Είμαστε Λύκοι και όχι Πρόβατα !

του Πλάτωνος.

Αν και διανύω την 4η δεκαετία της ζωής μου συνεχίζουν να μου αρέσουν οι αστυνομικές ιστορίες αλλά και οι ιστορίες τρόμου από συγγραφείς όπως ο Σερ Άρθουρ Κοναν Ντουλ , η Αγκάθα Κρίστι , ο Ζωρζ Σιμενόν η όπως ο μετρ του τρόμου ο Χαουαρντ Φιλιπς Λαβκραφτ ! Αυτή τη φορά δεν είναι κάποιος φανταστικός ήρωας αλλά εγώ προσωπικά που καλούμαι να λύσω το μέγιστο μυστήριο τι στο καλό είναι αυτός ο ''Μαύρος Κρίνος'' και ποιοι κρύβονται από πίσω του !

Είναι μήπως οπορτουνιστές του Εθνικοσοσιαλισμού , είναι «αναρχοκομμουνιστοστρασσερικοι» , μήπως είναι τελικά ενδογήινοι , εξωγήινοι , και μήπως από το συγκεκριμένο ιστολόγιο κρύβεται η Μοσσαντ , η CIA , η ΜΙΤ , το ιντυμίντια ,
οι Ιλλουμινάτοι , οι Μασόνοι , οι Σιωνιστές , η Λευκή Αδελφότητα από την έρημο Τακλαμα(ς)κλαν , οι Skulls and Bones εν γένει όλες οι σκοτεινές και υποχθόνιες δυνάμεις που υποσκάπτουν τον ελληνισμό τα τελευταία 40.000 και βαλε χρόνια ;;

Και τώρα ας μιλήσουμε και λίγο σοβαρά ,τον συγκεκριμένο ιστότοπο τον δημιούργησαν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν αηδιάσει από το τέλμα που βρίσκεται ο Εθνικοεπαναστατικός χώρος που σιχάθηκαν τα μαγαζιά τα κάθε είδους μαγαζάκια , και τα παραμάγαζα ,τα αλληκοκαρφώματα , τις κόντρες που ουσιαστικά δεν γίνονται επειδή κάποιοι διαφωνούν σε θέματα ιδεολογίας , στρατηγικής και τακτικής αλλά για το ποιος θα είναι , για να πούμε τα πράγματα ωμά , ο νταβατζής του «χώρου» !

Σιχαθήκαμε τις συντηρητικές ‘’στροφές’’ , την αστικοπατριωτική νοοτροπία που προσπάθησαν να επιβάλλουν με γνωστές μεθόδους οι ‘’ελληνόψυχοι’’ και οι ‘’εθνικοφρόνες’’ λάτρεις της χούντας και της Μακρονήσου ( το μεγαλύτερο καρκίνωμα του χώρου μας είναι αυτοί οι τύποι ) , τις παρεούλες και τα φέουδα , τα κουτσομπολιά και την λάσπη που πέφτει όταν κάποιος αηδιασμένος από το τέλμα την κατάσταση , και την μιζέρια που μαστίζει το λεγόμενο χώρο πάει απλά στο σπίτι του. Πάνω από όλα κουραστήκαμε να προσβάλουν την αισθητική μας ΑΥΤΟΙ που έπρεπε '' Η αισθητική να είναι η ηθική τους '' !

Βαρεθήκαμε να προωθούν τον ταλμουδικό τύπου ''ρατσισμό'' που μισεί κάποιον μόνο και μόνο γιατί είναι διαφορετικός ! Και για να μην χαρούν οι επικριτές μας σαφέστατα για μας η έννοια Φυλή είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία της Ιδεολογίας μας , πλην όμως αυτό δεν σημαίνει ότι μισούμε κάποιον γιατί μαύρος , κίτρινος , η ερυθρόδερμος. Δεν σημαίνει ότι επειδή είμαστε υπερήφανοι που είμαστε Λευκοί και Ευρωπαίοι δεν θα θαυμάσουμε το πολεμικό πνεύμα των Σαμουράι η τη φιλοσοφία του Λάο Τσε και του Κομφούκιου η δεν θα διαβάσουμε τα ποιήματα του Ομάρ Καγιάμ !

Και στην τελική νοιώθουμε μεγαλύτερη πνευματική συγγένεια με έναν μαχητή της Χεζμπολάχ , έναν μαχητή Καρέν , έναν Ζαπατίστα απ'οτι με τους εξ'αιματος συγγενείς βρετανούς τουρίστες που κάθε χρόνο επιδίδονται σε αναρίθμητες γελοιότητες στα ελληνικά νησιά η με τους WASP (WHIΤE AngloSaxon Protestants) Τεξανούς πετρελαιάδες οι οποίοι περιφρονούν τους Ισπανόφωνους και τους μαύρους αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από '' Εβραίοι που καταλώνουν χοιρινό κρέας''.

Και ναι οι εκπρόσωποι του Λευκού Ανθρώπου και της Ευρωπαϊκής Ψυχής δεν είναι οι ακαλαίσθητοι , μέθυσοι και ατάλαντοι rock stars και οι ακόλουθοι τους ( πραγματική ύβρις για κάθε πραγματικό Λευκό ). Ας διαβάσουμε λοιπόν και λίγο Έβολα και λίγο Γκενόν μπας και μάθουμε ότι εκτός της βιολογικής ( την οποία και υπερασπιζόμαστε ) υπάρχει και η Πνευματική Φυλή. Δεν αρκεί να είσαι Ευρωπαίος για να είσαι υπερήφανος Λευκός , αυτό λένε όλοι οι μεγάλοι μύστες και θεουργοί του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

Βαρεθήκαμε να ακούμε για συνεργασίες των τάξεων δηλαδή για σύμπραξη με τα αστοκαπιταλιστικά καθιζήματα και τους νοικοκυραίους '' πατριώτες '' που αγαπούν όπως λένε το '' έθνος '' και τον σημερινό ‘’Ελληνικό’’ Στρατό – ναι τον ίδιο στρατό που καλύπτει τις δολοφονίες και ‘’αυτοκτονίες’’ φαντάρων - διαβάζουν Λιακό και άλλα γνωστά φυντάνια και στις εκλογές ψηφίζουν Ν.Δ. η ΛΑΟΣ !



Ναι είμαστε με το προλεταριάτο , με τους άνεργους τους εργάτες τους αγρότες τους φοιτητές και με αυτούς που δουλεύουν ανασφάλιστοι σε εργασιακές συνθήκες ''εθελοντικής'' δουλειάς. Και φυσικά ο χώρος δεν ασχολήθηκε καθόλου η αν ασχολήθηκε το έκανε επιφανειακά - έτσι για τηρήσουμε και τα προσχήματα - με τον σημερινό εργασιακό μεσαίωνα , με τα αισχρά προγράμματα Stage , την ενοικιαζόμενη εργασία , για μισθούς πείνας 300 , 400 η ακόμα και για 250 ευρώ…


Ας μην γελιόμαστε από αυτούς τους κολασμένους προλετάριους είναι που θα γεννηθεί η ιερή οργή και η νέα επαναστατικότητα και όχι από τα κακομαθημένα μικροαστικά και μεγαλοαστικά καλόπαιδα που προσπαθούν να το παίξουν κακοί.

Παρένθεση : Ας μην χαίρεται η ροζ αριστερά και οι ψευτοαναρχικοί , στην ουσία αντιφάδες , πράκτορες σε διατεταγμένη υπηρεσία της νεοταξικής σαβούρας ότι το ρεύμα των οργισμένων θα έλθει στην μεριά τους γιατί ο Επαναστατικός και Προλεταριακός Σοσιαλισμός δεν είπε την τελευταία του λέξη !

Η ιστορία , ας διαβάσουν και λίγο τον Σπέγκλερ , είναι πάλη εθνών και πολιτισμών αλλά και τάξεων ! Και τώρα που δεν υπάρχουν πραγματικοί αριστοκράτες αλλά ολιγαρχίες του πλούτου και κάποιοι εκφυλισμένοι απόγονοι της πάλαι ποτέ ένδοξης Πολεμικής Ευρωπαϊκής Αριστοκρατίας ήλθε η ώρα των γόνων της Εργατικής Τάξης , των νέων μαχητών ( οι εργάτες ήταν η πλειοψηφία στις τάξεις των Επαναστατικών λεγεώνων ) της Ευρώπης να γίνουν η πραγματική αριστοκρατία Αίματος Πνεύματος του Ξίφους και της Πένας του Ευρωπαϊκού Κόσμου.



Είμαστε αυτοί που αρνούμαστε να συμμετέχουμε σε περιφερόμενους θιάσους από μνημόσυνο σε μνημόσυνο της σάπιας αστικής εθνικοφροσύνης , να τιμούμε αμφιβόλου επαναστατικότητας και ιδεολογίας άτομα και καταστάσεις αντί να τιμούμε τους ηρωικούς νεκρούς μας.

Είμαστε αυτοί που μας κούρασαν οι ψευτοκαθαρολόγοι κάθε είδους και οι ''ορθόδοξοι'' που βγάζουν φλύκταινες και λασπολογούν μέσα από τα γελοία έντυπα τους όταν ακούν για Ρεμ , Στράσσερ ,και οποιαδήποτε άλλη έκφανση και έκφραση του Επαναστατικού Σοσιαλισμού όπως ο Εθνικομπολσεβικισμός ή ο Εθνικοαναρχισμός λες και ο Ε/Σ πίστευε σε ορθοδοξίες και δόγματα.



Δεχόμαστε εδώ οποιοδήποτε πραγματικά αντικαθεστωτική σκέψη και γιατί όχι και την σκέψη της ‘’Νέας Δεξιάς’’ και της Συντηρητικής Επανάστασης. Όποια παιδάκια πιστεύουν ότι θα αναστήσουν τον Ε/Σ της περιόδου 1919-1945 με φαιά πουκάμισα , και φανφάρες κακέκτυπα των συγκεντρώσεων της Νυρεμβέργης πλανώνται πλάνη οικτρά, άλλωστε η Ιστορία επαναλαμβάνετε σαν φάρσα και εν πάση περιπτώσει το 99,9% των καθαρολόγων είναι φετιχιστές του χειρίστου είδους. Ίσως το νεο όχημα να δημιουργηθεί από την Σύνθεση φαινομενικά αντίθετων και συγκρουόμενων ρευμάτων που έχουν κοινή συνιστώσα την Φυλετική Ιδέα τον Σοσιαλισμό , την Παράδοση και την Κοινωνική δικαιοσύνη άλλωστε πολλές φορές ήταν δυσδιάκριτα τα όρια των ιδεολογικών μονοπατιών της Δεξιάς και της Αριστεράς χειρός τα οποία ίσως να οδηγούν στο ίδιο τέρμα από διαφορετικές αφετηρίες.

Κάποιοι ακόμα κατηγορούν τον ''Μαύρο Κρίνο'' και τους συντάκτες του ότι δεν είναι εθνικά " ευαίσθητοι ". Δεν ήταν όμως κάποιος εθνικά '' ευαίσθητος '' πριν 70 περίπου χρόνια που για λόγους εθνικής ''υπερηφάνειας'' αντιτάχθηκε στις Επαναστατικές δυνάμεις της Ευρώπης αλλά παράλληλα συνεργάστηκε άψογα με την σιωνοκαπιταλιστική υπερδύναμη ; Όλοι αυτοί οι εθνικά ''σκεπτόμενοι'' που θα τρέξουν να πανηγυρίσουν και με αμερικανικές σημαίες αν και όταν οι ΗΠΑ βομβαρδίσουν την Τουρκία - σκεπτόμενοι βέβαια ότι αυτό αποτελεί όφελος για εμάς – μας κατηγορούν λίγο πολύ για εθνικούς μειοδότες.

Τα έθνη στην εποχή μας δεν είναι κοινότητες κοινού αίματος , κοινής παράδοσης και κοινών αξιακών συστημάτων αλλά άθλιες μαζώξεις μαζανθρώπων , παραγωγών και όχι δημιουργών , καταναλωτών εφήμερων ανθρώπων που το μόνο σημάδι που αφήνουν στη γη που κατοικούν είναι η κοπριά τους ! Αυτά είναι τα σύγχρονα έθνη του σύγχρονου δυτικού κόσμου μετά το '45 άλλωστε πλέον σύμβολα και σημαίες δεν ανήκουν σε λαούς και πατρίδες αλλά στον παγκόσμιο αφέντη . Έτσι όπως έγραψε κάποιος :

" θα προσκυνάτε τα σύμβολα αλλά στο τέλος θα προσκυνάτε τα παγκόσμια αφεντικά ".

Μέχρι την επανακατάκτηση των εθνών και των πατρίδων μας από τον Παγκόσμιο δυνάστη η μόνη Πατρίδα μας είναι οι Σύντροφοι μας αλλά και όσοι πολεμούν , από όποιο κάστρο τον Καπιταλισμό !

Σ'αυτο τον ιστότοπο υγιούς παράθεσης και αντιπαράθεσης , ιδεολογικής παίδευσης ο καθένας "εχθρός" και φίλος είναι ευπρόσδεκτος να γράψει την άποψη του , όπως πράττω και εγώ , θέλω να πιστεύω ότι ίσως κάποτε βγει κάτι πραγματικά όμορφο και Επαναστατικό που δεν θα περιορίζεται μόνο στην εικονική πραγματικότητα του διαδικτύου .

Ξέρω ότι με την γραφή μου στενοχώρησα και κάποιους Άξιους καθ'ολα Συντρόφους που έχουν παγιδευτεί εξαιτίας της αγνότητας της ψυχής τους σε λογικές που οδήγησαν και οδηγούν το Επαναστατικό Κίνημα σε αδιέξοδα , γι'αυτους άλλωστε το έγραψα , για να οργιστούν στην αρχή αλλά μετά την πρώτη ανάγνωση να σκεφθούν , να προβληματιστούν ότι ίσως '' υπάρχει κάτι σάπιο στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας'' και ίσως να αρχίζουν να δραπετεύουν από τις στάνες ( Λύκοι πρέπει να'μαστε και όχι πρόβατα στην στρούγκα του κάθε τσοπάνη ) .

Και σ'αυτους το αφιερώνω.

Το Μανιφέστο του Unabomber.

Η Βιομηχανική Κοινωνία και το Μέλλον της

TED KACZYNSKI

Εισαγωγή-Επιμέλεια : Γιώργος Στάμκος
Μετάφραση : Σοφία Λειβαδοπούλου
Κυκλοφορία : Μάιος 2005




Τεντ Κατζίνσκι (Unabomber) : Μια μαθηματική μεγαλοφυΐα , ένας πρώην καθηγητής μαθηματικών του Χάρβαρντ, που για δύο σχεδόν δεκαετίες υπήρξε η «17 ΝΟΕΜΒΡΗ» των ΗΠΑ. Για 17 ολόκληρα χρόνια ο Unabomber ήταν ένας ασύλληπτος , επικίνδυνος και αινιγματικός τρομοκράτης.

Για 17 ολόκληρα χρόνια τρομοκρατούσε την πανεπιστημιακή κοινότητα των ΗΠΑ με τα δέματα-βόμβες που έστελνε. Για 17 ολόκληρα χρόνια παρέμεινε ασύλληπτος από το FBI , πραγματοποιώντας 17 βομβιστικές επιθέσεις , με 23 τραυματίες και τρεις νεκρούς. Μέχρι τη σύλληψη του στις 3 Απριλίου του 1996 ο Unabomber είχε προλάβει να γίνει θρύλος , και να περάσει στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος και ο πιο παράξενος τρομοκράτης των ΗΠΑ του 20ου αιώνα.

Προτού ωστόσο συλληφθεί από το FBI πρόλαβε, εκβιαστικά , να δημοσιεύσει το «Μανιφέστο» του –μια μονογραφία 35.000 λέξεων με τον βαρύγδουπο τίτλο Η Βιομηχανική Κοινωνία και το Μέλλον Της– σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες και περιοδικά των ΗΠΑ. Το πολύκροτο αυτό κείμενο διαπνέονταν από οικολογικό αναρχισμό , έντονη τεχνοφοβία , αντιαριστερισμό και μίσος προς την βιομηχανική κοινωνία και καλούσε σε επανάσταση και άμεση κατάλυση του βιομηχανικού πολιτισμού.

Δέκα χρόνια αργότερα, στην εποχή της τρομοϋστερίας που διανύουμε , το «Μανιφέστο» του Unabomber , που δημοσιεύεται σ’ αυτό το βιβλίο , παρουσιάζεται επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε… Όσο για τον ίδιο τον Τεντ Κατζίνσκι τα ερωτήματα παραμένουν.




Ήταν ένας παράφρονας κι εκκεντρικός εγκληματίας-μεγαλοφυΐα ;

Ένας τεχνοφοβικός τρομοκράτης ή ένας προφητικός φιλόσοφος , που προσπάθησε να εμποδίσει την αναπόφευκτη ( ; ) πορεία της ανθρωπότητας προς μια νέα μορφή σκλαβιάς ;

Ένας παρανοϊκός αναρχοδεξιός οικολόγος ή ένας μεταμοντέρνος επαναστάτης ;

Ένας φαντασιόπληκτος μεγαλομανής ή ένας νεολουδίτης εσχατολόγος ;

Πιθανόν όλα αυτά μαζί και ταυτόχρονα ένα προϊόν του σύγχρονου βιομηχανοποιημένου αμερικανικού πολιτισμού. Όπως άλλωστε παραδέχτηκε και ο ίδιος :

«Η Φαντασία δεν γεννά παραφροσύνη. Αυτό που γεννά την παραφροσύνη είναι η λογική!»

Πόλεμο στον πόλεμο των Σιωνιστών !

Την Δευτέρα το βράδυ στις 9 μ.μ., δώδεκα ισραηλινά τζιπ επέδραμαν στο χωριό Qusin της Δυτικής Όχθης ρίχνοντας πραγματικά πυρά , λαστιχένιες σφαίρες , δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου. Όλοι οι άντρες του χωριού από 15 έως 40 ετών συγκεντρώθηκαν στην παιδική χαρά του τοπικού σχολείου. Ο στρατός πήρε φωτογραφίες όλων των μεγαλύτερων αντρών ενώ ανέκρινε τους εφήβους , ψάχνοντας για "καταζητούμενα" παιδιά που είχαν πετάξει πέτρες σε τεθωρακισμένα τζιπ.



Σε κάποια στιγμή, ένας στρατιώτης κράτησε ένα μαχαίρι στο λαιμό ενός 12χρονου και απείλησε να το σκοτώσει. Μετά από τρεις ώρες ο στρατός συνέλαβε δύο 16χρονα αγόρια, τον Hassan Fachri και Ali Nayef, αφήνοντας ελεύθερους όλους τους υπόλοιπους. Στα δυο αγόρια έβαλαν χειροπέδες , έδεσαν τα μάτια και τα πήραν στο αστυνομικό τμήμα του Keddemim , όπου βασανίστηκαν για 7 ώρες πριν αφεθούν ελεύθερα. Κρατήθηκαν μαζί σε ένα μικρό βρώμικο κελί, με δεμένα τα μάτια και δεν τους έδωσαν φαγητό ή νερό. Στον Χασάν αρνήθηκαν να τον αφήσουν να πάει τουαλέτα. Κανέναν από τους δύο δεν άφησαν να κοιμηθούν, καθώς στρατιώτες στέκονταν πίσω τους οπλίζοντας τα τουφέκια τους, φωνάζοντας και απειλώντας ότι θα τους σκοτώσουν.

Τα αγόρια ξυλοκοπήθηκαν άσχημα , δεχόμενα γροθιές στο πρόσωπο και κλωτσιές από τους στρατιώτες. Στις 3 π.μ. πέταξαν τον Χασάν έξω στη βροχή και στο κρύο για κάποια ώρα.
Ο Αλί κάτω από πίεση υπέγραψε έγγραφα. Πιστεύει ότι τα χαρτιά είναι ένα συμβόλαιο ότι δεν θα πετάξει πέτρες και ότι η ποινή για την παραβίασή του είναι φυλάκιση 5 ετών. Παρόλα αυτά, ο Χασάν που είχε υπογράψει παρόμοια χαρτιά τον Ιούλιο του 2007 έπειτα από σύλληψη κατά τη διάρκεια μη βιαίας διαδήλωσης , τώρα τιμωρείται παρότι δεν τα παραβίασε. Κατασχέθηκε η άδεια που είχε ο πατέρας του να εργάζεται στο Ισραήλ και του επιβλήθηκε πρόστιμο 5000 σέκελ.



Κατά τα διάρκεια της πρώτης σύλληψης του Χασάν επίσης είχε υποστεί σοβαρή κακομεταχείριση. Είχε κρατηθεί 3 μέρες στο Keddemim κατά τη διάρκεια των οποίων του είχαν δώσει μόνο 2 γεύματα. Τα χέρια του ήταν δεμένα πίσω από την πλάτη του και είχε ξυλοκοπηθεί σε τέτοιο βαθμό που είχε υποστεί τραυματισμό στο κεφάλι και εξάρθρωση ώμου.

Τα αγόρια αφέθηκαν τελικά ελεύθερα στις 7 το πρωί της Τρίτης , προειδοποιώντας τον Αλί καθώς έφευγε ότι εάν τον πιάσουν να πετάει πέτρες, ο στρατός θα βγάλει τους 1500 κατοίκους έξω από το χωριό Quisin, κλείνοντας το δρόμο από τις 9 μ.μ. μέχρι το επόμενο πρωί. Ο στρατός πήρε την ταυτότητα του Χασάν και μέχρις στιγμής δεν του την έχει επιστρέψει. Ο στρατός ποτέ δεν του είχε επιστρέψει την ταυτότητά του μετά από την πρώτη του σύλληψη.

Βενεζουέλα : Μια επανάσταση που δεν πρέπει να χαθεί.

του Novistador


Η Μπολιβαριανή Επανάσταση μέσα από την Επαναστατική Εθνικιστική σκοπιά.


Πριν λίγες εβδομάδες γίναμε μάρτυρες ενός πολύ σημαντικού γεγονότος που έλαβε χώρα στη μακρινή Βενεζουέλα. Το δημοψήφισμα που προκήρυξε ο πρόεδρος Τσάβεζ , κατά το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα στο σοσιαλισμό , καταψηφίστηκε τελικά από την αντίδραση με μια πολύ μικρή διαφορά, η οποία δεν είναι ενδεικτική της κατάστασης και της λαϊκής υποστήριξης που χαίρει ο ηγέτης του Βενεζουελάνικου λαού. Τι έχει γίνει όμως τελικά σε αυτή τη μικρή χώρα της Λατινικής Αμερικής και η συγκεκριμένη επαναστατική προοπτική δεν κατάφερε να ευδοκιμήσει ;

Το παρόν κείμενο , πρόκειται να κάνει μια σύντομη αναδρομή στο χρονικό της Μπολιβαριανής επανάστασης , όπως ονομάστηκε, μέσα στα ιδεολογικά πλαίσια του παρόντος ιστολογίου. Δυστυχώς , ο «χώρος» μας ταλαιπωρείται ακόμα από διάφορες αγκυλώσεις του παρελθόντος , έχει εμμονές και εμπάθειες. Προτιμά να βάζει άκριτα , ταμπέλες σε κάθε τι που δε γνωρίζει ή δεν καταλαβαίνει , υπό το φόβο μη χαρακτηρισθεί ως ιδεολογικά «ακάθαρτος» από τους ιεροκήρυκες του Εθνικιστικού χώρου. Τέτοια κωλύματα δεν πρέπει να έχουν θέση σε ένα χώρο που θέλει να αποκαλείται επαναστατικός.

Παρόλα αυτά, για όσους προτιμούν να απορρίπτουν αυτό που είναι φαινομενικά «ξένο» προς την ιδεολογία τους , θα τους δώσουμε τη δυνατότητα μέσω αυτού του κειμένου να καταλάβουν ότι ορισμένα πράγματα δεν είναι όσο «ξένα» φαίνονται και όσο «μιαρά» θέλουν να τα παρουσιάζουν οι φαρισαίοι του χώρου. Για αυτό λοιπόν, αφού κάποιοι προτιμούν να φέρνουν ορισμένες καταστάσεις στα μέτρα τους έτσι ώστε να μη νιώθουν ενοχές, η Μπολιβαριανή επανάσταση θα παρομοιασθεί όσο αυτό είναι δυνατό, με σεβασμό στον αναγνώστη αλλά και στις ιστορικές προσωπικότητες, με τη Γερμανική των δεκαετιών '30 και '40.

Στην προ – Τσάβεζ εποχή, την εποχή πριν την επανάσταση , η κατάσταση στη Βενεζουέλα παρουσιάζει εκπληκτικές ομοιότητες με τη Γερμανία του μεσοπολέμου πριν την ανάδειξη του NSDAP – τη Γερμανική επανάσταση. Ο λαός υποφέρει υπό το ζυγό της ξενοκίνητης ολιγαρχίας. Παρόλο που η Βενεζουέλα είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο , ένα τεράστιο ποσοστό του λαού ζει κάτω από τα όρια της φτώχιας , με τις πολυεθνικές εταιρίες να καπηλεύονται τον πλούτο της χώρας, υπό την ανοχή της προδοτικής νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης που προσβλέπει σε περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις. Ο λαός έχει ανάγκη από έναν εθνικό ηγέτη , που θα του δώσει ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο , ένα τρόπο να βγει από τη μιζέρια που του έχουν επιβάλλει αυτοί που ζουν εις βάρος του. Και στις δύο περιπτώσεις ο ηγέτης , ξεπηδάει μέσα από τις τάξεις του στρατού, κάνοντας τα πλήθη να πιστέψουν σε αυτόν, να τον αναγορεύσουν ως ηγέτη της επανάστασης και να εμπνευστούν από αυτόν.

Ο Τσάβεζ με τον σχηματισμό του τον «Πατριωτικό Πόλο» αποτελούμενο από σοσιαλιστικά και πατριωτικά κόμματα κατεβαίνει στις εκλογές του 1998 υποσχόμενος να σταματήσει την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της πετρελαϊκής βιομηχανίας στην οποία στηρίζεται η οικονομία της χώρας, ενάντια στα καπιταλιστικά σχέδια. Δεσμεύτηκε επίσης για δωρεάν εκπαίδευση και ιατρική περίθαλψη για όλο το λαό αλλά και περισσότερη δύναμη σε αυτόν, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη ειδικά των φτωχών , μη προνομιούχων κοινωνικών στρωμάτων τα οποία είχαν υποστεί και την μεγαλύτερη καταπίεση και αδιαφορία εκ μέρους των προηγούμενων κυβερνήσεων. Έτσι, πανηγυρικά εκλέγεται με ποσοστό 56% ως πρόεδρος της Βενεζουέλας.Η επανάσταση λοιπόν, έχει ήδη αρχίσει με την εκλογή ενός μη-λευκού , προερχόμενου από λαϊκό κοινωνικό υπόβαθρο, πρώην χαμηλόβαθμου στρατιωτικού να παίρνει την εξουσία με απειλητικές διαθέσεις για τους καταπιεστές.

Ήταν μια επανάσταση, αρχικά εθνική αφού η ολιγαρχία δέχθηκε ισχυρότατο πλήγμα και αυτό μέσω αστικών δημοκρατικών διαδικασιών. Από τις πρώτες ενέργειες του Τσάβεζ ήταν να προχωρήσει στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Ο λαός της Βενεζουέλας θεωρεί το νέο Σύνταγμα συνώνυμο της επανάστασης λόγω των εξαιρετικά προοδευτικών μέτρων που εισήγαγε. Δεν προχώρησε στην κατάργηση του καπιταλισμού, αφού αναγνώριζε μεν το δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία , το υπήγαγε στο εθνικό συμφέρον δε.

Δεν σας θυμίζει λίγο από οικονομική πολιτική του NSDAP, το συγκεκριμένο ;

Τον Απρίλιο του 2002 , ντόπιοι ολιγάρχες κατευθυνόμενοι από την αμερικανική δάκτυλο οργάνωσαν πραξικόπημα και με την υποστήριξη του αντιδραστικού μέρους του στρατού κατέλαβαν την εξουσία αιχμαλωτίζοντας τον Τσάβεζ. Οι υποστηρικτές του πραξικοπήματος μπορούν να μας υποδείξουν ποιοι δεν ήθελαν στην εξουσία τον Τσάβεζ. Αυτοί ήταν : όλα τα ιδιωτικά ΜΜΕ τα οποία ανήκουν σε μια μικρή ομάδα μεγαλοβιομήχανων , η αστική τάξη της Βενεζουέλας , ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων και φυσικά… ο Λευκός Οίκος που έσπευσε να δηλώσει την υποστήριξή του, στους πραξικοπηματίες (εδώ αντίστοιχα μπορεί να γίνει άλλη μια παρομοίωση με τη Γερμανία). Δυστυχώς όμως για αυτούς, δεν είχαν λογαριάσει την τεράστια δυναμική της επανάστασης. Οι λαϊκές μάζες πλημμύρισαν τους δρόμους για να υπερασπιστούν τους αγώνες και τον ηγέτη τους. Έπειτα από μερικές μέρες οι Βενεζουελάνοι ανάγκασαν τους παράνομους πραξικοπηματίες να παραδοθούν και να δώσουν την εξουσία πίσω στην κυβέρνηση του Τσάβεζ.

Αυτός αφού απελευθερώθηκε , επιδεικνύοντας – ανόητη – μεγαλοψυχία δεν έλαβε καθόλου μέτρα εναντίων των πρωτεργατών του πραξικοπήματος ( μερικοί εκ των οποίων διέφυγαν – που αλλού – στις Η.Π.Α.) αλλά και των εργαλείων τους, των ιδιωτικών ΜΜΕ. Αντίθετα προχωρώντας σε κινήσεις «καλής θελήσεως» και κάνοντας εκκλήσεις για «εθνική συμφιλίωση» έδωσε πίσω στην αντίδραση ορισμένες καίριες θέσεις στην πετρελαϊκή βιομηχανία , κάτι που ως αναμενόμενο θα πλήρωνε αργότερα. Στον ευρύτερο εθνικιστικό χώρο υπάρχουν πολλοί «αφελείς» ( ; ) , οι οποίοι απορρίπτουν μετά βδελυγμίας την ταξική πάλη ελέω της «εθνικής ενότητας» ( !!! ) κάνοντας λόγο για «ταξική συμφιλίωση και συνύπαρξη», πιστεύοντας ακράδαντα ότι λύκοι και αρνιά μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο μαντρί… Δεν θα ασχοληθούμε περισσότερο με αυτούς, είναι το λιγότερο αστείοι.

Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, οι πλουτοκράτες κάλεσαν σε γενική – παράνομη και εκβιαστική σε πολλές περιπτώσεις – απεργία η οποία κράτησε περίπου δύο μήνες, έτσι ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες χάους και πείνας στη χώρα. Το θράσος των πρώην πραξικοπηματιών δεν σταμάτησε εκεί. Ακολούθησε σφοδρό κύμα δολιοφθορών σε ζωτικής σημασίας ενεργειακούς πόρους όπως διυλιστήρια και αγωγούς φυσικού αερίου. Η ανομία όμως της αντίδρασης, ούτε αυτή τη φορά πέρασε. Οι εργάτες με ηρωικές προσπάθειες και τη συνδρομή του στρατού συνέβαλλαν τα μέγιστα έτσι ώστε να μην καταρρεύσει η χώρα, παράλληλα φάνηκε η γιγαντιαία δυναμική της επανάστασης. Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρήσεις λειτουργούσαν στην εντέλεια, ενώ την ίδια στιγμή πολλές ιδιωτικές βιομηχανίες περνούσαν κάτω από εργατικό έλεγχο στην υπηρεσία της επανάστασης και του έθνους !

Στο τέλος , για άλλη μια φορά οι λαϊκές μάζες ξεχύθηκαν στους δρόμους προασπίζοντας τη Μπολιβαριανή επανάσταση και σπάζοντας την παράνομη απεργία ! Μετά από αυτό το γεγονός , ήταν πλέον πασιφανές ότι οι προσπάθειες του Τσάβεζ για μια καλύτερη Βενεζουέλα έρχονταν σε κάθετη ρήξη με τα καπιταλιστικά συμφέροντα.Αλλά οι νίκες της επανάστασης δεν σταματούσαν εκεί. Η αντιπολίτευση διοργανώνει ένα δημοψήφισμα, του οποίου η νομιμότητα ελέγχεται, κατά το οποίο απαιτείται η καθαίρεση του Τσάβεζ από το αξίωμα του προέδρου. Ο Τσάβεζ αν και «κακός δικτάτορας» όπως ισχυρίζονται οι Αμερικάνοι, αποδέχθηκε τη διεξαγωγή του με τα αποτελέσματα να τον δικαιώνουν πανηγυρικά. Με πολύ μεγάλη προσέλευση της τάξεως του 70%, το 60% των ψηφοφόρων τον υποστήριξε.

Ποσοστό, που οι «δημοκράτες» πολιτικοί των «ανεπτυγμένων» κρατών δεν το βλέπουν ούτε με κιάλια. – Αυτό πράγματι είναι εθνική ομοψυχία ! – Ακόμη μια νίκη λοιπόν για την Μπολιβαριανή επανάσταση!

Τελικά, φαίνεται ότι ο πρόεδρος Τσάβεζ κατάλαβε ότι η ανάγκη για σοσιαλισμό φάνταζε επιτακτική αναλογιζόμενος το μέγεθος και τη δύναμη του εχθρού του. Μετά από πολλές μάχες με τη δεξιά αντιπολίτευση αλλά και οπορτουνιστών πρώην στελεχών της κυβέρνησής του, έχοντας κάνει σαφή στροφή προς τα αριστερά , ο πρόεδρος προκήρυξε νέο δημοψήφισμα σύμφωνα με το οποίο, εν ολίγοις , θα του δοθεί – εκτός πολλών άλλων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων – η δυνατότητα να προχωρήσει απερίσπαστος σε περαιτέρω εθνικοποιήσεις και ουσιαστικά πέρασμα στο σοσιαλισμό. Η επίθεση που δέχθηκε ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Το μόνο καλό είναι ότι έπεσαν πολλές μάσκες.

Εκτός από τη δεξιά , η νεοταξική αριστερά αλλά και οι μικροαστοί που αυτοαποκαλούνται ως «αναρχικοί» , τάχθηκαν κατά της αναθεώρησης του Συντάγματος , στο όνομα της «ελευθερίας» και της «δημοκρατίας». Ο γράφων συγκεκριμένα, δεν εκπλάγηκε καθόλου. Οι συγκεκριμένοι χώροι ήταν ανέκαθεν προδοτικοί και υπηρετούσαν το μεγάλο κεφάλαιο.

Τελικά ο πρόεδρος Τσάβεζ έχασε το δημοψήφισμα με μικρή διαφορά ( 49% έναντι 51% ) κυρίως λόγω του μεγάλου ποσοστού αποχής , στο οποίο είχαν συνεπικουρήσει οι κεφαλαιοκράτες, οι οποίοι εκτός από τη λασπολογία μέχρι και σε διεθνές επίπεδο, εφήρμοσαν ένα ιδιότυπο εμπάργκο μέσω των βιομηχανιών τους στη χώρα, έτσι ώστε να δημιουργήσουν τεχνητές ελλείψεις και αβεβαιότητα στο Βενεζουελάνικο λαό. Πρέπει να σημειωθεί πως δεν υπήρχε αύξηση των κατακριτών του Τσάβεζ , αντίθετα οι επικριτές του ήταν λιγότεροι από ότι στην τελευταία ψηφοφορία πριν το δημοψήφισμα. Οπότε , η συγκεκριμένη «πλειοψηφία» είναι απολύτως πλασματική και οφείλεται στη μειωμένη προσέλευση.Δυστυχώς από τη μεριά του Τσάβεζ, παρατηρείται μια καθυστέρηση – ατολμία στο να παρθούν ακόμα πιο δραστικά μέτρα ενάντια στον καπιταλισμό. Προσδοκούμε ο πρόεδρος, να μην αποβλέπει σε ρεφορμιστικές τακτικές , οι οποίες έχουν αποδειχτεί πολλάκις φρούδες , αλλά να προχωρήσει την επανάσταση στο επόμενο στάδιο.

Τη λαϊκή υποστήριξη την έχει άλλωστε με το παραπάνω. Ποιος άλλος ηγέτης χαίρει της υποστήριξης του 60% των ψηφοφόρων του ;Είναι ανεπίτρεπτο και εγκληματικό, να αφήνει την αντίδραση να εξαπατά και να αποπροσανατολίζει το λαό ανενόχλητη ! Ορισμένοι ίσως ισχυρισθούν πως φοβάται την εξωτερική παρέμβαση σε συνδυασμό με την εσωτερική αναταραχή. – Όπως αντίστοιχα ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Αδόλφος Χίτλερ δεν προχώρησε με γρηγορότερα βήματα προς το σοσιαλισμό , λόγω των ιδιαζόντων συνθηκών που αδιαμφισβήτητα επικρατούσαν τότε στην Ευρώπη. – Ο ισχυρισμός αυτός ίσως έχει κάποια βάση , πάντως η άποψη του γράφων είναι ότι δύσκολα η Αμερική θα επιτεθεί στη Βενεζουέλα , αφού μια τέτοια πράξη μπορεί να προκαλέσει μέχρι και ένα τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο με απρόβλεπτα αποτελέσματα για τις Η.Π.Α., που αντιμετωπίζουν τεράστια κοινωνικά προβλήματα. Άλλωστε η Βενεζουέλα μυρίζει έντονα… Βιετνάμ !

Καταλήγουμε στο γεγονός ότι, η Μπολιβαριανή επανάσταση πρέπει να νικήσει έτσι ώστε να καταφέρει να απελευθερώσει τον Βενεζουελάνικο λαό, αλλά και να αποτελέσει σημείο αναφοράς των επαναστάσεων ανά τον κόσμο ενάντια στη τυραννία του καπιταλισμού. Ελπίζουμε ο Τσάβεζ να υλοποιήσει τη λαϊκή βούληση για σοσιαλισμό και να αφήσει κατά μέρους τις κουραστικά «δημοκρατικές» μεθόδους που ακολουθεί μέχρι τώρα. Εάν δοθεί το έναυσμα για Εθνική κυριαρχία και Σοσιαλισμό , τότε αυτή η χώρα στη Λατινική Αμερική θα αποτελέσει την αρχή μιας ακολουθίας αλυσιδωτών αντιδράσεων σε όλο τον κόσμο που , ζούμε με την ελπίδα, να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα σε αυτό το σάπιο σύστημα που τόσους αιώνες κρατάει δέσμιούς του την ανθρωπότητα. Μπορεί λοιπόν, να προκαλεί γέλωτα η παρομοίωση του Τσάβεζ και του φίλου του Αχμαντινετζάντ με τους Μουσολίνι και Χίτλερ αντίστοιχα, αλλά σίγουρα δεν είναι τυχαία.

Έχουν πολλούς λόγους να φοβούνται τις εθνικές – αντιιμπεριαλιστικές επαναστάσεις ! Επαναστάσεις τις οποίες χρειαζόμαστε σήμερα , γιατί αύριο ίσως να είναι αργά…

Διαδώστε το μήνυμα της Εθνικής – Σοσιαλιστικής Μπολιβαριανής Επανάστασης !

Αλληλεγγύη στον μαχόμενο Βενεζουελάνικο λαό και τον πρόεδρο Τσάβεζ !


Ενδιαφέροντες σύνδεσμοι : Ταινία για τη Βενεζουέλα και το πραξικόπημα:

http://video.google.com/videoplay?docid=5832390545689805144

Διεθνής καμπάνια «Κάτω τα Χέρια από τη Βενεζουέλα»:

http://www.handsoffvenezuela.org/

Αρνούμαι !

Με αφορμή την υπόθεση Ζαχόπουλου.

της Ευαγγελίας Χροναίου.

Η πόλη είχε ντυθεί τα γιορτινά της χρώματα , γελαστά πρόσωπα περιεργάζονταν τις στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων κρατώντας τις τσάντες με τα λαμπερά δώρα για φίλους και γνωστούς , καλοντυμένοι και απαστράπτοντες νεαροί και μεσόκοποι άνθρωποι απολάμβαναν την χαρούμενη ατμόσφαιρα των εορτών πίνοντας τον αχνιστό καφέ τους σε κάποιο από τα πολυδιαφημισμένα στέκια της περιοχής… Ώσπου μια σκιά πλανήθηκε πάνω από την παραμυθένια πόλη , για να κατακαθίσει στις καρδιές των χαρωπών προσώπων και να παγώσει το χαμόγελό τους – ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού αποπειράθηκε να δώσει τέλος στη ζωή του…

Νέος σχετικά άνθρωπος , υγιής γενικά , με μια αξιοπρεπή οικογένεια , με την πλέον ευπρεπή δουλειά , ευκατάστατος , ευχάριστος και αγαπητός σε όλους , πτυχιούχος του Πανεπιστημίου, άρα άνθρωπος καλλιεργημένος , με πολλές και ισχυρές γνωριμίες και διασυνδέσεις. Συγκέντρωνε όλα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την «τέλεια ζωή», κατά τα ήθη του καιρού μας… Κι όμως, προέβη σε αυτό το «απονενοημένο διάβημα». Οι φιλήσυχοι γιορτινοί πολίτες αδυνατούσαν να βρουν την άκρη , ώσπου έμαθαν για την ροζ σχέση του αξιότιμου κρατικού στελέχους με την εμφανίσιμη νεαρή πρώην συνεργάτιδά του. Οι απαντήσεις είχαν δοθεί, και τα απαστράπτοντα πρόσωπα συνέχισαν τις αγορές τους , ψιθυρίζοντας «κρίμα τον άνθρωπο»…

Εικόνες της εποχής μας , του κόσμου μας. Ενός κόσμου που σαπίζει , παρασύροντας στον όλεθρο και τον πλήρη αφανισμό καθετί το ευγενές , το ζωντανό. Ενός κόσμου , που στοχεύει να απαρτίζεται μονάχα από χαρωπούς καταναλωτές που αγωνιούν για την ζωή και την επιβίωση καθενός από τους δεκάδες «Ζαχόπουλους». Και δεν αποτελεί παρά χρέος τιμής για όποιον άνθρωπο θέλει να διάγει τον βίο του με ήθος και αρετή , να ορθώσει το ανάστημά του και να πει το μεγάλο ΑΡΝΟΥΜΑΙ.

Ο Ζαχόπουλος είναι μονάχα ένα απειροελάχιστο ψήγμα της κορυφής του παγόβουνου. Η διαφθορά και η ηθική σήψη είναι έννοιες σύμφυτες με τις ίδιες τις αρχές του καπιταλισμού. Σε ένα σύστημα που αποθεώνει το ατομικό υλικό κέρδος , η όλη διαμόρφωση της κοινωνίας προσανατολίζεται στη γέννηση πτωμάτων επί των οποίων θα πατήσει ο ισχυρότερος , εν προκειμένω ο ανηθικότερος με τις ισχυρότερες επιρροές. Η σημερινή κοινωνία μας απαριθμεί ελάχιστους αληθινά μεγαλοαστούς , που κινούν τα νήματα της εξουσίας , συχνά ευρισκόμενοι μονάχα στα παρασκήνια της πολιτικής ζωής , και μετέρχονται κάθε δυνατό μέσο που αυτή η εξουσία τους παρέχει, προκειμένου να διατηρήσουν αλώβητα τα συμφέροντα της τάξης τους και να γιγαντώσουν τα κέρδη και την επιρροή που ασκούν στη μάζα μέσω των μαριονετών που δρουν στο πολιτικό προσκήνιο.

Στον αντίποδα , κινείται η μεγάλη μάζα των σύγχρονων προλεταρίων , των μισθωτών , των απελπιστικά πολυάριθμων μικροαστών , των τραγικά υπεράριθμων χαμηλόβαθμων κρατικών υπαλλήλων , των ολοένα και περισσότερων ανέργων , των συνταξιούχων που με δυσκολία εξασφαλίζουν ακόμη και τα αναγκαία για την επιβίωσή τους - η Ελλάδα της αυγής του 21ου αιώνα. Η μάζα αυτή δυνητικά αποτελεί κίνδυνο για τους ολίγους , εφόσον αποκτήσει ταξική συνείδηση.

Το παιχνίδι επομένως παίζεται στο πεδίο της ιδεολογικής προπαγάνδας – το σύστημα μπορεί να κερδίσει μονάχα αν στρέψει τις υπό εκμετάλλευση παραγωγικές του μονάδες στην άγνοια , την απαξίωση κάθε ανώτερης ιδέας , την αδιαφορία για κάθε πιθανό αγώνα , και την πεποίθηση ότι μπορούν να εισέλθουν κι εκείνοι στο club των ισχυρών , αρκεί να αδικήσουν άλλους αξιότερους , να γλείψουν μεταφορικά ή και κυριολεκτικά τους κατέχοντες «ευαίσθητα» πόστα , να μετατραπούν σε λακέδες της εξουσίας ή άλλων μεγαλύτερων λακέδων της εξουσίας , ώστε να κερδίσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους κάποιο ευαίσθητο πόστο, που θα τους εξασφαλίσει άνομα κέρδη.

Η αρρωστημένη αυτή νοοτροπία έχει διαποτίσει την συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών πολιτών – από τον φουκαρά της διπλανής πόρτας που γονατιστός παρακαλάει κάποιο χαμερπές σκουλήκι να μεσολαβήσει για να διοριστεί το παιδί του στο δημόσιο , μέχρι τον Ζαχόπουλο , τον κάθε Ζαχόπουλο, που αποκτά υπεραρμοδιότητες και διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα των φορολογουμένων συμπολιτών του, κατά τρόπο που να καταλήγει στην τσέπη του ίδιου και των παρατρεχάμενών του. Για να κερδηθεί όμως το παιχνίδι από την πλευρά του συστήματος απαιτήθηκε και απαιτείται μεθοδική δουλειά στην διαπαιδαγώγηση των «πληβείων».

Η παιδεία απογυμνώθηκε από την διδασκαλία κάθε ιστορικού παραδείγματος αυταπάρνησης , ηρωισμού και γενναιότητας , αποκαθάρθηκε από την μεταλαμπάδευση ιδανικών κοινωνικών και εθνικών ( καθότι ο καπιταλισμός εξυπηρετείται πολύ καλύτερα όταν τα αντικείμενα εκμετάλλευσης είναι όμοιες μονάδες ενός ομογενοποιημένου χυλού , χωρίς ταξική συνείδηση και χωρίς διακριτικά , εθνικά και φυλετικά ) , φόρεσε το προσωπείο της «ανθρωπιάς» και της «προόδου» και συνέχισε το προαιώνιο έργο της – αυτό της συστεμικής προπαγάνδας, που προπαρασκευάζει πολίτες ανώδυνους, πρόθυμους να διαιωνίσουν την σαθρή κατάσταση που παρέλαβαν και να την παραδώσουν ακόμη πιο σαθρή…



Αυτή είναι η κοινωνία μας. Η κοινωνία που παράγει μερικές δεκάδες Ζαχόπουλων και πολλές χιλιάδες επίδοξων Ζαχόπουλων. Άρρωστη σε κάθε της έκφανση. Αναδίδει τη δυσωδία του ψοφιμιού και την διαχέει ολόγυρα , χιλιόμετρα μακριά, για να τρυπήσει κάθε ρουθούνι και να ζαλίσει κάθε μυαλό. Είναι πολύ διαπεραστική αυτή η βρωμιά , τρυπώνει ακόμη και σε σπίτια κλειδαμπαρωμένα – εκεί όπου θα περίμενε κανείς να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο. Κι έτσι , από στόματα που προορίζονταν να εκφέρουν κάτι θαυμάσιο , γιατί τα λόγια θα διατύπωναν τις σκέψεις ανυπόταχτων μυαλών και θαρραλέων ψυχών, ακούγονται μονάχα κεκαλυμμένοι ύμνοι στο ίδιο το σύστημα. Συχνά, βέβαια, τέτοιες απόψεις αποτελούν πράγματι διολίσθηση μιας κατά τα άλλα ευγενούς προσωπικότητας, με φωτεινές προθέσεις και σπουδαίο όραμα – δεν παύουν όμως να είναι εν τέλει επικίνδυνες.

Δεν μπορείς να καταφέρεσαι εναντίον ενός μηχανισμού, αλλά να εκθειάζεις τα γρανάζια που τον αποτελούν – δεν μπορείς να μισείς έναν αφέντη αλλά να λατρεύεις τους φρουρούς και τους υπηρέτες του. Είτε πρόκειται για συστεμική προπαγάνδα που πρόστυχα περιενδύεται έναν μανδύα υψηλών αξιών , είτε για αφελές αποτέλεσμα παραστρατήματος και πλύσης εγκεφάλου, παραμένει πάντοτε ολέθριο και μοιραίο να εξυμνώνται μηχανισμοί του χυδαίου καπιταλισμού ( είτε πρόκειται για παρελθόντες ηγέτες και θεσμούς που έμμεσα ή άμεσα εξυπηρέτησαν το κεφάλαιο , είτε για σημερινά μαντρόσκυλά του, όπως π.χ αστυνομία ) από ανθρώπους που θεωρούν πως πολεμούν το σύστημα, άλλοτε ψευδεπίγραφα κι άλλοτε αυθεντικά. Στην δεύτερη περίπτωση μάλιστα το κρίμα είναι μεγαλύτερο – γιατί πρόκειται για ανθρώπους με γενναία καρδιά και με ατσάλινη θέληση , και είναι πάντα λυπηρό να βλέπεις να οδεύουν προς τον χαμό τέτοιοι ωραίοι άνθρωποι.

Κι όμως, υπάρχει ελπίδα. Πάντα υπάρχει ελπίδα. Σιγοκαίει στις καρδιές εκείνων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, λένε το μεγάλο Αρνούμαι στις προσταγές του σύγχρονου κόσμου. Που δεν υποκύπτουν στους πειρασμούς του κέρδους, που δεν λυγίζουν υπό το βάρος της ευτέλειας που κατακλύζει το περιβάλλον τριγύρω τους, που λαβώνονται κάποιες φορές από την διάψευση όσων εμπιστεύτηκαν αλλά δεν λιποτακτούν , που δεν ορρωδούν ακόμη και προ του πλέον απροσμάχητου εχθρού (τέτοιος είναι δυστυχώς ο εχθρός μας σήμερα) , μα αποδεικνύονται πρόθυμοι να υπηρετήσουν επάξια όσα επιτάσσει ο κώδικας ηθικής όσων έγραψαν φωτεινές σελίδες στην ιστορία.

Σιγοκαίει στις καρδιές εκείνων που πετούν κόντρα στο ρεύμα , με πλήρη συναίσθηση του κινδύνου αλλά , κυρίως , του χρέους τους απέναντι σε όσα πιστεύουν. Εκείνων που βαδίζουν «όρθιοι και μόνοι, μες στη φοβερή ερημία του πλήθους». Είναι λίγοι. Ελάχιστοι. Αρκετοί όμως για να αποτελέσουν τη μαγιά και να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα – ίσως να είναι αρκετοί και για να τα καταφέρουν.

Όσο υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που δεν εφησυχάζει μα αγωνίζεται, υπάρχει ελπίδα. Όσο υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που δεν εφησυχάζει μα αγωνίζεται, έχεις χρέος να αγωνίζεσαι στο πλευρό του. Ακόμη κι αν τα σημάδια είναι δυσοίωνα. Ακόμη κι αν ο άνεμος είναι ενάντιος. Έχεις χρέος να προσπαθήσεις, να παλέψεις με όποιον τρόπο μπορείς.

Κι αν ακόμη δεν νικήσεις, θα μπορείς κάποτε, απολογιζόμενος πώς διαχειρίστηκες τον χρόνο που σου αναλογεί σε αυτή τη ζωή, να αισθάνεσαι υπερήφανος και να αντικρύζεις με τιμή τον εαυτό σου στον καθρέφτη… Ακόμη κι αυτό, είναι σπουδαία υπόθεση…

Η πολιτική διαθήκη του Σαντάμ Χουσεΐν.

Με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από την εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν προέδρου του Ιράκ και αρχηγού του Επαναστατικού κόμματος Μπάαθ επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε την πολιτική του διαθήκη.

Ένα κείμενο σπάνιο με έντονες τις θρησκευτικές αναφορές μέσα από το οποίο καλεί όλους τους Ιρακινούς ανεξαρτήτως θρησκευτικών διαφορών να πολεμήσουν με πίστη και αυτοθυσία ενάντια στα κατοχικά στρατεύματα και τους Σιωνιστές.

Ο Σαντάμ Χουσεΐν γεννήθηκε το 1937 στην περιοχή Τικρίτ και ως Σουνίτης αποτελούσε τη μειοψηφία των Ιρακινών. Το 1956 έγινε μέλος του κόμματος Μπάαθ και τρία χρόνια αργότερα συμμετείχε στο στρατιωτικό πραξικόπημα κατά του τότε στρατηγού Αμπτούλ Καρίμ Κασέμ. Το 1959 εγκατέλειψε το Ιράκ και έζησε στην εξορία στο Κάιρο για να επιστρέψει τέσσερα χρόνια αργότερα, ανεβαίνοντας αργά αλλά σταθερά τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας του Μπάαθ. Το 1979 ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος και ξεκίνησε εκστρατεία κατά των πολιτικών του αντιπάλων κατορθώνοντας να απομονώσει πολλούς από αυτούς.

Υπήρξε θαυμαστής του Νάσερ , φανατικός αντισιωνιστής και υπέρμαχος του Αραβικού Επαναστατικού Εθνικισμού , πιστός σύμμαχος της Παλαιστινιακής αντίστασης και ο μεγαλύτερος εχθρός του Ισραήλ στην περιοχή. Εθνικοποίησε τα πετρέλαια του Ιράκ , βελτίωσε το βιοτικό επίπεδο του λαού και εκσυγχρόνισε την οικονομία και την βιομηχανία. Το αιώνιο μίσος με τους Πέρσες και τους Σιίτες και η επίδραση εξωτερικών παραγόντων τον οδήγησε στο μεγαλύτερο λάθος του στην εξωτερική πολιτική στην εισβολή στο Ιράν γεγονός από το οποίο οι μόνοι που κέρδισαν ήταν οι Αμερικανοί και οι Σιωνιστές ενώ αντίθετα αποδυναμώθηκαν τόσο το Ιράν όσο και το Ιράκ.

Το Al Arabi Al Quds έχει λάβει ένα αντίγραφο της διαθήκης του Σαντάμ Χουσείν. Χορηγήθηκε επίσης σε μια εξουσιοδοτημένη πηγή και στην μεγαλύτερη κόρη του Σαντάμ Raghdah Saddam.

Η διαθήκη , που ήταν της 26ης Δεκεμβρίου , δηλαδή τρεις ημέρες πριν από την εκτέλεσή του , και στην οποία απευθύνθηκε στους Ιρακινούς , τους καλεί να μην επηρεαστούν από τις μνησικακίες , και να αναγνωρίσουν τον εχθρό που έβλαψε τους Ιρακινούς.

Ο Σαντάμ λέει :

Με βάση τα στοιχεία αυτά στο πρόσφατο παρελθόν, έχετε απολαύσει την ευημερία και την ασφάλεια κάτω από την ομπρέλα του νόμου στα φωτεινά χρώματά σας , τα χρώματα του ενωμένου μεγάλου Ιράκ. Έχετε αγαπήσει τους αδελφούς , είτε στις τάφρους της μάχης είτε στους τομείς της κατασκευής. Οι εχθροί της χώρας σας , εάν είναι ξένοι εισβολείς ή Πέρσες , διαπίστωσαν ότι οι δεσμοί και οι λόγοι της ενότητάς σας τους απέτρεψαν από την υποδούλωση. Κατά συνέπεια , οδήγησαν την παλαιά νέα - σφήνα τους στη μέση σας , και οι αλλοδαποί με την ιρακινή υπηκοότητα αποκρίθηκαν οι καρδιές αυτών των αλλοδαπών ήταν είτε ήδη το σύνολο της έχθρας , είτε οι ζηλόφθονες στο Ιράν τους είχαν γεμίσει με την έχθρα. Σκέφτηκαν - ο Θεός τους νικά - ότι θα σας σύντριβαν μέσω του να σας διασπάσουν σε τμήματα.

Το εξής είναι το κείμενο της θέλησης : Στο όνομα του Θεού , ο φιλεύσπλαχνος , ο συμπονετικός. Ο Θεός έχει μιλήσει την αλήθεια.

Μεγάλοι Ιρακινοί γενναίοι πολεμιστές οπλισμένες δυνάμεις μας , λαμπρές Ιρακινές γυναίκες , γιοι του λαμπρού έθνους μας , γενναίοι οπαδοί στη θαρραλέα αντίστασή μας. Είμαι αυτός που ξέρετε από το παρελθόν. Τώρα , ο Θεός ο πανίσχυρος με θέλει να είμαι πάλι στο χώρο του Jihad και στην προσπάθεια με τον ίδιο τρόπο που ήμασταν πριν από την επανάσταση , και ακόμη σε μια αυστηρότερη δοκιμασία. "Αγαπημένοι άνθρωποι , αυτή η σκληρή κατάσταση στην οποία όλοι είμαστε, και που στενοχωρεί το μεγάλο Ιράκ , είναι ένα νέο μάθημα και μια νέα καταστροφή έτσι ώστε οι άνθρωποι όλων των γραφών να την μαθαίνουν, και αυτό γίνεται προφανές ενώπιον του Θεού και ενώπιον των ανθρώπων αυτή τη στιγμή και στο μέλλον, όταν ο τρέχων χρόνος μας γίνεται μια λαμπρή ιστορία. Αυτό το μάθημα θα είναι πρώτα απ' όλα η έναρξη της επιτυχίας στα επερχόμενα ιστορικά στάδια.

Η εκμάθηση αυτού του μαθήματος είναι η σωστή και κατάλληλη θέση οτιδήποτε άλλο θα είναι ψεύτικα. "Οποιαδήποτε εργασία ο άνθρωπος κάνει , στην οποίο ο Θεός δεν είναι στην συνείδησή του και μπροστά στα μάτια του, είναι ελαττωματική και ψεύτικη. Ακόμα κι αν ο ηλίθιος επιδιώκει τη δύναμη ενάντια στους συμπατριώτες του από τον αλλοδαπό, ο οποίος είναι ηλίθιος και αναξιοπρεπής όπως το kith και το σόι του, το αποτέλεσμα στη χώρα μας πάντα θα είναι ότι μόνο ότι είναι σωστό παραμένει σωστό, "για τον αφρό που εξαφανίζεται όπως τον αφρό που χύνεται έξω ενώ αυτός που είναι για το αγαθό της ανθρωπότητας παραμένει στη γη» , " ο Θεός έχει μιλήσει την αλήθεια. "




Ω μεγάλοι άνθρωποι άνθρωποι του έθνους μας και της ανθρώπινης φυλής , πολλοί από σας ξέρουν το συγγραφέα αυτού του μηνύματος για την αξιοπιστία του, την ακεραιότητα του , την καθαρότητα του χεριού του , την δέσμευση του για τους ανθρώπους, την φρόνηση, το όραμα, την δικαιοσύνη , την σταθερότητα όσον αφορά στα ζητήματα, για τα κεφάλαια των ανθρώπων και του κράτους, που παρατηρεί με την συνείδηση του και το μυαλό του για όλα, προσεκτικές και ανηλεείς προσπάθειες έως ότου βελτιώσει τα πρότυπα των φτωχών και ανταποκριθεί στις ανάγκες της ενδεούς , μεγάλης καρδιάς που καλύπτει όλους τους ανθρώπους και το έθνος του, την ειλικρινή πίστη του στο Θεό, και την μη διάκριση μεταξύ των γιων του λαού του.

" Σήμερα, λέω στο όνομά σας, και για τη χάρη σας και τη χάρη του έθνους μας και όλων των δίκαιων ανθρώπων οπουδήποτε η σημαία του δικαίου υψώνεται : Ιρακινοί , λαέ και η οικογένεια κάθε αξιότιμου και αξιοπρεπούς άνδρα και γυναίκας του έθνους μας , εσείς ξέρετε τον αδελφό και τον ηγέτη σας όπως η οικογένειά του τον ήξερε δεν έχει υποκύψει ποτέ στους άδικους καταπιεστές, και έχει παραμείνει ένα ξίφος και ένα σύμβολο για όλα και για την ειλικρινή αγάπη και το άδικο μίσος. " Είναι αυτός ο τρόπος που ο αδελφός ο γιος σας και ο ηγέτης θέλετε να είναι ; ! Ναι αυτό είναι αυτό που θέλετε. Ο Σαντάμ Χουσείν οφείλει να είναι όπως πρέπει και οι θέσεις του οφείλουν να είναι όπως πρέπει. Εάν οι θέσεις του, και ο Θεός το απαγορεύει , δεν ήταν όπως πρέπει , θα είχε απορριφθεί. Αυτές οφείλουν να είναι οι θέσεις οι οποίες αναλαμβάνουν να σε οδηγήσουν, και που πρόκειται να είναι το σύμβολο του έθνους και το πρότυπο μετά από τον Θεό τον πανίσχυρο.

"Εδώ παρουσιάζομαι ως θυσία και εάν ο φιλεύσπλαχνος επιθυμεί , θα πάρει την ψυχή μου εκεί όπου στέλνει τους μάρτυρες και τον πιστό, και εάν αποφασίζει διαφορετικά, θα εξαρτηθεί από αυτόν, επειδή είναι φιλεύσπλαχνος και ο συμπονετικός, είναι ο δημιουργός μας, και όλοι επιστρέφουμε σε αυτόν , " υπομονή είναι η αυτή που αξίζει ενάντια στους άδικους ανθρώπους , είναι Θεός ( η μόνη ) η βοήθεια που μπορεί να επιδιωχθεί." "Αδελφοί και μεγάλοι άνθρωποι , σας καλώ για να συντηρήσουμε τα ιδανικά που σας κατέστησαν αντάξιους της ύπαρξης οπαδούς της ύπαρξης ο φωτεινός λαμπτήρας του πολιτισμού, και να ανήκετε στο έδαφος που γέννησε στον πατέρα των προφητών.

Αυτά τα ιδανικά σας έχουν κάνει τον φορέα του επίσημου και αυθεντικού μεγαλείου. " Ο Σαντάμ Χουσείν ε αναμένει να θυσιάσει τη ζωή του για τη χώρα και τους ανθρώπους. Από την αρχή , παρουσίασε ολόκληρη την ζωή του , και τις ζωές της οικογένειάς του στο έθνος και στους μεγάλους , πιστούς , και αξιότιμους ανθρώπους, και συνεχίζει να κάνει έτσι.
Παρά όλες τις δυσκολίες και τις θύελλες εμείς και το Ιράκ που έχουμε ζήσει πριν και μετά από την επανάσταση, ο Θεός δεν θέλησε ο Σαντάμ Χουσείν να πεθάνει.



"Τώρα , εάν ο Θεός θέλει ο Σαντάμ να πεθάνει αυτή τη φορά , εξαρτάται από αυτόν , επειδή έχει δημιουργήσει τη ζωή του Σαντάμ, τον έφερε επάνω στην γη , και τον προστάτευσε μέχρι τώρα. Με το μαρτύριο του Σαντάμ, η ψυχή ενός οπαδού θα τιμηθεί , επειδή οι άνθρωποι που είναι νεώτεροι από το Σαντάμ έχουν πει ότι αυτός ο τρόπος ικανοποιεί τις καθησυχασμένες ψυχές. Εάν ο Θεός θέλει το Σαντάμ για να είναι μάρτυρας , τον εγκωμιάζουμε και ευχαριστούμε πριν και μετά από αυτόν, η υπομονή είναι η περισσότερη δύναμη ενάντια στους άδικους ανθρώπους "Ζείτε κάτω από την ομπρέλα του μεγαλείου του δημιουργού , του Θεού του πανίσχυρου , και της προσοχής του για σας. Πρέπει να θυμηθείτε ότι ο Θεός σας έχει δώσει τις ιδιότητές σας για θα είστε ένα πρότυπο της αγάπης, της συγχώρεσης, της ανοχής, και της συνύπαρξης μεταξύ σας , και για να χτίσει τη μεγάλη αξιοπρεπή δομή χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες και τους πόρους που ο φιλεύσπλαχνος παρέχει. " Ο πανίσχυρος δεν θέλει να σπαταλήσει αυτές τις ιδιότητες σε σας, αλλά θέλει να τις χρησιμοποιήσει για να εξετάσει τις ψυχές σας. Στο ΝΑΤΟ, και στις τάξεις των Περσών , που είναι κακόβουλες λόγω των κυβερνητών τους που κληρονόμησαν την κληρονομιά Khosrau, υπάρχουν εκείνοι που ψιθυρίζουν το κακό και εκείνοι στις τάξεις σας και εκείνοι που τους υπακούνε ενάντια στους συμπατριώτες ή τους γείτονές τους , ή που ακολουθούν τις φιλοδοξίες και την κακοβουλία του Σιωνισμού που ελέγχουν τον αντιπρόσωπό τους στον λευκό οίκο , και ως εκ τούτου δεσμεύουν την επιθετικότητα και δημιουργούν καταστάσεις που δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την ανθρωπότητα ή την πίστη.



"Είναι βάσει των ιδανικών της πίστης, της αγάπης, και της ειρήνης που παγιώνονται όλα αξιότιμα , και όχι βάσει της έχθρας. Με βάση τα στοιχεία αυτά στο πρόσφατο παρελθόν, έχετε απολαύσει την ευημερία και την ασφάλεια κάτω από την ομπρέλα του νόμου στα φωτεινά χρώματά σας, ειδικά μετά από τη μεγάλη επανάστασή σας της τον Ιούλη του 1968. Τους έχετε συντρίψει δεδομένου ότι έχετε αυξήσει τα χρώματα του ενωμένου μεγάλου Ιράκ. Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τους πραγματικούς εχθρούς, όλοι πρέπει να τραβήξουμε μαζί, ακόμα κι αν ενεργούμε κάτω από τα διαφορετικά εμβλήματα όλοι πρέπει να τραβήξουμε μαζί κάτω από το έμβλημα του Θεού είμαστε μεγαλύτεροι, το μεγάλο έμβλημα των ανθρώπων και της χώρας. "

Ω αδελφοί, mujahidin και μαχητές , σας καλούμε να το κάνουμε αυτό, και να εγκαταλείψουμε την κακοβουλία , επειδή η κακοβουλία δεν αφήνει οποιαδήποτε πιθανότητα να είναι δίκαιη και ακριβώς, επειδή τυφλώνει το μάτι και την ψυχή, και επειδή κλείνει τα μυαλά. Επομένως, η κακοβουλία παίρνει αυτόν που την έχει μακριά από την ισορροπημένη σκέψη, τις σωστές επιλογές"Αδελφοί και αδελφές, γιοι μου και γιοι του Ιράκ , Σύντροφοι , σας καλώ να μην μισήσετε τους λαούς των χωρών που έχουν δεσμεύσει την επιθετικότητα σε μας. Σας καλώ για να διακρίνετε μεταξύ των ιθυνόντων και των υπεύθυνων και του απλού λαού. Μισήστε μόνο την πράξη. Ακόμα κι αν οι πράξεις κάποιου αξίζουν να αντιμετωπιστούν και να
καταπολεμηθούν, μην τον μισήσετε ως άνθρωπο.




Μην μισήσετε τα άτομα που κάνουν το κακό , να μισείτε μόνο τ ην ίδια την κακή πράξη , και να αποκρούεται εκείνο το κακό καθώς του αξίζει. "Αυτός που μετανοεί και κάνει καλό, είτε μέσα είτε έξω από το Ιράκ , συγχωρήστε τον , και γυρίστε μια νέα σελίδα για αυτόν, επειδή ο Θεός συγχωρεί.Η σταθερότητα είναι απαραίτητη. Εντούτοις , για να είναι η σταθερότητα αποδεκτή στους ανθρώπους και το έθνος, οφείλει να είναι βάσει του νόμου , και να είναι δίκαιη και ακριβής, μη επιθετική η βασισμένη στην κακοβουλία η στις παράνομες φιλοδοξίες. Αδελφοί, σας λέω ότι μεταξύ των ανθρώπων των χωρών των επιτιθέμενων είναι ομάδες που υποστηρίζουν την προσπάθειά σας ενάντια στους εισβολείς.

Μερικοί από τους έχουν προσφερθεί εθελοντικά ως δικηγόροι να υπερασπίσουν τους κρατουμένους , συμπεριλαμβανομένου του Σαντάμ Χουσείν. Υπάρχουν άλλοι που εξέθεσαν τους εισβολείς και τους κατήγγειλαν μερικοί από αυτούς ρίχνουν τα ειλικρινή και ευγενή δάκρυα τους δεδομένου ότι μας πρόσφεραν αποχαιρετιστήριους λόγους στο τέλος του καθήκοντός τους. " Σε αυτό σας προσκαλώ ως ενωμένους ανθρώπους, που είστε ειλικρινείς και αγαπάτε, το έθνος σας, την ανθρωπότητα, και είστε τίμιοι με τους άλλους και τους εαυτούς σας "


Σαντάμ Χουσεΐν

Πρόεδρος της Ιρακινής Δημοκρατίας και διοικητής των αγωνιζομένων ενόπλων δυνάμεων.


Βίντεο για τον Ιρακινό Στρατό και τον Σαντάμ Χουσεΐν :

http://www.youtube.com/watch?v=vCkTX5vwalE&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=WzxcJfG6fwA&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=eB61-PPFjxE&feature=related


Βίντεο στην μνήμη του ηγέτη του Ιράκ :

http://www.youtube.com/watch?v=NbwJ7Cq3wtg&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=RvMwS24jzB0&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=MIH-bNkkz4o&feature=related


Ομιλία του Σαντάμ στην διάρκεια του πολέμου :

http://www.youtube.com/watch?v=8IC5EmcPHA4&feature=related

Κοινωνική ''ασφάλεια'' ή πραγματική ελευθερία ;

του Ιουλιανού


Κάποιες σκέψεις για την σημερινή νεοελληνική κοινωνία μέσα από τα μάτια ενός νέου Εθνικοεπαναστάτη :


Ηλίθιος είναι αυτός που αντί για ειρήνη προτιμάει τον πόλεμο , είχε πει ο Ηρόδοτος. Η ρήση αυτή , αν διευρύνουμε το νόημα της στην καθημερινή μας ζωή μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα συμπέρασμα πολύ σημαντικό. Ας παραμερίσουμε για λίγο την έμφυτη αναζήτηση της όποιας περιπέτειας έχουμε κάποιοι στο αίμα μας , την αναζήτηση του κινδύνου και άλλες παρόμοιες γοητευτικές καταστάσεις.

Το ‘’ιδανικό’’ σε πολλούς παρουσιάζεται να είναι μια ‘’ελεύθερη ζωή’’ , χωρίς στερήσεις και με συνεχή καταναλωτισμό. Η καθημερινότητα με τα αγαπημένα μας άτομα , οι ασχολίες που θέλουμε να έχουμε και προπάντων η ασφάλεια και η ησυχία αποτελεί στόχο για έναν σύγχρονο καθημερινό άνθρωπο... αυτό τον άνθρωπο που θέλει να διαμορφώσει και διαμορφώνει μέσα από τα ΜΜΕ ο σημερινός εξουσιαστικός μηχανισμός.

Η ασφάλεια που προαναφέρθηκε συνηθίζεται να συνδέεται με την έλλειψη εγκληματικότητας αλλά κυρίως με την έλλειψη ταραχών ( πολιτικών και κοινωνικών ). Αυτό έχει προβληθεί από πολλούς παράγοντες και έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι αυτό που πρέπει να υπάρχει πάνω απ'όλα ως υπέρτατη αξία είναι η πολιτική ομαλότητα , η σταθερότητα και η "ησυχία" , στερώντας έτσι κάθε στοιχείο αλλαγής και Επαναστατικότητας. Ακόμα και μέσα και στην πιο σάπια κοινωνία το ζητούμενο είναι η πλασματική ασφάλεια..

Η καλογυαλισμένη βιτρίνα του συστήματος είναι η ψεύτικη ησυχία των αστών με κάθε κόστος…




Επί πολλούς αιώνες 3 λέξεις κυριάρχησαν στο νου και στην καρδιά του λαού μας : Πατρίδα Θρησκεία και Οικογένεια. Αν και το σύνθημα αυτό έχει ταυτιστεί με την μεταξική εποχή και ακροδεξιές ρητορικές η αλήθεια είναι ότι οι λέξεις αυτές αναφέρονται και σε αρχαία κείμενα Ελλήνων συγγραφέων. Κρατήθηκε λοιπόν ζωντανή η ψυχή του λαού μας μέσα από αυτές τις έννοιες και η φλόγα και ο πόθος για την Λευτεριά και την αντίσταση απέναντι σε κάθε δυνάστη.. Με την ίδρυση του Ελληνικού κράτους ( για το πόσο υπήρξε Ελληνικό είναι άλλο θέμα … ) το τρίπτυχο έγινε τετράπτυχο : Κράτος Πατρίδα Θρησκεία Οικογένεια και μάλιστα κάποιοι συγχωνεύουν τις 3 πρώτες έννοιες σε μια. Πολλές φορές η Θρησκεία με την επίσημη μορφή της υποκαθιστά το κράτος αλλά και το κράτος επεμβαίνει στην Θρησκεία η δημιουργεί μια Θρησκεία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του..

Αυτή η ταύτιση στις έννοιες Κράτος και Πατρίδα οδήγησε σε λανθασμένες εμμονές και προκαταλήψεις πολλούς συμπατριώτες μας όπως η ανεξήγητη και φετιχιστική λατρεία προς την αστυνομία τον στρατό , την επίσημη εκκλησία , την κυβέρνηση ανεξαρτήτως αν πράττει ορθώς η όχι η κάθε κυβέρνηση .. υπάρχει σεβασμός λοιπόν σε οποιαδήποτε κρατική εξουσία η θρησκευτική όσο διεφθαρμένη και είναι..

Δημιουργώντας η Νέα Τάξη έναν έναν τους κρίκους των δεσμών μας και όχι όλους μαζί ταυτόχρονα , πέτυχε να συνηθίσουμε πλήρως την κατάσταση αυτή ,να θεωρούμε φυσιολογική την "Ελληνική" πραγματικότητα και να καταντήσουμε ανίκανοι για οποιαδήποτε ανατροπή , οποιαδήποτε ανυπακοή και οποιαδήποτε θυσία για το καλύτερο.

Ας το ξεκαθαρίσουμε για μια ακόμα φορά το κράτος εδώ και πολλές δεκαετίες είναι πέρα για πέρα πουλημένο και ανθελληνικό , ο στρατός και η αστυνομία είναι μέρος αυτού του σάπιου κράτους και πολύτιμα όργανα του - το αριστερό και δεξιό του χέρι - , τα αστικά κοινοβουλευτικά κόμματα παίζουν απλώς τον ρόλο του εντολοδόχου - η εντολή για την αιχμαλωσία όλων μας έρχεται από τον ίδιο τον λαό - και παράλληλα τα κόμματα από την αριστερά τύπου Συνασπισμού μέχρι τον Καρατζαφέρη παίζουν και το χαρτί του δήθεν πατριωτισμού .. αν κάπου και όποτε τα πράγματα σκουρύνουν.

Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμα κάποιοι δήθεν Πατριώτες και ‘’Ελληνόψυχοι’’ που ονειρεύονται σήμερα πατριωτικές !!! φωνές στην Βουλή , αστυνομία που θα διώχνει μόνο τους ξένους - αλλά όχι τους καπιταλιστές - και στρατό που θα εξολοθρεύει Τούρκους καθώς και εσωτερικές επαναστάσεις από λόχους καταδρομών...

Πέρα από αυτά είναι γελοίο να νομίζουμε ότι αυτή η επί δεκαετίες συσσωρευμένη βρώμα και δυσωδία θα φύγει έτσι ανώδυνα. Μπορεί μια μέρα το κράτος να δηλώσει δήθεν ‘’Εθνικό’’ τι νόημα θα έχει αυτό αν ο καπιταλισμός με τις τράπεζες και τις πολυεθνικές του συνεχίσει να υπάρχει και να κατασπαράζει τα πάντα ;

Επίσης λογικό είναι μέσα από την μικροαστική ζωή να έγινε μικροαστική και η οικογένεια. Βασιζόμενη πλέον σε σχέσεις υποκρισίας κοιτάει μόνο το βόλεμα. Είναι γνωστό ότι θέλει απλώς να έχει έναν καλό μισθό , και τα παιδία της να βρουν μια καλή θέση ( πασίγνωστη τακτική η εξαγορά ψήφου ). Οι γονείς δεν ενδιαφέρονται πια να έχουν τα παιδιά ιδανικά έτοιμα να αγωνιστούν ενάντια στην κοινωνική αδικία και την εκμετάλλευση. Οι πολιτικές τους επιλογές πρέπει να περιορίζονται στα πλαίσια των κομμάτων ! Η μάνα του 2008 πιθανόν και αυτή τέκνο της γενιάς του πολυτεχνείου δεν πρέπει με τίποτα να δει το παιδί της να φεύγει το βράδυ με σπρέι ,να συμμετάσχει σε πορείες ‘’εξτρεμιστών’’ ,να πέφτει θύμα του "φανατισμού" …

Μέσα στο πολιτικά ορθό γεννηθήκαμε και μέσα στο πολιτικά ορθό πρέπει να μείνουμε (έτσι νομίζουν...με αυτό το πλευρό να κοιμάστε..)

Άρα για εμάς πετώντας στα σκουπίδια τις ταμπέλες και την προπαγάνδα πολλών και διαφόρων τα πράγματα είναι απλά :

Πατρίδα : Η Πατρίδα μας κατοικείται από εκατομμύρια κομματόσκυλα , αδιάφορους μικροαστούς και τιποτένιους.

Θρησκεία : Πέραν του ότι η θρησκεία είναι προσωπική υπόθεση ,οι εκπρόσωποι της επίσημης Ελληνικής Θρησκείας είναι σε μεγάλο ποσοστό διεφθαρμένοι και συνένοχοι ( και το κατά το πόσο τηρούν την πίστη τους είναι επίσης άλλο θέμα )

Οικογένεια : Οι οικογενειακοί δεσμοί έγιναν οικογενειακά δεσμά Δεσμά που σε εμποδίζουν αγωνιστείς για ένα καλύτερο μέλλον.

Δεν είμαι υποστηρικτής ούτε του πολέμου ούτε της ειρήνης. Είμαι υπέρ της Ελευθερίας , της Αξιοπρέπειας και της Τιμής.

Και στη καθημερινότητα λοιπόν ισχύει το ίδιο. Η "ησυχία" σε τίποτα δεν μας ωφελεί εδώ που φθάσαμε.Η νεοελληνική κοινωνία βρωμάει σαν σάπιο πτώμα δεν νοσεί απλά ,το κράτος είναι σαθρό , ανθελληνικό και αντιανθρώπινο. Τίποτε το αληθινό . Τίποτε το γνήσιο δεν μπορείς να βρεις. Σε παλιότερες εποχές πολέμησαν για ιδανικά … Αλλά τότε αυτά ήταν υπαρκτά , ή έστω για κάποια από αυτά άξιζε να πολεμήσεις ! Σήμερα το να εμμένεις στην κατάσταση αυτή να φέρεσαι και να μιλάς πολιτικώς ορθά και να σκέφτεσαι ως σου επιβάλλουν είναι μεγάλη σφάλμα. Τους βολεύει !

Πρώτα πρέπει να αλλάξει ο Ελληνικός λαός ( ή μήπως πλέον αυτός ο τρισάθλιος όχλος ; ) και μετά να πιστέψουμε σε αυτόν !Για να αλλάξει κάτι όμως χρειάζεται κάποια έκρηξη ,μια πραγματική ταραχή και εξέγερση . Τίποτα δεν πρέπει να περιμένουμε από κρατικούς φορείς και κρατικές δομές. Όποιος ελπίζει ακόμα σε αυτά , απλώς κοροϊδεύει τον εαυτό του...ή μάλλον τον κοροϊδεύουν....

Πατρίδα μας όπου χτυπάει το κεφάλαιο με τράπεζες αλλά και με βόμβες φωσφόρου και δήθεν ανθρωπιστικές επεμβάσεις όπου ποδοπατά συνειδήσεις και αξίες ο Καπιταλισμός και ο Διεθνής Σιωνισμός !


Θρησκεία μας η πίστη στον εαυτό μας και στο δίκιο μας !


Οικογένεια μας οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που πολεμούν μαζί μας στην οικοδομή , στα ναυπηγεία , στα εργοστάσια , στα σχολικά κελιά , στα νυχτερινά σχολεία , στα καράβια ενάντια στο κεφάλαιο και την πλουτοκρατία !

Βουλή που καίγεται Πατρίδα που ανθίζει !

Μία δίκη ορόσημο. Η απαρχή μίας ιδεολογικής δικτατορίας.

Ο Μαύρος Κρίνος αποτελεί ένα ελεύθερο βήμα έκφρασης και αυτό είναι γνωστό στους αναγνώστες μας αφού δημοσιεύονται κείμενα συντρόφων που κάποιες φορές έχουν αντίθετες απόψεις. Είμαστε κατά της λεγόμενης «γραμμής» και της λογοκρισίας. Έτσι ενώ μας χωρίζουν πολλά - σε ιδεολογικό επίπεδο - με συγκεκριμένα πρόσωπα και πράγματα δεν θα σιωπήσουμε μπροστά σε σημαντικές αρνητικές εξελίξεις και συγκεκριμένα στις τελευταίες αποφάσεις της δήθεν «Ελληνικής» δικαιοσύνης.


του Μαύρου Γάτου


Οι μάσκες έπεσαν. Η «πολιτική ορθότητα» επιτέλους θριάμβευσε ! Το αστικό κράτος αποκάλυψε τον πραγματικό του εαυτό. Την Πέμπτη , 13 Δεκεμβρίου 2007 το Β΄ Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδίκασε το γνωστό δικηγόρο, Κώστα Πλεύρη σε 14 μήνες φυλάκισης με αναστολή, «επί ρατσισμώ» (βάσει του «αντιρατσιστικού» νόμου του 1979) , κατόπιν μηνύσεων του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου , της «Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας» και του προέδρου του εν Ελλάδι παραρτήματος της «Μη Κυβερνητικής» Οργάνωσης «Helsinki Watch», Παναγιώτη Δημητρά.

Το «έγκλημα» του κ. Πλεύρη ήταν είχε συγγράψει ογκώδες βιβλίο με τίτλο: «Εβραίοι. Όλη η αλήθεια» (2006), όπου ασκούσε σκληρή και έντονη κριτική στο Σιωνισμό και τον Ιουδαϊσμό. Το γεγονός αυτό είναι πρωτοφανές για τα Ελλαδικά δεδομένα. Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά του σύγχρονου αστικού κοινοβουλευτικού βίου που κάποιος διώκεται ποινικά για τις πολιτικές του θέσεις , όποιες και αν είναι αυτές. Είναι η πρώτη φορά κατά τις τελευταίες δεκαετίες που κάποιος φιμώνεται (και επιχειρείται να εξοντωθεί πολιτικά) δια νόμου και δια δικαστικής αποφάσεως. Η δικαστική αυτή απόφαση αποτελεί πλέον δεδικασμένο , βάσει του οποίου μπορούν να στηριχθούν νομικά στο μέλλον και άλλες παρόμοιες καταδίκες όσων δεν συμμερίζονται τις «αξίες» της «πολιτικής ορθότητας».



Η δίκη Πλεύρη αποτελεί προάγγελο αντιλαϊκών και αντεθνικών κατασταλτικών πρακτικών που θα επακολουθήσουν στο μέλλον. Σηματοδοτεί το πέρασμα σε μία «Νέα Εποχή», σε ένα εφιαλτικό τοπίο όπου θα περιστέλλονται δια νόμου και δια ροπάλου τα πολιτικά μας δικαιώματα.

Είναι πλέον φανερό ότι πλάι στον «παγκόσμιο χωροφύλακα», το ΝΑΤΟ , που παρεμβαίνει όπου γης με σκοπό τη επικράτηση της παγκόσμιας «τάξης» και «ειρήνης» και την «προάσπιση» των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» με «ανθρωπιστικές» στρατιωτικές επεμβάσεις , υπάρχει μία φιλοατλαντική ελίτ σε κάθε χώρα (και στη δική μας), που υπερασπίζεται και προάγει τα θέσφατα του αστικού φιλελευθερισμού και του ιμπεριαλισμού. Δεν είναι μόνο τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε. , δεν είναι μόνο οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, δεν είναι μόνο η σάπια πλειοψηφία των πανεπιστημιακών και των ανθρώπων «των γραμμάτων και των τεχνών» , δεν είναι μόνο οι παρακρατικοί τραμπούκοι «antifa», είναι πλέον και οι ίδιοι οι δικαστές. Και στην Ελλάδα έχουμε αποκτήσει λοιπόν και με το νόμο μία «αστυνομία σκέψης», η οποία είναι επιφορτισμένη με την καταδίκη και την καταστολή των «εγκλημάτων γνώμης». Όλοι θα τίθεται εφεξής στην προκρούστειο κλίνη της πολιτικής ορθότητας και όσοι δεν είναι “politically correct” ή δεν έχουν «ορθή» πολιτική και ιστορική αντίληψη των πραγμάτων θα τιμωρούνται παραδειγματικά.



Η καταδίκη Πλεύρη είχε βεβαίως ως πρότυπο ανάλογες πρακτικές καταστολής που λαμβάνουν χώρα στη δυτική Ευρώπη ( π.χ. «αντιρατσιστική» νομοθεσία Γερμανίας, Αυστρίας , Γαλλίας, κ.ά. , ποινικές διώξεις κατά ιστορικών και ερευνητών, όπως του David Irving και του Roger Garaudy). Σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου οι ιστορικές μας καταβολές , η ιδιοσυγκρασία μας και ο εθισμός μας στο διάλογο και την ελευθερία δεν ευνοούν την ανάπτυξη φαινομένων λογοκρισίας και αυτολογοκρισίας, στον ευρωπαϊκό βορρά και στη Δύση γενικότερα (ιδίως στον αγγλοσαξωνικό κόσμο) το τι είναι «πρέπον» και τι όχι είναι σύνηθες να υπαγορεύεται άνωθεν. Η υιοθέτηση σήμερα τέτοιου είδους πρακτικών καταστολής και στη χώρα μας -κατ’ απομίμηση αγγλοσαξωνικών κυρίως προτύπων, εντελώς ξένων προς το νομικό μας πολιτισμό- αποτελεί εσχάτη κατάντια της ελληνικής δικαιοσύνης και καταδεικνύει ότι βρισκόμαστε προ των πυλών ή μάλλον εντός των πυλών μίας ιδεολογικής δικτατορίας. Η απόφαση αυτή απηχεί το γενικότερο αντιδραστικό κλίμα που διαπνέει ολόκληρη τη φιλοατλαντικού προσανατολισμού Ευρώπη, που ως μία νέα «Ιερά Συμμαχία» προσπαθεί να εξουδετερώσει τους ιδεολογικούς της αντιπάλους, ποινικοποιώντας στην πράξη τις αντίθετες προς τον καπιταλισμό και των ιμπεριαλισμό ιδεολογίες.

Στα πλαίσια αυτά το Συμβούλιο της Ευρώπης υιοθέτησε πριν από δύο χρόνια (14-12-2005) το διαβόητο «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» , καθ’ υπαγόρευση των Αμερικανών, που θορυβημένοι προφανώς από την ανόρθωση της πουτινικής Ρωσίας θέλησαν να αμαυρώσουν την εικόνα της πάλαι ποτέ «κόκκινης αρκούδας», αλλά και να υπονομεύσουν ιδεολογικά τους σημερινούς αγώνες των λαών για εθνική χειραφέτηση και κοινωνική δικαιοσύνη. Τότε κάποιοι αφελείς δεξιοί και ακροδεξιοί έσπευσαν να χαιρετήσουν την απόφαση αυτή και να πανηγυρίσουν, μην αντιλαμβανόμενοι ότι κάποτε θα ερχόταν και η σειρά τους. Και πράγματι ήρθε και μάλιστα πολύ σύντομα. Το ίνδαλμα τους , ο Κώστας Πλεύρης καταδικάστηκε παραδειγματικά από το άτεγκτο αστικό κράτος, ενώ η απειλή της επανάληψης παρόμοιων δικαστικών αποφάσεων επικρέμεται πλέον καθημερινά πάνω από το κεφάλι του κάθε αγωνιστή του λεγόμενου εθνικιστικού / πατριωτικού χώρου.

Οι αστοί λοιπόν , παρά την αρχική τους διάθεση να επιδείξουν ένα προσωπείο ανοχής και συγκαταβατικότητας, μας έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο. Διώκουν επιλεκτικά ανθρώπους για τις πολιτικές τους ιδέες, την ίδια στιγμή που τραμπούκοι εγκληματίες κυκλοφορούν ελεύθεροι χωρίς να τους ενοχλεί κανείς ( π.χ. οι δράστες της δολοφονικής επίθεσης κατά του 19χρονου εθνικιστή στο Γαλάτσι στις 28-6-2006 ). Εισερχόμαστε λοιπόν σε μια νέα εποχή, όπου πλέον θα υπάρχει λογοκρισία και ποινικοποίηση των μη «πολιτικά ορθών» απόψεων. Ένας νέου τύπου μακαρθισμός έχει βάλει στο στόχαστρο όσους αγωνίζονται για την ελευθερία, την πατρίδα και τον σοσιαλισμό. Μία νέα ιερά εξέταση θέλει να ρίξει στην «πυρά», όλους όσους εκφέρουν διαφορετική άποψη από την καθεστωτική.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα μέτρα ασφαλείας που προτίθενται να εφαρμόσουν κάποιοι «για το καλό μας» και για την «ασφάλειά» μας ( π.χ. κάμερες παντού, ακόμη και στις παιδικές χαρές , ηλεκτρονικό φακέλωμα κτλ ) , αλλά και με την ολοένα και κλιμακούμενη δράση των παρακρατικών “antifa” συμμοριών , προμηνύουν ένα μέλλον γεμάτο συγκρούσεις και εντάσεις. Στόχος είναι να καμφθεί το φρόνημα του ελληνικού λαού (και του κάθε λαού) με σκοπό να μην υπάρχουν αντιδράσεις σε όσα έχουν προγραμματίσει να εφαρμόσουν. Εκεί αποσκοπεί η ακολουθούμενη σήμερα πολιτική καταστολής και ιδεολογικής τρομοκράτησης των εχθρών του αμερικανόδουλου πολιτικό-οικονομικού κατεστημένου, εθνικιστών και σοσιαλιστών.



Όμως ακόμη και τώρα υπάρχουν περιθώρια αντίστασης. Μπορεί οι αντίπαλοί μας να είναι πολύ ισχυροί, αφού διαθέτουν την κρατική ( και παρακρατική ) κάλυψη , ενώ εμείς να μην διαθέτουμε παρά πενιχρά μόνο υλικά μέσα, μπορεί να επιδοτούνται πλουσιοπάροχα από τα κρατικά και κοινοτικά ταμεία προάγοντας τον «αντιρατσισμό», το νεοφιλελευθερισμό και τον κοσμοπολιτισμό , ενώ οι περισσότεροι από εμάς να δίνουμε έναν αγώνα επιβίωσης στην καπιταλιστική ζούγκλα ( με ανασφάλιστη εργασία , με μισθό 600 ή 700 ευρώ ή με μακροχρόνια ανεργία κτλ ) , όμως σημασία έχει ότι εξακολουθούμε και σκεφτόμαστε. Αυτό είναι που πονάει όλους όσους μας θέλουν μαντρωμένα και άβουλα πρόβατα.



Η ύπαρξη ανθρώπων και ιδίως νέων που αντιμάχονται τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον κοσμοπολιτισμό θεωρείται πάντοτε επικίνδυνη για τους εξουσιαστές. Ακόμη και αν σήμερα ζουν στην αφάνεια, μην έχοντας δυνατότητα πρόσβασης στα ΜΜΕ, δύνανται υπό δεδομένες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες να βγουν από το ασφυκτικό περιθώριο που τους έχει επιβληθεί και να διαχύσουν την ιδεολογία τους στις ευμετάβλητες και ανεξέλεγκτες και εν δυνάμει πανίσχυρες και επικίνδυνες μάζες.

Μπορούμε λοιπόν και πρέπει να μείνουμε όρθιοι, υπερασπιζόμενοι τις ιδέες μας και τις αξίες μας. Μπορούμε και αξίζει να αντισταθούμε. Ο αγώνας μας πρωτίστως θα πρέπει να είναι προσωπικός και πνευματικός. Αντίσταση στη «γκλαμουριά», στο “life style”, αντίσταση στον καταναλωτισμό , στον ατομικισμό. Πάνω απ’ όλα όμως να διατηρήσουμε την ικανότητά μας να σκεφτόμαστε. Εάν ο καθένας από εμάς λειτουργήσει έτσι, ο κόσμος μας θα είναι πολύ διαφορετικός. Εμπρός λοιπόν στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και για κοινωνική χειραφέτηση! Παρά την επιχειρούμενη ιδεολογική τρομοκρατία, δεν μπορούν να μας νικήσουν, γιατί, παρόλο που διαθέτουν τεράστια (υλική και μόνο) ισχύ, τη σκέψη μας δεν μπορούν να τη φυλακίσουν !

Οι "υπέροχες" Καπιταλιστικές κοινωνίες...

του Ι. Βουνίσιου

Σκέψεις ενός συντρόφου για την σημερινή κοινωνία :

Είναι πάρα πολλά τα ζητήματα που απασχολούν την Ελληνική κοινωνία. Τις τελευταίες ημέρες κυριαρχεί το ζήτημα της παιδεραστίας. Μια κατάσταση φριχτή και αποτρόπαια από κάθε άποψη.




Δεν έχω εκπλαγεί που στις Καπιταλιστικές κοινωνίες όπως για παράδειγμα στην Ολλανδία κάποιοι υπερασπίζονται την παιδεραστία ως «φυσική ανάγκη» και «ατομικό δικαίωμα» των παιδόφιλων… Φτάνουν στο σημείο μάλιστα να ζητούν την δημιουργία πολιτικού κόμματος με βασικό αίτημα την αναγνώριση της παιδεραστίας.. Στην εποχή μας όπου οι μετακινήσεις είναι πολύ πιο εύκολες από ότι στο παρελθόν αυτοί που ψάχνουν για την ικανοποίηση των «αναγκών» τους δεν περιορίζονται στις δυτικές χώρες αλλά επισκέπτονται ασιατικές χώρες και την ανατολική Ευρώπη όπου η πορνεία μικρών παιδιών βρίσκεται σε έξαρση..

Αυτοί που καλύπτονται πιο καλά είναι τα πλουτοκρατικά σκουπίδια , πάντα «καλοί πολίτες» και «καλοί χριστιανοί» υπεράνω πάσης υποψίας … Τα κοράκια της δημοσιογραφίας σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας τις τελευταίες ημέρες ωρύονται γιατί η κοινωνία δεν αντιδρά και δεν καταγγέλλει αυτά τα γεγονότα .. Μα είναι δυνατόν να ζητούν καταγγελίες αυτοί που δημιούργησαν την σημερινή εκτρωματική Ελληνική κοινωνία ;; Είναι δυνατόν να ζητούν την πάταξη κυκλωμάτων από πολίτες όταν ο ίδιος μηχανισμός που ζητάει την δίωξη σπρώχνει καθημερινά νέα παιδιά στον βούρκο και την εκμετάλλευση ;;

Μας θυμίζει εκπομπές τηλεοπτικών καναλιών όπου κάποιοι παρουσιαστές παριστάνουν τους κριτές των πάντων ενώ την ίδια στιγμή απολαμβάνουν την υψηλή προστασία των κρατικών αρχών …

Ελάχιστα από αυτά τα σκοτεινά σημεία αποκαλύπτονται και μόνο μέχρι εκεί που δεν παραβιάζονται τα συμφέροντα πολιτικών , πλουτοκρατών , καναλιών , δημοσιογράφων και λοιπών προσώπων.. Τρανταχτό παράδειγμα η περίπτωση της Βέροιας όπου τα πάντα θάφτηκαν αρκετά γρήγορα ..

Χαμάς : Τις αρχές μας δεν τις παζαρεύουμε.

Ο Kαλίντ Μισχάλ είναι ο αρχηγός του πολιτικού γραφείου της Χαμάς. Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε στις 31 Ιανουαρίου 2006 για την βρετανική εφημερίδα Guardian , και παρουσιάζει τις θέσεις της Χαμάς.

Θεωρούμε σημαντικό το συγκεκριμένο κείμενο που πληροφορεί τους αναγνώστες για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Παλαιστίνη και μετά τις εκλογές που ανέδειξαν πρώτη δύναμη την Χαμάς , πράγμα που οδήγησε σε σοβαρές αντιδράσεις και απειλές από πλευράς Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.

του Καλίντ Μισχάλ

Είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι Παλαιστίνιοι συγκαταλέγονται στους πιο πολιτικοποιημένους και μορφωμένους λαούς του κόσμου. Όταν προσήλθαν στις κάλπες την περασμένη Τετάρτη γνώριζαν όλοι τι διακυβεύεται και εκείνοι που ψήφισαν την Χαμάς ήξεραν τι πρεσβεύει. Επέλεξαν τη Χαμάς λόγω της δέσμευσης της να μην εγκαταλείψει ποτέ τα νόμιμα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού και την υπόσχεση της να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αλλαγής και μεταρρύθμισης. Ακούγονταν φωνές που τους προειδοποιούσαν , στο εσωτερικό και διεθνώς , να μην ψηφίσουν μια οργάνωση που στιγματίζεται από τις ΗΠΑ και την ΕΕ ως τρομοκρατική , επειδή αυτού του τύπου η άσκηση του δημοκρατικού δικαιώματος θα τους κόστιζε την οικονομική βοήθεια των ξένων δωρητών.

Τη μέρα που η Χαμάς κέρδισε τις Παλαιστινιακές δημοκρατικές εκλογές , οι ηγέτιδες δημοκρατίες του κόσμου κόπηκαν σης εξετάσεις της δημοκρατίας. Αντί να αναγνωρίσουν τη νομιμοποίηση της Χαμάς ως ελεύθερα εκλεγμένου εκπροσώπου του Παλαιστινιακού λαού, αντί να αρπάξουν την ευκαιρία που δημιουργήθηκε από το αποτέλεσμα για να υποστηρίξουν την ανάπτυξη μιας καλής διακυβέρνησης στην Παλαιστίνη και να αναζητήσουν τα μέσα για τον τερματισμό της αιματοχυσίας , οι ΗΠΑ και η ΕΕ απείλησαν τον Παλαιστινιακό λαό με συλλογική τιμωρία επειδή άσκησε το δικαίωμά του να επιλέξει τους εκπροσώπους του στο Κοινοβούλιο.

Τιμωρούμαστε απλώς επειδή αντιστεκόμαστε στην κατοχή και παλεύουμε για δικαιοσύνη. Εκείνοι που απειλούν να επιβάλουν κυρώσεις στο λαό μας είναι οι ίδιες δυνάμεις που ξεκίνησαν τα δεινά μας και εξακολουθούν να στηρίζουν τους καταπιεστές μας σχεδόν άνευ όρων. Εμείς, τα θύματα , ποινικοποιούμαστε , ενώ οι καταπιεστές μας παραχαϊδεύονται. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιήσει τη νίκη της Χαμάς για να ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις τους με τους Παλαιστίνιους , τους Άραβες και τους Μουσουλμάνους και για να κατανοήσουν καλύτερα ένα κίνημα που μέχρι στιγμής παρακολουθούν μέσα από τα δίοπτρα των Σιωνιστών κατακτητών της πατρίδας μας.

Το μήνυμά μας στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ είναι αυτό : η προσπάθειά σας να μας πιέσετε να εγκαταλείψουμε τις αρχές μας ή τους αγώνες μας είναι μάταιη. Ο λαός μας που έδωσε χιλιάδες μάρτυρες , τα εκατομμύρια των προσφύγων που περιμένουν περίπου 60 χρόνια να επιστρέψουν στην πατρίδα και οι 9.000 πολιτικοί και πολεμικοί κρατούμενοι σε ισραηλινές φυλακές δεν έκαναν αυτές τις θυσίες για να συμβιβαστούν με το τίποτα. Η Χαμάς εξελέγη κυρίως λόγω της αμετακίνητης πίστης της στο αναπόφευκτο της νίκης μας , και η Χαμάς είναι απρόσβλητη στη δωροδοκία , τον εκφοβισμό και τον εκβιασμό. Αν και είμαστε ικανοί να έχουμε Φιλικές σχέσεις με όλα τα έθνη δεν θα αναζητήσουμε φιλίες εις βάρος των νόμιμων δικαιωμάτων μας.

Έχουμε δει πως άλλα έθνη , συμπεριλαμβανομένων των λαών του Βιετνάμ και της Νοτίου Αφρικής , επέμειναν στον αγώνα μέχρι που η αναζήτησή τους για ελευθερία και δικαιοσύνη αμείφθηκε. Δεν διαφέρουμε , ο σκοπός μας δεν είναι λιγότερο άξιος , η αποφασιστικότητά μας δεν είναι λιγότερο βαθιά και η υπομονή μας δεν είναι λιγότερο άφθονη.

Το μήνυμα μας στα Μουσουλμανικά και Αραβικά έθνη είναι αυτό : έχετε την ευθύνη να σταθείτε στο πλευρό των γυναικών και αντρών Παλαιστίνιων αδελφών σας των οποίων οι θυσίες έγιναν για όλους εσάς. Ο λαός στην Παλαιστίνη δεν θα έπρεπε να περιμένει για την όποια βοήθεια από χώρες που προσαρτούν εξευτελιστικούς όρους σε κάθε δολάριο ή ευρώ που πληρώνουν παρά την ιστορική και ηθική ευθύνη τους για τα δεινά μας. Περιμένουμε να βγείτε στο προσκήνιο και να αποζημιώσετε τον Παλαιστινιακό λαό για κάθε απώλεια βοήθειας και απαιτούμε να άρετε όλους τους περιορισμούς απέναντι στους θεσμούς της κοινωνίας πολιτών που θέλουν να συγκεντρώσουν χρήματα για τον Παλαιστινιακό αγώνα.

Το μήνυμά μας προς όλους τους Παλαιστίνιους είναι αυτό : ο λαός μας δεν είναι μόνο εκείνοι που ζουν υπό κατοχή στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας , αλλά και τα εκατομμύρια που δεινοπαθούν σε προσφυγικά στρατόπεδα στο Λίβανο , την Ιορδανία και τη Συρία και τα εκατομμύρια της ανά τον κόσμο διασποράς που δεν μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα.



Σας υποσχόμαστε ότι τίποτα στον κόσμο δεν θα μας αποτρέψει από το στόχο μας για απελευθέρωση και επιστροφή. Δεν φειδόμαστε καμίας προσπάθειας να εργαστούμε με όλες τις οργανώσεις και τους θεσμούς προκειμένου να μπει τάξη στο Παλαιστινιακό σπίτι. Έχοντας κερδίσει τις κοινοβουλευτικές εκλογές , οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι μας είναι να αναμορφώσουμε την ΟΑΠ με σκοπό να αναζωογονήσουμε το ρόλο της ως τον αληθινό εκπρόσωπο ολόκληρου του Παλαιστινιακού λαού , χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις.

Το μήνυμά μας στους Ισραηλινούς είναι αυτό : δεν σας πολεμάμε επειδή ανήκετε σε μια συγκεκριμένη πίστη ή κουλτούρα. Οι Εβραίοι ζούσαν στο Μουσουλμανικό κόσμο για 13 αιώνες ειρηνικά και αρμονικά , είναι σύμφωνα με τη θρησκεία μας «λαός της Βίβλου» που έχουν μια διαθήκη από το Θεό και τον Προφήτη του Μοχάμεντ ( ειρήνη σε αυτόν ) να είναι σεβαστοί και προστατευμένοι. Η σύγκρουση μας μαζί σας δεν είναι θρησκευτική αλλά πολιτική. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τους Εβραίους που δεν μας έχουν επιτεθεί το πρόβλημά μας είναι με εκείνους που ήρθαν στη γη μας , επέβαλαν την παρουσία τους με τη δύναμη, κατέστρεψαν την κοινωνία μας και εξοστράκισαν το λαό μας. Δεν θα αναγνωρίσουμε ποτέ το δικαίωμα καμιάς εξουσίας να ληστεύει τη γη μας και να αρνείται τα εθνικά μας δικαιώματα.





Δεν θα αναγνωρίσουμε ποτέ τη νομιμότητα ενός Σιωνιστικού κράτους που δημιουργήθηκε πάνω στο δικό μας έδαφος για να εξιλεωθούν οι αμαρτίες κάποιου άλλου ή για να επιλυθούν τα προβλήματα κάποιου άλλου. Αλλά αν είστε πρόθυμοι να δεχτείτε την αρχή μιας μακροχρόνιας εκεχειρίας , είμαστε έτοιμοι να διαπραγματευθούμε τους όρους.

Η Χαμάς τείνει ένα χέρι για την ειρήνη προς εκείνους που πραγματικά ενδιαφέρονται για μια ειρήνη βασισμένη στη δικαιοσύνη.




Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο όγδοο τεύχος του περιοδικού "Γαμμάδιον" το καλοκαίρι του 2006.


Βίντεο της Χαμάς με την μορφή παιδικού κινούμενου σχεδίου κατά της προδοτικής ηγεσίας της Φατάχ :

http://www.youtube.com/watch?v=RHJcKNU4OW8

Βίντεο της Χαμάς προς τιμή του πνευματικού ηγέτη , του πολιτικού αρχηγού , και των μαχητών της οργάνωσης που θυσιάστηκαν για την Παλαιστίνη :

http://www.youtube.com/watch?v=NAPauwuo4FY

Βίντεο για τον απελευθερωτικό αγώνα της Χαμάς :

http://www.youtube.com/watch?v=GZwC6wa_pEY

Βίντεο για τον απελευθερωτικό αγώνα της Χαμάς :

http://www.youtube.com/watch?v=IUkKKLJaRVA&feature=related

Ιρανική Επανάσταση - Αγιατολάχ Χομεϊνί 'Α μέρος.

Μετά τα αφιερώματα του Μαύρου Κρίνου στον IRA και τον Bobby Sands , το PKK και την Ελευθερία Φουρτουλάκη , την Χεζμπολάχ και τον Χασάν Νασράλα το Βασκικό Εθνικοεπαναστατικό κίνημα και την Εθνικιστική Αριστερά συνεχίζουμε τις αναφορές μας σε σημαντικά πρόσωπα και κινήματα που έπαιξαν κύριο ρόλο στον αγώνα ενάντια στον Καπιταλισμό και την νέα τάξη πραγμάτων.

Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί είναι άγνωστος στους περισσότερους Έλληνες και αυτό δεν είναι τυχαίο. Η δυναμική φυσιογνωμία του παραμένει σύμβολο για τους Εθνικοεπαναστάτες 18 χρόνια μετά τον θάνατο του.

Η Ισλαμική Επανάσταση υπήρξε πολύ σημαντικό γεγονός στο αντιμπεριαλιστικό αγώνα και ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά σχετικά με αυτή την περίοδο της ιστορίας. Οι πρωτεργάτες της Ισλαμικής Επανάστασης υπήρξαν φανατικοί εχθροί των Σιωνιστών και των Ιμπεριαλιστών Αμερικανών και αρωγοί βοήθειας σε Ισλαμικά αλλά και Ευρωπαϊκά αντιστασιακά κινήματα και οργανώσεις. Το σημερινό Ιράν συνεχίζει να αντιστέκεται στον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό παρόλο τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και εμείς δεν έχουμε παρά να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας.

Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα οι μόνοι που εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους με πορείες και εκδηλώσεις στην κυβέρνηση Αχμαντινεζάντ είναι οι Σοσιαλιστές Εθνικιστές ( NPD Γερμανία , NVU Ολλανδία ) και οι Αυτόνομοι Αντικαπιταλιστές.



Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί - Ayatullah Sayid Ruhullah Musawi Khomeini - ( 21 Σεπτεμβρίου 1902 - 3 Ιουνίου 1989 ) ήταν ανώτερος μουσουλμανικός κληρικός Ισλαμιστής φιλόσοφος και ο πολιτικός ηγέτης της Ιρανικής επανάστασης του 1979 που επιδίωκε την συντριβή του Mohammad Reza Pahlavi , του τελευταίου Σάχη του Ιράν. Μετά από την επανάσταση , ο Χομεϊνί έγινε στην χώρα η ανώτατη αρχή ο ηγέτης και κυρίαρχος πολιτικός της νέας Ισλαμικής Δημοκρατίας μέχρι το θάνατό του.



Οι γονείς του ονομάζονταν Ayatullah Sayid Mustafa Musawi και Hajiyah Aga Khanam , γεννήθηκε στην κωμόπολη Khomein , περίπου 300 χιλιόμετρα (180 μίλια) νότια της Τεχεράνης , του Ιράν , στις 21 Σεπτεμβρίου , 1902. Ήταν από μια θρησκευτική οικογένεια που είναι απόγονοι του Muhammad , μέσω του έβδομου ιμάμη , του ιμάμη Muwsa Kaazim του παππού του, Sayid Ahmad Musawi Hindi από την πόλη Nishabur , στην επαρχία Khorasan του Ιράν. Ο πατέρας του Khomeini δολοφονήθηκε όταν ήταν πέντε μηνών. Πολλοί ιστορικοί θεωρούν σήμερα ότι ο πατέρας του μπορεί να ήταν το θύμα μιας τοπικής διαφωνίας. Μεγάλωσε από τη μητέρα του και με μια από τις θείες του. Αργότερα, όταν ήταν 15 ετών , η μητέρα και η θεία του πέθαναν την ίδια χρονιά. Στην ηλικία των έξι άρχισε να μελετά το Koran , ιερό βιβλίο του Ισλάμ , και έλαβε την πρόωρη εκπαίδευσή του στο σπίτι και στο τοπικό σχολείο , υπό την επίβλεψη του Mullah Abdul Qaasim και Shaykh Jaafar , και ήταν κάτω από την κηδεμονία του παλαιότερου αδελφού του, Ayatullah Pasandideh , έως ότου ήταν 18 ετών. Δίδαξε την ισλαμική νομοθεσία ( Sharia ), την ισλαμική φιλοσοφία και το μυστικισμό ( Irfan ) για πολλά έτη και έγραψε πολυάριθμα βιβλία σε αυτά τα θέματα.

Ως δάσκαλος ήταν ομιλητής στους σχολές Najaf και Qum για δεκαετίες προτού να γίνει γνωστός στην πολιτική σκηνή. Έγινε σύντομα μελετητής και δίδαξε πολιτική φιλοσοφία , την Ισλαμική ιστορία και την ηθική. Αρκετοί από τους σπουδαστές του ( π.χ. Morteza Motahari) αργότερα έγιναν κορυφαίοι ισλαμικοί φιλόσοφοι. Σαν μελετητής και δάσκαλος , ο Χομεϊνί έγραψε πολυάριθμες μελέτες στην Ισλαμική φιλοσοφία. Η διδασκαλία του εστίασε συχνά στη σημασία της θρησκείας στα πρακτικά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της ημέρας.


Κράτησε μια μέτρια στάση έναντι της Ελληνικής φιλοσοφίας. Θεώρησε τον Αριστοτέλη ως ιδρυτή της λογικής και τον τίμησε για τις υπηρεσίες του στη φιλοσοφία. Επηρεάστηκε επίσης από τη φιλοσοφία του Πλάτωνα. Ο Khomeini ενδιαφέρθηκε επίσης για τη λογοτεχνία και την ποίηση. Η συλλογή ποίησης του εκδόθηκε μετά από το θάνατό του.


Τον Ιανουάριο του 1963 , ο Σάχης ανήγγειλε τη " άσπρη επανάσταση ", ένα πρόγραμμα έξι - σημείων που απαιτεί τη μεταρρύθμιση του εδάφους , την ιδιωτικοποίηση των δασών, την πώληση των κρατικών επιχειρήσεων στα ιδιωτικά συμφέροντα , τη διανομή κέρδους στους βιομηχάνους.


Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες θεωρήθηκαν επικίνδυνες τάσεις από το ανώτατο ιερατείο. Στις 22 Ιανουαρίου του 1963 ο Χομεϊνί εξέδωσε μια έντονα διατυπωμένη δήλωση καταγγέλλοντας τον Σάχη και τα σχέδιά του. Ο Χομεϊνί συνέχισε την καταγγελία των προγραμμάτων του Σάχη , εκδίδοντας ένα μανιφέστο που είχε τις υπογραφές οκτώ άλλων ανώτερων Ιρανών θρησκευτικών ηγετών. Σε αυτό απαρίθμησε τους διάφορους τρόπους με τους οποίους ο Σάχης είχε παραβιάσει σύμφωνα με τους ισχυρισμούς το σύνταγμα , καταδίκασε τη διάδοση της ηθικής δωροδοκίας στη χώρα , και κατηγόρησε τον Σάχη για την υποταγή στην Αμερική και το Ισραήλ. Στις 5 Ιουνίου 1963 , δύο ημέρες μετά από αυτήν την δημόσια καταγγελία του Shah Mohammad Reza Pahlavi , ο Χομεϊνί συνελήφθη. Αυτό το γεγονός προκάλεσε τρεις ημέρες σημαντικών ταραχών σε όλο το Ιράν και οδήγησε στο θάνατο περίπου 400 άτομα.Ο Khomeini κρατήθηκε υπό τον κατ'οίκον περιορισμό για 8 μήνες και απελευθερώθηκε το 1964.



Κατήγγειλε τον Σάχη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή τη φορά σε απάντηση στις "συνθηκολογήσεις" ή στην διπλωματική ασυλία που χορηγήθηκε από τον Σάχη στο αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό στο Ιράν. Εστάλη εξόριστος στην Τουρκία. Και πέρασε πάνω από 14 έτη στην εξορία , στην ιερή Σιιτική πόλη Najaf , στο Ιράκ. Αρχικά εστάλη στην Τουρκία στις 4 Νοεμβρίου 1964 όπου έμεινε στην πόλη Bursa για λιγότερο από ένα έτος. Έμεινε μέχρι να φύγει το 1978 και μετά πήγε στη Γαλλία επιδιώκοντας το πολιτικό άσυλο, όπου έμεινε για τέσσερις μήνες. Στις αρχές του 1970 ο Χομεϊνί έδωσε μια σειρά διαλέξεων που δημοσιεύθηκε αργότερα και οριοθέτησε τις ιδέες του σχετικά με τη διακυβέρνηση (εκείνη την περίοδο) : Ότι οι νόμοι της κοινωνίας πρέπει να αποτελούνται μόνο από τους νόμους του Θεού (Sharia), οι οποίοι καλύπτουν "όλες τις ανθρώπινες υποθέσεις".


Αντίγραφα κασετών των διαλέξεών του που καταγγέλλουν σκληρά τον Σάχη όπως (παραδείγματος χάριν) "... ο εβραϊκός πράκτορας , το αμερικανικό φίδι το του οποίου κεφάλι πρέπει να συνθλιφτεί με μια πέτρα ", έγιναν γνωστά στο Ιράν.Αν και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το Ιράν στο Παρίσι, ο Χομεϊνί έθεσε την πορεία της επανάστασης , που ώθησε τους Ιρανούς να μην συμβιβαστούν και διέταζε τις στάσεις εργασίας ενάντια στο καθεστώς. Ο Χομεϊνί είχε αρνηθεί να επιστρέψει στο Ιράν έως ότου φύγει ο Σάχης. Στα μέσα του 1977 αρκετοί άνθρωποι δολοφονήθηκαν όταν η αστυνομία διέλυσε βίαια διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του Σάχη. Η χρονιά τελείωσε με μεγάλες φοιτητικές διαδηλώσεις και το κλείσιμο πολλών πανεπιστημίων. Η επόμενη χρονιά ξεκίνησε με συγκρούσεις στην πόλη του Κομ , που άφησαν δεκάδες νεκρούς, και συνεχίστηκε με ένα κύμα όλο και περισσότερο βίαιων διαδηλώσεων, γενικών απεργιών και αστάθειας.



Στις 10 Δεκεμβρίου 1978, ένα πλήθος περίπου 8 εκατ. Ιρανών σε όλο το Ιράν διαδήλωσε κατά του Σάχη. Η πολιτική της δυναστείας των σάχηδων της δυναστείας Παχλεβί προκαλούσε όλο και περισσότερο τη δυσαρέσκεια όλων των τμημάτων της ιρανικής κοινωνίας , ακόμη και μεταξύ των μεσαίων τάξεων που ήταν παραδοσιακά οι ισχυροί υποστηρικτές του καθεστώτος. Τον Αύγουστο του 1977 , 50.000 φτωχοί που έμεναν σε τρώγλες αντιστάθηκαν επιτυχώς στην αναγκαστική τους μετακίνηση από τα μέρη όπου έμεναν από την αστυνομία, ενώ αργότερα, τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, η αστυνομία κατέσφαξε 40 θρησκευτικούς διαδηλωτές και η απλή δυσαρέσκεια μετατράπηκε πλέον σε ανοικτό θυμό. Οι απεργίες και τα σαμποτάζ αυξήθηκαν όταν οι μισθοί μειώθηκαν εξαιτίας μιας οικονομικής κρίσης. Ο σάχης επέβαλε το στρατιωτικό νόμο τη λεγόμενη «Μαύρη Παρασκευή», στις 8 Σεπτεμβρίου 1978, όταν ο στρατός άνοιξε πυρ σε χιλιάδες διαδηλωτές. Οι εξαγριωμένοι εργαζόμενοι απάντησαν με ένα απεργιακό κύμα που επεκτάθηκε γρήγορα σε ολόκληρη τη χώρα σαν πυρκαγιά. Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία πετρελαίου απείργησαν για 33 ημέρες συνεχώς, απονεκρώνοντας την οικονομία, παρά τις άκαρπες προσπάθειες του καθεστώτος να στείλει στρατεύματα στις πετρελαιοφόρες περιοχές.



Στα μέσα Φεβρουαρίου, άρχισε μια εξέγερση , όταν οι μαθητές της στρατιωτικής σχολής της Πολεμικής Αεροπορίας ενώθηκαν με τις δυνάμεις των ανταρτών – δηλαδή την αριστερή οργάνωση Fedai του Ιρανικού Λαού , ή Fedayeen ( φενταγίν ) καθώς και την εθνικιστική οργάνωση Mujahedeen – και καταλήφθηκαν η στρατιωτική ακαδημία , στρατιωτικές βάσεις , το κοινοβούλιο , εργοστάσια, οπλοστάσια και ο τηλεοπτικός σταθμός. Το καθεστώς των Παχλεβί κατέρρευσε.Στις 16 Ιανουαρίου 1979, ο Σάχης άφησε τη χώρα φαινομενικά για διακοπές. Δύο εβδομάδες έπειτα την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 1979 ο Χομεϊνί που επέστρεψε στο Ιράν καλωσορίστηκε από ένα πλήθος που υπολογίστηκε τουλάχιστον σε έξι εκατομμύρια. Αφού σύντριψε τις στρατιωτικές δυνάμεις που δεν παραδόθηκαν στις 30 Μαρτίου του 1979 υπήρξε ένα δημοψήφισμα για να αντικαταστήσει τη μοναρχία με μια Ισλαμική Δημοκρατία.

Τον Νοέμβριο του 1979 το νέο σύνταγμα της ισλαμικής Δημοκρατίας επικυρώθηκε με δημοψήφισμα. Ο Χομεϊνί καθιερώθηκε ως ο ανώτατος ηγέτης και ως " ηγέτης της επανάστασης." Στις 4 Φεβρουαρίου του 1980 ο Abolhassan Banisadr εκλέχτηκε ως πρώτος Πρόεδρος του Ιράν. Φοιτητές σε αντίδραση για την παροχή ιατρικής βοήθειας στον Σάχη από αμερικανικά νοσοκομεία κατέλαβαν την αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη , και πήραν 63 αμερικανούς πολίτες ως ομήρους. Οι υποστηρικτές του Χομεϊνί ονόμασαν την πρεσβεία ως ένα " κρησφύγετο της κατασκοπείας ", και κοινοποίησαν τα όπλα, τις ηλεκτρονικές συσκευές παρακολούθησης , άλλο εξοπλισμό και πολλούς όγκους των επίσημων και μυστικών ταξινομημένων εγγράφων που βρήκαν εκεί. Παρά την αφοσίωση του στο Ισλάμ ο Χομεϊνί υπογράμμισε επίσης την διεθνή επαναστατική αλληλεγγύη του εκφράζοντας την υποστήριξη του στην Παλαιστινιακή αντίσταση και την PLO , τον IRA , και την Κούβα.



Λαμβάνονται ορισμένες πρώτες κοινές αποφάσεις : κρατικοποίηση πετρελαιοβιομηχανίας και τραπεζών , αντιμετώπιση της φτώχειας , εφαρμογή αγροτικής μεταρρύθμισης, συνεργασία με το Κίνημα των Αδεσμεύτων. Ο Σαντάμ Χουσείν τον Σεπτέμβριο του 1980 εισβάλλει στην χώρα προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την τεταμένη κατάσταση αλλά οι Ιρανοί καταφέρνουν να επανακτήσουν τα χαμένα εδάφη. Η εισβολή συσπείρωσε τους Ιρανούς πίσω από το νέο καθεστώς, ενίσχυσε το κύρος του Khomeini και επέτρεψε σε αυτόν να παγιώσει και να σταθεροποιήσει την ηγεσία του. Αρνήθηκε ο Χομεϊνί την ανακωχή και ζήτησε την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία. Ο πόλεμος συνεχίστηκε για άλλα έξι έτη , με 450.000 έως 950.000 θύματα στην ιρανική πλευρά και με κόστος $300 δις.

Σε μια ομιλία που δόθηκε σε ένα τεράστιο πλήθος μετά την επιστροφή στο Ιράν ο Χομεϊνί έκανε σημαντικές αναφορές για το ερχόμενο ισλαμικό καθεστώς του : ΄΄ Μια γενικά εκλεγμένη κυβέρνηση που θα αντιπροσώπευε τους πληθυσμούς του Ιράν Υποσχέθηκε ότι " κανένας δεν πρέπει να παραμείνει άστεγος σε αυτήν την χώρα "και ότι Ιρανοί θα είχαν το τηλέφωνο , τη θέρμανση , την ηλεκτρική ενέργεια , τις υπηρεσίες λεωφορείων και το ελεύθερο πετρέλαιο΄΄.




Μετά από 11 μέρες στο νοσοκομείο στις 3 Ιουνίου του 1989 πεθαίνει σε ηλικία 86 ετών λόγω καρδιακών προβλημάτων . Το πλήθος σε κατάσταση απερίγραπτης λύπης στην πρώτη επίσημη ταφή στην προσπάθεια του να ακουμπήσει το νεκρό σώμα καταστρέφει μέρος του φέρετρου και η δεύτερη κηδεία διεξάγεται με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.





Εκδήλωση Ολλανδών συντρόφων του NVU κατά του πολέμου στο Ιράν :

http://www.youtube.com/watch?v=ZMJ7PUtl-Kk

Βίντεο προς τιμή της Ιρανικής Επανάστασης και του Χομεϊνί :

http://www.youtube.com/watch?v=e7oqoJ2vhfU&feature=related

Βίντεο προς τιμή του Χομεϊνί :

http://www.youtube.com/watch?v=nq_bKmPSIQQ&feature=related

Η κηδεία του Χομεϊνί :

http://www.youtube.com/watch?v=SV8NWPtguPg