Ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, λογοτέχνης, δημοσιογράφος και θεατρικός
συγγραφέας, γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου 1909 στο Περπινιάν, στην περιοχή των
Ανατολικών Πυρηναίων και εκτελέστηκε με τυφεκισμό στις 6 Φεβρουαρίου 1945 στο
φρούριο Montrouge στο Παρίσι.
Στις 6 Φεβρουαρίου 1934 συμμετέχει σε πολυπληθή
αντικοινοβουλευτική διαδήλωση, εκδηλώνοντας τις αντικοινοβουλευτικές του ιδέες,
έξω από τη Γαλλική Βουλή, [Palais Bourbon].
Η αστυνομία αντιμετωπίζει τους
διαδηλωτές, που φώναζαν συνθήματα όπως «Κάτω η Βουλή», με τα όπλα και από τους
πυροβολισμούς υπάρχουν 22 εθνικιστές νεκροί, όλοι τους μέλη του «Action
Francaise», ανάμεσα τους και ένας Ελληνικής καταγωγής.
Οι νεκροί διαδηλωτές και το σκάνδαλο που προκάλεσε τη
διαδήλωση, αποτέλεσαν την αφορμή για τα πρώτα βίαια αντικοινοβουλευτικά του
κείμενα.
Το 1936 ταξίδεψε στο Βέλγιο όπου γνωρίστηκε με το Leon
Degrelle, τον αρχηγό του Εθνικιστικού κόμματος «Rex», ενώ στήριξε δημόσια με
άρθρα του, τον Ισπανό στρατηγό Φρανσίσκο Φράνκο και διατηρούσε τακτική
αλληλογραφία με τον Jose Antonio Primo de Riviera, ηγέτη της οργανώσεως
«Ισπανική Φάλαγγα».
Επισκέφθηκε ακόμη τη Ιταλία, τη Βενετία και τη Ρώμη, το Τολέδο
και τη Νυρεμβέργη όπου παραβρέθηκε στις εορταστικές εκδηλώσεις της
Εθνικοσοσιαλιστικής Νεολαίας.
Το 1937 φυλακίστηκε με τον Charles Maurras
κατηγορούμενος ότι καλούσε σ’ ένα άρθρο του το λαό δημοσίως να κομματιάσει τους
βουλευτές που είχαν ψηφίσει την επιβολή κυρώσεων εναντίον της Φασιστικής
Ιταλίας.
Από το 1937 διεύθυνε την αγωνιστική εφημερίδα «Είμαι παντού», [«Je
suis partout»], με αναγκαστικό διάλειμμα στο διάστημα που ήταν στο μέτωπο και
στη συνέχεια αιχμάλωτος των Γερμανών, και την επανακυκλοφόρησε από τον Απρίλιο
του 1941 έως το τέλος του 1943.
“Θα έρθουμε μια Νύχτα, Όπου κι αυτά τα αστέρια Θα έχουν σβήσει, Και δεν θα ξέρετε Αν Ζωντανοί ή Πεθαμένοι είστε. Μα Εμείς θα έρθουμε, Φέρνοντας μαζί μας Χιλιάδες άστρα, ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ, Και έναν Ήλιο Ματωμένο, ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ!
για τον συναγωνιστή Δημήτρη Κολτσίδα:
γράφει ο Κωνσταντίνος Θ. Παπαδογιάννης
Σε εύλογη συγκυρία, πριν λίγο καιρό σε γνώρισα και κράτησα
τις λίγες κουβέντες που ανταλλάξαμε και τις πολύτιμες παροτρύνσεις σου. Μέχρι
τότε σε γνώριζα ως όνομα, ως έναν μύθο του «χώρου» στο πεζοδρόμιο, ως ενός
αγνού Συναγωνιστή με όλη την σημασία του όρου και πάνω απ' όλα καλού πατέρα και
οικογενειάρχη.
Η «τρέλα» σου, έδειξε πώς σε έναν τόσο σάπιο και άδικο κόσμο,
υπάρχουν κάποιοι ασυμβίβαστοι, ελάχιστοι πλέον, οι οποίοι έχουν εφηβική ψυχή
και πράττουν το καθήκον τους. Ως Άντρες και Ιδεολόγοι που στέκονται στα πάσης
φύσεως μιάσματα της κοινωνίας και αντιδρούν.
Έτσι έκανες και εσύ απέναντι σε
αυτά τα σκουπίδια, που νόμιζαν ότι μπορούν να κλέβουν ανενόχλητοι τον ιδρώτα
σου. Δημήτρη, δεν ταίριαζες σε αυτήν την σιχαμένη κοινωνία, έφυγες ως μαχητής
και μας έδειξες την μαχητικότητα που έφερες όχι μόνον με την τελευταία σου
πράξη, αλλά και με τον αγώνα που έδινες τα τελευταία χρόνια με την επάρατη
νόσο.
Οι αλήτες «παπαγάλοι» των μέσων μαζικού επηρεασμού, θα σου χρεώσουν πολλά
κοσμητικά επίθετα. Όσοι σε ήξεραν όμως, θα σε θυμούνται για πάντα για την
ευθύτητα και την ολοτελή αφοσίωση σου στην Αιώνια Ιδέα. Τώρα για εμάς τους
υπόλοιπους, γεννιέται άλλη μία ευκαιρία μπροστά μας, να δούμε την ωμή
πραγματικότητα μετά και από αυτό το περιστατικό.
Κλέβουν, σκοτώνουν, πυροβολούν,
μπουκάρουν σε σπίτια ανήμπορων γερόντων, απαξιώνουν κάθε κοινωνική δομή και
συμπεριφορά, δεν πάνε σχολείο, στρατό, δεν πληρώνουν φόρους και παίρνουν
επιδόματα από το διεφθαρμένο κράτος.
Πότε Έλληνα θα μιλήσεις; Πότε θα δώσεις
ξανά αξία στην ζωή και στα παιδιά σου; Πότε θα επαναστατήσεις; Πότε θα
νοιαστείς για το μέλλον της Φυλής σου; Η θυσία αυτή του Δημήτρη, θα μείνει
χαραγμένη στην μνήμη μας ως φλόγα αντίστασης. Έφυγες όρθιος.
Καλό Ταξίδι και
Καλή Αντάμωση!
Χάραμα στην παλιά πόλη
γράφει ο Κώστας Β.
Ο περισσότερος από τον κόσμο σπρωχνόταν μεταξύ τους
στην παρέλαση για να ακούσει τα σχόλια για την ειρήνη. Εκτός από τους λίγους
αδιάφορους, πολλοί έδιναν το παρών τους σε εκείνη την γιορτή, ενώ άλλοι πιο
μεγάλοι σκεφτικοί έφερναν στο νου τις αναμνήσεις .
Ένας άνδρας έσπρωξε τους μπροστινούς του και άνοιξε
δρόμο για να ξεφύγει από το πλήθος. Με βουρκωμένα μάτια και το κεφάλι σκυμμένο,
κίνησε και βηματίζοντας ελαφρά χάθηκε στους δρόμους της πόλης.
Φτάνοντας στην άκρη της πόλης μπήκε στο σπίτι του,
έβαλε ένα εμβατήριο και ο ήχος γέμισε την ψυχή του και ξανά βούρκωσε. Ακούμπησε
στο κρεβάτι ολομόναχος, ίσως να θρηνούσε και αυτός για κάποιον γιο, κάποιον
αδελφό ίσως … οι Βαλκυρίες έσπασαν τη σιγαλιά της νύχτας, τα μάτια του έκλεισαν
και ξεκουράστηκε για λίγες ώρες.
Ξύπνησε πριν χαράξει. Άναψε το φως του δωματίου κι ερεύνησε το χώρο. Οκτώ και μια
σφαίρες γύρω από το πιστόλι. Βγήκε στο μικρό μπαλκόνι και αφού εναπόθεσε το
χέρι του στο κλουβί, ελευθέρωσε το πουλί
που πέταξε μακριά. Γύρισε, χάιδεψε τη σκονισμένη μαύρη φορεσιά, την ξεδίπλωσε με
ευλάβεια. Ντύθηκε.
Η πόρτα έκλεισε ελαφρά και κατέβηκε στον δρόμο. Περπατούσε
μέσα στο κρύο σκοτάδι, οι κινήσεις του ήταν άψογες. Πέρασε από την παλιά πόλη
βγήκε στα στενά μια μακρόσυρτη βοή ηδονής και ηρωισμού έφτανε στην ψυχή του.
«Άκουγε τον απόηχο». Ανέβηκε στο πεζοδρόμιο και είδε με
την κόγχη του ματιού του στον τοίχο ενός σπιτιού κάποιο μισοσβησμένο σύνθημα. «Η
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΟΥ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ».
Ο Γέρος γύρισε την απόκοσμη γκρίζα ματιά του προς την
μεριά της πόλης και αντίκρισε το ροδοκίτρινο χρώμα της αυγής στο χάραμα της
μέρας. Χαμογέλασε, πρόλαβε να ψελλίσει …
«ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ».
Ο θανατηφόρος ήχος αντιλάλησε στους δρόμους της πόλης, πέρασε
από τα αυτιά των νεκρών υπερασπιστών, για
να χαθεί και να στοιχειώσει κάτω από τα ερείπια της βασανισμένης πόλης.
Τιμή μας η Πίστη! Αθάνατος!
Δημήτρης Κολτσίδας : Ο Έλληνας Werwolf
γράφει ο Ανέστης Θεοφίλου
Ένας ιδεολόγος περνάει τον Αχέροντα, ένας άνδρας που είχε
τον δικό του κώδικα τιμής έκανε την καλύτερη επαναστατική πράξη στο τέλμα της
αστικής δημοκρατίας που επιβραβεύει την ατιμία και ποινικοποιεί το καθήκον.
Ο
Δημήτρης Κολτσίδας έκανε πράξη την ρήση του Βίκτορος Ουγκό ''πως οι νόμοι είναι
το επιστέγασμα της αδικίας'' συνεπώς ο Δημήτρης αν δεν ανέχθηκε κάτι αυτό ήταν
την ενθαρρυμένη, στην αστική δημοκρατία, ''νομιμότητα'' που συγκαλύπτει μέσα
από την μικρή παρανομία την μεγάλη ρεμούλα.
Η επαναστατική δράση του Δημήτρη
είναι αυτή που ώθησε το κράτος να βρει πάτημα να τον εκδικηθεί όμως ο ίδιος
έπεσε σαν πραγματικός πολεμιστής περιφρονώντας τις πλαδαρές κοιλιές και τα
προγούλια των δειλών αστυνομικών διευθυντών που ως φερέφωνα του κάθε πολιτευτή
λειτουργούν ως τοπικοί σερίφηδες.
Η μεταφυσική του Εθνικισμού και δη του
Σοσιαλιστικού Εθνικισμού, υπαγορεύει πως μια πράξη συνοδεύει στην αιωνιότητα
την μετουσίωση μιας ιδέας, έτσι λοιπόν και ο ''Μητσάρας'' σαν άλλος Mishima
αρνήθηκε την μετριότητα και την μικροαστική υποταγή του νεοραγιά και σαν άλλος
Γιουνγκεριανός αντάρτης έδωσε το δικό του τέλος στο ελλαδικό Grand Soir.
Ο
δικός μας ''Μητσάρας'' εκπροσωπεί τον Έλληνα που δεν συμβιβάζεται με τις
δεσμεύσεις μιας Ελλάδος πουλημένης και το βασικότερο πως ακόμα υπάρχει η ψυχή
του αρματωλού βαθιά ριζωμένη μέσα μας. Έναν Έλληνα που απειλείται πρωτίστως από
το σάπιο νομοθετικό σύστημα και κατ' επέκταση από τον κάθε λογής εγκληματία.
Δημήτρης Κολτσίδας: ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Μετάφραση στίχων: Στέφανος Καρδιτσιώτης
Μια στιγμή γαλήνης για τους πεσόντες
Για όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα
Μια στιγμή γαλήνης για όσους ακούστηκε η φωνή
Από την υπόθεσή τους δεν πτοήθηκαν ποτέ
Μια στιγμή γαλήνης για όσους δεν φοβήθηκαν ποτέ
Παρόλο που ήξεραν ότι το τέλος τους πλησίαζε
Μια στιγμή γαλήνης από την κούνια μέχρι τον τάφο
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις θυσίες που κάνατε
Κοιμηθείτε τώρα ήσυχα η αναζήτηση σας έχει ολοκληρωθεί
Μόνο να σε πάρουν οι κόρες και οι γιοι σου
Συνεχίστε την κληρονομιά, παιδιά του σήμερα
Αύριο είστε οι στρατιώτες μας που οδηγούν το δρόμο
Πρέπει να προχωρήσουμε, να αρχίσουμε να φυτεύουμε τους
σπόρους μας
Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να περάσουμε από τα άκρα
Πρέπει να δείξουμε σεβασμό για εκείνους πριν από την ώρα μας
Γιατί η σοφία τους και το θάρρος τους έγινε το καμάρι μας
Αντίο φίλε μου
Έλα μια μέρα που θα ξαναβρεθούμε
Η πίστη σου έλαμψε και η τιμή σου ήταν αληθινή
Τώρα θα κουβαλήσω το σπαθί για σένα
Αντίο σε σένα αδερφέ μου
Από τις σκιές θα αναδυθεί άλλος
Ο δρόμος μπορεί να είναι ανώμαλος και το ταξίδι μπορεί να
είναι μακρύ
Αλλά σου υποσχόμαστε Erik, ο αγώνας θα συνεχιστεί!
Ακούστε την ιστορία ενός αδερφού που χάθηκε
Αν μπορούσα να αλλάξω το παρελθόν, θα το έκανα με οποιοδήποτε
κόστος
Μνήμες του χθες, ακόμα βαθιά μέσα
Το πνεύμα των ημερών μας δεν πέθανε ποτέ
Θυμάμαι ακόμα εκείνη τη μοιραία μέρα, που τα δάκρυα έπεφταν
σαν βροχή
Τίποτα δεν μπορούσε να περιγράψει την αγωνία, τίποτα δεν
μπορούσε να περιγράψει τον πόνο
Μου πήραν έναν αδερφό με το που είχα μεγαλώσει
Ένα από τα αγόρια, ένα από το The Glory, τώρα μόνο μια
ανάμνηση...
Ο αγώνας συνεχίζεται!
Αντίο φίλε μου
Έλα μια μέρα που θα ξαναβρεθούμε
Η πίστη σου έλαμψε και η τιμή σου ήταν αληθινή
Τώρα θα κουβαλήσω το σπαθί για σένα
Αντίο σε σένα αδερφέ μου
Από τις σκιές θα αναδυθεί άλλος
Ο δρόμος μπορεί να είναι ανώμαλος και το ταξίδι μπορεί να
είναι μακρύ
Αλλά σου υποσχόμαστε Erik, ο αγώνας θα συνεχιστεί!
Ήσουν η φωνή του λαού
Ήσουν η φωνή της περιφρόνησης
Με τραγούδια για το Blood and Honour
Δημιουργήσατε μια παγκόσμια συμμαχία
Τα λόγια της σοφίας σου έκαιγαν βαθιά.
Κάηκαν βαθιά μέσα τους
Ήσουν ο προφήτης, ήσουν η φωνή,
Αυτό μας έδωσε την περηφάνια μας
Όταν οι ουρανοί κάλεσαν τον αριθμό σου,
Ήταν τόσο δύσκολο να σε αφήσω να φύγεις
Ήσουν άντρας μπροστά από την εποχή σου,
Και θέλουμε να ξέρετε ... Ο αγώνας συνεχίζεται!
"Μόνο όσοι δεν πιστεύουν πια σε ένα ευτυχισμένο τέλος, μόνο εκείνοι που συνειδητά το έχουν απαρνηθεί, μπορούν να ζήσουν. Δεν υπάρχει ευτυχισμένος αιώνας. Αλλά υπάρχουν στιγμές ευτυχίας και σε εκείνες τις στιγμές υπάρχει ελευθερία"
Ernst Junger
Ένοπλος ανάμεσα στις ύαινες του κατοχικού καθεστώτος
Πανό από Αυτόνομους στο Νέο Ηράκλειο: Μητσάρα δίνεις τον παλμό ακόμη και νεκρός!
«Πρέπει να είσαι απείθαρχος σε μια κοινωνία ηλιθίων,
δημοκρατών, γελοίων. Φυσικά θα σου το ανταποδώσουν με μίσος ή αδιαφορία. Θα σε
εξορίσουν στην έρημο της ανωνυμίας, στην έρημο της ασημαντότητας.
Δεν
συνειδητοποιούν ότι κάνουν χάρη στον εαυτό τους. Είναι ωραίο να είσαι μακριά
από όλα τα πλήθη.
Να είσαι αυτός που εξακολουθεί να είναι «Άριο» πνεύμα σε μια
μεγάλη ευρωπαϊκή ή αμερικανική πόλη, με τους ουρανοξύστες και την άσφαλτο, με
την πολιτική και τον αθλητισμό της, με τα πλήθη που χορεύουν και φωνάζουν, με
τους εκφραστές του κοσμικού πολιτισμού και της άψυχης επιστήμης και ούτω
καθεξής.
Μέσα σε όλα αυτά μπορεί να αισθάνεται πιο μόνος, αποκομμένος και
νομαδικός από όσο θα ένιωθε στην εποχή του Βούδα, υπό συνθήκες φυσικής
απομόνωσης και πραγματικής περιπλάνησης»
Julius
Evola
Στην Ανάκτηση #11 περιλαμβάνεται άρθρο μέλους της συντακτικής μας ομάδας για την Λιβυκή Φρουρά των Αμαζόνων, που έπεσαν ηρωϊκά μαχόμενες ενάντια στους μισθοφόρους Σαλαφιστές του ΝΑΤΟ και των αστικών δημοκρατιών.
γράφουν την για την συντακτική ομάδα:
Wolverine, Μαυρομετωπίτης
Μετά την εξαιρετική αφισοκόλληση στην δομή εισβολέων της Μαλακάσας για τους
Σύριους «πρόσφυγες» και τους τοξικοεξαρτημένους υποστηρικτές του FSA και του Ερντογάν ...
Την δυναμική παρουσία στο πολιτικό μνημόσυνο
του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα «Διγενή» στην Λεμεσό της Κύπρου, ο οποίος υπήρξε φανατικός πολέμιος της Στρατιωτικής Κυβέρνησης της 21ης Απριλίου και σύντομα θα δημοσιεύσουμε άγνωστες ομιλίες του ...
Την εκδήλωση μνήμηςστην κεντρική
πλατεία των Φαρσάλων για τα Ίμια όπου δεκάδες νεολαίοι της επαρχίας έδωσαν το παρών και γνώρισαν τους Αυτόνομους ...
Την ενημερωτική δράσηστο μετρό της Αργυρούπολης
και στο Αιγάλεω στις λαϊκές γειτονιές όπου η νεολαία ψάχνει απαντήσεις ...
- και μάλιστα για πολλοστή φορά η παρέμβαση μπροστά στα μάτια της antifa άνευ ουδεμίας αντίδρασης -
Την κεντρική
εκδήλωση μνήμηςπάλι για τα Ίμια στο κέντρο της Αθήνας η οποία είχε επιτυχή
κατάληξη διότι απλά κάποιοι γνωρίζουν να αποφεύγουν τις παγίδες ...
την 1η Φεβρουαρίου 2025στο κέντρο των Αθηνών μια εξαιρετική μουσική συναυλία + κοπή πίτας έλαβε μέρος!
Photo-book δράσεων 2024
Εκατοντάδες παλιοί και νέοι συναγωνιστές - Skinheads, NSPunks, Casuals, NSHeadbangers- καθώς
και ξένοι συναγωνιστές που βρέθηκαν στην χώρα μαςγια το μουσικό αυτό κάλεσμα, έδωσαν
το παρών δημιουργώντας μια καταπληκτική συντροφική ατμόσφαιρα.
Οι ποιοτικές μπάντες έπαιξαν άψογα παλιά και νέα μουσικά κομμάτια και γνωστές διασκευές
- Strikeforce, Κ.Σ., Skumshot και Der Sturmer έλαβαν μέρος -
ενώ το setlist περιλάμβανε: παραδοσιακό RAC με επιρροές από Metal και κλασσικό Oi! μέχρι το «αιρετικό» NSBM ενώ δεν έλειψαν και οι folk μπαλάντες.
Προκλήθηκε απερίγραπτος ενθουσιασμός και παλμός συνηθισμένο φαινόμενο στις εκδηλώσεις των Αυτόνομων
- με εκατοντάδες χέρια υψωμένα σε περήφανο «Φασιστικό χαιρετισμό» συνοδεία συνθημάτων ενάντια σε κράτος και παρακρατικούς -
καθώς και ξέφρενος «πολεμικός» χορός από το πολυπληθές κοινό. Ο άψογος χώρος και ήχος και η ποιοτική μπύρα ανέβασαν την μουσικοπολιτική
διάθεση ενώ η μαχητική περιφρούρηση
- που θύμιζε άλλες καλές εποχές -
υπήρξε
αρωγός στην επιτυχή κατάληξη της υπέροχης αυτής βραδιάς η οποία κύλησε άνευ προβλημάτων.
Είναι σίγουρα ενδιαφέρον ότι πολλοί γνωστοί παλαίμαχοι
συναγωνιστές που πλέον έχουν περάσει στις τάξεις της Αυτονομίας, αφήνοντας πίσω
τα κομματικά «καλούπια» στήριξαν και πάλι με κάθε μέσο τους νεολαίους των «Αυτόνομων Αθηνών»
- ξεχνώντας
τις γνωστές παθογένειες του «χώρου» και έστειλαν ένα διαφορετικό μήνυμα σε όσους δυσανασχετούν επειδή η νεολαία προσεγγίζει τις ιδέες μας -
Στον χώρο της συναυλίας υπήρχαν ποιοτικές εκδόσεις όπως τα εξαιρετικά έργα των συναγωνιστών Κωνσταντίνου Μποβιάτσου και Άγγελου
Δημητρίου που προωθούν χρόνια τώρα τις ιδέες της «Τρίτης Θέσης» ...
... αλλάκαι των ποιοτικών Κυπριακών
εκδόσεων«Reqonquista»,
τις οποίες έχουμε προβάλλειαποκλειστικά
στο παρελθόν μέσα από το ιστολόγιο μας ...
(μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους σε Twitter και Instagram)
Τα εγγόνια του Γρίβα και του Αυξεντίου έχουν προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον στην Μεγαλόνησο αλλά και
προβληματισμό στους αντιπάλους μας για την ποιοτική εκδοτική τους αναβάθμιση και διανομή!
Τα εξαιρετικά αυτά έργα να σημειωθεί ότι είναι του Δανού συγγραφέα και διανοητή Povl Heinrich
Riis-Knudsen
- Εθνικοσοσιαλισμός, ένα κίνημα της Αριστεράς
- Εθνικοσοσιαλισμός, η Βιολογική Θεωρία
(1984 & 1987) τα οποία είχαν εκδοθεί από την
"Χρυσή Αυγή".
Ο ίδιος είχε φιλοξενηθεί σχετικά πρόσφατα στην Ελλάδα από
τον Στέφανο Γκέκα της κοινότητας του Άρματος και είχε λάβει μέρος σε ιδεολογική ομιλία.
Επίσης κυκλοφορούν τα "88 προτάγματα" του Αμερικανού ακτιβιστή David Lane της ένοπλης οργάνωσης The Order των ΗΠΑ.
καθώς και ένα από τα βιβλία του πιο ποιοτικού αρθρογράφου της Εθνικιστικής σκέψης του Άγγελου Δημητρίου, από τις εκδόσεις «Λόγχη» με τον τίτλο "Ανυποταγή".
Κυκλοφορεί επίσης από τις Κυπριακές εκδόσεις
Reconquista, "Το Μανιφέστο του Επαναστάτη Εθνικιστή" που γράφτηκε το μακρινό 1976
από τον μάρτυρα Φασιστή François Duprat,
- έναν εκ των ιδρυτών του Εθνικού Μετώπου στην Γαλλία
και εμβληματική προσωπικότητα του Ευρωπαϊκού Εθνικισμού -
Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από γνωστά βιβλιοπωλεία του «χώρου»
στην Αθήνα, καθώς και μέσω παραγγελίας στο Twitter στην σελίδα @ReconquistaCy
Δεν έλειψαν
φυσικά τα ποιοτικά είδη ένδυσης και δεκάδες μουσικά cdκαι βινύλια, με νέα πρόσφατη κυκλοφορία τις τελευταίες ημέρες αυτή των Falanx
την οποία συστήνουμε ανεπιφύλακτα προς άμεση παραγγελία για την ενίσχυση της σκηνής.
11 κομμάτια γνήσιου R.A.C. ‘n Oi! της παλιάς σχολής από μία
καινούρια μπάντα από μέλη των No Surrender, Σταυροφορία και White Pride
Rockers, μεταξύ άλλων.
Οπότε ξέρετε τι να περιμένετε:
Στίχοι στα ελληνικά και
στα αγγλικά και θεματολογία που απέχει από την πολιτική ορθότητα όσο η
Μποφίλιου από την εργατική τάξη και ο Πορτοσάλτε από την αντικειμενική
δημοσιογραφία ...
Επαγγελματική δουλειά, σε συνεργασία της Askania Productions και
της Nordic Sun Records. Έρχεται με 12σέλιδο έγχρωμο βιβλιαράκι.
Δεν θα
μπορούσαν να λείψουν από το eventτα μέλη της συντακτικής μας ομάδας
(επί τρεις μήνες προβάλλαμε - ως οφείλαμε άλλωστε - την συναυλία στο ιστολόγιο μας και στα ΜΚΔ και ενημερώσαμε προσωπικά εκατοντάδες συντρόφους και συντρόφισσες).
Είχαμε την χαρά και την τιμή να ξαναδούμε παλαίμαχους και να γνωρίσουμε για πρώτη φορά από κοντά δεκάδες νεολαίους συναγωνιστές που συνεισφέρουν στον αγώνα με ανιδιοτέλεια και άνευ έπαρσης.
Στην πλειοψηφία τους περήφανα μέλη της ελληνικής εργατικής
τάξης και "φανατικοί" αναγνώστες μας, τους οποίους και ευχαριστούμε για τα ενθαρρυντικά τους λόγια και την προώθηση των απόψεων μας σε χώρους εργασίας, στρατόπεδα, σχολεία και σχολές.
Άμεσα μοιράσαμε προσωπικά σε όλους τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες ...
(φυσικά δωρεάν αφού εμείς δεν ζούμε από τις ιδέες όπως άλλοι)
... κυριολεκτικά εκατοντάδες τεύχη από το νο2 και το νο3 του δυσεύρετου περιοδικού των Αυτόνομων συναγωνιστών της πάλαι ποτέ "Ελληνικής Δράσης" της Καλαμάτας τα οποία έγιναν άμεσα δεκτά με μεγάλο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό.
Τα εκατοντάδες
αντίτυπα τα προμηθευτήκαμε για μια ακόμη φορά λίγες ημέρες πριν την συναυλία, μια συνεισφορά του συναγωνιστή Α.Χ. τον οποίο και ευχαριστούμε για πολλοστή φορά.
Το περιοδικό αυτό να σημειωθεί ότι είναι ομώνυμο με το παλιό Στρασσερικό
περιοδικό που ενοχλούσε πολλούς και πολεμήθηκε σφόδρα από την αστική ακροδεξιά μέχρι τον Περισσό, αλλά πρόλαβε να γράψει την δική του ανατρεπτική εκδοτική ιστορία με μέλη της τότε συντακτικής ομάδας να στηρίζουν σήμερα την δική μας κίνηση.
"Εκεί ψηλά στην Αετοφωλιά, σπάσανε τα μούτρα τους του Μούσκου τα σκυλιά"
ΕΟΚΑ Β'
Ο σκοπός της διανομής αυτής ήταν η ενημέρωση των συναγωνιστών προς φρίκη πολλών, επειδή περιέχει μια άγνωστη αποκλειστική
συνέντευξη του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Β’ Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Η οποία προκαλεί ιστορικό προβληματισμό και όποιος έχει μάτια να διαβάσει και μυαλό να σκεφτεί, θα αναθεωρήσει πολλά από τα παραμύθια της άκρας δεξιάς.
Ουδείςάλλος (αναρωτηθείτε γιατί ...) έχει τολμήσει να την προβάλλει στο διαδίκτυο ή σε έντυπο μέσο, όπου σε αυτή την χειμαρρώδη συνέντευξη αποκαλύπτει ο παλαίμαχος αντάρτης πόλης ...
- βασανίστηκε επί σειρά ημερών και φυλακίστηκε στην απομόνωση από το Εφεδρικό σώμα τους γνωστούς πραιτοριανούς, στην συνέχεια καταδικάστηκε σε παράνομο δικαστήριο από τον κίναιδο ρασοφόρο Μούσκο σε ογδόντα χρόνια κάθειρξη και δήμευση της περιουσίας του για την επαναστατική αντικαθεστωτική δράση του -
... τα άγνωστα παρασκήνια και την αθέατη πλευρά της Στρατιωτικής Κυβέρνησης της 21ης Απριλίου και τον σκοτεινό ρόλο του Συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου σε σχέση με το Κυπριακό ζήτημα.
Η δωρεάν διανομή αυτή έγινε αντικείμενο θετικής κριτικής - όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε - από το σύνολο των συναγωνιστών οι οποίοι προμηθεύτηκαν αντίτυπα και για άλλους συναγωνιστές.
Συγκινητική στιγμή ήταν η γνωριμία και η μαζική αποστολή του περιοδικού σε Εθνικοεπαναστάτες συντρόφους της Κύπρου:
Οι οποίοι δεν γνώριζαν καν την κυκλοφορία αυτή ... γεγονός καθόλου τυχαίο για όσους γνωρίζουν τον ρόλο της αστικής άκρας δεξιάς σε Ελλάδα και Κύπρο!
Επίσης μοιράστηκαν - από τα μέλη της συντακτικής μας ομάδας - εκατοντάδες εμβληματικά αυτοκόλλητα και ποιοτικό
προπαγανδιστικό υλικό της «Εθνικής Αυτονομίας» σε όσους βρέθηκαν στον χώρο της συναυλίας, γεγονός το
οποίο προκάλεσε ευχάριστη έκπληξη και δεν είναι τυχαίο ότι «εξαφανίστηκε» σε λίγα λεπτά ...
Οι μπάντες που έλαβαν μέρος στην ποιοτική αυτή βραδιά θα παρουσιαστούν στο άμεσο μέλλον στο ιστολόγιο μαςμε συνεντεύξεις (που αλλού … αφήνουμε τους παρακμιακούς τουρκομπαρόκ τραγουδιστές για άλλους).
Χαιρετίζουμε με Τεταμένη την Δεξιά:
τους Συναγωνιστές και τις Συναγωνίστριες που
παρευρέθηκαν από πολλές πόλεις της Ελλάδος παρά το υψηλό κόστος μετακίνησης και τις γνωστές δυσκολίες της καθημερινότητας.
Συγχαίρουμε θερμά για την άψογη
διοργάνωση και θερμή φιλοξενία την κινηματική «αιχμή του δόρατος»
τους νεολαίους «Αυτόνομους
Αθηνών»
για την επιτυχημένη μουσική βραδιά και την συσπείρωση που επιτεύχθηκε
μέσω της αυτοργάνωσης και της έμπρακτης αλληλεγγύης!
Πάντα τέτοια να έχουμε και να στηρίζουμε την δική μας Εθνικοεπαναστατική μουσική!
Back with a Bang!
Αυτόνομοι και Ελεύθεροιενάντια σε κράτος και antifa!
Στηρίξτε τις Κυπριακές εκδόσεις Reconquista!
Για επικοινωνία:
@ReconquistaCy στο Twitter ενώ θα τους βρείτε και στο Instagram
Λόγω της υψηλής επισκεψιμότητας κάποιες προτεινόμενες εκδόσεις:
Το 1969 κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία της Ιταλίας ένα έργο ριζοσπαστικό και επαναστατικό για τα συντηρητικά ακροδεξιά δεδομένα της εποχής, του στυγνού και ξερού αντικομουνισμού. Πρόκειται για το έργο, σταθμό του Franco Freda, «Η διάλυση του συστήματος», που επηρέασε σημαντικά τους νεαρούς νεοφασίστες εκείνων των χρόνων και τάραξε πάρα πολύ τα πολιτικά νερά των ριζοσπαστικών κινημάτων, αλλά κυρίως τους βολεμένους πατριώτες στις τάξεις του MSI.
Σύμφωνα με την θεωρία του Freda, το αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής ανάπτυξης είναι ο καπιταλιστικός-αστικός κόσμος, που διέπεται από τον οικονομικό παράγοντα και από την αρχή της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ύπαρξη της αστικής τάξης θα εξαρτιόταν από την επιβίωση του ίδιου του κρατικού συστήματος, από το οποίο θα αντλούσε τροφή και προστασία. Απέναντι σε αυτόν τον εκφυλισμό ο Freda ήλπιζε στη συγκρότηση ενός Λαϊκού Κράτους, πολύ παρόμοιου με αυτά του λεγόμενου πραγματικού σοσιαλισμού.
Στην εξωτερική πολιτική, το νέο κράτος θα έπρεπε να είχε καταγγείλει το Ατλαντικό Σύμφωνο, να σπάσει τις συμμαχίες με τις «υπερεθνικές νεοκαπιταλιστικές δομές» και να συνάψει συνθήκες με «τα πραγματικά αντικαπιταλιστικά κράτη».
Ο Freda λοιπόν θεώρησε την ολοκληρωτική ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος μέσω μιας «γρήγορης δράσης» που θα οδηγούσε στην «επιτάχυνση της αιμορραγίας» και, ως εκ τούτου, στο «θάψιμο του πτώματος».
Σε αυτό το πλαίσιο -στο οποίο η επίθεση κατά της αστικής κοινωνίας ήταν αναπόσπαστο μέρος της νεοφασιστικής κουλτούρας όπως ήταν και της φασιστικής- η πρωτοτυπία της προσέγγισης του Freda εξαρτιόταν επίσης από τη θεωρητικοποίηση του λεγόμενου «επαναστατικού ενιαίου μετώπου».
Αυτό δεν πρέπει να γίνει κατανοητό ως απλή θεωρητική υπόθεση, αλλά ως μια συγκεκριμένη στρατηγική πρόταση. Έτσι, σφυρηλατώντας «πολιτικούς στρατιώτες» στους οποίους «η αγνότητα δικαιολογεί κάθε σκληρότητα και η αδιαφορία κάθε πονηριά», θα πρέπει να δημιουργηθεί μια επιχειρησιακή μονάδα με όλες τις αντισυστημικές δυνάμεις των λεγόμενων ακροδεξιών και ακροαριστερών δυνάμεων.
«Η διάλυση του συστήματος» φανερώνει μια διαίσθηση που έχει αναπτυχθεί από τον συγγραφέα στην πολιτική πρακτική όχι λιγότερο από ό,τι στο εκδοτικό έργο: τη δυνατότητα αντιστροφής της τάσης φθοράς της Δύσης, αποκατάστασης του αέρα Gestalt μέσω της αποσύνθεσης του πολιτισμού του Τρίτου Κράτους.
«Εάν η Λεγεώνα κατέληγε στην κόλαση,
θα παρέμενε ενωμένη.
Μετά την επιτυχή κατάκτηση της κόλασης,
η Λεγεώνα θα επιστρέψει νικηφόρα.
Ενότητα από ατσάλι».
Αυτοί οι στίχοι, από τραγούδι σουηδικού εθνικιστικού συγκροτήματος για τον Κοντρεάνου, αποκαλύπτουν μέσα σε λίγες μόλις λέξεις όλο το Νόημα και την Ουσία της ύπαρξης της Λεγεώνας.
Μια Ενότητα, που απορρέει από την Γνώση του Αληθινού Μυστικού του Ατσαλιού και αντικατοπτρίζεται οπτικά στο σήμα της Σιδηράς Φρουράς (τα κάγκελα της φυλακής), το οποίο υποδηλώνει και προφητεύει τις κακουχίες και τις διώξεις, που θα υποστούν οι Λεγεωνάριοι στον Αγώνα για την επικράτηση των Ιδεών τους.
"Οι οπαδοί της Συντηρητικής Επανάστασης θα μπορούσαν να οριστούν εκείνη την εποχή ως οι τροτσκιστές του εθνικοσοσιαλισμού.
Όπως συμβαίνει με όλα τα μεγάλα επαναστατικά κινήματα, συμπεριλαμβανομένου του κομμουνισμού, βρίσκουμε αφενός ένα μεγάλο μαζικό κόμμα με ομοιόμορφη βαρύτητα και από την άλλη, μια μυριάδα μικρών κύκλων που χαρακτηρίζονται από μια έντονη πνευματική ζωή, που άσκησαν μόνο μια αδύναμη επιρροή στις μάζες και που, από τη σκοπιά του σχηματισμού κομμάτων, πέτυχαν το πολύ να προκαλέσουν οριακές διασπάσεις μέσα στο μεγάλο κόμμα.
Αυτά αφιερώθηκαν πάνω απ' όλα στην οργάνωση εκρηκτικών αιρέσεων και μικρών πολύ ασυνεπών ελίτ ομάδων. Όταν το μεγάλο κόμμα αποτυγχάνει, τότε χτυπά η ώρα των τροτσκιστικών αιρέσεων"
Armin Mohler - Η Συντηρητική Επανάσταση στη Γερμανία
"Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αυτόν τον αγώνα πρέπει να γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι θα πρέπει να υποφέρουν. Μετά τον πόνο έρχεται πάντα η νίκη.
Αυτοί που ξέρουν να υποφέρουν ξέρουν να κατακτούν. Για το λόγο αυτό, εμείς, οι λεγεωνάριοι, θα δεχτούμε τα βάσανα με χαρά. Κάθε στιγμή πόνου είναι ένα βήμα προς τη σωτηρία και τη νίκη.
Μια στιγμή πόνου δεν θα αποθαρρύνει τον λεγεωνάριο, θα τον κάνει πιο δυνατό και θα σκληρύνει την ψυχή του.
Εκείνοι που υπέφεραν και θα συνεχίσουν να υποφέρουν θα είναι οι αληθινοί ήρωες της λεγεωνάριας μάχης. Η ευλογία της πατρίδας θα απλωθεί πάνω από αυτούς και τις οικογένειες τους"
Corneliu Zelea Codreanu
"Εγκαταλείψαμε αμφιθέατρα, τις αίθουσες διαλέξεων, σχολικές τάξεις και πάγκους εργοστασίων και μετά από εκπαίδευση λίγων εβδομάδων, γίναμε όλοι ένα μεγάλο και ενθουσιώδες σώμα.
Μεγαλώσαμε σε μια εποχή ασφάλειας αλλά λαχταρούσαμε τον κίνδυνο και το απροσδόκητο.
Ο πόλεμος μας είχε συνεπάρει. Πορευτήκαμε σε μία βροχή από λουλούδια μεθυσμένοι από τριαντάφυλλα και αίμα. Τότε, μας μάγεψε ο πόλεμος όπως το μεθύσι. Ο πόλεμος ήταν το όνειρό μας για μεγαλείο, δύναμη και δόξα.
Μας φάνηκε ως μια πράξη ανδροπρέπειας, μία μάχη σε λιβάδια εμποτισμένα με αίμα. Δεν υπήρχε πιο όμορφος Θάνατος στον κόσμο …
Ω! αρκεί μονάχα να μην παραμείνουμε στο σπίτι, φθάνει μόνο να μπορέσουμε να συμμετέχουμε"
Τα τελευταία αντίτυπα του εμβληματικού έργου του Ernst Junger κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Zentropa ...
Τα εξώφυλλα των αυτόνομων περιοδικών που μοιράστηκαν από τα μέλη της συντακτικής μας ομάδας σε εκατοντάδες συντρόφους και συντρόφισσες μετά το πέρας της συναυλίας.
Στο παρελθόν εκατοντάδες αντίτυπα έχουν μοιραστεί σε αυτόνομες εκδηλώσεις στην Ελλάδα προκαλώντας το ενδιαφέρον.
Στο πρώτο και δεύτερο μέρος της συνέντευξης στα δύο αυτά περιοδικά, ο αντάρτης πόλης Λευτέρης Παπαδόπουλος της ΕΟΚΑ Β' και στενός συνεργάτης του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα, αποκαλύπτει στον Νίκο Θεοδώρου:
Τα άγνωστα παρασκήνια σχετικά με το Κυπριακό ζήτημα και τον ρόλο των Απριλιανών, οι οποίοι υπήρξαν εχθροί των συναγωνιστών μας και κάποιοι ακροδεξιοί σήμερα κερδίζουν χρήματα από την προβολή των αρχείων τους.
Ουδείς έχει τολμήσει να την αναδημοσιεύσει την άγνωστη αυτή συνέντευξη οπουδήποτε για λόγους μικρό πολιτικών συμφερόντων.
Επικοινωνήστε μαζί μας αν θέλετε να λάβετε τα δύο περιοδικά σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Αντισταθείτε στα ψέματα της αστικής αντιφασιστικής ακροδεξιάς!
"Δεν υπάρχει για μένα επιστροφή, μα αιώνια θα είναι η δόξα"
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
-wzor.jpg)
