Γιατί με την Εθνική Αυτονομία;

Η εκλογική κατάρρευση και η διάλυση της «Χρυσής Αυγής» έχει φέρει στην επιφάνεια σημαντικές φυγόκεντρες δυνάμεις μέσα στο κόμμα του Μιχαλολιάκου. Το μέτωπο νεολαίας της οργάνωσης είναι υπό διάλυση ενώ πολλές τοπικές αναμένεται να βάλουν λουκέτο. Εύκολα μπορεί κάποιος να διακρίνει ότι ανάμεσα σε αυτούς που αποχωρούν μαζικά από το φρενοκομείο της αστικής ακροδεξιάς, ένα μεγάλο κομμάτι είναι νεολαίοι που ένιωσαν την προδοσία εκ μέρους της ηγεσίας αλλά δεν υποχωρούν. Δεν αφήνουν την απογοήτευση να τους πλημμυρίσει αλλά συνεχίζουν να πιστεύουν στις Ιδέες του ριζοσπαστικού εθνικισμού ή του εθνικοσοσιαλισμού. Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα οφείλουμε να τους δείξουμε ένα άλλο μονοπάτι το οποίο είναι μια πρόταση ζωής και δεν έχει σχέση με εκλογές ή τον στενό κομματισμό. Αυτό που προτείνουν κάποιοι Συναγωνιστές είναι η Εθνική Αυτονομία η οποία έχει τις ρίζες της στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Για όποιους ενδιαφέρονται μπορεί κάποιος να διαβάσει εδώ τα άρθρα του «Μαύρου Κρίνου» σχετικά με το θέμα αυτό. Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2018 και παραμένει επίκαιρο μέχρι σήμερα.

του Φαιού Λύκου

Αυτό το ερώτημα μπορεί να απαντηθεί εύκολα, αν κάποιος εξετάσει την πολεμική των Σιωνιστικών Κατοχικών Κυβερνήσεων ενάντια στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα. Ξανά και ξανά τα πολιτικά κόμματα, οι ανοιχτές οργανώσεις έγιναν στόχος επιθέσεων από το σύστημα και τις γνωστές εφεδρείες του που είναι από μέλη της antifa μέχρι τους κρατιστές και φυσικά τους ασφαλίτες. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο έλαβαν μέρος διάφορες απαγορεύσεις  με γελοίους ισχυρισμούς και ακολούθησαν μαζικές έρευνες σε οικίες συναγωνιστών με αποτέλεσμα οι Πολιτικοί Στρατιώτες να μην μπορούν να δράσουν τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο αφού υπολόγιζαν σε άλλες διαδικασίες για την μελλοντική συνέχιση του αγώνα.

Πολύτιμος χρόνος και ενέργεια μπορεί να χαθεί όταν περιμένει κάποιος τους «κομματικούς φωστήρες» να δώσουν λύσεις σε σύνθετα προβλήματα ή να μην μπορούν τελικά να υπερβούν τα εμπόδια που ενισχύει το ίδιο το Κράτος και φυσικά το γνωστό παρακράτος. Οι δομές των κλασσικών κομμάτων δεν διακρίνονται για την ευκινησία τους απέναντι σε καταστάσεις κρίσιμες για τους Συντρόφους και τις Συντρόφισσες.

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 οι Ευρωπαίοι Σύντροφοι αποφάσισαν να προχωρήσουν στην δημιουργία Αυτόνομων δομών και αρχών. Χωρίς σταθερές δομές παρεμποδίζεται το έργο των κατοχικών αρχών. Ένα ακόμη πλεονέκτημα είναι το γεγονός ότι μπορεί κάποιος να ξεπεράσει τις όποιες διασπάσεις υπάρχουν στο κίνημα και να συμμετέχει παντού χωρίς αρχηγούς και υπεύθυνους. Αυτή η αρχή έγινε κομβική στο σκεπτικό όλων όσων συμφωνούσαν με την Εθνική Αυτονομία. Άμεσα τα αποτελέσματα των αρχών καταστολής ήταν πενιχρά αφού οι επιχειρήσεις και οι διώξεις ξαφνικά έπρεπε να σταματήσουν αφού δεν υπήρχαν σταθερές δομές άρα και ξεκάθαροι στόχοι. Το σύστημα δεν γνώριζε ποιος πράττει και που ενεργεί αφού δεν υπήρχαν στοιχεία, διευθύνσεις και ηλεκτρονικά ίχνη.

Η εναλλαγή ονομάτων στις αναλήψεις ευθυνών, το κλειστό κύκλωμα των Πολιτικών Στρατιωτών, η άγνοια για το ποιος βρίσκεται πίσω από τις επαναστατικές ενέργειες, υπήρξε το κύριο χαρακτηριστικό των Αυτόνομων ομάδων. Ο εχθρός που είναι το κράτος και φυσικά το κατοχικό καθεστώς και οι πραιτοριανοί του αδυνατούσε να υπολογίσει το εύρος των δυνάμεων της Αυτονομίας, να εντοπίσει και να εξουδετερώσει τις φίλιες δυνάμεις ενώ κάθε μέρα μια καινούρια ενέργεια λάμβανε μέρος προκαλώντας ανησυχία ανάμεσα στους αξιωματούχους της εξουσίας.

Ο στόχος της δράσης παρά τις όποιες συνθήκες ήταν σταθερός και δεν ήταν άλλος από την διάδοση των αρχών του Εθνικοσοσιαλισμού. Οι δράσεις και παρεμβάσεις δεν είχαν να κάνουν μόνο για παράδειγμα με τις απολύσεις από την εργασία ή τους επιθετικούς πολέμους του ΝΑΤΟ αλλά με την διάδοση ιδεών και αρχών. Υπήρξε ανάγκη για μια πολυεπίπεδη δράση η οποία θα προηγείται των όποιων ειδήσεων με βαρύτητα φυσικά στην προπαγάνδα για τον Σιωνισμό χωρίς να περιμένει όμως κάποιος την νέα σφαγή των Παλαιστινίων.

Οι κλασσικές δομές των κομμάτων και των οργανώσεων υποχρεώνουν τα μέλη να κινούνται στα οριοθετημένα πλαίσια ώστε να μην υπάρξει κάποιος αποκλεισμός ή και λόγος απαγόρευσης. Ως Αυτόνομος μπορείς να είσαι πάντα και παντού ενεργός, να μην λαμβάνεις υπόψιν τρίτους. Στις κινήσεις προπαγάνδας υπάρχει μεγάλο εύρος κινήσεων και πρωτοβουλιών χωρίς να χρειάζεται να τηρήσεις κανόνες και νόμους απαγόρευσης. Το βασικό στοιχείο της Αυτονομίας παραμένει η ελευθερία σκέψης και δράσης με πυξίδα την Ιδεολογία μας και εφόδια την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους Συντρόφους. 

πηγή

Ουλάνοι στην Λάρισα - Αθηνά Κακούρη

Ουλάνοι στην Λάρισα!

Ποτέ κανένας ουλάνος, δηλαδή Γερμανός λογχοφόρος ιππέας, δεν εμφανίστηκε, ούτε καν στον μακρινό ορίζοντα της Λάρισας! Η "είδηση" πλάστηκε και, μαζί με άλλες, χρησιμοποιήθηκε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ως πρόφαση για να αφαιρεθεί από την Ελλάδα η ανεξαρτησία της και να ανατραπεί το νόμιμο πολίτευμά της με μια μπλόφα το 1917.

Στο σύντομο αυτό βιβλίο μπορεί να παρακολουθήσει κανείς μέρα με την ημέρα τα γεγονότα εκείνης της φοβερής περιόδου. Το καθένα συνοδεύεται και από τις πηγές του, δίνοντας στον αναγνώστη την δυνατότητα να διαπιστώσει την αλήθεια. Επίσης ξεκαθαρίζονται ένα ένα τα θέματα -όπως του Ρούπελ και της Καβάλας- που έχουν θολωθεί και ξαναθολωθεί για χάρη πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Συνδυασμένα με τις ανομολόγητες βλέψεις, με τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, καθώς και με το τερατώδες σύστημα της Αντάντ λογοκρισίας και κατασκευής ψευδών ειδήσεων που επέβαλε από το 1914 -φαινόμενα που μια σειρά από σπουδαίες μελέτες εξετάζουν πλέον παγκοσμίως-, τα γεγονότα στην Ελλάδα εμφανίζονται καθαρά και ζητούν την ερμηνεία τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Aποκλειστικό: Συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Μποβιάτσο

Παρά την αλλαγή πορείας της «Χρυσής Αυγής» προς την αστική ακροδεξιά - πάντα με ευθύνη της ηγεσίας της - υπήρχαν κατά περιόδους στις τάξεις της και κάποια στελέχη με αδαμάντινο χαρακτήρα και ανιδιοτελή συνεισφορά. Πραγματικοί Εθνικοεπαναστάτες που αρνήθηκαν να υποκύψουν στις αλλοπρόσαλλες εντολές του Μιχαλολιάκου και δεν πούλησαν τις Ιδέες τους για κανένα αντίτιμο. Ένας εξ αυτών είναι ο Κωνσταντίνος Μποβιάτσος μέλος της λεγόμενης «παλιάς φρουράς» - γνωστός ως Τεν Τεν - που απολαμβάνει την εκτίμηση και τον σεβασμό των εξωκοινοβουλευτικών Εθνικιστών και Εθνικοσοσιαλιστών.

Γεννήθηκε στην Λαμία το 1969. Απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βερόνα. Πτυχιούχος Μηχανογραφημένης Λογιστικής. Υπηρέτησε την θητεία του ως Δόκιμος Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στον Στρατό Ξηράς. Εργάστηκε επί δεκαετία στην Θεσσαλονίκη ως υπεύθυνος πωλήσεων. Το 2009 επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Λαμία και μαζί με την σύζυγό του στράφηκε στον πρωτογενή τομέα, την ελληνική γη και την αγροτική παραγωγή.

Γνώστης των ευρωπαϊκών θεμάτων αφού θήτευσε στο πλευρό του Στρατηγού Επιτήδειου στην Ευρωβουλή ενώ είναι ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός και στους ξένους συναγωνιστές. Ο εν λόγω Συναγωνιστής αποχώρησε πριν λίγο καιρό από τις τάξεις του κόμματος του Μιχαλολιάκου ενώ το τελευταίο διάστημα αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία εθνικιστική εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος».

1.  Αγαπητέ Συναγωνιστή σε ευχαριστούμε για τον χρόνο και την τιμή. Πες μας λίγα λόγια για σένα ώστε να σε γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας. Πότε εντάχθηκες στις τάξεις της «Χρυσής Αυγής» και ποια η πορεία σου στο κόμμα; Πότε αποχώρησες και για ποιον λόγο;

Η πρώτη μου επαφή με τον εθνικισμό ήταν από τα 15 μου κάπου μέσα στην ιστορική δεκαετία του 80, Ακολουθούσα τα πέταλα των γηπέδων  και διάφορα μουσικά εναλλακτικά ρεύματα μουσικής και εκεί με σκινάδες της εποχής  κάναμε κάποιες δράσεις απλές και καταδρομικές. Τότε γνώρισα και το εθνικιστικό ΕΝΕΚ, στην πόλη μου την Λαμία και μου άρεσε ο τρόπος σκέψης των τότε συναγωνιστών. Φυσικά δεν έλειπαν και οι παρέες με τα υπολείμματα της ΕΠΕΝ, λίγο από όλα δηλαδή.   

Η αναχώρηση μου για την Ιταλία, το 1987, σήμανε καθοριστικά και την διαμόρφωση της ιδεολογίας μου. Εκεί γνώρισα και έγινα μέλος της Φασιστικής νεολαίας του MSI, που βέβαια ήδη είχε αρχίσει να φθίνει. Οι συναγωνιστές με είχαν εντυπωσιάσει με αυτά που έκαναν τόσο σε επίπεδο δρόμου αλλά κυρίως σε επίπεδο κουλτούρας. Εκεί κατάλαβα, πλην κάποιων εξαιρέσεων, ότι στην Ελλάδα ο  ριζοσπαστικός εθνικισμός ήταν... ανύπαρκτος. Αυτό που είδα χαράχτηκε μέσα μου και αποτέλεσε τον οδηγό για το μέλλον. 

Ένα από παράδειγμα σας αναφέρω, ότι κάπου μέσα στο 1988, σε μια εκδήλωση των συναγωνιστών στην Βερόνα, έκαναν ανάλυση και σχόλια για τον «Άρχοντα των Δακτυλιδιών» και την σημασία του στην κοσμοθεωρία του Φασισμού. Έμεινα άναυδος, πρώτα διότι αν και λάτρης του διαβάσματος, αυτόν τον κ. Τόλκιν δεν τον είχα ξανακούσει και μετά με αυτά που άκουσα. Μάλιστα ντράπηκα να πω ότι δεν τον γνώριζα και έκανα τον παλαβό ... εμπειρίες ζωής. Όχι μόνο αυτό, πολλά τέτοια παραδείγματα που θα γέμιζαν σελίδες.

Ανήσυχος όπως ήμουν, έψαχνα και άλλες επαφές οπότε εισχώρησα και σε άλλα κινήματα πιο ριζοσπαστικά και  ακτιβιστικά. Από τότε διατήρησα όλες τις γνωριμίες που κρατάνε μέχρι σήμερα. Την Χρυσή Αυγή, πρώτη φορά την γνώρισα στο γήπεδο, κατά την διάρκεια των Μεσογειακών αγώνων της Αθήνας το 1991 και συγκεκριμένα στον τελικό του ποδοσφαίρου Ελλάδα – Τουρκία. Εκεί ντυμένος σαν σκιν εκείνη την εποχή, είδα κάποιους τύπους με όμορφες σημαίες ... που την έλεγαν,  δημοκρατικά πάντα, στην αστυνομία και στους Τούρκους, Όχι πολιτικά ορθά όλα αυτά βέβαια. Εκεί είδα και πρώτη φορά τον Περίανδρο. Κάποιος με πλησίασε , αφού με είδε ντυμένο έτσι και μου πρότεινε να πάω μαζί τους … έτσι ξεκίνησαν όλα, με την πρώτη επαφή μου με την ιστορική Κεφαλληνίας εκείνο το καλοκαίρι του ‘91.

Έπειτα , στην Λαμία, βρήκα 3 συναγωνιστές και συζήτησα το θέμα της ΧΑ με αποτέλεσμα να κατεβούμε Αθήνα μετά από πολύ καιρό βέβαια, αφού ήμασταν όλοι φοιτητές και λείπαμε, για να ζητήσουμε από τον αρχηγό της ΧΑ, να ανοίξουμε μια τοπική στην Λαμία. Έτσι το 1993 το φθινόπωρο, εγκαινιάσαμε την ιστορική τοπική μας, με τις σκληροπυρηνικές θέσεις. Πολλοί πέρασαν αλλά πάντα 4 με 5 ήμασταν σταθεροί, κρατώντας με νύχια και με δόντια τα γραφεία. Μάλιστα αρκετές οι φορές που δεν είχαμε ρεύμα αφού δεν είχαμε να το πληρώσουμε. Κάναμε πολλές δράσεις, συνεχώς ακόμη και στους γύρω νομούς. Μάλιστα είμαι περήφανος, διότι οι πρώτες Θερμοπύλες, για όσους δεν γνωρίζουν έγιναν το 1996 χάριν στην ιδέα του συναγωνιστή Κωνσταντίνου Μπαϊκούση  που δεν ζει πλέον.

Εγώ έφυγα την δεκαετία του 2000 για την Θεσσαλονίκη, όπου και δραστηριοποιήθηκα στην εκεί τοπική, που γνώριζα ήδη, από το 1995, σε ένα πέρασμα μου από την πόλη αυτή, Εκεί γράψαμε άλλη ιστορία με τους εξαίρετους συναγωνιστές σε μια πόλη που πάντα ήμασταν πολλοί λίγοι αλλά μάχιμοι. Το 2007 βρέθηκα στο Αγρίνιο για να δουλέψω και εκεί  ο Ηλίας ο Παναγιώταρος, μου τηλεφώνησε και μου είπε να έρθω σε επαφή με 2 συναγωνιστές νεαρούς που θέλουν να κάνουν πυρήνα. Αυτό και έγινε, σε μια πόλη γεμάτη με αναρχικούς  μάχιμους. Άλλη μια όμορφη και δραστήρια περίοδος με τ α παιδιά από το Αγρίνιο, με τις αφισοκολλήσεις, ρίψεις  φειγ βολάν και άλλα ωραία. Επέστρεψα στην Λαμία για νέα δουλειά και έτσι πάλι στα παλιά, πάλι στην αγαπημένη τοπική αλλά οι καιροί άλλαξαν. Η ΧΑ άρχισε να μεγαλώνει και να  χάνει την ταυτότητα της.

Αποχώρησα τον Μάρτιο του 2017, όταν ήμουν στην Ευρωβουλή. Οι λόγοι πολλοί και σοβαροί, τους ξέρετε κιόλας, έχουν ειπωθεί πολλά το τελευταίο διάστημα πέρα για πέρα αληθινά. Έμεινα πολύ καιρό και ανεχόμουν συμπεριφορές απαράδεκτες, επιθετικές και εκβιαστικές από το ζεύγος που ηγείται του κόμματος αλλά και από κάποιους πιστούς τους υπηρέτες, άτομα χωρίς βούληση χωρίς γνώσεις και δυστυχώς πολύ χαμηλής στάθμης μυαλού μα και αξιοπρέπειας. Κάτι σαν ζόμπι δηλαδή που απλά φώναζαν ΖΗΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ακόμη και αν έλεγε βλακείες .. που έλεγε συχνά.

Σπούδασα, έχω χαρτιά και διπλώματα γλωσσών, πάντα δούλευα στην ζωή μου σε ότι έβρισκα, έχασα τους γονείς μου και την αδερφή μου, για να έχω τον κύριο Νίκο και την κυρία Ελένη, που στην ζωή τους ανάθεμα αν έχουν δουλέψει μια μέρα, να μου λένε με ποιον θα μιλώ, τι θα λέω και άλλα τέτοια Καμία αναγνώριση του έργου και της προσπάθειας να φέρω την ΧΑ κοντά σε νέες καταστάσεις και κόμματα ή κινήματα, με την ευκαιρία της παρουσίας μου στις Βρυξέλλες. Μέχρι και ευρωβουλευτή της Λέγκας του Βορρά έφερα να γνωριστούν μήπως και βγει κάτι καλό, αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω, που λέγαν οι παλιοί. 

Αυτό που εισέπραξα εγώ εδώ πάνω είναι ότι δεν τους ενδιέφερε τίποτε, Εντελώς τίποτε πέρα από τα χρήματα. Μηδέν πολιτική, μηδέν καθοδήγηση, μηδέν σε όλα. Τα μοναδικά τηλεφωνήματα που δεχόμασταν ήταν για το αν μπήκαν τα χρήματα. Για τίποτε άλλο. Και μάλιστα με τρόπο επιθετικό και με τσαμπουκά από κάτι ανθρωπάκια της Μεσογείων, που ήρθαν το 2012 στην ΧΑ και αμέσως πήραν μισθό.

Το 2017 το Μάιο ανακαλύψαμε από κάποιον εσωτερικό κανονισμό ότι δεν έπρεπε να στέλνουμε χρήματα σε κόμμα της χώρας προέλευσης. Και τότε έγινε ο χαμός. Το θέμα ήταν πολύ σοβαρό και ενημερώσαμε την Αθήνα το τι θα κάνουμε και πως από εδώ και πέρα. Η απάντηση που δεχθήκαμε από τον κύριο Νίκο ήταν εριστική, εκβιαστική και υβριστική. Ακολούθησαν και τηλεφωνήματα του ιδίου στο πρόσωπο μου , με τρόπο που στην κρεαταγορά θα κοκκίνιζαν. Όλα αυτά είναι με αποδείξεις, γραπτές και ηχητικές. 

Εκείνο το καλοκαίρι εγώ προσωπικά έπρεπε να διαλέξω. Ή να συνεχίζω να τα σκάω στον Μιχαλολιάκο και τον Βλαχόπουλο, 1000 κάθε μήνα, όπως συνέβαινε από το 2014  ή να σταματούσα διότι ήδη είχα παρανομήσει. Με το πρώτο θα ήμουνα ο πιστός σκύλος, θα φώναζα και τα ΖΗΤΩ μου και ίσως αν έγλειφα και λίγο παραπάνω, αν έβριζα άλλους συναγωνιστές που έφευγαν, τότε θα εξασφάλιζα και μια θεσούλα για την επόμενη 5ετία στην Ευρωβουλή.

Αν διάλεγα το δεύτερο, τότε θα έπρεπε να δω και τον δικό κου δρόμο, όπως και έγινε. Ένιωσα ελεύθερος και πιο καθαρός. Βέβαια, δέχθηκα βρισιές, απειλές όλων των επιπέδων και έγινα ο εχθρός του κόμματος, Όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα βέβαια. Μετά άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι και ήταν και πολύ άσχημο. Παράξενοι λογαριασμοί που έμπαιναν κάθε μήνα 8000 από τους βοηθούς, εξαφανίστηκαν, όπως φυσικά τα χιλιάδες ευρώ που έστελναν οι 3 ευρωβουλευτές, μάλιστα οι 2 που έμειναν μέχρι τέλους τα έδιναν μέχρι τον Απρίλιο του ‘19.

2.  Ποια η άποψη σου για την ηγεσία της «Χρυσής Αυγής»; Ισχύουν οι κατηγορίες που μιλάνε για οικογενειοκρατία μέσα στο εν λόγω πολιτικό κόμμα;

Λίγο πολύ ανέφερα μερικά για τα συγκεκριμένα άτομα. Οικογενειοκρατία σαφώς και υπάρχει, αφού και κατά την διάρκεια της 5τους θητείας μου στην Ευρωβουλή, βολεύτηκαν όλοι οι συγγενείς του ζεύγους και σαν τοπικοί βοηθοί και σαν σταζιέρ, 6μηνα προγράμματα με πληρωμή από τον ευρωβουλευτή καθώς και η δημιουργία εργασιών μαϊμού που πληρωνόταν πολύ καλά από το κοινοβούλιο των Βρυξελλών. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει και η οικογένεια Βλαχόπουλου από αυτό το πανηγύρι.

3.  Πότε βρέθηκες και υπό ποιες συνθήκες στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και ποιες οι εντυπώσεις σου από τον εν λόγω θεσμό; Ποια η άποψη σου για τους τρεις πρώην ευρωβουλευτές του κόμματος;

  Τον Μάιο του 14, έδωσα και εγώ την προσωπική μου μάχη σαν υποψήφιος Ευρωβουλευτής. Την επόμενη όμως των εκλογών επέστρεψα στην τότε εργασία κου, την σαλιγκαροτροφία. Πέρασα πολύ όμορφα κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου με πολλούς συναγωνιστές και μπορώ να πω ότι το διασκεδάσαμε κιόλας. Πιστεύω ότι οι ψήφοι που μάζεψα ήταν από τα ριζοσπαστικά άτομα της πατρίδας μας και κάποιοι συναγωνιστές έτρεξαν για μένα σε περιοχές που δεν είχα καμία σχέση. Μεγάλη η τιμή για μένα. Έτσι, το τηλεφώνημα του στρατηγού Επιτήδειου με βρήκε στην φύση να ταΐζω σαλιγκάρια, όπου μου έγινε και η πρόταση να ανέβω μαζί του στις Βρυξέλλες.

Όλα αυτά τα χρόνια απέκτησα πολλές εμπειρίες, είδα από πρώτο χέρι, αφού χωνόμουνα παντού, πως δουλεύουν τα σοβαρά κόμματα, μικρά και μεγάλα, καθώς και το πόσο δυνατό και πανίσχυρο είναι το Καθεστώς. Εδώ να σταθώ λίγο. Κατάλαβα εκεί μέσα ότι εμείς οι εθνικιστές ανεξάρτητου εθνικότητας, κάνουμε ένα μεγάλο λάθος. Μόλις κάνουμε μια μικρή νίκη, τότε ξεσαλώνουμε νομίζοντας ότι τα καταφέραμε. Αυτό που είδα είναι ότι το Καθεστώς, έχει πολλές λύσεις έτοιμες και αναπάσα στιγμή, ίσως για λίγο δεν κουνιέται, βρίσκει μια λύση. Έζησα την νίκη του Τράμπ, το Brexit και σας πληροφορώ ότι η ζημιά ήταν απειροελάχιστη, διότι η αντίδραση υπήρξε και κάθε φορά το Σύστημα έβγαινε πιο ισχυρό. Είδα επίσης την σαπίλα και τη κατάντια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στονβωμό του χρήματος. 

Καλοπληρωμένοι άχρηστοι άνθρωποι, να περπατάνε πίσω από τους ανωτέρους και ανώτατους αξιωματούχους για να κρατήσουνε την θέση τους σε αντάλλαγμα τα ΠΑΝΤΑ και το εννοώ. Αδερφές υπάλληλοι να ικανοποιούν τις ορέξεις των αφεντάδων που κουμαντάρουν τις ψυχές μας, το ίδιο και πολλές γυναίκες που βρίσκουν σαφώς πιο εύκολα δουλειά για γνωστούς λόγους. Αριστερίλα παντού, Άραβες να δουλεύουν σαν οδηγοί, τουρκάλες καθαρίστριες, και λαμόγια κάθε τύπου. Βρώμα και δυσωδία μέσα σε ένα κτίριο που καθορίζει τις τύχες μας και που θα πέσει δύσκολα … έως ποτέ.

4. Έχεις τεράστια εμπειρία σχετικά με τα Ευρωπαϊκά εθνικιστικά κινήματα. Πως δέχτηκαν οι Ευρωπαίοι συναγωνιστές τα νέα σχετικά με την συντριβή του κόμματος του Μιχαλολιάκου στις τελευταίες εκλογές;

Η Χρυσή Αυγή αποτελούσε το 2014, έναν οδηγό για κάθε εθνικιστικό κίνημα, μεγάλο και μικρό. Με όλα αυτά τα παιδιά ήμουν μαζί όλα αυτά τα χρόνια, γυρνώντας συνεχώς σε Ιταλία, Γαλλία , Ισπανία, Αγγλία, Σουηδία, Δανία, Ολλανδία και άλλες χώρες προσπαθώντας να δημιουργήσω μια ευρωπαϊκή σύνδεση. Δεκάδες οι εκδηλώσεις με εμένα να εκπροσωπώ την ΧΑ και να γινόμαστε αντικείμενο λατρείας αλλά και στόχος των αντιφά και του συστήματος. Έτσι όταν έφυγα από το κόμμα, οι συναγωνιστές επειδή με γνώριζαν άρχισαν να αναρωτιούνται τι έγινε, κάτι σοβαρό. Δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι το κόμμα που έγινε αντικείμενο θαυμασμού και μίσους στην Ευρώπη ... στραβοπάταγε, μέχρι που το ένιωσαν και αυτοί καλά, με την συμπεριφορά της γνωστής  οικογενείας. Σκεφτείτε ότι η  κόρη έβριζε τον ηγέτη της Casa Pound, τον Gianluca Iannone, αλλά και γενικά το κίνημα του, αλλά την βοήθεια την θέλανε, όταν μεσολάβησα σαν ηλίθιος να φέρουν τρόφιμα στην Ελλάδα. Όταν γυρνούσα να εκπροσωπήσω το κόμμα, η κ. Ελένη με έβριζε και έλεγε ότι κάνω φασιστο -τουρισμό.Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι με την συμπεριφορά της η ΧΑ έδιωξε από κοντά ξένους συναγωνιστές που της είχαν σταθεί.

5.  Πως βλέπεις τα πράγματα για το μέλλον του Εθνικιστικού Κινήματος και τις έχεις να πεις για αυτούς που αποχωρούν από την «Χρυσή Αυγή» αλλά αγωνιούν για το μέλλον των Ιδεών μας;

Επειδή με διακρίνει ένας ευρύτερος πεσιμισμός, δεν τα βλέπω και ρόδινα. Μιλάμε βέβαια για τον πραγματικό εθνικισμό και όχι για λαϊκίστικα κόμματα ή ακροδεξιά. Τα πράγματα είναι δύσκολα γενικά στην Ευρώπη, με διαφορετικές δυσκολίες στην κάθε χώρα. Αυτό είδα από την εμπειρία μου. Ο μεγαλύτερος εχθρός είμαστε εμείς, που πολλές φορές κλεισμένοι στον μικρόκοσμο μας χάνουμε το παιχνίδι. Όσο περνάει ο καιρός το Καθεστώς γίνεται πιο ισχυρό, ο δρόμος πιο δύσκολος διότι η αριστερά έχει καταφέρει να έχει πάντα μεγάλα νούμερα σε όλους τους τομείς αλλά και την συμπαράσταση του συστήματος. 

Για τα παιδιά που φεύγουν από την ΧΑ, κάνουν πολύ καλά και έτσι πρέπει να γίνει. Αλλά εδώ είναι κει το κρίσιμο σημείο. Μην χαθούνε και εγκλωβιστούν σε καταστάσεις άσχημες. Άρα εδώ πρέπει να γίνει κάτι, κάτι με υγεία, νέες ιδέες, φρέσκες και με ανταλλαγή απόψεων και ιδεών χωρίς μπράβους, τσαμπουκάδες και αυταρχισμό.

6. Πως βλέπεις τις ομάδες και τις κινήσεις του «χώρου» που είναι εξωκοινοβουλευτικές; Σε οργανωτικό επίπεδο ποιες θα πρέπει να είναι οι μελλοντικές μας κινήσεις;

Στην Ελλάδα, υπάρχει πολύ νεολαία που ψάχνεται προς τον χώρο μας. Κάτι έχει γίνει, κάτι καλό παίζεται αλλά είναι διάσπαρτο. Εδώ λοιπόν, θα πρέπει να μπουν στην άκρη οι προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες και μέσω ένας συντονιστικού οργάνου με συμμετοχή πολλών, να γίνει ένας μαζικός φορέας ριζοσπαστικός. Όχι κόμμα. Από εκεί και πέρα να γίνει διαχωρισμός τομέων, όπως τι ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο καθένας καλύτερα, Σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. Μουσικά μιλώντας, ποδοσφαιρικά, κοινωνικά, με δραστηριότητες σε βουνά και θάλασσες και πολλά άλλα. Μπορούμε, το έχουμε άλλα λείπει το κάτι παραπάνω. Γνωρίζω πολλά παιδιά, που έχουν τρομερές ικανότητες σε αυτούς τους τομείς και μαζί εμείς οι πιο γέροντες, αν και κάποιοι νιώθουμε ακόμη 18, να βοηθήσουμε. Ο χρόνος είναι εχθρός, διότι θα βρεθεί ένα άλλο ζεύγος σαν το γνωστό και τότε καήκαμε πάλι.

Είπα ότι ο χρόνος είναι εχθρός αλλά επισημαίνω ότι να γίνει κάτι και απλά το δουλεύουμε με ηρεμία μετά, Ιδέες υπάρχουν, θέληση υπάρχει, οπότε πρέπει να μαζευτούμε και να τα πούμε.

7. Αρθρογραφείς αρκετά συχνά στην εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» με τα κείμενα σου να είναι κατά την άποψη μας από τα καλύτερα που μπορεί να διαβάσει κάποιος. Διακρίνουμε σε αυτά μια έντονη αμφισβήτηση της πλουτοκρατίας και του δημοκρατικού πολιτεύματος. Πως αυτοπροσδιορίζεσαι στο πολιτικό πεδίο και ποια πρόσωπα είναι αυτά που σε έχουν επηρεάσει στο πεδίο των ιδεών;            

Είχα την τύχη μετά τις σπουδές μου στην Ιταλία, να γνωρίζω άπταιστα τα Ιταλικά με αποτέλεσμα να έχω στην διάθεση μου μεγάλη βιβλιογραφία σπουδαίων προσώπων που σημάδεψαν όχι μόνο την ιδεολογία μας αλλά και την κουλτούρα γενικότερα. Βιβλία που δεν υπάρχουν μεταφρασμένα στα ελληνικά. Έτσι μπήκα σε αυτόν τον υπέροχο λαβύρινθο γνώσης και δεν χορταίνω να περιπλανώμαι εκεί μέσα. Στο παρελθόν μετέφραζα κείμενα τέτοια, καθώς και συνεντεύξεις που έπαιρνα από διάφορες προσωπικότητες του χώρου, αλλά πήγαιναν χαμένα διότι οι διάφοροι φωστήρες της ΧΑ που διαχειριζόταν τις σελίδες της, δεν ανέβαζαν τίποτε αφού βλέπετε δεν έγραφα ΖΗΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ, ή ότι ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΙ ΣΑΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ή άλλα τέτοια κωμικά κείμενα. 

Ήθελα να κάνω κάτι το διαφορετικό αλλά μάλλον ήμουν σε λάθος μέρος, μετά το κατάλαβα. Μάλιστα κάποιο από τα ανθρωπάκια εκεί στα γραφεία τους χαρακτήριζαν βλακείες τα άρθρα μου. Με έχει συναρπάσει, εκστασιάσει και διαμορφώσει πάρα πολύ ο τεράστιος Dominique Venner, του οποίου ο θάνατος με τον τρόπο που έγινε, το σημείωμα που άφησε αλλά και τα συγγράμματα του [που έχω διαβάσει, όπως το " Ο Σαμουράι της Δύσης" και το " Η επαναστατημένη καρδιά" αποτελούν για μένα οδηγό. Αυτοχαρακτηρίζομαι Ευρωπαίος  όπως και ο άλλος μεγάλος  Drieu de la Rocchelle  και ο μυθικός Celine. H πλουτοκρατία είναι ο μεγάλος εχθρός και η υπεύθυνη για το ότι μας συμβαίνει. Εκεί πρέπει να χτυπήσουμε ιδεολογικά, παίρνοντας για παράδειγμα την χαμένη ευκαιρία του Μάη του ‘68, κάτι που θα ετοιμάσω από Ιταλούς συναγωνιστές της εποχής για να καταλάβετε τι εννοώ.      

8.  Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Το μέλλον...βασικά δεν μπορώ να μείνω ανενεργός πολιτικά. Συνεχίζω εδώ πάνω να κινούμαι, μαζί με ριζοσπάστες συναγωνιστές ξένους, επαφές διάφορες πάντα, αλλά όνειρο μου να κάνουμε κάτι στην Ελλάδα. Με τρελαίνει η ιδέα της δημιουργίας ενός αξιόλογου φορέα και να εκμεταλλευτούμε αυτά που έχουμε, και όπως γνωρίζετε, έχουμε τα πάντα. Έχω επαφές με πολλά παιδιά στην πατρίδα και δεν βλέπω την ώρα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, αλλά και ευχάριστες λόγω του απεγκλωβισμού πολλών ατόμων από την εξάρτηση της οικογένειας που κατέστρεψε τον εθνικισμό στην Ελλάδα, να φτιάξουμε κάτι ΥΓΕΙΕΣ μακριά από εξαρτήσεις.

9. Τέλος ένα μήνυμα σου προς τους εχθρούς και φίλους καθώς και στους αναγνώστες του ιστολογίου μας.

Μήνυμα, δεν είμαι και κάποιος πολιτικός να στέλνω συμβουλές. Απλά για τους φίλους από την καρδιά μου που τόσα χρόνια ακολουθήσαμε έναν δρόμο που δεν ξέραμε ότι θα μας κατέστρεφε, τον καθέναν διαφορετικά, αλλά και την στήριξη που είχα από πολλά παιδιά. Μια αναφορά στους νεκρούς συναγωνιστές που εγώ προσωπικά έζησα και μεγάλωσα και πέρασα πολλά μαζί τους, όπως ο Κώστας ο Μπαϊκούσης, από το ‘91 μαζί, έφυγε πριν λίγα χρόνια άδικα από αρρώστια, ένας πραγματικός εθνικοσοσιαλιστής που κάποιοι με έβριζαν από το ΚΟΜΜΑ διότι πήγα στην κηδεία του.  

Επίσης τον Μαρίνο και τα όμορφα χρόνια στην Θεσσαλονίκη, την δεκαετία του 2000, άδικα και αυτός έφυγε. Τέλος τον συναγωνιστή Σταθόπουλο, ένα αξιόλογο ιδεολόγο που και για αυτόν αφού έφυγε από την ζωή, κάποια τιποτένια ανθρωπάρια μου τηλεφώνησαν να μου πουν να κατεβάσω την φωτογραφία του διότι ήταν προδότης … και αναφέρομαι σε αυτούς που δεν τους θεωρώ καν εχθρούς, διότι ο εχθρός έχει τιμή και ήθος. Και κλείνω ευχαριστώντας όλους τους συναγωνιστές και εσένα για την φιλοξενία, και να κρατήσουμε την φωτιά δυνατή, για να φτιάξουμε νέους πολιτικούς στρατιώτες.

Αποκλειστικό: Συνέντευξη με τον Σωτήρη Δεβελέκο (Εθνική Κοινωνική Δράση)

http://www.ethnikikoinonikidrasi.com/

Ο Σωτήρης Δεβελέκος είναι γνωστός στον «εθνικιστικό χώρο» για την πολύχρονη δράση και παρουσία του. Υπήρξε κορυφαίο στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» ενώ πριν λίγο καιρό αποφάσισε να αποχωρήσει από το κόμμα του Μιχαλολιάκου και να ιδρύσει μαζί με άλλους ανένταχτους συναγωνιστές την κίνηση «Εθνική Κοινωνική Δράση». Το τελευταίο διάστημα εμφανίζεται και σε εκπομπές στο διαδίκτυο όπου και αναπτύσσει τις θέσεις και τις απόψεις του σχετικά με διάφορα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα.

1. Καταρχάς Συναγωνιστή να σε ευχαριστήσουμε για τον χρόνο σου και την τιμή να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας. Πες μας λίγα λόγια για σένα. Πότε εντάχθηκες στις γραμμές του Εθνικιστικού Κινήματος;

Εντάχθηκα στις τάξεις του Εθνικιστικού Κινήματος σε ηλικία 16 ετών. Αυτή την στιγμή είμαι 32,οπότε ουσιαστικά μιλάμε για μια ολόκληρη ζωή.

2. Πως αυτοπροσδιορίζεσαι στο πολιτικό πεδίο και ποιες είναι οι προσωπικότητες που σε έχουν επηρεάσει στην πολιτική σου σκέψη;

Αυτοπροσδιορίζομαι ως Έλληνας Εθνικιστής. Οι προσωπικότητες που με έχουν επηρεάσει είναι πολλές, ξεκινάνε από την αρχαία Ελλάδα, από μαχητές, φιλοσόφους και πολλούς ακόμα. Οι επιρροές μου είναι ακόμα και από τον χώρο της μουσικής και του αθλητισμού, γενικά με συγκινεί οτιδήποτε παρουσιάζει στον άνθρωπο το μεγαλείο της Ψυχής του και την προσπάθεια του να φτάσει προς την θέωση. Η αδυναμία μου όμως ομολογώ είναι ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ένας άνθρωπος που έδωσε τα πάντα για την Πατρίδα και εισέπραξε μόνο πόνο και αχαριστία.

3. Πότε και για ποιον λόγο αποχώρησες από την «Χρυσή Αυγή» και πως κρίνεις την σημερινή ηγεσία του εν λόγω κόμματος;

Οι λόγοι αποχώρησης μου ήταν επειδή πλέον δεν υπήρχε καμία σωτηρία εκεί μέσα. Έκανα υπομονή πολλά χρόνια πιστεύοντας ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ως γνωστόν, δυστυχώς τίποτα δεν άλλαξε και ούτε πρόκειται να αλλάξει και ιδού τα αποτελέσματα των επιλογών του πρώην αρχηγού μου. Το πώς κρίνω την ηγεσία νομίζω δεν χρειάζεται να απαντήσω, η απάντηση έχει δοθεί εκ του αποτελέσματος. Σε μια περίοδο πλήρως ευνοϊκή για τον Εθνικισμό, με το Μακεδονικό, με την ανεργία να καλπάζει, με την λαθρομετανάστευση, με την εγκληματικότητα στα κόκκινα, με την οικονομία διαλυμένη, με αντιπάλους πολιτικά ζόμπι και με μια Ευρώπη να φλέγεται από άκρη σε άκρη με τον Εθνικισμό, αυτό που έγινε στην Ελλάδα ήθελε λοιπόν πολύ προσπάθεια. Τα σχόλια είναι περιττά λοιπόν γιατί ότι και να πούμε είναι λίγο.

4. Μετά την συντριβή του Μιχαλολιάκου στις πρόσφατες εκλογές ποια πιστεύεις ότι θα πρέπει να είναι η πορεία όσων αποχώρησαν; Τι μήνυμα στέλνεις στους αγνούς αγωνιστές που σήμερα νιώθουν προδομένοι;

Το μήνυμα που στέλνω είναι πως η σιωπή είναι συνενοχή. Όλοι ξέρουν τι γίνεται και όλοι ξέρουν αν υπάρχει ελπίδα εκεί μέσα για την Ιδέα μας και την Πατρίδα μας. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την χώρα μας και δεν έχουμε την πολυτέλεια της αδράνειας και του καθησυχασμού.

5. Ως «Εθνική Κοινωνική Δράση» σε τι παρεμβάσεις και δράσεις έχετε προχωρήσει και πως μπορεί κάποιος να έρθει σε επικοινωνία μαζί σας;

Η Εθνική Κοινωνική Δράση είναι μια ενέργεια για αυτό που θα έρθει. Έχουμε κάνει δράσεις για τις δολοφονίες των Αδερφών μας, του Γιώργου Φουντούλη και του Μανώλη Καπελώνη σε όλη την Αττική, έχουμε κάνει δράση έξω από το Πολυτεχνείο κοντά στην επέτειο του ψέματος, έχουμε κάνει δράση ενάντια στην ισλαμοποίηση της Πατρίδας μας, έξω από το τζαμί στον Βοτανικό. Όποιος θέλει μπορεί να μας βρει και μπορεί να επισκεφτεί την ιστοσελίδα μας διαδίκτυο (http://www.ethnikikoinonikidrasi.com/) και να μας στείλει κάποιο mail για αρχή.

6. Οι κρατικοδίαιτες αντιφασιστικές ύαινες προσπαθούν να σε μπλέξουν εδώ και καιρό σε ένα «κυνήγι μαγισσών» καθώς και σε διάφορες καταστάσεις για τις οποίες μάλιστα έχεις να υποστείς και δικαστικές διώξεις. Ποια η θέση σου απέναντι σε αυτή την αντιφασιστική ρητορική και την στοχοποίηση σου εκ μέρους των έμμισθων κονδυλοφόρων του συστήματος;

Ήμουν η πρώτη επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στην περίοδο διώξεων της Χρυσής Αυγής. Μπήκαν σε τρία σπίτια, της πρώην σχέσης μου, στο πατρικό μου και στο σπίτι το οποίο εμένα. Οι αρχές πήραν όμηρο την μητέρα μου, την αδερφή μου και την πρώην κοπέλα μου. Λέγανε επίσης οι αρχές σε επίσημα έγγραφα που μπορεί να τα δει οποίος θέλει, ότι έχουν πληροφορίες πως ήμουν κάτοχος μεγάλης ποσότητας όπλων, εκρηκτικών, πυρομαχικών και ναρκωτικών, κατηγορίες που θα έκαναν μέχρι και τον Πάμπλο Εσκομπάρ να νιώθει άβολα μπροστά μου. Δεν βρέθηκε ποτέ τίποτα από όσα λέγανε και ξέραν πολύ καλά ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να βρεθεί γιατί πολύ απλά ξέραν το ποιός είμαι. Πότε κανένας δεν είπε για την πανηγυρική αθώωση μου και το μέγα φιάσκο που αντιμετώπισαν.

Οι φυλλάδες και ο τύπος συχνά ασχολούνται με το πρόσωπο μου και χρησιμοποιούν χοντρά ψέματα. Με παρουσιάζουν ως ένα βίαιο τραμπούκο και με στοχοποιούν συστηματικά εδώ και χρόνια, γνωρίζοντας ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό. Ένα από τα πολλά περιστατικά που με κάνουν και γελάω, έλεγαν πως  ήμουν πρωταγωνιστής σε επεισόδια στο εφετείο και εγώ βρισκόμουν στο εξωτερικό! Έχω κινηθεί δικαστικά ενάντια σε κάποιες εφημερίδες αλλά δυστυχώς η δικαιοσύνη για μας τους Εθνικιστές είναι όντως τυφλή με την κακή έννοια, επίσης τα δικαστικά μου έξοδα για όλες αυτές τις περιπέτειες έχουν στοιχίσει μια περιουσία, μόνο και μόνο για να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Από εκεί και πέρα δεν γνωρίζω τι πλεκτάνες θα αντιμετωπίσω ακόμα, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν έκανα και δεν θα κάνω πίσω ποτέ. Οι άνθρωποι που ευαγγελιζόμαστε ως Εθνικιστές δεν έκαναν πίσω ούτε σε ταλαιπωρίες, ούτε σε διώξεις, ούτε σε φυλακές και κάποιοι πήγαν  ακόμα και στην κρεμάλα με χαμόγελο. Κάποιοι άνθρωποι θα αφήσουμε το στίγμα μας σε αυτό τον κόσμο και η Ιστορία θα πει πως δεν ήμασταν όλοι το ίδιο. Αυτό που καθορίζει έναν άνθρωπο είναι οι πράξεις του και η δική μου συνείδηση είναι πεντακάθαρη.

7. Πως βλέπεις τα πράγματα στην νεοελληνική κοινωνία και ποια πιστεύεις ότι θα πρέπει να είναι η πορεία μας ως Αυτόνομοι και Ανένταχτοι Πολιτικοί Στρατιώτες;

Δεν πιστεύω στην αυτονομία. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει ένα καινούργιο Κίνημα σε υγιείς βάσεις. Πιστεύω πως πρέπει να συνεχίσουμε τον πολιτικό μας αγώνα ως Εθνικιστές. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος αλλά θεωρώ ότι είναι ο μόνος τρόπος να καταφέρουμε κάτι ουσιαστικό για την Ελλάδα. Το ότι κάποιοι γλυκάθηκαν από το μέλι της εξουσίας, πρέπει να γίνει ένα παράδειγμα προς αποφυγή για εμάς και όχι να λέμε πως φταίει για τα πάντα η πολιτική, οπότε δεν κάνουμε πολιτική. Υπήρξαν στο παρελθόν άνθρωποι που έκαναν πολιτική αλλά γράφανε στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το χρήμα και τις ανέσεις του συστήματος, για αυτό μπόρεσαν και το νίκησαν.

8. Με ποιες ομάδες και κινήσεις έχει συνεργασία η «Εθνική Κοινωνική Δράση» και τι σημαίνει για σένα η ενότητα και η αλληλεγγύη ανάμεσα στους Εθνικιστές και τους Εθνικοσοσιαλιστές;

Έχουμε συνεργασία με όλους όσους έχουν αγνές προθέσεις και προχωράμε στην δημιουργία ενός νέου κινήματος με υγιής βάσεις. Οι Εθνικιστές πρέπει να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά, σαν πραγματική οικογένεια. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πετύχουμε.

9. Στις διαδικτυακές εκπομπές που εμφανίζεσαι ποια τα μηνύματα που λαμβάνεις από τον απλό κόσμο; Υπάρχουν αντιδράσεις επειδή έχεις ξεκάθαρες απόψεις;

Οι αντιδράσεις του κόσμου στις εκπομπές είναι 90% θετικές. Πάντα θα υπάρχουν κολλημένοι, κομματόσκυλα και εμπαθείς αλλά είναι μια μειοψηφία. Με γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία γενικά το πως αντιδρά ο κόσμος μαζί μου. Επίσης είμαι άνθρωπος που κυκλοφορώ αρκετά και πάω παντού χωρίς να έχω δίπλα μου συνοδείες όπως έχουν πολλοί. Έχω πάντα το νου μου για παν ενδεχόμενο αλλά ο κόσμος αντιδρά θετικά απέναντι μου. Ακόμα και κάποιοι που είναι καχύποπτοι από αυτά που έχουν διαβάσει στις φυλλάδες και από αυτά που παρουσιάζουν οι τηλεοράσεις (λογικό είναι και κάπου) όταν με γνωρίσουν και μιλήσουν λίγο μαζί μου καταλαβαίνουν με τι άνθρωπο έχουν να κάνουν. Ξέρετε, εμάς τους Εθνικιστές θέλει το σύστημα να μας προβάλλει ως αμόρφωτα τέρατα και το κάνει χρησιμοποιώντας όλα τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που έχει υπό τον έλεγχο του, η προσωπική επαφή μας με την κοινωνία όμως καταρρίπτει όλα όσα μας προσάπτουν. 

10. Τέλος ποια τα σχέδια σας για το μέλλον και ποιο μήνυμα στέλνεις στους αναγνώστες μας;

Η ώρα του Εθνικισμού έχει έρθει και δεν μπορούμε να καθόμαστε άπραγοι. Πολλοί από εμάς έχουμε υποστεί τεράστιες καταστροφές σε προσωπικό επίπεδο και καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να αρχίσουμε από την αρχή. Είναι όμως υποχρέωση μας να το κάνουμε και το χρωστάμε κυρίως στον Γιώργο και τον Μάνο που έδωσαν την ζωή τους. Το χρωστάμε στους Νεκρούς και τους αγέννητους αυτού του τόπου και σε αυτούς θα δώσουμε λόγο σε ένα άλλο πεδίο.

Μπορούν να μας συκοφαντούν συστηματικά, μπορούν να μας κυνηγάνε λυσσαλέα, μπορούν να μας φυλακίσουν, μπορούν ακόμα και να μας σκοτώσουν, εμείς όμως δεν θα παραδοθούμε ΠΟΤΕ!

Γιατί μπορούν όπως είπα να μας πάρουν τα πάντα, την ΗΣΥΧΙΑ μας, την ελευθερία μας, μέχρι και την ίδια μας την ζωή. Την Ψυχή μας όμως δεν θα καταφέρουν ποτέ να την υποτάξουν!

ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ!

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα: Ezra Pound | Τα cantos της εξιλέωσης | Το canto της τοκογλυφίας | Στίχοι γραμμένοι για την Όλγα |

Μαύρη Καρδιά

του Άγγελου Δημητρίου

Μαύρη η καρδιά μας γιατί η  πίκρα και η οργή είναι ατελεύτητη.

Μαύρη γιατί βαδίζουμε μέσα στην ανέλπιδη νύχτα.

Μαύρη γιατί δεν συγγενεύει με κανέναν.

Μαύρη γιατί διαβιούμε σε μια απέραντη φυλακή.

Έχουμε να σφυρηλατήσουμε την συνείδηση μιας απαρέγκλιτης τιθάσευσης των πράξεών μας προς τους σκοπούς μας. Διατρανώνοντας το χάσμα που μας χωρίζει από την κατεστημένη λογική, τις μικροπρεπείς σκοπιμότητες, τις εφήμερες επιδιώξεις. Ο μαζισμός ελλοχεύει σαν ένα ναρκωτικό που οδηγεί στην αυτοεξαπάτηση, την εθελούσια παραίτηση, τον συγχρωτισμό με το νεκρό πνεύμα του μοντερνισμού. Και μόνο όταν λάμπει εντός μας μία μαύρη καρδιά μπορούμε να αποσοβήσουμε τον συγκερασμό εθελοδουλίας και αλλοτρίωσης.

Η καρδιά μας δίνει τον ρυθμό, την εσωτερική αρμονία, μας δίνει την όντως ζωή. Και με αυτή την εφόπλιση καταθέτουμε αντιπαραθετικά τον εαυτό μας. Προς την γενική τάση της υποταγής. Ενάντιοι και ατσαλωμένοι.

Ο εθνικισμός είναι ένας μονήρης αστέρας σε έναν ανάστερο ουρανό. Δυσπρόσιτος, εύθραυστος, μα φωτοβόλος. Μια διαρκής ασκητική παίδευση είναι ικανή να προσελκύσει το φως του το ζείδωρο. Δεν κατακτιέται με ψήφους, με την «πολιτική ενασχόληση και δραστηριοποίηση», με την πεζότητα της ευκαιριακής πολιτικής.

Έχουμε να προσδιορίσουμε, να τοποθετήσουμε, να ανυψώσουμε τον εθνικισμό έξω και πέρα από τις δοσμένες λειτουργίες της πολιτικής. Έχουμε να δούμε την πολιτική πεπλατυσμένη μέχρι τα σύνορα της ζωής μας καθ’ ολοκληρίαν. Έχουμε να περιστείλουμε την «ιδεολογία» προς χάρη του βιώματος , της εμπειρίας και της πράξης. Προς χάρη του δοσίματος του εαυτού, της συντροφικότητας, του μοιράσματος.

Ας λάβουμε μια απόσταση από την εθνικιστική κοσμοθεωρία και έπειτα ας την ξαναπλησιάσουμε αποκαθαρμένη από τους σύγχρονους ρύπους, που την θέλουν ως μια από όλες τις άλλες «ιδεολογίες». Ας εργαστούμε για την διαφοροποίηση μέσα από το παράδειγμα της ζωής μας και την εσωτερική μας συγκρότηση.

Η μαύρη καρδιά επιζητά μια ευεργετική απομόνωση στα πνευματικά όρη. Η μαύρη καρδιά καλεί σε ηθική επαγρύπνηση, ευθύτητα, ακεραιότητα. Είναι άτεγκτη και αρμόζει στους ευγενικούς.

Η μαύρη καρδιά δεν θα εγκολπωθεί ποτέ από την μάζα αλλά θα αγαπηθεί από τους ιδεαλιστές. Είναι η καρδιά του σύγχρονου Δον Κιχώτη, περιπλεγμένη με τους ανεμόμυλους των αγαθών Ιδεών, είναι η καρδιά του ντοστογιεφσκικού Ηλίθιου, θυσιαζόμενη και αγωνιζόμενη και πάσχουσα. Είναι η στρατευμένη προσήλωση στον ριζοσπαστικό εθνικισμό.

πηγή

Nicola Bombacci: Ο "Κόκκινος Πάπας"

του Αχιλλέα 

Πριν λίγους μήνες, σε μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει σε μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ., ο Σταμάτης είχε αναφέρει κάτι που κέντρισε το ενδιαφέρον όσων μελετάμε τον πολιτικό Ρομαντισμό. Συγκεκριμένα, είχε πει ότι όπως η «σχολή της Φρανκφούρτης» αρχικά και ο «γαλλικός αποδομισμός» στην συνέχεια αλλοίωσαν την σοσιαλιστική ουσία του μαρξισμού μετατρέποντάς τον σε ουρά του φιλελευθερισμού κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, έτσι και η Νέα Δεξιά σήμερα αποψιλώνει τον εθνικισμό από τις κοινωνιστικές και ρομαντικές καταβολές του τραβώντας τον καθημερινά όλο και περισσότερο εντός των πλαισίων του φιλελεύθερου αστισμού. 

Νιώθοντας τον κίνδυνο αυτής της προοπτικής, σκέφτηκα λοιπόν να ανατρέξω στην ιστορία των ιδεών, καθώς και κάποιων εκ των παλαιών μορφών του εθνικιστικού χώρου, προκειμένου να αναδείξω την αλήθεια γύρω από την έννοια του εθνικισμού, την οποία η συστημική «πνευματική ελίτ» διατηρεί συνεχώς στην ασάφεια, για ευνόητους λόγους. Ασφαλώς, στόχος τέτοιων άρθρων είναι να προβάλουν την ιστορική αλήθεια και να κάνουν τους πάσης φύσεως δεξιούς, παλιούς και νέους, να αντιληφθούν ότι πολλοί μπορεί να δελεαστούν από διάφορα κίνητρα προκειμένου να αποσπάσουν τον εθνικισμό από τις ρομαντικές καταβολές του για να τον εκφυλίσουν στις φόρμες της καπιταλιστικής Νέας Δεξιάς. Εμείς, όμως, στην Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. δεν θα τους κάνουμε αυτή την χάρη.

Το πρώτο πρόσωπο στο οποίο θα σταθώ στα πλαίσια αυτής της αναδρομής είναι ο Nicola Bombacci. Ο Μπομπάτσι αποτελεί μια ιδιόμορφη περίπτωση Ιταλού κομμουνιστή, ο οποίος στρατεύτηκε τελικά με τους ριζοσπάστες εθνικιστές του Μουσολίνι. Πολυσχιδής και ιδιόμορφος στοχαστής, εξέφρασε την ρομαντική πολλαπλότητα σε όλες της τις εκφάνσεις. Ας δούμε αναλυτικά την περίπτωση του.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ

Η τιμωρία του σύγχρονου Κρόνου

Ο πίνακας του Ισπανού ζωγράφου Φρανκίθκο Κόγια . Απεικονίζει τον ελληνικό μύθο σύμφωνα με τον οποίο ο Τιτάνας Κρόνος, φοβούμενος ότι τα παιδιά του θα τον ανέτρεπαν παίρνοντας αυτά την εξουσία, τα έτρωγε αμέσως μετά τη γέννησή τους.

Έτσι λοιπόν είχε για πολλά χρόνια και η πραγματικότητα του Εθνικισμού στην Ελλάδα. Πολλά αξιόλογα τέκνα, που ήταν το μέλλον του Εθνικισμού και της Πατρίδας, γινόντουσαν βορά από έναν άλλο “Κρόνο” που φοβόταν να μην χάσει τα προνόμια της εξουσίας αυτός και η οικογένεια του. Εκατοντάδες τα θύματα ανά τα χρόνια, με μεγαλύτερο θύμα όλων όμως την Ιδέα και την Πατρίδα μας.

Όσοι είχαν δύο μάτια έπρεπε να γίνουν βορρά, αφού πρώτα είχαν χρησιμοποιηθεί πλήρως για τα σχέδια του “Κρόνου” και της φαμίλιας του. Έπρεπε να μένουν μόνο οι τυφλοί στο βασίλειο του ώστε να μπορούν οι μονόφθαλμοι κόλακες να βασιλεύουν. Και έτσι έγινε.

Μέχρι που το βασίλειο καταστράφηκε από την αδηφαγία, την απληστία και επειδή όσο πλησίαζε η ώρα αποχώρησης του “Κρόνου” από την καρέκλα της εξουσίας, εκείνος έτρωγε ακόμα περισσότερο τα παιδιά του.

Το χθεσινό αποτέλεσμα των εκλογών δεν είναι η τιμωρία του “Κρόνου” από το σύστημα, δεν είναι ήρθε η τιμωρία αυτή, από τους εχθρούς του Εθνικισμού αλλά από τους προστάτες του. Η χθεσινή τιμωρία του “Κρόνου” και της αυλής του ήρθε από τα παιδιά του Εθνικισμού που έτρωγε αχόρταγα τόσα χρόνια και η Νέμεσις που έρχεται είναι απο ζώντες και Νεκρούς. 

πηγή