ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Η συνέντευξη του Horst Mahler στον Michel Friedman (μέρος πρώτο)


Μετάφραση από τα γερμανικά στα ελληνικά: Red Valkyrie


Το κείμενο που ακολουθεί είναι το πρώτο μέρος μιας συνέντευξης του Horst Mahler που δόθηκε τον Νοέμβριο του 2007 στον Ιουδαίο Michel Friedman για το περιοδικό Vanity Fair” (τεύχος 45) και προκάλεσε ιδιαίτερες αντιδράσεις στην κοινή γνώμη και κυρίως στους κύκλους των Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών.





Ο Friedman υπήρξε γνωστός δικηγόρος, πολιτευτής του κόμματος CDU της Γερμανίας, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ιουδαϊκού Κογκρέσου (2000 - 2003) και τηλεπαρουσιαστής. Έχει κατηγορηθεί για συμμετοχή σε κυκλώματα της μαφίας αλλά απέφυγε τις περαιτέρω διώξεις λόγω της στήριξης που βρήκε στους Σιωνιστικούς κύκλους.






Από την άλλη μεριά ο Horst Mahler θεωρείτε μια ιδιαίτερη προσωπικότητα του πολιτικού ακτιβισμού αφού από την γνωστή RAF της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς σήμερα είναι ένας πιστός στρατιώτης του Εθνικοσοσιαλισμού και Αντισιωνιστής.


Γεννημένος στην Σιλεσία, γόνος ενός Εθνικοσοσιαλιστή που δεν αντέχει την ήττα του πολέμου και αυτοκτονεί στο Δυτικό Βερολίνο, με έντονη πολιτική δραστηριότητα από τα πρώτα νεανικά χρόνια βρίσκεται από την πρώτη στιγμή στην μάχη για μια Ελεύθερη Γερμανία.


Θεωρείτε η προσωπικότητα που συνέβαλλε τα μέγιστα ώστε να δημιουργηθεί η «Rote Armee Fraktion» ενώ υπερασπίστηκε στα δικαστήρια της αστικής δημοκρατίας τους ηγέτες της ακροαριστερής οργάνωσης οι οποίοι αργότερα εκτελέστηκαν στις φυλακές του Στάμχαιμ.




Εκπαιδεύτηκε στην Ιορδανία την δεκαετία του ’70 από τις δυνάμεις του Παλαιστινιακού PFLP και φυλακίστηκε για οχτώ χρόνια λόγω της συμμετοχής του στην οργάνωση. Μέσα στην φυλακή έρχεται σε ρήξη με τα επιζώντα μέλη της ένοπλης RAF για ιδεολογικούς λόγους αλλά συνεχίζει να είναι σημείο αναφοράς της σύγχρονης πολιτικής σκέψης τα επόμενα χρόνια.


Σύντομα απορρίπτει τον Μαρξισμό - Λενινισμό και περνάει στην «άλλη πλευρά», ενώ την δεκαετία του 90’ προσεγγίζει τις Εθνικοεπαναστατικές κινήσεις επηρεάζεται από την «Τρίτη Θέση» και την «αριστερή έκφραση του Εθνικοσοσιαλισμού» και το 2000 γίνεται μέλος του NPD.






Το 2003 αποχωρεί από το κόμμα το οποίο και κατηγορεί ότι οδηγείτε σε «ακροδεξιές» συστημικές πρακτικές και συντάσσεται με την πλευρά του ιστορικού αναθεωρητισμού. 
Η αναφορά στον Αδόλφο Χίτλερ - στην αρχή της συνέντευξης του 2007 -  του κόστισε την εποχή εκείνη 10 μήνες κάθειρξη χωρίς αναστολή ενώ βρισκόταν και πάλι υπό καθεστώς ομηρείας. Το 2009 τα δικαστήρια της Γερμανίας τον καταδίκασαν εκ νέου σε  συνολική ποινή 11 χρόνων για την υπεράσπιση των Ιδεών μια κίνηση που έχει ως στόχο να τον κάνουν να σιωπήσει για πάντα.


Ο Horst Mahler έχει χαρακτηριστεί ως ένας «αριστερός εθνικιστής» στο περιοδικό «Έλληνας Εργάτης» τον Ιούλιο του 2000 - στον σύνδεσμο εδώ - ενώ υπήρξε σχετική αναφορά και στο διαδίκτυο εδώ 


Ο ίδιος διατηρεί επαφές με Ελληνικές Εθνικοσοσιαλιστικές κινήσεις και ομάδες.

για γράμματα συμπαράστασης:

Horst Mahler
Anton-Saefkow-Allee 22
14772 Brandenburg/Havel
Germany


Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» ευχαριστεί θερμά την Συναγωνίστρια που επιμελήθηκε την μετάφραση της συνέντευξης.


HORST MAHLER: Heil Hitler κύριε Friedman.
MICHEL FRIEDMAN: Πώς είστε;

H.M. Είμαι καλά όπως θα μπορείτε προφανώς να δείτε.

M.F. Πότε πρέπει να πάτε πίσω στην φυλακή;

H.M. Δεν ξέρω πότε πρέπει να πάω πίσω δεν έχει αποφασιστεί ακόμα. Επί του παρόντος όλα είναι ανοιχτά.

M.F. Πώς ήταν για σας στην φυλακή;

H.M. Ξέρετε είναι μια περίοδος που μπορείς να κάνεις πράγματα, τα οποία δεν έχεις την ευκαιρία να κάνεις πια. Αυτό είναι πολύ χρήσιμο.

M.F. Απ’ αυτήν την οπτική μήπως έχετε στην πραγματικότητα την επιθυμία να επιστρέψετε εκεί;  Μπορεί να είστε πραγματικά παραγωγικός εκεί.

H.M. Λοιπόν έχω άλλες επιθυμίες. Ως εκ τούτου είστε λίγο λάθος με τις προσδοκίες σας. 

M.F. Ναι μα μόλις είπατε, ότι μπορείτε να κάνεις πράγματα, που δεν έχετε την ευκαιρία να κάνετε πια.

 H.M. Ναι, αυτό είναι μια διαπίστωση, η οποία δεν σημαίνει πως έχω μια επιθυμία γι’ αυτό. Έχω μια επιθυμία για το Γερμανικό Ράιχ και… 

M.F. Ω, νόμιζα πως ίσως να επιθυμούσατε αγάπη και φιλία… 
H.M. Ξέρετε, αυτά είναι πράγματα…
M.F. …κι ένα καλό βιβλίο. (γέλια)
H.M. Ναι, τα πράγματα που νομίζετε.
M.F. Απλώς σκέφτηκα πως ακόμη κυλά αίμα στις φλέβες σας και πως απολαμβάνετε την ζωή. Λοιπόν, έρχονται στο μυαλό μου καλύτερα πράγματα από το Γερμανικό Ράιχ.
H.M. Ξέρετε, το ερώτημα είναι τι αντιλαμβάνεστε ως ζωή. Με τον όρο «ζωή» εγώ καταλαβαίνω την ελευθερία και μέρος αυτής είναι η ικανότητα του Γερμανικού Ράιχ να δράσει. Μόνο τότε θα είμαστε και πάλι ελεύθεροι, κι αυτό είναι μια επιθυμία. 
M.F. Ω, μα είστε αρκετά ελεύθερος, έτσι δεν είναι;
H.M. Έτσι νομίζετε;
M.F. Έκανα μια ερώτηση.
H.M. Για παράδειγμα, αν τώρα πω «Heil Hitler», κύριε Friedman, τότε θα απαγγελθούν κατηγορίες εναντίον μου.
M.F. Μπορείτε να είστε σίγουρος για το γεγονός, ότι θα σας απαγγελθούν κατηγορίες. 
H.M. Ορίστε πόσο ελεύθεροι είμαστε σ’ αυτήν την χώρα. 
M.F. Εντάξει αλλά ξέρετε σε τι μπλέκετε η χώρα δεν έχει μυστική αστυνομία ή μυστικούς νόμους. Μπορείτε να αποφασίσετε να προβείτε σε παραβίαση του Δικαίου και πρέπει να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες. 
H.M. Αυτό δεν αποτελεί παραβίαση Δικαίου, εφ’ όσον δεν είναι κάποιο Δίκαιο αυτό που μας το απαγορεύει. Δεν είναι η θέληση του γερμανικού λαού, αλλά αυτή της ξένης κυριαρχίας. 
M.F. Αναγνωρίζετε το Βασικό Δίκαιο;
H.M. Όχι.
M.F. Αναγνωρίζετε οποιονδήποτε από τους νόμους της Γερμανίας; 
H.M. Φυσικά! Τους νόμους του Γερμανικού Ράιχ. Μόνο που δεν είναι αποτελεσματικοί αυτήν την στιγμή γιατί η ξένη κυριαρχία τους έχει επιβληθεί και τους ορίζει. 
M.F. Ποιοι είναι οι ξένοι;
H.M. Μα οι Εβραίοι φυσικά. Αυτό είναι απολύτως σαφές. Είναι ο κύριος πάνω απ’ όλους τους κυρίους στο παρασκήνιο σωστά; Ο Εβραίος επιδιώκει να αναγγελθεί πρίγκιπας των κυρίων του. Παλεύει για παγκόσμια κυριαρχία. Δεν πρόκειται καθόλου να το καταδικάσουμε αυτό ηθικά. Είναι μια διαπίστωση. Και το ερώτημα του είναι πώς τα έθνη αντιδρούν σ’ αυτό, αν θα το ανεχτούν ή όχι, για μένα είναι το κρίσιμο ερώτημα.
M.F. Δεν έχετε την αίσθηση ότι πάσχετε από σύμπλεγμα καταδίωξης, ότι είστε παρανοϊκός;
H.M. (γέλια) Όχι, καθόλου. Κοιτάξτε δεν είμαι παρανοϊκός απλώς βλέπω τα πράγματα όπως είναι. 
M.F. Τι πιστεύετε για τους Εβραίους;
H.M. Είναι άνθρωποι διαφορετικού είδους και δίνω πάντα έμφαση στην εξής διαπίστωση: όταν μιλά κανείς για τον άνθρωπο πρέπει να βλέπει επίσης την διπλή φύση του ανθρώπου όπως το είχε θέσει ο Churchill. Οι Εβραίοι έχουν μια ιστορική ιερή αποστολή την οποία ο Martin Buber, ένας γνωστός Εβραίος διατύπωσε με σαφήνεια: «Ο Ιουδαϊσμός είναι το Όχι στην ζωή των λαών». Και γι’ αυτό…
M.F. Όλα αυτά παραείναι περίπλοκα για μένα.
H.M. Όχι, όχι, όχι, όχι.
M.F. Δεν είμαι τόσο έξυπνος όσο εσείς.
H.M. Όχι αυτά που εσείς θεωρείτε περίπλοκα, αλλά αυτά που εγώ έχω να πω είναι το κρίσιμο. 
M.F. Ναι, ναι, αλλά θα ήθελα να το καταλάβω. Δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε και να μην σας καταλαβαίνω. Είναι ανόητο. Θα ήθελα να συζητήσω. Επαναλαμβάνω την ερώτηση μου λοιπόν… Και γιατί παραθέτετε πάντα τσιτάτα από άλλους; Παραθέστε κάτι από τον εαυτό σας. Δεν χρειαζόμαστε τον Τσώρτσιλ κι όλα αυτά. Εννοώ, είστε ο κύριος Mahler, ένας έξυπνος άνθρωπος, όπως θεωρείτε τον εαυτό σας.
H.M. Μην μου «επιτίθεστε» με τέτοιους υπαινιγμούς.
M.F. Μα δεν υπαινίσσομαι τίποτα. (γέλια) Είναι υπαινιγμός αν σας θεωρώ έξυπνο;
H.M. (γέλια) Βλέπετε, τι είναι οι Εβραίοι, τι είναι οι Γερμανοί, τι είναι οι Γάλλοι; Αυτές είναι βασικά ανόητες ερωτήσεις. Όλοι ξέρουν τι εννοούμε, όταν μιλάμε για Εβραίους.
M.F. Εγώ δεν ξέρω.
H.M. Αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι είστε Εβραίος και δεν μπορείτε να σας δείτε όπως σας βλέπουμε εμείς. 
M.F. Και πώς μας βλέπετε εσείς;
H.M. Μα μόλις προσπάθησα...
M.F. Ναι, αλλά με δικά σας λόγια. Το βρίσκω πολύ πιο ενδιαφέρον.
H.M. Είναι η ενσάρκωση ενός θεού, ο οποίος σύμφωνα με την αντίληψή μας είναι ο Σατανάς, και παίζουν έναν τραγικό ρόλο στην αποδόμηση και στην άρνηση της ζωής όλων των άλλων λαών. Όμως γνωρίζετε ίσως και από κείμενα, τα οποία ίσως έχετε λάβει υπ’ όψιν, πως εγώ δεν συνδέω κάποια ηθική κρίση με αυτά, αλλά ο Goethe είπε…
M.F. Τώρα ξαναγυρίσαμε στον Goethe... Κοιτάξτε αν είναι ο Σατανάς τότε αυτό είναι ήδη μια ηθική κρίση.
H.M. Ναι φυσικά. Όχι, όχι, αυτό δεν είναι ηθική κρίση.
M.F. …Αλλά;
H.M. Ο Σατανάς είναι υπηρέτης του Θεού, ένα μέρος της Δύναμης που πάντα θέλει το κακό και πάντα δημιουργεί το καλό.
M.F. Τι θα κάνατε λοιπόν προτιμότερα με τους Εβραίους; Όπως και να το κάνουμε υπάρχουν.
H.M. Κοιτάξτε δεν θέλω να κάνω κάτι με τους Εβραίους θέλω να κάνω κάτι με μας ώστε να αναγνωρίσουμε τους Εβραίους πώς είναι τι είναι…
M.F. Και τι κάνει κανείς τότε;
H.M. …Και τότε θα είναι ανίσχυροι, όταν θα τους έχουμε αναγνωρίσει, θα χάσουν την δύναμη που έχουν πάνω μας. Κι αυτό είναι που στοχεύω και σ’ αυτό δραστηριοποιούμαι κι αυτό είναι λοιπόν κατά τον ορισμό των Εβραίων λαϊκή υποκίνηση. Κατανοώ πως οι Εβραίοι αυτό το πολεμούν.
M.F. Λοιπόν η κυρία Μέρκελ δεν είναι Εβραία.
Η.Μ. Όχι, αλλά είναι μαριονέττα τους. Αυτό είναι που επιδιώκετε…
M.F. Αχά... Αλλά εσείς δεν είστε μαριονέττα μου;
Η.Μ. Αυτό θα είναι δύσκολο να το δείξω.
M.F. Το ερώτημα όμως δεν είναι αν μπορείτε να το δείξετε. Το ερώτημα είναι αν δεν είστε ίσως κι εσείς μια μαριονέττα. Ίσως ανήκετε κι εσείς στο παιχνίδι, το ότι άνθρωποι σαν εσάς επιτρέπονται. 
Η.Μ. Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι το παρουσιάζουν και το ερμηνεύουν ακριβώς έτσι για διάφορους λόγους κάθε φορά. Μόνο, δεν θα έπρεπε να νομίσετε ότι αυτό το αναλαμβάνω ως δική μου πεποίθηση. Οι πεποιθήσεις των άλλων μου είναι αδιάφορες.
M.F. Ξεκινήσατε τον διάλογο με «Heil Hitler
Η.Μ. Ναι.
M.F. Περιγράψτε μας λοιπόν, ποιος είναι για σας ο Χίτλερ; Τι είδους φιγούρα είναι;
Η.Μ. Ο Χίτλερ ήταν ο Σωτήρας του γερμανικού λαού. Όχι μόνο του γερμανικού. Και, ως Σωτήρας δαιμονοποιήθηκε από τον Σατανά ώστε κάθε σκέψη για τον Σωτήρα να ξεριζωθεί από την συνείδηση των Γερμανών και του κόσμου γενικώς.
M.F. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον γερμανικό λαό και τον κόσμο - για να παραθέσω κάτι από σας  σκότωσε έξι εκατομμύρια Εβραίους.
Η.Μ. Αυτό το λέτε εσείς. Εγώ λέω: αυτό είναι ψέμα! Και το γνωρίζετε κι εσείς!
M.F. Το Άουσβιτς είναι ψέμα;
Η.Μ. Βεβαίως! Το Άουσβιτς ως στρατόπεδο συγκέντρωσης, στρατόπεδο εργασίας υπήρξε - για να μην υπάρχουν παρανοήσεις - όμως η συστηματική εξόντωση των Εβραίων στο Άουσβιτς είναι ψέμα. Και το γνωρίζετε κι εσείς.
M.F. Πού πήγαν τότε τα έξι εκατομμύρια;
Η.Μ. Λοιπόν, από πού ήρθαν; Σας παρακαλώ. Υπάρχουν οι αριθμοί, , τους οποίους οι ίδιοι οι Εβραίοι έχουν δημοσιεύσει στην Εγκυκλοπαίδειά τους. Οι Εβραίοι πριν την υποτιθέμενη εξόντωση τους ήταν περίπου 14 ή 16 εκατομμύρια κι έπειτα ήταν 16 εκατομμύρια. Ερωτώ: πού ήταν λοιπόν τα 6 εκατομμύρια; Μόνο σταδιακά από το 1956 και μετά μειώθηκαν οι αριθμοί.
M.F. Ώστε λοιπόν δεν θανατώθηκαν Εβραίοι σε θαλάμους αερίων;
Η.Μ. Όχι.
M.F. Δεν σκοτώθηκαν καθόλου Εβραίοι;
Η.Μ. Δεν είπα αυτό. Πόλεμος ήταν.
M.F. Λοιπόν, δεν πέθαναν Εβραίοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε θαλάμους αερίων;
Η.Μ. Όχι, αυτό είναι ψέμα.
M.F. Αυτό είναι ψέμα;
Η.Μ. Χμμ.
M.F. Πείτε μου λίγο… Ή μάλλον όχι… Πείτε μου λίγα πράγματα για τον πατέρα σας.
Η.Μ. Ξέρετε, δεν με αφορά το να μιλήσω για τον πατέρα μου. Ρωτήστε με αυτά που θέλετε να ξέρετε.
M.F. Πώς ήταν η σχέση σας με τον πατέρα σας;
Η.Μ. Ήταν μια καλή σχέση, μια τέλεια οικογένεια σ’ έναν φαινομενικά τέλειο κόσμο. Και τον αναπολώ με πολλή αγάπη.
M.F. Ήταν ένας άνθρωπος , που ήταν κοντά στον Χίτλερ, σωστά;
Η.Μ. Που αγαπούσε τον Χίτλερ μέχρι το τέλος της ζωής του.
M.F. Ο πατέρας σας αυτοκτόνησε, έτσι;
Η.Μ. Αποχώρησε αυτοβούλως από την ζωή, ναι.
M.F. Σας επηρέασε αυτό με κάποιον τρόπο, με την έννοια του ότι… Τι συμβαίνει σε έναν γιο, που είναι μόλις 13, όταν ο πατέρας του αυτοκτονεί; Τι γίνεται μ’ αυτόν;
Η.Μ. Αυτό, σε τελική ανάλυση, μπορεί ίσως να το κρίνει κάποιος τρίτος. Δεν το αντανακλά κανείς ο ίδιος μ’ αυτόν τον τρόπο. Έχει μια αίσθηση… Είναι σίγουρα…
M.F. Σας εγκατέλειψε;
Η.Μ. Δεν ήταν πια εκεί. Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το νόημα. Ξέρετε, εμείς οι Γερμανοί έχουμε μια ιστορία, την οποία μας κλέβουν.
M.F. Θα ήθελα να μιλήσω για τον Horst Mahler.
Η.Μ. Φυσικά.
M.F. Χρησιμοποιείτε πάντα «εμείς οι Γερμανοί, εμείς οι Γερμανοί». Κι είστε ενδιαφέρων άνθρωπος.
Η.Μ. Είμαι Γερμανός. Είμαι Γερμανός. Aυτό είναι κι ο Horst Mahler.
M.F. Ναι, αλλά είστε ένας πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος.
Η.Μ. Δεν το ξέρω αυτό. Είμαι Γερμανός.
M.F. Είπατε μόλις πριν λίγο, ότι οι τρίτοι θα έπρεπε να το κρίνουν αυτό. Και λέω τώρα: είστε ένας εντελώς ενδιαφέρων άνθρωπος.
Η.Μ. Ναι, αυτό μπορεί και να μας φέρει κοντά.
M.F. Και θα ήθελε κανείς να κατανοήσει τους ανθρώπους, αλλιώς δεν πρέπει κανείς να μιλά με αυτούς, αλλιώς μπορεί κανείς να μιλά για αυτούς. Ίσως να φοβάστε να κατανοήσετε τον εαυτό σας και γι’ αυτό να προτιμάτε πάντα να μιλάτε για τους Γερμανούς, αντί να μιλήσετε λίγο για τον Horst Mahler
Η.Μ. Περίεργες απόψεις έχετε, αλλά καλώς.
M.F. Όταν λέτε ότι… Είστε τώρα περίπου πάνω από 60, έτσι;
Η.Μ. Θα γίνω σύντομα 72.
M.F. Έτσι. Όταν λέτε, ότι δεν αντανακλαστήκατε στην αυτοκτονία του πατέρα σας, αυτό είναι αξιοσημείωτο.
Η.Μ. Ναι, είναι αξιοσημείωτο.
M.F. Είναι αξιοσημείωτο, δεν νομίζετε; Αντί γι’ αυτό, προτιμάτε να μιλάτε για Γερμανούς, για Εβραίους, για τον Διάβολο…
Η.Μ. Ξέρετε γνωρίζω - ή πιστεύω ότι γνωρίζω - γιατί αυτοκτόνησε ο πατέρας μου.
M.F. Γιατί; Τι πιστεύετε;
Η.Μ. Δεν μπορούσε να ξεπεράσει την ήττα του Γερμανικού Ράιχ και όλων όσων ήταν συνδεδεμένα με αυτό. Είχε πιστέψει σ’ αυτό με όλη την καρδιά του. Και για μένα δεν ήταν ένας άνθρωπος που έκανε το καλό, που συναντά πολλούς τέτοιους κανείς σήμερα, αλλά ένας καλός άνθρωπος, ένας καλόκαρδος άνθρωπος.
M.F. Θα συνεχίσετε τον αγώνα του;
Η.Μ. Δεν πολέμησε μ’ αυτήν την έννοια. Εργάστηκε σαν οδοντίατρος κι έκανε το καθήκον του. Και για ‘μένα είναι φυσικά αυτό το γεγονός ένας λόγος να πάω πέρα από την καθαρή, επαγγελματική δραστηριότητα και να πολεμήσω γι’ αυτό, για το οποίο κι εκείνος έζησε, αυτό που τον εκπλήρωνε – και προ πάντων ενάντια στην υπέρμετρη δαιμονοποίηση της εποχής μας και τα ψέματα, που με τους κουβάδες έχυσαν πάνω μας.

συνεχίζεται ...




Η «Αγία Σιών», ο Θεόδωρος Καρυπίδης και τα παπαγαλάκια της αντιφασιστικής άκρας δεξιάς.


του Αντίοχου


Δεν με εξέπληξε στο ελάχιστο η δήλωση του Θεόδωρου Καρυπίδη σχετικά με τους Σιωνιστές. Για όσους θα σπεύσουν να με ψέξουν για συμπάθεια … προς τον υποψήφιο περιφερειάρχη να τους θυμίσω ότι το αντισιωνιστικό συναίσθημα στην Ελλάδα δεν έχει συγκεκριμένη πολιτική προέλευση αλλά είναι μια ελπιδοφόρα συλλογική έκφραση του φυλετικού υποσυνείδητου του λαού μας εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δυστυχώς ο «πολιτικός πολιτισμός» - βλέπε αστική δημοκρατία - της χώρας απαγορεύει εδώ και δεκαετίες δια του μικροφώνου του δημοσιοκάφρου και δια του ροπάλου του μπάτσου κάθε κίνηση και άποψη που εναντιώνεται στην εκστρατεία μίσους των Σιωνιστών ή ανατρέπει τους σχεδιασμούς των οπαδών του Δαυίδ.






Όμως προς απογοήτευση πολλών δημοκρατικών αρουραίων που τρέφονται με τα κοινοβουλευτικά κόλλυβα πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα αποτινάσσουν την κομματική σκέψη και τις ταμπέλες και θα σκέφτονται ελεύθερα. Η αντισιωνιστική σκέψη στην παγκόσμια «αριστερά» όσο και αν παραξενεύει κάποιους ξεκινάει από τις μαοϊκές παραδόσεις της δεκαετίας του ’60 που είναι την εποχή εκείνη μπολιασμένες με ένα πατριωτικό συναίσθημα που θυμίζει σε όλους το σημερινό δόγμα Juche, βρίσκει την ένοπλη έκφραση μέσω της παρουσίας Βορειοκορεατών στον αραβοισραηλινο πολέμο του '73 και αργότερα στην Γερμανική RAF ενώ μέσα από το ρεύμα του «Γκεβαρισμού» μετουσιώνεται σε αντάρτικα κινήματα, ομάδες, εκδόσεις, συλλόγους και διαδηλώσεις ενώ παραμένει σήμερα το δομικό στοιχείο της λεγόμενης «πατριωτικής αριστεράς» με κύριο εκπρόσωπο στις μέρες μας τον μακαρίτη Chavez .







Οι επιθέσεις της RAF ενάντια
σε Αμερικανοσιωνιστικούς στόχους
οδήγησε πολλούς στο
σημείο να χαρακτηρίσουν τα μέλη
της ως "τα παιδιά του Χίτλερ" ...


Για αυτό ακριβώς τον λόγο στην Ελλάδα κινήσεις όπως η «Σπίθα» του Θεοδωράκη, το ΕΠΑΜ του Καζάκη και η «Ρήξη» του Καραμπελιά - το ότι διαφωνούμε μαζί τους είναι άλλο θέμα - όταν τόλμησαν έστω και σε πληροφοριακό επίπεδο να ψελλίσουν έστω για λίγο τα εγκλήματα του Ισραηλινού μορφώματος αμέσως απομονώθηκαν, υβρίστηκαν, λοιδορήθηκαν ή κατέληξαν στάχτη μετά από επίθεση με εμπρηστικά υλικά που θυμίζουν ενέργειες από ανθρώπους υπηρεσιών. Συμπαραστάτες σε αυτή την επίθεση είναι διαχρονικά η antifa και οι δεξιοί παλιάτσοι που έχουν στο πέτο τους μαζί με την γαλανόλευκη το άστρο του Δαυίδ. Είναι δεδομένο ότι σε όλες αυτές τις δεξαμενές σκέψης που αναφέρθηκαν παραπάνω παρόλο που το δημοκρατικό περιβάλλον κυριαρχεί, συνυπάρχει πολλές φορές ένας πηγαίος πατριωτισμός μαζί  με μια τάση που όταν δεν αμφισβητεί στα ίσια το «ολοκαύτωμα» έχει τουλάχιστον τους «αδένες» να αναφερθεί κάποιος είτε στην ΝΕΡΙΤ - ο Καρυπίδης πρόσφατα - και στην εννοιολογική σχέση με το «κερί» της ανθελληνικής εορτής Χανουκά ή στις σχέσεις της Καραμανλικής μασονικής δεξιάς με το ΚΙΣ και την Ισραηλινή παροικία στην Ελλάδα καθώς και σε πολλά άλλα θέματα!






Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» έχει περιγράψει στο παρελθόν τα παρασκήνια της σιωνιστικής παρουσίας στην Ελλάδα και έχει αναφερθεί πάμπολλες φορές στις σχέσεις της αστικής αντιφασιστικής ακροδεξιάς με τον σιωνιστικό παράγοντα. 


Έτσι λοιπόν ο τσαρλατάνος της ΝΔ που πλούτισε πουλώντας  με το κιλό (!) βιβλία της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας σπεύδει να κατακεραυνώσει τον Θεόδωρο Καρυπίδη και να τον επαναφέρει στην Σιωνιστική … τάξη για να μην στενοχωρηθεί ο Ταλμουδιστής εξουσιαστής που τον χρημαδοτεί με χαρτζιλίκι που στάζει αίμα. 


Οι ίδιοι άνθρωποι είτε λέγονται Χιδίρογλου … και αρθρογραφούν στην  φυλλάδα της «Ελεύθερης Ώρας» … είτε Γεωργιάδης και Βορίδης  τρώνε παντεσπάνι στα υπουργεία με λεφτά δικά μας για να πληρώνουν τους 1900 υπαλλήλους της Βουλής, δεν το κρύβουν στις δηλώσεις τους ότι για αυτό που φοβούνται στο μέλλον δεν είναι απλά τα «άκρα» αλλά ή συσπείρωση των «άκρων» και μια «Φαιοκόκκινη» αντίληψη των πραγμάτων που είναι ο ορισμός του Κακού φυσικά για κάποιες άλλες εφεδρείες του συστήματος  ... και εννοούμε την ΟΑΚΚΕ την «omnia sunt communia» και την «antifa negative» μέχρι τον γραφικό και πρώην οννεδίτη Χατζηπαρασκευά του «Στόχου» και τον Χιδίρογλου της Ε.Ω.


Για αυτό ακριβώς τον λόγο τους τελευταίους μήνες στήθηκαν τα σκηνικά της Αμφιάλης και του Ηρακλείου (False Flag Operations) για να σπάσουν την όποια «Φαιοκόκκινη» ενότητα αναπτύχθηκε στις γειτονιές μετά την πλατεία και το Σύνταγμα, εκεί που έγινε ολοφάνερη η οπτική ότι τα μπασταρδεμένα σκυλιά του καθεστώτος είναι οι κομματικές νεολαίες των αστικών κομμάτων ενώ αυτοί που νοιάζονται για την Ανατροπή μπορεί εκ πρώτης όψης να διαφέρουν επειδή διαβάζουν ο ένας τα επιτεύγματα του αντισιωνιστή Carlos … και ο άλλος τις επιτυχίες του αντισιωνιστή Tutti στην ουσία όμως λένε τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια και έχουν τον ίδιο στόχο. Δυνάστης ο Σιωνισμός και όπλο μας η ενότητα.






Δεν είναι τυχαίο ότι  επιτάχυνε τους διωκτικούς μηχανισμούς ο Σαμαράς απέναντι στο σκιάχτρο της «Χρυσής Αυγής» που θυμίζει όλο και περισσότερο έναν κοινοβουλευτικό γίγαντα με πήλινα πόδια και ελάχιστο μυαλό. Όταν το κόμμα της Δεληγιάννη με δεδομένη την έλλειψη της εσωτερικής ιδεολογικής θωράκισης έγινε εύκολος στόχος, με εμφανή χαρακτηριστικά στο πεδίο βολής της δημοκρατίας, τσακίστηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο με ιδιαίτερο κρότο ώστε να προκαλέσει φόβο και εντυπώσεις και για να τελειώνουν μια ώρα νωρίτερα οι εντυπώσεις στο εξωτερικό πριν αρχίσουν οι αυξανόμενοι «οπαδοί» του Μιχαλολιάκου να μετουσιώνονται σε φυσιογνωμίες με αντισιωνιστικές λογικές. Έτσι λοιπόν το βαποράκι σήμερα στην μετακομιδή της αντιφασιστικής λογικής δεν είναι άλλος από τον Άδωνη Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη. Και οι δυο με γνωστές επαφές και σχέσεις στο Ισραήλ, με δηλώσεις μετανοίας στην πλάτη τους να αποτελούν και τα παράσημα τους μπροστά στο μπαλκόνι που εδρεύει η  Σιωνιστική κυβέρνηση ενώ έχουν  όρεξη να αποτελειώσουν το έργο που δεν είναι άλλο από το μοίρασμα της Ελλάδος σε πολυεθνικές και την τελική παραχώρηση της χώρας στις Σιωνιστικές επιλογές και στους σχεδιασμούς της IDF.


Κανείς δεν αντιδρά εμπράκτως στην δημιουργία νέας έδρας εβραϊκών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, την προβολή ενός φεστιβάλ ταινιών από την Ελλάδα και το Ισραήλ στην ίδια πόλη την ίδια στιγμή που λιμοκτονούν οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα, την μετατροπή των ελληνικών βάσεων σε καταφύγια και περιοχές εκπαίδευσης των Ισραηλινών πολεμικών αεροσκαφών. Και πώς να το κάνουν άλλωστε οι 300 της Βουλής όταν στην πλειοψηφία τους έχουν αποδεχτεί την λογική  ότι «το Ισραήλ είναι σύμμαχος μας» ή σκύβουν το κεφάλι απέναντι στα παραμύθια του τρόμου τύπου «Άουσβιτς» και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την Άννα Φρανκ την στιγμή που χιλιάδες Ελληνίδες δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν 2 καρβέλια ψωμί.





Ουκρανία 2014 ... ενάντια σε Εβραίους και Μασόνους



Όμως ο καρκίνος που ονομάζεται Ισραήλ δεν ξεκινάει από την οικογένεια Μητσοτάκη ή την παρουσία του Κοέν και του εγγονού Φριζή στην σύγχρονη Ελλάδα. Είναι βαθιά ριζωμένος στις δομές και στις εκφράσεις του Ελληνισμού και θα τον βρει κανείς είτε με την μορφή του Εφιάλτη στις Θερμοπύλες είτε με την μορφή του εμποράκου και του εισβολέα που καταδυνάστευσε τον λαό μας στο πέρασμα των αιώνων. 


Απέναντι στο κτήνος του Σιωνισμού όμως υπάρχουν φλόγες αντίστασης που παραμερίζουν το σκότος και δείχνουν τον δρόμο για αντίσταση! Πέρα από τις κοσμοθεωρίες του Φασισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού που προσπάθησαν και προσπαθούν να αποτινάξουν τις αλυσίδες του Ταλμουδισμού κοινωνίες που δέχτηκαν την μεταπολεμική τάξη συνειδητοποίησαν πολύ γρήγορα ότι αυτός που επωφελήθηκε από την παγκόσμια σύρραξη δεν ήταν η ειρήνη αλλά το Ισραήλ και οι σύμμαχοι του. Έτσι λοιπόν προς φρίκη των οπαδών της "νέας αριστεράς" και της μασονικής δεξιάς σε όλη την Ευρώπη ανάμεσα σε ανθρώπους με διαφορετική καταγωγή κουλτούρα και πολιτικό υπόβαθρο ο Αντισιωνισμός είναι κοινό γνώρισμα και το μίσος για το Ισραήλ στοιχείο της ταυτότητας τους.






Στην γη του Genghis Khan ...


Όσο μισεί  ο μιγάς Dieudonne M'bala M'bala το κατασκεύασμα Ισραήλ και τον Σιωνισμό το ίδιο τον μισεί και ο Skinhead Γάλλος πιτσιρικάς που «αράζει» γύρω από τον πύργο του Άιφελ,  όσο μίσος νιώθει ο μαχητής μέλος του εθνικοαριστερού PFLP - GC στην Παλαιστίνη για το Ισραήλ το ίδιο νιώθει και ο Άραβας μουσουλμάνος του Εθνικιστικού Baath στη Συρία, όσο μίσος νιώθει ο Αιγύπτιος διαδηλωτής της πλατείας Ταχρίρ για τον Σιωνισμό το ίδιο συναίσθημα έχει ο Μογγγόλος Εθνικιστής που μαζί με τα λάβαρα της Πατρίδας του τοποθετεί δίπλα ακριβώς τα μελανοπόρφυρα λάβαρα και τα κάδρα με τα πρόσωπα που αντιστάθηκαν στο παγκόσμιο κτήνος. Έτσι λοιπόν το ίδιο συναίσθημα έχει ο κάθε «Καρυπίδης» της αριστεράς με τον κάθε έναν στρατευμένο Εθνικιστή / Εθνικοσοσιαλιστή που είναι επώνυμος ή ανώνυμος.








PFLP - GC: η Εθνικιστική Αριστερά της Παλαιστίνης ...


Και οι 2 δεν ξεχνούν ότι η διαμάχη κρατάει χιλιάδες χρόνια ανάμεσα στον Ιουδαϊσμό και τον Ελληνισμό και μέσα σε αυτή την σκέψη ζυμώνεται καθημερινά και ενδυναμώνει η φωνή που παραμένει αναλλοίωτη στους αιώνες: «Πόλεμο στον πόλεμο των Σιωνιστών!»

Νίκος Καζαντζάκης "Ασκητική"


Βιβλιοπαρουσίαση: Οι Έλληνες «Φασίστες» (Χονδροματίδης Περ. Ιάκωβος)






Οι Φασιστικές και Εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις στην 
Ελλάδα του Μεσοπολέμου (1927 – 1936)
Εκδόσεις: Πελασγός
Ιανουάριος 2013
Αριθμός σελίδων: 256
Συγγραφέας:  Χονδροματίδης Περ. Ιάκωβος

Παρέμβαση Αυτόνομων Εθνικοσοσιαλιστών στην Καβάλα.



του Wolverine


Νέοι στην ηλικία που δεν πιστεύουν στα παραμύθια της αντιφασιστικής ακροδεξιάς. Μιας ακροδεξιάς που προστατεύει το κατοχικό καθεστώς και αποτελεί την χρυσή εφεδρεία του συστήματος. Εχθροί των δημοκρατών οι οποίοι στέρησαν από τις οικογένειες τους το ψωμί και την ελπίδα. Παιδιά Ελλήνων εργατών και αγροτών που δεν τους λέει τίποτα ο όρος «κοινοβουλευτική ομαλότητα» και δεν τους συναρπάζει στο ελάχιστο ο σάπιος κοινοβουλευτικός ιστός και η δομή των κομμάτων. 


Μέλη μιας νεολαίας που δείχνει να αφυπνίζεται και να αντιλαμβάνεται τον ρόλο των «πατριωτών», των βουλευτών, των αριστερών και των δεξιών και κυρίως των αφεντικών τους. Δεν έχουν παρά να μοιράσουν Μίσος απέναντι σε όλους αυτούς που σκοτώνουν καθημερινά την νεολαία και την Πατρίδα με την ανεργία, την πρέζα, και την κρατική καταστολή. Ναι είναι λίγοι στον αριθμό όπως η Αγέλη των Λύκων. Και όμως η παρουσία τους στην Καβάλα την προηγούμενη εβδομάδα ενόχλησε τόσο τους Δημοκράτες όσο και τους ακροδεξιούς αντιφασίστες ενώ δημιούργησε «εφιάλτες» σε μπάτσους και παρακρατικούς χαφιέδες. Αυτόνομοι στην πράξη, Εθνικοσοσιαλιστές στις Ιδέες, Τελευταίοι Πιστοί μιας Ιδεολογίας που είναι πολλά περισσότερα από μια λέξη. 


Προς ενημέρωση όλων Αυτόνομοι / Ανένταχτοι Εθνικοσοσιαλιστές από την Μακεδονία (Εθνικοσοσιαλιστική Στρατιά κ Brigade Hellas) έδωσαν το παρών στην Καβάλα και τίμησαν με τον δικό τους τρόπο την μνήμη των 3 αξιωματικών στα Ίμια. 








Γύρισαν την πλάτη σε ακροδεξιές φιέστες που μυρίζουν φετιχισμό και αντιφασισμό και έστειλαν το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. Ναι φορούσαν στα πρόσωπα τους τις περιβόητες κουκούλες που αποτελούν ένα σύμβολο αντίστασης για κάθε εξεγερμένο σε ένα χρώμα που φυσικά εκφράζει τις πολιτικές μας παραδόσεις και το σύνολο των Ευρωπαίων Συναγωνιστών. 


Ας μην τολμήσουν κάποιοι να βγάλουν εύκολα συμπεράσματα. Αυτά τα παιδιά όχι μόνο δεν έχουν να χάσουν τίποτα αλλά ποθούν να κερδίσουν τα πάντα στο διάβα τους, δηλώνουν υπερήφανοι Φασίστες σε μια κοινωνία πτωμάτων που ρουφάει την δημοκρατική πρέζα με κάθε τρόπο και υποδουλώνεται καθημερινά στον Σιωνιστικό τρόμο.


Αυτά τα νέα παιδιά που τα μισεί η καθεστωτική αριστερά και τα ρουφιανεύει στις δυνάμεις κατοχής η αντιφασιστική ακροδεξιά είναι τα ίδια πρόσωπα που στο σχολείο, στον χώρο εργασίας, στο εργοστάσιο, στην πανεπιστημιακή σχολή, τολμούν να δηλώνουν Πολιτικοί Στρατιώτες και Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές. Ξέρουν ότι το Ragnarok έρχεται και είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν τις ιδέες τους με κάθε τρόπο. Ντυμένοι στα μαύρα, ναι οι Έλληνες Μελανοχίτωνες των ημερών μας, απόγονοι των Μακεδονομάχων των πολεμιστών που έδωσαν το αίμα τους για την Λευτεριά!


Από την στιγμή που η Δημοκρατία αποτελεί τον Θάνατο για τις Κοινωνίες και τα Έθνη κοινή πεποίθηση όλων είναι το γεγονός ότι: καταδικάζουμε την Δημοκρατία από όπου και προέρχεται!

Προσλήψεις και χρήσεις των φυλετικών θεωριών στην Ελλάδα: Το παράδειγμα της αριστεράς


Η ύπαρξη των διαφορετικών φυλών του ανθρωπίνου είδους αποτελεί αυταπόδεικτη βιολογική πραγματικότητα, ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Μέτρο διαφοροποίησης, ανομοιότητας και ανισότητας των φυλών αποτελεί η ανάπτυξη του πολιτισμού της καθεμίας. Οι διαφορετικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις επί του φυλετικού ζητήματος καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τις γενικότερες πολιτικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις του ατόμου.





Πέρα από τον βασικό διαχωρισμό μεταξύ αυτών που αναγνωρίζουν την εθνοφυλετική κοινότητα, με τα συγκεκριμένα συλλογικά ψυχικά χαρακτηριστικά, ως το ιστορικό υποκείμενο, και αυτών που αντιλαμβάνονται την φυλή ως “κοινωνικό κατασκεύασμα”, αποκλειστικά εξαρτημένο από γεωγραφικούς και άλλους εξωγενείς παράγοντες, υπάρχουν πολλές ακόμα επί μέρους προσεγγίσεις του φυλετικού ζητήματος, οι οποίες οδηγούν στην ανάπτυξη διαφόρων θεωριών.


για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Εθνική Δράση Ηλείας


Ο μύθος του ολοκαυτώματος δεν μπορεί να κρύψει τα εγκλήματα των Σιωνιστών!




του Αλεξόπουλου Στέλιου



Δεν έχουμε αυταπάτες. Από το ’45 και μετά η Ευρώπη ζει κάτω από την Σιωνιστική κατοχή. Σε κάθε επίπεδο κυριαρχεί ο Ιουδαϊκός τρόπος σκέψης και τα όργανα του ανθελληνικού κράτους που προστατεύουν τον «περιούσιο» λαό σε κάθε τους βήμα, έχουν μεν το εθνόσημο στην στολή τους αλλά το αστέρι του Δαυίδ στην καρδιά τους. 
Βράδυ Δευτέρας κάνω το λάθος να συντονίσω το ραδιόφωνο στον καθεστωτικό ΣΚΑΙ. Γνωστή φωνή ο ομιλητής. Ο κ. Κωνσταντίνος Μπογδάνος που μας έχει κουράσει να μας εξιστορεί εδώ και καιρό ... πως και πότε κάποιοι «εξαρχειώτες» τον έδειραν γιατί δεν τους άρεσε το υφάκι που έχει και ο ρόλος του στα μέσα μαζικής αποβλάκωσης. Δίκιο είχαν. Αντιπαθής, ειρωνικός, ξερόλας που σπέρνει το δημοκρατικό δηλητήριο πίσω από την προστασία του καναλιού του Αλαφούζου - γνωστής καταγωγής ο εν λόγω - και νομίζει ότι είναι και γνώστης από τα θέματα μαγειρικής … μέχρι την στρατιωτική ιστορία.







Με έκανε και γέλασα αρκετά με την ασχετοσύνη του σχετικά με την ιστορία και τον Μαρδοχαίο Φριζή. Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου μόλις χτες φιλοξένησε το υιό του Συνταγματάρχη Φριζή που έπεσε στο μέτωπο της Αλβανίας το 1940 ενώ χαρακτήρισε όσους απεχθάνονται τον διεθνή Σιωνισμό ως … «γουρουνόμορφους». Ο Φριζής είχε αρνηθεί τον Ιουδαϊσμό στην πράξη, αρνούμενος να εγκαταλείψει τους στρατιώτες του στην Μικρά Ασία όταν του το πρότειναν οι Ιουδαίοι σύμμαχοι των Κεμαλικών. Μικρά γράμματα για τον Μπογδάνο όμως όλα αυτά. Βλέπεις Συναγωνιστή, είχε την τύχη στο πρόσφατο παρελθόν ο Μπογδάνος να έχει απέναντι του στο γυαλί τον Μιχαλολιάκο, τον Φαραώ της αντιφασιστικής - πλέον στην πράξη - «Χρυσής Αυγής» και ο ίδιος ο «γενικός γραμματέας» με τις απαντήσεις που έδωσε επιβεβαίωσε στην πράξη την ρητορική του συστήματος και τις θεωρίες των Ιουδαίων πατρώνων του ΣΚΑΙ. 


Ας μην παραλείψω να αναφέρω ότι ο αρχηγός της «Χρυσής Αυγής» έχει δεχτεί ότι υπήρξε «ολοκαύτωμα», έχει εξυβρίσει τον Εθνικοσοσιαλισμό και στο παρελθόν πρότεινε για πρωθυπουργό τον φιλοσωνιστή Βασίλειο Μαρκεζίνη - σύνδεσμος εδώ - ...








Οι Πόντιοι και οι Αρμένιοι δεν έχουν θέση στην μνήμη των αντιφασιστών!



Δεν είχαμε μέχρι στιγμής την χαρά να του πούμε του εν λόγω δημοσιογράφου την άποψη μας ξεκάθαρα όπως το κάνουμε χρόνια τώρα, τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι είναι γελοίο πραγματικά να απευθύνεις τον λόγο στον γραβατοφορεμένο γενίτσαρο του συστήματος που δεν τόλμησε να απαντήσει απέναντι στην ιστορική καπηλεία του Ιάκωβου Φριζή. Τυγχάνει να βρίσκω τα άρθρα του τελευταίου στο καθεστωτικό «Βήμα» - φυσικά που αλλού - και ο οποίος στις 27.01.2014 ημέρα που σύμφωνα με τον κατευθυνόμενο Ο.Η.Ε. είναι «ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος» θεώρησε φυσικό να μας πει ανάμεσα σε άλλα ότι η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης υπήρξε μια φτωχολογιά … αλλά «είχε δώσει 4,5 δις δραχμές στους Γερμανούς» (!) ενώ δεν παρέλειψε να καλέσει τα ρασοφόρα πιόνια του Ιερώνυμου να χτυπήσουν τον αντισημιτισμό. Ο εν λόγω κύριος δεν παρέλειψε στο τέλος σε ένα ρεσιτάλ ανθρωπισμού ... να δικαιώσει τον βομβαρδισμό των Αμερικανών με ατομικά όπλα στην Ιαπωνία! Μια απάντηση για αυτή την συμπεριφορά του Μπογδάνου είναι το γεγονός ότι τον Δεκέμβριο του 2012 συντόνισε μια παρουσίαση βιβλίου σχετικά με τους συνεχείς πολέμους ανάμεσα σε Άραβες και Ισραηλινούς. 


Την εν λόγω εκδήλωση την είχε προβάλλει όπως διαβάζω «ο Michael Herzog, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Στρατηγικού Σχεδιασμού των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων και διευθυντής του Επιτελικού Γραφείου του Υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, η Φωτεινή Τομαή, διευθύντρια του Ιστορικού και Διπλωματικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, και ο μεταφραστής και εκδότης του βιβλίου, Μάρκελλος Λιναίος». 


Ξεκάθαρη προώθηση λοιπόν της Ισραηλινής προπαγάνδας από έναν δημοσιογράφο που θεωρείτε «δυναμικός» το λιγότερο, με συμμετοχή μιας πασίγνωστης κυρίας ονόματι Φωτεινή Τομαή η οποία επί σειρά ετών έχει πρόσβαση στα φανερά και μυστικά αρχεία του υπουργείου εξωτερικών ενώ στο παρελθόν υπήρξε ή ίδια στέλεχος της αριστεράς και στο πλευρό του Κωνσταντόπουλου του Συνασπισμού, ενώ αρθογραφεί φυσικά και αυτή στο «Βήμα». Ο Αβραμόπουλος που υποστήριξε την καπιταλιστική εισβολή στην Λιβύη στο παρελθόν την διόρισε την 14η Ιανουαρίου του 2013 «ειδική απεσταλμένη για θέματα ολοκαυτώματος»!


Ας δούμε όμως ποιοι προσκύνησαν πρόσφατα το παραμύθι των Σιωνιστών πριν ελάχιστες ημέρες: 


«Κατά τη σημερινή εκδήλωση στεφάνια κατέθεσαν, μεταξύ άλλων εκπρόσωποι ισραηλινών σωματείων, σωματεία και ομοσπονδίες της Εθνικής Αντίστασης και πρεσβευτές κρατών. 
Από την πολιτειακή ηγεσία στεφάνι κατέθεσαν ο αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ιωάννης Δριβελέγκας, εκ μέρους του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Αθανασίου, ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης, εκ μέρους των Ανεξάρτητων Ελλήνων ο πρέσβης επί τιμή Ελευθέριος Καραγιάννης, εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ το μέλος της κεντρικής επιτροπής Αγνή Σμπόνια και ο περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός. Εκ μέρους των ενόπλων δυνάμεων στεφάνι κατέθεσε ο υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ αντιναύαρχος Αλέξανδρος Θεοδοσίου» αναφέρει χαρακτηριστικά ένα καθεστωτικό μέσο.


Για την αναφορά όμως του Ιάκωβου Φριζή στους παπάδες δεν μας προκαλεί έκπληξη το γεγονός. Μέσα στην ιστορία αυτοί που ξεθεμελίωσαν αρχαίους ναούς και έσφαξαν πληθυσμούς είχαν πάντα μούσια, πανάκριβα άμφια, μπόλικο ανθελληνισμό και πλαδαρές κοιλιές. Σαν τον Χριστόδουλο ένα πράγμα που σήμερα με αφορμή τον θάνατο του να τιμήσουμε την μνήμη του με διαφορετικό τρόπο … και να θυμίσουμε σε όλους τις επαφές του με τους Σιωνιστές στον Βόλο, την καπηλεία των εθνικών κειμηλίων κάτω από το γνωστό σύμβολο των Σιωνιστών της Ε.Ο.Κ., και την τρομερή φιλανθρωπική κίνηση της οργάνωσης του να στείλει ... σάπια κοτόπουλα στο Ιράκ όταν δεν πλαστογραφούσαν στα υπόγεια της αρχιεπισκοπής Αθηνών δεκάδες τιμολόγια και δεν σχεδίαζαν ξενοδοχεία και σάουνες σε εκτάσεις που έκλεψαν από τον λαό επί Οθωμανικής κυριαρχίας οι παπάδες σε συνεργασία με τους Τούρκους!









Όμως ο βασιλιάς είναι γυμνός και σαφέστατα κάποιοι έχουν υγιή αντανακλαστικά. Την ίδια μέρα οι απανταχού της γης «αντιναζί» θυμούνται … με κροκοδείλια δάκρυα το «ολοκαύτωμα» κάποιοι αρνούνται να πιστέψουν τα παραμύθια και όποιος αντέχει ας διαβάσει τον σύνδεσμο για το Άουσβιτς εδώ. 


Είναι μια θεωρία κέρδους που αποδόμησαν πρώτοι οι σύγχρονοι Εθνικοσοσιαλιστές αλλά και άνθρωποι που δεν είναι στο ελάχιστο «φασιστικών φρονημάτων» αλλά τιμούν την αλήθεια, ανάμεσα τους ξεχωρίζει φυσικά ο πρώην κομμουνιστής Ροζέ Γκαροντύ του οποίου το βιβλίο είχαν σπεύσει να κάψουν με εμπρησμό οι antifa την δεκαετία του ’90 στην Αθήνα επειδή ενοχλούσε τα αφεντικά τους - σχετικός σύνδεσμος εδώ -








Μια ιστορία που ονομάστηκε «βιομηχανία κέρδους» ακόμη και από εβραϊκής καταγωγής συγγραφείς και εμπλουτίστηκε με ψεύτικες καταθέσεις, χιλιάδες παραποιημένα στοιχεία, ενώ έστειλε στην κρεμάλα ανθρώπους που προηγουμένως είχαν υποστεί βασανιστήρια από την Mossad για να «ομολογήσουν» ψευδείς καταθέσεις. Ξέρετε φίλοι και αναγνώστες το σύστημα γνωρίζει ότι έχει να φυλάγετε είτε από τον αντισιωνιστή της γειτονιάς είτε από την συλλογική μνήμη ενός λαού. Κάθε τόσο λοιπόν φροντίζει να ρίχνει στην σύριγγα που με την βία έχει καρφώσει στο μπράτσο των εθνών μια ηρωίνη που λέγεται «δημοκρατικός τρόπος σκέψης». Αυτή η νοητική πρέζα κάποιες φορές τελειώνει και ο Σιωνιστής δολοφόνος είναι εκεί για να ανανεώνει την δόση. 
Άλλωστε το σύγχρονο θύμα που ακούει στο όνομα γραικύλος δεν αντιδρά στην διάλυση του εαυτού του. Είναι απασχολημένος με την μπάλα και τον γηπεδικό χουλιγκανισμό, τα iphone και το facebook, την μόδα που επιβάλλει κάθε μήνα ο Πέτρος Κωστόπουλος και η παρέα του. 


Ψάχνοντας κάποιος πιο βαθιά από κει που επιτρέπει το Μέγκα και ο Πρετεντέρης ανακαλύπτει ότι ακόμη και αυτοί που εμφανίζονται  ως «τιμωροί άγγελοι» είναι τεχνητά άκρα του τέρατος που ονομάζεται καπιταλισμός και σιωνισμός. Ένα υβρίδιο που έχει πολλά κεφάλια όπως η Λερναία Ύδρα στην μυθολογία αλλά σήμερα ο μόνος γνωστός Ηρακλής που υπάρχει ... είναι τα τσιμέντα που ξεπούλησε στους Γάλλους Σιωνιστές ο γνωστής καταγωγής Μητσοτάκης στις αρχές της δεκαετίας του ’90. 


Και όταν θα τραβήξεις αναγνώστη, την σιδερένια κουρτίνα που σου επιβάλλει ο ΔΟΛ και το κακό συναπάντημα θα βρεις στο διάβα σου παντού τον ίδιο εχθρό, με εφεδρείες τις «αντιεξουσιαστικές» οργανώσεις να κατέχουν ακόμη και διαβατήρια made in Israel, υπεύθυνους ΜΚΟ με εβραϊκή καταγωγή και συνείδηση να το παίζουν υπερασπιστές της εργατικής τάξης, θα δεις να ανοίγουν μπροστά στα μάτια σου οι σελίδες του «Τρελαντώνη» της Δέλτα αφού οι νταβατζήδες της εξουσίας προωθούν επιλεγμένες εκδόσεις. 


Κάθε μέρα στα υπόγεια της Κατεχάκη με εντολές των 2 πρεσβειών που από το ’45 και μετά διαφεντεύουν την χώρα σχεδιάζονται προβοκάτσιες, στήνονται σκηνικά έντασης που εξυπηρετούν τους σκοπούς των Σιωνιστών ενώ παράλληλα κάθε προσπάθεια αντιπαράθεσης και ανατροπής της εξουσίας όταν δεν καταστρέφεται εκφυλίζεται εκ των έσω. Τα παρασκήνια που είχαμε περιγράψει – σύνδεσμος εδώ – λαμβάνουν σάρκα και οστά σε καθημερινό επίπεδο ενώ κανείς δεν αντιδρά στην παραχώρηση της χώρας ως μιας προκεχωρημένης βάση του Ισραήλ.  


Αποχαυνωμένος ο λαός είτε με αριστερά είτε με πατριωτικά αντανακλαστικά συνεχίζει να φαντασιώνεται ότι ένας Μιχαλολιάκος … ή ακόμη και ένας Ξηρός  θα σώσει την κατάσταση. Για τον πρώτο που δείχνει να σκάβει τον ίδιο του το λάκκο για τον ίδιο όσο και για την λαϊκή βάση που τον ακολουθεί τα λόγια είναι περιττά. Αδυνατεί να ελέγξει το μόρφωμα της αντιφασιστικής πλέον «Χρυσής Αυγής» και σφίγγει γερά με την καθημερινή πρακτική του ιδίου και των υπολοίπων προφυλακισμένων βο(υ)λευτών τα δεσμά του συστήματος που τον μετακινούν όπως τις αστείες μαριονέτες στην σκηνή. Κανείς τους δεν αναρωτήθηκε γιατί προεκλογικά τους πρόβαλλε το σύστημα σε φυλλάδες και στο τηλεοπτικό γυαλί. 


Μα το σύστημα γνώριζε και γνωρίζει την αχίλλειο πτέρνα των «εθνικιστών» που δεν είναι άλλη από την αντιφασιστική ακροδεξιά αισθητική και πρακτική σε κάθε επίπεδο. Όσο φούσκωνε ο Κασιδιάρης από αλαζονεία και εγωισμό, τόσο παραληρούσε ο Μιχαλολιάκος αναπαυόμενος στα ανάκλιντρα του παρλιαμενταρισμού και όσο έστριβε το μουστάκι του ο γραφικός Μπαρμπαρούσης τόσο γελούσε ο αιώνιος εβραίος με τις μαριονέτες της «ακροδεξιάς» και ζέσταινε την αιχμή για την στιγμή που θα έσκαγε το μπαλόνι και θα τοποθετούσει τον μαίανδρο ως παράσημο στο βελούδινο μαξιλάρι του αντιφασισμού!  


Και το μπαλόνι έσκασε το βράδυ που ένας Ρουπακιάς με συμπαραστάτη τον απόστρατο μπάτσο στο πλευρό του έσφαξε τον Φύσσα και έδωσε το πάτημα στο σύστημα για να στήνει και πάλι αντιφασιστικές φιέστες με την ευγενική χορηγία του Πέτρου Κωνσταντίνου και των Πακιστανών συνδαιτυμόνων του που όταν δεν φωνάζουν για τον «φασίστα» Assad γυρνάνε πλευρά στην κασέτα και ουρλιάζουν για ξένους και έλληνες εργάτες. Παρόλο που  ο εν λόγω Κύπριος επαγγελματίας «αντιφασίστας» ουδέποτε υπήρξε Έλληνας ή εργάτης.  


Από την άλλη μεριά 2 νέα παιδιά πέφτουν νεκρά και οι ηθικοί αυτουργοί είναι οι ίδιοι που στο παζάρι των ψήφων τιμούν την μνήμη τους μόνο με εκλογικούς συνδυασμούς και δημοσκοπικές αναλύσεις. Δεν έπρεπε να ξεθωριάσει η μάσκα του διπρόσωπου σκιάχτρου «άκρα δεξιά - άκρα αριστερά» που έφτιαξε το καθεστώς και το επεισόδιο στο Ηράκλειο ήρθε για να ισορροπήσει το ισοζύγιο τρόμου ώστε να συνεχιστεί το εμφυλιοπολεμικό κλίμα και η αντιπαράθεση μεταξύ ατόμων με κοινή καταγωγή. Δείχνουν τα επίσημα «άκρα» να συνεχίζουν τον τυφλό τους μονόδρομο σε ένα στενό που τους περιμένουν τα ρόπαλα της εξουσίας να τους λιανίσουν το κεφάλι. Ο καταιγισμός βλακείας που βγήκε από τα στόματα της «Χρυσής Αυγής» είναι στο ίδιο επίπεδο και έχει τον ίδιο ρόλο στόχο και σκοπό με την διακήρυξη της ανιστόρητης ομάδας που εκτέλεσε τους 2 νέους Εθνικιστές. 


Νταβατζήδες σκέψης, αυτόκλητοι σωτήρες που δεν μπορούν να δουν πέρα από την μύτη τους και αναλώνονται οι μεν πρώτοι σε στημένες πόζες με τυφέκια στο χέρι και στόχο την πινακίδα του αρχαιολογικού χώρου του χωριού τους ... οι δε δεύτεροι με ανακοινώσεις που δείχνουν την τεράστια απόσταση που τους χωρίζει από τον συμπατριώτη που πασχίζει να καλύψει τα έξοδα για να μπορεί να δώσει το βράδυ μια μπουκιά ψωμί στο παιδί του. 


Για τον Ξηρό η εικόνα μπροστά σε 4 πρόσωπα της ιστορίας όποια και αν είναι αυτά, δείχνει τον πραγματικό παραλογισμό του ελληνικού «αντάρτικου». Ενός αντάρτικου πόλης που ουδέποτε τόλμησε να ακουμπήσει τρίχα από την κεφαλή - χωρίς το κιπά - του Σιωνιστή ο οποίος κουμαντάρει υπουργεία κράτος και κυβερνήσεις. Άλλωστε αναρωτιέμαι αν ένας άνθρωπος που δεν είχε την ικανότητα να καταλάβει ότι ο ίδιος ο συνήγορος του αποτελεί έναν εκλεκτό στρατιώτη της κατοχικής εμπροσθοφυλακής - το όνομα του αναγράφεται στην περιβόητη λίστα ενώ δεν παρέλειψε να κερδοσκοπήσει στο χρηματιστήριο - και είναι σαλπιγκτής της ίδιας της κτηνωδίας που καθημερινά στέλνει στη αυτοκτονία χιλιάδες απελπισμένους νεοέλληνες, είναι ικανός να πράξει κάτι το διαφορετικό. 


Το πιο τραγικό γεγονός είναι αυτό λοιπόν. Ότι ο λαός θεωρεί ως σύμβολα αντίστασης τα πρόσωπα εκείνα που όχι μόνο δεν μπορούν αλλά και δεν θέλουν να πετάξουν τις παρωπίδες. Από την μια η «εθνικιστική δεξιά» ρίχνει νερό στον μύλο της παράνοιας «παρελαύνοντας» στο Κερατσίνι ... - καθόλου τυχαία μόλις 3 μέρες πριν την φιέστα της εβραϊκής κοινότητας Ελλάδος - και αντί να καταλήξει στη  Κεφαλονιά χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο του παιδικού δωματίου που είναι στο ίδιο κτίριο με το «αυτοργανωμένο στέκι» της περιοχής πίσω από το οποίο με την σειρά τους κάποιοι που δηλώνουν «προλετάριοι» ... δείχνουν να αγνοούν το γεγονός ότι με τα καμώματα της εξουσίας την τακτική των συνδικάτων και την έμμεση υποστήριξη των συντρόφων τους κατάφεραν σε ελάχιστα χρόνια να αντικαταστήσουν την ελληνική εργατική τάξη με εξαθλιωμένες μάζες που λατρεύουν τον καταναλωτισμό και αποτελούν τους μελλοντικούς ψηφοφόρους του συστήματος.  


Έχουμε λοιπόν από την μια μεριά μια εξουσία με Ισραηλινή σφραγίδα να ανάβει κεράκια στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου και μέσα σε ένα θέατρο τον Δένδια δίπλα σε πανό που το κρατάνε παιδιά και το κεντρικό σύμβολο είναι ίδιο με αυτό που προβάλλει ομάδα "αναρχικών" να απειλεί τους «αρνητές του ολοκαυτώματος». 


Από την άλλη πρόβατα με μαυροκόκκινη και γαλανόλευκη προβιά αλληλοσφάζονται κάτω από τα μάτια της εξουσίας η οποία όπως άφησε κάποτε τους οπαδούς ομάδων να βγάζουν τα άντερα τους στα πεζοδρόμια με την ησυχία τους ... θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τον αλληλοσπαραγμό μέχρι να εδραιωθεί η κυριαρχία του κεφαλαίου με τις ευλογίες του Σόρος και τις μελωδίες των ραββίνων.









Επειδή κάποιοι ΔΕΝ προσκυνούν:  


Ινστιτούτο για την Ιστορική Αναθεώρηση: http://www.ihr.org/

«Η Δρέσδη του νότου»: φόρος τιμής στους νεκρούς του Πειραιά (11.01.1944 - 11.01.2014)


Μέλη της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου» παρευρέθηκαν στο μνημείο των θυμάτων του συμμαχικού βομβαρδισμού της 11ης Ιανουαρίου 1944.






Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, 70 χρόνια μετά τον βομβαρδισμό του Πειραιά από τις αεροπορικές δυνάμεις των Αμερικανών και των Άγγλων - τους εναέριους δολοφόνους της Δημ(ι)οκρατίας - κάποιοι δεν ξεχνούν και τιμούν τους 5.500 νεκρούς συμπατριώτες μας. 





πιλότος των Αμερικανών με την χαρακτηριστική ένδειξη στην
πλάτη να γράφει "εταιρεία δολοφόνων"



Η «Δρέσδη του νότου» όπως ονομάστηκε η πολύπαθη πόλη βομβαρδίστηκε την 11η Ιανουαρίου του 1944 με ανηλεή τρόπο ώστε να προκληθούν χιλιάδες αθώα θύματα, και μάλιστα 3 φορές σε μια ημέρα από 2 διαφορετικές πολεμικές αεροπορίες. Κανείς δεν λογοδότησε για αυτό το έγκλημα, κανείς δεν ζήτησε δικαιοσύνη για τους Έλληνες που πλήρωσαν με την ζωή τους τα σχέδια των Συμμάχων. 






Ελάχιστοι συνεχίζουν να διατηρούν την συλλογική μνήμη και να βλέπουν χωρίς παραμορφωτικούς φακούς την πραγματικότητα. Αυτή δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η Δημοκρατία είναι ο όλεθρος για τον Λαό και την Πατρίδα! 


Από την Μήλο και την Εύβοια της αρχαιότητας, την Βανδέα και την Απείρανθο της Νάξου,  μέχρι το Αμβούργο την Δρέσδη και τον Πειραιά η φωνή της ιστορίας αντηχεί στις συνειδήσεις των Εθνικοσοσιαλιστών και των Φασιστών: «Θάνατος στη Δημοκρατία!»


"Υπεράνθρωπος" του Λορέντζου Μαβίλη (1860 - 1912)


Του μυστήριου ανασήκωσε την πέτρα
και μη σκιαχτείς το δάγκωμα του αστρίτα.
Το τι ΄ναι η αλήθεια αδιάκοπα αναζήτα
και ιδές αν είναι, ως λεν, ψυχοπονέτρα.

Μία μία τες σαγιτιές του πόνου μέτρα
και άγρυπνος τες πληγές που ανοίγουν κοίτα
μηνύτρα φτάνει η καθεμιά σαγίτα
απ΄ της άσπλαχνης Μοίρας τη φαρέτρα.

Και α βρεις που ο Πόνος είναι η μόνη Αλήθεια,
τότες απ΄ τ΄ αντριωμένα σου τα στήθια
την ταπεινότη γδύσου της ορφάνιας.

Στης Ομορφιάς, στης Δύναμης τη γλύκα,
με αλαλητό χαράς και περηφάνειας
γίνε Θεός σου και τη Μοίρα νίκα.


Περιοδικό Γράμματα, Τόμος 2, αρ. 13 (1913)