Νέα έκδοση: Φρειδερίκος Νίτσε - Λυκόφως των Ειδώλων



«Το Λυκόφως των Ειδώλων», Φρειδερίκος Νίτσε

Μετάφραση: Βαγγέλης Δουβαλέρης 

Επιμέλεια: Ήρκος Αποστολίδης 

Ένα σφυροκόπημα αιώνιων ειδώλων από τον φιλόσοφο στη σκιά του οποίου κινήθηκαν όλοι οι μεταγενέστεροι. Ένα από τα τρία τελευταία έργα του Φρ. Νίτσε, γραμμένο την περίοδο που ο ίδιος περιγράφει σαν «την τέλεια μέρα που όλα ωρίμαζαν». 

για να το αποκτήσετε καλέστε: 6945431104


Στην μνήμη του Friedrich Wilhelm Nietzsche.
Βιβλιοπαρουσίαση: «O Αντίχριστος» του Φρειδερίκου Νίτσε, Εκδόσεις Gutenberg

Ανάρτηση αφιερωμένη στους antifa του Indymedia που στενοχωρήθηκαν για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ του Χαλεπίου!


Οι antifa με τους Ουαχαμπίτες σκύλους του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας και οι Έλληνες Εθνικιστές/Εθνικοσοσιαλιστές/Πατριώτες με τον Λαό και τον Στρατό της Συρίας!

Ιδού για ποιους μοιρολογεί σήμερα το Indymedia:

1. Imam Bukhari Jamaat,
2. Jaysh al-Islam,
3. Ahrar al-Sharqiya
4. Fajr al-Ummah,
5. Alwiya al-Furqan,
6. Jabhat Fateh al-Sham,
7. Ajnad al-Sham Islamic Union,
8. Sham Legion,
9. Harakat Sham al-Islam,
10. Ansar al-Islam,
11. Jaish al-Muhajireen wal-Ansar,
12. Jund al-Aqsa,,
13. Thuwar al-Sham Battalion,
14. Harakat Nour al-Din al-Zenki ,
15. Syrian Turkmen Brigades,
16. Sultan Murad Division,
17. Free Idlib Army,
18. Army of Glory,
19. Army of Islam,
20. Army of Victory,
21. Conquest Brigade,
22. Army of Mujahedeen,
23. Liwa al-Haqq,
24. Jaysh al-Sunna,
25. Al-Safwa Islamic Battalions,
26. Freedom Brigade,
27. Bayariq al-Islam Movement,
28. Dawn of Caliphate Battalions
29. Bayan Movement,
30. Ajnad al-Kavkaz,
31. Jaysh Halab
32. Fatah Halab
33. Levant Front
34. Khorasan group
35. Katibat al Tawhid wal Jihad
36. Jaish Muhammad
37. Muntasir Billah Brigade
38. Jamaat al-Murabitin


Την ίδια ημέρα (13.12) που το ΓΕΣ της Συρίας ανακοίνωνε την απελευθέρωση του Χαλεπίου η ΕΡΤ1 δεν είχε παρά να προβάλλει τους τζιχαντιστές ουαχαμπίτες ...


Την ίδια ημέρα (13.12) που το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Συρίας ανακοίνωνε την απελευθέρωση του Χαλεπίου η καθεστωτική ΕΡΤ1 δεν είχε παρά να προβάλλει τους τζιχαντιστές ουαχαμπίτες!

Για περισσότερα εδώ 

επιλέξτε Τρίτη 13.12.2016 και δείτε το πρόγραμμα της ΕΡΤ1



για τα φιλαράκια του αντιφασίστα Τσίπρα εδώ

Η Φασιστική Μιλίτσια της Κροατίας Ustaše: τα πρώτα βήματα



Στο μέτωπο της Ουκρανίας τα εγγόνια των μαχητών της Ustaša ...

του Κ.Υ.

Το 1915 μια ομάδα πολιτικών μεταναστών από την Αυστροουγγαρία, κυρίως Κροάτες μερικοί Σέρβοι και Σλοβένοι, ενώθηκαν σε μια Γιουγκοσλαβική Επιτροπή, που είχε βλέψεις να δημιουργήσει  την Νότια Σλαβική στον απόηχο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Το είδαν αυτό το σχέδιο ως έναν τρόπο αντίστασης στο ενδεχόμενο να παραχωρηθεί η Δαλματία στην Ιταλία λόγω της την συνθήκης του Λονδίνου (1915). Ένα εθνικό συμβούλιο  διαδέχτηκε  την επιτροπή  η οποία  το 1918 έστειλε αντιπροσωπεία στον Σέρβο Μονάρχη για να του προσφέρει την ενοποίηση σε ένα κράτος των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων. 



Ο αρχηγός του Κροατικού Αγροτικού Κόμματος, Stjepan Radic, προειδοποίησε κατά την αναχώρηση τους για το Βελιγράδι ότι το Συμβούλιο δεν είχε καμία  νομιμότητα. Όμως, το Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, ανακήρυξε την 1η Δεκεμβρίου 1918 την ίδρυση του. Οι Κροάτες ήταν, εξαρχής, σε  πολιτικά μειονεκτική θέση λόγω της κεντρικής πολιτικής δομής του βασιλείου η οποία θεωρήθηκε ότι ευνοούσε  την Σερβική πλειοψηφία. Η πολιτική κατάσταση στο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων ήταν βίαιη. Το 1927, το Ανεξάρτητο Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο αντιπροσώπευε τους Σέρβους της Κροατίας, αντιστάθηκε στην συγκεντρωτική πολιτική του Βασιλιά Αλέξανδρου. 

Στις 20 Ιουνίου 1928, ο Stjepan Radić  και τέσσερεις άλλοι βουλευτές της Κροατίας πυροβολήθηκαν, ενώ βρισκόντουσαν στο κοινοβούλιο του Βελιγραδίου από ένα μέλος του Σερβικού Λαϊκού Ριζοσπαστικού Κόμματος. Τρεις από τους βουλευτές, συμπεριλαμβανομένου του Radić, έχασαν τη ζωή τους. Η οργή απείλησε να αποσταθεροποιήσει το Βασίλειο. Τον Ιανουάριο του 1929, ο Βασιλιάς Αλέξανδρος εγκαθίδρυσε βασιλική δικτατορία, σύμφωνα με την οποία απαγορεύτηκε η μειοψηφούσα πολιτική δραστηριότητα  και μετονόμασε το κράτος ως το «Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας». 

Η καταστολή και οι συνεχείς διώξεις  των Κροατών εθνικιστών είχαν ως συνέπεια την  αύξηση της υποστήριξης προς  τον Κροάτη εθνικιστή, Άντε Πάβελιτς, ο οποίος συμμετείχε στο Γιουγκοσλαβικό κοινοβούλιο και  είχε εμπλακεί στην δολοφονία του Αλέξανδρου το 1934. Εξορίστηκε στην Ιταλία και κέρδισε την υποστήριξη για το όραμα του,  την απελευθέρωση της Κροατίας από τον Σερβικό έλεγχο και την αναγέννηση της Κροατίας. Ενώ διέμεναν στην Ιταλία, ο  Pavelić και άλλοι Κροάτες εξόριστοι ιδρύσαν την οργάνωση Ustaša …






Λίγα λόγια για την 13η Κροατική Ορεινή Μεραρχία των SS (μέρος πρώτο)


ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Όταν η «Χρυσή Αυγή» στήριζε τον αγώνα της Κροατικής Ustaše (τεύχος 63 - σελίδες 38/39/40 της 29ης Μαΐου 1991)

Βιβλιοπαρουσίαση: Νέα Δεξιά - του Δημήτρη Σαββίδη


ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ

Ένα κίνημα Ιδεών Εθνικιστικής ανατροπής

Η «Νέα Δεξιά» γεννήθηκε στις ταραχές του ΄68. Τότε που οι νέοι της γαλλικής Δεξιάς, (με την ευρωπαϊκή έννοια του όρου) δηλαδή οι Εθνικιστές, φλέρταραν με την επανάσταση, μια επανάσταση ενάντια στην ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς.  

Τότε που η ρήξη με την ιδεολογικο-πολιτική ακινησία του γαλλικού εθνικιστικού («Δεξιού») χώρου της εποχής προέβαλε επιτακτική. Τότε που ο Codreanu, o Jose Antonio, οι λογοτέχνες του εθνικιστικού «ρομαντικού» ρεύματος όπως ο Drieu la Rochelle, o Celine και πολλοί άλλοι, άρχιζαν να αποτελούν τους οδοδείκτες της εξόδου των Γάλλων Εθνικιστών (και όχι μόνον), από τον ιδεολογικο-πολιτικό λήθαργο στον οποίον είχε περιπέσει ο εθνικιστικός «χώρος», αδρανοποιητικά επαναπαυμένος στο νανούρισμα των αναμνήσεων, των καταστάσεων και των προσώπων του γαλλικού εθνικισμού της εποχής του μεσοπολέμου. 

Όπως σημειώνεται στον υπότιτλο του βιβλίου, η Νέα Δεξιά είναι ένα “κίνημα ιδεών εθνικιστικής ανατροπής”. Από τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 μέχρι και τις ημέρες μας, απετέλεσε μία ιδεολογική ασφυξιογόνο μάσκα για το ευρύτερο πατριωτικό κίνημα. Με τις ιδέες της, την πολεμική της, τα επιχειρηματά της, έδωσε νέα ώθηση στον ιδεολογικό πόλεμο. Σε αυτό το βιβλίο  μπορείτε να διαβάσετε τους κυριώτερους σταθμούς αυτής της προσπάθειας και μία βιογραφική παρουσίαση των σημαντικότερων συντελεστών της. 

Της νήσου Ρω τα κοινοβουλευτικά «πιονάκια» και του Χρήστου Ρήγα τα «βελάκια».



“Η εικόνα της συνύπαρξης στο Καστελόριζο και στη Ρω σε πολλούς μας δεν άρεσε. Από την άλλη όμως πρέπει να αποφασίσουμε τι προτιμούμε: μια προσπάθεια ένταξης της Χρυσής Αυγής στο κλίμα της δημοκρατίας ή τη διαρκή ρήξη. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προηγηθεί η ουσία μιας σύγκλισης. Η Χρυσή Αυγή πρέπει να δεχθεί έμπρακτα την υπαγωγή της στους θεσμούς της Δημοκρατίας. Και αυτή την στάση, αν και όταν εκδηλωθεί, πρέπει να τη στηρίξουν τα δημοκρατικά κόμματα”

Ο Νίκος Παρασκευόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ 12/2016

“Ξέρω ότι θα προκαλέσω και τους φίλους και τους εχθρούς αλλά το Μνημόνιο διαστρεβλώνει δυστυχώς την κρίση αλλά και τον τρόπο με τον οποίο τοποθετούνται οι πολιτικοί. Διότι πρέπει να τοποθετηθούνε απέναντι στις πραγματικές τους ευθύνες κι όχι να πλέκουν είτε έναν μύθο για το τι θα συμβεί στο μέλλον. Διότι σε τελευταία ανάλυση θα σας πω κάτι.  Κύριε Μηλιέ, θέλετε το ΚΚΕ, μάλιστα, ωραία, πάρτε το. Αλλά γιατί όχι μετά όμως μία σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να μην τη δεχτούμε να υποστηρίξει - όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως συνέβη χθες στη Νορβηγία -  να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία. Άρα έχουμε μπροστά να ξάσουμε πολύ μαλλί

Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου του ΣΚΑΙ 09/2013

«Το αμφισβητώ ότι πρέπει να τοποθετούμε δεξιά τη Χρυσή Αυγή. Είναι ένα εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα και είναι ένα ζήτημα αν ο εθνικοσοσιαλισμός ανήκει στη δεξιά. Βασικό συστατικό της δεξιάς είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας. Όποιος δεν υπερασπίζεται την ελευθερία, δεν μπορεί εννοιολογικά να εντάσσεται στη δεξιά. Δεν είμαι και βέβαιος ότι θα περιέγραφαν τους εαυτούς τους ως δεξιούς»

Ο Μάκης Βορίδης της ΝΔ 09/2013



του Wolverine

Τα επικοινωνιακά παιχνίδια του κατοχικού συστήματος συνεχίζονται ακόμη και στο όνομα της «εθνικής ενότητας». Προσφάτως μερίδα του πολιτικού κόσμου ξεχνάει άμεσα τις φαινομενικές διαφορές που υποτίθεται ότι έχουν μεταξύ τους, και εμφανίζεται από κοινού στην νήσο Ρω. Δίπλα στον τραγελαφικό Πάνο Καμμένο που έχει ανάγκη το βεστιάριο του υπουργείου αμύνης, οι γνωστοί τρόφιμοι του κοινοβουλευτισμού που αρέσκονται στα επικοινωνιακά παιχνίδια και στους χαριεντισμούς με τους πάντες αρκεί όλοι μαζί να δηλώνουν πίστη στην αστική δημοκρατία. Από το «εναντίον όλων» της Χρυσής Αυγής στο «μαζί με όλους» αφού πάνε τα χρόνια τα παλιά που ο «μπακάλης» του «εθνικισμού» έταζε να ακονίσει μαχαίρια στα πεζοδρόμια (στίχοι από εμβατήριο των «Ταγμάτων Εφόδου») και σήμερα για το μόνο που είναι ικανός δεν είναι άλλο από την κατανάλωση εις υγεία των κορόιδων φυσικά.


Την ίδια στιγμή που η Κάρπαθος μετατρέπεται σε Νατοϊκή βάση και ο ουρανός της χώρας μας γεμίζει με Ισραηλινά αεροσκάφη - με ευθύνη της στρατιωτικής ηγεσίας - η οποία έχει καταντήσει εδώ και χρόνια υπηρέτρια των Καταριανών και των H.A.E. καμηλιέρηδων - πετρελαιάδων και σφαγέων του Συριακού λαού, οι «ταρτούφοι» της άκρας αριστεράς και της άκρας δεξιάς «αγωνίζονται» να «σώσουν» την Πατρίδα. Βέβαια στην προσπάθεια να την «σώσουν» το πιο πιθανό είναι να την αποτελειώσουν με μια ακόμη εθνική τραγωδία πιθανότατα στην Θράκη στο άμεσο μέλλον, για αυτό άλλωστε θέλουν μελλοντικά μια συστημική ακροδεξιά με υψηλά ποσοστά σε περίπτωση ανάγκης ενός εξουσιαστικού «μπαλαντέρ».


Η «Χρυσή Αυγή» μετά την υπόθεση Φύσσα κατάντησε ένα πολιτικό πτώμα πάνω στο οποίο έγιναν και τα «σαράντα» και τα «τρίχρονα». Το σύστημα επιλέγει σήμερα να την βγάλει από τον πολιτικό της τάφο (στον οποίο την έριξε η ηγεσία της και ο συνοδηγός του Ρουπακιά) και να της δώσει και πάλι «επικοινωνιακό αίμα» (βλέπε Underworld) μέσα από τις φλέβες του Καρατζαφέρη και του φανατικού αντιφασιστή πρώην στρατιωτικού και φίλου του ΝΑΤΟ κ. Μυλωνάκη για τον οποίο διαβάστε εδώ από την σελίδα μάλιστα μιας αστείας εφημερίδας που μέχρι πριν λίγο καιρό όμως στήριζε τον Μιχαλολιάκο! Ποιος όμως φιλοξενεί τις δηλώσεις του Μιχαλολιάκου; Το κόμμα του πρώην νεοδημοκράτη Καρατζαφέρη ενός «γητευτή» της σάπιας ακροδεξιάς, ήταν αυτό που αποτέλεσε τον κορμό της 1ης μνημονιακής πολιτικής σε καιρούς κατάρρευσης του αστικού πολιτικού κόσμου. Ο άνθρωπος που έστελνε αντιπροσώπους στην Ιουδαϊκή «Χάνουκα» και κρίσιμος στυλοβάτης των κομματικών εκστρατειών για τα αντιλαϊκά μέτρα, αυτός που άνοιγε στην κυριολεξία τα πολυτελή σπίτια του για να φιλοξενήσει δωρεάν τους γύπες των Βρυξελλών! Γνωστός λοιπόν ο οικοδεσπότης του Μιχαλολιάκου και γεμάτος ανθελληνικό ποινικό μητρώο αυτός και το κόμμα του. 



Όμως ο «μπακάλης» του «εθνικισμού» μπροστά στην αυτοπροβολή δεν λογαριάζει τίποτα, και ζαλισμένος από τα ευρώ ανέχεται τα «δεξιά» δημοσιογραφικά χέρια του Καρατζαφέρη να τον «ανακρίνουν» σε πρόσφατη συνέντευξη. Βλέποντας κάποιος το βίντεο αναγνωρίζει ότι αρχίζουν τα χείλια του να κουράζονται από τις επαναλαμβανόμενες δημόσιες δηλώσεις μετανοίας. Κορυφαία στιγμή η ομολογία (15.18) για συνεργασία με την ακροαριστερή αντιφασίστρια φεμινίστρια Ζωή Κωνσταντοπούλου και η πλήρης στροφή σε όλα τα θέματα μέσα από τους γνωστούς «χαμηλούς τόνους» που τόσο απολαμβάνει ο γενικός γραμματέας, αυτός ο «μπολσεβίκος» στην ψυχή που γελάει αυτάρεσκα με την αφέλεια της λαϊκής κομματικής βάσης. 



Από την άλλη μεριά ο «δελφίνος» Κασιδιάρης προσπαθεί να χτίσει - μέσα από το κανάλι του μνημονιακού Καρατζαφέρη φυσικά - ένα «αγωνιστικό» προφίλ πριν την τελική έκδοση της δικαστικής απόφασης η οποία θα εκπλήξει πολλούς … και θα «παγώσει» όλους αυτούς που ονειρεύονται να κατακτήσουν τον «θρόνο» του «Μανιάτη» κομματικού «χαλίφη». Το ξέπλυμα και η νέα ενεργοποίηση της αστικής αντιφασιστικής «Χρυσής Αυγής» στο παρελθόν από τον Τράγκα και σήμερα από τον Καρατζαφέρη (τον οποίο καθύβριζαν επί σειρά ετών για τις σχέσεις του με τον Διεθνή Σιωνισμό, ενώ και οι ίδιοι τιμούν τον Σιωνιστή Trump) δεν είναι ένα καθόλου τυχαίο γεγονός αφού η γενοκτονική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη μια δήθεν «φασιστική απειλή» ώστε να συνεχιστεί το θέατρο σκιών εις βάρος ενός ολόκληρου λαού. 



Ακόμη και αν κοκορεύεται η «Χρυσή Αυγή» για τα διψήφια ποσοστά στις δημοσκοπήσεις ο ιθύνοντες του εν λόγω κομματικού μορφώματος ξεχνούν ότι η κοινωνική δυναμική τους είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, ενώ ο «αρχηγός» τυγχάνει της μεγαλύτερης αποδοκιμασίας στις δημοσκοπήσεις για τους πολιτικούς αρχηγούς. Γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη ότι και χίλιες κωλοτούμπες να συνεχίσουν να κάνουν στο τσίρκο του θηριοδαμαστή του καναλιού ΑΡΤ στην συνείδηση του λαού μας θα παραμείνουν ως μια ακόμη καθεστωτική επιλογή και μια παρέα που μοίραζε δηλώσεις μετανοίας και ούρλιαζε για πίστη στην δημοκρατία μπροστά στους ανακριτές του φιλοσιωνιστή Σαμαρά …


υ.γ. Όλοι όσοι πέρασαν από τα υψηλά κλιμάκια του Μιχαλολιάκου παραμένουν πολιτικά αφελείς και ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ραδιουργίες της ακροδεξιάς, αφού και οι ίδιοι σκέφτονται και φέρονται ως ακροδεξιοί σε όλα τα ζητήματα. Έτσι λοιπόν το εξώφυλλο της «Εφημερίδας των Συντακτών» με τις αποκαλύψεις και τα «βέλη» του Χρήστου Ρήγα μας οδηγεί στο παρακάτω συμπέρασμα:

Οι Έλληνες Εθνικιστές/Εθνικοσοσιαλιστές/Πατριώτες δεν έχουν ανάγκη την αντιφασιστική φυλλάδα "Εφημερίδα των Συντακτών" για να «αποκαθηλώσουν» τον «μπολσεβίκο» Μιχαλολιάκο και το σινάφι του. Τους «χρυσαυγίτες» τους έχει ήδη κρίνει η ιστορία και το αίμα των μελών τους από την δεκαετία του '80 και μέχρι σήμερα. Οι μόνοι που οφείλουν και μπορούν να κρίνουν αυστηρά την "Χρυσή Αυγή" και την ηγεσία της είναι όσοι Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες πέρασαν από κει και αποχώρησαν, αφού δεν ανέχτηκαν την ανήθικη «ηθική» και την ιδεολογική προδοσία της «πινακοθήκης των ηλιθίων». Όχι όμως οι ακροδεξιοί που ανέχονται την φιλική και δημοκρατική παρέα του δημοσιοκάφρου, καθώς και το ειρωνικό γελάκι του αναγνώστη αριστεριστή ... 

Antonin Artaud: ο ριζοσπαστικός επαναστάτης του Θεάτρου




Ο Αντονέν Αρτώ (Antonin Artaud), υπήρξε ποιητής ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, σκηνογράφος, ενδυματολόγος και μέγιστος θεωρητικός του θεάτρου. Έγραψε θεατρικά έργα, σενάρια, δοκίμια για το θέατρο και την δραματολογία, κριτικές, ποιήματα, μανιφέστα και (απίστευτα πολλές) επιστολές με ή χωρίς παραλήπτη, ενώ υπήρξε ο εμπνευστής και δημιουργός του «Θεάτρου της Σκληρότητας» (Théâtre de la cruauté). Γεννημένος το 1896 στην Μασσαλία από Γάλλο πάτερα εφοπλιστή, και Ελληνίδα μητέρα από την Σμύρνη. Μικρός ακόμη τον απασχολεί η ποίηση, ενώ ήδη από τα δεκαέξι του χρόνια αρχίζει να παρουσιάζει συμπτώματα σοβαρού νευρικού κλονισμού, με αποτέλεσμα να νοσηλευτεί τρεις φορές σε ψυχιατρικές κλινικές, αρχίζοντας έτσι το προσωπικό του μαρτύριο, από το οποίο μάχεται να λυτρωθεί μέχρι το τέλος της ζωής του. «Γεννήθηκα μ’ ένα κορμί βασανισμένο, παραποιημένο όπως το τεράστιο βουνό», γράφει χαρακτηριστικά. 

Μετά την αρχική του θεραπεία, το 1920 εγκαθίσταται στο Παρίσι και αναλαμβάνει την γραμματεία του περιοδικού «Αύριο» (Demain). Εκεί γνωρίζει τον Αντρέ Μπρετόν, ο οποίος θα τον εισαγάγει στον Σουρεαλισμό, γίνεται τακτικός συνεργάτης του περιοδικού La Revolution Surrealiste (Η Σουρεαλιστική επανάσταση) και ταυτόχρονα δημοσιεύει ποιητικές συλλογές. Η απέχθεια του προς τον μαρξισμό και τον υλισμό, και οι βαθύτατες μεταφυσικές του ανησυχίες θα τον οδηγήσουν πολύ γρήγορα μακριά από την υλιστική και τυχοδιωκτική αντίληψη των σουρεαλιστών. Γράφει χαρακτηριστικά «Μα τι να την κάνω εγώ όλη την Επανάσταση του κόσμου αν ξέρω ότι παραμένω αιώνια δυστυχισμένος και άθλιος μες στην καρδιά της ίδιας μου της λειψανοθήκης». Από το σημείο αυτό στρέφεται στο θέατρο, από το οποίο θα σημαδευτεί και ταυτόχρονα θα σημαδέψει με την σκέψη και το όραμα του.... 

για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ

Propatria: αμβλώσεις και υπογεννητικότητα




για περισσότερα διαβάστε εδώ

Το Γερμανικό Εθνικοεπαναστατικό Der III. Weg στο πλευρό του Ουκρανικού Kινήματος Azov.






Την 14η Οκτωβρίου, εθνική αργία για τους Ουκρανούς, το κίνημα Azov στο Κίεβο ίδρυσε ένα νέο κόμμα. O Andriy Biletsky, ιδρυτής και αρχηγός του Συντάγματος Azov, άνευ αντιρρήσεων κατέλαβε την θέση του προέδρου του κόμματος. Ανάμεσα σε άλλα γνωστά ονόματα του Ουκρανικού κινήματος ο Arseniy Bilodub, τραγουδιστής  της διάσημης μπάντας Sokyra Peruna. Το νέο κόμμα έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες δομές του κινήματος Azov, ένας πολιτικός βραχίονας για την μάχη προς την νέα Ουκρανική τάξη. Σε σχετικό βίντεο προβλήθηκε η ιστορία του κινήματος Azov

Σχετικό άρθρο των Γερμανών Συναγωνιστών εδώ



Το περιοδικό Ανάκτηση με άρθρο για τους
Ουκρανούς Συναγωνιστές του Συντάγματος Azov:
Kυκλοφορεί 
στα πρακτορεία τύπου της επαρχίας!

Βιβλιοπαρουσίαση: Ιστορίες από τη σκοτεινή πλευρά της νύχτας (του Ιωάννη Γιαννόπουλου)


Λογοτεχνία του Φανταστικού
ΕΣΟΠΤΡΟΝ
Χρονολογία Έκδοσης Δεκέμβριος 2015
Αριθμός σελίδων 240

Ομιλία της Ελληνικής Δράσης για τις αμβλώσεις.


Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησαν μέλη και φίλοι της Ελληνικής Δράσης την παρουσίαση – ομιλία για τις αμβλώσεις και την υπογεννητικότητα. Το πρόβλημα των αμβλώσεων και το ποσοστό της υπογεννητικότητας αποτελούν από τις πιο σοβαρές απειλές για την ύπαρξη του Έθνους μας  και γενικότερα για όλη την Ευρώπη. Συγκεκριμένα το ζήτημα των αμβλώσεων αποτελεί αντικείμενο της κοινωνιολογίας, της θρησκείας, των ιατρικών επιστημών και της νομοθεσίας. Ακολούθησε συζήτηση και τοποθετήσεις των παρευρισκόμενων. Να τονίσουμε την συνεργασία μας με την συλλογικότητα του PROPATRIA που την Κυριακή 4/12/2016 παρουσίασε το θέμα στην Αθήνα.

Λίγα λόγια για την 13η Κροατική Ορεινή Μεραρχία των SS (μέρος πρώτο)



του Phocian

13η Ορεινή Μεραρχία των SS (1η Κροατική)


Η 13η Ορεινή Μεραρχία των SS (ή αλλιώς SS Handschar), υπήρξε μια μεραρχία πεζικού των Waffen SS, ειδικευόμενη στις μάχες σε ορεινό γεωγραφικό τοπίο απ' όπου παίρνει και το  όνομα της. Τον Μάρτιο του 1944 είχε αρχίσει να διεξάγει επιχειρήσεις  ενάντια στους παρτιζάνους του παιδεραστή και μπολσεβίκου Τίτο στα εδάφη του που ήταν υπό την διοίκηση του Κροάτη Φασιστή ηγέτη Άντε Πάβελιτς. Στα εδάφη κυριαρχίας του Ανεξάρτητου Κροατικού Κράτους - NDH - Nezavisna Država Hrvatska. Ένα κράτος το οποίο ιδρύθηκε με την υποστήριξη της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανικής κυβέρνησης καθώς και της Φασιστικής Ιταλίας και περιελάμβανε τα εδάφη της σημερινής Κροατίας, της Βοσνίας και μερικών Σερβικών εδαφών στα οποία κατοικούσαν Κροατικοί κυρίως πληθυσμοί. Ο σχηματισμός της 13ης Ορεινής Μεραρχίας σηματοδότησε την εξέλιξη των Waffen SS σε πολυεθνική στρατιωτική δύναμη και ένοπλο βραχίονα του NSDAP (παράλληλα με τις δομές  της Wehrmacht και της Luftwaffe του γερμανικού Ράιχ).



Τα πρώτα βήματα

Το Δεκέμβριο του 1942 ο SS - Reichsfuhrer Χάινριχ Χίμλερ και ο στρατηγός Gottlob Berger υπεύθυνος για την στρατολόγηση των SS προσεγγίζουν τον Χίτλερ με ένα σχέδιο να δημιουργήσουν μια Βοσνιακή μεραρχία. Ο ίδιος ο Χίμλερ εμπνεύστηκε την ίδρυση της μεραρχίας από τις επιτυχίες και την φήμη των βοσνιακών συνταγμάτων πεζικού της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας στον 'Α Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και από την προσπάθεια να ανανεώσει την παλιά παράδοση του Αυστροουγγρικού στρατεύματος μέσω μιας Βοσνιακής Μουσουλμανικής μεραρχίας. Ο Χίτλερ επίσημα ενέκρινε την δημιουργία του σχηματισμού στα μέσα Φεβρουαρίου του 1943 και ο Χίμλερ διόρισε τον Artur Phieps, πρώην διοικητή της 7ης Εθελοντικής Ορεινής Μεραρχίας των SS "Prinz Eugen'' ως τον επικεφαλή.





Στρατολόγηση

Στις 18 Φεβρουαρίου 1943 ο Phieps ταξίδεψε στο Ζάγκρεμπ για να ξεκινήσουν οι πρώτες επίσημες διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης της NDH και του Γερμανού πρέσβη  Siegfried Kasche. Υπήρξαν εμφανείς διαφορές σχετικά με την οργάνωση της 13ης Μεραρχίας. Ενώ ο Πάβελιτς και η Κροατική κυβέρνηση πρότειναν να ονομαστεί ο σχηματισμός ''Μεραρχία των SS Ustaša'' αποτελώντας μία Κροατική μονάδα με 3 συντάγματα τα οποία θα έφεραν τις ονομασίες Bosna, Krajina and Una αντίστοιχα. Αυτή η πρόταση αντιστοιχούσε στις ανησυχίες του Πάβελιτς και του Γερμανού πρέσβη ότι μια αμιγώς Μουσουλμανική μεραρχία θα υποστήριζε ενδεχόμενη προσπάθεια για Βοσνιακή ανεξαρτησία.

Φτάνοντας σε συμβιβασμό λοιπόν η 13η Μεραρχία περιελάμβανε και το όνομα ''Κροατική''  και επίσης ανατέθηκαν στην διοικητική της αλυσίδα Κροάτες καθολικοί υπαξιωματικοί και αξιωματικοί. Τον Απρίλιο του 1943 ο Μεγάλος Μουφτής Ιεροσολύμων Mohammed Amin al - Husseini προσκεκλημένος του διοικητή Berger στο Βερολίνο φτάνει στο Σαράγεβο για να υποστηρίξει την ένταξη Μουσουλμάνων Βόσνιων στον σχηματισμό…


Ἡ Οἰκουμενικότητα τοῦ Ἐθνικοσοσιαλισμοῦ.

Περιοδικό Μάχες & Στρατιώτες Όγδοο Τεύχος Απρίλιος 2012: Αντικομμουνιστική Αντίσταση Στην Ανατολική Ευρώπη 1944 - 1960

Αθήνα 2012 ...