Ο Δαίμονας στον καθρέφτη







του Ιάσωνος Παλαντίνη




Πότε κοίταξες τον εαυτό σου τελευταία και ένιωσες άξιος;
Πότε ένιωσες να αγαπάς και να σ’ αγαπούν;
Πότε ένιωσες αξιοπρεπής;
Πότε ένιωσες ότι κρατάς τα ηνία της ζωής σου,
πως έχεις ελεύθερη βούληση και σκέψη;
Πότε έχτισες τον κόσμο που θα ήθελες μέσα στα όνειρά σου; 
Πότε ρίσκαρες για αυτά που αγαπάς, για το δίκαιο, για το χώμα που πατάς;


Αναλογίστηκες ποτέ πως η ζωή θα έπρεπε να είναι μια απορία
που περιμένει να τη λύσεις κάθε δέκατο του δευτερολέπτου;
Φέρε στη μνήμη σου πότε χαμογέλασες 
στο άγνωστο χωρίς να φοβάσαι το μετά …
Να νιώσεις την φλογερή ανάσα της μάχης στα μέσα σου …
Να πεθάνεις και να αναστηθείς στο πεδίο της …
Να στοιχειώσεις το ψεύδος, να γίνεις Φώς



Σε κοιτάζω κατάματα στον καθρέφτη μα δεν τρομάζω πια …
Γίνομαι παράλογος στη δική σου λογική …
Με μια υπόσχεση σαν λεπίδα χαράζω το πρόσωπο σου …
Η παρακμή σου γίνεται λάβαρο μου …
Ο χρόνος τέλειωσε … αναρωτιέσαι …
Τέλειωσε Δαίμονα Εαυτέ μου …

Legion of Doom - Illusions


Ενάντια στην Σιωνιστική Κατοχική Κυβέρνηση!


του Wolverine

Πάντα γνωρίζαμε ποιος είναι ο νους πίσω από την παγκόσμια δικτατορία. Είχε όνομα και ταυτότητα. Είχε θρησκεία και πρόσωπο.  Κάποιοι παλαιότεροι συναγωνιστές τον πολέμησαν σε πεδία μαχών με πραγματικές σφαίρες. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει επιλέξει να μας πολεμήσει σε οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο. Παραμένει πάντα εκεί μέσα στο σκοτάδι της βαρβαρότητας, ραδιούργος έτοιμος να καρφώσει το μαχαίρι βαθιά στα σωθικά της Ευρώπης.



Σήμερα θεωρεί ότι τα πάντα έχουν κερδηθεί για αυτόν ενώ όλα έχουν χαθεί για εμάς. Προσπαθεί να μας ισοπεδώσει μέσα από κανάλια, δάνεια και επιτροπές. Στο πλευρό του οι ντόπιοι γραικύλοι και οι έμμισθοι υπάλληλοι με τις αγγλοσαξονικές ρίζες.






Για όποιον έχει μάτια και βλέπει η ημέρα που κατέβασαν την 71η Ταξιαρχία στις παρελάσεις με αμερικανικό οπλισμό στα χέρια δεν ήταν τυχαία. Όπως δεν ήταν τυχαία και η επιλογή να αγοράσουν «αύρες» και χιλιάδες δακρυγόνα από την χώρα που γέννησε την πολιτική της γενοκτονίας.


Δεν είναι τυχαίο επίσης το γεγονός της συμμετοχής ξένων μισθοφόρων της «Blackwater» σε σχεδιασμούς προστασίας του κοινοβουλίου. Καθόλου τυχαίο επίσης το ενδιαφέρον των εξουσιαστών να παραδώσουν τον χρυσό της Χαλκιδικής στις εβραϊκές πολυεθνικές. Αλήθεια μήπως ήταν κίνηση τακτικής εκ μέρους τους ότι επέλεξαν πρόσφατα να μοιράσουν φωτογραφίες με συλληφθέντες - πολιτικοί κρατούμενοι για όσους δεν φορούν παρωπίδες - που έφεραν πολλαπλά τραύματα από ξυλοδαρμό;

Το μήνυμα εκ μέρους τους είναι ένα. Κάτσε καλά «ιθαγενή» γιατί αλλιώς θα σε διαλύσω, θα σε ισοπεδώσω και θα σε κάνω κομμάτια. Ναι έχουν όπλα. Έχουν πραιτοριανούς και 300 συνεργάτες στην βουλή, έχουν κανάλια λεφτά και εφημερίδες.

Εμείς έχουμε την ψυχή μας και την Πίστη μας στην Ιδέα και αυτό φτάνει για να κατεβούμε και αυτή την φορά στους δρόμους στην γενική απεργία της 20ης Φεβρουαρίου «ως λύκοι ανάμεσα στα πρόβατα της αστικής δημοκρατίας».

Δεν έχουμε αυταπάτες για την έλλειψη τακτικής εκ μέρους του λαού, πραγματικά μας θυμώνει το γεγονός να βλέπουμε ναυτεργάτες και αγρότες να μην μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι το κατοχικό καθεστώς τις περισσότερες φορές μαθαίνει από τα λάθη του και δεν αφήνει περιθώρια αντίδρασης.


Οι επαναλαμβανόμενες ενέργειες που καταλήγουν όλα τα χρόνια σε αποτυχία δεν είναι εγγύηση για το μέλλον, ο στόχος είναι η καρδιά της αστικής κοινοβουλευτικής παρουσίας και αυτή δεν μπορεί να καταληφθεί αν δεν υπάρχει τακτική και σχέδιο …

Γενική Απεργία: 20.02.2013






"Η πιο απαίσια αρχή του Καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος είναι ότι μας έχει μάθει να κρίνουμε τα πάντα και τους πάντες με βάση το χρήμα και την ιδιοκτησία".


 "Οτιδήποτε είναι επιζήμιο για την σημερινή τάξη πραγμάτων έχει την υποστήριξή μας. Διότι εμείς επιζητούμε την Καταστροφή. Σε ένα κόσμο που μας έχει περιθωριοποιήσει, υψώνουμε την αρχή της θέλησης για καταστροφή , διότι μόνο η καταστροφή που θα καθαρίσει τα πάντα από το σάπιο φιλελεύθερο σύστημα θα ανοίξει τον δρόμο σε εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές.
 
Γι' αυτό και εμείς παλεύουμε για να επιταχύνουμε την αρχή της καταστροφής του σημερινού συστήματος στηρίζοντας ότι εναντιώνεται σε αυτό και το βλάπτει , όπως κάθε απεργία , κάθε κυβερνητική κρίση , κάθε αδυναμία του Κράτους.

Κάθε αποδυνάμωση του είναι καλή , πολύ καλή για μας και πάντα εμείς θα προσπαθούμε να δυναμώνουμε όλες τις παραπάνω δυσκολίες για το κράτος , με πείσμα και με θέληση ώσπου αυτό τελικά πεθάνει".


Gregor Strasser

Παρεμβάσεις υπέρ της Συρίας σε πόλεις της Ευρώπης (ΙΙ)

Το δολοφονικό πρόσωπο του Ισραήλ και η πολιορκία του «ναού της γεννήσεως του κυρίου» τον Απρίλιο του 2002.


του Jihad.


Το τελευταίο καιρό βρίσκεται σε εξέλιξη άλλη μια επέμβαση του Ισραήλ στα εσωτερικά της χώρας μας. H παρουσία δυνάμεων του Σιωνισμού τόσο στον εναέριο χώρο του Αιγαίου όσο και στις βάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας, έχει την υπογραφή της κατοχικής κυβέρνησης του Σαμαρά αλλά και την σιωπηρή συνενοχή του συνόλου των 300 βο(υ)λευτών.



Εδώ και ελάχιστα χρόνια στα πλαίσια των συμφωνιών που έχουν υπογράψει οι πολιτικάντηδες, οι ελληνικές αεροπορικές δυνάμεις συμμετέχουν σε κοινές ασκήσεις με τα πολεμικά αεροσκάφη των Εβραίων. Κανείς έως τώρα δεν έχει προχωρήσει σε μια ουσιαστική καταγγελία της κατάστασης αυτής, ενώ οι μέχρι χτες «σιωνιστοφάγοι» τύπου ΣΥΡΙΖΑ σπεύδουν
  να προσκυνήσουν  το τοτέμ του Αμερικανισμού και παρευρίσκονται με μεγάλη άνεση στις αίθουσες των εβραϊκών ιδρυμάτων που καθορίζουν την οικονομική και εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.









Οι πρώτοι που αναγνώρισαν το κράτος δολοφόνο που ακούει στο όνομα Ισραήλ, ήταν οι κυβερνώντες της Ν.Δ. με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη ο οποίος και διατηρεί δεσμούς αίματος με την χώρα αυτή … Στην συνέχεια οι μετέπειτα δημοκρατικές κυβερνήσεις ενίσχυσαν το καθεστώς των Σιωνιστών ενώ από την άλλη πλευρά δεν προχώρησαν σε κάποια ουσιαστική ενέργεια υπέρ των Παλαιστινίων. Άλλωστε πολλοί από αυτούς που σήμερα εμφανίζονται ως αλληλέγγυοι στους Παλαιστίνιους δεν είναι παρά φερέφωνα της MOSSAD και των Αμερικανοσιωνιστών.




Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν δημοσιογράφοι της κρατικής τηλεόρασης και εκδοτικοί οίκοι, τραγουδιστές και διάσημα πρόσωπα του lifestyle, στρατιωτικοί αναλυτές και πολιτικοί που ωρύονται εναντίον της Παλαιστινιακής αντίστασης κάθε φορά που πλήττεται ο προαιώνιος εχθρός. Φυσικά περίοπτη θέση ανάμεσα σε όλους αυτούς έχει ο γνωστός γραφικός αριστεριστής που ηγείται κόμματος του τροτσκιστικού χώρου και ένας ανεκδιήγητος «αστέρας» της σύγχρονης ακροδεξιάς που συνεργάστηκε παλαιότερα με τον περιβόητο πράκτορα Βαβύλη και το σινάφι του. Έτσι λοιπόν παντού υπάρχουν πυρήνες και πρόσωπα που σιγοντάρουν την Ισραηλινή εξωτερική πολιτική και αμείβονται πλουσιοπάροχα για αυτό τον σκοπό.



Η έλλειψη ουσιαστικής αντίστασης στα σχέδια των φιλοσιωνιστικών δυνάμεων έχει ενισχύσει όλες αυτές τις επικίνδυνες απόψεις σε σημείο που αυτές πλέον να προβάλλονται ανοιχτά! Πολλοί αντέδρασαν στην συνάντηση του Τσίπρα με τον Σιωνιστή και εγκληματία πολέμου Πέρες αλλά αυτό το γεγονός δεν στάθηκε ικανό για να αμφισβητηθεί η εσωκομματική του εξουσία. Από την άλλη μεριά μόλις πριν λίγες ημέρες ο Καμμένος του γνωστού κόμματος ΑΝ.ΕΛ υπεραμύνθηκε της συνεργασίας των Κυπρίων πολιτικών με τους Ισραηλινούς δολοφόνους σχετικά με τα κοιτάσματα πετρελαίου στην περιοχή αυτή! 



Καθόλου τυχαία δεν είναι άλλωστε αυτή η δήλωση αφού ο παγκόσμιος δυνάστης δεν ξεχνάει ποτέ τους υποστηρικτές του σε οποιοδήποτε επίπεδο. Την δική του σημασία έχει άλλωστε η δήλωση ενός ακροδεξιού βουλευτή στην βουλή ότι «όποιος και αν είναι αυτός που θα πλειοδοτήσει σε μελλοντικό διαγωνισμό για τα πετρέλαια η Ελλάδα σε συνεργασία μαζί του  θα προχωρήσει άμεσα σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων». Άραγε αν το Ισραήλ καταφέρει να προκριθεί σε μελλοντικό διαγωνισμό θα γίνει αποδεκτό το γεγονός από το εν λόγω «πατριωτικό» κόμμα;



Εδώ να σημειώσουμε ότι το γνωστό ΕΛΑΜ στην Κύπρο καθώς και η Εκκλησία της νήσου δεν έχουν προβάλλει οποιαδήποτε αντισιωνιστική στάση απέναντι σε αυτό το ζήτημα. Την ίδια στιγμή λοιπόν που οι εβραϊκές δυνάμεις εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο της κυπριακής δημοκρατίας, οι ακροδεξιοί μαζί με τους παπάδες και σε συνεργασία με το σύνολο του πολιτικού κόσμου στο νησί - πλην του ΕΔΗΚ και του Λουκά Σταύρου για να είμαστε δίκαιοι - σιωπούν για πολλοστή φορά μπροστά στα γεγονότα!



Σήμερα που η Συρία είναι στο στόχαστρο των Σιωνιστών και των Σαλαφιστών ουδείς νοιάζεται, άλλωστε από το ΚΚΕ μέχρι και την «Χρυσή Αυγή» όλοι σιωπούν για την σιωνιστική ιμπεριαλιστική επέμβαση πλην κάποιας τυπικής  αρθρογραφίας σε ιστοσελίδες και των κλασσικών και απολύτως βαρετών ανακοινώσεων. Κινήσεις που όχι μόνο δεν πλήττουν το Ισραήλ όπως οφείλουν άλλωστε να πράξουν αλλά αποσκοπούν στο να είναι το άλλοθι για το εσωκομματικό παιχνίδι. Η Εκκλησία του Ιερώνυμου και του Βαρθολομαίου στηρίζει τους Σιωνιστές με την ένοχη σιωπή της εδώ και χρόνια, σίγουρα όλα αυτά τα γεγονότα μαζί καθόλου τυχαία δεν είναι.


Οι τελευταίες καταγγελίες για πειράματα του Ισραήλ σε πληθυσμούς που προέρχονται από την Αιθιοπία καθώς και τα σχέδια αποικισμού των Παλαιστινιακών εδαφών με εβραϊκούς πληθυσμούς ουδέποτε έχουν απασχολήσει τα έντυπα που μιλάνε για «ρατσισμό και φασισμό» ή διάφορες κινήσεις όπως η YRE και η ΟΑΚΚΕ που σε άλλες περιπτώσεις σπεύδουν να διοργανώσουν πικετοφορίες και συνελεύσεις ...



Μια άγνωστη σελίδα στην ιστορία της Παλαιστίνης είναι η πολιορκία του «ναού της γεννήσεως του κυρίου» στην Βηθλεέμ την περίοδο 02.04.2002 - 10.05.2002. Εκεί είχαν βρει καταφύγιο καταζητούμενοι μαχητές της Παλαιστινιακής αντίστασης και συγκεκριμένα της εθνικιστικής Fatah. Στο πλευρό τους βρέθηκαν μοναχοί οι οποίοι αρνήθηκαν να τους εγκαταλείψουν ή να τους προδώσουν. Οι Εβραίοι σε ένα απίστευτο ρεσιτάλ ραδιουργίας και δολοφονικού ενστίκτου έσπευσαν να εξοντώσουν τους αμυνομένους με ελεύθερους σκοπευτές ενώ δεν δίσταζαν να πυροβολούν και τους τραυματίες αλλά και τους μοναχούς!



Οι Παλαιστίνιοι την εποχή εκείνη διεξήγαγαν την 2η ηρωική «Ιντιφάντα» και μάλιστα μόλις είχαν δολοφονηθεί εκατοντάδες άμαχοι στην πόλη Τζενίν και αλλού, γεγονός που συγκλόνισε τον κόσμο. Οι πρωτεργάτες της δολοφονίας ήταν φιλοσιωνιστές Λιβανέζοι και χιλιάδες Ισραηλινοί που τους συνόδευαν στην πολιορκία της πόλης. Άμεσα οι κληρικοί διαφορετικών δογμάτων δέχτηκαν να προστατεύσουν τους Χριστιανούς και Μουσουλμάνους Παλαιστίνιους αντάρτες. Στο πλευρό τους βρέθηκαν συγκεκριμένα Καθολικές καλόγριες και ιερείς, Ορθόδοξοι μοναχοί Ελληνικής καταγωγής και Αρμένιοι. Ενώ ο δολοφόνος Αριέλ Σαρόν μιλούσε για εκατοντάδες «τρομοκράτες» οι περισσότεροι ήταν απλοί πολίτες που έσπευσαν να σωθούν από τις μονάδες θανάτου. Κανένας επικυρίαρχος της περιοχής δεν είχε τολμήσει να εισβάλλει στον ιερό αυτό χώρο του Χριστιανισμού για εκατοντάδες χρόνια. 



Οι Ιουδαίοι όμως ως επιστήμονες του τρόμου και ειδικοί σε βεβηλώσεις ιερών χώρων περικύκλωσαν τον ναό με ρομπότ που είχαν οπλικά συστήματα, γερανούς, αερόστατα, θερμικές κάμερες, άρματα μάχης και μονάδες στρατού. Πολλές φορές επιχείρησαν να εισβάλλουν στον χώρο αλλά αποκρούστηκαν ενώ ο ναός έπαθε σημαντικές ζημιές από τις εκρήξεις και τις φωτιές. Να σημειωθεί ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι που έπεσαν νεκροί πυροβολήθηκαν εντός του ναού ή όταν προσπάθησαν να βρουν φαγητό, οι ύπουλοι δολοφόνοι μάλιστα είχαν ως στόχο  τον οποιονδήποτε παρατηρούσαν κοντά σε παράθυρο ενώ κάποιες φορές υπήρξαν απώλειες από όπλα που είχαν ως εξοπλισμό σιγαστήρα ...




Οι Ιουδαϊκές ύαινες κατέλαβαν τον Αρμενικό τομέα του ναού και όταν απέτυχαν να επεκταθούν περισσότερο λεηλάτησαν το σημείο αυτό και μετά έριξαν το φταίξιμο στους Παλαιστίνιους. Επίσης δεν επέτρεψαν να μεταφερθούν εφόδια και τρόφιμα στους πολιορκημένους ενώ καταγράφησαν περιπτώσεις που αρνήθηκαν την χορήγηση ιατρικής φροντίδας σε τραυματίες με αποτέλεσμα να πεθάνουν αβοήθητοι. Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι πρόσφατα το μακρύ χέρι της Κατεχάκη στην Ελλάδα - η φιλοσιωνιστική ακροδεξιά μέσω της εφημερίδας «Στόχος» - έκανε λόγο για ζημιές εκ μέρους των Παλαιστινίων πράγμα το οποίο ήταν απολύτως ψευδές.









Επίσης για τους πολιορκημένους δεν υπήρχε καμιά δυνατότητα για επικοινωνία, σίτιση, φάρμακα ή νερό. Άρχισαν να τρώνε τα φύλλα των δέντρων και κομμάτια από γρασίδι και οτιδήποτε μπορούσε να σιτίσει τα 250 άτομα. Οι πολιορκητές χρησιμοποίησαν κάθε μέσο για να κάμψουν το ηθικό τους όπως συνεχείς βολές φωτοβολίδων και καπνογόνα, απειλές μέσω μεγαφώνων και ηχητικές συσκευές σε υψηλές συχνότητες που χρησιμοποιούν σε επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου. Φυσικά για να μολύνουν τον χώρο και να υπομονεύσουν την υγεία των Παλαιστινίων δεν άφηναν επί ημέρες να μεταφερθούν τα πτώματα των ανταρτών!








Η αλληλεγγύη των Παλαιστινίων υπήρξε υπόδειγμα πειθαρχίας και αγωνιστικότητας και άντεξαν όλες αυτές τις ημέρες σε αυτή την κατάσταση, την ίδια εποχή όμως το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και η εκκλησία της Ελλάδος κράτησε άκρως υποχωρητική στάση απέναντι σε αυτή την τραγωδία και την προσβολή ενός χώρου για τον  οποίο  η Ελλάς οφείλει να προστατεύει από τους Σιωνιστές. 




Μετά από 39 ημέρες και αρκετές απώλειες στις τάξεις των αμυνομένων - 7 νεκροί και 40 τραυματίες - καθώς και την διεθνή κατακραυγή η Ε.Ε. δέχτηκε να φιλοξενήσει 13 άτομα τα οποία απελάθηκαν από το Ισραήλ για πάντα, ενώ άλλοι 26 εξορίστηκαν στην Γάζα. Οι αρχές των Βρυξελλών ήταν αυτές που κατέδωσαν ποιοι βρίσκονται μέσα στο ναό με αποτέλεσμα οι Σιωνιστικές αρχές να απαιτήσουν την εξορία συγκεκριμένων προσώπων…



Μετανάστης στην ίδια μου την χώρα: συνέντευξη Αφγανού λαθρομετανάστη σε μέλος της Εθνικοσοσιαλιστικής Κίνησης ΑΡΜΑ (Ιούνιος 2011)


Μετανάστης στην ίδια μου την χώρα





Από αυτούς που από τα Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως διαμορφώνουν τις «γνώμες» των μαζανθρώπων, και από τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές», ακούμε συχνά πλαστές «ιστορίες» λαθρομεταναστών, με τις οποίες προσπαθούν να συγκινήσουν μια «κοινή γνώμη» διεστραμμένων ψυχών και συνειδήσεων. Διεστραμμένων από την μετατροπή του «αδυνάτου και αδυνάμου» σε αντιαξία και αντιαρετή, την οποία και εισήγαγε στην Ευρώπη ο Ιουδαιοχριστιανισμός για να την ακολουθήσουν τα «ανθρωπιστικά» ρεύματα του φιλελευθερισμού, του μαρξισμού και της αστικής ψευδοφιλοσοφίας. Πίσω από την βιτρίνα της «υπερασπίσεως του αδυνάτου» δεν κρύβεται παρά ο φθόνος του διεστραμμένου υπανθρώπου - μαζανθρώπου απέναντι σε κάθε τι ανώτερο. 


Ο Μαζάνθρωπος έχει διαβρωμένη την ψυχή του από τις μεταλλάξεις του διαστροφικού αντιπνεύματος , από την αποκοπή της συνδέσεως του από την παράδοση , την φυλή , την φύση, το κοσμικό γίγνεσθαι, αλλά και από τον ίδιο του τον βιολογικό και πνευματικό εαυτό. Η διαστροφή αυτή επικράτησε πλήρως στην Ελλάδα και στην Ευρώπη με την έλευση του Ιουδαϊκού Φαρισαϊσμού , που έδωσε με την σειρά του το χρίσμα στον «διαφωτισμό» του οποίου η εξέλιξη οδήγησε τον λευκό άνθρωπο στα «δυτικά» «ανθρωπιστικά ιδεώδη» της εποχής της νεωτερικότητος.

Αυτά τα ιδεώδη στην Ελλάδα αναμείχθηκαν και με υπολείμματα γυφτιάς και ζητιανιάς , κατάλοιπα της Οθωμανικής εποχής , που αντί να αποβληθούν, ονομάστηκαν «λαϊκά» «πολιτιστικά» στοιχεία . (Για παράδειγμα, είναι λυπηρό ότι τα δύο επικρατέστερα «μουσικά» είδη στην Ελλάδα είναι τα εξής: Πρώτον το παραδοσιακό τουρκογύφτικο, που μάλιστα εισήλθε στην Ελλάδα όχι επί Οθωμανικής κατοχής, αλλά μόλις στον 20ο αιώνα, και επικράτησε πλήρως μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο, ονομαζόμενο ως «αυθεντική Ελληνική λαϊκή μουσική» του οποίου τόσο οι οπαδοί όσο και οι «αοιδοί» που είναι συχνά αθίγγανοι, καταγγέλλουν το νέο επικρατέστερο είδος που έχει γίνει τελευταία της «μόδας» ότι υποβιβάζει την ποιότητα και την μουσική παιδεία της χώρας! 


Το λυπηρό είναι ότι έχουν δίκιο. Το νέο επικρατέστερο «μουσικό» είδος είναι η απόλυτη εκφυλισμένη διασταύρωση του τουρκογύφτικου με το «ποπ» , με το «trendy lifestyle», τον πολιτισμό των χαζοχαρούμενων και ταυτόχρονα θλιμμένων μικροαστών και το ντύσιμο πόρνης για τις «τραγουδίστριες» που συχνά δεν γνωρίζουν ούτε καν να διαβάζουν μουσικές παρτιτούρες, και το θηλυπρεπές «αμφισεξουαλικό στυλ» για τους «τραγουδιστές». Έτσι ο νεοέλληνας αφού πρώτα υιοθέτησε την μουσική των αθίγγανων, κατόπιν ξέπεσε ακόμα περισσότερο και έφθασε στο σημείο μέχρι και οι αθίγγανοι να τον κατηγορούν για έλλειψη μουσικού πολιτισμού!.

Ο «ανθρωπισμός» των υπανθρώπων, δεν είναι λοιπόν παρά φθόνος απέναντι σε κάθε τι το ανώτερο και επίθεση εναντίον όλων όσων διαφέρουν από τον φαινομενικά «αδύναμο», ώστε κατά την λογική της Προκρούστειας κλίνης να τους αναγκάσουν χτυπώντας τους, να γίνουν «ίσοι» με τον «αδύναμο». Η διαδικασία αυτή πάντοτε καταλήγει όχι απλώς σε κάποια ισοπεδωμένη «ισότητα όλων» αλλά στην πλήρη αντιστροφή των αξιών, στην κοινωνική ανάδειξη και επικράτηση στην κορυφή της κοινωνικής τους αντιιεραρχίας, κάθε αντιαξίας, κάθε αντιαρετής και κάθε διαστροφής, που πλέον έχουν βρει πεδίο ελεύθερο να αναπτύσσονται σε όλο τους το φάσμα και σε υπέρτατο βαθμό και να διέπουν ολόκληρη την κοινωνική ζωή του λευκού ανθρώπου.


Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, ο υπάνθρωπος έχει την δυνατότητα , εμφανιζόμενος ως φαινομενικά κοινωνικά «αδύναμος» και «καταπιεσμένος» , να αποχτά την εύνοια των μαζών και να μετατρέπεται σταδιακά σε κοινωνικά προνομιούχο στρώμα καταλήγοντας στο να εξουσιάζει και να πνίγει κάθε πτυχή της ζωής των υπολοίπων, τους οποίους οι αποβλακωμένες μάζες υπερασπιστών του «αδυνάτου» χτυπούν λυσσαλέα με κάθε τρόπο προσπαθώντας να τους εξαφανίσουν ή να τους θέσουν στο κοινωνικό περιθώριο, ώστε ο «καημένος αδύνατος να μην αισθάνεται άσχημα» βλέποντας γύρω του ανθρώπους που να είναι από την ίδια την φύση τους (και όχι από κάποιο «άδικο σύστημα») σε πλεονεκτικότερη θέση από αυτόν.

Έτσι ακριβώς συνέβη και με τους λαθρομετανάστες. Η συνέχεια του κειμένου δείχνει το πώς αυτή η αντιστροφή αυτή έχει γίνει πραγματικότητα και στο θέμα της λαθρομεταναστεύσεως, κάτι που φαίνεται σαφέστατα μέσα και μέσα από μερικές πρόσφατες βιωματικές μου εμπειρίες , τις οποίες και παραθέτω ως παραδείγματα. Τα αποχαυνωμένα παρασιστικά στρώματα «νεοέλληνων» (όπως επαγγελματίες άεργοι, ισόβιοι «αριστεροί» φοιτητές - συνδικαλιστές, επαγγελματίες πολιτικάντηδες, ψευτοδιανοούμενοι και επαγγελματίες «επαναστάτες», αλλά και κάποιοι βολεμένοι «δημόσιοι» ή «κυβερνητικοί» των 3000 ευρώ τον μήνα και άνω , όπως και διάφοροι νεόπλουτοι) μιλάνε συνέχεια για τους «καημένους τους» λαθρομετανάστες.

Αποκρύπτεται όμως επιμελώς ότι ακόμα και οι ίδιοι οι λαθρομετανάστες προσδιορίζουν εντελώς διαφορετικά τόσο την δική τους κατάσταση όσο και τα αίτια που τους οδήγησαν να εργαστούν στην Ευρώπη, αλλά έχουν αρχίσει επίσης να αντιλαμβάνονται και τι την τραγική κατάσταση την οποία αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας. Στην συνέχεια του κειμένου αυτού παραθέτω συνέντευξη σε μορφή συζητήσεως, την οποία πήρα από Αφγανό λαθρομετανάστη και μάλιστα ισλαμιστή. 


Ενδιαφέρον έχει ότι όλα όσα απαντάει ο Αφγανός για τις πραγματικές αιτίες που τον οδήγησαν να έρθει στην Ελλάδα, για τις ευνοϊκές εργασιακές συνθήκες και την ευνοϊκή μεταχείριση που αντιμετωπίζει σε σύγκριση με έναν Έλληνα εργάτη, αλλά και για τον ισλαμικό κίνδυνο στην Ευρώπη, έρχονται σε αντίθεση με αυτά τα οποία ισχυρίζονται οι «αντιρατσιστές». 
Είναι χρήσιμο λοιπόν να αρχίσει επιτέλους να καταγράφεται δημόσια, τόσο η πραγματική κατάσταση των λαθρομεταναστών, που δεν έχει καμία σχέση με αυτήν του «κατατρεγμένου» «πρόσφυγα», όπως και και η φωνή συνειδητοποιημένων Ελλήνων εργαζομένων, που να μιλούν ο ίδιοι για τα εργασιακά προβλήματα που αντιμετωπίζουν και το πώς αυτά σχετίζονται με την λαθρομετανάστευση.

Διότι και εδώ κυριαρχεί η απόλυτη αντιστροφή. Αυτοί που το σύστημα διαφημίζει παντού προς τις μάζες ως τους «ειδήμονες για τα προβλήματα του εργάτη» (αριστερά) είτε ως «ειδήμονες για τα προβλήματα των Ελλήνων που προκαλούν οι λαθρομετανάστες» (ακροδεξιά) είναι συνήθως εντελώς άσχετοι με το θέμα καθώς δεν είναι ούτε εργαζόμενοι, ούτε ο τρόπος ζωής τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι, σχετίζεται με των υπολοίπων Ελλήνων. Διότι όλοι αυτοί που εμφανίζονται ως «σωτήρες»» και «ειδήμονες» είναι συνήθως άεργοι, επαγγελματίες τεμπέληδες ψευτο«επαναστάτες», άρρωστοι από την έλλειψη οποιασδήποτε σωματικής λειτουργίας , που όσο αυξάνεται η φτώχεια, η μιζέρια και η κακομοιριά, τόσο αυξάνονται και οι απελπισμένοι που στρέφονται σε αυτούς και τόσο αυτοί πλουτίζουν από τις κομματικές συνδρομές και από τις κρατικές επιχορηγήσεις, μέχρι και το εμπόριο κάθε είδους συμβόλων και ψεύτικων ελπίδων.

Αντίθετα με ότι συμβαίνει με όλους αυτούς τους άεργους επαγγελματίες «εθνοσωτήρες» και «εργατοσωτήρες», που έχουν κάνει ως επάγγελμα το να πουλάνε μια εντελώς φτιαχτή και ψεύτικη εικόνα του εαυτού τους στις μάζες με όρους μάρκετινγκ και διαφημίσεως , διότι με τέτοιους όρους λειτουργούν οι «δημοκρατίες» τους, σε όσους εργαζομένους αγαπάνε πραγματικά το έθνος και την φυλή τους, δεν αρέσει να μιλούν δημόσια για τον εαυτό τους, διότι έχουν υπερβεί τον εγκλωβισμό στο «εγώ» και έχουν περάσει στην διάσταση του «εμείς», βλέποντας τον εαυτό τους όχι ως αποκομμένη μονάδα αλλά ως κύτταρο της Φυλής και του ίδιου του Σύμπαντος ...

Και δεν είναι εύκολο να μιλήσουν για τα προβλήματά τους , καθότι όσοι έχουν τέτοιες απόψεις, αναγκάζονται να καλύπτονται, διότι ζουν σε μια χώρα υπό κατοχή και τελούν υπό διωγμό. Όμως κάποιες αλήθειες για τις επιπτώσεις που έχει η λαθρομετανάστευση στην ζωή του Έλληνα εργαζομένου, μπορεί να τις μεταδώσει κανείς με τον καλύτερο τρόπο μέσα από την βιωματική σκοπιά. Γι αυτό και αποφάσισα να αναφερθώ δημόσια σε πρόσφατη προσωπική μου εμπειρία. Ο ισλαμιστής Αφγανός από τον οποίον πήρα συνέντευξη, είναι αυτός που «πήρε» την θέση εργασίας στην οποία εργαζόμουν κατά τον φετινό χειμώνα. Έτσι , όπως συμβαίνει κάθε φορά που μένω άνεργος, ξεκίνησα πάλι να αναζητώ εργασία από πόλη σε πόλη, μετακινούμενος σε τέτοιες προσωρινές εργασίες οπουδήποτε στην Ελλάδα. Δίχως διεύθυνση σπιτιού, αλλά με ταχυδρομική θυρίδα, δίχως σπίτι, αλλά φιλοξενούμενος, δίχως κάθε φορά να γνωρίζω ούτε που θα βρίσκομαι ούτε σε τι επάγγελμα θα είναι η επόμενη θέση που θα βρω για να εργαστώ, ανάμεσα στο μεγάλο πλέον πλήθος διαφορετικών επαγγελμάτων τα οποία έχω εξασκήσει και τα οποία έχω εργασιακή εμπειρία. Έγινα μετανάστης στην ίδια μου την χώρα. 


Αντίθετα με εμένα, ο Αφγανός ισλαμιστής λαθρομετανάστης από το Πακιστάν, δίχως καμιά απολύτως επαγγελματική κατάρτιση, με λιγότερες φυσικές και ψυχικές αντοχές και δηλώνοντας ότι κάποιες από τις εργασίες που ευχαρίστως θα έκανα ο ίδιος δεν θα τις έκανε διότι …«πληρώνονται λίγο και είναι πολύ σκληρές», διατηρεί σήμερα , στην δική μου χώρα και πατρίδα, εργαζόμενος παράνομα, δίχως ένσημα και εργασιακή σύμβαση, δύο διαφορετικές θέσεις εργασίας, με μηνιαίες αποδοχές στα 1300 Ευρώ. Εγώ ένα μήνα μετά την τελευταία απόλυσή μου, βρήκα μια ακόμη δίμηνη θερινή σύμβαση εργασίας σε μια ακόμη διαφορετική πόλη και με αποδοχές που οριακά καλύπτουν τις ανάγκες μου για επιβίωση αυτής της περιόδου και τίποτε παραπάνω από αυτό. Σε δύο μήνες που λήγει η σύμβαση και κλείνει αυτή η θερινή θέση εργασίας θα φύγω πάλι άνεργος και χωρίς σχεδόν καθόλου χρήματα, προς το άγνωστο αναζητώντας ξανά την επόμενη δουλειά, ως συνήθως …



Άγνωστο πόσος καιρός θα περάσει μέχρι να ξαναβρώ. Την τελευταία φορά ήταν μόνο ένας μήνας, την προηγούμενη τρεις μήνες, την παραπροηγούμενη οκτώ μήνες και όλοι αυτοί οι μήνες με φόρτωσαν με ένα χρέος αρκετών χιλιάδων Ευρώ. Διότι όσο εργάζεται κάποιος με τόσο χαμηλά ημερομίσθια και ανασφάλιστος, δεν μπορεί ούτε να αποταμιεύσει τίποτε όσο εργάζεται, ούτε και παίρνει επίδομα ανεργίας όταν απολυθεί. Εργάζεσαι συνεχώς σκληρά και αντί να το χρέος σου να μειώνεται, να το βλέπεις να αυξάνεται κάθε φορά που μένεις ξανά άνεργος, ενώ όσο εργάζεσαι παραμένει απλά σταθερό. Και όσο περνάν τα χρόνια , τόσο περισσότερα χρέη να συσσωρεύονται. Εκεί οδήγησαν την Ελλάδα με την λαθρομετανάστευση, που έκανε δεδομένη την ανασφάλιστη εργασία για τα περισσότερα χειρωνακτικά επαγγέλματα, και κατέβασε τους μισθούς στα επίπεδα του τρίτου κόσμου. Στο κείμενο αυτό , παραθέτω κάποιες πρόσφατες εργασιακές εμπειρίες μου, με κατάλληλο σχολιασμό, ώστε να υπάρξει μια καλύτερη εικόνα στον αναγνώστη του τι συμβαίνει σήμερα στον χώρο της εργασίας , του γιατί συμβαίνει και να μπορέσει να βγάλει κάποια βαθύτερα χρήσιμα συμπεράσματα.

Ας επανέλθουμε στο θέμα του Αφγανού που «μου πήρε» την προηγούμενη θέση εργασίας μου. Το «μου πήρε» το έβαλα σε εισαγωγικά, διότι ενώ η φράση αυτή είναι συνηθισμένη από όσους υποτίθεται ότι αντιδρούν στην λαθρομετανάστευση, αποκρύπτει μια μεγάλη αλήθεια, που σχετίζεται με την πραγματική αιτία του προβλήματος. Πράγματι στην χώρα μας τουλάχιστον δυόμισι εκατομμύρια λαθρομετανάστες έχουν πάρει θέσεις εργασίας των Ελλήνων και περίπου 1 εκατομμύριο Έλληνες είναι άνεργοι. Αν όμως δούμε τα πράγματα κυριολεκτικά, αυτός που «μου πήρε» την θέση εργασίας μου, δεν είναι ο Αφγανός, αλλά ο «Έλληνας» εργοδότης , διότι αυτός είναι που με απέλυσε, βάζοντας στην θέση μου έναν ισλαμιστή Αφγανό. Αν ο εργοδότης ήταν πραγματικός Έλληνας , αν ήταν Έλληνας χωρίς τα εισαγωγικά, αν ήταν Έλληνας και στην συνείδηση και όχι απλώς στην βιολογική καταγωγή του, τότε ο Αφγανός από μόνος του δεν θα είχε καμιά απολύτως δυνατότητα να «μου πάρει την δουλειά». Αν στην Ελλάδα οι λεγόμενοι Έλληνες ήταν πραγματικά Έλληνες, τότε τα σύνορα θα φυλάσσονταν.

Εάν όμως ο Αφγανός ακόμα με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας κατάφερνε να περάσει τα φυλασσόμενα σύνορα , δεν θα έβρισκε πουθενά κανέναν Έλληνα να του προσφέρει καμία θέση εργασίας. Και σίγουρα εάν η Ελλάδα κατοικούνται από πραγματικούς Έλληνες , τότε ποτέ δεν θα υπήρχαν θέσεις εργασίας που να βρίσκονται στα «αζήτητα» από τους Έλληνες. Πρώτον δεν θα υπήρχαν τόσοι πολλοί που να προτιμούν να ζουν παρασιτικά, μέσα από την παραοικονομία , το παρεμπόριο, την απάτη, την απορρόφηση κρατικών επιδοτήσεων κλπ, διότι όπως λένε «δεν καταδέχονται» να κάνουν χειρωνακτικές εργασίες, τις οποίες έχουν αφήσει στους λαθρομετανάστες. Και δεύτερον δεν θα υπήρχαν θέσεις εργασίας με τριτοκοσμικές αποδοχές και σε τριτοκοσμικές συνθήκες, αντίθετα με ότι συμβαίνει σήμερα. Πρόβλημα για τους συνειδητοποιημένους Έλληνες εργάτες δεν είναι ούτε η «βαριά εργασία» ούτε η «χειρωνακτική εργασία». Πρόβλημα όμως σήμερα είναι πλέον η έλλειψη δυνατότητας προσβάσεως σε τέτοιου είδους εργασίες που έχουν ελεγχθεί πλήρως από κοινότητες λαθρομεταναστών και μάλιστα έχει δημιουργηθεί ένα άτυπο «άβατο» για τους Έλληνες, το οποίο ακόμα και όσοι επιθυμούν,τους είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατον να το παραβιάσουν.


Σε πολλές περιοχές η εργασία στα χωράφια είτε στην οικοδομή είτε σε κάποιες μικρές επιχειρήσεις, ελέγχεται από εκπροσώπους κοινοτήτων αλλοδαπών, που έρχονται σε συμφωνία με τους «Έλληνες» εργοδότες και στην συνέχεια οι ίδιοι βάζουν τους «δικούς τους» να εργάζονται κάνοντας τα άβατα προς εργασία για άτομα που να προέρχονται από οποιαδήποτε άλλη εθνική ή φυλετική κοινότητα. Στην συνέντευξη με τον Αφγανό που ακολουθεί, θα δούμε πως περιγράφει ένα τέτοιο παράδειγμα. Και οι τριτοκοσμικές αμοιβές που έχουν πλέον συνηθίσει να δίνουν για τέτοιες εργασίες οι Έλληνες εργοδότες κάνουν επίσης άβατες αυτές τις θέσεις εργασίας για τους Έλληνες, αφού οι εργασιακές αποδοχές τις οποίες προσφέρουν , το μόνο που εξασφαλίζουν στον εργαζόμενο που θα τις αποδεχθεί , είναι μια ζωή συνθήκες χειρότερες και από τις ονομαζόμενες «τριτοκοσμικές». Διότι οι τριτοκοσμικοί, αν εξασφαλίσουν μια στοιχειώδη διατροφή, έχουν την δυνατότητα να στείλουν το ποσό των αποδοχών τους στις χώρες τους, δυνατότητα που δεν έχουν οι Έλληνες. Και τα ποσά που δεν έχουν καμιά αγοραστική αξία στην Ελλάδα έχουν σημαντική αγοραστική αξία σε χώρες του τρίτου κόσμου, λόγω της συναλλαγματικής ισοτιμίας του Ευρώ με τα νομίσματα τέτοιων χωρών.


Η μεταφορά συναλλάγματος από την Ελλάδα και την Ευρώπη σε αυτές τις χώρες , μέσω των λαθρομεταναστών, δεν αποτελεί παρά μια μαζική οικονομική ληστεία των λαών της Ευρώπης και έναν από τους κυριότερους λόγους της οικονομικής κρίσεως . Διότι κάθε λαθρομετανάστης, από οικονομικής πλευράς , στερεί πολλαπλώς τον μισθό που λαμβάνει από την χώρα την οποία εργάζεται. Πρώτον στέλνοντας μεγάλο μέρος του μισθού του στην τριτοκοσμική του πατρίδα, στερεί τα χρήματα αυτά από την αγορά της χώρας όπου εργάζεται. Δεύτερον, καταλαμβάνοντας μια θέση εργασίας ενός ντόπιου, υποχρεώνει το κράτος της χώρας αυτής να πληρώνει επίδομα ανεργίας στον ντόπιο άνεργο. Τρίτον , καθώς ο λαθρομετανάστης αμείβεται παράνομα, το εισόδημά του δεν φορολογείται από το κράτος και η εργασία του δεν συνεισφέρει τίποτε στα ασφαλιστικά ταμεία. Τέταρτον, ο άνεργος που έχασε την δουλειά του από τον λαθρομετανάστη, αναγκάζεται να δανείζεται χρήματα είτε από τράπεζες υποθηκεύοντας το μέλλον του , είτε να στερεί χρήματα από συγγενείς και φίλους, απλώς και μόνο για να επιβιώσει μέχρι να βρει την επόμενη θέση εργασίας.

Εργαζόμουν λοιπόν ανασφάλιστος όλο τον φετινό χειμώνα , σε σκληρή δουλειά που δεν μπορούν να την κάνουν πολλοί διότι δεν έχουν ούτε την σωματική ούτε την ψυχική ούτε την τεχνική ικανότητα. 45 ευρώ το 14ωρο ή 15ωρο, ανάλογα την ημέρα. Και 35 ευρώ το 9ωρο. Φυσικά αν να είχα τουλάχιστον 6 εργάσιμες ημέρες την εβδομάδα, δεν θα είχα ιδιαίτερο οικονομικό πρόβλημα. Οι μεσοαστοί όμως «επενδυτές» που παρίσταναν τους επιχειρηματίες και είχαν την ιδιοκτησία της επιχειρήσεως, δεν μου έδιναν 6 βάρδιες την εβδομάδα, αλλά είτε 5 είτε 4 είτε 3. Αντί να εργάζεται κάποιος 6 ημέρες την εβδομάδα, προτιμούν «να σπάνε» την εργάσιμη εβδομάδα 6 ημερών σε 4+2 ή σε 3+3 προσλαβάνοντας δύο άτομα αντί για έναν, φυσικά χωρίς καμιά εργασιακή σύμβαση, χωρίς ένσημα κλπ. Διότι όσο λιγότερο εργάζεται, τόσο περισσότερο ξεκούραστος είναι ο κάθε εργαζόμενος στις ημέρες που εργάζεται , και έτσι τόσο περισσότερο παραγωγικός είναι και τόσο περισσότερο εξαρτημένος νιώθει από την εργασία του, αφού αντί να διεκδικεί αυξήσεις ή εργασιακά δικαιώματα, αντίθετα νιώθει συνεχώς να τον απειλούν ότι θα του μειώσουν τις εργάσιμες ημέρες από 5 σε 4 ή σε 3 κλπ.


Στην επιχείρηση υπήρχαν 5 «αφεντικά», (έτσι τους αποκαλούσε το προσωπικό και όχι ως εργοδότες), λες και ήμασταν σκύλοι. Δύο νεόπλουτοι μεσοαστοί ήταν οι βασικοί μέτοχοι και τα υπόλοιπα «αφεντικά» ήταν η γυναίκα του βασικού μετόχου και οι δύο γιοι του άλλου, όλοι τους άσχετοι με το αντικείμενο που είχε η επιχείρηση. Έτσι την επιχείρηση επέβλεπε και διαχειρίζονταν ένας μισθωτός υπάλληλος τον οποίον και είχαν προσλάβει, ο οποίος ήταν και σχετικός με το θέμα και αρκετά αξιόλογος και ικανός και όλη η επιτυχία της επιχειρήσεως οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν. Όμως ο διαχειριστής ήταν υπό την συνεχή εποπτεία των πέντε «αφεντικών», που με τις παρεμβάσεις τους πήγαιναν συνεχώς την επιχείρηση πίσω, ενώ ο ίδιος πάσχιζε να την ωθήσει εμπρός … Και οι 5 εμφανίζονταν να εργάζονται στην επιχείρηση, αντλώντας μεγάλο τμήμα από τα έσοδά της σε μηνιαία βάση χωρίς όμως ουσιαστικά προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό σε αυτήν, πέραν από μια εργασία γραφείου που και για τους 6 μαζί αντιστοιχούσε επιεικώς σε μια 8άωρη 6ήμερη απασχόληση ενός και μόνο ατόμου. Για να καλύψουμε την αεργία όλων αυτών, έπρεπε εμείς να εργαζόμαστε δίχως ένσημα και με απλήρωτες υπερωρίες … Μια ημέρα ένας από τους 5 είχε πει σε κάποιον εργαζόμενο «Δούλευε, πρέπει να καταφέρεις να παράγεις όσο είναι τα λεφτά που παίρνεις για μεροκάματο». 


Η απάντησή του εργαζόμενου με εξέπληξε ευχάριστα. «Εάν έπρεπε να παράγω τα λεφτά που παίρνω εγώ, θα ήταν πολύ εύκολο, θα έφτανε να εργαστώ τρεις ώρες το πολύ κάθε ημέρα. Το πρόβλημα είναι ότι τώρα έχω να παράγω όχι μόνο τα λεφτά που παίρνω εγώ, αλλά και τα λεφτά που θα πάρεις και εσύ, που όμως εσύ δεν κάνεις τίποτα εδώ πέρα και όμως παίρνεις περισσότερα από ότι εγώ!». Παρότι τα πέντε «αφεντικά» απομυζούσαν την επιχείρηση, η επιχείρηση πήγαινε πάρα πολύ καλά και είχε τόσο μεγάλα κέρδη που θα μπορούσε εύκολα να είχε ασφαλίσει στο ΙΚΑ όλο το προσωπικό, δίχως οικονομικό πρόβλημα. Ίσως όμως τότε τα «αφεντικά» θα είχαν λιγότερα αυτοκίνητα ο καθένας (διότι είχαν τουλάχιστον τρία Ι.Χ. αυτοκίνητα ο καθένας κάποια από αυτά υπερπολυτελή, απλώς και μόνο για να τα δείχνουν ως ένδειξη οικονομικής ευμερίας!) Και μετά λένε ότι έχουμε «οικονομική κρίση».


Ναι αλλά όχι για όλους. Κάποιοι , εκμεταλλευόμενοι την τεράστια ανεργία και τις επιπτώσεις από την λαθρομετανάστευση, αντί να χάνουν, κερδίζουν από την κρίση, διότι βρίσκουν εύκολα το πλέον ειδικευμένο εργατικό προσωπικό , Έλληνες, που να δέχονται να εργάζονται ανασφάλιστοι και για ελάχιστα χρήματα και να κάνουν «θαύματα» με την υπερεργασία τους. Όταν τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων σε μια επιχείρηση πηγαίνει σε μισθοδοσία, εάν λόγω της τεράστιας ανεργίας και των λαθρομεταναστών οι μισθοί μειωθούν σημαντικά και η ασφάλιση και τα επιδόματα καταργηθούν, τα έσοδα της εταιρίας πολλαπλασιάζονται. Και μάλιστα τέτοιες επιχειρήσεις που απασχολούν παράνομα εργαζομένους και κυρίως λαθρομετανάστες, επικρατούν στην αγορά σε βάρος πολλών επιχειρήσεων που παρέχουν τα νόμιμα εργασιακά δικαιώματα, οι οποίες σε περίοδο οικονομικής κρίσεως δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε ένα τέτοιο αθέμιτο ανταγωνισμό και κλείνουν. Σε μια δύσκολη κατάσταση επιβιώνουν πάντα οι ικανότεροι να ανταπεξέλθουν, αυτό είναι ένας απλός φυσικός νόμος. Αν όμως αυτή τα κριτήρια αυτής της ικανότητος δεν συμβαδίζουν με την ποιότητα, αλλά με την παρανομία , την παραοικονομία και την απάτη, τότε επιβιώνουν οι ικανότεροι στο να παρανομούν και οι μεγαλύτεροι απατεώνες …


για την συνέχεια του άρθρου στον σύνδεσμο εδώ ...

Βιβλιοπαρουσίαση: Εγκλήματα Πολέμου Tων Συμμάχων



ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ

MAURICE BARDECHE – AUSTIN J. APP – J. FONS – FABRICE LAROCHE – L. ROHRBACHER – R. P. REICHENBERGER

Εκδόσεις: Ελεύθερη Σκέψις Αθήνα 1987

Stepan Bandera: ο ήρωας του Ουκρανικού Φασισμού.


του Αλεξόπουλου Στέλιου.

Ο Stepan Bandera θεωρείται η κορυφαία προσωπικότητα του Ουκρανικού Εθνικοεπαναστατικού κινήματος. Συμμετείχε στην ηγεσία της οργάνωσης των Ουκρανών Εθνικιστών (OUN) της Γαλικίας (Δυτική Ουκρανία). Μετά την έναρξη της επίθεσης της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας στην επικράτεια της ΕΣΣΔ, επιδίωξε την δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους εκφράζοντας στο έπακρο τα όνειρα των συμπατριωτών του. Δυστυχώς οι συνεχείς διαμάχες στο εσωτερικό των Γερμανών Εθνικοσοσιαλιστών σχετικά με τους Σλαβικούς πληθυσμούς και το ζήτημα της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας καθώς και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τις Εθνικιστικές ηγεσίες περιοχών που μόλις είχαν απελευθερωθεί από τον Stalin και τον Μπολσεβικισμό οδήγησε στην σύγκρουση.






Ας μην ξεχνάμε ότι στο Εθνικοσοσιαλιστικό αλλά και στο Φασιστικό κίνημα από τα μέσα της δεκαετίας του '30 υπήρχαν κάποια πρόσωπα σε καίριες θέσεις που είχαν υιοθετήσει άκρως αντεπαναστατικές και συντηρητικές απόψεις και είχαν επιδιώξει μάλιστα τόσο τον περιορισμό όσο και την βιολογική εξόντωση των εκπροσώπων της λεγόμενης «αριστερής» έκφρασης του Φασισμού/Εθνικοσοσιαλισμού. 



Την ίδια περίοδο με την δίωξη του Ουκρανού Stepan Bandera είχαν φυλακιστεί στην Γερμανία τα κορυφαία στελέχη της Ρουμανικής «Σιδηράς Φρουράς» - ανάμεσα τους μάλιστα ο Horia Sima διάδοχος του Capitan Cornelius Codreanu -  τα μέλη της οποίας εναντιώνονταν στην πολιτική του Antonescu, στην Ισπανία ο ακροδεξιός μοναρχικός  Franco εναντιώθηκε πλήρως στην προσπάθεια των Ισπανών Φαλαγγιτών να στηρίξουν ακόμα πιο δυναμικά τον Άξονα ενώ ο ίδιος πολέμησε στο παρελθόν τις επαναστατικές κινήσεις του Ledesma Ramos και του Manuel Hedilla, στην Ιταλία οι απόψεις του Roberto Farinacci και των άλλων εκπροσώπων της «Σοσιαλιστικής» πτέρυγας του Φασιστικού κόμματος αγνοήθηκαν παντελώς από τον Mussolini με αποτέλεσμα να υπάρξουν ολέθρια λάθη και καίριες παραλείψεις στην μετέπειτα πορεία. Τέλος στην Ουγγαρία ο Ferenc Szalasi απομονώθηκε μέχρι το 1944.


Μερικά στοιχεία για την ζωή του.


Γεννήθηκε στην περιφέρεια της Kalush στην Δυτική Ουκρανία, ο πατέρας του υπήρξε ιερέας του Ελληνοκαθολικού ρυθμού ενώ είχε την ατυχία να χάσει την μητέρα του σε μικρή ηλικία. Είχε ιδιαίτερη κλίση στα αθλήματα και ασχολείτο με δραστηριότητες που εξασκούσαν το μυαλό και το σώμα. Παρόλο τις όποιες απαγορεύσεις είχε από το καθεστώς λόγω της καταγωγής του, κατάφερε να εγγραφεί στο Πολυτεχνείο του Lviv. Εκεί από την πρώτη στιγμή έβαλε ως στόχο την εξάπλωση της Εθνικιστικής ιδέας και την απελευθέρωση της Πατρίδας.



Πολύ γρήγορα στις Εθνικιστικές οργανώσεις διακρίθηκε ως υπεύθυνος προπαγάνδας ενώ η συμβολή του στην ενίσχυση του κινήματος υπήρξε τεράστια. Οι Πολωνοί υπήρξαν ιδιαίτερα εχθρικοί απέναντι στους Ουκρανούς, είχαν φροντίσει για αυτό άλλωστε οι εβραϊκές κοινότητες της Πολωνίας. Για την ένοπλη δράση του απέναντι στις πολιτικές καταπίεσης καταδικάστηκε σε θάνατο. Μετά την μετατροπή της ποινής του σε ισόβια οι σύντροφοι του προσπάθησαν να τον απελευθερώσουν αλλά απέτυχαν. 


Όταν η Ανατολική Πολωνία βρέθηκε κάτω από την Σοβιετική κατοχή μεταφέρθηκε στην Κρακοβία. Εκεί συγκρούστηκε με την συντηρητική πτέρυγα των Εθνικιστών με αποτέλεσμα να υπάρξει μια διάσπαση στη δομή της κύριας οργάνωσης. Πολύ γρήγορα οι Ουκρανοί Εθνικιστές βρέθηκαν στο πλευρό των Γερμανών Εθνικοσοσιαλιστών και προετοίμασαν τον αγώνα εντός του εδάφους της Ουκρανίας. Κάποιες αποστολές ανδρών και όπλων έπεσαν σε ενέδρες της NKVD αλλά αυτό το γεγονός δεν κλόνισε το ηθικό τους. Να τονίσουμε ότι η πανίσχυρη υπηρεσία της ΕΣΣΔ την εποχή εκείνη ήταν κάτω από τις εντολές του σαδιστή, βιαστή νεαρών γυναικών και κατά συρροή δολοφόνου Lavrentiy Beria.



Η προσπάθεια για την συντριβή των κατοχικών Σοβιετικών δυνάμεων βασίστηκε σε μικρές ταχυκίνητες ομάδες των 5 - 15 ατόμων  οι οποίες εκπαιδεύτηκαν από τον Γερμανό στρατιωτικό και θρύλο των ειδικών επιχειρήσεων Otto Skorzeny, ενώ παράλληλα φρόντιζαν για την τόνωση του ηθικού και την ενημέρωση του πληθυσμού μέσω φυλλαδίων ώστε να επηρεάσουν τις επαναστατικές συνειδήσεις. Οι μετέπειτα σχέσεις του Bandera και του Hitler δεν υπήρξαν θετικές με άμεση συνέπεια στην μελλοντική έκβαση του τιτάνιου αγώνα. Οι Γερμανοί δεν εμπιστεύονταν τους Ουκρανούς και ένας  λόγος ήταν η έντονη ρητορική ενάντια στους Σλάβους που κυριαρχούσε ανάμεσα στους κύκλους  της Γερμανικής ηγεσίας καθώς και οι διαφωνίες για την πλήρη ανεξαρτησία της Ουκρανίας μετά την λήξη του πολέμου. Οι αντίθετες φωνές που υπήρξαν στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα δεν εισακούστηκαν παρόλο που οι Ουκρανοί στην πλειοψηφία τους στήριζαν το καθεστώς με φανατισμό.

Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής ήταν η σύλληψη του Ουκρανού αγωνιστή και η μεταφορά του στο Βερολίνο! Επίσης η συμπεριφορά μερίδας των Γερμανών στρατιωτικών εξαγρίωσε τους ντόπιους Ουκρανούς και συνέβαλλε στην περαιτέρω ένταση μεταξύ των 2 πλευρών. Μόλις το 1944 η Γερμανική ηγεσία συνειδητοποίησε τα τραγικά λάθη των περασμένων ετών και απελευθέρωσε τον Stepan Bandera με σκοπό να ενισχυθεί το μέτωπο και να σταματήσει η προέλαση των Κομμουνιστών. Άμεσα εξοπλίστηκαν με όπλα και στρατιωτικά υλικά χιλιάδες Ουκρανοί με στόχο την καταστροφή του εχθρού στα μετόπισθεν. Αυτές οι προσπάθειες δεν έφεραν κάποιο αποτέλεσμα αφού ο εχθρός υπερείχε σε επίπεδο εξοπλισμών.

Στις 15.10.1959 ο μεγάλος αυτός αγωνιστής της Ουκρανίας δολοφονείται στο Μόναχο από έναν πράκτορα των Σοβιετικών. Παραμένει σήμερα κορυφαίο σύμβολο αντίστασης για τους Ουκρανούς Εθνικιστές και τους Εθνικοσοσιαλιστές. Στην Ουκρανία υπάρχουν μνημεία και προτομές για τον Stepan Bandera, ενώ οι αρχές της της χώρας το 2009 έδωσαν εντολή να κυκλοφορήσει γραμματόσημο με την μορφή του. Οι εκδηλώσεις μνήμης και σεβασμού σε σχολεία, σχολές, χώρους εργασίας καθώς και σε αθλητικούς αγώνες προκάλεσαν την οργή των Εβραίων.


Ο Φάρος για μια Εθνική Επιστροφή.



του Ιάσωνος Παλαντίνη.


Α.ΕΙΣΑΓΩΓΗ



Η λέξη Μοντέρνος σημαίνει σύγχρονο και καινοτόμο, ακυρώνοντας ουσιαστικά κάθε τι το Παραδοσιακό. Η τάση του ανθρώπου προς το σύγχρονο γίνεται άμεσα η αιτία να θάψει το παρελθόν του, τις αξίες, τα ήθη και έθιμα του, τις Πατρώες θρησκείες του, ουσιαστικά αποποιείται την ίδια του την Εθνική ταυτότητα - τον Πολιτισμό του και κατ’ επέκταση τις ίδιες του τις Ρίζες. Ξεχνάει πως για να τείνει προς το μέλλον το παρελθόν είναι η βάση για να προχωρήσει.

Το μέλλον χωρίς το παρελθόν είναι χτίσιμο κάστρου στην άμμο. Ως Έθνος έχουμε την τάση να ξεχνάμε πολύ γρήγορα και να κατηγορούμε πολύ εύκολα τους άλλους χωρίς να γυρίσουμε καν το κεφάλι πίσω να δούμε τι λάθη έχουμε κάνει, παρά μόνο με ύφος βασιλέα και εγωισμό μικρού παιδιού συνεχίζουμε ο κάθε ένας από εμάς και στη συνέχεια όλοι μαζί τον Εθνικό μας αφανισμό.


Υπάρχει διέξοδος;


Χωρίς να γίνομαι απλά ένας ονειροπόλος πιστεύω πως ναι και μας το έχει διδάξει το παρελθόν. Χρειάζεται να αντισταθούμε σθεναρά σε κάθε τι που κατασπαράζει τις συνειδήσεις μας και την Εθνική μας ταυτότητα είτε υλικό, είτε ιδεολογικό. Χρειάζεται να ορθώσουμε τις ‘’ασπίδες’’ τις πνευματικές απέναντι στα κοράκια που μέμφονται τον Ελληνισμό. Ο μόνος δρόμος η Εθνική Επιστροφή.








Β.ΕΘΝΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΟΙΩΣΗ



Ο ι νεοέλληνες αυτή τη στιγμή ενεργούμε μονάχα ως δέκτες και εντολοδόχοι, ανίκανοι για οποιασδήποτε μορφής αντίσταση και πάλη, μοιάζουμε περισσότερο με Δυτικό μαζάνθρωπο. Καταλαβαίνουμε πως είμαστε αυτόχειρες δεν κατανοούμε το γιατί, η απάντηση βρίσκεται στο παρελθόν όπως αναφέρθηκα παραπάνω. Υπέρμαχοι μιας δημοκρατίας που το μεγαλύτερο μέρος της Λαϊκής μας Κοινότητας δεν γνωρίζει την προέλευση και την γέννηση της.




Ο αντίκτυπος της Γαλλικής Επανάστασης στα 1789 και η εγκαθίδρυση της Καπιταλιστικής δημοκρατίας στην Ευρώπη είναι πλέον τρόπος ζωής. Μιας δημοκρατίας των ελεύθερων αγορών, των φθηνών εργατικών χεριών ακόμα και με την εισροή μεταναστών για την ομαλή μας μετάβαση στην Παγκοσμιοποίηση. Στόχος λοιπόν για τον απόλυτο έλεγχο των ‘’Λίγων’’ στους πολλούς η διαγραφή των εθνικών ταυτοτήτων και η μόνιμη αποκοπή από το παρελθόν, ένα Έθνος, μια Φυλή - τη Φυλή των Νεκρών.



Η κοινωνική διάσπαση που υφιστάμεθα είναι αποτέλεσμα αυτής της δημοκρατίας λοιπόν, το σίγουρο είναι πως οι ‘’Λίγοι’’ με τους υποτακτικούς τους ξέρουν πολύ καλά τι θα σημάνει μια Εθνική Εξέγερση εναντίον τους, ξέρουν πολύ καλά πως η λέξη ‘’Αλληλεγγύη’’ είναι η ταφόπλακα στα σχέδια τους, οπότε ένας από τους άσσους που παίζουν είναι η ιδεολογικοπολιτική προσβολή μας. Πέρα από κάθε ιδεολογία και κομματική ταμπέλα  έχουμε κάτι κοινό που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να μας κάνει Ένα. Τη Φυλή μας.


Σε εθνικό επίπεδο τα χτυπήματα είναι επίσης απανωτά, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Πάσης φύσεως δηλητηρίαση της Εθνικής ταυτότητος, από το πώς γράφουμε βλέπε (greeklish?),το πώς εκφραζόμαστε, το πως σκεπτόμαστε. Η Σιωνιστική ακροδεξιά κάνει τη δουλειά που της έχουν αναθέσει και κατά γενική ομολογία τα καταφέρνει. Όταν λοιπόν έχεις ειδικά μια νεολαία η οποία δεν ξέρει την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και το τονίζω ιστορία του Έθνους της είναι εύκολη λεία για τα ανθελληνικά κοράκια. Συμπερασματικά φτάνουμε στην πολύ απλή διαπίστωση πως το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι ερείπιο αλλά όπλο στο χέρι του εχθρού.


Βαθιά κοιμώμενοι  συνεχίζουμε να αποδομούμε το Έθνος μας, βαθιά κοιμώμενοι θα «ανακαταλάβουμε την Κωνσταντινούπολη», βαθιά κοιμώμενοι θα υιοθετήσουμε ξένες αξίες και ξένα προγράμματα για την ανάταση την Εθνική και Κοινωνική. Η λύση είναι μπροστά μας καιρό τώρα, μόνο που τρομάζουμε να την σκεφτούμε. Η λύση είμαστε Όλοι μας! Η τρικυμία είναι όντως τρομακτική αλλά ο Φάρος για μια Εθνική Επιστροφή βρίσκεται στη θέση του και μας περιμένει.




Γ.ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ



Όταν τα υγιή κύτταρα ενός οργανισμού επιτίθενται στα καρκινικά τα εξολοθρεύουν, έτσι είναι και η βάση ενός Έθνους και έτσι θα έπρεπε να λειτουργεί. Το Α και το Ω είναι η εκπαίδευση, η κατά Πλάτωνα, πρώτα έπλαθε προσωπικότητες και συν τω χρόνω λάμβαναν γενική και ειδική παιδεία(γνώση).Γίνεται εμφανές πως υπάρχει έλλειψη προσωπικοτήτων και ο στόχος μας θα πρέπει να είναι το χτίσιμο αυτών.



Επιγραμματικά θα αναφέρω τους κύριους τομείς για μια Εθνική Επιστροφή:



1)Εκπαιδευτικό Σύστημα στα Πλατωνικά πρότυπα.
(Τα Αρχαία Ελληνικά επιβεβλημένα από την Πρώτη Τάξη όπως και η Ελληνική Ιστορία).
2)Εθνικό Κέντρο Επιστημών.
(Θα ασχολείται κατ’ αποκλειστικότητα με έρευνες που θα αφορούν το Έθνος).
3)Εθνικό Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών.
4)Εθνικό Αθλητικό Πανεπιστήμιο.
5)Στρατιωτική εκπαίδευση αρρένων - θηλέων και άμεση οπλοκατοχή τους για τη δημιουργία ενός Πανεθνικού Λαϊκού Στρατού.
6)Σταδιακή ανάπλαση της Αττικής και των περιφερειών.
7)Επιστροφή στην Ελληνική Μητέρα Φύση και τη μαγεία που μόνο εκείνη προσφέρει.

Πιστεύω πως αυτοί είναι οι βασικότεροι στόχοι δημιουργίας μιας Ελληνικής Κοινωνίας απρόσβλητης από κάθε εχθρικό παράγοντα. Ο έχων συνείδηση και ταυτότητα δεν έχει να φοβάται, παρά μόνο να χτίζει με το Έθνος του και για το Έθνος του.



Δ.ΕΠΙΛΟΓΟΣ



Η πραγματοποίηση για μια Εθνική Επιστροφή δεν είναι ένα όνειρο, αρκεί να υπάρχει Θέληση και Πίστη για το τι μπορούμε να καταφέρουμε Όλοι μαζί! Να γίνουμε γενναίοι γιατί το βάρος που θα πρέπει να κουβαλήσουμε είναι μεγάλο. Να ορθώσουμε τα χαμένα Εθνικά Σύμβολα. Να μπολιαστούμε στα όνειρα του Περικλή Γιαννόπουλου και του Ίωνος Δραγούμη για το Έθνος και τη Φυλή.



‘’Οι Ρίζες μας δεν χάνονται, παρά μόνο τρέφονται βαθιά στα έγκατα της Ελληνικής Γής ώσπου να γεννηθούν πιο δυνατές.’’