διαφώτιση μοιράζοντας φυλλάδια τόσο στους περαστικούς όσο και στους προσερχόμενους στην εκδήλωση οι οποίοι τα δέχθηκαν, ενώ ορισμένοι μόλις τα διάβασαν αποχώρησαν από το χώρο.


Η παρουσία μας ενόχλησε εμφανώς και πανικόβαλε τους υπεύθυνους της εκδηλώσεως οι οποίοι κάλεσαν την αστυνομία. Λίγα λεπτά πριν, κατέβηκε ο Μορφωτικός ακόλουθος Κώστας Λυμπουρής πανικόβλητος, αλλά ευγενικά μας είπε ότι σέβεται άποψή μας και μας παρακάλεσε να αποχωρήσουμε από το πεζοδρόμιο (κάτι που δεν εμπίπτει βέβαια στις αρμοδιότητές του), κάτι το οποίο φυσικά και δεν πράξαμε.


για περισσότερες πληροφορίες και άκρως ενδιαφέρουσες φωτογραφίες στον σύνδεσμο εδώ ...

Bound For Glory - Our Voice Is Stronger

Bound For Glory - Black September

05.05.1981 Σαν σήμερα μετά από 66 μέρες απεργίας πείνας ...



... Εάν δεν μπορέσουν να συντρίψουν αυτόν τον πόθο για ελευθερία, δεν θα μπορέσουν και να σε διαλύσουν.


Δεν θα με διαλύσουν, δεν θα υποκύψω, γιατί ο πόθος μου για ελευθερία, όπως και η ελευθερία του ιρλανδικού λαού, είναι βαθειά μες στην καρδιά μου.


Θα ξημερώσει κάποια μέρα πο ολόκληρος ο ιρλανδικός λαός θα φανερώσει αυτόν τον πόθο για ελευθερία.

Και τότε θα δούμε την σελήνη να ανατέλλει ...

Η τελευταία καταγραφή από το ημερολόγιο του Bobby Sands.








Δυναμική παρέμβαση Αυτόνομων Εθνικιστών στο "Σπίτι της Κύπρου" στην Αθήνα ...



Σε δυναμική παρέμβαση, σε εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Σπίτι της Κύπρου στο Κολωνάκι, προέβησαν Αυτόνομοι Εθνικιστές της Κύπρου, που φοιτούν σε εκπαιδευτικά ιδρύματα των Αθηνών, σε συνεργασία με Συναγωνιστές μας από την Αθήνα.




Το πανηγυράκι ελληνοτουρκικής "φιλίας" ήταν αφιερωμένο στον Τούρκο ποιητή Φικρέτ Ντεμιράγ και ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν ο γνωστός και μη εξαιρετέος, επίσης Τούρκος, υβριστής του Ελληνισμού, Νιγιάζι Κιζιλγιουρέκ - καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου - διορισμένος επί προεδρίας Γλαύκου Κληρίδη !

Ο εν λόγω "κύριος" ανήκει στην ομάδα των ανθρώπων που θέλουν να εξισώσουν το 82% της ελληνικής πλειοψηφίας της νήσου, με το 18% της τουρκικής μεινότητας και βεβαίως από τους υπερμάχους του σχεδίου Ανάν σε και σε ό,τι αυτό προνοεί.

Οι Συναγωνιστές έριξαν φέιγ βολάν με αντιτουρκικό και αντιομοσπονδιακό περιέχομενο και μοίρασαν φυλλάδια σχετικά με το θέμα της παρέμβασης και το ρόλο που επιτελεί το ανθελληνικό φερέφωνο, εν ονόματι Νιγιάζι Κιζιλγιουρέκ.


για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Μπάαθ (Baath): Η δύναμη της ιδεολογίας ενός κινήματος που φοβήθηκαν οι ηγεσίες του.


του Έσπερου.



Το Μπάαθ είναι το μαζικότερο και μακροβιότερο εθνικιστικό σοσιαλιστικό κίνημα που έκανε την εμφάνισή του στον Αραβικό κόσμο. Κατέκτησε την εξουσία σε δύο Αραβικά κράτη, στη Συρία από το 1963 και στο Ιράκ από το 1968 και η πολιτική του δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στις καπιταλιστικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του Ισραήλ, των δυτικών Ευρωπαίων και των ΗΠΑ.

Όμως και στα δύο αυτά κράτη οι ηγέτες που επικράτησαν τελικά έχασαν τον αρχικό ιδεολογικό προσανατολισμό τους. Δεν θέλησαν να κρατήσουν «ζωντανό» το εθνικιστικό σοσιαλιστικό κίνημα, αλλά το «υποβάθμισαν» σε ένα συστημικό καθεστωτικό κόμμα, που συνδύαζε την προσωπολατρία και τον νεποτισμό, χωρίς κανένα ριζοσπαστικό στοιχείο και εντελώς ακίνδυνο για τον καπιταλισμό.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να απομονωθεί από τις γνήσιες επαναστατικές λαϊκές δυνάμεις και στο Ιράκ να μην καταφέρει να αντιμετωπίσει την Αμερικάνικη καπιταλιστική εισβολή, ενώ στη Συρία να αργοπεθαίνει, μην έχοντας κανένα κοινωνικό έρεισμα για να ενώσει τον λαό, με τα καθοδηγητικά του όργανα να υπολειτουργούν και με μοναδικό ρόλο τα τελευταία χρόνια να επικροτούν τις αποφάσεις της ηγεσίας.


Βέβαια για τη σημερινή ιδεολογική «παρακμή» του Μπάαθ στη Συρία μεγάλο ρόλο έχει παίξει ο Χάφεζ αλ Άσαντ, ο πατέρας του σημερινού προέδρου, που θέλησε να δημιουργήσει ένα προσωποπαγές καθεστώς, χωρίς να έχει το δυναμισμό ενός γνήσια επαναστατικού εθνικοκοινωνικού ριζοσπαστικού κινήματος.

Όμως όταν ξεκίνησαν όλα ήταν πολύ διαφορετικά. Το 1943 δώδεκα νέοι όλοι αγροτικής καταγωγής ίδρυσαν στη Δαμασκό το κόμμα Μπάαθ (που σημαίνει Αναγέννηση). Πρωτεργάτες της ίδρυσης του κινήματος ήταν ο ελληνορθόδοξος Μισέλ Αφλάκ και ο μουσουλμάνος Σαλάχ αν Ντιν αλ Μπιτάρ.

Άρα βλέπουμε από την πολιτική του γέννηση να προσανατολίζεται σε ένα κλίμα ανεξιθρησκίας. Ο Αφλάκ ήταν ο «ιδεολόγος» του Μπάαθ, ενδιαφερόταν περισσότερο για τη θεωρητική ανάλυση των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων παρά για την πολιτική δράση και τα δημόσια αξιώματα. Ο Μπιτάρ ήταν ο «οργανωτής» του κινήματος.

Μετά το μπααθικό πραξικόπημα του 1963 στη Συρία, εντάχθηκε στο Εθνικό Επαναστατικό Συμβούλιο και διορίστηκε Πρωθυπουργός. Όμως η πολιτική που εφάρμοσε ήταν «μετριοπαθής» και δεν ικανοποίησε την ισχυρή τότε ριζοσπαστική πτέρυγα του κόμματος, που το 1966 κατέλαβε την εξουσία και τον ανάγκασε να φύγει στο Λίβανο.

Ιδρυτικό συνέδριο και αρχές.

Στο ιδρυτικό συνέδριο του Μπάαθ, που έγινε 4 - 7 Απριλίου του 1947, παρευρέθηκαν 247 Άραβες αντιπρόσωποι από διάφορα αραβικά κράτη. Οι γενικές αρχές του κινήματος προσδιορίζονταν στον παναραβισμό, σοσιαλισμό, λαϊκό και επαναστατικό.

Στα βασικά άρθρα του περιλαμβάνονταν οι αρχές της δίκαιης κατανομής του εισοδήματος, της εθνικής ιδιοκτησίας των μέσων μεταφοράς, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, του φυσικού πλούτου, των μεγάλων βιομηχανιών, η κατάργηση των προνομίων των ξένων επιχειρήσεων, η συμμετοχή των εργατών στη διοίκηση των εργοστασίων και στα κέρδη τους, η προστασία του θεσμού της οικογένειας, η εξασφάλιση εργασίας, η δημιουργία εργατικών και αγροτικών ενώσεων, η κατάργηση της ταξικής κοινωνίας, του φεουδαρχικού νομαδισμού και η δημόσια δωρεάν παιδεία.

Κεντρικό σύνθημα του Μπάαθ ήταν το τρίπτυχο «ουάχντα, χουρίγια, ισταρακίγια» που σημαίνει «ενότητα, ελευθερία, σοσιαλισμός». Η «ενότητα» αποσκοπούσε να ενώσει τη φυλή των Αράβων σε ένα κράτος επειδή υποστήριζε ότι η ίδρυση των «τεχνητών» κρατών εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Με την ενότητα θα μπορούσε το αραβικό έθνος να εκπληρώσει την αιώνια αποστολή του στον παγκόσμιο πολιτισμό. Η «ελευθερία» αφορούσε την απελευθέρωση των Αράβων από το δυτικό ιμπεριαλισμό. Ο «σοσιαλισμός» θα συντελούσε στην επίτευξη της αραβικής ενότητας, στην αποτίναξη του καπιταλισμού και στην κυριαρχία του εθνικισμού σοσιαλισμού.


Ο μπααθικός σοσιαλισμός υποτάσσεται στις ανάγκες του εθνικισμού. Θέλει να αποτινάξει την οικονομική κυριαρχία των καπιταλιστών αποικιοκρατών της δύσης. Απορρίπτει τον φιλελευθερισμό, γιατί οδηγεί στον ατομισμό και στον άκρατο ανταγωνισμό αλλά και τον μαρξισμό επειδή είναι υλιστικός, διεθνιστικός, ντετερμινιστικός και αθεϊστικός. Το κίνημα είχε σαν βασικό στόχο να υποστηρίξει την αγροτική τάξη.

Πριν αναλάβει την εξουσία το κίνημα για να επιβιώσει μέσα σε ένα αυταρχικό περιβάλλον, που υπήρχε τότε στη Συρία, υποχρεώθηκε να διαμορφώσει μια κάθετη οργανωτική δομή. Βάση του είχε τους «πυρήνες» που χωρίζονταν σε τρεις κατηγορίες: την «περιοχή», την «εργασία» και των «φίλων» του κινήματος. Κάθε επτά πυρήνες σχημάτιζαν μια οργάνωση βάσης. Όλες αυτές οι οργανώσεις ανήκαν στην Περιφερειακή Διοίκηση.

Περιφερειακές Διοικήσεις είχε στη Συρία, στο Ιράκ, στο Λίβανο, στην Ιορδανία, στην Σαουδική Αραβία, στο Σουδάν και στην Υεμένη. Στην Αίγυπτο ποτέ δεν είχε καταφέρει να έχει πολιτική επιρροή γιατί τα εθνικιστικά κηρύγματα εκφράζονταν μέσα από το νασσερισμό.

Όλες οι Περιφερειακές Διοικήσεις υπάγονταν στην Εθνική Παναραβική Διοίκηση, που ήταν το ανώτατο όργανο του κόμματος. Από το 1966 γίνεται η ουσιαστική διάσπαση σε συριακό και ιρακινό Μπάαθ και υπάρχουν δύο Εθνικές Παναραβικές Διοικήσεις, με έδρες τη Δαμασκό και τη Βαγδάτη αντίστοιχα. Έτσι χάνεται ουσιαστικά το όραμα της Ένωσης του Αραβικού Έθνους.

Κατάληψη της εξουσίας στη Συρία.


Ως την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Συρίας (1946) το Μπάαθ ήταν κατά της παρουσίας των Γάλλων και το 1943 είχε συνεργαστεί με την εθνικιστική κυβέρνηση του Κουβάτλι. Τα μέλη του κινήματος διεκδίκησαν και την επιστροφή της Αλεξανδρέττας στη Συρία, την οποία οι Γάλλοι είχαν παραχωρήσει στην Τουρκία. Παράλληλα υποστήριξαν το δικαίωμα του εκλέγειν και για τις γυναίκες, καταδίκασαν την ίδρυση του καπιταλιστικού Αραβικού Συνδέσμου, εναντιώθηκαν στην ίδρυση του Ισραήλ και αντιτάχθηκαν στο δόγμα Τρούμαν, με το οποίο οι Αμερικάνοι μπορούσαν να επέμβουν στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών.

Το 1953 ενώθηκε με το Μπαάθ ο Χαουράνι με το Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο Χαουράνι αντιλήφθηκε σύντομα το αγροτικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε η Συρία. Απεγκλώβισε το κίνημα από τους διανοούμενους της Δαμασκού και βοήθησε τον αγροτικό κόσμο της υπαίθρου να προσεγγίσει το κίνημα. Το 1956 το Μπάαθ έλαβε μέρος σε μια κυβέρνηση συνασπισμού με δύο υπουργούς (Μπιτάρ και Κάλλας) και πρόεδρο της Βουλής τον Χαουράνι. Στις 27 Φεβρουαρίου υπόγραψε αυτή η κυβέρνηση την ένωση της Συρίας με την Αίγυπτο.

Οι μπααθικοί επιθυμούσαν αυτή την ένωση για να αντιμετωπίσουν τις εσωτερικές απειλές αλλά κει τις εξωτερικές (από το Ισραήλ και τους κομμουνιστές της Σοβιετικής Ένωσης). Στις 28 Σεπτεμβρίου 1961 μια ομάδα Σύρων συντηρητικών αξιωματικών, υποστηριζόμενοι από την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία, έκανε πραξικόπημα και απέσυρε τη Συρία από την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία.

Το φθινόπωρο του 1963 και ένα μήνα μετά την άνοδο στην εξουσία του ιρακινού Μπάαθ, στη Συρία επαναστάτησαν τα στελέχη του και ανέτρεψαν τη συντηρητική κυβέρνηση. Αρχηγοί της επανάστασης ήταν οι Σαλάχ Τζαντίν, Χαφέζ αλ Άσαντ και Μουχάμαντ Ούμραν. Τον πρώτο χρόνο που ανέλαβαν την εξουσία εφάρμοσαν ένα επαναστατικό πρόγραμμα, που περιλάμβανε κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων, διανομή γαιών σε άπορους αγρότες, μέτρα κοινωνικής πρόνοιας κ.α.

Η αντίδραση των αστών όμως ήταν μεγάλη και ανάγκασε τον Μπιτάρ, τον έναν εκ των ιδρυτών του Μπαάθ, να επαναπροσδιορίσει τους ιδεολογικούς του στόχους και να ζητήσει τη συνεργασία με το ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυτή ης στροφή του Μπάαθ προς συντηρητικότερους στόχους προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις των ριζοσπαστών μελών, που σωστά έκριναν ότι θα έχαναν την επαναστατικότητα του κινήματος. Οι αντιδράσεις ήταν τόσο σκληρές που οδήγησαν το κόμμα στα πρόθυρα της διάλυσης.

Όμως οι ριζοσπάστες είχαν ακόμη πολιτική δύναμη και δεν είχαν πει τον τελευταίο λόγο τους. Στις 23 Φεβρουάριου του 1966 ριζοσπάστες της «αριστερής» πτέρυγας του Μπάαθ, υπό την ηγεσία του Τζαντίν, ανέτρεψαν με αιματηρή επανάσταση τον «μετριοπαθή» μπααθικό πρόεδρο Αμίν αλ Χάφεζ και την Εθνική Παναραβική Διοίκηση και συγκάλεσαν έκτακτο συνέδριο του κόμματος, στο οποίο καταδίκασαν την προηγούμενη ηγεσία του σαν «δεξιά φιλοκαπιταλιστική με καθεστωτική νοοτροπία». Ο Τζαντίν ανέλαβε την αντιπροεδρία επηρεάζοντας το πολιτικό τμήμα του κινήματος και ο Άσαντ το υπουργείο Άμυνας από το οποίο ασκούσε επιρροή στο στρατιωτικό τμήμα.

Η νέα ηγεσία ήταν η πιο ριζοσπαστική που είχε γνωρίσει ποτέ η Συρία. Προώθησε τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και της οικονομίας, σχεδίασε και υλοποίησε μεγάλα έργα υποδομών, καταπολέμησε τη διαφθορά, υιοθέτησε άκρως εχθρική στάση εναντίων των ΗΠΑ και πρόσφερε κάθε δυνατή βοήθεια στο Παλαιστινιακό κίνημα. Οι δύο ηγέτες συνεργάζονταν αρμονικά.

Τότε οι καπιταλιστές της Δύσης αποφάσισαν να ενισχύσουν με κάθε μέσο τον Εβραϊκό στρατό, με αποτέλεσμα να έρθει η βαριά στρατιωτική ήττα του πολέμου του 1967, που κλόνισε την ηγεσία του Μπαάθ. Από τότε ο Άσαντ, αν και σαν υπουργός Άμυνας έφερε μεγαλύτερες ευθύνες για την ήττα του πολέμου, άρχιζε να διαφωνεί ανοικτά με τις επιλογές της κυβέρνησης Τζαντίν, κυρίως για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, την υποστήριξη προς τους Παλαιστινίους και την άρνηση του να έρθει σε οποιαδήποτε συμφωνία με το Ισραήλ.

Ο Άσαντ στην εξουσία.

Ο Άσαντ για να μειώσει την επιρροή του αντιπάλου του στον στρατό, φρόντισε να αποκόψει το πολιτικό τμήμα του Μπάαθ από το στρατιωτικό, που το είχε υπό την πλήρη επιρροή του. Μετά την εξουδετέρωση του αλ Τζούντι, υπεύθυνου Εθνικής Ασφαλείας του Μπάαθ και «προστάτη» της κυβέρνησης ο δρόμος για τον Άσαντ για να αναλάβει πραξικοπηματικά την ηγεσία της χώρας ήταν ανοικτός. Τα συντηρητικά ακροδεξιά στοιχεία με τη βοήθειά του είχαν ισχυροποιηθεί.

Η ευκαιρία για να καταλάβει την εξουσία παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1970, όταν συριακές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ιορδανία, προκειμένου να ενισχύσουν τους Παλαιστινίους αντάρτες οι οποίοι καταδιώκονταν από τον φιλοαμερικανό βασιλιά της χώρας και μεγαλύτερο σύμμαχο των Εβραίων Χουσεΐν. Η ήττα της Συρίας προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στην ηγεσία του Μπάαθ. Ο Άσαντ κατηγορήθηκε ανοικτά για «ηττοπάθεια και υποταγή στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό».

Όμως είχε τη στρατιωτική δύναμη πια ολοκληρωτικά στα χέρια του. Οι κατηγορίες εναντίον του ήταν η αφορμή για να οργανώσει πραξικόπημα τον Φεβρουάριο του 1971 και με τη βοήθεια των αστών να καταλάβει την εξουσία. Το μοντέλο εξουσία που επέβαλλε από τότε ήταν καθαρά προσωπολατρικό και έμοιαζε σε μεγάλο βαθμό με αυτό του Σαντάμ Χουσεϊν στο Ιράκ.

Το Μπάαθ περιορίστηκε σε ρόλο κρατικού γραφειοκρατικού μηχανισμού, που επικροτούσε τις αποφάσεις του προέδρου της χώρας. Κάτι σαν τη φάλαγγα όταν στην ηγεσία της Ισπανίας ήταν ο Φράνκο.

Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι από το 1985 μέχρι σήμερα δεν έχει συγκληθεί κανένα συνέδριο της Περιφερειακής Διοίκησης του κόμματος. Πρόεδρος του Μπάαθ και της Συρίας από το 2000 είναι ο Μπασάρ αλ Άσαντ, γιος του Χαφέζ αλ Άσαντ, φανερώνοντας έτσι το νεποτισμό που κυριαρχεί όλα αυτά τα χρόνια στο κόμμα.

Invictus: William Ernest Henley (1849 - 1903)


Out of the night that covers me,
Black as the pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds and shall find me unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.






Πέρα από την νύχτα που με σκεπάζει,
κατάμαυρη απ΄ακρη σε άκρη
ευχαριστώ τους θεούς όποιοι και νάναι
για την ακατανίκητη ψυχή μου.

Κι αν έπεσα θύμα των περιστάσεων
ούτε δείλιασα ούτε έκλαψα γοερά.
Κάτω απ΄ τα χτυπήματα της τύχης
το κεφάλι μου είναι ματωμένο αλλά δεν προσκυνά.

Πέρα απ αυτό τον τόπο της οργής και των δακρύων
κι απ' τη βαριά του σκιά
ακόμα κι απ την απειλή του χρόνου
είμαι και θα παραμείνω ατρόμητος.

Δεν με ενοχλεί που είναι τόσο στενή η πύλη
ούτε η γεμάτη με καταδίκες περγαμήνη
εγώ είμαι ο κυρίαρχος της μοίρας μου
εγώ είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου.


Aντικαπιταλιστικές παρεμβάσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά - Μαύρες Ταξιαρχίες Κύπρος


Σε παρεμβάσεις με κεντρικό άξονα τον αντικαπιταλισμό προχώρησαν Αυτόνομοι Εθνικιστές, που δραστηριοποιούνται σε διάφορες περιοχές του νησιού μας.






Οι ενημερωτικές δράσεις είναι ένα βήμα αντίδρασης κατά του συστήματος, που μπορεί να αποκαλύψει σε πολλούς συμπατριώτες μας το πρόσωπο του κυριότερου εχθρού που θέλει να αφελληνίσει τους εργάτες, ώστε να τους έχει υποχείριο του.

Οι αληθινοί Εθνικιστές Σοσιαλιστές απέχουν από κάθε πανηγύρι του συστήματος. Είτε πρόκειται για τους "εορτασμούς" της Πρωτομαγιάς, είτε πρόκεται για το εκλογικό πανηγύρι.

Η αυτονομία σε κάθε επίπεδο μας λύνει τα χέρια. Κατευθύνσεις δεν θέλουμε από κανένα.

Για να αντιληφθούν οι Έλληνες Πατριώτες ότι τα κόμματα και οι συντεχνίες δεν είναι ο δρόμος για την απελευθέρωση μας. Είναι οι στυλοβάτες του καπιταλισμού και της ξενοκρατίας. Αυτοί που θέλουν τον Έλληνα εργάτη εξαθλιωμένο σκλάβο, χωρίς εθνική συνείδηση. Είναι εκείνοι που βολεύονται με την κοινωνική ανισότητα.

Όταν σπάσουν οι αλυσίδες της συνειδησιακής σκλαβιάς, τότε θα σπάσουν και αυτές που αλυσοδένουν την Πατρίδα μας !



πηγή

2 συντρόφισσες μας στέλνουν το μήνυμα τους για την 1η Μάη.


Τα παρακάτω 2 μηνύματα από συντρόφισσες που δηλώνουν περήφανες Ελληνίδες και Εθνικοσοσιαλίστριες.








... Μια ακόμα επέτειος στο χρονολόγιο της εθνικής και λαϊκής μνήμης. Μιας μνήμης που έχει χάσει δυστυχώς τον αλλοτινό συλλογικό της χαρακτήρα. Μιας μνήμης που εξασθενεί χρόνο με τον χρόνο, μιας ατομικής συνείδησης που ξεχνά μέρα με τη μέρα, μετατρεπόμενη κατ' αυτόν τον τρόπο σε μια αγελαία επί του συνόλου συνείδηση που δεν γνωρίζει καν το νόημα της συγκεκριμένης ημέρας ...


Εθνικοσοσιαλίστρια


... Σίγουρα δεν είναι αργία και ούτε μια απλή απεργία … την 1η Μάη οι έλληνες εθνικοσοσιαλιστές γιορτάζουν δεν πενθούν … είναι μια ημέρα αφοσίωσης στην εργατική και φυλετική ταυτότητα, μια ταυτότητα που δεν χαρίζεται σε κανέναν συνδικαλιστή αυλοκόλακα. Πέρα από τα υπάκουα σκυλιά που δεν γαβγίζουν, υπάρχουν και κάποια που δαγκώνουν ακόμα !


Εθνικοσοσιαλίστρια







Σχετική ανάρτηση: Εθνικοσυνδικαλισμός.

Εργατική Πρωτομαγιά - Μαύρες Ταξιαρχίες Κύπρος

πηγή

Εργατική Πρωτομαγιά ! Αφετηρία για Αγώνα και διεκδικήσεις.


1η Μάη σήμερα, μια σημαντική ημέρα για τους εργάτες, μια επετειακή ημέρα που πρέπει να μας βρίσκει στο δρόμο, όχι για να "πιάσουμε το Μάη" με τις εκδρομές στη φύση αλλά για να φωνάξουμε για τα δικαιώματα των Εργατών.

Η εργατική τάξη σήμερα υποφέρει. Χαμηλοί και μεσαίοι καθημερινά βιώνουν το ψαλίδισμα των δικαιωμάτων και απολαβών τους, με την ανασφάλεια σε εργασιακό επίπεδο να κυριαρχεί και να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης Ελλάδας.

Με την ανεργία να εκτινάσσεται σε άνω του 20% επίπεδα, τα εργασιακά προβλήματα να διογκώνονται (ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, πάγωμα μισθών και δώρων, αναδιάρθρωση εργασιακών σχέσεων, εργοδοτικοί εκβιασμοί, ανασφαλείς συνθήκες εργασίας, εργατικά ατυχήματα) αλλά και από την άλλη τον συνδικαλιστικό θεσμό να περνά κρίση, σήμερα φαντάζει πιο επιτακτική από ποτέ η αποφασιστική αντιμετώπιση των νέων δεδομένων από την πλευρά του εργατικού κινήματος.

Οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να ξεφύγουν από τη δειλία που τους χαρακτηρίζει και να προχωρήσουν μεθοδικά μέσα από σωματεία, φορείς, συνδικάτα και οργανωμένες ομάδες που πραγματικά προασπίζουν τα συμφέροντά τους στην ανάδειξη των συμπεριφορών που τους πλήττουν καθημερινά.

Γυρνώντας την πλάτη στους επαγγελματίες εργατοπατέρες και συνδικαλιστές, με όπλο το δικαίωμα στη διεκδίκηση και την ανατροπή.

Η 1η του Μάη δεν είναι γιορτή των λουλουδιών. Είναι αφετηρία Αγώνα και διεκδικήσεων.


Για την σημερινή ημέρα ...



Σήκωσα το κεφάλι μου
απο το μεροκάματο
και φώναξα πως τούτη η γης
είναι δική μας
πως είναι γης ελληνική
και σεις μου μαστιγώσατε το πρόσωπο.
Αυτό να το θυμάστε.


Λουκάς Σταύρου