Σε μια εποχή διάλυσης και πνευματικής εξαθλίωσης, σε
μια εποχή που η κουλτούρα της πλεμποποίησης, που προβάλλει η δημοκρατική παράνοια,
έχει φτάσει στο απροχώρητο, καλούμαστε ως Έλληνες Αντιδημοκράτες να
οικοδομήσουμε ένα υγιές κίνημα βασισμένο
στις αιώνιες αξίες του Αίματος και της Γης. Να εμβαπτιστούμε ξανά στις αξίες
και στα ιδανικά που τόσο πολεμάνε οι αμόρφωτοι χομπίστες, οι ακροδεξιοί
γυρολόγοι που μολύνουν τον «χώρο» με την μίζερη παρουσία τους. Με την αφορμή
αυτή και πιστεύοντας ότι θα βοηθήσει τους αναγνώστες μας, προτείνουμε τα
παρακάτω διαφωτιστικά βιβλία περί του ζητήματος της Φυλής:
Οι Ινδοευρωπαίοι - J.P. Mallory
Φυλή και Φυλετική Ψυχή - Ο Μύθος του 20ου Αιώνος - AlfredRosenberg
Αγάπη και Τιμή - Ο Μύθος του 20ου Αιώνος - AlfredRosenberg
Στα ίχνη των Αρίων - AndreLefevre
Οι θρησκευτικές αντιλήψεις των Ινδοευρωπαίων - Hans. F. K.Günther
Η καταγωγή των Άριοευρωπαιων - Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης
Η ιστορία των Ελλήνων ο αρχαίος κόσμος - Μ. Καραγάτσης
«Μη συμβατικές θεωρίες» - Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης
Η έλευση των Ελλήνων - RobertDrews
Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας - M.P. Nilsson
Οι Ινδοευρωπαίοι - JeanHaudry
Η αρχαία πόλη - FustelDeCoulanges
Το δόγμα των Αρίων για τον αγώνα και την νίκη - JuliusEvola
ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ, ΠΡΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΥΛΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ
ΕΛΛΗΝΕΣ
Έθνος δίχως ιστορία δεν υφίσταται. Έθνος που ξεχνά την
ιστορία και την καταγωγή του είναι είδος προς εξαφάνιση. Το ελληνικό έθνος, με
τεράστια ιστορία, μυθολογία, πολιτισμό και επιτεύγματα, έχει ενδιαφέρουσες
ρίζες και καταγωγή. Ένα κράμα ινδοευρωπαϊκών ελληνικών και προελληνικών φύλων.
Στο άρθρο θ’ αναλυθούν οι παραπάνω όροι και οι απλοομάδες** πυρηνικού DNA της
Ελλάδας.
Όλα ξεκίνησαν* το 1786, όταν ο Ουαλός φιλόλογος Sir William
Jones παρατήρησε μία ανεξήγητη συσχέτιση μεταξύ των σανσκριτικών, των λατινικών
και των ελληνικών, υποθέτοντας πως έχουν κοινή ρίζα. Αργότερα οι Rasmus Rask
και Franz Bopp έκαναν ακόμα μια σύνδεση μεταξύ αυτών των γλωσσών και της
γερμανικής, της περσικής, των σλαβικών, των κελτικών, των ρομανσικών και των
βαλτικών γλωσσών. Το 1959 ο Τσέχος γλωσσολόγος Julius Pokorny έφτιαξε το «Ινδοευρωπαϊκό
Ετυμολογικό Λεξικό», όπου προστέθηκαν κι άλλες γλώσσες, οι οποίες είχαν
εξαφανιστεί (χεττιτική), ή δεν άνηκαν σε κάποια άλλη γλωσσική ομάδα (αλβανική,
αρμενική). Αργότερα, με την εξέλιξη της γενετικής, ορισμένοι επιστήμονες
ταύτισαν τα ινδοευρωπαϊκά φύλα με τις απλοομάδες R1b και R1a με καταγωγή τις
Στέπες στην περιοχή του Πόντου και της Κασπίας. Σήμερα, χάρη στη γενετική,
έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες περί της κοιτίδας των Ινδοευρωπαίων με
επικρατούσα τη θεωρία του Κουργκάν. Χάρη στις περαιτέρω μελέτες των Mittnik και
Saag πλέον είμαστε σχεδόν σίγουροι, πως η κοιτίδα των ινδοευρωπαϊκών φύλων ήταν
η ανατολική Ευρώπη.
Πότε όμως εμφανίστηκαν αυτοί στον ελλαδικό χώρο και γιατί,
εφόσον υπήρχε μία κοινή γλώσσα, οι σημερινές ινδοευρωπαϊκές είναι τόσο
διαφορετικές; Τα πρώτα στοιχεία ύπαρξης των Ελλήνων στον ελλαδικό χώρο
χρονολογούνται περί του 1600 π.Χ., κατά την άνθιση του μυκηναϊκού πολιτισμού.
Με την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β’, κανείς πλέον δεν αμφιβάλλει πως οι
Μυκηναίοι ήταν Έλληνες, ίσως το πρώτο ελληνικό φύλο. Αργότερα βέβαια έχουμε και
την εμφάνιση των υπόλοιπων ελληνικών φύλων, με αποκορύφωμα την κάθοδο των
Δωριέων, που σημαίνει το τέλος του μυκηναϊκού πολιτισμού και την έναρξη της
γεωμετρικής εποχής. Όσον δε αφορά τους Κρήτες, βρισκόμαστε ακόμα σε
συμπεράσματα-εικασίες, καθώς δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί η Γραμμική Α’. Βέβαια η
γενετική έρευνα που έλαβε χώρα στις αρχές του περασμένου Αυγούστου έδειξε πως
τόσο οι Μυκηναίοι όσο και οι Κρήτες είχαν κοινούς προγόνους τους νεολιθικούς
αγρότες της Ανατολίας, με τη διαφορά ότι το DNA των πρώτων είχε ένα ποσοστό που
υποδήλωνε καταγωγή εκ των στεπών της ανατολικής Ευρώπης, ενώ οι δεύτεροι είχαν
ποσοστά DNA με καταγωγή από την περιοχή του Καυκάσου. Εδώ πρέπει να γίνει μια
βασική ένσταση: από ιστορικά κείμενα αντλούμε πληροφορίες πως οι Μυκηναίοι,
όταν υπέταξαν τον τότε ελλαδικό χώρο, παντρεύτηκαν γυναίκες των Προελλήνων. Η
έρευνα είναι βασισμένη στο μιτοχονδριακό DNA, μας δείχνει την καταγωγή του
Μυκηναίου από την πλευρά της μητέρας δηλαδή, άρα αν γινόταν πάνω στο πυρηνικό
DNA, τα ποσοστά των στεπών θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα! Το ίδιο πιθανόν να
ισχύει και για τους Κρήτες, με τη διαφορά ότι αυτοί πιθανότατα να σχετίζονται
με τον πολιτισμό της Kura Araxes στον Καύκασο, όπως και πολλά φύλα της Μέσης Ανατολής.
Παρ’ όλα αυτά, πρόκειται για τον πρώτο ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Μελετώντας κάποιος τον «χάρτη» με τις ομάδες, οργανώσεις
και κινήσεις του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού, στέκεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον
απέναντι στον Εθνοκοινωνικό Σύνδεσμο του Άρματος. Αρχηγός της εν λόγω ιδεολογικής
κοινότητας δεν είναι άλλος από τον Στέφανο Γκέκα, παλαιό μέλος της «Χρυσής
Αυγής» ο οποίος και αποχώρησε από την οργάνωση του Μιχαλολιάκου το 2002, αρνούμενος
να δεχτεί την κομματική συνεργασία με το κόμμα του Καρατζαφέρη.
Επί σειρά ετών διετέλεσε υπεύθυνος των γραφείων της Βορείου
Ελλάδος και είναι γνωστός για την πολύπλευρη προσφορά και δράση του στις τάξεις
του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού. Η αποχώρηση του από τον «Λαϊκό Σύνδεσμο» ώθησε
πολλούς αξιόλογους Συναγωνιστές από ολόκληρη την Ελλάδα και τις κατά τόπους
κομματικές οργανώσεις, να αντισταθούν στην μόλυνση της αστικής ακροδεξιάς, και να
ακολουθήσουν ένα διαφορετικό μονοπάτι για την ενίσχυση και ανάδειξη της Εθνικοσοσιαλιστικής
Ιδέας.
Ο Στέφανος Γκέκας ως εκλεκτό μέλος της Ηρωικής
Αρβανιτιάς ουδέποτε αρνήθηκε την πίστη του στον Εθνικοσοσιαλισμό. Υπηρέτησε την
στρατιωτική θητεία του ως ΔΕΑ στο επίλεκτο σώμα των Πεζοναυτών. Είναι έμπειρος ορειβάτης
με συμμετοχή σε διεθνείς αποστολές, καθώς και λάτρης της ελεύθερης πτώσης και της
χειμερινής κολύμβησης.
Στο επαγγελματικό πεδίο είναι Μαθηματικός με
μεταπτυχιακό στην Δανία, όπου και έζησε για μια εξαετία και φυσικά δεν απέφυγε
την πολιτική δίωξη για τις ιδέες του από το δημ(ι)οκρατικό καθεστώς. Διετέλεσε μέλος
του πενταμελούς πολιτικού συμβουλίου του DNSB, ενώ στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να
βρει βίντεο από ομιλίες του καθώς και σχετικές συνεντεύξεις του σε μέσα του
εξωτερικού.
Υπήρξε ο οργανωτής του Εθνικοσοσιαλιστικού Συνεδρίου
στο Φίλυρο της Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 1998 με την παρουσία και συμμετοχή
τουDr. WilliamPearce. Προσωπικός φίλος της FlorentineRostvanTonningenκαι
σε επικοινωνία μέχρι σήμερα με τον αγωνιστή HorstMahler. Τον Οκτώβριο του 2003 είχε μεταφράσει
και κυκλοφορήσει την ενότητα «Φυλή και Φυλετική Ψυχή» από το βιβλίο «Ο Μύθος
του 20ου Αιώνος» του AlfredRosenberg(εκδόσεις
Απολλώνιο Φως).
Το ιδρυτικό συνέδριο του Άρματος έλαβε μέρος στον
Όλυμπο το 2003 όπου και παρευρέθηκαν κορυφαίες προσωπικότητες του
Εθνικοσοσιαλισμού. Όλα αυτά τα χρόνια τα μέλη τους παίρνουν μέρος σε διεθνή
συνέδρια και διαλέξεις, οργανώνουν προβολές και ομιλίες, συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες και εκδηλώσεις μνήμης. Δίνουν δυναμικό παρών σε πορείες και δράσεις του εξωτερικού
ενώ διατηρούν επαφές με Εθνικοσοσιαλιστικές κινήσεις. Επί σειρά ετών οργανώνουν
εξορμήσεις στην φύση και παρεμβάσεις στις τοπικές κοινωνίες. Διατηρούν γραφεία
σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα ενώ οι πρόσφατες δράσεις τους σε Αττική και Πάτρα
προκάλεσαν το μένος της antifa.
Ο «Βορεινός Οίαξ» υπήρξε κατά το παρελθόν η επίσημη
περιοδική έκδοση της οργάνωσης ενώ έχουν προχωρήσει και στην διανομή των
Τετραδίων Εθνοκοινοτικού Προβληματισμού «Αρμός» τα οποία αποστέλλονται άνευ
οικονομικού αντιτίμου. Σχετικοί σύνδεσμοι για τα κατεβάσετε υπάρχουν στην επίσημη
ιστοσελίδα τους www.armahellas.comΜια
ακόμη προσπάθεια φίλων και συντρόφων του Άρματος υπήρξε ο κύκλος προϊόντων «Θαλλώ».
Απόσπασμα από παλαιότερη συνέντευξη του Στέφανου Γκέκα
ΜΚ: Ποια νομίζετε ότι είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια σήμερα στην ανάπτυξη του Ε/Σ κινήματος στην χώρα μας;
Στ. Γκ : Η απύθμενη εγωπάθεια, εθνοκοινωνική αναισθησία, ιδιοτελής ωχαδερφισμός και γαϊδουριά του νεογραικύλου, ο θανασίμως διακεχυμένος ραγιαδισμός, η φυλετική και πολιτιστική του επιμόλυνσις με μεσανατολικά και γύφτικα στοιχεία, εκδηλούμενα στην μουσική, την (εξωτερική κι εσωτερική) βρωμιά και την σιχαμερή τάση προς το ψεύδος, την ακατάσχετο δικαιολογία-φλυαρία και την πονηρία που τον διακρίνει, η απόλυτος και μοναδική στην Ευρώπη αγλωσσία του, η παρεπομένη σύγχυσις και αγραμματοσύνη - και η ακόμη χειρότερή της ημιμάθεια, η συνοδευομένη από την κομπάζουσα δοκησισοφία κι έλλειψη μέτρου που τον μπολιάζουν τα ΜΜΕ και η δημοκρατική Αντιπαιδεία, ο μπολσεβίκικος φθόνος που δηλητηριάζει τις φιλελεύθερες κοινωνίες/ζούγκλες ιδιοτελών καταναλωτών, όπου όλοι μπορούν να αισθάνωνται ίσοι (στην βλακεία και την εγωπάθεια, ίσως), θέλοντας μάλιστα κι οι «ηγέτες» του να μπαίνουν στην καθολική τους Προκρούστειο κλίνη – οπότε είναι «προκλητική» κάθε περίπτωση κεφαλής που εξέχει χαρακτηριστικά: και που «πρέπει», έτσι ή αλλοιώς, να κόβεται. Βλέπετε, κι οι εκκολαπτόμενοι ηγετίσκοι, ακόμη και του «χώρου», προσπαθούν ανά κάθε ευκαιρία να αποδεικνύουν το κοινό, χαμερπές τους ήθος και την μοδάτη, «in» νοοτροπία και φρασεολογία ως «ελκυστικά» στοιχεία κοινοτυπίας, «λαϊκότητος» ή, κατ΄ άλλους, «ρεαλισμού» και του ότι «ζουν στην εποχή τους»: διαφορετικές εκφράσεις για το ότι συνεπιβαίνουν συνευωχούμενοι στο πλοίο του Συστήματος – αυτό ακριβώς που εμείς θέλουμε να βυθίσουμε! Παρ΄ ότι δείχνει να τα καταφέρνη μια χαρά και μόνο του, βεβαίως …
«Το Ισραήλ είναι αποικιοκρατικό - ιμπεριαλιστικό φαινόμενο. Δεν
υπάρχει ο λαός του Ισραήλ. Πριν το 1948, η παγκόσμια γεωγραφία δεν γνώριζε το
κράτος του Ισραήλ. Το Ισραήλ είναι το αποτέλεσμα μιας εισβολής, της επιθετικότητας»
Μέ τόν όρο «Ινδοευρωπαϊκή Γλωσσολογία» εννοούμε τήν μελέτη
μιάς ομάδος γλωσσών, οί οποίες είναι συγγενείς μεταξύ τους καθώς αποτελούν
απογόνους τής ίδιας μητρικής γλώσσας, τής ινδοευρωπαϊκής (ΙΕ) ή τής
πρωτοινδοευρωπαϊκής (ΠΙΕ). Ο όρος «ινδοευρωπαϊκός» εξηγεί κατά κάποιον τρόπο
καί τό περιεχόμενό του, καθώς αναφέρεται σέ γλώσσες πού εκτείνονται σέ μιά
γεωγραφική περιοχή από τήν Ινδία μέχρι τήν Ευρώπη. Πράγματι, οί ινδοευρωπαϊκές
γλώσσες κατά τήν αρχαιότητα καταλαμβάνουν μία ευρύτατη περιοχή, καλύπτοντας λίγο
ως πολύ όλην τήν ευρωπαϊκή ήπειρο καί εκτεινόμενες στήν ευρύτερη περιοχή τής
Ανατολίας, στό Ιράν μέχρι τήν Ινδία καί τό κινεζικό Τουρκεστάν.
Ως όρος μέ τήν συγκεκριμένη σημασία, η λέξη «ινδοευρωπαϊκός»
(Indo-European), αποδίδεται στον άγγλο φυσιογνώστη καί αιγυπτιολόγο Thomas
Young, ο οποίος τήν πρωτοχρησιμοποίησε τό 1813 σέ μιά συζήτηση γιά τό βιβλίο
Mithridates τού Adelung. Η γερμανική παράδοση συνήθως χρησιμοποιεί τόν όρο
«ινδογερμανικός», ενώ κατά καιρούς έχουν επινοηθεί διάφορα ονόματα, όπως ιαπετικός,
άριος κ.ά..
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ
Επειδή μερικοί συναγωνιστές μας ρώτησαν και για να μην υπάρξουν τυχόν παρεξηγήσεις και παρερμηνείες, η μαχητική κοινότητα του Propatria δεν έχει ουδεμία σχέση με «επιδείξεις» μαχητικών τεχνών που θα πραγματοποιήσει γνωστό εθνικιστικό κόμμα. Είναι ευχάριστο να βλέπεις έστω και με αρκετά χρόνια καθυστέρηση κάποιοι να ακολουθούν το δρόμο που εσύ έχεις χαράξει πρώτος, έστω και αν τα κίνητρα τους είναι αμφίβολα.
Οι καταστάσεις είναι έτσι και αλλιώς ξεκάθαρες, τις κόκκινες γραμμές τις έχουν επιλέξει με την απουσία τους τα μέλη του κόμματος από όλες τις εκδηλώσεις (πέραν των κομματικών). Εμείς συνεχίζουμε τον δρόμο μας έτσι όπως ξεκινήσαμε ΑΥΤΟΝΟΜΑ-ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ σαν οικογένεια και όχι μέσα σε κλίκες με σκοπό να καλλιεργήσουμε το ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ στην εθνικιστική νεολαία, μακριά από εμπάθειες και σκοπιμότητες. Έτσι όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας: «Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του».
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη με μια Αυτόνομη Ελληνίδα N.S. Headbanger (Κερασφόρος Εκάτη) Ερωτήσεις: Eris Discordia
Συναγωνίστρια, αφού σε ευχαριστήσω για τον χρόνο και
την τιμή πες μας λίγα λόγια για σένα, και από πότε συμμετέχεις στις τάξεις του
Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού;
Θα ευχαριστήσω κι εγώ με
την σειρά μου για την “πρόσκληση” από μέρους σας σε αυτό το άρθρο και θα
ξεκινήσω γράφοντας πως έκπληκτη μετά από καιρό διακρίνω τέτοια τοποθέτηση πάνω
στον ακραίο ήχο και την σύνδεση του με
τον Εθνικοσοσιαλισμό. Ως γνωστό, όταν συνήθως αυτό συμβαίνει η συνοχή
αποδίδεται αρνητικά και κατακρίνεται από τους εκάστοτε ερωτηθέντες και
συντάκτες. Παρόλα αυτά να παραθέσω πως
πάνω από 14 χρόνια έχω εντρυφήσει πλέον στον ακραίο ήχο όχι μόνο ως ¨φαν¨ ή
ακροάτρια αλλά και ως μέλος σε μπάντες του ακραίου ήχου, προφανώς τις
περισσότερες φορές ταυτισμένες της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας εφόσον
δραστηριοποιούμαι πολιτικά εδώ και 12
έτη.
Έχω παρακολουθήσει αρκετές συναυλίες, ελάχιστες βέβαια εντελώς ταυτισμένες
με την Ιδέα λόγω της πολύ αραιής διεκπεραίωσης
τους και φυσικά λόγω ακυρώσεων για ποικίλους λόγους λόγω του πολιτικού
τους χαρακτήρα. Εκτός από την μουσική ασχολούμαι και με τον αθλητισμό,
συγκεκριμένα με το άθλημα της πυγμαχίας επειδή προσωπικά θεωρώ πως κανένα
στοιχείο από μόνο του δεν αρκεί για ένα άρτιο και επιθυμητό αποτέλεσμα
συνολικής εικόνας και χαρακτήρα. Εν τέλη όπως όλοι έχω κι εγώ διάφορα χόμπι και
ιδιαίτερη αδυναμία στα ζώα.
Τι σημαίνει για σένα η BlackMetal μουσική και φυσικά ποια η άποψη σου
για το παρακλάδι της NSBM
σκηνής; Τι σε γοητεύει στον ελιτίστικο και εσωτερικό χαρακτήρα της εν λόγω
μουσικής;
Η BlackMetalήταν
ο σταθμός στην μουσική για εμένα, ήδη από τον καιρό που παρακολουθούσα μαθήματα
σε ωδείο μικρή είχα “εισχωρήσει” στον ακραίο ήχο, με την διαφορά πως όταν
άκουσα Blackγια
πρώτη φορά και συγκεκριμένα τον δίσκο Dunkelheitαπό Burzumνα
με σημαδέψει μουσικά. Αναπόσπαστο κομμάτι φυσικά της BlackMetalείναι
και η NSBMσκηνή.
Ηχητικά είναι σχεδόν πάντα το ίδιο, με την διαφορά πως στο NSBMη
βασική θεματολογία της μουσικής σχετίζεται με τον Εθνικοσοσιαλισμό, την φυλή,
τον αντι-σιωνισμό, την παγανιστική παράδοση των ευρωπαϊκών λαών, τον μιλιταρισμό και λοιπά σχετικά στοιχεία.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν είναι αντίθετη ή μη σχετιζόμενη η NSBM από την BlackMetal επειδή είναι άμεσο παρακλάδι της και
επιπλέον ο ελιτίστικος και εσωτερικός χαρακτήρας συναντάται και στις δύο
μουσικές σκηνές. Άλλωστε δεν ήταν και ποτέ δεν πρόκειται να γίνει μουσική mainstream η αλλιώς μαζικής “κατανάλωσης” λόγω
του υπέρ ακραίου ήχου, θεματολογίας και κοινού.
Είναι ξεκάθαρα ελιτίστικη
μουσική και τα παραδείγματα πολλά, οι αρχικές “κλίκες” με συνεργασίες μεταξύ
μελών από μπάντες, δισκογραφικές συνεργασίες όπως επίσης και τίτλοι: Aesir – EliteDelSol( NSBM από Αργεντινή), Hellstrike – BloodoftheElite (NSBM από USA) και DerSturmer – TheHeroicIdeal (NSBM από Ελλάδα). Εφόσον ο
Εθνικοσοσιαλισμόςθεωρείται ένα ελιτίστικο κίνημα μιλώντας γενικά, αναπόφευκτο
να μην ενσωματωθεί στην εν λόγω μουσική σκηνή, αφήνοντας πίσω τα καθιζήματα και
την παρακμή της mainstream, του λαϊκού και
γενικότερα της σύγχρονης κατάπτυστης μουσικής “μαζικής κατανάλωσης” που
ουδεμία σχέση με εσωτερισμό έχει.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου πολιτικοποιημένες μπάντες
σε εσωτερικό και εξωτερικό και ποια πρόσωπα έχεις σε ιδιαίτερη εκτίμηση;
Από μπάντες του εξωτερικού ξεχωρίζω τις ακόλουθες: Burzum, Absurd, SatanicWarmaster, Graveland, Xenophobia, PesteNoire, GestapoSS, Kristallnacht, AdHominemκαι
τους Ρώσους M8L8TH. Από μπάντες ελληνικές σίγουρα ξεχωρίζω τους DerSturmer, LegionOfDoom, Darkthule, Wodulf και Bannerwar. Σίγουρα θα ξεχώριζα τον VargVikernesπου
αποτελεί την μπάντα Burzum,
καθώς παρά την φυλάκιση και τον όλο «πόλεμο» που έχει δεχτεί για τις πολιτικές
του προτιμήσεις και τοποθετήσεις παραμένει ακλόνητος, όπως και ο Hendrik Möbus
από τους Absurd
που κι αυτός από τις αρχές του 1990 παραμένει αληθινός και επιπλέον βοηθάει και
προωθεί πολλά συγκροτήματα της Blackκαι
NSBM
σκηνής. Εν κατακλείδι, στα ενδότερα, oJarlvonHagallαπό DerSturmerείναι
φίλος και συναγωνιστής και εξαίρετος στην μουσική αλλά και στις αξίες για τις
οποίες κάνει λόγο με την μουσική του. Ο Καιάδας από NaerMataronεπίσης
είναι ένας αξιόλογος μουσικός ο οποίος έχει επίσης διωχτεί ποινικά άδικα λόγω
της πολιτικής του δράσης αλλά συνεχίζει μετά από τόσα χρόνια την μουσική του
και την πολιτική του ενασχόληση.
Υπάρχει κάποιο μουσικό κομμάτι που σε έχει επηρεάσει
ιδιαίτερα;
Βεβαίως και υπάρχει, πρωτίστως το Dunkelheitαπό
Burzumπου
θεωρώ είναι πραγματικά ιδιοφυές σαν σύνθεση μουσικά αλλά και πρωτοπόρο για
πολλές μετέπειτα κυκλοφορίες από άλλες μπάντες που επηρεάστηκαν από την εν λόγω
μπάντα. Έπειτα, είναι πολλά ακόμα μουσικά κομμάτια που με έχουν «σημαδεψει»
μερικά από αυτά ενδεικτικά; Ad
Hominem – Dictator, Darkthrone – To Walk The Eternal Fields, Drudkh – The Night
Walks Towards Her Throne καιVargsang – And Death Calls From Beyond.
Τα τελευταία χρόνια το ιστολόγιο «Μαύρος Κρίνος» έχει
επιλέξει να προβάλλει σε σειρά άρθρων το NSBM. Με αφορμή μια μελλοντική αυτοέκδοση
της συντακτικής μας ομάδας, σχετικά με την Πολεμική Μουσική, ποια η άποψη σου
για τα μουσικοπολιτικά μας άρθρα;
Πιστεύω πως πραγματικά είναι μια πολύ καλή δουλειά μιας
που καλύπτεται ευρύ φάσμα της εν λόγω μουσικής. Αποσπασματικά θα παραθέσω αυτό;
“Αυτή η μουσική είναι ένα Κάλεσμα Μάχης ενάντια στην Σιωνιστική Κυβέρνηση
Κατοχής και επιβάλλει μια Φωνή Φυλετικής Συνείδησης που ξυπνάει τα αρχέτυπα και
τους Τρόπους της φυλής μας. Δεν θα βρεις ποτέ αυτή την μουσική στα μοδάτα
περιοδικά και στις μουσικές ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές αφού σε καμιά
περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «political correct» του Baldur. Λίγα θα μπορούσε κανείς να προσθέσει
και πιστεύω πως ανεξαρτήτως μουσικής σκηνής όλοι εμείς που έχουμε διαλέξει
«πολιτικό μονοπάτι» και μουσικές προτιμήσεις οφείλουμε να γράφουμε, να ασκούμε
κριτική και να παραθέτουμε την γνώμη μας σχετικά με μουσική σχετιζόμενη (ή και
μη) με τον Εθνικοσοσιαλισμό.
Είναι για σένα η μουσική μας ένα όπλο και μια φωνή
αντίστασης απέναντι στην σημερινή σαπίλα της δημοκρατικής κοινωνίας;
Ναι, ξεκάθαρα είναι. Η σημερινή κοινωνία κυλιέται στην
απόλυτη λάσπη και την παρακμή αυτό το διακρίνουμε καθημερινά. Η μουσική είναι
ένα πολύ δυνατό μέσο αντίστασης και εναντίωσης στην σαπίλα αυτή. Ας μην ξεχνάμε
την «λευκή μουσική για τους λευκούς» και εδώ κάνω λόγο για το Oi! Και τον πατέρα της ιδέας αυτής IanStuartόπως
και σειρά άλλων που έχουν πρωτοπορήσει σε μουσικά μονοπάτια και δημιουργίες
υπέρ της Εθνικοσοσιαλιστικής και Ελιτίστικης ζωής και νοοτροπίας.
Η χώρα της Ουκρανίας αναδεικνύεται σήμερα στην
πρωτοπορία του NSBM
όπου οι συναυλίες λαμβάνουν μέρος στο κέντρο του Κιέβου με χιλιάδες
συμμετέχοντες. Πως βλέπεις τις προσπάθειες του εξωτερικού;
Γενικά όλο και μεγαλύτερες οι προσπάθειες που γίνονται για
περισσότερες συναυλίες της NSBM μουσικής αν και επίσης πολλές οι
απαγορεύσεις και τα εμπόδια από αντίθετους πολιτικά και μουσικά. Εύχομαι στο
κοντινό μέλλον να αλλάξει όλο αυτό και να έχουμε εκτός από την Ελλάδα
περισσότερες και μεγαλύτερες, σε κοινό και συμμετέχουσες μπάντες, συναυλίες.
Ποια είναι η άποψη σου σχετικά με τις μονοθεϊστικές
θρησκείες και τι στάση κρατάς απέναντι στην Πατρώα Θρησκεία των Ελλήνων;
Οι μονοθεϊστικές θρησκείες έχουν ρίζες ιστορικά στην
Ανατολή και την Αφρική, οπότε μικρή σχέση έχουν με τον πολιτισμό και την
ιστορία της Ευρώπης, ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ, ο Ιουδαϊσμός. Η άποψη μου για
τις μονοθεϊστικές θρησκείες είναι ότι είναι κάτι ξένο για τον πολιτισμό και την
ιστορία των Ελλήνων και της Ευρώπης γενικότερα. Επιπλέον θεωρώ πως η έξαρση και
εξάπλωση τους ανά τους αιώνες έχει προκαλέσει βιαιότητες, διωγμούς και παρακμή
σε πολιτισμούς και πολιτικά συστήματα ανώτερα από αυτά που είχαν/έχουν
ενστερνιστεί μονοθεϊστικές θρησκείες . Η Πατρώα θρησκεία είναι ένα βασικό θεμέλιο
που θεωρώ πρέπει να σεβόμαστε υπό όλες τις συνθήκες προσαρμόζοντας τα ιδανικά,
τις αξίες και τα διδάγματα της στην σύγχρονη εποχή και ιστορία που διανύουμε.
Πως βλέπεις το μέλλον της NSBM μουσικής με αφορμή τις διώξεις και
τις απαγορεύσεις από τις Σιωνιστικές Κατοχικές Κυβερνήσεις;
Το μέλλον της NSBM είναι αμφίβολο όπως και όλα γύρω μας. Εάν δεν υπάρξουν
σύσσωμες και συγκροτημένες προσπάθειες από ομάδες ατόμων, μέλη συγκροτημάτων,
πολιτικά κινήματα, μουσικό κοινό και διάφορους ακόμα, θα αρχίσει να εκλείπει
και με φόβο το λέω και ελπίζω να μην συμβεί ποτέ την θέση τους θα πάρουν
παρακμιακά πρότυπα περασμένα μέσα από μουσικά «είδωλα» σιωνισμού, παρακμής,
εκφυλισμού και πορνείας. Τα παραπάνω ήδη συμβαίνουν σε τεράστιο βαθμό οπότε
όντας εμείς οι υπόλοιποι πιο συνειδητοποιημένοι χρέος μας είναι να διαφυλάξουμε
το μέλλον της NSBMσκηνής.
Τι έχεις να πεις σε όλους αυτούς που ταυτίζουν τον
Σατανισμό με την «ακραία» μουσική του BlackMetal;
Έχω να πω ως δικαίως ταυτίζονται αυτά τα δύο στοιχεία
απλά όχι πάντα και σίγουρα δεν είναι το ένα η προέκταση του άλλου. Ο Σατανισμός
είναι ένα φαινόμενο - θρησκεία που σηκώνει πάρα πολύ μεγάλη συζήτηση, απλώς η BlackMetalσαν
μουσικό φαινόμενο αντίδρασης και εξτρεμισμού πάτησε πάνω στον Σατανισμό για να
προκαλέσει ακριβώς όπως άλλες μουσικές σκηνές, πχ. το punkrockπου
δια μέσου υπερβολικά ακραίας εμφάνισης, πολιτικού στίχου κτλ. Σκοπό είχε να
προκαλέσει και να «εκδικάσει» κοινωνικοπολιτικά φαινόμενα και δρώμενα. Σε άλλο
επίπεδο, η BlackMetal«γεννήθηκε»
σε «χριστιανόπληκτες» χώρες, κοινωνίες και οικογένειες επομένως ένα μέσο
αντίδρασης είναι κ η χρήση αντιχριστιανικών συμβόλων και ούτω ο καθεξής. Φυσικά
δεν είναι όμως μόνο αυτό το BlackMetal, είναι
πολλά περισσότερα που ελπίζω να συζητήσουμε σε επόμενο άρθρο.
Τέλος, ποιο το μήνυμα σου σε όσους μας διαβάζουν και
φυσικά σε αυτούς που στηρίζουν με πράξεις και όχι μόνο με λόγια την
Επαναστατική Λευκή Μουσική;
Σε όσους διαβάζουν και παρακολουθούν θα ήθελα να πω πως
είμαστε ότι πράττουμε, ότι μισούμε, ότι διαβάζουμε, ότι ακούμε, η διασκέδαση
μας και οι επιλογές μας σε όλους τους τομείς. Αυτό προστάζει πως όσοι στηρίζουμε
την Επαναστατική Λευκή Μουσική καλό θα ήταν να συνεχίσουμε ακάθεκτοι και να
γίνουμε περισσότεροι και πιο επίμονοι μιας που οι σάπιοι και επικίνδυνοι καιροί
που βιώνουμε καθημερινά μας απομακρύνουν από την αγνότητα, την προσήλωση και
την μεγάλη Εθνικοσοσιαλιστική Ιδέα. Πάντα είναι στο χέρι μας η επιλογή πράξεων
ή λέξεων και το μέλλον της φυλής και των ζωών μας. Ευχαριστώ πολύ για την
φιλοξενία και το βήμα που μου δώσατε για συζήτηση.
Η ιστορία του θρυλικού βιβλίου ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του ‘70, όταν εκδόθηκε για πρώτη φορά από τον Δρ Ουίλλιαμ Πηρς, ηγέτη της Φυλετικής οργάνωσης National Alliace, με το ψευδώνυμο Andrew Macdonald. Μακριά από τα βιβλιοπωλεία, κυριολεκτικά χέρι με χέρι και μέσω ταχυδρομείου, το βιβλίο κατάφερε μέχρι της αρχές της δεκαετίας του ‘90 να δώσει κοντά στα 200.000 αντίτυπα. Τότε απέκτησε και την μεγαλύτερη δημοσιότητα, όταν ανεκαλύφθη πως το τρομοκρατικό κτύπημα στο αρχηγείο του FBI στην Οκλαχόμα ήταν, στην οργάνωση και στην εκτέλεσή του, αντιγραφή από το κείμενο του βιβλίου. Είναι ένα φανταστικό θέμα, που αναφέρεται σε μια αμερικανική κοινωνία που ήδη υπάρχει σε μεγάλο βαθμό και η οποία βρίσκεται στα όρια των φυλετικών και κοινωνικών εντάσεων. Μια φυλετική οργάνωση αποφασίζει να ξεκινήσει τον ένοπλο αγώνα, σπρωγμένη εκεί από την κρατική καταστολή. Μέσα από ένα κύκλο βίας, δολοφονιών και βομβιστικών επιθέσεων, που γλαφυρά περιγράφονται και αναλύονται με τις τεχνικές τους λεπτομέρειες, η οργάνωση καταφέρνει να γονατίσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ…