Εθνικοσυνδικαλισμός.



Με αφορμή την ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς δημοσιεύουμε σήμερα ένα άρθρο σε σχέση με τον Εθνικοσυνδικαλισμό.







Η τοκογλυφία είναι ο καρκίνος του κόσμου !




του Λεγεωνάριου.



Ο Εθνικοσυνδικαλισμός αποτελεί μια άγνωστη στους περισσότερους έκφραση του συνδικαλισμού και έχει τις ρίζες του στο πατριωτικό εργατικό κίνημα της Ιταλίας και στην ιδεολογία του Φασισμού.


Αντίθετα με τους αναρχικούς και τους μαρξιστές οι εθνικοσυνδικαλιστές υποστήριξαν με θέρμη την είσοδο της Ιταλίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πίστεψαν στο όραμα για μια δυνατή και ενωμένη Ιταλία.


Κεντρική ιδέα και θεώρηση του εν λόγω κινήματος είναι η καταστροφή του αστικού δημοκρατικού κράτους με μια μαζική γενική απεργία και η μετατροπή της εθνικής οικονομίας σε ένα κορπορατιστικό μοντέλο οργάνωσης.


Οι εθνικοσυνδικαλιστές από την αρχή γεννήσεως του κινήματος τους διακήρυξαν την έντονη αντίθεση τους και την πολεμική τους στην μπουρζουαζία και υποστήριξαν την ιδέα ενός δυνατού προλεταριακού έθνους το οποίο θα έχει ως στόχο της ενδυνάμωση και αυτογνωσία της εθνικολαϊκής κοινότητας.


Πλήρης η διαφωνία με τις θεωρίες του Κομμουνισμού και του Καπιταλισμού και με κάθε άλλη πολιτική κίνηση που θέτει σε αμφισβήτηση την ενότητα του έθνους.


Σημαντικές μορφές του Εθνικοσυνδικαλισμού είναι ο Ιταλός Alceste De Ambris ο οποίος υπήρξε συνεργάτης του D’ Annunzio, και ο Sergio Panunzio μέλος του Φασιστικού Κόμματος.


Ο εθνικοσυνδικαλισμός στην Ισπανία εκφράστηκε με σημαντικές διαφορές από την περίπτωση του Ιταλικού Φασιστικού κορπορατισμού , και βρήκε τον κύριο εκφραστή του στο πρόσωπο του Ledesma Ramos.


Οι απόψεις του Ledesma Ramos προκάλεσαν το ενδιαφέρον των Εθνικιστών σε ολόκληρη την Ευρώπη ενώ δεν έλειψαν και αναφορές Ισπανών αναρχοσυνδικαλιστών σε συνέδριο της CNT.


Στην Πορτογαλία κύριος φορέας των εν λόγω ιδεών υπήρξε το «Εθνικοσυνδικαλιστικό Κίνημα» με υπεύθυνο τον Francisco Rolao Preto παλαιότερο συνεργάτη του Jose Antonio Primo de Rivera.


Η ισπανική θεώρηση του Εθνικοσυνδικαλισμού επηρέασε Φασιστικές ομάδες και κινήματα στην Ευρώπη , την Μέση Ανατολή και την Νότια Αμερική όπου και δραστηριοποιούνται μέχρι σήμερα.







Συνέντευξη: «Μαύρες Ταξιαρχίες» Κύπρος.



Έχουμε την τιμή να παρουσιάσουμε στο επίσημο ιστολόγιο μας μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη ενός συντρόφου και μέλους της Αυτόνομης Εθνικοεπαναστατικής κίνησης «Μαύρες Ταξιαρχίες» της Κύπρου.


Χαιρετίζουμε τους συντρόφους στην Μεγαλόνησο και τους ευχαριστούμε για τον χρόνο τους.








1. Πότε ιδρύθηκαν οι Μαύρες Ταξιαρχίες και ποια η ιδεολογική τους ταυτότητα ;


Η Αυτόνομη Εθνικιστική Έκφραση ενάντια στην κατοχή για την Αυτοδιάθεση Μαύρες Ταξιαρχίες παρουσιάστηκε με ένα εθνικοκοινωνικό κάλεσμα - προκήρυξη στις 11 Μαΐου το 2009 στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα:



http://mavrestaksiarhies.blogspot.com/



Μια πρωτοβουλία σύναξης από εθνικιστές και πατριώτες που στεγάζονταν σε διάφορους αντιομοσπονδιακούς – αντικατοχικούς χώρους όταν σε δεδομένη χρονική στιγμή επέλεξαν τον δρόμο της Αυτόνομης Δράσης και της συσπείρωσης.


2. Γιατί διαλέξατε το όνομα Μαύρες Ταξιαρχίες ;


Να υπενθυμίσω ότι η πρώτη επαναστατική ελληνική σημαία είχε χρώματα λευκό, κόκκινο και μαύρο. Τα ίδια χρώματα είναι και η βάση της ιδεολογίας μας.


Μαύρη σημαία σήκωσε στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου ο μακαριστός Κύπριος την καταγωγή ηγούμενος π. Ευθύμιος όταν το 1974 έκαναν εισβολή στην Κύπρο τα μεχμετζίκ.


Μαύρο το χρώμα όλων εκείνων των συντρόφων σε όλη την Ευρώπη που πολέμησαν και πολεμούν με λύσσα τον παγκόσμιο εχθρό. Μαύρο χρώμα , όπως οι στολές των μαχητών του επαναστατικού Ιερού Λόχου και τέλος μαύρο το αντιεξουσιαστικό το χρώμα - διότι η εξουσία σήμερα είναι 100% σιωνοκαπιταλιστική - και μαύρα θα φοράμε μέχρι την επίτευξη του πρώτου στόχου της Έκφρασης μας που είναι η Αυτοδιάθεση - Ένωση της ιδιαίτερης μας πατρίδας με τον υπόλοιπο Ελληνικό κορμό.


Ως πιστοί στρατιώτες στις ιδέες μας ανήκουμε στις δικές μας ταξιαρχίες, πιστοί μέχρι τέλους στον αγώνα μας.


3. Πρόσφατα υπήρξε παρέμβαση εκ μέρους σας σε κάποια μουσική βραδιά με ρεμπέτικα και για την παρουσία τούρκων σε συναυλία όπου και είχατε παράλληλα να αντιμετωπίσετε προσπάθειες προβοκάτσιας. Μίλησε μας αναλυτικά για αυτό το περιστατικό.



Η παρέμβαση στην οποία κάνατε αναφορά πραγματοποιήθηκε από την ομάδα πρωτοβουλίας ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ. Η ολιγομελής αυτή ομάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του 2009 όταν οι πολιτιστικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου σε συνεργασία με την Κρατική Ορχήστρα Κύπρου και άλλους φορείς παρουσίασαν σε δύο συναυλίες την 9η συμφωνία του Μπετόβεν σε συνεργασία με Τούρκους καλλιτέχνες.


Καλούσε η αυτόνομη παρεμβατική κίνηση τότε τους μουσικούς της Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου να σταθούν στο καλλιτεχνικό τους ύψος και να αρνηθούν να συνοδεύσουν τους Τούρκους σολίστες και το φιλόμουσο κοινό της Λεμεσού και της Λευκωσίας να αναλογιστεί την εθνική και προσωπική εξαθλίωση που μας επιβάλλουν και να αρνηθεί να παρακολουθήσει την συναυλία.


Μέλη των πυρήνων των Μαύρων Ταξιαρχιών που μένουν στην Λεμεσό και στην Λευκωσία αντέδρασαν στην επιβολή της συνεργασίας της Συμφωνικής Ορχήστρας με Τούρκους καλλιτέχνες και ζητούσαν την διακοπή της συνεργασίας της ορχήστρας με τους εκπροσώπους του νεοθωμανικού σωβινισμού καθώς και στη παρουσίαση Τούρκων μουσικών στις ελεύθερες περιοχές την στιγμή που ο Τουρκικός στρατός κατοχής βρίσκεται ακόμη στο νησί γιατί δεν είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε άφεση για την εισβολή και την κατοχή της Κύπρου στα πλαίσια ενός πολιτισμού που δήθεν ενώνει τους λαούς.


Δώσαμε λοιπόν το παρών μας αφού τα μέλη της ομάδας αυτής πιστεύουν στην αυτόνομη δράση και στον ακτιβισμό και οι θέσεις τους στα εθνικοικοινωνικά θέματα μας βρίσκουν σύμφωνους. Η ομάδα αυτή απέδειξε ότι μια χούφτα ανθρώπων μπορεί να ενοχλήσει και να κινητοποιήσει ολόκληρο το σύστημα ενώ ο ακτιβισμός της παραμένει επικεντρωμένος στις πολιτιστικές παραφωνίες που προβάλλει το πολιτικό και πολιτιστικό κατεστημένο.


Γι αυτό ακριβώς το λόγο ήμασταν και θα είμαστε στο πλευρό της ομάδας αυτής αλλά και παρόμοιων πρωτοβουλιών που τυχόν θα παρουσιαστούν στο μέλλον στο νησί. Ακολούθως τον Ιανουάριο του 2010 είχαμε νέες παραφωνίες από τους "πολιτιστικούς" παράγοντες της Λεμεσό, οι οποίοι φιλοξένησαν Τούρκους και πάλι μουσικούς σε μια συναυλία με γενικό τίτλο «τουρκικά ρεμπέτικα». Όπως αντιλαμβάνεστε μόνο και μόνο από τον τίτλο οι λύσεις που προτείνει το κυπριακό κατεστημένο, κυβέρνηση, κόμματα, φορείς, οργανώσεις κτλ είτε αφορούν την πολιτική είτε τον πολιτισμό ( που για μας είναι αλληλένδετα) είναι ζουρνάδες και νταούλια.


4. Ποιες άλλες εθνικοεπαναστατικές ομάδες οργανώσεις δραστηριοποιούνται στο νησί και με ποιες από αυτές έχετε συνεργασία και αλληλεγγύη;


Θεωρούμαι ότι Εθνικοεπαναστατικές ομάδες ή οργανώσεις δεν υπάρχουν στο νησί ως εκ τούτου δεν έχουμε σχέση με κάποια άλλη οργάνωση.


Υπάρχουν κυρίως αντικατοχικές οργανώσεις που δυστυχώς τα μέλη τους εξαρτώνται από κοινοβουλευτικούς σχηματισμούς και έτσι στην ουσία δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα.


Ακόμα και κάποιες ομάδες ή κινήματα που δηλώνουν εθνικιστικά δεν είναι τίποτα άλλο από "εθνικόφρονες" παρατάξεις ή οργανώσεις.


5. Ποια είναι η στάση σας απέναντι στην αστική ακροδεξιά και τους κύριους εκπροσώπους της;


Ακροδεξιά στην Κύπρο με την γνωστή έννοια του όρου δεν βλέπουμε να υπάρχει. Η αστική δεξιά αμέσως μετά το 1974 κατάφερε να εγκλωβίσει στους κόλπους της την ενωτική παράταξη τους παλαιούς αγωνιστές ευνουχίζοντας έτσι την μοναδική γνήσια και ανόθευτη φωνή αντίστασης που υπήρξε στο νησί.


Δεν είμαστε ακροδεξιοί και σαφώς δεν χειροκροτούμε την χούντα των Αθηνών, τις ψευτοπατριωτικές κορώνες που ακούγονται από κοινοβουλευτικά κόμματα της Ελληνικής βουλής, ούτε και συγκινούμαστε από τον ψεύτικο λόγο των «εθνικοφρόνων» της Κύπρου από όπου δήποτε και αν προέρχονται.


Πιστεύουμε ότι ήρθε ο καιρός οι εναπομείναντες ενωτικοί της Κύπρου να αναλάβουν δράση και να δείξουν ότι θα αγωνιστούν μέχρι τέλους για το όραμα της Αυτοδιάθεσης.


6. Δηλώνετε αυτόνομοι και αν ναι τι σημαίνει αυτονομία για εσας;


Το εννοιολογικό περιεχόμενο της λέξης είναι για μας η αυτονομία.


Αυτοκαθοριζόμεθα σαν εθνικιστική και κοινωνική έκφραση και πορευόμεθα μετά του δικού μας τρόπου και των δικών μας νόμων.


7. Πολλές φορές βλέπουμε στα γήπεδα οπαδούς της ομόνοιας να καίνε ελληνικές σημαίες ενώ παράλληλα δεν ξεχνούν να αναρτήσουν σε πανό το πρόσωπο του Τσε Γκεβάρα. Από πού πηγάζει αυτό το ανθελληνικό μίσος και ποια η γνώμη σου για τον αντάρτη της νοτίου αμερικής και επαναστάτη Γκεβάρα;


Χαιρετίζουμε την ταύτιση των ποδοσφαιρικών σωματείων με συγκεκριμένες ιδεολογίες αρκεί να εξυπηρετούνται προς το καλύτερο οι στόχοι μας.


Από την άλλη όμως είναι γνωστό τοις πάσι ότι όπως το ΑΚΕΛ δεν είναι «αριστερό» κόμμα, ούτε καν «κομουνιστικό», όποιος γνωρίζει λίγη νεώτερη ιστορία σαφώς και θα συμφωνήσει με την άποψη μας, έτσι και οι οπαδοί της Ομόνοιας αποποιούνται την καταγωγή τους, καίνε Ελληνικές σημαίες, υψώνουν σημαίες του ψευδοκράτους, αναρτούν πανώ με υβριστικά συνθήματα του τύπου «ΓΑΜΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΣΑΣ», «ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΣΤΕ».


Είναι γνωστή η σύνδεση του ΑΚΕΛ με την Ομόνοια πιστεύω στον Ελλαδικό χώρο. Άρα το ανθελληνικό εκ μέρους των οπαδών της εν λόγω ομάδος είναι δικαιολογημένο. Η αναφορά στο Τσε εκ μέρους των οπαδών της Ομόνοιας είναι για μας κωμικοτραγική. Δείχνει το μέγεθος της αποχαύνωσης και της πλύσης εγκεφάλου που εδώ και χρόνια καλλιεργείται στην Κύπρο.


Αν ζούσε σήμερα ο Τσε σίγουρα θα ήταν ενάντια στην κατοχή του νησιού από τα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα κατοχής του νεοθωμανικού σωβινισμού και σαφώς θα ήταν ενάντια στην λύση της Διζωνικής Ομοσπονδίας. Οι πράξεις του μεγάλου αυτού συμβόλου αντίστασης δείχνουν τον δρόμο για τους αληθινούς αγωνιστές. Για μένα προσωπικά ο Τσε είναι σύμβολο αγώνα και τιμής.


8. Γεώργιος Γρίβας Διγενής. Πείτε μας την άποψη σας για αυτή την σημαντική προσωπικότητα.


Ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής υπήρξε μία από τις σημαντικότερες στρατιωτικές μορφές στην ιστορία του Ελληνισμού. Οι ιστορικές εξελίξεις της εποχής τον έφεραν στην καρδιά των σημαντικότερων στιγμών της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Ως αξιωματικός έλαβε μέρος στη Μικρασιατική εκστρατεία, έφτασε μέχρι το Σαγγάριο και έζησε ταυτόχρονα τη δόξα της προέλασης μα και την πίκρα της εξευτελιστικής υποχώρησης του 1922. Αγωνίστηκε στα Αλβανικά σύνορα το 1940 με το βαθμό του Ταγματάρχη και το 1955 έδωσε την δική του μάχη με τους αντάρτες του ενάντια στην Αγγλική αυτοκρατορία.


Οι αναφορές του IRA ακόμα και των Γκεβάρα και Κάστρο , για την ΕΟΚΑ και τον αρχηγό της είναι ιστορικά τεκμήρια για τις ικανότητες του Στρατηγού. Με τις καταραμένες συμφωνίες Ζυρίχη και Λονδίνου ένοιωσε μεγάλη δυσφορία και εκεί ίσως ήταν το μεγάλο σφάλμα του, η εγκατάλειψη δηλαδή του ένοπλου αντιαποικιακού - εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.


9. Πρόσφατα ο τάφος του πρώην προέδρου Παπαδόπουλου συλήθηκε και το πτώμα μετακινήθηκε από ανθρώπους της τοπικής μαφίας όπως υποστηρίζουν οι αρχές. Πιστεύετε ότι έτσι είναι τα πράγματα ή απλά κάποιοι κάλυψαν τα γεγονότα ρίχνοντας τις ευθύνες αλλού;


Ο Τάσος Παπαδόπουλος έσωσε τον Ελληνισμό της Κύπρου σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο της νεώτερης μας ιστορίας. Αν και το θέμα δεν μας απασχόλησε ποσώς, πιστεύουμε ότι όντως η μετακίνηση της σορού έγινε από κακοποιά στοιχεία.


10. Πως είναι η πολιτική κατάσταση στο νησί και ποια η άποψη σας για τις πολιτικές κινήσεις του Χριστόφια;


Στην Κύπρο ζούμε δύσκολες στιγμές. Ας μην ρίχνουμε τις ευθύνες μόνο στο προδοτικό ΑΚΕΛ και στην κυβέρνηση Χριστόφια. Τις ίδιες ακριβώς ευθύνες φέρουν όλες οι κυβερνήσεις από το 1960 και εντεύθεν, ο ΔΗ.ΣΥ και η αστική δεξιά, όλα τα κόμματα της Κύπρου που ασπάζονται την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, οι Συνδέσμοι Αγωνιστών της ΕΟΚΑ που βρίσκονται στους ψυκτικούς θαλάμους του ΔΗ.ΣΥ. οι Νεοκύπριοι που ελέγχουν τον κρατικό μηχανισμό από το 1960 μέχρι σήμερα.


Όλοι αυτοί συνεπικουρούμενοι από μεγαλοδικηγόρους, πολιτικούς, ψευτοπροοδευτικούς και ψευτοπατριώτες προωθούν την επαναπροσέγγιση με τους ελάχιστους Τούρκους της Κύπρου που απέμειναν στο κατεχόμενο μέρος. Κάθε σκεπτόμενη φωνή που εναντιώνεται στην επαναπροσέγγιση και στα δικοινοτικά πανηγύρια τους είτε περιθωριοποιείται ως γραφική είτε ως εθνικιστική.


11. Πως βλέπεις την σύγχρονη κυπριακή κοινωνία, και πως πιστέυεις ότι μπορεί να υπάρξει κάποια αλλαγή στο κοινωνικό γίγνεσθαι.


Αν και τα δεδομένα δεν είναι ευοίωνα για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού, όχι μόνον όσον αφορά το εθνικό θέμα αλλά και το πολιτικοικονομικό, εν τούτης η ιδεολογία μας και οι αρχές μας, δείχνουν τον δρόμο του αγώνα και της αντίστασης. Είμαστε σίγουροι ότι στο τέλος θα είμεθα οι νικητές γιατί είμεθα οι μόνοι ζωντανοί. Οι εθνικοκοινωνικοί μας αγώνες ενάντια στην πλουτοκρατία, στον καπιταλισμό και στον ιμπεριαλισμό της Δύσης θα αποδώσουν καρπούς. Θα έρθει η μέρα που τα άρματα μας θα φτάσουν στις ακτές της Κερύνειας με την Ελληνική σημαία και τότε η ένωση θα είναι γεγονός.


Μπορεί να ακούγονται σαν παραμύθια αυτά αλλά όταν ζεις έχοντας απέναντι τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής, όταν έχεις στην οικογένεια ήρωες του 1955 και αγνοούμενους από τον πόλεμο του 1974 δεν έχεις χρόνο να αναλώνεσαι ενάντια σε μικρόψυχες διαφωνίες με ομοϊδεάτες αλλά ένα μόνο σκοπό.


Μόνον τότε θα υψωθεί η Ελληνική σημαία στην Κερύνεια.


12. Γρηγόρης Αυξεντίου , Μάρκος Δράκος , Θεόφιλος Γεωργιάδης. Ποιες οι σκέψεις σου όταν ακούς αυτά τα 3 ονόματα;


Αγώνας, θυσία, αυτοδιάθεση. Ο σταυραετός του Μαχαιρά, ο αγωνιστής της λευτεριάς και ο σύγχρονος ήρωας μας, δείχνουν τον δρόμο της δικαίωσης.


13. Ως γνωστός πολλοί Κύπριοι και Κύπριες συνεργάζονται στο νησί με τις κατοχικές αγγλοσιωνιστικές δυνάμεις των βάσεων. Τι μήνυμα στέλνεις σε όλους αυτούς του σύγχρονους εφιάλτες;


Το πρόβλημα δεν είναι μόνο με όσους συνεργάζονται με τις αγγλικές βάσεις στην Κύπρο αλλά και με όσους επισκέπτονται τα κατεχόμενα εδάφη. Θεωρούμαι αδιανόητο το γεγονός ότι Έλληνες Κύπριοι συνεργάζονται με Άγγλους και Τούρκους. Δυστυχώς η εθνική αξιοπρέπεια είναι κενή έκφραση στην σημερινή Κύπρο και για όλα αυτά φταίνε αποκλειστικά και μόνο τα Κυπριακά κόμματα που οδήγησαν την Κύπρο σε ένα μικρό κράτος τεράστιων διαπλεκομένων συμφερόντων.


14. Τάσος μάρκου , ο μαχητής που το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ και έγινε θρύλος στην καρδιά και την ψυχή των εθνικιστών. Ποιες οι ευθύνες ελλάδας και κύπρου για το θέμα των αγνοούμενων;


Ίδιες οι ευθύνες των κυβερνήσεων Ελλάδος και Κύπρου. Το θέμα των αγνοουμένων όπως και δεκάδες άλλα θέματα δεν έτυχε της δέουσας προσοχής και πως θα μπορούσε να τύχει άλλωστε όταν ανίκανοι πολιτικοί και άσχετοι γραφειοκράτες το χειρίστηκαν και το χειρίζονται για χρόνια.


15. Ποιος πιστεύεις ότι πρέπει να είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει το ελληνοκυπριακό κίνημα για να διαδραματίσει καίριο ρόλο στο μέλλον;


Ο άμεσος απεγκλωβισμός από τους κομματικούς μηχανισμούς, το ιδεολογικό ξεκαθάρισμα, η απεξάρτηση από την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής και η κατανόηση των ολέθριων επιλογών.


16. Αν θέλεις κάποιος να επικοινωνήσει μαζί σας πως μπορεί να το κάνει αυτό;


Μέσω της ιστοσελίδας μας ,στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο


mavrestaksiarhies@hotmail.com


και στο δρόμο.


17. Αφού σε ευχαριστήσουμε , κάποιο μήνυμα για τους αναγνώστες μας;


Η Αυτόνομη Δράση είναι ο μόνος δρόμος και καλούμε όλους όσους πιστεύουν στην αυτονομία να δράσουν απο μόνοι τους φτιάχνοντας μικρές ομάδες γιατί ας μην ξεχνάμε ότι πρώτα πρέπει να αρχίσουμε απο τις γειτονιές μας και μετά τα υπόλοιπα.



Εθελοντισμός και Εθνικοσοσιαλισμός.



του συναγωνιστή Bliner.



Σε κάθε δύσκολη κατάσταση (σεισμούς, πλημμύρες, δασικές πυρκαγιές, αεροπορικά δυστυχήματα, τεχνολογικές καταστροφές κτλ) αλλά και σε ένα καθημερινό ατύχημα (τροχαίο ή εργατικό), η κλασσική μικροαστική αντίδραση είναι να ρίξουμε τις ευθύνες στις αρχές.



Σίγουρα τον πρώτο λόγο τον έχουν οι κρατικοί φορείς και υπηρεσίες, αλλά και εμείς ως ευαισθητοποιημένοι πολίτες θα πρέπει να προσφέρουμε βοήθεια σε αυτούς που την έχουν άμεση ανάγκη, εφόσον γνωρίζουμε τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε. Γιατί όσο γρήγορο και να είναι το ασθενοφόρο, ο αυτόπτης μάρτυρας μπορεί να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες πιο γρήγορα. Αρκεί να είναι εκπαιδευμένος να το κάνει.







Υπάρχουν σήμερα πολλές εθελοντικές ομάδες αλλά και πολίτες που έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ο συντονιστικός φορέας στον οποίον εντάσσονται αυτές οι ομάδες είναι η Πολιτική Προστασία.



Σήμερα, περίπου 240 Εθελοντικές Οργανώσεις και 40 Ειδικευμένοι Εθελοντές είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα της Πολιτικής Προστασίας. Αυτές οι οργανώσεις και οι εθελοντές είναι διάφορες διασωστικές ομάδες, ομάδες έρευνας και διαχείρισης κρίσεων, φυσιολατρικοί και ορειβατικοί σύλλογοι, κυνηγετικοί σύλλογοι, σύλλογοι ραδιοερασιτεχνών, σύλλογοι 4x4 και ATV, λέσχες Εφέδρων Αξιωματικών και Καταδρομέων, και γενικά οποιοσδήποτε μπορεί και έχει τη διάθεση να προσφέρει στον συνάνθρωπο και στην κοινωνία.



Η προσφορά του εθελοντή είναι ανιδιοτελής και διαθέτει τον χρόνο, τον εξοπλισμό και τη γνώση που διαθέτει για να συμβάλει και αυτός στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο.



Ο Εθελοντισμός από την Εθνικοσοσιαλιστική ματιά.



Υπάρχουν πάρα πολλοί συναγωνιστές και ομοϊδεάτες μας που είναι μέλη τέτοιων οργανώσεων. Είναι στη φύση του Εθνικοσοσιαλιστή η επαφή με το περιβάλλον, οι δραστηριότητες στο βουνό, ο στρατιωτικός εξοπλισμός που απαιτείται, η γνώση σε θέματα πρώτων βοηθειών, η πειθαρχία και γενικά η ιδέα του εθελοντισμού και της διάσωσης. Σχεδόν ΟΛΟΙ οι διασώστες και οι εθελοντές, ακόμη και αυτοί που δεν είναι «δηλωμένοι εθνικιστές», είναι άτομα με έντονο πατριωτικό αίσθημα.



Είναι σύνηθες το φαινόμενο σε ασκήσεις συνεργασίας πολλών εθελοντικών ομάδων, τα κινητά που ηχούνε να έχουν ως ringtone τον εθνικό ύμνο ή κάποιο εμβατήριο. Καμιά φορά ακούγεται και η “Erika” και γυρνάμε όλοι με ένα χαμόγελο να δούμε ποιος είναι αυτός που έχει αποβάλλει το κόμπλεξ του στιγματισμού …



Ο εθελοντισμός είναι μια δραστηριότητα που απευθύνεται σε άτομα που έχουν όντως διάθεση να προσφέρουν και που "γουστάρουν" το αντικείμενο. Πολλοί περνάνε από τις προαναφερθείσες ομάδες αλλά στο τέλος λίγοι γίνονται διασώστες. Γι αυτό και δεν έχουν καταφέρει να διαβρώσουν αυτόν τον χώρο οι διάφοροι επαγγελματίες “ιδεολόγοι” και “ψευτοπροοδευτικοί” «ανθρωπιστές»!







Ο εθελοντισμός είναι η πραγματική ανιδιοτελής πράξη που σέβεται και αγαπάει τον άνθρωπο. Γιατί όταν ο διασώστης θα πάει να σώσει μια ζωή, δεν θα αναρωτηθεί σε ποιον χώρο ανήκει το θύμα. Αντίθετα, οι «επαγγελματίες ανθρωπιστές» ενδιαφέρονται μόνο για τους μετανάστες και για τους δικούς τους. Πού είναι λοιπόν η ανιδιοτέλεια;



Καλώ λοιπόν όλους τους συναγωνιστές να ενταχθούνε στις διάφορες εθελοντικές και διασωστικές ομάδες, καθώς και να δημιουργήσουν νέες (εφόσον έχουν την ανάλογη εκπαίδευση και εμπειρία).



Μιας που πλησιάζει και το καλοκαίρι, μπορείτε να περιφρουρήστε το περιαστικό δάσος της πόλης σας μαζί με κάποια εθελοντική ομάδα πυρασφάλειας. Ο εθελοντισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων και σίγουρα όλο και κάποια θα σας ενδιαφέρει.



Είναι μια πράξη για την οποία ποτέ δεν θα μετανιώσετε για τον χρόνο που διαθέσατε, και θα μάθετε τόσα πολλά που στο τέλος θα νιώσετε ότι αντί να προσφέρετε εσείς, πήρατε περισσότερα. Όπως και να έχει, θα βγείτε κερδισμένοι…



Πολιτική Προστασία:



http://www.gscp.gr

Όλοι μιλάνε για την οικονομία.



του Αιτωλού.


Όλοι μιλάνε για την οικονομία. Μέχρι και οι γιαγιάδες στις λαϊκές κοιμούνται και ξυπνούν με τον φόβο των spreads. Και μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό των παπαγάλων της ενημέρωσης κανείς δεν κοιτάει κάποια βασικά πράγματα που πιστεύω έχουν να κάνουν και με το πώς βλέπουμε εμείς το ζήτημα.



Δηλαδή υπάρχουν συναγωνιστές και σύντροφοι κάποιες ας μου επιτραπεί ο όρος «πρωτογενείς» απορίες τις οποίες ούτε καν στο τελευταίο υποσυνείδητο του εγκεφάλου τους μπορούν να διανοηθούν οι απολογητές (ακόμα και οι αφελείς) του παγκοσμιοποιημένου αεριτζίδικου τραπεζιτικού καπιταλισμού.






Ζήτημα πρώτον:



Μας μιλάνε για παγκοσμιοποιημένη οικονομία όπου όλοι επηρεάζουν όλους, όπου τα περιθώρια μιας χώρας να είναι αυτάρκης είναι περιορισμένα κτλ κτλ .



Ωραία.



Από πού όμως προκύπτει ότι μία χώρα δεν μπορεί να έχει τη δική της οικονομία για την εξυπηρέτηση των αναγκών του δικού της λαού; Το επιχείρημα είναι ότι οι μικρές χώρες πολλές φορές δεν έχουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Εντάξει, αλλά οι μεγάλες; Ούτε και αυτές μπορούν να έχουν αυτάρκεια;



Δεύτερον οι μικρές χώρες δεν μπορούν να συνάψουν πολιτικές (και τονίζω τον όρο πολιτικές) συμμαχίες με άλλες συγγενείς προς αυτές χώρες και να λύνουν αυτά τα προβλήματα; Και επιτέλους γιατί θα πρέπει όλοι οι λαοί να έχουν τις ίδιες ανάγκες; Δηλ. γιατί θα πρέπει οι Έλληνες να έχουν τις ίδιες ανάγκες πχ με τους «Αμερικανούς»; Εντάξει υπάρχει και το ανθρώπινο στοιχείο της ανάγκης το καταλαβαίνουμε αυτό, αλλά υπάρχει και η ανθρώπινη λογική που λέει ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς χολιγουντιανή τηλεόραση για παράδειγμα.



Ζήτημα δεύτερον:



Γιατί να υπάρχει ο «τόκος»; Μπορεί κάποιος να χαμογελάσει διαβάζοντας αυτό το ερώτημα αλλά είναι τόσο εντυπωμένος μέσα στο DNA της Ιστορίας ο εν λόγω όρος που μας φαίνεται ως το πιο φυσιολογικό πράγμα ο δανεισμός χρήματος με τόκο.



Έχει σκεφτεί κανείς όμως τι πραγματικά εξυπηρετεί ; Δηλαδή αν ας πούμε υπήρχε απλά μια αμοιβή επί τω δανεισμώ με την έννοια ότι κάποιος δανείζει πχ σε κάποιον 200 ευρώ για ένα χρόνο : στο τέλος του χρόνου ο δανεισθείς πληρώνει 200 ευρώ συν πχ 10 ευρώ ως ανταμοιβή στον δανειστή ο οποίος στερήθηκε θεωρητικά τα χρήματα αυτά για ένα χρόνο. Που είναι το πρόβλημα λοιπόν;



Θα πούνε κάποιοι ότι είναι αναγκαίος ο τόκος για να αποτρέπει την περίπτωση καθυστέρησης της οφειλής. Ωραία θα μπορούσε να μπει ένα επιπλέον πρόστιμο, αλλά μέχρι εκεί. Εξάλλου αν κάποιος δεν θέλει να εξοφλήσει την οφειλή του δεν είναι στην πραγματικότητα ο τόκος που τον εμποδίζει αλλά ο φόβος μιας τιμωρίας εκ του νόμου. Μα, θα πούνε κάποιοι άλλοι και τι θα γίνεται με τον πληθωρισμό;



Μα ακριβώς είναι ο τόκος που προκαλεί την πίεση για πληθωριστικό χρήμα. Αν δεν υπήρχε ο τοκισμός δεν θα υπήρχε και ο αντίστοιχος (εκ του τόκου) πληθωρισμός αφού η οικονομία τείνει πάντα να ισορροπεί. Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπορούσε η κάθε χώρα να υπερδανείζεται συνεχώς, αλλά εν πάση περιπτώσει θα υπήρχε μια πιο λογική διαχείριση του χρέους της.



Ζήτημα τρίτον:



Από που και ως που μπορεί να είναι αποδεκτή η ύπαρξη ιδιωτικών τραπεζών; Δηλαδή τα Έθνη-κράτη εκχωρούν ένα τόσο σημαντικό μέσο για τον έλεγχο της οικονομίας τους μέσω της ροής του χρήματος, σε ιδιώτες; Ποια λογική υπάρχει σε κάτι τέτοιο;



Κι αν θέλετε, τι ή ποιον εξυπηρετεί αυτό; Το δε εκπληκτικότερο όλων είναι ότι στην Ευρωπαϊκή μας «Ένωση» μπορούν να υπάρχουν ΜΟΝΟ ιδιωτικές τράπεζες! Η δικαιολογία είναι ο ανταγωνισμός. Το αποτέλεσμα όμως είναι το γελοίο θέαμα πολιτικών να παρακαλούν τραπεζίτες να φανούν κοινωνικά υπεύθυνοι (εδώ γελάμε όσοι έχουμε ακόμη το κουράγιο)!








Ζήτημα τέταρτον (και για να ασχοληθούμε λιγάκι και με τα πιο «πεζά») :



Επειδή ακούμε κάποια ακροδεξιά παπαγαλάκια να τσιρίζουν για τον κακό Ελληνικό λαό που φοροδιαφεύγει, που μπαίνει στο Δημόσιο κτλ κτλ, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.



Σε ότι αφορά στη φοροδιαφυγή πρώτον αν δεν υπήρχε, η ανεργία θα ήταν στο διπλάσιο τουλάχιστον. Δεύτερον είναι κάποιοι φόροι τόσο απροκάλυπτα ληστρικοί και ταξικοί που τελικά φτάνει να είναι και θέμα προσωπικής αξιοπρέπειας να μην τους πληρώνεις. Για παράδειγμα όταν κάποιος δουλεύει μια δεύτερη δουλειά την οποία δηλώνει στην εφορία και κερδίζει πχ 500 ευρώ μηνιαίως για αυτή του την εργασία , τα μισά από αυτά τα χρήματα πάνε στο κράτος.



Δηλαδή τι του λέει το υπηρετικό προσωπικό της μεγαλοαστικής τάξης , Κράτος ; Τολμάς φτωχέ ανθρωπάκο να θέλεις να σκοτωθείς στη δουλειά για να βγάλεις και ένα ευρώ παραπάνω ώστε να μην χρωστάς στις τράπεζες; Θα σε τσακίσω! Έπειτα όσον αφορά στο κυνήγι της θέσης στο Δημόσιο υπάρχουν πάλι δύο θεματάκια : πρώτον ότι κανείς δεν κάθεται να σκεφτεί ότι μπορεί αυτό να οφείλεται (μεταξύ άλλων) και στο ότι οι συνθήκες εργασίας στον ιδιωτικό τομέα στην ούτως ή άλλως υποβαθμισμένη Ελλάδα είναι απαράδεκτες.



Και δεύτερον στο ότι αν όλοι οι πλεονάζοντες δημόσιοι υπάλληλοι δεν είχαν αυτή τη δουλειά στο Δημόσιο το πιθανότερο είναι ότι θα ήταν άνεργοι εφόσον η αεριτζίδικη ελληνική οικονομία δεν θα είχε θέσεις να τους απορροφήσει , και θα επιδίδονταν στο έγκλημα και άλλες ευγενείς δραστηριότητες …



Αλλά υπάρχει ένα ακόμη θέμα που έχει ενδιαφέρον να προσέξουμε: στις συζητήσεις που γίνονται στα ΜΜΕ (ο Θεός να τα κάνει) , βλέπουμε ότι βγαίνει και η τελευταία κοσμοπολίτισσα και μιλάει για λανθασμένο μοντέλο ανάπτυξης της Ελλάδας τα τελευταία 30-50 χρόνια.



Απίστευτο! Ανακάλυψαν ξαφνικά ότι υπάρχει λάθος μοντέλο ανάπτυξης και βγαίνουν και το λένε δημόσια έτσι ανερυθρίαστα, λες και δεν ήταν οι ίδιοι που τόσα χρόνια μας πλάσαραν την εικόνα του πετυχημένου χρηματιστή ή του ευαίσθητου και συνάμα κονομημένου γκαλερίστα έργων αφηρημένης «τέχνης».



Απλά για την ιστορία, δεν θυμάμαι κανέναν άλλο πλην των "κακών" εθνικιστών να μιλάει τόσο ξεκάθαρα για μια εναλλακτική οικονομία, οικονομία σχεδιασμένη για την εξυπηρέτηση των αναγκών μιας Εθνικής Κοινωνίας.


Εδώ ακόμη και οι κομμουνιστές εξαντλούσαν το σοσιαλιστικό τους όραμα σε βασικούς μισθούς 1500 ευρώ, προφανώς για να συνεχίσουν να δανείζονται οι αστοί χωρίς προβλήματα, και αποχαυνωμένοι να επιδίδονται στα ξέφρενα καταναλωτικά τους όργια.




Ποίηση: «Κραυγή»



Ποίηση: «Κραυγή»

του Λεγεωνάριου.




Και εγώ προσεύχομαι
μονάχα λίγο διαφορετικά
είναι η αλήθεια


Όχι σε στοές και πύργους της σύγχρονης Βαβέλ
ούτε σε πολυτελή μοναστήρια
και δεν ζητώ ούτε παρακαλώ


Μονάχα αφήνω μια κραυγή
κάνοντας χίλια κομμάτια την σιωπή
και προχωρώ κάτω από τα μελανοπόρφυρα λάβαρα


Περήφανος και αμετανόητος
εισβολέας και εκδικητής της οκνηρίας
δήμιος της ειρηνόφιλης αστικής ησυχίας


Για αυτό και εγώ διάλεξα άλλο τόπο για να προσευχηθώ
όρη ψηλά περήφανα και δάση σκοτεινά
ιχνηλάτης στα χνάρια της τιμής


Δίπλα σε λύκους γεννημένους κυνηγούς
κρυμμένους βαθιά στις φυλλωσιές της μάνας φύσης


Ναι ! Ενέδρα σε αυτούς που μας κρατούνε σκλάβους !


Σπάστε τις αλυσίδες σύντροφοι
καρφώστε την ρομφαία στην καρδιά του κτήνους
υψώστε τις πολεμικές σημαίες και φωνάξτε:


Δεν θα περάσουν !


Γελάμε βροντερά μπροστά στους μύριους εχθρούς μας
είναι τιμή να πέσουμε πιστοί και ζωντανοί συνάμα
εμείς που νιώσαμε το τελευταίο φως στα χρόνια της Σιών


Μέσα μας θα βρεις στοιχεία αθάνατα
Μαύρος Βαρώνος, Αριστείδης Ανδρόνικος
Μίκης Μάντακας , Σεβαστιανός Φουλίδης.



Προς «αντιεξουσιαστές» το ανάγνωσμα.


Εισαγωγικό σημείωμα:

του Αλεξόπουλου Στέλιου.



Στην συντριπτική του πλειοψηφία ο λεγόμενος «αναρχικός χώρος» στην Ελλάδα διακρίνεται τόσο για την πολιτική του υποκρισία και τις συνεχείς αντιφάσεις του , όσο και για τις σχέσεις του με προσωπικότητες και μηχανισμούς που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και εξυπηρετούν άμεσα και έμμεσα τα συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης και της πλουτοκρατίας.


Χωρίς να παραβλέπουμε το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ανάμεσα σε όλους αυτούς που στηρίζουν και προασπίζονται τον ελληνικό «αναρχικό χώρο» υπάρχουν άτομα που είναι ιδεαλιστές , οι πρακτικές και οι πολιτικές διαδρομές των περισσοτέρων αναρχικών συνεισφέρουν στην εξασθένηση της εθνικής συνείδησης και των άλλων πολύμορφων δυνάμεων που αντιστέκονται στον οδοστρωτήρα της νέας παγκόσμιας τάξης.


Σύμφωνα με πηγές που δημοσιεύτηκαν σε έντυπα που είναι φιλικά προς το λεγόμενο «αναρχικό κίνημα» το τελευταίο διάστημα μια μικρή μερίδα του αναρχικού χώρου αρχίζει να σκέφτεται με έναν διαφορετικό τρόπο σε σχέση με το θέμα των «ανοιχτών συνόρων» και το μεταναστευτικό.


Αυτό το γεγονός από μόνο του αναδεικνύει κάτι πολύ σημαντικό. Ότι ακόμα και εκεί που σήμερα βασιλεύει το πολιτικό μίσος προς κάθε τι ελληνικό και εθνικό υπάρχουν κάποιοι που δεν δέχονται να παίξουν το στημένο παιχνίδι της σιωνοκρατούμενης εξουσίας και αντιδρούν «προς αποκατάσταση της βλάβης».


Σημαντική λεπτομέρεια ότι στο πρόσφατο παρελθόν «αναρχική» ομάδα των Αθηνών που δεν ακολούθησε τις επιταγές των «αναρχοπατέρων» των Εξαρχείων αλλά προσπάθησε να αναπτύξει αντισιωνιστική σκέψη και δράση διαλύθηκε από άλλη συνιστώσα που διατηρεί επαφές με φιλοαναρχικές καθεστωτικές εφημερίδες και γνωστούς δημοσιογράφους.


Δεν χρειάζεται κανένας Κουνταρδάς για να μας πει τι συμβαίνει στον αναρχικό χώρο. Τα πράγματα σήμερα είναι πολύ απλά και ξεκάθαρα.


Όποιος διαθέτει την στοιχειώδη λογική μπορεί να καταλάβει ποιοι είναι αυτοί που ενοχλούν τον παγκόσμιο σερίφη και ποιοι είναι αυτοί που στο όνομα της δήθεν «ελευθεριότητας» προάγουν πολλές φορές χωρίς να το καταλάβουν την καπιταλιστική κατοχή.


Έτσι λοιπόν παρόλο την προπαγάνδα που έχει καταφέρει να διοχετεύσει και να επιβάλλει το καπιταλιστικό σύστημα ακόμα και στον αναρχικό χώρο κάποιοι δείχνουν να αντιδρούν και να ξυπνούν από τον λήθαργο έστω και αργά.



Το εν λόγω εισαγωγικό σημείωμα δεν έχει στόχο να προχωρήσει σε ανάλυση σε σχέση με την πολιτική σκέψη και παρουσία των αναρχικών αλλά να προβάλλει κάποιες σκέψεις του γράφοντος.



Αν διαβάσει κάποιος τα έντυπα ή τις εφημερίδες του εν λόγω πολιτικού χώρου θα βρει πολλά σημεία στα οποία δημιουργούνται εύλογες απορίες για την πολιτική τακτική και σκέψη των ελλήνων «αντιεξουσιαστών».


Οι φράσεις και λέξεις που κυριαρχούν στα έντυπα των «αντιεξουσιαστών» ή «αναρχικών» έχουν να κάνουν με την αντικαπιταλιστική ρητορική , την κοινωνική ελευθερία , την δικαιοσύνη και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο.


Και όμως πολλές φορές πίσω από τα έγχρωμα εξώφυλλα και τις θεωρητικές αναλύσεις , πίσω από τα πολυσέλιδα φυλλάδια και τις μπροσούρες μια διερευνητική ματιά μπορεί να βρει πολλά σημεία στα οποία αξίζει να σταθούμε και να αναλογιστούμε πολλά και διάφορα.


Δεν είναι τυχαίο ότι καταναλώνονται τόνοι μελανιού για ζητήματα που απασχόλησαν στο παρελθόν τον εν λόγω πολιτικό χώρο μέχρι σήμερα αλλά ποτέ δεν υπάρχει αναφορά σε θέματα που πραγματικά έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη.


Ζητήματα όπως η καταπίεση των Πομάκων της Θράκης και των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου όχι μόνο δεν έχουν την παραμικρή αναφορά στα έντυπα του εν λόγω χώρου αλλά κρύπτονται επιμελώς πάντα και σε όλα τα έντυπα.



Ούτε μια «δημοσιογραφική» αναφορά στην γνωστή «Διαδρομή» , ούτε μια ομιλία σε πανεπιστήμια και σχολές ποτέ και πουθενά !



Σαν μην υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι , τους αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί που αναλύουν τους «θεωρητικούς» του αναρχισμού αλλά δεν ξεχνούν την ίδια στιγμή να νοιάζονται και να τρέχουν σε γελοιότητες όπως τα gay parade και ανάλογου περιεχομένου νεοφιλελεύθερες φιέστες.



Δεν είναι άξιο απορίας γιατί δεν είναι στην ίδια μοίρα για όλους αυτούς η καταπίεση για παράδειγμα των Ζαπατίστας και των Πομάκων ;



Και στις 2 περιπτώσεις υπάρχει καταπίεση από τους κρατικούς μηχανισμούς , εγκατάλειψη από την πολιτεία , αυξανόμενη ανέχεια και φτώχεια.



Και όμως οι καμπάνιες των «αναρχικών» σε δεκάδες στέκια συναυλίες και «αυτοοργανωμένους» χώρους έχουν να κάνουν ΜΟΝΟ για παράδειγμα με την υποστήριξη των Μεξικανών ιθαγενών κ.α. αλλά ποτέ με ομάδες και τοπικές κοινωνίες που βιώνουν στο πετσί τους της καταπίεση του ανθελληνικού «ελληνικού» κράτους ή στην περίπτωση των Βορειοηπειρωτών του Αλβανικού κράτους.


Είναι πολύ εύκολο να βρει κάποιος σε αναρχικά έντυπα και ιστότοπους δεκάδες αναφορές για ύπαρξη «σλαβομακεδονικής μειονότητας» , ή ακόμα πιο σημαντικό κάποιοι αναφέρουν τα κατεχόμενα στην Κύπρο ως τουρκική δημοκρατία !!!


Ακόμα και άλλες περιπτώσεις όπου αποδεικνύεται περίτρανα ότι στην συντριπτική του πλειοψηφία αυτός ο χώρος αναπαράγει τις θεωρίες και προπαγάνδες τόσο των αμερικανών όσο και των σιωνιστών.

Πρωτεύοντα ρόλο στην αναπαραγωγή θεμελιωδών δογμάτων που καθορίζουν σήμερα «όλως τυχαίως» και την τουρκική και αμερικανική ιμπεριαλιστική πολιτική , έχει η οργάνωση terminal 119 η οποία και πρωτοστατεί σε φιλοσιωνιστικές θέσεις και απόψεις. Για την εν λόγω οργάνωση έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερα κείμενα μας.


Παράλληλα ο αναρχικός χώρος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί πολιτικά ζητήματα , ιστορικές προσωπικότητες και απελευθερωτικά κινήματα που όχι μόνο δεν έχουν σχέση με τον αναρχισμό αλλά αντίθετα πολλές φορές σχετίζονται άμεσα με τον εθνικισμό ή τον πατριωτισμό.


Σε πολλούς - ακόμα και ανάμεσα στους αναρχικούς - προκαλεί έκπληξη η φανατική ενασχόληση μερίδας των «αντιεξουσιαστών» με τον Ιρλανδικό Εθνικιστικό Κίνημα ή τους Βάσκους αυτονομιστές. Ιδιαίτερα οι αναφορές στα αραβικά κινήματα αντίστασης π.χ. Χαμάς και Χεζμπολάχ δημιουργούν «εμφύλιους» ανάμεσα στους «αντιεξουσιαστές» οι οποίοι αδυνατούν να καταλάβουν την πραγματικότητα της κατάστασης στην μέση ανατολή.


Φυσικά όλα αυτά τα χρόνια ο Ελληνικός Εθνικισμός αντιμετωπίζεται ως η αιτία όλων των δεινών αλλά στα θέματα του IRA ή της γης των Βάσκων και των μελών της Χεζμπολάχ υπάρχει αλλαγή πλεύσης και ιδιότυπη «ανοχή» των εθνικών πολιτικών χαρακτηριστικών και του λαϊκού εθνικισμού που πηγάζει από την ανάγκη για την λευτεριά και την δικαίωση.


Εκεί όλοι αυτοί που μισούν τον Εθνικισμό και καίνε εθνικά σύμβολα όπως πρόσφατα στο Παλαμήδι έχουν υιοθετήσει απίστευτες αντιφάσεις που προκαλούν πραγματικά το γέλιο και τηρούν εντελώς διαφορετική γραμμή από την συνηθισμένη.


Την ίδια στιγμή που κάποιοι προβάλλουν το κίνημα των Ταμίλ στην Σρι Λάνκα ... και προσπαθούν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών τους με αναφορές στην πολεμική προσπάθεια των εκεί ανταρτών , τηρούν εκκωφαντική σιωπή όσον αφορά το αντάρτικο κίνημα του - διασπασμένου - Κουρδικού PKK και των αγώνα αυτόνομων Κούρδων ανταρτών ενάντια στους Κεμαλιστές που έχουν κάψει περισσότερα από 3.000 κουρδικά χωριά και έχουν ξεκληρίσει με ξιφολόγχες μικρά παιδιά και εγκύους.


Δεκάδες άρθρα δημοσιεύονται κατά καιρούς και δεκάδες ταινίες και βιβλία παρουσιάζονται και διαφημίζονται - ακόμα και από τον ΔΟΛ - για θέματα που όλοι γνωρίζουν ( η αποτυχημένη «πράσινη επανάσταση στο Ιράν για παράδειγμα ) όμως κανένα από αυτά δεν έχει να κάνει με τον αυξανόμενο αλβανικό ιμπεριαλισμό στα Βαλκάνια και την καταπίεση των Ελλήνων στην Χειμάρρα , το ξεκλήρισμα των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο , τους βομβαρδισμούς με απεμπλουτισμένο ουράνιο στην Βοσνία και την Σερβία.



Αντίθετα γεμίζει η Αθήνα από πολύχρωμες αφίσες για πορείες σε σχέση με την υποτιθέμενη «σφαγή» στην Σρεμπρένιτσα αλλά ούτε κουβέντα για τις «νέες» σφαγές στο Κοσσυφοπέδιο , στο ορεινό Κουρδιστάν και αλλού. Τεράστια οργή και αγανάκτηση διακατέχει τους «αναρχικούς» μόνο όταν τα θύματα πράξεων βίας είναι μη ελληνικής καταγωγής.



Ένα πρώτο σύντομο συμπέρασμα είναι ότι ο «αναρχικός χώρος» ουσιαστικά αποτελεί ένα πολιτικό αντίπαλο πολύ πιο αδύνατο από ότι φαντάζονται κάποιοι. Πρώτιστη σημασία στην αντιπαράθεση με τους «αναρχικούς» που στέκονται απέναντι στους Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές πρέπει να έχει η πολιτική απάντηση η οποία θα έχει να κάνει με την αποκάλυψη των πραγματικών θέσεων των «αναρχικών» στα μάτια της κοινωνίας και κυρίως της νεολαίας.



Αυτό ο στόχος όμως δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει από τον κύριο εχθρό σήμερα που είναι το τερατόμορφο πλάσμα που γέννησε η συφιλιδική «νεοελληνική» κοινοβουλευτική δικτατορία και η σιωνιστική Σκύλα και Χάρυβδη.



Φυσικά δεν περιμένουμε από διάφορους «αρχηγίσκους» του λεγόμενου «εθνικιστικού χώρου» να αντιληφθούν την ουσία του ζητήματος αφού αρέσκονται επί χρόνια να αναλώνονται μόνο σε εκφράσεις του τύπου «οι άπλυτοι αναρχικοί» κλπ που όχι μόνο μειώνουν την αξία και ουσία της σύγχρονης πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά ουσιαστικά δημιουργούν ένα προπέτασμα καπνού στην παρατήρηση του πολιτικού φαινομένου που ονομάζεται «αναρχικός χώρος».



Οι ίδιοι είναι αυτοί που υπερτονίζουν - όχι τυχαία - ΜΟΝΟ την σημασία της καθημερινής βίαιης αντιπαράθεσης σε όλα τα επίπεδα με τους λεγόμενους «αντιεξουσιαστές» με στόχο να καλύψουν την καθιερωμένη πολιτική τους ανεπάρκεια σε επίπεδο καίριων πολιτικών επιχειρημάτων.



Σήμερα είναι πασιφανές ότι το εξουσιαστικό σύστημα χρησιμοποιεί ως πολύτιμη εφεδρεία την πλειοψηφία όλων αυτών που αυτοαποκαλούνται «αντιεξουσιαστές» και «αναρχικοί».



Κάποιοι λίγοι επιλέγουν να μην παίξουν τον ρόλο του άβουλου υπηρέτη ή κομπάρσου αλλά αναζητούν έστω και σε ουτοπικά μονοπάτια την δική τους επανάσταση και μερικές φορές πέφτουν νεκροί από τα γαμψά νύχια του «πιο ψυχρού τέρατος από όλα τα τέρατα» όπως έγραψε ο μέγας φιλόσοφος.



Όμως οι Εθνικιστές και οι Εθνικοσοσιαλιστές είναι αυτοί που παραμένουν σήμερα στο στόχαστρο των τυράννων περισσότερο από ποτέ και όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότεροι θα το αντιλαμβάνονται έστω και αν σήμερα εθελοτυφλούν.



Όσο ο Τζέφρυ και η παρέα του με τα γλοιώδη χαμόγελα και τα πανάκριβα κουστούμια θα μας σπρώχνουν στην αγκαλιά του νεοοθωμανισμού και θα υποτάσσουν τον ζαλισμένο από τις ηδονές «νεοέλληνα» στις αγκαλιές των ιουδαίων χρηματιστών τόσο περισσότεροι θα αντιδρούν και θα προσπαθούν να κάνουν πράξη την δική τους κραυγή αντίστασης.



Οι δικές μας ιδέες - οι ιδέες των αληθινών Πατριωτών των Εθνικιστών των Φασιστών και των Εθνικοσοσιαλιστών - δεν θα παρουσιαστούν ποτέ και χαιρόμαστε ιδιαίτερα για αυτό , σε γελοία ένθετα της άθλιας «ελευθεροτυπίας» , του «βήματος» και των «νέων» διότι πολύ απλά είναι ιδέες που στάζουν αίμα από αγώνες και μάχες συντρόφων μας σε όλη την γη , φεγγοβολούν αλήθεια τιμή και λευτεριά και καίνε σαν φωτιά τα ρυπαρά έντυπα των καθεστωτικών.




Ακολουθεί το άρθρο συντρόφου και μέλους της σ.ο. του «Μαύρου Κρίνου».



Προς «αντιεξουσιαστές» το ανάγνωσμα.


άρθρο του Μαύρου Γάτου.



Εσείς με ποιόν είστε;


του Μαύρου Γάτου




Όσοι από εσάς δεν είστε πράκτορες, δηλαδή η πλειοψηφία όσων συμμετέχει σε πορείες, σε συγκεντρώσεις και σε εκδηλώσεις ενάντια σε κάθε εξουσία και κάθε αυθαιρεσία..



Ανοίξτε τα μάτια σας!



Αν δεν θέλετε να είστε μαζί μας, είναι δικαίωμά σας. Αυτό εξάλλου δεν είναι το μείζον. Εμείς δεν είμαστε εξουσία. Άλλοι είναι τα αφεντικά.



Προσπαθήστε όμως να βγάλετε τις παρωπίδες σας και σκεφτείτε ελεύθερα, μακριά από επίδοξους υποβολείς.



Αυτός ο τόπος χρειάζεται ριζικές ανατροπές που θα εκδιώξουν αυτό το σάπιο κατεστημένο.


Για να μπορέσει ο λαός αυτός να σπάσει τις αλυσίδες του, χρειάζονται αγώνες από τα λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους, τη νεολαία.


Απαραίτητη ωστόσο προϋπόθεση είναι ν’ αγαπάμε οι ίδιοι τον εαυτό μας και τον τόπο μας, διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο και όχι να αυτόμαστιγωνόμαστε, αισθανόμενοι ενοχές που είμαστε Έλληνες. Πιστεύοντας στον εαυτό μας σίγουρα μπορούμε να περιμένουμε ένα καλύτερο αύριο.


Όπως και οι Ιρλανδοί, οι Σέρβοι, οι Αλγερινοί, οι Παλαιστίνιοι, οι Ιρακινοί, οι Βιετναμέζοι, οι αυτόχθονες Βολιβιανοί, όπως και τόσοι άλλοι λαοί –θύματα του ιμπεριαλισμού ανά τον κόσμο, έτσι και εμείς οι Έλληνες έχουμε το δικαίωμα στη λαϊκή κυριαρχία, την εθνική αντίσταση και αυτοδιάθεση.


Εμείς δεν είμαστε μία δυτική-ιμπεριαλιστική χώρα, είμαστε κι εμείς ένας μικρός πληθυσμιακά λαός, θύμα των ιμπεριαλιστών (εμφύλιος 1946-49, αγγλική κατοχή Κύπρου 1878-1959), που σήμερα, υποτακτικοί των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων και ουρά του ΝΑΤΟ, έχουμε φθάσει στο σημείο να υποχρεωνόμαστε να στέλνουμε στρατεύματα στο Αφγανιστάν, όπως τη δεκαετία το ’50 στην Κορέα.



Γίναμε μία χώρα έρμαιο των παγκόσμιων οικονομικών κερδοσκοπικών παιχνιδιών, μία χώρα περιορισμένης εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Καταντήσαμε μία χώρα που μας κυβερνά μία κλίκα διεφθαρμένων ολιγαρχών, ενός καταστημένου που ελέγχει την πολιτικό-οικονομική ζωή του τόπου, τα ΜΜΕ και τα πανεπιστήμια, με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών.



Εμείς λοιπόν ως λαός και ως νεολαία, ποιες ιδέες, ποιες αξίες και ποια ιδανικά έχουμε να αντιτάξουμε σε αυτό το σάπιο κατεστημένο;


Ποια είναι η ιδεολογία αυτών που λένε ότι αντιμάχονται το κατεστημένο και ότι θέλουν ν’ αλλάξουν τον κόσμο;


Πάντως οι ινστρούχτορές σας, υποτιθέμενοι «αντιεξουσιαστές» και «αγωνιστές» οι ίδιοι, κάθε άλλο παρά διάκεινται ενάντια στη καθεστωτική ιδεολογία.



Σας έχουν παραμυθιάσει με την κυρίαρχη ιδεολογία του εθνομηδενιστικού κοσμοπολιτισμού, το θεμελιώδες δόγμα των προσκείμενων στη Νέα Τάξη.



Εσείς οι ίδιοι που αυτοπροσδιορίζεστε ως αντιεξουσιαστές, έχετε τις ίδιες απόψεις με εύπορους καθηγητές του πανεπιστημιακού κατεστημένου, οι οποίοι πληρώνονται αδρά γι’ αυτό το σκοπό, εισπράττοντας παχυλούς μισθούς και αρμέγοντας χρυσοφόρα κονδύλια από «ευαγή» ευρωπαϊκά και αμερικανικά ιδρύματα.



Έχετε τις ίδιες απόψεις με εκείνους που μας λένε ότι «γίναμε Έλληνες λόγω του κράτους» και ότι όλα τα έθνη είναι «τεχνητά κατασκευάσματα» της αστικής τάξης, προϊόντα της εποχής της νεωτερικότητας, όπως διδάσκει ο Λιάκος, ο φίλος του Σημίτη και η παρέα του, στα πανεπιστήμια και στο «έγκριτο» «Βήμα».



Αντιφάσκετε, γιατί από την μία τιμάτε στα λόγια και επικαλείστε την Ε.Ο. 17 Νοέμβρη, ενώ από την άλλη στην πράξη υιοθετείτε τα αντίθετα. Η 17 Νοέμβρη (άσχετα αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τη δράση της) διακηρύσσει την προαιώνια ελληνικότητα των νησιών του Αιγαίου και της Κύπρου και τα 4.000 του πολιτισμού μας, ενώ εσείς αναμασάτε τα παραμύθια των εκσυγχρονιστών ότι δήθεν το κράτος έφτιαξε το έθνος και όχι το αντίστροφο.



Λες και δεν υπάρχει η έννοια της κοινής καταγωγής, της κοινής γλώσσας και του κοινού πολιτισμού των ιστορικών λαών, όπως πολύ εύστοχα την είχε ορίσει ο Ηρόδοτος, λες και δεν υπήρχαν έθνη πριν την εποχή της νεωτερικότητας.


Σαν να μην υπήρξε ποτέ εθνικός αυτοπροσδιορισμός των λαών πριν την Γαλλική Επανάσταση. Σαν να μην υπήρχαν τον Μεσαίωνα Φράγκοι, Άγγλοι, Γερμανοί, Ρώσοι, Σέρβοι, Κροάτες, Βούλγαροι, Ρωμιοί, Τούρκοι, Πέρσες, Άραβες. Περίμεναν εσάς να μας πείτε, συμπλέοντας με τη Διαμαντοπούλου και τη Δραγώνα (συζύγου του θεωρητικού του εκσυγχρονισμού, Ν. Μουζέλη), τη Φραγκουδάκη και τον Γιαννουλόπουλο και άλλους εκλεκτούς του πολιτικού και ακαδημαϊκού κατεστημένου, ότι όλα είναι τεχνητά και άρα όλα ψεύτικα.


Γιατί εφόσον δεν υπάρχουμε ως εθνικές οντότητές, τότε η γη μας δεν είναι δική μας και δεν μπορούμε να την ορίζουμε. Σαν νέοι Ινδιάνοι θα πρέπει να εξαφανιστούμε από προσώπου γης, αφού η ύπαρξή μας και μόνο αποτελεί εμπόδιο στο ολοκληρωτική διάλυση των εθνικών κρατών, όπως οραματίζονται οι πολυεθνικές, οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού και του ιμπεριαλισμού.



Εσείς αντιθέτως ,ως δήθεν αντιεξουσιαστές, συμπράττετε με τα εγχώρια και διεθνή κέντρα εξουσίας, έχοντας στήσει τη νέου τύπου Ιερά Εξέταση της αντιπατριωτικής υστερίας. Χαλαρώστε και λίγο.


Υποτίθεται ότι είστε κατατρεγμένοι, αλλά έχετε την αμέριστη συμπαράσταση, σε πολλά ζητήματα, διαφόρων ισχυρών παραγόντων.


Στην περίπτωση π.χ. της Στέλλας Πρωτονοταρίου είχατε την πρωτοφανή υποστήριξη από το μέλος της Λέσχης Μπίντελμπεργκ, Άννας Διαμαντοπούλου.



Αλήθεια, γιατί δεν διαδηλώσατε εναντίον της διαβόητης Λέσχης, όταν αυτή συνεδρίασε πέρυσι στην Αθήνα;


Ενώ στρέφεστε εναντίον του κράτους και της εξουσίας, εντούτοις στην πράξη δράτε υπό την άτυπη ιδεολογική ομπρέλα καθεστωτικών ΜΜΕ και συστημικών δημοσιογράφων (Τσίμα, Κούλογλου, Θεοδωράκη, Τσαπανίδου, Ακριβοπούλου και άλλων), που προπαγανδίζουν μία ιδεολογία σε πολλά σημεία ταυτόσημη με τη δική σας (π.χ. οι «μύθοι» του 1821, η κατάργηση των παρελάσεων, η πολυπολιτισμική εκπαίδευση, η «τεχνητή» εθνική ταυτότητα κ.ά.).


Όταν συγκρούεστε βίαια με αντίπαλες πολιτικά ομάδες σε οδομαχίες, κανείς από εσάς δεν συλλαμβάνεται ή αυτό γίνεται σπάνια. Προστατεύεστε από ένα είδος άτυπης ασυλίας. Έχετε τεράστια και μεροληπτική υποστήριξη από το «βαθύ κράτος», όχι από τους «μπάτσους» αλλά από τη δικαιοσύνη, τα κανάλια και τους δημοσιογράφους, τους καθηγητές όλων των βαθμίδων.



Ακόμη και βουλευτές και άνθρωποι του καθεστωτικού συγκροτήματος Λαμπράκη σας υποστηρίζουν ενεργά. Αντιθέτως, οι αντίπαλοί σας «φασίστες» αντιμετωπίζονται ως πολίτες β΄ κατηγορίας: φυλακίζονται με το παραμικρό και με εξοντωτικές ποινές, ενώ τα ΜΜΕ τους αντιμετωπίζουν εντελώς εχθρικά. Έτσι λοιπόν ένας αντιεξουσιαστής είναι πάντοτε «ήρωας» και υποστηρίζεται από τα κανάλια, τις αντιρατσιστικές ΜΚΟ και τον.. Λαζόπουλο και δεν μπαίνει φυλακή, ενώ o «φασίστας» πηγαίνει στο πυρ το εξώτερον.


Υποστηρίζετε επίσης ατύπως σε γενικές γραμμές ότι: «προκειμένου να καταπολεμηθεί ο εθνικισμός των Ελλήνων, ας μην κατακρίνουμε τον επιθετικό εθνικισμό και ιμπεριαλισμό των Αμερικάνων και των Άγγλων, μιάς και αυτοί αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γι’ αυτό εξάλλου έχουν στήσει Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στην ανατολική Ευρώπη, στο Ιράν, στη Βενεζουέλα. Για το καλό της ανθρωπότητας».



Ακόμη και το αγγλοαμερικανικής έμπνευσης ιμπεριαλιστικό σχέδιο Ανάν το υποστηρίξατε.


Η ταύτιση απόψεων με αυτά τα κέντρα της παγκόσμιας εξουσίας δεν σας προβληματίζει καθόλου;


Δεν έχετε σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να έχετε γίνει άθελά σας πιόνια της εξωτερικής πολιτικής Αμερικανών και Ευρωπαίων;


Στην πράξη, απ’ ό,τι φαίνεται, εσείς οι κατά τα άλλα «αντιεξουσιαστές» και «αγωνιστές», είστε με το κατεστημένο, αφού δεν υπάρχουν εμφανείς και ουσιώδεις ιδεολογικές διαφορές ανάμεσά σας. Το βασικότερο πρόβλημά σας είναι ο αμυντικός πατριωτισμός του ελληνικού λαού και όχι ο ιμπεριαλισμός του παγκόσμιου πολιτικό-οικονομικού κατεστημένου.




Αυτή την εικόνα τουλάχιστον βγάζετε προς τα έξω πολλοί από εσάς. Αναρωτηθείτε όμως και σκεφθείτε,



Πιστεύετε ειλικρινά ότι με τον τρόπο που σκέφτεστε και λειτουργείτε, αποτελείτε αντίπαλο για την καθεστηκυία τάξη;



Πιστεύετε ότι αγωνίζεστε για το λαό;



Πιστεύετε ότι ο ελληνικός λαός έχει το δικαίωμα στην εθνική αυτοδιάθεση;



Επιθυμείτε την ομαλή ενσωμάτωση των αλλοδαπών μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα; Αν ναι, πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να γίνει μέσα από την πρόσληψη εκ μέρους τους της ιθαγενούς κουλτούρας; Ή μήπως προτιμάτε την πλήρη αποδόμησή της ιθαγενούς ταυτότητας, ώστε να μην υπάρχουν πολιτισμικές διαφορές μεταξύ ιθαγενών και εποίκων, άρα και «ρατσισμός»;



Τι γνώμη έχετε για την καθιέρωση της αγγλικής ως επίσημης γλώσσας;


Ποια είναι γνώμη σας για την Άννα Διαμαντοπούλου και τη Θάλεια Δραγώνα;


Ποια είναι η θέση σας για τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ;



Ποια είναι η γνώμη σας για τις ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα που δραστηριοποιούνται στην ανατολική Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική;



Ποια είναι γνώμη σας για το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια τα τελευταία 20 χρόνια; Τι πιστεύετε για την «ανεξαρτησία» του Κοσσυφοπεδίου;


Ποια είναι γνώμη σας για την κατοχή στην Κύπρο;



Γνωρίζετε μήπως τις απόψεις της οργάνωσης 17 Νοέμβρη περί ελληνικού έθνους;



Αναρωτηθήκατε ποτέ μήπως έχετε παγιδευτεί από επιτήδειους και οδηγηθεί σε έναν στείρο και αντιλαϊκό αντιπατριωτισμό;



Σκεφτήκατε ποτέ μήπως κινδυνεύετε να γίνετε άθελά σας πιόνια των Αμερικάνων; Ή μήπως αυτό δεν σας ενδιαφέρει, αφού προέχει η καταπολέμηση του ελληνικού «εθνικισμού»;



Θέλετε να φύγουν τα νατοϊκά στρατεύματα κατοχής και η ευρωαμερικανική επικυριαρχία από την Ελλάδα ή μόνο από το Ιράκ και το Αφγανιστάν;



Όσοι από εσάς έχετε ίχνος εντιμότητας και δεν είστε σάπιοι, ξυπνήστε!



Μη γίνεστε πιόνια τους. Αγαπήστε τον ελληνικό λαό. Αγαπήστε τον τόπο σας και την κοινωνία.



Αγωνιστές δεν είναι οι διανοούμενοι του κώλου, που ενδιαφέρονται μόνο για την αυτοοργάνωση του μικρόκοσμου τους και τη ζωούλα τους.


Αγωνιστές είναι οι εργαζόμενοι που η εργοδοσία τους στύβει σαν λεμονόκουπες, οι μικροκαταστηματάρχες και οι αυτοαπασχολούμενοι που αφανίζονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πολυεθνικών, οι πολύτεκνοι βιοπαλαιστές που αγωνίζονται να θρέψουν τα παιδιά τους.



Δεν είναι οι βολεμένοι ινστρούχτορες της σάπιας διανόησης, οι τελειωμένοι «μπαφάκηδες», οι ελευθεριακοί και τα κοπρόσκυλα που ζουν εις βάρος των άλλων, πουλώντας παράλληλα «επανάσταση».



Αυτοί είναι παράσιτα που ζουν εις βάρος της κοινωνίας.


Αγωνιστές είναι οι χιλιάδες των απλών ανθρώπων, των εργαζόμενων, των βιοπαλαιστών, π.χ. στην Πάτρα, που αντιστάθηκαν στην επίθεση των «επαγγελματιών επαναστατών» τραμπούκων και υπερασπίστηκαν το βιός τους, κυνηγώντας τους μέχρι το στέκι τους, τον Δεκέμβρη του 2008.


Αυτή είναι μία μορφή πραγματικής λαϊκής αυτοοργάνωσης. Από εκεί θα ξεπηδήσουν οι λαϊκές δυνάμεις που τελικά θα διώξουν το σάπιο κατεστημένο από αυτόν τον τόπο, και όχι οι συνοδοιπόροι των ανθρώπων του ΔΟΛ, της Διαμαντοπούλου και των υποτιθέμενων «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) για τα ανθρώπινα δικαιώματα», των προαγωγών της πολυπολιτισμικής-δουλοκτητικής κοινωνίας, των συμμάχων του ιμπεριαλισμού.



Μην σας πιάνουν κορόιδα.



Η λέξη «πατρίδα» δεν είναι ντροπή. Σημαίνει τον τόπο μας, τη λαϊκή κοινότητα, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική αλληλεγγύη.



Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Ο λαός όμως έχει. Οι λαοί μπορούν να επιτύχουν πολλά μαζί, ενωμένοι.



Η υπομονή του λαού μας έχει πλέον εξαντληθεί. Εσείς διαλέξτε με τίνος την πλευρά θέλετε να είστε.



Με την πατρίδα και το λαό ή με το κεφάλαιο και τον κοσμοπολιτισμό;


Ή ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ Ή ΜΕ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ!




Διαβάστε επίσης:



Οι σχεδιαστές των «επαναστάσεων»:




http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=2926714&publDate=3/7/2005





Επαναστάτες με το αζημίωτο:



http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=19.02.2006,id=90466160




Άγγλοι πράκτορες στην Ρωσία και ο ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων:



http://www.noitikiantistasis.com/wordpress/?p=73




Σόρος, “χρώμα” και “επανάσταση”:



http://stavrochoros.pblogs.gr/2008/07/tz-soros-hrwma-kai-epanastash-.html




Δήλωση imc argentina για τον Σόρος:



http://thessaloniki.indymedia.org/index.php?page=7



Ποιά είναι τελικά η σχέση της antifa με τον ιμπεριαλισμό;



http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/11/antifa.html




Διαδηλώσεις, ΜΚΟ, ΜΜΕ και «μεταμοντέρνα πραξικοπήματα»:



http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/12/blog-post_9537.html



Φιλελεύθεροι υποστηρίζουν και διαφημίζουν αντισερβική πορεία της Antifa στην Αθήνα:



http://leftliberalsynthesis.blogspot.com/2008/10/antifa-18-1830-srebrenitsa.html



Indymedia εναντίον Τσάβες:



http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/12/indymedia.html



O ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στην προώθηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής:



http://metopo.gr/article.php?id=2369



Οι θέσεις της Ε.Ο. 17 Νοέμβρη για τα εθνικά μας θέματα:



http://faiokokkinometwpo.blogspot.com/2008/04/quiz.html



Παράδειγμα εκδήλωσης σε «αυτόνομο στέκι» με αντικείμενο την αποδόμηση της Ελληνικής Επανάστασης , με ομιλητές μέλη του ακαδημαϊκού κατεστημένου:



http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1145499



Το μέλος της Λέσχης Μπίλντερμπέργκ Άννα Διαμαντοπούλου στο πλευρό της «αντιρατσίστριας» δασκάλας Στέλλας Πρωτονοταρίου:



http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=53479


και


http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=124115



Κατάλογος συμμετεχόντων στην περσινή σύνοδο της Λέσχης Μπιλντερμπέργκ στην Αθήνα:



http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=268290&dt=16/05/20



Η «Λέσχη των ισχυρών» συνεδρίασε. Εκκωφαντική σιωπή από τους «αντιφασίστες»:



http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/05/blog-post_20.html



Εσύ με ποιούς τελικά είσαι;

Eugene Terre’ Blanche RIP.


Πριν ελάχιστες ημέρες δολοφονήθηκε την ώρα που κοιμόταν ο ηγέτης του Εθνικιστικού κόμματος AWB Ευγένιος Τέρ’ Μπλανς.


Ήδη οι δράστες - οι οποίοι είναι μαύροι και μέλη του μαρξιστικού κόμματος ANC - έχουν συλληφθεί και παραπεμφθεί σε δίκη. Πολλά μέλη της λευκής κοινότητας ορκίζονται εκδίκηση ενώ οι αρχές της χώρας καλούν σε αυτοσυγκράτηση.


Αυτή είναι η νότια Αφρική του Μαντέλα και των φίλων του που μετέτρεψαν την μεγαλύτερη δύναμη της περιοχής σε μια χώρα όπου ο ένας στους τέσσερις κατοίκους έχει aids και η εγκληματικότητα κατέχει τα παγκόσμια πρωτεία.


Ο τέκτονας Μαντέλα εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί το πρότυπο της παγκοσμιοποίησης και των πολυεθνικών και καθημερινά το παγκόσμιο σιωνιστικό σύστημα τον προβάλλει ως τον ηγέτη που οδήγησε την χώρα στην «ευημερία και την ελευθερία».


Ας μην ξεχνάμε ότι συνυπεύθυνοι για την ομηρία της Λευκής κοινότητας στην χώρα αυτή δεν είναι άλλοι από τους φιλοσιωνιστές ακροδεξιούς «αρχηγούς» και η τότε ηγεσία του «Εθνικού Κόμματος».