Muslimgauze - Under Black Light (from HAJJ)

Ο Σιωνιστής Lieberman στην Ελλάδα: άλλη μια επίδειξη δύναμης της Σιωνιστικής κατοχής.

του Jihad

Ο ακροδεξιός Σιωνιστής και πρόεδρος της επιτροπής Αμύνης και Εξωτερικών Υποθέσεων του Ισραηλινού Κοινοβουλίου Άβιγκντορ Λίμπερμαν βρίσκεται από χθες στην χώρα για να προωθήσει την ατζέντα του κράτους των δολοφόνων που αντιμετωπίζουν το σύνολο του πολιτικού κόσμου ως υποχείρια της Σιών. Αφού έδωσε τα εύσημα στην κυβέρνηση Σαμαρά που πρόσθεσε το μπαλόνι της «Χρυσής Αυγής» στην συλλογή  με τα τρόπαια της δημοκρατίας προώθησε την ατζέντα της εβραϊκής πολιτικής σχετικά με την γεωργία, το φυσικό αέριο, τους εξοπλισμούς και το μελλοντικό χτύπημα στο Ιράν.

Το εν λόγω πρόσωπο είναι ηθικός υπεύθυνος για τον αποκλεισμό των Παλαιστινίων και φυσικά ο Βενιζέλος που τον καλωσόρισε δεν ξέρει δεν άκουσε δεν είδε. Ανάμεσα σε άλλα έχει κατηγορηθεί για ξέπλυμα χρήματος και ξυλοδαρμό ενός 12χρονου παιδιού αλλά αυτά είναι το ελάχιστο από το βιογραφικό που τον συνοδεύει. Τάχθηκε υπέρ των εποικισμών και της σκληρής στάσης απέναντι στους Σύριους, ζήτησε πυρηνικό πλήγμα ενάντια στην Τεχεράνη και την πλήρη ανακατάληψη της Γάζας και προώθησε μια ιδέα για εξορία του συνολικού αραβικού πληθυσμού. Με το δελτίο ειδήσεων καθημερινά να γεμίζει αναφορές σχετικά με τις δολοφονίες άοπλων Παλαιστινίων (μόλις προχθές μέλος της νεολαίας πυροβολήθηκε γιατί μάζευε καρπούς από δέντρα…) κάποιοι τηρούν ένοχη στάση και θα έρθει η ώρα που θα λογοδοτήσουν.

Φυσικά όλοι αυτοί που διαθέτουν ορδές υποστηρικτών, ταμεία και μέσα προπαγάνδας καθώς και κινηματικούς  μηχανισμούς δεν αντέδρασαν στο ελάχιστο για την παρουσία του μακελάρη. Άλλωστε με μια ανακοίνωση συνηθίζουν να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των οπαδών τους και συνεχίζουν με πάθος οι μεν τον «αντικομμουνιστικό» αγώνα και οι δε τον «αντιφασιστικό» αγώνα.

Τέλος να αναφερθεί ότι όπως αναφέρει καθεστωτικό μέσο «o πρόεδρος της Βουλής κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης επέδωσε στον κ. Λίμπερμαν το αργυρό μετάλλιο της Βουλής των Ελλήνων, ως εκδήλωση τιμής και αναγνώρισης αμοιβαίων αισθημάτων φιλίας»

Μπράβο Γραικύλοι …

Κάποιοι πεθαίνουν στην Παλαιστίνη … και οι ελληνόφωνοι «celebrities» τραγουδούν για τους Ισραηλινούς !

του Αλεξόπουλου Στέλιου.

Στο παρελθόν κατά την διάρκεια της ημέρας  μνήμης για την Ποντιακή γενοκτονία ο γνωστός «Sakis» - με τον μέντορα του Ψινάκη πάντα στο πλευρό του ... - ανέλαβε την αισχρή «εργολαβία» να προωθήσει τον  «ειρηνευτικό διάλογο» (βλέπε υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ)  στην Κύπρο μεταξύ των κατοχικών Τουρκικών δυνάμεων και των γραικύλων υποστηρικτών της «διζωνικής» λύσης.



Τότε είχαν ξεσηκωθεί χιλιάδες Εθνικιστές σε πολλές πόλεις και είχαν ακυρώσει με δυναμικό τρόπο συναυλίες που θα λάμβαναν μέρος στην μητροπολιτική Ελλάδα. Στην Κύπρο τις ημέρες εκείνες οι «αστέρες» της ελληνικής pop σκηνής είχαν σε έρθει σε δύσκολη θέση από τις αντιδράσεις των Πατριωτών με αποτέλεσμα τα σχέδια τους να ναυαγήσουν και το όλο εγχείρημα να το παρακολουθήσουν ζωντανά στην καρδιά της κατεχόμενης Λευκωσίας ελάχιστοι «οπαδοί» και πολλοί πράκτορες της MIT. Σύμφωνα μάλιστα με εξώφυλλο της εποχής, τις επόμενες ημέρες πραγματοποιήθηκε ακόμα και δολοφονική απόπειρα από αγνώστους ενάντια στον Ρουβά η οποία απέτυχε για αδιευκρίνιστους λόγους.



Τις παλαιότερες χρονιές αλλά και τις επόμενες πολλοί και διάφοροι «celebrities» της νεοελληνικής πραγματικότητας πήραν μέρος σε εκδηλώσεις που είχαν ως έδρα το Σιωνιστικό Ισραήλ. Για όσους δεν το γνωρίζουν μάλιστα ο Μίκης Θεοδωράκης που σήμερα εμφανίζεται ως «σιωνιστοφάγος» έδινε συναυλίες στο Ισραήλ την εποχή της «χούντας» (1972) όταν η επεκτατική πολιτική των Σιωνιστών ήταν στο αποκορύφωμα της, ενώ για να δείχνει ότι κρατάει ίσες αποστάσεις απέναντι σε όλους ζητούσε την ίδια στιγμή συνάντηση με τον Αραφάτ !

Πολλοί θυμούνται ότι το ίδιο πρόσωπο έλαβε μέρος - και ανταμείφτηκε αναλόγως - σε κυβερνητικό σχήμα (1990) και όταν τον ρώτησαν την εποχή εκείνη τι γνώμη έχει για τα  φλέγοντα εθνικά ζητήματα απάντησε με ειρωνικό ύφος στους δημοσιογράφους «λα μινόρε». Έτσι λοιπόν η στρατιωτική κατοχή του Ισραήλ στα Παλαιστινιακά εδάφη, η τακτική εποικισμού των Παλαιστινιακών εδαφών με παράνομους οικισμούς και η καθημερινή καταστροφή της αγροτικής παραγωγής των Παλαιστινίων (ελιές κλπ) με μπουλντόζες καθώς και το ξεκλήρισμα των αμάχων εδώ και 60 χρόνια δεν είναι παρά λεπτομέρειες για τους «επαγγελματίες» της μουσικής και της πολιτικής.



Ανάμεσα σε αυτούς που αγνοούν τις φωνές των Παλαιστινίων κάποια πολυδιαφημισμένα ονόματα της σημερινής μουσικής σκηνής. Καταρχάς να σημειώσουμε ότι πρόσφατα η Αλεξίου και ο Κότσιρας είχαν απορρίψει με προκλητικό τρόπο την έκκληση οργανώσεων για μποϋκοτάζ ενάντια στο Ισραήλ. Η Γλυκερία πρωτοστατεί εδώ και χρόνια στις «ελληνικές» παρουσίες στο κράτος - έκτρωμα που λέγεται Ισραήλ, με σημαντική επιτυχία όπως μας πληροφορούν διάφορες πηγές στο διαδίκτυο ενώ είχε συνεργαστεί μάλιστα και με  την φιλαρμονική ορχήστρα του Ισραήλ. 

Διαβάζουμε σχετικά: «Το 1994 μετά από κάποιες εμφανίσεις της στην Αυστραλία η Γλυκερία δίνει μια σειρά από συναυλίες στο Ισραήλ και ανακηρύσσεται ως "Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΞΕΝΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ". Ο δίσκος της "Golden Hits " κυκλοφορεί στο Ισραήλ και γίνεται χρυσός αστραπιαία.

ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ο δήμαρχος της Ιερουσαλήμ της παραδίδει το χρυσό κλειδί της πόλης, σαν επιβράβευση για τη συμμετοχή της σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις καθώς και σε ένα δίσκο που κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο και ήταν αφιερωμένος στα τρεις χιλιάδες χρόνια της Ιερουσαλήμ με συμμετοχές καλλιτεχνών όπως των Adamo, Sinead O' Connor, Enrico Macias, Alpha Blondy, Wailers, Marie Laforet, κ.ά.»

Ακολουθεί ο «πολύς» Γιώργος Νταλάρας - για τον οποίο είχαμε γράψει παλαιότερα εδώ -  η περιβόητη Άντζελα Δημητρίου … και πρόσφατα η Μελίνα Ασλανίδου. Όμως τις τελευταίες ημέρες για άλλη μια φορά ο Παλαιστινιακός λαός σε μια ακόμη τιτάνια μάχη απέναντι στους εθνοκτόνους Σιωνιστές, έχυσε το αίμα του για να υπερασπιστεί την Πατρίδα του.  Θα περίμενε κάποιος όλοι αυτοί που κατά καιρούς τρέχουν στην φωλιά του Σιωνισμού για τα φράγκα …  να έχουν «τσίπα» κάποια στιγμή και να αρνηθούν  να παρευρεθούν ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιρλανδού Ross Dally ο οποίος μαζί με άλλους καλλιτέχνες αντέδρασε και αρνήθηκε να παρευρεθεί στο «φεστιβάλ ούτι» της Ιερουσαλήμ. 

Όχι κάνετε λάθος ! Ακόμα και στα τέλη Νοεμβρίου που η σύρραξη μόλις είχε λάβει τυπικό τέλος - οι αψιμαχίες συνεχίζονταν σε κάποια σημεία - με την Παλαιστίνη να μετράει νεκρούς - ανάμεσα τους πολλά μικρά παιδιά - κάποιοι τραγουδούσαν γεμάτοι χαρά για την παρουσία τους στην χώρα … και απόλαυσαν «συγκινητικές στιγμές».

Ιδού το σχετικό απόσπασμα:

«Στο Ισραήλ για μια μοναδική συναυλία βρέθηκε την Τρίτη 27 Νοεμβρίου ο διάσημος καλλιτέχνης Νίκος Βέρτης, έχοντας στο πλευρό του την «Μαντόνα» της χώρας Sarit Hadad. Οι πόρτες άνοιξαν στις 19:00, (τοπική ώρα) και η αρένα του Nokia Stadium στο Τελ Αβίβ πλημμύρισε από θαυμαστές που απόλαυσαν τους δύο καλλιτέχνες στα καλύτερά τους για πάνω από δύο ώρες σε μία μαγική βραδιά» και παρακάτω


«Ο καλλιτέχνης, ντυμένος σε χειμερινούς τόνους, στα μαύρα με ένα βαθύ πετρόλ σακάκι «αγκάλιασε» την υπέρμετρη αγάπη που του έδειξε το κοινό, τραγουδώντας όλες τις μεγάλες επιτυχίες του.

Ιδιαίτερη στιγμή, η ώρα που η Sarit Hadad ερμηνεύει επί σκηνής και ο Νίκος Βέρτης παίζει μπουζούκι, με το κοινό να τους αποθεώνει με χειροκροτήματα και λουλούδια. Το καλλιτεχνικό ζευγάρι τραγούδησε φυσικά και τη μεγάλη του επιτυχία «Εμείς οι δυο ταιριάζουμε», ένα κομμάτι που φιλοξενείται στην τελευταία δισκογραφική δουλειά του καλλιτέχνη «Είμαι Μαζί Σου».

Εκατοντάδες μηνύματα αγάπης και ενθουσιασμού κατέκλυσαν την επίσημη προσωπική του σελίδα στο Facebook, η οποία έχει μέχρι σήμερα 97. 276 επισκέπτες. Μετά τη συναυλία ο καλλιτέχνης, μαζί με τους συνεργάτες του επισκέφτηκε τα Ιεροσόλυμα, για να γυρίσει έπειτα ξανά στα πάτρια εδάφη».

Την δική του σημασία έχει και το απόσπασμα αυτό: «Η  οργάνωση και ο συντονισμός ,της μεγάλης αυτής συναυλίας έγινε από τον συνθέτη Κυριάκο Παπαδόπουλο, οποίος και θα διευθύνει την μεγάλη ορχήστρα τον δυο καλλιτεχνών»

Ο κύριος Βέρτης Νικόλαος λοιπόν - το βιογραφικό του εδώ - μεγαλωμένος σε Ολλανδικό αστικό περιβάλλον  (που διακρίνεται παραδοσιακά για το φιλοσιωνιστικό σκεπτικό) και γνωστός «αοιδός» της νύχτας, δεν έχει κανένα πρόβλημα να γυρνάει ανέμελα … στα σοκάκια της Ιερουσαλήμ και «δίπλα στο τείχος των δακρύων» την ίδια στιγμή που αυτοί που τον χειροκροτούν και τον επιβραβεύουν πριν  ελάχιστες ημέρες - που δεν χάνουν ευκαιρία να κλαφτούν εις τους αιώνες των αιώνων - έριχναν οβίδες και βόμβες διασποράς στα κεφάλια των Παλαιστινίων.

Δεν ξέρουμε αν ο κ. Βέρτης είναι «είδωλο» της μουσικής σκηνής όπως τον παρουσιάζουν στην νεολαία ΟΛΑ τα κανάλια και ΟΛΑ τα μουσικά lifestyle έντυπα που προωθούν ανάμεσα σε άλλα και τον ηθικό εκφυλισμό, το σίγουρο είναι ότι αποτελεί το τελευταίο παράδειγμα μιας ομάδας ανθρώπων που μπροστά στο κέρδος αγνοούν προκλητικά την γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού.

Αφιερώνουμε στον κύριο Βέρτη, στους νεολαίους που τον στηρίζουν με κάθε τρόπο, και στα μέλη του fan club που διατηρεί στο facebook … την παρακάτω φωτογραφία:

Είναι μια φωτογραφία από την Παλαιστίνη … ας αναλογιστούν όλοι ότι όταν «ο καλλιτέχνης, ντυμένος σε χειμερινούς τόνους, στα μαύρα με ένα βαθύ πετρόλ σακάκι» γυρνούσε στην Ιερουσαλήμ κάποιοι άλλοι έψαχναν στα χαλάσματα να βρουν μέλη της οικογένειας τους, τους συγγενείς και τους φίλους …

Al - Futuwwa (Οι Ενάρετοι): Τα «Τάγματα Εφόδου» των Παλαιστινίων.

του Jihad. 

Μετά το 1933 υπήρξαν  πολλές προσπάθειες στον Αραβικό κόσμο για την δημιουργία πολιτοφυλακών με Φασιστικά και Εθνικοσοσιαλιστικά χαρακτηριστικά. Κοινός σκοπός των Εθνικιστών της Παλαιστίνης υπήρξε η δημιουργία μιας ένοπλης κίνησης που θα απαντούσε στην τρομοκρατία των Άγγλων και των Σιωνιστών.




Οι νέοι της Παλαιστίνης που επέστρεφαν μετά το τέλος των σπουδών τους από τα πανεπιστήμια της Ευρώπης δεν γοητεύονταν από τον Μαρξισμό και τον Αναρχισμό, αλλά από τις Φασιστικές ιδέες και την δυναμική των Εθνικοσοσιαλιστικών «Ταγμάτων Εφόδου». 

Το Παλαιστινιακό Αραβικό Κόμμα το 1936 υπογραμμίζει στα έντυπα του, την ανάγκη για την δημιουργία ανάλογων κινήσεων σύμφωνα με το Γερμανικό πρότυπο. Πολύ σύντομα οι ομάδες των νέων που υποστηρίζουν τις ιδέες της αραβικής επανάστασης ανέρχονται σε χιλιάδες άτομα και αρχίζουν να εμφανίζονται με μαύρα παντελόνια και κόκκινα πουκάμισα.



Οι Αραβικές Φασιστικές πολιτοφυλακές  έμειναν γνωστές ως Al - Futuwwa  και υπήρξαν ο σύνδεσμος ανάμεσα στους πληθυσμούς της  Μέσης Ανατολής με κύριο επίκεντρο δράσης το Ιράκ και την Παλαιστίνη. Το σύνθημα τους απλό και κατανοητό: «Ζωή - το δικαίωμα μου, Ανεξαρτησία η έμπνευση μου,  Αραβισμός η Πατρίδα μου».



Το 1938 η οργάνωση των Παλαιστινίων στέλνει πολυμελή αντιπροσωπεία  στις εκδηλώσεις του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην Νυρεμβέργη της Γερμανίας και την υποδέχεται εκεί ο ηγέτης της Εθνικοσοσιαλιστικής Νεολαίας  Baldur von Schirach.

Τον Ιούνιο του 1941 τα μέλη της υπήρξαν η αιχμή του δόρατος στο Ιράκ απέναντι στους Σιωνιστές και επιτέθηκαν στην εβραϊκή κοινότητα της Βαγδάτης. Να σημειωθεί ότι τα μέλη της σιωνιστικής κοινότητας  βοηθούσαν με κάθε δόλιο τρόπο την εισβολή των φιλοσιωνιστικών Συμμαχικών Δυνάμεων στην χώρα.

Πολλοί πιστεύουν ότι ο μετέπειτα ηγέτης του Ιράκ Saddam Hussein υπήρξε μέλος της οργάνωσης, ο οποίος μάλιστα δεν παρέλειπε σε κάθε δημόσια εμφάνιση του να αναφερθεί με θαυμασμό στις επιτυχίες των Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών. Υποστηρικτές της οργάνωσης ήταν ανάμεσα σε άλλους οι Σύριοι Εθνικοσοσιαλιστές καθώς και τα μέλη της Φασιστικής οργάνωσης «Πράσινα Πουκάμισα» της Αιγύπτου.

Roger Coudroy - Ο Μάρτυρας του αντισιωνισμού !

Οι Ευρωπαίοι Εθνικοεπαναστάτες και το Αραβικό Αντισιωνιστικό κίνημα.

Λέσχη Στρατιωτικών Σπορ Hoffmann.Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές στο πλευρό της PLO.

Η νεολαία της Παλαιστίνης γνωρίζει ποιοι πολεμούν τον Καπιταλισμό και τον Σιωνισμό!

Δολοφονήθηκε από τους Σιωνιστές ...

Η νεολαία της Παλαιστίνης γνωρίζει ποιοι πολεμούν τον Καπιταλισμό και τον Σιωνισμό!

Βενεζουέλα: σύνθημα τοίχου

Roger Coudroy - Ο Μάρτυρας του αντισιωνισμού !

του Freedom Fighter.

Ο Roger Coudroy γεννήθηκε στο Βέλγιο το 1935, όμως σπούδασε και εργάστηκε στην Γαλλία. Από μικρός ασπάστηκε τις θέσεις του νεοφασισμού και του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος. Απέκτησε ιδιαίτερες επαφές στη Γαλλία  στο ευρωπαϊκό εθνικιστικό κίνημα, και έγινε φανατικό μέλος και υποστηρικτής των ιδεών της πανευρωπαϊκής φυλετικής οργάνωσης «Jeune Europe» .

Στην συνέχεια επαγγελματικοί λόγοι θα τον οδηγήσουν στην μέση ανατολή όπου θα εργαστεί στην Βηρυτό και αργότερα ως μηχανικός για τρία χρόνια στην εταιρία Peugeot στο Κουβέιτ. Παράλληλα θα βιώσει το δράμα του παλαιστινιακού λαού και θα εντυπωσιαστεί από τον αγώνα τους.

Όμως ο αντισιωνισμός του δεν σταματάει εκεί, αποφασίζει να ενταχθεί ως εθελοντής σε μια μονάδα κομμάντο των Παλαιστίνιων Φενταγίν, της οργάνωσης «Al Fatah», παραμερίζοντας πλήρως την καριέρα του.

Θα εκπαιδευτεί και θα συμμετάσχει πλήρως στις ενέργειες, κυρίως σε δολιοφθορές, επιδρομές και μικρές καταδρομικές επιχειρήσεις. Στις 3 του Ιουνίου του 1968 και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η προετοιμασία  του Πολέμου των «6 ημερών», ο Roger με μια ομάδα κομμάντο ονόματι «Al Assifa» θα προχωρήσει σε αναγνώριση  μέσα στα παλαιστινιακά κατεχόμενα εδάφη.

Η ομάδα θα γίνει αντιληπτή από τους Σιωνιστές στρατιώτες και θα ξεσπάσει μάχη. Ο Roger θα πέσει νεκρός από τα πυρά των Σιωνιστών μαχόμενος για την ελευθερία της Παλαιστίνης.

Στην συνέχεια οι Ισραηλινοί προπαγανδιστικοί μηχανισμοί για να απαξιώσουν την σημασία του γεγονότος θα προσπαθήσουν να μιλήσουν για ατύχημα και για ένα ατυχές περιστατικό «κατά τον καθαρισμό ενός όπλου».

Άραβες και Λευκοί εθνικιστές έδωσαν από κοινού την μάχη, ο Roger έπεσε για την Ιδέα !





Roger Coudroy: Παρών !

Οι Ευρωπαίοι Εθνικοεπαναστάτες και το Αραβικό Αντισιωνιστικό κίνημα.

Λέσχη Στρατιωτικών Σπορ Hoffmann. Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές στο πλευρό της PLO.

Διαμαρτυρία της αντιστασιακής οργάνωσης Hamas για την διδασκαλία του «εβραϊκού ολοκαυτώματος» στους Παλαιστινίους της Γάζας.

Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, ξεκίνησε ένα νέο πρόγραμμα, για τη διδασκαλία του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, στα σχολεία της Γάζας, οδηγώντας στην άγρια ​​ καταδίκη (αυτής της πρωτοβουλίας) από τους μαχητικούς καθηγητές και τους κυβερνήτες της Χαμάς στη Γάζα, και ενώ ακόμη και η Παλαιστινιακή βουλή είναι επιφορτισμένη με τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ.

Αν εφαρμοστεί, θα είναι η πρώτη φορά που τα περισσότερα παιδιά των Παλαιστινίων, θα μάθουν για τον Εβραϊκό (ισχυρισμό) του “ολοκαυτώματος”.

Αλλά η Παλαιστινιακή κατακραυγή υπογραμμίζει πόσο ευαίσθητο είναι αυτό το ζήτημα για τους Παλαιστίνιους.

για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...

Palestine: I Take Justice into My Own Hands.

Παλαιστινιακή πρωτοβουλία για τον ακαδημαϊκό και πολιτιστικό αποκλεισμό του Ισραήλ.

http://www.pacbi.org/

Το εθνικοεπαναστατικό περιοδικό "Kommando" και η ομάδα μάχης Hoffman.

σχετικοί σύνδεσμοι :

http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/hoffmann-plo.html

http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/04/blog-post_29.html

H συγκλονιστική επιστολή πατέρα δολοφονημένου από τους Σιωνιστές , παιδιού.

Η παρακάτω συγκλονιστική επιστολή ενός Παλαιστίνιου πατέρα προς έναν άλλον, που αυτό που τους ενώνει είναι τα δολοφονημένα εν ψυχρώ παιδιά τους από τις ισραηλινές δυνάμεις Κατοχής, δικαιολογεί την διαρκή μας ενασχόληση με το μείζον θέμα του καιρού μας. Μαθήματα ζωής και αξιοπρέπειας μέσα από μια κατάσταση που δείχνει να μην περιέχει παρά τον πόνο και την απελπισία.


Αγαπητέ Χισάμ , πατέρα του Αχμέτ - ας αναπαυτεί εν ειρήνη.


Έμαθα τον θάνατο του γιού σου, Αχμέτ Μουσά, από μια μονάχα πρόταση στα νέα του Παλαιστινιακού σταθμού Μάαν την περασμένη Τρίτη: " Ο Αχμέτ Μουσά, ένα νέο παιδί, σκοτώθηκε από σφαίρα των Κατοχικών δυνάμεων στο Νιλίν". Αμέσως με κατέλαβε ένα σοκ, η θλίψη και πικρά δάκρυα. Και πάνω από όλα εκείνο το αδυσώπητο αίσθημα της αδυναμίας που το γνωρίζω πολύ καλά. Εμείς οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τον θάνατο. Κι όχι επειδή είναι στρατιώτες στη μάχη αλλά γιατί δεν μπορούμε να τα φυλακίσουμε στα σπίτια μας. Πρέπει να ζήσουν τις ζωές τους, να παίξουν έξω από το σπίτι, να πάνε στο σχολείο. Λέμε στους εαυτούς μας ότι πρέπει να υπάρχει στη γη μας ένα ασφαλές μέρος για να προστατεύει τα μικρά. Δεν θα έπρεπε να είναι τα χωριά μας ασφαλή; Δεν θα έπρεπε να είναι οι αυλές των σπιτιών μας ασφαλείς; Και το ασφαλέστερο μέρος όλων δεν θα έπρεπε να είναι η αυλή του σχολείου;


Όμως τα παιδιά μας ακόμη δολοφονούνται εν ψυχρώ μπροστά στα σπίτια μας, στην καρδιά των χωριών και των σχολείων μας. Μιαν άλλη μαύρη Τρίτη πριν ενάμιση χρόνο στρατιώτες της Κατοχής σκότωσαν την αγαπημένη μου δεκάχρονη κόρη. Η Αμπίρ Αραμίν πυροβολήθηκε στο κεφάλι μπροστά στο σχολείο της στο χωριό Ανάτα, στις 16 Ιανουαρίου 2007. Ο Αχμέτ και η Αμπίρ πέρασαν την ίδια μέρα της εβδομάδος, στην ίδια ηλικία, και οι δύο πυροβολήθηκαν στο κεφάλι από τον ίδιο τύπο δολοφόνου: έναν ισραηλινό συνοριοφύλακα.Τη στιγμή που άκουσα τα νέα για τον θάνατο του γιού σου, βρέθηκα να του μιλάω δυνατά:Αχμέτ, σε παρακαλώ, δώσε τα χαιρετίσματα και την αγάπη μου στην Αμπίρ.


Οι δυο αγνές ψυχές σας θα συναντηθούν στον παράδεισο. Πορεύσου εν ειρήνη αγαπημένε, μη φοβάσαι γιατί δεν είσαι μόνος, υπάρχουν άλλοι που σε περιμένουν. Έτοιμα να σε χαιρετίσουν είναι πάνω από χίλια παιδιά Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν από το 2000. Και παρότι, Αχμέτ, ελπίζω ολόψυχα ότι θα είσαι το τελευταίο θύμα αυτών των νομιμοποιημένων ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ - ποίος θα σκοτωθεί μετά;Εμείς οι Παλαιστίνιοι γονείς δεν είμαστε απολύτως υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στα παιδιά μας; Γιατί επιτρέπουμε στα παιδιά μας να βγαίνουν στους δρόμους στο φως της μέρας; Γιατί τους επιτρέπουμε να παίζουν έξω από το σπίτι; Γιατί όχι απλώς τ' αφήνουμε αλλά και τα ενθαρρύνουμε να πηγαίνουν στο σχολείο και να εκπαιδεύονται; Κι ακόμη σημαντικότερο, κατηγορώ τα παιδιά - μάρτυρες, πώς τολμάτε να βάζετε τα κεφάλια σας στον δρόμο των Ισραηλινών σκοπευτών;


Ας προσπαθήσουμε να είμαστε λογικοί: Οι στρατιώτες της Κατοχής δεν θέλουν στην πραγματικότητα να σκοτώσουν τα παιδιά μας, δεν μπορεί να είναι μια εσκεμμένη πολιτική τρομοκράτησης και βίας, απλώς προσπαθούν να μας βοηθήσουν να τα διατηρήσουμε σε ασφαλές μέρος. Και ξεκάθαρα πιστεύουν ότι το ασφαλέστερο μέρος για τα παιδιά μας, όπου κανείς δεν μπορεί να τα βλάψει, είναι ο τάφος τους.Όταν άκουσα τι συνέβη στον Αχμέτ, διάβαζα ένα βιβλίο για τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα και τους ειδικούς νόμους που αφορούν τα παιδιά σε καιρό πολέμου και ένοπλης πάλης. Κάθε Παλαιστίνιος πρέπει να διαβάσει τους νόμους αυτούς μέχρι να μάθει τα δικαιώματά του και κάθε Ισραηλινός θα έπρεπε να διαβάσει τους ίδιους νόμους μέχρι να καταλάβει την τερατωδία των εγκληματικών πρακτικών του ισραηλινού στρατού κατά του Παλαιστινιακού λαού.


Ο στρατηγός Γκάμπι Ασκενάζι, επιτελάρχης των ισραηλινών Κατοχικών δυνάμεων, είπε: "Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η απώλεια της ανθρωπιάς (των στρατιωτών) από την συνεχιζόμενη σύρραξη";. Πρέπει να πληροφορήσω τον διακεκριμένο στρατηγό ότι έχασε την ανθρωπιά του πολύ καιρό πριν. Αυτός και ο στρατός του θα έπρεπε να φοβούνται για την απώλεια της ανθρωπιάς τους αφού υπό την ηγεσία του ο ισραηλινός στρατός σκότωσε τον Αχμέτ Μουσά. Κι αν δεν τον νοιάζει, αφού ο Αχμέτ είναι Παλαιστίνιος, ο στρατηγός Ασκενάζι θα έπρεπε τουλάχιστον να φοβάται ότι ο στρατός του απώλεσε την ανθρωπιά του στην συμπεριφορά του έναντι Ισραηλινών επίσης.


Έχουμε όλοι δει το πώς οι Ισραηλινοί στρατιώτες φέρονται στους ίδιους τους ανθρώπους τους που ενώνονται μαζί μας στις ειρηνικές διαμαρτυρίες στο Μπιλίν, στο Νιλίν, στο Αρτάς, στη Γαλιλαία και στην Τουλκαρέμ. Είδε ο στρατηγός τους στρατιώτες που πυροβόλησαν την δρ Τσφιγιά Σαπίρα και τον υιό της Ιταμάρ, που συμμετείχαν στην ειρηνική μας πορεία στο χωριό Σούφα της Τουλκαρέμ, μαζί με άλλους πολλούς ειρηνιστές; Φαντάζομαι ότι το είδε, στην πραγματικότητα μάλλον αυτός διέταξε την επιχείρηση, κι αυτήν κι άλλες παρόμοιες. Κοίτα καλά, στρατηγέ, και θα βρεις την πηγή του φόβου σου.Ο Χισάμ, ο Αχμέτ και η Αμπίρ έχουν πάει στη μέλλουσα ζωή και σου υπόσχομαι ότι αιωνίως θα επιβιώνουν των δολοφόνων τους. Τα παιδιά μας είναι η επιτομή της αθώας ανθρωπότητας και οι φονιάδες τους είναι οι πιο κατάπτυστοι εγκληματίες.


Μα όσο υπάρχουν τέτοιοι ανελέητοι άνθρωποι στον κατοχικό στρατό, έχε κατά νου ότι υπάρχουν χιλιάδες Ισραηλινοί που αρνούνται να συμμετάσχουν σε τέτοια εγκλήματα, που ντρέπονται για τις κηλίδες αίματος στις στολές του ισραηλινού στρατού και για όσους αποκαλούν τη συμπεριφορά του ηθική ή δημοκρατική. Υπάρχουν Ισραηλινοί σαν την Τσφίγια και τον Ιταμάρ που αισθάνονται ηθικό και ανθρώπινο καθήκον τους να μας συμπαραστέκονται. Σκότωσαν τα παιδιά μας, Χισάμ. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε από το να συνεχίσουμε τη μάχη ; Ποτέ δεν θα καταθέσουμε τα όπλα. Γιατί παρά την προηγμένη πολεμική τεχνολογία και τη θανατηφόρο δύναμη που αντιμετωπίζουμε, εμείς έχουμε τα πιο επικίνδυνα όπλα. Είναι τα όπλα της ηθικής και της δικαιοσύνης. Δεν θα τα καταθέσουμε ενώπιον της βαρβαρότητας και θα είμαστε ακλόνητοι στην απαίτηση δικαιοσύνης για τα παιδιά μας. Οι φονιάδες του Αχμέτ και της Αμπίρ πρέπει να δικαστούν και να καταδικαστούν ως εγκληματίες. Να το ξεκαθαρίσω: δεν ζητάμε εκδίκηση.

Η δικαιοσύνη για τα αγαπημένα μας νεκρά παιδιά δεν θα υπηρετηθεί με τον φόνο ενός ισραηλινού κοριτσιού μπροστά στο σχολείο του ή με τον φόνο ενός ισραηλινού αγοριού με μια σφαίρα στο κεφάλι. Θα αρνηθούμε την ανταπόδοση των βίαιων μέσων της Κατοχής. Εσύ κι εγώ και κάθε Παλαιστίνιος πρέπει να αφήσουμε την ηθική, την ανθρωπιά και τη διδασκαλία της μεγάλης μας πίστης να μας οδηγούν.


αντιγραφή από το

www.egolpio.wordpress.com

Οι Ευρωπαίοι Εθνικοεπαναστάτες και το Αραβικό Αντισιωνιστικό κίνημα.

του Αλεξόπουλου Στέλιου.


Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οι πιστοί μαχητές και υποστηρικτές του Εθνικοσοσιαλισμού βρίσκουν καταφύγιο στην Μέση Ανατολή. Κυρίως στην Αίγυπτο και την Συρία όπου και αναδιοργανώνουν τον στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες. Στα επόμενα χρόνια με την βοήθεια των Εθνικοσοσιαλιστών η Αίγυπτος δημιουργεί μια στρατιωτική βάση για την υποστήριξη Αλγερινών , Μαροκινών και Τυνήσιων ανταρτών.


Το Κάιρο γίνεται το κέντρο του αντάρτικου FLN ενώ πρώην μέλη της Βοσνιακής Μεραρχίας «Handschar» βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων στα σύνορα με την Τυνησία. Το εθνικιστικό καθεστώς του Αιγυπτίου προέδρου Νάσερ ανοίγει τον δρόμο σε εκατοντάδες Εθνικοσοσιαλιστές οι οποίοι καταλαμβάνουν θέσεις κλειδιά της κυβέρνησης. Ο Otto Skorzeny τυγχάνει του απολύτου σεβασμού από τον πρόεδρο Νάσερ και αυτός με την σειρά του εκπαιδεύει εκατοντάδες στρατιώτες του καθεστώτος σε ανορθόδοξες επιχειρήσεις στο περιβάλλον της ερήμου. Παράλληλα με δική του μέριμνα παρέχεται προστασία σε Γερμανούς επιστήμονες και τεχνικούς που δουλεύουν στα μυστικά στρατιωτικά προγράμματα της Αιγύπτου. Βασικοί συντελεστές της αντισιωνιστικής προπαγάνδας της κυβέρνησης του Νάσερ υπήρξαν Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές.


Όμως και πέρα από τον Ατλαντικό υπήρξε στενή και ουσιαστική συνεργασία μεταξύ Αράβων και Εθνικοσοσιαλιστών. Στόχος η συντριβή του Σιωνισμού με κάθε μέσο. Ο συγγραφέας του «Imperium» Francis Parker Yockey καθώς και ο H. Keith Thompson επισκέπτονται το Κάιρο και έρχονται σε επαφή με τον Νάσερ. Δεν λείπει από αυτές τις επαφές και ο Αμερικανός Εθνικοσοσιαλιστής George Lincoln Rockwell.


Μετά την φυγή των μελών της PLO από την Ιορδανία ο Γιασέρ Αραφάτ ιδρύει μια νέα οργάνωση ονομαζόμενη «Μαύρος Σεπτέμβρης». Η οργάνωση αυτή φέρνει σε πέρας μερικές από τις πιο ριψοκίνδυνες ενέργειες ενάντια στους Σιωνιστές με αποκορύφωμα την απαγωγή και εκτέλεση Ισραηλινών αθλητών στο Μόναχο το 1972.


Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί Εθνικοσοσιαλιστές και Φασίστες πολεμούν στο πλευρό των Αράβων πολεμιστών. Ο Robert Courdroy βετεράνος των Βελγικών Waffen - SS πεθαίνει στην μάχη στα πλαίσια καταδρομικής επιχείρησης στο πλευρό των Παλαιστινίων το 1968.


Ο Francois Genoud μέλος του Ε/Σ κόμματος στην Ελβετία συνδέθηκε τα χρόνια μετά τον πόλεμο με τον Αραβικό κόσμο και ίδρυσε την Αραβική εμπορική τράπεζα στην Γενεύη μέσω της οποίας χρηματοδότησε τους Παλαιστίνιους αντιστασιακούς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Υποστήριξε με οικονομικά μέσα την υπεράσπιση του Adolf Eichmann , ενίσχυσε αντισιωνιστικές οργανώσεις και Παλαιστινιακά μέσα προπαγάνδας και βοήθησε Παλαιστίνιους αεροπειρατές. Υπήρξε στενός φίλος του συνιδρυτή του PFLP Dr. Waddi Haddad. Το 1993 εκρήγνυται μια βόμβα έξω από το σπίτι του αλλά διαφεύγει χωρίς να τραυματιστεί. Παγιδευμένος από την Mossad αυτοκτονεί με δηλητήριο τον Μάιο του 1996.


Όμως στην μάχη ενάντια στον διεθνή ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό συσπειρώνονται άνθρωποι που κανείς δεν το περιμένει ακόμα και πρώην πολιτικοί αντίπαλοι. Ο Giangiacomo Feltrinelli εκδότης και οικονομικός υποστηρικτής κομμουνιστικών εντύπων συναντιέται με τον βετεράνο πολεμιστή και Φασίστα Ιταλό πρίγκιπα Valerio Borghese και σχεδιάζουν από κοινού τρόπους για να παλέψουν μαζί ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό.


Ο γνωστός Βέλγος πολιτικός Jean Thiriart , υποστηρικτής του ρεύματος του «Τρίτου Δρόμου» ταξιδεύει σε αραβικές χώρες ώστε να κερδίσει υποστήριξη για την ιδέα της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής ακτιβιστικής οργάνωσης ενάντια στις κατοχικές αμερικανικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Για ένα διάστημα είναι σύμβουλος της Fatah και της PLO καθώς και στενός συνεργάτης του Αραφάτ. Επίσης επισκέπτεται τον Σαντάμ Χουσείν στο Ιράκ ενώ υπήρξε συνεργάτης του ηγέτη του PFLP George Habash.


Ο ηγέτης του PFLP αν και οι εγχώριοι «ψευτοαριστεροί» το κρύβουν επιμελώς για ευνόητους λόγους είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια της δράσης του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» ( PFLP ) λαμβάνει σημαντική βοήθεια από νεοφασίστες και από την λεγόμενη «Μαύρη Διεθνή». Οι επιθέσεις της οργάνωσης του έχουν την αμέριστη και ουσιαστική υποστήριξη ομάδας Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών και την αμέριστη συμπαράσταση του ηγέτη τους Odfried Hepp.

Φωτογραφίες της "Ομάδας Μάχης Hoffmann" :

Σε παλαιότερο κείμενο στον "Μαύρο Κρίνο" δημοσιεύτηκε κείμενο για την ομάδα Hoffmann*.


Φωτογραφίες της "Ομάδας Μάχης Hoffmann" από στρατιωτική εκπαίδευση στον Λίβανο και το εξώφυλλο εντύπου Γερμανών Συντρόφων :

Στα τέλη του ’70 μια νέα εθνικοσοσιαλιστική ομάδα κάνει την εμφάνιση της. Είναι η ομάδα «Freikorps Adolf Hitler» που ιδρύθηκε από τον Udo Albrecht και συμμετείχε στις αιματηρές μάχες ενάντια στον βασιλιά Χουσείν της Ιορδανίας. Το 1978 η αστυνομία συλλαμβάνει μέλη της ομάδας και αρχίζει το κυνήγι με φυλακίσεις και διώξεις ενάντια στα μέλη της οργάνωσης.


Μια ακόμα άγνωστη παράμετρος είναι ότι στην Κύπρο σε επιχείρηση της PLO ενάντια στους Σιωνιστές ανάμεσα στην ομάδα των κομμάντο συμμετείχε Ευρωπαίος σύντροφος προερχόμενος μάλιστα από το κίνημα των Εθνικοσοσιαλιστών Skinhead .

Ahmed Rami.


Ένα ακόμα πρόσωπο που συνδέεται με Ευρωπαίους Εθνικοσοσιαλιστές είναι ο Ahmed Rami. Ο Ahmed Rami είναι Μαροκινός συγγραφέας και αρνητής του «ολοκαυτώματος». Μόνιμος κάτοικος Σουηδίας ( είχε ζητήσει άσυλο το 1973 ) ιδρυτής του "Radio Islam" στην Στοκχόλμη και φανατικός εχθρός του Ισραήλ. Λόγω της έντονης αντισιωνιστικής ρητορικής του διώχθηκε και φυλακίστηκε για 6 μήνες από την κυβέρνηση της Σουηδίας ενώ η ραδιοφωνική εκπομπή διακόπηκε. Οι Σουηδοί σύντροφοι τον κάλεσαν σε Εθνικοσοσιαλιστική συνάντηση όπου και συμμετείχε ως ομιλητής σε ζητήματα γύρω από τον διεθνή Σιωνισμό. Για μικρό χρονικό διάστημα η προσωπική του φρουρά αποτελείτο από Σουηδούς Εθνικοσοσιαλιστές ενώ παράλληλα το Σουηδικό κίνημα προχώρησε σε έκδοση και διανομή των βιβλίων του.



( σχετικός σύνδεσμος :


http://www.arminius.se/?q=rami%2C+ahmed&binfo=search&submit.x=0&submit.y=0&submit=Search )



Στον πόλεμο του κόλπου του 1991 Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές έρχονται σε επαφή με την Ιρακινή πρεσβεία και ζητούν την μετάβαση τους στο Ιράκ ώστε να πολεμήσουν στο πλευρό των Ιρακινών στρατευμάτων ενάντια στους Αμερικανοσιωνιστές. Ο υπεύθυνος αυτής της πρωτοβουλίας αυτής Heinz Reisz εμφανίζεται στην κρατική τηλεόραση του κρατιδίου της Έσσης στην Γερμανία λέγοντας :

«Ζήτω η μάχη για τον Σαντάμ Χουσείν , Ζήτω ο Ιρακινός λαός , Ζήτω ο ηγέτης τους , ο Θεός να προστατεύει τους Άραβες». Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί 500 Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές παρέλασαν στην Βαγδάτη τις παραμονές του πολέμου με στολές που σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες «θύμιζαν παρέλαση των SS». Παραμένει άγνωστο αν συμμετείχαν σε μάχες ενάντια στους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους.



*Παλαιότερο κείμενο για την ιστορία και την δράση της ομάδας μάχης Hoffmann που πολέμησε στο πλευρό της Παλαιστινιακής PLO :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/hoffmann-plo.html

Τελικά παρόλο τα υπερβολικά μέτρα προστασίας κρεμάστηκε πανό για την Παλαιστίνη στο Παγκρήτιο !

Αυτό που προσπαθούσαν μέρες να αποφύγουν τελικά έγινε , κρεμάστηκε ένα πολύ μεγάλο πανό για την Παλαιστίνη στο Παγκρήτιο (φώτο) και νιώθω υποχρεωμένος να πω συγχαρητήρια στα παιδιά που το πέρασαν. Ακόμα υπήρχαν και αρκετές σημαίες που φυσικά το Mega δεν τις έδειξε .. Ακόμα στο εθνικό ύμνο του Ισραήλ που το Mega εντέχνως φρόντισε να μην δείξει ακουστήκαν αρκετά γιουχαΐσματα , δεν ήμουν παρών αλλά έτσι μου μετέφεραν..

http://sofoscrete.blogspot.com/2009/04/blog-post_8563.html

Οι στρατιώτες έτρωγαν τσιπς και σοκολάτα, και χαμογελούσαν όταν σκότωναν τις κόρες μου.

Ο Sameh A. Habeeb είναι Παλαιστίνιος δημοσιογράφος είκοσι τριών ετών που βρίσκεται στη Λωρίδα της γάζας. Είναι ενεργός δημοσιογράφος για χρόνια και φέρνει προς των έξω κόσμο τα βάσανα του λαού του. Η Janet Zimmerman Παλαιστίνια δημοσιογράφος είκοσι ενός ετών και ένας αμερικανικός πολίτης, αποφασισμένοι και οι τρις να βοηθήσουν αφότου είχαν δει τα φρικτά εγκλήματα που διέπραξαν στη Γάζα οι Ισραηλινοί.

Διέσχισαν πολλά μίλια για να αξιολογήσουν την κατάσταση με τα μάτια τους, το μυαλό τους, και την καρδιά τους.Μια ιστορία που τράβηξε την προσοχή τους διαδραματίστηκε στην ανατολική Λωρίδα της γάζας. Είναι ένας απολογισμός της προσωπικής καταστροφής του Khaled Abd Rabo.Αρχίσαμε το ταξίδι μας και μπορούσαμε να φθάσουμε στην πόλη Abd Rabo. Το έδαφος ήταν γεμάτο από τις τρύπες που οι Ισραηλίτες έκαναν στους δρόμους με τις βόμβες τους, και τις πυρκαγιές τους.Το έδαφος ήταν επίσης πληγωμένο. Μια άλλοτε καταπράσινη και ήρεμη γειτονιά ήταν τώρα κόλαση πάνω στη γη. Τα μάτια μας γέμισαν με μόνο την ερήμωση, και οι μάζες των ανθρώπων κάλυψαν τη θέση όπως τις μύγες. Το αυτοκίνητό μας σταμάτησε και περπατήσαμε στον από κάτω δρόμο στο σπίτι του Khaled.


Είδαμε τον Khaled, να κάθεται στα ερείπια ενός σπιτιού. «Αυτό το σπίτι που χρησιμοποιούσαμε και είχε τέσσερα πατώματα, και έναν συμπαθητικό κήπο. Μας έφερνε την ειρήνη και ηρεμία», άρχισε να μας λέει. «Ο ισραηλινός στρατός ήρθε σε αυτό το σπίτι πολλές φορές πριν, αλλά ο τελευταίος ήταν το Μάρτιο του 2008».Εξηγεί πώς ... εισέβαλαν στο σπίτι του και ερεύνησαν αυτόν και την οικογένειά του.«Δεν βρήκαν τίποτα. Είμαι αστυνομικός στην κυβέρνηση Ramallah. Δεν έχω καμία σχέση με την Hamas. Θυμάμαι ότι ήταν 12:50pm την τέταρτη ημέρα της στρατιωτικής επίγειας εισβολής όταν πήρε ο στρατός τον έλεγχο της περιοχής. Ένα πραγματικό πεδίο μάχης, και χιλιάδες άνθρωποι ήταν παγιδευμένοι. Κανένας δεν θα μπορούσε να φύγει λόγω της μεγάλης πυρκαγιάς από τους Ισραηλίτες, και των στρατιωτών που έφταναν.


Υπήρχαν είκοσι πέντε από μας στο σπίτι, και όλοι έπρεπε να φύγουμε», είπε καθώς η φωνή του έτρεμε και άρχισε να φωνάζει. «Οι στρατιώτες έτρωγαν τσιπ και σοκολάτα, και χαμογελούσαν όταν σκότωναν τις κόρες μου. Η μητέρα μου, η σύζυγός μου, και τρεις κόρες μου όλες κρατούσαν τις άσπρες σημαίες όταν προσπάθησαν να αφήσουν το σπίτι. Είδανε δύο από τους στρατιώτες, και τους είπαμε πώς θέλουμε να φύγουμε. Περιμέναμε και περιμέναμε την απάντησή τους αλλά μας δεν δόθηκε καμία απάντηση. Μετά, ένας τρίτος στρατιώτης εμφανίζετε και ανοίγει πυρ στα παιδιά με μανία. Η Souad ήταν μόνο επτά ετών, η Summer ήταν τριών, και Amal ήταν μόνο δύο ετών. Η μητέρα μου πυροβολήθηκε επίσης, και έβλεπα όλα αυτά που αγάπησα να σωριάζονται στο έδαφος. Ούρλιαζα για να σταματήσουν! Έτρεξα στο σπίτι για να καλέσω ασθενοφόρα, καθέναν που θα μπορούσε να βοηθήσει.» «Για μια ώρα αιμορραγούσαν σφαδάζοντας στο δρόμο, δύο από τις κόρες μου σκοτώθηκαν παρά την αποκαλούμενη εκεχειρία.


Καμία βοήθεια δεν ήταν σε θέση να έρθει σε μας εγκαίρως. Ένα από τα ασθενοφόρα προσπάθησε, αλλά οι ισραηλινοί στρατιώτες το σταμάτησαν και ανάγκασαν τους νοσοκόμους να βγουν έξω και τους πήραν τα ρούχα. Βομβάρδισαν έπειτα το ασθενοφόρο που θάφτηκε στα ερείπια. Οι νοσοκόμοι τράπηκαν σε φυγή γυμνοί .Άφησα το σπίτι με μερικά από τα μέλη της οικογένειας μου», συνεχίζει ο Khaled. «Φέραμε τη μητέρα μου σε ένα παχνί, και ανάπνεε ακόμα παρά την ανοιχτή πληγή στο κεφάλι της. Οι στρατιώτες έβαζαν φωτιά και κατέστρεφαν τα πάντα γύρω τους ανεξέλεγκτα. Πολλά από τα σπίτια κατεδαφίστηκαν από τα τανκς. Καθώς διασχίσαμε έναν από τους δρόμους, υπήρξε ένα άτομο που προσπάθησε να μας βοηθήσει αλλά οι στρατιώτες τον σκότωσαν μαζί με το άλογο του». «Όταν φθάσαμε τελικά στην πόλη Jabaliya, είδαμε ότι είχαν φέρει όλους τους τραυματισμένους πολίτες εδώ. Συγκλονιστήκαμε από αυτό που είδαμε και πέσαμε στο έδαφος, και για μια ώρα παραμείναμε εκεί ανίκανοι να μάθουμε τι έχει γίνει με τους ανθρώπων μας.

Ρωτούσαμε γιατί σκότωναν τα παιδιά μας» , κάποιος μας απάντησε «είμαι σίγουρος ότι ήταν πιωμένοι, ή τους δόθηκαν διαταγές να σκοτώσουν τον καθένα συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών. Πολλοί ισραηλινοί ραβίνοι έδιναν διαταγές να μην αφεθεί κανένας ζωντανός». «Δεν ξέρω γιατί οι κόρες μου σκοτώθηκαν. Δεν διέπραξαν ποτέ οποιαδήποτε εγκλήματα, ήταν παιδιά! Δεν πυροδότησαν τους πυραύλους που έπεσαν στο Ισραήλ. Είμαστε πολύ ειρηνικοί άνθρωποι, δεν έχουμε καμία σχέση με την τρομοκρατία και όλα αυτά. Ξέρω εάν πάω στο δικαστήριο για αυτό που έχει συμβεί ότι ο ισραηλινός στρατός θα έβρισκε χιλιάδες προφάσεις για να αποδείξει ότι οι στρατιώτες του είναι αθώοι. Το έχουν ξανακάνει αυτό με πολλές άλλες περιπτώσεις πριν». Συνεχίζει«Δεν ήταν ένας πόλεμος μεταξύ δύο στρατών. Προφανώς, ήταν ένας πόλεμος μεταξύ των πολιτών και του τέταρτου μεγαλύτερου στρατού στον κόσμο του Ισραήλ. Αλλά δεν το λένε πόλεμο. Το λένε εκκαθάριση».


Μια εκκαθάριση όπου οι δεκάδες χιλιάδων Παλαιστινίων σκοτώθηκαν. Τα κτίρια μπορεί και να επισκευαστούν και το έδαφος να ξαναπρασινίσει πάλι, αλλά ο Khaled δεν θα ανακουφιστεί ποτέ.Δεν θα ακούσει ποτέ το γέλιο της Saoud και της Amal πάλι, αλλά θα ακούει τις κραυγές πόνου της Summer που είναι παραπληγική και το μόνο πράγμα που λειτουργεί είναι το μυαλό της. Ένα μυαλό που θα λέει για πάντα τον εφιάλτη αυτό που συνέβη στη ζωή της. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της πρώτης συνέντευξής της στο νοσοκομείο, με κάθε λεπτομέρεια, διηγήθηκε την ιστορία σε Al-Jazeera.

by Sameh A. Palestine


http://apneagr.blogspot.com/2009/02/blog-post_08.html

Χαμάς: "Κάντε ότι θέλετε , εμείς θα αποκτήσουμε όπλα"

Η Χαμάς ορκίστηκε να επανεξοπλισθεί αψηφώντας κάθε ισραηλινή ή διεθνή προσπάθεια να την εμποδίσει να ανεφοδιαστεί με ρουκέτες και άλλα όπλα μετά τον πόλεμο στη Γάζα. «Κάνετε ό,τι θέλετε. Η παραγωγή ιερών όπλων είναι αποστολή μας και γνωρίζουμε πώς να αποκτήσουμε τα όπλα» είπε σε συνέντευξη Τύπου ο Αμπού Ουμπάιντα, εκπρόσωπος της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς.


Απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους με καλυμμένο το πρόσωπο, είπε ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά, εάν το Ισραήλ δεν αποσύρει τον στρατό του από τη Λωρίδα της Γάζας μέσα σε μια έβδομάδα, αίτημα της Χαμάς όταν ανακοίνωσε την Κυριακή την κατάπαυση πυρός.


Το Ισραήλ, που κήρυξε μονομερή εκεχειρία, απείλησε να ξαναξεκινήσει τις επιθέσεις σε περίπτωση που η Χαμάς προσπαθήσει φέρει παράνομα όπλα στη Λωρίδα της Γάζας. Στην ίδια συνέντευξη Τύπου ο Αμπού Ουμπάιντα είπε ότι η Χαμάς έχασε μόλις 48 μαχητές στη διάρκεια των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας.

Το Ισραήλ έχει ανακοινώσει πως περισσότεροι από 500 μαχητές της Χαμάς σκοτώθηκαν από τις 27 Δεκεμβρίου. Η διάρκειας τριών εβδομάδων επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας ήταν μια αποτυχία και δεν φόβισε τους Παλαιστινίους, δήλωσε ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγε. «Ο εχθρός απέτυχε να πετύχει τους στόχους του» δήλωσε ο ίδιος σε τηλεοπτικό μήνυμά του.


Αν και αποκάλεσε τον πόλεμο μια «λαϊκή νίκη», ο Χανίγε είπε ότι η απόφαση της Χαμάς να κηρύξει εκεχειρία την Κυριακή ήταν «σοφή και υπεύθυνη».

Απειλές το Ισραήλ , επιδόματα από τη Χαμάς.

Aν και έχουν αποχωρήσει από τη Γάζα οι ισραηλινές δυνάμεις, η υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Τ. Λίβνι, απείλησε με νέες επιθέσεις σε σήραγγες που συνδέουν την Αίγυπτο με τη Λωρίδα της Γάζας μέσω των οποίων διακινούνται όπλα.


Στο αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό της Χαμάς, ανακοινώθηκε η χορήγηση 1.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια "μάρτυρα" που σκοτώθηκε στη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα, καθώς και τέσσερις χιλιάδες ευρώ για κάθε σπίτι που καταστράφηκε τελείως από τους Ισραηλινούς, ενώ με 2.000 ευρώ θα επιδοτηθούν τα σπίτια που έπαθαν μεγάλες καταστροφές. Με 500 ευρώ επιδοτείται ο κάθε τραυματίας και η καταβολή των ποσών αυτών θα ξεκινήσει από την Κυριακή.


Τα ποσά ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ο εκπρόσωπος της ισλαμιστικής κυβέρνησης Τάχερ αλ-Νούνου. Περίπου τέσσερις χιλιάδες σπίτια καταστράφηκαν τελείως από τις ισραηλινές επιθέσεις και πάνω από 17 χιλιάδες υπέστησαν μεγάλες ζημιές, με το προβλεπόμενο ποσό για τις ανθρώπινες απώλειες και τις υλικές καταστροφές, να υπολογίζεται στα 35 - 40 εκατομμύρια δολάρια.


Για τα μέσα Φεβρουαρίου προγραμματίστηκε η σύσκεψη των δωρητών για τη συγκέντρωση κονδυλίων για την ανοικοδόμηση της Λωρίδας της Γάζας, η οποία έχει ερημωθεί από την ισραηλινή εισβολή, όπως ανακοίνωσε ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός Σαλάμ Φαγιάντ.

Οι οπαδοί του Αστέρα Τρίπολης στο πλευρό των Παλαιστινίων.

Ταξιαρχίες Αλ – Κασσάμ : Πραγματοποιήσαμε δεκάδες οδυνηρά πλήγματα στα στρατεύματα του Ισραηλινού στρατού κατοχής.

GAZA , (PIC) --

μετάφραση - επεξεργασία κειμένου : Αλεξόπουλος Στέλιος.



Οι ταξιαρχίες Αλ - Κασάμ , η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς , δήλωσαν κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου τη Δευτέρα, ότι πραγματοποίησαν δεκάδες οδυνηρά πλήγματα στα στρατεύματα του Ισραηλινού στρατού κατοχής , στις 22 μέρες που διήρκησε η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα , διαβεβαιώνοντας ότι οι αγωνιστές κατόρθωσα να σκοτώσουν 49 ισραηλινούς στρατιώτες.



Ο Abu Obeida , ο εκπρόσωπος τύπου των ταξιαρχιών Αλ - Κασάμ, είπε στην συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Γάζας ότι οι ταξιαρχίες κατέγραψαν επακριβώς τις επιχειρήσεις της εξόντωσης 49 ισραηλινών στρατιωτών με άμεσο τρόπο, χωρίς να συμπεριλαμβάνει δεκάδες απώλειες ισραηλινών των οποίων ο θάνατος δεν καταγράφηκε από αυτόπτες μάρτυρες των μαχητών της Αλ - Κασάμ, κατά τη διάρκεια πολλών επιθέσεων της αντίστασης, όπως τους στρατιώτες που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων εκτίναξης τανκ και θωρακισμένων μεταγωγικών στρατού.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, μια συντηρητική εκτίμηση των ταξιαρχίες Αλ-Κασάμ ανεβάζει το τίμημα του θανάτου στις τάξεις του ισραηλινού κατοχικού στρατού στους 80 στρατιώτες, πρόσθεσε ο Abu Obeida.


Ο εκπρόσωπος τύπου ανέφερε επίσης ότι οι ταξιαρχίες εκτόξευσαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης 980 ρουκέτες και οβίδες συμπεριλαμβανομένων 213 πυραύλους Γκράντ στα εισβάλλοντα κατοχικά ισραηλινά στρατεύματα και σε διαφορετικούς ισραηλινούς εποικισμούς.


Οι μαχητές Αλ-Κασάμ κατέστρεψαν επίσης ολοκληρωτικά ή μερικώς περίπου 47 τανκ και μπουλντόζες, χτύπησαν 4 ελικόπτερα και έριξαν ένα αεροπλάνο.

Επιπλέον αποκάλυψε ότι οι ταξιαρχίες κατόρθωσαν να αιχμαλωτίσουν αρκετούς ισραηλινούς στρατιώτες , αλλά στοχοποιούνταν από κοινού με τους αιχμαλωτίζοντες μαχητές της ταξιαρχίας από τα ισραηλινά πολεμικά αεροπλάνα.


Σημείωσε ότι το Ισραήλ σκότωσε περισσότερους από 1300 Παλαιστίνιους, η πλειοψηφία των οποίων ήταν πολίτες , παιδιά και γυναίκες, πράγμα που δείχνει ότι ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα ήταν μόνο μια διαδικασία μαζικών δολοφονιών φέροντας της σφραγίδα του μίσους της ταλμουδικής ιδεολογίας.


Πρόσθεσε ότι σκοτώθηκαν 48 μαχητές της ταξιαρχίας Κασάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου με τον κατοχικό ισραηλινό στρατό στην Γάζα.

http://www.alqassam.ps/english/