ΦΥΛΑΓΟΝΤΑΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ
Το παλικάρι από το Παραλίμνι, με τον αριθμό 1419 στον κατάλογο των αγνοουμένων .
Ο άνθρωπος με την πολύπλευρη προσωπικότητα και τις σπάνιες αρετές. Ο έφορος ποδοσφαίρου του ΑΠΟΕΛ και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου. Ο στρατιωτικός με τη λεβέντικη κορμοστασιά και την ατόφια ψυχή, τη γεμάτη από Ελλάδα και ΑΠΟΕΛ. Τριαντατρία -κιόλας- χρόνια πριν, τον καυτό Αύγουστο του 1974, τα ίχνη τού Τάσου Μάρκου χάθηκαν στις αιματοβαμμένες βουνοκορφές του Πενταδακτύλου, καθώς ο αγνοούμενος σήμερα υποστράτηγος όρθωσε το ανάστημα και παρέμεινε προδομένος, σαν άλλος Λεωνίδας, υπερασπιστής μιας προδομένης πατρίδας, που ο ίδιος τόσο λάτρεψε...
«… Δεν τ’ άντεξα , δρασκέλισα το πέλαγος κι επήγα μακριά στο Τρόοδος , εκοίταξ’ από ’κει τη Σταυρωμένη γη,“τα κατεχόμενα” και βροντοφώναξαμε δυνατή στεντόρεια φωνή
Μάρκου Αναστάσιος , Μάρκου Αναστάσιος…
«Προσκλητήριο 20-2-2000», Κωνσταντίνου Πάτσαλου
Από μικρός, ο Τάσος Μάρκου διακρινόταν για την τόλμη και το θάρρος του. Το 1954, έφηβος ακόμα, μαθητής στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου, οραματίζεται να υπηρετήσει την πατρίδα ως στρατιώτης και να φοιτήσει στη Σχολή των Ευελπίδων. Μετά την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. και ενώ οι αποικιακές δυνάμεις τον αναζητούσαν για τη δράση του στην Ε.Ο.Κ.Α., κατόρθωσε να διαφύγει στην Αθήνα και να πραγματοποιήσει το όνειρο του και να καταταγεί στην Σχολή των Ευελπίδων.
Προτού αποφοιτήσει ακούει το κάλεσμα της αγωνιζόμενης ιδιαίτερης πατρίδας του και επανέρχεται στην Κύπρο το 1958, σε ώρες δύσκολες για τον απελευθερωτικό αγώνα, για να υπηρετήσει ως επικεφαλής του συμπλέγματος Κυθραίας και πάλιν ως διαλεχτός ανάμεσα στους διαλεχτούς. Θυσίασε τη διασφαλισμένη σταδιοδρομία του αξιωματικού του ελληνικού στρατού, αποποιήθηκε το διορισμό και, κρυφά και παράνομα, ήλθε στην Κύπρο το 1958, ως εθελοντής στον υπέροχο εκείνο αγώνα της ΕΟΚΑ.Ο σεμνός και γενναίος αγωνιστής, που το 1960, όταν του ζήτησαν να εκθέσει τη δράση του στον αγώνα του 55-59, αρκέστηκε να πει:"Ό,τι έκανα, ήταν μια υποχρέωσή μου προς την πατρίδα.Επομένως, δεν έχω οτιδήποτε να πω για τον εαυτό μου".
Μετά την ανεξαρτησία, ως λοχαγός του Κυπριακού Στρατού, συνόδευσε τη νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία στα πρώτα βήματά της και την υπερασπίσθηκε, με σθένος και αυταπάρνηση, στην ταραγμένη περίοδο της τουρκανταρσίας.Τα Χριστούγεννα του 1963 βρίσκουν τη νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία βυθισμένη στο χάος και τον Τάσο Μάρκου, αξιωματικό στον κυπριακό στρατό, από τους πρώτους στο καθήκον.
Ενδεικτικό του χαρακτήρα του είναι το απόσπασμα από το ημερολόγιο τής αδελφής του, Ελένης:
«Το μόνο που τον άκουσα να λέει είναι το εξής: Ποτέ δεν κακοποίησα Τούρκο. Εγώ είμαι στρατιώτης, όχι δολοφόνος. Πάντα φερόμουν ευγενικά στους αιχμαλώτους. Τους κερνούσα λεμονάδα και τους πρόσφερνα τσιγάρο...».
Μέσα στις δραματικές στιγμές της Τουρκανταρσίας, το 1963, αναδείχτηκε άξιος στρατιώτης, μοναδικός ηγέτης ανθρώπων και τολμηρός πολεμιστής που εθελοντικά ανέλαβε και έφερε σε πέρας τις πιο ριψοκίνδυνες αποστολές.Ως ταγματάρχης αργότερα, θα αναλώσει κάθε δύναμη της ψυχής του και κάθε απόθεμα της μεγάλης καρδιάς του για να ανακόψει, στην πρώτη γραμμή του πυρός, με μια δράκα πολεμιστών, την προέλαση του τουρκικού Αττίλα.Υπό χαώδεις συνθήκες και με μηδαμινή υποστήριξη σε έμψυχο υλικό και οπλισμό, ο Μάρκου αναλαμβάνει τη συγκρότηση της αμυντικής γραμμής από τη Μια Μηλιά μέχρι τον Κουτσοβέντη. Μια αποστολή δύσκολη και καταδικασμένη σε αποτυχία, που ο ίδιος αποδέχθηκε αδιαμαρτύρητα. Σαν σύγχρονος Λεωνίδας, δεν λιποψύχησε ούτε στιγμή, τιμώντας στο έπακρο την ένδοξη στολή του Έλληνα αξιωματικού.
Η μοίρα τον έταξε στις Θερμοπύλες της Μιας Μηλιάς, με σχετικά πολύ μικρό αριθμό αντρών, για να υλοποιήσει το σχέδιο άμυνας που είχε υπόψη του.Προέβλεπε, λοιπόν, ο ικανότατος πολέμαρχος της Εθνικής Φρουράς ότι, η επέλαση των αρμάτων των Τούρκων προς τα ενδότερα της Μεσαορίας, της Αμμοχώστου και βόρεια της Λευκωσίας θα γινόταν από την περιοχή Μιας Μηλιάς, διότι το έδαφος προσφερόταν για την επιθετική κίνηση των αρμάτων. Επομένως, σύμφωνα με τα σχέδιά του, επιβαλλόταν η συγκρότηση ισχυρής αμυντικής γραμμής στην περιοχή της Μιας Μηλιάς, για αναχαίτιση των τουρκικών αρμάτων, η οποία μόνο με αντιαρματικά όπλα μπορούσε να επιτευχθεί.
Οι εκτιμήσεις του Τάσου Μάρκου ήταν σωστές αλλά, δυστυχώς, παρά την προσωπική του μεγάλη προσπάθεια, ποτέ δεν έφθασαν στο 305 Τάγμα Πεζικού, τα αντιαρματικά όπλα που είχε ζητήσει.
Χαράματα Τετάρτης, 14 Αυγούστου 1974. Η περιοχή της Μιας Μηλιάς μετατράπηκε σε λίγα λεπτά σε πραγματική κόλαση. Άρχιζε η δεύτερη φάση της εισβολής του Αττίλα και η προέλαση των Τούρκων προς την Αμμόχωστο. Όταν στις 14 Αυγούστου 1974 οι ίλες των τουρκικών αρμάτων εμφανίστηκαν, δεν αρκούσε μόνο ο ηρωϊσμός του γενναίου στρατηλάτη και των μερικών δεκάδων παλληκαριών του, για να σταματήσουν τον Αττίλα. Η γραμμή άμυνας έσπασε γρήγορα, αλλά το μόνο που δεν προέβλεψαν οι Τούρκοι και η Ιστορία, ήταν η γενναιότητα του σπουδαίου άντρα, που γέννησε η Πατρίδα μας η Κύπρος.«Μόνο πάνω από τα πτώματά μας θα περάσει ο εχθρός.
Ο Τάσος Μάρκου δεν πρόκειται να οπισθοχωρήσει. Εδώ θα μείνει», ήταν η οργισμένη απάντηση τού ατρόμητου ταγματάρχη προς τους επιτελάρχες του ΓΕΕΦ, που τον καλούσαν να υποχωρήσει στην τελευταία τους τηλεφωνική επικοινωνία. Το πρωινό της ίδιας μέρας παύουν πλέον να υπάρχουν στοιχεία από αυτόπτες μάρτυρες για την τύχη τού γενναίου αξιωματικού.
Στις 14 Αυγούστου 1974, ο Τάσος Μάρκου είχε γράψει ιστορία και έμελλε να αποτελεί για το μέλλον, σύμβολο και θρύλο ηρωϊκής αντίστασης και άρνησης υποταγής και υποχώρησης στον εχθρό. Για τις τελευταίες στιγμές που τον είδαν άλλοι συμπολεμιστές του, γράφτηκαν πολλά, με πολυτιμότερο κείμενο, το βιβλίο του κ. Πάνου Μυρτιώτη. Ένα είναι το σίγουρο για τις τελευταίες εκείνες στιγμές. Ο Ταγματάρχης Τάσος Μάρκου δεν υποχώρησε από τις γραμμές αντίστασης των μαχητών του. Και όταν η έκβαση της μάχης επιβεβαίωσε με τραγικό τρόπο τα υπέρ των Τούρκων προγνωστικά, ο Ταγματάρχης Μάρκου τράβηξε για ένα νέο μέτωπο, αυτό που του υπαγόρευσε η καρδιά και συνείδησή του.Προς βορρά, προς Πενταδάκτυλο, προς τα χωριά της Κυθρέας, προς Κερύνεια.
Προς βορρά και όπου τον έβγαζε η μοίρα και η ιστορία. Την ώρα που το μέτωπο της Μιας Μηλιάς χανόταν μέσα στις φλόγες και την κόλαση πυρός.Την ώρα που η λογική σκέψη στρεφόταν προς την υποχώρηση, αυτού η καρδιά πρόσταζε προέλαση προς βορρά. Και από κείνες τις στιγμές και μετά, ο Τάσος έγινε θρύλος, έγινε ιστορία και παράδοση σαν το Διγενή Ακρίτα.Είπαν πως τον είδαν αργότερα, μέχρι και βδομάδες μετά, στα σκλαβωμένα χωριά της περιοχής Κυθρέας. Κανείς δεν ξέρει επακριβώς τι απέγινε.
Στην ιστοσελίδα των αγνοουμένων, γράφει ως μέρα εξαφάνισης του Τάσου Μάρκου, τις 14 Αυγούστου 1974. Το μόνο εξακριβωμένο στοιχείο για τον ήρωα, είναι πως δεν υποχώρησε και τράβηξε μόνος προς βορρά, όπου βρισκόταν ο εχθρός… Ήταν μόλις 38 χρονών...Δεν ήταν ο Τάσος Μάρκου ένας στρατιώτης του γραφείου η των μετόπισθεν. Ο φυσικός χώρος του ήταν το πεδίο της μάχης, της αέναης κίνησης, της ασίγαστης δράσης. Ασφυχτιούσε στον κλειστό χώρο κι αναζητούσε πάντα τον ανοιχτό ορίζοντα του αγώνα, για να μπορεί να αναπνέει τον καθαρό αέρα της ελευθερίας και να βρίσκει η ψυχή του την ηρεμία της δημιουργικής ανησυχίας και την ανάταση στα ύψη.
«Ήταν συμμαθητής μου στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Άτομο αθλητικό, ψηλό, με άριστη σωματική διάπλαση. Διακρινόταν για το ήθος του και ήταν άνθρωπος με λεπτά αισθήματα, καλόκαρδος και καλός φίλος, αγαπητός από όλους τους συμμαθητές του. Με μια λέξη, ήταν ΛΕΒΕΝΤΟΠΑΙΔΟ. Ανά πάσα στιγμή, ήταν έτοιμος να θυσιάσει τον εαυτό του για το φίλο και την πατρίδα, πάντοτε μπροστάρης στους αγώνες της Κύπρου για λευτεριά. Ως στρατιωτικός, ήταν ευθύς, θαρραλέος και τολμηρός, με υψηλό αίσθημα ευθύνης. Γενικά, διακρινόταν για τα ψυχικά και σωματικά του χαρίσματα και τις αρετές του. Είμαι υπερήφανος που υπήρξα συμμαθητής του».
Παναγιώτης Αθανασιάδης (υποστράτηγος ε.α.): «Δεν βρίσκω λόγια για να τον περιγράψω. Ήταν ακέραιος χαρακτήρας, καταρτισμένος αξιωματικός, αυστηρός, αλλά υπεράνω όλων ήταν άνθρωπος. Ως φίλος υπήρξε εξαίρετος, που έδινε το παν για τους φίλους και συναδέλφους του. Το μεγαλείο της ψυχής του φαίνεται καθαρά και από τον τρόπο που επέλεξε να παραμείνει ως το τέλος επί των όπλων, ώστε να μη σπάσει η αμυντική γραμμή».
Πάρις Mάρκου: «Θυμάμαι έναν πατέρα...»Η αγάπη και το χρέος προς την πατρίδα, του στέρησαν την πατρική παρουσία, στην πιο τρυφερή του ηλικία. Ο ίδιος, όμως, θεωρούσε υποχρέωση να ακολουθήσει τα επαγγελματικά βήματα του αγνοούμενου πατέρα, παρά τις ενστάσεις της τραγικής συζύγου και μάνας. Όπως εξομολογείται ο 36χρονος σήμερα μόνιμος αξιωματικός της Εθνικής Φρουράς, Πάρις Μάρκου, «μεγάλωσα, βλέποντας τη στολή του πατέρα στο σπίτι, με τις ίδιες ιδέες, σκέψεις και ιδανικά... Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετική η επιλογή μου».
Αναφερόμενος στο δράμα που εξακολουθεί να βιώνει η οικογένειά του τα τελευταία 30 χρόνια, ο Πάρις Μάρκου επισήμανε χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για εικόνες που έχεις μέσα σου, τις οποίες κάποιος δεν μπορεί να καταλάβει αν δεν βιώσει. Ο πόνος είναι μεγάλος… Ταυτόχρονα, νιώθουμε και περηφάνια, γιατί αυτός ο άνθρωπος έδωσε όλες του τις δυνάμεις για τον τόπο, αφήνοντας ακριβή κληρονομιά στους υπόλοιπους. Για μας είναι τιμητικό που φέρουμε αυτό το όνομα».Όσο έζησε τον πατέρα του, ο Πάρις θυμάται ότι δεν ήταν αυστηρός ούτε με τον ίδιο ούτε με τη μεγαλύτερη αδελφή του, Άντρη. Τονίζει, όμως, ότι υπήρχε κάποια τάξη στο σπίτι. «Πάντα με το χαμόγελό του, σπάνια μάς χαλούσε χατίρια, αλλά όλα γίνονταν με μέτρο», προσθέτει.Για την ανατροφή τους στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν τα γεγονότα του 1974, ο Πάρις δεν ξεχνά τον καταλυτικό ρόλο της μητέρας του, Μαίρης:
«Της οφείλουμε πάρα πολλά, στάθηκε δίπλα μας σαν μάνα και πατέρας μαζί. Συμπαράσταση είχαμε και από όλη την οικογένεια, που ήταν στο πλευρό μας συνέχεια. Τότε συνειδητοποίησα πόσο δεμένη οικογένεια ήταν…»Στις 28 περασμένου Νοεμβρίου, η Μαρία Τάσου Μάρκου έφυγε πρόωρα από τη ζωή, χωρίς να μάθει τι απέγινε ο ήρωας σύζυγός της. Σύμφωνα με τον Ταγματάρχη Πάρη Τάσου Μάρκου, κάθε Δεκαπενταύγουστο, μέχρι πέρσι, μαζεύονταν στο σπίτι της μητέρας του, για να πάνε εκκλησία και να περάσουν την υπόλοιπη μέρα μαζί.Γιατί, κάθε Δεκαπενταύγουστο, η Μαρία Τάσου Μάρκου, ήταν στεναχωρημένη…
Η πατρίδα τίμησε τον Τάσο Μάρκου, απονέμοντας σ’ αυτόν το βαθμό του υποστράτηγου και δίνοντας το όνομά του στο μεγαλύτερο σήμερα στρατόπεδο της Εθνικής Φρουράς.Τυπικός στην εκτέλεση των καθηκόντων του, που πάντα τα εκτελούσε στο ακέραιο, κάποιος μπορεί να πεί, ακόμα και με σκληρότητα προς τον ίδιο τον εαυτό του. Ταυτόχρονα, ανεπιτήδευτος, προσιτός και ανθρώπινος προς τους κατώτερους και τους στρατιώτες του που τον λάτρευαν σαν αποφασιστικό ηγέτη αλλά και σταθερό συμπαραστάτη στα προσωπικά τους προβλήματα.Με έργα και με λόγια αποδείχτηκε συνεπής στη αρχή και στον κανόνα ζωής που ο ίδιος, με αρετή και εθελούσια επιλογή, διάλεξε ως κανόνα της ζωής του και έτσι αγωνίστηκε και έζησε.
Την ώρα που διάλεγε να μείνει και να πολεμήσει στην αμυντική γραμμή της Μιας Μηλιάς για την πατρική γη και να μη φύγει, ενεργούσε απόλυτα σύμφωνα με τον κανόνα ζωής που ο ίδιος είχε τάξει και συμπύκνωσε στη στιγμή της απόφασης του όλη την ιστορία και όλο το μεγαλείο του Ελληνισμού.Ο ήρωας Τάσος Μάρκου, και όλοι όσοι έδωσαν τη ζωή τους για να υπερασπίσουν την Κύπρο από του Τούρκους, δεν υπολόγισαν τίποτα μπροστά στο υπέρτατο ιδανικό της θυσίας για την πατρίδα. Έμειναν στις θέσεις τους «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». Διάλεξαν ένα ηρωικό θάνατο στο πεδίο της μάχης παρά έναν άτιμο και επαίσχυντο συμβιβασμό με τον προελαύνοντα εχθρό.Αυτόν, τον ίδιο συμβιβασμό, προτείνουν σήμερα οι «σώφρονες» πολιτικοί.
Επιμένουν προκλητικά να εμμένουν σε μια λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που θα αφήνει ες αεί τους Τούρκους στα Ελληνικά χώματα της Κύπρου και θα ριζώνει την παρουσία τους, δίνοντας νομική υπόσταση στο πολιτειακό έκτρωμα του ψευδοκράτους. Εμμένουν πεισματικά σε μια λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που θα διαγράψει με μια μονοκοντυλιά το αίμα του Τάσου Μάρκου και των υπολοίπων υπερασπιστών της Κύπρου το 1974. Αφού βεβαίως στην νέα κατάσταση που θα προκύψει, θα είναι «πολιτικά σώφρον και ωφέλιμο» να μην διεγείρουμε τα μίση και τα πάθη μεταξύ των δύο «συνιστώντων κρατών» τιμώντας τους τρελούς αυτούς που τόλμησαν να αντισταθούν στην «ειρηνευτική επιχείρηση της Τουρκίας» το 1974.
Πιστοί όμως εμείς στα ιδανικά των ηρωικώς πεσόντων, θα ανατρέψουμε τα ανθελληνικά σχέδια όσων οραματίζονται μια ομοσπονδία με τον κατακτητή. Θα αντισταθούμε μέχρι τέλους σ΄ αυτούς που έβαλαν στόχο να ξεπουλήσουν άρον άρον την μισή μας πατρίδα στους εισβολείς με την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Δεν δεχόμαστε λύσεις ανάγκης. Οι ήρωες που τιμούμε ουδέποτε υπέκυψαν στην ανάγκη και δεν έκαναν υποχωρήσεις στις αρχές, τους ούτε μπροστά στον ίδιο τον θάνατο. Ο Τάσος Μάρκου όταν τον κάλεσαν να υποχωρήσει όχι μόνο δεν το έπραξε, αλλά όταν είδε ότι η μάχη είχε κριθεί υπέρ των εισβολέων, κινήθηκε βορειότερα, μέσα στις γραμμές του βάρβαρου ασιάτη, για ν΄ ανοίξει μόνος του νέο μέτωπο. Έτσι κι εμείς.
Έχουμε θέσει πρώτο και αμετάκλητο στόχος την Απελευθέρωση της Ελληνικής μας πατρίδας. Κι όσο κι αν μας πιέζουν να απεμπολήσουμε αυτόν μας τον στόχο, εμείς θα κινούμαστε βορειότερα, προς το συρματόπλεγμα. Μέχρι την Άγια εκείνη μέρα που δεν θα υπάρχει πια. Μέχρι που θα μπορούμε πραγματικά ελεύθεροι να καταθέσουμε ένα στεφάνι στο χώμα που πότισαν με το αίμα τους οι υπερασπιστές των Θερμοπυλών της Κύπρου.
Πηγή:
Τάσος Μάρκου.
Julius Evola.
"Δεν υπάρχει τίποτα πιο προφανές από το οτι ο σύγχρονος καπιταλισμός είναι εξίσου ανατρεπτικός με τον Μαρξισμό. Η υλιστική θεώρηση της ζωής επί της οποίας βασίζονται αμφότερα συστήματα είναι πανομοιότυπη. Τα ιδανικά τους είναι ποιοτικώς πανομοιότυπα, συμπεριλαμβανομένων των προτάσεων, τα οποία συνδέονται με έναν κόσμο, το κέντρο του οποίου αποτελείται από την τεχνολογία, την επιστήμη, την παραγωγή, την "παραγωγικότητα" και την "κατανάλωση". Και όσο μιλάμε μόνον για οικονομικές τάξεις, για κέρδος, για μισθούς και για παραγωγή και όσο πιστεύουμε οτι η πραγματική ανθρώπινη πρόοδος προκαθορίζεται από ένα συγκεκριμένο σύστημα διανομής του πλούτου και των αγαθών, και ότι εν γένει η ανθρώπινη πρόοδος μετριέται με τον βαθμό της ευμάρειας ή της ανέχειας - τότε δεν προσεγγίζουμε ούτε καν το θεμελιώδες, ακόμα και αν ενδεχομένως διατυπωθούν καινούργιες θεωρίες πέραν του Μαρξισμού και του καπιταλισμού.
Το εναρκτήριο σημείο θα έπρεπε να είναι, αντιθέτως, μια ακλόνητη απόρριψη της υπό του Μαρξισμού διατυπωμένης αρχής , η οποία συνοψίζει ολόκληρη την ανατροπή στην εργασία σήμερα: Η οικονομία είναι το πεπρωμένο μας. Οφείλουμε να διακηρύξουμε κατά έναν ασυμβίβαστο τρόπο οτι σε έναν κανονικό πολιτισμό η οικονομία και τα οικονομικά συμφέροντα - κατανοητά ως ικανοποίηση των υλικών αναγκών και των λιγότερο ή περισσότερο τεχνητών ακολουθημάτων τους - ανέκαθεν έπαιζαν και για πάντα θα παίζουν δευτερεύοντα ρόλο".
Julius Evola "Άνθρωποι ανάμεσα στα Ερείπια"
Εφημερίδα διαχρονικής επιλεκτικής τεχνοτροπίας «Γεννήτωρ Ιδεών».


Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 κυκλοφόρησε από μια ομάδα αυτόνομων συναγωνιστών η εθνικοεπαναστατική εφημερίδα «Γεννήτωρ Ιδεών». Περιείχε δεκάδες ιστορίες κόμικς στις οποίες ξεχώριζε το επαγγελματικό στήσιμο και η εξαιρετική ποιότητα ανάμεσα σε πολλές έγχρωμες εικόνες.
Αναδημοσιεύουμε σήμερα στον «Μαύρο Κρίνο» ένα μικρό μέρος από τα σκίτσα της εφημερίδας στο σχετικό αφιέρωμα για την 21η Απριλίου που υπήρχε στο τέταρτο τεύχος με έντονο το χιουμοριστικό στοιχείο για τα πολιτικά γεγονότα και τα πρόσωπα της «εθνικοσωτηρίου» επαναστάσεως ...
Οι διαδικτυακοί clowns της omnia sunt communia ξαναχτυπούν !
Για άλλη μια φορά του μακρύ χέρι του κράτους και του παρακράτους που ονομάζεται antifa ! μας προσφέρει απίστευτες στιγμές γέλιου ... πάντα μέσω του διαδικτύου , διότι στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι αλλιώς.
Πρόσφατα 15 άτομα ανάμεσα τους 6 νεαρής ηλικίας , και όλοι τους γνωστά λαμόγια προσπάθησαν να προκαλέσουν σύντροφο της συντακτικής μας ομάδας σε κλειστό χώρο σε εκδήλωση άσχετη με πολιτικές κατευθύνσεις , όμως είναι τόσο γελοίοι που δεν κατάφεραν το παραμικρό.
Κορυφαία στιγμή όταν ο σύντροφος μόνος του στην κυριολεξία «πρότεινε» σε μέλη της antifa ! να τα «πούνε» έξω «ιδιαιτέρως» χωρίς κάποιοι άσχετοι να είναι στην μέση «και να λύσουν τους λογαριασμούς άμεσα» αλλά όλοι οι σκληροί «αντιφάδες» αρνήθηκαν ... και παρέμειναν στον κλειστό χώρο για περισσότερη από μια ώρα ... μέχρι να απομακρυνθεί ο σύντροφος μας.
Με αφορμή παλαιότερο δημοσίευμα μας στο blog τους ανάρτησαν ένα νέο κείμενο ως απάντηση σε αυτά που γράψαμε !
Το συγκεκριμένο κείμενο έχει μάλλον γραφτεί από το ίδιο άτομο που έγραψε και το προηγούμενο. Ανάμεσα στις ανορθόγραφες προτάσεις και τα συντακτικά λάθη λαμβάνει μέρος ένα λεκτικό παραλήρημα που το λιγότερο που μας προκαλεί είναι γέλιο !
Θα απαντήσουμε και σε αυτό το νέο κείμενο των clowns πολύ σύντομα.
Έως τότε μπορείτε να γελάσετε με το θράσος τους στον παρακάτω σύνδεσμο :
http://omniasuntcommunianetcollective.blogspot.com/2009/07/blog-post_4981.html
Red Shirts are marching on !
Επίθεση υποστηρικτών του προέδρου Chavez σε γραφείο αντιπολιτευόμενου γερουσιαστή εβραϊκής καταγωγής ...

Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους !
Απεβίωσε ο «βασιλιάς της ποπ». Τι πλήγμα για την ανθρωπότητα !
Είναι όμως και μερικοί ξεροκέφαλοι. Οπισθοδρομικοί. Που δεν ήταν ποτέ «ιν». Που δεν σοκαρίστηκαν. Που δεν θρηνούν. Μέσα σ’ αυτούς κι εγώ.

Λυπάμαι για την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής. Αλλά τίποτε περισσότερο.
Συμπαθάτε με, αλλά δεν έχω τέτοια ινδάλματα. Δισεκατομμυριούχοι, «εκκεντρικοί» και «χλιδάτοι» αοιδοί, ηθοποιοί και αθλητές δεν μου λένε απολύτως τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα. Τους σιχαίνομαι. Ειδικά τους πρώτους.
Ερμαφρόδιτοι, γκέι και λεσβίες (όχι ότι οι στρέιτ πάνε πίσω), τσούλες, λολίτες, ζιγκολάκια, παιδεραστές και πάει λέγοντας. Σιλικόνη και πλαστικές. Φανταχτερά ρούχα, τρελές κομμώσεις, στρας και λαμέ, φτερά και πούπουλα, πολύχρωμα φώτα, καπνοί κτλ. Προκαλούν για να πουλήσουν. Γυναίκες φιλιούνται στο στόμα επί σκηνής, άλλες ημίγυμνες (προσεχώς ολόγυμνες;), αγοράκια με γόβες, μαύροι ασπρίζουν κτλ κτλ. Επιδειξιομανείς, ναρκομανείς, σεξομανείς, αλκοολικοί, ακόλαστοι, αλιτήριοι. Αλαζόνες, αναιδείς, αγράμματοι, σπάταλοι. Κάνουν «τρέλες» (sic), «πέφτουν σε λάθη» (ξανά sic) και «ζουν με τα πάθη τους» (ξανά-μανά sic). Λένε εύπεπτα τραγουδάκια με ηλίθιους στίχους (π.χ Billy Jean said I’m the one, but the child is not my son) και κερδίζουν ένα σκασμό λεφτά. Περιφέρουν το σαρκίο τους σε δεξιώσεις, πάρτι, κλαμπ, κοσμικές συγκεντρώσεις και τους λατρεύουν. Λένε τη μαλακία τους και τους χειροκροτούν.
Όλη τους η ζωή ελέγχεται από ατζέντηδες και εταιρείες. Μάρκετινγκ και διαφήμιση. Παπαράτσι και έντυπα. Πουλάνε και το σκατό τους. Κάθε «χιτ» και χρυσωρυχείο. Κάθε εμφάνιση και χρήμα. Κάθε συναυλία και πακτωλός. Βιομηχανοποιημένη διασκέδαση. Big business. Money, sex, drugs and glamour. Αμοραλισμός εις την τετάρτη.
Αν είναι κάποιοι άξιοι θρήνου (τουλάχιστον λύπησης), αυτοί είναι οι οπαδοί τής ποπ. Και κυρίως οι πάμπολλοι μαλάκες. Οι άνεργοι και οι μεροκαματιάρηδες. Που ψωμολυσσάνε ή σκοτώνονται για τρείς κι εξήντα, αλλά η ποπ-ποπ. Που εκστασιάζονται με τους «θεούς». Που τους πιάνει υστερία όταν το «είδωλο» χτυπιέται στη σκηνή τίγκα στην κόκα. Που τρέχουν ν’ αγοράσουν το νέο «μάξι-σινγκλ» κι ας κοστίζει όσο ένα μεροκάματο. Που πληρώνουν 100 ευρώ για ένα εισιτήριο συναυλίας. Που ξέρουν τι χρώμα στρινγκ φοράει η κάθε πουτανοφωνάρα (αν φοράει) και τον κατάλογο των γκόμενών της αλφαβητικά, αλλά όχι τα εργασιακά τους δικαιώματα. Αυτοί στους οποίους τα χώνει χοντρά (και σωστά) το σύνθημα «πέντε μέρες τρως το αγγούρι και στο κλαμπ το παίζεις μούρη» (ν’ αγιάσει το χέρι αυτού που το ‘γραψε στον τοίχο). Αυτοί που θαυμάζουν τους ανήθικους. Αυτοί που θεοποιούν ανθρωπάκια κατώτερα από τους ίδιους. Οι φτωχοί που στηρίζουν τους πλούσιους (εκτός των άλλων και οικονομικά!). Οι φουκαράδες που προσκυνάνε τους «φελλούς».
Είναι λοιπόν τρομερό. Αυτός που δημιουργεί τα προβλήματα (φτώχεια, ανεργία, πείνα, δυστυχία, μοναξιά, αλλοτρίωση), δηλαδή ο συρφετός των αιμοσταγών κεφαλαιοκρατών (μόνος σκοπός του το υπερκέρδος), εμφανίζεται μασκαρεμένος και προτείνει λύση για το «πώς θα τα ξεχάσουμε». Μας προτρέπει «να περνάμε καλά» (τι χυδαία παραίνεση). Μέσω της διασκέδασης που ελέγχει αυτός φυσικά! (ερευνήστε π.χ σε ποιους ανήκουν οι δισκογραφικές εταιρείες). Μέσω σκουπιδιών με περιτύλιγμα «τέχνης». Μέσω του σταρ-σύστεμ και της σόου μπιζ, που αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια του ίδιου συστήματος που μας ρουφάει το μεδούλι! Μέσω της βιομηχανίας μουσικής-θεάματος, που δεν είναι παρά ένας κλάδος του αισχρού καπιταλισμού που μας ποδοπατεί! Για να μας τα πάρει και από ‘κει! Για να ξεφύγουμε από τη ζοφερή πραγματικότητα που μας έχει βυθίσει, μας οδηγεί στην εικονική πραγματικότητα που δημιούργησε (και εκμεταλλεύεται πανέξυπνα) ο ίδιος! Μας έκλεψε και για να ξεπεράσουμε το σοκ της κλοπής, πρέπει να του δώσουμε κι αυτά που δεν μπόρεσε να κλέψει! Μας δηλητηρίασε και για αντίδοτο μας προσφέρει πάλι δηλητήριο! Εύγεστο, αρωματικό, αλλά δηλητήριο!
Σ’ αυτούς τους χαχόλους, τους ταλαίπωρους μεν, αλλά οπαδούς της ποπ-κουλτούρας των αφεντικών, αφιερώνω τους παρακάτω στίχους, από το λογοκριμένο τραγούδι «Money for Nothing» των Dire Straights (δίσκος Brothers in Arms, 1985):
«… Get your money for nothin' get your chicks for free ...
... See the little faggot with the earring and the makeup?
Yeah buddy that's his own hair
That little faggot got his own jet airplane
We gotta install microwave ovens
Custom kitchens deliveries
We gotta move these refrigerators
We gotta move these colour TV's
I shoulda learned to play them drums …»
http://aristidisdikaios.blogspot.com/2009/06/blog-post_28.html

Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση.
Απόσπασμα από το βιβλίο του :«Η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση και τα Τάγματα Εφόδου.»

Η δημοκρατική αρχή που θέλει την κρατική εξουσία να στηρίζεται στη βούληση της πλειοψηφίας δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στη Γερμανική Επανάσταση.
Βέβαια , ο Εθνικοσοσιαλισμός κατέλαβε την εξουσία με εντελώς δημοκρατικό τρόπο με τη σύμφωνη θέληση της πλειοψηφίας του λαού. Αλλά, αυτή η απόλυτη - μετά τις τελευταίες εκλογές - πλειοψηφία του Γερμανικού Λαού απορρίπτει ξεκάθαρα τη δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό , ενώ , ταυτόχρονα , αποδέχεται την ηγεσία της αυθεντίας. Αυτή η θεμελιώδης αποκήρυξη των δημοκρατικών αρχών από τη Γερμανία είναι και η βασική αιτία , που οι πολλοί δεν κατανοούν τη σημασία όλων όσων συνέβησαν πρόσφατα στην καρδιά της Ευρώπης.
Η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση σημαίνει ρήξη με τις αντιλήψεις της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Η Γαλλική Επανάσταση εξήρε τον ατομισμό σαν κάτι ιερό και άθικτο και , για να τον επιβάλει , διακήρυξε πως όλοι έχουν ίσα δικαιώματα και πως όλες οι γνώμες είναι ισότιμες , ενώ αναγνώριζε μόνο μια ανώτερη αρχή , την οποία μάλιστα περιέβαλλε με θεϊκές τιμές : τον ορθολογισμό. Η φανφάρα «ελευθερία - ισότης - αδελφότης» υψώθηκε θριαμβευτικά σαν αετός πάνω από τους πολιτισμένους λαούς και κατέκτησε τον κόσμο.
Στη δυτική δημοκρατία , οι αντιλήψεις της Γαλλικής Επανάστασης βρήκαν την πολιτική τους έκφραση. Και σήμερα, μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας μένει προσκολλημένο στη δυτική δημοκρατία , σύμφωνα με την αρχή της αδράνειας , όπως αυτή εκδηλώνεται στις αντιλήψεις της μάζας.
Σ' αυτόν τον ορθολογιστικό τρόπο σκέψης , που αξιολογεί τις προθέσεις με αποκλειστικό κριτήριο την εξωτερική τους επιτυχία και που αξιολογεί την ορθότητα μιας άποψης εντελώς μηχανικά - ανάλογα με το πόσοι έχουν αυτήν την άποψη - σ' αυτόν τον τρόπο σκέψης που πιστεύει μόνο σε όσα μετριούνται και ζυγίζονται , ο Εθνικοσοσιαλισμός αντιπαραθέτει μια νέα μορφή ιδεαλισμού , που ο κόσμος της δημοκρατίας δεν μπορεί να κατανοήσει , διότι η εσωτερική της φύση του είναι ολότελα ξένη.
Στη Νέα Γερμανία , μπήκαν στην άκρη πολλές - και για την ακρίβεια , οι υψηλότερες – αξίες , που η δημοκρατία θεωρεί ιερές και αδιαπραγμάτευτες : η απόλυτη προτεραιότητα της διανόησης , η αναντίρρητη και εγγενής αξία του ατόμου , η αναμφίβολη ισότητα όλων των ανθρωπόμορφων όντων , η λατρεία προς τη βούληση της πλειοψηφίας , προς την επιτυχία , προς τους αριθμούς.Στα παραπάνω, ο Εθνικοσοσιαλισμός αντιπαρέταξε δυνάμεις , που δεν μπορούν να μετρηθούν και να ζυγιστούν , που δεν γίνονται αντιληπτές με υπολογισμούς και λογική : τις δυνάμεις της ψυχής και του αίματος.
Ο Εθνικοσοσιαλιστικός κόσμος των ιδεών είναι στη σύλληψη του εντελώς διαφορετικός από τον αντίστοιχο της δημοκρατίας. Είναι αδύνατο να καταλάβουμε και να αξιολογήσουμε σωστά τις εξωτερικές εκδηλώσεις του Εθνικοσοσιαλισμού , αν δεν προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τα ουσιαστικά θεμέλια του Εθνικοσοσιαλισμού.Αυτός που νομίζει ότι θα μπορέσει να προσεγγίσει τον Εθνικοσοσιαλισμό , παραμένοντας περαστικός , ποτέ δεν θα κατορθώσει να καταλάβει τι συμβαίνει σήμερα στη Γερμανία. Όποιος διασχίζει τη λίμνη σε μια βάρκα , βλέπει μονάχα τα κύματα που προκαλεί η βάρκα. Μόνο αυτός που σταματά να κωπηλατεί , που σταματά τη βάρκα , μπορεί να δει , κάτω από την επιφάνεια του νερού , αυτό που βρίσκεται στα βάθη. [...]
Τα SA είναι ο μαχητικός φορέας της θέλησης και των ιδεών της Γερμανικής Επανάστασης.Το νόημα και τα καθήκοντα των SA γίνονται κατανοητά μόνο με βάση την ουσία και τους στόχους της Εθνικοσοσιαλιστικής Επανάστασης. Αντιλαμβανόμαστε την επανάσταση με την ευρύτερη και βαθύτερη έννοιά της. Επανάσταση δεν είναι μια αλληλουχία βίαιων γεγονότων. Επανάσταση είναι η καθολική ρήξη μιας εποχής και ενός λαού με όσα προηγήθηκαν , είναι ο μετασχηματισμός της λαϊκής σκέψης - είναι η εμφάνιση μιας νέας κοσμοθεωρίας. Αυτές οι επαναστάσεις , οι κοσμοθεωρητικές επαναστάσεις, έχουν πάντα δίκιο.
Διότι , δια του ηθικού δικαιώματος και του δυναμισμού μιας νέας βούλησης , υπερνικούν μια παλιά , κουρασμένη και σαπισμένη αρχή. Τα όποια κεκτημένα του παρελθόντος δεν θεμελιώνουν κανένα δικαίωμα και , οπωσδήποτε , κανένα προνόμιο , εάν δεν έχουν τη δύναμη από μόνα τους να κατοχυρώσουν τη θέση τους.Επομένως , μια κοσμοθεωρία χάνει την καθολική της ισχύ , εάν δεν έχει την εσωτερική ζωτική δύναμη , που θα της επιτρέψει να κρατήσει μαγνητισμένους τους πιστούς της , αποτρέποντας έτσι την εμφάνιση μιας νέας βούλησης και μιας νέας νοοτροπίας. Αυτό δεν συνεπάγεται ότι οι αρχές μιας ηττημένης ή έστω υποχωρούσας κοσμοθεωρίας είναι λαθεμένες. Σαφώς και ήταν σωστές , τον καιρό που θριάμβευαν. Μάλιστα , μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν δίπλα και κάτω από τις εκδηλώσεις μιας νέας εποχής και του κόσμου των ιδεών της.
Χάνουν όμως το προνόμιο της επιβολής του στίγματός τους στη νέα εποχή.Η ζωή της ανθρωπότητας μοιάζει με τη ζωή ενός ατόμου. Όπως το άτομο γεννιέται , μεγαλώνει , φτάνει στο ζενίθ των δυνατοτήτων του και στη συνέχεια ξεπερνιέται από τα παιδιά και τα εγγόνια του , οπότε και χάνει το δικαίωμα του ηγείσθαι , έτσι και η ανάπτυξη της ανθρωπότητας δεν παραμένει στατική ούτε υλικά ούτε διανοητικά , αλλ' αντίθετα γεννά συνεχώς νέα υλικά επιτεύγματα και νέες διανοητικές συλλήψεις. Όταν αυτά τα τελευταία αλλάζουν θεμελιωδώς την αντίληψη περί ζωής και καθήκοντος , τότε τα αποκαλούμε επανάσταση.
Στις μεγάλες παγκόσμιες επαναστάσεις συμπεριλαμβάνουμε τη γέννηση του Χριστιανισμού , τη Μεγάλη Μετανάστευση των Λαών , την εφεύρεση της τυπογραφίας και της πυρίτιδας , την ανακάλυψη της Αμερικής , τη Διαμαρτύρηση και τη Γαλλική Επανάσταση του 1789 , η οποία κυβέρνησε τον κόσμο επί 150 χρόνια μέσω των παιδιών της : του Φιλελευθερισμού , του καπιταλισμού , του μαρξισμού και της δημοκρατίας. Στα παραπάνω συμπεριλαμβάνονται μεγάλα διανοητικά κατορθώματα κι εκρήξεις της βούλησης , η πρωτόγονη δράση της Φύσης , αλλά κι επαναστάσεις, όπως τις αντιλαμβάνεται ο κοινός νους : οδοφράγματα , κομμένα κεφάλια και ποταμοί αίματος.
Θα με ρωτήσετε : Από πού κι ως πού είναι επανάσταση η ανακάλυψη της Αμερικής ; Και σας απαντώ : Τα γεγονότα από μόνα τους , όσο σημαντικά κι αν δείχνουν σε μια δεδομένη στιγμή , παραμένουν δευτερεύοντα , όταν πρόκειται για μια αληθινή , γνήσια επανάσταση. Το αποφασιστικό στοιχείο είναι η επακόλουθη αλλαγή στη νοοτροπία της ανθρωπότητας. Και σήμερα , βρισκόμαστε σε μια ανάλογη αποφασιστική φάση της παγκόσμιας Ιστορίας.
Κατά τη γνώμη μου, η σημερινή επαναστατική διαδικασία πρωτοξεκίνησε την 1η Αυγούστου 1914. Διότι , άλλη ήταν η ανθρωπότητα , όταν εισήλθε στον Παγκόσμιο Πόλεμο κι εντελώς άλλη αυτή που εξήλθε από το παγκόσμιο δυναμικό πεδίο του μεγάλου θανάτου , τέσσερα και πέντε και έξι χρόνια αργότερα. Στον πόλεμο μπήκε ο άνθρωπος του φιλελεύθερου αστικού πολιτισμού και της καπιταλιστικής οικονομικής ευημερίας. Κι από αυτή την υψικάμινο της ανθρωπότητας , βγήκε ο άνθρωπος που, κάτω από Το κυκλώπειο σφυροκόπημα της μάχης , έμαθε να περιφρονεί οτιδήποτε δεν αντέχει σ' αυτή την ανελέητη δοκιμασία του χαρακτήρα.
Από το ημερολόγιο του Γιόζεφ Γκαίμπελς :
Απρίλιος 1933
Μάρτιος 1945
''Αυτά που ήθελε ο Ραιμ ήταν σωστά…Στις 30 Ιουνίου , θα έπρεπε να είχαν εκτελεστεί καμιά εκατοστή στρατηγοί και όχι καμιά εκατοστή αξιωματούχοι των SA. Εκείνα τα γεγονότα ήταν τραγικά και σήμερα βλέπουμε τις συνέπειες.''
Οι φιλοσιωνιστές του Terminal 119 αμφισβητούν την ελληνικότητα της Θεσσαλονίκης !
Θέλουν μάλιστα όλα τα κτίρια του ΑΠΘ να περιέλθουν σε εβραϊκή κυριότητα !
του Φιλισταίου
Ο φιλοσιωνιστικός οχετός των Terminal 119 δεν έχει τέλος. Μετά την επί χρόνια απροκάλυπτη υποστήριξη τους στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ και την ηθική κάλυψη που παρέχουν στα σιωνιστικά εγκλήματα με το πρόσχημα της καταπολέμησης του αντισημιτισμού, μετά την επίσης συνεχή και επίμονη προσπάθεια εξωραϊσμού του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τώρα έρχονται να αμφισβητήσουν και την ελληνικότητα της Θεσσαλονίκης. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Τριήμερο ενάντια στον αντισημιτισμό» , που πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 2 , 4 και 6 Ιουνίου , έλαβε χώρα εισήγηση με τίτλο: «Ο αντισημιτισμός ως σημασία για τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους», η οποία και δημοσιεύθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα τους :
http://www.terminal119.gr/show.php?id=464
Στο εν λόγω λιβελλογράφημα εξυβρίζουν τους Έλληνες ως «μπάσταρδους», «μισαλλόδοξους», «αντισημίτες» και «πλιατσικολόγους», ενώ ιδιαίτερη μνεία κάνουν για τον δάσκαλο του Γένους και φονευθέντα από τους Εβραίους Αγ. Κοσμά τον Αιτωλό, τον οποίον και χαρακτηρίζουν «εθνικιστή αγκιτάτορα, μανιώδη αντισημίτη και γενικότερα ένα κάθαρμα».
Υποστηρίζουν επίσης ότι ουσιαστικά η Θεσσαλονίκη υπήρξε μία κατά βάση εβραϊκή πόλη, όπου συμβίωναν πολλές εθνότητες, και η οποία σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε ελληνική. Ο ελληνικός στρατός που εισήλθε (ή μάλλον εισέβαλε) το 1912 στην πόλη, δεν την απελευθέρωσε από τον οθωμανικό ζυγό, αλλά την «προσάρτησε» στο ελληνικό κράτος. Στη συνέχεια οι Έλληνες «εξελλήνισαν βιαίως» την πόλη (την «ελληνοποίησαν» κατά την Ρένα Μόλχο), αλλοιώνοντας έτσι τον εβραϊκό – πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της.
Με λίγα λόγια δηλαδή η Θεσσαλονίκη (ή «Σαλονίκη») δεν ανήκε και δεν ανήκει ιστορικά και εθνολογικά στους Έλληνες αλλά στους Εβραίους! Στη θέση αυτή συνηγορεί και το γεγονός της ύπαρξης πολύ υψηλού ποσοστού Εβραίων επί του συνόλου των κατοίκων της πόλης κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (υποστηρίζεται από ορισμένους ότι ξεπερνούσαν κάποτε το 50% του πληθυσμού), της επονομαζόμενης από προδρόμους του σιωνισμού ως «Μητέρα του Ισραήλ» (Madre d’ Israel). Δεν μας λένε όμως όλη την αλήθεια..
Κατ’ αρχάς, γνωρίζουν την ετυμολογία της ονομασίας «Θεσσαλονίκη» ; Γνωρίζουν ότι πρόκειται για το όνομα της αδελφής του Μ. Αλεξάνδρου, που της εδόθη μετά τη νίκη των Μακεδόνων του Φιλίππου επί των Θεσσαλών (Θεσσαλών + νίκη) ; Γνωρίζουν ναι ή όχι ότι καθ’ όλη τη βυζαντινή περίοδο υπήρξε η συμβασιλεύουσα, η δεύτερη σημαντικότερη πόλη μετά την Κωνσταντινούπολη, με ισχυρή παράδοση πολιτικών και φιλοσοφικών κινημάτων όπως αυτού των Ζηλωτών ;
Γιατί τόση επιλεκτική εμμονή στην μετά του 1492 μ.Χ. περίοδο; Γιατί δεν μας λένε ποια ήταν ο εθνολογική σύσταση και ποιος ο πολιτισμικός χαρακτήρας της πόλης πριν από τον μεγάλο εβραϊκό εποικισμό του 15ου / 16ο αιώνα ;
Πως βρέθηκαν οι Σεφαραδίτες Εβραίοι έποικοι στη Θεσσαλονίκη ; Για ποιο λόγο ήταν ανεπιθύμητοι στην Ισπανία και σε διάφορες άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης ; Γιατί τους έδιωξαν ; Γιατί οι Οθωμανοί τους δέχτηκαν ευμενώς , παρέχοντάς τους προστασία και άσυλο ;
Τι απέγιναν οι αρχικά πλειοψηφούντες αυτόχθονες Έλληνες κάτοικοι της Θεσσαλονίκης ; Πως βρήκαν πεδίο ελεύθερο οι Εβραίοι έποικοι από τη Δύση και εγκαταστάθηκαν ανενόχλητοι σε πρώην ελληνικές συνοικίες ; Μήπως είχε γίνει προηγουμένως κάποιου είδους εθνοκάθαρση από τους Τούρκους , ώστε να αλλοιωθεί ο ελληνικός δημογραφικός χαρακτήρας της Θεσσαλονίκης ;
Και μια τελευταία ερώτηση , τι εννοούν όταν λένε εν κατακλείδι ότι :
«…θα έπρεπε, πιστεύουμε, να επιστραφούν όλα τα κτίρια, όλα τα λεηλατημένα και φυσικά το ΑΠΘ» ;
Θα πρέπει δηλαδή, αν καταλάβαμε καλά, να κλείσουν όλες οι πανεπιστημιακές σχολές του ΑΠΘ και τα κτίρια, στα οποία στεγάζονται, να περιέλθουν σε εβραϊκά χέρια ; Το γεγονός της ύπαρξης κάποτε εβραϊκού νεκροταφείου σε χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το ΑΠΘ , δίνει το δικαίωμα σε ορισμένους να απαλλοτριώσουν τη δημόσια - λαϊκή περιουσία ;
Μια τυχόν διευκρίνιση από την πλευρά τους θα παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ...
Απάντηση στους διαδικτυακούς clown ... της «antifa area» και της «omnia sunt communia».
του Πτολεμαίου.
Το να κάτσουμε να ασχοληθούμε με την διαδικτυακή λάσπη και προβοκάτσια είναι κάτι που το αποφεύγουμε. Προτιμούμε ότι έχουμε να πούμε να το λέμε πρόσωπο με πρόσωπο με όλους όσους μας λασπολογούν. Υπάρχουν όμως και κάποιες στιγμές που αξίζει να σπαταλήσουμε μέρος του χρόνου μας για να απαντήσουμε σε κάφρους του διαδικτύου ανεξαρτήτως προέλευσης ή «ιδεολογίας».
Στο παρελθόν στο γνωστό Indymedia γράφτηκαν δεκάδες σχόλια εναντίον της συντακτικής μας ομάδας με απίστευτα ψεύδη και συκοφαντίες. Ανάμεσα σε αυτά υπήρξαν και σχόλια από δήθεν «αναρχικούς» που στην πραγματικότητα δεν ήταν άλλοι από τα γνωστά ακροδεξιά μπουμπούκια - οι γνωστοί υμνητές της χούντας και της «ελληνικής» αστυνομίας - οι οποίοι από της πλευρά τους τα έγραφαν όλα αυτά για δικούς τους λόγους.
Ας δούμε όμως ποιοι είναι οι νέοι διαδικυτυακοί επικριτές μας , στους οποίους και χρωστάμε μια απάντηση εδώ και καιρό.
Πριν λίγο καιρό λοιπόν κάποιο μπλογκ ονόματι antifa area δημοσίευσε το εξής :
http://antifa-area.blogspot.com/2009/03/omnia-sunt-communia-httpomniasuntcommun.html
το παραπάνω κείμενο αναδημοσιεύτηκε και στο μπλογκ omnia sunt communia.
Η απάντηση στους όψιμους αντιφασίστες της antifa ! δεν χρειάζεται να είναι από την πλευρά μας ύβρεις και συνθήματα που στην τελική δεν αποτελούν ουσιαστική απάντηση αλλά μια ξεκάθαρη και σύντομη απάντηση.
Καλούμε όλους όσους πιστεύουν στον Επαναστατικό Εθνικισμό και Σοσιαλισμό να αντιμετωπίσουν την antifa ! με ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ επιχειρήματα και ΚΙΝΗΣΕΙΣ μέσα στις σχολές , στα σχολεία , στους χώρους εργασίας , στα στέκια της νεολαίας.
Ένα αναλυτικό κείμενο για τον ρόλο της antifa είναι το παρακάτω , το οποίο μπορείτε να φωτοτυπήσετε και να μοιράσετε σε νεολαίους , να το διαδώσετε μέσω mail και γενικά να το προωθήσετε όπου εσείς νομίζετε.
Σχετικός σύνδεσμος :
http://mavroskrinos.blogspot.com/2007/09/blog-post_462.html
Ας πάρουμε όμως αποσπάσματα του γελοίου αυτού κειμένου που αναρτήθηκε στα τέλη Μαρτίου του 2009 και ας απαντήσουμε όπως εμείς νομίζουμε σε κάποια από αυτά.
Γράφουν ενδεικτικά οι κύριοι «αντιφασίστες» ( τα αποσπάσματα με πλάγια γραφή είναι του μπλογκ antifa area ) :
... Ενα απλο σχολιο των συντροφων της διαδικυτακης κολεκτιβας omnia sunt communia(http://omniasuntcommunianetcollective.blogspot.com/)
προκαλεσε την οργη καποιων ασπονδυλων που εχουν μπερδεψει τις βουρτσες με τα ...σωβρακα!
απάντηση :
Αυτους που εχουν μπερδεψει τον εθνικοσοσιαλισμο και τον μπολιαζουν με μια σειρα ιδεες που ο φυρερ θα τους τραβαγε το αυτι.
απάντηση :
Σημαίνει υπεράσπιση της Αλήθειας και της Τιμής.
Αυτοι που εχουν μπερδεψει τον στρασσερ και τον εζρα παουντ με τον Καζαντζακη και τον Τσε. To εμπολα και τον δραγουμη με τον Καρυωτακη μετον Παλαμα και τον Καραγατση Τον αντιεβραισμο με τον ισλαμικο φονταμενταλισμο.
Ο Τσε υπήρξε πραγματικός Νοτιοαμερικάνος Πατριώτης και Αντικαπιταλιστής αντάρτης καθώς και φίλος του Φασίστα Περόν. Μας εμπνέει με την ζωή του και αποτελεί σύμβολο αντίστασης. Οι Στράσσερ και Πάουντ αποτελούν μέρος της πολιτικής μας κληρονομιάς για τους οποίους δεν γνωρίζετε το ελάχιστο. Ο Καζαντζάκης υπήρξε πραγματικός Έλληνας και ουδέποτε ραγιάς και υποτελής όπως τα φιλαράκια σας του Ιού και του Δικτύου.
Διαβάστε κάποιο από τα βιβλία των υπολοίπων και μετά γράψτε αρλούμπες.
Την αντισιωνιστική αντίσταση την ονομαζετε "φονταμεταλισμό" ... αυτό φτάνει για να καταλάβουμε που το πάτε ...
Κύριοι αντιφάδες δεν είναι ΕΜΠΟΛΑ αλλά Έβολα !
Ένας από τους μεγαλύτερους μύστες του ηρωικού τρόπου σκέψης που το ήθος του και η σκέψη του επηρέασε - εκτός από τους Συντρόφους μας - ακόμα και την ένοπλη άκρα αριστερά της δεκαετίας του ’70 !
Αλλά μάλλον έχετε προσβληθεί από τον γνωστό ιό της Αφρικής για αυτό γράφετε τέτοιες βλακείες !
Άλλο ... έμπολα :
http://en.wikipedia.org/wiki/Ebola_virus
και άλλο ... Ιούλιος Έβολα :
http://www.juliusevola.com/
Βγάλτε από τα μάτια σας τις αντιφασιστικές τσίμπλες !
Δηλωνουν εθνικοσοσιαλιστες-ανησυχουν για το μελλον της (ΠΑΠ)αρειας φυλης και των λευκων παιδιων,αλλα δηλωνουν αρωγοι στον αγωνα της Κωνσταντινας Κουνεβα να μεινει στην ζωη υστερα απο την βιτριολικη επιθεση παρακρατικων καθαρματων.
απάντηση :
Φυσικά και νιώθουμε Εθνικοσοσιαλιστές , φυσικά ανησυχούμε για τα λευκά παιδιά και φυσικά και είμαστε αλληλέγγυοι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Δεν έχουμε κανέναν λόγο για το αντίθετο.
Θαυμαζουν τον Τσαβεζ , τους μαχητες του IRA,τον καναρη και τον ...κωλο-κοτρωνη. Δημοσιευουν ποιηματα (ετσι λενε τωρα τις παραληρηματικες και στην σειρα και στο νοημα εκμυστηρευσεις) του αλλοτε αρχιναζιστη-βομβιστη καλεντζη Δηλωνουν ελληνες εθνικοσοσιαλιστες και αντι-αντιφα και εχουν δανειστει ενα σωρο συμβολα και ιδεες απο τον Α.Α χωρο
απάντηση :
Φυσικά και θαυμάζουμε την σοσιαλιστική πολιτική και αντικαπιταλιστική πρακτική και του Τσάβες και του Μοράλες - πραγματικοί πατριώτες και αντικαπιταλιστές και όχι ρουφιάνοι της νέας τάξης όπως τα αφεντικά σας - φυσικά και τιμούμε τον IRA ο οποίος είχε και Εθνικοσοσιαλιστική "πτέρυγα" στο ένοπλο τμήμα του αλλά και άμεσες σχέσεις με Ε/Σ συντρόφους μας ( που να τα ξέρετε όλα αυτά έχετε να ασχοληθείτε με τα δικαιώματα των ροζ parade ... ) φυσικά και ο Κανάρης και ο Κολοκοτρώνης αποτελούν παραδείγματα ανθρώπων που πολέμησαν για αυτόν τον τόπο - που εσείς μισείτε - σε αντίξοες συνθήκες , αλλά νίκησαν διότι ήταν μαχητές και λιοντάρια.
Τον Αριστοτέλη Καλέντζη καλό θα είναι να μην τον πιάνετε στο στόμα σας.
Είστε τόσο μικροί και ασήμαντοι για να πείτε το οτιδήποτε για τον πιο αξιόλογο – κατά την γνώμη μου - σύγχρονο Έλληνα Εθνικοσοσιαλιστή.
Όταν αυτός πολεμούσε την αστική δημοκρατία , όταν αυτός δεν φοβήθηκε το σύστημα αλλά το έφτυνε κάθε μέρα ακόμα και μέσα από τα μπουντρούμια του μασόνου Καραμανλή εσείς απλά δεν υπήρχατε ...
Ρωτήστε παλαιότερους πραγματικούς Αναρχικούς σας για να μάθετε τι εστί Α. Καλέντζης ... και μετά απλά σιωπήστε ...
Κανένα σύμβολο και καμιά πρακτική δεν έχει αντιγραφεί ... είναι καιρός να ξυπνήσετε ...
Ειναι μεταξυ αλλων: αντικαπιταλιστες,εναντια στα ναρκωτικα , δηλωνουν acab και θελουν να κλεισει το ιντυμηντια
Ο Εθνικοσοσιαλισμός πάντα υπήρξε φανατικός αντίπαλος του Καπιταλισμού. Ενώ εσεις ως αντιφάδες θα μείνετε στην ιστορία ως το μακρύ χέρι του καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού.
Ναρκωτικά ;
Για την σύγχρονη αστυνομία του σημερινού άθλιου σαπισμένου ανθελληνικού κράτους , των μπάτσων - διακινητών - σωματέμπορων - και φυσικά προστατών του καπιταλιστικού κομματικού μηχανισμού το acab είναι το λιγότερο που έχουμε να πούμε ΕΜΕΙΣ ως Εθνικιστές και Σοσιαλιστές.
Πρόσφατα άτομο δικό σας ζήτησε σε τηλεοπτικό κανάλι αύξηση της αστυνόμευσης και της καταστολής.
Εμείς ονειρευόμαστε την στιγμή που θα κλείσει το Indymedia όχι φυσικά από τους μπάτσους - άλλωστε αυτοί δήλωσαν ότι το στηρίζουν το Indymedia - αλλά απο όλους ΕΜΑΣ και όλους αυτούς που έχουν καταλάβει τον ρόλο του.
Μπορεί να μας προλάβουν άλλοι που και αυτοί έχουν καταλάβει τον στημένο ρόλο του ...
Αυτά τα ολίγα και αν χρειαστεί θα επανέλθω ...
Ως τότε ενάντια στην antifa ! σήμερα , αύριο και πάντα !
Εμείς ... και η Ισλαμική Επανάσταση.
Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στο εικοστό τεύχος του Εθνικιστικού περιοδικού «Αντίδοτο» - που εξέφραζε την Ελληνική Εθνικιστική Αριστερά - το 1989.
Τονίζουμε ότι γράφτηκε λίγο μετά την λήξη του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ιράκ , ελάχιστο διάστημα πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ καθώς και πριν την αλλαγή πολιτικής του Ιρακινού καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν :
Πριν από δεκαπέντε χρόνια όλες οι εθνικιστικές οργανώσεις στην Ευρώπη περίμεναν - και πήραν - βοήθεια από την Σαουδική Αραβία. Αρκετά εκατομμύρια δόθηκαν στους Ευρωπαίους Εθνικιστές, που θεωρητικά θα τα χρησιμοποιούσαν για αντισιωνιστική προπαγάνδα, στην πράξη όμως χρησιμοποιήθηκαν για άλλες εκδηλώσεις.
Δυστυχώς με τον θάνατο του Φεϊζάλ άλλαξαν τα πράγματα μια που η Σ. Αραβία έγινε προτεκτοράτο των Η.Π.Α., και οι επαναστάτες τότε στράφηκαν στην Λιβύη ή στο Ιράν.
Μπορούμε να δούμε σαν παράδειγμα γι' αυτές τις «ειδικές σχέσεις» την Ιρανική βοήθεια προς τις Εκδόσεις Avalon και το βιβλιοπωλείο Ogmios στο Παρίσι. Εθνικιστές δημοσιογράφοι ή άλλοι όπως ο Alain de Benoist προσκλήθηκαν στο Ιράν. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι πολλοί συναγωνιστές σ' ολόκληρο τον κόσμο έχουν«ειδικές σχέσεις» με τους Πέρσες επαναστάτες. Ακόμα Γερμανοί συναγωνιστές με οργάνωση που υποστηρίζει το Ιράν, πολεμούν στον Λίβανο εναντίον των Χριστιανών Λιβανέζων Φαλαγγιτών που δουλεύουν υπέρ των Ισραηλιτών.
Εθνικοεπαναστατικό περιοδικό της δεκαετίας του ’80 με αφιέρωμα στην Ιρανική Επανάσταση.
Γνωστοί μας στην Ισπανία δημιούργησαν τον Ανδαλουσιανό Σύνδεσμο των Φίλων της Τζαμαχιρίγια, που μπορούμε να δούμε μεγάλη συμπάθεια προς τηνΛιβύη. Εγώ προσωπικά δεν έχω καμιά αμφιβολία, ούτε διστάζω να εκδηλώνω την συμπάθειά μου για αρκετές ενέργειες του Ιράν και της Λιβύης, στον αγώνα τους ενάντια στον Ιμπεριαλισμό από όποια πλευρά και να προέρχεται.
Φυσικά υπάρχουν και εθνικιστές που αντιπαθούν ή δεν υποστηρίζουν ούτε την Λιβύη , ούτε το Ιράν για δύο βασικούς λόγους:
α) δεν είναι άριοι
β) γιατί υποστηρίζουν την «τρομοκρατία». Πρέπει να πω ορισμένα πράγματα σ' αυτούς τους εθνικιστές οποιασδήποτε ηλικίας και αν είναι, σε σχέση με την πολιτική , μια που ορισμένους τους λείπει η πείρα , και άλλοι πετούν στα σύννεφα.
Πάνω απ' όλα στην πολιτική ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου μόνο απ' αυτό πρέπει να υποστηρίξουμε τον αντισιωνιστικό αγώνα των λαών της Περσίας ή της Λιβύης, μέχρι να μας αποδείξουν το αντίθετο.

- Η Σαουδική Αραβία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ.
Ο Αντισιωνισμός της είναι υποκριτικός.
- Η Αίγυπτος και το Κουβέιτ στηρίζονται στον αντικομμουνισμό τους.
Ο συντηρητισμός υπερισχύει.
- Στη Συρία αλλάζούν τα πράγματα.
Είναι αντισιωνιστική γιατί της το επιτρέπει η Σ. Ένωση.
- Το Πακιστάν πάντα θα γλυκοκοιτάζει την Ινδία και τον πεινασμένο λαό της.
Έτσι από τα Ισλαμικά κράτη μόνο το Ιράν και η Λιβύη αντιπροσωπεύουν καθεστώτα σοσιαλιστικά , ριζοσπαστικά που αγωνίζονται εναντίον του Ιμπεριαλισμού χωρίς να ανήκουν σε κάποιο σύμφωνο.
Το Ιράκ είναι όπως μια ακριβή – βιτσιόζα πόρνη , θα γίνει ρωσικό ή αμερικάνικο εξαρτάται από το ποιος θα πληρώσει περισσότερο. Έχει μια αντισιωνιστική βάση ( όλοι θυμόμαστε την καταστροφή του ατομικού αντιδραστήρα από την ισραηλινή αεροπορία ) που όμως επηρεάζεται από το σύστημα.
Το Ιράκ ξεκίνησε τον πόλεμο εναντίον του Ιράν , ας μην το ξεχνάμε. Είναι ντροπή να βλέπουμε σήμερα την Δυτ. Ευρώπη να αρνείται να δεχτεί τον μοναδικό όρο του Ιράν για ειρήνη. Για άλλη μια φορά η ιστορία γράφεται με ψέματα. Κανείς δεν θυμάται ότι το Ιράκ βομβάρδισε περισσότερα πετρελαιοφόρα της δύσης από το Ιράν και η αεροπορία του κατέστρεφε αντιτορπιλικό του πολεμικού αμερικανικού ναυτικού , χωρίς φυσικά να ενοχληθεί από τις ΗΠΑ.

Οι δύο βασικοί λόγοι που οι εθνικιστές δεν εμπιστεύονται το Ιράν είναι λίγο πιστευτοί.
Το Ιράν δεν είναι ένα «άριο» κράτος (μολονότι από εκεί ήλθαν οι άριοι) , αλλά και οι ΗΠΑ που είναι άριοι είναι σύμμαχοι του σιωνισμού. Πρέπει να αγωνισθούμε, σκεπτόμένοι την πραγματικότητα όχι το τι θα έπρεπε να ήταν. Η τρομοκρατία των Ιρανών είναι ένα παιχνίδι για παιδιά σε αντιπαράθεση με την τρομοκρατία του συστήματος.
Αφγανιστάν, Κούβα, Νικαράγουα ή τα νοτιαμερικάνικα πραξικοπήματα είναι παραδείγματα το τί είναι τρομοκρατία και αυτό χωρίς να μιλήσω για την τρομοκρατία των CIΑ – ΚGΒ που σ' αυτήν πάνω δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ιδέα.
Απ' την πλευρά του lράν δεν υπάρχει υποστήριξη της μεταναστεύσεως στην Ευρώπη ούτε φυσικά αυτό είναι υπεύθυνο.
Τα καπιταλιστικά – συντηρητικά κράτη όπως Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Τουρκία είναι υπεύθυνα για την μετανάστευση των λαών τους στην Ευρώπη. Το εμπόριο ανθρώπων γίνεται από τους υποστηρικτές του συντηρητισμού.
Θα κλείσω το κείμενό μου με ένα κομμάτι από την έκθεση του Χοτζατολεσλάμ, κ. Σεγιέντ Αλή Χαμενέί Προέδρου της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, στην 42η Σύνοδο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ.
«Αυτή η επανάσταση ήταν σωστή από την αρχή της. Είναι η Επανάσταση του λαού και μάλιστα 100% στη συνέπεια της. Καμιά από τις γνωστές φόρμες που έχουν γίνει εργαλεία σε συγκεκριμένες άλλες επαναστάσεις δεν δραστηριοποιήθηκαν ή ακόμα δεν υπήρξαν παρούσες στη δική μας Επανάσταση. Δεν είχαμε οπλισμένους αντάρτες, ούτε δραστηριοποιημένο στρατιωτικοπολιτικό κόμμα, ούτε ομάδες επανάστασης, ελεύθερους αξιωματικούς και τα όμοια. Στην Επανάστασή μας υπήρξε μόνο ο λαός και μάλιστα ο άοπλος λαός που γέμισε την Τεχεράνη και της άλλες πόλεις του Ιράν με την παρουσία του. Αυτός ο λαός γέμισε με πλήθος τους δρόμους και γέμισε τον αέρα στις πόλεις με την επαναστατική του παρουσία και τα επαναστατικά συνθήματα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε δεν έμεινε χώρος ν’ αναπνεύσει η κυβερνώσα κλίκα και η , κυβέρνηση της, η οποία υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τα κάστρα της και τα κέντρα της εξουσίας και ένας , ένας ή σε ομάδες οι άνθρωποι της εξουσίας αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα σύντομα. Ο Σάχης, οι πρωθυπουργοί οι στρατηγοί του στρατού, οι και άλλοι σημαντικοί εγκληματίες εγκατέλειψαν τη χώρα για να αποφύγουν την οργή του λαού».

Φάκελος Εκτρώσεις.
του Νέστορος Π.
Το θέμα των εκτρώσεων αποτελεί ένα θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Όλοι σιωπούν επιδεικτικά και φυσικά η σιωπή είναι συνενοχή όσο αυτό και αν δεν αρέσει σε κάποιους. Κανείς εκτός από μεμονωμένα άτομα της εκκλησίας ( η ηγεσία της ασχολήθηκε στο παρελθόν με χρηματιστήρια και οικόπεδα , και σήμερα με άλλες δήθεν «χριστιανικές» δραστηριότητες ) και κάποιες οργανώσεις κοινωνικής φροντίδας δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα.
Ο κύριος υπεύθυνος για την γενοκτονία που λέγεται εκτρώσεις δεν είναι άλλος από το επίσημο ανθελληνικό κράτος. Υπάρχουν χίλιοι λόγοι για να είμαστε εχθροί της αστικής δημοκρατίας και φανατικά ενάντια στο ΣΗΜΕΡΙΝΟ ανθελληνικό κράτος και να ζητούμε την θανατική του καταδίκη. Το κράτος είτε μέσω της αδιαφορίας είτε μέσω των κομματικών μηχανισμών σκοτώνει το έθνος μας , σκοτώνει το μέλλον μας με κακοτεχνίες στους δρόμους , με την ελεύθερη διακίνηση πρέζας σε πλατείες και σχολεία ( όπου οι μπάτσοι σφυρίζουν αδιάφορα ) , με τους δήθεν «αυτοτραυματισμούς» στον «ελληνικό» στρατό ( έτσι ονομάζουν πολλές φορές με λιτές ανακοινώσεις του Γ.Ε.Σ την μοιραία κατάληξη τραυματιών από έλλειψη ιατρικής φροντίδας κ.α. ) ,
Στην σχολική εκπαίδευση δεν γίνεται κάποια σημαντική ενημέρωση και ουσιαστική ενέργεια ώστε να ενημερωθεί η νεολαία μας για τις μεθόδους αντισύλληψης. Έτσι οι εκτρώσεις αποτελούν για τις νέες κοπέλες την κύρια μέθοδο αντισύλληψης με αποτέλεσμα να βρίσκουν τον θάνατο χιλιάδες παιδάκια κάθε χρόνο !
Σύντροφε και Συντρόφισσα κάθε ώρα που περνάει πολλές χιλιάδες λευκά παιδιά και ανάμεσα τους δεκάδες Ελληνόπουλα πεθαίνουν άδικα !
Θα μείνεις άπραγος απέναντι στην γενοκτονία που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας ;
Εμείς Όχι !
Επιλέγουμε την πολιτική παρέμβαση – ενημέρωση με διανομή ενημερωτικού υλικού στις Ελληνίδες και στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους εκείνους που δεν ανέχονται να σκοτώνει η αδιαφορία της «πολιτείας» τα αγέννητα παιδιά !
Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι που αδιαφορούν επιδεικτικά για την σύγχρονη γενοκτονία. Από την μια μεριά η σύγχρονη «αριστερά» από τους «παραδοσιακούς» μαρξιστές μέχρι τους περισσότερους αναρχικούς κομμουνιστές υποστηρίζει με φανατισμό τις εκτρώσεις και δικαιολογεί τους χιλιάδες φόνους στις κλινικές ενώ παράλληλα δεν κάνει καμιά αναφορά στην έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία , ούτε στηρίζει τις ανύπαντρες μητέρες , ούτε δίνει σημασία στις επιπτώσεις μετά την έκτρωση.Ενώ την ίδια στιγμή στα έντυπα τους δηλώνουν υπέρ της «προσωπικής ελευθερίας και αξιοπρέπειας» στο θέμα αυτό δεν έχουν να προβάλλουν καμιά πρόταση.
Είμαστε η χώρα με ρεκόρ εκτρώσεων στην Ευρώπη και όμως όλοι αυτοί οι δούλοι των κομμάτων ( δεξιοί , αριστεροί , ακροαριστεροί , ακροδεξιοί και κεντρώοι ) , των «πολιτικών σχεδιασμών» και των «αυτοοργανωμένων χώρων» νοιάζονται περισσότερο για το σκυλάκι του Κωστέτσου που κάνει εμετό ... παρά για τις κοπέλες που καταφεύγουν στις εκτρώσεις είτε λόγω της κρατικής αδιαφορίας , είτε από την μηδενική στήριξη εκ μέρους του οικογενειακού περιβάλλοντος ... Για αυτές τις ψυχές δεν θα υπάρξει ποτέ καμιά διαμαρτυρία , καμιά φωνή εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ...
Μια διευκρίνιση προς τους αριστεριστές και αναρχικούς που διαβάζουν το blog του «Μαύρου Κρίνου».
Τους θυμίζουμε τι έλεγε η αναρχικών πεποιθήσεων Emma Goldman :
” Η Emma Goldman θεωρούσε τις εκτρώσεις αποτέλεσμα δυστυχίας:
Η συνήθεια των εκτρώσεων έχει φτάσει σε τόσο τρομακτικές διαστάσεις στην Αμερική, ώστε να είναι απίστευτο... τόσο μεγάλη είναι η δυστυχία στην εργατική τάξη, ώστε σε κάθε 100 εγκυμοσύνες διαπράττονται 70 εκτρώσεις. (Mother Earth, 1911) ”
Από την άλλη οι σούπερ ντούπερ «πατριώτες» της εθνικοφροσύνης αφού ασχοληθούν με «μαγικά περιστέρια» στον Βόσπορο , συμπόσια , συνεντεύξεις , ντιμπέιτ , ψήφους , ελοχίμ , νεφελίμ και λοιπές «ενδιαφέρουσες» θεωρίες και αφού κουραστούν από τις βαρύγδουπες πολιτικές αναλύσεις για τους ψήφους θα «ξεχάσουν» να ασχοληθούν με το θέμα αυτό διότι πολύ απλά δεν πουλάει , και ότι δεν πουλάει για αυτούς δεν αξίζει ...
(διανομή φυλλαδίων)
Υπάρχουν και οι αστοί και οι φιλελεύθεροι - και αυτοί τολμούν να δηλώνουν πατριώτες αναλόγως τους καιρούς φυσικά - που μαζί τους δεν αξίζει να ασχοληθούμε καθόλου αφού το μόνο που πρέπει να μας νοιάζει είναι πότε θα τους στήσουμε στον τοίχο για να ξεμπερδεύουμε μια και καλή μαζί τους. Αυτοί είναι οι «χτίστες» της «υπέροχης» σημερινής καπιταλιστικής κοινωνίας που πάνω από όλα έχει το κέρδος ακόμα και από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτοί χρηματοδοτούν τα πλωτά νοσοκομεία όπου γυρνούν από λιμάνι σε λιμάνι της Ευρώπης ώστε να βοηθήσουν να λυθεί το πρόβλημα ... ποιο είναι αυτό ; μα οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες χιλιάδων νέων γυναικών ...
Αγαπητοί αναγνώστες είμαστε όχι απλά στην σκοτεινή εποχή αλλά σε μια εποχή που κυριαρχούν μέσα μας , δίπλα μας , παντού οι αιμοσταγείς καπιταλιστικοί δαίμονες. Αντί να προβάλλουν κάποιοι τρόπους και μέσα να βοηθήσουμε την 16χρονη που έμεινε έγκυος την σπρώχνουν αναγκαστικά στο χειρουργικό κρεβάτι με αποτέλεσμα την έκτρωση. Κανείς δεν νοιάζεται για τις συνέπειες στην ψυχολογία αυτής της κοπέλας αλλά και στην σωματική της υγεία. Απεναντίας στηρίζουν ταξιδακια με πλοιάρια όπου εκεί μέσα υπάρχουν έτοιμες μονάδες για δεκάδες εκτρώσεις. Εύκολη και φτηνή λύση ...
Φτάσαμε στο σημείο σε νοσοκομεία της Γαλλίας και της Γερμανίας οι γιατροί να ψεύδονται ότι τα αγέννητα έμβρυα έχουν σύνδρομο Down ώστε να υποβληθούν σε καισαρική τομή και τα έμβρυα να πωληθούν σε εταιρίες για καλλυντικά και σαμπουάν !
Απέναντι σε όλους αυτούς η συντακτική μας ομάδα προβάλλει μια νέα ομάδα κοινωνικής φροντίδας τον «Θεόφιλο».
Στο παρελθόν στηρίξαμε τον «Σύλλογο προστασίας αγέννητου παιδιού» με την ευρεία διανομή φυλλαδίων του συλλόγου σε εκατοντάδες Ελληνίδες.
Σχετικός σύνδεσμος για τον σύλλογο προστασίας αγέννητου παιδιού :
http://www.unborn.gr/
Σχετικός σύνδεσμος για παλαιότερη παρέμβαση μας εδώ :
http://mavroskrinos.freeforums.org/topic-t82.html
Ο σύλλογος «Θεόφιλος» αγωνίζεται για την στήριξη γυναικών με ιατρική , κοινωνική , ψυχολογική , νομική και πρακτική βοήθεια.
Σχετικός σύνδεσμος στο διαδίκτυο :
http://www.theophilos.gr/
Πέτρου Γιαλούρου 9 , ΤΚ 11363 Αθήνα
Τηλέφωνο 210-8819397
Στηρίξτε τον «Θεόφιλο» με κάθε μέσο και δυναμώστε την φωνή του !
Αντιγράφουμε από το blog της οργάνωσης :
«Το τμήμα παρέχει όλη τη στήριξη που χρειάζονται μέλλουσες μητέρες που δεν έχουν την δυνατότητα να κρατήσουν το παιδί τους και δέχονται πιέσεις για έκτρωση από το οικογενειακό τους περιβάλλον».
Σύντροφοι και Συντρόφισσες ας μην ξεχνάμε τα εξής :
Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε έκτρωση αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους:
Διάτρηση της μήτρας
Ρήξη τραχήλου
Εμφάνιση προδρομικού πλακούντα
Μελλοντική εξωμήτρια κύηση
Ενδομητρίτιδα
Ενδοτραχηλίτιδα
Πυελική φλεγμονή
Δευτεροπαθή αμηνόρροια ή στείρωση
Ενδομήτριες συμφύσεις
Ανεπάρκεια εσωτερικού τραχηλικού στομίου
Αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα
Καθ’ έξιν αποβολές
Πρώιμους τοκετούς
44% παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές
36% διαταραχές ύπνου
30% - 50% προβλήματα στη σεξουαλική ζωή
25% Επισκέπτονται ψυχίατρο -
60% αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας,
το 28% από αυτές επιχειρεί αυτοκτονία
Προβλήματα σχετικά με παιδιά που γεννούν μελλοντικά: αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, εξασθένηση των μητρικών δεσμών, αυξημένες πιθανότητες κακοποίησης και κατάληξης τού ζευγαριού στο χωρισμό ή το διαζύγιο.
Ομάδα συντρόφων του Μαύρου Κρίνου μαζί με Εθνικιστές συντρόφους που δεν ανήκουν στην αυτόνομη κίνηση μας τους οποίους και χαιρετίζουμε ( εμείς την λέξη ενότητα την εννοούμε και πάνω από όλα έχει σημασία το πώς θα περάσουμε το μήνυμα της αντίστασης απέναντι στον καπιταλισμό και όχι το μετερίζι του καθενός ) προχώρησαν σε ευρεία διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων της οργάνωσης «Θεόφιλος» σε δεκάδες Ελληνίδες.
(Το φυλλάδιο που μοιράστηκε από Αυτόνομους συντρόφους σε συνεργασία με οργανωμένους Εθνικιστές)
Παρέμβαση στο κέντρο των πόλεων , άμεση και ουσιαστική ενημέρωση στις συμπατριώτισσες μας με στόχο την μείωση των εκτρώσεων στην πατρίδα μας.
Όλοι αυτοί που διαδίδουν διάφορα παραμύθια για τα έμβρυα απλά τους ενημερώνουμε ότι στην 18η ημέρα η καρδιά του εμβρύου αρχίζει να χτυπάει !
«αν το κοιλιακό τοίχωμα της εγκύου γυναίκας ήταν διάφανο , τι είδος νόμους θα είχαμε για την έκτρωση;»
Dr. R. Nathanson ( από την ταινία «Σιωπηλή κραυγή» )
Ενάντια στην γενοκτονία των εκτρώσεων !
Ο Χομεϊνί για την Σιωνιστική κατοχή στην Παλαιστίνη.
... Ψάχνουν από κατοικία σε κατοικία , συλλαμβάνουν τους νέους φυλακίζουν την νεολαία , σκοτώνουν την νεολαία.
Αυτά τα γεγονότα αγνοούνται και η Αμερική κάθετε και κοιτάει τις φλόγες , και το χειρότερο από όλα είναι ότι και οι μουσουλμάνοι απλά τα παρακολουθούν όλα αυτά.
Δεν είναι ώρα να κοιμάσαι όταν ξέρεις ότι σε ένα μέρος μια κόκκινη σφαίρα διαλύει το πόδι ενός παιδιού …

μετάφραση : Πάνος Β.
Για άλλη μια φορά η νεοταξική αριστερά υπηρετεί με άμεσο και έμμεσο τρόπο τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού.
Είναι γνωστό και όλοι θυμόμαστε το υποτονικό κλίμα που υπήρξε στις πορείες έξω από την ισραηλινή πρεσβεία στην Αθήνα κατά την διάρκεια του πολέμου στην Γάζα εκ μέρους γνωστών οργανώσεων και προσώπων της ελληνικής "αριστεράς".
Πολλοί τότε αναρωτήθηκαν για τον ρόλο κάποιων σε κρίσιμες καταστάσεις που θίγονται τα συμφέροντα και τα σχέδια των Σιωνιστών. Εμείς πιστεύουμε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και σχεδόν τα πάντα στις πολιτικές εξελίξεις είναι προσχεδιασμένα από τους γνωστούς καπιταλιστικούς κύκλους.
Επιπλέον ας μην ξεχνάμε ότι τα χρήματα είναι άφθονα για να σταματήσουν τυχόν ενοχλητικές ... αντιδράσεις.
" ... Συγκέντρωση στην ιρανική πρεσβεία ενάντια στο εκλογικό πραξικόπημα και για συμπαράσταση στον αγωνιζόμενο λαό που δολοφονείται αυτές τις μέρες στο Ιράν. Οι Ιρανοί της Ελλάδας απαιτούν από όλα τα δημοκρατικά κράτη την μη αναγνώριση του φασιστικού και δικτατορικού ισλαμικού κράτους του Ιράν.
Λευτεριά στην εργατική τάξη
Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους
Ίσα δικαιώματα στις γυναίκες του Ιράν
Κατάργηση της θανατικής ποινής ... "
Έτσι λοιπόν ενώ στο Ιράν για άλλη μια φορά συγκρούονται τα συμφέροντα και τα σχέδια των παγκόσμιων αφεντικών με τις επαναστατικές δυνάμεις της τιμής , της παράδοσης και της Ιρανικής επανάστασης κάποιοι καλοθελητές ρουφιάνοι και τσιράκια σπεύδουν να διαμαρτυρηθούν έξω από την ιρανική πρεσβεία !
Κατηγορούν τον ιρανικό λαό ακριβώς με τις ίδιες κατηγορίες που υιοθετεί το κράτος - δολοφόνος που λέγεται Ισραήλ και οι ξεπουλημένες δυτικές δημοκρατίες και οι ηγεσίες τους !
Στο παρελθόν οι επαναστάτες του Ιράν στάθηκαν στο πλευρό των Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών και με κάθε τρόπο στήριξαν τις προσπάθειες μας για ένα καλύτερο αύριο χωρίς τον διεθνή σιωνισμό. Σήμερα οι σύντροφοι του NPD και του NVU δηλώνουν ανοιχτά την αλληλεγγύη τους και είναι στο πλευρό του Ιρανικού λαού.
Εμείς από την πλευρά μας ως Αυτόνομοι Εθνικιστές και Σοσιαλιστές χαιρετίζουμε την νίκη του αντισιωνιστή και μαχητή προέδρου του Ιράν και δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της ιρανικής επανάστασης !
Οι Σύντροφοι Φρουροί της Ιρανικής Επανάστασης θα δώσουν την απάντηση στα σχέδια των αμερικανών και των ισραηλινών !
Ο Ιρανικός λαός δεν θα υποκύψει στα κελεύσματα των καπιταλιστών και στους πράκτορες του διεθνή σιωνισμού !
Πολλοί «αριστεριστές» αλλά και «ακροδεξιοί» αρέσκονται στο να προσφωνούν τους αγωνιστές του Ιράν ως ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ...
Ε , ναι λοιπόν εμείς δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας ( την οποία δεν εκφράζουμε μόνο με λόγια αλλά και με έργα ) στους Ιρανούς Συντρόφους Ισλαμοφασίστες που δίνουν την μάχη για Εθνική Αξιοπρέπεια και Κοινωνική Δικαιοσύνη !
Δεν θα εκπλαγούμε αν δούμε στο άμεσο χρονικό διάστημα ανακοίνωση από ομάδες της γνωστής antifa ! στην Ελλάδα με τσιτάτα «ενάντια στον Ισλαμοφασισμό» και πορεία έξω από την Ιρανική πρεσβεία ...
Εμείς θα είμαστε εκεί στο πλευρό των Ιρανών Συντρόφων Εθνικοεπαναστατών ενάντια στους παγκόσμιους «μπάτσους» της antifa !
Αλληλεγγύη στο Ιράν !
Ernst Jünger.
Ο Ερνστ Γιούνκερ ήταν Γερμανός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Χαιδελβέργη στις 29/3/1895 και πέθανε στις 17/2/1998. Aποτέλεσε δε μία από τις κεντρικές μορφές του ρεύματος που έμεινε γνωστό ως Συντηρητική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του Α’ΠΠ υπηρέτησε στον Αυτοκρατορικό Γερμανικό Στρατό και για τη δράση του παρασημοφορήθηκε με τον Σιδηρου Σταυρό Α’ Τάξεως καθώς και με το παράσημο Pour Le Merite που αποτελούσε την ανώτατη τιμητική διάκριση στον τότε Γερμανικό Στρατό.

Το 1923 απολύθηκε από τη Reichswehr ως υπολοχαγός και σπούδασε θαλάσσια βιολογία, βοτανολογία και φιλοσοφία. Κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, την οποία επέκρινε για την αστάθειά της και την αδυναμία της,αρθρογράφησε σε διάφορα εθνικιστικά έντυπα προπαγανδίζοντας την ανάγκη για έναν επαναστατικό και ριζοσπαστικό εθνικισμό. Επίσης διατηρούσε επαφές με διάφορες ομάδες όπως με την ένωση βετεράνων Stahlhelm και τους Εθνικομπολσεβίκους του Έρνστ Νίκις.
Στο βιβλίο του ‘’In Stahlgewittern’’ (1924) περιγράφει τις εμπειρίες του από τον πόλεμο και στο ‘’Der Arbeiter’’ (1932) αναλύει τις απόψεις του για μια πλήρως κινητοποιημένη κοινωνία που θα καθοδηγείται από πολεμιστές-εργάτες-διανοούμενους. Κατά τον Β’ΠΠ υπηρέτησε στην Wehrmacht απ’όπου απολύθηκε το 1944 μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Α.Χίτλερ.
Στην μεταπολεμική Γερμανία αντιμετώπισε απαγορεύσεις από τις Βρεττανικές Δυνάμεις Κατοχής, καθώς και εχθρότητα από κομμάτι της γερμανικής διανόησης λόγω της εθνικιστικής του σκέψης και δράσης και θεωρήθηκε αντιδραστικός και μιλιταριστής. Υπήρξε ένας από τους προδρόμους του μαγικού ρεαλισμού και συνεισέφερε την έννοια του Άναρχου ( Κυρίαρχου Ατόμου).
Σύνδεσμοι για τη ζωή του και το έργο του
http://www.juenger.org/
http://ernst-juenger.blogspot.com/
Αναδημοσίευση από το blog :
Ernst Rohm Γεννημένος Επαναστάτης.

Ο Ερνστ Ραιμ γεννήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας στις 28 Νοεμβρίου του 1887. Από μικρός , ο Ερνστ διακατεχόταν από ένα έντονο πάθος για την Πατρίδα του καθώς και από τις σοσιαλεπαναστατικές ιδέες. Πολυσχιδής προσωπικότητα , για πολλούς ένας αλητήριος , για άλλους ένας διεστραμμένος για άλλους πάλι ένας επαναστάτης. Πολλά έχουν λεχθεί για τον ίδιο. Τα περισσότερα άσχημα. Μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο άνθρωπος κατασυκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος στο NSDAP.Τον βγάλανε προδότη γιατί δεν μπορούσαν να αντέξουν το βάρος της αλήθειας και της ντομπροσύνης του. Τον είπαν ανώμαλο γιατί δεν ήταν φαίνεται αρκετά «φυσιολογικός» όσο οι γραβατοφορεμένοι αστοί. «Ένας αλήτης,» λέγανε οι υποκριτές αστοί , «ένας αμόρφωτος αγροίκος».Μα τι περίμεναν από έναν ασυμβίβαστο όπως ο Έρνστ Ραιμ ;
Ο Ραιμ λοιπόν έλαβε μέρος σε έναν πόλεμο και σε τρεις επαναστάσεις. Στον Πρώτο Παγκόσμιο ως αξιωματικός του Καιζερικού στρατού , όπου γνωρίστηκε και έγινε φίλος με τον Αδόλφο Χίτλερ , μπροστάρης στο Κίνημα της Μπυραρίας στην Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση του 1933-1934 , καθώς και στην καθημερινή επανάσταση στους δρόμους πλάι – πλάι με τους αγαπημένους φαιοχίτωνες του , τον επαναστατικό στρατό του NSDAP , τα περήφανα και αλύγιστα SA !
Μετά το Κίνημα της Μπυραρίας και την φυλάκιση του Χίτλερ , ο Ραιμ μαζί με τον Ρούντολφ Ες ανέλαβαν μαζί να κρατήσουν το Κόμμα ζωντανό. Μετά την αποφυλάκιση του Χίτλερ ήλθε η πρώτη διαφωνία : ο Χίτλερ δεν ήθελε ακόμα ισχυρά SA. Ο Ραιμ διαφωνώντας αποφάσισε να πάει στην Βολιβία όπου και κατά την περίοδο 1928-1930 εργάστηκε ως αναδιοργανωτής του Βολιβιανού Στρατού.Στα τέλη του ’30 ο Χίτλερ τον καλεί εσπευσμένα να ξαναγυρίσει στην αγαπημένη του Γερμανία και να αναλάβει την ηγεσία των SA ώστε να τα αναδιοργανώσει. Χάρη στο οργανωτικό δαιμόνιο και την μαχητική προσωπικότητα του Ραιμ τα SA σύντομα φτάνουν τα 4.000.000. Αργότερα και ο ίδιος ο Α. Χίτλερ καθώς και ο Γκαίμπελς θα παραδεχθούν ότι χωρίς τον Ραιμ και τα SA δεν θα είχε ανέβει το NSDAP στην εξουσία ποτέ.
Στις δύσκολες καταστάσεις , ο Γκαίμπελς μάλιστα συνήθιζε να λέει :
«Μη φοβάστε …Όσο έχουμε τον Ραιμ όλα τα προβλήματα θα λύνονται.»
Εννοούσε φυσικά τα προβλήματα του «δρόμου» και όχι των γραφείων. Στους υποκριτές εκείνους που από καθαρό φθόνο δεν άντεχαν να τον βλέπουν να ηγείται τα SA ο Έρνστ απαντούσε :
«Κανείς δεν μπορεί να με πει πουριτανό…αν ένας «ανήθικος» για σας , κάνει κάτι το πραγματικά άξιο , τον προτιμώ από έναν «ηθικό» ανίκανο».
Ο Ραιμ υπήρξε ένας πραγματικός ασυμβίβαστος. Στο πρόσωπο του τα SA αναγνωρίζανε όχι μονάχα έναν ηγέτη , αλλά έναν ήρωα , ένα φωτεινό παράδειγμα έναν άνθρωπο σκληραγωγημένο και μυημένο στις μάχες και στον δρόμο. Δίπλα τους στις μάχες και πάντα μπροστάρης υπήρξε ο Ραιμ για αυτούς. Ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ του το αναγνώρισε λέγοντας του στο γράμμα που του έστειλε την πρώτη πρωτοχρονιά μετά την άνοδο στην εξουσία του NSDAP και το οποίο δημοσιεύτηκε στον Λαϊκό Παρατηρητή στις 2 Ιανουαρίου του 1934 :
« Η πάλη για το Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα και την Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση κατορθώθηκε χάρη στην συνεπή καταστολή της κόκκινης τρομοκρατίας από τα SA. Εάν ο στρατός οφείλει αν εγγυάται την προστασία του Έθνους από τους εξωτερικούς εχθρούς , τότε ο σκοπός των SA είναι να εξασφαλίσει την νίκη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κράτους , της κοινότητας και του λαού στην εσωτερική σφαίρα. Όταν σε κάλεσα στην σημερινή σου θέση , αγαπητέ Επιτελάρχα μου , τα SA περνούσαν μια σοβαρή κρίση.
Στις δικές σου υπηρεσίες οφείλεται το ότι , μετά μέσα σε λίγα χρόνια αυτό το πολιτικό όργανο μπόρεσε και ανέπτυξε την φοβερή δύναμη , που μου επέτρεψε να σταθώ στην τελική μάχη και να μπορέσω να νικήσω τον μαρξιστικό αντίπαλο. Καθώς κλείνει ένας χρόνος από την Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση αισθάνομαι την ανάγκη να σε ευχαριστήσω , αγαπητέ μου Ερνστ Ραιμ , για τις αμέτρητες υπηρεσίες που έχεις παράσχει στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα και στον Γερμανικό λαό και να σε βεβαιώσω πόσο ευγνώμων είμαι στην μοίρα , για το ότι μπορώ να αποκαλώ άνδρες σαν εσένα , φίλους και συναγωνιστές.
Με αληθινή φιλία και ευγνώμονα σεβασμό , Αδόλφος Χίτλερ »
Αυτός ήταν ο Ραιμ για τον Χίτλερ όπως και για όλους στο Κόμμα. Και όμως αυτός ο άνδρας έπεσε θύμα της ίδιας εκείνης άσχημης μοίρας που κυνηγάει όλους τους επαναστάτες και τους μεγάλους άνδρες. Ο Ερνστ Ραιμ όπως είπαμε και πιο πριν υπήρξε ασυμβίβαστος πραγματικός πιστός έως το τέλος στα σοσιαλεπαναστατικά του οράματα. Μετά την άνοδο λοιπόν του Χίτλερ στην εξουσία ο Ραιμ δεν σκέφτηκε να πιάσει ένα γραφειάκι και πια να αναπαυθεί αλλά πως θα πραγματοποιήσει την επανάσταση που εδώ και τόσο καιρό οραματιζόταν την επανάσταση που είχε υποσχεθεί στα SA , όταν έγραφε τον Ιούνιο του 1933 :
« Κερδίσαμε μια μάχη στον δρόμο της Εθνικοσοσιαλιστικής Επανάστασης . Η Πρώτη Επανάσταση η Εθνική , τελείωσε. Ώρα να αρχίσει η Δεύτερη Επανάσταση , η Σοσιαλιστική».
Τι θα έφερνε αυτή η δεύτερη επανάσταση ; Τον θάνατο στην μπουρζουαζία της χώρας του , την ανελέητη μάχη με τον πρώην Γερμανικό στρατό και την αστυνομία , τα οποία σώματα θα ανανέωνε με δικούς του ανθρώπους με τους προλετάριους των SA. Έναν πραγματικό Εθνικό Σοσιαλισμό.
Δήλωνε στο Σπορτππαλάστ του Βερολίνου τον Νοέμβριο του 1933 :
Η μπουρζουαζία βλέποντας τον κίνδυνο ξεσηκώθηκε και έθεσε ξεκάθαρα το ζήτημα :’Η τα SA και ο Ραιμ η εμείς (δηλαδή η χρηματοδότηση από τις μεγάλες επιχειρήσεις) Ο Χάυντρυχ των SS , ο Γκαίρινγκ και παρά τους αρχικούς δισταγμούς του ο Χίμλερ αναλαμβάνουν τον σχεδιασμό της εκκαθάρισης των SA. Για να έρθει σε πέρας όμως χρειάζεται και την συγκατάθεση του Αδόλφου Χίτλερ.
Ο Χίτλερ αρνείται όμως να σκοτώσει τον φίλο και σύντροφο του Ερνστ Ραιμ. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς κάτω από ποιες περιστάσεις πείστηκε ο Χίτλερ για αυτή την εκκαθάριση και αν πείστηκε φυσικά.( Ο Λεόν Ντεγκρέλ σε ένα κείμενο του αναφέρει ότι ποτέ δεν υπήρξε συγκατάθεση του Χίτλερ σε αυτή την αποτρόπαια πράξη ). Ότι ακολούθησε είναι λίγο πολύ γνωστό. Τα SA περίμεναν εναγωνίως την στιγμή που θα τους δώσει ο Ραιμ σήμα για την ανελέητη μάχη με ότι «παλαιό» στεκόταν ακόμα όρθιο. Ο Ραιμ έτρεφε μεγάλη αγάπη και πίστη στον σύντροφο του και Φύρερ Αδόλφο Χίτλερ. Όμως δεν μασούσε τα λόγια του.
Τον Αύγουστο του 1933 είχε δηλώσει :
« Ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν σε επίσημες θέσεις άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα για το πνεύμα της επανάστασης μας. Πρέπει αδίστακτα να απαλλαγούμε από αυτούς , ένα τολμήσου να εφαρμόσουν τις αντιδραστικές ιδέες τους»
Ίσως αυτές οι δηλώσεις του να έκαναν τον Χίτλερ να πάρει αυτή την σκληρή απόφαση για τους συντρόφους του , δυστυχώς δεν γνωρίζουμε με σιγουριά σχεδόν τίποτα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έβαλαν το χεράκι τους ο στρατός , οι μεγαλοεπιχειρηματίες καθώς και ο Χέρμαν Γκαίρινγκ. Ο θάνατος θα βρει τον Ερνστ Ραιμ με τρεις σφαίρες μέσα σε ένα κελί , όρθιο και αμετανόητο για τις πράξεις και τις ιδέες του μέχρι το τέλος. Ο εκτελεστής του Λίππερτ στην δίκη του το 1957 , αποκάλυψε τις τελευταίες λέξεις του Ερνστ Ραιμ , καθώς ξεψυχούσε :«Μάιν Φύρερ … Μάιν Φύρερ..»
Ίσως αυτή να είναι και μια από τις τραγικότερες ιστορίες της εποχής εκείνης.Τι χειρότερο εξάλλου σφαίρα συντρόφου να σκοτώνει σύντροφο ;
Ο Αδόλφος Χίτλερ θα παραδεχθεί το 1944 ότι η εκκαθάριση των SA ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. Ίσως…ένα πράγμα πάντως είναι σίγουρο : Ο Ραιμ υπήρξε για αυτόν ένας πραγματικός και αληθινός σύντροφος ο καθοδηγητής και μπροστάρης των περήφανων και ηρωικών Φαιοχιτώνων. Λίγα έχουν γραφεί για το όνομα τους έως και ελάχιστα. Κάποιοι τον χαρακτήρισαν ως τον Λέον Τρότσκι του Εθνικοσοσιαλισμού , άλλοι πάλι ως έναν αποτυχημένο.
Δεν πειράζει από την λάσπη είναι συνηθισμένοι όλοι οι μεγάλοι άνδρες της ιστορίας μας.Για τα SA ο Ραιμ πάντα παρέμεινε ένα λαμπρό παράδειγμα ηρωισμού ανδρείας και συντροφικότητας. Εμείς κρατάμε άσβεστη την φλόγα , ο Ερνστ Ραιμ βιολογικά όντως είναι νεκρός , το πνεύμα του όμως ουδέποτε σταμάτησε να εκπέμπει θαυμασμό και πίστη σε μεγάλες ιδέες και οράματα σαν τα δικά του.
Ζήτω λοιπόν ο Ερνστ Ραιμ !
Το πνεύμα του παραμένει άσβεστο !
Ακονίστε τα μεγάλα σας μαχαίρια σύντροφοι ! Στους αστούς και στους λακέδες τους χρωστάμε μια νύκτα των μεγάλων μαχαιριών αντίστροφη !
« Δεν είμαστε λέσχη μπουρζουάδων. Δεν φιλοδοξώ να ηγούμαι ανθρώπων που εκτιμούν οι νοικοκυραίοι , αλλά επαναστατών , που θα σύρουν την Πατρίδα πίσω τους.»
Ερνστ Ραιμ
Αριστεροί που έγιναν Φασίστες.
Max Barthel 1893-1975.
Εργάτης, δημοσιογράφος, ποιητής και συγγραφέας. Μέλος των Σπαρτακιστών από το 1919 και λίγο αργότερα δημοσιογράφος σε κομμουνιστικό έντυπο του Μάνχαϊμ. Το 1920 βρέθηκε στο Β' συνέδριο της Κομμουνιστκής Διεθνούς ως Γερμανός απεσταλμένος. Το 1923 ύστερα από ρήξη με Γερμανικό Κομμουνιστικό κόμμα γίνεται μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
Το 1933 προσχωρεί στον Εθνικοσοσιαλισμό και ανπτύσει δραστηριότητα ως δημοσιογράφος στις υπηρεσίες προπαγάνδας. Γράφει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Das Unsterbliche Volk όπου εξηγεί πως από κομμουνιστής έγινε οπαδός του εθνικοσοσιαλισμού.
Ιταλός ζωγράφος και δάσκαλος, από τις ηγετικές φιγούρες του Φουτουρισμού. Το 1900 βρίσκεται στο Λονδίνο μαζί με εξόριστους Ιταλούς αναρχικούς. Υπογράφει το Φουτουριστικό Μανιφέστο μαζί με τους Umberto Boccioni, Luigi Russolo και Filippo Tommaso Marinetti. Αναρχικός ο ίδιος του το 1911 τελειώνει έναν από τους πιο διάσημους πίνακες του "Η Κηδεία του Αναρχικού Galli". Αντικείμενο του πίνακα είναι η κηδεία του Ιταλού αναρχικού Angelo Galli ο οποίος δολοφονήθηκε από την αστυνομία κατά την διάρκεια της γενικής απεργίας του 1904.
Γερμανός συγγραφέας, κριτικός και δημοσιογράφος. Γιός εργάτη ορυχείων. Διδάκτορας των πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο της Βέρνης. Μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Ήταν ένα από τα 14 ιδρυτικά μέλη της Εθνικοσοσιαλιστικής Ακαδημίας Ποίησης.
Γερμανός κοινωνιολόγος, μαθητής του Μαξ Βέμπερ. Αρχικά Σοσιαλδημοκράτης, αργότερα υποστηρικτής του Επαναστατικού Συνδικαλισμού και τελικά υποστηρικτής του Ιταλικού Φασισμού.
To 1908 φυλακίστηκε εξαιτίας των επαναστατικών του δραστηριοτήτων ως συνδικαλιστής. Αργότερα μεταναστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου συμετέχει σε Σοσιαλιστικές οργανώσεις ως που αρχίζει να εκδίδει την εθνικιστική εφημερίδα La Tribuna (αργότερα μετανομάστηκε σε L'Italia Nostra). Το 1921 προσχωρεί στο Φασιστικό κίνημα του Μουσσολίνι. Μεταξύ 1932-1935 διετέλεσε υφυπουργός παρά του προεδρου του Μεγάλου Φασιστικού Συμβουλίου.
Ηγετική μορφή του Ιταλικού επαναστατικού συνδικαλισμού που αργότερα έγινε ένας εκ των ιδρυτών του Φασιστικού κινήματος. Μέλος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και συντάκτης της εφημερίδας του κόμματος, Avanti. Υπήρξε ένας από τους εκπροσώπους του Σοσιαλιστικού κόμματος στο συνέδριο της Μπολόνια το 1904 όπου και υποστήριξε την συνδικαλιστική γραμμή που επιβλήθηκε από τον Arturo Labriola.
To 1905 αποχωρεί από το Avanti και αναλαμβάνει την διεύθυνση της εφημερίδας Gioventù Socialista, επίσημο όργανο της Νεολαίας του Σοσιαλιστικού κόμματος. Η αντιμιλιταριστική του εκστρατεία τον οδήγησε στην φυλακή. Μετά την φυλακή εγκαθίσταται στην Γένοβα όπου και γίνεται συντάκτης της επαναστατικής εφημερίδας Lotta socialista.
Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται μέλος του Φασιστικού κόμματος του Μουσσολίνι. Στη φασιστική κυβέρνηση του Μουσσολίνι διετέλεσε μέλος του μεγάλου φασιστικού συμβουλίου, υφυπουργός εσωτερικών, υπουργός εσωτερικών, υφυπουργός δημοσίων έργων, υπουργός δημοσίων έργων.
Δολοφονήθηκε στο Κάνσας γιατρός που πραγματοποιούσε αμβλώσεις.
Ένας άνδρας πυροβόλησε θανάσιμα τον 67χρονο Τζορτζ Τάιλερ, την ώρα που έμπαινε σε εκκλησία Λουθηριανών για να παρακολουθήσει τη λειτουργία της Κυριακής, σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα Wichita Eagle.
Ο Τζ.Τάιλερ αποτελούσε «μαύρο πρόβατο» για τις οργανώσεις που τάσσονται κατά των αμβλώσεων, είχε πέσει και στο παρελθόν θύμα επιθέσεων.
Σύμφωνα με αξιωματούχο της Ουιτσιτά, συνελήφθη ένας ύποπτος για τη δολοφονία του Τζ.Τάιλερ.
Σοκαρισμένος από το γεγονός δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα.
«Είμαι σοκαρισμένος και προσβεβλημένος από τη δολοφονία του δόκτορα Τζορτζ Τάιλερ και πιστεύω ότι τις διαφορές μας ως Αμερικανοί για δύσκολα θέματα όπως είναι οι εκτρώσεις, δε μπορεί να τις λύνουμε με απεχθείς πράξεις βίας» τόνισε ο Ομπάμα.
Ο Τζ.Τάιλερ ήταν ένας από τους πολύ λίγους γιατρούς στις ΗΠΑ που πραγματοποιούν αμβλώσεις σε γυναίκες με προχωρημένη εγκυμοσύνη και βρισκόταν συχνά στο στόχαστρο των οργανώσεων κατά των αμβλώσεων, οι οποίες διοργάνωναν μαζικές διαδηλώσεις μπροστά από την κλινική του στην πόλη του Κάνσας Ουιτσιτά.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1019130&lngDtrID=245
( Σ.Σ. το αίμα πληρώνεται με αίμα ... )
