Γιατί οι πολιτικοί που δεν είναι Εβραίοι πρέπει να φοράνε κιπά;


Μια kippah, επίσης γνωστή ως yarmulke, που στα αραμαϊκά σημαίνει "ο φόβος του Βασιλιά",  είναι το ημισφαιρικό εκείνο καπελάκι σε σχήμα πιατέλας, συνήθως από ύφασμα, που φορούν οι Εβραίοι (μόνο άνδρες) ως τήρηση μιας (μη - βιβλικής) εντολής από κάποιες ορθόδοξες ιουδαϊκές ‘halachic’ αρχές, σύμφωνα με την οποία το κεφάλι τους πρέπει να καλύπτεται ανά πάσα στιγμή.





Δεδομένου ότι η συναγωγή θεωρείται ότι είναι ένας «οίκος του Θεού», είναι συνήθως σκόπιμο οι πιστοί να φορούν ωραία ρούχα. Συνήθως οι γυναίκες φορούν φορέματα και οι άνδρες κοστούμια.

Εκτός από τις συναγωγές των Μεταρρυθμισμένων Ιουδαίων, όλοι οι άνδρες και τα αγόρια πρέπει να καλύπτουν το κεφάλι τους. Αυτό είναι συχνά προαιρετικό σε συναγωγές των Μεταρρυθμισμένων. Από σεβασμό ακόμη και οι μη - Εβραίοι επισκέπτες θα πρέπει να ακολουθήσουν το έθιμο της συναγωγής και φορέσουν ένα kippah.


για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Εθνικιστική Αυτονομία: Σκέψεις και κρίσεις (Ιδεάπολις)






Εάν υπάρχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό το οποίο να χαρακτηρίζει τη συντριπτική πλειονότητα της λειτουργίας των σύγχρονων ελληνικών εθνικιστικών κομμάτων, οργανώσεων και σχηματισμών, αυτό δεν είναι άλλο από την προσωποκεντρικότητα. Από την υποχρεωτική διάλυση του Κ4Α το ‘67, με την ταυτόχρονη “αξιοποίηση” του Κ. Πλεύρη, από το δικτατορικό καθεστώς, μέχρι τη χρησιμοποίηση του Ελληνικού Μετώπου, ως προίκα για την πολιτική ανέλιξη του Μ. Βορίδη, και, με ενδιάμεσο σταθμό, τον οικογενειοκρατικό ηγετικό κύκλο της Χρυσής Αυγής, η πολιτική ατζέντα κάθε σχηματισμού καθορίζεται αποκλειστικά από τα συμφέροντα και την αντίληψη του εκάστοτε, χαρισματικού ή λιγότερο χαρισματικού, αρχηγού.

Η αυταρχική λειτουργία με βάση την αρχή του ενός ανδρός και η χρόνια αντικαταστατική συμπεριφορά, παρά το ιδεολογικό περίβλημα που ενδύθηκαν, στιγμάτισαν ολόκληρη τη σύγχρονη πορεία του ευρύτερου εθνικιστικού “χώρου” και προβλημάτισαν ένα μεγάλο μέρος των, νεότερων κυρίως, εθνικιστών. 
Ως εκ τούτου, από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, αναδύθηκε η εθνικιστική αυτονομία ως μία προσπάθεια πολιτικής και οργανωτικής διαφοροποίησης σε σχέση με τους υπάρχοντες σχηματισμούς, αλλά και σε σχέση με την επικρατούσα νοοτροπία του “χώρου”.

Μήτρα της εθνικιστικής αυτονομίας στην Ελλάδα αποτέλεσε κατά βάση η Χρυσή Αυγή, με τις διάφορες διασπάσεις της, αλλά όχι αποκλειστικά, μια και υπάρχουν αρκετοί αυτόνομοι εθνικιστές που προήλθαν από άλλους σχηματισμούς ή δεν είχαν καμία άλλη επαφή με το “χώρο” προηγουμένως. Όσο για τους κυριότερους εκφραστές της, είναι σίγουρα η ομάδα του Μαύρου Κρίνου, που προηγήθηκε χρονικά και, φυσικά, το Δίκτυο Αυτόνομων Εθνικιστών.

Βεβαίως, υπήρξαν και υπάρχουν κι άλλες προσπάθειες και συσπειρώσεις, που αυτοπροσδιορίζονται αυτόνομες και κινούνται ιδεολογικά στον εθνικιστικό χώρο, ενώ η ιδέα της εθνικιστικής αυτονομίας έχει αναλυθεί ήδη από τη δεκαετία του '80, μέσα από εκδοτικές, κυρίως, προσπάθειες. Εμείς, όμως, για την οικονομία του κειμένου, θα επικεντρωθούμε στην τελευταία δεκαετία, μια και ό,τι προηγήθηκε δεν ήταν παρά σποραδικό, χωρίς να αφήσει κάποια ιδιαίτερη κληρονομιά, πέρα από κάποια αξιόλογα κείμενα.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Zentropa Athens

Odium Theologicum


«Η υποκρισία των χριστιανών μας είναι καθημερινή και βραδινή και μεσημβρινή. Μας παραστέκει όπως το νερό που πίνουμε, και μας κυκλώνει όπως ο αέρας που ανασαίνουμε. Παράδειγμα. Στο χωριό Μαύρη Τρύπα ένας τοκογλύφος έσπρωξε τον οφειλέτη του στην απόγνωση. Κρεμάστηκε στην πόρτα του σπιτιού του. Με τρία παιδάκια μέσα. Δεν είχε να πληρώσει τα χρέη. Σαν του είπαν πως εξαιτίας του σκοινιάστηκε ο άνθρωπος, εκείνος αγανάχτησε, σήκωσε τα χέρια του παλαβά, και φώναξε:

- Ποιος θα μου δώσει τα λεφτά μου τώρα;


Από τη σύγχυση και την οργή του πήγε ο ψυχοβγάλτης στα εικονίσματα ν’ ανάψει το τσιγάρο του στη φλόγα του καντηλιού. Να γλιτώσει και το σπίρτο. Εκεί ήταν που λαδώθηκε το χαρτί στην... άκρη του τσιγάρου του από το λάδι του καντηλιού. Σαν το είδε ο τοκογλύφος γονάτισε και άρχισε να ικετεύει:

- Συγχώρα με Χριστέ! Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, κι αρτεύτηκα. Οι καμπάνες χτυπούν λυπητερά το σταυρό σου, κι εγώ κατάλυσα τη νηστεία. Ήμαρτον ο αμαρτωλός. Τέτοιοι είμαστε οι πλείστοι χριστιανοί. Και το χειρότερο δεν το ξέρουμε. Και το χείριστο δεν θα το μάθουμε ποτές.

Ο Ιησούς Χριστός ονομάζει υποκριτές τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους. Αλλά ποιοι είναι αυτοί; Πρώτον είναι εκείνοι που τον εσταύρωσαν. Και δεύτερον είναι οι θεολόγοι και οι παπάδες της εποχής του. Είναι το ιερατείο κάθε εποχής. Που έχει στα χέρια του τα δύο φοβερότερα όπλα. Το όπλο της υποκρισίας, και το όπλο του θεολογικού μίσους. Το odium theologicum.»


Δημήτρης Λιαντίνης  - «Τα Ελληνικά»




Όταν οι Σαουδάραβες τρέχουν να σωθούν από τις πολιτοφυλακές του Baath …


του Εχετλαίου







Χαλέπι


Είναι για γέλια και για κλάματα αυτά που συμβαίνουν από την πλευρά των δήθεν «υπερασπιστών της ελευθερίας» στην Συρία τα τελευταία 24ωρα . Μετά την συντριβή τους στο Al - Qusayr τις  προηγούμενες εβδομάδες και την επέλαση των Εθνικιστικών δυνάμεων της Συρίας προς το Χαλέπι ο κλοιός έχει αρχίσει να σφίγγει επικίνδυνα γύρω από τους αρουραίους του «Ελεύθερου Συριακού στρατού». Τόσο πολύ μάλιστα, ώστε πριν λίγες μέρες συνέβη το εξής ευτράπελο περιστατικό το οποίο είναι απολύτως αληθές και επιβεβαιωμένο από  ξένους διαδικτυακούς τόπους αλλά και από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία.


Σύμφωνα λοιπόν με αυτές τις πηγές, οι οικογένειες 5 Σαουδαράβων αξιωματούχων που οι γιοι τους πολεμούσαν με τους αντάρτες ενημερώθηκαν ότι η κατάσταση στο πεδίο της μάχης είναι τραγική, και ότι βρίσκονταν σχεδόν περικυκλωμένοι από τις δυνάμεις του Assad . Οι οικογένειες τους αντίστοιχα (προφανώς με μεγάλη επιρροή στην ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας) επικοινώνησαν με άτομα της κυβέρνησης επιμένοντας να γίνει κάτι ώστε να απομακρυνθούν τα παιδιά τους πριν γίνει η τελική εκκαθάριση από τα στρατεύματα του καθεστώτος.



Ο ίδιος ο πρίγκιπας
Faisal υπουργός εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας συνομίλησε τηλεφωνικά με τον αρχηγό των ανταρτών στρατηγό Salim Idris και απαίτησε να γίνει επιχείρηση για την εκκένωση των Σαουδαράβων, κάτι που όπως ήταν φυσικό αντιμετωπίστηκε με οργή από των διοικητή των ανταρτών λόγο της κρίσιμης κατάστασης στην οποία βρίσκονται γενικά οι αντάρτες στο πεδίο της μάχης.
Η απαίτηση όμως συνοδεύτηκε με απειλές για κόψιμο του ανεφοδιασμού των ανταρτών με πυρομαχικά και υλικά εάν δεν προχωρούσαν σε επιχείρηση απεγκλωβισμού και έτσι ο Idris αναγκάστηκε να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις του Faisal. Για να καταφέρουν να απεγκλωβίσουν τους 5 Σαουδάραβες έπρεπε να ανοιχτεί ένας διάδρομος ασφαλείας μέσα από τον κλοιό του Συριακού στρατού, κάτι που όπως είναι φυσικό θα απαιτούσε θυσία ανταρτών και πυρομαχικών. 



Έτσι οι αντάρτες προσπάθησαν να πείσουν τους Ισλαμιστές της οργάνωσης
Al Nusra να βοηθήσουν στο εγχείρημα, αλλά όπως ήταν φυσικό οι φανατικοί ισλαμιστές αρνήθηκαν να θυσιαστούν για μερικούς δειλούς που ήρθαν για  «ιερό πόλεμο» στη Συρία αλλά στον δρόμο αποφάσισαν ότι προτιμούσαν την ζωή τους. Έτσι οι λοιπές μονάδες των ανταρτών την νύχτα της  16ης Ιουνίου εξαπέλυσαν ένα μπαράζ πυροβολικού για να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό ώστε να βγάλουν τα ποντίκια με ασφάλεια από την φωλιά τους. 
Για περισσότερη ασφάλεια έντυσαν τους Σαουδάραβες με αλεξίσφαιρα γιλέκα και κράνη τους φόρτωσαν σε τζιπ Mitsubishi και μέσο ενός στενού διαδρόμου που ανοίχτηκε στα βoβορειοδυτικά  του Χαλεπίου κατάφεραν να τους απεγκλωβίσουν.



Όπως όμως πολύ καλά γνώριζε ο στρατηγός
Idris για να σπάσουν τον κλοιό έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις μονάδες της 4ης  επίλεκτης τεθωρακισμένης μεραρχίας (που διοικείται από τον αδελφό του Bashar al-Assad τον Maher) καθώς και τις πολύ καλά εκπαιδευμένες πολιτοφυλακές της νεολαίας του κόμματος BaathΤο τελικό τίμημα ήταν πολύ βαρύ για τους αντάρτες, 157 νεκροί , ακόμα περισσότεροι τραυματίες ενώ μεταξύ των νεκρών ήταν και 5 πολύτιμοι λιποτάκτες αξιωματικοί του Συριακού στρατού που χρησιμοποιούνταν για διοικητές μονάδων των ανταρτών.




Λατάκια
Μονάδες του Συριακού στρατού και της εθνικής πολιτοφυλακής σε μια ισχυρή επίθεση εξόντωσαν δεκάδες τρομοκράτες στο βόρειο τμήμα της επαρχίας. Πήγες του Συριακού στρατού αναφέρουν ότι αυτή ήταν πιθανότατα και η τελευταία μεγάλη ανταρτική δύναμη στην περιοχή, «έχουν υποστεί εκατοντάδες απώλειες και είναι αδύνατον πλέον να χρησιμοποιήσουν τον πληθυσμό και το έδαφος για να κρυφθούν». Οι σκέψεις όλων μας στην γρήγορη νίκη του Εθνικού Αραβικού Στρατού.



Και με το Σπαθί και με το Σφυρί!



της Selene


Βρότσλαβ

Η διάλεξη του εβραϊκής καταγωγής, πρώην πράκτορα της KGB στην Πολωνία Zygmunt Bauman, σε αμφιθέατρο του πανεπιστημίου, διεκόπη εξ' αιτίας της έντονης παρουσίας 50 περίπου Αυτόνομων Εθνικιστών του "ΝΟΡ Βρότσλαβ" (Εθνικιστική Αναγέννηση) οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν με σφυρίχτρες και πανό.


Αμέσως έφτασε ομάδα της αντιτρομοκρατικής (!) η οποία έσπευσε να διαλύσει τη διαμαρτυρία, συλλαμβάνοντας 11 άτομα. Φήμες λένε ότι ο εξόριστος από το 1971, εξ' αιτίας αποκαλύψεων της προδοτικής του δράσης Bauman, προσκλήθηκε για λόγους προβοκάτσιας από τη μεριά της κυβέρνησης, αφού ήταν αναμενόμενη η αντίδραση των Εθνικιστών οι οποίοι έχουν γίνει μεγάλη πληγή πλέον για το κυβερνών πολιτικό κόμμα.

H είσοδος της αντιτρομοκρατικής χειροκροτήθηκε από τους συστημικούς "συμπατριώτες" ενώ οι νεαροί εθνικιστές δεν σταμάτησαν να φωνάζουν συνθήματα όπως "έξω οι προδότες από την πόλη μας", "και με το σπαθί και με το σφυρί"Όποιος θα ήθελε να στείλει μήνυμα αλληλεγγύης ή προτάσεις για βοήθεια στους συντρόφους, μπορεί να επικοινωνήσει στην αγγλική, στη διεύθυνση: rzecznik@nop.org.pl




Δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής προστατεύουν τον εχθρό του Πολωνικού λαού ...

Soutien à Nicolas #Prisonnier politique


του Λοθάριου


Στη Γαλλία το κίνημα για την υπεράσπιση της οικογένειας μετράει εδώ και λίγες ημέρες τον πρώτο του πολιτικό κρατούμενο, τον νεαρό Νικολά ο οποίος καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλάκιση, εκ των οποίων δύο με αναστολή, για τη συμμετοχή του σε διαδήλωση την περασμένη Κυριακή! 


Πλέον το ελευθεροτεκτονικής έμπνευσης καθεστώς των Παρισίων καταφεύγει ανοιχτά σε μέτρα απροκάλυπτης καταστολής και δίωξης των πολιτικών και ηθικών του αντιπάλων προκειμένου να συντρίψει την ριζοσπαστική πατριωτική, κοινωνική και εθνική αντίσταση! 


Η υπουργός δικαιοσύνης Κριστιάν Τωμπιρά που κατά τα άλλα φρονεί ότι για τους εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου η  «φυλακή δεν είναι λύση», έχει εξελιχθεί σε θρυλικό Ροβεσπιέρο χωρίς γκιλοτίνα μιας κυβέρνησης η οποία άρχισε να μοιράζει πλέον ποινές!




Darkwood - Weltenstürme




Για τους Συναγωνιστές που "έφυγαν" νωρίς ...

Les coulisses de l'occupation par Génération Identitaire du toit de Solférino pour y déployer une banderole "Hollande démission" ("Ολάντ παραιτήσου" Μια οργανωμένη δράση Γάλλων συναγωνιστών!)






Λευτεριά στους Γάλλους πολιτικούς κρατουμένους
που βρίσκονται στα νύχια του καθεστώτος!

Σκέψεις εν όψει Θερινού Ηλιοστασίου …





του Wood Brother

Βρισκόμαστε εν όψει του Θερινού Ηλιοστασίου, το οποίο σηματοδοτεί την μετάβαση στο Καλοκαίρι, μία εποχή που η φύση δρέπει καρπούς μία άκρως παραγωγική περίοδος που παρέχει στον άνθρωπο εφόδια υλικά και πνευματικά για την επιβίωση και εξέλιξη του. Αυτήν την ίδια εποχή, οι κεφαλαιοκράτες την εκμεταλλεύονται αφύσικα, προωθώντας έναν καταναλωτικό οργασμό, που εμπορεύεται και ξεπουλάει τα πάντα στον βωμό του Μαμμωνά, ακόμα και το πνεύμα των Προγόνων μας, αφού πρώτα το διαστρεβλώσουν αρρωστημένα. Σαν αποτέλεσμα έχουμε τον λεγόμενο «οικονομικό πολιτισμό», που φέρνει εκατομμύρια τουριστών στην πατρίδα μας, για να θαυμάσουν μία Κοσμοθέαση που το σύστημα θέλει να παρουσιάζει ως νεκρή, περνώντας το μήνυμα που θέλει, πως η Ελλάδα είναι πλέον ένα μουσείο - μαυσωλείο ενδόξων ερειπίων, ένας τάφος του Ελληνικού πνεύματος, το οποίο έχει πεθάνει οριστικά και αμετάκλητα.






Ωστόσο, ο Ελληνισμός δεν αποτελεί ένα μουσειακό έκθεμα, εν είδει μαυσωλείου, όπως επιθυμούν οι πάσης φύσεως οικουμενιστές, τα ιερά μας δεν είναι απλά ένδοξα ερείπια και τουριστικά αξιοθέατα. Ο Ελληνισμός  αποτελεί μια ζώσα δύναμη, που λαμβάνει υπόσταση και μορφοποιείται δια μέσω του Εθνικοσοσιαλισμού, ο οποίος επιφέρει  πλήρη αρμονία δυνάμεων και ενεργειών, καθώς μόνο αυτός ανακαλεί την κοσμική νομοτέλεια στον κόσμο που εμείς οι άνθρωποι συνειδητοποιούμε. 


Σύμφωνα με τον αιρετικό του 20
ου Αιώνα: «ο λαός δεν ζει για την οικονομία, και ούτε η οικονομία υπάρχει για το κεφάλαιο, αλλά το κεφάλαιο υπηρετεί  την οικονομία και η οικονομία τον λαό». Αυτή είναι εν ολίγοις η οικονομική αντίληψη του Εθνικοσοσιαλισμού, που εναρμονίζεται πλήρως με τον φυσικό νόμο που μας διέπει. Σε μία κοινωνία όμως Αρίστων η οικονομία έχει δευτερεύουσα σημασία καθώς τα παραπάνω είναι νόμος απαράβατος και έτσι η βασική επιδίωξη του ατόμου είναι η αριστεία και η καλλιέργεια  αρετών. 




Αυτήν την κοινωνία οραματιζόμαστε να ξανανιώσει η φυλή μας. Ο Πλήθων ανακαλεί τα παραπάνω σε ένα Πλατωνικό του απόσταγμα: «Ουχί πλουτίνδην αλλά αριστίνδην». Η διαχρονική αυτή προτροπή συνάδει με τον ψυχισμό των Ελλήνων  Εθνικοσοσιαλιστών και όχι των γραικύλων ραγιάδων, των υποταγμένων σκλάβων που λόγω της πνευματικής  αφελλήνισης, το έχουν αντιστρέψει πλήρως, συνεπώς έχουμε το εγκληματικό: «Ουχί αριστίνδην, αλλά πλουτίνδην».  Τον ραγιά αυτόν πρέπει να πολεμήσουμε όλοι μέσα μας και να τον σκοτώσουμε. Όταν το καταφέρουμε αυτό θα είμαστε ελεύθεροι ή νεκροί, μα ποτέ σκλάβοι, κατ ’απόδοση του συνθήματος των Montoneros: «libres o muertos pero jamas esclavos!»


Σύντροφοι, ακόμα δεν βρισκόμαστε ούτε στα προπύλαια της τραγωδίας που θα βιώσουμε σαν Έθνος. Η κάθαρση αργεί και θα επέλθει αφού παρέλθει πρώτα η εποχή του χάους, το οποίο κατά τον Ησίοδο είναι Γεννήτωρ της τάξης. Μία τάξη που θα σημάνει την αναγέννηση του Ελληνισμού, που αποτελούσε πάντοτε και αποτελεί τον στυλοβάτη της ευρύτερης Ευρωπαϊκής οικογένειας. «Νυν ευπλόηκα, ότε εναυάγησα» (Πήγε καλά το ταξίδι μου, όταν ναυάγησα) Η ρήση αυτή του Ζήνωνα ταιριάζει γάντι με την περίπτωση του λαού μας. Καθήκον μας είναι να μετατρέψουμε την κρίση που μας φέρνει προ του φάσματος του φυλετικού θανάτου, σε εφαλτήριο μιας νέας εθνικής συνειδητότητας, που θα ακυρώσει τα γενοκτονικά σχέδια της ΝΤΠ, και θα πρωτοστατήσει σε μία πανευρωπαϊκή νίκη.


Όντας Εθνικοσοσιαλιστές, γνωρίζουμε την κυκλική πορεία του χωροχρόνου και την επερχόμενη Νίκη μας. Αυτό ίσως σήμερα φαντάζει ακατόρθωτο, σταθμίζοντας απλά τα δεδομένα, αλλά τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από τον πόθο για την ελευθερία, για την οποία αξίζει κάθε θυσία. Πρέπει λοιπόν να αναβιώσει ο ηρωικός άνθρωπος που περιγράφει ο μεγάλος Νεοπλατωνικός Ιωάννης Συκουτρής:




«Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων.


Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερονπρονόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτονχαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει»


Αντίσταση ενάντια στον οικονομικό ολοκληρωτισμό που καταστρέφει τις ζωές μας! Αντίσταση στα κελεύσματα των τοκογλύφων και των εγχώριων δοσίλογων συνεργατών τους. Αντίσταση στην παγίδα της αντιφασιστικής άκρας δεξιάς και καθεστωτικής αριστεράς που ξερνάει το σύστημα σαν έσχατη προσπάθεια ανασχέσεως της επέλασης του Εθνικοσοσιαλισμού, που θα απελευθερώσει  την Ελληνική πατρίδα και ολόκληρη την Ευρώπη.

Ζήτω η Νίκη!





Ο Πολωνός οικοδόμος Andrzej Filipiak ...


της Selene


Ο 56χρονος Andrzej Filipiak ξυρίστηκε, ντύθηκε και  ξεκίνησε από την πόλη του Kielce για την Βαρσοβία αργά τη νύχτα της Τετάρτης.  Όταν έφτασε την επομένη το πρωί πήγε κατ' ευθείαν έξω από την καγκελαρία του πρωθυπουργού, έκανε μια βόλτα και κάθισε σε ένα παγκάκι. Συνομίλησε με έναν περαστικό και πολύ ήρεμα ανταλλάξανε απόψεις για την επερχόμενη κρίση στην Πολωνία. 

Όταν έφυγε ο συνομιλητής του, λούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε. Περαστικοί έσπευσαν σε βοήθεια. Στο νοσοκομείο διέγνωσαν ότι έχει εγκαύματα της τάξης του 60%. Ο Andrzej Filipiak ήταν οικοδόμος και πριν λίγα χρόνια σταμάτησε να δουλεύει λόγω προβλημάτων υγείας και εκτός από μια πολύ μικρή βοήθεια από το κράτος, γύρω στα 150 ευρώ μηνιαίως, δεν είχε άλλα έσοδα. 


Οι παλιότεροι Οργανισμοί που είχαν δημιουργηθεί για τη βοήθεια ανθρώπων με παρόμοια προβλήματα, είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας ... 
Κι όπως πολύ σωστά είπε ο Lech Wałęsa σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Γιατί διαμαρτύρονται οι Πολωνοί; Καπιταλισμό δεν θέλανε; Καπιταλισμό τους έδωσα!»



Βίντεο και φωτογραφίες από την συγκέντρωση υπέρ της Εθνικιστικής Συρίας (Ρώμη 15.06.2013)




Η συγκέντρωση σε εκπομπή της Συριακής τηλεόρασης









Άουσβιτς: Δεδομένα και Μύθοι


του Ρομπέρ Φωρισσόν, μετάφραση Π.Λ.


The Journal of Historical Review, ΙούλιοςΑύγουστος 1997  (Τόμος. 16, No. 4), σελίδες 14 - 19






Στις αρχές του 1940, το Άουσβιτς δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια πόλη 13.000 κατοίκων στην γερμανική Άνω Σιλεσία. Κατόπιν, τον Μάιο του 1940, στα περίχωρα του Άουσβιτς, ξεκίνησε η κατασκευή ενός «στρατοπέδου σταθμού μεταφοράς» για 10 χιλιάδες Πολωνούς κρατουμένους, στον χώρο ενός πρώην στρατοπέδου πυροβολικού του Πολωνικού Στρατού.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, και με την αρνητική τροπή που πήρε ο πόλεμος, το Άουσβιτς μετατράπηκε σε κέντρο ενός συγκροτήματος με σχεδόν 40 κύρια και δευτερεύοντα στρατόπεδα, καθώς επίσης και «πρωτεύουσα» ενός μεγάλου αγροτικού και βιομηχανικού συγκροτήματος (που περιελάμβανε ορυχεία, πετροχημικά εργαστήρια και εργοστάσια πυρομαχικών), όπου αναρίθμητοι κρατούμενοι, κυρίως Πολωνοί και Εβραίοι, εργάζονταν δίπλα σε πολίτες-εργάτες. Την ίδια χρονική περίοδο, ή διαδοχικώς, το Άουσβιτς μετατράπηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, σε σημαντικό διακομιστικό κέντρο, σε στρατόπεδο-νοσοκομείο, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και σε στρατόπεδο επιστρατευμένων αλλά και εθελοντών εργατών. Ποτέ δεν ήταν όμως «στρατόπεδο εξόντωσης» (ένας όρος που εφευρέθηκε από τους Συμμάχους).

Παρ’ όλ’ αυτά, ο τύφος, που ήταν ενδημικός ανάμεσα στον πληθυσμό των Πολωνών Εβραίων και των Ρώσων αιχμαλώτων πολέμου, μαζί με τον τυφοειδή πυρετό και άλλες επιδημίες, προκαλούσαν τον πανικό στον πληθυσμό του στρατοπέδου συγκέντρωσης, τόσο στο κανονικό στρατόπεδο όσο και στην πόλη του Άουσβιτς, ακόμα και στους Γερμανούς γιατρούς και στον άμαχο πληθυσμό. Και αυτό, παρά τα δραστικά μέτρα υγιεινής και την πληθώρα νοσοκομείων και ιατρικών εγκαταστάσεων, εξοπλισμένα εκείνη την περίοδο με τα τελευταία επιτεύγματα της γερμανικής ιατρικής επιστήμης. Έτσι τελικά, καθ’ όλη την διάρκεια της ύπαρξης του στρατοπέδου - και αυτό είναι από τις 20 Μαΐου του 1940 μέχρι τις 18 Ιανουαρίου του 1945 - οι επιδημίες, σε συνδυασμό με τις σίγουρα άθλιες συνθήκες εργασίας σε εκείνη την ελώδη περιοχή, και την πείνα, ζέστη και κρύο, οδήγησαν στον θάνατο περίπου 150 χιλιάδων κρατουμένων. (1)


για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Μήνυμα ενός Έλληνα Αυτόνομου Συναγωνιστή από το Παρίσι σχετικά με την παρέμβαση ενάντια στον Βενιζέλο του ΠΑΣΟΚ.


Προς όλους τους Συντρόφους:  


Το Σάββατο 15/06 μεταξύ 18.15 - 18.30 στο Παρίσι κατάβρεξα με ένα ποτήρι αναψυκτικό τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ελευθέριο Βενιζέλο την ώρα που έπινε καφέ μαζί με άλλα μέλη του κλιμακίου του κόμματός του, αφού είχε παρευρεθεί σε συνάντηση του «Φόρουμ Ευρωπαίων Προοδευτικών». Της κατάβρεξης προηγήθηκε το πολιτικό μήνυμα: «Αυτό για τα μνημόνια που υπέγραψες».

Αν και πιάστηκαν εξ' απήνης οι αστυνομικοί έσπευσαν να με συλλάβουν βίαια με κεφαλοκλείδωμα και τρικλοποδιές. Τους εξήγησα τους λόγους αυτής μου της πράξης «πράξης διαμαρτυρίας ενάντια σε αυτό που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα εναντίον του ελληνικού λαού, στο οποίο συνυπεύθυνος είναι και ο κύριος αυτός» όπως συνομίλησα επίσης και με μέλος του κλιμακίου Βενιζέλου: «Γιατί το κάνατε αυτό είστε Έλληνας;» στον οποίο και απάντησα: «Ναι σε αντίθεση με εσάς». Σε αστυνομικούς που μου έλεγαν ότι έτσι δεν λύνονται τα πράγματα και στην παρότρυνση να φτιάξω σύλλογο για να σταλούν λεφτά στην Ελλάδα … δόθηκε η απάντηση: «Οι Έλληνες δεν είναι ζητιάνοι». 



Οι αστυνομικοί που επεσήμαναν την σοβαρότητα της κατάστασης και με οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα του 5ου παρισινού διαμερίσματος προκειμένου να ανακριθώ από αξιωματικό της «δικαστικής αστυνομίας», εκεί υπέπεσαν στην αντίληψη μου εκφράσεις του είδους: «Έχει φάκελο». Τελικώς με άφησαν ελεύθερο χωρίς να περάσω από ανάκριση. 
Προφανώς ο κύριος αυτός δεν ήθελε να δοθεί προέκταση και έτσι να διασυρθεί ακόμα περισσότερο αν μαθευόταν ότι ούτε στο Παρίσι δεν μπορούν να απολαύσουν ήσυχοι τον καφέ τους! Αφιερώνω την ταπεινή αυτή πράξη στους συντρόφους μου στην Ελλάδα, κυρίως στον «Μαύρο Κρίνο» και σε όλους όσους αγωνίζονται! Επίσης στα αδέρφια μου στη Γαλλία με τα οποία δεχτήκαμε για 2 μήνες τα χτυπήματα, τα δακρυγόνα και τις συλλήψεις της αστυνομίας του καθεστώτος και στη μνήμη του Dominique Venner



Δεν ξέρω τι είδους «φάκελο»  έχω στα αρχεία της Γαλλικής ασφάλειας, αλλά είναι σίγουρα ΤΙΜΗ ΜΟΥ να βρίσκομαι στις μαύρες λίστες της δημοκρατίας τους, και αυτές οι τιμές είναι από αυτές που δεν εξαγοράζονται! Δύναμη αδέρφια! Θα 'ρθει η μέρα που η Νίκη θα είναι δική μας!




Β. Φ. Παρίσι 16/06/2013






- Κυκλοφόρησε το 12ο τεύχος της "Φανταστικής Λογοτεχνίας" -

Για την Εθνικιστική Συρία και τον Bashar al-Assad!










Robert Brasillach 31.03.1909 - 06.02.1945



Ο Robert Brasillach για την δημοκρατία …



«Και θα καταλήξουμε με τις οσμές αρωματισμένης σαπίλας που ακόμα αποπνέει η ψυχορραγούσα παλιά πουτάνα, η βλογιοκομμένη παλιοβρώμα, που μυρίζει το πατσουλί και την κολπίτιδα, η δημοκρατία πάντα όρθια στο πεζοδρόμιο της»

Η Δημοκρατία σας μυρίζει πτωμαΐνη!


του Wolverine


Όλοι αυτοί οι «επώνυμοι» που οδύρονται με κροκοδείλια δάκρυα για το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι οι ίδιοι που στήριξαν τροφοδότησαν και αναζωογόνησαν το μεταπολιτευτικό αστικό καθεστώς. Είναι η βρώμικη σάρκα από το αποκρουστικό σώμα του συστήματος που προσπαθεί να αντισταθεί στους τελευταίους σπασμούς πριν το επερχόμενο οριστικό τέλος. Η δημοκρατία τους πεθαίνει και το γνωρίζουν καλά, όμως δεν δείχνουν να νοιάζονται για την αντίδραση ενός λαού που έφτασε δυστυχώς στο σημείο να θεωρεί τον πρώην υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου και γυρολόγο του κοινοβουλευτισμού Μίκη Θεοδωράκη ως «σύμβολο αντίστασης».







Η αιτία για αυτή την εξέλιξη δεν είναι άλλη από την ίδια την άρρωστη φύση του καθεστώτος που υπηρέτησαν με σπουδή και προθυμία, ενώ είναι αδύνατον να ξεφύγουν και οι ίδιοι από τις αυτοκαταστροφικές τάσεις ενός συστήματος που στην ιστορική εξέλιξη άφησε μόνο ερείπια και θάνατο στις ανθρώπινες κοινωνίες. Οι ανθρωποφάγες σειρήνες της αστικής δημοκρατίας δεν κάνουν διακρίσεις και πολλές φορές κομματιάζουν με άνεση ακόμα και τους πιο πιστούς υπηρέτες τους. 
Οι δόλιοι «καλλιτέχνες», «καθηγητές», «εκπρόσωποι» και υποστηρικτές της βρωμερής αντιφασιστικής δημοκρατίας δείχνουν τάχα να εκπλήσσονται μπροστά στην κλιμακούμενη αντιλαϊκή πρακτική.



Δεν πρόλαβαν  να κρύψουν τις πολύχρωμες κομματικές τους ταυτότητες και έσπευσαν να βγουν και να μιλήσουν ότι  τάχα νοιάζονται για τους απολυμένους και υπερασπίζονται τα εργασιακά δικαιώματα. Και όμως σήμερα δεν βγήκε ο ακρίτας από τη Θράκη να μιλήσει αλλά η … Φαραντούρη που φαντασιώνεται ότι ακόμα «παλεύει» για την «λαϊκή κυριαρχία».   Μια κυριαρχία που ξεκινάει στην Έλλη Στάη και τελειώνει στον ηθοποιό Παπαδόπουλο και την κομπανία του στην «υγεία μας» πάντα για να μην ξεχνιόμαστε … Δεν έδωσαν βήμα στον κάτοικο του Καστελόριζου αλλά στον Μπαμπινιώτη που είναι άνθρωπος του ίδιου συστήματος εξουσίας που αποφασίζει να κλείσει την ΕΡΤ επειδή τα συμφέροντα και οι σχεδιασμοί των Βρυξελλών έτσι επιβάλλουν.



Ας μην γελιόμαστε αυτή η κίνηση είναι άλλη μια εντυπωσιακή παρέμβαση του δούλου της τρόικας, του Αντωνάκη Σαμαρά για να δείξει στους σημερινούς πληρεξούσιους των τραπεζών - και χτεσινών οπαδών του Πολ Ποτ - ότι έχει πυγμή και αποφασιστικότητα. Είναι αστείο και μόνο να σκεφτούμε ότι το ανθελληνικό κράτος θα παραμείνει στο μέλλον χωρίς φωνή και προπαγάνδα στα ραδιόφωνα και στο χαζοκούτι. 
Η απόλυση των εργαζομένων της ΕΡΤ είναι μια ακόμη επείγουσα αναδιάταξη του συστήματος με εκφραστή σήμερα την φιλοσιωνιστική Καραμανλική δεξιά με άμεσο μελλοντικό στόχο να αντεπιτεθεί μέσα στο καλοκαίρι έχοντας ως εμπροσθοφυλακή το αδηφάγο τραπεζικό σύστημα. Αυτό θα γίνει  όταν ο νεοέλληνας ραγιάς θα απολαμβάνει στις παραλίες το φρεντοτσίνο και θα λιάζεται κάτω από  τις δεκάδες γαλάζιες σημαίες που μας βράβευσαν φέτος οι ευρωπαίοι εταίροι μας.



Δεν είναι καθόλου τυχαία η πρόσφατη ενίσχυση του Ισραηλινού παράγοντα στην περιοχή μας, τα σχέδια των Γερμανών Καπιταλιστών - πρώην κομμουνιστών - να στείλουν ακόμα και δυνάμεις στρατοχωροφυλακής στην χώρα μας σε περίπτωση αναταραχής, και η συνεχιζόμενη εκστρατεία τρομοκράτησης ενός ολόκληρου λαού 
 μέσω  των κυβερνητικών απειλών για την κατάθεση ενός αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που εξυπηρετεί τους αιώνιους δυνάστες. Όλα δείχνουν ότι ξεκινάει μια νέα φάση στην κατοχική διακυβέρνηση. Οι εξελίξεις τρέχουν ραγδαία και οι κυβερνητικοί υπαλληλίσκοι θα κάνουν το οτιδήποτε για να ενισχύσουν τα χαρακώματα τους και τις εφεδρείες τους.



Είναι ξεκάθαρο ότι η πλειοψηφία των υπαλλήλων της ΕΡΤ στήριξε τις κατοχικές επιλογές, συνεργάστηκε με τις ανθελληνικές αντιλαϊκές δυνάμεις και ήρθε η ώρα τώρα να πληρώσουν τις χρόνιες επιλογές τους. Για τους αφέντες οι 2500 υπάλληλοι δεν ήταν παρά μια φέτα λεμόνι την οποία ξεζούμισαν και σήμερα πέταξαν στα σκουπίδια. Για το σύστημα δεν είναι παρά κάποιες «παράπλευρες απώλειες» που θα αντικατασταθούν πολύ γρήγορα από τις μάζες των νέων ανέργων που το ίδιο το σύστημα δημιούργησε και πάλι. Μια κατάσταση ανακύκλωσης που ευνοεί και πάλι την κατάσταση μιζέριας και λιγοψυχίας του λαού και επιβραδύνει κάθε θέληση για αντίσταση.



Ας μην κουράζονται οι ιδεολογικοί μας αντίπαλοι να πετάξουν στο άμεσο μέλλον λεκτικές βόμβες περί «φασισμού και ναζιστικού μορφώματος» για τις όποιες επιλογές της δεξιάς. Η δική τους πολιτειακή οργάνωση που φέρει την σφραγίδα "Ελληνική Δημοκρατία" και βαφτίστηκε στο αίμα της Κύπρου το ’74  αποτέλεσε μια αδιάσπαστη συνέχεια κατοχικής παρουσίας από την αρχή της ίδρυσης του ελλαδικού κρατικού μορφώματος και είναι αυτή που διέλυσε την βιομηχανική υποδομή της χώρας, ενίσχυσε την αστυφιλία, υποβάθμισε τις εργασιακές σχέσεις, θεοποίησε τον καταναλωτισμό και χτύπησε αλύπητα κάθε συνεκτικό δεσμό του έθνους και της κοινωνίας. Έτσι λοιπόν σήμερα το καθεστώς πανίσχυρο βλέπει την ΕΡΤ ως έναν δίσκο στο γραμμόφωνο της προπαγάνδας που χάλασε και ήρθε ο καιρός να αντικατασταθεί από έναν πιο άμεσο και σύγχρονο πομπό πληροφοριών.


Μετά τις τελευταίες εξελίξεις λοιπόν για όσους μπορούν να δουν χωρίς κομματικά γυαλιά ενισχύονται τα ιδιωτικά κανάλια και τα φερέφωνα των βιομηχάνων, το πεδίο δράσης της Τουρκικής τηλεόρασης γίνεται ακόμα πιο αισθητό στο Αιγαίο και την Θράκη σε μια κρίσιμη στιγμή για τις εξελίξεις στην περιοχή, ενώ η αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει ένα νέο έδαφος για να ανανεώσει το δήθεν αγωνιστικό προφίλ και να πετύχει τα όποια εκλογικά κέρδη. Από την άλλη μεριά η εθνικόφρονη  δεξιά τύπου Άδωνη Γεωργιάδη δείχνει να αυτοϊκανοποιείται μπροστά στον κοινωνικό καθρέφτη  για την επίδειξη δύναμης που συνοδεύεται πάντα όμως από την παρουσία διμοιριών των ΜΑΤ και των ασφαλιτών.



Η άκρα αριστερά φυσικά είναι έτοιμη να προχωρήσει για πολλοστή φορά σε προβοκάτσιες ή κάθε άλλη ενέργεια που θα αποτρέψει να μετατραπεί η χώρα σε Κωνσταντινούπολη, ενώ τέλος η ακροδεξιά της Δεληγιάννη μέσα σε όλα αυτά τα επεισόδια της κωμωδίας που λέγεται «Ελλάς» προσκομίζει δηλώσεις μετανοίας - χωρίς να της το ζητήσει κανείς - και ουρλιάζει με πάθος ότι είναι «αντιναζί  -  δεν αμφιβάλλαμε ποτέ για αυτό - και πρόθυμοι βαστάζοι της δημοκρατίας! Μιας δημοκρατίας που έδωσε την τροφή και το νερό σε όλες τις κρατικές αγελάδες
 και τα κρατικά χοιροστάσια και ο κόπρος που απέμεινε ταΐζει σήμερα τους ίδιους τους υπερασπιστές της!


Όλοι αυτοί που παραμένουν μακριά από κομματικά μαντριά δεν έχουν παρά να είναι σε κατάσταση επιφυλακής ώστε σε περίπτωση που τα πράγματα μυρίσουν «πολίτικη κουζίνα» να σπεύσουν σε μια αχαλίνωτη επίδειξη λύσσας και συνείδησης όπως άλλωστε επιβάλλει η Ιδεολογία μας! 

Julius Evola 19.05.1898 - 11.06.1974




H πένα μας, είναι η ξιφολόγχη της ψυχής μας



Julius Evola, 1944

Οι «Αντιγόνες» στέλνουν ένα μήνυμα στην οργάνωση FEMEN.

«Βουδισμός: Η Αιώνια Αρχή, το Αιώνιο Τέλος και η σχέση με τον Ελληνισμό»



του Δημητρίου Κόκκινου και του Νυχτερινού Επισκέπτη.



Η εμπειρία της απώλειας και ο φόβος του βιολογικού θανάτου είναι μια πραγματικότητα που ο δυτικός άνθρωπος βιώνει καθημερινά με δέος αλλά και εγωισμό. Η δομή της σημερινής κοινωνίας και ο τρόπος που ο δυτικός μεγαλώνει αλαζονικά μέσα σε έναν άκρατο υλισμό του δημιουργεί την ψευδαίσθηση της βιολογικής αθανασίας καθώς το Πνεύμα είναι αθάνατο(υπήρχε - υπάρχει και θα υπάρχει).



Η δίψα για ύλη παράλληλα με τη μη εκπαίδευση του σε βασικούς τομείς των Παραδόσεων και δη των Εσωτερικών τον
αποπροσανατολίζει από τον βασικό του στόχο, ο οποίος είναι η μετάδοσή των από Γενιά σε Γενιά ώστε να μείνουν ζωντανές και αναλλοίωτες και φυσικά η απομυθοποίηση του θανάτου ως γεγονός στη συνείδηση του ανθρώπου ή καλύτερα, η εξοικείωση απέναντι του. Θέτοντας σαν αρχή μας την Κυκλικότητα της Ζωής βλέπουμε με ένα απλό παράδειγμα πως ο κύκλος των 365 ημερών περιέχει 4 εποχές: 






1)Την Άνοιξη που ισούται με τη Γέννηση,


2)Το Καλοκαίρι που ισούται με την Δύναμη της Νεότητας, 

3)Το Φθινόπωρο που ισούται με την Φθίνουσα πορεία (τα γηρατειά),

4)Τον Χειμώνα που ισούται με τον Θάνατο, (και ξανά την Άνοιξη ως Αναγέννηση).



Γίνεται απολύτως κατανοητό πως όταν ένας κύκλος κλείνει, αυτομάτως ξεκινά ένας άλλος, ο άνθρωπος ως μέρος της Φύσης δεν ξεφεύγει από την Αιώνια Συνέχεια. Το Πνεύμα του ως Συμπαντική Ενέργεια μετασχηματίζεται για πάντα σε οποιοδήποτε έμβιο όν του πλανήτη. Άρα ο θάνατος και η γέννηση ως Πνευματικά γεγονότα δεν υφίστανται παρά μόνο ως βιολογικά. Το εκάστοτε σώμα είναι απλώς το πολεμικό μας άτι και ο Καβαλάρης του το Πνεύμα.

Α) Βουδισμός: Ο Βουδισμός είναι μια θρησκεία  - φιλοσοφία - στάση ζωής η οποία προϋπάρχει του Χριστιανισμού, για την ακρίβεια εμφανίστηκε 6 αιώνες πριν τον Χριστιανισμό. Η Άρια καταγωγή του Βουδισμού είναι αδιαμφισβήτητη από τις περιγραφές της Θιβετιανής Παράδοσης ιδιαίτερα στο πρόσωπο του Βούδα. Πρέπει να τονιστεί πως ο Βουδισμός ως Άρια θρησκεία ουδέποτε διεκόπη ή υπέστη αλλοίωση από την γέννηση της ως τώρα (βλέπε Ζωροαστρισμό, Ινδουισμό, θρησκείες από την ίδια μήτρα αλλά υποκείμενες σε διακοπή ή αλλοίωση).

Ποιός όμως υπήρξε ο Βούδας και πως δημιουργήθηκε ο Βουδισμός; Ο Πρίγκηπας Σιντάρτα ο ιστορικός Βούδας(Φωτισμένος - Αφυπνισμένος) Σακυαμούνι γεννήθηκε το 560π.Χ. σε βασιλική οικογένεια της Β. Ινδίας. Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον πλούτου και ομορφιάς και έλαβε πολύ καλή εκπαίδευση. Τα κείμενα τον περιγράφουν ψηλό, δυνατό, ξανθό με μπλε μάτια. Στην ηλικία των 29 ετών, ήρθε για πρώτη φορά αντιμέτωπος με τη ζωή έξω από το παλάτι. Όταν συνάντησε έναν ηλικιωμένο, έναν άρρωστο και έναν νεκρό, συνειδητοποίησε ότι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Έτσι εγκατέλειψε το παλάτι για να διαλογιστεί στα βουνά και τα δάση της Ινδίας. Μετά από 6 χρόνια αναζήτησης και ασκητικής ζωής, στην Μποντκάγια στη Βόρεια Ινδία, μέσα από βαθειά διαλογιστική απορρόφηση, αναγνώρισε τη φύση του πνεύματος και έφτασε στη φώτιση.

Δίδαξε για 45 χρόνια και έδωσε πολλές μεθόδους, ανάλογα με τις ικανότητες των μαθητών. Ο Πρίγκιπας Σιντάρτα που έλαβε τον τίτλο Βούδας (Αφυπνισμένος) σύμφωνα με εκτιμήσεις ιστορικών πέθανε το 486 π.χ., έχει σημασία να αναφέρουμε πως ουδέποτε αρνήθηκε την καταγωγή του. Ο πόνος οφείλεται στην άγνοια της πραγματικής φύσης του πνεύματος, ο Βούδας λοιπόν ανακάλυψε μια μέθοδο για την άρση της άγνοιας, την αφύπνιση. Γι’ αυτό ονομάστηκε Βούδας (Αφυπνισμένος) και η μέθοδος αυτού Βουδισμός. Είναι όλοι οι άνθρωποι λοιπόν ίδιοι; Όχι ...

Γι' αυτό κι ο Βούδας έδωσε διαφορετικές μεθόδους (διδασκαλίες) αφυπνίσεως. Για την ακρίβεια 84.000... Υπάρχουν λοιπόν τρεις μεγάλες σχολές: Ο Μικρός Δρόμος (Χιναγιάνα), ο Μεγάλος Δρόμος (Μαχαγιάνα) κι ο Διαμαντένιος Δρόμος (Βατζραγιάνα).



Ο Μικρός Δρόμος (Χιναγιάνα),είναι μια ηθική διδασκαλία κι απευθύνεται σε αυτούς τους ανθρώπους που μπορούν να αντέξουν έναν απλό ηθικό κανόνα: μην κάνεις αυτό αυτό κι αυτό και κάνε αυτό κι αυτό κι αυτό.


Ο Μεγάλος Δρόμος (Μαχαγιάνα) έχει να κάνει με τον μετασχηματισμό διαμέσου της αγάπης. Αγαπώ τα πάντα, βοηθάω τους άλλους και μετασχηματίζεσαι κι εσύ.


Ο Διαμαντένιος Δρόμος (Βατζραγιάνα)έχει να κάνει με το να βλέπεις τον δάσκαλο σου ως Βούδα και να θες να γίνεις σαν κι αυτόν. Φυσικά υπάρχουν ‘’χ’’ παραλλαγές και στις 3 σχολές ανάλογα με το τι ταιριάζει στον κάθε άνθρωπο.






Ο Βούδας μας διδάσκει για τη σχετική και την απόλυτη ύπαρξη με έναν τρόπο που συνδέει άμεσα τον Βουδισμό με την καθημερινή μας ζωή. Αυτή η κατανόηση κάνει την εμπειρία της διαρκούς ευτυχίας εφικτή. Ο Βουδισμός δεν κηρύττει δόγματα, αντίθετα ενθαρρύνει την κριτική σκέψη. Ο στόχος των διδασκαλιών του Βούδα είναι η πλήρης ανάπτυξη του έμφυτου δυναμικού του σώματος, του λόγου και του πνεύματος μας.


Η διανοητική κατανόηση, μέσω των κατάλληλων διαλογισμών μετατρέπεται σε προσωπική εμπειρία και με πρόσθετες μεθόδους σταθεροποιείται το αποτέλεσμα που έχει επιτευχθεί. Για τον βουδισμό - όπως και για την επιστήμη - δεν υπάρχει δημιουργός θεός. Δεν τον χρειάζεται. Το σύμπαν είναι ένα αυτοπαρατηρούμενο σύστημα. Υπάρχει καθόσον υφίσταται και παρατηρητής.


Η ύλη και η ενέργεια - η ενέργεια και η ύλη - είναι απλές διακυμάνσεις του κενού. Το κενό δεν είναι κάτι άδειο αλλά οι άπειρες δυνατότητες. Ο χρόνος και ο χώρος είναι αλληλένδετα. Υπό την έννοια αυτή αφού δεν υπάρχει κατ' ουσία χώρος ούτε χρόνος υπάρχει. Το χτες δεν υπάρχει, το αύριο δεν υπάρχει αλλά μόνο το τώρα. Άρα πάει στα σκουπίδια και η εβραϊκή αντίληψη του γραμμικού χρόνου. Κατ' ουσία ζούμε σε ένα ατελεύτητο ΤΩΡΑ. Τίποτε δεν χάνεται και τίποτε δεν γεννιέται. Απλά αλλάζουν μορφή. Διαρκώς. Άρα και το πνεύμα μας δεν χάνεται με τον θάνατο: απλά επαναγεννάται. Κάθε τι έχει ένα αίτιο και κάθε τι έχει ένα αποτέλεσμα.




Χάλκινο άγαλμα του Βούδα του 1790, το οποίο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου ως άλλο ελγίνειο, μεταφέρθηκε από την Ιαπωνία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το 1949. Σήμερα το εν λόγω άγαλμα μακριά από τη πατρώα γη στολίζει το Japanese Tea Garden στο Golden Gate Park που βρίσκεται στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια.



Μπορεί να μην κατανοούμε σήμερα τι θα συμβεί αύριο αλλά σίγουρα εκ των υστέρων μπορούμε να καταλάβουμε τις αιτίες. Ακόμη κι αν κάτι είναι "ανεξήγητο" είναι γιατί δεν έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία - τώρα - για να το κατανοήσουμε. Η αρχή αυτή ισχύει και στο επίπεδο του πνεύματος. Αυτό που ήμασταν χτες καθορίζει αυτό που είμαστε σήμερα και αυτό που είμαστε σήμερα καθορίζει αυτό που θα είμαστε αύριο. Αυτό είναι το κάρμα και όχι η λέξη πεπρωμένο. Το κάρμα δεν είναι μια τυχαία μοίρα, αλλά το «θα θερίσεις ότι σπείρεις». Η τελευταία λοιπόν διδασκαλία του ήταν: «Σας τα είπα όλα. Μην πιστέψετε τίποτε από αυτά αν δεν τα δοκιμάσετε».



Ο Βουδισμός είναι μια φιλοσοφία που δίνει μεγάλη έμφαση στην άσκηση και μία ψυχολογία η οποία επεκτείνεται σε πολλές ζωές, είναι η μοναδική ‘’επιστημονική’’ θρησκεία μπορούμε να πούμε. 



Β) Ελληνισμός - Βουδισμός(Greco - Buddhism) Με τον γαλλικό όρο Greco - Buddhism αναφερόμαστε στην αδιαπραγμάτευτη ιστορική σχέση του Ελληνισμού και του Βουδισμού. Η επιρροή αυτή του Ελληνισμού στον Βουδισμό κατά τους ερευνητές έλαβε χώρα πριν, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά και κατά την βασιλεία του Βασιλιά Μενάνδρου.


1)Πριν τον Μέγα Αλέξανδρο: Η Γκαντάρα ήταν περιοχή υπό την κατοχή της Περσικής Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών. Τον 6ο  αιώνα π.χ. πριν καν αρχίσει η έλευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο Δαρείος ο Α’ εξόρισε κοινότητες Ιώνων. Κατά τον Ηρόδοτο ο Σκύλαξ Καρυανδεύς ηγήθηκε ερευνητικής ομάδας για λογαριασμό του Δαρείου του Α’ και έγραψε βιβλίο το οποίο αποτέλεσε πηγή πληροφοριών για την περιοχή μέχρι την μεγαλειώδη εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

2)Η έλευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Το 327 π.χ. καταφτάνει στην περιοχή και χωρίζει τον στρατό του σε 2 τμήματα, το πρώτο με αρχηγό εκείνον κατευθύνεται Βόρεια στην Κοιλάδα του Σουάτ και φτάνει ορεινά ως την Άορνο Πέτρα (κατά τη μυθολογία υπήρξε το μέρος το οποίο ο Ηρακλής δεν μπόρεσε να κατακτήσει).Το δεύτερο τμήμα με αρχηγό τον Ηφαιστίωνα κατευθύνθηκε προς την Γκαντάρα φτάνοντας μέχρι τον Ινδό ποταμό και περνώντας απέναντι καταλαμβάνοντας ειρηνικά την περιοχή. Κατά τα 270 π.χ. και μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην περιοχή εγκαταστάθηκαν ξένα φύλα υπό την βασιλεία του γνωστού Βασιλιά Ασόκα ο οποίος έκανε επισήμως την Γκαντάρα κέντρο του Βουδισμού. Εκεί χτίστηκαν και τα πρώτα βουδιστικά μοναστήρια τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα σημαντικά μνημεία. Όταν στα 190 π.χ. οι Έλληνες της Βακτριανής κατέκτησαν την περιοχή και επεκτάθηκαν από το σημερινό Τουρκεστάν, Βόρειο Αφγανιστάν ως τη Βορειοδυτική Ινδία και το Κασμίρ καταλαβαίνουμε πόσο καθοριστική υπήρξε η επίδραση του Ελληνισμού - Βουδισμού. 
Μια σχέση αμφίδρομη. 


3)Η Βασιλεία του Μενάνδρου: Ο Βασιλιάς Μένανδρος, ο μόνος συνεχιστής του οράματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου άπλωσε την εξουσία του ως τα Ιμαλάϊα και την κοιλάδα του Γάγγη, στη σημερινή Πάτνα (η αρχαία Παλιβόθρα). Η βασιλεία του υπήρξε ισχυρή και άφησε το δικό της βαθύ στίγμα. Εκεί ο Μένανδρος μυήθηκε στον Βουδισμό τον οποίο εμπλούτισε με την Ελληνική φιλοσοφία. Οι Βουδιστές τον ανακήρυξαν άγιο και η Ελληνοβουδιστική τέχνη της Γκαντάρα πέρασε από την Κίνα έως την Ιαπωνία(!). Ο Μένανδρος πέρασε στην ινδική παράδοση με την ονομασία Μίλιντα. Στα βάθη της Κεντρικής Ασίας υπάρχει μια πόλη ονόματι Thermes (Θέρμη) η οποία μέχρι και σήμερα διατηρεί Ελληνικά έθιμα όπως επίσης υπάρχουν και πολλά ευρήματα που βρέθηκαν σε παναρχαίο Βουδιστικό μοναστήρι που αποδεικνύουν τον υπέρτατο δεσμό μεταξύ Ελληνισμού - Βουδισμού.


Καταλαβαίνουμε πως δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως η γέννηση του Βουδισμού έγινε μέσα από τις πιο αρχαίες και ιερές γραφές που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο: τις Βέδες. Οι Βέδες εμπεριέχουν μυστικιστικές - κοσμογονικές περιγραφές και αποτελούν μια ολιστική θεώρηση του ανθρώπου, του Σύμπαντος και τις σχέσεις του με αυτές. Οι Βέδες έχουν ηλικία περίπου τα 5.000 χρόνια και στην κοσμογονία τους βρίσκουμε ονομασίες οι οποίες διόλου τυχαίες δεν είναι, από τον Δία Πατέρα, την Εστία (με άθικτη την ονομασία!), τον Ηρακλή όπου αποτελούν με άλλες ονομασίες μέρος της μυθολογίας των Βορειοευρωπαϊκών λαών. Ο Κρίσνα, η Κάλι οι θεότητες του Ινδουισμού είναι Λευκοί άνθρωποι και πάει λέγοντας ...



«Όταν το βόδι της φωτιάς κινείται πάνω σε τροχούς και το σιδερένιο πουλί πετάει παντού, όταν οι Θιβετιανοί θα έχουν απλωθεί σαν μυρμήγκια σ' όλο το κόσμο, το Ντάρμα θα έρθει στη χώρα των λευκών ανθρώπων»


Guru Rinpoche, 1250 χρόνια πριν. 


Κλείνοντας θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν αυτή η διακοπή Ελληνισμού - Βουδισμού έπρεπε να συνεχιστεί και αν ναι πως θα ήταν μια εφικτή επανασύνδεση μας.

«Κι αν από το 1 για να φτάσουμε στο 2 χρειαστούν 1000 χρόνια, εμείς αν χρειαστεί θα περιμένουμε άλλα χίλια ...»



(Αφιερωμένο στην Κατερίνα Ι. - Εις το επανιδείν)