Ελληνική απόβαση στην Ουκρανία: Asgardsrei 2017

Ανταπόκριση από την παρουσία Ελλήνων 
Εθνικοσοσιαλιστών στην Ουκρανία:

Το βράδυ της 16^ης Δεκεμβρίου ήταν ξεχωριστό στο κλαμπ Sentrum στο Κίεβο. Την επιτυχία της συναυλίας Asgardsrei VI θα μπορούσε να προβλέψει κανείς μέρες πριν κάνοντας απλά μία βόλτα στην παγωμένη πρωτεύουσα της Ουκρανικής πρωτεύουσας. Την εβδομάδα που έλαβε χώρα η συναυλία, οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από οπαδούς της NSBM μουσικής που είχαν κατακλύσει την πόλη από κάθε μεριά της Ευρώπης, αλλά και από την Βόρεια Αμερική. Μαυροφορεμένοι άντρες και γυναίκες με αρβύλες, δερμάτινα μπουφάν με ραμμένα διακριτικά από Militant BM μπάντες, τον μυστικιστικό Μαύρο Ήλιο και άλλα σύμβολα που φανέρωναν τις μουσικές και ιδεολογικές καταβολές των οπαδών εξερευνούσαν το κέντρο και τα μνημεία της πόλης.

Τα μεσημέρια εκείνων των ημερών για εμάς όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο Σπίτι του Κοζάκου, το Αρχηγείο της Νεολαίας της Στρατιάς του Azov. Αυτή η μικρή πολυκατοικία στην καρδιά της πόλης έχει πλέον καθιερωθεί ως η Μέκκα της αντιμοντερνικής, ριζοσπαστικής Αντίστασης, ο ζωτικός χώρος μιας μεγάλης πλέον Αγέλης Λύκων αποφασισμένης να κατασπαράξει τον Σύγχρονο Κόσμο. Η επιβλητική γροθιά μέσα στην σιδερένια πανοπλία σηματοδοτούσε την άφιξή μας στον χώρο. Μπαίνοντας στον σκοτεινό λόμπι ο επισκέπτης έρχεται αντιμέτωπος με μία ψηλή προσθήκη όπου βρίσκονται τοποθετημένα τα κάδρα των νεκρών Αγωνιστών, κυρίως νεαροί που έδωσαν τη ζωή τους για την Πατρίδα και τις Ιδέες τους.

Δίπλα ακριβώς ο Γάντζος του Λύκου και η επιγραφή ‘Azov’ λούζονται από ένα ισχνό παγωμένο φως.  Στρίβοντας αριστερά βλέπεις το militant zone, το περιβόητο μαγαζί με είδη ένδυσης N.S. black metal και μουσικής που περιλαμβάνει όλο το φάσμα της black metal, από απολίτικη Black Metal, μέχρι τα πιο underground NS και Pagan σχήματα αυτής της μυσταγωγικής σκοτεινής μουσικής. Η αίθουσα μοιάζει περισσότερο με έναν μικρό διάδρομο-αποθηκευτικό χώρο παρά με κατάστημα. 

Με δυσκολία μπορεί να κινηθεί κάποιος, καθώς η προσέλευση είναι πολύ μεγάλη και ο χώρος υπερβολικά στενός. Στον πάνω όροφο είναι τα ενδότερα της Οργάνωσης καθώς και το βιβλιοπωλείο. Σε αντίθεση με το ισόγειο, η βιβλιοθήκη είναι αρκετά μεγάλη. Εκεί εκτός από ιδεολογικά βιβλία βρίσκεται και το προπαγανδιστικό υλικό του Κινήματος. Ο Εβολιανισμός και ο αντικαπιταλισμός είναι ιδιαίτερα αισθητός, καθώς και ο μεσαιωνικός ρομαντισμός μέσα από εικόνες με Σλάβους πολέμαρχους και επεκτατικούς χάρτες που παραπέμπουν σε κάτι ανάλογο με τη δική μας Μεγάλη Ιδέα.

Το απόγευμα του Σαββάτου όλα είναι έτοιμα. Πριν ακόμα ανοίξουν οι πόρτες εκατοντάδες βρίσκονται έξω από τον χώρο περιμένοντας καρτερικά. Όταν αυτές άνοιξαν μπήκαν όλοι με ενθουσιασμό, αλλά και τάξη. Μέσα στο χώρο κάθε άτομο ερωτάται αν φέρει μαζί του όπλα ή ναρκωτικά και στη συνέχεια ακολουθούσε ανάλογος έλεγχος με τη βοήθεια ανιχνευτή μετάλλων. Στο θέμα των εξαρτησιογόνων ουσιών  οι Ουκρανοί σαν σωστοί μπλακμεταλλάδες και Εθνικοσοσιαλιστές είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι και δεν δείχνουν καμία απολύτως ανοχή, μάλιστα οι διοργανωτές σκέφτονταν να απαγορεύσουν και το αλκοόλ στον συναυλιακό χώρο όπως είχε γίνει σε παλαιότερα φεστιβάλ. Επιπλέον το κάπνισμα απαγορευόταν αυστηρά μέσα στην αίθουσα και οι καπνιστές έβγαιναν έξω στο διάλειμμα μεταξύ των συγκροτημάτων. Το μέρος ήταν ευρύχωρο, οι διοργανωτές δε είχαν διαθέσει μόλις 1.200 εισιτήρια ώστε να μην υπάρχει συνωστισμός. Ο χώρος ήταν γεμάτος, αλλά σε καμία περίπτωση ασφυκτικός.

Το live άνοιξε με τους Ουκρανούς Burshtyn οι οποίοι απέδωσαν ένα βαρύ και δομημένο μουσικό έργο και με πολύ ωραία σκηνική παρουσία. Λίγο απόμακροι από τον κόσμο αλλά με πολλές ελπίδες για το μέλλον.

Naer Mataron: δυστυχώς δεν έπαιξαν από τα παλιά τους, με εξαίρεση το Ιncarcerating Gallantry. Εξαιρετική σκηνική παρουσία, άρτιο παίξιμο σε πολύ πιο τεχνικά κομμάτια. Ζέσταναν τον κόσμο που άρχισε να αντιδρά πολύ δυναμικά. Ταχύτητα δύναμη, ένταση.

M8l8TH: τα μέλη τους είναι άλλωστε και εκ των διοργανωτών, συμμετοχή του κόσμου ακόμη και πάνω στην σκηνή, ο κόσμος διασκέδασε με το παραπάνω. Ανορθόδοξη παρουσία στα φωνητικά αλλά σε άψογη σκηνική παρουσία που ταιριάζει απόλυτα με το militant στυλ τους.

Absurd: βαρύς ήχος με τον κόσμο να τρελαίνεται αφού πρόκειται για μια από τις πιο ιστορικές μπάντες. Όχι τόσο έντονη η σκηνική παρουσία αλλά με εξαιρετικά visuals.

Peste Noire: απίστευτοι για πολλοστή φορά, δημιούργησαν τρομερή ατμόσφαιρα, ο κόσμος τους ακολουθούσε, τεχνικά άρτιοι και δυναμικοί. O Famine όταν πήρε την κιθάρα ανέβηκαν οι Vouivre ένα side project που σάρωσαν τα πάντα με το ύφος τους και δεν άφησαν τον κόσμο να χαλαρώσει ούτε λεπτό.

Goatmoon: ο επίλογος σε μια εκπληκτική βραδιά, απίστευτη σκηνική παρουσία που θύμιζε διονυσιακό συμπόσιο αφού υπήρχε φλάουτο, ακουστική κιθάρα, πιάνο δίνοντας μια άλλη ατμόσφαιρα. Έκλεισαν την βραδιά με τον καλύτερο τρόπο.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη με μια Αυτόνομη Ελληνίδα N.S. Headbanger (Κερασφόρος Εκάτη)

Ελληνική συμμετοχή στο Asgardsrei 2017

Peste Noire - Συνέντευξη και Συνεργασία 2017 (militant.zone)

Ο Αντισιωνισμός στην Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (DDR)

του Wolverine

Το τέλος του 2^ου Μεγάλου Πολέμου βρίσκει την Ανατολική Γερμανία κάτω από την κατοχή των Σοβιετικών δυνάμεων. Η προσπάθεια να υποστεί ο ντόπιος πληθυσμός μια πλύση εγκεφάλου ξεκινάει εντατικά αφού θα έπρεπε να ξεριζωθεί άμεσα ο Εθνικοσοσιαλισμός και να επικρατήσει ο Κομμουνισμός στην Σταλινική εκδοχή του. Το εν λόγω κράτος ιδρύθηκε επίσημα την 7^η Οκτωβρίου 1949 στη Σοβιετική ζώνη κατοχής και ο αντιφασισμός υπήρξε μια εκ των ιδρυτικών αρχών. Αρκετά γρήγορα χιλιάδες Χιτλερικοί στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας και αξιωματούχοι του παλιού καθεστώτος πέρασαν στην άλλη πλευρά, και συσπειρώθηκαν γύρω από την νέα ηγεσία. Δεν είναι άγνωστη εξάλλου μια συνάντηση μεταξύ στρατιωτικών και από τις 2 πλευρές της Γερμανίας η οποία είχε ως στόχο τον συντονισμό απέναντι στον αναδυόμενο τότε διεθνή Σιωνισμό.

Από την ίδρυση του «σοσιαλιστικού» κράτους οι εντάσεις και οι διενέξεις ανάμεσα στο Γερμανικό κομμουνιστικό κόμμα και τους Σοβιετικούς υπήρξαν συνεχείς, αφού οι Γερμανοί προσπαθούσαν να διατηρήσουν την αυτονομία τους σχετικά με τις αποφάσεις και κινήσεις του νέου κράτους. Πολλές φορές απέρριπταν την επέμβαση της Μόσχας και κινούνταν σε διαφορετικές πολιτικές διαδρομές σε σχέση με την εσωτερική και εξωτερική πολιτική. Τα στελέχη του Στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας παρά την επικράτηση του Μπολσεβικισμού, διατήρησαν τα αντισιωνιστικά τους συναισθήματα και μέρος των παραδόσεων της Βέρμαχτ, με αποτέλεσμα να βλέπουν τον Σιωνισμό ως μια έκφραση και άμεση απειλή της πλουτοκρατικής μπουρζουαζίας και του διεθνούς καπιταλισμού και φυσικά τον νο1 εχθρό της γερμανικής εργατικής τάξης.

Σε συνάρτηση με τις γεωπολιτικές αλλαγές και την επιθετικότητα του Ισραήλ απέναντι στον Αραβικό κόσμο, γρήγορα αυτή η αντισιωνιστική σκέψη ξέσπασε πάνω στους Ιουδαίους που μετακινήθηκαν στην Ανατολική Γερμανία όταν άφησαν πίσω τους τόπους εξορίας. Πολλοί από αυτούς είδαν ως παράδεισο του σοσιαλισμού το νέο κράτος αλλά γρήγορα οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι επιθέσεις και βεβηλώσεις σε νεκροταφεία και συναγωγές, τα βλέμματα στον δρόμο από απλούς πολίτες, οι εντάσεις μεταξύ μελών της ηγεσίας του κόμματος που είχαν εβραϊκή καταγωγή και των εργατικών συνδικάτων, η επίσημη αθεϊστική πολιτική και ο περιορισμός της θρησκευτικής επιλογής ήταν μόνο μερικά από εμπόδια που βρήκαν.

Παρά το γεγονός της αναφοράς και προβολής του «Ολοκαυτώματος» από τα επίσημα πρόσωπα και τα μέσα κομματικής προπαγάνδας καθώς και την παροχή επιδομάτων σε βετεράνους της «αντίστασης» ή τις κατηγορίες προς την Δυτική Γερμανία για προστασία και άσυλο των μελών του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, το βάρος της πολιτικής σκέψης ήταν ταυτόχρονα αντιφασιστικό και αντισιωνιστικό. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Μόσχα η δίωξη των Εβραίων γιατρών που κατηγορήθηκαν ότι προσπάθησαν να δηλητηριάσουν τον Στάλιν είχε ήδη λάβει μέρος. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’50 υπήρξε για πολλούς ερευνητές μια οργανωμένη κρατική πολιτική ενάντια στον διεθνή σιωνισμό. Πολλοί Ιουδαίοι κατηγορήθηκαν ως πράκτορες της Δύσης και προδότες της χώρας. Η δίκη στην Πράγα (Slánský trial) των Εβραίων του Κομμουνιστικού Κόμματος Τσεχοσλοβακίας (οι οποίοι έστειλαν όπλα στους Εβραίους το 1947) και η καταδίκη 11 εξ αυτών σε θάνατο δια απαγχονισμού που είχαν κατηγορηθεί ως Τροτσκιστές και Σιωνιστές έγινε το καύσιμο για την περαιτέρω αναζωπύρωση του Ανατολικογερμανικού αντισιωνισμού.

Οι συνεχείς διώξεις των Εβραίων μέσα από ανακρίσεις και κατηγορίες για κατασκοπεία έγιναν καθημερινή πρακτική στην πολιτική του κόμματος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα μέλη της εβραϊκής κοινότητας στο Ανατολικό Βερολίνο, ποτέ δεν ξεπέρασαν τον αριθμό των 3.000 ατόμων. Πολλοί Εβραίοι έσπευσαν άμεσα να εγκαταλείψουν την χώρα για 2^η φορά σε λίγα χρόνια αφού οι ζωές τους βρέθηκαν και πάλι σε κίνδυνο. Ο Λαϊκός Στρατός (NVA) είχε στις τάξεις του θύλακες αξιωματικών και υπαξιωματικών, με σαφή αντισιωνιστικά αντανακλαστικά αλλά και την παρουσία «φασιστικών» εντύπων στα στρατόπεδα. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η ξεκάθαρη εναντίωση απέναντι στο κράτος του Ισραήλ και οι διπλωματικές επιθέσεις με κάθε ευκαιρία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ουδέποτε τα 2 κράτη είχαν ομαλές διπλωματικές σχέσεις παρά τις πιέσεις των Ισραηλινών.

Μετά τον πόλεμο του Σουέζ σε όλες τις πολεμικές συρράξεις μεταξύ Ισραηλινών και Αράβων, οι Ανατολικογερμανοί στήριξαν με φανατισμό την Αραβική πλευρά και εντατικοποίησαν σε διεθνές επίπεδο τις καταγγελίες ενάντια στο Ισραηλινό κράτος. Πέρα από το γεγονός της χρηματοδότησης του  Ίλιτς Ραμίρεζ Σάντσες  του γνωστού «Τσακαλιού» ο οποίος προτιμούσε να «χτυπάει» Σιωνιστικούς στόχους και της ομάδας Baader-Meinhof, υπήρχε μέσα στην χώρα στρατόπεδο εκπαίδευσης της PLO και επαφές με τον Αραφάτ και την οργάνωση Abu Nidal, καθώς και στρατιωτική βοήθεια με υλικό και συμβούλους σε Λιβύη, Συρία και Νότια Υεμένη. Οι επαφές με Ιρακινούς και Αιγύπτιους κινήθηκαν στην ίδια πορεία, ενώ στον πόλεμο του Yom Kippur οι Γερμανοί έστειλαν στην Συρία 75.000 χειροβομβίδες, 30.000 νάρκες, 62 άρματα μάχης και 12 αεροσκάφη. Κατά την διάρκεια της αεροπειρατείας της πτήσης της Air France στο Entebbe, μέλη του Παλαιστινιακού PLFP και μέλη της Γερμανικής άκρας αριστεράς τα οποία και χρηματοδοτούνταν από την Ανατολική Γερμανία, χώρισαν τους αιχμάλωτους σε Εβραίους και μη Εβραίους με τους τελευταίους να απελευθερώνονται άμεσα. Οι Γερμανοί αντάρτες πόλης συνεργάστηκαν επίσης με τον ηγέτη της Ουγκάντας τον Idi Amin Dada ο οποίος συνήθιζε να μιλάει δημοσίως υπέρ του Χίτλερ.

Πολλοί αναλυτές θεωρούν δεδομένο το γεγονός ότι ο Σταλινισμός στην Ανατολική Γερμανία, λειτούργησε ως μέσο για να επανεμφανιστεί το λαϊκό συναίσθημα απέναντι στους παγκόσμιους τοκογλύφους. Η πολεμική της Στάζι απέναντι σε όσους προωθούσαν την ομοφυλοφιλία στην νεολαία, η προβολή του πατριωτισμού σε ένα κράτος που θύμιζε «αστακό» από άποψη πολεμικού εξοπλισμού, η μαζική ενασχόληση της νεολαίας με τον αθλητισμό και την πολεμική προπαρασκευή έκανε πολλούς να μιλούν για μια «Φαιοκόκκινη» Γερμανία που δεν είχε κανένα πρόβλημα να ενισχύει κάθε εχθρό του Σιωνιστικού τέρατος με όπλα και χρήματα. Οι ιστορικές συνθήκες επέδρασαν θετικά και οι εξελίξεις είχαν ως αποτέλεσμα την επανεμφάνιση του Εθνικοσοσιαλισμού ακόμη και από τις αρχές της δεκαετίας του 80’ στο Ανατολικό μέρος της χώρας και την επαγρύπνηση του λαού. Η αντίσταση αυτή εκφράστηκε αμέσως μετά την κατάρρευση είτε με τα ποσοστά στις εκλογές σε εθνικιστικά κόμματα είτε με την δημιουργία οργανώσεων με αντιδημοκρατική σκέψη και πρακτική. Φαινόμενα που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα προκαλώντας τον πανικό στους παγκόσμιους εξουσιαστές.

Περιοδικό Ανάκτηση V: κυκλοφορεί στα πρακτορεία τύπου της επαρχίας!

http://www.anaktisi-mag.gr/

Από την Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου στα πρακτορεία τύπου Αθηνών και Πειραιώς κυκλοφορεί ο «Ελεύθερος Κόσμος» με μία μεγάλη προσφορά. 

Μαζί με την εφημερίδα ΔΩΡΕΑΝ παλαιότερα τεύχη του εθνικιστικού περιοδικού «Ανάκτηση», ή ένα συλλεκτικό τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» με αφιέρωμα στην Συρία του Άσαντ που μάχεται. 

Στην περιφέρεια η εφημερίδα με την προσφορά θα κυκλοφορήσει με το φύλλο Φεβρουαρίου.

Τι μπορεί να συμβεί σε όποιον το κεφάλι του απεικονίζεται πάνω στο σώμα μιας κότας.

Άρθρο του Maurizio Blondet 

Μετάφραση-Σχόλια: Ιωάννης Αυξεντίου

“Εξετάζουμε την εκδοχή της τελετουργικής δολοφονίας πολύ σοβαρά. Μία σημαντική ομάδα της εκκλησιαστικής επιτροπής δεν έχει καμία αμφιβολία για αυτή την εξήγηση”. Αυτά δήλωσε πριν κάποιες ημέρες ο Αρχιμανδρίτης Τύχωνας Σεβκούνωφ, που δεν είναι μόνο ο γραμματέας της πατριαρχικής επιτροπής που συνεχίζει τις μελέτες πάνω στα λείψανα της οικογένειας του Τσάρου Νικόλαου που δολοφονήθηκε το 1918, αλλά θεωρείται και ο πνευματικός σύμβουλος του Πούτιν. Ο Αρχιμανδρίτης Τύχωνας Σεβκούνωφ δεν εννοούσε με αυτές τις φράσεις ότι επρόκειτο για ένα θρησκευτικό τελετουργικό, αλλά για ένα συμβολικό-ιδεολογικό τελετουργικό των  μπολσεβίκων. Ο Αρχιμανδρίτης, κατά την γνώμη μας, έδωσε αυτή την επεξήγηση, για να μην ερεθίσει κάποια συγκεκριμένα'πνεύματα'. Όπως και να έχει, εμείς δεν είμαστε Αρχιμανδρίτες οπότε δεν θα τηρήσουμε τα προσχήματα: θα μιλήσουμε για θρησκευτική τελετουργική δολοφονία.

Για τον πατέρα Τύχωνα, και μόνο το γεγονός ότι κάποιοι σκότωσαν τον Τσάρο, μετά την παραίτηση του από το θρόνο, με αυτό τον τρόπο, καθώς και το γεγονός ότι οι δολοφόνοι μοιράστηκαν τα θύματα, δείχνει ότι θεωρούσαν τη δολοφονία ως ένα ιδιαίτερο τελετουργικό. Αμέσως, η εβραϊκή κοινότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δια στόματος του ραβίνου Baruch Gorin, διαμαρτυρήθηκε με μία ανακοίνωση του πρακτορείου Interfax δηλώνοντας το εξής:  “Αυτές οι δηλώσεις είναι ένα σαφές παράδειγμα μεσαιωνικού σκοταδισμού. Μία αντι-σημιτική θεωρία συνωμοσίας.” Βέβαια, η υποψία ότι η δολοφονία των Ρομανώφ ήταν ένα είδιος τελετουργικής σφαγής δεν είναι σημερινή. Ο αξιωματικός των Λευκών Nikolai A. Sokolov (1882-1924) που, όταν οι δυνάμεις που μάχονταν κατά των μπολσεβίκων ανακατέλαβαν, για μία σύντομη περίοδο την Αικατερινούπολη, διεξήγαγε την πρώτη έρευνα επί του θέματος. 

Στον τοίχο του δωματίου που έγινε η εκτέλεση, βρήκε μεταξύ άλλων, ένα σημείωμα με μία φράση γραμμένη στα γερμανικά: “Belsatzar ward in selbiger Nacht von seine Knechten umgebrat”, (“Ο Βαλτάσαρ  ανατράπηκε  από τους δούλους του την ίδια νύχτα”). Ήταν στίχοι του εβραϊκής καταγωγής ποιητή Heinrich Heine και είναι μία παράφραση από το βιβλίο του Δανιήλ: “Εκείνη την ίδια νύχτα ο Βαλτάσαρ, ο βασιλιάς των Χαλδαίων σκοτώθηκε”. Είναι το απόσπασμα όπου στο βασιλιά Βαλτάσαρ των Χαλδαίων αναγγέλλεται η επερχόμενη καταστροφή με τις λέξεις: “Μενέ, Μενέ, Θεκέλ, Ουφαρσίν. Αυτή είναι η ερμηνεία του πράγματος: Μενέ, ο Θεός μέτρησε τη βασιλεία σου, και την τελείωσε. Θεκέλ, ζυγίστηκες στην πλάστιγγα, και βρέθηκες ελλιπής. Φερές, διαιρέθηκε η βασιλεία σου, και δόθηκε στους Μήδους και Πέρσες.” (Δανιήλ . Κεφ. 5, 25-28)

Οι διοργανωτές της σφαγής ήταν ο Yakov Sverdlov (Yankel Solomon), ο Philippe Goloshchyokin (Shaya-Isay Fram Goloshchekin) ο Pyotr Voykov (Pinhus Wainer), ο Beloborodov Alexander Georgievich (Vaisbart Yankel Isidorovich), ο Konstantin Myachin (Vasily Yakovlev) και ο Georgy Safarov (Voldin). Κάποιοι από τους μπολσεβίκους δολοφόνους είχαν ενδιαφέρουσες ραβινικές γνώσεις. Ο αρχηγός του εκτελεστικού αποσπάσματος, Yakov Yurovskij (1878-1938) είχε μελετήσει στη συναγωγή. Το δεξί χέρι του εκείνη τη νύχτα, ο Mikhail A. Medvedev (Kudrin), κατά πάσα πιθανότητα και αυτός εβραϊκής καταγωγής πυροβόλησε στο κεφάλι τον Τσάρο και τη Δούκισσα  Μαρία  Νικολάγιεβνα (19 ετών) με το πιστόλι Browning  n. 389965  που ο ίδιος παρέδωσε, το 1964, πριν πεθάνει, στο Μουσείο της επανάστασης... 

Την αποστολή να λειώσει τα σώματα με θεϊκό οξύ ανέλαβε ο χημικός Petr Voikov (αληθινό όνομα: Pinkus  Weiner). Ο Philiph (στην πραγματικότητα Isay, που είναι υποκοριστικό στα yiddish) Isaevic Goloshchyokin, ο οποίος μετά έγινε ένας από τους αρχηγούς της επανάστασης (σε αυτόν οφείλεται ο θάνατος ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στο Καζακστάν μεταξύ 1932 και 33), καυχιόταν ότι διατηρούσε το κεφάλι του Τσάρου μέσα σε μία γυάλα γεμάτη οινόπνευμα. Ο οπλαρχηγός που έδωσε τη διαταγή για τη σφαγή, ο Yakov Sverdlov (αληθινό όνομα Jankel  Solomon), γιός ενός πλούσιου εμπόρου και μασόνου, ήταν ο πιο άγριος οργανωτής του Κόκκινου Τρόμου εναντίον των Κοζάκων χωρικών του Ντον. Για τη συμμετοχή που είχε στη σφαγή των Ρομανώφ, η πόλη στην οποία συνέβη, η Αικατερινούπολη, μετονομάστηκε προς τιμή του, Sverdlovsk. Ο Ιουδαίος ποιητής David Bergelson τον επαίνεσε ως “την  υπερηφάνεια του εβραϊκού  λαού”.

Εξάλλου, πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-18) στη Βαρσοβία, στα εβραϊκά μαγαζιά, πωλούταν μία ευχετήρια κάρτα (1909) για το Yom Kippur στην οποία φαινόταν ένας ραβίνος  που κρατούσε την Τορά στο ένα χέρι και ένα πουλί (κότα) στο άλλο. Το πουλί έφερε την εστεμμένη κεφαλή του Τσάρου Νικόλαου. Είναι υπαινιγμός σε μία θυσία Kapparot, δηλαδή τη θυσία μιας λευκής κότας που γίνεται από μερίδα θρησκευομένων Εβραίων την περίοδο του Yom Kippur.  Στην τελετή αυτή, ο πιστός περνά την κότα πάνω από το κεφάλι του, μετά της κόβει το λαιμό προφέροντας  το ακόλουθο: “Αυτό είναι ένα ζώο θυσίας, ας είναι ο εξαγνισμός μου”.  Πρόκειται για μια τυπική θυσιαστική τελετή αίματος, η οποίο μάλλον δεν διαφέρει και ιδιαίτερα από τις πρακτικές Βουντού. Αλλά, καλά έκανε η εβραϊκή κοινότητα της Ρωσίας και διαμαρτυρηθηκε. Τι σχέση θα μπορούσαν να έχουν άλλωστε με τη σφαγή των Ρομανώφ; Προφανώς, είναι όλα αντι-σημιτικές  προκαταλήψεις .

Σημείωση: Να μην ξεχάσουμε ότι για να κοπεί το “κεφάλι της κότας” έδωσαν πολλά  χρήματα και οι ελίτ των WASPs. Βέβαια το ίδιο έπραξαν και οι Γερμανοί, αλλά μόνον επειδή  βρίσκονταν σε πόλεμο με τη Ρωσία και ήθελαν να την αποσταθεροποιήσουν. 

πηγή

Βιβλιοπαρουσίαση: Το αυτόματο υπ' αριθμόν 18226 (εκδόσεις Λόγχη)

Το αρχείο των χαμένων βιβλίων

Μυλωνάς Πέτρος

12/2017

Σελίδες 86

«Οι μάχες γίνονται με όπλα και όχι με στολισμένες ανθοδέσμες, κι ένα «χαμένο» πάνω από μισόν αιώνα βιβλίο μας μεταφέρει στην εποχή 1943-1949. Μία εποχή ακριβώς πολέμου και μάχης. Ένα ιταλικό αυτόματο το υπ αριθμόν 18226 αλλάζει χέρια διαδοχικά σε έξι ανθρώπους. Τρεις κομμουνιστές και τρεις εθνικιστές. Έξι σπονδυλωτές ιστορίες μας περιγράφουν τις ζωές και τις τύχες πολλών ανθρώπων. Δύο από αυτούς χάνονται στην ανωνυμία. Ένας μετανοεί, ένας τραυματίζεται, ένας σκοτώνεται κι ο τελευταίος λυτρώνεται. Παράλληλα με αυτούς βλέπουμε και την μοίρα κάποιων γυναικών, συζύγων, αρραβωνιαστικών των ηρώων. Κι’ αυτές (όλες) έχουν επίσης μία τραγική μοίρα. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το συγκεκριμένο αυτόματο που μεταφέρεται από χέρι σε χέρι γίνεται μία χρονοκάψουλα που μας ταξιδεύει στο παρελθόν στο κλίμα μίας εποχής δύσκολης, σκοτεινής μα και ηρωϊκής»

πηγή

Alessandro Pavolini: ο τελευταίος ένοπλος ποιητής

του Wolverine

Ο Alessandro Pavolini υπήρξε κορυφαία προσωπικότητα του Φασιστικού Κόμματος, άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών, δημοσιογράφος και μέλος της σκληροπυρηνικής πτέρυγας. Γεννήθηκε στις 27.09.1903 στην πόλη της Φλωρεντίας και σύντομα διακρίθηκε για τις σπουδές του στα νομικά και στις κοινωνικές επιστήμες. Σε ηλικία 19 ετών ηγήθηκε τμήματος Μελανοχιτώνων κατά την διάρκεια της Πορείας προς την Ρώμη και έλαβε μέρος σε δυναμικές ενέργειες και δράσεις απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους. 

Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα θέματα του πολιτισμού και του αθλητισμού, διεύθυνε εκδόσεις και μέσα προβολής των ιδεών ενώ συμμετείχε και σε διάφορα προπαγανδιστικά έντυπα. Έλαβε μέρος στον πόλεμο της Αβησσυνίας ως μέλος ενός φημισμένου αεροπορικού σμήνους και ήταν ανταποκριτής εφημερίδας. Στηρίχθηκε από τον Mussolini στην άνοδο του μέσα στις δομές του κόμματος και μέχρι το τέλος του πολέμου υπήρξε πιστός στις αρχές του Φασισμού. Άκρως σημαντική η συμβολή του στα πολιτιστικά γεγονότα της εποχής με κορυφαία στιγμή την διοργάνωση του Φεστιβάλ της Βενετίας, που ιδρύθηκε ως θεσμός από τις Φασιστικές δυνάμεις. 

Μετά την σύμπραξη Μασόνων, βιομηχάνων και Μοναρχικών ενάντια στην Φασιστική ηγεσία υποστήριξε με πάθος την R.S.I. και έδωσε το έναυσμα για αντεπίθεση ενάντια στις δυνάμεις των Συμμάχων. Στις κρίσιμες στιγμές του πολέμου ανέλαβε την ευθύνη ως γραμματέας του Ρεπουμπλικανικού Φασιστικού Κόμματος και συσπείρωσε γύρω από το πρόσωπο τις Εθνικοεπαναστατικές δυνάμεις παραμερίζοντας τους ηττοπαθείς. Υπήρξε ο δημιουργός του μανιφέστου της Βερόνας και ο μαέστρος της δίκαιης τιμωρίας των προδοτικών στοιχείων της μπουρζουαζίας. 

Ήταν αυτός που οργάνωσε τις «Μαύρες Ταξιαρχίες» και προώθησε στην πρώτη γραμμή χιλιάδες εθελοντών που αψήφησαν τον θάνατο. Προσπάθησε την 28^η Απριλίου του 1945 να διαφύγει κολυμπώντας στην λίμνη Como, με το πιστόλι στο χέρι αντιστάθηκε μέχρι να τελειώσουν οι σφαίρες, και όταν ήρθε το τέλος σήκωσε το χέρι σε υπερήφανο χαιρετισμό και φώναξε «Θα Ξαναγυρίσω». Πριν την ταφή του το σώμα του διαπομπεύτηκε και κρεμάστηκε δημοσίως στην πλατεία Loreto του Μιλάνου από τις αντιφασιστικές ύαινες, ένα από τις 18 σορούς κορυφαίων στελεχών.

13 βιβλιοπροτάσεις

Σε μια εποχή διάλυσης και πνευματικής εξαθλίωσης, σε μια εποχή που η κουλτούρα της πλεμποποίησης, που προβάλλει η δημοκρατική παράνοια, έχει φτάσει στο απροχώρητο, καλούμαστε ως Έλληνες Αντιδημοκράτες να οικοδομήσουμε ένα υγιές κίνημα  βασισμένο στις αιώνιες αξίες του Αίματος και της Γης. Να εμβαπτιστούμε ξανά στις αξίες και στα ιδανικά που τόσο πολεμάνε οι αμόρφωτοι χομπίστες, οι ακροδεξιοί γυρολόγοι που μολύνουν τον «χώρο» με την μίζερη παρουσία τους. Με την αφορμή αυτή και πιστεύοντας ότι θα βοηθήσει τους αναγνώστες μας, προτείνουμε τα παρακάτω διαφωτιστικά βιβλία περί του ζητήματος της Φυλής:

Οι Ινδοευρωπαίοι - J.P. Mallory

Φυλή και Φυλετική Ψυχή - Ο Μύθος του 20^ου Αιώνος - Alfred Rosenberg

Αγάπη και Τιμή - Ο Μύθος του 20^ου Αιώνος - Alfred Rosenberg

Στα ίχνη των Αρίων - Andre Lefevre

Οι θρησκευτικές αντιλήψεις των Ινδοευρωπαίων - Hans. F. K. Günther  

Η καταγωγή των Άριοευρωπαιων - Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Η ιστορία των Ελλήνων ο αρχαίος κόσμος - Μ. Καραγάτσης

«Μη συμβατικές θεωρίες» - Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Η έλευση των Ελλήνων - Robert Drews

Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας - M.P. Nilsson

Οι Ινδοευρωπαίοι - Jean Haudry

Η αρχαία πόλη - Fustel De Coulanges

Το δόγμα των Αρίων για τον αγώνα και την νίκη - Julius Evola

Βιβλιοπαρουσίαση: Ίων Δραγούμης - ο Έλλην Ιδεαλιστής (εκδόσεις Θρακικός Οιωνός)

Ίων Δραγούμης - ο Έλλην Ιδεαλιστής 

(εκδόσεις Θρακικός Οιωνός)

του Πέτρου Ωρολογά

Επιμέλεια - εισαγωγή: Αθανάσιος Γιαλαμάς

Ελληνική συμμετοχή στο Asgardsrei 2017

http://militant.zone/

2.20

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη με μια Αυτόνομη Ελληνίδα N.S. Headbanger (Κερασφόρος Εκάτη)

Η καταγωγή των Ελλήνων

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ, ΠΡΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΥΛΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Έθνος δίχως ιστορία δεν υφίσταται. Έθνος που ξεχνά την ιστορία και την καταγωγή του είναι είδος προς εξαφάνιση. Το ελληνικό έθνος, με τεράστια ιστορία, μυθολογία, πολιτισμό και επιτεύγματα, έχει ενδιαφέρουσες ρίζες και καταγωγή. Ένα κράμα ινδοευρωπαϊκών ελληνικών και προελληνικών φύλων. Στο άρθρο θ’ αναλυθούν οι παραπάνω όροι και οι απλοομάδες** πυρηνικού DNA της Ελλάδας.

Όλα ξεκίνησαν* το 1786, όταν ο Ουαλός φιλόλογος Sir William Jones παρατήρησε μία ανεξήγητη συσχέτιση μεταξύ των σανσκριτικών, των λατινικών και των ελληνικών, υποθέτοντας πως έχουν κοινή ρίζα. Αργότερα οι Rasmus Rask και Franz Bopp έκαναν ακόμα μια σύνδεση μεταξύ αυτών των γλωσσών και της γερμανικής, της περσικής, των σλαβικών, των κελτικών, των ρομανσικών και των βαλτικών γλωσσών. Το 1959 ο Τσέχος γλωσσολόγος Julius Pokorny έφτιαξε το «Ινδοευρωπαϊκό Ετυμολογικό Λεξικό», όπου προστέθηκαν κι άλλες γλώσσες, οι οποίες είχαν εξαφανιστεί (χεττιτική), ή δεν άνηκαν σε κάποια άλλη γλωσσική ομάδα (αλβανική, αρμενική). Αργότερα, με την εξέλιξη της γενετικής, ορισμένοι επιστήμονες ταύτισαν τα ινδοευρωπαϊκά φύλα με τις απλοομάδες R1b και R1a με καταγωγή τις Στέπες στην περιοχή του Πόντου και της Κασπίας. Σήμερα, χάρη στη γενετική, έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες περί της κοιτίδας των Ινδοευρωπαίων με επικρατούσα τη θεωρία του Κουργκάν. Χάρη στις περαιτέρω μελέτες των Mittnik και Saag πλέον είμαστε σχεδόν σίγουροι, πως η κοιτίδα των ινδοευρωπαϊκών φύλων ήταν η ανατολική Ευρώπη.

Πότε όμως εμφανίστηκαν αυτοί στον ελλαδικό χώρο και γιατί, εφόσον υπήρχε μία κοινή γλώσσα, οι σημερινές ινδοευρωπαϊκές είναι τόσο διαφορετικές; Τα πρώτα στοιχεία ύπαρξης των Ελλήνων στον ελλαδικό χώρο χρονολογούνται περί του 1600 π.Χ., κατά την άνθιση του μυκηναϊκού πολιτισμού. Με την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β’, κανείς πλέον δεν αμφιβάλλει πως οι Μυκηναίοι ήταν Έλληνες, ίσως το πρώτο ελληνικό φύλο. Αργότερα βέβαια έχουμε και την εμφάνιση των υπόλοιπων ελληνικών φύλων, με αποκορύφωμα την κάθοδο των Δωριέων, που σημαίνει το τέλος του μυκηναϊκού πολιτισμού και την έναρξη της γεωμετρικής εποχής. Όσον δε αφορά τους Κρήτες, βρισκόμαστε ακόμα σε συμπεράσματα-εικασίες, καθώς δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί η Γραμμική Α’. Βέβαια η γενετική έρευνα που έλαβε χώρα στις αρχές του περασμένου Αυγούστου έδειξε πως τόσο οι Μυκηναίοι όσο και οι Κρήτες είχαν κοινούς προγόνους τους νεολιθικούς αγρότες της Ανατολίας, με τη διαφορά ότι το DNA των πρώτων είχε ένα ποσοστό που υποδήλωνε καταγωγή εκ των στεπών της ανατολικής Ευρώπης, ενώ οι δεύτεροι είχαν ποσοστά DNA με καταγωγή από την περιοχή του Καυκάσου. Εδώ πρέπει να γίνει μια βασική ένσταση: από ιστορικά κείμενα αντλούμε πληροφορίες πως οι Μυκηναίοι, όταν υπέταξαν τον τότε ελλαδικό χώρο, παντρεύτηκαν γυναίκες των Προελλήνων. Η έρευνα είναι βασισμένη στο μιτοχονδριακό DNA, μας δείχνει την καταγωγή του Μυκηναίου από την πλευρά της μητέρας δηλαδή, άρα αν γινόταν πάνω στο πυρηνικό DNA, τα ποσοστά των στεπών θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα! Το ίδιο πιθανόν να ισχύει και για τους Κρήτες, με τη διαφορά ότι αυτοί πιθανότατα να σχετίζονται με τον πολιτισμό της Kura Araxes στον Καύκασο, όπως και πολλά φύλα της Μέσης Ανατολής. Παρ’ όλα αυτά, πρόκειται για τον πρώτο ευρωπαϊκό πολιτισμό.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Σύνδεσμος Εθνοφυλετικής Αναπλάσεως ΑΡΜΑ

Μελετώντας κάποιος τον «χάρτη» με τις ομάδες, οργανώσεις και κινήσεις του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού, στέκεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον απέναντι στον Εθνοκοινωνικό Σύνδεσμο του Άρματος. Αρχηγός της εν λόγω ιδεολογικής κοινότητας δεν είναι άλλος από τον Στέφανο Γκέκα, παλαιό μέλος της «Χρυσής Αυγής» ο οποίος και αποχώρησε από την οργάνωση του Μιχαλολιάκου το 2002, αρνούμενος να δεχτεί την κομματική συνεργασία με το κόμμα του Καρατζαφέρη.

Επί σειρά ετών διετέλεσε υπεύθυνος των γραφείων της Βορείου Ελλάδος και είναι γνωστός για την πολύπλευρη προσφορά και δράση του στις τάξεις του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού. Η αποχώρηση του από τον «Λαϊκό Σύνδεσμο» ώθησε πολλούς αξιόλογους Συναγωνιστές από ολόκληρη την Ελλάδα και τις κατά τόπους κομματικές οργανώσεις, να αντισταθούν στην μόλυνση της αστικής ακροδεξιάς, και να ακολουθήσουν ένα διαφορετικό μονοπάτι για την ενίσχυση και ανάδειξη της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας.

Ο Στέφανος Γκέκας ως εκλεκτό μέλος της Ηρωικής Αρβανιτιάς ουδέποτε αρνήθηκε την πίστη του στον Εθνικοσοσιαλισμό. Υπηρέτησε την στρατιωτική θητεία του ως ΔΕΑ στο επίλεκτο σώμα των Πεζοναυτών. Είναι έμπειρος ορειβάτης με συμμετοχή σε διεθνείς αποστολές, καθώς και λάτρης της ελεύθερης πτώσης και της χειμερινής κολύμβησης. 

Στο επαγγελματικό πεδίο είναι Μαθηματικός με μεταπτυχιακό στην Δανία, όπου και έζησε για μια εξαετία και φυσικά δεν απέφυγε την πολιτική δίωξη για τις ιδέες του από το δημ(ι)οκρατικό καθεστώς. Διετέλεσε μέλος του πενταμελούς πολιτικού συμβουλίου του DNSB, ενώ στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να βρει βίντεο από ομιλίες του καθώς και σχετικές συνεντεύξεις του σε μέσα του εξωτερικού.

Υπήρξε ο οργανωτής του Εθνικοσοσιαλιστικού Συνεδρίου στο Φίλυρο της Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 1998 με την παρουσία και συμμετοχή του Dr. William Pearce. Προσωπικός φίλος της Florentine Rost van Tonningen και σε επικοινωνία μέχρι σήμερα με τον αγωνιστή Horst Mahler. Τον Οκτώβριο του 2003 είχε μεταφράσει και κυκλοφορήσει την ενότητα «Φυλή και Φυλετική Ψυχή» από το βιβλίο «Ο Μύθος του 20^ου Αιώνος» του Alfred Rosenberg (εκδόσεις Απολλώνιο Φως).

Το ιδρυτικό συνέδριο του Άρματος έλαβε μέρος στον Όλυμπο το 2003 όπου και παρευρέθηκαν κορυφαίες προσωπικότητες του Εθνικοσοσιαλισμού. Όλα αυτά τα χρόνια τα μέλη τους παίρνουν μέρος σε διεθνή συνέδρια και διαλέξεις, οργανώνουν προβολές και ομιλίες, συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες και εκδηλώσεις μνήμης. Δίνουν δυναμικό παρών σε πορείες και δράσεις του εξωτερικού ενώ διατηρούν επαφές με Εθνικοσοσιαλιστικές κινήσεις. Επί σειρά ετών οργανώνουν εξορμήσεις στην φύση και παρεμβάσεις στις τοπικές κοινωνίες. Διατηρούν γραφεία σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα ενώ οι πρόσφατες δράσεις τους σε Αττική και Πάτρα προκάλεσαν το μένος της antifa.

Ο «Βορεινός Οίαξ» υπήρξε κατά το παρελθόν η επίσημη περιοδική έκδοση της οργάνωσης ενώ έχουν προχωρήσει και στην διανομή των Τετραδίων Εθνοκοινοτικού Προβληματισμού «Αρμός» τα οποία αποστέλλονται άνευ οικονομικού αντιτίμου. Σχετικοί σύνδεσμοι για τα κατεβάσετε υπάρχουν στην επίσημη ιστοσελίδα τους www.armahellas.com Μια ακόμη προσπάθεια φίλων και συντρόφων του Άρματος υπήρξε ο κύκλος προϊόντων «Θαλλώ».

Απόσπασμα από παλαιότερη συνέντευξη του Στέφανου Γκέκα

ΜΚ: Ποια νομίζετε ότι είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια σήμερα στην ανάπτυξη του Ε/Σ κινήματος στην χώρα μας;

Στ. Γκ : Η απύθμενη εγωπάθεια, εθνοκοινωνική αναισθησία, ιδιοτελής ωχαδερφισμός και γαϊδουριά του νεογραικύλου, ο θανασίμως διακεχυμένος ραγιαδισμός, η φυλετική και πολιτιστική του επιμόλυνσις με μεσανατολικά και γύφτικα στοιχεία, εκδηλούμενα στην μουσική, την (εξωτερική κι εσωτερική) βρωμιά και την σιχαμερή τάση προς το ψεύδος, την ακατάσχετο δικαιολογία-φλυαρία και την πονηρία που τον διακρίνει, η απόλυτος και μοναδική στην Ευρώπη αγλωσσία του, η παρεπομένη σύγχυσις και αγραμματοσύνη - και η ακόμη χειρότερή της ημιμάθεια, η συνοδευομένη από την κομπάζουσα δοκησισοφία κι έλλειψη μέτρου που τον μπολιάζουν τα ΜΜΕ και η δημοκρατική Αντιπαιδεία, ο μπολσεβίκικος φθόνος που δηλητηριάζει τις φιλελεύθερες κοινωνίες/ζούγκλες ιδιοτελών καταναλωτών, όπου όλοι μπορούν να αισθάνωνται ίσοι (στην βλακεία και την εγωπάθεια, ίσως), θέλοντας μάλιστα κι οι «ηγέτες» του να μπαίνουν στην καθολική τους Προκρούστειο κλίνη – οπότε είναι «προκλητική» κάθε περίπτωση κεφαλής που εξέχει χαρακτηριστικά: και που «πρέπει», έτσι ή αλλοιώς, να κόβεται. Βλέπετε, κι οι εκκολαπτόμενοι ηγετίσκοι, ακόμη και του «χώρου», προσπαθούν ανά κάθε ευκαιρία να αποδεικνύουν το κοινό, χαμερπές τους ήθος και την μοδάτη, «in» νοοτροπία και φρασεολογία ως «ελκυστικά» στοιχεία κοινοτυπίας, «λαϊκότητος» ή, κατ΄ άλλους, «ρεαλισμού» και του ότι «ζουν στην εποχή τους»: διαφορετικές εκφράσεις για το ότι συνεπιβαίνουν συνευωχούμενοι στο πλοίο του Συστήματος – αυτό ακριβώς που εμείς θέλουμε να βυθίσουμε! Παρ΄ ότι δείχνει να τα καταφέρνη μια χαρά και μόνο του, βεβαίως …

O Muammar Gaddafi για το Ισραήλ.

«Το Ισραήλ είναι αποικιοκρατικό - ιμπεριαλιστικό φαινόμενο. Δεν υπάρχει ο λαός του Ισραήλ. Πριν το 1948, η παγκόσμια γεωγραφία δεν γνώριζε το κράτος του Ισραήλ. Το Ισραήλ είναι το αποτέλεσμα μιας εισβολής, της επιθετικότητας»

Muammar Gaddafi

Το «πράσινο βιβλίο» του Συνταγματάρχη Muammar Al Qaddafi σε μορφή αρχείου .pdf

Ινδοευρωπαϊκή γλωσσολογία.

Μέ τόν όρο «Ινδοευρωπαϊκή Γλωσσολογία» εννοούμε τήν μελέτη μιάς ομάδος γλωσσών, οί οποίες είναι συγγενείς μεταξύ τους καθώς αποτελούν απογόνους τής ίδιας μητρικής γλώσσας, τής ινδοευρωπαϊκής (ΙΕ) ή τής πρωτοινδοευρωπαϊκής (ΠΙΕ). Ο όρος «ινδοευρωπαϊκός» εξηγεί κατά κάποιον τρόπο καί τό περιεχόμενό του, καθώς αναφέρεται σέ γλώσσες πού εκτείνονται σέ μιά γεωγραφική περιοχή από τήν Ινδία μέχρι τήν Ευρώπη. Πράγματι, οί ινδοευρωπαϊκές γλώσσες κατά τήν αρχαιότητα καταλαμβάνουν μία ευρύτατη περιοχή, καλύπτοντας λίγο ως πολύ όλην τήν ευρωπαϊκή ήπειρο καί εκτεινόμενες στήν ευρύτερη περιοχή τής Ανατολίας, στό Ιράν μέχρι τήν Ινδία καί τό κινεζικό Τουρκεστάν.

Ως όρος μέ τήν συγκεκριμένη σημασία, η λέξη «ινδοευρωπαϊκός» (Indo-European), αποδίδεται στον άγγλο φυσιογνώστη καί αιγυπτιολόγο Thomas Young, ο οποίος τήν πρωτοχρησιμοποίησε τό 1813 σέ μιά συζήτηση γιά τό βιβλίο Mithridates τού Adelung. Η γερμανική παράδοση συνήθως χρησιμοποιεί τόν όρο «ινδογερμανικός», ενώ κατά καιρούς έχουν επινοηθεί διάφορα ονόματα, όπως ιαπετικός, άριος κ.ά.. 

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ

Ανακοίνωση της Μαχητικής Κοινότητας Propatria (12.12.2017)

Επειδή μερικοί συναγωνιστές μας ρώτησαν και για να μην υπάρξουν τυχόν παρεξηγήσεις και παρερμηνείες, η μαχητική κοινότητα του Propatria δεν έχει ουδεμία σχέση με «επιδείξεις» μαχητικών τεχνών που θα πραγματοποιήσει γνωστό εθνικιστικό κόμμα. Είναι ευχάριστο να βλέπεις έστω και με αρκετά χρόνια καθυστέρηση κάποιοι να ακολουθούν το δρόμο που εσύ έχεις χαράξει πρώτος, έστω και αν τα κίνητρα τους είναι αμφίβολα.

Οι καταστάσεις είναι έτσι και αλλιώς ξεκάθαρες, τις κόκκινες γραμμές τις έχουν επιλέξει με την απουσία τους τα μέλη του κόμματος από όλες τις εκδηλώσεις (πέραν των κομματικών). Εμείς συνεχίζουμε τον δρόμο μας έτσι όπως ξεκινήσαμε ΑΥΤΟΝΟΜΑ-ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ σαν οικογένεια και όχι μέσα σε κλίκες με σκοπό να καλλιεργήσουμε το ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ στην εθνικιστική νεολαία, μακριά από εμπάθειες και σκοπιμότητες. Έτσι όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας: «Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του».

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ PROPATRIA

ΑΜΕΣ ΔΕ ΓΕΣΟΜΕΘΑ ΠΟΛΛΩ ΚΑΡΡΟΝΕΣ

πηγή

Support Propatria Crew (Athens)