Ανοιχτή επιστολή στον Χρήστο Παππά της «Χρυσής Αυγής».

του Κέρβερου.

Προσφάτως. παρακολούθησα  τις νέες εξελίξεις σε περιοχή της Κρήτης καθώς και τις αντιδράσεις των θλιβερών «αντιφασιστών» απέναντι στην παρουσία της «Χρυσής Αυγής». Σε συγκέντρωση λοιπόν που έλαβε μέρος σε ξενοδοχείο, ενώπιων βουλευτών και υποστηρικτών ο Βουλευτής Χρήστος Παππάς παρουσίασε την σημαία του Αναγεννώμενου Φοίνιξ - το γνωστό σύμβολο με τον Έλληνα στρατιώτη - η οποία χρησιμοποιήθηκε από το στρατιωτικό καθεστώς των Συνταγματαρχών της 21ης  Απριλίου 1967.

Μας έφερε στην μνήμη την «χρυσή» - για εκείνους που την υποστηρίζουν - εποχή  για την Ελλάδα, δείχνοντας τον έντονο ιδεολογικό φετιχισμό που χαρακτηρίζει την ηγεσία του εν λόγω κόμματος αλλά και την πλειοψηφία των σημερινών οπαδών και ψηφοφόρων. Θεωρώ δεδομένο το γεγονός ότι σήμερα η «Χρυσή Αυγή» ουδεμία σχέση έχει με τον Ελληνικό Εθνικοσοσιαλισμό. Απεναντίας πάμπολλες φορές όλα τα μέλη της σημερινής ηγεσίας της και οι εκλεγμένοι βουλευτές της έχουν καταδικάσει μπροστά σε κάμερες αλλά και σε διάφορες συνεντεύξεις την Εθνικοσοσιαλιστική παράδοση. Έχουν προβάλλει  θέσεις που είναι άκρως αντίθετες προς τις αρχές της βιοθεωρίας του Εθνικοσοσιαλισμού, ενώ κάποιες φορές κυριολεκτικά προσεγγίζουν και υιοθετούν την αντιφασιστική ρητορική. 

Τα περισσότερα από τα κορυφαία στελέχη που δημιούργησαν και στήριξαν την τότε Εθνικοσοσιαλιστική «Χρυσή Αυγή» στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και του ’90 έχουν αποχωρήσει εδώ και χρόνια, ενώ σήμερα το κόμμα αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το κίνημα - που ήταν ο φόβος για το σύστημα - στο οποίο μάλιστα συμμετείχαν για σημαντικό διάστημα οι γνωστοί Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές: Ιωάννης Γιαννόπουλος, Στέφανος Γκέκας και Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος.

Ως υπέρμαχος και στρατιώτης της Εθνικιστικής Σοσιαλιστικής Ιδέας, οφείλω να παραθέσω με τη σειρά μου κάποιες σκέψεις και κάποια γεγονότα για εκείνη την «επταετία» τα  οποία θα αποτελέσουν και μια ανοιχτή επιστολή προς τον κύριο Παππά. Καλώ τον κύριο Παππά αν διαφωνεί με τα λεγόμενα μου να στείλει μια δημόσια απάντηση σε αυτό το ιστολόγιο εκτός αν πιστεύει ότι σήμερα οι βουλευτές θα πρέπει να είναι υπεράνω κριτικής, πράγμα στο οποίο εγώ διαφωνώ.

Θυμίζω στον κύριο Παππά ότι σήμερα οι Κρητικοί έχουν πολλά προβλήματα και το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η ανάμνηση της 21ης Απριλίου.  Σε έναν τόπο όπως η Κρήτη που οι Λίβυοι «εξεγερμένοι» και οι Αλγερινοί «τζιχαντιστές» λαθρομετανάστες βιάζουν, σκοτώνουν και τρομοκρατούν οφείλουν όλοι αυτοί που μιλάνε για Εθνικισμό να μην προχωρούν σε φιέστες πασπαλισμένες με μπόλικο φετιχισμό αλλά να έχουν τακτική σχεδιασμό και πρόταση για τον λαό.


Σε έναν τόπο όπως τα ορεινά χωριά της Κρήτης. όπου η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε πολύτεκνες οικογένειες και τα παιδιά λιποθυμούν από την ασιτία στα σχολεία, οφείλουν οι αμειβόμενοι με 8.000 ευρώ τον μήνα βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» να δείξουν ότι νοιάζονται πραγματικά για τον συμπατριώτη και για αυτό ακριβώς να αρνηθούν όλα τα προνόμια της δημοκρατίας.

Σήμερα που η εξουσία πουλάει την γη της Κρήτης σε πολυεθνικές και Σιωνιστές, επιβάλλει μοντέλα εκπαίδευσης που καμιά σχέση δεν έχουν με την ταυτότητα της  νεολαίας, τα ναρκωτικά και η υιοθέτηση ενός αγελαίου τρόπου διασκέδασης κάνουν κυριολεκτικά θραύση στην νεολαία του νησιού οφείλουν κάποιοι που έχουν όλα τα μέσα να διαδώσουν την αλήθεια και όχι να αρέσκονται σε χειροκροτήματα, φανφάρες και επιδείξεις.

Οφείλατε κύριε Παππά να σπεύσετε άμεσα στην κατοχική βάση της Σούδας, και να διαμαρτυρηθείτε για την παράνομη παραχώρηση εθνικού εδάφους εδώ και δεκαετίες στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Αντί να κουνάτε το λάβαρο μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί και δεν λέει σήμερα το παραμικρό σε πολλούς, να καταγγείλετε άμεσα στον ελληνικό λαό τα μελλοντικά σχέδια των Ισραηλινών και των Αμερικανών που εποφθαλμιούν τους υδρογονάνθρακες στην περιοχή νοτίως της νήσου. Επίσης δεν είπατε το παραμικρό για τα σχέδια μερικών γελοίων, να επιδιώξουν την αυτονόμηση της νήσου στο άμεσο μέλλον.

Είναι πολύ πιο ώριμο πολιτικά για παράδειγμα, να καταγγείλετε ότι τα πανάκριβα ρωσικά πυραυλικά συστήματα S-300 που κάποιοι φορολογούμενοι πλήρωσαν από την τσέπη τους πολύ ακριβά μάλιστα, βρίσκονται σήμερα σε σημείο που δεν εξυπηρετούν την πολιτική ενάντια στην Τουρκία αλλά διευκολύνουν τα  συμφέροντα των πολιτικάντηδων και των στρατιωτικών.

Τίποτε από αυτά δεν κάνατε κύριε Παππά κατά την διάρκεια της περιοδείας σας στην Κρήτη, και αυτό το γεγονός αποδεικνύει ότι δεν διαφέρετε στο ελάχιστο από τους υπόλοιπους βουλευτές του κόμματος σας. Θα μπορούσα πολλά ακόμα να γράψω όπως για την στάση του κόμματος σας απέναντι στο ξεπούλημα της αγροτικής τράπεζας, την ανεκδιήγητη ανακοίνωση της τοπικής σας οργάνωσης στον Βόλο για την απεργία στην «Χαλυβουργία Ελλάδος», καθώς και την στάση σας απέναντι σε διάφορα σχέδια που πλήττουν τον λαό και την πατρίδα.

Φυσικά οφείλω να τονίσω ότι από την στιγμή που ακολουθείτε πιστά τις εντολές του γενικού γραμματέα … της «Χρυσής Αυγής είναι προφανές ότι έχετε επηρεαστεί αναλόγως στην σκέψη και την τακτική σας. 



Σήμερα που η εθνομηδενιστική «αριστερά» μιλάει για «επέλαση του εθνικισμού» στα σχολεία και τις σχολές, σήμερα που ο Λαός δείχνει να αγκαλιάζει τις εθνικιστικές ιδέες με πάθος, κάνετε και εσείς και οι υπόλοιποι βουλευτές των 8.000 ευρώ τον μήνα  - συν δωρεάν ταξίδια, επιδόματα, αυτοκίνητα κλπ  -  ότι μπορείτε για να μειώσετε την ιδέα του Εθνικισμού και να επιτύχετε μια τρύπα στο νερό !

Επανέρχομαι όμως στο θέμα της 21ης Απριλίου, και θα εξηγήσω αναλυτικά γιατί είναι κωμικό σήμερα άνθρωποι που δηλώνουν Εθνικιστές να προβάλλουν τα σύμβολα μιας εποχής που άφησε ουσιαστικά το τίποτα  πίσω της …

Για αρχή θα αναφερθώ στον «Εθνικό Σύνδεσμο Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας» που έγινε γνωστός ως ΕΣΕΣΙ. Ένα δυναμικό φοιτητικό κίνημα το οποίο πολεμήθηκε από τους «Απριλιανούς» κατά τη περίοδο εκείνη μέσω στρατιωτικών και  διπλωματών. Τους ενοχλούσε που τα μέλη της οργάνωσης είχαν υιοθετήσει έναν ισχυρό αντισιωνιστικό και αντικαπιταλιστικό και ξεκάθαρα εθνικοσοσιαλιστικό χαρακτήρα.

Λαμβάνοντας υπ' όψιν το βιβλίο του Αλέξανδρου Κουτούζου «ΕΣΕΣΙ που πήγαν κείνα τα παιδιά» (το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε εδώ) , θα σας αναφέρω τα λόγια ενός από αυτούς τους «διπλωμάτες» προς τον Δρ. Σπύρο Σταθόπουλο ιδρυτή του ΕΣΕΣΙ:

«Τι θα γίνει  ρε Σπύρο; Ακόμη θα ανεχόμαστε εμείς οι εθνικόφρονες αυτόν τον επαναστάτη τον.... μπολσεβίκο τον Βεντούρη. Ρε αυτός όλο με  τους Αμερικανούς και το κεφάλαιο τα έχει. Τι έχει ρε με το  Ισραήλ; Το  Ισραήλ, ρε, είναι ο προμαχώνας της Δύσεως. Ρε, αν πέσει το Ισραήλ θα  πέσει και η Ελλάδα».

Από το απόσπασμα αυτό διαπιστώνουμε για ποιους δούλευαν κάποιοι από τους Συνταγματάρχες καθώς και το μηδαμινό τους ιδεολογικό υπόβαθρο, μιας και όποιος αντιτασσόταν στο καθεστώς χαρακτηριζόταν «μπολσεβίκος»!

Η 21η  Απριλίου υπήρξε η κυβέρνηση που απέσυρε την Ελληνική στρατιωτική δύναμη - επιπέδου Μεραρχίας - από την Κύπρο το 1967 υποκύπτοντας στις επιταγές των ΗΠΑ. Τα γεγονότα της εισβολής τον Ιούλιο του '74 έδειξαν ξεκάθαρα ότι αν αυτό δεν είχε συμβεί πιθανόν οι Τούρκοι να μην κατάφερναν να καταλάβουν το νησί ή να δυσκολεύονταν αρκετά για να το επιτύχουν. Ακόμα και αν υιοθετήσω την άποψη πολλών κορυφαίων προσώπων του καθεστώτος ότι «αυτή η δύναμη δεν είχε αεροπορική υποστήριξη άρα έπρεπε να αποσυρθεί» (;!) αναρωτιέμαι τι έχουν να πουν κάποιοι για τις σχέσεις του Στρατηγού Γρίβα και της «χούντας» των Αθηνών ο οποίος απομονώθηκε πλήρως κατά την διάρκεια του καθεστώτος ενώ αγνοήθηκαν παντελώς οι προειδοποιήσεις του σχετικά με το Κυπριακό.

Στα πλαίσια της Νατοϊκής προσέγγισης με την Τουρκία … η 21η Απριλίου προώθησε την ιδέα της ελληνοτουρκικής  «φιλίας» - στα πλαίσια του ΝΑΤΟ - και επέλεξε τον δρόμο των συνομιλιών στα σύνορα του Έβρου - ανάμεσα σε σουβλιστά αρνιά και μπόλικο τζατζίκι - όπου και έλαβαν μέρος στενές συναντήσεις των δύο κυβερνήσεων.

Φυσικά όλα αυτά στα πλαίσια των Αμερικανών και των πιέσεων των Ιμπεριαλιστών αφού ο εχθρός για την 21η Απριλίου δεν ήταν η Τουρκική επεκτατική πολιτική αλλά ο «βουλγαρικός κίνδυνος» και η επιρροή της ΕΣΣΔ στα Βαλκάνια. Θυμίζω επίσης το παρακάτω απόσπασμα και καλώ τον οποιονδήποτε και κυρίως τον κ. Χρήστο Παππά να με διαψεύσει αν δεν είναι αλήθεια …

«Πιστεύουμε με απόλυτη ειλικρίνεια στην αναγκαιότητα της ελληνοτουρκικής συνεργασίας. Η συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες θα μπορούσε να αναπτυχθεί σταθερά πρός αμοιβαίον όφελος και να οδηγήσει σταδιακά σε ένα είδος Κοινής Αγοράς ανάμεσά τους, με απώτερο σκοπό την κατά στάδια ίδρυση μιας Ελληνοτουρκικής Συνομοσπονδίας. Αυτή η πολιτική δεν είναι ρομαντική, εκτός τόπου και χρόνου ονειροπόλησις, αλλά θαρραλέα αντιμετώπισις της πραγματικότητας και αληθινός ρεαλισμός»

Γεώργιος Γεωργαλάς δημοσιογράφος και στέλεχος της 21ης Απριλίου.

Το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Γεωργαλά "Ελληνικό Μανιφέστο" εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις 1979 σελ.60 - 61.

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος στις 25.05.1971 δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα Milliet ότι η Αθήνα αντιμετωπίζει την Ελληνοτουρκική ομοσπονδία θετικά:

«Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί σε ίσως 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί»

«Έξι μήνες μετά την πρωθυπουργοποίηση του, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, σε συνέντευξη που έδωσε στην καθημερινή εφημερίδα της Κωνσταντινουπόλεως, Μιλιέτ, και που δημοσίευε η εφημερίδα αυτή στις 28 Ιουνίου 1968, δήλωσε: “Ακούγονται ακόμη οι φωνές του Ατατούρκ και του Βενιζέλου … Πρέπει να ενώσουμε τις δύο ακτές του Αιγαίου”.

Ο Τούρκος δημοσιογράφος τον ρώτησε τότε εάν με την ένωση δύο χωρών εννοούσε ομοσπονδία. “Θέλω ιδιαιτέρως να υπογραμμίσω” απάντησε ο Παπαδόπουλος, “την πίστη μου στην αναγκαιότητα πραγματοποιήσεως αυτής της ομοσπονδίας … Εάν είχα μαγική δύναμη θα έκανα το παν για την πραγματοποίηση της ομοσπονδίας και θα οδηγούσα πάραυτα τον λαό μας προς αυτήν την κατεύθυνση”. Το 1969 και το 1970, ο “αρχηγός της ελληνικής επαναστάσεως” έκανε μεγάλη προσπάθεια για να αναπτύξει την ελληνοτουρκική φιλία […] Αλλά χρειάστηκε να περιμένει τη στρατιωτική επέμβαση στην Άγκυρα, στις 12 Μαρτίου 1971, για να πάρει ευμενή ανταπόκριση από την απέναντι όχθη.

Έγινε πρώτα η δήλωση του Μετίν Τοκέρ, γαμπρού του Ισμέτ Ινονού, που ήρθε στην Αθήνα και έδωσε συνέντευξη Τύπου, στις 25 Μαΐου 1971. Έλεγε πως, κατόπιν της συναντήσεώς του με τον Παπαδόπουλο, ήταν πλέον πεπεισμένος ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός επιθυμούσε ειλικρινά την τουρκοελληνική φιλία. Άλλωστε, πρόσθεσε, επρόκειτο να δημοσιεύσει στη Μιλιέτ, σε μερικές ημέρες, δηλώσεις που ο Παπαδόπουλος τού είχε κάνει […] 
Οι δηλώσεις του Παπαδόπουλου δημοσιεύτηκαν πράγματι στην πολιτική εφημερίδα, στις 29 Μαΐου 1971. Από τις ερωτήσεις του Μετίν Τοκέρ έβγαινε καθαρά ότι η πραγματοποίηση της συνομοσπονδίας εξαρτούνταν από δύο όρους: την ύπαρξη και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου ισχυρών κυβερνήσεων. τη λύση του Κυπριακού. […] Όσο για το Κυπριακό, η γνώμη του “αρχηγού της ελληνικής επαναστάσεως”, όπως την είχε παρουσιάσει στις δηλώσεις του, ήταν πως η λύση του δεν ήταν αναγκαίο προηγούμενο, διότι διαφορετικά θα κινδυνεύαμε, είπε, “να χάσουμε το πέταλο για το καρφί”.

Και πρόσθεσε: “Εγώ, προσωπικά, πιστεύω ότι η ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί ίσως σε 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί. Πρέπει να δεχθούμε πως είμαστε μικρές χώρες. Εάν έχουμε την ένωση, τότε η δύναμή μας έναντι των μεγάλων χωρών δεν θα διπλασιαστεί απλώς, αλλά θα πολλαπλασιαστεί.

Ο κ. Ερίμ πρέπει να γνωρίζει ότι αυτό που λέει ο κ. Παπαδόπουλος το πιστεύει και θα το κάνει … Δηλώνω κατηγορηματικά ότι θα κάνουμε αυτό που κηρύττουμε … Ήμουν στο κρεβάτι μου όταν το έμαθα (τον σεισμό του Μπινγκέλ στην ανατολική Τουρκία). Η πρώτη σκέψη υπήρξε … με ποιον τρόπο η Ελλάς θα μπορούσε να βοηθήσει την Τουρκία στη δύσκολη αυτή στιγμή. Πιστέψτε με, δεν επρόκειτο περί απλής ανθρωπιστικής στάσεως, αλλά διότι η Τουρκία είχε κτυπηθεί”».

Το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Δημήτρη Κιτσίκη "Ιστορία του ελληνοτουρκικού Χώρου" (1928 - 1973) σελ. 305 - 307 Εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας»

Ενοχλούνται κάποιοι από την προβολή του «Σουλεϊμάν» στην τηλεόραση σήμερα - και καλώς πράττουν - αλλά δεν τους κάνει εντύπωση η προώθηση του νεοθωμανισμού σε μερίδα της ηγεσίας του καθεστώτος της 21ης Απριλίου ; Να σημειωθεί ότι την ίδια περίοδο οι  Τούρκοι προχωρούσαν ακόμα σε διώξεις των Ελλήνων σε Ίμβρο , Τένεδο , και Κωνσταντινούπολη, αλλά η κυβέρνηση της 21ης Απριλίου όπως πάντα τηρούσε σιγή ιχθύος.

Χαριστική βολή για την Θράκη η απόφαση των Συνταγματαρχών να αφήσουν στα χέρια της Τουρκίας και του τουρκικού προξενείου τη μοίρα των Ελλήνων Πομάκων και την επιβολή της υποχρεωτικής  εκμάθησης της τουρκικής διαλέκτου στα παιδιά τους. Από την άλλη μεριά έσπρωξαν στην αγκαλιά της Βουλγαρίας και της Γιουγκοσλαβίας μερίδα των Σλαβόφωνων Ελλήνων. Με την συμπαράσταση αμόρφωτων μητροπολιτών έφτασαν στο σημείο να καταστρέψουν εκ των βάθρων ακόμα και Ορθόδοξους χριστιανικούς ναούς - με μπουλντόζες του στρατού ξηράς - μόνο και μόνο επειδή οι αγιογραφίες είχαν παλαιότερες σλαβικές επιγραφές !

Ο ελληνικός καπιταλισμός δεν χτυπήθηκε ούτε στο ελάχιστο αλλά διογκώθηκε ακόμη περισσότερο με την ενίσχυση των τραπεζών, υπήρξε στήριξη της πλουτοκρατίας και της ανώτερης αστικής τάξης καθώς και των μασονικών στοών. Είναι γεγονός ότι υπήρξε σπατάλη δημοσίου χρήματος μεταξύ κάποιων προσώπων της ηγεσίας και αυτό όποιος το αμφισβητεί αγνοεί την πραγματικότητα.  Ουδέποτε το καθεστώς των Απριλιανών εναντιώθηκε πραγματικά στην αστική τάξη τον Καπιταλισμό και τους Σιωνιστές, παρά πήγαινε χεράκι - χεράκι με αυτούς!

Όπως σημειώνει σε παλαιότερο άρθρο ένας συναγωνιστής:

«Η 21η Απριλίου σύσφιξε τις σχέσεις της με το Ισραήλ κατά τα πρώτα έτη ενώ ένα σημείο που δεν είναι γνωστό είναι το εξής. Στον πόλεμο του 1973 αρνήθηκε να παραχωρήσει βάσεις στους Αμερικανούς για την προώθηση βοήθειας στον Εβραϊκό στρατό. Κράτησε ένοχη σιωπή όμως στην κανονική και πλήρη χρήση των Νατοϊκών βάσεων που υπήρχαν στο έδαφος της χώρας μας για τον ίδιο σκοπό»

Να σημειώσω με την σειρά μου ότι το εν λόγω θέμα πήρε διαστάσεις πριν ελάχιστους μήνες σε γνωστή εφημερίδα. Εκεί λοιπόν οι υποστηρικτές του Στρατηγού Ιωαννίδη απάντησαν δημοσίως σε οπαδούς της 21ης Απριλίου όταν οι πρώτοι κατηγορήθηκαν για σχέσεις με τον αμερικανικό Σιωνιστικό παράγοντα ! Η εξέλιξη των δημοσιεύσεων όμως απέδειξε προς απογοήτευση πολλών, ότι η 21η Απριλίου είχε πράγματι παραχωρήσει τον εθνικό εναέριο χώρο στους Αμερικανούς κατά την διάρκεια ενός πολέμου του Ισραήλ ενάντια στους Άραβες, και μάλιστα ο Δρ. Ανδρέας Σταθόπουλος αποκάλυψε δημοσίως τα σχετικά έγγραφα. 

Οι υποστηρικτές του Συνταγματάρχη Παπαδόπουλου απέφυγαν να απαντήσουν επί της ουσίας τις επόμενες ημέρες και πως να το κάνουν άλλωστε αφού είναι γνωστό ότι αλώνιζαν οι πράκτορες της Mossad και των ιμπεριαλιστών στην χώρα ! Είναι τυχαίο ότι αυτές τις ημέρες το ίδιο πρόσωπο ο κ. Ανδρέας Σταθόπουλος προχώρησε στην έκδοση ενός δίτομου βιβλίου (εκδόσεις Απολλώνειο Φως) με αποκαλυπτικές μαρτυρίες του Στρατηγού Ιωαννίδη, αλλά το γεγονός αυτό θάφτηκε συστηματικά από όλους αυτούς που κάθε τόσο θυμούνται την «Επταετία» … ; 



Η «χούντα» τέλειωσε το 1974 αλλά πριν πεθάνει είχε προλάβει να δώσει ζωή στον παλαιό αστικό πολιτικό κόσμο και να τον αναζωογονήσει. Έτσι γεννήθηκε το Τέρας - ανάμεσα στα κεριά που περίμεναν τον δόλιο «Εθνάρχη» - μια νέα 100% δημοκρατική στυγνή δικτατορία η οποία και όπλισε τις δυνάμεις καταστολής για πρώτη φορά μάλιστα με βαρύ οπλισμό !

Ουδεμία ιδεολογία είχαν οι Απριλιανοί  και μάλιστα του «Λαϊκού Εθνικισμού», όπως μας τους προβάλει ο κύριος Χρήστος Παππάς και οι καλά αμειβόμενοι στο κ(υ)νοβούλιο - από το κράτος - συνεργάτες του. Να θυμίσουμε εδώ ότι ο ίδιος ο Συνταγματάρχης Παπαδόπουλος είχε δηλώσει σε μια  στιγμή ειλικρίνειας ότι «η  ιδεολογία μας είναι ότι δεν έχουμε ιδεολογία» ενώ σε προτροπή του Στρατηγού Ντερτιλή για Επαναστατική νεοφασιστική στροφή της νεολαίας και της δομής του καθεστώτος  - ο οποίος είναι και ο μόνος συνεργάτης του στενού κύκλου του καθεστώτος που είχε Ριζοσπαστικές Φασιστικές ιδέες και οφείλουμε να τον τιμούμε -  απάντησε αρνητικά.

Το παρόν άρθρο αποτελεί την  απάντηση μου προς την δημόσια επίδειξη ενός συμβόλου που πραγματικά δεν έχει την παραμικρή αξία για τον Έλληνα που είναι μήνες και χρόνια άνεργος, την Ελληνίδα που δουλεύει σε συνθήκες εργασιακής δουλείας, τον πολύτεκνο, τον αγρότη, τον φοιτητή, τον οικοδόμο που δεν έχει να δώσει φαγητό στα παιδιά του ! Τέλος αφού ευχαριστήσω τους Συντρόφους του «Μαύρου Κρίνου» για το βήμα θα παραθέσω τα λόγια ενός στρατιώτη των ιδεών μας:

«Το ήθος των ακροδεξιών είναι γνωστό , μια ζωή μαζί με το κράτος φανατικοί υποστηρικτές των δυνάμεων καταστολής , εν κατακλείδι ότι πιο χυδαίο και αντιδραστικό έβγαλε αυτός ο τόπος.


Οι εκπρόσωποι μιας μικροαστικής «πληβειακής» ξενοφοβίας , μιας αρρωστημένης θρησκοληψίας , στρατομπατσολαγνείας , μιας κάλπικης εθνικοφροσύνης και μιας αισχρής πατριδοκαπηλίας , που πάντοτε χαρακτηριζόταν από έλλειμμα Ήθους, Λόγου και Αισθητικής. 


Η Ελλάδα είναι μία χώρα με τους περισσότερους (και ίσως τους πιο διεφθαρμένους) μπάτσους, δικαστές, παπάδες και στρατιωτικούς , μια «αυστηρή» κοινωνία όπου τα λαμόγια του καπιταλισμού θα μείνουν ως έχουν αρκεί όμως για κάποιους να παραμείνουν οι ... φιέστες.  


Θα βγαίνουν πύρινοι λόγοι για τους εχθρούς του Ελληνισμού όμως η χώρα θα είναι πάντοτε προσδεμένη στο άρμα της Ατλαντικής Συμμαχίας ενώ εσείς θα ζείτε με την ψευδαίσθηση ότι σε λίγο θα εισβάλετε στην Πόλη , στο Μοναστήρι και ίσως και στο Νέο Δελχί …»