7 Ιανουαρίου 1978: η δολοφονία των 3 Εθνικιστών στην Acca Larentia.



Ρώμη, 7 Ιανουαρίου 1978. Αρχίζει να πέφτει η νύχτα και λίγο πριν τις έξι το απόγευμα, από τα γραφεία της οργάνωσης του Εθνικιστικού Κόμματος M.S.I. (Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος) στην οδό Acca Larentia, βγαίνουν 15 μέλη του «Μετώπου Νεολαίας» του κόμματος. Λίγο μετά τις 18:20, άλλοι πέντε νεολαίοι θ’ αρχίσουν κι αυτοί να εξέρχονται από την τοπική. Ο πρώτος, ο Franco Bigonzetti, θ’ ανοίξει τη θωρακισμένη πόρτα των γραφείων που βλέπει σ’ ένα δρόμο ελάχιστα φωτισμένο, την ίδια στιγμή που μια ομάδα από έξι άτομα, πλησιάζοντας τα γραφεία του M.S.I., θ’ αρχίσει να πυροβολεί. Ο Francesco Ciavatta που άνοιξε την πόρτα, δεν προλαβαίνει να κάνει ούτε δύο βήματα. Χτυπημένος κατευθείαν στο κεφάλι σωριάζεται κάτω. Οι δύο αριστεροί δολοφόνοι πλησιάζουν ακόμη περισσότερο και πυροβολούν ξανά. Για το νεαρό που ακολουθεί τον συναγωνιστή που άνοιξε την πόρτα, δεν υπάρχει επίσης σωτηρία. Γυρίζει προς τα πίσω, σπρώχνοντας τους άλλους τρεις που τον ακολουθούν, προσπαθώντας να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορεί. Δεν προλαβαίνει να κάνει λίγα βήματα, όταν μια βροχή από σφαίρες τον σωριάζουν στο έδαφος. 


Οι δολοφόνοι μη έχοντας χρόνο να κυνηγήσουν και τους άλλους τρεις απομακρύνονται από τον τόπο της δολοφονίας πεζοί και χάνονται μες στο σκοτάδι. Μετά από λίγο οι τρεις διασωθέντες βγαίνουν από την τοπική και προσπαθούν να βοηθήσουν τους δύο συναγωνιστές τους, αλλά και για τους δύο είναι πάρα πολύ αργά. Οι δολοφονημένοι Συναγωνιστές Franco Bigonzetti, Francesco Ciavatta και Stefano Recchioni Λεπτά αργότερα η οδός Acca Larentia θα γεμίσει με αυτοκίνητα της αστυνομίας και ασθενοφόρα. Εν τω μεταξύ στον τόπο της δολοφονίας αρχίζουν να συρρέουν Εθνικιστές και Εθνικίστριες απ’ όλη τη Ρώμη. Πολλοί αφήνουν άνθη στα σημεία όπου έπεσαν νεκροί οι δύο νεαροί Εθνικιστές. Μερικοί κλαίνε αλλά ο περισσότερος κόσμος παραμένει σιωπηλός και οργισμένος. Κάποια στιγμή ένας από τους παρόντες δημοσιογράφους θα πετάξει ένα αποτσίγαρο στο σημείο όπου υπάρχει αίμα των νεκρών Εθνικιστών. Βλέποντας την προκλητική αυτή κίνηση ορισμένοι Εθνικιστές ορμούν στον δημοσιογράφο, βρίζοντάς τον και χτυπώντας τον. Τότε επεμβαίνει η αστυνομία και η σύρραξη γενικεύεται. Αρχίζουν να πέφτουν δακρυγόνα από την πλευρά της αστυνομίας κι ακούγεται ένας πυροβολισμός που προέρχεται από τον επικεφαλής των αστυνομικών, Edoardo Sivori. Δύο ή τρεις σφαίρες βρίσκουν στο κεφάλι ένα δεκαεννιάχρονο Εθνικιστή, τον Stefano Recchioni που θ’ αφήσει την τελευταία του πνοή ύστερα από 48 ώρες. 

Η ένταση είναι πια στα ύψη. Στη Ρώμη νέοι και νέες (και όχι μόνον) του εθνικιστικού χώρου ξεχύνονται στους δρόμους. Ξεσπούν ταραχές που χαρακτηρίζονται από ρίψη μολότωφ, καμμένα και αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα, σπασμένες βιτρίνες, κλείσιμο δρόμων, τραυματισμούς και συλλήψεις. «Η Ρώμη στις φλόγες» θα γράψουν την άλλη μέρα οι εφημερίδες.  Τα γεγονότα στην Acca Larentia και οι δολοφονίες των τριών Εθνικιστών σηματοδοτούν στις τάξεις τους Εθνικιστικού Ιταλικού Κινήματος την αρχή ενός νέου πολιτικού φαινομένου στην ιδεολογικο-πολιτική σκηνή της Ιταλίας. Την εμφάνιση δηλαδή της ένοπλης εθνικιστικής δράσης ως απάντηση στην αντιεθνικιστική ένοπλη δράση της αριστεράς, αλλά και των καθεστωτικών ιταλικών υπηρεσιών (μυστικών και μή). Είναι βέβαια αξιοσημείωτο ότι πριν τα γεγονότα στην Acca Larentia, κυκλοφορούσαν στον ιταλικό εθνικιστικό χώρο διάφοροι γραφικοί τύποι, οι οποίοι μιλούσαν για υποτιθέμενα επερχόμενα πραξικοπήματα, πολλοί από τους οποίους κατέληξαν αργότερα ή αποδείχθηκε ότι ήταν ήδη προβοκάτορες, πληροφοριοδότες ή άνθρωποι «φυτευτοί» των μυστικών υπηρεσιών και διαφόρου τύπου στοών. 

Μετά τις δολοφονίες των τριών Εθνικιστών, και το πέρασμα ενός τμήματος του «Ριζοσπαστικού Εθνικισμού» σε μορφές δράσης μιας «άλλης πολιτικής με άλλα μέσα», δηλαδή στον ένοπλο αγώνα, τα πιο ακραία τμήματα του M.S.I. θα έλθουν σε ρήξη με το κόμμα και θα αποφασίσουν το πέρασμα στην ένοπλη δράση. Απόψε στην Ρώμη, όπως γίνεται άλλωστε κάθε χρόνο, Εθνικιστές απ’ όλη την Ιταλία αλλά και όλη την Ευρώπη θα τιμήσουν τους τρεις νεκρούς Συναγωνιστές και μαζί με αυτούς και τους δεκάδες Μάρτυρες που έπεσαν για την Ιδέα στα «Χρόνια του Μολυβιού». Εκεί στην κορυφή της πορείας θα κυματίζει η γαλανόλευκη στα χέρια Ελλήνων Συναγωνιστών... 

Δεν θα Ξεχάσουμε: Λουκάς Σταύρου - Κωνσταντίνος Στυλιανού

Filippo Tommaso Emilio Marinetti: ο Εθνικοεπαναστάτης Ηγέτης του Φουτουρισμού


Κλείνουν σήμερα στις στις 22 Δεκεμβρίου 2016, 140 χρόνια από την γέννηση του Φίλιππο Τομάσο Μαρινέττι, του ποιητή που υπήρξε ηγέτης του «αβάντ γκαρντ» κινήματος του Φουτουρισμού. Ευκαιρία να θυμηθούμε το έργο του.


Το Μανιφέστο του Φουτουρισμού

Ο Φίλιππο Μαρινέττι έκανε την εμφάνιση του το 1904, εμπνευσμένος από την νιτσεϊκή ανατροπή των παλιών αξιών και κυριαρχία του Υπεράνθρωπου και τις απόψεις του αναρχοσυνδικαλιστή Ζωρζ Σορέλ για ένα επαναστατικό προλεταριάτο με ηρωικούς ηγέτες. Το πρώτο ποίημα «Καταστροφή» ήταν «ένα αναρχικό ποίημα, ένα ερωτικό ποίημα». Όμως οι ιδέες του αποκρυσταλλώθηκαν καλύτερα στο «Μανιφέστο του Φουτουρισμού» που έγραψε μαζί με τους Ουμπέρτο Μοτσιόνι, Κάρλο Κάρα, Λουίτζι Ρουσόλο και Τζίνο Σεβερλινι. Ένα κείμενο που θα ήταν ο πρόδρομος του επαναστατικού εθνικισμού του Μεσοπολέμου.

Υπήρχε όμως ένα στοιχείο που θα έκανε τον Μαρινέττι να διαφέρει από τους άλλους στοχαστές και λογοτέχνες του επαναστατικού εθνικισμού. Αυτό ήταν η ταχύτητα του αυτοκινήτου και γενικότερα η καινούργια τεχνολογία. Αντίθετα με τον Έβολα και τον Γέητς που λάτρευαν τον Μεσαίωνα και τους Χάμσουν και Χένρυ Γουίλλιαμς που απεχθανόταν την τεχνολογία προς χάριν μιας αγροτικής ζωής, ο Μαρινέττι ασπάσθηκε την τεχνολογία και ήθελε να ζει στο σήμερα, όχι στο χθες.


Ανάμεσα σε άλλα οι φουτουριστές έγραφαν στο μανιφέστο τους:

* Πρόκειται να τραγουδήσουμε την αγάπη του κινδύνου, την συνήθεια της ενέργειας και της έλλειψης φόβου.

* Το θάρρος, η τόλμη και η εξέγερση θα είναι απαραίτητα στοιχεία της ποίησης μας.

* Μέχρι τώρα, η λογοτεχνία έχει εκθειάσει την ακινησία της σκέψης, την έκσταση και τον ύπνο. Σκοπός είναι να εξάρουμε την επιθετική δράση, την πυρετώδη αϋπνία, τον δρασκελισμό του δρομέα, το πήδημα του θανάτου, την γροθιά και το χαστούκι.

* Επιβεβαιώνουμε ότι η μεγαλοπρέπεια του κόσμου έχει εμπλουτιστεί από μια καινούργια ομορφιά: την ομορφιά της ταχύτητας. Ένα βρυχώμενο αυτοκίνητο που περνάει τρέχοντας σαν βολίδα είναι πολύ πιο όμορφο από την Νίκη της Σαμοθράκης.

* Πέρα από τον αγώνα, δεν υπάρχει ομορφιά. Κανένα έργο χωρίς επιθετικό χαρακτήρα δεν μπορεί να θεωρηθεί αριστούργημα. Η ποίηση πρέπει να συλληφθεί ως μια βίαιη επίθεση σε άγνωστες δυνάμεις, ως τιθάσευση και υποταγή τους ενώπιον του ανθρώπου.

* Ο Χρόνος και ο Χώρος πέθαναν χθες. Ζούμε ήδη το αδύνατο, επειδή έχουμε δημιουργήσει την αιώνια, πανταχού παρούσα ταχύτητα.

* Θα εξυμνήσουμε τον πόλεμο – την μόνη υγιεινή του κόσμου – τον μιλιταρισμό, τον πατριωτισμό, την καταστροφική χειρονομία των αγγελιοφόρων της Ελευθερίας, τις ιδέες που αξίζει να πεθάνει κανείς για αυτές και την περιφρόνηση προς τις γυναίκες.

* Θα καταστρέψουμε τα μουσεία, τις βιβλιοθήκες και τις ακαδημίες κάθε είδους, θα πολεμήσουμε τον ηθικισμό, τον φεμινισμό, κάθε ευκαιριακή η ωφελιμιστική δειλία.

* Θα τραγουδήσουμε τα μεγάλη πλήθη, τα συνεπαρμένα από την δουλειά, την ευχαρίστηση και την εξέγερση. Θα τραγουδήσουμε για τις πολύχρωμες, πολυφωνικές παλίρροιες της επανάστασης στις σύγχρονες πρωτεύουσες. Από τη Ιταλία εκτοξεύουμε προς όλον τον κόσμο αυτό το μανιφέστο της φλεγόμενης και ανατρεπτικής βιαιότητας, με το οποίο σήμερα ιδρύουμε τον Φουτουρισμό, επειδή θέλουμε να απελευθερώσουμε αυτή την χώρα από την δύσοσμη γάγγραινα των καθηγητών, των αρχαιολόγων, των ξεναγών και των παλαιοπωλών της. 


Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία.

Φουτουρισμός και Πολιτική

Οι φουτουριστές ήταν εθνικιστές και επαναστάτες, σχεδόν αναρχικοί και ο εθνικισμός τους δεν είχε τίποτα κοινό με τις παραδοσιακές αξίες του Συντηρητισμού. Ήθελαν να γκρεμίσουν τα πάντα και να φτιάξουν μια καινούργια Ιταλία. Έγραφαν αργότερα: «Ας αναφερθεί ότι η λέξη Ιταλία θα κυριαρχήσει πάνω από την λέξη Ελευθερία. Ας ακυρώσουμε το κουραστικό μεγαλείο της Ρώμης από ένα Ιταλικό μεγαλείο εκατό φορές μεγαλύτερο». Οι συντηρητικοί δεν τους αποδεχόταν, αλλά υπήρχαν πολλοί αριστεριστές και αναρχικοί που συμφωνούσαν μαζί τους στην επαναστατική φύση του πολέμου. 

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ 

Βιβλιοπαρουσίαση: "Το Μυστικό Ρόδο" του Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέητς.

Ο Σταμάτης Μαμούτος οργάνωσε το εκδοτικό σκέλος της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. Πλέον, εκτός από το free-press περιοδικό "Φανταστική Λογοτεχνία" και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, διαθέτουν και εκδοτικό οίκο.  Το πρώτο βιβλίο των εκδόσεων Κλέος (Φοιτητικής Λέσχης Φανταστικής Λογοτεχνίας) κυκλοφόρησε και μπορείτε να το αγοράσετε σε καταστήματα του κέντρου των Αθηνών ή να το παραγγείλετε στα mail flefalo@gmail.com και kleospublications@gmail.com. Πρόκειται για "Το Μυστικό Ρόδο" του Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέητς. 

https://kleospublications.blogspot.gr/

Φανταστική Λογοτεχνία: Τεύχος 19

Propatria Fight Club: Φιλικό Sparring Κρυπτεία 31.12 Αθήνα

Θριαμβολογούν οι χρυσαυγίτες για την συμμετοχή της EXXON MOBIL στην ΑΟΖ της κυπριακής δημοκρατίας.






Ακούστε τι δηλώνουν οι δημοπράτες και
έμποροι της Πατρίδας από το
08.10 μέχρι το 09.50
στο κανάλι του μνημονιακού Καρατζαφέρη ...


Θριαμβολογούν οι χρυσαυγίτες δια στόματος Κασιδιάρη, για την συμμετοχή της EXXON MOBIL στην ΑΟΖ της κυπριακής δημοκρατίας. Δεν τους ενδιαφέρει φαίνεται κατά πόσον μειώνεται η κυριαρχία της κυπριακής δημοκρατίας και η συνακόλουθη εμπλοκή στην λεγόμενη “λύση” του κυπριακού που ενδεχομένως μετά από μια αποτυχία των συνομιλιών θα εισέλθει στη φάση του εμπορικού συνεταιρισμού υπό την εποπτεία ξένων δικαστών και την διαχείριση τεχνοκρατών. Ένα κόμμα που ορέγεται την αξιωματική αντιπολίτευση όπως διατείνονται, όφειλε να έχει σοβαρό σχέδιο περί του κυπριακού.

Λουκάς Σταύρου

ΑΠΟΚΛΕIΣΤΙΚΟ: Η αστική ακροδεξιά "Χρυσή Αυγή" συμμέτοχη στο συστημικό ξεπούλημα της Κύπρου; - κείμενο του Άρη Αρίωνος - (Update: Διευκρινιστικό Κείμενο του Άρη Αρίωνος προς τους φίλους - συναγωνιστές - συντρόφους αναγνώστες του «Μαύρου Κρίνου», λαμβάνοντας ως αφορμή σχόλια και μηνύματα που διαστρεβλώνουν σκοπίμως το κείμενο του)

Βετεράνοι του Συντάγματος Azov σε σχολείο της Ουκρανίας.





ΛΟΚ 2016: κυκλοφορεί στα πρακτορεία τύπου


Η ομάδα μάχης - Προσωπική εμπειρία από την Ουκρανία

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το βιβλίο "Οι Μπολσεβίκοι της Δεξιάς" του Δημήτρη Μιχαλόπουλου σε μορφή αρχείου .pdf (free download)



Τον Νοέμβριο του 2013 κυκλοφόρησε μαζί με την εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» μια διασκευή του βιβλίου Baltikum (1974) το οποίο υπήρξε έργο του Επαναστάτη Φασιστή Dominique Venner

Την εν λόγω έκδοση μετέφρασε από τα Γαλλικά ο καθηγητής κ. Μιχαλόπουλος Δημήτριος για τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Η εν λόγω έκδοση θεωρείτε δυσεύρετη και άκρως ενδιαφέρουσα για όλους αυτούς που θέλουν να διαβάσουν την αλήθεια σχετικά με τα ιστορικά γεγονότα. 

Οι Μπολσεβίκοι της Δεξιάς


Ο Αγώνας στη Γερμανία πριν από τον Χίτλερ

Ελεύθερος Κόσμος


Νοέμβριος 2013 

Αθήνα

Σελίδες 63


Για να κατεβάσετε το βιβλίο στον σύνδεσμο εδώ

Ευχές από τον Κύκλο Ιδεάπολις


Νέα έκδοση: ο Μίρτσεα Ελιάντε και η Σιδηρά Φρουρά


"...Η νέα κυκλοφορία από τις εκδόσεις Λόγχη, αφορά στους εθνικιστές διανοουμένους του μεσοπολέμου εστιάζοντας στον ρουμανικό εθνικισμό και την σχέση, κυρίως, του Μίρτσεα Ελιάντε με την Σιδηρά Φρουρά. Ο μεταφραστής, στον πρόλογο του μας εξηγεί με γλαφυρότητα: «Η πρώτη μου γνωριμία με τα κείμενα και, κατ’ επέκτασιν, τη σκέψη του Mircea Eliade έγινε κατά την περίοδο των φοιτητικών μου χρόνων, όταν ξεκίνησα να μελετώ το έργο του, το οποίο ομολογώ πως με σαγήνευσε. Ο Mircea Eliade δεν ήταν ένας από τους συνηθισμένους θρησκειολόγους της σειράς, που είχαν θέσει σκοπό της μίζερης καριέρας τους να αποδείξουν ότι το μεταφυσικό είναι ανύπαρκτο ή, σπανιότερα, να καταδείξουν την υπεροχή του Χριστιανισμού έναντι των υπολοίπων θρησκειών. Εκείνος εμβάθυνε στην ουσία κάθε θρησκεύματος αναζητώντας να αναδείξει ουσιώδη στοιχεία της πνευματικότητος του. Σε μια εποχή μάλιστα που οι αθεϊστικές προκαταλήψεις – σε συνδυασμό με την κραυγαλέα μετριότητα πολλών θρησκειολόγων -έκαναν θραύση, η μελέτη των έργων του Eliade αποτελούσε κυριολεκτικώς μια πνευματική όαση στην έρημο του πνεύματος της θρησκειολογικής κι ενίοτε της θεολογικής επιστήμης..."

για περισσότερα διαβάστε εδώ

Νέα έκδοση: Φρειδερίκος Νίτσε - Λυκόφως των Ειδώλων



«Το Λυκόφως των Ειδώλων», Φρειδερίκος Νίτσε

Μετάφραση: Βαγγέλης Δουβαλέρης 

Επιμέλεια: Ήρκος Αποστολίδης 

Ένα σφυροκόπημα αιώνιων ειδώλων από τον φιλόσοφο στη σκιά του οποίου κινήθηκαν όλοι οι μεταγενέστεροι. Ένα από τα τρία τελευταία έργα του Φρ. Νίτσε, γραμμένο την περίοδο που ο ίδιος περιγράφει σαν «την τέλεια μέρα που όλα ωρίμαζαν». 

για να το αποκτήσετε καλέστε: 6945431104


Στην μνήμη του Friedrich Wilhelm Nietzsche.
Βιβλιοπαρουσίαση: «O Αντίχριστος» του Φρειδερίκου Νίτσε, Εκδόσεις Gutenberg

Ανάρτηση αφιερωμένη στους antifa του Indymedia που στενοχωρήθηκαν για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ του Χαλεπίου!


Οι antifa με τους Ουαχαμπίτες σκύλους του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας και οι Έλληνες Εθνικιστές/Εθνικοσοσιαλιστές/Πατριώτες με τον Λαό και τον Στρατό της Συρίας!

Ιδού για ποιους μοιρολογεί σήμερα το Indymedia:

1. Imam Bukhari Jamaat,
2. Jaysh al-Islam,
3. Ahrar al-Sharqiya
4. Fajr al-Ummah,
5. Alwiya al-Furqan,
6. Jabhat Fateh al-Sham,
7. Ajnad al-Sham Islamic Union,
8. Sham Legion,
9. Harakat Sham al-Islam,
10. Ansar al-Islam,
11. Jaish al-Muhajireen wal-Ansar,
12. Jund al-Aqsa,,
13. Thuwar al-Sham Battalion,
14. Harakat Nour al-Din al-Zenki ,
15. Syrian Turkmen Brigades,
16. Sultan Murad Division,
17. Free Idlib Army,
18. Army of Glory,
19. Army of Islam,
20. Army of Victory,
21. Conquest Brigade,
22. Army of Mujahedeen,
23. Liwa al-Haqq,
24. Jaysh al-Sunna,
25. Al-Safwa Islamic Battalions,
26. Freedom Brigade,
27. Bayariq al-Islam Movement,
28. Dawn of Caliphate Battalions
29. Bayan Movement,
30. Ajnad al-Kavkaz,
31. Jaysh Halab
32. Fatah Halab
33. Levant Front
34. Khorasan group
35. Katibat al Tawhid wal Jihad
36. Jaish Muhammad
37. Muntasir Billah Brigade
38. Jamaat al-Murabitin


Την ίδια ημέρα (13.12) που το ΓΕΣ της Συρίας ανακοίνωνε την απελευθέρωση του Χαλεπίου η ΕΡΤ1 δεν είχε παρά να προβάλλει τους τζιχαντιστές ουαχαμπίτες ...


Την ίδια ημέρα (13.12) που το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Συρίας ανακοίνωνε την απελευθέρωση του Χαλεπίου η καθεστωτική ΕΡΤ1 δεν είχε παρά να προβάλλει τους τζιχαντιστές ουαχαμπίτες!

Για περισσότερα εδώ 

επιλέξτε Τρίτη 13.12.2016 και δείτε το πρόγραμμα της ΕΡΤ1



για τα φιλαράκια του αντιφασίστα Τσίπρα εδώ

Η Φασιστική Μιλίτσια της Κροατίας Ustaše: τα πρώτα βήματα



Στο μέτωπο της Ουκρανίας τα εγγόνια των μαχητών της Ustaša ...

του Κ.Υ.

Το 1915 μια ομάδα πολιτικών μεταναστών από την Αυστροουγγαρία, κυρίως Κροάτες μερικοί Σέρβοι και Σλοβένοι, ενώθηκαν σε μια Γιουγκοσλαβική Επιτροπή, που είχε βλέψεις να δημιουργήσει  την Νότια Σλαβική στον απόηχο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Το είδαν αυτό το σχέδιο ως έναν τρόπο αντίστασης στο ενδεχόμενο να παραχωρηθεί η Δαλματία στην Ιταλία λόγω της την συνθήκης του Λονδίνου (1915). Ένα εθνικό συμβούλιο  διαδέχτηκε  την επιτροπή  η οποία  το 1918 έστειλε αντιπροσωπεία στον Σέρβο Μονάρχη για να του προσφέρει την ενοποίηση σε ένα κράτος των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων. 



Ο αρχηγός του Κροατικού Αγροτικού Κόμματος, Stjepan Radic, προειδοποίησε κατά την αναχώρηση τους για το Βελιγράδι ότι το Συμβούλιο δεν είχε καμία  νομιμότητα. Όμως, το Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, ανακήρυξε την 1η Δεκεμβρίου 1918 την ίδρυση του. Οι Κροάτες ήταν, εξαρχής, σε  πολιτικά μειονεκτική θέση λόγω της κεντρικής πολιτικής δομής του βασιλείου η οποία θεωρήθηκε ότι ευνοούσε  την Σερβική πλειοψηφία. Η πολιτική κατάσταση στο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων ήταν βίαιη. Το 1927, το Ανεξάρτητο Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο αντιπροσώπευε τους Σέρβους της Κροατίας, αντιστάθηκε στην συγκεντρωτική πολιτική του Βασιλιά Αλέξανδρου. 

Στις 20 Ιουνίου 1928, ο Stjepan Radić  και τέσσερεις άλλοι βουλευτές της Κροατίας πυροβολήθηκαν, ενώ βρισκόντουσαν στο κοινοβούλιο του Βελιγραδίου από ένα μέλος του Σερβικού Λαϊκού Ριζοσπαστικού Κόμματος. Τρεις από τους βουλευτές, συμπεριλαμβανομένου του Radić, έχασαν τη ζωή τους. Η οργή απείλησε να αποσταθεροποιήσει το Βασίλειο. Τον Ιανουάριο του 1929, ο Βασιλιάς Αλέξανδρος εγκαθίδρυσε βασιλική δικτατορία, σύμφωνα με την οποία απαγορεύτηκε η μειοψηφούσα πολιτική δραστηριότητα  και μετονόμασε το κράτος ως το «Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας». 

Η καταστολή και οι συνεχείς διώξεις  των Κροατών εθνικιστών είχαν ως συνέπεια την  αύξηση της υποστήριξης προς  τον Κροάτη εθνικιστή, Άντε Πάβελιτς, ο οποίος συμμετείχε στο Γιουγκοσλαβικό κοινοβούλιο και  είχε εμπλακεί στην δολοφονία του Αλέξανδρου το 1934. Εξορίστηκε στην Ιταλία και κέρδισε την υποστήριξη για το όραμα του,  την απελευθέρωση της Κροατίας από τον Σερβικό έλεγχο και την αναγέννηση της Κροατίας. Ενώ διέμεναν στην Ιταλία, ο  Pavelić και άλλοι Κροάτες εξόριστοι ιδρύσαν την οργάνωση Ustaša …






Λίγα λόγια για την 13η Κροατική Ορεινή Μεραρχία των SS (μέρος πρώτο)


ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Όταν η «Χρυσή Αυγή» στήριζε τον αγώνα της Κροατικής Ustaše (τεύχος 63 - σελίδες 38/39/40 της 29ης Μαΐου 1991)

Βιβλιοπαρουσίαση: Νέα Δεξιά - του Δημήτρη Σαββίδη


ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ

Ένα κίνημα Ιδεών Εθνικιστικής ανατροπής

Η «Νέα Δεξιά» γεννήθηκε στις ταραχές του ΄68. Τότε που οι νέοι της γαλλικής Δεξιάς, (με την ευρωπαϊκή έννοια του όρου) δηλαδή οι Εθνικιστές, φλέρταραν με την επανάσταση, μια επανάσταση ενάντια στην ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς.  

Τότε που η ρήξη με την ιδεολογικο-πολιτική ακινησία του γαλλικού εθνικιστικού («Δεξιού») χώρου της εποχής προέβαλε επιτακτική. Τότε που ο Codreanu, o Jose Antonio, οι λογοτέχνες του εθνικιστικού «ρομαντικού» ρεύματος όπως ο Drieu la Rochelle, o Celine και πολλοί άλλοι, άρχιζαν να αποτελούν τους οδοδείκτες της εξόδου των Γάλλων Εθνικιστών (και όχι μόνον), από τον ιδεολογικο-πολιτικό λήθαργο στον οποίον είχε περιπέσει ο εθνικιστικός «χώρος», αδρανοποιητικά επαναπαυμένος στο νανούρισμα των αναμνήσεων, των καταστάσεων και των προσώπων του γαλλικού εθνικισμού της εποχής του μεσοπολέμου. 

Όπως σημειώνεται στον υπότιτλο του βιβλίου, η Νέα Δεξιά είναι ένα “κίνημα ιδεών εθνικιστικής ανατροπής”. Από τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 μέχρι και τις ημέρες μας, απετέλεσε μία ιδεολογική ασφυξιογόνο μάσκα για το ευρύτερο πατριωτικό κίνημα. Με τις ιδέες της, την πολεμική της, τα επιχειρηματά της, έδωσε νέα ώθηση στον ιδεολογικό πόλεμο. Σε αυτό το βιβλίο  μπορείτε να διαβάσετε τους κυριώτερους σταθμούς αυτής της προσπάθειας και μία βιογραφική παρουσίαση των σημαντικότερων συντελεστών της.