Ψηφιακή Ταυτότητα: το κλειδί Της Επικείμενης Αέναης Ψηφιακής Φυλακής (άρθρο του Άρη Αρίωνος)

 

Γράφει ο Άρης Αρίων

Προπαγάνδα του Bill Gates για μία Παγκόσμια Ψηφιακη Ταυτότητα

Το  Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς (Bill and Melinda Gates), προωθεί δημόσια ένα ψηφιακό παγκόσμιο σύστημα αναγνώρισης μέσω των ψηφιακών ταυτοτήτων (https://www.gatesfoundation.org/ideas/articles/mosip-digital-id-systems) που θα ενισχύσει την απόλυτη δουλοκρατία ... υπέρ της κυρίαρχης άρχουσας τάξης. Το Ίδρυμα Γκέιτς με έδρα το Σιάτλ στις ΗΠΑ, καθοδηγούμενο από τους "Στόχους Αειφόρου Ανάπτυξης" των Ηνωμένων Εθνών, έχει ενθαρρύνει ενεργά τις προσπάθειες της "Modular Open-Source Identification Platform" (MOSIP) με χορηγίες δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων.

Ως γνωστόν, ο Μπιλ Γκέιτς και το Κονγκρέσο των ΗΠΑ  διαπραγματεύθηκαν μια "συμφωνία εντοπισμού" (μολυνθέντων από τον COVID-19) έξι  μήνες ΠΡΙΝ τα ΜΜΕ αρχίσουν (κατ' εντολήν...) την μαζική τρομοπροπαγάνδα πανικού για τον κορωνοϊό COVID-19.

Έτσι λοιπόν, οι Εβραίοι δισεκατομμυριούχοι των πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών και των πολυεθνικών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας, επένδυσαν και συνεχίζουν να επενδύουν και να συμπράττουν με έναν πακτωλό χρημάτων και προβαίνουν σε ενέργειες μέσω προπαγάνδας, κοινωνικής μηχανικής και ψυχολογικού πολέμου ... για να εξασφαλίσουν ότι θα μπορούν "νόμιμα / θεσμικά" να παρακολουθούν, να ανιχνεύουν και να καταγράφουν ξεχωριστά κάθε "πολίτη- δούλο" (γκόιμ) επάνω σε αυτόν τον πλανήτη.

Κατά συνέπεια, ο Μπιλ Γκέιτς εμπλέκεται ιδιαιτέρως και άμεσα στη διασφάλιση ότι όλη η τάξη των δούλων (μαζανθρώπων...), υποχρεωτικά θα λαμβάνει τα πειραματικά mRNA "εμβόλια"... και φυσικά ότι οι πολιτικοί αρχηγοί-μαριονέτες (ψευδοηγέτες) των κρατών θα αναλάβουν να πείσουν τους αφελείς ανθρώπους να κάνουν κατά το δυνατόν όσα περισσότερα εμβόλια μπορούν.

Εν τω μεταξύ, ο Μπιλ Γκέιτς, "προφητεύοντας" (Προφητικός Προγραμματισμός...) μας προειδοποιεί ότι η επόμενη πανδημία θα είναι χειρότερη από τον COVID-19... και παράλληλα προπαγανδίζει για την δημιουργία μιας παγκόσμιας βιομετρικής ψηφιακής ταυτότητας... ενώ έχει ήδη αρχίσει να προετοιμάζει το έδαφος για το μελλοντικό "πρόβλημα" της κυβερνoσφάλειας..., ώστε να κτιστεί το αυριανό αφήγημα του βιολογικού τσιπαρίσματος ("Χάραγμα του αντιχρίστου") για λόγους "ασφαλείας" σε όλα τα γκόιμ...!

Ο νέος στόχος του Ιδρύματος Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς, φαίνεται να επικεντρώνεται στην προώθηση ενός παγκόσμιου ψηφιακού συστήματος αναγνώρισης, με έμφαση ιδιαίτερα στις οικονομίες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Αλλά όπως έχει δείξει η ιστορία, με τέτοιες εξελίξεις έρχονται συχνότατα δυνητικοί πάρα πολύ μεγάλοι κίνδυνοι, ιδίως όσον αφορά τα προσωπικά απόρρητα δεδομένα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα πολιτικά δικαιώματα και τις ανθρώπινες ελευθερίες.

Η προσαρμογή του MOSIP στις μοναδικές ανάγκες κάθε χώρας, συνεπάγεται τη συλλογή και την προσαρμογή μεγάλων ποσοτήτων προσωπικών δεδομένων από την υπόδουλη τάξη. Παρά τις διακηρύξεις του συστήματος ότι όλα θα λειτουργήσουν καλύτερα από πριν..., υπάρχουν πάρα πολλοί εύλογοι και λίαν σοβαροί προβληματισμοί.

Ενώ το Ίδρυμα Γκέιτς θεωρεί τα ψηφιακά συστήματα αναγνώρισης ως ζωτικό στοιχείο για την προώθηση της ψηφιακής δημόσιας υποδομής (DPI) όπου θεωρητικά, δύναται να προάγει την οικονομική ανάπτυξη, οι υπαρκτοί κίνδυνοι για την παραβίαση του προσωπικού απορρήτου δεν μπορούν να αγνοηθούν. Ολόκληρο το ψηφιακό σύστημα θα συνδέεται απευθείας με ένα βαθμό πιστοληπτικής ικανότητας και με το Ψηφιακό Νόμισμα της Κεντρικής Τράπεζας (CBDC), επί του οποίου οι επικυρίαρχοι διεθνείς τραπεζίτες, θα έχουν τον πλήρη έλεγχο.

Τα ψηφιακά νομίσματα των κεντρικών τραπεζών (CBDC) είναι καθοδόν και θα είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο ψευδαίσθησης της Ελευθερίας.

Οποιαδήποτε μελλοντική "μεταρρύθμιση" ή αλλαγή μέσω ψήφου (εκλογών) ή με άλλον τρόπο, πρακτικά δεν θα επιφέρει ουδεμία ουσιαστική αλλαγή διότι το υπόδουλο κράτος, θα διατηρεί πάντα την ύπαρξη του δουλοκρατικού καθεστώτος. Η κατάργηση της δουλείας..., και πρωτίστως η κατάργηση της νοητικής δουλείας, είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι η ανθρωπότητα θα γίνει πραγματικά ελεύθερη.

Εν ισχύ ψηφιακές βιομετρικές ταυτότητες σε πολλές χώρες

Οι ψηφιακές βιομετρικές ταυτότητες, έχουν αρχίσει να λειτουργούν εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια οι χώρες της Σκανδιναβίας, αλλά και χώρες όπως η Ελβετία, η Αγγλία, η Γερμανία, η Εσθονία, ο Καναδάς, η Ουκρανία, η Ρωσία, το Ισραήλ, η Κίνα, η Ινδία, το Ιράν, η Αυστραλία, η Αλβανία (Ας σημειωθεί ότι οι ψηφιακές ταυτότητες στην Αλβανία εκδίδονται από τον Καναδά ... και γι'αυτό δεν παραδίδονται αμέσως στους Αλβανούς πολίτες), η Νότιος Αφρική κα.

Ασφαλώς, θα αναρωτηθούν κάποιοι τι έπαθαν οι πολίτες όλων αυτών των κρατών που χρησιμοποιούν έως σήμερα ψηφιακές αστυνομικές ταυτότητες; Δεν έπαθαν τίποτα (πλην των Κινέζων πολιτών από την εφαρμογή του Συστήματος Κοινωνικής Πίστωσης / Social Credit System), διότι δεν προϋπήρχε η σχετική παγκόσμια νομοθεσία, το ενοποιημένο τεχνολογικό υπόβαθρο, καθώς και οι ανάλογοι υποτακτικοί ηγέτες ιδιαιτέρως των μεγάλων ισχυρών κρατών... Τώρα πλέον (μετά τον COVID-19...) το έδαφος είναι έτοιμο για την πλήρη εφαρμογή μιας απάνθρωπης και συνεπώς αντίχριστης τεχνοκρατικής κομμουνιστικής νομοθεσίας που θα μας υποδουλώσει μια για πάντα μέσα σε μία αόρατη αδυσώπητη δυστοπική Ψηφιακή Φυλακή.

Το ψευδοαφήγημα της κατοχικής κυβέρνησης Μητσοτάκη

Το επίσημο αφήγημα είναι: οι νέες ταυτότητες παρέχουν "καλύτερη ασφάλεια και δεν μπορούν να πλαστογραφηθούν". Ωστόσο, στην πράξη χάκερς μπόρεσαν να "σπάσουν" ψηφιακές ταυτότητες που ήδη υπάρχουν στην Σουηδία και να υποκλέψουν απόρρητα προσωπικά δεδομένα, ενώ άλλοι Γερμανοί χάκερς με την βοήθεια ειδικού πανάκριβου τεχνολογικού εξοπλισμού έφτιαξαν κλώνους υπαρκτών ψηφιακών ταυτοτήτων ακόμα και πλαστές ψηφιακές ταυτότητες...!

Άρα το θέμα δεν είναι η ασφάλεια. Αν ήθελε η κυβέρνηση να έχει αληθινά αξιόπιστες ταυτότητες και δίχως να δαπανήσει τεράστια ποσά, θα μπορούσε πολύ απλά να συνεχίσει να εκδίδει τον ίδιο τύπο ταυτοτήτων με ειδικές φωτογραφίες που καταγράφουν την ίριδα του οφθαλμού κάθε πολίτη... και που οι αστυνομικές αρχές με ένα απλό σκανάρισμα θα μπορούσαν να διαπιστώσουν αν η ίριδα του οφθαλμού ενός πολίτη αντιστοιχεί ή όχι με την ίριδα που θα υπήρχε στα επίσημα κεντρικά αρχεία της αστυνομίας και στην αστυνομική ταυτότητα.

Οικονομικό σκάνδαλο έκδοσης των ψηφιακών ταυτοτήτων

Ασφαλώς, υπάρχει μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο  με την έκδοση των νέων ψηφιακών ταυτοτήτων, όπως επίσης είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι ζητείται από τον κάθε πολίτη που θα λαμβάνει την νέα ψηφιακή αστυνομική ταυτότητα να καταβάλει το ποσόν των 10 Ευρώ.

Ωστόσο, είναι εκ του πονηρού να επικεντρώνεται η κριτική σχεδόν αποκλειστικά επ'αυτού του υπαρκτού σκανδάλου και όχι στο πολύ πιο σοβαρό, επικίνδυνο και επίφοβο γεγονός ότι η ψηφιακή ταυτότητα ουσιαστικά είναι το ΚΛΕΙΔΙ για την είσοδό μας στην αιώνια Ψηφιακή Φυλακή.  Δίχως την βιομετρική ψηφιακή ταυτότητα δεν θα μπορούσε να επιβληθεί το προγραμματιζόμενο Ψηφιακό Νόμισμα των Κεντρικών Τραπεζών και όλα τα συνεπακόλουθα αυτού.

Οι G20 ζητούν Παγκόσμιες Ψηφιακές Ταυτότητες, CBDC και αυστηρός κανονισμός Καταγραφής των Κρυπτοπεριουσιακών στοιχείων

https://www.youtube.com/watch?v=iCeWJpckuvI

Ψηφιακή Ταυτότητα στον Καναδά και Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ

Φυσικά, τα ίδια με τους ηγέτες των G20 έχει ζητήσει στο παρελθόν και ο Κλάους Σβάμπ του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF - World Economic Forum), όπου ως αποκαλύφθηκε οι νέες ψηφιακές ταυτότητες θα εκδίδονται υπό την καθοδήγηση των Τραπεζιτών. Παρομοίως και στην πατρίδα μας...!

https://www.youtube.com/watch?v=YzYDBinbFdQ

Ο Γεωεντοπισμός και η Ψηφιακή Ταυτότητα

Πράγματι, επιτυγχάνεται από το σύστημα γεωεντοπισμός μέσω του RFID τσιπ της νέας ψηφιακής ταυτότητας, αλλά αυτό το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί πολύ εύκολα με την αγορά ειδικής θήκης προστασίας RFID ή απλά τυλίγοντας την ψηφιακή ταυτότητα με στρώσεις από αλουμινόχαρτο.

Άλλωστε ως γνωστόν το Σύστημα, έχει δεκάδες άλλους τρόπους και μέσα για τον γεωεντοπισμό πολιτών, όπως τα κινητά μας τηλέφωνα (έστω κι αν είναι κλειστά, εκτός αν έχουμε αφαιρέσει την μπαταρία του κινητού τηλεφώνου), τα σταθερά τηλέφωνα..., χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες, κάρτες μετακίνησης στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας, κάρτες κρατικών επιδομάτων..., επαφές/αναζητήσεις και καταγραφές (μέσα κοινωνικής δικτύωσης) στο διαδίκτυο, δημόσιες και ιδιωτικές κάμερες ασφαλείας / παρακολούθησης και καταγραφής, έξυπνοι μετρητές, όλες οι έξυπνες συσκευές, παιχνιδομηχανές, drones, δορυφόρους, ρουφιάνους κλπ

Τι πραγματικά προωθούν ως Ψηφιακή Ταυτότητα τα Ηνωμένα Έθνη;

Για να κατανοήσουμε ακριβώς την επίγεια κόλαση που μας περιμένει όταν πάρουμε τη νέα ψηφιακή ταυτότητα, θα πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να διαβάσουμε τον στόχο νούμερο 16 της αειφόρου ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (ο οποίος έχει υπερψηφιστεί από την ολομέλεια του ΟΗΕ).

Εδώ, ας έχουμε υπόψιν μας ότι ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, είναι ένας ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ οργανισμός και δη ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΣ, ο οποίος ελέγχεται απόλυτα από τους διεθνείς Χαζάρους Τραπεζίτες, δηλαδή από την Συναγωγή του Σατανά, τους Ιλλουμινάτι Σατανιστές, οι οποίοι αποβλέπουν στην Παγκόσμια Κυβέρνηση. Κι ο νοών νοήτω...

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη το πρόγραμμα για την ψηφιακή ταυτότητα προωθείται από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, την Παγκόσμια Τράπεζα, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και από τις 1.000 μεγαλύτερες παγκοσμίως πολυεθνικές εταιρείες...

Για να έχεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε υπηρεσία ιδιωτική ή δημόσια, σε οποιοδήποτε αγαθό (προϊόν) ή γενικά στο διαδίκτυο, για να αγοράσεις, πωλήσεις ή να ενοικιάσεις οτιδήποτε, καθώς επίσης για να κάνεις οποιαδήποτε τραπεζική συναλλαγή, για να έχεις κοινωνική ασφάλιση ή να λάβεις μισθό, επιδόματα και σύνταξη, για να ταξιδέψεις ή για να κάνεις διακοπές κλπ, θα πρέπει απαραιτήτως να έχεις την ψηφιακή ταυτότητα.

Η ψηφιακή ταυτότητα, θα περιλαμβάνει δεδομένα από το πιστοποιητικό γέννησης, γάμου και διαζυγίου μέχρι τον προσωπικό φάκελο υγείας, το πιστοποιητικό εμβολιασμών, το DNA (το οποίο θα πρέπει ΟΛΟΙ να αρνηθούμε να το παράσχουμε), όλα τα δεδομένα από τις σπουδές μας, την στρατιωτική θητεία μας, την επαγγελματική σταδιοδρομία μας, τον ποινικό και πολιτικό μας φάκελο κλπ...

Η αναγνώριση θα γίνεται βάσει του προσώπου μας, των δακτυλικών αποτυπωμάτων μας, της ίριδος του οφθαλμού μας, ακόμα και από το DNA, το ηλεκτρομαγνητικό σήμα του εγκεφάλου και της καρδιάς μας (επίσης, στοιχεία που ΟΛΟΙ θα πρέπει να αρνηθούμε να τα παράσχουμε...).

Η Τεχνητή Νοημοσύνη σε ρόλο Πρωταγωνιστή και Εξουσιαστή

Φυσικά, τα πάντα θα βρίσκονται υπό διαρκή έλεγχο και ανάλυση από την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI - Artificial Intelligence) σε πραγματικό χρόνο. Εξυπακούεται ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη, θα λαμβάνει αποφάσεις χωρίς κανέναν συναισθητικό δισταγμό. Επίσης, η Τεχνητή Νοημοσύνη θα αντικαταστήσει την εργασία εκατοντάδων εκατομμύριων ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη. Για παράδειγμα, στις Τράπεζες ήδη η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει αντικαταστήσει πολλούς εργαζομένους και στα επόμενα 2-3 χρόνια οι Τράπεζες θα γεμίσουν αυτοματοποιημένα μηχανήματα με τα οποία οι πολίτες θα διενεργούν κάθε είδους συναλλαγή χωρίς να υπάρχει κάποια επαφή με τον ανθρώπινο παράγοντα. 

Πάρα πολλές εργασίες θα γίνονται πλέον on-line, όπως και η εκπαίδευση όπου ο καθηγητής δεν θα είναι φυσικό πρόσωπο αλλά ολόγραμμα εικονικής πραγματικότητας (άβαταρ)..., ήδη αυτό άρχισε να εφαρμόζεται στα πανεπιστήμια της Σαουδικής Αραβίας από τον COVID-19 και εντεύθεν. Στο μέλλον, αντί αστυνομικών... στους δρόμους θα περιπολούν drone και ρομπότ τα οποία θα αστυνομεύουν τους πολίτες (στα επερχόμενα lock-down για την "κλιματική αλλαγή").

Μπορείτε τώρα να αντιληφθείτε ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη, θα έχει κορυφαίο λόγο σε κάθε έκφανση της ανθρώπινης δραστηριότητας. Με δυο λόγια, η Τεχνητή Νοημοσύνη θα εφαρμόζει επακριβώς τα πρωτόκολλα των διεθνών τραπεζιτών και θα τροφοδοτείται αενάως με τα δεδομένα των πολιτών και όχι μόνον. Η Τεχνητή Νοημοσύνη θα είναι το "Θηρίο" ή ο "Μεγάλος Αδελφός" που θα τρέφεται κάθε στιγμή με τα δεδομένα από την παρακολούθηση και καταγραφή των πάντων σε πραγματικό χρόνο, όπου θα αναλύει με την βοήθεια προηγμένων αλγορίθμων σε τέτοιο βαθμό τα προσωπικά μας στοιχεία και συμπεριφορές, όπου θα δύναται να ακόμα και να προβλέπει με μεγάλη ακρίβεια τις μελλοντικές μας ενέργειες και επιλογές.

Το Ψηφιακό Νόμισμα των Κεντρικών Τραπεζών και Η Ψηφιακή Ταυτότητα

Η ψηφιακή ταυτότητα, όπως προανέφερα αποτελεί το κλειδί για την πρόσβασή μας και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αφού πρώτα, πάρουμε την ψηφιακή ταυτότητα, σύντομα το σύστημα θα προχωρήσει στην "Μεγάλη Επανεκκίνηση" (Great Reset) και την υποχρεωτική μας είσοδο στην αχρήματη κοινωνία μέσω της κατάργησης κάθε νομίσματος σε φυσική μορφή.

Το νέο ψηφιακό νόμισμα θα είναι προγραμματιζόμενο, οπότε δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε ότι επιθυμούμε ή στις ποσότητες και ποιότητες που επιθυμούμε ... με την αιτιολογία την υγεία μας ή την προστασία του κλίματος κλπ ή το ψηφιακό νόμισμα θα μπορεί να εκδίδεται με συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης (άρα δεν θα μπορούμε να αποταμιεύσουμε χρήματα με ότι αυτό συνεπάγεται...) ή δεν θα δύναται κάποιος να το χρησιμοποιήσει πάνω από συγκεκριμένη απόσταση από την μόνιμη οικία του χρήστη ή το σύστημα θα μας το αφαιρεί εάν εκφράσουμε μία διαφορετική γνώμη από το επίσημο αφήγημα της κατοχικής κυβέρνησης... ή αν δεν επιδεικνύουμε ως καλοί δούλοι έμπρακτα τυφλή υπακοή στο σύστημα.

Εν ολίγοις, θα βιώσουμε το τεχνομπολσεβικικό Σύστημα Κοινωνικής Πίστωσης που ήδη εφαρμόζεται στην κομμουνιστική Κίνα..., όπου οι πολίτες της επιβραβεύονται με δωρεάν ψηφιακές μονάδες όταν είναι Υπάκουοι δούλοι στις επιταγές των κομμουνιστών Εξουσιαστών.

Φυσικά, τα όποια μέτρα περιορισμού που θα υπάρχουν για τους απλούς πολίτες, δεν θα ισχύουν για τα μέλη της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ.

Πέραν τούτου, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το νέο πολιτιστικό μαρξιστικό ψηφιακό σύστημα, θα ευνοεί τους επιχειρηματίες που θα προσλαμβάνουν στην επιχείρησή τους υπαλλήλους που θα ανήκουν στις "ευάλωτες" ομάδες πληθυσμού, ενώ θα "τιμωρεί" όσους επιχειρηματίες προσλαμβάνουν για εργασία μόνον Έλληνες ή μόνον Χριστιανούς.

Σίγουρα, πολλοί συμπατριώτες μας έχουν την ψευδαίσθηση ότι δεν πρόκειται να μεταβούμε σε ψηφιακό νόμισμα και άρα όλα αυτά είναι άλλη μία "θεωρία συνωμοσίας"... Όμως εδώ υπάρχουν οι επίσημες ψηφισμένες αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και οι νόμοι κρατών όπως στην Αγγλία, όπου ψηφίστηκε ο νόμος για την μετάβαση στο ψηφιακό νόμισμα (παρεπιπτόντως, και στην Ρωσία ψηφίστηκε αντίστοιχος νόμος) και μάλιστα, ΧΩΡΙΣ την έγκριση του Αγγλικού κοινοβουλίου (οι πλέον βρώμικοι νόμοι εφαρμόζονται με "εκτελεστικά διατάγματα"...) και θα μπει σε εφαρμογή σε περίπτωση κάποιας "κρίσης". Αλλά, ως "κρίση" μπορούν να βαπτίσουν το οτιδήποτε από την έλλειψη τροφίμων, την μεγάλη οικονομική ύφεση, την ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού, την μεγάλη αύξηση στην τιμή των καυσίμων, την ένταση στον Ειρηνικό Ωκεανό μεταξύ Κίνας - Ταϊβάν, το ξέσπασμα μαζικών (στημένων) ταραχών σε μεγάλες πόλεις της χώρας, την εμφάνιση μιας νέας "πανδημίας" κλπ.

Η Μετάβαση στο νέο Ψηφιακό Νόμισμα

Η μετάβαση θα γίνει ακαριαία από την μία ημέρα στην άλλη με κλείσιμο των Τραπεζών για κάποιες ημέρες, μέχρι να κατευνάσουν τις όποιες αντιδράσεις του λαού και αμέσως στις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσουν οι ΗΠΑ και στη συνέχεια οι λοιπές χώρες.

Όποια χώρα δεν αποδεχθεί να καταργήσει το φυσικό χρήμα, θα απομονωθεί πλήρως και θα υποστεί σοβαρότατα μέτρα εναντίον της και πιθανότατα την μελλοντική στρατιωτική βία των γειτονικών κρατών της.

https://www.youtube.com/watch?v=iCeWJpckuvI

Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι σημαντική παράμετρος για την εφαρμογή αυτού του απάνθρωπου τεχνοκομμουνιστικού συστήματος, διαδραματίζουν οι κεραίες 5G σε συνδιασμό με τις λυχνίες LED, όπου δεν είναι απλά και μόνον ένα μέσον παρακολούθησης των πολιτών, αλλά επίσης και ένα ολοκληρωμένο ΟΠΛΙΚΟ σύστημα κατευθυνόμενης ενέργειας.

Κατωτέρω παραθέτω βίντεο που επεξηγούν τα πάντα περί του θέματος της Ψηφιακής Ταυτότητας, η οποία θα μας οδηγήσει στην Ψηφιακή ΦΥΛΑΚΗ...

https://www.youtube.com/watch?v=BHjYYalEp_g

https://youtu.be/Es1y9L9cub4?t=2

Εκεί όπου τα ψηφιακά πιστοποιητικά εμβολιασμού απέτυχαν, τα ψηφιακά πιστοποιητικά τροφίμων θα γίνουν τώρα αποδεκτά από τους πεινασμένους ανθρώπους που δεν μπορούν να αντέξουν τη συνεχή και ραγδαία αύξηση των τιμών των τροφίμων. Πρακτικά, αυτή είναι η υλοποίηση μιας μοχθηρής σατανικής ατζέντας που προέρχεται από τον κόσμο των διεθνών τραπεζιτών και κυρίως από τους Ρότσιλντ και τους Ροκφέλερ, των Ηνωμένα Έθνη και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, όπως το διατύπωσε ο Κίσινγκερ, "να ελέγχει τα τρόφιμα για να ελέγχει τους ανθρώπους."

Όλα αυτά που απεργάζονται εναντίον της ανθρωπότητας φέρουν διάφορες ονομασίες, όπως: "Νέα Παγκόσμια Τάξη", "Νέα Εποχή", "Ατζέντα 21", "Ατζέντα 2030", "Μεγάλη Επανεκκίνηση", "Κλιματική Αλλαγή", "Κλιματική Κρίση", "Αειφόρος Ανάπτυξη", "Πράσινη Ανάπτυξη", "Πράσινη Ενέργεια", "Συμπεριληπτική Ανάπτυξη" κλπ.

Παγκόσμια Βιομετρική Ταυτότητα συνδεδεμένη με τον Τραπεζικό Λογαριασμό μας και παγκόσμιο Ψηφιακό Νόμισμα Κεντρικής Τράπεζας, προωθείται από τα Ηνωμένα Έθνη...

https://www.youtube.com/watch?v=Es1y9L9cub4&t=2s

Ψηφιακή Ταυτότητα και το Χάραγμα του Θηρίου

Προφανώς, ζούμε "αποκαλυπτικές" καταστάσεις από θεολογικής απόψεως, όπου ήδη έχουμε εισέλθει σε μία πρόδρομη αντίχριστη ατραπό και κατάσταση, η οποία θα μας οδηγήσει νομοτελειακά στο "Χάραγμα του Θηρίου", επακριβώς όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου. Πλέον δεν είναι μυστικό ότι τα μέλη της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ που προωθεί την βιομετρική ψηφιακή ταυτότητα και το ψηφιακό νόμισμα των κεντρικών τραπεζών, είναι σατανιστές και αποσκοπούν σε μία παγκόσμια εωσφορική εβραϊκή κομμουνιστική κυβέρνηση.

https://www.youtube.com/watch?v=aCqfhax7gAU

Πέραν τούτου, η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, είναι μία διαχρονική πανανθρώπινη αξία... την οποία πρέπει να υπερασπιστούν ΟΛΟΙ οι λαοί της γης, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. Γι' αυτό τον λόγο και δεν επικεντρώνομαι αποκλειστικά και μόνο στο θρησκευτικό θέμα..., εν αντιθέσει προς κάποιους άλλους συμπατριώτες μας...

Η City Bank μετατρέπει τις καταθέσεις των πελατών της σε Ψηφιακά Κουπόνια

Άλλη μία είδηση που στην Ελλάδα πέρασε εντελώς στα "ψιλά γράμματα", που όμως είναι ενδεικτική του προς ποια κατεύθυνση οδηγούνται τα πράγματα από τους διεθνείς τραπεζίτες.

https://www.youtube.com/watch?v=arJQm-1e24Y

ΑΝΥΠΑΚΟΗ και ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Η λύση είναι ΑΝΥΠΑΚΟΗ... και ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ για την ανάκτηση και υπεράσπιση της Ελευθερίας μας... με ευφυή αυτο-οργάνωση για καταστάσεις πλήρους επιβίωσης... [Εδώ, προβαίνω σε εύλογη αυτολογοκρισία... για να μην τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο η ύπαρξη του εν λόγω ιστοτόπου.]

Εν κατακλείδι, επειδή πολλοί φίλοι και συναγωνιστές με ερωτούν εάν θα λάβω την συγκεκριμένη νέα βιομετρική ψηφιακή ταυτότητα ή όχι... Η απάντησή μου είναι ότι θα προσπαθήσω να το αποφύγω κατά το ανθρωπίνως δυνατόν... και εν πάση περιπτώσει ΔΕΝ πρόκειται να αποδεχθώ να μου πάρουν το DNA μου, το ηλεκτρομαγνητικό σήμα του εγκεφάλου, της καρδιάς ή του σώματός μου.

Όσοι έχουν πραγματικά την θέληση και το θάρρος να παραμείνουν ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ απέναντι στον Θεό, στον εαυτόν τους, στα παιδιά τους και στις μελλοντικές γενεές... στον αμείλικτο ανοικτό πόλεμο του Συστήματος εναντίον μας, ας ακολουθήσουν τον ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ της μέχρις εσχάτων ΜΑΧΗΣ - ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!

Η θλιβερή κατάντια των μικροαστών

 

του Κωνσταντίνου Θ. Παπαδογιάννη

Κάθε μέρα όλοι οι σκεπτόμενοι είμαστε εγκλωβισμένοι στα δεσμά των αποφάσεων, συνειδητών και μη της πλειοψηφίας. Αυτών των δειλών και σιχαμένων όντων, που προκειμένου να διατηρήσουν το πενιχρό ξεροκόμματο που λαμβάνουν από το φιλελεύθερο καθεστώς της Γ' Ελληνικής δημοκρατίας είναι ικανοί να ξεπουλήσουν τα πάντα. Εκτός των πιστεύω, γιατί δεν έχουν και δεν ξέρουν τι σημαίνει Ιδεολογία. Όλα τα άλλα όπως η συνείδηση και η αξιοπρέπεια έχουν πάει περίπατο εδώ και δεκαετίες. Απλώς, τα τελευταία χρόνια άρχιζε να ξεχωρίζει η ήρα από το σιτάρι. Και είμαστε φυσικά στις αρχές, για αυτό ραγιά θωρακίσου, διότι στον ανηλεή και πολυμέτωπο πόλεμο που σου έχουμε κηρύξει δεν θα επιβιώσεις. Σκατά στον μοντέρνο κόσμο και στον σύγχρονο τρόπο ζωής!

FRACTION - Dictature sanitaire/Υγειονομική δικτατορία

 

Η απονομιμοποίηση του εχθρού ξεκινά πριν τις εκλογές, και συνεχίζεται μετά τις εκλογές

 

του Ιφικράτη Αμυρά

Υπενθυμίζω ότι από το 2010 και μετά, ο Σόϊμπλε, υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, δήλωνε με θράσος ότι δεν έχει σημασία το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα, διότι υπάρχουν δεσμεύσεις, εννοώντας ότι όποια κυβέρνηση και να εκλεγεί, πρέπει να ακολουθήσει μνημονιακή πολιτική. Η συγκεκριμένη αντίληψη, είναι αντίληψη κυριάρχου. Έκανε επίδειξη ηγεμονίας. Τότε, σε μία δημόσια τοποθέτηση μου, είχα δηλώσει το εξής: Αν είμαστε άξιοι Έλληνες, δεν αρκεί το να σπάσουμε τα μνημονιακά δεσμά που μας επέβαλε η Γερμανία και η ΕΕ, αλλά πρέπει να επιβάλλουμε ένα μνημόνιο στην Γερμανία εκατό φορές πιο επώδυνο απ' αυτό που μας επέβαλε εκείνη.

Σκοπός της δηλώσεώς μου ήταν να ανοίξω τους πολιτικούς ορίζοντες του ακροατηρίου, και συγχρόνως να εκφράσω αντι-ηγεμονικές και ηγεμονικές θέσεις. Αντι-ηγεμονικές ως προς την απόρριψη του μνημονίου εις βάρος της Ελλάδος, ηγεμονικές ως προς την μελλοντική εκδίκηση εις βάρος των δυναστών της Πατρίδος. Ενώ το κοινό ήταν αντιμνημονιακό, δεν είχε εθιστεί σε μια ηγεμονική ρητορική από την δική μας σκοπιά. Δηλαδή δεν είχε συνηθίσει να ακούει επιθετική ρητορική από την σκοπιά του έθνους που εκείνη την στιγμή υφίσταται την οικονομική επέλαση της τρόικα και ιδίως της Γερμανίας.

Σε λίγο καιρό, θα έχουμε νέες εκλογές. Τα δήθεν αντισυστημικά κόμματα θα έχουν το θάρρος και το θράσος να κάνουν μία αντίστοιχη δήλωση σαν αυτή που έκανε ο Σόϊμπλε, αλλά με αντεστραμμένο περιεχόμενο; Ότι δηλαδή ασχέτως εκλογικού αποτελέσματος, οι πατριωτικές πολιτικές δυνάμεις έχουν διαχρονικές δεσμεύσεις έναντι του Ελληνικού Έθνους και συνεπώς δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν ποτέ μία μνημονιακή προδοτική κυβέρνηση. Ακόμη και αν λάβει την απόλυτη πλειοψηφία στις εκλογές.

Μία τέτοια ηγεμονική προσέγγιση, διαχεόμενη και επαναλαμβανόμενη στον Λαό, δημιουργεί μία αντισυστημική, αντιστασιακή, και πεισμώδη αντίληψη. Ότι εκλογικό ποσοστό και να πάρει ο εχθρός, δεν τον αναγνωρίζουμε. Φανταστείτε να γινόντουσαν εκλογές στην Οθωμανική Ελλάδα και η πλειοψηφία να ψήφιζε ότι θέλουν να παραμείνουν ραγιάδες. Ποια πρέπει να είναι η δική μας προσέγγιση; Ότι ο αυτός ο λαός δεν σώζεται με τίποτε; ότι είναι αδιόρθωτος κλπ, κλπ, όπως συνήθως δηλώνουν οι ανίδεοι και ηττημένοι δήθεν αντισυστημικοί πολιτικάντηδες;

Η απάντηση είναι μία: ότι και να ψήφιζαν οι τότε κάτοικοι της Ελλάδος σε αυτό το υποθετικό σενάριο, θα αγωνιστούμε για την απελευθέρωση από την οθωμανική κατοχή. Αν ψηφίσουν υπέρ της απελευθερώσεως, έχει καλώς. Αν καταψηφίσουν, τόσο το χειρότερο για την δημοκρατία. Θα γράψουμε την ετυμηγορία της πλειοψηφίας στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Η απόφαση τους θα αλλάξει, είτε με το καλό, είτε με το άγριο. Το όχι στην Επανάσταση, θα γίνει ναι στην Επανάσταση.

Είναι αδιανόητο ο Σόιμπλε να δηλώνει ότι αδιαφορεί για το εκλογικό αποτέλεσμα, εννοώντας ότι όποιος και να εκλεγεί πρέπει να εφαρμόσει τα μνημόνια. Είναι αδιανόητο ο Σύριζα, η ΝΔ, το Πασόκ, να αδιαφορούν για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2015, και να υπάρχουν διάφορα μικρά κόμματα που πασχίζουν να μπούν στην βουλή και να αναγνωρίζουν εκ των προτέρων την διαχρονική ήττα του Ελληνισμού, επειδή ο εχθρός κατάφερε να αποσπάσει μία συγκυριακή πλειοψηφία ψήφων.

Οι εκλογές για τα αληθινώς αντισυστημικά κόμματα πρέπει να έχουν χαρακτήρα ζυμώσεως, δημεγερσίας, επαναστατικής γυμναστικής. Ποτέ δεν πρέπει να αποτελούν την σφραγίδα νομιμοποιήσεως του εχθρού στα μάτια της κοινής γνώμης. Από τώρα πρέπει να γίνονται δηλώσεις που θα προϊδεάζουν τον Λαό ότι μία ενδεχόμενη επικράτηση των προδοτικών καθεστωτικών μνημονιακών κομμάτων, δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή, ό,τι ποσοστό και να λάβουν. Η απονομιμοποίηση του εχθρού ξεκινά πριν τις εκλογές. Ακόμη και όταν έχει ήδη πάρει το 40%, συνεχίζουμε να μην τον αναγνωρίζουμε ως νόμιμο κυβερνήτη. Αναγνωρίζουμε μόνον ότι συμφέρει τον Ελληνισμό, ασχέτως εκλογικού ποσοστού.

Η γενιά των μηδενιστών (άρθρο του Κωνσταντίνου Μποβιάτσου)

 

γράφει ο Κωνσταντίνος Μποβιάτσος

Το είχαν γράψει αναλύσει και προφητεύσει κατά κάποιο τρόπο τα μεγάλα μυαλά του 20^ου αιώνα. Άνθρωποι που πέρασαν δια πυρός και σιδήρου στην ζωή τους, οι περισσότεροι από αυτούς πολέμησαν στα φριχτά χαρακώματα του Α’ παγκοσμίου πολέμου, έζησαν την πείνα και την πραγματική οικονομική κρίση, αυτή της δεκαετίας 1920 και φυσικά τον Δεύτερο μεγάλο πόλεμο τον οποίον προκάλεσαν τα μεγάλα αφεντικά, αυτά που δεν δίστασαν να ισοπεδώσουν εκατοντάδες πόλεις με αμάχους με την λήξη του πολέμου αυτού. Δεν δίστασαν να ρίξουν ακόμη και ατομικές βόμβες. Είναι τα ίδια αφεντικά που σήμερα  ανεξέλεγκτα κυβερνούν και βιάζουν τις ψυχές και το μυαλό μας καθημερινά. Πέρα από την ισοπεδωτική και ανεξέλεγκτη μετανάστευση στην Ευρώπη, η οποία έχει ήδη επικυρώσει και την Μεγάλη Αντικατάσταση, υπάρχει και  η ολική καταστροφή, η ολική παρακμή του πνεύματος.

Μέσα από τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα - για τα οποία προσπάθησαν να προειδοποιήσουν τον τεράστιο κίνδυνο που ελλόχευε η ασυλλόγιστη χρήση τους, οι αντιμοντερνιστές του 20ου αιώνα - η ολοκλήρωση της σήψης ήταν απλά παιχνιδάκι για το Καθεστώς. Και σε κάποιες στιγμές που ίσως υπήρχε κάποια αντίδραση, ένα ξύπνημα ή έστω ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά, τότε έμπαινε στο παιχνίδι το μεγάλο όπλο, ο Φόβος. Έτσι είχαμε τον θανατηφόρο για την ανθρώπινη φυλή, συνδυασμό: Ανεξέλεγκτη, καταστροφική τεχνολογία και την υγειονομική τρομοκρατία. Αλλά ο στόχος βέβαια, πάνω από όλα, ήταν και είναι οι νέοι...

Βλέπουμε και διαβάζουμε για παράδειγμα, ότι πλήθος νεαρών σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις  προσπαθούν να δουν και να γνωρίσουν από κοντά τους γνωστούς influencer. Μια ιδιότητα που δεν μπορεί να εξηγηθεί ενώ όποιος το κάνει θεωρείται επιτυχημένο κοινωνικό μοντέλο, παρά το γεγονός ότι δεν έχει  κάποια ιδιαίτερη καλλιτεχνική ή πολιτιστική  ή πνευματική ικανότητα. Πρόκειται δηλαδή για ένα άτομο που – αν οι λέξεις έχουν ακόμη ένα  νόημα – τείνει να καθορίζει την συμπεριφορά, τις ιδέες, την κατανάλωση των άλλων μέσω δηλώσεων ή τρόπου ζωής. Μια δραστηριότητα πολύ κοντά στην εξαπάτηση, δεδομένου ότι οι ενέργειες των επιρροών υπαγορεύονται γενικά από το σύστημα κατανάλωσης, ιδίως των αγαθών «θέσης», δηλαδή εκείνων που χρησιμεύουν για να σηματοδοτήσουν μια κοινωνική θέση, μια προϋπόθεση κύρους, συχνά απλώς μια φιλοδοξία και μια συλλογική μίμηση.

Η γενετική, πολιτιστική, αξιακή μετάλλαξη των σημερινών νέων, είναι πλήρης. Έχουν μυηθεί, καθοδηγηθεί, πειστεί στον πληρέστερο μηδενισμό. Η θλιβερή νίκη του μαζικού  μηδενισμού επιβεβαιώνεται από μια ισπανική μελέτη για την ψυχική υγεία των νέων. Σαράντα στους εκατό Ισπανούς πιστεύουν ότι δεν έχουν καλή ψυχική υγεία. Οι νέοι είναι η ηλικιακή ομάδα που αξιολογεί την ψυχολογική τους κατάσταση πιο αρνητικά: μόνο ένας στους τρεις δηλώνει ικανοποιημένος. Οι κρίσεις πανικού, το άγχος, οι καταθλιπτικές καταστάσεις, με μια λέξη, μια δυστυχισμένη ζωή, φαίνονται φυσιολογικά για τους νέους Ίβηρες. Η χρήση ψυχοδραστικών φαρμάκων επηρεάζει τουλάχιστον έναν στους δύο νέους και τέτοιου είδους χάπια έχουν περισσότερους καταναλωτές στην Ισπανία από ότι στον υπόλοιπο κόσμο. Όλα αυτά σε μια χώρα που φημίζεται για το κέφι, το καλό κλίμα και τη χαρά της ζωής. Επιπλέον είναι ένα έθνος που έχει από τους πιο χαλαρούς νόμους  σχετικά με τα έθιμα και τα νέα «δικαιώματα». Και αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα.

Προφανώς αυτός ο τύπος κοινωνίας μας πονάει. Μια κοινωνία  ανήσυχη, ατομικιστική, εγωιστική και αδιάφορη για τον άλλον, άδεια από ιδέες και πεποιθήσεις. Είναι πλέον μια ασθένεια από μόνη της και η έκβαση της είναι ένας τρομακτικός πρακτικός μηδενισμός. Καμία αρχή ή αξία δεν φαίνεται να αξίζει να δηλωθεί ή να αξίζει να αγωνιστεί κάποιος για αυτές. Για να αντέξει κανείς την ύπαρξη και να αναζητήσει αναλαμπές της εφήμερης ευτυχίας, οδηγείται στην εξάρτηση από ψυχοτρόπες ουσίες, αλκοόλ, ναρκωτικά, τυχερά παιχνίδια, καταναγκαστικό σεξ. Τεχνητοί παράδεισοι για να ξεφύγει από τις πραγματικές κολάσεις και να θέλει απλά να ζει χωρίς σκοπό. Πολλαπλασιάζονται οι πράξεις αυτοτραυματισμού, η αντικοινωνική συμπεριφορά, η ακοινωνησία που καλύπτεται από τη βουλιμία της ψευδούς, τεχνητής επικοινωνίας των κοινωνικών δικτύων.

Τίποτα περίεργο αν καταφύγουν σε εθισμούς, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση έχει αυτός των κοινωνικών δικτύων, η ψυχαναγκαστική υπερσύνδεση, το σύνδρομο «μου αρέσει», «δεν μου αρέσει», ακόμη και ο καταστροφικός φόβος να χάσεις κάτι, να μην να είσαι αρκετά μοντέρνος, να μην έχεις ορισμένες εμπειρίες, στην ουσία να μην είσαι αρκετά κομφορμιστής, όπου ο «μεταμοντέρνος κομφορμισμός είναι μια εξαντλητική κούρσα ετεροκατευθυνόμενων παραβάσεων στους τρόπους ζωής, ύπαρξης και σκέψης του χθες», χρησιμοποιώντας τα λόγια του μεγάλου πολέμιου της νεωτερικότητας, του Ernst Junger. Τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα εργάζονται για να δημιουργήσουν απομονωμένες, φοβισμένες, καταναλωτικές και υπάκουες γενιές. Κανείς δεν τολμά να κατηγορήσει το σύστημα για κάτι τέτοιο διότι όπως λέει και ο λαός: «καλά είμαστε, έχουμε την ελευθέρια μα και την υγεία μας, τι τα θές τώρα τα επαναστατικά». Για το Καθεστώς δεν πρέπει  να ξυπνήσει κανείς, ώστε να μην μπορεί  να αμφισβητηθεί ένα ολόκληρο σύστημα, ολόκληρη η κοινωνική δομή, το συνολικό σύστημα της «προόδου».

Mην ξεχνάμε ότι οι νεανικές μάζες έδειξαν υποταγή μπροστά στις επιβολές και τη συμπίεση των καθημερινών ελευθεριών της  τριετούς “επιδημίας”. Δηλαδή έχουν εισαγάγει τη μη επικριτική προσαρμογή που ο Etienne De La Boétie ονόμασε εθελοντική υποτέλεια. Στις ΗΠΑ, το κέντρο της παρηκμασμένης δυτικής αυτοκρατορίας, η κατάσταση της νεολαίας έχει μπει πλήρως στον πιο σκοτεινό μηδενισμό, που ευνοείται από τα αμέτρητα εθνοτικά γκέτο, τη φτώχεια, την κοινωνική και οικογενειακή ερήμωση, την εκτεταμένη βία και την απογοήτευση που προκαλεί  το τεράστιο μέγεθος των προσδοκιών έναντι της πραγματικότητας. Κάποιος κάνει ένα κακό από καθαρό μηδενισμό. Ένας Αμερικανός δημοσιογράφος ανέφερε ένα γεγονός που του συνέβη στην Ουάσιγκτον: δύο παιδιά με μηχανάκια άρπαξαν το κινητό του από τα χέρια όχι για ληστεία, αλλά για να το καταστρέψουν γελώντας, ήταν μια χειρονομία χωρίς νόημα, εντελώς μηδενιστική. Ζουν σε μια αταξία και νιώθουν την ανάγκη να δημιουργήσουν αταξία και στη ζωή των άλλων.

Η ιδέα ότι ολόκληρη η κοινωνία είναι ένοχη για τη συμπεριφορά όσων επιτίθενται, καταστρέφουν, πυρπολούν περιουσίες άλλων ή συνθλίβουν ένα τηλέφωνο χωρίς λόγο, είναι το σύμπτωμα μιας ασθένειας με δυσοίωνη πρόγνωση, αυτή του μηδενισμού. Λείπει η κουλτούρα, ή μάλλον την εξαφάνισαν με το νέο όπλο που ονομάζεται "Cancel Culture", ένα νέο φρούτο πάρα πολύ θανατηφόρο. Άλλωστε υπάρχουν και γνωστοί influencer οι οποίοι εναντιώνονται στο Πνεύμα και την Κουλτούρα, θεωρώντας τα άχρηστα και περιττά. Όλα γίνονται ψηφιακά και αυτός ήταν άλλωστε ο Σκοπός. Υπάρχει η προδιάθεση να γίνουν ψηφιακοί σκλάβοι, ένα κοπάδι του οποίου το βοσκοτόπι θα είναι το παγκόσμιο ψηφιακό εισόδημα, η αέναη σύνδεση και η σεξουαλική ασέβεια, που βιώνονται ως μόδα. Σε κύματα παρόμοια με σμήνη ακρίδων, αναστατώνονται όταν μια ομάδα υποτιθέμενων θυμάτων εκδηλώνει πρόβλημα «ένταξης». Μόλις σβήσει ο θόρυβος, περνούν στην επόμενη είδηση με απόλυτη αδιαφορία.

Μια άλλη μάζα, αποβλακωμένοι ώρες και ώρες μπροστά στις οθόνες τους, την νέα εργασιακή σκλαβιά, περιμένουν τα ολιγόλεπτα διαλείμματα να βγουν δήθεν στον “καθαρό” αέρα μιας ταλαίπωρης μεγαλούπολης και μέσα σε χρόνο μηδαμινό προσπαθούν να φάνε όρθιοι την πλαστική τροφή που αγόρασαν από τις μοντέρνες αλυσίδες της καπιταλιστικής κατανάλωσης και πάλι να επιστρέψουν στα κελιά τους ευχαριστημένοι, μια ψεύτικη ευχαρίστηση αφού η πραγματική ευτυχία δεν τους έχει αγγίξει ποτέ. Είναι μια ορδή από ζόμπι που βαδίζουν χωρίς σκέψη. Είναι ο μαζάνθρωπος. Είναι όπως τους ήθελε το Καθεστώς. Δεν έχουν άλλο λάθος από το να έχουν απενεργοποιήσει τον εγκέφαλο. Και γι' αυτό έχουν άφθονες δικαιολογίες: η παιδαγωγική άγνοια που τους περιβάλλει είναι επιθυμητή, διωκόμενη, προγραμματισμένη από τις ενήλικες γενιές.

Η μηδενιστική μετάλλαξη τελειώνει με την εντυπωσιακή αύξηση της σεξουαλικής σύγχυσης, που εφαρμόζεται από την κυρίαρχη ολιγαρχία. Τα LGBT είναι πλέον «το cool club», μια μορφή καταστροφικού νεοκομφορμισμού. Έχει χαθεί κάθε έννοια του φυσιολογικού και έχουν επιφέρει μια σύγχυση στην οικογένεια για το τι σημαίνει ακριβώς αυτή η λέξη. Εδώ βέβαια το καθεστώς χρησιμοποίησε το άλλο ιδεολογικό του ισχυρό όπλο, την αριστερά και τον αντιρατσισμό. Έτσι έκανε τους αποβλακωμένους αστούς της ηπείρου μας,(στις ΗΠΑ είχε ήδη γίνει εδώ και δεκαετίες), να αισθάνονται ένοχοι για το παρελθόν τους , την Ιστορία τους  και την Παράδοση τους. Ο Έλληνας γιατί ήταν κάποτε πρώτος σε όλα, ο Ιταλός γιατί εξέλιξε αυτό που βρήκε, ο Γάλλος γιατί  έφτιαξε καθεδρικούς ναούς και άλλα μνημεία, ο Γερμανός για την φιλοσοφία και τις πολιτικές ιδέες του μεσοπολέμου  και γενικά γιατί η Ευρώπη αποτέλεσε τον φάρο της παγκόσμιας κληρονομιάς. Πράγματα που προκαλούν ενόχληση και μισαλλοδοξία.

Αυτή είναι η κοινωνία του κατορθωμένου μηδενισμού, της οποίας οι ευθύνες που είναι τεράστιες και εγκληματικές,  πέφτουν στις ενήλικες γενιές. Για όσους είναι  παιδιά στη δεκαετία του ‘20 της τρίτης χιλιετίας (η χρονολόγηση θα αλλάξει και αυτή σύντομα. Ποιος ήταν τελικά, για παράδειγμα, αυτός ο Χριστός που λειτουργεί ως καταχρηστικό ορόσημο στην ιστορία; ...θα λένε οι προοδευτικοί) υπάρχει σχολαστική κατήχηση για το φύλο από μικρή ηλικία, μια παιδική πορνογραφία που προτείνεται για πρόωρη σεξουαλικότητα και τελικά μια μνησικακία ενάντια στην ελευθερία. Συχνά σκεφτόμαστε όλοι μας με απογοήτευση πώς θα είναι ο κόσμος όταν γεράσουν οι γενιές που σχηματίστηκαν τα χρόνια που ζούμε. Αλλά μάλλον δεν ξέρω αν πρέπει να το κάνουμε αυτό. Ο κόσμος που τους ετοίμασαν οι ολιγαρχίες, της Δύσης και Ανατολής, αυτού του μοιραίου καιρού θα είναι ήδη θαμμένος, κυριευμένος από τα ψέματα και τον τραγικό μηδενισμό και θα ασκείται πλέον χωρίς καν να αναρωτιέται κάποιος το παραμικρό. Κάποιοι τελευταίοι ζωντανοί λαοί που πιστεύουν ακόμα κάτι, αδιαφορώντας για τις νέες συνθήκες, θα  έχουν καταστραφεί  και θα  έχουν αντικατασταθεί. Όσοι δεν θέλουν να ζήσουν δεν αξίζουν ένα μέλλον.

Εγώ προσωπικά μένω με μια πικρία και μια αίσθηση εξορίας καθώς και ένα έντονο αίσθημα ενοχής. Δεν κάναμε αρκετά, δεν αγωνιστήκαμε, δεν ξεσηκωθήκαμε σε όλους τους τομείς, για να αποτρέψουμε την υποβάθμιση που μας περιβάλλει και που - ας το παραδεχτούμε - έχει κυριαρχήσει. Η γενιά των μηδενιστών είναι δημιούργημα μας. Έχουμε κάνει τρομερά λάθη. Μπορούμε  μόνο να σταθούμε όρθιοι ανάμεσα στα ερείπια,  για εμάς και για τους λίγους νέους που αντιστέκονται στη μόλυνση και για εκείνους, που ίσως μια μέρα, θα αντιστρέψουν την κατάσταση. Σήμερα όλα έχουν χαθεί και το τελευταίο που μας μένει είναι να κρατήσουμε την φλόγα αναμμένη για το μακρινό μέλλον. Και να έχουμε οδηγό τα λόγια του αντάρτη της νεωτερικότητας, Ernst Junger :

  "Αν οι μεγάλες μάζες ήταν τόσο διαφανείς, τόσο συμπαγείς μέχρι τα μεμονωμένα άτομα όπως ισχυρίζεται η κρατική προπαγάνδα, τόσοι αστυνομικοί θα ήταν αρκετοί όσοι είναι οι σκύλοι που χρειάζεται ένας βοσκός για τα κοπάδια του. Αλλά τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί ανάμεσα στα γκρίζα του τα πρόβατα κρύβουν λύκους, δηλαδή εκείνα τα όντα που δεν έχουν ξεχάσει τι είναι ελευθερία. Και όχι μόνο αυτοί οι λύκοι είναι δυνατοί από μόνοι τους, υπάρχει επίσης ο κίνδυνος, μια κακή μέρα, να μεταδώσουν τις ιδιότητές τους στη μάζα και ότι το κοπάδι μετατρέπεται σε αγέλη Αυτός είναι ο εφιάλτης των ισχυρών".

Η Μεγάλη Επανεκκίνηση, η Παγκόσμια Κυβέρνηση και το Ψηφιακό Νόμισμα έως το 2030

 

Οι εκλογές και το δικέφαλο τέρας της παγκοσμιοποίησης.

 

γράφει ο Ανέστης Θεοφίλου

Στις εκλογές της 21^ης Μαΐου αποδείχθηκε πως η δημοκρατία έχει τεράστια επιρροή στους φτωχοποιημένους Έλληνες οι οποίοι όντας χτυπημένοι ανηλεώς έδειξαν πίστη στους δημίους τους (παρότι η αποχή είναι μεγαλύτερη)  ενώ το αίμα των νεκρών στα Τέμπη είναι ακόμη ζεστό και η προδοσία του Αιγαίου εν όψη. Το καθεστώς έδειξε την ισχύ του και συσπείρωσε τους θήτες όπου έδειξαν πως η συντήρηση της δυστυχίας τους είναι σημαντικότερη από την απόκτηση της κοινωνικής τους και εθνικής τους ελευθερίας. Οι ψήφοι στον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη απόδειξαν πως η ανεδαφικότητα κάποιον αυτοαποκαλούμενων ''εθνικιστών'' είναι το χρησιμότερο όπλο του συστήματος ούτως ώστε να συνεχίσει η ηγεμονία του και να ενισχύσει την παρακμή του παλαιοκομματισμού μέσα από την χρεοκοπημένη αριστερά η οποία θα ενισχύσει την άνοδο του ΠΑΣΟΚ έτσι ώστε να εξασφαλίσει το σύστημα την εφεδρεία του και σε μια ενδεχόμενη αναθεώρηση του συντάγματος την δημιουργία μιας συγκεντρωτικότητας ενός δικομματισμού αμερικανικού τύπου.

Από την ανάλυση σαφώς και δεν μπορούν να λείψουν τα κόμματα ''διαμαρτυρίας'' τόσο από την ροζ αριστερά όσο και από την θρησκόληπτη και γραικύλικη ακροδεξιά. Και εδώ έρχεται η εξής διαλεύκανση της υπόθεσης, η παγκοσμιοποίηση είναι ένα τέρας με δύο κεφάλια, το ένα της κεφάλι είναι ευθυγραμμισμένο με την ''πολιτική ορθότητα'' και το άλλο υποδυόμενο το εθνοκεντρικό έχει καταφέρει να έχει σε καταστολή τους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν κατάρτιση αλλά αγαπούν την πατρίδα τους ενστικτωδώς. Αυτή η κατευθυνόμενη ''αντίδραση'' αποσκοπεί στον εγκλωβισμό των πατριωτών ψηφοφόρων οι οποίοι δείχνουν μια αμφισβήτηση έστω και ανώριμη απέναντι στο σύστημα.

Τα δεξιά κομματίδια που δοξολογούν ολημερίς τον τριαδικό Θεό ενώ ταυτόχρονα θέλουν καινούργια ειλωτία για χάρη των τραπεζών (βλέπε Νατσιός) εξυπηρετούν την νεοφιλελεύθερη πολιτική ή οποία θέλει στα στάσιμα νερά της δημοκρατίας να ελέγχει τους ''φυγάδες'' δεξιούς ψηφοφόρους οι οποίοι ένεκα των ημερών εξελίσσονται σε ανορθολογικά τμήματα της κοινωνίας. Από την άλλη ένα κομμάτι της χρεοκοπημένης αριστεράς θέλοντας να χτυπήσει σαν καλή πατερίτσα την κακή απομίμηση του ΠΑΣΟΚ δεν θα διστάσει να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην ΝΔ. Οπότε μια βουλή που επιβεβαιώνει τον Μπραζιγιάκ για την πόρνη δημοκρατία δεν μπορεί να δώσει τις απαντήσεις που επιζητά η εθνική ψυχή, δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στην υδροκέφαλη παγκοσμιοποίηση και πολλώ δε μάλλον απέναντι στην συνεχιζόμενη και μακρόσυρτη παρακμή που έχουν δημιουργήσει οι καπιταλιστές.

Από την άλλη έχουμε και τους χιλιαστές του εθνικισμού οι οποίοι περιμένουν τον Μεσσία από την φυλακή πιστεύοντας έως μεταφυσικά πως με τις ανώτερες ικανότητες του θα σώσει την Ελλάδα και θα μας κάνει να τρώμε με χρυσά κουτάλια. Δεν είναι μομφή προς τους φυλακισμένους εθνικιστές αυτό και αν κάποιος μέμφεται πολιτικούς κρατούμενους τότε αν δεν είναι ανόητος σίγουρα είναι επικίνδυνος, όμως άλλο πράγμα η έλλογη κρίση και άλλο ο Χιλιασμός που αδρανοποιεί τον άνθρωπο που κατά Νίτσε οφείλει να δρα αλλιώς πνευματικά είναι νεκρός. Το συμπέρασμα που βγαίνει παρόλα αυτά είναι πως ο σκεπτόμενος εθνικοεπαναστάτης (και όχι επαναστατημένος) οφείλει να επαγρυπνεί και να εντοπίζει τον εχθρό ακόμα και αν εμφανίζεται με το προσωπείο του ''αμνού''.

Πρέπει να δίνει απαντήσεις στα αδιέξοδα και να βρίσκει φόρμουλες επιβίωσης του έθνους τόσο σε κοινοβουλευτικό (αναγκαίο κακό) όσο και σε κινηματικό επίπεδο. Διότι το κ(υ)νοβουλευτικό σύστημα έχει την μαγεία να αδρανοποιεί και να κάνει τους ανθρώπους επαίτες μιας κατάστασης η οποία διαιωνίζεται και επιπλέει μέσα στην παρακμή της συλλογικής πολυπολικότητας και συν τοις άλλοις να δίνει ''τεχνητές αναπνοές'' σε ένα σύστημα το οποίο  όντας πεθαμένο θα δείξει το χειρότερο πρόσωπο του απέναντι σε κάθε τι που το αμφισβητεί. Πρέπει να δρα ως Άναρχος κατα Ερνστ Γιούνγκερ και όχι σαν πυροτέχνημα που φωτίζει τον ουρανό του συστήματος.

ΔΕΝ εμπιστευόμαστε το σύστημα και τις βαλβίδες του, δεν ξεγελιόμαστε από τα υποκατάστατα του είτε εθνικοφρονικά είτε σοσιαλίζοντα, δεν επιδιώκουμε να σώσουμε αυτή την Χίμαιρα αντιθέτως θέλουμε να την δούμε να γκρεμίζεται, δεν εμπιστευόμαστε τους δειλούς δεξιούς όπως έλεγε και ο Leon Degrelle και σίγουρα δεν είμαστε πιστοί στο κράτος όταν αυτό καταστρέφει την εθνική ψυχή κατά Δραγούμη. Επιδιώκουμε την δημιουργία μιας πραγματικά εθνικής κοινωνίας η οποία θα λειτουργεί οργανικά και πάνω από όλα με δικαιοσύνη και σε τελευταία ανάλυση επιδιώκουμε την εξουσία και όχι την κυβέρνηση.

Ζήτω το έθνος κάτω το κράτος!

 

 

Σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών

 

του Σταύρου Λιμποβίση

Η είδηση ότι το κόμμα «Έλληνες για την πατρίδα» θα έχει για νέο επικεφαλή τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου έπεσε σαν βόμβα στα λιμνάζοντα νερά της άκρας δεξιάς. Ένας πολιτικός χαρακτήρας που ποτέ δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα τεκταινόμενα των εθνικιστικών εξελίξεων βρίσκεται ξαφνικά επικεφαλής ενός κόμματος με σημαντικά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Οι φήμες ότι το εν λόγω πρόσωπο διατηρεί επαφές με την Μπακογιάννη και τον γνωστό Μαρινάκη, είναι άγνωστο αν στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα και η αλήθεια δεν έχει παρά να αποκαλυφτεί σύντομα. 

Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνονται πλήρως οι δηλώσεις και τα άρθρα που κάνουν λόγο για τον ομφάλιο λώρο της φιλελεύθερης δεξιάς με κομμάτι της άκρας δεξιάς. Η δεξιά δρα σαν καρκίνος στα σπλάχνα του εθνικιστικού «χώρου» και όταν δεν καταστρέφει τις υγιείς εθνικιστικές δυνάμεις αναπαράγει τις ακροδεξιές μαριονέτες σε διάφορα σχήματα και ονόματα. Τα πρόσωπα είναι στόχος της χειραγώγησης, τα πολιτικά προγράμματα δεν προσφέρουν τίποτα το νέο και αναπαράγουν το παλιό, οι όποιες δομές σύντομα σταματούν ή διαλύονται όταν κάποιοι περάσουν τις κόκκινες γραμμές του συστήματος. 

Το κόμμα του Κασιδιάρη ενός ανθρώπου που είναι μια κακή φωτοτυπία του Μιχαλολιάκου υπήρξε από την αρχή ένα κομματικό πείραμα του πολιτικού εργαστηρίου. Ένα πείραμα που προτάσσει την στείρα προσωπολατρία και θυμίζει τις αποτυχημένες συνταγές παλαιοτέρων ακροδεξιών κομμάτων. Τα στελέχη του κόμματος πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων δεν είναι παρά 2^ης κατηγορίας οπαδοί της πινακοθήκης των ηλιθίων της «Χρυσής Αυγής» άνθρωποι που πάντα μέσα τους ένιωθαν δεξιοί με ακροδεξιές ανησυχίες. Όλοι αυτοί μαζί παρά το ενδιαφέρον των εθνικιστών να υπάρξει ένα νέο ποιοτικό ξεκίνημα γρήγορα σιώπησαν και δέχτηκαν τις επιλογές των κολάκων του Κασιδιάρη σε σχέση με την δομή του κόμματος, την αισθητική του λόγου και τις προγραμματικές θέσεις. Σήμερα έχουν να αντιμετωπίσουν και την αλλαγή της ηγεσίας τους χωρίς οι ίδιοι να έχουν ερωτηθεί σε συλλογικό επίπεδο. 

Είναι σαφές ότι οι αντιδράσεις γρήγορα θα αποσιωπηθούν ενόψει της εκλογικής διαδικασίας. Τα στόματα θα κλείσουν για το «καλό όλων μέσα στο κόμμα» και όταν μπουν στον κοινοβουλευτικό στίβο θα ξεκινήσει μια ακόμη δυσφήμιση των εθνικιστικών εννοιών και παραδόσεων. Το «κόμμα της τηλεκάρτας» του Δομοκού σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εγγυηθεί πέρα από τα κομματικά ποσοστά μια αξιοπρεπή πολιτική αντίσταση στο άμεσο μέλλον. Η φυλάκιση αποτελεί το πιο δύσκολο αγκάθι στην πορεία των υποστηρικτών του Κασιδιάρη ενώ κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς ποια τα παρασκήνια που έλαβαν μέρος όλο αυτό το διάστημα, ποιες οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και ποια τα ανταλλάγματα. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας θα πρέπει πάντα να είναι ότι η άκρα δεξιά είναι μια χρήσιμη και κρίσιμη εφεδρεία του καπιταλιστικού συστήματος και των κέντρων εξουσίας που εκπορεύονται από τις πρεσβείες και τις στοές. 

Δυο μόνο μπορούν να είναι οι άμεσες εξελίξεις. Ή για μια ακόμη φορά οι εθνικιστές θα βρεθούν όμηροι ενός λεηλατημένου από την δεξιά κομματικού σχηματισμού μέχρι αυτός να διαλυθεί εκ των έσω ή το σύστημα θα επιλέξει να αναβιώσει τον παρωχημένο ακροδεξιό λόγο σε μια κρίσιμη στιγμή και όταν θα υπάρξει ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ως δούρειος ίππος. Στο δεύτερο σενάριο δεν θα μας φανεί καθόλου παράξενο αν ο Κασιδιάρης αποτελέσει στο άμεσο μέλλον τον Έλληνα «Φίνι» με απαραίτητες τις γονυκλισίες στον διεθνή σιωνιστικό παράγοντα για αρχή και έπειτα την πολιτική στήριξη εντός της βουλής της πολιτικής ασυδοσίας και των οικογενειών που διαφεντεύουν την χώρα. 

Οι ριζοσπάστες εθνικιστές/εθνικοσοσιαλιστές/νεοφασίστες πέρα από την αποχή σε σχέση με την επερχόμενη εκλογική διαδικασία, δεν έχουν παρά να σταθούν απέναντι στους σχεδιασμούς του συστήματος χωρίς να αποπροσανατολίζονται από το γαλανόλευκο χρώμα των δήθεν πατριωτικών κομμάτων. Για μια ακόμη φορά κάποιοι δέχονται να παίξουν τον ρόλο του δεξιού ενορχηστρωτή να υπακούσουν στις εντολές των εξουσιαστών και να παρασύρουν στο τέλμα το σύνολο των υποστηρικτών τους. Πάντα υπάρχει και η επιλογή της Ολικής Άρνησης απέναντι στις «σειρήνες» του δόλιου κομματισμού και του αισχρού παρλιαμενταρισμού. Και αυτή η επιλογή για μια ακόμη φορά θα είναι συνειδητή κίνηση από αυτούς και αυτές που δηλώνουν εχθροί της δημοκρατίας και του κατοχικού καθεστώτος που σκοτώνει τον λαό μας και υποθηκεύει το μέλλον των νεότερων γενιών.

Ένας Εθνικοσοσιαλιστής στις Ειδικές Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού

 

γράφει ο Ευρύμαχος

Η ώρα ήταν γύρω στις 10 το βράδυ. Πάνω στο βουνό μέσα στην απόλυτη ησυχία επισκεύαζα πρόχειρα τον φράκτη του στρατοπέδου με τον υπολοχαγό που τύγχανε ΑΥΔΜ εκείνης της μέρας. Ένα μεγάλο μέρος του, γύρω στα 30 μέτρα είχε πέσει μονοκόμματα. Καθώς τυλίγαμε και κόβαμε το σύρμα παγιδεύσεως που χρησιμοποιήσαμε για να μπαλώσουμε την περίφραξη, εκείνος έκανε εικασίες σχετικά με το τι θα μπορούσε να έχει συμβεί. Πιο πριν οι σκοποί είχαν ακούσει φωνές μέσα στην ερημιά τις οποίες και ο Υπολοχαγός ερμήνευσε ως αντιπερισπασμό με σκοπό την καταστροφή του φράχτη. Εμένα όλο αυτό μου φαινόταν σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Πολύ θα ήθελα να βρεθώ σε μια ασυνήθιστη κατάσταση με τον εχθρό κατά τη διάρκεια της θητείας μου, όμως κάτι τέτοιο μάλλον δεν συνέβαινε εκείνη τη στιγμή. 

Είχε φτάσει η ώρα της αναφοράς που θα έπαιρνε εννοείται εκείνος, ο οποίος βρισκόταν όμως ακόμα γύρω στο μισό χιλιόμετρο μακριά μαζί μου, να επεξεργάζεται στο μυαλό του διάφορες εκδοχές τραυματίζοντας άτσαλα τα χέρια του στα συρματοπλέγματα. Το γεγονός μάλλον είχε προσδώσει λίγο νόημα στην βαρετή του υπηρεσία. Ο εν λόγω Υπολοχαγός ανήκε σε μια νεαρή φουρνιά εξαιρετικών αξιωματικών και υπαξιωματικών με τους οποίους είχαμε την τρομερή τύχη να συνυπάρξουμε στο ίδιο στρατόπεδο. Ήταν πατέρας ενός παιδιού και περίμενε το δεύτερο. Λίγο πριν, ενώ συζητούσαμε μου είχε υπερτονίσει την αξία της οικογένειας και της πατρότητας έναντι της καριέρας αφήνοντας υπόνοιες για γηραιότερα στελέχη που είχαν δώσει βαρύτητα στο δεύτερο.

Μετά από λίγο άρχισαν να ακούγονται τα συνθήματα των λόχων που κατευθύνονταν τροχάδην προς την βραδινή αναφορά. Δεν είχα βρεθεί ποτέ μακριά από τις φωνές, τα ποδοβολητά και γενικότερα αυτή τη γιορτή της σύναξης των λόχων όμως είχα την τύχη τότε, λίγο πριν φύγω από το νησί. Ακούγοντας ανακατεμένα τα συνθήματα να πασχίζουν να ξεπεράσουν το ένα το άλλο σε ένταση, ανατρίχιασα και σκέφτηκα το πως αν ήμουν εχθρός δεν θα επιχειρούσα το οτιδήποτε εναντίον της συγκεκριμένης μονάδας. Ήμασταν: ''σίδερα και ατσάλι, δεν υπάρχουν άλλοι''. Τουλάχιστον έτσι νομίζαμε, ή έτσι θέλαμε να δείχνουμε και αυτό διότι μας έλειπε το πιο βασικό συστατικό.

Εκείνο δεν ήταν η εκπαίδευση. Παρ'όλο που η ουσιαστική της πλευρά είχε αντικατασταθεί από ψυχολογικά και σωματικά καψόνια. Αυτό μας άρεσε. Είχαμε ακούσει ιστορίες για αυτά και θέλαμε να τα ζήσουμε. Ούτε η οργάνωση. Θυμάμαι πόσο αγανακτισμένος ήμουν την μέρα που μετά από 7 χιλιόμετρα τρέξιμο και σκληρή γυμναστική το πρωινό που μας προσέφεραν για να μας κρατήσει τις επόμενες έξι ώρες εκπαίδευσης ήταν μόνο κορν φλέηκς χωρίς γάλα, τα οποία φάγαμε σαν τσιπς. Το ενδεικτικό αυτό παράδειγμα έλλειψης μέριμνας με είχε νευριάσει μόνο για όσο κράτησε, μιας και θεωρούσα πως η βασικότερη και ίσως μόνη υποχρέωση που είχαν απέναντί μας ήταν η επαρκής σίτιση. Το αισθάνθηκα σαν υποτίμηση. Όμως το ξέχασα. Ούτως ή άλλως, δεν είχαμε χρόνο να σκεφτούμε και να επεξεργαστούμε το τι συνέβαινε, πέρα από τα 15 λεπτά που μας δίνονταν το βράδυ τα οποία αφιερώναμε μιλώντας στο τηλέφωνο με φίλους, γονείς και κοπέλες, εφόσον προλαβαίναμε.

Ποιο ήταν λοιπόν αυτό το βασικό συστατικό που έλειπε; Το κατάλληλο πνεύμα. Κανείς εκεί δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να μας εξηγήσει τι είχε συμβεί με τους Τούρκους. Γιατί και πως κατείχαν αυτό το κομμάτι της νήσου. Ποιοι αντιστάθηκαν και ποιοι όχι. Ποιοι έπαιξαν βρώμικα και προδοτικά παιχνίδια. Δεν υπήρχε κανένας αξιωματικός με την ''σπίθα'' για έναν εθνικιστικό λόγο. Οι περισσότεροι συνάδελφοι μου, ως χαρακτηριστικά παραδείγματα της γενιάς στην οποία ανήκουν, δεν γνώριζαν το παραμικρό. Αγαπούσαν την πατρίδα, το αίμα τους μιλούσε μέσα τους. Οι Πόντιοι φορούσαν υπερήφανα διακριτικά του Πόντου, οι Κρητικοί αντίστοιχα τα δικά τους. Οι Βόρειοι ξελαρυγγιάζονταν στα συνθήματα που αφορούσαν τη Μακεδονία. Όλο αυτό όμως ήταν κενό. Είχε περισσότερο έναν οπαδικό χαρακτήρα. ''Είμαστε εμείς και απέναντι οι άλλοι''. 

Ποιοι ήμασταν όμως εμείς και ποιοι οι άλλοι ακριβώς δεν γνώριζε κανείς τους. Όλα αυτά τα παιδιά ήταν πραγματικά ότι ποιοτικότερο θα μπορούσες να βρεις στην Ελληνική νεολαία. Διάλεξαν το δύσκολο σε μια εποχή που όλοι διαλέγουν το εύκολο. Πολλοί δεν αξιοποίησαν τις διασυνδέσεις που είχαν μόνο και μόνο για να υπηρετήσουν στη συγκεκριμένη μονάδα. Με μεγάλη μου χαρά, διαπίστωσα πως η συντριπτική πλειοψηφία προερχόταν από κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Ήταν παιδιά που δούλευαν ως ξυλουργοί, οικοδόμοι, μανάβηδες, πωλητές στη λαϊκή αγορά και αγρότες από την επαρχία. Παιδιά άλλης στόφας. Όσοι ζούσαν εκτός των πόλεων μπορώ να πω ότι ήταν περισσότερο εύστροφοι και έλυναν ευκολότερα τα προβλήματα. Εξακριβώθηκε για πολλοστή φορά πως η καρδιά του έθνους χτυπάει ακριβώς εκεί. Στους ανθρώπους του μεροκάματου και του μόχθου. Σε αυτούς που η ζωή δεν έφερε τίποτα έτοιμο. 

Παρασυρμένοι όμως από το κλίμα της εποχής ενώ η ορμή που τους κατεύθυνε εκεί ήταν αγνή, επέστρεφαν στο κυρίως σύγχρονο ναρκισσιστικό ρεύμα με άνεση, ποστάροντας -ως παλιοί πλέον-  κάθε μέρα φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα. Ήταν όλοι τους πατριώτες και όχι εθνικιστές. Το dna τους, το χώμα που είχε λερώσει τη στολή τους κάτι σήμαινε για εκείνους αλλά δεν είχαν κάποιον να προσδιορίσει ακριβώς τι είναι αυτό. Η ορμή της νιότης δεν είχε γερή σύσταση για να ξεχειλίσει στο σωστό καζάνι. Ήταν αντρίλα για την αντρίλα χωρίς ιδεολογική και πνευματική υπόσταση. Εννοείται πως υπήρχαν και εκείνοι που βρίσκονταν εκεί μόνο για τη γυμναστική και την πρόκληση, σαν να πήγαιναν σε κάποιο παιχνίδι τύπου 'Survivor'' με μηδενικό αίσθημα φιλοπατρίας και μόνο στόχο τον κομπασμό και την επίδειξη στο αντίθετο φύλο.

Σε ότι αφορά τα στελέχη, τα στερεότυπα για τους ειδικοδυναμίτες καταρρίφθηκαν εντελώς. Δεν επρόκειτο για άξεστους, αμόρφωτους, ρηχούς ανθρώπους. Ήταν όλοι τους πραγματικά έξυπνοι με την σωστή δόση τρέλας και πολύ καλοί στο αντικείμενό τους. Όμως αποτελούσαν και αυτοί απλά μεταπολιτευτικά προϊόντα. Μπορεί να ήταν έτη φωτός ανώτεροι από τον μέσο δημόσιο υπάλληλο λόγω κατάρτισης και σωματικής διάπλασης, όμως παρέμεναν δημόσιοι υπάλληλοι. Δυστυχώς είναι και εκείνοι όργανα της αντικατάστασης πληθυσμών που συντελείται στη χώρα. Κανείς τους δεν θα τολμούσε να παρακούσει διαταγές ακόμα και αν ήταν προδοτικές για το έθνος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, η παρακάτω στιχομυθία που είχα με έναν ΕΠΟΠ Λοχία. 

Ήμουν σε υπηρεσία στο γραφείο του ΑΥΔΜ. Ήταν αργά το βράδυ και η τηλεόραση έπαιζε χαμηλόφωνα χωρίς να της δίνουμε σημασία. Θυμάμαι διάβαζα τα απομνημονεύματα του Albert Speer, τα οποία είχα ντύσει πρόχειρα με κόλλες Α4 για να αποφεύγω ερωτήσεις σχετικά με το περιεχόμενο του βιβλίου. Σε κάποια φάση στις ειδήσεις έγινε λόγος για υποχρεωτικό εμβολιασμό και ο Λοχίας έδειξε την δυσαρέσκεια του. Πήρα το θάρρος και είπα: ''Αν κάποιος θα μπορούσε να κάνει κάτι για να εμποδίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αυτός είναι ο στρατός''. Εκείνος γύρισε και μου απάντησε με ένταση :''Τι λες ρε μ ... τι δουλειά έχει ο στρατός με αυτά;'' εγώ αποκρίθηκα :''Δεν έχει αλλά μήπως πρέπει να αποκτήσει;'' Είχα ήδη βάλει τον σελιδοδείκτη στο βιβλίο έτοιμος να σηκωθώ για έρπυση -σαν τιμωρία- γύρω από το κτίριο. O Λοχίας όμως απλώς βγήκε από το δωμάτιο και μουρμούριζε μεταξύ σοβαρού και αστείου για υποκίνηση ανταρσίας και όλα τα συναφή. Μέσα του, ήξερε.

Οι περισσότεροι εκ των στελεχών ήταν Αμερικανόφιλοι και υπερήφανα γρανάζια της ιερής συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Κάποιοι φορούσαν μπλουζάκια από κοινές ασκήσεις με τον Αμερικανικό Στρατό και γενικά το στυλ από τον ατομικό τους εξοπλισμό μέχρι την πολιτική ορθότητα που ξεχείλιζε από τα ακριβά τους άρβυλα, υποδήλωναν την πλήρη Αμερικανοποίηση του στρατεύματος. Είναι βέβαιο πως το καρκίνωμα του φραγκολεβαντινισμού ταλάνιζε πάντα τις ένοπλες δυνάμεις. Από την εποχή των Βαλκανικών είχαμε τους Γαλλόφιλους και τους Αγγλόφιλους αξιωματικούς και τις αντίστοιχες παροχές οπλισμού και εκπαιδεύσεως που μας έδεναν με φιλίες οι οποίες όμως μπορούσαν να σπάσουν εν μια νυκτί με τα γνωστά αποτελέσματα. Το ίδιο και κατά τον πόλεμο του 46 - 49 όπου και ξεκίνησε η πλήρης υποδούλωση του στρατεύματος στον ξένο παράγοντα. ''Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο'' όπως είπε και ο πατέρας μου όταν του το ανέφερα στην πρώτη μου άδεια, γεμάτος αγανάκτηση. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως στελέχη και στρατιώτες αντίστοιχα έπασχαν από τα ίδια σύνδρομα της μεταμοντέρνας εποχής. Η φυλή μας παράγει ανθρώπους που μπορούν δυνητικά να αγγίξουν την τελειότητα και να κάνουν μεγάλα πράγματα. Εκεί μέσα όμως ήταν όλοι θύματα της κατεύθυνσης που τους δίνει ο κόσμος στον οποίο δυστυχώς ζούμε. 

Παρ'όλα αυτά, είχα την τιμή να γνωρίσω δυο πολύ αξιόλογους συναγωνιστές με τους οποίους μπορούσα να συζητήσω  βαθύτερα ιδεολογικά όταν δινόταν η ευκαιρία. Ο ένας από αυτούς θέλησε να παραθέσει την δική του εμπειρία παρακάτω:

''Η δικιά μου εμπειρία ήταν αποκλειστικά μια αδιάλειπτα περιφρονητική και τιμωρητική διάθεση εκ μέρους των στελεχών που ήταν υπεύθυνοι για εμάς ως υποψήφιοι. Ελάχιστο ενδιαφέρον έδειχναν για την εξύψωση και διατήρηση του ηθικού μας, πιο πολύ έψαχναν να διασκεδάσουν βαριεστημένα με τον φόβο και το άγχος που μας δημιουργούσαν, ενώ ταυτόχρονα μας άφηναν χωρίς την παραμικρή πνευματική καθοδήγηση. Η Μοίρα διαθέτει, όπως πολλές μονάδες, μουσείο που εμπεριέχει ψήγματα της ιστορίας της. Όταν ο νέος καταφθάνει σε μια τέτοια μονάδα, το πρώτο μέρος που πρέπει να πηγαίνει είναι το μουσείο, πριν και από το φαγητό ακόμα. Εμείς ως σειρά δεν πήγαμε ποτέ. Έξω από αυτό το κτήριο, στον χώρο των προσκλητηρίων, είναι τοποθετημένο ένα μεταλλικό κατασκεύασμα που μοιάζει με άροτρο ίσως. Ποτέ δεν αναφέρθηκε κάτι για την προέλευση του. Σε μια αναφορά λοιπόν μετά από αρκετό καιρό εντός του στρατοπέδου, ο ΒΑΥΔΜ εκείνης της μέρας μας είπε ότι αυτό το αντικείμενο ήταν το σύστημα πάνω στο οποίο κούμπωναν οι τροχοί του καταρριφθέντος NORATLAS που μετέφερε τους καταδρομείς κατά την επιχείρηση Νίκη. Και εμείς δεν είχαμε ιδέα για τίποτα, μόνο σκοπιά και καψόνι''.

Προσωπικά δεν είχα ποτέ ονειρώξεις με τον στρατό. Αυτά είναι ακροδεξιά κατάλοιπα που δυστυχώς διατηρούν οι περισσότεροι στις τάξεις μας. Οτιδήποτε υπάρχει για να εξυπηρετεί το παρόν κράτος είναι εχθρός του Έθνους. Ο Ε.Σ. είναι απλώς ένα εκτελεστικό όργανο της άρχουσας τάξης και μάλιστα ούτε καν της εγχώριας. Αυτό που με οδήγησε στους καταδρομείς ήταν η ρομαντικότητα της  συνέχισης της οικογενειακής παράδοσης από μέρους μου, αλλά και το ότι τους θεωρώ τον πιο άναρχο τύπο στρατιώτη. Αν κάποιοι κάποτε παράκουσαν εντολές, πήγαν κόντρα στους κανόνες, κινήθηκαν ιδεαλιστικά, αυτοί ήταν οι καταδρομείς παντός τύπου σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Από τα παλικάρια του John Singleton Mosby μέχρι τον Μπικάκη και την Α' ΜΚ. Μια φορά που εκτελούσα υπηρεσία οργάνου, προέτρεψα τον Λόχο να κινηθεί άτακτα προς τα μαγειρεία μιλώντας για την ουσία αυτού του πνεύματος και τη φύση των καταδρομέων γενικά, μάλλον όμως εντελώς μάταια σε κλειστά αυτιά με πεινασμένα στομάχια. Επίσης θεωρώ ψυχαγωγικά οξύμωρο το να με εκπαιδεύει στα όπλα και τις τακτικές το ίδιο το  νεοελληνικό κράτος που μισώ με όλη μου την ψυχή. 

Κατά την υποστολή ή έπαρση της σημαίας αισθανόμουν σαν ένας κομπάρσος μέσα σε ένα χιλιοπαιγμένο μεταπολιτευτικό έργο, γεμάτο ανούσιες τυμπανοκρουσίες και κατευθυνόμενα πατριωτικά αισθήματα που υποχωρούν ή αναφλέγονται ανάλογα με τα συμφέροντα του καθεστώτος. Αν κάτι με ανατρίχιασε, δεν ήταν ο Εθνικός Ύμνος που τραγουδούσαμε κάθε πρωί αλλά ο βηματισμός των συναδέλφων μου. Η τρομερή αίσθηση της ομάδας και ο απλός τρόπος ζωής. Τρως όσο χρειάζεσαι ιδρωμένος με τίμια βρώμικα χέρια, ασκείσαι συνεχώς. Επιμένεις, δεν τα παρατάς. Τηρείς μια ρουτίνα βασισμένη στην ουσία των πραγμάτων. Βρίσκεσαι μέσα στη φύση. Απολαμβάνεις το πραγματικό φως του φεγγαριού στις βραδινές εφόδους. Συνειδητοποίησα πως όλοι ήμασταν κυριευμένοι από ένα πνεύμα όμοιο με τον ''Σοσιαλισμό του Μετώπου'' του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι στολές ισοπέδωναν τις κοινωνικές τάξεις και τα χρήματα δεν είχαν καμία αξία. Αντί για την αδελφότητα των χαρακωμάτων είχε αναπτυχθεί εκείνη των καψονιών. Ο εναγκαλισμός μέσα στο κρύο νερό ήταν η καλύτερη μέθοδος για την εξασφάλιση λίγης ζέστης αλλά κυρίως μας έφερνε κοντά μεταφορικά με τρόπο που δεν είχαμε βιώσει ξανά. 

Όλοι δουλεύαμε για την ομάδα, ιδρώναμε και επωμιζόμασταν τα λάθη συλλογικά. Το μπέργκινγκ όποιου δεν άντεχε άλλο στην πορεία, γινόταν αυτόματα δικό σου. Ο φυσικός εγωισμός, έβρισκε εκτόνωση στην προσφορά προς το σύνολο. Η επιδειξιομανία μας αφορούσε μόνο τη βοήθεια και την κατανόηση. Κουβαλούσα πάντα περισσότερο νερό παρακαλώντας να χρειαστεί να το προσφέρω σε κάποιον που του είχε τελειώσει. Η Μοίρα ήταν ολοκληρωτικά ταγμένη σε έναν σκοπό και διακατεχόταν από μια υγιή αλαζονεία περί ανωτερότητας σε σχέση με της άλλες, η οποία δεν έβλαπτε κανέναν, μόνο την ανύψωνε ενδυναμώνοντας τους εσωτερικούς δεσμούς της. Ο συνάδελφος σου δεν ήταν τίποτα λιγότερο από τον υπέρ-επαρκή αντικατοπτρισμό του ίδιου σου του εαυτού, των γενεών που προηγήθηκαν και των αγέννητων τέκνων μιας Φυλής που χάνεται μέσα σε έναν υγρό λάκκο σκαμμένο από την ίδια. Σκεφτόμουν πόσο ωφέλιμη θα ήταν η εκμετάλλευση όλων αυτών των υγιών ροπών των νέων Ελλήνων από ένα πραγματικά Εθνικό Κράτος. Η ανάγκη επιμόρφωσης και ιδεολογικής κατάρτισης στο στράτευμα είναι τεράστια. 

Κάτι τέτοιο βεβαίως δεν θα ξεκινήσει από τα ανώτερα κλιμάκια διότι σκεπτόμενοι ριζοσπάστες εθνικιστές με αντιεξουσιαστικές ροπές είναι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε το σύστημα. Ένας καταδρομέας καλός αθλητής, ντόμπρος, πεισματάρης, δυνατός χωρίς όμως θεωρητικό - πνευματικό υπόβαθρο από πίσω, είναι ένας ακόμα ελεγχόμενος στρατιώτης των δογμάτων της μόνο επιφανειακά αντιδραστικής ακροδεξιάς και του συμβατικού φιλελέ πατριωτισμού. Το ότι θα βγει δυνατότερος με εμπειρίες και πρακτικές γνώσεις του προσδίδει ένα προβάδισμα το οποίο όμως στην κοινωνική του ζωή καταλήγει να έχει καθαρά ατομικό χαρακτήρα. Η ομαδικότητα και η συντροφικότητα που έχει αναπτύξει χάνονται όταν αυτός απολύεται διότι ρίχνεται να επιβιώσει σε έναν κόσμο που κυριαρχούν οι λυκοφιλίες, ο ατομικισμός, η ικανοποίηση των κατώτερων μας ενστίκτων και η υλιστική κοσμοθέαση.

Όσοι δικοί μας βρεθούν σε παρόμοιες καταστάσεις να μην διστάσουν να ρίξουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα σε μια συζήτηση. Ο Εθνικοσοσιαλιστής κρύβεται σε τέτοια περιβάλλοντα διότι είναι διωκόμενος και του χρειάζεται ένα σήμα από έναν άλλον αδερφό για να αναθαρρήσει και να δραστηριοποιηθεί έστω συνάπτοντας μια νέα φιλία με ένα άτομο της ίδιας ιδεολογίας. Οι δυο συναγωνιστές που προανέφερα, ήρθαν σε εμένα και με ρώτησαν  για να εξακριβώσουν την ιδεολογική μου ταυτότητα όταν έκανα επίτηδες αναφορά στον σοσιαλισμό μια φορά στα εστιατόρια. Διαφορετικά δεν θα τους είχα γνωρίσει και δεν θα μπορούσαμε στο μέλλον να αποτελέσουμε ένα μικρό έστω κύτταρο αντίστασης μέσα στον βάλτο.

Η συμβουλή μου προς τους νεότερους αναγνώστες είναι να καταταγούν στις Ειδικές Δυνάμεις. Τα θετικά που θα αποκομίσουν είναι πολύ περισσότερα από τα αρνητικά. Δεν τους αξίζει να κάθονται βαριεστημένοι σε μονάδες του πεζικού τρώγοντας από ντιλίβερι. Να θυμούνται όμως πάντα πως δεν εκπαιδεύονται για το κράτος αλλά για την Φυλή. Δεν γίνονται στρατιώτες, αλλά οπλίτες. Όντας η αιχμή του δόρατος δεν θα αποτελέσουν τους καλύτερους δούλους του καθεστώτος αλλά τους μεγαλύτερους κριτές και δήμιούς του. Οι μεγάλες μάχες δεν θα δοθούν στα χαρακώματα αλλά στις πόλεις. Να γαλουχούνται πάντα στα δύσκολα γιατί μόνο ο Θεός ξέρει πόσο δύσκολα είναι αυτά που θα έρθουν.

Δεν ήταν ατύχημα αλλά ένα ακόμη έγκλημα της αστικής δημοκρατίας.

"Οτιδήποτε είναι επιζήμιο για την σημερινή τάξη πραγμάτων έχει την υποστήριξή μας. Διότι εμείς επιζητούμε την Καταστροφή. Σε ένα κόσμο που μας έχει περιθωριοποιήσει, υψώνουμε την αρχή της θέλησης για καταστροφή, διότι μόνο η καταστροφή που θα καθαρίσει τα πάντα από το σάπιο φιλελεύθερο σύστημα θα ανοίξει τον δρόμο σε εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές. Γι' αυτό και εμείς παλεύουμε για να επιταχύνουμε την αρχή της καταστροφής του σημερινού συστήματος στηρίζοντας ότι εναντιώνεται σε αυτό και το βλάπτει, όπως κάθε απεργία, κάθε κυβερνητική κρίση, κάθε αδυναμία του Κράτους. Κάθε αποδυνάμωση του είναι καλή, πολύ καλή για μας και πάντα εμείς θα προσπαθούμε να δυναμώνουμε όλες τις παραπάνω δυσκολίες για το κράτος, με πείσμα και με θέληση ώσπου αυτό τελικά πεθάνει".

Gregor Strasser

του Σταύρου Λιμποβίση

Η νέα «θυσία» των Τεμπών στον βωμό του κέρδους και της αδιαφορίας είναι ένα μόνο κεφάλαιο από το ματωμένο βιβλίο αυτού του πολύπαθου λαού, που δείχνει να τον βαραίνει μια κατάρα ζοφερή. Από τα χιλιάδες παιδιά των ορεινών χωριών που πέθαναν πριν και μετά την γέννα επειδή δεν υπήρχαν δομές υγείας, τους χιλιάδες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που ξεκλήρισαν οι μεταδοτικές ασθένειες στους βάλτους που τους έβαλε το κράτος προς εξεύρεση κατοικίας, από τους νεκρούς που έθαψαν κρυφά στα μοναστήρια της εκκλησιαστικής εξουσίας, στα ναυάγια με τα σάπια πλοία των εφοπλιστών - του σχεδίου Μάρσαλ και της ρεμούλας - μετά τον εμφύλιο που έπνιξαν χιλιάδες, οι νεκροί στις οικοδομές και τα εργοτάξια των Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι τους νεκρούς της Πάρου της Μάνδρας και τους Ματιού και σήμερα των Τεμπών είναι η ίδια ματωμένη πορεία σε μια χώρα χειρότερη και από αφρικανική αποικία. 

Δεν υπάρχουν λόγια για τον χαμό των νέων παιδιών που ξεκληρίστηκαν επειδή το κομματικό δημοκρατικό κράτος επέλεξε να παίξει με τις ζωές τους και να βάλει ως προτεραιότητα το κέρδος και το βόλεμα. Η συντριβή των οικογενειών και η οδύνη είναι τα συναισθήματα όλων αυτών που βλέπουν μια Ελλάδα να πεθαίνει από τα τροχαία, την πρέζα και τις αρρώστιες ακόμη και από τα εμβόλια των Ισραηλινών πολυεθνικών. Τι να πεις και τι να περιγράψεις για την νέα αιματηρή θυσία στον φρικιαστικό βωμό ενός ανθελληνικού κράτους που ήταν είναι και θα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των Τελευταίων Πιστών. 

Από όπου και να πιάσεις τον Μινώταυρο της δημοκρατίας, στα χέρια σου θα κυλήσει αίμα από τις άγνωστες δολοφονίες στον Έβρο και τα νησιά ή τις αυτοκτονίες στον στρατό, από τους χαλασμένους δρόμους που ξεκληρίζονται ολόκληρα χωριά, από την πρέζα που σπρώχνει το ίδιο το σύστημα εξουσίας και άνθρωποι των υπουργείων με τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ να κουβαλούν την πρώτη ύλη από το Αφγανιστάν, από τις χιλιάδες εκτρώσεις που χρηματοδοτεί το ίδιο το κράτος προς όφελος των γιατρών, από τα παιδιά που είχαν ανάψει το τσουκάλι για να ζεσταθούν και πνίγηκαν από τα αέρια, από όλους αυτούς που πέθαναν στον δρόμο από ασιτία ή από καρκίνο στα νοσοκομεία επειδή δεν νοιάζεται κανείς ή επειδή οι πολυεθνικές αρέσκονται στο να μας ταΐζουν τον θάνατο σε πολλές γεύσεις. 

Όλα τα μεγάλα εγκλήματα έχουν αστική υπογραφή και δημοκρατικό περιτύλιγμα, είτε περπατάς στον δρόμο και κάποιος ένοπλος θα σε ελέγξει για την ταυτότητα σου με το πιστόλι δίπλα στο πρόσωπο, είτε θελήσεις να πας με το τρένο και να γυρίσεις τελικά σε κομμάτια και με την νεκροφόρα επειδή κάποιος του ήρθε να πει «πάμε και όπου βγει». Το νέο αφήγημα της αποικίας δεν έχει κάποιο σενάριο γιατί απλά δεν χρειάζεται να υπάρχει κάτι τέτοιο. Η δημοκρατία είναι εδώ ενωμένη δυνατή και με τείχος ισχυρό χτισμένο από όλα τα κόμματα και τους αντιφασίστες. Η δημοκρατία είναι θωρακισμένη εδραιωμένη και φοράει κουκούλα όπως ο δήμιος. Η δημοκρατία έχει εμπειρία σφαγής από την Μήλο και την Εύβοια μέχρι την Βανδέα την Δρέσδη την Απείρανθο τον Πειραιά την Βαγδάτη και την Τζενίν. 

Η δημοκρατία όμως δεν έχει αδιέξοδα διότι όταν θέλει είναι η ίδια και διέξοδος και αδιέξοδος. Το αδιέξοδο το έχει ο λαός μας που αγνοεί ότι ο αφανισμός του είναι έργο σε εξέλιξη. Σου τάζουν δεκάωρο για 600 ευρώ και σου δίνουν αντίδωρο επίδομα αναπηρίας. Σε αφήνουν στα χέρια των αφεντικών του ιδιωτικού τομέα και σε σκοτώνει η δουλειά αν δεν σε σκοτώσει ο οδηγός της Μπακογιάννη στα φανάρια του Συντάγματος. Σε στέλνουν για θητεία και αν καείς από βραχυκύκλωμα - όπως έγινε το 2004 με πέντε νέους - απλά στην κηδεία σου η Σημαία θα βρίσκεται στο φέρετρο σου και οι γονείς σου με το ένα πόδι στον τάφο. Και εκείνη η Σημαία αρχίζει να ξεθωριάζει στα μάτια μας. Και κάθε φορά που ακούμε για έναν νέο νεκρό οικοδόμο που σκοτώθηκε επειδή κανείς δεν έλεγξε τα μέτρα ασφαλείας ξεθωριάζει η Σημαία πιο πολύ. Και κάθε φορά που ο θάνατος, σου θυμίζει ότι ουδείς εστί αθάνατος ξεθωριάζει ακόμη πιο πολύ η Σημαία. Και κάθε φορά που η ακροδεξιά δείχνει να μην νοιάζεται για τις κοινωνικές και εργασιακές συνθήκες η Σημαία μας φαίνεται σαν την σημαία της παράδοσης. Και νέες κηδείες και νέα μνημόσυνα και νέες Γαλανόλευκες διπλωμένες και G3 να ρίχνουν στο αέρα και αθάνατος να φωνάζουν κάποιοι και δώσε μουσική πένθιμη. 

Κανείς δεν είπε όμως για τα σάπια F4 (ο Μιχαλολιάκος θυμήθηκε μόνο να μας πει ότι τα παρήγγειλε η χούντα) κανείς δεν είπε για τα σάπια ελικόπτερα που μας έδωσαν οι ΗΠΑ και έχουν πέσει κάποια από αυτά, κανείς δεν θα βγάλει μιλιά για τους νεκρούς στρατιωτικούς που πέθαναν από το ουράνιο των βομβών στο Κοσσυφοπέδιο. Και ας το δούμε και άνευ εθνοσήμου. Κανείς δεν θα πει για τον εργάτη της ΔΕΗ που ο εργολάβος τον έστειλε στο καμίνι της μονάδας λιγνίτη να πεθάνει για το χρονοδιάγραμμα εργασίας, κανείς δεν θα νοιαστεί πλην λίγων. Κανείς δεν θα πει κάτι για τον ντελιβερά που περνάει το κόκκινο φοβούμενος μην χάσει τον μισθό που έχει ανάγκη. Κανείς πλην ελαχίστων δεν θα θυμηθούν τους νεκρούς στα ναυπηγεία που ανατινάχτηκαν στα αμπάρια των πλοίων. Όλοι θα ξεχάσουν πλην ελαχίστων, όλοι θα πουν συλλυπητήρια και κρίμα τα παιδιά και πάλι όμως θα τους ψηφίσουν τους κομματάρχες. Και οι κομματάρχες θα συνεχίσουν να πίνουν τον φρέντο τους στα σαλέ της Ελβετίας γιατί όπως είπε και ο δημοσιοκάφρος «μας χρειάζονται οι θυσίες για να βελτιωνόμαστε». 

Δεν είναι όμως τα δικά τους παιδιά που πεθαίνουν. Αυτά έχουν ασφάλειες ζωής και ελικόπτερα αν χρειαστεί, γιατρούς και εντατικές ιδιωτικές, φάρμακα αν πάθουν καρκίνο και θεραπεία αν τους χτυπήσει ο κινέζικος ιός. Όλοι σε λίγες ημέρες θα χαιρετίσουν την νέα νίκη της δημοκρατίας στις εκλογές, και του χρόνου τέτοια μέρα θα πατήσουν like στην υπενθύμιση της τραγωδίας. Η δημοκρατική τους αγωνία θα έχει λήξει και θα αναμένουν την νέα τραγωδία που θα μας χτυπήσει την πόρτα.