Το 2000 εντάχθηκε στις τάξεις του Γερμανικού Εθνικιστικού κόμματος NPD και εκπροσώπησε το κόμμα στο δικαστήριο την εποχή των μεγαλύτερων διώξεων από το κράτος . Λόγω των πολιτικών του απόψεων απαγορεύεται να εξασκεί το επάγγελμα του στην Γερμανία. Υπέστη διώξεις από την Γερμανική ( ; ) κυβέρνηση για απόψεις που εξέφρασε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου και την επίθεση στο WTC , σε συνέντευξή του προς κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο :
« Επιτέλους , τούς χτύπησαν , μήπως ξυπνήσουν και δουν τα εγκλήματα που κάνουν στον κόσμο. Τους χτύπησαν στην καρδιά τους και αυτό θα τους κάνει να σκεφτούν. Δόξα τω Θεώ ».
Το 2003 αποχωρεί από το NPD λόγω διαφωνιών με την ηγεσία του κόμματος.
Σχετική αναφορά στο Ελληνικό Altermedia :
http://gr.altermedia.info/?p=102
Το 2006 το Γερμανικό κράτος του αρνείται την βίζα ώστε να συμμετάσχει σε αναθεωρητική διάσκεψη στην Τεχεράνη.
Επίσημη ιστοσελίδα του Χόρστ Μάλλερ :
http://www.deutsches-kolleg.org/hm/
Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο τρίτο τεύχος του Εθνικοεπαναστατικού περιοδικού « Ο Έλληνας Εργάτης » τον Ιούλιο του 2000.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στη γερμανική εφημερίδα Soddeutsche Zeitung , ο Χορστ Μάλλερ πρώην μέλος της ακροαριστερής «τρομοκρατικής οργάνωσης» ΡΑΦ ( RAF - Φράξια Κόκκινος Στρατός ) προκάλεσε την κοινή γνώμη υποστηρίζοντας ότι «στην Γερμανία υπάρχουν σήμερα περισσότεροι πολιτικοί κρατούμενοι από όσους υπήρχαν στην Ανατολική Γερμανία πριν την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Αυτοί οι « εγκληματίες της σκέψης » που έχουν καταδικαστεί για υπόθαλψη φυλετικού μίσους , αναθεωρητισμό ή συμμετοχή σε εκτός νόμου οργανώσεις , δεν αναγνωρίζονται ως πολιτικοί κρατούμενοι. Αποκαλούνται «νεο - Ναζιστές» και αποκλείονται από την πολιτική ζωή. Έτσι , για την πλειοψηφία των νέων, γίνονται μάρτυρες στον αγώνα για εθνική αναγέννηση. Αυτή η αναγέννηση συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας , αλλά εμείς αρνούμαστε να τη δούμε». Αυτές οι απόψεις έκαναν το γνωστό περιοδικό Spiegel να μιλήσει για « διανοητική σύγχυση του πρώην αριστερού τρομοκράτη Χορστ Μάλλερ ».
Αυτός ο άνθρωπος - που αποκαλείται « Εθνικιστής της αριστεράς » - επιμένει στις «πολιτικά ανορθόδοξες» απόψεις του στην παρακάτω συνέντευξή του στο περιοδικό Focus.
Η συνέντευξη έχει ως εξής :
Focus : Έχετε δηλώσει ότι «το δικαίωμα να έχει κάποιος πατρίδα είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα». Μήπως αυτή είναι μια “ακροδεξιά” Εθνικιστική θέση ;
Χόρστ Μάλλερ : Το αντίθετο !! Αυτή είναι μια βασική ιδέα της αριστεράς: το να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα των άλλων λαών , όπως και για τα δικαιώματα του δικού σου λαού. Το να υπερασπίζεται ένας λαός την πατρίδα του και να απορρίπτει τις ξένες επιδράσεις δεν είναι κάτι το «απάνθρωπο» , αλλά αντίθετα είναι κάτι το πολύ υγιές. Αν κάποιος θεωρεί ότι αυτό είναι εξτρεμιστικό , θα τον ρωτήσω γιατί οι Εθνικοσοσιαλιστές είχαν τέτοια επιτυχία ! Ακριβώς επειδή οι ιδέες τους άγγιξαν την ψυχή των ψηφοφόρων. Δεν μπορεί κανείς να θέτει εκτός νόμου αξίες και ιδανικά μόνο και μόνο επειδή τα χρησιμοποίησε ο Χίτλερ.
Focus : Σήμερα η « αριστερά » σας θεωρεί προδότη και αποστάτη.
Χόρστ Μάλλερ : Η εθνική ιδέα πάντα αποτελούσε μέρος των ιδεών της αριστεράς. Τη δεκαετία του ‘60 υποστηρίξαμε το απελευθερωτικό κίνημα του Βιετνάμ και κατεβήκαμε στους δρόμους για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα ενός λαού να διαφεντεύει τον τόπο του. Ο διεθνισμό ς περιελάμβανε και τον αγώνα για τα δίκαια των εθνών. Θέλαμε να απαλλάξουμε τη Γερμανία από την κυριαρχία και των Αμερικάνων και των Σοβιετικών. Μήπως πρέπει να αισθανόμαστε τύψεις για την ιστορία μας και να πούμε σε όλους τους λαούς της Γης «ελάτε να ζήσετε στη χώρα μας και αν θέλετε πάρτε τη θέση μας» ; Όχι , εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να οργανώσουμε τη ζωή μας στον τόπο μας όπως θεωρούμε σωστό.
Focus : Αυτή δεν είναι μια ξενοφοβική άποψη ;
Χόρστ Μάλλερ : Ο ξένος είναι όπως το αλάτι στη σούπα. Ποιος θέλει τη σούπα του πολύ αλμυρή ; Όταν σε μερικά σχολεία βλέπουμε το 80 με 90 τοις εκατό των ξένων μαθητών να μην μπορούν να μιλήσουν Γερμανικά , είναι λογικό οι Γερμανοί γονείς να βάζουν τα παιδιά τους σε άλλα σχολεία για να τους δώσουν καλύτερη μόρφωση.
Focus : Σε πολλές περιπτώσεις οι «πολιτικώς μη ορθές» απόψεις προκαλούν ποινικές κυρώσεις. Τι έχετε να πείτε για την καταπίεση που υφίστανται οι « αναθεωρητές » ;
Χόρστ Μάλλερ : Είναι κάτι το απαράδεκτο. Φτάνουν στο σημείο να κατηγορούν ακόμα και ανθρώπους που δεν καταδικάζουν ανοιχτά αυτές τις απόψεις. Ακόμα κι αν κάποιες από αυτές τις απόψεις φαίνονται υπερβολικές , υπάρχουν ωστόσο άνθρωποι που τις πιστεύουν. Το να ποινικοποιούνται λοιπόν επειδή τις πιστεύουν αντιβαίνει κάθε έννοια διανοητικής ελευθερίας. Οι αναθεωρητές αρνούνται το « Ολοκαύτωμα» γιατί αυτή η σκέψη τους προκαλεί φρίκη. Δεν δέχονται ότι οι Γερμανοί έκαναν ένα τέτοιο έγκλημα και συνεπώς δείχνουν ότι έχουν ανεπτυγμένη ηθική υπόσταση. Με το να θεωρούν τους εαυτούς τους ως θύματα μιας ιστορικής αδικίας , υιοθετούν τις απόψεις των πατριωτών και συνεπώς αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φυλάκισης.
Focus : Για εσάς πρόκειται για πολιτικές καταδίκες...
Χόρστ Μάλλερ : Για μένα οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι πολίτες. Δεν έχει σημασία αν είναι «ακροδεξιοί» ή «αριστεριστές» από τη στιγμή που ασχολούνται με τα κοινά. Έχω μια τάση να συμπαθώ αυτούς που διώκονται για τη γνώμη τους ... και επαναλαμβάνω ότι απορρίπτω κάθε γκετοποίηση. Ποιος είναι αυτός που θα αποφασίσει τι πρέπει να συζητάμε ή με ποιον θα συζητάμε ; Εγώ είμαι έτοιμος να συζητήσω με έναν έφηβο που τον έχουν στιγματίσει ως Φασίστα ή Ναζιστή.
Focus : Το Κίνημα Εθνικής Ενότητας που δημιουργήσατε είναι ανοιχτό σε όλους ;
Χόρστ Μάλλερ : Πρόκειται για κίνημα και όχι για κόμμα. Πρέπει να είναι ανοιχτό σε όλους. Ο πιο άμεσος στόχος μας είναι ο περιορισμός της μετανάστευσης και η ακύρωση του νέου νόμου περί ιθαγένειας. Όλοι όσοι θέλουν να εμποδίσουν τη διαδικασία της διπλής ιθαγένειας μπορούν να ενωθούν μαζί μας. Μόνο ο λαός έχει το δικαίωμα να αποφασίζει το ποιος είναι Γερμανός και όχι τα μεγάλα κόμματα ή το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο.
Θα κλείσουμε αυτό το άρθρο τονίζοντας ότι η περίπτωση του Μάλλερ δεν είναι μεμονωμένη. Πολλοί αριστεριστές των δεκαετιών του ‘60 και του ‘70 έχουν ενταχθεί σήμερα στον Εθνικιστικό χώρο. Πρόκειται για ένα σημαντικό φαινόμενο , στ οποίο έχει αφιερώσει ένα , βιβλίο του ο συγγραφέας Klauw Wolshlag :
«Οι αντάρτες της αριστεράς».
Χόρστ Μάλλερ : Ο Αριστερός Εθνικιστής
Σκέψου Παγκόσμια Δράσε Τοπικά.
Ποίηση.
του Γιώργου Κόκκινου
ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥ
Ο λόγος μου βρίσκεται κρυμμένος
πίσω από τα σύννεφα.
Σύννεφα, είναι για μένα
τα προϊόντα της πλουτοκρατίας.
Δε με αφήνουν να μιλήσω
δε με αφήνουν να σκεφθώ.
Άφησα την πραμάτεια μου
στο ασυνείδητο του νου.
Εκεί, στο πίσω μέρος του εγκεφάλου
δεν είναι επικίνδυνη.
Αν με αφήσουν να εκφραστώ
ελλοχεύει κίνδυνος
να καταστρέψω τον ‘όμορφο’ κόσμο τους.
Μου έκλεισαν το στόμα, για ν’ ακούω.
Θέλουν μόνο να αφουγκράζομαι
τα γύφτικα τραγούδια τους
τα λαοπλάνα λόγια τους.
Μου έκλεισαν το στόμα, για να βλέπω.
Θέλουν μόνο να παρατηρώ
τα ‘υπέρλαμπρα’ στολίδια τους
τα πλούσια σκουπίδια τους.
Μα τα στολίδια αυτά
μοιάζουν φτηνά και τιποτένια
μπροστά στον έναστρο ουρανό.
Ο λόγος μου βρίσκεται θαμμένος
βαθιά στο υποσυνείδητο και αναπτύσσεται.
Σαν παιδί, σιγά σιγά, εξελίσσεται.
Κάποια στιγμή, θα έρθει η ώρα
να τους πολεμήσει.
Από την ποιητική συλλογή « Να σ’ αγαπώ, να μ’ αγαπάς »
http://www.geocities.com/gkok2000/
http://porfyrada.blogspot.com/
Αλληλεγγύη στους Πομάκους αδερφούς μας !
του Αλεξόπουλου Στέλιου
Οι Πομάκοι είναι μια μεσογειακή φυλή κοινής καταγωγής με τους υπόλοιπους Έλληνες , η οποία , όμως , κάτω από συνθήκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές , εξεσλαβίσθηκε γλωσσικά και εκμωαμεθανίστηκε θρησκευτικά , χωρίς να έχει καμιά σημασία αν αυτό έγινε με ή χωρίς βία. Η φυλή τούτη , που έμεινε, και εξακολουθεί να μένει , ξεχασμένη και ίσως για πολλούς άγνωστη, είναι εντυπωσιακά δεμένη με τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα κι έχει όλα τα σωματοσκοπικά και ανθρωπολογικά γνωρίσματα των Ελλήνων. Αν σταθεί κανείς μπροστά σ' ένα χάρτη της Ελλάδας και αφήσει το μάτι του να κινηθεί στις βόρειες ορεινές περιοχές , περισσότερο του νομού Ξάνθης και λιγότερο της Κομοτηνής , της Αλεξανδρούπολης και της Δράμας , θα έχει περίπου καθορίσει το γεωγραφικό χώρο στον οποίο ζει μια ξανθιά , Ελληνική φυλή.
Απόγονοι των Αγριάνων , οι Πομάκοι ζουν σ' ένα δικό τους κόσμο που τον συνθέτουν σκληρή δουλειά στο καπνοχώραφο ή στο δάσος , προσευχή στο τζαμί και αγώνας καθημερινός για την επιβίωση.Το 1954 η Ελληνική Κυβέρνηση … ( Σ.Σ. επειδή εμείς δεν ξεχνάμε και δεν μασάμε τα λόγια μας κύριοι υπεύθυνοι είναι οι γνωστοί γραφικοί «εθνικόφρονες» της εποχής ) υποχρέωσε όλα τα Μουσουλμανικά σχολεία να ονομάζονται Τουρκικά για να πετύχει διάκριση από τα αντίστοιχα Μουσουλμανικά της Βουλγαρίας…
Το 1955 δόθηκε εντολή στον επιθεωρητή Μουσουλμανικών σχολείων να οργανώσει συνέδρια Πομάκων δασκάλων για την εισαγωγή του λατινικού αλφαβήτου , δηλαδή της τουρκικής γλώσσας αφού οι Νεότουρκοι έχουν υιοθετήσει το λατινικό αλφάβητο. Η εισαγωγή του λατινικού αλφάβητου και της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία των Πομάκων ολοκληρώθηκε το 1973. ( Σ.Σ. συνεχίστηκε το σχέδιο εκτουρκισμού και την εποχή της «επαναστάσεως» της 21ης Απριλίου.. )
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να χαρίσουμε ολόκληρη τη Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης με τη φυλετική , γλωσσική και τη θρησκευτική της ανομοιογένεια στους πράκτορες της ΜΙΤ και στον Τουρκικό επεκτατισμό. Είναι γεγονός ότι ο κύριος υπεύθυνος για όλη αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει στην Θράκη είναι το Ελληνικό Κράτος. Το 1954 το Ελληνικό Κράτος ήταν αυτό που κατέβασε τις πινακίδες “Μειονοτικά Σχολεία” και τα ονόμασε “Τουρκικά Σχολεία”. Ποτέ το Ελληνικό Κράτος δεν έδωσε την κατάλληλη προσοχή και την αναγκαία στήριξη σε αυτούς τους ανθρώπους, ώστε να νιώθουν υπερήφανοι που είναι Έλληνες και όχι να αναγκάζονται να δηλώνουν Τούρκοι για να επιβιώσουν.
Ο κ. Σεμπαϊδίμ Καραχότζα, δημοσιογράφος της μηνιαίας Πομακικής εφημερίδας «Ναπ - πρες» και δραστήριο μέλος του νεοϊδρυθέντος “Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης” δίνει έναν πραγματικό αγώνα καθημερινά. Εκδίδουν την μηνιαία εφημερίδα ‘’Ναπ - Πρες’’ και καλούμε όλους τους συντρόφους που μας στηρίζουν και όσους μας διαβάζουν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια με την εγγραφή τους ως συνδρομητές στην εφημερίδα η με την έμπρακτη αλληλεγγύη τους με κάθε μέσο στους Έλληνες Πομάκους. Στην προσπάθεια τους για την διατήρηση της ταυτότητας τους είμαστε έτοιμοι να τους βοηθήσουμε και τώρα και στο μέλλον.
Την σημερινή εποχή που ο Αμερικανικός ιμπεριαλισμός εφευρίσκει νέες ανύπαρκτες μειονότητες στην Ελλάδα και η νεοταξική «αριστερά» σε συνεργασία με την φιλελεύθερη λαίλαπα αγνοούν και πολεμούν τους Πομάκους είναι καθήκον μας ως Σοσιαλιστές Εθνικιστές και Αριστεροί Εθνικοεπαναστάτες να τους υποστηρίξουμε ολόψυχα.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας !
Τα αδέρφια μας στην Θράκη χρειάζονται την βοήθεια μας.
Θα τους αφήσουμε μόνους ;;
Για επικοινωνία με την φωνή των Πομάκων :
Σεμπαϊδίμ Καραχότζα
Υπεύθυνος ύλης NATPRESH
Τηλ : Α 6949153001
Τηλ : Β 6947125675
Πιστωτική κρίση και μονοπωλιακός καπιταλισμός.
Πριν ένα μήνα όλοι παρατηρήσαμε έκπληκτοι την παρ’ ολίγον κατάρρευση της πέμπτης μεγαλύτερης τράπεζας της Βρετανίας , της Northern Rock. Χιλιάδες ήταν οι άνθρωποι στοιβαγμένοι στην ουρά που περίμεναν για να αποσύρουν τα χρήματα τους μετά την είδηση ότι η τράπεζα για να σωθεί χρειαζότανε άμεσα δάνειο από την κεντρική Τράπεζα της Αγγλίας. Η Τράπεζα τελικά δεν κατάρρευσε αφού , ενάντια στους ίδιους τους νόμους και τις αρχές τους νεοφιλελευθερισμού , η Τράπεζα της Αγγλίας , καθώς και με παρέμβαση του ίδιου του πρωθυπουργού της χώρας ( και παθιασμένου Θατσερικού ) , Γκόρντον Μπράουν , ανάλαβε να ξελασπώσει την κατάσταση και να σώσει την τράπεζα από την κατάρρευση και τον πανικό στην αγορά. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την τεράστια πιστωτική Κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες από τα ‘δάνεια των φτωχών’, το χάος στην αγορά και την κατακόρυφη πτώση του δολαρίου.
Ποια είναι τα συμπεράσματά μας από την πρόσφατη πιστωτική κρίση σε Βρετανία και ΗΠΑ; Πρώτον , τα ( επονομαζόμενα ως ) φιλελεύθερα κράτη άλλοτε παραβιάζουνε και άλλοτε διατηρούνε τις αρχές τους φιλελευθερισμού όταν και μόνο τα συμφέροντά τους τους καλούν να πράξουν έτσι. Ο φιλελευθερισμός κηρύσσει ότι για να λειτουργήσει σωστά η αγορά χρειάζεται ‘θεμιτός ανταγωνισμός’ και απαιτείτε το κράτος να μην παρεμβαίνει στην αγορά. Φυσικά τα φιλελεύθερα κράτη ποτέ δεν τήρησαν στην πράξη τις αρχές τους, ούτε στον οικονομικό, ούτε στον στρατιωτικό αλλά ούτε και στον πολιτικό τομέα. Το Κεφάλαιο πολύ απλά είναι βασισμένο στην υποκρισία , ο κόσμος του κεφαλαίου δεν μπορεί να επιβιώσει στην εποχή του Ιμπεριαλισμού (κατά τον Λένιν) χωρίς τα Καρτέλ , χωρίς τα μονοπώλια, αλλά και χωρίς να ξεζουμίζει το Κράτος όταν αυτό το χρειάζεται.
Οι αντιφάσεις του Κεφαλαίου
Οι φιλελεύθεροι κηρύσσουν τον ‘θεμιτό ανταγωνισμό’, δηλαδή τον ανταγωνισμό χωρίς μονοπώλια και χωρίς κρατικές παρεμβάσεις. Εκεί ακριβώς όμως είναι και οι αντιφάσεις αυτού του συστήματος: ο ίδιος ο καπιταλισμός δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς τα καρτέλ , χωρίς τα μονοπώλια , χωρίς τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Οι καπιταλιστές δεν μπορούν και δεν έχουνε καμία απολύτως διάθεση να ανταγωνιστούνε μεταξύ τους. Η αγορά είναι πολύ απλά ένα παιχνίδι με κρυφά χαρτιά.
Η πιστωτική κρίση σε Βρετανία και ΗΠΑ μας δείχνει το πόσο αδύναμο είναι αυτό το σύστημα στην πραγματικότητα, πόσο εύκολα μπορεί να καταρρεύσει. Το Τραπεζικό σύστημα λειτουργεί με ψηφία , μόνο ένα ελάχιστο ποσό των καταθέσεων βρίσκετε στην διάθεση της τράπεζας , έτσι στην παρούσα κρίση οι πελάτες της τράπεζας κινδύνευσαν να χάσουνε την χρήματά τους αφού η Τράπεζα δεν είχε διαθέσιμα χρήματα. Βρισκόμαστε έτσι αντιμέτωποι με μια τεράστια κρίση. Είναι αυτές οι κρίσεις που δείχνουνε όλη τη γύμνια του καπιταλιστικού συστήματος. Και φυσικά δεν είναι αλήθεια το επιχείρημα των φιλελεύθερων ότι οι κρίσεις δίνουν νέα πνοή στην αγορά , όπως συνήθιζε να λέει ο Φρίντμαν και ο Χάγιεκ , διότι αυτές ακριβώς οι κρίσεις ήταν που οδήγησαν στους δύο μεγάλους πολέμους και στις επαναστάσεις τον προηγούμενο αιώνα.
Έτσι εκεί βρίσκετε και η απάντηση στο ερώτημα αν η εργατική τάξη, αν τα καταπιεσμένα στρώματα έχουνε χάσει την συνείδηση τους. Σε περιόδους ανάκαμψης είναι αλήθεια ότι το βιοτικό επίπεδο όλων των τάξεων ανεβαίνει. Όμως, οι περίοδοι ανάπτυξης σημαίνουν: πόλεμο, μοίρασμα του πλανήτη σε ζώνες επιρροής και νέο-αποικισμός. Είναι κοινό μυστικό πχ ότι ο Δυτικός κόσμος ζει εις βάρος της Αφρικής. Έτσι ενώ οι υποκριτές στον Δυτικό κόσμο μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα, ανάπτυξη, και δημοκρατία στις (επονομαζόμενες) ‘λιγότερο ανεπτυγμένες’ χώρες εννοεί νεο-αποικισμό, γενοκτονία και βρώμικα πολιτικά παιχνίδια. Τις περιόδους ανάκαμψης ακολουθούν περίοδοι κάμψης. Τι γίνεται όμως σε αυτές τις περιόδους;
Μονοπωλιακός Καπιταλισμός
Μια νέα μεγάλη απειλή διαγράφετε στον ορίζοντα για τον Αγγλοσαξονικό ιμπεριαλισμό, αυτή η απειλή λέγεται Sovereign Wealth Funds ( η αλλιώς ‘οι κυβερνήσεις πάνε για ψώνια’ , κατά τον Εκόνομιστ). Πρώην σοσιαλιστικές δημοκρατίες όπως η Ρωσία και η Κίνα αποφάσισαν να μπούνε στο παιχνίδι των ‘οικονομικών της αγοράς’ με τους δικούς τους όμως κανόνες. Τα Sovereign Wealth Funds είναι Κρατικά Κεφάλαια τα οποία ελέγχονται απόλυτα από το κράτος. Έτσι το ίδιο το κράτος μπορεί να επενδύει σε μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού επιφέροντας κέρδη για το ίδιο. Η Κίνα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων επενδύσεων, επενδύσεων όχι μόνο σε μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού αλλά και σε τεράστια σημασίας για τον Αγγλοσαξονισμό ιδρύματα όπως Πανεπιστήμια και Τράπεζες.
Οι Αγγλοσάξονες έτσι φοβισμένοι βλέπουνε ότι εφαρμόζοντας τις ίδιες τις αρχές της αγοράς είναι όχι μόνο επιζήμιο για τον χώρα τους (αν και αυτό είναι αμφίβολο να τους ενδιαφέρει και τόσο) αλλά καταστροφικό για την αστική τάξη της χώρας και τα συμφέροντά της.
Ενώ λοιπόν από την μία οι οικονομολόγοι των χωρών αυτών ξορκίζουν τον κρατικό ‘ προστατευτισμό’ (δηλ. τις κρατικές παρεμβάσεις), από την άλλη οι κυβερνήσεις τους πέφτουν διαρκώς σε τακτικές προστατευτισμού για να μην πληγούνε τα συμφέροντά τους. Αυτό είναι που ονομάζουμε και μονοπωλιακό καπιταλισμό, γιατί ο καπιταλισμός στο τελευταίο του στάδιο, το στάδιο πριν την κατάρρευση, δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τα μονοπώλια.
Ο κόσμος για μια ακόμη φορά είναι χωρισμένος σε στρατόπεδα. Το Δυτικό στρατόπεδο χρόνο με τον χρόνο βρίσκει τον εαυτό του όλο και πιο αδύναμο. Οι κρίσεις και οι αναταραχές έχουνε δώσει στους εχθρούς του την πείρα και την εμπειρία να ανταπεξέλθουν στα νέα χτυπήματα. Από την άλλη τα εργατικά στρώματα θα αρχίσουν να κουράζονται από τις αλλεπάλληλες κρίσεις και την αστάθεια του συστήματος, ήδη ζητάνε και αυτά κάποιο κομμάτι από την πίτα. Η αστική τάξη όμως δεν μπορεί να προστατεύσει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης της χώρας της την στιγμή που αδυνατεί να υπερασπίσει τα δικά της συμφέροντα, την δική της επιβίωση. Το προλεταριάτο για μια ακόμη φορά κουρασμένο και απογοητευμένο από τις κάλπικες υποσχέσεις των ηγετών του θα χρειαστεί να υπερασπίσει μόνο του τα συμφέροντά του.
Η αναβίωση του Βασκικού Εθνικισμού.
«Η Εουσκάδη είναι η πατρίδα των Βάσκων»
Σαβίνος Πολύκαρπος Αράνα Γκόιρη
Από τα τέλη του 19ου μέχρι τις αρχές τού 20ού αιώνα η Ιβηρική Χερσόνησος περνούσε με έκδηλη αργοπορία στην εποχή τής κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης και τής παράλληλης – και άμεσα συνδεδεμένης προς αυτή – αριθμητικής αύξησης τής εργατικής τάξης. Αρχικά, η Βασκωνία εμφανιζόταν οικονομικά κατεστραμμένη και κοινωνικά αποδιοργανωμένη, έχοντας υποστεί το μεγαλύτερο βάρος των Καρλικών Πολέμων που οδήγησαν τους αγρούς στην ερήμωση και την σιδηρουργία της σε μιά προσωρινή παρακμή. Η αγροτική, εργατική και μέση αστική τάξη βίωνε στο έπακρο τις δυσάρεστες συνέπειες τής γενικής αποσύνθεσης και υπέφερε καθημερινά τα δεινά ενός δυσβάστακτου οικονομικού μαρασμού.
Ωστόσο, τα μεταλλεία τού Σομορρόστρου (στην Βισκάια) απετέλεσαν πόλο έλξης για νέους επενδυτές – Βάσκους και ξένους κεφαλαιοκράτες – επειδή πρόσφεραν πρώτη ύλη υψηλής ποιότητας σε μιά περιοχή όπου τα εργατικά χέρια αφθονούσαν. Σ’ αυτή και σε παρόμοιες ευκαιρίες βασίστηκε η συντήρηση και ενδυνάμωση τής μεγαλοαστικής τάξης, τής οποίας οι πολιτικές προτιμήσεις έρχονταν σε αντίθεση μ’ εκείνες των οικονομικά ασθενέστερων ομάδων, χωρίς να λείπουν και οι μεμονωμένες εξαιρέσεις.
Εξίσου τραγική για ολόκληρη την Βασκοσύνη υπήρξε και η κατάργηση της τοπικής παραδοσιακής νομοθεσίας (1876) – εγγυήτριας τής κατά καιρούς αυξημένης ή περιορισμένης βασκικής αυτονομίας – καθώς και η πλήρης απορρόφηση τής πολιτικής υπόστασης τής Βασκωνίας από την κεντρική ισπανική και γαλλική εξουσία. Οι νέες συνθήκες δεν έγιναν αποδεκτές από τον βασκικό λαό, ο οποίος ανέδειξε αμέσως ηρωικές ηγετικές μορφές, πρόθυμες να αγωνιστούν με όλες τις δυνάμεις τους για την αναγέννηση τού Έθνους. Η βαριά εθνική ταπείνωση και η αποτυχία τού «καρλικού κινήματος» μετατράπηκε γρήγορα σε έντονο αγωνιστικό ενθουσιασμό και η απογοήτευση των πρώτων μεταπολεμικών ετών έδωσε την θέση της σε μια σειρά από δυναμικές κινητοποιήσεις πατριωτικών ομάδων που στόχευαν ευθέως στην αφύπνιση και στην επαναδραστηριοποίηση κάθε βασκικής ψυχής.
Μέσα από αυτόν τον κοινωνικό αναβρασμό γεννήθηκε στα 1895 το Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα με επικεφαλής τον ακάματο βισκαΐνο πατριώτη Σαβίνο Πολύκαρπο Αράνα Γκόιρη (1865-1903). Η ταπεινωτική υποταγή τής Βισκάιας στο ισπανικό στέμμα και η αχρήστευση των πατροπαράδοτων θεσμών της ώθησαν τον φλογερό Βάσκο να αντιδράσει δυναμικά. Υποστηρίζοντας ότι οι βισκαΐνοι δεν πρέπει να έχουν καμμία σχέση με τους Ισπανούς – εφόσον οι τελευταίοι δεν σεβάστηκαν ούτε την πολιτική, ούτε την πολιτισμική ιδιαιτερότητα τής Βισκάιας – καλούσε τους συμπατριώτες του να αντισταθούν στην σκληρή πραγματικότητα και να απαιτήσουν όλα όσα δικαιωματικά τους ανήκαν. Στο πλευρό του αγωνιζόταν ο αδελφός του, Λουής και ένα εκλεκτό επιτελείο Βάσκων εθνικιστών, μεταξύ των οποίων ξεχώριζαν οι μορφές τού Κυριάκου Λιόδιο, Χουάν Αραμπουρουσαμπάλα, Σαλβαδόρ Ετσέιτα , Ηλία Λεκούε και Φαμπιάν Ισπίσουα.
Η μαχητική αρθρογραφία του και ο ανυποχώρητος αγώνας για την διάδοση των πολιτικών πεποιθήσεών του κόστισαν στον Αράνα ασταμάτητους διωγμούς και επανειλημμένες φυλακίσεις. Ο Σηγισμούνδος Μορέτ, εχθρικά διακείμενος έναντι τού Βάσκου αγωνιστή, είχε δηλώσει με κυνισμό: «Θα ήταν γενναιότερο να πέθαινε στην φυλακή. Επιπλέον, η ησυχία τής Ισπανίας αξίζει περισσότερο από την ζωή ενός ανθρώπου». Στις 21 Νοεμβρίου 1902, έχοντας δεχτεί πολλές απειλές κατά τής ζωής του και με κλονισμένη την ανέκαθεν εύθραυστη υγεία του, αναγκάστηκε να καταφύγει στον Άγιο Ιωάννη τής Λοϊσούνης (στην γαλλική επικράτεια). Έναν χρόνο αργότερα η ηγεσία τού Βασκικού Εθνικιστικού Κόμματος πέρασε στα χέρια τού Άγγελου Σαβάλα και σημείωσε ένα ιδιαίτερα ενθαρρυντικό αποτέλεσμα στις δημοτικές εκλογές τού Βιλβάου.
Εμβολιασμένο από τις ώριμες εθνοκεντρικές ιδεολογίες που αναβίωναν εκείνη την εποχή σε ολόκληρη την Ευρώπη, το πολιτικό κίνημα τού Αράνα ξεπέρασε τον τοπικιστικό χαρακτήρα του και σταδιακά αγκάλιασε την πλειοψηφία τού Βασκικού Έθνους, το οποίο αναζητούσε την πολιτική και κοινωνική επανένωσή του, καθώς και το δικαίωμά του να χρησιμοποιεί την πανάρχαια γλώσσα του σε κάθε γωνιά τής υπερήφανης πατρίδας του. Σε ιερό σύμβολο των νέων αγώνων αναδείχτηκε η Ικουρρίνια, «η Σημαία των Επτά Ιστορικών Εδαφών τής Βασκωνίας» , τα χρώματα τής οποίας ξεκίνησαν από την Βισκάια και σκέπασαν όλες τις πόλεις και τα χωριά τής Βασκοσύνης, ενσαρκώνοντας τα οράματα ολόκληρου τού Έθνους.
Ο πατριωτικός λόγος-σπόρος τού Αράνα έπεσε σε εύφορες ψυχές και οι επόμενες δεκαετίες χαρακτηρίστηκαν από την ρωμαλέα αφύπνιση τής βασκικής συνείδησης και την αυξημένη συμμετοχή τού λαού στον κοινό αγώνα. Στα 1932, ογδόντα χιλιάδες Βάσκοι συγκεντρώθηκαν στο Βιλβάο και γιόρτασαν πανηγυρικά την «Aberri Eguna» (Ημέρα τής Πατρίδας), μέσα σε κλίμα γενικού ενθουσιασμού. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο διακεκριμένος Βάσκος πολιτικός Χοσέ Αντώνιο δε Αγκίρρε ι Λεκούμπε (1904-1960) σχημάτισε την πρώτη Βασκική Κυβέρνηση και οδήγησε οργανωμένα τους ένοπλους Βάσκους αγωνιστές στον πόλεμο εναντίον των στρατευμάτων τού Φρανθίσκο Φράνκο, ο οποίος είχε αρχίσει να κατασκευάζει το κατάλληλο περιβάλλον για την επιβολή τής στυγνής στρατοκρατίας του
Ο Βασκικός «τετρακέφαλος σταυρός»
Ο όρος «lauburu» τής βασκικής γλώσσας είναι σύνθετος. Αποτελείται από την λέξη «lau», που σημαίνει «τέσσερα» και «buru», που σημαίνει «κεφάλι». Από αυτόν προέρχεται, κατά πάσα πιθανότητα, ο λατινικός όρος «labarum», τον οποίο η ελληνική γλώσσα δανείστηκε και χρησιμοποίησε ως «λάβαρον».
Ο Λαουμπούρου, ένα αρχαίο και ιερό σύμβολο τού βασκικού λαού, είναι ένας «τετρακέφαλος σταυρός». Οι κεραίες του έχουν την μορφή έντονης υποστιγμής (κόμματος) και ολόκληρο το σχήμα θυμίζει έλικα θαλάσσιου σκάφους. Απεικονίζεται σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και σχηματικών παραλλαγών, ως δεξιόστροφος και ως αριστερόστροφος, υποδηλώνοντας – σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση – την καλοτυχία και την κακοτυχία, την θετική και την αρνητική ενέργεια αντίστοιχα.
Η ακριβής προέλευση τού Λαουμπούρου παραμένει άγνωστη. Κατά τον ερευνητή Χοσέ Ντουέσο, ο βασκικός «τετρακέφαλος σταυρός» είναι κελτικής καταγωγής. Αποτελεί μία από τις πολλές παραλλαγές τού ελληνικού «επικαμπούς σταυρού» ή τής ινδικής «σβάστικας», γνωστών και ευρύτατα διαδεδομένων συμβόλων τού Ήλιου, η λατρεία τού οποίου ήταν ιδιαίτερα προσφιλής στην Αρία φυλή. Ωστόσο, κατά τις θρησκευτικές τελετές τους, πριν από την υιοθέτηση τού Λαουμπούρου οι Βάσκοι χρησιμοποιούσαν ήδη ως ηλιακό σύμβολο τον καλούμενο «ελληνο-ρωμαϊκό ρόδακα». Η σταδιακή αντικατάστασή του από τον κελτικής καταγωγής σταυρό οφείλεται, μάλλον, στην παθητική ακινησία που υποδήλωνε η εικόνα τού πρώτου, σε σχέση με την κίνηση και την ενεργητικότητα που αποπνέει ο δεύτερος.
Στο Μουσείο τής Ναβάρρας, ανάμεσα σε ένα πλήθος ενδιαφερόντων εκθεμάτων, φυλάσσονται και δύο γλυπτές αναπαραστάσεις τού «τετρακέφαλου σταυρού», οι οποίες τοποθετούνται χρονολογικά στον 4ο μ.Χ. αιώνα και προέρχονται από ένα νεκροταφείο στην περιοχή τής Γαστιαίνης. Θεωρούνται από τις αρχαιότερες τού είδους τους. Η μία, βέβαια, παραπέμπει περισσότερο στον ρόδακα, αλλά η δεύτερη είναι ένας εμφανής Λαουμπούρου.
Πέρα από ηλιακή απεικόνιση, ο «τετρακέφαλος σταυρός» υπήρξε σύμβολο τής ζωής, τής θεϊκής εύνοιας, τού απείρου και τής αιωνιότητας, τής ιερής φλόγας που έκαιγε στους βωμούς των αρχαιόθρησκων Βάσκων, των «τεσσάρων στοιχείων τού σύμπαντος» (νερού, γης, αέρα και φωτιάς), αλλά και τής δημιουργικής ένωσης τού αρσενικού με το θηλυκό. Οι κάθετες κεφαλές του αποκαλούνται «απόβραδο» ή «δύση» και συμβολίζουν την γυναικεία φύση και τον συναισθηματικό κόσμο.
Οι οριζόντιες κεφαλές του – η «αυγή» ή «ανατολή» – αντιστοιχούν στην ανδρική φύση και στον κόσμο τής λογικής. Ως φυλακτό χαρασσόταν επάνω σε τοίχους, υπέρθυρα και παράθυρα βασκικών κατοικιών για να φέρνει την ευτυχία και να εκδιώκει τα κακά πνεύματα, τις λάμιες και τους κεραυνούς, ενώ η τοποθέτησή του στις εισόδους των ποιμνιοστασίων προστάτευε τα πρόβατα από τους λύκους, τις θεομηνίες και τις ασθένειες.
Στις τελευταίες δεκαετίες ο Λαουμπούρου ταυτίστηκε επανειλημμένα με διάφορες ομάδες, οργανώσεις και πολιτικά κόμματα τού εθνικιστικού-πατριωτικού χώρου τής Βασκωνίας. Έλαβε τιμητική θέση στην κορυφή τού κονταριού τής Ικουρρίνιας ή στο κέντρο τού λευκού σταυρού της. Εμφανίστηκε, επίσης, με την μορφή σημαίας ή εμβλήματος σε αθλητικά γήπεδα και εκδηλώσεις πολιτιστικών σωματείων, ενώ κατέλαβε περίοπτη θέση σε χαρακτηριστικά σημεία τής ενδυμασίας των Βάσκων.
Κατά καιρούς, οι Βάσκοι μύστες και καλλιτέχνες σχεδίασαν παρόμοιους σταυρούς, αλλά με περισσότερες από τέσσερις κεφαλές. Αν και τούτες οι καινοτομίες είχαν κυρίως διακοσμητικό χαρακτήρα, ένας απ’ αυτούς τους σταυρούς, ο «επτακέφαλος», έγινε έμβλημα πολλών Βάσκων πατριωτών, καθώς ανακαλούσε στην μνήμη τους τα επτά Ιστορικά Εδάφη τής Βασκωνίας, μοιρασμένα - ακόμη και σήμερα - μεταξύ τής ισπανικής και τής γαλλικής επικράτειας.
Ο «τετρακέφαλος σταυρός» χρησιμοποιείται εκτεταμένα - μέχρι τις μέρες μας - ως δημοφιλές διακοσμητικό στοιχείο στην παραδοσιακή αλλά και στην σύγχρονη βασκική κεραμική, αρχιτεκτονική και επιπλοποιία. Αποτελεί, επίσης, αγαπητό πρότυπο για τους φημισμένους Βάσκους κοσμηματοποιούς, των οποίων τα περίτεχνα Λαουμπούρου αγοράζονται από εντόπιους και ξένους, για να φέρουν καλή τύχη στον ιδιοκτήτη τους και να κρατήσουν μακριά από τον ίδιο και τους οικείους του έχθρες και νοσήματα.
«Ο Βασκικός Λαός δεν έχει ανάγκη ούτε να θάψει τον χαρακτήρα του, εφόσον είναι σοβαρός και αξιόπιστος, ούτε να λησμονήσει την Ιστορία του, αν είναι υποδειγματικός όπως εκείνη, ούτε ν’ αναδιοργανώσει τα ήθη του, που θαυμάζονται από εντόπιους και ξένους επειδή είναι εύτακτα. Όχι! Ο Βασκικός Λαός, ο αληθινός, ο γνήσιος Βασκικός Λαός δεν χρειάζεται αυτές τις αναδιοργανώσεις, τις οποίες ο ίδιος κατέχει στο έπακρο ενώ οι άλλοι λαοί τις ονειρεύονται. Χρειάζεται μόνον ν’ αναγεννηθεί σ’ έναν τομέα: στην γνώση τού τί ήταν παλαιότερα και τί είναι τώρα. Χρειάζεται μόνον να διεισδύσει σ’ εκείνες τις λέξεις που υπήρχαν γραμμένες στο Μαντείο των Δελφών για να διδάσκεται ο άνθρωπος: ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ …»
Σαβίνος Πολύκαρπος Αράνα Γκόιρη
Ιδρυτής τού Βασκικού Εθνικιστικού Κόμματος
http://www.jo-ta-ke.blogspot.com/
Από το χάος και τη βία στην επανάσταση.
Του Novistador
Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες στη κοσμολογία , οι συνθήκες οι οποίες επέτρεψαν να δημιουργηθεί ζωή στο Σύμπαν , ήταν αποτέλεσμα ορισμένων αυθόρμητων σπασιμάτων των συμμετριών ανάμεσα στις βασικές δυνάμεις της Φυσικής. Έπειτα τα ίδια τα άστρα δημιουργήθηκαν λόγω ορισμένων απρόσμενων γεγονότων , τα οποία τάραξαν την κοσμική ύλη και την έκαναν να συγκρούεται.
Στη συνέχεια, κάποιος μετεωρίτης, σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, προσέκρουσε στη γη και της έφερε τη ζωή. Σε γενικές γραμμές, για να υπάρξει η εξέλιξη σε ένα σύστημα, κάποια στιγμή πρέπει να εισέλθει ένας «χαοτικός παράγων» σε αυτό. Από τη μεριά της αντίστοιχα, η ανθρώπινη ιστορία μας δείχνει ότι η ουσιαστική αλλαγή λαμβάνει χώρα, όταν αλλάζουν οι συσχετισμοί , όταν η μία δύναμη υπερισχύει της άλλης. Κάτι τέτοιο, ίσως να ακούγεται «ζωώδες» και πολιτικά μη ορθό (!) για τους «προοδευτικούς» αναθεωρητές της ιστορίας, οι οποίοι προσπαθώντας να κρύψουν κάθε μορφή επαναστατικής ή καταπιεστικής βίας και αγώνων από την Ιστορία, με πρόφαση την «φιλία» των λαών και των «εξανθρωπισμό» της, καταλήγουν στην συνειδητή παραχάραξή της.
Αυτό είναι μεν ένα άλλο θέμα, όχι άσχετο δε, με την προσπάθεια αδρανοποίησης της σκέψης από το σύστημα, η οποία μαζί με τους τρόπους αντιμετώπισής της και τις μεθόδους απαγκίστρωσης από την αστική νοοτροπία, είναι και το θέμα του παρόντος κειμένου.
Μπορεί να υπάρξει επανάσταση μόνο εκεί που υπάρχει συνείδηση.
Σύνθημα σε τοίχο, κατά τη διάρκεια των Γαλλικών μαθητικών και φοιτητικών εξεγέρσεων - Μάιος του ‘68
Ζούμε δυστυχώς σε μία εποχή στην οποία ένα από τα απαραίτητα συστατικά για μία επανάσταση , η συνείδηση , είτε απουσιάζει ή είναι βαθύτατα αλλοτριωμένη.
Σε συνδυασμό με την συνεχή επιβολή της ειρήνης και του νόμου σε μία άνομη και αφύσικη κοινωνία, το Φιλελεύθερο καθεστώς φτάνει ολοένα πιο κοντά στον απώτερο σκοπό του , ο οποίος είναι να μετατρέψει τον λαό σε μία ουσιαστικά άβουλη και άχρωμη μάζα, η οποία πειθήνια θα (επι)ζει μες τη μιζέρια της , ενώ λίγοι θα απολαμβάνουν τα πλούτη που αυτή παράγει. Σε αυτή την κοινωνία , τα ερεθίσματα για ελεύθερη , ανεξάρτητη και επαναστατική σκέψη σταδιακά εκλείπουν , ενώ παράλληλα όσοι τολμούν να εναντιωθούν πραγματικά στο καθεστώς ή να διαθέσουν τα ερεθίσματα αυτά στο ευρύ κοινό, θέτονται εκτός κοινωνίας αφού υποστούν αισχρό κιτρινισμό, είτε ακόμα και εκτός νόμου, από τους διάφορους εντολοδόχους του καθεστώτος.
Συνεπώς, επειδή είναι αν μη τι άλλο ανώφελο , να προσπαθεί κανείς να πολεμά το σύστημα με τα μέσα που προσφέρει το ίδιο το σύστημα, θα πρέπει να στραφεί σε «ανορθόδοξες» μεθόδους που ίσως να θεωρούνται παράνομες (από τους παράνομους που έχουν όμως τη δυνατότητα να νομοθετούν), έτσι ώστε να δοθούν τα απαραίτητα εναύσματα για ελεύθερη και επαναστατική σκέψη.
Ο Ιησούς Χριστός έλεγε πολύ σοφά: «Ουκ έπ’ άρτον μόνο ζήσεται άνθρωπος» .
Πού να ήξερε, ότι δύο χιλιετίες αργότερα το ακριβώς αντίθετο της ρήσης του, θα αποτελούσε τον μοντέρνο πρότυπο ζωής. Διότι , οι καλοπερασάκηδες γραικύλοι είναι ότι ακριβώς επιθυμεί το σύστημα, έτσι ώστε να μπορεί να θραφεί από αυτούς και να επιβιώσει εις βάρος τους , δίχως αυτοί να ενοχλήσουν ποτέ, όσο έχουν το δικαίωμα να πίνουν τον καφέ τους αμέριμνα και να πηγαίνουν στα μπουζούκια δυο φορές το χρόνο.
Κάθε διατάραξη, της υποτακτικής ζωής του γραικύλου αυτού, μπορεί να επιφέρει διάφορα προβλήματα. Το κράτος, δεν επιθυμεί να διοχετεύονται ανεξέλεγκτα ερεθίσματα στους πολίτες του. Διότι, όταν ένα άτομο ταράσσεται , αγανακτεί ή νευριάζει, έχει την τάση να αμφισβητεί το κατεστημένο. Όταν ένα άτομο αμφισβητεί, τότε με τη σειρά του τείνει να επηρεάσει και άλλα άτομα έτσι ώστε να τα πείσει για το ορθόν της σκέψης του. Αυτή η αλυσιδωτή αντίδραση, εάν μετατραπεί σε μαζικό κίνημα μπορεί να αποβεί μοιραία για το καθεστώς, γι’ αυτό θέλει να αποφύγει τέτοιες καταστάσεις. ( βλέπε Βιβλία Ιστορίας ή αναθεώρηση του Άρθρου 16, τα οποία σταδιακά θα περάσουν εάν δεν γίνει κάτι πραγματικά ριζοσπαστικό )
Επειδή το καθεστώς, δεν μπορεί μέχρι στιγμής να απαγορεύσει τέτοιους είδους «αντιδράσεις», αρέσκεται στο να τις ελέγχει και να τις καθοδηγεί ( βλέπε ειρηνικές κινητοποιήσεις από φοιτητοπατέρες , οι οποίες σταματάνε κάθε καλοκαίρι ή όποτε υπάρχει κίνδυνος να χαθεί κάποια εξεταστική ) αλλά παράλληλα να τις συκοφαντεί ( βλέπε προβοκάτσιες από ασφαλίτες – δήθεν «αντιεξουσιαστές» στις πορείες ).
Έτσι μπορεί να έχει όλα τα μέτωπα καλυμμένα. Και αυτών που νομίζουν ότι αντιδρούν, αλλά και αυτών που είναι αποστασιοποιημένοι. Μία άλλη προσφιλής τακτική του επίσης είναι, να εκτονώνει τις μάζες με διάφορα μέσα όπως γήπεδα και εθνικές εορτές ή καλλιέργεια στείρας μισαλλοδοξίας εις βάρος εύκολων θυμάτων όπως οι μετανάστες.
Σκοπός είναι να μην υπάρχει αγάπη και φιλία
σκοπός είναι να βρίσκεται ο λαός σε ηρεμία με ξεσπάσματα,
απλώς για να ανιχνεύονται τα αποβράσματα
για του εγκληματίες σκέψεις στήνονται αποσπάσματα
Deadlock – Γελάνε μαζί σου, από το cd «Διεθνής Αμνησία – Η ζωή συνεχίζεται »
Κάτι όμως τελικά πρέπει να γίνει για να αναταραχθεί αυτή η βλαβερή τάξη και να ανατραπεί αυτή η «νομιμότητα» που έχουν επιβάλλει οι αστοί , έτσι ώστε να συνεχίσουν να εγκληματούν ανενόχλητοι. Αν και ο γράφων ανήκει στον ευρύτερο «εθνικιστικό χώρο» , παραδέχεται ότι ο πολιτικός χώρος που συχνότερα δονεί την ειρήνη τους , είναι αυτός των αναρχικών/ αντιεξουσιαστών (από εδώ και στο εξής θα αναφέρονται ως «α/α»).
Δεν είναι επί του παρόντος να αναλωθούμε ούτε στην ιδεολογία , ούτε στις επιδιώξεις τους και ούτε στα άτομα του χώρου αυτού (η προσωπική πεποίθηση του γράφοντος ότι έχουν διεισδύσει ανάμεσά τους πολλοί που δουλεύουν άμεσα για το καθεστώς). Θα πραγματευθούν κυρίως οι μέθοδοι και οι τακτικές τους, με τις οποίες προσπαθούν να αφυπνίσουν τον κόσμο διαταράσσοντας τα λιμνάζοντα νερά της καθημερινότητας, κάτι το οποίο είναι και το θέμα του κειμένου.
Οι δραστηριότητες του α/α χώρου που μας ενδιαφέρουν, μπορούν να συνοψισθούν χονδρικά στις ακόλουθες ενέργειες:
• Συμπλοκές σε πορείες, κυρίως με χρήση μολότοφ (τα λεγόμενα «μπάχαλα»)
• Συμπλοκές μέσα από το άσυλο με αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες βρίσκονται εκτός αυτού. ( το λεγόμενο «καγκελάκι» )
• Τοποθετήσεις εκρηκτικών μηχανισμών σε διάφορους στόχους ( γκαζάκια )
• Ποικιλόμορφες παρεμβάσεις σε διάφορες εκδηλώσεις, με «άσχετο» ευρύ κοινό (όπως συναυλίες, ποδοσφαιρικοί αγώνες κ.α.)
• Δυναμικές πορείες με συμβολικές ενέργειες, όπως κάψιμο ATM , σπάσιμο τραπεζών και ρίψη μπογιάς
Η πρώτη περίπτωση είναι αυτή που λαμβάνει τη μέγιστη προσοχή των ΜΜΕ , η οποία μάλλον αποτελεί έκφανση του ίδιου του συστήματος μιας και δρα άκρως προβοκατόρικα ενάντια στα αιτήματα της κάθε πορείας , δίνοντας πάτημα στον κάθε μικροαστό, να κατακρίνει τους εκάστοτε – αγνούς στη βάση – λαϊκούς αγώνες. Τέτοιες πράξεις, που προκαλούν κάποια «άμορφα» αισθήματα αγανάκτησης πρέπει, όπως και να έχει να μη μείνουν ανεκμετάλλευτες, εκ μέρους μας. Πρέπει να υποδειχθεί ο ύπουλος ρόλος του κράτους, το οποίο μαζί με τους μηχανισμούς του βρίσκεται πίσω από την όλη αυτή την δυσφημιστική διαδικασία! Μάλιστα, θα πρέπει η παρέμβαση των πραγματικών επαναστατών να είναι άμεση και καίρια, διότι εάν την αναλάβουν οι κρατικοί μηχανισμοί (ΜΜΕ), τότε οι συνέπειες της ιδιότυπης αυτής αγανάκτησης δρουν αντιδραστικά για τους σκοπούς μας, κάνοντας τους πολίτες να απαιτούν ισχυρότερη καταστολή και καταπίεση.
Οι υπόλοιπες «δραστηριότητες» που αναφέρονται παραπάνω είναι, άμεσα και περισσότερο ακίνδυνα εκμεταλλεύσιμες, για αυτό το λόγο, το καθεστώς προσπαθεί με κάθε μέσο να τις καταστείλει ( βλέπε νέους τρομονόμους , κατάργηση του ασύλου, πληθώρα ηλεκτρονικών εποπτικών μέσων κ.α. ).
Καθίσταται λοιπόν εύκολα κατανοητό, μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο ότι διαταράσσει πραγματικά την τάξη , από όποιο πολιτικό χώρο και να προκλήθηκε, είναι δυνητικά προς όφελος των δικών μας επαναστατικών σκοπών. Οτιδήποτε μπορεί να κάνει τη λαϊκή μάζα να αμφιβάλλει , να αγανακτεί , να έχει μια ροπή προς τη βία και την ανυπακοή , είναι σίγουρα προς όφελός μας. Εδώ , είναι εμφανής ο προδοτικός ρόλος των διαφόρων «πατριωτών» ή «εθνικοφρόνων», οι οποίοι υποστηρίζουν με εμμονή τα κρατικά εργαλεία καταστολής ( αστυνομία και στρατό ), όντας υπέρμαχοι της «τάξης και ασφάλειας για το καλό της Ελλάδας».
Πόσο δύσκολο είναι άραγε να καταλάβουν ότι το «Ελληνικό» κράτος είναι πέρα
για πέρα ανθελληνικό, όπως κατά συνέπεια και όλα τα μέσα επιβολής του;
Η πατριδοκαπηλία τους, φτάνει στα όρια του παραλογισμού, όταν για χάρη της νομιμοφροσύνης και του κρατισμού τους , διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα! Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί, ο εμπρησμός του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη από τις δυνάμεις καταστολής , όπου σύσσωμοι οι «πατριώτες» «Ελληνόψυχοι» οδύρονταν , διότι οι φοιτητές βεβήλωσαν (!) το ιερό μνημείο , λόγω του ότι ορισμένοι ( που μάλλον δουλεύουν για το κράτος τους ) έβαλαν φωτιά στο φυλάκιο της φρουράς του Ευζώνου , αδιαφορώντας για τον πασιφανή εμπρησμό (και την παράνομη χρήση πυρομαχικών ) του ίδιου του μνημείο , από τους αστυνομικούς. Τέτοιους «πατριώτες», δεν χρειάζεται ο λαός και οι συγκεκριμένοι έχουν αποβεί μοιραίοι σε επαναστάσεις στο παρελθόν.
Η εφημερίδα «Ρήξη» στο τελευταίο της φύλλο (νο. 21) παραθέτει πολύ εύστοχα μια ρήση του Νεοκλή Σαρρή για τους εν λόγω λαϊκιστές:
«Άλλοι πουλάνε την πατρίδα και άλλοι πουλάνε πατρίδα» .
Αυτά τα άτομα, αδυνατούν να καταλάβουν ότι η κατάσταση δεν θα διορθωθεί δίνοντας στο κράτος περισσότερη δύναμη για να διορθωθούν τα προβλήματα , αφού ο ίδιος ο θεσμός του κράτους και του πολιτεύματος είναι η ρίζα όλων των προβλημάτων.
Δυστυχώς, ο οργανωμένος εθνικιστικός «χώρος» δεν έχει ικανοποιήσει τις προσδοκίες του γράφοντος , ούτε με την συχνότητα των παρεμβάσεών / δράσεών του αλλά ούτε και με την καιριότητα αυτών. Θα ήθελε να πιστεύει, ότι το γεγονός αυτό οφείλεται στα εμπόδια που του προβάλλει το σύστημα και όχι στον τυχόν βαυκαλισμό του ή τον φόβο μην χαρακτηρισθεί ως «αναρχοκομμουνιστικό» (!!!) με την κινητοποίησή του, από τα διάφορα συντηρητικά στοιχεία.
Παρόλα αυτά, ανεξάρτητα με το τι θα κάνει το οργανωμένο κίνημα, είναι εμφανής η ανάγκη να υπάρξουν παράλληλα, πολλοί, μικροί , αυτόνομοι και αυτό-οργανωμένοι πυρήνες επαναστατικής σκέψης και πράξης.
Η μέθοδος αυτή που στο εξωτερικό ονομάζεται «Leaderless Resistance» έχει αποδειχθεί αρκετά αποτελεσματική στην αφύπνιση των μαζών , όχι μόνο μέσω του λόγου αλλά και των πράξεων της. Μία άλλη τακτική, ίσως η πιο επικίνδυνη όταν αναφερόμαστε σε μία δραστική αντίσταση , είναι η εν αγγλιστί γνωστή ως «Lone wolf Activism». Κατά το μοντέλο αυτό, μεμονωμένα άτομα δίχως να είναι υπό εντολές κάποιου τρίτου , ενεργούν ακτιβιστικά για κάποιο σκοπό ή ιδέα , δίχως ιδιαίτερα διακριτικά και δίχως να είναι γνωστοί για τα πιστεύω τους στον αντίστοιχο «χώρο». Αυτού του είδους ο ακτιβισμός είναι ο περισσότερο επικίνδυνος για τους κρατικούς μηχανισμούς και το σύστημα το οποίο υπηρετούν.
Ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν να δρουν αυτές οι ομάδες δεν είναι επί του παρόντος και ίσως δεν θα ήταν και τόσο συνετό να δημοσιοποιηθεί. Δεν χρειάζεται κανείς πάντως να γίνει αιμοσταγής δολοφόνος, όπως παρουσιάζονται οι ανάλογες περιπτώσεις από τα ΜΜΕ και το Hollywood. Απλές, καθημερινές παρεμβάσεις, στα πλαίσια της νομιμότητας, είναι υπεραρκετές για να γίνει η αρχή.
Είναι προσωπική πεποίθηση ότι , ο ιδιότυπος αυτός ακτιβισμός , πρέπει να συνυπάρχει και να συνεργάζεται όσο αυτό είναι δυνατό με το οργανωμένο «επίσημο» κίνημα, έτσι ώστε να είναι αποτελεσματικότερο, στα πλαίσια της συναγωνιστικής αλληλεγγύης.
Παρόλα αυτά, η εμπειρία έχει δείξει ότι τέτοιου είδους δράσεις ελλοχεύουν πολλούς κινδύνους. Η βία και η αντίδραση δεν πρέπει ποτέ να γίνει αυτοσκοπός των ομάδων , αλλά οι πράξεις τους να είναι πλήρως συνειδητοποιημένες άρα και επαναστατικές. Είναι υψίστης σημασίας επίσης, να αναγνωρίζονται και να καταδεικνύονται τυχόν προβοκάτσιες εκ μέρους των κρατικών μηχανισμών. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να παίξει το ρόλο του, το «οργανωμένο» κίνημα το οποίο θα αποτελεί εκτός από το σπαθί και την ασπίδα της όλης μάχης.
Τελικά, αυτό το κείμενο αποσκοπούσε στο να δείξει στον αναγνώστη ότι τις περισσότερες φορές , το όποιο χαώδες ή βίαιο συμβάν , γενικότερα όποιο συμβάν μπορεί να ταρακουνήσει τον σιώδη βίο του μικροαστού νέο-Έλληνα μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην πολυπόθητη επανάσταση. Μία επανάσταση λαϊκή και εθνική. Όσες επαναστάσεις , δεν διέθεταν και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά ή τα έχασαν στην πορεία , απέτυχαν παταγωδώς με την κατάσταση να γίνεται χειρότερη της αρχικής. Το κάθε γεγονός λοιπόν μετράει, η κάθε πράξη συνειδητής ανυπακοής είναι σημαντική , για την αποσταθεροποίηση του κράτους , την καταστροφή του και μέσα από τις στάχτες του , να δημιουργηθεί ένα καινούργιο σύστημα , δικαιότερο και καλύτερο.
Αλίμονο σε όσους βρίσκονται στη κορυφή του τροχού…
Γιατί αυτός δεν θα γυρίσει, αλλά θρυμματιστεί, και όσοι βρίσκονται ψηλότερα θα κατακρημνισθούν ακολουθώντας τον , στην καταστροφή…
Που αποσκοπούν οι κάμερες στους δρόμους ...
Όπως υποστήριξε ο Einstein και συνάμα είναι και λογικό , τα τεκταινόμενα στο σύμπαν είναι αποτελέσματα τα οποία προκλήθηκαν από αιτίες. Για κάθε πράξη υπάρχει ένα αποτέλεσμα. Οι πράξεις αυτές άρχισαν με την δημιουργία του Σύμπαντος μας. Συνεπώς κάποιος θα μπορούσε να προβλέψει με 100% επιτυχία το μέλλον εάν και μόνο εάν ήξερε την κάθε πράξη που γινόταν ακόμα και για τα πρώτα μόνο δευτερόλεπτα.
Από εκεί και πέρα όλα έχουν μια προκαθορισμένη πορεία στον χρόνο. Για έναν ανθρώπινο εγκέφαλο που χρησιμοποιεί μόνο το 7% των δυνατοτήτων του θα ήταν αδύνατον να αποθηκεύσει και να επεξεργασθεί όλες αυτές τις πληροφορίες. Για ένα μη ανθρώπινο ον με ασύλληπτες δυνατότητες για τον άνθρωπο (όπως τον ξέρουμε σήμερα) αυτό θα ήταν δυνατόν.Συνεπώς η πρόβλεψη του μέλλοντος θα ήταν δυνατή μόνο από την Φύση-Θεό*.
Τώρα είμαστε πιστεύω έτοιμοι να προχωρήσουμε στον κυρίως θέμα. Έχω και έχετε ακούσει πολλούς να λένε για τις κάμερες τις οποίες τοποθετούνται στους δρόμους , για το σύνδρομο του «μεγάλου αδελφού» και για τους πράκτορες-κατάσκοπους… Κατά την γνώμη μου η αιτία των πράξεων αυτών δεν είναι μόνο η τυραννική προσοχή τους για την αποφυγή αντικαθεστωτικών πράξεων.
«Βάζουν κάμερες στους δρόμους , για μας για το καλό μας , μα δε θα κοιτούν ποτέ εμάς αλλά μοναχά τον διπλανό μας. Deadlock »
Είναι κάτι παραπάνω. Όπως προαναφέρθηκε , κάποιος ή κάτι (εκτός της Φύσης-Θεού) θα μπορούσε να αλλάξει το μέλλον εάν γνώριζε και την παραμικρή πράξη που γινόταν. Με την βοήθεια των μέσων αυτών και άλλων που ακόμα δεν γνωρίζουμε θα μπορούσε να επιτευχθεί τούτος ο υποχθόνιος σκοπός , και δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς , τι θα επικρατούσε μετά. Όμως, ακόμα και σήμερα είναι αδύνατον να καταφέρουν να προβλέψουν τα μελλούμενα με τα γνωστά/ άγνωστα μέσα που έχουν, αφού προφανώς χρειάζονται πολλές ακόμα πληροφορίες. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για καθησύχαση.Παραθέτω έναν στίχο των αείμνηστων και πλέον μη υφισταμένων Terror-X-Crew.
«Ετοιμάζουνε το έδαφος, για την έλευση ενός κυβερνομεσαίωνος. »
Εάν δεν υπάρξει αντίδραση ακόμα και γι’ αυτές της σχετικά μικρής σημασίας κάμερες , τότε θα ακολουθήσουν πολλά δυσάρεστα πράματα. Επίσης δεν θα έπρεπε να εφησυχάζουμε αφού δεν είναι μόνο οι κάμερες. Είναι και τα κινητά τηλέφωνα , το διαδίκτυο, οι διάφοροι δορυφόροι όπως και τα συστήματα GPS τα οποία πρόκειται να εισαχθούν στα αυτοκίνητά μας για τους υποτιθέμενους λόγους ασφαλείας.Παρόλα αυτά ακόμα και έτσι είναι αδύνατη η εφαρμογή του σχεδίου τους. Για καλή μας όμως τύχη όλοι οι άνθρωποι κατέχουν μια προσωπικότητα, την όποια κριτική σκέψη τους έχει απομείνει , όπως και την όποια έμφυτη αντίσταση κατά της χειραγώγησης. Για κακή μας τύχη , έχουν βάλει ως σκοπό να τις αφανίσουν και αυτές.
«Προετοιμάζουν τον οργανισμό για μη οργανικές, μεταλλαγμένες τροφές με γενετικές επιρροές για φυτείες ανθρώπων που ευδοκιμούν στα αστικά κέντρα, δίχως χώμα και δέντρα, μόνο με ηλεκτρικό ρεύμα. Terror-X-Crew»
«… βλέπεις του μαζανθρώπου η ιδεολογία βολεύει τα παγκόσμια εξουσιαστικά ιερατεία, τα οποία εξάγουνε ένα μοντέλο και προσπαθούν να μας το επιβάλλουν με το έτσι θέλω. Terror-X-Crew»
«Αλλοτρίωση για την εξωτερική σου εμφάνιση, αλλά και για την εσωτερική σου εξαφάνιση. Α.Κ.Ρ.Α.»
«Κατ’ αυτούς παγκοσμιοποίηση σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση.
Terror-X-Crew»
Ιδιαίτερα με τον τελευταίο αυτόν στίχο είναι εμφανής ο σκοπός τους. Είναι πολύ ευκολότερο να πείσουν, ουσιαστικά, έναν άνθρωπο και αυτόν με σχεδόν ανύπαρκτη προσωπικότητα με τις καλά καμουφλαρισμένες μεθόδους τους (βλέπε θέμα ΜΟΔΑ). Μία μόνο λύση υπάρχει : Μεθοδευμένη , ορθή και υγιής αντίδραση , χρησιμοποιώντας πάντα την κριτική μας σκέψη και πάντα μετά από προσεκτική ανάλυση του σκοπού της αντίδρασης αυτής, γιατί τις περισσότερες φορές αντιπροσωπεύει τους αντίθετους σκοπούς από αυτούς που φαίνεται.
Σχόλια
Κατά την συγγραφή αυτού του άρθρο παρατήρησα κάποια πράγματα πολύ ανησυχητικά , τα οποία σε κάποιον μπορεί να φανούν ασήμαντα-μπορεί βέβαια να είναι και τυχαία- αλλά τα πάντα έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης. Το Word δεν αναγνώριζε τις εξής λέξεις:
Κυβερνομεσαίωνος
Μονομορφοποίηση
Μαζανθρώπου
Όποιος κατάλαβε , κατάλαβε….
*Θεός-Φύση θα μπορούσε να είναι ένας πρώην άνθρωπος ο οποίος κατάφερε να χρησιμοποιήσει το 100% τον δυνατοτήτων του εγκεφάλου του. Αναλογισθείτε την ριζικά διαφορετική νοοτροπία , αλλά μέχρι και την υλική φύση αυτού του πλάσματος από την ανθρώπινη…
Το κείμενο αυτό γράφτηκε από ανώνυμο Σύντροφο και δημοσιεύτηκε στο Εθνικοεπαναστατικό μπλογκ "Άνθη του Κακού"
http://www.anthitoukakou.blogspot.com/
Ελεύθερο Κουρδιστάν η θάνατος !
Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση καθημερινά ο πόλεμος στο ορεινό Κουρδιστάν. Ο Τουρκικός στρατός με χιλιάδες άντρες και νατοϊκό εξοπλισμό είναι έτοιμος να εισβάλει για άλλη μια φορά στις ορεινές περιοχές και να χτυπήσει τους αντάρτες του PKK. Ενάντια στο PKK είναι και οι δυνάμεις του Μπαρζανί και του Ταλαμπανί των συνεργατών των Αμερικανών.
Οι αντάρτες του PKK είναι αποφασισμένοι να πεθάνουν για την λευτεριά της πατρίδας τους να μην υποκύψουν στις εντολές του κουμπάρου του Καραμανλή Ερντογάν.
Στην Ελλάδα του 2007 , στην Ελλάδα του Γιωργάκη του Κωστάκη και του Λάκη Γαβαλά , καμιά αναφορά δεν γίνεται στο εθνικοαπελευθερωτικό Κουρδικό Κίνημα.Τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης σκοπίμως ασχολούνται με κάθε τι άλλο ασήμαντο φυσικά και προωθούν συνεχώς την προπαγάνδα τους κάθε μέρα και κάθε λεπτό. Ελάχιστοι Έλληνες γνωρίζουν την σημασία του κινήματος του Κουρδιστάν και βοηθούν τον αγώνα του PKK.
Η προδοσία του Οτσαλάν από την κυβέρνηση Σημίτη και η παράδοση του στις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας στιγμάτισε για πάντα την χώρα μας και τους Έλληνες. Φωτεινά παραδείγματα που ξεχωρίζουν είναι η θυσία του Θεόφιλου Γεωργιάδη από την Κύπρο του Έλληνα καταδρομέα που πολέμησε στα βουνά μαζί με τους Κούρδους αντάρτες ενάντια στην Τουρκία και δολοφονήθηκε από την MIT. Ξεχωρίζει επίσης η Ελευθερία Φουρτουλάκη μια γυναίκα που με την θυσία της συγκλόνισε όλους αυτούς που υποστηρίζουν την αυτοδιάθεση των λαών και την εθνική ανεξαρτησία.Το άρθρο αυτό αφιερώνεται στην μνήμη των δύο αυτών ξεχωριστών συμπατριωτών μας που έκαναν βίωμα τους και προσωπική τους υπόθεση την πάλη των Κούρδων Εθνικοεπαναστατών για ένα καλύτερο αύριο χωρίς την τυραννία των Κεμαλιστών.
Ελευθερία Φουρτουλάκη.
Ελεύθερο Κουρδιστάν η θάνατος.
«Επιθυμία μου ήταν , όταν τελειώσω τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο , να πάω να εργαστώ στο ROJ TV και να γίνω μέλος του ΡΚΚ. Εάν μπορούσα να πραγματοποιήσω τις επιθυμίες μου θα γινόμουν μια αντάρτισσα. Όχι για τον πόλεμο , αλλά γιατί αγαπάω τη ζωή, τη μητέρα μου , τον πατέρα μου , το Κουρδιστάν , την κουρδική γλώσσα και τον πολιτισμό, αγαπάω τους φίλους μου και την ιστορία του ΡΚΚ που είναι βγαλμένη από τη φωτιά»
Από την επιστολή που άφησε γραμμένη στα Κουρδικά η Ελευθερία Φουρτουλάκη , 23άχρονη Ελληνίδα σύζυγος Κούρδου μετανάστη και μητέρα 2 παιδιών, ηλικίας ενός και δύο ετών, που αυτοπυρπολήθηκε στις 24 Μάρτη 2006, στα Σεπόλια, σαν ένδειξη κάθαρσης εκ μέρους του Ελληνικού λαού για τα όσα έκανε ενάντια στον Κουρδικό λαό η κυβέρνηση Σημίτη , ενώ άφησε την τελευταία της πνοή 4 μέρες αργότερα.
Η κυβέρνηση Σημίτη μετά από συμφωνία με τις Αμερικάνικες και Τούρκικες μυστικές υπηρεσίες, το 1999 προσκάλεσε τον Οτσαλάν στην Ελλάδα, και αφού μετά από έντονες πιέσεις τον έπεισαν να έρθει, στη συνέχεια τον μετέφερε στην Κένυα, όπου τον παρέδωσε μέσω της Ελληνικής πρεσβείας στις Αμερικάνικες και Τούρκικες μυστικές υπηρεσίες.
Το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση Σημίτη συλλαμβάνει και παραδίδει μέσω απέλασης στα χέρια των Τούρκων και στο θάνατο δεκάδες αγωνιστές του PKK που είχαν καταδικαστεί ή καταζητούνταν από το Τούρκικο κράτος, χαρακτηρίζει επίσημα το PKK όπως και άλλες κουρδικές οργανώσεις ως «τρομοκρατική οργάνωση» και συμμετέχει με όλες του της δυνάμεις στην προσπάθεια για εξάρθρωση του υπό τις διαταγές των Αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών και σε στενή συνεργασία με την Τούρκικη κυβέρνηση , ονομάζοντας τη δράση αυτή «προσέγγιση ελληνοτουρκικής φιλίας».
Τα ζεϊμπέκικα του Γιωργάκη Παπανδρέου, συνεχίζει η κυβέρνηση Καραμανλή, που το 2004 παρέστη συμβολικά ως κουμπάρος στο γάμο της κόρης του σημερινού δολοφόνου του Κουρδικού λαού, Ταγίπ Ερντογάν.
Για τη θυσία της Ελευθερίας, δεν διατέθηκε ούτε ελάχιστα δευτερόλεπτα χρόνος για να προβληθεί ως είδηση ανάμεσα στα lifestyle news, σε κανένα από τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών. Παλαιότερα όμως, όταν το τούρκικο καθεστώς έκαψε ζωντανούς τους απεργούς πείνας στις φυλακές των λευκών κελιών, διοχετεύοντας αέριο στα κελιά και βάζοντας φωτιά , η κρατική ΝΕΤ φρόντισε να μας ενημερώσει στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων με τα εξής λόγια «Ευτυχώς η εξέγερση στης τούρκικες φυλακές κατεστάλη» και «οι κρατούμενοι διαμαρτύρονταν γιατί δεν τους άφηναν να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους… για να αποφεύγεται η διακίνηση ναρκωτικών» Βρήκε όμως χώρο στο ROJ TV, που προέβαλε την εκδήλωση τιμής στη μνήμη της από Κούρδισες αντάρτισσες σε στρατιωτική μονάδα στα βουνά του Κουρδιστάν λίγες μέρες μετά το θάνατό της, αναγνωρίζοντάς την ως «μάρτυρα» του αγώνα για ελεύθερο Κουρδιστάν.
«KADIN GERILLARAR ELEFTERIA FORTUNAKI’YI ANDI»:
Μτφ. «Η αντάρτισσα γυναίκα Ελευθερία Φουρτουνάκη είναι ανάμεσά μας». Από εκδήλωση τιμής στη μνήμη της Ελληνίδας που έγινε σήμερα, στις 31 Μαρτίου 2006, από μια μεγάλη στρατιωτική μονάδα με Κούρδισες αντάρτισσες, κάπου στα Βουνά του Κουρδιστάν. {πηγή: ROJ TV}.
Η δική μου η πατρίδα δεν υπάρχει στο χάρτη.
Δυο χούφτες χώμα κι ο όρκος μου
Γι ‘ αυτό, τα νιάτα, τ’ όνομα και την τόλμη μου
της χαρίζω
Μάνα, θα πάρω βόμβα και τουφέκι
Θα ζωστώ τη φωτιά.
θα γίνω φωτιά,
με τον καβγά και τον πόλεμο.
Κι αν δε γυρίσω,
μάνα μην κλαις.
Από δω ως την Κίνα μητέρα
θ’ ακουστεί η κραυγή μου.
Κι όλος ο κόσμος
γύρω απ’ τη μάχη
και τη σημαία μου.
Δες εσύ τώρα
τον πόλεμο και τον αγώνα μου
Κι αν σκοτωθώ μάνα, να μην κλαις.
Το Κουρδιστάν είναι η μάνα σου, μάνα μου,
Κι δική μας μητέρα-πατρίδα.
Μια μέρα, θα το ελευθερώσουμε
απ’ τη ντροπή της σκλαβιάς.
Κι αν δεν γυρίσω,
τότε δόξα θα είναι για μας.
Μάρτυρας θα ‘μαι,
δεν σου ταιριάζει να κλαις.
Χώμα ιερό που με γέννησες,
μάνα που με ανέθρεψες,
χώρα που τα δάκρυά σου
έγιναν το όνομα κι ο όρκος μου
Τόσο που πόνεσες για μένα,
χαλάλι μάνα
και μην κλαις.
Από συλλογή που εκδόθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 2000 , με μετάφραση από ποιήματα και τραγούδα δημιουργών της κουρδικής παράδοσης , με την υποστήριξη της Ελληνοκουρδικής Ένωσης Φιλίας και της Πατριωτικής Ένωσης Κούρδων Φοιτητών.
Βίντεο για την Εθνικοεπαναστάτρια αγωνίστρια του PKK που έπεσε στη μάχη Delila - Jinen Azad
http://www.youtube.com/watch?v=AYzuS_jFvo0
Άρνηση !
του Αριστείδη Ανδρόνικου
Σκηνή Πρώτη: Εκείνος διαβάζει το αντρικό περιοδικό. Εκεί όπου όλες οι γυναίκες είναι πάνω από 1.80 , ξανθές , γυαλιστερές , πρόθυμες , τέλειες σαν πλαστικές κούκλες. Κοιτάζει δίπλα του. Εκείνη δεν είναι τέλεια σαν πλαστική κούκλα. Την απεχθάνεται , γιατί του έμαθαν ότι μια τέτοια γυναίκα αρμόζει στους αποτυχημένους. Τη μισεί γιατί στα μάτια του είναι η υπενθύμιση της αποτυχίας του. Εναλλακτική λύση: Αύριο να δουλέψει σαν σκλάβος, να γλείφει το αφεντικό, να ρουφιανέψει τους συναδέλφους, μπας και πάρει μια αυξησούλα, με την οποία θ’ αγοράσει το αυτοκίνητο που στις διαφημίσεις συνοδεύεται πάντα από τέλειες πλαστικές γυναίκες. Ίσως έτσι αποκτήσει και μια τέλεια πλαστική γυναίκα. Πράξη μιμητικής μαγείας. Αρχαία όσο και ο άνθρωπος. Μοντέρνα όσο και η τηλεόραση plasma που δείχνει τις διαφημίσεις.
Σκηνή Δεύτερη: Εκείνη διαβάζει το γυναικείο περιοδικό. Εκεί όπου όλοι οι άντρες είναι γοητευτικοί , πάμπλουτοι , δημοφιλείς και μονογαμικοί. Κοιτάζει δίπλα της. Εκείνος δεν είναι γοητευτικός και πάμπλουτος. Τον απεχθάνεται, γιατί της έμαθαν ότι ένας τέτοιος άντρας αρμόζει στις αποτυχημένες. Τον μισεί γιατί στα μάτια της είναι η υπενθύμιση της αποτυχίας της. Εναλλακτική λύση : Αύριο να δουλέψει σαν σκλάβα, να πηδηχτεί με το αφεντικό , να ρουφιανέψει τις συναδέλφους, μπας και πάρει μια αυξησούλα, με την οποία θ’ αγοράσει τα καλλυντικά που οι διαφημίσεις υπόσχονται πως θα την κάνουν όμορφη όπως τις τέλειες πλαστικές γυναίκες, οι οποίες ελκύουν τους πάμπλουτους , γοητευτικούς άντρες. Ίσως έτσι αποκτήσει κι έναν πάμπλουτο, γοητευτικό άντρα. Πράξη μιμητικής μαγείας. Αρχαία όσο και ο άνθρωπος. Μοντέρνα όσο και η τηλεόραση plasma που δείχνει τις διαφημίσεις.
Σκηνή Τρίτη: Δούλεψαν σαν σκλάβοι , έγλειψαν το αφεντικό , ρουφιάνεψαν τους συναδέλφους , αλλά η αυξησούλα εξανεμίστηκε σε διάφορες μικροαγορές πριν το καταλάβουν. Τώρα, έμειναν μόνοι ο ένας με τον άλλον. Με την αμοιβαία απέχθεια να τους δένει μαζί. Και στέκονται εκεί, στο ταμείο του σουπερμάρκετ , περιμένοντας τα ρέστα με ξινισμένα πρόσωπα , και πικρόχολες , βουβές και πλάγιες ματιές. Η μαγεία δεν έπιασε.
Η έκθεσή σου στις σειρήνες του lifestyle σημαίνει έκθεση στην πιο άρτια ενορχηστρωμένη πλύση εγκεφάλου στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από το περίφημο «έχεις τον έλεγχο , αρκεί να πατήσεις το κουμπί». Δεν έχεις κανέναν έλεγχο. Κάθε διαφήμιση , κάθε γυαλιστερό άρθρο περιοδικού είναι στημένο με βάση ψυχολογικές αρχές που χτυπάνε στο υποσυνείδητο. Όσο κι αν πεις στον εαυτό σου ότι θ’ αντισταθείς, τελικά θ’ αποτύχεις. Γιατί η αντίσταση περιορίζεται στο συνειδητό σου κομμάτι. Το υποσυνείδητο όμως δεν ξέρει από τέτοια. Καταλαβαίνει απλά πράγματα: δύναμη , σεξ , ηδονή , ασφάλεια. Κι εκεί χτυπά όλο το τσίρκο του lifestyle: στ’ ασυνείδητα βάθη του ψυχισμού σου.
Πολλοί είναι αυτοί που προσδένονται σε ιδεολογίες που αντιστρατεύονται τον καπιταλισμό. Μα , οι περισσότεροι τοποθετούν το γκρέμισμα του καπιταλισμού σε κάποιον φανταστικό μελλοντικό χρόνο, οπότε υποτίθεται ότι όλα θα φτιάξουν αυτομάτως. Κι έτσι , χαλαρώνουν τις άμυνές τους, μ’ αποτέλεσμα, στην καθημερινότητά τους να είναι εντελώς ίδιοι με το παραπάνω ζευγάρι. Πρώτα εκτίθενται στις σειρήνες του lifestyle , πείθονται ότι επιτυχία σημαίνει κατανάλωση κι ύστερα νιώθουν οι ίδιοι αποτυχημένοι. Μ’ αποτέλεσμα, όταν κάποια μέρα ξυπνήσουν και δουν ότι ο καπιταλισμός δεν πέφτει αύριο-μεθαύριο , τότε βουτάνε με τα μούτρα και με τις χειρότερες υπερβολές σε όλα όσα συνειδητά μεν καταδίκαζαν, αλλά ασυνείδητα θαύμαζαν ως δείγματα κοινωνικής ανωτερότητας. Κι αν θες να καταλάβεις τι εννοώ, δες το κατάντημα πολλών παλιών αριστερών που έχουν γίνει τα χειρότερα γουρούνια του καπιταλισμού.
Πώς θα μπορούσε ένας σύγχρονος αμφισβητίας ν’ αποφύγει τον βιασμό του υποσυνειδήτου του από την καπιταλιστική προπαγάνδα με το γυαλιστερό όνομα lifestyle ;
Κάποιοι προτείνουν εναλλακτικά lifestyle, πιο «περιθωριακά». Ανοησίες. Κάθε lifestyle , περιθωριακό ή μη , στηρίζεται σε κώδικες, που σχεδόν αμέσως υιοθετούνται από την αγορά και μοστράρονται ως προϊόντα. Δες π.χ. τι έγινε με το πανκ κίνημα.
Η θεραπεία είναι πιο ριζική. Ίσως με μια πρώτη ματιά να δείχνει σκληρή και δύσκολη, αλλά όσοι την εφάρμοσαν στην πράξη λένε ότι τελικά είναι πολύ πιο εύκολη από όσο φαίνεται. Όποιος θέλει να είναι μοναδικός ιδιοκτήτης του μυαλού του δεν έχει άλλη λύση παρά την ΑΡΝΗΣΗ.Την αποκοπή από κάθε σειρήνα. Τηλεόραση , περιοδικά , κλάμπινγκ.
Μόνο έτσι κόβεις τα σωληνάκια με τα οποία το σύστημα στάζει μέσα σου το ψυχικό του δηλητήριο.
Μη φρίξεις. Μοιάζει παράλογο και ανέφικτο, μα είναι πολύ πιο εύκολο. Σκέψου : Πώς ζούσαν οι άνθρωποι πριν από την τηλεόραση , πριν από τα γυαλιστερά περιοδικά , πριν από την τρίτη γενιά κινητών τηλεφώνων ; Να σου πω εγώ πώς ζούσαν: μια χαρά!
Η αληθινή ζωή είναι εκεί έξω. Έξω από τα διαμερίσματα. Έξω από τα σήριαλ. Έξω από τη μανία του σαββατιάτικου κλάμπινγκ. Πέρα από την παραφροσύνη του « μα έτσι κάνουν όλοι ». Όχι, ΔΕΝ κάνουν έτσι όλοι. Απλά, εσύ δεν τους βλέπεις , γιατί τα μάτια σου είναι παγιδευμένα μέσα στην οθόνη της τηλεόρασης.
Έχω έναν φίλο που ζει χωρίς τηλεόραση. Το καλοκαίρι βαριόταν και ήθελε να διασκεδάσει. Οπότε άρχισε να εξερευνά τις ταράτσες της γειτονιάς του. Έκλεψε κλειδιά από τις γύρω πολυκατοικίες και τις νύχτες κινούνταν από ταράτσα σε ταράτσα. Κι από κει πάνω , έμαθε ένα σωρό πράγματα : για τη δομή της γειτονιάς του , για το πώς μπορείς να μπουκάρεις σε διαμερίσματα για να κλέψεις ή να σκοτώσεις ατιμωρητί , για την καθημερινότητα των γειτόνων του. Κι όπως μου είπε , αυτό που τον σόκαρε πιο πολύ ήταν το θέαμα των διαμερισμάτων. Μοιάζανε με φωτισμένα κελιά και στο καθένα από αυτά ήταν δύο , τρεις , πέντε άνθρωποι , όλοι μπροστά από μια τηλεόραση , παθητικοί δέκτες της συστημικής προπαγάνδας. Δεν μιλούσανε μεταξύ τους. Δεν κοίταζαν ο ένας τον άλλον. Κοιτάζανε όλοι αποχαυνωμένοι προς την οθόνη, σαν να κοίταζαν έναν υπνωτιστή. Και τότε ο φίλος μου έφαγε μια φλασιά και είδε τις πολυκατοικίες σαν γιγαντιαίες τερμιτοφωλιές , όπου μέσα τους οι πολίτες-τερμίτες υπνωτίζονταν κάθε βράδυ, για να είναι φρόνιμοι και υπάκουοι την επόμενη μέρα που θα πήγαιναν στη δουλειά. «Κατάλαβα,» μου είπε ο φίλος «ότι όσο είσαι εκεί μέσα είσαι καμμένο χαρτί. Να γιατί δεν γίνονται επαναστάσεις πια. Γιατί όλοι υπνωτίζονται μέσα στις τερμιτοφωλιές τους. Και ξέρεις, η πλάκα είναι ότι πολλοί από τους τερμίτες που είδα, πιθανόν ν’ αμφισβητούν ειλικρινά το σύστημα με το συνειδητό τους. Έλα όμως που το βράδυ, κάθε βράδυ υπνωτίζονται πρόθυμα από αυτό ! Και σκέφτομαι ότι κι εγώ, αν είχα τηλεόραση, ή αν ήθελα να πάω σ’ ένα σκυλάδικο για να διασκεδάσω, ίσως να μην είχα βγει ποτέ στις ταράτσες κι ίσως να μην είχα καταλάβει ποτέ τι παίζεται κάθε βράδυ στα διαμερίσματα των πολιτών.»
Όσο ακούς το σύστημα, τόσο θα του υποτάσσεσαι. Όσο του επιτρέπεις να ψιθυρίζει μέσα στο αυτί σου, τόσο θα διαμορφώνεσαι ακριβώς όπως σε θέλει: Τρομαγμένος, υποταγμένος, ζηλόφθων, μοναχικός, υπνωτισμένος, δηλαδή πειθήνιος εργαζόμενος και άπληστος καταναλωτής. Εσύ ο ίδιος θα υπονομεύεις την όποια αντίδρασή σου.
Κι αν προσπαθήσεις να ξυπνήσεις τον μαζάνθρωπο, θα φας τα μούτρα σου ξανά και ξανά. Γιατί ο μαζάνθρωπος εύκολα θα συμφωνήσει μαζί σου με το λογικό του μέρος. Αλλά , το μυαλό του, όπως και το δικό σου κυβερνιέται από το υποσυνείδητο. Η λογική δεν είναι παρά μια κρούστα. Όσο λοιπόν το υποσυνείδητο μανιπουλάρεται από το σύστημα , το σύστημα θα κυβερνάει το μυαλό. Η πιο απόλυτη δικτατορία.
ΑΡΝΗΣΗ. Απόλυτη άρνηση. Το σύστημα είναι λάθος. Απόλυτα λάθος. Ό,τι σχετίζεται με αυτό είναι εφιάλτης. Η προπαγάνδα του είναι εφιάλτης. Το γυαλιστερό του lifestyle είναι εφιάλτης. Η τηλεόρασή του είναι εφιάλτης. Η κοινωνική καταξίωση είναι εφιάλτης. Η σαββατιάτικη έξοδος είναι εφιάλτης. Το καινούργιο κινητό είναι εφιάλτης. Τα «πρέπει» είναι εφιάλτης. Άρπαξε πίσω το υποσυνείδητό σου. Εσύ και μόνο εσύ να ορίζεις τα «θέλω» σου. Εσύ να ορίζεις τα «πρέπει» σου.
Μπορείς; Προχώρα.
Δεν μπορείς; Τότε κλείσου κι εσύ στις τερμιτοφωλιές, μαζί με τους άλλους τερμίτες κι ύστερα από λίγα χρόνια θα στέκεσαι μπροστά στο ταμείο του σουπερμάρκετ μαζί μ’ ένα έτερο ήμισυ που μισείς και σε μισεί, και θα πληρώνετε μαζί την κονσέρβα της μιζέριας σας με τα λεφτά που πήρατε ως ευσυνείδητοι υπάλληλοι των τυρράνων σας.
40 χρόνια από τον θάνατο του.
Γιώργος Βεντούρης , Επικεφαλής της Εθνικοσοσιαλιστικής τάσης του ΕΣΕΣΙ.
Βερόνα 1968
Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση : Σχέσεις υποταγής.
Οι κυρίαρχες τάξεις των Ευρωπαϊκών κρατών και οι προπαγανδιστικοί τους μηχανισμοί, θέλουν να εμφανίσουν την ΕΕ , ως ένα οργανισμό, που δημιουργήθηκε τάχα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των λαών της Ευρώπης.
Η αλήθεια είναι ότι τα μόνα συμφέροντα που υπερασπίζεται – γι’αυτό και η δημιουργία της – είναι εκείνα της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, των εργοδοτών και του κεφαλαίου, σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων. Στόχος τους , εκτός από τα να ελέγχουν και να εκμεταλλεύονται από κοινού και με καλύτερους όρους την εργατική τάξη κάθε χώρας, είναι να δυναμώσουν και τα ανταγωνιστικά τους συμφέροντα με τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυρίως με την Αμερική.Οι χώρες που έχουν τον πρώτο και κύριο λόγο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δυο - τρεις ( Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία ) όπου αυτές οι συγκεκριμένες χώρες και ανάλογα με τα συμφέροντά τους – που δεν συμπίπτουν πάντοτε – εφαρμόζουν πολιτικές , περνάνε μέτρα οικονομικά και όχι μόνο , που θέλοντας και μη, μικρότερες χώρες σαν την Ελλάδα είναι αναγκασμένες να υιοθετήσουν , άσχετα αν με αυτά τα μέτρα και τις πολιτικές, χάνουν κάθε οικονομική και πολιτική αυτοτέλεια , μετατρέποντάς τα σε ‘ κράτη-υπηκόους ’ .
Η Ελλάδα συμπληρώνει 25 χρόνια από την υπογραφή της Πράξης Προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Όλα αυτά τα χρόνια τα αστικά κόμματα προσπαθήσανε να πείσουνε τον λαό για τα ΄τεράστια οφέλη’ που θα είχε η χώρα. Φυσικά η αλήθεια είναι – και αυτό το αποδεικνύουν τα γεγονότα και η ίδια η ζωή – ότι κανένα όφελος δεν είχε η χώρα και ο λαός από την ένταξη. Το μόνο όφελος το είχε η ντόπια ολιγαρχία μαζί με τους πολιτικούς προστάτες της.
Η προσχώρηση της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό άξονα είχε βαριές συνέπειες και δημιούργησε αδιέξοδα τόσο στον οικονομικό-κοινωνικό όσο και στον εθνικό τομέα. Συνέπειες και αδιέξοδα που θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε παρακάτω και που ο μόνος δρόμος κατά την γνώμη μας, για να απαλλαγούμε από αυτά συνοψίζονται στο σύνθημα :
'' Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ '', που οι αριστεροί Εθνικοσοσιαλιστές θεωρούμε επιτακτικό να το προβάλλουμε και να το αναδείξουμε.
Δυνάμωμα της οικονομικής εξάρτησης από την Ε.Ε.
Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, ήταν μια επιλογή της άρχουσας τάξης με σκοπό την αναζήτηση προστατών και για την όσο και πιο ‘ομαλή’ συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Τα αποτελέσματά της 25 χρόνια μετά, είναι έντονα πάνω στον λαό και την χώρα , όσον αφορά τις οικονομικο-κοινωνικές συνέπειες και μπορούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας , εξετάζοντας κάποια συγκεκριμένα στοιχεία.
Έτσι λοιπόν το 1981, χρονιά εισόδου στην τότε ΕΟΚ, απασχολούνταν στην Γεωργία 972.000 αγρότες, αποτελώντας το 28% του τότε εργατικού δυναμικού, ενώ το 2002 απασχολούνται στην Γεωργία 623.000 αγρότες που αποτελούν το 14% του εργατικού δυναμικού.
Το 1981 η συμμετοχή του πρωτογενή τομέα ( Γεωργία ) στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) ήταν 15% ενώ το 2001, η συμμετοχή αυτή έπεσε στο 5.5%. Τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα ότι από την ένταξη της Ελλάδα στην ΕΕ, ο αγροτικός τομέας της χώρας οδηγήθηκε σε πλήρες αδιέξοδο , αφού 350.000 αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν και εγκατέλειψαν την αγροτική δραστηριότητα.
Παραδοσιακές καλλιέργειες σταδιακά εξαφανίζονται , η αγροτική παραγωγή συρρικνώνεται και το έλλειμμα αυξάνει , με το φάσμα της εγκατάλειψης και της ερήμωσης να προβάλλει απειλητικό στην ύπαιθρο.
Για να δούμε όμως τι εικόνα εμφανίζει και η ντόπια βιομηχανία τα τελευταία 20 χρόνια. Το 1981 απασχολούνταν στην βιομηχανία – που αποτελεί την ατμομηχανή για την ανάπτυξη κάθε οικονομίας – 670.000 εργάτες το 19% του εργατικού δυναμικού ενώ το 2002 απασχολούνταν 540.000 εργάτες, το 12% του εργατικού δυναμικού. Η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ το 1981 ήταν 20% και το 2001 έπεσε στο 10,5%.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι όχι μόνο δεν κατάφερε η ελληνική οικονομία να απορροφήσει το ‘πλεονάζον δυναμικό’ του αγροτικού τομέα, αλλά αντιθέτως έχασε και 130.000 εργατικό προσωπικό μέσα σε αυτά τα χρόνια.
Επίσης η ανεργία από το 4% την χρονιά της ένταξης στην ΕΟΚ το 1981, ανέβηκε το 1987 στο 7,4% στο 10,27% το 95’ και στο 12% το 99’ ενώ σήμερα κινείτε σε παράλληλα επίπεδα.
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε μια σειρά ακόμα στοιχείων και μελετών που αποδεικνύουν την κατάσταση της οικονομίας και πως αυτή διαμορφώθηκε στα χρόνια που η Ελλάδα βρίσκεται δεμένη μέσα στον ασφυκτικό κλοιό της ΕΕ. Θεωρούμε όμως πως αυτά είναι αρκετά για να αποκαλυφθούν ξεκάθαρα οι βαριές συνέπειες που φορτώνεται στις πλάτες του το σύνολο του λαού. Να ξεκαθαρίσουμε στο σημείο αυτό, ότι παίρνοντας ως σημείο έναρξης το 1981, αυτό σε τίποτα δεν σημαίνει ότι θεωρούμε τα χρόνια πριν το έτος αυτό, χρόνια ρόδινα και οικονομικής ευμάρειας για τον λαό , απλά θέλουμε να αναδείξουμε τα αδιέξοδα και τις επιπτώσεις και πως αυτές οξύνθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Βέβαιο είναι ότι και στα επόμενα χρόνια που η Ελλάδα θα παραμένει εντός της ΕΕ το μέλλον των λαϊκών στρωμάτων θα φαντάζει όλο και πιο δυσοίωνο. Ήδη τα πρώτα δείγματα γραφής για το τι πρόκειται να συμβεί, τα είδαμε με τις κυβερνητικές εξαγγελίες και με μια σειρά αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε ΟΤΕ και τράπεζες , στην αύξηση του ΦΠΑ , στην διεύρυνση του ωραρίου στα εμπορικά μαγαζιά και στην κατάργηση του οκταώρου.
Μια πολιτική συμφωνία Κεφαλαίου-ΕΕ που οδηγεί στο κλείσιμο δεκάδων εργοστασίων, με τις χιλιάδες των ανέργων που βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας τον μισθό του κόπου και του ιδρώτα τους, μιας πολιτικής συνυφασμένης με την φτώχεια, την ανέχεια και την υποτέλεια. Τα εθνικά αδιέξοδα εντός της Ε.Ε.
Η ξενόδουλη στάση των εκπροσώπων της αστικής τάξης δηλώνει το παρών της και στα εθνικά ζητήματα που ταλανίζουν εδώ και χρόνια την χώρα. Οι δικηγόροι της ευρωδουλείας για χρόνια ολόκληρα παπαγάλιζαν την ιδέα ότι με την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, όλες οι εθνικές εκκρεμότητες θα έβρισκαν και μια δίκαιη λύση. Κάτι τέτοιο ποτέ δεν συνέβη, αντίθετα οι όποιες «λύσεις» επιχειρήθηκαν να δοθούν από μεριάς της ΕΕ, το λιγότερο είναι ότι ναρκοθετούσαν ακόμα περισσότερο τα ‘ εθνικά δίκαια ’ της χώρας μας.
Το Κυπριακό που αποτελεί ζήτημα εισβολής και κατοχής από την πλευρά της Τουρκίας, είχε σαν κατάληξη να προταθεί το διχοτομικό ιμπεριαλιστικό σχέδιο Ανάν, ως η ‘ μοναδική λύση ’ και τελικώς να απορριφθεί με το περήφανο όχι των Ελληνοκυπρίων, παρά τις συνεχείς απειλές και την πολιτική τρομοκρατία που άσκησαν αμερικάνοι και Ευρωπαίοι.
Από την άλλη οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις αντί να ‘αναβαθμιστούν’ όπως υποστηρίζανε τα διάφορα αστικά επιτελεία, οδηγούνται καθημερινά σε μια συνεχιζόμενη ένταση με τουρκικές παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου και με την θεσμοθετημένη αμφισβήτηση του Αιγαίου, όπως αυτό οριστικοποιήθηκε με την Σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι.Από την μια λοιπόν διχοτόμηση της Κύπρου και μετατροπή της σε προτεκτοράτο και από την άλλη πλήρη εξουσιοδότηση στις απαιτήσεις της Τουρκίας σχετικά με το Αιγαίο. Αυτές είναι οι ‘δίκαιες λύσεις’ που γνώρισε η Ελλάδα από την ΕΕ στα εθνικά θέματα. Και δεν είναι μόνο αυτά.
Η απόλυτη προσαρμογή-υποταγή στις απαιτήσεις της ΕΕ σχετικά με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία που οδήγησε στο κομμάτιασμα της χώρας, στην διάλυσή της και στη δημιουργία νέων κρατών-δορυφόρων είχε ως αποτέλεσμα να οδηγήσει στην διατάραξη των φιλικών σχέσεων με τους Σέρβους προς χάριν των αρπακτικών επιδιώξεων της ΕΕ. Φιλικές σχέσεις που κλονίζονται και με τα κράτη της Μ. Ανατολής, αφού η ελληνική αστική τάξη προτρέχει ως κράτος-οπερέτα να ευθυγραμμιστεί με την Ευρω – Αμερικανική πολιτική κατά της λεγόμενης ‘διεθνούς τρομοκρατίας’. . Απατηλά συνθήματα προσαρμογής στην Ε.Ε.
Η Ευρώπη Των Εργαζομένων.
Οι βασικοί υποστηρικτές της ΕΕ, είναι ως γνωστό στην χώρα μας τα δύο αστικά κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει όμως και ένα φάσμα της αριστεράς , με ‘πρωτοπόρο’ τον Συνασπισμό και δυνάμεις του Τροτσκιστικού χώρου, που ενώ αφήνουν την εντύπωση ότι αντιπαλεύουν τις πολιτικές της ΕΕ , με τα συνθήματα και την φρασεολογία που χρησιμοποιούνε, στην ουσία εξωραΐζουν τον αντιδραστικό της ρόλο. Βασικό σύνθημα αυτού του μέρους της αριστεράς είναι η ‘ Ευρώπη των εργαζομένων ’. Τι σημαίνει όμως στην πράξη κάτι τέτοιο. Αφήνει να εννοηθεί ότι είναι δυνατό μέσα σε μια ιμπεριαλιστική-καπιταλιστική ένωση να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Θέση που αντί να αποκαλύπτει τον πραγματικό ρόλο της ΕΕ , τον υποβιβάζει κάνοντας λόγο για έναν καπιταλισμό που μπορεί να έχει ανθρώπινο πρόσωπο. Αντί να κατευθύνουν τις εργατικές δυνάμεις στην λογική της ριζικής αντίθεσης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, καλλιεργούνε οππουρτουνισμούς και ψευτοθεωρίες περί ‘εσωτερικών μεταρρυθμίσεων προς όφελος των λαών ’.Από την άλλη το ΚΚΕ έχει κατά καιρούς διατυπώσει το γνωστό σύνθημα για ‘ Διάλυση της ΕΕ ’. Πέρα όμως από «επαναστατική» λογοκοπία και ‘αγωνιστική ανοησία’ δεν περιέχει τίποτα άλλο. Γιατί δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ‘διάλυση’ στην Ευρώπη της ανισόμετρης οικονομικής ανάπτυξης. Και ακριβώς επειδή υπάρχει διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλισμού σε κάθε χώρα, δεν μπορεί να υπάρξει ενιαίο σπάσιμο και ενιαία ανατροπή του καπιταλισμού.
Ευρώπη Των Εθνών.
Αυτό το σύνθημα προέρχεται από τον ακροδεξιό κορμό και αποτελεί θέση κομμάτων ακόμα και εκτός Ελλάδας.Η ‘Ευρώπη των εθνών’ κινείτε μέσα στον άξονα των σχέσεων της ΕΕ με το κάθε κράτος. Η λεγόμενη ‘ολοκλήρωση της ΕΕ’ σε πολιτικό επίπεδο αναμφίβολα και υπονομεύει εθνική αυτοτέλεια κάθε Ευρωπαϊκού κράτους. Τα κράτη αυτά εκχωρούνε κυριαρχικά δικαιώματα στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών. Αυτός είναι ο κανόνας σε συνασπισμούς αυτού του είδους. Όλα τα άλλα περί «ισότιμης σχέσης» των εθνών-κρατών στην ΕΕ, έχουν οριστικά χρεοκοπήσει. Όσο μια χώρα όπως η Ελλάδα παραμένει σε ένα τέτοιο συνασπισμό, το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας θα παραμένει ανέφικτο. Κάθε λόγος για ‘ Ευρώπη των Εθνών ’ εντός της ΕΕ, είναι απατηλός και αποπροσανατολιστικός. Το σύνθημα αυτό και όσοι το επικαλούνται φαίνεται να αγνοούν την σημερινή πραγματικότητα, τις καπιταλιστικές νομοτέλειες – εξάλλου οι ακροδεξιοί είναι φύση και θέση ουρά της αστικής τάξης – και κατά ανάλογο τρόπο με αυτόν της οππουρτουνιστικής αριστεράς ζητάνε ‘μεταρρύθμιση της ΕΕ προς ανεξαρτησία των εθνών’.
Η θέση μας : Έξω η Ελλάδα από την Ε.Ε.
Κατά την γνώμη μας, οι τεράστιες επιπτώσεις που είχε η ένταξη και παραμονή της χώρας της Ελλάδας στην ΕΕ, επιπτώσεις που ολοένα και οξύνονται πάνω στον λαό και την χώρα, θα βρούνε πραγματική λύση όχι με τις «αριστερές» (ΣΥΝ) και δεξιές (ακροδεξιές ) θεωρίες περί μεταρρύθμισης, μα με την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ.
Στα κελεύσματα της αμερικανοδουλείας και ευρωδουλείας από πλουτοκρατική ελίτ, εμείς παλεύουμε για το σπάσιμο της διπλής κυριαρχίας ιμπεριαλισμού - κεφαλαίου. Μόνο με την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τους υπόλοιπους ληστρικούς οργανισμούς και την ανατροπή-αφοπλισμό της εγχώριας αστικής τάξης μπορεί να γίνει πραγματικότητα η Εθνική Ανεξαρτησία και ο κοινωνικός μετασχηματισμός για τον Σοσιαλισμό.
Το να αναδεικνύουμε τα εθνικά αδιέξοδα και τις κοινωνικές ανισότητες είναι και αυτό τεράστιο ζήτημα και αναγκαία προϋπόθεση από την πλευρά μας. Προϋπόθεση αναγκαία για την σωστή πολιτική πάλη των Εθνικοσοσιαλιστών, όπως αυτή διαμορφώνεται στις σημερινές συνθήκες. Το ‘ Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ’ συμπυκνώνει το λαϊκό αίτημα για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση, σε κατεύθυνση πραγματικά αριστερή-επαναστατική, εκφράζοντας και τον πολιτικό αγώνα των Εθνικοσοσιαλιστών για το σήμερα και το Αύριο του τόπου και του λαού μας.
Η άγνωστη συνέντευξη του Χασάν Νασράλα.
Από το Μαρόκο ως την Ινδονησία , τόσο για τους σιίτες όσο και τους σουνίτες, ο Χασάν Νασράλα, ο ηγέτης της Χεζμπολλάχ, έχει γίνει πλέον το σύμβολο της αντίστασης των μουσουλμάνων ενάντια στο εβραϊκό κράτος. "Αλλάχ, Αλλάχ, δώσε τη νίκη στον Χασάν Νασράλα", "Νασράλα πολυαγαπημένε, κατέστρεψε το Τελ Αβίβ" ... είναι μερικά από τα συνθήματα που κυριαρχούν στις διαδηλώσεις υπέρ της Χεζμπολλάχ σε όλον τον ισλαμικό κόσμο, από το Μαρόκο, ως το Κουβέιτ ,την Ιορδανία και την Αίγυπτο. Στον ίδιο τον Λίβανο ,αν και είναι πολλοί εκείνοι που κατηγορούν τον Νασράλα ότι έσυρε τη χώρα στον πόλεμο με το Ισραήλ που ουδείς επιθυμούσε, η δημοτικότητα του ηγέτη της Χεζμπολλάχ είναι στα ύψη."Δεν υπάρχει άλλος από τον Νασράλα που να νοιάζεται για εμάς" λέει ο Αλι Ρουμέιτι , που είδε όλη την οικογένειά του να εξοντώνεται στη διάρκεια των ισραηλινών αεροπορικών βομβαρδισμών στη νότια Βηρυτό. Ο Χασάν Νασράλα είχε ήδη αποκτήσει άλλωστε πολλούς οπαδούς στον αραβικό κόσμο καθώς θεωρήθηκε ως ο πρωτεργάτης του αγώνα που οδήγησε στην αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από το νότιο Λίβανο τον Μάιο του 2000 , μετά από 22 χρόνια κατοχής. Οι οπαδοί του Νασράλα βρίσκουν μάλιστα πολλούς τρόπους για να εκφράσουν τον θαυμασμό τους στον ηγέτη της Χεζμπολλάχ. Σε ένα κοριτσάκι που γεννήθηκε στη Δαμασκό πριν από δύο εβδομάδες μετά τη φυγή της μητέρας του από τον Λίβανο,δόθηκε το όνομα "Αλ Ουάντ αλ Σαντέκ" (Τηρηθείσα υπόσχεσή) , από την κωδική ονομασία που είχε δώσει ο Νασράλα στις επιχειρήσεις της Χεζμπολλάχ μετά τη σύλληψη στις 12 Ιουλίου δύο ισραηλινών στρατιωτών στη μεθόριο-μια σύλληψη που έδωσε το έναυσμα στην ισραηλινή εισβολή. "Ηθελα να της δώσω το όνομα αυτό επειδή ο σείχης Χασάν πέτυχε να νικήσει το Ισραήλ", δήλωσε η μητέρα στο Γαλλικό Πρακτορείο. Στη Μαυριτανία, σε πολλά μικρά παιδιά έχει δοθεί το όνομα του Νασράλα και η φωτογραφία του μοιράζεται κατά εκατοντάδες, όπως γράφουν οι τοπικές εφημερίδες. Μεγάλη είναι η δημοτικότητα του Νασράλα και στο Αφγανιστάν,όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι σουνίτες , ενώ στο Μπαγκλαντές , δόθηκε το όνομα "Χεζμπολλάχ" σε μια νέα γέφυρα ενός ποταμού. "Ονομάσαμε τη γέφυρα Χεζμπολλάχ λόγω της αγάπης μας για την οργάνωση αυτή της λιβανικής αντίστασης" δήλωσε ο υφυπουργός Πληροφοριών του Μπαγκλαντές , Σαλαχουντίν Αχμεντ.
Αλλά και στις ευρωπαικές πόλεις αρχίζουν να πληθαίνουν οι εκδηλώσεις υποστήριξης του Νασράλα-που θεωρείται μάλιστα εκ των απογόνων του προφήτη Μωάμεθ-μεταξύ των νεαρών μουσουλμάνων. Στο Λονδίνο, νεαροί διαδηλωτές τραγουδούσαν "Νασράλα,κατλεστρεψε το Τελ Αβίβ" , ενώ στη Βιέννη παιδιά αράβων μεταναστών φωτογραφίζονται κρατώντας πορτρέτα του ηγέτη της Χεζμπολλάχ. Στην Ισπανία , ο ηγέτης της Ενωσης Ισλαμικών Κοινοτήτων,Ρίαϊ Τάταρι χαρακτήρισε τον Νασράλα "ηγέτη που αγωνίζεται για την ελευθερία της πατρίδας του" και στη Γερμανία κάνουν πλέον την εμφάνισή τους στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις πλακάτ που γράφουν : "Νασράλα σε ευχαριστούμε ". Αλλά και στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ,η δημοτικότητα του Νασράλα είναι πολύ υψηλή μεταξύ των Παλαιστινίων. " Οι άνθρωποι θαυμάζουν τον Νασράλα όπως θαύμαζαν τον Σαντάμ Χουσέιν γιατί χτύπησε το Ισραήλ"υποστηρίζει ο ιδιοκτητης ενός καταστήματος ρούχων." Οι Ισραηλινοί θα μιλούν για τις ρουκέτες του , γενιά με γενιά " λέει ένα τραγούδι ενός παλαιστινιακού συγκροτήματος, που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. "Εδώ και 40 χρόνια,οι Αραβες δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το Ισραήλ.Ο Νασράλα τα κατάφερε " λέει ο Μάγιεντ Αμπού Σμπέιχ , ιδιοκτήτης ενός καταστήματος υφασμάτων.
Αποσπάσματα από την συνέντευξη του Νασράλα :
Ποιές οι σχέσεις σας σήμερα με το Σοσιαλιστικό κίνημα;
Hasan Nasrallah: Το Σοσιαλιστικό Κίνημα, που για μεγάλο χρονικό διάστημα βρέθηκε μακριά από τους αγώνες που διεξαγόντουσαν σε όλο τον κόσμο, άρχισε επιτέλους να μας προσφέρει την ηθική του υποστήριξη για μια ακόμη φορά. Το πιό χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι ο Hugo Chavez, ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας. Όλα αυτά που δεν μπόρεσαν να κάνουν τα περισσότερα μουσουλμανικά κράτη έγιναν από τον Chavez, με την απόσυρση του πρεσβευτή της Βενεζουέλας από το Ισραήλ.Επιπλέον μας μετέφερε την υποστήριξή του για την αντίστασή μας. Αυτό ήταν για μας μια απέραντη πηγή ηθικής δύναμης.
Hasan Nasrallah: Χαιρετίζουμε τους ηγέτες και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Έχουν αντισταθεί ηρωικά στους αμερικανους ληστές και αποτελούν μια πηγή ηθικής δύναμης για μας. Καθοδηγούν τον αγώνα των καταπιεσμένων λαών. Πηγαίνετε και αναρωτηθείτε γυρίζοντας στους δρόμους μας..! Θα βεβαιωθείτε ότι οι άνθρωποί μας έχουν αγκαλιάσει τον Chavez και τον Ernesto Che Guevara. Σχεδόν σε κάθε σπίτι, θα συναντήσετε τις αφίσες του Che ή του Chavez. Αυτό που λέμε στους σοσιαλιστές φίλους μας που θέλουν να παλέψουν μαζί μας για αδελφοσύνη και ελευθερία είναι: Μην έλθετε καθόλου εάν πρόκειται να πείτε ότι "η θρησκεία είναι μια οπιούχος ουσία". Δεν συμφωνούμε με αυτήν την ανάλυση. Εδώ είναι η μεγαλύτερη απόδειξη αυτού, στους δρόμους μας, με τις εικόνες του Chavez , του Che ,του Sadr και του Khamenei η μία δίπλα στην άλλη. Οι ηγέτες αυτοί χαιρετίζουν τους ανθρώπους μας όλοι μαζί. Εφ' όσον σεβόμαστε τις πεποιθήσεις σας, και σέβεστε κι εσείς τις δικές μας, δεν υπάρχει καμία ιμπεριαλιστική δύναμη που να μη μπορούμε να τη νικήσουμε!
Aς επιστρέψουμε στις απειλές στην περιοχή, οι δυτικές κυβερνήσεις εντείνουν την πίεσή τους στη Δαμασκό και την Τεχεράνη, για τις οποίες προτείνουν μια "αλλαγή του καθεστώτος." Μερικές πηγές είναι της άποψης ότι η επίθεση στο Λίβανο θα στραφεί κατά της Συρίας. Κατά τη γνώμη σας, είναι πιθανός ένας περιφερειακός πόλεμος;
Hasan Nasrallah: Τα κέντρα της ιμπεριαλιστικής εξουσίας θέλουν να συνεργαστεί με αυτούς τους όλη η περιοχή μας συνολικά. Περιμένουν να γονατίσουμε μπροστά τους. Η Συρία, το Ιράν και Hezbollah αντιτάσσονται σ’ αυτό. Η προβοκάτσια τους σχετικά με τον πρώην λιβανέζο πρωθυπουργό Rafik Hariri και οι προσπάθειες να εξασφαλιστεί η απόσυρση του συριακού στρατού από το Λίβανο και -- πηγαίνοντας ακόμα πιο πέρα -- η επιθυμία τους να επιτεθούν τόσο αδίστακτα στην Τεχεράνη και τη Δαμασκό πηγάζουν όλες από αυτή την αιτία. Η Συρία, με το Ιράν και η Hezbollah θα αντισταθούν βεβαίως σε αυτό. Θα αντισταθούμε για τη μητέρα πατρίδα και την ελευθερία μας. Θα αντισταθούμε στη διαταγή να γονατίσουμε μπροστά στα πόδια τους. Οι ιμπεριαλιστές της δύσης επιδιώκουν να κάνουν το Λίβανο και την περιοχή μας ένα δεύτερο Κόσοβο. Επιδιώκουν να διασπάσουν τις γραμμές μας. Αλλά τους έχουμε χαλάσει τα σχέδια. Στους δρόμους μας, όλος ο Λίβανος,Χριστιανοί, Σουνίτες και Σιίτες, κρατάνε τις σημαίες της Χετζμπολάχ. Θα το πω ξανά, «ο μονοπολικός κόσμος» είναι πια παρελθόν. Υπάρχουμε εμείς, υπάρχει το Ιράν, υπάρχει η Συρία, υπάρχει η Βενεζουέλα, η Κούβα και βόρεια Κορέα. Υπάρχουν οι λαοί της Παλαιστίνης, του Ιράκ και του Αφγανιστάν που αντιστέκονται! Εφ' όσον υπάρχει ιμπεριαλισμός και Κατοχή, αυτοί οι άνθρωποι θα συνεχίσουν. Μπορούν να ξεχάσουν την ειρήνη. Εάν θέλουν την ειρήνη, πρέπει τώρα να σεβαστούν την ελευθερία των λαών και πρέπει να απομακρύνουν τους συνεργάτες τους. Με τη βοήθεια του Θεού, η νίκη θα είναι δική μας. Δεν πρόκειται να τους αφήσουμε να μετατρέψουν τη χώρα και την περιοχή μας σε ένα Κόσοβο. Τώρα οι λαοί μας είναι ενημερωμένοι για τα πάντα και δεν θα παίξουν στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια. Δεν θα τους επιτρέψουμε σε καμιά περίπτωση να επιτεθούν στο Ιράν ή τη Συρία. Θα αγωνιστούμε για την ελευθερία μας ως την τελευταία σταγόνα του αίματός μας. Ας μην αμφιβάλει κανείς γι’ αυτό. Υποστηρίζουν ότι το Ιράν έχει πυρηνικά όπλα στη διάθεσή του. Αντίθετα, τα περισσότερα από τα πυρηνικά όπλα βρίσκονται στα χέρια του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Επιπλέον, τα πυρηνικά όπλα δεν είναι παρά δικαιολογίες που προβάλλονται προκειμένου να δημιουργήσουν καθεστώτα συνεργασίας στην περιοχή.
Κατηγορούν τη Hezbollah ότι κατευθύνεται από την Τεχεράνη. Ποιες είναι οι απόψεις σας σχετικά με αυτό το ζήτημα;
Hasan Nasrallah: Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Είμαστε ανεξάρτητη λιβανέζικη οργάνωση. Δεν παίρνουμε εντολές από κανένα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται να διαμορφώσουμε συμμαχίες. Είμαστε στην πλευρά του Ιράν και της Συρίας. Είναι αδέλφια μας. Θα αντισταθούμε σε οποιαδήποτε επίθεση κατά της Τεχεράνης και της Δαμασκού ως την τελευταία σταγόνα του αίματός μας ακριβώς όπως κάνουμε στο Λίβανο. Υποστηρίζουμε τη παγκόσμια αντίσταση ενάντια στη παγκόσμια τρομοκρατία της αυτοκρατορίας.
Υπάρχει οποιοδήποτε άλλο θέμα που θέλετε να θίξετε;
Hasan Nasrallah: Η ειρήνη δεν μπορεί να είναι μονομερής. Εφ' όσον υπάρχει ιμπεριαλισμός στον κόσμο, μια μόνιμη ειρήνη είναι αδύνατη. Αυτός ο πόλεμος δεν θα τερματιστεί εφ' όσον υπάρχει Κατοχή στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη.
-wzor.jpg)
