Άκου 19χρονε Εθνικοσοσιαλιστή.


Έχουμε να σου πούμε κάποια πράγματα που μπορεί να σε στενοχωρήσουν. Αλλά είναι ειλικρινή πράγματα , γιατί δεν έχουμε να κερδίσουμε κάτι από σένα.


Άμα θες άκου τα. Άμα δε θες, μην τ' ακούς.


Ο Calvin Κlein είναι εβραίος μόδιστρος. Ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήτανε εβραίος ούτε μόδιστρος.
Ο Calvin Κlein κολλάει το σύμβολο CΚ στα ρούχα του για να πουλήσει. Ο Αδόλφος Χίτλερ καθιέρωσε τη σβάστικα στο κίνημά του για να θυμίζει στους συντρόφους του για ποιο σκοπό πολεμάνε.


Καταλαβαίνεις τη διαφορά ;


Για τον Calvin Κlein, το σύμβολο είναι το παν, γιατί το σύμβολο δίνει μούρη στον πελάτη και φέρνει χρήμα στον Calvin. Για τον Αδόλφο Χίτλερ, ο σκοπός είναι το παν και το σύμβολο υπάρχει για να υπηρετεί τον σκοπό.


Οι σημαίες και τα σύμβολα έχουν τη σημασία τους. Όταν παρατάσσονται οι αντίπαλοι στρατοί στο πεδίο της μάχης , οι σημαίες και τα σύμβολα τους εμπνέουν θάρρος και τους θυμίζουν ότι υπάρχουν και μερικά πράγματα πιο σημαντικά από το τομάρι μας. Και ποια είναι αυτά τα πράγματα ;


Είναι οι αξίες. 'Oταν πολεμάμε για μια σημαία , δεν πολεμάμε για το χρωματιστό φάσμα αλλά για τις αξίες που η σημαία αυτή συμβολίζει. 'Oταν πολεμάμε για τη σβάστικα δεν πολεμάμε για τέσσερις ορθές γωνίες, αλλά για ης αξίες που η σβάστικα συμβολίζει.
Ποιο είναι το πρώτιστo καθήκον του πολεμιστή ;


Το πρώτιστo καθήκον του πολεμιστή είναι η νίκη.


Γι' αυτό, όταν χαιρετάμε τους συναγωνιστές μας, λέμε «ζήτω η νίκη». Ή «Sieg Heil». Για να μην ξεχνάμε ποτέ το καθήκον μας.


Κάποιος Γιαπωνέζος είχε γράψει ότι καθήκον του πολεμιστή είναι ο θάνατος. Αλλά αυτός μάλλον δεν ήξερε τι του γινόταν, γιατί στον καιρό του δεν γίνoνταν πόλεμοι και ο ίδιος δεν είχε ποτέ στη ζωή του τραβήξει σπαθί. Είναι εύκολο να μιλάς και να γράφεις για θάνατο, άμα δεν τον έχεις δει να χτυπάει δίπλα σου. Όποιος είναι έξω απ' το χορό ξέρει πολλά τραγούδια. Να θυμάσαι πάντως ότι ο θάνατος δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα άμα εσύ είσαι ο νεκρός. Και η αναπηρία δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα , άμα εσύ είσαι ο ανάπηρος.


Ο Γιαπωνέζος έκανε λάθος. Ο θάνατος δεν είναι το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή.


Γιατί άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε θα είχαμε ξεμείνει από πολεμιστές ήδη από τον καιρό των σπηλαίων. Θα είχανε σκοτωθεί όλοι μαζί οι πολεμιστές και θα είχανε μείνει μονάχα οι δειλοί.


Άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκτελούμε περίπλοκα στρατηγικά σχέδια ούτε να εφαρμόζουμε τακτικές μάχης ούτε να κρατάμε όπλο ούτε να προχωρούμε έρπειν ούτε να μαθαίνουμε υφαρπαγές ούτε να στήνουμε ενέδρες Με να φοράμε στολές παραλλαγής. Απλά θα πηγαίναμε στη μάχη άοπλοι, κάνοντας θόρυβο και φορώντας φωσφοριζέ στολές για να μας πετυχαίνει ευκολότερα ο εχθρός.


Ο πόλεμος είναι δράση με έναν σκοπό. Την επιβολή της δικής μου βούλησης επί του αντιπάλου. Δηλαδή : εγώ θέλω κάτι ο αντίπαλος θέλει κάτι άλλο, οπότε πολεμάω τον αντίπαλο για να περάσει το δικό μου. Άμα περάσει το δικό μου , τότε νίκησα. Ασχέτως μεθόδου και κόστους. Άμα περάσει του αντιπάλου, τότε έχασα. Πάλι ασχέτως μεθόδου και κόστους.


Το κόστος , ο θάνατος , ο τραυματισμός, η αναπηρία είναι κι αυτά μέσα στο παιχνίδι. Κάθε πόλεμος έχει τα ρίσκα του. Αλλά , τα ρίσκα πρέπει να υποστηρίζουν τον βασικό στόχο , δηλαδή τη νίκη , δηλαδή το να περάσει το δικό μου. Αλλιώς , τα ρίσκα είναι μάταια , γιατί άμα είναι να σκοτωθώ απλά για να σκοτωθώ ή να μείνω ανάπηρος απλά για να μείνω ανάπηρος ή να πάθω οτιδήποτε απλά για να το πάθω, τότε μπορώ να πετύχω το ίδιο αποτέλεσμα με μια απόπειρα αυτοκτονίας.


Άμα λοιπόν πάω στον πόλεμο με στόχο να σκοτωθώ με το καλημέρα, τότε εξασφαλίζω ότι δεν θα περάσει το δικό μου, οπότε χαρίζω τη νίκη στον εχθρό. Οπότε η δική μου βούληση, οι δικές μου αξίες τα δικά μου σύμβολα γνωρίζουν την ήττα.


Οπότε , φιλάρα , δεν είμαι γενναίος. Είμαι εγωιστής.


Εγωιστής ;;; Ναι ! Γιατί για χάρη του δικού μου εγωισμού , για χάρη της επίδειξης ότι εγώ είμαι και καλά γενναίος , οδηγώ τα σύμβολά μου , τις αξίες μου στην ήττα. Μόνο και μόνο για να μπορώ να λέω «αυτοθυσιάστηκα , θαυμάστε με».


Όταν στις 9 Νοέμβρη 1923, οι στρατόμπατσοι της Βαυαρίας ανοίξανε πυρ κατά των Εθνικοσοσιαλιστών, ο Χίτλερ έπεσε στο έδαφος για να μην τον πετύχουνε οι σφαίρες. Κάτι άκαπνοι εβραίοι χαρτοπόντικες που δεν είχανε πιάσει ποτέ όπλο στη ζωή τους βγήκανε και αρχίσανε τις ποντικιές : «Είναι δειλός ! Είναι δειλός !». Όμως ο Χίτλερ δεν ήταν εβραίος χαρτοπόντικας. Ο Χίτλερ ήταν πολεμιστής.


Και όντως πολεμιστής είχε τα ένστικτα του πολεμιστή , τα ένστικτα που οι εβραίοι χαρτοπόντικες δεν είχαν. Ήξερε από πρώτo χέρι, από τα χαρακώματα του Β’ Παγκοσμίου, πως, όταν πέφτουν οι σφαίρες, δεν παριστάνουμε το κυπαρίσσι αλλά αμέσως αναζητούμε κάλυψη. Γιατί άμα φάμε τη σφαίρα, θα μας φάει το χώμα. Και θα νικήσει ο εχθρός.



Άμα ο Χίτλερ εκείνη τη μέρα παρίστανε το κυπαρίσσι τότε θα είχε σκοτωθεί από το 1923 και σήμερα δεν θα μιλάγαμε ούτε για εθνικοσοσιαλισμό ούτε για σημαίες ούτε για Χίτλερ. Όταν ο Χίτλερ χρειάστηκε να θυσιαστεί όταν η αυτοθυσία του είχε νόημα, τότε με πολλή άνεση τράβηξε τη σκανδάλη και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα. Το ίδιο πάνω κάτω έκανε και ο Γκαίμπελς. Αλλά μονάχα όταν η αυτοθυσία είχε νόημα. 'Oταν όλα γκρεμίζονταν και χρειάζονταν επειγόντως σύμβολα αuτoθυσίας , για να μπορέσει να συνεχιστεί ο αγώνας.


Ο Χίτλερ και ο Γκαίμπελς δεν αντoθυσιάστηκαν για να έχεις εσύ σήμερα την πολυτέλεια να κάνεις επιδείξεις γενναιότητας. Αυτοθυσιάστηκαν για να έχεις λόγους να ζητάς εκδίκηση για τους νεκρούς σου και για να είσαι φανατικά προσηλωμένος σε έναν και μοναδικό στόχο : τη νίκη του εθνικοσοσιαλισμού.


Το ξέρουμε ήδη ότι είσαι γενναίος. Δεν χρειάζεται να το αποδείξεις. Από τη στιγμή που δεν κάθεσαι στ' αυγά σου, από τη στιγμή που διαλέγεις τον Εθνικοσοσιαλισμό σ' έναν κόσμο σαν τον σημερινό, είσαι ήδη γενναίος.


Το θέμα είναι : Από κει και πέρα , τι ; Κατανοείς ότι βρίσκεσαι σε πόλεμο ;




Κατανοείς τη συντριπτική ασυμμετρία δυνάμεων ανάμεσα σε σένα και τον εχθρό ;


Παίρνεις στα σοβαρά την κατάσταση ;


Κατανοείς ότι το παιχνίδι συνοψίζεται στο « ή εμείς ή αυτοί » ;


Κατανοείς ότι «αυτοί» είναι κάτι δισεκατομμύρια φορές ισχυρότεροι από εμάς , ότι αυτοί μοιράζουν την τράπουλα κι ότι την έχουν σημαδέψει κιόλας ;



Κατανοείς ότι πρέπει να είμαστε πολύ ύπουλοι χαρτοκλέφτες , αν θέλουμε κάποια στιγμή να έχουμε την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας ;



Ή περιορίζεσαι στο να φαντασιώνεσαι ότι είσαι ένας SA στο Μόναχο της δεκαετίας του '20 και κυκλοφοράς καμαρωτός-καμαρωτός με τη «στολή» σου ; Ντάξει. Νο πρόμπλεμ. Έχει κι αυτό την πλάκα του. Μόνο που ούτε SA είσαι ούτε στο Μόναχο κυκλοφοράς , ούτε ζεις στη δεκαετία του '20. Και αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις με άσχημο τρόπο ότι είσαι απλά ένας 19χρονος πιτσιρικάς, που κυκλοφοράει σε κατεχόμενο έδαφος, στο σιωνιστοκρατούμενο Ελλαδιστάν εν έτει 2006 και δίνει βαρβάτο στίγμα στον εχθρό.

Το να καρφώνεσαι με συγκεκριμένο και σεσημασμένο κώδικα εμφάνισης είναι σαν να βάζεις μια φωτεινή επιγραφή πάνω από το κεφάλι σου που αναβοσβήνει μέρα-νύχτα ένα και μόνο σύνθημα :





ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΕΔΩ.



Πολλοί πιτσιρικάδες , μιλάνε για πόλεμο , για ZOG και για διάφορα τέτοια αγωνιστικά, χωρίς να καταλαβαίνoυvε τι λένε. Ναι , έχουμε πόλεμο με τη ZOG. Την Κυβέρνηση Σιωνιστικής Κατοχής. Ξέρεις τι σημαίνει Σιωνιστικής Κατοχής ; Σημαίνει ότι αυτή εδώ η χώρα αυτό το ξεφτιλισμένο κρατικό μόρφωμα που λέγεται Ελλάδα είναι κατεχόμενο έδαφος. Σημαίνει ότι όλες ανεξαιρέτως οι αρχές , κυβέρνηση , αστυνομία , μυστικές υπηρεσίες , στρατός , είναι όργανα του αιώνιου εβραίου. Δηλαδή , είτε βλέπεις τον πρωθυπουργό είτε βλέπεις τον μπάτσο της γειτονιάς σου , βλέπεις έναν υπάλληλο της ZOG. Μπορεί ο ίδιος να μην ξέρει ότι είναι όργανο της ΖOG αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Παίρνει εντολές από τη ZOG. Και τις εκτελεί. Άρα είναι εχθρός. Δεν πάει να είναι και γαμώ τα παιδιά. Δεν πάει να ορκίζεται στη σημαία και την πατρίδα. Oπoιοσδήποτε φορέας της διοίκησης δεν είναι βαμμένος ναζί και δε μισεί θανάσιμα το κράτος και την νομιμότητα , αυτός είναι όργανο της ZOG δηλαδή εχθρός.


Αυτό σημαίνει ότι ο εχθρός δεν είναι στην άλλη μεριά της πεδιάδας με τα λάβαρα του και τον στρατό του. Ο εχθρός είναι εδώ , γύρω σου, με στολή , με πολιτικά , είναι δημοσιογράφος είναι μπάτσος , είναι τραπεζίτης , είναι παρακρατικός , είναι ο διευθυντής του σχολείου σου , είναι ακόμα και ο γείτονάς σου που θα πάρει τηλέφωνο τους μπάτσους για να τους πει ότι είσαι ύποπτος ναζιστικών φρονημάτων.


Όταν κυκλοφοράς στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη ή στην Καλαμάτα ή στην Κομοτηνή ή στη Ρώμη ή στο Παρίσι ή στο Βερολίνο , είναι το ίδιο σαν να κuκλoφoράς στο Τελ Αβίβ.



Για σκέψου λοιπόν, εθνικοσοσιαλιστή :



Άμα κυκλοφόραγες στο Τελ Αβίβ , θα φόραγες σβάστικες ; Θα γύρναγες με ξυρισμένο κεφάλι και Doc Martens ; θα φόραγες αμάνικες για να φαίνεται το tattoo με τον κέλτικο; Όχι βέβαια. Δεν είσαι μαλάκας.


Τότε γιατί το κάνεις εδώ ; Αφού κι εδώ ZOG έχουμε.



Και μην αρχίσεις τις παπαριές ότι είσαι μάγκας και δεν κρύβεσαι και δε μασάς. Γιατί μασάς κανονικότατα γιατί άμα δε μάσαγες , θα είχες ήδη πάει μέρα μεσημέρι με τις σβάστικες και τη φάτσα φόρα παρτίδα και θα καθάριζες 2-3 αντιφά σκουλήκια για χάρη του Ηλία.
Αλλά δεν το κάνεις.


Γιατί άμα το κάνεις, θα σε τσακώσουνε τα μπατσόνια.



Και θα φας ισόβια. Και θα είσαι εκτός κυκλοφορίας μόνιμα. Άρα, καλώς μασάς.
Γιατί το θέμα δεν είναι να φας 2-3 φλώρια που την είδανε αντιφασίστες με τις πλάτες των μπάτσων κι ύστερα να είσαι εκτός κυκλοφορίας μέχρι να πεθάνεις. Το θέμα είναι και να χτυπάς τον εχθρό και να κυκλοφοράς ελεύθερος. Και να έχεις παραβεί όλους τους ποινικούς νόμους και να έχεις λευκό ποινικό μητρώο. Και να είσαι ένοχος ανατρεπτικών ενεργειών και να τη βγάζεις καθαρή.


Καλές οι εποχές που οι άντρες σπαθίζανε τον εχθρό χωρίς να κρύβονται. Καλές οι εποχές που οι επαναστάτες βγαίνανε στους δρόμους με τ' όνομά τους και τις πιστόλες τους και τα λέγανε χύμα. Όλοι τις γουστάρουμε αυτές τις εποχές. Ιππότες , φoυστανελάδες και τέτοια ωραία.



Μόνο που τότε δεν υπήρχανε κάμερες στους δρόμους. Ούτε φωτογραφικές μηχανές. Ούτε παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Ούτε ασφαλίτες. Ούτε παρακρατικοί. Ούτε σήμανση. Ούτε ελικόπτερα της αστυνομίας. Ούτε πινακίδες κυκλοφορίας. Ούτε ίντερνετ. Ούτε «Λίστες του Σίντλερ» και πλύση εγκεφάλου της μάζας για τα «εγκλήματα του ναζισμού και του Άουσβιτς».


Τότε ανέβαινες σ' ένα βουνό και είχες ξεφύγει. Σήμερα σε βρίσκουν με δορυφόρο και σου 'ρχονται με ελικόπτερα τζιπ καιΜΡ5.


Καλός ο Φίλαθλος. Καλό και το Φως των Σπορ. Διάβασέ τα. Μάθε για τις μεταγραφές της σεζόν.


Αλλά μάθε και για τον πόλεμο. Οπότε , διάβασε και τον Σουν Τζου. Διάβασε και τον Κονδύλη.
Ο πόλεμος σήμερα είναι ασύμμετρος. Μικρές ομάδες ανατροπέων μπορούν να κάνουν παπάδες για την αποσταθεροποίηση του καθεστώτoς. Αλλά με μια προϋπόθεση. Να είναι αόρατοι.


Και πώς γίνεσαι αόρατος ;


Δυο Λέξεις : Απόκρυψη ... και Παραλλαγή.


Το σύστημα είναι πανίσχυρο. Η δύναμη του πατάει στην τεχνολογία. Η τεχνολογία θέλει χρήμα. Το χρήμα θέλει καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός θέλει μεγαλouπόλεις. Δηλαδή γιγαντιαίους λαβύρινθους από μπετόν, ασφυκτικά γεμάτους με μεγάλες , πυκνές και ανώνυμες μάζες πληθυσμού που μετακινούνται συνεχώς και xαoτικά. Κι εκεί το σύστημα την πατάει. Γιατί μέσα στις μεγάλες μάζες πληθυσμού, το ανατρεπτικό στοιχείο κρύβεται εύκολα.



Μπορεί να φοράει μάσκες και να εμφανίζεται προς τα έξω σαν ένας καθημερινός ανθρωπάκος, σαν ένας συνηθισμένος εργαζόμενος καταναλωτής , ακόμα και σαν ένας ευυπόληπτος πολίτης , ένας υπεράνω υποψίας στυλοβάτης της αστικής κοινωνίας. Ανάλογα τι τον εξυπηρετεί κάθε φορά. Και στην παρούσα Φάση, αυτό που εξυπηρετεί το ανατρεπτικό στοιχείο είναι να κρατάει χαμηλό προφίλ .. «Εργάσου και σώπαινε», που λέγανε κι εκείνοι οι παλαβοί που παίζανε με τους μόλυβδους για να βγάλουνε χρυσάφια.


Αν όμως ο επίδοξος ανατροπέας κάνει τη μαλακία και φωνάξει «κοιτάχτε με, είμαι ανατρεπτικό στοιχείο», τότε την έβαψε. Τότε το σύστημα βάζει μπρος τα μεγάλα κόλπα και τον κάνει ό,τι θέλει. Η γιγαντόγατα αρχίζει να παίζει με το νανοπόντικο. Τον παρακoλoυθεί τον υπονομεύει , τον παρενoxλεί τον συλλαμβάνει .. τον τρoμoκρατεί τον φυλακίζει ή στέλνει καταπάνω του δυο-τρεις ντουζίνες πανηλίθια αστομαθητοφοιτητάκια , που τα έχει πείσει ότι κάνουνε αντιφασιστικό αγώνα.


Άμα έχεις δει τον Άρχοντα των Δαxτυλιδιών θυμήσου τη σκηνή που είναι τα δύο χόμπιτ μέσα στο Μόρντορ και πάνε να κάνουνε τη ζημιά και να πετάξουνε το δαχτυλίδι στο ηφαίστειο. Το Μάτι του Σάρον είναι απασχολημένο, γιατί έχει ανοιχτά μέτωπα και οι μπελάδες είναι πολλοί. Η όλη μαγκιά είναι να μην πάρει πρέφα το Μάτι ότι τα χόμπιτ πάνε να του κάνουνε τη ζημιά μέσα στο σπίτι του. Γιατί έτσι και καρφωθoύvε τα χόμπιτ, την κάτσανε κανονικά. Το Μόρντορ δεν παλεύετε με ανοιχτή μάχη. Οπότε , για να γυρίσουμε στην πραγματικότητα, το σύστημα το συμφέρει να μπορεί να εντοπίζει πάντα το ανατρεπτικό στοιχείο και μάλιστα να ξέρει και σε ποια «φυλή» ανατροπέων ανήκει ώστε να μπορεί να προβλέπει ανά πάσα στιγμή τα pattem συμπεριφοράς και να αντιδρά εγκαίρως. Και ο καλύτερος τρόπος για να βγει ο επίδοξος ανατροπέας στη φόρα είναι να φάει τη φόλα και να πειστεί ότι είναι μαγκιά να καρφώνεται από μόνος του.


Και τότε έρχονται οι μόδες και τα extreme ντυσίματα και τα tattoo και οι κέλτικοι - και οι σβάστικες και οι μπλούζες με τη σημαία και τα ξυρισμένα κεφάλια και οι αρβύλες και τα στρατιωτικά ρούχα ( λες και είμαστε βετεράνοι της Κύπρου ) και δώστου χαιρετούρες μπροστά στο φακό πρώτη μούρη και δώστου μπυρόνια σε σεσημασμένα στέκια και καρφωνόμαστε ωραιότατα από μόνοι μας και δεν χρειάζεται το σύστημα να μισθοδοτεί ρουφιάνους , γιατί τι να τους κάνει ;


Αφού μόνοι μας και εθελοντικά του δίνουμε αναφoρά τι είμαστε.


Σαν να έχεις απέναντί σου ένα ισραηλινό τανκ με το πυροβόλο να σε σημαδεύει στο κεφάλι και να Φωνάζεις « κωλοεβραίοι ... θα γίνετε σαπούνια , είμαι ναζί είμαι ναζί»




Μπουμ.



Οπότε μετά, σου την πέφτουνε τριάντα παρακρατικοί οι μπάτσοι σε τρέχουνε για εξακρίβωση, σε περνάνε με το έτσι θέλω από σήμανση βγάζεις μια αφίσα και σε τρέχουν για αφισορύπανση , θες να πας ειδικές δυνάμεις και ανεξήγητα σε κόβουν , θες να πιάσεις δουλειά σε «ευαίσθητο πόστο» και παίρνεις τον πούλο , σε καλούνε για ανάκριση , σε «αναγνωρίζουνε» με τρεις μέρες καθυστέρηση , σου κάνουνε εδε , σε τυλίγουνε σε μια κόλλα xαρτί σου βαφτίζουνε τα κοντάρια της σημαίας «όπλα», σε χώνουνε μέσα στο κελί κι εσύ μένεις ν' αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά. Και κλασικά τα ρίχνεις όλα στο κακό το σύστημα που σε πολεμάει. Φυσικά σε πολεμάει , ρε ! Καλά κάνει ! Αφού θες να το βάλεις στην καρμανιόλα ! Η εφαρμογή των ιδεών σου σημαίνει θάνατο για το σύστημα ! Τι περιμένεις δηλαδή , να κάτσει με σταυρωμένα χέρια να σε καμαρώνει να του σκάβεις το λάκκο ; Μήπως θες να σου κάνει και υπόκλιση ; Πας καλά , ρε Φίλε ;



Δε λες πάλι καλά, που σου κάνει μόνο αυτά τα λίγα ; Γιατί έτσι και το σύστημα έκανε πως έχουμε την παραμικρή δυνατότητα να το βλάψουμε στα σοβαρά , τότε, μάγκα μου , με τα μυαλά που κουβαλάμε ως χώρος , ήδη θα μας είχε φυτέψει όλους μαζί μέσα σ' ένα ωραίο μνήμα μ' ένα άστρο του Δαβίδ στην ταφόπλακα κι από κάτω την επιγραφή «Ομαδικός τάφος Ελληνοεβραίων μαρτύρων εκτελεσθέντων υπό των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής» γιατί το σύστημα δεν είναι σαν εμάς τους ηλίθιους το σύστημα είναι διαόλου κάλτσα και ξέρει να χτυπάει μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και τρία και τέσσερα και πέντε, άμα του κάτσει.


Και εμείς που τα γράφουμε αυτά μη φανταστείς ότι αποτελούμε εξαίρεση στη γενική βλακεία που μαστίζει τον χώρο. Αλλά ρε γαμώτο, τόσα χρόνια τα λέμε όλοι ψιθυριστά και μετά πάμε όλοι και κάνουμε το αντίθετο. Κάποιοι πρέπει να τα πούνε χύμα επιτέλους , κι ας μην είναι οι αναμάρτητοι.. μπας και ταρακουνηθούμε λίγο και ξυπνήσουμε , γιατί τόσα χρόνια με τον φετιχισμό της επιδειξιομανίας , τόσα χρόνια με την αδιαφορία για μεθόδους αυτοπρoστασίας , απλά προετοιμάζαμε το έδαφος για να την πληρώσει ένας Ηλίας. Σκύψτε το κεφάλι με ντροπή και μην κοιτάτε τον μικρό στα μάτια. Όλοι εμείς του την κάναμε του μικρού, όχι οι αντιφασίστες. Και μην κοιτάτε που το παίζουμε καλοί και μιλάμε για βλακεία , γιατί ψυλλιαζόμαστε κι άλλα , γιατί κάμποσες φορές έχουμε ακούσει να λέγεται με μισόλογα ότι ο χώρος χρειάζεται έναν νεκρό και μάλιστα το έχουμε ακούσει από διάφορα χείλη και μάλιστα από πολύ υπεράνω υποψίας χείλη και καθόλου δε γουστάρουμε να υποπτευθούμε ότι στην όλη φάση του αυτοκαρφώματος με το ντύσιμο και τα tattoo παίζει βρωμιά , οπότε ας περιοριστούμε να το αποκαλέσουμε βλακεία.


Αλλά η γαμιόλα η υποψία παραμένει, γιατί και τον πιτσιρικά που φάγανε πριν από κάτι χρόνια στη Σουηδία , επειδή τον είχανε κόψει για σκινά , τον Ντάνιελ , τον κάνανε ετήσιο μνημόσυνο-φιέστα και μαζεύονται κάθε χρόνο και λένε τι καλός που ήταν ο Ντάνιελ και ζήτω ο Ντάνιελ και ζήτω κι ο αγών , και μια που μαζευτήκαμε εδώ πέρα ρε παιδιά , αγοράστε και τίποτα να βγάλουμε κι εμείς κανά φράγκο και θυμηθείτε να μας ψηφίσετε στις εκλογές, και ξανά τι καλό παιδί που ήταν ο Ντάνιελ , κι όλα αυτά την ώρα που οι φοvιάδες του Ντάνιελ είναι γνωστοί ένας ένας με ονόματα και φωτογραφίες και διευθύνσεις και ακόμα ζουν.


Πίσω στο θέμα. Ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήτανε μόδιστρος. Και το Χιτλερικό κίνημα δεν ήταν οίκος μόδας. Χίτλερ και κίνημα βγήκανε κι εφαρμόσανε πέντε σωστά πράγματα , που αν τα εφαρμόζανε όλοι, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος από ότι είναι σήμερα. Επειδή όμως αυτά τα πέντε σωστά πράγματα δε συμφέρουνε αυτούς που είναι από πάνω, οι από πάνω κοιτάνε να συκοφαντήσουνε τον εθνικοσοσιαλισμό και να εξουδετερώσουνε τους εθνικοσοσιαλιστές.


Όταν λοιπόν νομίζεις ότι το να είσαι ναζί δεν σημαίνει τόσο να έχεις τον εθνικοσοσιαλισμό πυξίδα στην καρδιά, στο μυαλό και στον τρόπο ζωής σου , αλλά πιο πολύ σημαίνει να τον κάνεις ταμπέλα με ντυσίματα και κουρέματα και tattoo , πρώτον είσαι ιδεολογικά λάθος , γιατί δεν έχεις πιάσει το νόημα και δεύτερον είσαι στρατηγικά λάθος , γιατί εκτίθεσαι χωρίς λόγο στα πυρά της ZOG , δηλαδή ενός εχθρού με συντριπτική υπεροπλία και πολύ πούστικους τρόπους αντίδρασης. Πάρτο πρέφα, μάγκα : Ούτε είμαστε ούτε θα γίνουμε μαζικό κίνημα στο ορατό μέλλον. Είμαστε ελάχιστοι. Οπότε ο καθένας μας μετράει , ο καθένας μας είναι πολύτιμο δυνητικό επαναστατικό κεφάλαιο, άρα ο καθένας μας έχει ευθύνη προς την Ιδέα να επιβιώσει βιολογικά και κοινωνικά. Και όλοι έχουμε ευθύνη για την επιβίωση του καθενός από μας. Πώς λέγανε οι σωματοφύλακες; Ένας για όλους και όλοι για έναν.


Ανοίγει παρένθεση : Γί αυτό κομμένα τα πλάγια βλέμματα και τα πισώπλατα «είναι μαλάκας». Αυτά είναι ποντικιές για εβραίους. Άμα δε γουστάρεις τον συναγωνιστή σου, να 'χεις τ' αρχίδια να του το πεις στα ίσια, για να ξέρει κι αυτός και να ξέρεις κι εσύ πού βαδίζετε και σε ποιον μπορείτε να στηριχτείτε. Δεν είναι θέμα καλοσύνης, είναι θέμα συλλογικής επιβίωσης.


Το λύσαμε αυτό ; Κλείνει η παρένθεση και πάμε παρακάτω.


Επιβίωση σε κατεχόμενο έδαφος σημαίνει κυρίως δύο πράγματα: απόκρυψη... και παραλλαγή.


Και μερικές φορές σημαίνει κι ένα τρίτο: πουστιά.


Τα δύο πρώτα δεν τα εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν στο στρατό και το τρίτο δεν το εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν οι μεσημεριάτικες τηλε-κατίνες και οι κουνιστοί.


Απόκρυψη σημαίνει : Κρύβομαι μέσα στο πλήθος. Δεν ξεχωρίζω. Δεν δίνω στίγμα. Αυτό απαιτεί ουδέτερη εμφάνιση και ουδέτερη συμπεριφορά. Oπότε , άμα δεν έχω συγκεκριμένο , χειροπιαστό και αποδεδειγμένο συμφέρον για το αντίθετο, δεν φωνάζω ότι είμαι ναζί δεν φοράω σύμβολα , δεν χτυπάω καρφωτά tattoo , δεν φωνάζω συνθήματα άνευ λόγου και αιτίας , δεν ρίχνω χαιρετούρες στον δρόμο για να δείξω ότι είμαι σκληρός. Παραλλαγή σημαίνει : Χρησιμοποιώ ανάλογα με την περίσταση διαφορετικούς κώδικες ενδυμασίας εμφάνισης και συμπεριφοράς, ώστε ο εχθρός να νομίζει ότι είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι.


Πουστιά σημαίνει: Βάζω άλλους να κάνουν αυτά που με συμφέρει να γίνουν κι έτσι στέλνω μέσω τρίτων το μήνυμά μου, χωρίς ο ίδιος να εμφανίζομαι πουθενά και χωρίς να ενοχοποιούμαι.


Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για να γίνει πιο σαφές. Πρόσεχε , είναι πολύ απλοϊκά παραδείγματα, τελείως παιδικά. Η πρακτική εφαρμογή είναι πολύ πιο σύνθετη. Απαιτείται κοινωνική εμπειρία, ταλέντο στην ψυχολογία, προσεκτικός σχεδιασμός και τριβή, για να μην πας σαν πρόβατο στη σφαγή.



ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΥΤΟΚΑΡΦΩΜΑΤΟΣ



Ανακριτής : Περιέγραψε , μάρτυς, τους δράστες της επιθέσεως κατά του αναρχικού.
Mάρτυρας : Ήταν κοντοκουρεμένοι, φορούσαν στρατιωτικά παντελόνια, αρβύλες , μαύρες μπλούζες με ναζιστικά σύμβολα , είχαν τατουάζ με ναζιστικά σύμβολα και φώναζαν χάιλ Xίτλερ.
Ανακριτής: Άρα οι δράστες ήτανε σίγουρα νεοναζί. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.



ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ


Ανακριτής: Περιέγραψε μάρτυς τους δράστες της επιθέσεως κατά του δημοσιογράφου της Ελευθεροτυπίας.
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση, αλλά είδα κάτι σοβαρούς καθωσπρέπει νεαρούς να στρίβoυν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Ήταν αμίλητοι φορούσαν κανονικά ρούχα. ένας από αυτούς φορούσε γκρίζο μπουφάν. Ή μήπως ήταν γαλάζιο ; Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Ανακριτής : Μας φώτισες. Όπως το βλέπω, η υπόθεση πάει για αρχείο.


ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ


Ανακριτής : Περίγραψε, μάρτυς, τους δράστες της επιθέσεως κατά του αστυνoμικoύ που εντελώς συμπτωματικά, την Τετάρτη 28 Ioυνίoυ, στην οδό Αγίας Γλυκερίας , στo Γαλάτσι έκανε πως δεν άκουγε «αυτός είναι , πιάστε τον ».
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση , αλλά είδα κάτι νεαρούς με εμφάνιση χούλιγκαν και μπλούζες του Παναθηναϊκού να στρίβουν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Τους άκουσα να λένε μεταξύ τους «έτσι γαμάει ο βάζελος».
Ανακριτής : Άρα οι δράστες ίσως να ήτανε χούλιγκαν. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.


ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥΣΤΙΑΣ


Νονός της vύxτας : Λέγε, ρε, ποιοι μας σπάσανε το κωλόμπαρο ;
Μπράβος : Δεν ξέρω , αφεντικό. Δεν τους έχω ξαναδεί στην πιάτσα. Ένας από αυτoύς φώναξε «τσακίστε την εκμετάλλευση των μεταναστριών ». Τους έπεσε αυτό εδώ το φυλλάδιo.
Νονός της vύxτας : Για να το δω... Antifa , ε ; ΟΚ μάγκες, βρήκαμε ποιοι μας την πέσανε. Μάθετε πρώτα πού μένουν δυο τρεις από αυτούς κι ύστερα στείλτε να τους καθαρίσουνε , για να πάρουνε το μήνυμα οι υπόλοιποι.



Δεν είναι μαγκιά να καρφώνεσαι από μόνος σου. Είναι βλακεία.


Είδες ποτέ κανέναν σοβαρό αναρχικό να κυκλoφoρεί με σηματάκια και σκατουλάκια ;;


Μόνο τα κομπλεξικά αναρχίδια αυτοκαρφώνονται. Γί αυτό τις τρώνε από σένα - που λέει ο λόγος δηλαδή , γιατί τον τελευταίο καιρό μάλλον εσύ τις τρως από αυτούς και γί αυτό καθοδηγούνται από το κράτος. Οι σοβαροί αναρχικοί όμως είναι αόρατοι. Γί αυτό ούτε τις έφαγαν ποτέ από σένα ούτε καθοδηγούνται από το κράτος. Και άσε τους αναρχικούς . Πιάσε την ιστορία του δικού μας κινήματος. Δες τους Werwolf. Μια τρίχα ενός από τα δεκατετράχρονα της Werwolf κουβαλάει περισσότερα κιλά ναζισμό και μαγκιά και αντριλίκι από όλο μαζί το παγκόσμιο νεοναζιστικό κίνημα μαζί με όλους τους φωστήρες του και όλους τους θεωρητικούς του και όλους τους «μάγκες» του εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις όπως πχ The Order.


Κι όμως, οι δεκατετράχρονοι Werwolf δεν κυκλοφορούσανε με στολές ούτε με μπλούζες ούτε με tattoo. Δεν Φωνάζανε χάιλ στη μέση του δρόμου. Δε λέγανε καν τι είναι. Αλλά, φιλάρα, τα δεκατετράχρονα της Werwolf καθαρίζανε δημάρχους και στρατιωτικούς και κάνανε κανονικό σαμποτάζ. Και μπορεί να μη νικήσανε με την τυπική έννοια, αλλά τουλάχιστο προλάβανε και κάνανε δουλειά για τη σημαία τους.


Κι ας μη τη φόραγαν στη μπλούζα.
Κι ας μην το ήξερε η γειτονιά.
Γιατί δεν αυτοκαρφώνονταν.
Δεν βλέπανε το ναζισμό σαν ταμπέλα.
Δεν είχανε τάσεις αυτοκτονίας.
Είχανε τάσεις δολοφονίας.


Το θέμα είναι τι προτιμάς να κάνεις για τη σημαία σου. Να κάνεις λίγη δουλειά και να το ξέρει η γειτονιά ; Ή να κάνεις πολλή δουλειά και να το ξέρεις μόνο εσύ ;



Άκου λοιπόν, δεκαεννιάχρονε εθνικοσοσιαλιστή.


Έχουμε πόλεμο. Ζούμε σε κατεχόμενο έδαφος. Ο εχθρός είναι παντού γύρω μας. Ο εχθρός είναι πολύ πιο δυνατός απ' όσο φαντάζεσαι. σ θάνατος ή η αναπηρία είναι πολύ ζόρικο πράγμα, πολύ πιο ζόρικο από την πάρτη σου.


Στο σημείο αυτό αποφάσισε : Παίζεις με αυτoύς τους όρους ή δεν παίζεις ;
Άμα δεν παίζεις , δεν τρέχει τίποτα , καλά να περνάς, γεια σου.


Άμα παίζεις, τότε φυλάξου.
Μην καρφώνεσαι.
Για το δικό σου καλό. Δηλαδή για το καλό της Ιδέας.


Σε πρώτη φάση μην καρφώνεσαι με ντυσίματα , με κουρέματα, με κρεμαστάρια , με tattoo και τέτοιες παπαριές. Σε δεύτερη Φάση, θ' αρχίσεις να προσέχεις κι άλλα πράγματα, όπως φωτoγραφίσεις , τηλέφωνα, ίντερνετ και τέτοια.


Αλλά αυτό που μετράει πιο πολύ για τη δική σου ηλικία και τη δική σου φάση είναι ν' αποφύγεις αυτά που κάνουν μπαμ , αυτά που θα σε τελειώσουν με το καλημέρα , πριν προλάβεις να κάνεις δουλειά , αυτά που στο κάτω κάτω δεν έχουν και καμία σχέση με την ουσία του Εθνικοσοσιαλισμού.


Άμα είναι κάποια μέρα να το βρεις , ας το βρεις απ τη Μοσάντ. Όχι από την Αντιφά. Είναι κρίμα, ρε μικρέ.


Θυμήσου : Απόκρυψη - παραλλαγή - πουστιά.


Σαν τον ελεύθερο σκοπευτή.
Σαν το αγρίμι που βγαίνει για κυνήγι.



ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ.




Σ.Σ. Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο όγδοο τεύχος του περιοδικού Γαμμάδιον.


Υπογραμμίζουμε ότι δεν υιοθετούμε απαραίτητα το σύνολο των γραφομένων.

Με το άλλο μισό της Φυλής.


του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας Πυροβολάκη.


Εθνικοσοσιαλισμός σημαίνει Φυλή. Φυλή σημαίνει Συγ­γένεια.
Συγγένεια σημαίνει Γέννα. Γέννα σημαίνει Σεξ. Σεξ σημαίνει Ερωτική Επιθυμία. Η πιο ωμά , Καύλα.


Ωμά και κυριoλεκτικά.Όταν απουσιάζει η Καύλα , απουσιάζει και ο Εθνικοσοσιαλισμός.
Πότε απουσιάζει η Καύλα ; Όταν απουσιάζει το ένα από τα δύο φύλα.
Άρα , όταν απουσιάζουν οι Γυναίκες , απουσιάζει και ο Εθνικοσοσιαλισμός.


Τι είναι οι Άριοι Άντρες ; Μόνον η μισή Αρία Φυλή. Η άλλη μισή Αρία Φυλή είναι οι Άριες Γυναίκες.


Τι είναι οι Άντρες Ξατρίγια ; Μόνον οι μισοί Ξατρίγια. Οι άλλοι μισοί Ξατρίγια είναι οι Γυναίκες Ξατρίγια. Επομένως , τι είναι οι Εθνικοσοσιαλιστές ; Μόνον ο μισός Εθνικοσοσιαλισμός.


Ο άλλος μισός Εθνικοσοσιαλισμός είναι οι Εθνικοσοσιαλίστριες.





Πού είναι ο άλλος μισός Eθνικοσοσιαλισμός λοιπόν ; Γιατί οι Εθνικοσοσιαλίστριες μόλις και μετά βίας αποτελούν το 5% του λεγομένου Eθνικοσοσιαλιστικού Κινήματος παγκοσμίως ;


Κάποιοι ανόητοι θα πουν ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι «αντρική υπόθεση». Μπα ; Σοβαρά ;


Ο Άντρας είναι κοκκόρι , ατομιστής , εγωιστής. Αντίθετα, η Γυναίκα αναζητά ασφάλεια μέσα σε μια κοινότητα , είτε αυτή λέγεται οικογένεια είτε σχέση είτε παρέα.
Ο Εθνικοσοσιαλισμός θέτει το εγώ στην υπηρεσία της κοινότητας. Μήπως λοιπόν ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι «γυναικεία υπόθεση» ;
Γιατί παντρεύεται ο Άντρας για να γίνει οικογενειάρχης , δηλαδή για ν' ασκεί εξουσία.
Γιατί παντρεύεται η Γυναίκα ; Για να γεννήσει.
Ο Εθνικοσοσιαλισμός κηρύσσει πως η εξουσία υπηρετεί το αίμα. Μήπως λοιπόν ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι γυναικεία υπόθεση» ;


Τι λένε οι 14 Λέξεις; «Πρέπει να διασφαλίσουμε την επιβίωση της Φυλής μας και το Μέλλον των Λευκών Παιδιών», Ποια Λευκή Γυναίκα δεν θα πάλευε με νύχια και με δόντια για το μέλλον των παιδιών της ;


Δεν είναι όλοι οι Λευκοί Άντρες Εθνικοσοσιαλιστές. Απόδειξη : Οι εχθροί του Εθνικοσοσιαλισμού ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία.
Κάθε Λευκή Γυναίκα όμως κρύβει μέσα της μια Εθνικοσοσιαλίστρια. Απόδειξη : Η απόλυτη ταύτιση των γυναικείων ενστίκτων με τα κύρια αιτήματα του Εθνικοσοσιαλισμού.


Ξαναρωτάμε : Πού είναι οι Εθνικσσοσιαλίστριες ; Απάντηση : Υπάρχουν, είναι εκεί έξω, έτοιμες, χωρίς καμιά ανάγκη «διαφώτισης» ή «καθοδήγησης» ( ευφημισμοί για την πλύση εγκεφάλου ) , Να μια άλλη ερώτηση : Γιατί οι Εθνικοσοσιαλίστριες δεν εντάσσονται στο παγκόσμιο Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα ; Αφού τις καλούμε ! Με μεγαλόστομες διακηρύξεις και πομπώδη προσκλητήρια ! Γιατί δεν ανταποκρίνονται ;


Θέλουμε στ' αλήθεια να μάθουμε την απάντηση ; Α ν ναι , τότε θα πρέπει να ξεχάσουμε τις γλυκιές κουβέντες που χαϊδεύουν τ' αυτιά, Ν' ανατάμουμε μαζί την πραγματικότητα με την απάθεια ενός χειρούργου. Και να χώσουμε βαθιά το νυστέρι της αυτοκριτικής. Γιατί , έχουμε γεμίσει νοσηρά αποστήματα, που πρέπει να κοπούν δίχως έλεος , ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παραδεχτούμε ότι κι εμείς οι ίδιοι νοσούμε.
Αν θέλουμε ν' απαλλαγούμε από τη νοσηρότητα , το πρώτο και αναπόδραστο βήμα είναι να παραδεχτούμε την ύπαρξή της.Το δεύτερο βήμα είναι να την καυτηριάσουμε. Πρώτα και κύρια σε μας τους ίδιους. Κι ύστερα στους συντρόφους που αγαπάμε.


Να λοιπόν η απάντηση: Οι Εθνικοσοσιαλίστριες επιμένoυν να μένουν μακριά από το «Κίνημα», λόγω μιας ιδιάζουσας ψυχοπαθολογίας που ενσκήπτει στις τάξεις μας. Κι όσες λίγες θαρραλέες, μ' αξιοθαύμαστη τόλμη πλησιάζουν, αργά ή γρήγορα απομακρύνονται απογοητευμένες για τον ίδιο λόγο.


Και η ιδιάζουσα αυτή ψuxoπαθoλoγία συνοψίζεται στο εξής : Παρά κι ενάντια στις αρχές της Κοσμοθεωρίας μας, ο «χώρος» στην πράξη δεν θέλει τις Εθνικοσοσιαλίστρίες. Και το δείχνει έμπρακτα με το να τους επιτίθεται συνεχώς, καταντώντας μάλιστα να υιοθετεί δόγματα και συμπεριφορές εντελώς αντεθνικοσοσιαλιστικές.






Εξηγούμεθα:



Είναι αντεθνικοσοσιαλιστικό το τρίπτυχο «Κinder, Κirche, Kίiche») (παιδιά, εκκλησία, κουζίνα) , αυτό το δόγμα της γερμανικής αντίδρασης, που νοσταλγούσε τον Κάιζερ και τον 19" αιώνα. Μόνον οι ανιστόρητοι το αποδίδουν στον Εθνικοσοσιαλισμό. Το «Κinder, Kirche, Kίiche» εκφράζει τους οπαδούς της Aυγoύστας Βικτωρίας και του Γουλιέλμου Β' όχι τους Εθνικοσοσιαλιστές. Ο Εθνικοσοσιαλισμός ναι μεν τιμά τη μάνα (Μάγδα Γκαίμπελς), αλλά βγάζει μπροστά και την ιδιοφυή σκηνοθέτιδα (Λένι Ρίφενσταλ) , την πρωτοπόρο αεροπόρο (Χάννα Ράιτς), μα και την ανώνυμη πολιτική ακτιβίστρια ( εκείνη την υπέροχη συντρόφισσα , πρώιμο μέλος - και όχι απλώς σύζυγο μέλους - του Κόμματος, που το καλοκαίρι του 1920 έραψε με τα χέρια της την πρώτη Σημαία με τη Σβάστικα , κάνοντας τον Χίτλερ να χορεύει σαν παιδί από τη χαρά του).


Να σταματήσουν οριστικά λοιπόν οι γελοίοι ψίθυροι πως η γυναίκα κάνει μόνο για τον νεροχύτη. Οι Εθνικοσοσιαλίστριες μπορούν να κάνουν τα πάντα. Μόνος οδηγός τους θα είναι οι ιδιαίτερες κλίσεις τους και η δική τους βούληση - όχι οι ευσεβείς πόθοι φοβισμένων αρσενικών (και όχι Αντρών ) , που φοβούνται μήπως οι Εθνικοσοσιαλίστριες φανούν πιο άξιες από δαύτους στον στίβο της ζωής και του Αγώνα.


Κι αυτό σημαίνει πως η Εθνικοσοσιαλίστρια δεν θα ξανακλειστεί ποτέ στις κλασσικές και χιλιοειπωμένες και προδιαγεγραμμένες και εντελώς προβλέψιμες κοινοτοπίες περί μητρότητας και ξανά μητρότητας και ξανά-μανά μητρότητας , άντε και ολίγης μαγειρικής.
Η Εθνικοσοσιαλίστρια θα έχει λόγο και στην εν γένει πολιτική , στη χάραξη στρατηγικής, στη διαχείριση. Επιτέλους , ας ασχoληθούν και οι Εθνικοσοσιαλιστές με το ζήτημα της πατρότητας ( αλήθεια πόσοι από τους «πολλά βαρείς είναι πατέρες ; )


Κι ας δοθεί ο λόγος στις Εθνικοσοσιαλίστριες και για άλλα θέματα εκτός από τον θηλασμό. Έχουν πολλά να πουν. Έχουν πολλές ιδέες να δώσουν. Και όποιος τις ακούσει θα εκπλαγεί με το πόσο εφαρμόσιμες και αποτελεσματικές μπορούν να είναι οι προτάσεις τους. Γιατί η Γυναίκα είναι πρακτική. Την ενδιαφέρει η αποτελεσματικότητα κι όχι οι πομπώδεις πόζες.
Είναι αντεθνικοσοσιαλιστικό λοιπόν να φυλακίζουμε τις Εθνικοσοσιαλίστριες στον άχαρο ρόλο της σιωπηλής και άβουλης σκιάς που ξέρει μόνο να χειροκροτεί , να συμφωνεί και να μιλάει (όταν της επιτρέπουμε , βεβαίως , βεβαίως) μόνο για στρουμπουλά Άρια μωράκια.


Και είναι ακόμα πιο αντεθνικοσοσιαλιστικό, όταν η Εθνικοσοσιαλίστρια παίρνει τον λόγο, να παίρνουμε ύφος μπλαζέ και να την κοιτάμε με μισόκλειστο μάτι και ανθυπομειδίαμα που στάζει ειρωνεία ( που υπονοεί «άντε να δούμε τι κοτσάνα θα πει η γκομενίτσα»), λες κι εμείς είμαστε πιο έξυπνοι από δαύτην , λες κι εμείς οι «πανέξυπνοι» και «ανώτεροι» αρσενικοί καταφέραμε τίποτε στις έξι δεκαετίες που πέρασαν μετά την πτώση του Βερολίνου.
Και βολικά ξεχνάμε ότι στη δεκαετία του '20, ο μετέπειτα Στρατάρχης Λούντεντορφ (ο οποίος ήταν πιο άντρας και πολύ πιο Πολεμιστής από όλους μαζί τους «πολλά βαρείς» του σήμερα) αναγνώριζε δημόσια τη συμβολή της γυναίκας του στη διαμόρφωση των πολιτικών του θέσεων.


Λοιπόν, σήμερα έχουμε 2005 κι οποιοσδήποτε, έστω και υπογείως προσπαθεί να φιμώσει την Εθνικοσοσιαλίστρια , δεν είναι Εθνικοσοσιαλιστής.


Είναι ακόμη αντεθνικοσοσιαλιστική η αλλεργία προς τις μορφωμένες και δυναμικές Γυναίκες. Ξεχνάμε μήπως την περίπτωση Φλωρεντίνε Ροστ Βαν Τέννινγκεν ; Μια από τις κορυφαίες επιστημόνισσες στη Βιολογία και τη Ζωολογία , με μεταπτυχιακά και συμμετοχές σ' ερευνητικές αποστολές στα πέρατα του κόσμου. Και ταυτόχρονα μια από τις πιο συγκροτημένες Εθνικοσοσιαλίστριες του καιρού της. Κι όλ' αυτά πότε ; Στη δεκαετία του ' 30 ! Όταν η πλειονότητα των Γυναικών δεν είχε δει πανεπιστήμιο ούτε απ' έξω. Ή μήπως ξεχνάμε τη Σάβιτρι Ντέβι ; Γυναίκα ανεξάρτητη, με συλλογή από διδακτορικά ήδη από τον Μεσοπόλεμο, κεντρική μορφή του γυναικείου κινήματος στην Ινδία της δεκαετίας του' 40 , διπλωμάτισσα , κατάσκοπος , πρωτοπόρος της Οικολογίας, κοσμογυρισμένη και συνάμα «Ιέρεια του Χίτλερ».


Σήμερα λοιπόν, εν έτη 2005 , που ακόμα και η τελευταία δημοκράτισσα μορφώνεται και είναι ανεξάρτητη, ποιος θα τολμήσει να απαιτήσει από την Εθνικοσοσιαλίστρια να μείνει ημιαγράμματη ; Μόνον αυτός που κρυφίως τη θέλει χειραγωγήσιμη δούλα , αλλά , όντας ανίκανος να τη σκλαβώσει με τον Αντρισμό ( τον οποίον δεν διαθέτει ) την «ευνουχίζει»
διανοητικά, για να την κάνει εύκολο θήραμα. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να είναι στ' αλήθεια Εθνικοσοσιαλιστής ;


Είναι αντεθνικοσοσιαλιστικός και βαθύτατα νοσηρός ο περιρρέων μισογυνισμός που ενδημικά χαρακτηρίζει τις περισσότερες συσπειρώσεις μας παγκοσμίως. Τι είναι ο μισογυνισμός ; Μίσος προς τη μισή Φυλή. Αυτοενουχισμός. Στειρότητα. Και τελικά, θάνατος. Είναι δυνατόν ο Εθνικοσοσιαλιστής να μισεί τη μισή Ράτσα του; Να μισεί τις Μάνες των παιδιών του; Να μισεί τις Αδερφές του και τις Κόρες του ;


Τι θα πει «οι γυναίκες είναι άτιμες , επειδή πάνε με τον ισχυρό» ; Καλά κάνουν ! Αυτό είναι εφαρμοσμένος Εθνικοσοσιαλισμός. Μπράβο στις Γυναίκες.


Και ντροπή σ' όσους παραπονιούνται που οι γυναίκες προτιμούν τους ισχυρούς, αλλά οι ίδιοι δεν γίνονται ισχυροί. Τι περιμένουν από τη Γυναίκα ; Να γίνει Χριστιανή ; Ιεραπόστολος ; Να τους λυπηθεί ;;


Να διευκρινιστεί : Άλλο Χίτλερ κι άλλο Άγιος Παντελεήμων. Οι κουτσοί , οι στραβοί και οι λοιποί δυστυχείς ας πάνε στον Άγιο Παντελεήμoνα. Ο Χίτλερ θέλει μόνο τους ισχυρούς. Τους ίδιους δηλαδή που θέλουν και οι Γυναίκες.


Να συμπληρώσουμε και κάτι που μας επεσήμανε φιλικό μας ανδρόγυνο , ψυχολόγοι και οι δύο. Φαίνεται να έχει βάση. Συχνά , οι μισογύνηδες , αφού αναλωθούν στο να βρίζουν σκαιότατα τις Γυναίκες , επιδίδονται στο έτερο αγαπημένo τους σπορ : Ν' αποδίδουν όλα τα κακά του κόσμου στη δυστυχή συνομοταξία των ομοφυλοφίλων ( και συγκεκριμένα των ανδρών ομοφυλοφίλων - διότι σχεδόν ποτέ δεν τους απασχολούν οι ομοφυλόφιλες γυναίκες ) , λες και μια περιθωριακή κατηγορία εν πολλοίς προβληματικών ανθρώπων είναι πιο επικίνδυνη από τον Καπιταλισμό ή την Παγκοσμιοποίηση.






Μ' άλλα λόγια, βρίζουν με πάθος την ανδρική πάντοτε ομοφυλοφιλία , την ίδια στιγμή που, υπόγεια και συστηματικά, υποσκάπτουν την ετεροφυλοφιλία των γύρω τους, διαβεβαιώνοντάς τους ότι οι γυναίκες είναι κάτι σαν σατανάδες. Σε μια τέτοια συμπεριφορά, ακόμα και ο πρωτοετής φοιτητής ψυχολογίας διακρίνει τους κρυφούς και γεμάτους ενοχές ομοφυλόφιλους , οι οποίοι προσπαθούν να ξορκίσουν αυτό που είναι με μια οξεία ανθομοφυλόφιλη ρητορική , αλλά ταυτόχρονα, ωθούμενοι από τα ένστικτά τους βλέπουν τις Γυναίκες ως «ανταγωνιστική απειλή» και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να υπονομεύσουν τις φυσιολογικές ετεροφυλόφιλες σχέσεις. Πράγματι , αυτή η κατηγορία μισογύνηδων δεν δίνει δεκάρα για τη Φυλή. Γι' αυτό και χύνουν τόση χολή ενάντια στη μισή Φυλή και στις μέλλουσες Μητέρες της. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ξεφορτωθούν τις τόσο ενοχλητικές γι' αυτούς Γυναίκες ώστε να μπορούν να βρίσκονται σ' έναν χώρο αποτελούμενο σχεδόν αποκλειστικά από Άντρες.


Ε , αυτοί ας πάνε στην Εκκλησία της Ελλάδος !


Οπότε όταν ο «χώρος» ανέχεται τον μισογυνισμό είτε των αποτυχημένων και ανέραστων είτε των κρυφών ομοφυλόφιλων δίκιο δεν έχει και η Γυναίκα , που , σεβόμενη τον εαυτό της αποφασίζει ότι δεν θέλει να έχει σχέση με καταστάσεις ενάντιες στο φύλο της , άρα και στην ίδια ;


Είναι αντεθνικοσοσιαλιστική η έντεχνη υπονόμευση της θηλυκότητας των Εθνικοσοσιαλιστριών μέσα από γελοίους ισχυρισμούς ότι ο καλλωπισμός , το μακιγιάζ και το κομψό γυναικείο ντύσιμο είναι δήθεν αστικές συνήθειες. Αστική συνήθεια είναι η κακογουστιά. Η καλαισθησία είναι Εθνικοσοσιαλιστική αρετή. Το 1938 , στο Γ' Ράιχ ο επικεφαλής της Χιτλερικής Νεολαίας Μπάλντουρ φον Σίραχ δήλωνε « ο καλλωπισμός και η κομψότητα έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία για τα νέα κορίτσια : Όσο περισσότερο ομορφαίνουν τα κορίτσια μας , τόσο πιο περήφανα και συνειδητοποιημένα θα γίνονται. Προϋπόθεση για τον γυναικείο αυτοσεβασμό και την περηφάνια της μητρότητας είναι η εντρύφηση στις πολιτιστικές αξίες και στη φροντίδα της ομορφιάς. » ( Ιδρυτικός λόγος του BDM - Glaube und Schonheit ).


Μ' αυτή τη λογική κατά νου , στο πλαίσιο του Bund deutscher Miidel ( Σύνδεσμος Γερμανίδων Κορασίδων ­το κοριτσίστικο αντίστοιχο της Hitlerjugend ) ιδρύθηκε το ειδικό τμήμα Glaube und Schonheίt ( Πίστη και Ομορφιά). Σ' αυτό, οι νεαρές Εθνικοσοσιαλίστριες εμβάθυναν στην Κοσμοθεωρία , μελετούσαν τον πολιτισμό της πατρίδας τους την αξία της μητρότητας και το κυριότερο , διδάσκονταν τα μυστικά του καλλωπισμού : πώς να βάφονται σωστά πώς να ντύνονται κομψά , πως να φέρονται με στυλ, πώς να φροντίζουν το κορμί τους.


Οι σοφοί νομοθέτες του Γ' Ράιχ ήθελαν τις Εθνικοσοσιαλίστριες κομψές , θηλυκές καλλιεργημένες , ιδεολογικά συγκροτημένες , αλλά και γκομενάρες ( για να το πούμε χύδην, αλλά σαφώς). Να ποια είναι η Εθνικοσοσιαλιστική αντίληψη.Οπότε τίθεται το ερώτημα : Ποιος θα επέτρεπε τη διαμόρφωση ενός κλίματος που ασκεί ψυχολογική πίεση στις Εθνικοσοσιαλίστριες ώστε αυτές να ντύνονται σαν φαντάροι και να συμπεριφέρονται σαν νταλικέρηδες , μήπως και κερδίσουν λίγο σεβασμό;


Ίσως εκείνος που τόσο απεχθάνεται τη θηλυκότητα, ώστε ακόμα και τις Γυναίκες τις θέλει να μοιάζουν με Άντρες. Ή εκείνος που θέλει ν' ασχημύνουν οι Εθνικοσοσιαλίστριες , ώστε να μην «κινδυνεύουν» να τραβήξουν την προσοχή άλλων Αντρών ( μια που ο ίδιος δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικό αρσενικό για να τις διεκδικήσει με πιθανότητες επιτυχίας ). Έτσι κι αλλιώς όμως, ο Εθνικοσοσιαλιστής δεν θα έκανε κάτι τέτοιο.


Είναι σφόδρα αντεθνικοσοσιαλιστικό το θέαμα υποτιθέμενων Εθνικοσοσιαλιστών με κατηφή έκφραση , δήθεν φτωχικό ντύσιμο και την αύρα της μικροαστικής ακαλαισθησίας και μιζέριας να τους περιτριγυρίζει. Πώς περιμένουν να τους πλησιάσει Γυναίκα με τόσο μικροαστιλίκι που κουβαλάνε με τόση γκρίνια με τόση κλάψα για την « άτιμη κενωνία » ; Γκρινιάζουμε ότι οι Γυναίκες προτιμάνε κάτι «φλώρους», «κουλτουριάρηδες», «φλούφληδες» κι όχι εμάς. Ναι αλλά οι «φλώροι» μπορούν να χορέψουν ένα ταγκό με μια κοπελιά και να τη στείλουν στον έβδομο ουρανό , μπορούν να της μιλήσουν να την κάνουν να γελάσει και να περάσει όμορφα. Εμείς τι κάνουμε ; Περιμένουμε στα σοβαρά να τη γοητεύσουμε μιλώντας της γι' αυτούς τους « παλιοξένους που μας κλέβουν τις δουλειές ». και καυχώμενοι ότι εμείς είμαστε «τίμια λαϊκά παιδιά» ( κάτι σαν τον Καζαντζίδη δηλαδή) ;


Κι ύστερα να καθόμαστε στη γωνία κάθε παρέας ξινοί , απόβλητοι και χαιρέκακοι σαν το Γκόλλουμ ; Προσοχή , είναι πολιτικό το θέμα : Αν δεν καλλιεργήσουμε τον ερωτισμό μας , οι γυναίκες δεν υπάρχει περίπτωση να ενδιαφερθούν για το τι πρεσβεύουμε , διότι η έλλειψη ερωτισμού προδίδει λάθος κοσμοθεωρία. Κι επειδή κάποιοι θα βιαστούν να μιλήσουν για δήθεν «αστικές συνήθειες» , ας ξεκαθαριστεί επιτέλους : Άλλο πράγμα η Εθνικοσοσιαλιστική καλαισθησία και ευγένεια και τελείως άλλο πράγμα η μικροαστική κακογουστιά και κακομοιριά. Ο Εθνικοσοσιαλιστής είναι και όμορφος και καλοντυμένος ( έστω και με κλεμμένα ρούχα ) και ευγενικός και πάντα χαμογελαστός και πάντα κεφάτoς και πάντα γοητευτικός. Άλλο αν χθες το βράδυ έκαψε καναδυό τράπέζες. Όμως , η κακομοιριά καθόλου δεν συνεπάγεται επαναστατικότητα.


Αντίθετα, είναι απόδειξη έλλειψης επαναστατικότητας, διότι χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο για να κρύψει το γεγονός ότι , χθες το βράδυ, ο μίζερος ήταν σπίτι του βλέποντας τα ίδια τηλεοπτικά προγράμματα με τον όχλο , τρώγοντας τα ίδια σκουπιδοφάγια και υιοθετώντας τις ίδιες συμπεριφορές. Η μόνη του διαφοροποίηση από τον αστό είναι ότι , ενώ ο αστός, αν και αστός, τουλάχιστον φροντίζει κάπως την εμφάνισή του , ο μίζερος κουβαλάει παντού την ασχήμια και την κακομοιριά. Αλίμονο αν περιμένουμε από μια υγιή Γυναίκα να προτιμήσει τον μίζερο.


Αυτόν τον ανθρώπινο τύπο που από παλιά παρασιτούσε στον Εθνικοσοσιαλισμό στηλίτευε ήδη από το 1934 ο Γιόζεφ Γκαίμπελς , γράφοντας στην εφημερίδα του Κόμματος Der Vοlkische Beobachter : " Νομίζουν ότι οι απολαύσεις της ζωής δεν είναι Εθνικοσοσιαλιστικές και προτιμούν τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου βίου. Γι'αυτούς, η ζωή είναι μια κοιλάδα δακρύων. Οδηγοί τους η απαισιοδοξία και η καχυποψία... Αν έχουν δυο κολάρα, το ένα καθαρό και το άλλο βρώμικο , τότε θα φορέσουν το βρώμικο για να δείξουν δήθεν μίσος προς τις αστικές αξίες. Αν έχουν δυο κοστούμια, το ένα καλό και το άλλο φτηνιάρικο ,τότε θα φορέσουν το φτηνιάρικο για να επιδείξουν δήθεν επαναστατική εμφάνιση στον αποσβολωμένο περίγυρό τους ... "


Ένας αληθινός Εθνικοσοσιαλιστής δεν έχει κανένα λόγο να προστατέψει τέτοια μίζερα πλάσματα με χαρακτήρα σημαδεμένο από τον πρωτογονισμό και την απόρριψη της ηδονής». Στα σοφά λόγια του Γκαίμπελς τι άλλο χρειάζεται να προσθέσουμε ;


Μια αληθινή Εθνικοσοσιαλίστρια λοιπόν έχει κάθε δίκιο ν' απωθείται από την εικόνα που δίνουμε, όταν , αντί να ενσαρκώνουμε τον όμορφο και χαρούμενο Άριο , προτιμούμε να ενσαρκώνουμε τον μίζερο , κακόγουστο μικροαστό κακομοίρη.


Είναι αντεθνικοσοσιαλιστικό και συνάμα θλιβερό το παγκοσμίως παρατηρούμενο θέαμα «αντρών», που πέφτουν σαν λιγούρηδες πάνω σε όποια Εθνικοσοσιαλίστρια πάρει το θάρρος να τους πλησιάσει και που θεωρούν δεδομένο ότι η Εθνικοσοσιαλίστρια... ανήκει σεξουαλικά στους ίδιους. Μια τέτοια ιταμή θρασυδειλία καταδεικνύει δυο πράγματα : Πρώτον , τη σεξουαλική τους ανεπάρκεια (είναι ανίκανοι να βρουν γυναίκα εκτός «χώρου») και, δεύτερον την περιφρόvηση τους προς κάθε έννοια συντροφικότητας. Συχνά δε , οι «επίδοξοι μνηστήρες» επιδίδονται σε πισώπλατα μαχαιρώματα και προς τους Συντρόφους, οι οποίοι από Συναγωνιστές μετατρέπονται σε... ανταγωνιστές για το χέρι ( ή , για ν' ακριβολογούμε, για το αιδοίο) της Εθνικοσοσιαλίστριας. Ναι, είναι αναπόφευκτες και μάλιστα λίαν επιθυμητές οι ερωτικές σχέσεις μέσα στον «χώρο», αλλά η Εθνικοσοσιαλίστρια δεν είναι ούτε παλλακίδα του κάθε μπακούρη ούτε τρόπαιο ενός λίαν αμφίβολου «αντρισμού». Το αν θα επιλέξει ερωτικό σύντροφο μέσα από τις τάξεις μας ή και έξω από αυτές είναι λογαριασμός δικός της και κανενός άλλου. Κι επιτέλους, λίγη αξιοπρέπεια στο «καμάκι» δεν βλάφτει.


Και , τέλος, είναι βαθύτατα αντεθνικοσοσιαλιστικές οι ψιθυριστές φωνoύλες των ηθικολόγων, που, μέσα στη δυστυχία του κατινίστικου κουτσομπολιού τους ασχολούνται -πάντοτε θρασύδειλα και πάντοτε πισώπλατα με τη στηλίτευση της γυναικείας σεξουαλικότητας της Εθνικοσοσιαλίστριας. Με την κάθε μορφής ηθική πήραμε διαζύγιο από τον καιρό του Νίτσε και δεν θα ξαναγυρνάμε στην αλφαβήτα ύστερα από ενάμιση αιώνα.Όποιος μιλάει για ηθική είναι σαν αυτόν που μιλάει υπέρ της φυλετικής επιμειξίας : εχθρός του Εθνικοσοσιαλισμού. Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι ο καταστροφέας κάθε ηθικής και ο δημιουργός της νέας χαρούμενης πραγματικότητας που εδράζεται στην Αισθητική και τη Φυσιολογία. Επιδιώκουμε το Όμορφο και το Υγιές. Μας είναι άγνωστη κι αδιάφορη η ηθική.


Τη χαρίζουμε στους δεξιούς , στους χριστιανούς και σ' όλους εκείνους τους υποκριτές ηθικολόγους που τη σεξουαλικά χειραφετημένη Εθνικοσοσιαλίστρια την αποκαλούν «πουτάνα» - ακριβώς γιατί τα μόνα θηλυκά που τους καταδέχονται είναι οι μετανάστριες πουτάνες των πορνείων ( κι αυτές , μόνον κατόπιν πληρωμής). Όπως και ο Εθνικοσοσιαλιστής, έτσι και η Εθνικοσοσιαλίστρια δεν δεσμεύεται από κανενός είδους ηθική και κυρίως δεν δεσμεύεται από τη χριστιανογενή ηθική , που σκοτώνει τόσο την πολεμική όσο και την ερωτική φύση του Άριου και της Άριας.


Η Εθνικοσοσιαλίστρια είναι κυρίαρχη στο κορμί και στο κρεβάτι της : το αν , πότε , πώς και με ποιους θα κάνει έρωτα είναι αποκλειστικά δική της υπόθεση. Πρέπει να είναι όμορφη , πρέπει να είναι υγιής, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι ηθική. Μήπως ήταν ηθική η ερωμένη Εύα Μπράουν ή η Κλάρα Πετάτσι ; Ή η πολυγαμική Λένι Ρίφενσταλ ; Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία του Εθνικοσοσιαλισμού, θα διαπιστώσει ότι οι περισσότερες Μεγάλες Εθνικσσοσιαλίστριες θα θεωρούνταν ακόμη και με τα σημερινά μέτρα «πουτάνες». Σκεφτείτε τι έλεγαν γι' αυτές οι μικροαστοί ηθικολόγοι του καιρού τους.


Κι αν κάποιοι ακόμη και σήμερα σοκάρονται , τότε ας τους θυμίσουμε τις εγκυμοσύνες του BDM. Το 1937 πολλά από τα κορίτσια (ηλικίας 15-17) του ΒDΜ έμειναν έγκυοι. Έγινε μεγάλο σούσουρο από τους ηθικολόγους της εποχής , που άρχισαν να τις αποκαλούν -τι άλλο ;­ «πουτάνες». Αντιμέτωπο με την ιερή αγανάκτηση των ανέραστων ή υποκριτών ηθικολόγων, το Κόμμα ετοιμάστηκε ν' αποβάλει τις «μικρές αμαρτωλές» από τον BDM. Τότε, όμως, οι πιτσιρίκες σήκωσαν κεφάλι. Κόλλησαν τις καθοδηγήτριές τους στον τοίχο μ' ένα ακαταμάχητο επιχείρημα :


«Εσείς δεν μας διδάσκετε να είμαστε υγιείς και ερωτικές , ώστε να γίνουμε αύριο μητέρες της Φυλής μας ; Εσείς δεν μας διδάσκετε ότι η χριστιανική ηθική είναι ξένη προς την ψυχή της Φυλής μας ; Τώρα λοιπόν που εμείς έμπρακτα εφαρμόσαμε τη διδασκαλία σας , γιατί θέλετε να μας διώξετε ;»


Αυτό το επιχείρημα έφτασε ως τ' αυτιά του ίδιου του Χίτλερ. Κι ο Χίτλερ , που ούτε ηθικολόγος ήταν ούτε ανέραστος , διέταξε, όχι μόνο τα κορίτσια να μην υποστούν την παραμικρή κύρωση, αλλά και τα οικονομικά βάρη των τοκετών και της ανατροφής των μωρών να τα -επωμιστεί το Ράιχ. Στους δε ηθικολόγους η Γκεστάπο έκανε τις γνωστές διακριτικές συστάσεις της να κλείσουν το στόμα τους.


Αυτός ήταν ο Εθνικοσοσιαλισμός. Μια εφαρμοσμένη ουτοπία , όπου ο ίδιος ο Φύρερ , ο μέγας ανήθικος, άφηνε κατά μέρος τις υποθέσεις ενός ολόκληρου κράτους για ν' αποδώσει δικαιοσύνη ακόμα και σε δεκαπεντάχρονες Εθνικοσοσιαλίστριες που είχαν το σθένος να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην ανηθικότητα - δηλαδή στην υγεία και στον έρωτα.


Ποιος λοιπόν θα τολμήσει σήμερα να Φορέσει «ζώνες αγνότητας» στην Εθνικοσοσιαλίστρια ;
Μόνον ο ηθικολόγος θαμώνας των πορνείων , ο σεξουαλικά ανίκανος , ο εξαρτημένος από την πορνογραφία (κι ας την καταδικάζει) , ο κρυπτοχριστιανός υποκριτής. Σε καμιά περίπτωση όμως ο Εθνικοσοσιαλιστής.


Ο καυτηριασμός ας σταματήσει εδώ. Ήδη προβάλλει μια αρκετά σαφής εικόνα των πραγματικών λόγων για τους οποίους οι Γυναίκες αποφεύγουν το λεγόμενο Κίνημα παγκοσμίως. Και οι λόγοι αυτοί συνοψίζονται στον εξής έναν : Εμείς οι κήρυκες του Εθνικοσοσιαλισμού δεν τον εφαρμόζουμε στη ζωή μας και στο Κίνημά μας.


Από τη μια προσκαλούμε τις Εθνικοσοσιαλίστριες κι από την άλλη τις περιμένουμε με το μαχαίρι στη γωνία.


Ας πάμε τώρα στο ζητούμενο. Δηλαδή στο πώς θα πειστεί το άλλο μισό της Φυλής να ενωθεί μαζί μας στον πανάρχαιο πόλεμο για τη λύτρωση του κόσμου. Είναι απλό. Δεν χρειάζονται κηρύγματα ούτε πομπώδεις προσκλήσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πετάξουμε το μαχαίρι και να βγούμε από τη γωνία.


Το μόνο που χρειάζεται είναι να πάψουμε να λειτουργούμε αντεθνικοσοσιαλιστικά απέναντι στις Εθνικοσοσιαλίστριες. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε Εθνικοσοσιαλιστές στην πράξη κι όχι στα λόγια.


Κλείνουμε :


Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι σέξυ. Κι αυτό δεν είναι ένα κενό ευφυολόγημα. Είναι αντικειμενική, ωμή πραγματικότητα. Διότι Φυλή ίσον Σεξ. Και Σεξ ίσον Άντρας συν Γυναίκα. Οπότε Εθνικοσοσιαλισμός ίσον Εθνικοσοσιαλιστής συν Εθνικοσοσιαλίστρια.


Το μισό της Φυλής μαζί με το άλλο μισό της Φυλής.


Δημοσιεύτηκε στο έβδομο τεύχος του περιοδικού «Γαμμάδιον» τον χειμώνα του 2005.



Χαμάς: "Κάντε ότι θέλετε , εμείς θα αποκτήσουμε όπλα"


Η Χαμάς ορκίστηκε να επανεξοπλισθεί αψηφώντας κάθε ισραηλινή ή διεθνή προσπάθεια να την εμποδίσει να ανεφοδιαστεί με ρουκέτες και άλλα όπλα μετά τον πόλεμο στη Γάζα. «Κάνετε ό,τι θέλετε. Η παραγωγή ιερών όπλων είναι αποστολή μας και γνωρίζουμε πώς να αποκτήσουμε τα όπλα» είπε σε συνέντευξη Τύπου ο Αμπού Ουμπάιντα, εκπρόσωπος της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς.


Απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους με καλυμμένο το πρόσωπο, είπε ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά, εάν το Ισραήλ δεν αποσύρει τον στρατό του από τη Λωρίδα της Γάζας μέσα σε μια έβδομάδα, αίτημα της Χαμάς όταν ανακοίνωσε την Κυριακή την κατάπαυση πυρός.


Το Ισραήλ, που κήρυξε μονομερή εκεχειρία, απείλησε να ξαναξεκινήσει τις επιθέσεις σε περίπτωση που η Χαμάς προσπαθήσει φέρει παράνομα όπλα στη Λωρίδα της Γάζας. Στην ίδια συνέντευξη Τύπου ο Αμπού Ουμπάιντα είπε ότι η Χαμάς έχασε μόλις 48 μαχητές στη διάρκεια των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας.


Το Ισραήλ έχει ανακοινώσει πως περισσότεροι από 500 μαχητές της Χαμάς σκοτώθηκαν από τις 27 Δεκεμβρίου. Η διάρκειας τριών εβδομάδων επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας ήταν μια αποτυχία και δεν φόβισε τους Παλαιστινίους, δήλωσε ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγε. «Ο εχθρός απέτυχε να πετύχει τους στόχους του» δήλωσε ο ίδιος σε τηλεοπτικό μήνυμά του.


Αν και αποκάλεσε τον πόλεμο μια «λαϊκή νίκη», ο Χανίγε είπε ότι η απόφαση της Χαμάς να κηρύξει εκεχειρία την Κυριακή ήταν «σοφή και υπεύθυνη».



Απειλές το Ισραήλ , επιδόματα από τη Χαμάς.


Aν και έχουν αποχωρήσει από τη Γάζα οι ισραηλινές δυνάμεις, η υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Τ. Λίβνι, απείλησε με νέες επιθέσεις σε σήραγγες που συνδέουν την Αίγυπτο με τη Λωρίδα της Γάζας μέσω των οποίων διακινούνται όπλα.


Στο αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό της Χαμάς, ανακοινώθηκε η χορήγηση 1.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια "μάρτυρα" που σκοτώθηκε στη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα, καθώς και τέσσερις χιλιάδες ευρώ για κάθε σπίτι που καταστράφηκε τελείως από τους Ισραηλινούς, ενώ με 2.000 ευρώ θα επιδοτηθούν τα σπίτια που έπαθαν μεγάλες καταστροφές. Με 500 ευρώ επιδοτείται ο κάθε τραυματίας και η καταβολή των ποσών αυτών θα ξεκινήσει από την Κυριακή.


Τα ποσά ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ο εκπρόσωπος της ισλαμιστικής κυβέρνησης Τάχερ αλ-Νούνου. Περίπου τέσσερις χιλιάδες σπίτια καταστράφηκαν τελείως από τις ισραηλινές επιθέσεις και πάνω από 17 χιλιάδες υπέστησαν μεγάλες ζημιές, με το προβλεπόμενο ποσό για τις ανθρώπινες απώλειες και τις υλικές καταστροφές, να υπολογίζεται στα 35 - 40 εκατομμύρια δολάρια.


Για τα μέσα Φεβρουαρίου προγραμματίστηκε η σύσκεψη των δωρητών για τη συγκέντρωση κονδυλίων για την ανοικοδόμηση της Λωρίδας της Γάζας, η οποία έχει ερημωθεί από την ισραηλινή εισβολή, όπως ανακοίνωσε ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός Σαλάμ Φαγιάντ.



Πρωσσισμός και σοσιαλισμός – Oswald Spengler.


Ο Oswald Spengler γεννήθηκε στο Μπλάκενμπουργκ στις 29 Μαΐου 1880. Ήταν γόνος μικροαστικής οικογένειας και έλαβε κλασσική μόρφωση ( αρχαία ελληνικά, λατινικά, ποίηση, φυσικές επιστήμες και μαθηματικά ) κατά την διάρκεια των παιδικών και εφηβικών του χρόνων. Σπούδασε μαθηματικά και φυσικές επιστήμες σε πανεπιστήμια στην Halle, στο Μόναχο και το Βερολίνο και ταυτόχρονα παρακολούθησε παραδόσεις μαθημάτων άλλων κλάδων και επιστημών από φημισμένους καθηγητές της εποχής.





Το διδακτορικό του φέρει τον τίτλο «Η βασική μεταφυσική ιδέα της ηρακλείτειας φιλοσοφίας» (1904). Το μνημειώδες έργο του «Η παρακμή της Δύσεως» (Der Untergang des Abendlandes) κυκλοφόρησε μεταξύ 1917 και 1920 σε δύο τόμους αντιστοίχως, ενώ το 1919 έλαβε το βραβείο του ιδρύματος «Αρχείο του Νίτσε».


Το 1931 κυκλοφόρησε το έργο του «Άνθρωπος και τεχνική» και το 1932 το «Αποφασιστικά χρόνια: πολεμική κατά των διανοουμένων». Απέρριψε προτάσεις συνεργασίας με πανεπιστήμια και την συνεργασία με τους εθνικοσοσιαλιστές, τόσο πριν την ανάληψη της εξουσίας, όσο και επί ναζιστικού καθεστώτος - αν και στο έργο του «Η ώρα των αποφάσεων» επικροτεί την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία-με αποτέλεσμα το καθεστώς να επιβάλει απαγόρευση αναφοράς του ονόματός του στο ραδιόφωνο το 1933.


Πέθανε στις 8 Μαΐου του 1936 στο Μόναχο, όπου κηδεύτηκε μαζί με το «Φάουστ» του Γκαίτε και τον «Ζαρατούστρα» του Νίτσε.


Στο δοκίμιο του «Πρωσσισμός και σοσιαλισμός» (Preussentum und Sozialismus, 1920) , το οποίο βασίστηκε σε σημειώσεις του συγγραφέως για τον δεύτερο τόμο του μνημειώδους έργου του) , πραγματεύεται την καταγωγή του σοσιαλισμού, αναλύει την αγγλική και την πρωσσική κοινωνική ιδεολογία και οικονομικό σύστημα και εισάγει την έννοια «πρωσσισμός».



Για τον Spengler Γερμανοί και Άγγλοι έχουν κοινή καταγωγή από τα γερμανικά φύλα της Κάτω Σαξωνίας, όπως Φριζοί, Σάξωνες, Άγγλοι, οι οποίοι έφτασαν στην Βρετανία σε ομάδες Vikings. Και ενώ οι συγγενείς τους στην Γερμανία διατήρησαν το κοινοτικό πνεύμα , το οποίο εμφανίζεται στον κόσμο των ιπποτών, αυτοί παρέμειναν στο πνεύμα των Vikings Και ενώ οι συγγενείς τους στην Γερμανία διατήρησαν το κοινοτικό πνεύμα, το οποίο εμφανίζεται στον κόσμο των ιπποτών, αυτοί παρέμειναν στο πνεύμα των Vikings, που ισοδυναμεί με την ασυγκράτητη επιθυμία για περιπλάνηση στις ανοικτές θάλασσες και για ανακάλυψη νέων κόσμων και με την ενισχυμένη αίσθηση της προσωπικής ελευθερίας και ατομικής ανεξαρτησίας.


Το πνεύμα αυτό είναι που οδήγησε στον ατομισμό και τον απομονωτισμό του αγγλικού χαρακτήρα και υπήρξε η βάση για την ανάπτυξη του υλισμού και του φιλελευθερισμού, την εμφάνιση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και την εξάπλωση της αποικιοκρατίας. Στην ίδια κατηγορία ιδεών κατατάσσει και τον Μάρξ. Το κοινοτικό πνεύμα, αντιθέτως, γέννησε τον σοσιαλισμό και μία μορφή αυτού, τον πρωσσισμό. Στην σκέψη του Spengler ο σοσιαλισμός και το πρωσσικό πολιτειακό σύστημα – αυτό υπαγορεύει βαθιά αίσθηση του καθήκοντος, θυσία του «εγώ» στο «εμείς» και υπηρεσία στο κοινωνικό σύνολο – ταυτίζονται και θεωρεί ως πρότυπο κυβερνήτου τον Φρειδερίκο τον Μέγα, τον «πρώτο υπηρέτη του Κράτους», όπως ο ίδιος αυτοχαρακτηριζόταν, και ως ιδεατή μορφή πολιτεύματος την σοσιαλιστική μοναρχία.





Παραθέτουμε παρακάτω αποσπάσματα από το δοκίμιο του , στα οποία αναπτύσσει τις ιδέες του για τον σοσιαλισμό , τον μαρξισμό και τον πρωσσισμό.



Μετάφραση - επιμέλεια κειμένου : Λόεγκριν


Εισαγωγή.


Η λέξη «σοσιαλισμός» περιγράφει το πλέον θορυβώδες, εάν όχι το πιο βαθύ, θέμα των σύγχρονων συζητήσεων. Καθένας την χρησιμοποιεί. Καθένας θεωρεί ότι σημαίνει κάτι διαφορετικό. Σε αυτό το παγκόσμιο σύνθημα καθένας εμβάλλει οτιδήποτε αγαπά ή μισεί, φοβάται ή επιθυμεί. Ουδείς, όμως, έχει συνείδηση του σκοπού και των ορίων της ιστορικής λειτουργίας της λέξεως. Αποτελεί ο σοσιαλισμός ένα ένστικτο ή ένα σχεδιασμένο σύστημα; Είναι στόχος του ανθρωπίνου γένους ή απλώς μία προσωρινή κατάσταση; Η μήπως η λέξη παραπέμπει απλά στις απαιτήσεις μίας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξεως; Είναι το ίδιο πράγμα με τον Μαρξισμό;


Οι άνθρωποι που σκοπεύουν να αλλάξουν τον κόσμο διαρκώς υποπίπτουν στο λάθος να συγχέουν αυτό που θα έπρεπε να είναι με αυτό που θα γίνει. Σπανίζει το όραμα που μπορεί να περάσει πέρα από την σύγχυση και την ρευστότητα της εποχής μας. Πρέπει, ωστόσο, να βρω κάποιον που έχει καταλάβει πραγματικά αυτήν την Γερμανική Επανάσταση1, ο οποίος έχει εμβαθύνει στο νόημά της ή έχει προβλέψει την διάρκειά της. Οι στιγμές παρανοούνται ως εποχές, το επόμενο έτος με τον επόμενο αιώνα, παραξενιές ως ιδέες, τα βιβλία ως άνθρωποι.


Οι Μαρξιστές μας δείχνουν δύναμη μόνον όταν γκρεμίζουν. Όταν πρέπει να σκεφθούν ή να δράσουν θετικά είναι αβοήθητοι. Με τις πράξεις τους επιβεβαιώνουν ότι ο πατριάρχης τους δεν ήταν δημιουργός, αλλά μόνον ένας κριτικός. Η κληρονομιά του επικεντρώνεται σε μία συλλογή αφηρημένων ιδεών με σημασία μόνον σε έναν κόσμο βιβλιοφάγων. Το «προλεταριάτο» του είναι μία καθαρά φιλολογική σύλληψη, σχηματοποιημένη και υποστηριζόμενη από τον κόσμο των γραπτών. Ήταν αληθινό μόνον όσο αρνείτο και δεν ενσωμάτωνε την δεδομένη κατάσταση σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Σήμερα διαπιστώνουμε ότι ο Μάρξ ήταν μόνον ο πατριός του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός περιέχει στοιχεία που είναι παλαιότερα, δυνατότερα και πιο θεμελιώδη από την κοινωνική κριτική του. Τέτοια στοιχεία υπήρξαν και συνέχισαν να αναπτύσσονται χωρίς αυτόν, και μάλιστα σε αντίθεση με αυτόν. Δεν βρίσκονται στα χαρτιά, αλλά στο αίμα. Και μόνον το αίμα μπορεί να αποφασίσει για το μέλλον.


Εάν , όμως , ο σοσιαλισμός δεν είναι Μαρξισμός , τότε τι είναι ; […]



ΙΙ. Ο Σοσιαλισμός ως τρόπος ζωής.


-9-


Ο σοσιαλισμός, λοιπόν, δεν είναι ένα ένστικτο σκοτεινή, πρωταρχικής καταγωγής όπως τα ένστικτα που βρήκαν την έκφρασή τους στον ρυθμό των γοτθικών καθεδρικών, στο αρχοντικό παρουσιαστικό των μεγάλων αυτοκρατόρων και παπών ή στην ίδρυση της Ισπανικής και της Βρετανικής αυτοκρατορίας. Αποτελεί περισσότερο ένα πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό ένστικτο ρεαλιστών και ως τέτοιο είναι ένα προϊόν ενός σταδίου του τεχνικού πολιτισμού μας και όχι της πνευματικής καλλιέργειάς μας, που τελείωσε γύρω στο 1800.


Και όμως το ένστικτο αυτό, ολοκληρωτικά κατευθυνόμενο προς το εξωτερικό κόσμο, ακόμη απηχεί την παλαιά φαουστική θέληση για δύναμη και προς το άπειρο. Τώρα έχει εξελιχθεί στην φοβερή θέληση για απόλυτη κυριαρχία του κόσμου στην στρατιωτική, οικονομική και διανοητική έννοια. Μπορεί να γίνει αισθητό στο ιστορικό γεγονός του Παγκοσμίου Πολέμου και στην σύλληψη μίας παγκόσμιας επαναστάσεως, την ιδέα της σφυρηλατήσεως των ανερχόμενων όχλων τα ανθρωπότητας σε ένα μοναδικό όλον. Ο ιμπεριαλισμός της Βαβυλώνας στόχευε μόνον στον έλεγχο της Εγγύς Ανατολής, ενώ αυτός των Ινδών περιοριζόταν στην ίδια την Ινδία. Ο Ελληνικός και ο Ρωμαϊκός ιμπεριαλισμός έφτανε ως την Βρετανία, την Μεσοποταμία και την Σαχάρα και η αυτοκρατορία της Κίνας δεν επεκτεινόταν πέρα από την Κασπία Θάλασσα. Ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός, από την άλλη, στοχεύει στην κατοχή ολόκληρης της υφηλίου. Δεν αναγνωρίζουμε σύνορα ή όρια.


Μέσω μία καινούργιας Voelkerwanderung2 έχουμε καταστήσει την Αμερική μέρος της Δυτικής Ευρώπης. Έχουμε κτίσει σε κάθε ήπειρο το δικό μας ξεχωριστό είδος πόλεων, έχουμε υποτάξει τους ιθαγενείς πληθυσμούς στον δικό μας τρόπο ζωής και σκέψεως. Τέτοιου είδους δραστηριότητα αποτελεί την υψηλότερη μορφή εκφράσεως της δυναμικής αισθήσεως μας της παγκόσμιας εξουσίας. Αυτό που πιστεύουμε, αυτό που επιθυμούμε, θεωρείται ότι δεσμεύει τα πάντα. Και από την στιγμή που η ζωή έχει φθάσει να σημαίνει για εμάς εξωτερική, πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή όλα πρέπει να υποτάσσονται στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό ιδεώδες μας ή να εξαφανίζονται.


Η τάση αυτή προς την παγκόσμια κυριαρχία είναι αυτό που έχω ορίσει ως «σύγχρονο σοσιαλισμό». Συνειδητοποιούμε πλέον όλο και περισσότερο την παρουσία του. Είναι αυτό που εμείς του δυτικού κόσμου έχουμε κοινό. Είναι ενεργό σε κάθε άνθρωπο από την Βαρσοβία μέχρι το Σαν Φρανσίσκο, και καθένας από τους λαούς μας γοητεύεται από τα ξόρκια των υποσχέσεών του και των δυνατοτήτων του.


Είμαστε, ωστόσο, οι μόνοι λαοί που συμμετέχουμε σε αυτόν. Κλασικός, Κινεζικός ή Ρωσικός σοσιαλισμός υπό αυτήν την έννοια δεν υφίστανται.


Στην βάση αυτής της ισχυρής συλλογικής συνειδήσεως, παρόλo αυτά, υπάρχουν εσώτερες εχθρότητα και αντιθέσεις. Στην ψυχή κάθε πολιτισμού βρίσκεται κρυμμένη μία μοναδική, ανεπανόρθωτη σχισμή. Η ιστορία κάθε πολιτισμού είναι μία ατελείωτη σύγκρουση μεταξύ λαών, τάξεων, ατόμων ή τάσεων εντός του ατόμου - είναι πάντοτε το ίδιο πρόβλημα που προκαλεί δέος. Κάθε φορά που εμφανίζεται ένα ιστορικό στοιχείο, αμέσως προκαλεί ένα αντίπαλο στοιχείο. Ο Νίτσε έχει αναγνωρίσει για εμάς την μεγάλη διχοτόμηση της Κλασικής ζωής, η οποία επανεμφανίσθηκε ξανά και ξανά με διαφορετικές μορφές: Απόλλων και Διόνυσος, Στωικοί κα Επικούρειοι, Σπάρτη και Αθήνα, σύγκλητος και λαός, οι tribunate και patriciate3. Με τον Αννίβα στις Κάνες, ο Επικούρειος Ελληνισμός στάθηκε απέναντι από την Ρώμη των Στωικών και των συγκλητικών.


Στους Φιλίππους το σπαρτιατικό στοιχείο της Ρώμης νικήθηκε από το αθηναϊκό στοιχείο προσωποποιημένο στους καίσαρες. Ακόμη και στην μητροκτονία του Νέρωνος μπορούμε να διακρίνουμε έναν θρίαμβο της διονυσιακής ιδέας του panem et circenses4 επί της απολλώνιας ευθύτητος των Ρωμαίων δεσποινών. Κατά την διάρκεια όλων των εποχών της κινεζικής ιστορίας, στην κινέζικη ζωή και σκέψη, στις μάχες και τα βιβλία, μπορούν να αντιληφθούμε την αντίθεση που σχετίζεται με τα ονόματα Κομφούκιος και Λάο Τσέ και τις μη μεταφράσιμες έννοιες li και tao. Το ένα και το αυτό είναι παρομοίως και το σχίσμα στην φαουστική ψυχή, το οποίο έχει καθορίσει την μοίρα μας μέσα από το γοτθικό και την Αναγέννηση, το Πότσδαμ και τις Βερσαλλίες, τον Κάντ και τον Ρουσσώ, τον σοσιαλισμό και τον αναρχισμό, και το οποίο θα συνεχίσει να την σχηματίζει μέχρι τις τελευταίες ημέρες μας.


Ακόμη και έτσι, η Μοίρα αυτή είναι ενοποιημένη. Η ασυμφωνία και η αντίθεση υπηρετούν μίαν ανώτερη πραγματικότητα. Ο επικουρειανισμός δεν είναι παρά μία άλλη μορφή του στωικισμού. Ο Αισχύλος έφερε κοντά τον Απόλλωνα με τον Διόνυσο. Ο Καίσαρ συνδύασε την σύγκλητο και τους πληβείους. Ο ταοϊσμός του Λάο Τσέ βοήθησε στην δημιουργία της κομφουκιανικής Κίνας. Και οι δυτικοί λαοί το ένστικτο των οποίων είναι αναρχικό είναι πραγματικά σοσιαλιστικοί κατά την ευρύτερη φαουστική έννοια.



Δημοσιεύτηκε στο δεύτερο τεύχος του ανεξάρτητου περιοδικού «Έρημη Χώρα» τον Ιανουάριο του 2008.


http://erimihora.blogspot.com/

Ταξιαρχίες Αλ – Κασσάμ : Πραγματοποιήσαμε δεκάδες οδυνηρά πλήγματα στα στρατεύματα του Ισραηλινού στρατού κατοχής.



GAZA , (PIC) --






μετάφραση - επεξεργασία κειμένου : Αλεξόπουλος Στέλιος.



Οι ταξιαρχίες Αλ - Κασάμ , η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς , δήλωσαν κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου τη Δευτέρα, ότι πραγματοποίησαν δεκάδες οδυνηρά πλήγματα στα στρατεύματα του Ισραηλινού στρατού κατοχής , στις 22 μέρες που διήρκησε η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα , διαβεβαιώνοντας ότι οι αγωνιστές κατόρθωσα να σκοτώσουν 49 ισραηλινούς στρατιώτες.



Ο Abu Obeida , ο εκπρόσωπος τύπου των ταξιαρχιών Αλ - Κασάμ, είπε στην συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Γάζας ότι οι ταξιαρχίες κατέγραψαν επακριβώς τις επιχειρήσεις της εξόντωσης 49 ισραηλινών στρατιωτών με άμεσο τρόπο, χωρίς να συμπεριλαμβάνει δεκάδες απώλειες ισραηλινών των οποίων ο θάνατος δεν καταγράφηκε από αυτόπτες μάρτυρες των μαχητών της Αλ - Κασάμ, κατά τη διάρκεια πολλών επιθέσεων της αντίστασης, όπως τους στρατιώτες που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων εκτίναξης τανκ και θωρακισμένων μεταγωγικών στρατού.





Σύμφωνα με τα παραπάνω, μια συντηρητική εκτίμηση των ταξιαρχίες Αλ-Κασάμ ανεβάζει το τίμημα του θανάτου στις τάξεις του ισραηλινού κατοχικού στρατού στους 80 στρατιώτες, πρόσθεσε ο Abu Obeida.


Ο εκπρόσωπος τύπου ανέφερε επίσης ότι οι ταξιαρχίες εκτόξευσαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης 980 ρουκέτες και οβίδες συμπεριλαμβανομένων 213 πυραύλους Γκράντ στα εισβάλλοντα κατοχικά ισραηλινά στρατεύματα και σε διαφορετικούς ισραηλινούς εποικισμούς.


Οι μαχητές Αλ-Κασάμ κατέστρεψαν επίσης ολοκληρωτικά ή μερικώς περίπου 47 τανκ και μπουλντόζες, χτύπησαν 4 ελικόπτερα και έριξαν ένα αεροπλάνο.





Επιπλέον αποκάλυψε ότι οι ταξιαρχίες κατόρθωσαν να αιχμαλωτίσουν αρκετούς ισραηλινούς στρατιώτες , αλλά στοχοποιούνταν από κοινού με τους αιχμαλωτίζοντες μαχητές της ταξιαρχίας από τα ισραηλινά πολεμικά αεροπλάνα.


Σημείωσε ότι το Ισραήλ σκότωσε περισσότερους από 1300 Παλαιστίνιους, η πλειοψηφία των οποίων ήταν πολίτες , παιδιά και γυναίκες, πράγμα που δείχνει ότι ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα ήταν μόνο μια διαδικασία μαζικών δολοφονιών φέροντας της σφραγίδα του μίσους της ταλμουδικής ιδεολογίας.


Πρόσθεσε ότι σκοτώθηκαν 48 μαχητές της ταξιαρχίας Κασάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου με τον κατοχικό ισραηλινό στρατό στην Γάζα.





http://www.alqassam.ps/english/

Η «HEZBOLLAH» έχει δημιουργήσει μουσείο με εκθέματα από τον πόλεμο με το Ισραήλ.


Η λιβανέζικη «HEZBOLLAH» εξυμνεί τον πόλεμο του καλοκαιριού του 2006 εναντίον του Ισραήλ μέσω εκθεμάτων, ήτοι κατεστραμμένων ισραηλινών αρμάτων και όπλων από το οπλοστάσιο της «HEZBOLLAH», σε μουσείο που λειτουργεί πίσω από εμπορικό δρόμο, στο κέντρο μικρής πόλης Nabatieh του νότιου Λιβάνου.


Στην Έκθεση με θέμα: «AL IMAD: Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΧΩΝ» που παρουσιάζεται στο μουσείο, η «HEZBOLLAH» κάνει ιδιαίτερη μνεία στη λήξη του πολέμου, ο οποίος διήρκεσε 34 ημέρες και στον οποίο το Ισραήλ δεν εκπλήρωσε τον κύριο στόχο του, ήτοι την εξάλειψη της οργάνωσης.





Πρόκειται για Έκθεση αφιερωμένη στον IMAD MUGHNIEH , τον επιχειρησιακό Διοικητή της Οργάνωσης, ο οποίος σκοτώθηκε σε βομβιστική επίθεση, τον περασμένο Φεβρουάριο, ενέργεια για την οποία η «HEZBOLLAH» κατηγορεί το Ισραήλ.





Για την οργάνωση και την παρουσίαση της Έκθεσης συνεργάσθηκαν 290 μέλη της «HEZBOLLAH», επί 21 ημέρες.Είναι αξιοσημείωτο, από σημειολογικής άποψης, ότι οι επισκέπτες περπατούν πάνω σε παράσημα του ισραηλινού Στρατού που απεικονίζονται στο δάπεδο, ενώ όλα τα εκθέματα, τα οποία σχετίζονται με το Ισραήλ, έχουν τοποθετηθεί στο έδαφος. Λίγο πριν από την έξοδο του μουσείου, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να προμηθευθεί αναμνηστικά αντικείμενα με το έμβλημα της «HEZBOLLAH», καθώς επίσης και αντικείμενα με τη μορφή των IMAD MUGHNIEH και HASSAN NASRALLAH.



Χεζμπολάχ , Όνειρο και Εφιάλτης.


του Γιάννη Σύρρου.


Επικίνδυνη και μόνο η αναφορά του ονόματός της ... Χαρακτηρισμένη "τρομοκρατική", μόνο μπελάδες μπορεί να φέρει σ' όποιον τολμήσει να αναφερθεί αντικειμενικά στον αγώνα της. Πολύ περισσότερο, αν αφιερώσει ένα ολόκληρο άρθρο ... Σαν το παρόν, νομίζω !


Ισλαμική αντιδυτική, σοσιαλιστική, εθνικιστική, ίσως δε και αντιχριστιανική, εκτός από αντιεβραϊκή και τέλος, ακόμη και αντιαραβική ! Κανένα κέρδος, λοιπόν, για τον όποιο "υπερασπιστή" της ... Διότι, οι επικριτές της δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην προπαγάνδα και στο κοινό που απευθύνονται, παρά την αλήθεια. Όμως, η Χεζμπολλάχ , δεν ήρθε για να αναμασήσει παλιές θεωρήσεις, ούτε να υπερασπιστεί παρηκμασμένους "φίλους". Ήρθε για να πολεμήσει, αλλά και να ανοίξει δρόμους, να παραδειγματίσει, να γίνει ηθελημένα ή άθελά της, ο νέος οδηγός των Εθνών !






Χωρίς παρωπίδες.


Για να καταλάβει κάποιος, τι σημαίνει και πως κατάφερε να τσακίσει το Ισραήλ (και μάλιστα δύο φορές) μία οργάνωση μερικών χιλιάδων ανδρών (και αφανών γυναικών) , πρέπει να ξεχάσει ότι έμαθε μέχρι σήμερα από τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε. Το ίδιο το Ισραήλ( 2ος πιο σύγχρονος στρατός στον κόσμο ) , δεν έχει συνέλθει ακόμη απ' την "έκπληξη"( βλέπετε, πίστεψε την ίδια του την προπαγάνδα ) και … προετοιμάζεται για το "βομβαρδισμό του Ιράν"! Εδώ θα χρειαστεί μεγάλη βοήθεια, αλλά τα κορόϊδα που "θα βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα", ήδη φάνηκαν! (Αίφνης , κι η "Ελλαδάρα" μας).


Επιτακτική η ανάγκη πλέον, να βγάλουμε τις παρωπίδες ! Διότι η Χεζμπολλάχ, ίσως δεν είναι ούτε αντιχριστιανική, ούτε καν αντιεβραϊκή! Ούτε, ισλαμιστική ( με τα δυτικά μέτρα ) ! Ούτε δεξιά ούτε αριστερή! Ούτε αντιδυτική, ούτε αντιανατολική! Μπορεί να είναι όλα αυτά και τίποτα! Εθνικιστική και σοσιαλιστική, επειδή προέκυψε, ή γιατί έτσι πρέπει … Η Χεζμπολλάχ είναι αυτή που είναι, διότι δεν φορά η ίδια παρωπίδες. Αγωνίζεται, γνωρίζοντας πρώτα απ' όλα τον εχθρό … Και το να γνωρίζεις πραγματικά τον εχθρό σου, είναι και το πρώτο βήμα για να τον νικήσεις … Όσο ισχυρός κι αν είναι !





Η γέννηση του μύθου.


Γεννήθηκε μέσα στον εμφύλιο του Λιβάνου, το 1982. Έναν εμφύλιο με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, πιθανό προάγγελο των μελλοντικών διαμαχών στην Ευρώπη, αφού από τη μία πλευρά ήταν οι χριστιανοί και από την άλλη οι μουσουλμάνοι. Μία χώρα με μεγάλη οικονομική άνθηση και τη χιλιοκατεστραμένη Βηρυτό, κάποτε "Παρίσι της ανατολής"! Με εκατοντάδες χιλιάδες διωγμένους, Παλαιστινίους πρόσφυγες κι ένα Ισραήλ αποθρασυμένο από τις παλαιότερες νίκες του κατά των Αράβων, να ψάχνει αφορμή για να σπείρει διχόνοιες, στον - επικίνδυνα - πολιτισμένο γείτονά του ! Δείγμα της σκληρότητας αυτού του εμφυλίου, ήταν τα κομμένα χέρια των παιδιών, χριστιανών και μουσουλμάνων, όπου και οι δύο παρατάξεις χρησιμοποίησαν για παραδειγματισμό !


Και βέβαια οι εν ψυχρώ δολοφονίες γυναικόπαιδων και γερόντων Παλαιστινίων ,στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα ,με την υποστήριξη του Ισραήλ και τα αδιάφορα βλέμματα των "δυτικών", που τυχαία ασφαλώς σε πανευρωπαϊκή κι όχι μόνο μετάδοση, εκείνες ακριβώς τις φριχτές ημέρες, έβλεπαν στις μικρές τους αποβλακοποιητικές οθόνες, το - υπαρκτό ή ανύπαρκτο - "ολοκαύτωμα" των εβραίων από τους ναζί!!Ίσως αυτό να ήταν και το κομβικό σημείο γέννησης της Χεζμπολλάχ και άλλων οργανώσεων, που είδαν ξεκάθαρα την πραγματικότητα. Στελέχη και μέλη οργανώσεων που είχαν εμπλακεί στον εμφύλιο ή όχι, μέσα από τις τάξεις της "Επαναστατικής Οργάνωσης Δικαιοσύνης", της "Οργάνωσης των καταπιεσμένων της Γης", αλλά και πιο γνωστών όπως η "Αμάλ", όπου προήλθε και ο σημερινός της ηγέτης Χασάν Νασράλλα, ίδρυσαν επίσημα το 1985, το "Κόμμα Του Θεού", δηλαδή τη Χεζμπολλάχ !


Η δράση.


Η αφορμή για την εισβολή του ισραηλινού στρατού στο Λίβανο τον Ιούλιο του 2006, δόθηκε με την επιτυχημένη απαγωγή δύο εβραίων στρατιωτών και το θάνατο άλλων οκτώ μέσα στο έδαφος του Ισραήλ, με την επιχείρηση "Αληθινή υπόσχεση" της Χεζμπολλάχ , μία υπόσχεση που είχε δώσει προσωπικά στους μαχητές του ο Χασάν Νασράλλα, με σκοπό την ανταλλαγή αιχμαλώτων! Το Ισραήλ "απάντησε" με την επιχείρηση "Δίκαιη ανταμοιβή", όπου πράγματι ο καθένας πήρε αυτό που του άξιζε ! Ολιγομελείς πάνοπλες ομάδες της Χεζμπολλάχ αντί να κυκλώνονται από τους "περίτεχνους" συνδυασμούς του ισρ. Στρατού, σε συνδυασμό με ελικόπτερα, ξέφευγαν μέσω υπόγειων στοών, βγαίνοντας αιφνιδίως μπροστά ή πίσω απ' αυτούς, με ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα ! Σε συνδυασμό με την υψηλού επιπέδου αντικατασκοπεία, με τη χρήση ιρανικής αλλά και δυτικής (!) τεχνολογίας, ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά! Μεγάλη επιτυχία θεωρείται και η αχρήστευση πολεμικού πλοίου ανοιχτά της Βυρητού, σε απ' ευθείας μάλιστα μετάδοση του τηλεοπτικού σταθμού Al Manar, της Χεζμπολλάχ ! Ένας "αόρατος" σταθμός, όπου παρά τα απανωτά χτυπήματα της ισραηλινής αεροπορίας, σε εγκαταστάσεις του, επαναλειτουργούσε μετά από λίγα λεπτά!


Το Ισραήλ πήρε 2ο οδυνηρό μάθημα, μέσα σε λίγα χρόνια μετά την αποχώρησή του από προηγούμενη εισβολή, όπου πάλι η Χεζμπολλάχ, ήταν ο κύριος πρωταγωνιστής της δημιουργίας αφόρητης κατάστασης , στον κατακτητή !


Οι απαγωγές δεν εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά το 2006. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Χεζμπολλάχ είχε εξειδικευτεί σ' αυτές, με εντυπωσιακότερη την απαγωγή του ισραηλινού πράκτορα της Μοσάντ, Ελχανάν Τανενμπάουμ, από τη Λωζάνη της Ελβετίας στο Λίβανο!Ιστορία έγραψαν και οι βομβιστικές της επιθέσεις στη Βηρυτό κατά της Αμερικανικής πρεσβείας καθώς και του φυλακίου των αμερικανών πεζοναυτών με εκατοντάδες νεκρούς, με αποτέλεσμα την οριστική αποχώρηση των Η.Π.Α. από το Λίβανο ! Εντυπωσιάζουν και τα χτυπήματα κατά της ισρ. πρεσβείας και σιωνιστικών οργανώσεων το 1992 και 1994, στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, με εκατοντάδες επίσης νεκρούς, ως αντίποινα μάλλον για την απόπειρα εξολόθρευσης από τη Μοσάντ, δικτύου χρηματοδοτών της από τη Νότιο Αμερική.





Απόλυτη δύναμη !


Η Χεζμπολλάχ δεν έχει αντίπαλο όπως καταλαβαίνετε, μέσα στο Λίβανο. Οι πιο επικίνδυνοι αντίπαλοι της, ανήκουν στο ισλαμικό τόξο, ενισχύονται από τη Σαουδική Αραβία , ενώ έχει ενεργοποιηθεί εναντίον της και λιβανικό παρακλάδι της Αλ Κάϊντα ! Ενώ πιστοί της σύμμαχοι έχουν αναδειχθεί μέρος των χριστιανών φαλαγγιτών - πρώην αντιπάλων της-οι οποίοι ποτέ δεν συμπάθησαν τους Ισραηλινούς κατ' ανάγκη συμμάχους, ενώ και η Χεζμπολλάχ φάνηκε μεγαλόψυχη μαζί τους, όταν μετά την πρώτη αποχώρηση του ισραηλινού στρατού και από χριστιανικά χωριά ,τα κατέλαβε μεν αλλά δεν πείραξε ούτε τους ηγέτες τους, δείχνοντας το δρόμο της οριστικής συμφιλίωσης!


Η Χεζμπολλάχ θέλει την εξουσία, αλλά τη θέλει δημοκρατικά. Προξενούν έτσι προβληματισμό οι τελευταίες δολοφονίες πολιτικών της αντιπάλων, ουσιαστικά ανίσχυρων ! Κάποιος θέλει να ξαναδημιουργήσει μίσος ανάμεσα στους Λιβανέζους κι αυτός κατά την άποψή μου, δεν είναι η Χεζμπολλάχ … Η δύναμή της βρίσκεται στην αγάπη του λαού. Χτίζει, νοσοκομεία, σχολεία, σπίτια. Ξοδεύει εκατομμύρια, απολύτως απαραίτητα στον πολεμικό της αγώνα, φροντίζοντας για το υψηλό βιοτικό επίπεδο των απλών ανθρώπων. Αυτοί είναι άλλωστε, η πραγματική της δύναμη !





Ρωμαϊκοί (ή μήπως ναζιστικοί ;) χαιρετισμοί και μαύρες στολές.


Προβληματίζει φίλους κι εχθρούς η υιοθέτηση του ρωμαϊκού χαιρετισμού από το στρατιωτικό σκέλος της και άλλες … μικρολεπτομέρειες ! Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι ναζί, όμως φαίνεται να το διασκεδάζουν αφάνταστα ! Κυρίως, όταν αντικρύζουν τις φάτσες των … απανταχού εβραίων! Και είναι αλήθεια, ότι μόνο τρόμο και μίσος προκαλούν. Φαίνεται ότι το είδος του εχθρού, καθόρισε και την … συμπεριφορά τους. Σε καμμία περίπτωση δεν θέλω να υποτιμήσω το ιστορικό παρελθόν της περιοχής και των λαών. Μου προξενεί όμως εντύπωση, πως η κατά τ'άλλα προσεκτική έως "δημοσιοσχετίστικη" Χεζμπολλάχ, έκανε τέτοιο "ατόπημα".Μάλλον είμαι πολύ …ευρωπαίος για να καταλάβω, διότι ο ίδιο "λάθος"- ίσως και χειρότερο - έκανε και ο πρωθυπουργός του Ιράν Αχμαντινεζάντ, με τις δηλώσεις και τα συνέδρια για το "ολοκαύτωμα"!


Αν συμπληρώσουμε, με την ευκαιρία και τις δηλώσεις του "αριστερο - εθνικιστή", προέδρου της Βενεζουέλας, Τσάβες, για το ρόλο του εβραϊκού λόμπυ … ο κόσμος το' χει τούμπανο … Κατά τ' άλλα, δύο από τους συμμάχους, τουλάχιστον στα πολιτικά δρώμενα, είναι το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Συρίας, με σύμβολο μία παραλλαγή του αγκυλωτού σταυρού και σκοπό την ένωση σε μια μεγάλη Συρία του Λιβάνου κ.ά χωρών, το οποίο έδωσε και τους πρώτους μάρτυρες αυτοκτονίας, όπως τους γνωρίζουμε σήμερα ! Το δεύτερο είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Λιβάνου…





Σαρκοζί και..."ένδοξοι σπαρτιάτες"


Και ενώ, ο φίλος του Ισραήλ, Σαρκοζί, συνομιλεί με τη Χεζμπολλάχ και υποστηρίζει παλαιστινιακό κράτος ( έστω στα λόγια ) , στην Ελλάδα συνεχίζουν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα: Πέρυσι η υπ.εξωτερικών Ντόρα Μητσοτάκη , απέφυγε να συναντηθεί με εκπρόσωπο της Χεζμπολλάχ, σε … ειρηνευτικές συνομιλίες (!) και φέτος συμμετείχαμε σε αεροπορική άσκηση με τους Ισραηλινούς, για το … βομβαρδισμό του Ιράν, με την ονομασία "Glorius Spartan" - "Ένδοξος Σπαρτιάτης"!


Ζηλεύοντας δόξα υπ.εξ., το υπουργείο Εθνικής Αμύνης δήλωσε περήφανα ότι: "Η Τουρκία δεν είναι πλέον ο αποκλειστικός εταίρος του Ισραήλ, σε θέματα άμυνας"! Πράγματι! Αμέσως μετά, ο θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν Αγιατολλάχ Αχμάντ Χαταμί μίλησε για "τους ισραηλινούς και τους υποστηρικτές τους, που αν θελήσουν να υιοθετήσουν τη γλώσσα της ισχύος θα βρεθούν αντιμέτωποι με μία τεράστια έκρηξη" … Τα "ένδοξα κουτορνίθια" του υπ. Αμύνης μας, τα μάζεψαν πανικόβλητα, μιλώντας για άσκηση κατά της … Χεζμπολλάχ, κάνοντας νέα γκάφα, μπλέκοντας την Ελλάδα εναντίον όσων το Ισραήλ έχει σκοτώσει και ισοπεδώσει και απειλεί να αφανίσει ακόμη και με πυρηνικό χτύπημα!!Δεν θα σας πω, αν θεωρώ πιο σοβαρό, το κράτος "Ελλάδα" ή μία ξένη οργανωσούλα όπως η Χεζμπολλάχ, λόγω εθνικής υπερηφάνειας …


Νομίζω όμως ,ότι είδα Λιβανέζους και Ιρανούς, να υιοθετούν νέα χειρονομία, αυτή τη φορά κοιτώντας μας…



δημοσιεύθηκε στο 12ο τεύχος του περιοδικού PATRIA (Ιούλιος 2008).


Σ.Σ. Παρόλο που διαφωνούμε σε σημαντικά πολιτικά ζητήματα με τους συντελεστές του περιοδικού "Patria" θεωρήσαμε σωστό να προχωρήσουμε στην εν λόγω αναδημοσίευση.

Οφείλουμε να αναδημοσιεύουμε κείμενα στο ιστολόγιο μας που πραγματικά ξεχωρίζουν και κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση.

Η κατεύθυνση αυτή είναι η υπεράσπιση - ηθική και ουσιαστική - της αντισιωνιστικής αντίστασης που προέρχεται από οργανώσεις όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ.

Η κουλτούρα της μεταμοντέρνας Νεοταξικής "αριστεράς" ... «Αμπαράνοια και εναλλακτικάγκουρες»


Ένα κείμενο στο οποίο περιγράφει την εμπειρία του κάποιος που ήρθε σε επαφή με τον χώρο της Νεοταξικής "αριστεράς" τελικά αηδίασε και έφυγε αγανακτισμένος. Η αναδημοσίευση γίνεται από τα κρυμμένα του "Athens Indymedia". Το κείμενο είχε γραφτεί 13 Μάη 2006 , με τίτλο «Αμπαράνοια και εναλλακτικάγκουρες».







.... Φτάνει λοιπόν στο Φόρουμ ο δικός σου, απογεματάκι, σκάει σα μαλάκας τα 5 Ευρώ, γιατί επανάσταση χωρίς εισιτήριο γίνεται; δε γίνεται, και μπαίνει στο χώρο. Καταπληκτικό! ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ, γιούχου!



Από δω η ΠΑΣΠ, από κει όλες οι μαοϊκές παραφυάδες, από την άλλη μια επιτροπή για να σωθεί το τάδε γιοφύρι, πιο κάτω η Διεθνής Αμνηστία, η Greenpeace, τα οικολογικά χωριά, οι γκέυ-λεσβίες-τραβεστί-τρανσέξουαλ, όλες δηλαδή οι αντικαπιταλιστικές δυνάμεις ενωμένες ενάντια στη νέα τάξη και τον φιλελευθερισμό στο τσακ να γκρεμίσουν το κεφάλαιο. Προς το παρόν βέβαια πουλάνε μπλουζάκια, αλλά καλό είναι κι αυτό γιατί έτσι θα σκάσουν μύτη και οι χαλανδραίες γκόμενες με τις τζίβες, ξέρεις μωρέ αυτές που στα 29 ζουν από τον μπαμπά που πουλάει αυτοκίνητα, αυτές που σπουδάζουν αρωματοθεραπεία (τώρα, γιατί πριν σπούδαζαν φωτογραφία, πιο πριν θέατρο, στην αρχή πήρανε 3 χρόνια να το σκεφτούν μετά τις πανελλαδικές και κάποτε πήγανε και σε ένα εργαστήρι ρέικι) και είναι και γαμώ τις ψαγμένες σε ότι εναλλακτικό και ανώδυνο και αγοράζουν νέο - χίπικα ρούχα μόνο 50 ευρώ το σαλβαράκι.



Λίγο πιο κάτω από τα μπλουζάκι με τον Τσε, τον Μάρκος, τον EZLN, τον Κάστρο, τα Viva Cuba και τα άλλα κινηματικά trends, κάτι σημαίες βασκικές ανεμίζουν, μάλλον αυτός ο ηλίθιος μπροστά στο τραπεζάκι δεν έμαθε πως οι βάσκοι θέλουν ανεξαρτησία από την Ισπανία στη βάση της καθαρότητας του αίματος και της φυλής, μάλλον δεν του πανε πως η ΕΤΑ βάζει μπόμπες όπου να ναι και είναι περήφανη που οι ρωμαίοι δεν πάτησαν στα ιερά τους χώματα και δεν μόλυναν με το σπέρμα τους τη βασκική γονιδιακή καθαρότητα. Αλλά είπαμε, εδώ είναι Ελλάντα, εδώ αν κάτι είναι αρκετά μακρυνό ώστε να μη μας αγγίζει και ακούγεται αρκετά εναλλακτικό ή επαναστατικό, τότε το κάνουμε μπλούζα, σημαία, σύνθημα, κούπα για τον καφέ και σε λίγο βγαίνει και σε κωλόχαρτο (καπιτονέ για τρυφερά αντικαπιταλιστικά κωλαράκια).



Όλα αυτά, βεβαίως, άκρως αντικαπιταλιστικά και διεθνιστικά. Και επίσης αντιρατσιστικά, αντισεξιστικά, αντικαπνιστικά, αντιιμπεριαλιστικά, αντιπολεμικά, αντιαπαγορευτικά, αντιπαχυντικά, αντιαλλεργικά, αντιεθιστικά, αντιανεμικά και άλλα αντί άλλων.


Και πιο κάτω αραχτοί επαναστάτες να τρώνε σουβλάκια και να πίνουν καφέ. Α, και μπάφους, αλλά αυτό απ' έξω, στον ανοιχτό χώρο (και δεν κερνάνε κιόλας οι καργιόληδες). Μια αριστερά (ή ότι τέλος πάντων ήταν αυτό που μαζεύτηκε εκεί) που τρώει τη ζωή της να καπνίζει σα φουγάρο (αντικαπιταλιστικά μάρλμπορο), να πίνει καφέ (φραπέ, γιατί έλληνες είναι, αντικαπιταλιστικό νεσκαφέ) και αλκοόλ (αντικαπιταλιστικό scotch ή κομμουνιστική vodka), να τρώει τα χειρότερα κρέατα και να γεμίζει το σώμα της σκουπίδια, κι όλα αυτά μιλώντας για τους Σαπατίστας (πότε θα καταλάβουνε όλοι πως το ισπανικό "Ζ" δεν είναι "ζ" στα ελληνικά;), τους Μαπούτσε, τη Γαλλία και άλλες ένδοξες στιγμές του κινήματος που κάποιοι πήραν πέτρες και μπουκάλια και λοστούς και όπλα, ευτυχώς όμως όχι στη δική μας πορεία, εκεί θα ήταν ομάδες ανεξέλεγκτης βίας. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί η αριστερά γουστάρει μόνο τα μπάχαλα που γίνονται χιλιόμετρα μακρυά, και πώς γουστάρει όλες αυτές τις εξεγέρσεις αλλά δεν κάνει καμία.


164 σεμινάρια κάθε δεδομένη στιγμή και όλα αυτά σε πακέτο-προσφορά! Μόνο σε τρεις μέρες μπορείς να μάθεις όλα όσα θα θελες να ξέρεις για το αντικαπιταλιστικό κίνημα και για αναλύσεις που δε λένε τίποτα! Θα ακούσεις μαΐντανούς να σου λένε για μια ακόμη φορά πως το κίνημα θεριεύει, θα πολεμήσεις το σύστημα με τον ΣΥΝ (που είχε πρόεδρο-υποψήφιο για την κορωνίδα των αστικοδημοκρατικών θεσμών), με την ΠΑΣΠ (που λέει και αυτή -γιατί όχι; αφού φοριέται!- "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός λες και δεν ήταν στην εξουσία επί είκοσι χρόνια παλεύοντας να φτιάξει το ελλαντα που έχουμε σήμερα) και άλλες τέτοιες αντισυστημικές δυνάμεις, μέσω αντιπροσώπων φυσικά που ξέρουν καλύτερα από σένα και σκέφτονται για λογαριασμό σου. Και όλα αυτά, πανεύκολα! μόνο 5 Ευρώ τη μέρα και ένα 2ωράκι βόλτα στην αλεξάνδρας το σάββατο, και μετά ύπνο, σπιτάκι, καμιά μακαρονάδα το βράδυ και "στο παρά πέντε" στην τιβί. Και οι πιο καμμένοι του κινήματος θα συνεχίσουν να κιτρινίζουν τα δάχτυλά τους με κάμελ και καφέ στην τσαμαδού ή όπου τέλος πάντων ανήκει ο καθείς.


(Αναρωτιόμουν πού πήγε εκείνη η λογική του διαλόγου και της γόνιμης κριτικής. Και μόνο που λέγεται "σεμινάριο" είναι σαφές το τί είναι. Ένας, δύο, τρεις ανεβαίνουν και μιλάνε, αυτά είναι όσα χρειάζεται να πούμε, το ακροατήριο ευχαριστεί και τρέχει για το επόμενο σεμινάριο, εξίσου επικοινωνιακό και αμφίδρομο και αυτό, μέ κάποιον καργιόλη αντιπρόσωπο ή έναν ξερόλα ειδικό ή έναν καλεσμένο τάδε τέλος πάντων. Δηλαδή αυτό δεν είναι πατερναλισμός, δεν είναι "από τα πάνω"; Είναι "ιδεολογικές ζυμώσεις στα πλαίσια ενός πολύχρωμου κινήματος"; Άσε που κάθε στιγμή που είσαι σε ένα σεμινάριο χάνεις άλλα 12 που ήθελες να δεις (χώρια αυτά που δεν ήθελες) Καταναλωτισμός ενναλακτικής κουλτούρας; σούπερ μάρκετ επαναστατιλικιού;)


Σκεφτόμουν κάνοντας την περατζάδα μου θα πρεπε να χει μεγάφωνα με μουσική και στο ΕΚΦ, όπως σε όλα τα καθώς πρέπει σούπερ μάρκετ.


Βέβαια οι μαρουσιώτες νεο-χίπιδες/γιάπηδες-to-be κάνουν κατάσταση με αλυσσίδες, φωτιές, κρουστά, καποέιρα, μπάφους και άλλες τέτοιες συμπαθητικές ανοησίες που ίσως και να ταν καλές αν είχαν λίγη αλήθεια μέσα τους και δεν γίνονταν μόνο για να ψαρώσουν την χ γμομενίτσα wannabe ψαγμένη με μυαλό μπιφτέκι που κάθεται δίπλα και αναρωτιέται αν θα μπορούσε κι αυτή να μάθει αλυσσίδες για να τη βγαίνει (χίπικα πάντα) στις φίλες της.


Βγαίνω έξω να πάρω λίγο αέρα γιατί μάλλον ήταν πια καιρός για κάτι τέτοιο. Παίζουν οι earthbound, τους ακούω πάω προς τα κει, εκεί θα παίξει και η amparo sanchez που είχε την μετριοφροσύνη να ονομάσει την μπάντα της amparanoia, μην και δεν καταλάβουμε πως είναι δική της. Βγαίνει η τύπα φοράει ένα μπλουζάκι CUBA, χα σαν μάρκα είναι σαν να λέμε Replay, αλλά είπαμε και η επανάσταση έχει τα trends της. Και από μέσα, μπας και δεν το πιάσαμε με τη μία, μπλουζίτσα με τον Che. Ντάξει είσαι αντικαπιταλίστρια το καταλάβαμε, φτάνει. Φτάνει είπα; αμ δε φτάνει. Μας το λέει, Viva los Zapatistas Viva Subcomandante Marcos, Viva Cuba, και άλλα τέτοια συμπαθητικά και ανώδυνα, με τέτοιο image δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που κατέβηκαν όλοι οι βλάκες του Μωραΐτη να την ακούσουν. Ακούμε και τη μουσική της. Καλά μιλάμε για καταπληκτική μουσικη. Δύο ακόρντα, και ξάνά τα δύο ακόρντα, και αν δεν το καταλάβατε τα ίδια δύο ακόρντα πιο γρήγορα και μετά ξανά αργά, και ολίγη από ρέγκε ρυθμούς (στα ίδια δύο ακόρντα), και μετά ένα tutti με τα δύο ακόρντα και ένα "δικό σας" προς το κοινό που εκστασιασμένο τραγουδάει μιαμιση νότα πάνω στα δύο ακόρντα.


Αλλά ας μη γίνομαι τόσο αυστηρός και τεχνικός στον τρόπο που κρίνω την τέχνη. Ας αφεθώ στην ενέργειά της, ίσως η ομορφιά της να βρίσκεται αλλού. Πού βρίσκεται όμως; στην σκηνική παρουσία μιας τύπας που ή είναι όντως τόσο αφελής και παιδική στη σκέψη ή, ακόμα χειρότερα,με δουλεύει και πουλάει δίσκους σε περιτύλιγμα επανάστασης και εναλλακτισμού; Είναι στο ότι χοροπηδάει σαν βαριεστημένη μαΐμού σε μια απελπισμένη προσπάθεια να με πείσει πως γουστάρει του θανατά όταν παίζει μαλακίες κομμάτια; είναι στο ότι φοράει επαναστατική περιβολή και καπελάκι με αντικαπιταλιστικές συμπαραδηλώσεις; Μπα, η ομορφιά της μουσικής της είναι στους στίχους. Να, ας πούμε:



No estamos de paso

no somos un fracaso.


Φσσσσςςς, έπαθα πλάκα, μιλάμε για φοβερή ρίμα, έτσι; και βάθος στους στίχους και πολλαπλά νοήματα και πιασταυγόκαικούρεφτο. Δεν είμσατε περαστικοί, δεν είμαστε μια αποτυχία. Νόμπελ ποίησης. Πάντως θα το σκεφτώ να πάω στον Καρβέλα μετά απ αυτό.


Και για να κλείσει, το χιτάκι του Manu Chao (ακόμα πως δεν κατάλαβα πως ένας όντως αξιόλογος καλλιτέχνης κάνει παρέα με αυτό το βλήμα) welcome to tijuana, μόνο που δεν της εξήγησε κανείς (ούτε στο εκστασιασμένο ακροατήριο που χοροπηδάει ότι και να του παίξουν αρκεί αυτός που παίζει να χοροπηδάει, να πει Viva Marcos και να φοράει μπλούζα με το τσε, σίγουρα ο τσε θα ήταν μες στον ενθουσιασμό αν έβλεπε τόσο μπλουζάκια με τη μουτσούνα του) πως το κομμάτι είναι ειρωνικό και πως η Tijuana δεν είναι μια πόλη ομορφιάς ελευθερίας και απελευθέρωσης αλλά ένα μεγάλο μπουρδέλο για τους Gringos που πάνε στο μεξικό να πιούνε γιατί πριν τα 21 δεν μπορούν στο σπίτι τους και πως το λαθρεμπόριο ναρκωτικών στην τιχουάνα είναι το πρόβλημα και όχι ελευθερία (η οποία, παρεμπιπτώντως, μακάρι να υπήρχε) γιατί κρατάει δέσμια τη χώρα στις ΗΠΑ που δεν θέλουν και πολλά για να χωθούν παντού, όπως όλοι ξέρουμε. Άσε μας ρε Amparo, ήρθες εδώ να μας πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες.


Αλήθειες έχεις να μας πεις ρε κοπελιά;

η απάτη καλά κρατεί. κρίμα για τον ωραίο τρομπετίστα που έπαιζε μαζί της. Και ακόμα πιο κρίμα που η ανακοίνωση για το San Salvador Atenco πριν τη συναυλία μάλλον πέρασε στο ντούκου όπως άλλωστε όλα χάνονται μέσα σε αυτό το super market. Εκεί σκοτώνονται άνθρωποι και εδώ κάποιοι λένε ένα Zapata vive la lucha sigue και όλα είναι οκ.


Πωπω τώρα μου ρθαν στο μυαλό οι Clash και το Lost in the supermarket.


Ας πρόσεχα, που κατέβηκα στο Φόρουμ.


Ανοίγω δρόμο μέσα από τους εναλλακτικούς κάγκουρες, χα, ας τους πούμε εναλλακτικάγκουρες, και την κάνω για αλλού ....