ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Περιοδικό «Έρημη Χώρα» τεύχος πρώτο σε μορφή αρχείου .pdf


Συνέντευξη με τον αρχισυντάκτη του περιοδικού ''Έρημη Χώρα''


Το 2007 ένα νέο ανεξάρτητο περιοδικό κάνει την εμφάνιση του στον ελληνικό εθνικιστικό «χώρο». Τα κείμενα της συντακτικής ομάδας υπερασπίζονται την Παραδοσιοκρατία προσθέτοντας την αναγκαία σύνθεση στο πεδίο των Ιδεών, σε μια χρονική περίοδο που η Αυτόνομη σκέψη και δράση αναπτύσσεται με ταχύτητα σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας.

Οι απόψεις που φιλοξενούνται στις σελίδες του περιοδικού, δείχνουν μια διαφορετική οπτική που δεν έχει καμιά σχέση με την γνωστή φιλοκαθεστωτική ακροδεξιά η οποία και αποτελεί τον μεταστατικό καρκίνο του Εθνικοεπαναστατικού Κινήματος. Η εν λόγω ποιοτική προσπάθεια στήριξε τις Αυτόνομες κινήσεις και εκδόσεις και φυσικά προβλήθηκε από όλες εκείνες τις δυνάμεις που μπορούν να ονομαστούν «εξωκοινοβουλευτικές».

Τα 3 πρώτα τεύχη έχουν εξαντληθεί εδώ και καιρό ενώ μπορείς κάποιος να βρει το 4ο τεύχος στον χώρο του Ιδεάπολις (Θεσσαλονίκη) και στα βιβλιοπωλεία «Ελεύθερη Σκέψη» (Αθήνα) και «Αριστοτέλειο» (Θεσσαλονίκη). Στο πρώτο τεύχος τα πρόσωπα Julius Evola, Ιωάννης Συκουτρής, Martin Heidegger, Alain de Benoist, Λορέντζος Μαβίλης, Βασίλειος Πολεδούρης, Νίκος Βεργίδης είναι ο καλύτερος λόγος για να μελετήσετε με προσοχή το εν λόγω έντυπο.

Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» οφείλει να ευχαριστήσει δημοσίως τον αρχισυντάκτη του περιοδικού για την άδεια να προβληθούν τα 3 τεύχη του περιοδικού.

Περιοδικό «Έρημη Χώρα» τεύχος πρώτο 
για να το κατεβάσετε στον σύνδεσμο εδώ


Βιβλιοπαρουσίαση: Il Duce Η Ιστορία του Φασισμού χωρίς λογοκρισία - του Κωνσταντίνου Τσοπάνη


Σελίδες 280 

Εκδόσεις Νοών

01/2012

Ο Otto Strasser για τους Φασίστες.


«Το μονοπάτι όπου βαδίζουν αυτοί οι άνθρωποι είναι πά­ντοτε το ίδιο. Αρχικά είναι αναρχικοί ή ακραίοι σοσιαλιστές, κατόπιν “προσηλυτίζονται” στον εθνικισμό και δημιουργούν αξιοσημείωτες μεσσιανικές ιδέες … και φορτίζουν τον ακίνδυ­νο εθνικισμό των ενώσεων και των κομμάτων με το δυναμίτη της αναρχικής ετοιμότητας για δράση» 

Otto Strasser

Σαρλ Μωρράς: Τι είναι το κοινοβούλιο;




Τι είναι το κοινοβούλιο; Είναι άραγε μια συνένωση αρετών και ταλάντων, μεγάλων αυταπαρνήσεων, υψηλών διανοιών, μια εκλεκτή συνάθροιση των καλλιτέρων ανθρώπων ενός έθνους; Εάν κοιτάξω τα δείγματα των βουλευτών τα οποία ενόχλησαν, διέφθειραν και απογοήτευσαν τον τόπο, είναι ένα υπόλειμμα μηδαμινών ανδρών και εγωιστών, όπου διακρίνονται μερικοί τεχνίτες του λόγου και μερικές βλαβερές επιδεξιότητες, οι οδηγοί του ποιμνίου και οι κύριοι του κόσμου όλου. Κατά τις ημέρες της θύελλας και της καταστροφής, όταν η πατρίδα κινδυνεύει στις βάσεις της, ο εγωισμός όλων τούτων των μετριοτήτων φέρνει ταχέως την καταστροφή. Το ένστικτο το οποίο τους κυριεύει είναι πρώτον ο φόβος και κατόπιν το συμφέρον.

Charles-Marie-Photius Maurras, ιδρυτής της Action Francaise

Εθνικοσοσιαλιστική Οργάνωση Αγρινίου: Γιόζεφ Γκαίμπελς - ο Μπολσεβικισμός στην θεωρία και στην πράξη (.pdf)




σχετικές πληροφορίες στον ιστορικό ιστότοπο εδώ

Ezra Pound, Sestina: Altaforte




Άδη κάνε γρήγορα να ξανακούσουμε
τα σπαθιά να συγκρούονται!
και τ’ άλογα στη μάχη δυνατά να χρεμετίζουν από χαρά,
ακιδωτά σπαθιά μ’ ακιδωτά σπαθιά να πολεμούν!
Καλύτερα μιας ώρας μάχη παρά ένα χρόνο ειρήνη
με παχιά τραπεζώματα, προαγωγούς, κρασί και λεπτή μουσική!
Μπα! δεν υπάρχει κρασί σαν το αίμα κόκκινο!

Ezra Pound, Sestina: Altaforte

Andriy Yevhenovych Biletsky: Ενωμένοι Ουκρανοί Εθνικιστές



Μετάφραση για τον Μαύρο Κρίνο: Stepan



Εμείς οι ουκρανοί εθνικιστές σε αυτή την ιστορική στιγμή το λιγότερο που μας ενδιαφέρει είναι οι βουλευτικές εκλογές.  Δεν έχουμε ενωθεί σε κόμμα ούτε σε δομές. Υπάρχει όμως στενή συνεργασία στην περιοχή και στο Κίεβο σε μια στρατηγική συμφιλίωσης. Θέλουμε να πιέσουμε την οργανωμένη δύναμη. (σ.μτφ. αναφέρεται στη συνεργασία με Δεξιό Τομέα και Σβομπόντα). Αυτή τη στιγμή συζητούμε στο πώς να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και όχι να συγχωνέψουμε ονόματα και λίστες κομματικών δομών.  

Η πρόκληση για εμάς  τώρα είναι  το να εμποδίσουμε την πώληση γεωργικών γαιών κατά την τρέχουσα  οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ουκρανία. Επίσης, να μην επιτρέψουμε την αύξηση των συνταξιοδοτικών εισφορών. Να αξιολογήσουμε τον νόμο σχετικά με τις κατεχόμενες περιοχές, ο οποίος καθαρά τις αναφέρει ως κατεχόμενες και όχι ως ξεχωριστές περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ.

Μαζί οι εθνικιστές ζητούμε να επιτευχθούν τα απαραίτητα αποτελέσματα, απαιτώντας αποτελεσματική κυβερνητική στάση για τους δικούς της ανθρώπους. (σ.μτφ. εννοεί για τους Ουκρανούς).  Σε αυτό το στάδιο, και πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση, θέλουμε να ασκήσουμε απόλυτη πίεση σε όλα τα επίπεδα: σε επίπεδο κοινοβουλευτικό -  νομοθετικό, δηλαδή την δημιουργία ομάδας που θα επηρεάζει στους δρόμους γιατί έχουμε και το ανθρώπινο δυναμικό και το δικαίωμα να το κάνουμε.  

Οι Ουκρανοί εθνικιστές με την παρουσία μας  στο χώρο και  την συμμετοχή μας στον πόλεμο έχουμε λάβει από τον κόσμο την εντολή για πίεση στους δρόμους.  (σ.μτφ. ακτιβισμός). Σύντομα θα δώσουμε δημόσια το Εθνικό Μανιφέστο, το οποίο θα είναι ένα βήμα προς βήμα σχέδιο και θα διευρύνει την κατανόηση μας για το μέλλον του ουκρανικού κράτους. 

πηγή

Βιβλιοπαρουσίαση: Shoah - Η Αναθεωρητική Εκδοχή (του Παναγιώτη Χελιώτη)


Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε εφαρμογή της λεγομένης Τελικής Λύσης του Εβραϊκού Ζητήματος, το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς του Τρίτου Ράιχ εξόντωσε περίπου 6.000.000 Εβραίους εντός και εκτός στρατοπέδων συγκέντρωσης κυρίως με χρήση δηλητηριωδών αερίων εντός ειδικών θαλάμων. 

Το γεγονός αυτό έγινε γνωστό ως Ολοκαύτωμα ή Shoah και κατά τους ιστορικούς πρόκειται για το πιο καλά τεκμηριωμένο γεγονός στην ιστορία. Παρά ταύτα, σύμφωνα με κάποιους ερευνητές γνωστούς ως ρεβιζιονιστές (αναθεωρητές), η ιστορική αυτή αφήγηση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ποιοι είναι όμως αυτοί; Τι ακριβώς λένε και γιατί; Μέσα από μια σύντομη αλλά συγχρόνως λεπτομερή μελέτη το βιβλίο αυτό παρουσιάζει για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία τις θέσεις και τα επιχειρήματα αυτών των ερευνητών τα οποία απειλούν να ανατρέψουν την επίσημη ιστορία αλλά και την άποψή μας για τον κόσμο.



ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το βιβλίο που ξεσκέπασε τον μύθο του ολοκαυτώματος «Άουσβιτζ: η προσωπική αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα» Manfred Roeder - Thies Christophersen σε μορφή αρχείου .pdf (έκδοση και μετάφραση του Άρη Αρίωνος) - διαδικτυακή αρχειοθέτηση -

Εθνικοσοσιαλιστικό Black Metal: το ξίφος στα πλευρά της αστικής δημοκρατίας.



του Ian Black

Οι απαρχές

Κάπου στη δεκαετία του ‘80 ανιχνεύονται οι απαρχές της μουσικής σκηνής του Black Metal. Το μουσικό αυτό ρεύμα αποτέλεσε αρχικά έναν σκοτεινό και ιδιότυπο συνδυασμό Thrash και Death Metal ήχων. Συγκροτήματα που κατέστησαν σημεία αναφοράς αυτής της νέας σκηνής ήταν οι Venom, οι Celtic Frost, οι Bathory και οι Tormentor. Τα γενικά γνωρίσματα των απαρχών της Black Metal σκηνής θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν ο ακραίος ήχος, που διέθετε όμως στην χαοτική του δομή κάποιες υπόρρητες μελωδίες (πράγμα που διαφοροποιούσε καίρια την μαυρομεταλλική σκηνή από κείνες του Thrαsh και του Death Metal), η σκοτεινή αισθητική και η θεματολογία που είχε να κάνει με αποκρυφιστικά, μυθολογικά και «evil» ζητήματα. Ένα δεύτερο μαυρομεταλλικό ρεύμα ξεκίνησε στις αρχές του ‘90 κυρίως στη Νορβηγία και εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική πολύ γρήγορα. Μέσα σε αυτό το χρονικό πλαίσιο, το Black Metal συγκεκριμενοποιήθηκε, αποκρυσταλλώθηκε και αναδείχθηκε οριστικά ως συλλογικό ξεχωριστό ρεύμα της heavy metal σκηνής.


Το Black Metal κυνηγήθηκε, πολλές φορές βίαια κοινωνικά, λόγω των πράξεων που συνδέθηκαν με αυτό αλλά και της ιδεολογίας που πρεσβεύει. Η ακραία εμφάνιση με τα βαμμένα πρόσωπα που θυμίζουν τους πολεμιστές του Odin και τα εξεζητημένα ρούχα που υιοθέτησαν οι εκφραστές αυτής της σκηνής σοκάρισαν κυριολεκτικά τις αστικές κοινωνίες των αρχών της δεκαετίας του ’90. Αλλά και η τάση των πρώιμων blacksters να υιοθετούν ένα αντιχριστιανικό προφίλ, (το Black Metal χαρακτηρίστηκε και ως «Satanic Metal», ένας λάθος κατά τη γνώμη μου χαρακτηρισμός),  και να προκρίνουν αντιχριστιανικές και «μισανθρωπικές» απόψεις όξυναν τα πνεύματα ακόμη περισσότερο. Η κατάσταση χειροτέρευσε στην Βόρεια Ευρώπη όταν οπαδοί και μουσικοί αυτού του ρεύματος άρχισαν να εκδηλώνουν την αντίθεση τους στην κατεστημένη εξουσία πυρπολώντας ιστορικές εκκλησίες ως τα σύμβολα της θρησκείας που επιβλήθηκε με σφαγές αλλά κυρίως όταν ήρθαν στην επιφάνεια τα πρώτα κρούσματα φόνων που συνδέονταν με την «μισανθρωπική» κουλτούρα που πρόκρινε αυτό το μουσικό ρεύμα.

Το παράδοξο ήταν πως, σε αντίθεση με άλλα ρεύματα της ευρωπαϊκής μουσικής, το Black Metal ευδοκίμησε (για τα δικά του βέβαια δεδομένα) και στην χώρα μας. Συγκροτήματα όπως οι Rotting Christ, οι Necromantia, οι Kawir και πολλοί άλλοι κέρδισαν την γρήγορα την εκτίμηση των ακροατών της Heavy Metal μουσικής. Η διονυσιακή παράδοση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού μπολιάστηκε μέσα από τις σκοτεινές ανταύγειες της φαντασίας των metal μουσικών αρμονικά με την ελληνική Black Metal σκηνή. Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 η πανευρωπαϊκή σκηνή του Βlack Metal άρχισε να εγκαταλείπει το παλιό στυλ της και πολλές μπάντες ωρίμασαν πνευματικά και, απορρίπτοντας την εβραϊκή μυθολογία του σατανισμού, ακολούθησαν την ατραπό που προδρομικά είχαν διαγράψει οι Bathory στρεφόμενες προς τον ευρωπαϊκό παγανισμό και την μελέτη των αρχαίων παραδόσεων. 

Έκτοτε το Black διαμορφώθηκε σε νέες βάσεις, απέκτησε περισσότερες epic metal αποχρώσεις και από τους κόλπους του ξεπήδησαν νέες τάσεις και προέκυψαν καινούργια υπο-ρεύματα. Από συγκροτήματα τύπου Bal Sagoth με ύφος θεατρικό και θεματολογία απόλυτα επικά μέχρι star bands όπως Cradle Of Filth που μέσω μιας γοτθικής αισθητικής μετέτρεψαν τους εαυτούς τους σε «Motley Crue του ακραίου ήχου», αλλά και με την εμφάνιση νέων ρευμάτων όπως το Pagan Metal -ακόμη και το Neofolk- δεν θα ήταν άτοπο αν σήμερα υποθέταμε πως το Black Metal έγινε η μουσική μήτρα πολλών τάσεων.


Η Ιδεολογία

Το Black Metal έχει την τύχη να είναι από τα λίγα μουσικά είδη που συνδέονται με κάποια ιδεολογία και ηθική. Το Black Metal στρέφεται ανοιχτά ενάντια στον μοντερνισμό και τις σύγχρονες κοινωνίες και αποτελεί μια αντίδραση ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και τα συναισθηματικά κενά που έχει δημιουργήσει ο σύγχρονος πολιτισμός. Διατηρεί την πρωτογενή αντικαταναλωτική κουλτούρα της rock σκηνής, ξεσπά σε μισανθρωπισμό σύμφωνα με την Νιτσεϊκή σκέψη και αρνείται ολοκληρωτικά τα αστικά ιδεώδη. Αποτελεί σύμφωνα με πολλούς ένα ψυχικό σπάραγμα που κατατίθεται μέσω μιας χαοτικής ηχητικής επέλασης, ως έκφραση δημιουργικού μηδενισμού, σε έναν έρημο από πνευματικότητα αστικό κόσμο. Αλλά στις πιο πολλές περιπτώσεις ο μηδενισμός αποτελεί απλώς την ιδεολογική του αφετηρία. 

Στις επικές του εκφάνσεις το Black Metal έχει συνδεθεί με τον Ρομαντισμό λόγω της θεματολογίας που εμφανίζει παραδοσιοκρατικές τάσεις και την λατρεία προς τον αρχαίο κόσμο και την ένθεη φύση. Φύση, Μύθος, Σύμβολο και Φαντασία, όλα τα γνωρίσματα του Ρομαντισμού σύμφωνα με την τυπολογία του Rene Wellek, είναι παρόντα στην μαυρομεταλλική θεματολογία και αισθητική. Κι ακόμη, η καλλιτεχνική σύνδεση με την ιερότητα του εθνικού παρελθόντος, της ιστορίας και της μυθολογίας, όπως αναδύθηκαν από τους Ρομαντικούς του 18ου και του 19ου αιώνα, επιστρέφει στις μουσικές και αισθητικές ατραπούς πολλών συγκροτημάτων του ακραίου μουσικά αυτού ρεύματος.

Ο Εθνικοσοσιαλισμός στο Black Metal

Το Εθνικοσοσιαλιστικό Black Metal (NSBM) είναι ένα υποείδος του Black Metal που ξεκίνησε στα μισά του 1990 από καλλιτέχνες που ήθελαν να φέρουν στην θεματολογία της Black Metal το Εθνικοσοσιαλιστικό ιδεώδες προωθώντας ιδέες όπως ο λευκός εθνικισμός και ο εθνοπαγανισμός. Πολύ αναλυτές θεωρούν το NSBM ως την φυσική εξέλιξη και συνέχεια του Black Metal, όπως θεωρούν τον εθνικισμό ως αυτονόητο πολιτικό απότοκο του Ρομαντισμού. Το NSBM βρήκε μεγάλη ανταπόκριση σε χώρες με ισχυρή προχριστιανική παράδοση όπως η Σκανδιναβία, η Γερμανία αλλά και η Ελλάδα αλλά και σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ξεπηδώντας σαν αντίδραση στην ιδεολογία του κομμουνισμού αλλά και του καπιταλισμού (ο οποίος αναδύθηκε αδυσώπητος απ’ ευθείας μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης).

Το Black Metal και το NSBM στην Ελλάδα

Άλλες σημαντικές μπάντες της ελληνικής σκηνής εκτός εκείνων που ανέφερα στο πρώτο κεφάλαιο υπήρξαν οι Naer Mataron, οι Ravencult, οι Thou Art Lord, οι Astarte, οι Nightfall, οι Acherontas, οι Aherusia, οι Daemonia Nymphe, οι Varathron, οι Septic Flesh κ.α. Η θεματολογία των μπαντών αφορούν συνήθως αρχαίες προσευχές, τον αρχαίο κόσμο, τον πόλεμο, τον αντιχριστιανισμό. Κάπου στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘90 είχαμε την πρώτη εμφάνιση και του NSBM στην Ελλάδα με μπάντες όπως οι Bannerwar, Stutthof, The Shadow Order, Wolfnacht, Darkthule, Legion of Doom, Der Stürmer, ΝΟΣΤΟΙ, Hagalaz, Gauntlet’s Sword, ΠΑΤΡΙΣ, Wodulf. 






Έξοδος 1826 (official trailer 2)

Το Κιλελέρ σύμβολο Εθνικοκοινωνικής Απελευθερώσεως.



Τό Κιλελέρ ήταν καί παρέμεινε ένα σύμβολο ένα πολυεδρικό σύμβολο πού χάραξε την Ιστορία της Χώρας μας έντονα. Δέν εντάσσεται στά πολεμικά μεγάλα γεγονότα πού καθόρισαν τά σύνορα της άλλά ασφαλώς στά γεγο­νότα πού καθώρισαν οικονομικές καί κοινωνικές διεργασίες καί εξελίξεις. Οι ρίζες του είναι πολύ βαθιές ίσως ακό­μα έχουν τό ίδιο βάθος μέ τις ρίζες της κακοδαιμονίας της υπόλοιπης Ελλά­δας αλλά φέρνει ένα μοναδικό μήνυμα γιά τούς εθνικιστές πού κατ έπανάληψι τό έχουν εντοπίσει καί προβάλει σάν βασικό συντελεστή της μιζέριας μας. Την νοοτροπία καί τό ήθος πού  έχουν πάντοτε οι εκπρόσωποι τού κόμ­ματος τών πολιτικών κομμάτων ΟΙ ΠΟ­ΛΙΤΙΚΟΙ.

ΤΑ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΑ

Ή προσάρτησις της Θεσσαλίας έγι­νε ώς γνωστόν κατά ιδιάζοντα μή στρατιωτικό τρόπο τό 1881. Ή Ελληνι­κή κυβέρνησις ανεγνώρισε τίς μεγά­λες ιδιοκτησίες Τουρκικής προελεύ­σεως βάσει τής συνθήκης τής Κωνστα­ντινουπόλεως 1818 (άρθρα 3-6). Τό 1896 οί καλλιεργηθεϊσαι εκτά­σεις ανήρχοντο σέ 1.029.428 στρέμμα­τα καί 500.000 άγροαναπαυτικές εκτά­σεις. Τό 1900 τά στρέμματα ήσαν 1.531.700 καί όί οικογένειες πού ζού­σαν άπό αυτά γύρω στίς 24.000 έξών 12.000 κολήγοι (εργάτες γής) πού ήργάζοντο σέ 280 τσιφλίκια. Οι συνθήκες εργασίας ήταν οικτρές σχεδόν παρό­μοιες μέ τίς τού Αμερικανικού Νότου έπί τών νέγρων.

Οι Πολιτικοί δέν παρέλειψαν νά πα­ράσχουν ψήφο στους κολήγους νά τούς χρυσώσουν δηλ. τό χάπι ότι συμ­μετέχουν στά κοινά, άλλά κάθε φορά τούς ένθυμοΰντο παραμονές εκλογών καί αμέσως τήν έπαύριο τούς λησμο­νούσαν διαιωνίζοντας τήν κατάστασι υπέρ τών τσιφλικάδων. Τό 1896 ό Δε­ληγιάννης είχε κάνει κάτι προσπάθειες για αναγκαστική άπαλλωτρίωσι τού 1/8 τών τσιφλικών άλλά τό κατεψήφισαν ακόμη καί οί βουλευτές του τό νομο­σχέδιο!!!

Ή έπανάστασις τού 1909 αστική στή βάσι της δέν έλυσε το πρόβλημα, έδωσε τόν Βενιζέλο βέβαια, άλλά έν τέλει αμέλησε εντελώς τούς κολήγους τής Θεσσαλίας. Γύρω στά 1900 ό Μαρίνος Άντύπας θερμός θιασώτης τών απαλλοτριώ­σεων γυρίζει τά χωριά τής Θεσσαλίας ξεσηκώνοντας τούς αγρότες εναντίον τών εκμεταλλευτών της. Τό παράδειγ­μα του ακολουθούν άλλοι καί μέχρι τό 1910 δημιουργούνται στά Φάρσαλα, Τρίκαλα, · Καρδίτσα, Βόλο αγροτικοί σύλλογοι όπου οί κολήγοι συσπειρώ­νονται καί όργανώνωνται.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ

Οι προσπάθειες τού Μαρίνου 'Αντύπα γιά τήν άπαλλωτρίωσι αμέσως δη­μιουργεί τό φόβο στους τσιφλικάδες πού συνομωτοΰν καί μισθώνουν εγκα­θέτους γιά νά τόν δολοφονήσουν. Τέ­λος στίς 9.3.1907 στον Πύργετο Λαρί­σης ό Μαρίνος Άντύπας δολοφο­νείται. Στά 1908-1910. Ή άγροτιά βράζει, στάσεις εργασίας, απεργίες διαμαρτυ­ρίες έπί μεμονωμένης βάσεως είναι ένα καθημερινό φαινόμενο. Ή συμπε­ριφορά τών τσιφλικάδων άπό τήν άλλη πού έχουν δικαίωμα ακόμη καί στίς γυναίκες τών κολήγων ρίχνει λάδι στή φωτιά. Στίς 27.2.1910 γίνεται μά από­λυτη επιτυχία τό πρώτο συλλαλητήριο στά Τρίκαλα καί τήν 1.3.1910 100 αγρό­τες άπό τά Όρφανά επιτίθενται στόν Λαρισαϊκό καί απειλούν νά ξηλώσουν τίς γραμμές άν δέν γίνουν οί άπαλλωτριώσεις. Ή στάση τών άρχων έχει εξαγριώσει τούς κολήγους πού ετοι­μάζουν μεγαλύτερες διαδηλώσεις.

Η ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ

Στίς 6.3.1910 στό Γκερζή καμμιά 300 αγρότες επιχειρούν νά σταματήσουν τήν αμαξοστοιχία Βόλου-Λαρίσης άλ­λά ό μηχανοδηγός δέν κάνει στάσι στό σταθμό καί έτσι εξαγριωμένοι οί αγρό­τες λιθοβολούν ανεπιτυχώς τον συρμό. Στό σταθμό Κιλελέρ (ή σημερινή Κυψέλη) προτελευταίο σταθμό πρός τή Λάρισα 500 αγρότες έπιτίθεντο στό τρένο. Ό στρατός στήν προσπάθεια νά άναχαιτήση τούς χωρικούς σκοτώνει 6 έξ αυτών καί τραυματίζει 15. Προλαβαίνουν 100 άπό αυτούς νά μπουν στό τρένο γιά τή Λάρισα παίρ­νοντας καί μερικούς άπό τό Μπουλάρ. Αμέσως ό μέραρχος Ψαρροδήμος θέτει τήν πόλι τής Λαρίσης σέ κατά­στασι ανάγκης. Ή αστυνομία ενισχύε­ται μέ 300 χωροφύλακες πολλούς μπράβους καί χαφιέδες τών τσιφλι­κάδων. 

Λίγο πρίν τόν σιδηροδρομικό σταθ­μό μιά έφιππος περιπολία εμποδίζει αγρότες άπό τό Νεμπεγλέρ νά μπουν στήν πόλι. Αρχίζουν οί συγκρούσεις οί Ιππείς μέ επέλαση σκοτώνουν 2 άτομα. Αυτό μαθαίνεται καί άπό τούς άλλους  χωρικούς καί ή σύρραξις γενικεύεται. Διατάσσεται πύρ καί οί συμπλοκές διαρκούν 20 λεπτά. Γίνονται πάμπολες συλλήψεις. Μετά πάροδο ώρας ό Νο­μάρχης Αργυρόπουλος κάλεσε επι­τροπή χωρικών καί τόν αντιπρόσωπο τοϋ Κοινοϋ τών Θεσσαλών κ. Σχινά καί ζήτησε νά καθησυχάσουν τούς χωρι­κούς. Μετά κοπιώδεις προσπάθειες οί χω­ρικοί κατευνασμένοι κυρίως άπό τόν Δικηγόρο Νουσιά μέ ζητωκραυγές Ζή­τω τό "Εθνος, Ζήτω ή "Ελλάς επιστρέ­φουν σπίτια τους.

Τό μήνυμα  τής έξεγέρσεως είναι βαθειά ανθρώπινο άλλά κυριώτερα εθνικό.

Ή άγροτιά, οί κολήγοι πού ξεσηκώ­θηκαν είναι ή συνέχεια τοϋ έθνους μέσα άπό τήν Τουρκοκρατία, αυτό έξ άλλου έδειξε καί ό αγώνας τους καί τά συνθήματα τους. Οί πολιτικοί ώς συνή­θως προσπάθησαν νά συντηρήσουν καταστάσεις καί κατεστημένα. Τά πο­λιτικά κόμματα εξώθησαν μέ τίς κατ' επανάληψιν υπαναχωρήσεις τους καί εμπαιγμούς τους στή δημιουργία τοϋ Κιλελέρ. Το τσιφλικο-καθεστώς ήταν τό καθεστώς ύπό τουρκοκρατία. Ή ένωσις τής Θεσσαλίας μέ τήν Ελλάδα έπρεπε νά τροποποιήσει θεσμούς αντεθνικούς ή αλλοεθνείς. Έδώ ή αδιαφορία καί τά συμφέροντα έδωσαν τά παραπάνω φαινόμενα πού είναι τό­σο συχνά σήμερα. Τό Κιλελέρ είναι εναντίον τής εθνικής καταπιέ­σεως καί τής κοινωνικής απελευθερώ­σεως άπό τούς συνοδοιπόρους τών διεθνιστικών δυνάμεων.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εθνικιστική εφημερίδα "ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ" τον Απρίλιο του 1985. 

Τι τους μιλάς; / Αν ήμουν νεώτερος (Ποίηση: Λουκά Σταύρου Μουσική επένδυση: Κωνσταντίνος Στυλιανού)



Δισκοπαρουσίαση: Wolfnacht - Υπερβορεία



 γράφει ο Noeton

Ο θρύλος της Ελληνικής και παγκόσμιας NSBM σκηνής, Wolfnacht, επιστρέφει ύστερα από έξι σχεδόν χρόνια με ένα νέο full-length δίσκο με τίτλο Ypervoreia(«Υπερβορεία»). Η μπάντα που μας χάρισε μαύρους Εθνικοσοσιαλιστικούς ύμνους όπως “W.O.T.A.N. Returns” και “Wir Sind Die Sturmkolonnen” δηλώνει βροντερό παρών με ένα album που μας ταξιδεύει στη μυθική γη του Βορρά. 


Το νέο έργο του Athalwolf μας διηγείται το μυστικό ταξίδι δώδεκα στρατιωτών των Μαύρων Ταγμάτων με τη συνοδεία δύο επιστημόνων και ενός Εξερευνητή. Με βαρύ οπλισμό και μεταφυσική δίψα για ανακάλυψη, γνώση και μάθηση πλησιάζουν στην γη που έφτασε με το άρμα του ο Υπερβόρειος Απόλλων. Η επιχείρηση με το κωδικό όνομα «Πυθέας»  έχει μπει σε πλήρη λειτουργία. Τα τιτάνια κύματα και οι ολοφώτεινες κραυγές του Θορ που σκίζουν τους ουρανούς δεν λυγίζουν τη Θέληση των γενναίων Ανδρών που ταξιδεύουν στο πιο απόκοσμο σημείο του Βορρά. Οι κόποι τους σύντομα θα ανταμειφθούν ωσάν αντικρίσουν το Ναό και ότι βρίσκεται πέρα από αυτόν…

Η Ιδέα σήμερα βάλλεται σε κάθε μορφή της. Η μουσική έκφραση αυτής, το πολεμοχαρές, μη συμβιβαζόμενο και ενάντια στον σύγχρονο κόσμο Black Metal, δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Τα κρούσματα με απαγορεύσεις συναυλιών πληθαίνουν ανά τον κόσμο με πιο πρόσφατο αυτό των Marduk στο Oakland και των Peste Noire το φθινόπωρο του 2016. Οι λίγοι πιστοί ακόλουθοι της Μαύρης Επαναστατικής μουσικής, ας στηρίξουν τους καλλιτέχνες μας που εξακολουθούν σε πείσμα των μοντέρνων καιρών του MTV και της «εύκολης» θεματολογίας  στον ακραίο ήχο να κάνουν το «χρέος» τους.

The Past is (and always shall be) alive.

Azov Battalion march to honour UPA General Shukhevych

Περιοδικό Ανάκτηση Τεύχος Τρίτο: Κυκλοφορεί στα πρακτορεία τύπου Αθηνών και Πειραιώς!

«ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια»


Σύλησαν τους Δελφούς οι ύαινες του Καπιταλισμού …




του Wolverine

Για ακόμη μια φορά οι κατοχικές δυνάμεις που καταδυναστεύουν τα Έθνη της Ευρώπης αλλά και ολόκληρου του κόσμου, επέλεξαν έναν χώρο με ιδιαίτερο συμβολισμό για τον Ελληνισμό ώστε να δείξουν το πραγματικό και αποκρουστικό πρόσωπο τους. Στον ιερό χώρο των Δελφών (02/03 με 05/03) θα λάβει μέρος το 2ο Οικονομικό Φόρουμ (πληροφορίες εδώ) στο οποίο θα παρευρεθούν όλοι οι καρχαρίες του Σιωνισμού και του Καπιταλισμού.

Εκεί λοιπόν στα ιερά εδάφη του Θεού Απόλλωνος οι εγκληματίες της Νυρεμβέργης, οι τυχοδιώκτες της ευρώπης του Richard Coudenhove Kalergi που καμιά σχέση δεν έχει με την δική μας Μεγάλη Ευρώπη, οι συνεργάτες των Ισραηλινών χασάπηδων, οι μαριονέτες του κεφαλαίου και των τραπεζιτών θα αποφασίσουν και πάλι να κατεβάσουν το σύμβολο της δημοκρατίας την γνωστή γκιλοτίνα στον λαιμό των εργαζομένων, των άνεργων, των οικογενειών και όλων αυτών που στενάζουν κάτω από την μπότα της πλουτοκρατίας. 

Γιατί όταν δεν μας σκοτώνουν στις εθνικές οδούς με τα πανάκριβα αυτοκίνητα τους οι μεγαλοαστοί και τα τσιράκια τους, μας πολτοποιούν στους χώρους εργασίας με τις συμβάσεις της πείνας, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια με την έλλειψη υποδομών, στον στρατό με την πλύση εγκεφάλου, στην καθημερινότητα με τον υπόγειο πόλεμο των μμε και τις ληστείες των σπιτιών και των περιουσιών.Όλοι αυτοί οι δολοφόνοι με τις γραβάτες θα συνεχίσουν να μας κουνούν επιδεικτικά το δάκτυλο ανάμεσα σε πολυτελή γεύματα και ξύλινες ομιλίες αφού πρώτα θα μας έχουν ξεπουλήσει στους τοκογλύφους για τα επόμενα 100 χρόνια. 

Από την άλλη μεριά η λαϊκή αντίσταση καθημερινά υποβαθμίζεται και κατακερματίζεται αφού ο ραγιάς αδυνατεί να αντιληφθεί όχι μόνο την κοινωνική μηχανική του κατοχικού καθεστώτος, αλλά και τα παρασκήνια της ντόπιας και ξένης εξουσίας που μας οδηγεί σε γενοκτονία και σε αντικατάσταση της πολιτικής εξουσίας με την τραπεζική εξουσία. Το πνεύμα και τα έργα των Κωλέττη και Μαυροκορδάτου παραμένει ζωντανό μέχρι σήμερα ως Μόρα πάνω από τον Έλληνα και την Ελληνίδα …

"ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΗΡΩΑ" του Δημήτρη Κατή (ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ), με τον Αλέξη Γεωργούλη.

Αφισοκόλληση για τον Φασιστή Μίκη Μάντακα.




Το βράδυ της 28 Φεβρουαρίου ομάδα νέων εθνικιστών, πραγματοποίησε εκτεταμένη αφισοκόλληση στην καρδία της Αθήνας. Σαν σήμερα πριν 42 χρόνια ο συναγωνιστης Μικης Μάντακας δολοφονείται από ακροαριστερους, κάθε χρόνο λοιπόν εμείς θα τιμούμε την Μνήμη του Ήρωα των Ιδεών μας. 

Και στο  σύνθημα ‘hazet 36 fascista dove sei’-κρατάμε 36άρι κλειδί για κάθε φασίστα (που ήταν σύνθημα των Ιταλών ακροαριστερών στα χρόνια του μολυβιού και εννοούσε την δολοφονία συναγωνιστών). Απαντάμε όπως ο Μίκης Μάντακας 'εδώ είμαι και κλάστε μου τα @@’. 
Μίκης Μάντακας- Ζει και Μάχεται

πηγή

Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο: Βροχή στο πευκοδάσος.


Ο  Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο (1863 – 1938), υπήρξε από τους πιο φημισμένους ποιητές της Ιταλίας, τόσο για το έργο του όσο και για την περιπετειώδη ζωή του. Αριστοκράτης, δανδής, θρυλικός εραστής και εξαιρετικά ανδρείος και ριψοκίνδυνος πολεμιστής. Πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου και έχασε την όραση στο ένα του μάτι, ενώ έγινε ξακουστός για την κατάληψη του Φιούμε το 1919.

Η λυρική αυτή σύνθεση γράφτηκε το 1902, όταν ο ποιητής ζούσε στο στο Σεντινιάνο της Τοσκάνης, κοντά στη Φλωρεντία με την ηθοποιό Ελεονόρα Ντούζε. Το ιταλικό πρωτότυπο αποδεικνύει την εκλεπτυσμένη ρητορική ικανότητα του ποιητή, που εκφράζεται κυρίως μέσω της μίμησης των ήχων με «εργαλεία» φωνητικής κα μετρικής υφής, σ’ ένα παιχνίδι από ομοιοκαταληξίες, ειδικά εσωτερικές, ασυμφωνίες και συμφωνίες, χρησιμοποιώντας πολυάριθμες λογοτεχνικές υποβολές.

Οι σχολιαστές αναφέρονται στον «μουσικό τρόπο» με τον οποίο αποδίδεται ο «μύθος», όπως στα μεσαιωνικά παραμύθια. Το ποίημα είναι χαρακτηριστικό της αισθητικής/ηδονιστικής προσέγγισης του Ντ’ Αννούτσιο. Ωστόσο, στο πρόσωπο της Ερμιόνης παρατηρούμε μια μεταμόρφωση προς το μυθικό στοιχείο που ενδυναμώνεται προοδευτικά και ο ποιητής μετατοπίζεται από την φυσική ύπαρξη στην μυθική εμπειρία.
  
μετάφραση - σχόλια Κωνσταντίνος Κίτσιος

Σιώπα. Στις παρυφές του δάσους δεν ακούω
λέξεις δικές σου, ανθρώπινες. Μα ακούω
λόγια καινούργια που λένε οι σταγόνες
και τα φύλλα τα μακρινά.
Άκου. Βρέχει από τα σκόρπια σύννεφα.
Βρέχει πάνω στους θάμνους τους αλμυρούς
απ’ την θάλασσα
κι απ’ τον ήλιο καμένους. Βρέχει πάνω στα
πεύκα
Με τους σκασμένους φλοιούς, τα ορθά,
Βρέχει στις μυρτιές τις θεϊκές
Στα λαμπερά λιόδεντρα
Απ’ τα λουλούδια φορτωμένα,
Στους θάμνους του πυκνούς από
κουκούλια μυρωδάτα
Βρέχει στα πρόσωπά μας που με το δάσος γίναν ένα
Βρέχει πάνω στα γυμνά μας χέρια, πάνω στα
ελαφρά ενδύματά μας
Πάνω στις φρέσκες σκέψεις, που η ψυχή ανοίγει καθαρή
Πάνω στο παραμύθι τ’ όμορφο, που χθες
Σ’ εξαπάτησε, που σήμερα μ’ εξαπατά,
ω Ερμιόνη.
Ακούς; Η βροχή πέφτει στα μοναχικά φύλλα
μ’ ένα θρόισμα που διαρκεί  και αλλάζει στον
αέρα
με τα φυλλώματα αλλού πυκνά κι αλλού αραιά
Απαντά στο κλάμα, το τραγούδι απ’ τα τζιτζίκια
Που το κλάμα του Νοτιά η βροχή δεν το φοβίζει
Ούτε ο γκρίζος ουρανός
Και το πεύκο έχει έναν ήχο, η μυρτιά έναν άλλο
κι οι θάμνοι τον δικό τους,
Όργανα διαφορετικά, κάτω απ’ αμέτρητα
δάχτυλα.
Κι εμείς είμαστε βυθισμένοι στο νεύμα του
δάσους
Ζωντανοί από πράσινη ζωή.
Η μεθυσμένη όψη σου μαλακώνει απ’ την βροχή σαν ένα φύλλο
Τα μαλλιά σου μοσχοβολούν σαν τα λευκά
λιόδεντρα
ω γήινη ύπαρξη, Ερμιόνη!
Άκου, άκου. Η συμφωνία απ’ τ’ αέρινα τζιτζίκια
Γίνεται πιο αδύναμη σιγά- σιγά
Από το κλάμα της βροχής που δυναμώνει.
Μα ένα τραγούδι αναμιγνύεται πιο βραχνό
Που από κει κάτω ανεβαίνει, απ’ την υγρή,
τη μακρινή σκιά.
Πιο βαθύ, κι αδύναμο, σβήνει, λιγοστεύει
Μόνο μια νότα ακόμα τρέμει, σβήνει
Ανασταίνεται, τρέμει και σβήνει.
Δεν ακούγεται η φωνή της θάλασσας.
Τώρα ακούγεται σ’ όλες τις φυλλωσιές, να πέφτει ασημένια η βροχή που εξαγνίζει
Το θρόισμά της αλλάζει ανάλογα απ’ το φύλλωμα
Πιο πυκνό, πιο αραιό.
Άκου του αέρα ο γιός τραγουδάει στην πιο βαθειά σκιά
Ποιος ξέρει πού, ποιος ξέρει πού!
Και στα μαύρα σου ματόκλαδά βρέχει Ερμιόνη.
Έτσι που φαίνεται να κλαις από ηδονή
Όχι λευκή, αλλά σαν μια πράσινη νύμφη φαίνεσαι να βγαίνεις απ’ τον φλοιό.
Κι όλη η ζωή είναι μέσα μας φρέσκια και
μυρωδάτη,
η καρδιά στο στήθος σαν ανέγγιχτο ροδάκινο
Απ’ τα βλέφαρα στα μέσα μάτια, σαν πηγές
στο φρέσκο χορτάρι,
τα δόντια σου σαν άγουρα αμύγδαλα.
Πάμε μαζί από λόγγο σε λόγγο κι η πράσινη πλεξίδα
απ’ τ’ άγρια χόρτα δένει τους αστραγάλους
Ποιος ξέρει πού, ποιος ξέρει πού…
Βρέχει στα πρόσωπά μας που με το δάσος γίναν ένα.
Βρέχει στα γυμνά μας χέρια, στα ελαφριά
ενδύματά μας
Πάνω στις φρέσκες σκέψεις που η ψυχή ανοίγει καθαρή
Πάνω στο παραμύθι τ’ όμορφο που χθές
μ’ εξαπάτησε, που σήμερα σ’ εξαπατά,

ω Ερμιόνη!

Der Dritte Weg: πορεία στην πόλη του Würzburg



Στις 18 Φεβρουαρίου, το Γερμανικό Εθνικιστικό κόμμα “Der Dritte Weg” οργάνωσε μια πορεία στην πόλη του Würzburg για να τιμήσει τα θύματα των “συμμάχων”  οι οποίοι είχαν ως  στόχο να πλήξουν το γερμανικό ηθικό, παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα του πολέμου ήταν ήδη σαφές!

Σύμφωνα με την επίσημη αναφορά του συμβάντος, αυτή η ιστορική πόλη που φιλοξενούσε πάνω από 40 νοσοκομεία κατά την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, επιλέχθηκε επίτηδες για να πληγεί καθώς ήταν “η απροστάτευτη πόλη”. Το Μάρτιο του 1945 η καταστροφή έφθασε στο 95 % στο εσωτερικό της πόλης.

Το Würzburg είναι ίσως η γερμανική πόλη που υπέστη τη μεγαλύτερη καταστροφή  του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Οι Εθνικιστές τίμησαν, στα ερείπια της παλαιάς πόλης, τους νεκρούς συμπατριώτες τους που έπεσαν από τις βόμβες των “συμμάχων”…


Μπορεί την Ιστορία να την γράφουν οι νικητές, αλλά η ιστορική μνήμη ανήκει στην Αλήθεια! 

Bitter Harvest Official Trailer

Ο πρόεδρος της Γραικίας στο πλευρό του δολοφόνου της δυναστείας των Σαούντ!