Βερολίνο 1945: Βουδιστές μοναχοί υπερασπίζονται τον Εθνικοσοσιαλισμό «Οι άνθρωποι με τα πράσινα γάντια»

Έρευνα - επιμέλεια κειμένου: Wolverine

Εισαγωγικό σημείωμα:

Κατά την διάρκεια του 2^ου Μεγάλου Πολέμου Θιβετιανοί μοναχοί πολέμησαν στο πλευρό των δυνάμεων του «Άξονα» επιβεβαιώνοντας στην πράξη την στενή σχέση μεταξύ Βουδισμού και Εθνικοσοσιαλισμού. Μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας που αξίζει να ερευνήσουμε εις βάθος στο άμεσο μέλλον. 

Πληροφορίες που προέρχονται από τα ιστορικά αρχεία κάνουν λόγο για εκατοντάδες νεκρούς ασιατικής καταγωγής  - κάποιοι μιλούν για 300 μαχητές - ντυμένους με γερμανικές στολές να κείτονται στα ερείπια του Βερολίνου. Πολλοί από αυτούς είχαν προτιμήσει την τελετουργική αυτοκτονία αμέσως μόλις έφτασαν στο τέλος τα αποθέματα των πολεμοφοδίων που είχαν στην κατοχή τους. 

Διακρίθηκαν για την μαχητική τους ικανότητα, κυρίως στο ανατολικό μέτωπο κατά την περίοδο των πολικών θερμοκρασιών ενώ απέναντι στον μισητό εχθρό ουδέποτε δέχτηκαν να παραδοθούν. Υπήρξαν άριστοι ιππείς και συμμετείχαν σε μονάδες ιππικού των Κοζάκων που στήριξαν με μεγάλες δυνάμεις τις Εθνικοσοσιαλιστικές στρατιές.

«...Το πρωινό της 25^ης  Απριλίου του 1945, μία ομάδα στρατιωτών των Συμμάχων, προσπαθώντας να ανοίξει δρόμο ανάμεσα στα ερείπια του κατεστραμμένου από τον πόλεμο Βερολίνου, ανακάλυψε ίσως το πιο παράδοξο φαινόμενο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Ενώ ήδη έληγε η σύρραξη που θύμιζε το λυκόφως των θεών τού Τρίτου Ράιχ και κρατούσε εδώ και έξι ολόκληρα χρόνια, ορισμένες εστίες αντίστασης των Γερμανών εξακολουθούσαν να πολεμούν. Ιδίως οι νεαροί της γερμανικής νεολαίας προσπαθούσαν να κρατήσουν με νύχια και με δόντια και να σώσουν το "χιλιετές Ράιχ" τού Αδόλφου Χίτλερ.

Οι στρατιώτες που αποτελούσαν τη συμμαχική ομάδα μετακινήθηκαν προσεκτικά σε ένα ερειπωμένο κτίριο στην Lothringer strasse, εκεί ακριβώς που δημιουργούσε γωνία με την Prenzlauer strasse. Στο κτίριο αυτό  - κάτι που φυσικά οι συμμαχικοί στρατιώτες δεν ήξεραν  -  ήταν το Νο 54, όπου στεγάζονταν μέχρι χθες τα κεντρικά γραφεία της Hitler - Jugend Reichsjugend Fuhrung (της νεολαίας), και ήταν εντελώς ερειπωμένο και επικίνδυνο από τις πτώσεις των τοίχων μετά τον ανηλεή βομβαρδισμό. 

Άρχισαν να ψάχνουν για ίχνη ζωής στα διπλανά χαλάσματα, που ανήκαν στο ίδιο κτίριο. Είχαν πλέον εμπιστοσύνη στα ακονισμένα από τον πόλεμο ένστικτα τους που τους οδηγούσαν μακριά από τις παγίδες των ερειπίων. Ήταν τόσο μεγάλη η καταστροφή από τους βομβαρδισμούς, ώστε δεν μπορούσες να καταλάβεις πού άρχιζαν και πού τελείωναν οι δρόμοι. Δεν μπορούσαν να ξέρουν ούτε καν πού βρίσκονταν, εκτός ίσως από το ότι προχωρούσαν κάπου στο ανατολικό τμήμα του Βερολίνου, όχι και τόσο μακριά από την Unter den Linden, την κεντρική λεωφόρο. 

Ήταν ακριβώς στη μέση των τοίχων που βρήκαν, ανάμεσα σε πόρτες κατεστραμμένες και πεσμένες και κάποιες σκάλες που κατέβαιναν προς τα κάτω. Αποφάσισαν να "εξερευνήσουν" και αυτή την "τρύπα". Δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο -γιατί είχαν πικρή πείρα - κάποια "φωλιά" πολυβόλων ν' αρχίσει να βάλλει εναντίον τους όταν θα άρχιζαν να απομακρύνονται. 

Η σκάλα είχε ακόμη το χαλί που την κάλυπτε πριν από τους βομβαρδισμούς και το οποίο πρέπει να είχε πάνω από 100 μέτρα μήκος. Σιγά - σιγά και με προσοχή βρέθηκαν σε ένα εκπληκτικό βάθος, όπου δεν είχε φθάσει η καταστροφή. Σε μία κυκλική αίθουσα με τοίχους από γρανίτη, που είχε την εμφάνιση μαυσωλείου, έκαναν την ανακάλυψη τους: 

Βρήκαν τα πτώματα έξι ανδρών που ήταν ξαπλωμένοι σε κύκλο. Στο κέντρο τουκύκλου βρισκόταν άλλο ένα πτώμα ξαπλωμένο ανάσκελα, με τα χέρια του σφικτά πλεγμένα το ένα με το άλλο σαν σε στάση προσευχής. Με την πρώτη ματιά, τα πτώματα δεν διέφεραν από όλα τα άλλα με τα οποία ήταν γεμάτο τότε το Βερολίνο, μια - κυριολεκτικά - πόλη θανάτου...

Κοιτάζοντας τα όμως από πιο κοντά, ήταν πολύ διαφορετικά. Αν και τα πτώματα φορούσαν φθαρμένες γερμανικές στολές στρατιωτών, τα πρόσωπα τους είχαν ανατολικά χαρακτηριστικά. Θα πρέπει να ήταν από το Θιβέτ - όπως είπε και ένας νεαρός Ρώσος στρατιώτης που καταγόταν από μία περιοχή κοντά στα σύνορα με τη Μογγολία. Ο ίδιος νεαρός πρόσεξε μάλιστα ότι ο νεκρός στο κέντρο του κύκλου φορούσε ένα ζευγάρι γάντια καμωμένα από ένα ύφασμα λαμπερού πράσινου χρώματος.

Αλλά τι θα μπορούσαν να κάνουν αυτοί οι Θιβετιανοί, χιλιάδες μίλια μακριά από τον τόπο τους, στη μέση μίας μάχης και ενός πολέμου, στον οποίο η χώρα τους ούτε καν λάμβανε μέρος; 

Αν και ένα ξαφνικό μπαράζ πυροβολισμών απορρόφησε την προσοχή τους, εντούτοις κανένας από την ομάδα των στρατιωτών δεν αμφέβαλε ότι μόλις προ ολίγου είχαν συναντήσει κάτι το εντελώς περίεργο. Γιατί εκτός από τη εμφάνιση και τα χαρακτηριστικά τους, ήταν φανερό ότι δεν είχαν πεθάνει στη μάχη, αλλά είχαν πάρει μέρος σε μία τελετουργική αυτοκτονία, ίσως κατ' επιταγήν τού μυστηριώδους ανθρώπου με τα πράσινα γάντια.

Πριν οι Ρώσοι ενωθούν με τους άλλους Συμμάχους που είχαν επελάσει από δυτικά - με αποτέλεσμα να τελειώσουν όλα για τη μαρτυρική πόλη που έπεσε στις 2 Μαΐου - τα σώματα και άλλων Θιβετιανών - περίπου χίλια -είχαν βρεθεί σε διάφορες τοποθεσίες, όχι πάντα ακολουθώντας το ίδιο σενάριο, γιατί οι περισσότεροι είχαν σκοτωθεί στις μάχες και είχαν μεταφερθεί εκεί.

Τα πτώματα των Θιβετιανών, αλλά και ο τρόπος του θανάτου τους αποτέλεσαν ένα άλυτο μυστήριο για τους συγχρόνους του πολέμου ιστορικούς, που υπηρετούσαν περισσότερο την προπαγάνδα των νικητών, παρά την αντικειμενική Ιστορία. 

Πολύ αργότερα, όταν η σκιά του πολέμου είχε απομακρυνθεί από την Ευρώπη και οι πόλεις είχαν αποκτήσει την παλιά τους μορφή, άρχισαν να συζητούνται σιγά-σιγά σενάρια για τη λύση εκείνου του μυστηρίου που δεν λύθηκε ποτέ ...»

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Ιωάννη Γιαννόπουλου «Κοίλη Γη»

Ερευνητική αποστολή των Εθνικοσοσιαλιστών στο Θιβέτ

Οι Αιγύπτιοι Εθνικιστές στο πλευρό του Bashar al - Assad!

Τις τελευταίες εβδομάδες χιλιάδες Αιγύπτιοι εθελοντές έχουν καταθέσει αιτήσεις για να μεταφερθούν στην Συρία και να ενταχθούν στον Εθνικιστικό στρατό της χώρας. Πρωτοπόροι στην εν λόγω κίνηση τα μέλη του Εθνικιστικού κόμματος του Nasser. Κοινή διαπίστωση στην χώρα των Φαραώ είναι το γεγονός ότι η «εξέγερση» στην Συρία αποτελεί έργο των δυτικών δυνάμεων και του Σιωνισμού. 

Μια οφειλόμενη απάντηση ...

Όταν δεκάδες Συναγωνιστές μας ρωτούν καθημερινά ποια η μελλοντική τους πορεία μετά την "Χρυσή Αυγή" ... οφείλουμε να τους απαντήσουμε μέσα από το παρακάτω απόσπασμα του Ιωάννη Συκουτρή:

« ... Κανένας δέν μπορεί νά χτίση γιά λογαριασμό σου τό γεφύρι, άπ ' οπου χρωστάς νά πέρασης τό ρεύμα της Ζωής - κανένας εκτός άπό σένα τον ίδιον. ' Υπάρχουν βέβαια μονοπάτια άπειρα καί γεφύρια καί ημίθεοι πρόθυμοι νά σέ περάσουν μά θά ζητήσουν πληρωμή τον Ίδιο σου τόν εαυτό. Στόν κόσμο ένας μόνο δρόμος υπάρχει, κι αυτόν κανένας άλλος δέν μπορεί νά τον βαδίση παρά εσύ. Πρός τά πού βγάζει; Μην τό ρωτάς. Τράβα τον μόνο ... »

εκ μέρους της συντακτικής ομάδας

Dominique Venner

«Ο κόσμος ο δικός μας δεν θα σωθεί από τυφλούς σοφούς ή αναίσθητους λογίους. Θα σωθεί από ποιητές και μαχητές, απ' αυτούς που θα έχουν σφυρηλατήσει το ''μαγικό ξίφος'' για το οποίο μιλούσε ο Ernst Jünger, το πνευματικό ξίφος που κάνει να χλομιάζουν τα τέρατα και οι τύραννοι. Ο κόσμος ο δικός μας θα σωθεί από ακοίμητους φρουρούς που στέκουν στα σύνορα του βασιλείου και του χρόνου»

Dominique Venner: Ιστορία και παράδοση των Ευρωπαίων -  30.000 χρόνια ταυτότητας, Éditions du Rocher, 2004, Paris, σελίδα 14.

μετάφραση: Λοθάριος

Χωρίς παρωπίδες: Η Γυναίκα μέσα από το πρίσμα του Εθνικοσοσιαλισμού.

Το παρακάτω άρθρο μας στάλθηκε μέσω του διαδικτύου και είναι σκέψεις από 2 ξεχωριστές Συντρόφισσες που διακρίνονται τόσο για την ιδεολογική τους συνέπεια όσο και για την μαχητική τους διάθεση. 


Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» ευχαριστεί
την Εκάτη και την Χλόη για την τιμή.

γράφουν: Εκάτη και Χλόη

Η Φυλή είναι η απάντηση στο τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός, και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την γέννα και την έλξη. Για να είναι ολοκληρωμένη η εικόνα του Εθνικοσοσιαλισμού πρέπει να αποτελείται ισομερώς από άντρες και γυναίκες. Το ένα μέρος της Φυλής να είναι οι άντρες και το άλλο να είναι οι γυναίκες. Έτοιμες, μάχιμες και ενεργές.

Όμως γιατί σήμερα οι γυναίκες στην πάλη για τον Εθνικοσοσιαλισμό είναι ένα μικρό κομμάτι του συνολικού πληθυσμού των Πολιτικών Στρατιωτών;  


Η απάντηση είναι απλή. Στον Εθνικοσοσιαλισμό έχουν εισχωρήσει άτομα της «ακροδεξιάς» που καμιά σχέση δεν έχουν με τις δικές μας Ιδέες, με αρκετές ψυχοπαθολογίες να τους χαρακτηρίζουν και μάλιστα αναγνωρισμένες και από το DSM (Diagnostic and Statistical Manual). Για να μπορούμε να έχουμε εξέλιξη στην κινηματική δομή και να επιτευχθεί η Νίκη πρέπει πρώτα να το δούμε το θέμα αυτό πιο αναλυτικά και να προχωρήσουμε σε λύσεις για την επίλυση του ζητήματος.

Ο Εθνικοσοσιαλισμός, κακώς, έχει ταυτιστεί από τα μέσα αποβλάκωσης με την αγελαία βία, τον αντιλαϊκό ολοκληρωτισμό και την επίλυση των διαφορών μόνο με πράξεις που στρέφονται κατά της σωματικής υγείας. Έτσι, πολλοί με διάφορα συμπλέγματα αποφασίσανε να αυτοπροσδιορίζονται ως «Εθνικοσοσιαλιστές» … χωρίς καν να έχουν διαβάσει - το να το κατανοήσουν, είναι ακόμη πιο δύσκολο - κάποια από τα έργα της Ιδεολογικής βιβλιοθήκης όπως για παράδειγμα το «ο Αγών μου» του Χίτλερ που αποτελεί ένα από τα πρώτα έργα που προσεγγίζει κάποιος «φασίστας» και από τα κορυφαία σε πωλήσεις στον κόσμο.

Αυτή η αριθμητική εισβολή φετιχιστών «ακροδεξιών» έχει ως αποτέλεσμα οι γυναίκες του «χώρου» να μην αποδέχονται τα κακώς κείμενα  και να απομακρύνονται από το ευρύτερο Κίνημα. Ο περίφημος «χώρος» όταν αλωθεί από την «ακροδεξιά» αισθητική και παρουσία σε επίπεδο κομμάτων και οργανώσεων   - ευτυχώς εξαιρούνται οι περισσότερες ε/σ αυτόνομες ομάδες  - απομακρύνει και στην ουσία δεν θέλει τις γυναίκες να είναι ίσες με τους Συντρόφους απέναντι στις προκλήσεις των καιρών. Για να το επιτύχει αυτό προσδίδει στον Εθνικοσοσιαλισμό … απόψεις για τις γυναίκες οι οποίες όμως δεν έχουν ουδεμία σχέση με την Ιδέα.

Το περίφημο τρίπτυχο «Kinder, Kirche, Kiiche» το αναφωνούσαν οι οπαδοί του δεκάτου ενάτου αιώνα και του Κάιζερ. Ανήκει στους υποστηρικτές του Γουλιέλμου Β’. Όχι στους Εθνικοσοσιαλιστές. Ο Εθνικοσοσιαλισμός υμνεί την γυναίκα στην ολότητα της και θέλει γυναίκες που  είναι πολυδιάστατες. Αυτές άλλωστε ανέδειξε και σήμερα εμείς τις τιμούμε με το να συνεχίζουμε το έργο τους σε οποιοδήποτε επίπεδο.  


Κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι «Εθνικοσοσιαλιστές» αντιμετωπίζουν την Γυναίκα ως ανταγωνίστρια και την υπονομεύουν. Στρέφονται ενάντια στο μισό της Φυλής, άρα ενάντια στην μελλοντική Μητέρα που θα ενισχύσει αργότερα την Φυλή τους! Ο λόγος για αυτή την κατάσταση είναι η δόλια προπαγάνδα του συστήματος που έχει επηρεάσει συνειδήσεις με αποτέλεσμα τις όποιες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις. 

Τι και αν η Συντρόφισσα δεν έχει κανονικά συνηθισμένα μαλλιά αλλά ... κόκκινα σαν την Φωτιά, επειδή κάποιοι έχουν συνηθίσει στην νεοελληνική παρακμή του καθωςπρεπισμού, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί οι φελλοί μπορούν να έχουν άποψη. Και ναι φτύνουμε στα μούτρα τον κάθε βλαμμένο «πατριώτη»  τονίζουμε την ομορφιά μας και την ένταση μας για ζωή, είμαστε όμορφες και προκλητικές αν χρειαστεί για τον Εθνικοσοσιαλισμό και τους Συντρόφους που μπορούν να νιώσουν και να καταλάβουν ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός σημαίνει Φωτιά που ζεσταίνει κορμιά και αγώνες! Υπενθυμίζουμε προς όλους ότι «η καλαισθησία είναι αρετή και προνόμιο της Φυλής μας». 

O Baldur Benedikt von Schirach επικεφαλής της Εθνικοσοσιαλιστικής νεολαίας το 1938 δήλωνε:

«Ο καλλωπισμός και η κομψότητα έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία για τα νέα κορίτσια : Όσο περισσότερο ομορφαίνουν τα κορίτσια μας ,τόσο πιο περήφανα και συνειδητοποιημένα θα γίνονται. Προϋπόθεση για τον γυναικείο αυτοσεβασμό και την περηφάνια της μητρότητας είναι η εντρύφηση στις πολιτιστικές αξίες και στη φροντίδα της ομορφιάς. » (Ιδρυτικός λόγος του BDM - Glaube und Schonheit). Στον «Σύνδεσμο Γερμανίδων Κορασίδων» τα κορίτσια αποκτούσαν περισσότερες γνώσεις για την Ιδέα, τον πολιτισμό, πώς να  είναι κομψές και πώς να προσέχουν τον εαυτό τους. Οπότε ο καλλωπισμός και η αισθητική δεν είναι αντιεθνικοσιαλιστικά αλλά η πεμπτουσία της Ιδέας. 


Ενάντια στην Ιδέα είναι η μιζέρια, η ακαλαισθησία και οι μικροαστικές αντιλήψεις. Ο Εθνικοσοσιαλιστής είναι όμορφος, κομψός, ευγενικός, γνωρίζει πώς να φερθεί στο άλλο μισό και φυσικά όχι μίζερος. Η ηθική που προστάζει η Ιδέα είναι η προσωπική μας ηθική. Άλλωστε η καθολική και στείρα ηθική απορρίφθηκε και καταρρίφθηκε από τον Friedrich Nietzsche εκατό και χρόνια πριν! Την αντικατέστησε με την αισθητική που διόλου τυχαία, αναφέρθηκε πιο πάνω!

Το 1937 σε μια Πολιτεία που δεν κυριαρχούσε ο εκφυλισμός κάποια από τα κορίτσια του ηλικιακού σταδίου 15 - 17 ετών έμειναν έγκυες και οι τότε ηθικολόγοι, που λίγο απείχαν από τους σημερινούς, τις αποκαλούσαν πόρνες. Τότε όμως τα κορίτσια πρόβαλλαν το ισχυρό επιχείρημα ότι διδάσκονται να είναι υγιείς και ερωτικές και έτσι να είναι μητέρες της Φυλής αργότερα. Την πρώτη απάντηση την είχε δώσει το '34 ο πρώην κομμουνιστής και νυν Εθνικοσοσιαλιστής, ο μετρ της προπαγάνδας και μάρτυρας της Ευρώπης Joseph Goebbels σε σχετικό - άρθρο - στα όργανα μάχης του κόμματος. Ο «δεκανέας που συντάραξε τον κόσμο» διέταξε  άμεσα να επωμιστεί τα έξοδα των τοκετών και την ανατροφή των παιδιών η ίδια η Πολιτεία και η κομματική ασφάλεια «συνέστησε» να μην τοποθετηθούν περαιτέρω οι ηθικολόγοι. 

Ο πραγματικός Εθνικοσοσιαλιστής λοιπόν είναι ο τελευταίος που θα μιλήσει για ηθική τέτοιου είδους. Θα το κάνει όμως ο φανατισμένος «ακροδεξιός» ... και ο σεξουαλικά καταπιεσμένος κλακαδόρος που ερεθίζεται μόνο αν φοράει αμερικάνικη παραλλαγή πόλεως, τσαντάκι στον μηρό όπως οι μπάτσοι και γαλανόλευκη με κοντάρι στο χέρι λες τα σύμβολα είναι για επίδειξη χαμηλού επιπέδου.

Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το Σεξ. Διαιώνιση της Φυλής ίσον σεξ και σεξ ίσον Άντρας και Γυναίκα. Η γυναίκα λοιπόν δεν είναι ούτε κατώτερη - δεν μπορεί άλλωστε να είναι κατώτερο ένα πλάσμα που φέρνει στην φυλή Πολεμιστές! - , ούτε πόρνη, ούτε μόνο για την κουζίνα όπως μας προβάλλει ο καπιταλισμός. Και το καλύτερο επιχείρημα σε όλους αυτούς είναι σύντομο και άμεσο:

Eva Braun, Clara Petacci, Leni Riefenstahl, Magda Goebbels, Diana Mosley, Eva Peron, οι συντρόφισσες που εντάχθηκαν στην R.S.I. ή εκείνη η θρυλική Συναγωνίστρια, που η ίδια με τα χέρια της κέντησε την σημαία με την Swastika. Και αν δεν αρκούν αυτά τα ονόματα …

Savitri Devi: Κάτοχος διδακτορικών, ήταν κεντρικό πρόσωπο του γυναικείου κινήματος των απανταχού Εθνικοσοσιαλιστών. Ιέρεια του Πολεμιστή που έπεσε στο Βερολίνο για να γίνει ο ίδιος το κορυφαίο παράδειγμα αυτοθυσίας.

Florentine Rost van Tonningen:  Κορυφαία επιστήμονας στην Βιολογία και την Ζωολογία. Κάτοχος μεταπτυχιακού και με πολλές ερευνητικές συμμετοχές ανά τον κόσμο στο ενεργητικό της. Όταν οι περισσότερες γυναίκες δεν ήξεραν πως ήταν εξωτερικά δομημένα τα πανεπιστήμια.

Hanna Reitsch: Στα εικοσιπέντε της χρόνια ήταν η πρώτη γυναίκα κυβερνήτης αεροπλάνων στον κόσμο. 

Σίτσα Καραισκάκη: Η Ελληνίδα Εθνικοσοσιαλίστρια που φωτίζει τον δρόμο του αγώνα.

Βερολίνο 1945. Γάλλοι Φασίστες μαζί με Βουδιστές μοναχούς και Νορβηγούς βετεράνους παλεύουν για να υπερασπιστούν την Ευρώπη από το Θηρίο της ανατολής. Εκείνες τις στιγμές κάποιες Συντρόφισσες είναι στην πρώτη γραμμή παρόλο τις ριπές και τις εκρήξεις. Ο πρώην σωματοφύλακας του Χίτλερ θυμάται την Hanna να λέει:

«Θεέ μου, κυρία Goebbels, ακόμη και εάν χρειαστεί να πετάξω 20 φορές για να βγάλω τα παιδιά. Δεν πρέπει να μείνουν εδώ» Αλλά η Μάγδα Γκαίμπελς ήταν ανένδοτη: «Τα παιδιά μου θα πρέπει να πεθάνουν παρά να ζήσουν με την ντροπή...»

Η ολοκληρωμένη γυναίκα αποτελείται από επτά διαστάσεις. Κορίτσι, μαθήτρια, ερωμένη, σύντροφος, μητέρα, μούσα, θεά. Η γυναίκα θέλει να νιώθει ασφάλεια και προστασία και να μαθαίνει. Είναι λοιπόν μαθήτρια. Και επειδή ο ρόλος της ως μαθήτρια είναι να ξεχνάει μερικά από αυτά που ξέρει και να δέχεται και συνέτιση και τιμωρία όταν πρέπει. Άρα είναι και κορίτσι. Ένα tabula rasa (άγραφο χαρτί) όσο πιο καθαρό γίνεται. Άρα σαν ένα κοριτσάκι που μαθαίνει. Όμως αυτό το κορίτσι δεν είναι μικρό. Έχει βιολογικές ανάγκες, ένα σώμα αναπτυγμένο βιολογικά και μπορεί να σχετίζεται ερωτικά και να δένεται. Άρα είναι ερωμένη. 

Όχι ερωμένη όπως το εννοούνε οι εκφυλισμένοι ηθικολόγοι. Αλλά η ερωμένη Του. Η ερωμένη του ενός. Εκείνου που εκείνη θα επιλέξει. Άρα είναι Σύντροφος. Στέκεται στα εύκολα και στα δύσκολα. Τον στηρίζει, τον φροντίζει, του συμπαραστέκεται, τον ενθαρρύνει και τα αντιμετωπίζουν  όλα μαζί. Και επειδή είναι Σύντροφος δημιουργούνε μαζί οικογένεια. Εξελίσσουν αυτό που έχουνε και επεκτείνουν τον δεσμό τους. Έτσι γίνεται και Μητέρα. Μητέρα που προστατεύει τα παιδάκια της και δαγκώνει όποιον τα πειράξει.

Είναι Μητέρα στα παιδιά τους. Και Τον στηρίζει, Τον αγαπάει. Του χαμογελάει ότι και αν γίνει. Και Εκείνος εμπνέεται από αυτό. Άρα είναι η Μούσα Του. Είναι πηγή έμπνευσης για να δημιουργεί σε όλα. Από το μεγαλύτερο έργο τέχνης μέχρι να αποδίδει το βέλτιστο στην δουλειά του και στα καθήκοντα του απέναντι στην Πατρίδα. Και αυτό γιατί εκείνη είναι ΕΚΕΙ ΠΑΝΤΑ για Εκείνον με μια φράση μαγική : «Πες μου Αγαπημένε , να το λύσουμε μαζί». 

Της μαθαίνει πράγματα, δένονται κάνοντας έρωτα, είναι η σύντροφος Του, η μητέρα των παιδιών Του, τον στηρίζει και του δίνει κίνητρα συνεχώς για δημιουργία. Άρα … Είναι η Θεά Του. Το όλον Του γιατί τον καλύπτει στο όλον.  

Οι εφτά αυτές διαστάσεις εφάπτονται απόλυτα με τα αιτήματα του Εθνικοσοσιαλισμού.
 

“Δεν θέλουμε να καταργήσουμε την ηδονή. 

Αντίθετα, θέλουμε να τη μοιραστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι”

Joseph Goebbels

Συνελλήφθη η «πριγκίπισσα» της Al Qaida!

Την Παρασκευή συνελλήφθη από τον Εθνικιστικό Συριακό Στρατό, ο ισλαμιστής που ετοιμαζόταν να περάσει τα συρολιβανέζικα σύνορα, μεταμφιεσμένος σε γυναίκα. Από τα ξημερώματα του Σαββάτου Αιγυπτιακά και Συριακά ειδησεογραφικά κάνουν το γύρο του θριάμβου για την αιχμαλώτιση. 

Πρόκειται για τον Ιορδανό Τζιχαντιστή Abu Anas Assaheebe,  ο οποίος είχε εκπαιδευθεί στο γνωστό στρατόπεδο των επίδοξων και επίλεκτων μονάδων Τζιχαντιστών στην Ιορδανία. Ευθύνεται για εκατοντάδες αποκεφαλισμών , δολοφονιών και τρομοκρατικών επιθέσεων (αυτοκτονίας ή μη). 

Yπήρξε πολυπροβεβλημένο  πρόσωπο στα φιλοισλαμιστικά media ,  αποτελώντας σύμβολο του διεθνούς νεοτζιχαντιστικού κινήματος που δρα στη Συρία.

Ἡ γεωπολιτικὴ σήμερα (άρθρο του Alain de Benoist)

του Alain de Benoist

Ἡ Γεωπολιτικὴ ἐδῶ καὶ καιρὸ ἔχει τύχει ἀποδοκιμασίας ἀπὸ τὴν κοινὴ γνώμη. Μετὰ τὸν Β΄ΠΠ, ἔγινε ἡ λιγότερο δημοφιλὴς ἀπ’ ὅλες τὶς κοινωνικὲς ἐπιστήμες. Εἶχε κατηγορηθεῖ ὅτι εἶναι μία «Γερμανικὴ ἐπιστήμη» τὸ ὁποῖο δὲν σήμαινε κάτι, ἐκτὸς τοῦ ὅτι ὀφείλει τὴν ἀρχικὴ της ὤθηση στὶς ἀρχὲς τῆς πολιτικῆς γεωγραφίας ποὺ διατυπώθησαν ἀπὸ τὸν Γερμανὸ γεωγράφο Φρειδερίκο Ράτσελ (Friederich Ratzel) – ὁ ὅρος «Γεωπολιτική» χρησιμοποιεῖται γιὰ πρώτη φορὰ ἀπὸ τὸν Σουηδὸ γεωγράφο Ῥοδόλφο Τσέλλεν (Rudolf Kjellen) τὸ 1889. 

Στὸ βιβλίο του «Politische Geographie oder die Geographie der Staaten, des Verkehrs und des Krieges» (Πολιτικὴ Γεωγραφία, ἤτοι ἡ Γεωγραφία τῶν Κρατῶν,  τῆς Ἐπικοινωνίας καὶ τοῦ Πολέμου, 1897) ὁ Ράτσελ ἀνέλυσε τὶς ἀλληλεπιδράσεις τοῦ κράτους , θεωρούμενου ὡς ζωντανὸ σῶμα, ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς γεωγραφικῆς θέσεως καὶ τοῦ χώρου του. Ἕνας ἀπὸ τοὺς μαθητὲς του ἦταν ὁ Βαυαρὸς στρατηγὸς Κάρολος Χαουσχόφερ (Karl Haushofer), ἰδρυτῆς τῆς « Zeitschrift für Geopolitik» (Ἐπανεξέταση τῆς Γεωπολιτικῆς). Ἦταν μόνον λόγῳ μίας προφανοῦς συγχίσεως μεταξὺ τῆς ἐννοίας τοῦ χώρου στὴν γεωπολιτικὴ λογικὴ καὶ τῆς ἐννοίας τοῦ «Lebensraum» (ζωτικοῦ χώρου) ποὺ ἡ σύνδεση / ἐγγύτητα μεταξὺ τοῦ Καρόλου Χαουσχόφερ καὶ τοῦ Ἐθνικοσοσιαλισμοῦ προέκυψε ὡς ζήτημα.

Αὐτὸ ἦταν ἐσφαλμένο ὄχι μόνον ἐπειδὴ ὁ Χαουσχόφερ δὲν ἦταν ποτὲ του ἰδεολόγος τοῦ 3ου Ράιχ. Τὸ πιὸ σημαντικὸ ἦταν ὅτι ὁ Χίτλερ (Hitler) ἔτρεφε πολὺ μεγαλύτερη συμπάθεια γιὰ τοὺς Αγγλοσάξωνες ἀπὸ ὅτι γιὰ τοὺς Σλάβους. Διεξήγε πόλεμο κατὰ τῆς Ρωσσίας, μίας δυνάμεως τῆς ἠπειρωτικῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ ὁ ἴδιος θὰ προτιμοῦσε νὰ συμμαχήσῃ μὲ τὴν Μ. Βρεταννία, μία θαλάσσια δύναμη. Ἐὰν εἶχε ἐνστερνισθεῖ τὶς θέσεις τῆς γεωπολιτικῆς θὰ εἶχε κάνει ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο.

Ἐπιπλέον, ὁ ὁρισμὸς τοῦ πεδίου μελέτης τῆς Γεωπολιτικῆς ἢ ἡ θέση της δὲν ἔπαψε ποτὲ νὰ εἶναι ἕνα πρόβλημα. Ἡ Γεωπολιτικὴ μελετᾶ τὴν ἐπίδραση τῆς γεωγραφίας στὴν πολιτικὴ καὶ τὴν ἱστορία, δηλαδὴ τὴν σχέση μεταξὺ τοῦ χώρου καὶ τῆς ἰσχύος (πολιτικῆς, οἰκονομικῆς ἢ ἄλλης). Ὡστόσο, ὁ ὁρισμὸς παραμένει ἀσαφής, γεγονὸς ποὺ ἐξηγεῖ γιατὶ ἡ πραγματικότητα τόσο τῆς ἔννοιας ὅσο καὶ τῆς σχέσεως πρὸς τὸ ἀντκείμενό της ἔχουν ἀμφισβητιθεῖ. Κατὰ συνέπεια ἔχει περιγραφεῖ ὡς μία θεωρία ποὺ ἀποσκοπεῖ στὸ νὰ νομιμοποιήσῃ ἀναδρομικῶς ἱστορικὰ γεγονότα ἢ πολιτικὲς ἀποφάσεις.

Οἱ ἐπικρίσεις αὐτές ὅμως δὲν φθάνουν στὸ βάθος τοῦ ζητήματος: Ὅτι μποροῦμε νὰ ἐντοπίσουμε μέσα στὴν ἱστορία, γεωγραφικὲς σταθερὲς πολιτικῆς δράσεως, εἶναι ἕνα ἀναμφισβήτητο γεγονός. Ἡ Γεωπολιτικὴ παραμένει λοιπὸν ἕνας κλάδος μεγάλης ἀξίας καὶ σημασίας. Ἀκόμη περισσότερο, εἶναι ἀναγκαῖο νὰ καταφεύγουμε σὲ αὐτήν, σὲ ἕναν κόσμο ποὺ εὑρίσκεται σὲ μεταβατικὸ στάδιο καὶ ὅπου τὰ χαρτιὰ τῆς τράπουλας ἀναδιανεμόνται παγκοσμίως. Ἡ Γεωπολιτικὴ θέτει σὲ προοπτικὴ τὸ βάρος τῶν ἀπλῶς ἰδεολογικῶν παραγόντων, ἀσταθῶν ἐξ ὁρισμοῦ, καὶ ὑπενθυμίζει τὴν ὕπαρξη μεγάλων σταθερῶν ποὺ ὑπερβαίνουν τὰ πολιτικὰ καθεστῶτα καθὼς καὶ τὶς διανοητικὲς τοποθετήσεις καὶ διαξιφισμούς.

Ἀπὸ ὅλες τὶς ἔννοιες ποὺ εἰδικῶς ἀναφέρονται στὴν Γεωπολιτική, μία ἀπὸ τὶς πλέον σημαντικὲς εἶναι ἀναμφισβήτητα ἡ διαλεκτικὴ ἀντίθεση μεταξὺ τῆς Θαλάσσης καὶ τῆς Γῆς. «Ἡ παγκόσμια ἱστορία εἶναι ἡ ἱστορία τῆς πάλης μεταξὺ τῶν θαλασσίων δυνάμεων ἐναντίον τῶν ἡπειρωτικῶν καὶ τῶν ἡπειρωτικῶν δυνάμεων ἐναντίον τῶν θαλασσίων», δήλωσε ὁ Kάρολος Σμίτ (Carl Schmitt). Αὐτὴ ἦταν καὶ ἡ γνώμη τοῦ Ναυάρχου Κάστεξ (Admiral Castex) καθὼς καὶ πολλῶν ἄλλων γεωπολιτικῶν. Ὁ Χάλφορδ Μακίντερ (Halford Mackinder), γιὰ παράδειγμα, ὁρίζει τὴν δύναμη τῆς Μ. Βρετανίας διὰ τῆς κυριαρχίας τῶν ὠκεανῶν καὶ θαλασσῶν. Ἀντιλαμβάνεται τὸν πλανήτη ὡς ἕνα σύνολο ἀποτελοῦμενο ἀπὸ ἕναν «Παγκόσμιο Ὠκεανό» καὶ ἕνα «Παγκόσμιο Νησί», ποὺ ἀντιστοιχεῖ σὲ ὁλόκληρο τὸν χῶρο τῆς Εὐρασίας καθὼς καὶ τῆς Ἀφρικῆς, καὶ τῶν ‘περιφερειακῶν νησιῶν’ Ἀμερικῆς καὶ Αὐστραλίας. Γιὰ νὰ κυριαρχήσουμε τὸν κόσμο, πρέπει νὰ κατέχουμε τὸ παγκόσμιο νησί καὶ κυρίως τὴν ‘καρδιά’ του, τὴν Heartland , τὸν πραγματικὸ γεωγραφικὸ πόλο ποὺ ἐκτείνεται ἀπὸ τὴν Κεντρικὴ Εὐρώπη πρὸς τὴν Δυτικὴ Σιβηρία καὶ πρὸς τὴν Μεσόγειο, ἀπὸ τὴν Μέση Ἀνατολὴ καὶ τὴν Νότια Ἀσία. Ἕνας ἀπὸ τοὺς πρώτους σπουδαίους Ἄγγλους θαλασσοπόρους, ὁ Σὲρ Οὐώλτερ Ράλλεϋ (Sir Walter Raleigh), συνήθιζε νὰ λέγῃ: «Ὅποιος ἐλέγχει τὶς θάλασσες ἐλέγχει τὸ παγκόσμιο ἐμπόριο· ὅποιος ἐλέγχει τὸ παγκόσμιο ἐμπόριο κρατᾶ ὅλους τοὺς θησαυροὺς τοῦ κόσμου στὴν κατοχή του, καὶ στὴν πραγματικότητα ὅλον τον κόσμο».

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη του Michael Reneger («Lunikoff») στον «Μαύρο Κρίνο»

συνέντευξη / μετάφραση:  Λυκούργος

Εισαγωγικό σημείωμα:

«Lunikoff» ή Michael Reneger, ένα όνομα γνωστό σε όλους όσους  ασχολούνται με την Εθνικοεπαναστατική μουσική και ειδικότερα με την Γερμανική σκηνή. Oι παλαιότεροι τον θυμόμαστε από την εποχή του θρυλικού συγκροτήματος «Landser». 

Η εν λόγω μπάντα υπήρξε στόχος της Σιωνιστικής δημοκρατικής σκέψης και τα μέλη της φυλακίστηκαν για το θάρρος τους να αμφισβητήσουν την κατοχική κυβέρνηση των χρηματιστών και των παγκόσμιων τοκογλύφων. 

Πριν λίγες ημέρες είχαμε την ευκαιρία να τον συναντήσουμε κάπου στο Βερολίνο και ο Lunikoff, χαμογελαστός και ευδιάθετος, δέχτηκε με ιδιαίτερη χαρά να απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις της συντακτικής μας ομάδας. 

Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την εξαιρετική Γερμανίδα συναγωνίστρια Stella, χάρη στη συνδρομή της οποίας κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθεί η εν λόγω συνέντευξη.

ΜΚ: Ασφαλώς και γνωρίζεις την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα λόγω της κρίσης. Όπως καταλαβαίνεις η Μέρκελ - εξαιτίας της σκληρής της στάσης - είναι ιδιαίτερα αντιπαθής στους περισσότερους Έλληνες,  κάτι το οποίο έχει δημιουργήσει  ένα «αντιγερμανικό» ρεύμα στους κόλπους  της ελληνικής κοινωνίας.Ελλάδα / Γερμανία / Μέρκελ λοιπόν, ποια είναι η άποψη σου;

L: Καταρχήν να πω ότι λυπάμαι πολύ για ότι συμβαίνει στην Ελλάδα, οι Έλληνες δεν αξίζουν να βιώνουν τέτοιες τραγικές καταστάσεις. Όσον αφορά τη Μέρκελ, θα σου πω το εξής : H Μέρκελ ΔΕΝ είναι η Γερμανία. Η Μέρκελ δεν εκφράζει τους περισσότερους Γερμανούς.

Δεν μιλάει εκ μέρους των Γερμανών, αλλά για κάποια άλλη «δύναμη»  που όλοι γνωρίζουμε ποια είναι αλλά θα μου επιτρέψεις να μην πω περισσότερα. Νομίζω άλλωστε ότι γίνομαι κατανοητός, τουλάχιστον σε όσους γνωρίζουν ποιοι κινούν τα νήματα. Όλα τα Ευρωπαϊκά Έθνη έχουν τον ίδιο εχθρό.

ΜΚ:  Θα έχεις ασφαλώς παρατηρήσει ότι σε πολλές διαδηλώσεις ανά την Ευρώπη καθώς και σε διάφορα περιοδικά / εφημερίδες η Μέρκελ παρουσιάζεται  ως  ο νέος «Φύρερ» … φέροντας το περιβραχιόνιο με τη Σβάστικα. Ποια η γνώμη σου;

L: Χαίρομαι που μου θέτεις αυτή την ερώτηση μιας και θα ήθελα να σου σχολιάσω το συγκεκριμένο φαινόμενο. Είναι πραγματικά πολύ άσχημο το γεγονός ότι συνδέεται η Σβάστικα με τη ... Μέρκελ. Είναι  2  διαφορετικά πράγματα και αντιπροσωπεύουν εντελώς διαφορετικές Ιδέες (αν μπορείς να αποκαλέσεις «ιδέα» αυτό που εκφράζει η Μέρκελ ...)

ΜΚ:  Ποια είναι η κατάσταση στη Γερμανία αναφορικά με την απήχηση του εθνικισμού στις ευρύτερες μάζες; Eίτε εκφράζεται μέσω επίσημων πολιτικών φορέων είτε ως αυτόνομες / ανεξάρτητες κινήσεις;

L:  Κοίτα, στη Γερμανία θα ήταν αδύνατο να υπάρξει ένας επίσημος πολιτικός φορέας που να εκφράζει κατά κάποιο τρόπο τις Ιδέες μας και να έχει απήχηση στις ευρύτερες μάζες. Γενικά πάντως, καλύτερα να μην ξέρουν ποιοι είμαστε και  που είμαστε. Δεν χρειάζονται στολές, σύμβολα και γελοίες απομιμήσεις σαν να είμαστε γελοίοι φετιχιστές. Αυτό που έχει σημασία είναι αυτό που έχουμε στη καρδιά μας, οι Αξίες στις οποίες πιστεύουμε και το να συνεχίσουμε την Ιδέα χωρίς συμβιβασμούς!

Eλπίζω πάντως, ότι η άνοδος του Εθνικισμού που παρατηρείται σε διάφορα Ευρωπαϊκά Έθνη θα ανάψει τη φλόγα του Εθνικισμού και στη πατρίδα μου … η αλήθεια είναι ότι αυτή την στιγμή δεν έχω μεγάλες προσδοκίες όσον αφορά την Γερμανία.

ΜΚ:  Τα πράγματα στη Γερμανία δεν είναι τόσο άσχημα, εν συγκρίσει με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πιστεύεις ότι τα επόμενα χρόνια η γερμανική κοινωνία θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα ;

L:  Nαι, ειδικά λόγω της αθρόας μετανάστευσης ασιατών / αφρικανών που εξαπλώνεται πλέον σε ολόκληρη την Γερμανική επικράτεια και δεν περιορίζεται μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα.

ΜΚ:  Τι πιστεύεις για όσους Ευρωπαίους μεταναστεύουν σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες;

L:  Σε μια ιδανική Ευρώπη, αυτή που εμείς ονειρευόμαστε, δεν θα χρειάζεται φυσικά να μεταναστεύουμε. Δεν έχω πάντως κανένα πρόβλημα με τους «καλούς» Λευκούς μετανάστες. Μιας και είσαι από την Ελλάδα θα ήθελα να σου πω και το εξής : Ποτέ στην Γερμανία δεν θα άκουγες γενικά κακά λόγια για τους Έλληνες και σου το λέω επειδή είναι η αλήθεια! Επίσης, σου λέω και το εξής : Καλύτερα 10.000 Έλληνες στο Βερολίνο  παρά ένας Τούρκος!!!

ΜΚ:  Ποια η γνώμη σου για την Ελληνική ιστορία / πολιτισμό;

L:   Oι Γερμανοί λατρεύουν την αρχαία Ελληνική ιστορία! Εγώ προσωπικά είμαι μεγάλος θαυμαστής της Αρχαίας Σπάρτης! Μελετώντας την Σπαρτιατική ιστορία  αλλά και γενικότερα τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό διαπιστώνω την κοινή μας καταγωγή και τις κοινές πολιτιστικές μας παραδόσεις.

ΜΚ:  Ποια η γνώμη σου για τους παρακρατικούς antifa;

L:  Είναι ξεκάθαρο ότι οι ηγεσίες τους χρησιμοποιούνται από το ίδιο το σύστημα για να αναχαιτίσουν την άνοδο του Εθνικισμού. Είναι χρήσιμοι στην εξουσία ούτως ώστε να κάνουν τη «βρώμικη» δουλειά.

ΜΚ:  Έχεις προβλήματα με το Γερμανικό κράτος;

L:  Πρέπει να ενημερώνω την αστυνομία πριν κάνω κάποια συναυλία και πριν τη κυκλοφορία κάποιου άλμπουμ. Εννοείται ότι ελέγχουν αν οι στίχοι μου είναι «πολιτικά ορθοί».

ΜΚ:  Ας συνεχίσουμε μουσικά λοιπόν. Ποιο συγκρότημα σε έχει επηρεάσει περισσότερο;

L:  Οι Skrewdriver.

ΜΚ:  Άλλες μπάντες που σoυ αρέσουν;

L:  Motorhead, Pantera, Carnivore,Rose Tattoo … επίσης (και μόνο μουσικά) οι Ramones, Sex Pistols .

ΜΚ:  Θα ήθελες να στείλεις κάποιο μήνυμα στους Έλληνες Αυτόνομους Εθνικιστές;

L:  Καλή συνέχεια και καλό αγώνα! Ελπίζω σε μια Ελλάδα για τους Έλληνες, μια Γερμανία για τους Γερμανούς, και σε μια Ευρώπη για τους Ευρωπαίους χωρίς τις διάφορες …. «Μέρκελ».!

ΜΚ: Lunni, σ’ ευχαριστώ που δέχθηκες να παραχωρήσεις αυτή τη μικρή συνέντευξη.

L: Να’ σαι καλά αδελφέ! Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σε όλους σας!

Electrofascism: Front of Hell - "Hellas"

- Κυκλοφόρησε το 13ο τεύχος του περιοδικού «Φανταστική Λογοτεχνία» -

http://flefalo.blogspot.gr/

Rich antifa puppets ...

Πρόεδρος Πακιστανικής Κοινότητας - Πρόεδρος Μ.Κ.O.

Πέτρος Κωνσταντίνου - Κάτοχος τριών Μ.Κ.Ο

Σάββας Μιχαήλ - Κάτοχος Μ.Κ.Ο

Δημήτρης Τσουκαλάς - Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ 

Προσφορά του Εθνικοεπαναστατικού περιοδικού "Έρημη Χώρα"

Μέχρι την 31η Ιανουαρίου τα διαθέσιμα τεύχη του περιοδικού διατίθενται στην τιμή του 1,5€. Σε περίπτωση αγοράς δύο τευχών η τιμή ανέρχεται στα 3€, τριών στα 4,00€ και τεσσάρων στα 5€.  

Για πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε 

στην διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: erimihora@hotmail.com

http://erimihora.blogspot.gr/

Βιβλιοπαρουσίαση: "Η ξεχασμένη επανάσταση" Οι Έλληνες επίστρατοι και ο Aγώνας τους, 1916 - 1920 Μιχαλόπουλος Δημήτριος

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Οι Έλληνες επίστρατοι και ο Aγώνας τους, 1916 - 1920

Μιχαλόπουλος Δημήτριος

Εκδόσεις Πελασγός 

σελίδες 142

Ο Επίστρατος! ... Σταθείτε όρθιοι! ... Είναι η ψυχή της Ελλάδας … Είναι το κύτταρο που της δίνει ζωή. Είναι ο δημιουργός της ωραιότερης εποχής της Σύγχρονης Ιστορίας μας του τόπου μας. Είναι κάτι το μοναδικό, το αξιοθαύμαστο!

… Αυτός, ο φοβερός Επίστρατος, απείλησε να κάνει πόλεμο δικό του, του κεφαλιού του, όταν το λιπόθυμο Κράτος φοβότανε να αδράξει τα όπλα και να τον ακολουθήσει. Και, αφότου βγήκε ξανά νικητής, βεβαίως όλοι κομπάσανε και πήγανε να σφετεριστούν το έργο των Γενναίων. Και κατάφεραν μάλιστα να … το πλασάρουν σαν δικό τους, χωρίς ο Επίστρατος να αγανακτήσει, χωρίς να διαμαρτυρηθεί, χωρίς να καυχηθεί και χωρίς να μεγαλοφρονήσει. Σεμνός σαν κορίτσι, επέστρεψε ο ήρωας στο χωριό του, έχοντας μαζί του μόνο τα τραύματα και τα παράσημά του. Έβαλε στην άκρη το όπλο του και ξανάπιασε τις δουλειές της ειρήνης. Παρέμενε όμως άγρυπνος πάνω στο Έργο του , γιατί πολύ καλά το ήξερε ότι αυτό το Έργο, το δικό του, ήταν η ίδια η αναγέννηση της Ελλάδας.

Ξανάρθανε όμως οι δύσκολοι καιροί. Οι φλόγες του Μεγάλου Πολέμου ζώσανε και τη δική μας Πατρίδα … 

Και έφτασε μια στιγμή, που τόσο πολύ προχώρησε η ηθική αποσύνθεση, ώστε πολύ φαντάστηκαν πως όλα τελείωσαν, πως η Ελλάδα είχε πεθάνει. Ο Επίστρατος όμως έμενε σταθερός, γεμάτος δύναμη και ζωή, με πεποίθηση ακλόνητη στο μέλλον. Έβλεπε τι γινότανε γύρω του, μέσα του έβραζε, αλλά παρέμενε σιωπηλός. Οι φυγάδες τον θεώρησαν δειλό. Οι άμαχοι τον κατηγόρησαν πως φοβόταν για τη ζωή του. Αυτός όμως απλώς περίμενε τη στιγμή. Και μόλις πείστηκε ότι έχουν το θράσος να σηκώσουν το σιχαμένο τους χέρι ενάντια στο Έργο του, στάθηκε όρθιος … εμπνευσμένος, ωραίος, ευγενής, άγιος… Ακριβώς όπως τον είδατε να διαβαίνει χτες, χωρίς φωνές και φανφάρες, για να ντυθεί και πάλι, μέσα στους στρατώνες, το αιματόβρεχτο και δοξασμένο χακί.

«Που πάτε, βρε παιδιά;» ρώτησε δακρύζοντας ένα γεροντάκι.

«Μη σε νοιάζει καθόλου παππούλη» απάντησε μέσα από τις τετράδες των Επιστράτων μας ένα μελαχρινό, καθαρό, φωτεινό παλληκάρι. «Εμείς μια χαρά το ξέρουμε που πάμε…»

(Ελεύθερη απόδοση στη δημοτική άρθρου του Σπύρου Μελά που, υπό το ψευδώνυμο «Φορτούνιο», δημοσιεύθηκε στην πρώτη σελίδα του φύλλο της 18ης Νοεμβρίου 1916 της αθηναϊκής εφημερίδας Εμπρός.)