Death in June: Αντιδημοκρατικές σκέψεις.


του Αλέξανδρου Γιάνναρου

Ο Εθνικοσοσιαλισμός και ο Φασισμός, οι Αντιδημοκρατικές Επαναστάσεις υπήρξαν γέννημα θρέμμα του Πρώτου Πολέμου ως μια φυσική απάντηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη και στην ενσάρκωση του μπολσεβικισμού. Οι φλόγες του πολέμου και το αίμα από την αλληλοσφαγή έθρεψαν τον Αετό της Ευρώπης ο οποίος κάλυψε το κενό της ιστορικής ασυνέχειας και εφόρμησε στα φίδια της δημοκρατίας. Ακόμη και όταν οι γαμψομύτηδες το ’17 πανηγύριζαν στην κρύα εκείνη νύχτα στην Αγία Πετρούπολη την μερική επικράτηση τους χτυπώντας τα τακούνια από τις μπότες τους στο μουσικό ρυθμό της αόρατης πατρίδας τους, οι σπόροι της οργής είχαν ήδη πέσει στην για πολλοστή φορά στη γη και ελάχιστα χρόνια μετά φύτρωσαν με ταχύτητα στην καρδιά της Ρώμης, σε μια ιδεολογική σύνθεση που τρόμαξε τους αστούς και τους βολεμένους αφού συνδύαζε την κοινωνική Ανυπακοή με την αγάπη προς την Πατρώα Γη. Οι βέβηλες φωτιές της δημοκρατίας δεν κατάφεραν όμως να κάμψουν το ηθικό των Ευρωπαίων αδερφών μας. Η αδυναμία της ρωσικής επανάστασης να επιβεβαιώσει τα οράματα της εργατικής δύναμης οδήγησε τις εξαθλιωμένες μάζες των εργατών και των αγροτών να συσπειρωθούν πίσω από τα λάβαρα της Σβάστικας και την νεκροκεφαλή των Fascio. 

Και πάλι όμως η αντίδραση οργανώθηκε και χτύπησε πισώπλατα τους επαναστάτες εθνικοπρολετάριους χρησιμοποιώντας το όπιο της εξουσίας που τυφλώνει τον σύντροφο, σέρνοντας τις ηγεσίες των κομμάτων σε αντεπαναστατικές επιλογές και σε συμβιβασμούς τόσο με την ορατή πλευρά της σάπιας καθεστωτικής τάξης όσο και με το παπαδαριό. Οι επαναστάτες, οι διανοούμενοι, οι αιρετικοί συνδικαλιστές, οι βετεράνοι και οι αντικαπιταλιστές άγγιξαν έστω και για λίγο το όνειρο για την πορεία προς τα άστρα και είδαν μπροστά στα μάτια τους την Νέμεση του αρχαίου κόσμου να βρίσκει και πάλι την φωνή της στους Squadristi και φυσικά στους Φαιοχίτωνες των S.A. ενώ πριν από αυτούς είχαν προηγηθεί οι Έλληνες Επίστρατοι και οι αντικομμουνιστές αντάρτες. Οι προλετάριοι συναισθανόμενοι πλήρως την ταξική τους προέλευση αλλά βάζοντας πάνω από όλα την εθνική καταγωγή η οποία υπήρξε και το σημείο αναφοράς τους τόσο στα χαρακώματα όσο και απέναντι στους Σπαρτακιστές κατάλαβαν νωρίς την πλάνη που τους έπαιξε η σοσιαλοδημοκρατία στις πλάτες τους και σύντομα άρχισαν να ακονίζουν τα μαχαίρια στα πεζοδρόμια με στόχο την επικράτηση και την διάλυση του κοινοβουλευτισμού. Δίπλα στους ηγέτες τους που έδιναν το παρών σε όλες τις απεργίες διαδηλώσεις και συγκρούσεις με τους αντιπάλους κόκκινους πεζοναύτες - οι οποίοι ζητούσαν τα κεφάλια τους - και απέναντι στους χωροφύλακες της Βαϊμάρης που καλούσαν τον στρατό να επέμβει. 



Η Φασιστική και η Εθνικοσοσιαλιστική διανόηση εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την ιστορική ευκαιρία και περνώντας τις πύλες του φόβου προχώρησε σε ένα μαζικό κάλεσμα όπου το μίσος για την ύπουλη μαχαιριά του πολέμου έβρισκε την οργή για την συνεχιζόμενη κατοχή του ορυκτού πλούτου από τις ξένες δυνάμεις. Ήταν τέτοια η δυναμική της εθνικής προλεταριακής πλειοψηφίας που πολλοί γόνοι της αστικής τάξης έσπευσαν να θέσουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της Αντιδημοκρατικής σκέψης και να στραφούν ενάντια στους καταπιεστές του λαού, ο οποίος είχε στα σώματα των εκλεκτών τραυματίες με γεμάτα τα σώματα τους από παράσημα μετά τις νάρκες και τα εχθρικά πολυβόλα. Άλλωστε στις επαναστάσεις ξεχωρίζουν οι χορτάτοι και οι εκλεκτοί. Και οι τελευταίοι είχαν αποδείξει ποιοι είναι στα ανθρακωρυχεία και στα ναυπηγεία, στα εργοτάξια και στα φράγματα, ενώ βροντοφώναζαν ότι ο Σοσιαλισμός μπορεί να έχει μόνο Εθνικό πρόσημο. Παρόλο τις όποιες αντιφάσεις και εσωτερικές αδυναμίες, παρά την επιμονή της ακροδεξιάς να θεοποιήσει τις παρακμιακές καταστάσεις και να επιβάλλει την μαζική τύφλωση και την υπακοή στην μονολιθικότητα ο επαναστατικός παλμός έμεινε δυνατός από την εποχή που ο Αlbert Leo Schlageter πρωτοπορούσε στην αντίσταση μέχρι την ιστορική στιγμή που η αστική τάξη και η πλουτοκρατία παγιδεύοντας τα κορυφαία στελέχη κατάφερε το άμεσο και θανάσιμο πλήγμα απέναντι στην επαναστατική πρωτοπορία και της Ιταλίας αλλά και της Γερμανίας με ύπουλο και δόλιο τρόπο. Η «νέα φυλή των πολεμιστών» όπως τους ονομάζει ο Ernst von Salomon θα πέσει στα πεδία των μαχών - παρά την εγκληματική μανία για την συνέχιση του εμφυλίου - και θα προασπίσει τις ίδιες αξίες μέχρι τις επεμβάσεις του ’43 και του ’45 αγνοώντας τις συνεχείς τραγωδίες και τα όποια πισωγυρίσματα. 



Κύριο στοιχείο του Φασισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού είναι η υπεράσπιση της εργατιάς και της αγροτιάς των 2 πυλώνων του Έθνους που σήμερα στοχοποιεί η δημοκρατία. Οι Εθνικοσοσιαλιστές με τους 1000 συντρόφους που έχασαν στα έτη 1924 - 1933 ένιωσαν στο πετσί τους όσο κανείς την εκδίκηση των πλουτοκρατών, των ερυθρών και των δυναστών του κράτους. Οι Φασίστες επανακαθόρισαν την εργατική αξία στο R.S.I. και έδωσαν ένα νέο νόημα στην Επαναστατική Ιδέα σαμποτάροντας την φιλελεύθερη δημοκρατία και τους ρεφορμιστές, συσπειρώνοντας τους βιομηχανικούς εργάτες και προκαλώντας οργή ακόμη και στους συμμάχους τους, που αδυνατούσαν να δουν την πρωτοπορία μπροστά στο επερχόμενο τέλος. Το συνέδριο της Βερόνας παραμένει μια λαμπρή στιγμή για το Κίνημα μας αφού ήταν εκείνο που τσάκισε την ακροδεξιά αντίδραση και έστειλε το σάλπισμα της επανασυγκρότησης σε όλους αυτούς που δεν βολεύτηκαν σε κομματικά γραφεία και θεσούλες. 



Η αφυπνισμένη σοσιαλιστική μάζα δεν ήρθε από τα κατηχητικά και τα καμπαρέ των δημοκρατών αλλά από τους κομμουνιστές οι οποίοι ξέρασαν αμέσως τα μαρξιστικά τσιτάτα και συσπειρώθηκαν στην φαιά και μελανή εμπροσθοφυλακή. Τα «τάγματα μπιφτέκια» όπως τους ονόμασαν οι εχθροί τους - φαιά απέξω κόκκινα από μέσα - κάτω από την ηγεσία του Ernst Röhm ξεφτίλισαν την «αριστοκρατία» της νέας Ιερουσαλήμ που έβρισκε καταφύγιο στην καρδιά της Ευρώπης, σε νύχτες με την ιερή φωτιά να φωτίζει τον δρόμο τους και κυνήγησαν τους πρώην αφέντες. Οι ευαίσθητοι κυβερνώντες έχυναν καυτά δάκρυα για τις απώλειες τους, αυτοί συνέχιζαν χωρίς να τους δίνουν σημασία να καθηλώνουν τους βέβηλους επικυρίαρχους προτάσσοντας την σοσιαλιστική ανασυγκρότηση κάτω από τις οδηγίες του κύκλου των αδερφών Strasser οι οποίοι και έγραψαν το επαναστατικό πρόγραμμα ενώ διαμόρφωσαν τις συνθήκες για την νίκη στον μαρξιστικό γερμανικό βορρά. 



Όμως δεν μπόρεσαν να φτάσουν στο τέλος για την αναγκαία «Δεύτερη Επανάσταση» αφού στο δρόμο τους βρέθηκε τόσο το παρακράτος όσο και αυτοί που προτίμησαν το πρόσκαιρο όφελος από το κεφάλαιο, παρά από τους συντρόφους τους. Το αναγνώρισαν βέβαια το λάθος τους το ’45 όταν κατάλαβαν την αυτοχειρία τους με το να δολοφονήσουν την ηγεσία της επαναστατικής έκφρασης αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Η ιστορική αναγκαιότητα αναστήθηκε και δόθηκε η ευκαιρία αυτή την φορά στην Βόρεια Ιταλία όπου η αναδιοργάνωση της εργατικής «Φάλαγγας» κάτω από τις διδαχές του Nicola Bombacci πρόσφερε τα μέγιστα στην νέα επανάσταση του P.N.F. μέχρι την τραγική αιματηρή κατάληξη στο Μιλάνο. Καλό είναι να θυμόμαστε ότι όταν στην Ιταλία του ’43 οι κόκκινες σημαίες ανέμιζαν στους δρόμους οι εθνικορεπουμπλικάνοι εκτελούσαν άμεσα - και μετά από δίκη - τα αστικά δεξιά στοιχεία ενώ η ηγεσία των κομμουνιστών έδινε όρκο πίστης στον καπιταλισμό και στον τεκτονισμό. Πότε άραγε όλοι αυτοί οι αναλυτές της μπουρζουαζίας θα μπορέσουν να απαντήσουν στο ερώτημα τι ήταν αυτό που τους ώθησε να συμμαχήσουν με τον ταξικό τους εχθρό και με μνημειώδη λύσσα όλοι μαζί στάθηκαν ενάντια στους Εθνικοσοσιαλιστές και στους Φασίστες;



16 σχόλια:

  1. Ανώνυμος18/7/15 9:54 μ.μ.

    Εγώ θα σε παραπέμψω εδώ:
    http://ristorante-verona.blogspot.gr/2015/07/blog-post_18.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος19/7/15 3:43 π.μ.

    Eπιστημονικό άρθρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος19/7/15 1:26 μ.μ.

    http://ristorante-verona.blogspot.gr/2015/07/blog-post_18.html

    Είναι αλήθεια ότι ο Γκρέγκορ Στράσσερ συμμάχησε με τους καθεστωτικούς δεξιούς του Στρατηγού Σλάιχερ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος19/7/15 9:48 μ.μ.

    ένα γελοίο άρθρο ανυπόστατο σε ένα ιστολόγιο που μέχρι χτες διαφήμιζε τον τέκτονα και ψυχοπαθή μπρέιβικ. ο ΜΚ προς τιμή του κατήγγειλε τα 2 ιστολόγια που ήταν υπέρ του ΝΑΙ, και ξεμπρόστιασε τους γελοίους ακροδεξιούς. τι έχει να πει ο κάθε επικριτής του στρασσερισμού για το άρθρο σχετικά με τα τάγματα εφόδου? γιατί παλαιότερα το ίδιο ιστολόγιο φιλοξένησε άρθρο για το ίδιο θέμα ενός γνωστού ακροδεξιού και στενού φίλου του μαυρουδή της νδ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος19/7/15 9:51 μ.μ.

    οι βλάκες αυτοί που ξεχνούν τον αριστείδη ανδρόνικο, την σίτσα καραισκάκη και τον σεβαστιανό φουλίδη αλλά θυμούνται μόνο τον χίτλερ .... το μόνο όπλο που έχουν είναι τα απομνημονεύματα του γκαίμπελς ο οποίος μισούσε θανάσιμα τους στράσσερ. ας μας απαντήσουν λοιπόν οι κάθε είδους χιτλερικοί (βέβαια χιτλερικοί με ακροδεξιές απόψεις μπρέιβικ κλπ) από που ξεκίνησε ο γκαίμπελς και αν είχε και πότε σχέσεις με τους αδερφούς στράσσερ! επίσης τι είπε όταν τέλειωσε ο πόλεμος για το ίδιο θέμα ... τολμάτε κύριοι να το πείτε δημόσια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος20/7/15 11:20 π.μ.

    άγγελε επειδή είσαι μικρός και δεν ξέρεις δεν έχω παράνα σε δικαιολογήσω. πάρε 20 άρθρα για αρχή μήπως και καταλάβεις

    http://mavroskrinos.blogspot.gr/search/label/%CE%A3%CE%A4%CE%A1%CE%91%CE%A3%CE%A3%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος20/7/15 4:01 μ.μ.

    https://nazionaleanticapitalista.wordpress.com/2015/07/19/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-hitler-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-hitler/

    Ο χιτλερ ηταν ο πρωτος που συμμαχησε με τους συντηρητικους μολις χθες βρηκα το αρθρο ενδιαφερον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν γνωρίζουμε αν το εν λόγω ιστολόγιο είναι απόψεις προσώπων που έτυχε να γνωρίσουμε μέσα από τις σελίδες τους, κρατάμε μια επιφύλαξη γιατί πολλά λαμβάνουν μέρος τις τελευταίες ημέρες

      Διαγραφή
    2. επίσης προς απογοήτευση πολλών αφελών ή απλά παραπλανημένων υπενθυμίζουμε ότι η αριστερή έκφραση του εθνικοσοσιαλισμού δεν σημαίνει αποδοχή του εθνικομπολσεβικισμού. άλλο τρίτη θέση και άλλο νέα ρωσία και ντούγκιν. ναι μεν υπήρχε επαφή κάποιων κύκλων με ρώσους (οι ίδιοι συμμάχησαν και με τους χιτλερικούς στο γνωστό σύμφωνο) αλλά δεν υπάρχει ενιαία γραμμή στον στρασσερισμό ο οποίος είχε παρακλάδια και διάφορες εκφράσεις από τον έρνστ ρέμερ μέχρι τον μίκαελ κούνχεν. μια μεγάλη συζήτηση ...

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος21/7/15 3:02 μ.μ.

      http://europaerwache2015.blogspot.gr/2015/07/blog-post_59.html

      Αρθρο για γελια απλουστατα

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος21/7/15 3:18 μ.μ.

      Εντελώς αναξιόπιστο ιστολόγιο, όπου είναι εμφανώς Ρωσόδουλο και υπέρ του Συστημικού Ιουδαιο-Εθνομπολσεβικισμού του τρισάθλιου προδότη Ντούγκιν.

      Διαγραφή
    5. παρά την ύπαρξη σημαντικών άρθρων η ταύτιση ε/μ και στρασσερισμού προκαλεί σκέψεις ....

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος22/7/15 4:35 μ.μ.

      Εθνικοσοσιαλιστες ειμαστε ρε παιδια μην κολλαμε στο χιτλερισμο και στον στρασσερισμο πρεπει να σεβομαστε ολα τα προσωπα που περασαν απο τον εθνικοσοσιαλισμο ειτε Χιτλερ ειτε Στρασερ ειτε Ρεμ.

      Οντως τα μπλογκ Europa erwache Faith and Race περι χαφιεδων αποδεικνυεται απο αυτη την αναρτηση που την αλλαξαν.

      http://europaerwache2015.blogspot.gr/2015/07/blog-post_7.html

      Διαγραφή
  8. Ανώνυμος20/7/15 4:32 μ.μ.

    Αμα ψαξετε τους σκινχεντ του 80s no remorse pubic enemy κλπ ολοι τωρα στηρίζουν τον πρωην συντηρητικο ναιτζελ φαρατζ.

    Να πω για τους Ελληνες σκινχεντ υπαρχει φωτο με την ΕΠΕΝ που λεει ελληνικη δεξια παρεα με το βοριδη και τον καμμενο πιτσιρικα.

    Ο μονο πραγματικος σκινχεντ εθνικοσοσιαλιστης ηταν ο ιαν στιουαρτ γιαυτο και εφυγε απο το εθνικο μετωπο αγγλιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ο Φάρατζ έχει υποστηρικτές σιωνιστές και τραπεζίτες ..

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος22/7/15 4:40 μ.μ.

      Εννοειται υπαρχουν και τωρα και παλια εθνικοσοσιαλιστικα σκινχεντ συγκροτηματα πραγματικα δεν τους βαζω ολους στο ιδιο τσουβαλι.

      Διαγραφή

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.