του Blitzkrieg.
Θαρρώ πως απευθύνομαι στην σιδηρά νεολαία της Ελλάδος, στην νεολαία εκείνη η οποία έχει σβήσει από μέσα της κάθε οίκτο για τον σύγχρονο κόσμο.
Οι σειρήνες ήσαν πολλές, οι γοργόνες επίσης ισόποσες, οι πειρασμοί έναντι μιας εύκολης ζωής εν μέσω απολαύσεων και πάσης φύσεως απολαβών ήσαν εξίσου ελκυστικές. Οι φυγόκεντρες δυνάμεις ήσαν εν πάση περιπτώσει ισχυρότερες έκαστης κεντρομόλου δυνάμεως, η οποία θαρρώ πως θα ηδύνατο να συγκεντρώσει τον πεφωτισμένο ιδεολογικό πυρήνα πέριξ του ικανού και ενάρετου ηγέτου, ούτως ώστε να επέφερον τα ανάλογα αποτελέσματα στον στίβο του διεξαγόμενου πολιτικού αγώνος.
Η αγωνιστική διάθεσις της ακμαίας νεολαίας ήτο σε κάθε περίπτωση λίαν ζωηρός, γεγονός το οποίον συνηγόρησεν εις οίτινα περίπτωση εχρειάσθη. Υπό τον όρον «ακμαία» όμως τι εννοούμε. Μια νεολαία, όταν εν προκειμένω ομιλούμε περί την εθνικιστική σοσιαλιστική αγωνιστική της, διαθέτει το αναγκαίο ψυχικόν σθένος, την απορρέουσα δύναμη εκ της νεότητος, την εκπορευόμενη τόλμη να καταφέρει πολλάκις το αδύνατον, όπως οφείλει επίσης να διαθέτει την ιδεολογική καθαρότητα και να διακρίνει το θαμπό από το αστραφτερό.
Δράττοντας τη ευκαιρία, θα αγνοήσω επιδεικτικά κάθε κομματική νεολαία, η οποία αποτελεί και τον ουραγό των κομματικών επιτελείων που λυμαίνονται τα έδρανα του κοινοβουλευτικού πορνείου.
Σαφώς και θα ξεχωρίσω με μιας από κάθε ισοπεδωτική διάθεση και κριτική που τυχόν θα προκαλέσουν οι σκέψεις αυτές στον καθένα, τον οποιονδήποτε και σε οποιοδήποτε στρατόπεδο εντάσσεται έστω και εσφαλμένα. Ο λόγος για αυτό, εναπόκειται σε αυτήν ακριβώς την πνευματική διάθεση με την οποία συντάσσεται ο γράφων, εφόσον το παρόν αποτελεί ένα κάλεσμα επαναστατικό, ένα κάλεσμα σε εθνικοσοσιαλιστική αγωνιστική εγρήγορση και επομένως για αγώνα μέχρις εσχάτων.
Σε σένα λοιπόν απευθύνομαι Σύντροφε και Συντρόφισσα νέε και νέα, από όπου κι αν κρατούν οι καταβολές σου, από όπου κι αν εφορμάς για να αγωνιστείς.
Εσένα επιχειρώ να βγάλω από τον βούρκο της πολιτικής λογικής του ερμαφρόδιτου και ψευδεπίγραφου πολιτικάντικου καιροσκοπισμού.
Απευθύνομαι σε σένα νέε και νέα, σε εσάς οι οποίοι είστε πλέριοι και γεμάτοι ιδανικά, σε εσάς που αποσκοπείτε σε ένα μεγάλο έργο, το οποίο εν προκειμένω αφορά την μεγάλη ιδέα της πατρίδος.
Θαρρώ πως είναι εξίσου σημαντική τόσο η διαφύλαξη των κεκτημένων αυτής εν ονόματι των ιερών και οσίων των προγόνων μας, όσο και η διάσωση της τιμής της έστω κι αν πρόκειται να δούμε αυτήν να γίνεται συντρίμμια ενώπιον μας. Εσύ νέε και νέα, τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις ;
Σου θέτω το εν λόγω βασανιστικό ερώτημα, το οποίο διαπιστούται πως ουδέποτε σου έθεσαν αι κάλπικαι ηγεσίαι των πολιτικών σχηματισμών εντός των οποίων γίνεσαι άθελα σου η εύκολη λεία προς τέρψιν των πονηρών και διεφθαρμένων ποιμένων.
Οι μαγαζάτορες, διότι έτσι τους αξίζει να αποκαλούνται από όλους εμάς οι οποίοι δεν ανήκομεν σε μαντριά δημιουργηθέντα από όλους αυτούς για όλους εμάς, μας χρησιμοποιούν.
Ξέρω και το άλλο συναγωνιστή συναγωνίστρια ή όπως αλλιώς νιώθεις οικεία να σε αποκαλέσω. Όλα αυτά τα μαγαζιά ονείρων και ιδεών, δημιουργήθησαν χωρίς να σε ρωτήσουν, χωρίς να με ρωτήσουν, χωρίς να μας ρωτήσουν. Θες να μάθεις και τον ουσιαστικότερο λόγο για τον οποίο ορθώθηκαν σαν αόρατα τείχη εμπρός σου; Θα φανώ τίμιος απέναντι σου και θα σου πω σταράτες κουβέντες.
Απευθυνόμενος σε σένα, αναμετρώμαι ταυτόχρονα με τον εαυτό μου. Βρίσκομαι αντιμέτωπος με την αλήθεια που προβάλει καθώς στέκομαι σαστισμένος στον καθρέπτη, προσπαθώντας να αποβάλω κάθε παραμορφωτική εικόνα και επιχειρώντας να σπάσω το είδωλο που μου δημιουργήθηκε μέσα από την γοητεία της κοσμοθέασης του ψευτοειδώλου μου. Ξέρεις, αυτή η σύγκρουση με τον εαυτό μου, με κάνει καλύτερο. Με κάνει σοφότερο, με κάνει να μη φοβάμαι τίποτα.
Γνωρίζεις όμως την αληθινή αιτία ;
Μα, διότι μου αποβάλει τις ψευδαισθήσεις που έτρεφα τόσο καιρό για την επίπλαστη πραγματικότητα που ζούσα, ενόσω εγώ ως αληθινή και δρώσα οντότητα απουσίαζα από αυτόν τον ψεύτικο κόσμο. Αγωνιζόμουν χωρίς να είμαι πραγματικά εγώ. Θεωρούσα πως συμμετείχα σε μια πάλη, ενόσω οι δυνάμεις μου εξαντλούνταν σε έναν πόλεμο εντυπώσεων σε ένα θέατρο στημένο από το ίδιο το σύστημα.
Έπρεπε να ανακτήσω το χαμένο μου Εγώ. Αυτό το Εγώ, τόσο σημαντικό στον προσωπικό σου πόλεμο, την ίδια ώρα ήτο τόσο ασήμαντο για τους στυγνούς εκμεταλλευτές της νεανικής αθωότητας, της υφαρπαγής κάθε νεανικού ονείρου για έναν πιο δίκαιο κόσμο.
Εσύ, η μονάδα, ο έμβιος φορεύς κάθε ανατρεπτικής δύναμης, ο απλούς στρατιώτης της ιδέας της πατρίδος, οφείλεις να αναρωτηθείς για τον ρόλο των εγκατεστημένων ψυχικά αλλοδαπών στην πραγματική γειτονιά της ψυχής σου !
Ξένοι προς την ελληνική ψυχή σου, ξένοι ως προς το ελληνικό κοινωνικό γίγνεσθαι εγκατέστησαν μέσα στην ίδια σου την πατρίδα μαγαζιά εκτόνωσης της δραστηριότητας σου.
Ξένοι σε διοικούν, ακόμα πιο ξένοι και ως προς την ίδια την ιδέα, την ιδέα που λάτρεψες και πίστεψες πως για εκείνη θυσιάζεσαι. Την ιδέα για την οποία θυσιάσθηκαν τόσοι και τόσοι, τόσοι σημαντικοί και σημαντικές Άνδρες και Γυναίκες στον σύγχρονο κόσμο. Όλοι εκείνοι και εκείνες, οι έχοντες αίσθημα τιμής και αφοσίωσης σε θωρούν τώρα υπαινικτικά. Προς τα που βαδίζεις άραγε; Θωρούν τον δρόμο σου, θωρούν την ματιά σου, την σμιλεμένη σκιά σου!
Εσύ δεν δύνασαι να τους παρατηρήσεις δια γυμνού οφθαλμού, καθότι είναι σκιές που σε διαπερνούν, είναι η νοερή πνοή της φυλής. Σε επιτηρούν με στοργική φροντίδα, με ευλαβική προσήλωση, με καρτερία που προσήκει σε ενάρετους και καθαγιασμένους ασκητές.
Όλοι εμείς, οι δίκαιοι όπως θα αποκρίνετο έκαστος έχων τέτοιο αίσθημα ευθύνης απέναντι σου, σε εγκαλούμε σε μαχητική ανάταξη και συναγερμό, σε φλογερό και πυρφόρο ανάκρουσμα πολεμικής εγρήγορσης.
Εμείς, οι κατέχοντες την χρήσιμη γνώση, την γνώση που προέκυψε από την βιωματική εμπειρία, σε καλούμε να αναλογισθείς τα πεπραγμένα του συστήματος, όπως και την μαχητικότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε το σύστημα επί το σύνολον του.
Σου θέτω, εν ονόματι των λοιπών ψυχών και πνευμάτων παρακολουθούν στωικά την επαύριον της πατρίδος, ακόμα ένα δίλημμα.
Θα εγκαταλείψεις το πνευματικό σαπιοκάραβο όσο δυνατόν νωρίτερα ή θα βυθιστείς και πνευματικά μαζί του εις τον βυθό;
Σε θέτω ενώπιον των ευθυνών σου. Αντιλαμβάνομαι την σύγκρουση που επικρατεί μέσα σου την παρούσα στιγμή. Από την μια βλέπεις την πατρίδα σου να γίνεται κουρέλι και αισθάνεσαι ένα εσώτερο βάρος να σε τραβάει στην άβυσσο των τύψεων. Από την άλλη όμως, αισθάνεσαι την αλήθεια να σε καλεί να μεταμορφωθείς σε αυτό που μέσα σου πάντοτε υπήρξες. Ένας ταπεινός και πιστός στρατιώτης της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδέας.
Πρόσεξε την ειδοποιό διαφορά.
Ήσουν και θα είσαι πάντοτε, ένας απλός στρατιώτης της ιδέας. Τα παράσημα των βαθμοφόρων του συστήματος δεν θα ήτο ποτέ δυνατόν να αναπληρώσουν την απολεσθείσα περηφάνια που κάθε τόσο εδέχετο την καταισχύνη έκαστη φορά που μέσα σου απευχόσουν να λαβωθεί η ίδια σου η πατρίδα.
Υπό το βάρος της συνείδησης, αισθάνθηκες πολλάκις να υποχωρείς ενώπιον των ιδεολογικών επιταγών σου και να φέρεις βαρέως την συνυπευθυνότητα για τα διαπραχθέντα ιδεολογικά εγκλήματα.
Πως αντέδρασες σε αυτά ;
Στάθηκες συνένοχος ;
Σύντροφε και Συντρόφισσα νέε και νέα, εσύ που δεν μετράς με οικονομικούς όσο και με όρους κοινωνικής καταξίωσης έναν κόσμο που καταρρέει, σε μια πατρίδα που σφαδάζει από τα αμέτρητα χτυπήματα που δέχεται καθημερινά, σε σένα θα ομολογήσω την πιο απόκρυφη σκέψη μου. Μας κυβερνούν προδότες και δειλοί. Μας στοίβαξαν στα πολύχρωμα πολιτικάντικα μαγαζιά τους κιοτήδες και ανίκανοι. Μας πούλησαν αέρα και μεταξωτές κορδέλες. Μας ξεγέλασαν.
Έπαιξαν μαζί μας σε ένα καλοστημένο θέατρο σκιών. Μας ταπείνωσαν, μας άδειασαν, μας υποσχέθηκαν αγώνες και το μόνο που γνωρίσαμε ήτο η διόγκωση της απάθειας και ο συμβιβασμός. Μας πούλησαν την πραμάτεια τους σε τιμή ευκαιρίας. Εμπορεύτηκαν κάθε αγνή και επαναστατική μας ουτοπία.
Εκδικηθήκαμε για αυτό;
Η εκδίκηση είναι η δικαίωση των αγώνων. Η εκδίκηση αποτίει φόρο τιμής στους αγωνισθέντες υπέρ του έθνους.
Η εκδίκηση απαντάται στα πλέον αταβιστικά ένστικτα του ανθρώπου. Διατήρησε την ζωτικότητά σου. Η επανάσταση είναι μια υπόθεση εκδίκησης και δικαίωσης στο όνομα όσων υπέφερον από τους δυνάστες.
Η επανάσταση είναι δίκαιη, διότι ανήκει στους δίκαιους και ξεσπάει από τους δίκαιους. Ξέρεις κάτι τελευταίο; Εσύ πάντοτε ανήκεις στους δίκαιους. Σε κάθε εποχή. Ξέρεις γιατί; Διότι, ο επαναστάτης γεννιέται δίκαιος, δεν γίνεται και δεν διδάσκεται παραπλανητικά να συμπεριφέρεται ως νομιμόφρων.
Φτύσε στο μέτωπο τα παραμάγαζα της προστυχιάς και της εκτόνωσης της επαναστατικής δραστηριότητας. Φτύσε τους λακέδες της πολιτικής και τους εραστές του κοινοβουλευτισμού και των δημοσκοπήσεων.
Σκέψου και δράσε για Πατρίδα και Σοσιαλισμό. Το σύστημα τους δεν αξίζει παρά τον πλήρη καταποντισμό του. Γίνε το λιθαράκι στο τείχος που θα υψώσουμε στον άρρωστο κόσμο τους. Η στράτευση σου με τις δυνάμεις της επαναστατικής ανατροπής είναι μονόδρομος.
Μην εντάσσεσαι σε μαγαζιά, συστρατεύσου με αγνούς ιδεολόγους και κάνε το σύστημα να χάσει κάθε χρήσιμο στήριγμα για εκείνο. Πάψε να είσαι εν αγνοία σου ο στυλοβάτης ενός σάπιου κρατικοδίαιτου κορμού.
Γίνε ο κυματοθραύστης της εκμετάλλευσης των συντρόφων σου.
Γίνε η θαλασσοταραχή σε έναν κόσμο νηνεμίας.
Γίνε η φλόγα στην κοινωνική ξεραΐλα.
Γίνε ο ποταμός που θα σαρώσει το έλος. Γίνε ο δρόμος!
Κέρδισε την μέγιστη δυνατή ανεξαρτησία κινήσεων!
Αμφισβήτησε έμπρακτα τα παρακρατικά πτωχοκομεία είτε πρόκειται για κατεστημένα ή ακόμα και για πολυδιαφημισμένα αυτόνομα, ημιαυτόνομα ή υπεραυτόνομα ψηφοδέλτια ή μαγαζιά και γίνε μόνος κύριος του εαυτού σου.
Μην δίνεις το προνόμιο σε κανέναν εκμεταλλευτή σου !
Μην δίνεις την ευκαιρία στους διώκτες σου!
Η επανάσταση εξαρτάται από εσένα, ο οποίος είσαι το έμψυχο υποκείμενο της ζώσας ιδεολογίας. Μάθε να αμφισβητείς γρηγορότερα από όσο μπορείς να αποδεικνύεις. Μπροστά σε κάθε τείχος να μπορείς να υπερπηδάς και να είσαι αεικίνητος. Να μπορείς να ο ρυθμιστής των καταστάσεων και όχι ο υφιστάμενος την βία που απορρέει από τις ορέξεις του κράτους.
Η επανάσταση είναι σαν τον άνεμο. Εκμεταλλεύσου την ταχύτητα του ανέμου, την ορμή του αλόγου και γίνε ο πύρινος εκτροπέας του παραλόγου. Μάθε να ιππεύεις την τίγρη σύμφωνα με τον Μαύρο Βαρόνο. Μην στέκεσαι πουθενά και γίνε η φωνή του δρόμου.
Θες να ακούσεις κι άλλα ;
Θα σε απογοητεύσω. Στάθηκα για λίγα μόλις λεπτά η φωνή μου μιλάει μέσα σου. Μια φωνή που εκπηγάζει από τα εσώτερα βάθη της ψυχής σου και σε οδηγεί στις σωστές σκέψεις. Αυτή η φωνή σου λέει ένα μονάχα.
Μην κοιτάς πόσο ψηλά βρίσκεται η βουνοκορφή καθώς θα ανεβαίνεις τον δρόμο σου. Ανέβα και μην το σκέφτεσαι πολύ.
Σκέψου κινηματικά ελεύθερα εθνικιστικά σοσιαλιστικά !