"Δεν ακολουθούμε άλλη φωνή παρά την φωνή της Φύσης και καμία άλλη ηθική παρά την ηθική της Φύσης, και γνωρίζουμε μόνο ένα θανάσιμο αμάρτημα: να προσπαθήσουμε να επαναστατήσουμε ενάντια σε αυτή την ηθική"
- Povl Heinrich Riis-Knudsen
Η Βιολογική Κοσμοθεωρία
.png)
Σε εύλογη συγκυρία, πριν λίγο καιρό σε γνώρισα και κράτησα τις λίγες κουβέντες που ανταλλάξαμε και τις πολύτιμες παροτρύνσεις σου. Μέχρι τότε σε γνώριζα ως όνομα, ως έναν μύθο του «χώρου» στο πεζοδρόμιο, ως ενός αγνού Συναγωνιστή με όλη την σημασία του όρου και πάνω απ' όλα καλού πατέρα και οικογενειάρχη.
Η «τρέλα» σου, έδειξε πώς σε έναν τόσο σάπιο και άδικο κόσμο, υπάρχουν κάποιοι ασυμβίβαστοι, ελάχιστοι πλέον, οι οποίοι έχουν εφηβική ψυχή και πράττουν το καθήκον τους. Ως Άντρες και Ιδεολόγοι που στέκονται στα πάσης φύσεως μιάσματα της κοινωνίας και αντιδρούν.
Έτσι έκανες και εσύ απέναντι σε αυτά τα σκουπίδια, που νόμιζαν ότι μπορούν να κλέβουν ανενόχλητοι τον ιδρώτα σου. Δημήτρη, δεν ταίριαζες σε αυτήν την σιχαμένη κοινωνία, έφυγες ως μαχητής και μας έδειξες την μαχητικότητα που έφερες όχι μόνον με την τελευταία σου πράξη, αλλά και με τον αγώνα που έδινες τα τελευταία χρόνια με την επάρατη νόσο.
Οι αλήτες «παπαγάλοι» των μέσων μαζικού επηρεασμού, θα σου χρεώσουν πολλά κοσμητικά επίθετα. Όσοι σε ήξεραν όμως, θα σε θυμούνται για πάντα για την ευθύτητα και την ολοτελή αφοσίωση σου στην Αιώνια Ιδέα. Τώρα για εμάς τους υπόλοιπους, γεννιέται άλλη μία ευκαιρία μπροστά μας, να δούμε την ωμή πραγματικότητα μετά και από αυτό το περιστατικό.
Κλέβουν, σκοτώνουν, πυροβολούν, μπουκάρουν σε σπίτια ανήμπορων γερόντων, απαξιώνουν κάθε κοινωνική δομή και συμπεριφορά, δεν πάνε σχολείο, στρατό, δεν πληρώνουν φόρους και παίρνουν επιδόματα από το διεφθαρμένο κράτος.
Πότε Έλληνα θα μιλήσεις; Πότε θα δώσεις ξανά αξία στην ζωή και στα παιδιά σου; Πότε θα επαναστατήσεις; Πότε θα νοιαστείς για το μέλλον της Φυλής σου; Η θυσία αυτή του Δημήτρη, θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μας ως φλόγα αντίστασης. Έφυγες όρθιος.
Καλό Ταξίδι και Καλή Αντάμωση!
Χάραμα στην παλιά πόλη
γράφει ο Κώστας Β.
Ο περισσότερος από τον κόσμο σπρωχνόταν μεταξύ τους
στην παρέλαση για να ακούσει τα σχόλια για την ειρήνη. Εκτός από τους λίγους
αδιάφορους, πολλοί έδιναν το παρών τους σε εκείνη την γιορτή, ενώ άλλοι πιο
μεγάλοι σκεφτικοί έφερναν στο νου τις αναμνήσεις .
Ένας άνδρας έσπρωξε τους μπροστινούς του και άνοιξε
δρόμο για να ξεφύγει από το πλήθος. Με βουρκωμένα μάτια και το κεφάλι σκυμμένο,
κίνησε και βηματίζοντας ελαφρά χάθηκε στους δρόμους της πόλης.
Φτάνοντας στην άκρη της πόλης μπήκε στο σπίτι του,
έβαλε ένα εμβατήριο και ο ήχος γέμισε την ψυχή του και ξανά βούρκωσε. Ακούμπησε
στο κρεβάτι ολομόναχος, ίσως να θρηνούσε και αυτός για κάποιον γιο, κάποιον
αδελφό ίσως … οι Βαλκυρίες έσπασαν τη σιγαλιά της νύχτας, τα μάτια του έκλεισαν
και ξεκουράστηκε για λίγες ώρες.
Ξύπνησε πριν χαράξει. Άναψε το φως του δωματίου κι ερεύνησε το χώρο. Οκτώ και μια
σφαίρες γύρω από το πιστόλι. Βγήκε στο μικρό μπαλκόνι και αφού εναπόθεσε το
χέρι του στο κλουβί, ελευθέρωσε το πουλί
που πέταξε μακριά. Γύρισε, χάιδεψε τη σκονισμένη μαύρη φορεσιά, την ξεδίπλωσε με
ευλάβεια. Ντύθηκε.
Η πόρτα έκλεισε ελαφρά και κατέβηκε στον δρόμο. Περπατούσε
μέσα στο κρύο σκοτάδι, οι κινήσεις του ήταν άψογες. Πέρασε από την παλιά πόλη
βγήκε στα στενά μια μακρόσυρτη βοή ηδονής και ηρωισμού έφτανε στην ψυχή του.
«Άκουγε τον απόηχο». Ανέβηκε στο πεζοδρόμιο και είδε με
την κόγχη του ματιού του στον τοίχο ενός σπιτιού κάποιο μισοσβησμένο σύνθημα. «Η
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΟΥ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ».
Ο Γέρος γύρισε την απόκοσμη γκρίζα ματιά του προς την
μεριά της πόλης και αντίκρισε το ροδοκίτρινο χρώμα της αυγής στο χάραμα της
μέρας. Χαμογέλασε, πρόλαβε να ψελλίσει …
«ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ».
Ο θανατηφόρος ήχος αντιλάλησε στους δρόμους της πόλης, πέρασε
από τα αυτιά των νεκρών υπερασπιστών, για
να χαθεί και να στοιχειώσει κάτω από τα ερείπια της βασανισμένης πόλης.
Τιμή μας η Πίστη! Αθάνατος!
Δημήτρης Κολτσίδας : Ο Έλληνας Werwolf
γράφει ο Ανέστης Θεοφίλου
Ένας ιδεολόγος περνάει τον Αχέροντα, ένας άνδρας που είχε τον δικό του κώδικα τιμής έκανε την καλύτερη επαναστατική πράξη στο τέλμα της αστικής δημοκρατίας που επιβραβεύει την ατιμία και ποινικοποιεί το καθήκον.
Ο Δημήτρης Κολτσίδας έκανε πράξη την ρήση του Βίκτορος Ουγκό ''πως οι νόμοι είναι το επιστέγασμα της αδικίας'' συνεπώς ο Δημήτρης αν δεν ανέχθηκε κάτι αυτό ήταν την ενθαρρυμένη, στην αστική δημοκρατία, ''νομιμότητα'' που συγκαλύπτει μέσα από την μικρή παρανομία την μεγάλη ρεμούλα.
Η επαναστατική δράση του Δημήτρη είναι αυτή που ώθησε το κράτος να βρει πάτημα να τον εκδικηθεί όμως ο ίδιος έπεσε σαν πραγματικός πολεμιστής περιφρονώντας τις πλαδαρές κοιλιές και τα προγούλια των δειλών αστυνομικών διευθυντών που ως φερέφωνα του κάθε πολιτευτή λειτουργούν ως τοπικοί σερίφηδες.
Η μεταφυσική του Εθνικισμού και δη του Σοσιαλιστικού Εθνικισμού, υπαγορεύει πως μια πράξη συνοδεύει στην αιωνιότητα την μετουσίωση μιας ιδέας, έτσι λοιπόν και ο ''Μητσάρας'' σαν άλλος Mishima αρνήθηκε την μετριότητα και την μικροαστική υποταγή του νεοραγιά και σαν άλλος Γιουνγκεριανός αντάρτης έδωσε το δικό του τέλος στο ελλαδικό Grand Soir.
Ο
δικός μας ''Μητσάρας'' εκπροσωπεί τον Έλληνα που δεν συμβιβάζεται με τις
δεσμεύσεις μιας Ελλάδος πουλημένης και το βασικότερο πως ακόμα υπάρχει η ψυχή
του αρματωλού βαθιά ριζωμένη μέσα μας. Έναν Έλληνα που απειλείται πρωτίστως από
το σάπιο νομοθετικό σύστημα και κατ' επέκταση από τον κάθε λογής εγκληματία.
Δημήτρης Κολτσίδας: ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Μετάφραση στίχων: Στέφανος Καρδιτσιώτης
Μια στιγμή γαλήνης για τους πεσόντες
Για όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα
Μια στιγμή γαλήνης για όσους ακούστηκε η φωνή
Από την υπόθεσή τους δεν πτοήθηκαν ποτέ
Μια στιγμή γαλήνης για όσους δεν φοβήθηκαν ποτέ
Παρόλο που ήξεραν ότι το τέλος τους πλησίαζε
Μια στιγμή γαλήνης από την κούνια μέχρι τον τάφο
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις θυσίες που κάνατε
Κοιμηθείτε τώρα ήσυχα η αναζήτηση σας έχει ολοκληρωθεί
Μόνο να σε πάρουν οι κόρες και οι γιοι σου
Συνεχίστε την κληρονομιά, παιδιά του σήμερα
Αύριο είστε οι στρατιώτες μας που οδηγούν το δρόμο
Πρέπει να προχωρήσουμε, να αρχίσουμε να φυτεύουμε τους
σπόρους μας
Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να περάσουμε από τα άκρα
Πρέπει να δείξουμε σεβασμό για εκείνους πριν από την ώρα μας
Γιατί η σοφία τους και το θάρρος τους έγινε το καμάρι μας
Αντίο φίλε μου
Έλα μια μέρα που θα ξαναβρεθούμε
Η πίστη σου έλαμψε και η τιμή σου ήταν αληθινή
Τώρα θα κουβαλήσω το σπαθί για σένα
Αντίο σε σένα αδερφέ μου
Από τις σκιές θα αναδυθεί άλλος
Ο δρόμος μπορεί να είναι ανώμαλος και το ταξίδι μπορεί να
είναι μακρύ
Αλλά σου υποσχόμαστε Erik, ο αγώνας θα συνεχιστεί!
Ακούστε την ιστορία ενός αδερφού που χάθηκε
Αν μπορούσα να αλλάξω το παρελθόν, θα το έκανα με οποιοδήποτε
κόστος
Μνήμες του χθες, ακόμα βαθιά μέσα
Το πνεύμα των ημερών μας δεν πέθανε ποτέ
Θυμάμαι ακόμα εκείνη τη μοιραία μέρα, που τα δάκρυα έπεφταν
σαν βροχή
Τίποτα δεν μπορούσε να περιγράψει την αγωνία, τίποτα δεν
μπορούσε να περιγράψει τον πόνο
Μου πήραν έναν αδερφό με το που είχα μεγαλώσει
Ένα από τα αγόρια, ένα από το The Glory, τώρα μόνο μια
ανάμνηση...
Ο αγώνας συνεχίζεται!
Αντίο φίλε μου
Έλα μια μέρα που θα ξαναβρεθούμε
Η πίστη σου έλαμψε και η τιμή σου ήταν αληθινή
Τώρα θα κουβαλήσω το σπαθί για σένα
Αντίο σε σένα αδερφέ μου
Από τις σκιές θα αναδυθεί άλλος
Ο δρόμος μπορεί να είναι ανώμαλος και το ταξίδι μπορεί να
είναι μακρύ
Αλλά σου υποσχόμαστε Erik, ο αγώνας θα συνεχιστεί!
Ήσουν η φωνή του λαού
Ήσουν η φωνή της περιφρόνησης
Με τραγούδια για το Blood and Honour
Δημιουργήσατε μια παγκόσμια συμμαχία
Τα λόγια της σοφίας σου έκαιγαν βαθιά.
Κάηκαν βαθιά μέσα τους
Ήσουν ο προφήτης, ήσουν η φωνή,
Αυτό μας έδωσε την περηφάνια μας
Όταν οι ουρανοί κάλεσαν τον αριθμό σου,
Ήταν τόσο δύσκολο να σε αφήσω να φύγεις
Ήσουν άντρας μπροστά από την εποχή σου,
Και θέλουμε να ξέρετε ... Ο αγώνας συνεχίζεται!
«Ο Διγενής ήταν για μας μυθική μορφή. Ο αγώνας του μας ενέπνεε. Ήταν μεγάλος ηγέτης»
Σάιμους Μέρφι
«Είμαι συγκλονισμένος από την προσωπικότητα του ασύλληπτου Διγενή»
Σιόν Μακστίφεν
«Στρατηγέ, ο αγώνας σας με γοήτευσε και απετέλεσε παράδειγμα για την απελευθέρωση της πατρίδας μου. Συγχαρητήρια. Εύχομαι η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη να βασιλεύσουν επιτέλους στον κόσμο» (1959).
Μετά το θάνατο του Διγενή τηλεγράφησε στην σύζυγο του Κική:
«Εφήρμοσα κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της χώρας μου τα αντάρτικα σχέδια που είχε χρησιμοποιήσει ο στρατηγός Γρίβας στον αγώνα της ΕΟΚΑ»
«Δημοκρατία είναι η σφαγή των Ιδεών για τον θρίαμβο των
απόψεων. Η δημοκρατία διασφαλίζει ότι όλα υπάρχουν σε συνάρτηση με την αγορά. Η
δημοκρατία σκοτώνει το Ιερό για το πετρέλαιο»
Franco
Freda
«Πρέπει να είσαι απείθαρχος σε μια κοινωνία ηλιθίων, δημοκρατών, γελοίων.
Φυσικά θα σου το ανταποδώσουν με μίσος ή αδιαφορία.
Θα σε εξορίσουν στην έρημο της ανωνυμίας, στην έρημο της ασημαντότητας.
Δεν συνειδητοποιούν ότι κάνουν χάρη στον εαυτό τους.
Είναι ωραίο
να είσαι μακριά από όλα τα πλήθη.
Να είσαι αυτός που εξακολουθεί να είναι «Άριο» πνεύμα
σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή ή αμερικανική πόλη, με τους ουρανοξύστες και την
άσφαλτο, με την πολιτική και τον αθλητισμό της, με τα πλήθη που χορεύουν και
φωνάζουν, με τους εκφραστές του κοσμικού πολιτισμού και της άψυχης επιστήμης
και ούτω καθεξής.
Μέσα σε όλα αυτά μπορεί να αισθάνεται πιο μόνος,
αποκομμένος και νομαδικός από όσο θα ένιωθε στην εποχή του Βούδα, υπό συνθήκες
φυσικής απομόνωσης και πραγματικής περιπλάνησης»
Julius Evola
«Μια νεολαία που δεν έχει ζυμώσεις βίας δεν έχει
μέλλον. Δεν χρειάζεται να απολογείσαι στον εαυτό σου. Ο ηττημένος τουλάχιστον,
δεν έχει ξεγελαστεί. Δώσε άφθονο χώρο στον ‘’δεξιό αναρχισμό’’, μια αίσθηση της
κωμωδίας και χιούμορ για τον εαυτό σου και καυστική ειρωνεία κατά των άλλων»
Dominique Venner -
Επαναστατημένη καρδιά
«Αντίθετα με αυτά που πιστεύουν για τη σημερινή
κοινωνία οι ψυχίατροι, οι ψυχαναλυτές και οι κοινωνικοί λειτουργοί πρέπει να
βλέπουμε γενικά ως υγιή άνθρωπο τον επαναστάτη, τον αντικοινωνικό, αυτόν που
δεν προσαρμόζεται»
Julius
Evola
«Νιώθω στο πνεύμα μου μια ανεξέλεγκτη εξέγερση ενάντια σε
αυτές τις μακάβριες μάσκες της σοσιαλδημοκρατικής, μασονικής και φιλελεύθερης
δημοκρατικής πλουτοκρατίας, που κάτω από τον μανδύα της ανθρώπινης αδελφοσύνης
κρύβουν το μαχαίρι με το οποίο θα μαχαιρώσουν πισώπλατα την ανθρωπότητα»
Nicola Bombacci
«Εσείς που με ακούτε τώρα είστε τουλάχιστον εν μέρει
ξύπνιοι. Γι' αυτό σας λέω: σκεφτείτε τι κάνετε στη ζωή σας. Σκεφτείτε την
ευθύνη που έχετε απέναντι στα παιδιά σας και εγγόνια και δισέγγονα …
Σκεφτείτε την ευθύνη που έχετε απέναντι σε όλους αυτούς
που ήρθαν πριν από εσάς και των οποίων οι θυσίες έκαναν τη ζωή σας δυνατή.
Και σκεφτείτε την ευθύνη σας απέναντι στον εαυτό σας, την ευθύνη σας να είστε ο καλύτερος άνθρωπος, ο πιο δίκαιος, ότι μπορείς να είσαι»
Διαδικτυακή αρχειοθέτηση συνδέσμων:
Άρθρο του Dr. Pierce: Οι εβραίοι και το λευκό δουλεμπόριο.
«Ω έθνος μαργωμένο, πού είναι η περηφάνια σου;
Μην έχεις πεποίθηση σε κανένα, μήτε στους Μεγάλους ξένους
της γης, μήτε στους Μεγάλους προγόνους σου, παρά μόνο στον εαυτό σου. Από
κανένα μην περιμένεις τίποτε, παρά μόνον από τον ε α υ τ ό
σου»
«Δημιουργούν οι ίδιοι τον ιό και στη συνέχεια σας πουλάνε τα αντίδοτα, προσποιούνται ότι αφιερώνουν χρόνο για να βρουν την λύση ενώ την έχουν ήδη έτοιμη»
Μια σπάνια φωτογραφία του Στρατηγού Νικολάου Ντερτιλή για τους αναγνώστες μας από το αρχείο ενός Αυτόνομου συναγωνιστή
«Καμία συνδιαλλαγή με το αμαρτωλό καθεστώς»
«Πας όστις είναι πολιτικός ή ακόμα και πολιτευόμενος δεν μπορεί
να είναι φίλος δικός μου»
«Δεν μετανιώνω για όσα έγιναν γιατί είμαι Φασίστας»
«Εμείς δεν είμαστε φυλακισμένοι αλλά αιχμάλωτοι όχι των
εχθρικών αλλά των φιλίων δυνάμεων που αυτομόλησαν στον εχθρό!»
«Oι Αξιωματικοί δεν ζητούν χάρη. Χάρη ζητούν όσοι έχουν αφεντικά. Εγώ δεν έχω αφεντικά, είμαι ελεύθερος. Τις ιδέες μου δεν μπορεί να τις φυλακίσει κανένας. Μόνον το φθαρτό κορμί μου. Στην Ελλάδα ουδεμία πατριωτική πράξις παραμένει ατιμώρητος»
«Είναι πιθανότερο να πέσει μαύρο χιόνι, ο ήλιος να βγει από τη δύση παρά να υπογράψω εγώ ένα παρόμοιο χαρτί»
«Το δικό μου αποφυλακιστήριο θα μου το καρφώσουν στο φέρετρο. Εγώ θα βγω από τη φυλακή με τους δικούς μου όρους, θα με δικαιώσουν, θα με αποκαταστήσουν. Από το 1974, μέχρι σήμερα, το δήλωσα εγγράφως ότι όλες οι κυβερνήσεις που σχηματίστηκαν είναι παράνομες και δεν δέχομαι τις αποφάσεις τους»
«Τους φτύνω και τους περιφρονώ. Τους έχω γραμμένους κάτω από τις μπότες μου τις παλαιές. Χίλιες φορές περισσότερο θα έκανα ότι έκανα. Εγώ δεν είμαι οπαδός της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Καθόλου. Τα πολιτικά κόμματα τα θεωρώ καταστροφή της πατρίδας. Οι Έλληνες δεν διοικούνται με αυτές τις φαυλότητες. Τα κόμματα δεν έχουν άλλο σκοπό παρά πώς θα πάρει την καρέκλα ο ένας από τον άλλο. Τα άλλα δεν τους ενδιαφέρουνε. Κατάλαβες; Το Δημόσιο χρήμα. Εγώ να υποβάλλω χάρη; Καλύτερα να πεθάνω 151 φορές. Εγώ μένω στη φυλακή για μια τιμή. Εγώ τα σέβομαι τα γαλόνια μου»
«Είναι αδιανόητο εγώ ο οποίος ηγήθηκα μιας χούφτας ανδρών στην Κύπρο και έριξα τους Τούρκους στη θάλασσα, να ζητήσω χάρη από εσάς που υποστείλατε την Ελληνική Σημαία από τα Ίμια»
Το 1964, έχοντας τον βαθμό του ταγματάρχη, μεταβαίνει με ψεύτικο διαβατήριο στην Κύπρο. Υπό τις διαταγές του Στρατηγού Γρίβα, καταλαμβάνει το τουρκοκυπριακό προγεφύρωμα της Μασούρας (4-8 Αυγούστου 1964) κατά την διάρκεια των διακοινοτικών ταραχών και αρχίζει τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των Τουρκοκυπρίων. Όταν ο Στρατηγός Γρίβας του ζητά από τον ασύρματο να τεθεί κάποιο όριο στην προέλαση αυτός εκνευρισμένος πυροβολεί τον ασύρματο και διατάζει γενική επίθεση με εφ΄όπλου λόγχη. Οι προαιώνιοι εχθροί συντρίβονται κάτω από την ιαχή «Αέρα»!
Ο κόσμος αναμένει τον ερχομό Ισχυρών Ανδρών, Μεγάλων Καταστροφέων. Καταστροφέων καθετί αχρείου. Αγγέλους Θανάτου!
(...) Η γενναιότητα περικλείει κάθε αρετή. Η ταπεινότητα είναι εγκληματική. Δεν πρέπει να επιτρέπεται ουδεμία νίκη σε αυτόν ο οποίος φοβάται να ρισκάρει τη ζωή του. (…) Επομένως, εάν θέλεις να κατακτήσεις Δόξα, Τιμή, Ισχύ, και Φήμη οφείλεις να είσαι πρακτικός, βλοσυρός, ψύχραιμος και ανηλεής. Πρέπει να οδεύεις προς την επιτυχία πατώντας επί των κεφαλών των εχθρών σου. Η ήττα τους είναι η δύναμή σου. Η πτώση τους, η εξύψωσή σου. Μόνον οι Ισχυροί μπορούν να είναι ελεύθεροι, και η Ισχύς δεν έχει καμία ηθική.
(...) Δεν είναι προτιμότερο να εξαφανισθεί κανείς από το να γίνει σκλάβος; Το «Ελευθερία ή Θάνατος» ΔΕΝ είναι μια κενή νοήματος φράση. Όχι! Εμπεριέχει τρομακτική σημασία για εκείνους οι οποίοι μπορούν να την κατανοήσουν. Τι είναι ο θάνατος ώστε μπροστά του όλοι να δειλιάζουμε; Τι είναι η ζωή ώστε να πρέπει να της προσδίδουμε τόση πια αξία; Υπάρχουν πράγματα πολύ χειρότερα από τον θάνατο και μεταξύ αυτών είναι μια ζωή χωρίς Τιμή και Αξιοπρέπεια.
(...) Πώς μπορεί ένας σκλάβος να ανακτήσει την ελευθερία του; Μέσω της ήττας του κατακτητή του. Εάν δεν είναι αρκετά ισχυρός για να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο τότε οφείλει να υποταχθεί, να κόψει τον ίδιο του το λαιμό, ή να πεθάνει μαχόμενος.
(...) Ποια απόδειξη υπάρχει πως η «αδελφοσύνη μεταξύ ανθρώπων» είναι σύμφωνη με τη Φύση; Σε ποια αξιόπιστη βιολογική, ιστορική ή οποιαδήποτε άλλη ένδειξη βασίζεται; Πρόθεσή μου είναι να αποδείξω πως η διαμάχη, ο ανταγωνισμός, η αντιπαλότητα, και ο ολοκληρωτικός αφανισμός των αδύναμων δεν είναι απλώς κάτι το φυσικό, αλλά το απολύτως απαραίτητο. Έχει ποτέ δοκιμαστεί η «αδελφοσύνη» επί της γης; Πού, πότε και με ποια αποτελέσματα; Δεν είναι η αυτοεκτίμηση πιο ευγενής, μεγαλειώδης και αληθώς ηρωικότερη από την αυταπάρνηση;
Από το βιβλίο "Might is Right" του Ragnar Redbeard (Arthur Desmond), εκδ. Zem Books.
-wzor.jpg)
