Τό Κιλελέρ ήταν καί παρέμεινε ένα σύμβολο ένα πολυεδρικό σύμβολο πού χάραξε την Ιστορία της Χώρας μας έντονα. Δέν εντάσσεται στά πολεμικά μεγάλα γεγονότα πού καθόρισαν τά σύνορα της άλλά ασφαλώς στά γεγονότα πού καθώρισαν οικονομικές καί κοινωνικές διεργασίες καί εξελίξεις. Οι ρίζες του είναι πολύ βαθιές ίσως ακόμα έχουν τό ίδιο βάθος μέ τις ρίζες της κακοδαιμονίας της υπόλοιπης Ελλάδας αλλά φέρνει ένα μοναδικό μήνυμα γιά τούς εθνικιστές πού κατ έπανάληψι τό έχουν εντοπίσει καί προβάλει σάν βασικό συντελεστή της μιζέριας μας. Την νοοτροπία καί τό ήθος πού έχουν πάντοτε οι εκπρόσωποι τού κόμματος τών πολιτικών κομμάτων ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ.
ΤΑ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΑ
Ή προσάρτησις της Θεσσαλίας έγινε ώς γνωστόν κατά ιδιάζοντα μή στρατιωτικό τρόπο τό 1881. Ή Ελληνική κυβέρνησις ανεγνώρισε τίς μεγάλες ιδιοκτησίες Τουρκικής προελεύσεως βάσει τής συνθήκης τής Κωνσταντινουπόλεως 1818 (άρθρα 3-6). Τό 1896 οί καλλιεργηθεϊσαι εκτάσεις ανήρχοντο σέ 1.029.428 στρέμματα καί 500.000 άγροαναπαυτικές εκτάσεις. Τό 1900 τά στρέμματα ήσαν 1.531.700 καί όί οικογένειες πού ζούσαν άπό αυτά γύρω στίς 24.000 έξών 12.000 κολήγοι (εργάτες γής) πού ήργάζοντο σέ 280 τσιφλίκια. Οι συνθήκες εργασίας ήταν οικτρές σχεδόν παρόμοιες μέ τίς τού Αμερικανικού Νότου έπί τών νέγρων.
Οι Πολιτικοί δέν παρέλειψαν νά παράσχουν ψήφο στους κολήγους νά τούς χρυσώσουν δηλ. τό χάπι ότι συμμετέχουν στά κοινά, άλλά κάθε φορά τούς ένθυμοΰντο παραμονές εκλογών καί αμέσως τήν έπαύριο τούς λησμονούσαν διαιωνίζοντας τήν κατάστασι υπέρ τών τσιφλικάδων. Τό 1896 ό Δεληγιάννης είχε κάνει κάτι προσπάθειες για αναγκαστική άπαλλωτρίωσι τού 1/8 τών τσιφλικών άλλά τό κατεψήφισαν ακόμη καί οί βουλευτές του τό νομοσχέδιο!!!
Ή έπανάστασις τού 1909 αστική στή βάσι της δέν έλυσε το πρόβλημα, έδωσε τόν Βενιζέλο βέβαια, άλλά έν τέλει αμέλησε εντελώς τούς κολήγους τής Θεσσαλίας. Γύρω στά 1900 ό Μαρίνος Άντύπας θερμός θιασώτης τών απαλλοτριώσεων γυρίζει τά χωριά τής Θεσσαλίας ξεσηκώνοντας τούς αγρότες εναντίον τών εκμεταλλευτών της. Τό παράδειγμα του ακολουθούν άλλοι καί μέχρι τό 1910 δημιουργούνται στά Φάρσαλα, Τρίκαλα, · Καρδίτσα, Βόλο αγροτικοί σύλλογοι όπου οί κολήγοι συσπειρώνονται καί όργανώνωνται.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ
Οι προσπάθειες τού Μαρίνου 'Αντύπα γιά τήν άπαλλωτρίωσι αμέσως δημιουργεί τό φόβο στους τσιφλικάδες πού συνομωτοΰν καί μισθώνουν εγκαθέτους γιά νά τόν δολοφονήσουν. Τέλος στίς 9.3.1907 στον Πύργετο Λαρίσης ό Μαρίνος Άντύπας δολοφονείται. Στά 1908-1910. Ή άγροτιά βράζει, στάσεις εργασίας, απεργίες διαμαρτυρίες έπί μεμονωμένης βάσεως είναι ένα καθημερινό φαινόμενο. Ή συμπεριφορά τών τσιφλικάδων άπό τήν άλλη πού έχουν δικαίωμα ακόμη καί στίς γυναίκες τών κολήγων ρίχνει λάδι στή φωτιά. Στίς 27.2.1910 γίνεται μά απόλυτη επιτυχία τό πρώτο συλλαλητήριο στά Τρίκαλα καί τήν 1.3.1910 100 αγρότες άπό τά Όρφανά επιτίθενται στόν Λαρισαϊκό καί απειλούν νά ξηλώσουν τίς γραμμές άν δέν γίνουν οί άπαλλωτριώσεις. Ή στάση τών άρχων έχει εξαγριώσει τούς κολήγους πού ετοιμάζουν μεγαλύτερες διαδηλώσεις.
Η ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ
Στίς 6.3.1910 στό Γκερζή καμμιά 300 αγρότες επιχειρούν νά σταματήσουν τήν αμαξοστοιχία Βόλου-Λαρίσης άλλά ό μηχανοδηγός δέν κάνει στάσι στό σταθμό καί έτσι εξαγριωμένοι οί αγρότες λιθοβολούν ανεπιτυχώς τον συρμό. Στό σταθμό Κιλελέρ (ή σημερινή Κυψέλη) προτελευταίο σταθμό πρός τή Λάρισα 500 αγρότες έπιτίθεντο στό τρένο. Ό στρατός στήν προσπάθεια νά άναχαιτήση τούς χωρικούς σκοτώνει 6 έξ αυτών καί τραυματίζει 15. Προλαβαίνουν 100 άπό αυτούς νά μπουν στό τρένο γιά τή Λάρισα παίρνοντας καί μερικούς άπό τό Μπουλάρ. Αμέσως ό μέραρχος Ψαρροδήμος θέτει τήν πόλι τής Λαρίσης σέ κατάστασι ανάγκης. Ή αστυνομία ενισχύεται μέ 300 χωροφύλακες πολλούς μπράβους καί χαφιέδες τών τσιφλικάδων.
Λίγο πρίν τόν σιδηροδρομικό σταθμό μιά έφιππος περιπολία εμποδίζει αγρότες άπό τό Νεμπεγλέρ νά μπουν στήν πόλι. Αρχίζουν οί συγκρούσεις οί Ιππείς μέ επέλαση σκοτώνουν 2 άτομα. Αυτό μαθαίνεται καί άπό τούς άλλους χωρικούς καί ή σύρραξις γενικεύεται. Διατάσσεται πύρ καί οί συμπλοκές διαρκούν 20 λεπτά. Γίνονται πάμπολες συλλήψεις. Μετά πάροδο ώρας ό Νομάρχης Αργυρόπουλος κάλεσε επιτροπή χωρικών καί τόν αντιπρόσωπο τοϋ Κοινοϋ τών Θεσσαλών κ. Σχινά καί ζήτησε νά καθησυχάσουν τούς χωρικούς. Μετά κοπιώδεις προσπάθειες οί χωρικοί κατευνασμένοι κυρίως άπό τόν Δικηγόρο Νουσιά μέ ζητωκραυγές Ζήτω τό "Εθνος, Ζήτω ή "Ελλάς επιστρέφουν σπίτια τους.
Τό μήνυμα τής έξεγέρσεως είναι βαθειά ανθρώπινο άλλά κυριώτερα εθνικό.
Ή άγροτιά, οί κολήγοι πού ξεσηκώθηκαν είναι ή συνέχεια τοϋ έθνους μέσα άπό τήν Τουρκοκρατία, αυτό έξ άλλου έδειξε καί ό αγώνας τους καί τά συνθήματα τους. Οί πολιτικοί ώς συνήθως προσπάθησαν νά συντηρήσουν καταστάσεις καί κατεστημένα. Τά πολιτικά κόμματα εξώθησαν μέ τίς κατ' επανάληψιν υπαναχωρήσεις τους καί εμπαιγμούς τους στή δημιουργία τοϋ Κιλελέρ. Το τσιφλικο-καθεστώς ήταν τό καθεστώς ύπό τουρκοκρατία. Ή ένωσις τής Θεσσαλίας μέ τήν Ελλάδα έπρεπε νά τροποποιήσει θεσμούς αντεθνικούς ή αλλοεθνείς. Έδώ ή αδιαφορία καί τά συμφέροντα έδωσαν τά παραπάνω φαινόμενα πού είναι τόσο συχνά σήμερα. Τό Κιλελέρ είναι εναντίον τής εθνικής καταπιέσεως καί τής κοινωνικής απελευθερώσεως άπό τούς συνοδοιπόρους τών διεθνιστικών δυνάμεων.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εθνικιστική εφημερίδα "ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ" τον Απρίλιο του 1985.