Η εξέγερση των Ταγμάτων Εφόδου (Sturmabteilung - S.A.) του Βερολίνου και η εσωκομματική διαπάλη στο NSDAP: Κοινωνικό υπόβαθρο και πολιτικές σημαντικές.


του Γεωργίου Γιαννακόπουλου

Κομβικό σημείο για τη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του NSDAP αποτελεί, πέραν πάσης αμφιβολίας, το συνέδριο του 1926 στο Bamberg. H έκβαση της σύγκρουσης μεταξύ Adolf Hitler - Gregor Strasser, η οποία και θα πρέπει να ειδωθεί ως αντιπαράθεση μεταξύ Βόρειων και Νότιων οργανώσεων του κόμματος, παγίωσε κατ΄ουσίαν το χαρακτήρα του στη μορφή του "μαζικού κόμματος". Καταλυτικό ρόλο στην εξελικτική του πορεία διαδραμάτισε η αποτυχημένη εξέγερση του ΄23 και η αξιολόγηση των πολιτικών συνεπειών της από την ηγετική του ομάδα. Η απόπειρα "επανάληψης" του πραξικοπήματος Kapp καταδεικνύει τόσο την πολιτική ανωριμότητα του κόμματος, όσο και την δυνατότητα του πολιτικού συστήματος να καταστέλλει πολιτικές πρακτικές εκτός των θεσμικών του ορίων. Οι ονειρώξεις για ένα νέο "πέρασμα" της πύλης του Μαγδεμβούργου καταντούν εφιάλτης που θα συντροφεύει τη φυλακισμένη  για τους επόμενους μήνες ηγετική ομάδα. Ο Hitler αντιλαμβάνεται ότι ούτε ο ίδιος είναι Hermann Ehrhardt ούτε - πολύ περισσότερο - έχει στη διάθεση του την Marine Brigade και την ανοχή των Πρώσων στρατοκρατών. 



Η επιλογή του να προσανατολίσει το κόμμα αποκλειστικά και μόνο σε μορφές νόμιμης πολιτικής δράσης καθίσταται πλέον υποχρεωτική. Παράλληλα διαβλέποντας την κρίση εκπροσώπησης - προϊόν της αδυναμίας του KPD να αρθρώσει ηγεμονικό λόγο στα εργατικά στρώματα μετά την ήττα του΄19, της αφερεγγυότητας του SPD που προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην αριστερή κριτική και την επιτακτική ανάγκη της κοινωνικό - οικονομικής αναδιοργάνωσης και του κατακερματισμένου χώρου της Δεξιάς ο οποίος απλά δεν μπορούσε ούτε καν να συλλάβει το ρόλο του στο νέο πολιτικό σκηνικό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης- θεωρεί ότι αναπροσαρμόζοντας δομολειτουργικά το κόμμα και τροποποιώντας την εκφορά  των ιδεολογικών του προταγμάτων, ώστε να αποτελούν συμβατή έγκλιση για τα μικροαστικά στρώματα, μπορεί να αποκτήσει "ικανή" πολιτική υπόσταση. Οι αλλαγές αυτές (Korps der politischen Leiter - Parteimitglieder, διαχωρισμός κόμματος - S.A., δημιουργία σωματοφυλακής του ηγέτη, επιθετικός αντι-σοβιετισμός, ταυτοποίηση αντισιωνισμού - αντισημιτισμού κτλ) αναντίρρητα  συνέβαλαν αποφασιστικά στην αναβάθμιση του πολιτικά ασήμαντου DAP σε κόμμα εξουσίας, τροποποίησαν όμως και τον αρχικά κινηματικό του χαρακτήρα, την πολιτική του "ψυχή". Τυπολογικά θα συνεχίσει να κατηγοριοποιείται ως "κόμμα στρατιωτικού τύπου" στο οποίο όμως συμπιέζονται διαρκώς τα περιθώρια της εσωκομματικής "δημοκρατίας" προς χάριν της "αρχής του ηγέτη". 


Η συντροφικότητα της περιόδου 1920 - 1923 χάνεται οριστικά, δίνοντας τη θέση της σε μια "γραφειοκρατικοποιημένη" δομή με συνεπακόλουθο την εδραίωση μιας  εργαλειακής αντίληψης του ρόλου των κομματικών οργανώσεων σε κάθε κοινωνικό χώρο. Η έννοια της ατομικής συνείδησης  της πολιτικής πράξης υποβαθμίζεται για να ενισχυθεί μια κατ΄επίφαση συλλογικότητα της οποίας η δράση δεν καθορίζεται από τα δρώντα υποκείμενα αλλά από τον Ηγέτη - ενσαρκωτή της Ιδέας. Ο "Μεσσιανισμός" καταργεί τον Χέγκελ και μαζί μ΄ αυτόν κάθε ελπίδα επαναστατικής ριζοσπαστικοποίησης του επανιδρυμένου NSDAP! Στο συνέδριο του Bamberg "ενταφιάζεται" πολιτικά τόσο ο Gregor Strasser όσο και οι "Βόρειες" φωνές που επιζητούσαν την εντατικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, την άμεση εμπλοκή του κόμματος στους εργατικούς αγώνες της περιόδου, την ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ της ΕΣΣΔ σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής επίθεσης και κυρίως την δέσμευση για  άμεση μελλοντική υλοποίηση της 22ης θέσης του προγράμματος του DAP. Η Χιτλερική κατεύθυνση είναι τελείως διαφορετική: επιδιώκοντας  τη σύνταξη κοινωνικών συμμαχιών τόσο με το βιομηχανικό (πρώτιστα) κεφάλαιο όσο και με τα μη λουμπενοποιημένα μικροαστικά στρώματα αποκηρύττει τόσο τον αντισυμβατικό χαρακτήρα του πολιτικού ακτιβισμού των S.A. όσο και τις τάσεις απαλλοτρίωσης του μεγάλου κεφαλαίου ανεξαρτήτως "εθνικότητας".


Το ζητούμενο πλέον για τον Hitler ήταν η πάση θυσία ανάδειξη του NSDAP ως θεσμικού φορέα φερέγγυου τόσο για τη πλουτοκρατία, όσο και για τα "φοβισμένα" μικροαστικά στρώματα. Τους πρώτους εγκαλεί, επαγγελλόμενος τη "βίαιη" άρση των κυρώσεων - εμπορικών αποκλεισμών, συνέπειες της ήττας του Α.Π.Π. ενώ τους μικροαστούς τους δελεάζει προτείνοντας τους ένα κρατικό μοντέλο αυξημένης κοινωνικής πρόνοιας. Η νέα κομματική φυσιογνωμία που δομείται μετά το συνέδριο του Bamberg, στην βάση της πολυσυλλεκτικότητας, επιτυγχάνει διευρυμένη κοινωνική διείσδυση που αποτυπώνεται στο εκλογικό αποτέλεσμα του 1930. Μετατοπίζοντας το βάρος της ιδεολογικής του έγκλισης στο πρώτο συνθετικό της ταυτότητάς του, διαπερνά οριζόντια το πολιτικό ακροατήριο  συντάσσοντας μια πραγματικά καινοφανή κοινωνική συμμαχία μεταξύ "θέσει" αντιπάλων τάξεων. Προϋπόθεση ομογενοποίησης του νεοσυνταχθέντος μπλόκ, αποτελούσε η άμβλυνση των διαφορών ανάμεσα στις παραδοσιακές ομάδες στήριξης και το νέο πολιτικό ακροατήριο. 



Τα S.A.,που μέχρι τουλάχιστον το 1926, σήκωναν το κύριο βάρος του πολιτικού αγώνα, αρχίζουν να αποτελούν "βαρίδι" για το κόμμα, αφού με τη δράση τους αποθάρρυναν τόσο την ένταξη συντηρητικών μικροαστικών στρωμάτων όσο και την υποστήριξη ευπόρων αστών, οι οποίοι διέβλεπαν στην μαχόμενη φτωχολογιά των δρόμων, έναν μελλοντικό κίνδυνο. Πράγματι δε, οι Φαιοχίτωνες παρακολουθώντας υποχρεωτικά (όρος επιβίωσης) τις πολιτικές πρακτικές των αντιπάλων τους - και κύρια του RFB - προχωρούσαν πολλές φορές σε ακραίες ενέργειες δυσφημώντας το NSDAP. 

Το πραγματικό όμως πρόβλημα - αναφερόμενοι αυστηρά στη περίοδο 1926/31- δεν ήταν η βιαιότητά τους (η οποία ειρήσθω εν παρόδω κράτησε ζωντανό το κόμμα μέχρι τότε) αλλά:                                                                                                                                                                      

-H "ιδιαίτερη" συλλογικότητα που είχε αναπτυχθεί στους πυρήνες τους και αποτελούσε αποτρεπτικό παράγοντα εμπέδωσης της "άνευ όρων" κομματικής πειθαρχίας

-Η ταξική τους προέλευση που τους ωθούσε ,συνειδητά ή ασυνείδητα, στην αναζήτηση μιας μορφής "εξισωτικού" σοσιαλισμού εντός του εθνικού κράτους

-Η μερική ανεξαρτησία που είχαν αναπτύξει ορισμένοι τοπικοί διοικητές τους εξαιτίας των ιδιαιτεροτήτων που ενέχει η πολιτική πρακτική των συνεχών οδομαχιών

Συγκεφαλαιώνοντας, πρέπει να τονιστεί ότι από το 1926 και μετά, είχε ξεκινήσει η σταδιακή ανάπτυξη των όρων εκείνων, οι οποίοι μοιραία οδηγούσαν σε επικείμενη εσωκομματική κρίση. Ο Hitler σταθερά προσανατολισμένος στη λογική του αστικοκοινοβουλευτισμού είχε χαράξει αντίστοιχη στρατηγική κατάληψης της εξουσίας, δομημένη σε "συμμαχίες" με το βιομηχανικό κεφάλαιο, την Πρώσσικη στρατιωτική αριστοκρατία, τα μικροαστικά στρώματα και μερίδες ελάχιστα πολιτικοποιημένων αγροτών και προλετάριων. Τα S.A. συνιστούσαν κίνδυνο όχι μόνο για την "αστική νομιμότητα", την οποία αρκετοί τοπικοί ηγέτες τους αποκήρυτταν ανοικτά, αλλά και για το κόμμα αφού με την απαρέγκλιτη θέση τους για δημιουργία "Λαϊκού Στρατού" αμφισβητούσαν άμεσα και το λόγο ύπαρξης των Πρώσων στρατοκρατών. Το δίλημμα με "ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει" έμπαινε πλέον επιτακτικά για τον Hitler, ιδιαίτερα δε μετά το 1929, όταν το αντίπαλο δέος (RFB) έβγαινε εκτός νόμου μετά τη πολύνεκρη Πρωτομαγιά. Το αστικό κράτος, προαναγγέλλοντας την θέληση αλλά και την ικανότητά του να πατάσσει κάθε "εσωτερικό εχθρό", φρόντισε να ακυρώσει οποιαδήποτε σκέψη για "έφοδο σε χειμερινά ανάκτορα"! 


Η πρώτη εξέγερση

Στην ηγεσία των Βερολινέζικων S.A. βρίσκεται από το 1928 ο Walter Stennes. Γεννημένος το 1895 στο  Furstenberg, γόνος αριστοκρατικής οικογενείας Πρώσων στρατιωτικών φοιτά από την ηλικία των 10 ετών σε στρατιωτικές  σχολές, ενώ για τη δράση του κατά τη διάρκεια του Α.Π.Π. του απονέμεται η ύψιστη στρατιωτική τιμή "Σταυρός του Ιππότη" από τον αυτοκράτορα. Θεωρώντας ότι η απαρίθμηση των στρατιωτικών του διακρίσεων και γενικότερα η παράθεση στοιχείων από τη κοινωνική του διαδρομή δεν αποτελούν ζητούμενο του παρόντος άρθρου (αποτελούν εύκολα προσβάσιμες ιστορικές αναφορές), πιστεύω ότι η προσωπικότητα του συμπυκνώνεται ακριβέστατα στο προσδιορισμό "Πρωσικός Ενυάλιος".

Η μαχητική φήμη που τον συνοδεύει επιβεβαιώνεται άμεσα ενώ μέσα από τη καθημερινή καθοδήγηση των συντρόφων του επιβεβαιώνεται ως ένα "λαϊκό ηρωικό πρότυπο". Είναι ο πρόμαχος στις καθημερινές συγκρούσεις αλλά και ο σύντροφος που θα καταπιαστεί με το προσωπικό πρόβλημα κάθε φαιοχίτωνα. Παρότι αριστοκρατικής καταγωγής δεν επιδεικνύει ίχνος ελιτισμού νοιώθοντας τη φτωχολογιά μέρος του εαυτού του. Βοηθάει οικονομικά, συμπαραστέκεται ψυχικά αποτελώντας κατ΄ουσίαν το αποκούμπι των "κολασμένων". Φανατικός καθολικός, υπέρμετρα πουριτανός, προσκολλημένος στην ιδέα της Πρωσικής δόξας θέτει ως στόχο ζωής να δώσει στους Φαιοχίτωνες αυτό που θεωρεί ότι πραγματικά αξίζουν: ψωμί και αξιοπρέπεια τόσο εθνική, όσο και ατομική. Ο Stennes μπορεί  να τοποθετήθηκε στην ηγεσία των S.A. του Βερολίνου, αλλά η στάση ζωής του, τον ανέδειξε ως το φυσικό τους ηγέτη!


Από το πρώτο ήδη διάστημα, η παρουσία του αρχίζει να γίνεται ενοχλητική στη τοπική πολιτική ηγεσία και ιδιαίτερα στον Goebbels. Αντίθετες φύσεις, αρχικά διατηρούν τυπική συνεργασία - παρά τη προσπάθεια προσεταιρισμού του από τον Gauleiter - η οποία σταδιακά καθίσταται ολοένα και πιο προβληματική. Το κράχ του ΄29 επιδρά καταλυτικά και στη Γερμανία. Οι συνθήκες ζωής καθίστανται πλέον δραματικές για τα λαϊκά στρώματα απ΄όπου και προερχόταν το δυναμικό των S.A. Στη βάση τους κυριαρχεί το αίτημα για μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια από το κόμμα αλλά και αναγνώριση της προσφοράς τους. Η υπεροπτική στάση του Goebbels απέναντι στους "Μαχητές των Δρόμων" αλλά και γενικότερα η απαξία την οποία νοιώθουν ότι εισπράττουν, συνολικά από τη πολιτική ηγεσία, εντείνει το άσχημο κλίμα, και ιδιαίτερα στο Βερολίνο. Ο Goebbels διαβλέποντας την επερχόμενη ρήξη, "παγιδεύει" ουσιαστικά τον πολιτικά "αφελή" Stennes, δημοσιεύοντας τον Νοέμβριο του ΄29 στην «Der Angriff» άρθρό του, στο οποίο πρότεινε την ένοπλη κατάκτηση της εξουσίας. Η αγανάκτηση του Hitler μεταφέρεται στον Stennes μέσω του προϊσταμένου του, von Salomon χωρίς περαιτέρω συνέπειες, προκειμένου να μην δημιουργηθούν ρήγματα στις τότε εύθραυστες σχέσεις του με τη Πρωσική αριστοκρατία. 


Οι σχέσεις Goebbels - Stennes από τούδε και στο εξής διαρρηγνύονται αμετάκλητα με εκατέρωθεν κατηγορίες ακόμα και σε επίπεδο κλειστών συγκεντρώσεων. Mέσα σε ένα τόσο τεταμένο κλίμα και βλέποντας την αδυναμία έκφρασης των αιτημάτων των συντρόφων του σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, πιέζει τον von Salomon να τα μεταφέρει ο ίδιος άμεσα στο Hitler, θεωρώντας εσφαλμένα, ότι ο τελευταίος ήταν θύμα ψευδούς ενημέρωσης του στενού πολιτικού του περιβάλλοντος. Συντάσσεται κείμενο επτά αιτημάτων οικονομικού αλλά και πολιτικού χαρακτήρα με επίκεντρο την άρση της εσωκομματικής απόφασης η οποία απαγόρευε στα μέλη των S.A. την έκθεση σε βουλευτικό αξίωμα. Στο συγκεκριμένο κείμενο πέραν της αξιώσεως περί παραχώρησης τουλάχιστον τριών εδρών στις επερχόμενες εκλογές, ασκείτο σφοδρή κριτική σε αρκετούς Gauleiter για διασπάθιση κομματικού χρήματος (το οποίο θα έπρεπε να αποδίδεται στους άνεργους φαιοχίτωνες) και ιδιαίτερα στον Goebbels, o οποίος πέραν των υπολοίπων κατηγορείτο και για έκλυτο βίο. Ο von Salomon μεταφέρει τον Ιούλιο του ΄30, τα αιτήματα στον Hitler ο οποίος και τα απορρίπτει ασυζητητί, εκδιώκοντάς τον. Στις αρχές Αυγούστου και αφού o Stennes αποτυγχάνει να πλησιάσει τον Hitler, παρουσιάζονται όλοι οι περιφερειακοί διοικητές S.A. στον Goebbels επιδίδοντας του εκ νέου τα αιτήματα τους προκειμένου να τα προωθήσει ο ίδιος στον Hitler. Τον προειδοποιούν για επικείμενη εξέγερση σε περίπτωση που δεν γίνουν δεκτά ενώ ο Stennes τον χλευάζει επιδεικτικά. Ο Goebbels τρομοκρατημένος επικοινωνεί άμεσα με τον Hitler o οποίος, θεωρώντας τις προειδοποιήσεις ως ανόητες απειλές, τον καθησυχάζει προτείνοντας ως διαμεσολαβητή τον Wagener ,"προσωπάρχη" και υπαρχηγό των S.A.


Τελικά οι φόβοι Goebbels επαληθεύονται καθώς τέσσερεις μέρες πριν τις εκλογές, τα Βερολινέζικα S.A. εξεγείρονται. Αρνούνται όχι μόνο να περιφρουρήσουν την κεντρική εκλογική συγκέντρωση στο Sportpalast, αλλά ταυτόχρονα προγραμματίζουν την ίδια ώρα σε κοντινό χώρο αντιδιαδήλωση. Ο Goebbels καλεί μονάδες των S.S προκειμένου να περιφρουρήσουν τόσο την εκδήλωση όσο και τα κομματικά γραφεία. Η "αντιδιαδήλωση" μετατρέπεται άμεσα σε διαδήλωση κατά του Goebbels ενώ η οργή των Φαιοχιτώνων ξεσπά στην φρουρά των γραφείων. Με οδηγό τον Stennes κακοποιούν τους άντρες των S.S. και ισοπεδώνουν κυριολεκτικά τα κομματικά γραφεία. Ο Hitler αναβάλλει το πρόγραμμά του και μεταβαίνει άμεσα στο Βερολίνο. Οι στιγμές ήταν ιδιαίτερα κρίσιμες καθώς πιθανή γενίκευση της εσωκομματικής ρήξης θα παρέλυε τον εκλογικό μηχανισμό οδηγώντας  στην συντριβή το NSDAP. Την επόμενη μέρα σε προγραμματισμένη συγκέντρωση 2.000 Φαιοχιτώνων, ο Hitler τροποποιεί τη μέχρι τότε απαξιωτική στάση του αποσπώντας εκ νέου τη συναίνεση τους. Με υποσχέσεις για αύξηση του οικονομικού βοηθήματος (η οποία όταν πραγματοποιήθηκε ήταν πραγματικά ασήμαντη), για απορρόφηση πολλών χιλιάδων στη "Βοηθητική Αστυνομία", για αναβάθμιση της κομματικής τους θέσης (ανάληψη της ηγεσίας από τον ίδιο) και με παράλληλη μετάθεση των ευθυνών στη μέχρι τότε ηγεσία τους αλλά και στους Gauleiters κατόρθωσε να αποσείσει  τις προσωπικές του ευθύνες παραπλανώντας το ακροατήριο. Άλλωστε για τους πιο δύσπιστους φύλαγε στο τέλος του λόγου του, το ακαταμάχητο όπλο της "Αρχής του Ηγέτη", δοκιμασμένο ήδη με απόλυτη επιτυχία στο συνέδριο του Bamberg!  


Η πορεία προς την τελική σύγκρουση

Η τεράστια εκλογική επιτυχία του 1930, εδραιώνει  στη συνείδηση του κόμματος το "αλάθητο" του αρχηγού αίροντας οποιαδήποτε απόπειρα αμφισβήτησης του. Ο δρόμος προς την εξουσία ανοίγει και η ευφορία επικαλύπτει έστω και προσωρινά τις εσωτερικές αντιφάσεις οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν αμβλύνονται. Ο Stennes παρότι δεν διαθέτει "πολιτική" σκέψη διατηρεί αμφιβολίες για την ειλικρίνεια της στάσης Hitler. Ως νέο μέλος του κόμματος δεν έχει επηρεαστεί από τη κυρίαρχη τάση της "προσωπολατρείας"  κατορθώνοντας να διατηρεί κριτική σκέψη. Μέσω του κοινού τους φίλου Buchholz έρχεται σε επαφή με τον Otto Strasser o οποίος έχει ήδη διαγραφεί από το κόμμα, συγκροτώντας δική του πολιτική οργάνωση. Η γνωριμία του με τον Otto Strasser τον βοηθά ώστε να συγκροτήσει  τη πολιτική του σκέψη, οργανοποιώντας τον μέχρι τότε εθνικιστικό ενστικτώδη χαρακτήρα της  σε κατεύθυνση σαφώς σοσιαλιστική. Συνειδητοποιεί πλέον ότι το επίδικο της δράσης δεν μπορεί να είναι απλά και μόνο η κατάληψη της εξουσίας μέσω της οποίας θα πραγματωθεί η μεγάλη "Εθνική Ιδέα" αλλά και η Σοσιαλιστική κοινωνική διαχείριση. 

Οι επόμενοι μήνες ενισχύουν τη καχυποψία του καθώς οι υποσχέσεις Hitler υλοποιούνται ελάχιστα με τη πολιτική ηγεσία να απομακρύνεται όλο και περισσότερο απ την κοινωνική της βάση. Ο Hitler στη πραγματικότητα ουδόλως ήθελε ασχοληθεί με τα S.A., δείχνοντας το με κάθε τρόπο μετά τις εκλογές. Γι΄αυτόν οι Φαιοχίτωνες δεν αποτελούσαν συντρόφους αλλά τον μηχανισμό διάχυσης κομματικής προπαγάνδας. Τον Ιανουάριο του ΄31 καλεί από την Βολιβία τον Ernst Röhm  προκειμένου να του αναθέσει την αρχηγία των S.A. Η τοποθέτηση Röhm έχει στόχο αφ΄ενός την απεμπλοκή του ιδίου και αφ΄ετέρου την εμπέδωση της κομματικής πειθαρχίας στο σώμα των τοπικών διοικητών. Το παρελθόν του αλλά και οι στρατιωτικό - οργανωτικές του ικανότητες φαίνονται παράγοντες ικανοί να τους συνετίσουν και να αδρανοποιήσουν τις επιμέρους τάσεις αυτονόμησης τους.   


Ο Stennes αντιλαμβάνεται έγκαιρα τη ροή των γεγονότων και αντιδρά άμεσα δυσφημώντας σε ευρύ κύκλο τον επιτηρητή του Hitler. Οι σεξουαλικές ιδιαιτερότητες του Röhm αλλά και άλλων στελεχών του στενού αρχηγικού κύκλου σχολιάζονται αδιάλειπτα από έντυπα του εκδοτοικού οίκου Tat, προκαλώντας ανάλογες αντιδράσεις. Με επίκεντρο τους Goebbels και Röhm ξεκινά μια διαρκής προσπάθεια  σπίλωσης της φήμης Stennes, κυρίως ανάμεσα στους τοπικούς διοικητές των S.A. της Σιλεσίας. Η ανοικτή σύγκρουση δείχνει αναπόφευκτη και ο Stennes αρχίζει σειρά επαφών τόσο με κομματικά στελέχη όσο και με προσωπικότητες του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου, προκειμένου να συγκροτήσει μαζί τους κοινό μέτωπο. Απευθύνεται αρχικά στον Gregor Strasser o οποίος αρνείται να συνταχθεί μαζί του -παρότι αναγνωρίζει το δίκαιο των θέσεών του-  υπό το φόβο της κομματικής διάσπασης αλλά και εξ΄αιτίας της αρχόμενης ιδεολογικής σύμπλευσης με τον αδελφό του! Oι δυνάμεις του Otto Strasser είναι ελάχιστες ώστε να στηρίξουν πολιτικά τη κίνηση ενώ ορισμένες επαφές του με ομάδες Εθνικομπολσεβίκων της ομάδας Niekisch δεν καρποφορούν. 

Η μοναδική στήριξη που τελικά βρίσκει, είναι εκείνη του θρυλικού Capitan Hermann Ehrhardt, οργανωτή της περίφημης Marine Brigade. O Ehrhardt, παρά τις αντιδράσεις της πριγκίπισσας Margarite, λόγω της εκτίμησης που έτρεφε συνολικά  για την οικογένεια Stennes αλλά και της αντιπάθειας προς τον Hitler, τον οποίο και αντιμετώπιζε πάντα απαξιωτικά, του υπόσχεται παραστρατιωτική υποστήριξη σε περίπτωση συγκρούσεων και ευνοϊκή προβολή σε δημόσιους λειτουργούς της επιρροής του. Τον Φεβρουάριο ο Röhm αποφασίζει τη μετακίνηση Stennes από τη περιφέρεια της Σιλεσίας, πράξη που πρέπει εντός διμήνου να εκτελεστεί. Βλέποντας τη σύγκρουση προ των πυλών, ο Stennes προχωρά σε μερική αναδιοργάνωση των ΒερολινέζικωνS.A., συγκροτώντας ομάδες απόλυτα αφοσιωμένες σ΄αυτόν. Ο Ehrhardt εκ παραλλήλου ενεργοποιεί παλιούς μαχητές του, τους οποίους και πλαισιώνει με επιλεγμένα πρώην μέλη της RFB! Το μέτωπο Stennes-Ehrhardt βρίσκεται πλέον σε θέση μάχης, περιμένοντας απλά την αφορμή που δίνεται από τον ίδιο τον Hitler στις 20 Φεβρουαρίου. Με απόφαση του αίρει τη διοικητική αυτοτέλεια των S.A., τα οποία υποχρεούνται πλέον να αναφέρονται άμεσα στούς Gauleiters. O Stennes απαντά εγγράφως προβάλλοντας την ανέχεια των συντρόφων του αλλά και την αθέτηση των προεκλογικών δεσμεύσεων Hitler, πράξη που εξαγριώνει τον τελευταίο. Στις 26 Φεβρουαρίου τα S.A. διατάσσονται να μη προχωρούν σε οποιαδήποτε μορφή σύγκρουσης ενώ απαγορεύεται στους διοικητές τους να μιλούν σε δημόσιες συγκεντρώσεις. Η επίσημη πλέον πολιτική περιθωριοποίηση είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. 

Το απόγευμα της 31ης  Μαρτίου ο Stennes ηγούμενος του 31ου Συντάγματος των S.A. επιτίθεται στα κεντρικά γραφεία του κόμματος, εντός των οποίων βρίσκονται ο Goebbels, υπάλληλοι τύπου και η φρουρά των S.S. Ήδη από το πρωί της 30ης Μαρτίου η ηγεσία του κόμματος είχε γνώση της ανοικτής προετοιμασίας των επιτιθέμενων, ενημερώνοντας τον εβραϊκής καταγωγής διοικητή της Αστυνομίας του Βερολίνου προκειμένου να αποκλείσει τη περιοχή. Για αδιευκρίνιστους λόγους και παρά την αρχική της συναίνεση, δεν εμφανίστηκαν αστυνομικές δυνάμεις αποτροπής, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις των S.A. να πλησιάσουν ανενόχλητες στο κτίριο. Όταν οι εντός του κτιρίου αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει, ακολουθούν σκηνές αλλοφροσύνης: o Gauleiter τελών σε πανικό, δεν χρησιμοποιεί καν το αυτοκίνητο του, και διαφεύγει τρέχοντας. Οι επίλεκτοι φρουροί των γραφείων, έχοντας ήδη την προηγούμενη εμπειρία του Αυγούστου, δεν αιφνιδιάζονται και ακολουθώντας τη ρήση "η φρουρά δεν παραδίδεται, τρέχει", ακολουθούν βραχεία κεφαλή τον Goebbels ...

Μετά την κατάληψη των γραφείων οι Stennes - Ehrhardt οργανώνουν τις κοινές τους δυνάμεις (περίπου 2.500) προκειμένου να αποκρούσουν την αναμενόμενη επίθεση πιστών κομματικών ομάδων. Θεωρούν ότι ο Hitler θα υποχρεωθεί να απαντήσει άμεσα διαφυλάσσοντας τόσο το προσωπικό όσο και το κομματικό κύρος. Στο Μόναχο ο στενός Χιτλερικός κύκλος σπεύδει να καθησυχάσει τον ταραγμένο ηγέτη διαβεβαιώνοντας τον για την αταλάντευτη πίστη τους αλλά και τη δυνατότητα τους να πετύχουν τον περιορισμό της εξέγερσης. Στον αντίποδα, η Πρώσσικη "ψυχή" δεν υποκλίνεται σε καμιά πολιτική "αυθεντία", δεν αναγνωρίζει καμία "ιερότητα" στην έννοια της πολιτικής ιεραρχίας, δεν κανοναρχεί την συμπεριφορά της σε πλαίσια συσχετισμού δυνάμεων! Είναι ίσως τα γονίδια των θρυλικών Ahhiyawa που ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια μετά από 25 αιώνες και διασύρουν σύσσωμη την ηγεσία του NSDAP! Τους "παίρνει" τα γραφεία, την «Der Angriff» από την οποία και καταγγέλλει για προδοσία τον Hitler, τους προκαλεί ΑΝΟΙΚΤΑ σε σύγκρουση, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει κάποιος ώστε να αξιολογηθούν οι πράξεις του ως διασυρμός τους; Διασυρμός και μόνο διασυρμός γιατί:

1) Παρά τις μικρές αριθμητικά δυνάμεις των εξεγερμένων, το άκουσμα και μόνο των ονομάτων των ηγετών τους (και ιδιαίτερα του Ehrhardt) ήταν αρκετό για να κλονίσει τόσο το Χιτλερικό περιβάλλον όσο και τα "μαντρόσκυλά του" (βλέπε Röhm κ.α)

2) Προκειμένου να αναλάβουν εκ νέου γραφεία και εφημερίδα απευθύνονται στην Αστυνομία, η οποία στις 2 Απριλίου εκκενώνει υπό την απειλή των όπλων το κτίριο! Ήτοι, η «αντισυστημική» ηγεσία του NSDAP προσφεύγει στις αστικές δυνάμεις καταστολής προκειμένου να επιλύσει την εσωκομματική της κρίση! Και ατυχώς για την ηγετική ομάδα, η ήττα τέλος δεν είχε ... 

Δύο μέρες μετά την επέμβαση της Βερολινέζικης αστυνομίας, ο Hitler εκτίθεται ακόμα περισσότερο σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην «Volkischer Beobachter»! Αφού κατηγορεί τον Stennes και τους συντρόφους του ως υποκινούμενους (χωρίς φυσικά να διευκρινίζει από ποιούς!) στασιαστές, επίδοξους καταστροφείς του κόμματος κ.α., εγκαλεί το θυμικό  της φτωχολογιάς των S.A. αντιπαραβάλλοντας  τη προσωπικότητά του με αυτήν του αντιπάλου του, στη βάση αισθητικών αντιλήψεων ταινιών μελό. Η "αέναη" σύγκρουση μεταξύ του τίμιου - γενναίου φτωχόπαιδου, που λόγω πενίας δε καταφέρνει να σπουδάσει, αλλά που με την αξία του τελικά κατορθώνει να ανέβει τη κοινωνική κλίμακα και προσπαθεί πλέον να αλλάξει τις λειτουργίες αυτής της άδικης κοινωνίας, απέναντι στο κακομαθημένο πλουσιόπαιδο, που τα βρήκε όλα έτοιμα κ.τ.λ., καταλήγοντας να γίνει ένας σοσιαλιστής μπολσεβίκος "του καναπέ". Το συγκεκριμένο κείμενο - κλαυσίγελος πέραν της όποιας "σεναριακής" του χρησιμότητας κατεδείκνυε - για όποιον φυσικά μπορούσε και ήθελε να δει - το πραγματικό μέγεθος του πολιτικού υπόβαθρου του ανθρώπου που οδήγησε 14 χρόνια μετά, τον Γερμανικό λαό στον πόλεμο!


Μετά τη διαγραφή του, ο Stennes ιδρύει (υπό την υψηλή εποπτεία Ehrhardt) το NSKD συσπειρώνοντας περίπου 2.000 μαχητές. Η ζωή της οργάνωσης είναι βραχύβια εξαιτίας της αδυναμίας του να αναλάβει ρόλο "πολιτικού", αλλά και της συγκυρίας που ευνοούσε τη συσπείρωση του "προνομιακού" του ακροατηρίου στους κόλπους του NSDAP. Ένα χρόνο αργότερα συμπτύσσει τις δυνάμεις του με εκείνες του Οtto Strasser στο μετωπικό σχήμα Μαύρο Μέτωπο - «Schwarze Front», αναλαμβάνοντας τον τομέα της κομματικής προστασίας. Το 1933, μετά τη διάλυση του Μετώπου και την αναρρίχηση του Hitler στην εξουσία εγκαταλείπει τη Γερμανία, φυγάς αρχικά στη Πράγα ενώ η γυναίκα του και η κόρη του κατέφυγαν στην Αγγλία. Το 1934 επανασυνδέεται με την οικογένεια του στη Κίνα, όπου και προσλαμβάνεται από τον  Chiang Kai-Shek αρχικά ως στρατιωτικός σύμβουλος, ενώ αργότερα αναλαμβάνει τη διοίκηση της προσωπικής του φρουράς. Άλλωστε ένας άνθρωπος του "καναπέ" ήταν ο πλέον κατάλληλος γι΄ αυτές τις θέσεις! Επιστρέφει το 1949 στη Γερμανία χωρίς να ασχοληθεί με τη πολιτική, μέχρι και το θάνατο του σε ηλικία 94 ετών.



39 σχόλια:

  1. Ανώνυμος20/3/16 1:06 μ.μ.

    Ενδιαφέρουσα άποψη ασφαλώς-Βέβαια κατά την γνώμη μου τα πράγματα δεν είναιτόσο απλά και ξεκάθαρα ούτε από την μία (στρασερ,στενς κλπ)ούτε από την άλλη(χιτλερ,γκαιμπελς) πλευρά! Τι περίεργο και δύσκολο πράγμα αυτή η αναψηλάφιση της ιστορίας; Ποιός έχει "δίκιο" τελικά; Τι θα έκανε ο στενς ή ο στρασσερ εαν ήταν αυτοί στην ηγεσια του NSDAP και δεν επέλεγαν π.χ. να συμβιβαστούν;δεν θα τους εβγαζαν εκτός νομου όπως έβγαλαν π.χ.το rfb; Και από την άλλη εκ του αποτελέσματος δεν κρίνεται η "λάθος" πολιτική των χιτλερ-γκαιμπελς που ακόμα πληρώνει η γερμανία η ευρωπη και ολος ο κόσμος ουσιαστικά; Ενδεικτικώς και προχείρως θέτω τα ερωτήματα. Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα δεν είναι ίσως "προσωπικό" για το ποίός δηλαδή υπηρέτησε καλύτερα τον Ε/Σ αλλά τα πολιτικά συμπεράσματα για το σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συστοιχίζομαι απόλυτα με την ουσία της παρέμβασής σας.Αδικαιολόγητη παράλειψη από μέρους μου η απουσία αναφοράς στο πραγματικό σκοπό του άρθρου. Aδυνατώ να πιθανολογήσω "τι θα έκαναν" Strasser-Stenneς κτλ,προλέγω όμως με βεβαιότητα το "τι δεν θα εκαναν" : -Δεν θα έθεταν τα συμφέροντα του βιομηχανικού κεφαλαίου, υπεράνω των συμφερόντων των Γερμανών εργατών -Δεν θα προχωρούσαν σε άνανδρες δολοφονίες των εσωκομματικών τους αντιπάλων -Δεν θα προχωρούσαν στη "ληστρικού" χαρακτήρα επιδρομή κατά της Ε.Σ.Σ.Δ.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος20/2/21 11:57 μ.μ.

      Χμμμ ΊΣΩΣ! ΜΠΟΡΕΊ ΚΑΊ ΝΑ ΈΚΑΝΑΝ ΚΆΠΟΙΑ ΑΠΌ ΑΥΤΆ ΌΜΩΣ!

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος20/3/16 4:54 μ.μ.

    Αληθεύει ότι ο Ρεμ ήταν ομοφυλόφιλος ή είναι νεοταξικη μεταπολεμικη προπαγάνδα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θεωρείτε ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις του Roehm,θα έπρεπε να επηρεάζουν τη πολιτική αξιολόγησή του?

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος29/3/16 1:55 μ.μ.

      Δηλαδή κ.Γιαννακόπουλε το εάν κάποιος είναι ψυχικά διεστραμμένος ως άνθρωπος δεν επηρεάζει την πολιτική αξιολόγηση του?
      Θυμίζεται έναν γνωστό τρυφερό άνδρα που χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια επιχειρήματα τύπου Γιούκιο Μισιμα. Δεν γνωρίζω εάν ασπάζεστε τέτοιες θέσεις βέβαια.

      Διαγραφή
    3. Αφού,κατ΄αρχάς,ευχαριστήσω εσάς αλλά και κάθε άλλον αναγνώστη για το χρόνο που αφιέρωσε στο άρθρο μου,παραθέτω συνοπτικά:
      1.Διαφωνώ με τη θέση Lenin(η οποία ειρήσθω εν παρόδω υιοθετήθηκε από το σύνολο σχεδόν των "αντι-αστικών" κινημάτων της περιόδου,αναπαραγόμενη μέχρι τις μέρες μας)ότι "H ιδιωτική ζωή ενός πολιτικού είναι αναπόφευκτα πολιτική".Πιστεύω ότι από τη στιγμή που δεν επηρεάζει τόσο τις πολιτικές-ιδεολογικές του θέσεις, πολλώ δε μάλλον τις πολιτικές του πράξεις,οφείλουμε να μη την αξιολογούμε "πολιτικά".
      2.Το αν η ομοφυλοφιλία πρέπει να λογί-ζεται ως ψυχική διαστροφή,είναι ερώτημα πέραν του επιστημονικού μου πεδίου. Απευθυνθείτε σε ψυχίατρο ειδικευμένο σε αυτή την "υπο-ειδικότητα" του γνωστικού του πεδίου(ή παρενθετικά και στο κ.Πλεύρη, Στόχο κτλ,οι οποίοι και εντρυφούν στη κιναιδολαγνεία)
      3.Δεν γνωρίζω τις θέσεις Mishima και ως εκ τούτου δε μπορώ να σχολιάσω τα επιχειρήματά του.Ευχής έργον ,άν τα παραθέσετε σε άρθρο σας,προκειμένου να μας διαφωτίσετε.
      4.Μήπως θα έπρεπε να συγκεκριμενοποιήσετε το τρυφερό άνδρα που σας θυμίζω, ΠΑΡΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ταυτόχρονα και τα στοιχεία σας? Το να λοιδωρήσετε εμένα ανεκτό, από τη στιγμή που ανέλαβα ενυπόγραφα την ευθύνη των λόγων μου, το να προσπαθείτε να συκοφαντήσετε ΑΝΩΝΥΜΑ τρίτους,επιτρέ-
      ψτε μου να το θεωρώ ΑΤΙΜΟ!!!
      5.Το κείμενο αποτελεί προσπάθεια ερμηνείας της εσωκομματικής ρήξης του NSDAP,σε επίπεδο Πολιτικής Επιστήμης ( εννοιολογικοί προσδιορισμοί+μεθοδολογία).Διαχειρίσιμη τόσο η σύμπτωση απόψεων ,όσο και η διαφωνία σας. Μη διαχειρίσιμο ,από μέρους μου, το γεγονός της επικέντρωσής σας,στο σημείο το αναφερόμενο στη σεξουαλική κλίση Roehm!Ή στραβός ειν΄ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε!
      Ευχαριστώ για το χρόνο σας.






      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος3/4/16 1:27 μ.μ.

      Επειδή μιλήσατε για ατιμία σας απαντώ το εξής. Άτιμο είναι να γνωρίζετε ΑΚΡΙΒΩΣ σε ποιόν αναφέρομαι και να προσπαθείτε να εκμαιεύσετε κάποια φαινομενική συκοφαντία καθώς τα στοιχεία που ζητάτε ναι μεν υπάρχουν αλλά δεν δύνανται να προσκομισθούν μέσω σχολίων. Ωστόσο επιμένω ότι δεν χρειάζεστε στοιχεία καθώς γνωρίζετε περί ποίου πρόκειται και μάλιστα τον έχετε και σε εκτίμηση. Εφόσον συνειδητά δεν κατονόμασα το συγκεκριμένο επαίσχυντο άτομο που λοιπόν η συκοφαντία κ. Γιαννακόπουλε?
      Επειδή με αποκαλέσατε εμμέσως άτιμο, σας επιστρέφω τον χαρακτηρισμό και σας ονομάζω υποκριτή και σκοτεινό.
      Επιπλέον, περί Γιούκιο Μίσιμα, είναι σαφής θέση του συγκεκριμένου ατόμου καθώς έχει πολλάκις και δημοσίως χαρακτηρίσει τον Μίσιμα ως λατρεμένο πλάσμα του Θεού δηλώνοντας ότι η ομοφυλοφιλία τέτοιων ανθρώπων είναι σημείο υπεροχής απέναντι στα σημερινά γραικυλικά ανθρωποσκούπιδα.
      Τέλος, επειδή έχει τραβήξει πολύ μακριά η ιστορία με τις ανωνυμίες στα σχόλια. Έχω το δικαίωμα να σχολιάσω όπως θέλω με ανώνυμο σχόλιο και εναπόκειται στην κρίση του διαχειριστή εάν θα το δεχθεί, δεν ήξερα ότι θα πρέπει να αυτο-φακελωθώ για να ικανοποιήσω τον συγγραφέα του εκάστοτε άρθρου. Επίσης είναι πολύ εύκολο για τον καθένα να υποβάλλει επώνυμα σχόλια με φυσικά ψεύτικα ονόματα. Επειδή εγώ δεν γουστάρω τέτοιες τακτικές επιμένω ανώνυμα και την επόμενη φορά σας καλώ να μην απαντήσετε ξανά σε ανωνυμους σχολιαστές.
      Όσο για τα περί χαφιέ Πλεύρη, ΚΥΠατζίδικου Στόκου και της κιναιδολαγνείας τους κρατήστε τα για αυτούς που δέχονται τέτοιες παπαριές ως αντεπιχείρηματα.

      Διαγραφή
    5. Απάντηση στην ουσία του ερωτήματός σας πιστεύω ότι έδωσα,ανεξάρτητα αν συμφωνείτε ή όχι με τη θέση μου.Τα περί ομοφυλοφιλίας του συγκεκριμένου ατόμου το οποίο υπαινίσσεστε,ουδόλως αφορούν το θεματικό περιεχόμενο,πολλώ δε μάλλον εμένα.Οι σπουδές μου επικεντρώθηκαν στα γνωστικά αντικείμενα των Οικονομικών και της Πολιτικής Επιστήμης.Δεν διαθέτω γνώσεις ψυχιατρικής ή και "πρωκτολογίας" για να μπορώ να παρακολουθήσω τη σκέψη σας.Το γεγονός ότι χρησιμοποιείτε την "υποτιθέμενη" σεξουαλική κλίση ενός εκάστου προκειμένου να τον απαξιώσετε πολιτικά,θεωρώ ότι δε περιποιεί μεγίστη τιμή για εσάς τον ίδιο. Άν παρά ταύτα θεωρείτε ως μείζον ζήτημα τη σεξουαλική κλίση του περί ου ο λόγος, συντάξτε άρθρο με τις επικαλούμενες αποδείξεις και δημοσιεύστε το(πιστεύω ότι ο ίδιος θα δεχθεί να το δημοσιεύσει και στον ιστότοπό του).Όπως βλέπετε ,ενώ ΠΆΝΤΑ εμφανίζομαι επωνύμως,απαντώ σε κάθε ανώνυμη κριτική γιατί θεωρώ τιμή μου τη δαπάνη του χρόνου σας.Μήπως όμως θα έπρεπε και η δική σας κριτική να επικεντρωνόταν στη θεματική του άρθρου αντί στην υποτιθέμενη ομοφυλοφιλία ενός ανθρώπου άσχετου με αυτό?Τέλος "υποκριτής και σκοτεινός" γιατί?Ουδέποτε έκρυψα τόσο τη πολιτική μου ταυτότητα όσο και το πρόσωπό μου, ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΩΡΟ! Ήμουν, είμαι και θα παραμείνω ιδεολογικά προσκείμενος στις θέσεις του "Μαύρου Μετώπου" ,είτε σας ικανοποιεί είτε όχι.
      Ευχαριστώ για τη προσοχή σας





      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος5/4/16 7:56 μ.μ.

      Πρώτον σας ενημερώνω πως δεν είμαι ο πρώτος σχολιαστής ο οποίος ρώτησε εάν ο Ρεμ ήτο κίναιδος. Επενέβησα διότι είδα ότι παρότι είστε μελιστάλακτος με τους σχολιαστές ανωνύμους και μη, αποφύγατε να απαντήσετε.
      Αποδείξατε πως είστε υποκριτής και σκοτεινός όταν στο τελευταίο σας σχόλιο παραδεχτήκατε ότι γνωρίζατε εξαρχής σε ποιον αναφερόμουν και απλώς προσπαθήσατε να εκμαιέυσετε κάποια φαονομενική συκοφαντία όπως σας έγραψα. Και συνεχίζετε μάλιστα αιτούμενος να γράψω και άρθρο που να συμπεριλαμβάνει τις αποδείξεις. Εάν ήθελα να τον συκοφαντήσω θα το έκανα κ.Γιαννακόπουλε,ή θα έγραφα το όνομα του. Αφήστε αυτά τα κόλπα, σας είπα, κρατήστε τα για αλλού.
      Προσωπικά ουδέποτε επικεντρώθηκα σε κάποιο άτομο αλλά παραλλήλησα μια άποψη περί Μίσιμα συγκριτικά με την αποφυγή απαντήσεως σας προς τον πρώτο σχολιαστή.
      Τέλος, περί Μαύρου Μετώπου, δεν τίθεται θέμα ικανοποιήσεως. Είμαι αναγνώστης του συγκεκριμένου ιστολογίου και μάλιστα του προκείμενου άρθρου σας διότι μελετώ περί Μαύρου Μετώπου και καθώς αρχικώς δεν είχα ιδιαίτερες γνώσεις επί του θέματος προσπαθώ να κατανοήσω την Στρασαερική τάση. Άρα το όλο ζήτημα δεν έχει να κάνει με ιδεολογικές διαφορές. Ούτε καν με το πρόσωπο του Ρεμ. Αλλά δεν είναι δυνατόν να αποκρύπτεται ένα γεγονός γιατί εσείς προσωπικά το λογιζετε ως ασήμαντο. Είναι στην κρίση του κάθε ενός το αν θα πρέπει ή όχι να αποτελεί πολιτικό κριτήριο.

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος20/3/16 9:54 μ.μ.

    Ο ΧΙΤΛΕΡ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΟ "ΜΙΚΡΟ" ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ,"ΟΔΗΓΗΣΕ" ΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΘΟΓΡΑΦΟ....ΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΕΙ Η ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ...ΑΝΤΕ ΚΑΛΑ....ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΗΡΥΧΤΗΚΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟ-ΓΑΛΛΟΥΣ ,ΕΠΕΙΔΗ ΕΒΛΕΠΑΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΩΣ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΚΙΝΔΥΝΟ........ΛΕΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ Ο IAN KERSHAW?.....

    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΕΡΙ SA ,ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥΣ, κτλ, ΑΣ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ" ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ,ΟΤΑΝ Η ΧΩΡΑ ΗΤΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΗ.....Η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΘΑ ΣΥΝΤΡΙΒΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΕΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΤΟΠΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ,ΟΠΩΣ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΙΣΤΩΝ.....ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΜΕΣΩ ΝΟΜΙΜΗΣ ΟΔΟΥ.......ΚΑΙ Η ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ...

    ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΔΡΑΣΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ΕΝΑΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ ΚΑΠΟΙΩΝ ΕΤΩΝ ΜΕ ΤΟ ΝΤΟΠΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ....ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΟΛΙΤΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΦΑΡΟΣ ,ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΕΝΑΜΕ ΜΟΝΟ ΣΕ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΟΝΕΙΡΩΞΕΙΣ......

    Η ΡΩΣΙΑ ΗΤΑΝ Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ,ΟΧΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ........ΚΙ Ο ΜΑΡΞ ΑΚΟΜΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ "ΣΟΣΙΑΛΙΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ" ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕΣΩ ΟΠΛΩΝ,ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΧΙΜΑΙΡΑ.......ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΜΕ...... Η ΑΦΕΛΗΣ ΨΕΥΤΟΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΑΛΟΝΙΩΝ ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ..........

    ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, ΟΤΙ ΥΠΕΚΥΨΕ ΣΤΟΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΞΟΡΘΟΛΙΓΙΣΜΟ.......ΚΑΙ Η ΑΠΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ,ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΟΤΑΝ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΤΡΥΓΥΡΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΧΘΡΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ?......ΠΩΣ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΤΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ,Ο ΧΙΤΛΕΡ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ "ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ"?.....ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ?......Ο "ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ" ΗΤΑΝ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟΣ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ........ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ Η ΔΗΘΕΝ "ΣΥΜΜΑΧΙΑ" ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ......

    ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΟΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΤΕΣ.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παραθέτω τα κάτωθι σε αντιστοιχία θεματικών αναφορών σας:
      1.Λανθασμένη εισαγωγή λέξεως "πόλεμος" αντί της ορθής "όλεθρος"(βλ.και κατωτέρω απ.). Όλεθρος προκύψας της ληστρικής,κατά της ΕΣΣΔ,επίθεσης.
      2.Σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο μάλλον θέλετε να αγνοείτε την επιτυχία του πραξικοπήματος Kapp.Αλλά φυσικά άλλο Ehrhardt κι άλλο Hitler.Το NSDAP είχε ή δεν είχε τη πολιτική "νομιμοποίηση" που έλειπε απο τον Kapp? Όσο για τα αίτια της αποτυχημένης εξέγερσης του ΄19 σας παραπέμπω: Oι αναμνήσεις ενός επαναστάτη,Βικτόρ Σέρζ
      3.Ο αστικός στρατός χρησιμοποιείται ως μέσο καταστολής του εσωτερικού εχθρού. Ο λαϊκός στρατός,δημιούργημα της επανάστασης,θα μπορούσε να προστατεύσει ΕΥΚΟΛΑ τη χώρα απέναντι σε οποιαδήποτε ιμπεριαλιστική επίθεση.
      Το παράδειγμα της αποτυχημένης επέμβασης στη νεοσύστατη ΕΣΣΔ ,δε σας λέει τίποτα?
      4.Θα μπορούσατε να μου υποδείξετε ΜΙΑ,ΜΟΝΟ ΜΙΑ περίπτωση επαναστατικού μετασχηματισμού του αστικού κράτους,εκ των έσω? Η αστική δημοκρατία δεν εξωραίζεται ,ανατρέπεται.
      5.Σας προτρέπω να μην εκτίθεστε αναφερόμενος στον Marx ,που ουδόλως γνωρίζετε.Πέραν της ρήσης "αν οι εκλογές...θα ήταν παράνομες" ,για να απεκδυθείτε πάσης αμφιβολίας ανατρέξατε σε:"1o Προσχέδιο του Εμφύλιου Πολέμου για τη Γαλλία" αλλά και στο "Εμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία"
      6.Το τι σας θυμίζει και τι όχι ουδόλως με αφορά.Ποτέ δεν υποστήριξα ότι η εντατικοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής και συνολικότερα η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων με κάθε κόστος (π.χ.σταχανοβισμός κτλ) μπορεί να παραβλεφθεί,ειδικά σε μορφή "κράτους εκτάκτου ανάγκης".Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων αλλά ΚΥΡΙΑ η βάση πάνω στην οποία θα πραγματοποιηθεί, δηλ. τη μορφή των παραγωγικών σχέσεων.
      Η μορφή των παραγωγικών σχέσεων επικαθορίζει τη μορφή κάθε κοινωνικής οργάνωσης και όχι το κρατικο αναδιανεμητικό σύστημα σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ μορφή του!!Ελπίζω να έγινα αντιληπτός.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος23/3/16 12:20 π.μ.

      1. ΕΙΤΕ "ΠΟΛΕΜΟΣ" ,ΕΙΤΕ "ΟΛΕΘΡΟΣ", Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙ "ΕΥΘΥΝΗΣ ΧΙΤΛΕΡ" ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ.....

      2.ΕΣΕΙΣ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΟΤΙ Η ΟΠΟΙΑ "ΕΠΙΤΥΧΙΑ" ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ KAPP, ΣΥΝΕΒΗ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ....ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΡΕΥΣΤΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΕΝΟΠΛΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ......ΚΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΤΕ,ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΚΑΤΕΠΝΙΓΗΣΑΝ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΕΣΗ.......ΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΤΙ ΠΙΘΑΝΟΗΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΑΙΜΑΡΗΣ ΕΙΧΑΝ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ.......

      3.Ο ΛΑΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ,ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΝ?........ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ?....Η ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΑΥΤΟ?.......ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΕΧΘΡΙΚΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ?.....ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΤΕ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΕ ΧΙΜΑΙΡΕΣ?.....ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΟΤΙ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΧΑΝΗ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΗ ΡΩΣΙΑ, ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ , ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΟΥΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΣΑΣ.......

      4.ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ..........Η ΜΗΠΩΣ ΑΠΟΔΕΧΕΣΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ,ΕΙΧΑΜΕ "ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΟΠΟΥ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΕΚΑΝΕ Ο ΚΡΟΥΠ"?......Η ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ, ΣΤΟΝ ΠΩΣ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ.......

      6. ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ "ΚΑΤΕΧΩ" ΤΟΝ ΜΑΡΞ ,ΚΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΙΣΤΟΥΣΕ ΚΑΝΑ ΤΙΤΛΟ ΤΙΜΗΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΕΜΒΡΙΘΗΣ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ........ΑΠΛΑ ΤΟΝΙΣΑ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΧΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΡΩΣΙΑ,ΑΛΛΟ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ(ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕΣ)..........

      6.ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Η ΜΟΡΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ.........ΑΠΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ (ΟΠΩΣ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ).......ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ 33-45 ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΟΣΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΘΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑΤΕ..........ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ 37 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ........ΚΑΙ ΕΖΗΣΕ ΜΟΝΟ 12 ΧΡΟΝΙΑ.....ΕΑΝ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΕΣΩ ΒΕΒΑΙΟ ,ΗΤΑΝ Η ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ......

      ΕΛΠΙΖΩ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΕΓΙΝΑ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟΣ........

      Διαγραφή
    3. Ξεκινώντας από το τέλος,θα είμαι όσο περισσότερο σύντομος για να μη κουράσω εσάς και τυχόν αναγνώστες,ασκόπως:
      1.Αντελήφθην ότι δεν έχετε καμία σχέση με το γνωστικό αντικείμενο της Πολιτικής Επιστήμης.Σας παραπέμπω στο πανεπιστημιακής χρήσης(α΄έτος,Πάντειο) "κλασσικό" δίτομο εγχειρίδιο συγγραφής Schwartzenberg ,προκειμένου να κατανοήσετε βασικούς ορισμούς,όπως:
      -Σοσιαλισμός:μορφή κοινωνικής οργάνωσης
      -Παραγωγικές σχέσεις:To σύνολό τους αποτελεί την οικονομική δομή της κοινωνίας,σηλ. τη βάση επί της οποίας αρθρώνεται μιά νομική και πολιτική υπερδομή στην οποία και αντιστοιχούν ορισμένες μορφές κοινωνικής συνείδησης.Ο τρόπος παραγωγής της υλικής ζωής επικαθορίζει γενικά τη κοινωνική, πολιτι-
      κή και διανοητική διαδικασία.
      Με λίγα λόγια,θα πρέπει να αντιληφθείτε ότι η μορφή των παραγωγικών σχέσεων δεν ορίζεται ως "μέσον" αλλά ως "πλαίσιο λειτουργίας".Ο "νέος άνθρωπος" θα γεννηθεί στη βάση τόσο των ιδιαίτερων φυλετικών του χαρακτηριστικών, όσο και της κάθε μορφής εκπαίδευσης που θα του παρέχεται εντός του καθορισμένου κοινωνικο-πολιτικού πλαισίου στο οποίο αναφέρθηκα.
      2.Και πάλι για τον Marx,να σας πληροφορήσω ότι σε αντίθεση με ότι διατείνεστε,προέβλεπε την επικράτηση του κομμουνισμού στη Γερμανία ,στη λογική του βαθμού της οικονομικής της ανάπτυξης. Μή-
      πως θα ήταν φρόνιμο ,αντί της κακοποίησης να επιλέγατε τη στοιχειώδη κατανόησή του?
      (σας προτείνω Buharin,Θεωρία του Ιστορικού Υλισμού,εκδ.Αναγνωστίδης). Αποτελεσματική αντιμετώπιση σημαίνει πάνω απ΄όλα γνώση του αντιπάλου!
      3.Καπιταλισμός:μορφή κοινωνικής οργάνωσης η οποία χαρακτηρίζεται(ενν.σε οικονομικό επίπεδο) από την ιδιοποίηση των μέσων μαζικής παραγωγής,από το συντονισμό των αποφάσεων με γνώμονα τις συναλλαγές, δηλαδή την αγορά,και τέλος απο τη συσσώρευση κεφαλαίου μέσω της παραγωγής κέρδους.Σκεφθείτε λοιπόν το πλαίσιο οικονομικής λειτουργίας του Γερμανικού κράτους και δώστε μόνος σας την απάντηση. Αν,παρά ταύτα,εσείς ορίζετε διαφορετικά το καπιταλισμό,μπορείτε να προβάλετε την άποψή σας σε σχετικά επιστημονικά περιοδικά,προκειμένου να τύχουν της αποδοχής της επιστημονικής κοινότητας.
      4.Για συμπεράσματα σχετικά με τη δυνατότητα δημιουργίας "λαϊκού στρατού" σας παραπέμπω στον Ch.Bettelheim, Οι ταξικοί αγώνες στην ΕΣΣΔ.(δ/ντη του EPHE ,ήδη απο την ηλικία των 36 ετών,αν αυτό σας ...λέει κάτι)
      5.Παραβλέψατε την χρήση του όρου "πολιτική νομιμοποίηση" εκτός και αν δεν σας είναι κατανοητή.Το πραξ.Kapp δεν εδραιώνεται εξ αιτίας της πανεθνικής απεργίας,προϊόν ενεργειών-κύρια-του SPD. Ο Εhrhardt στερείται κοινωνικής βάσης(μαζικού κινήματος)που θα αποτρέψει αυτή την εξέλιξη.Το NSDAP στερείτο.Και για να κλείσω,μη ξεχνάμε ότι οι μπολσεβίκοι κατέκτησαν και εδραίωσαν τη πολιτική τους εξουσία με πραγματικό ποσοστό περίπου 2%!!!!

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος25/3/16 2:52 π.μ.

      ΕΠΕΙΔΗ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΩ.......ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ Η "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ", ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΑΠΛΑ ΣΤΟ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΘΕΩΡΤΗΤΙΚΟΥΣ "ΟΡΣΙΜΟΥΣ"..........ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΒΙΒΛΙΑ.........

      ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΠΕΜΨΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΚΡΙΒΕΣ (ΚΑΤ'ΕΜΕ) ΠΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΑΝΑΡΑ "ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ , ΚΙΝΗΜΑ-ΚΟΜΜΑ -ΚΡΑΤΟΣ".........ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΙΣΩΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΤΕ ΤΗ ΧΑΟΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΕΡΙΔΙΟΥΧΟΥ ΜΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗ........ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ.......

      ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΤΟ "ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ" ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΝΑ "ΜΕΣΟ" ,ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ.........ΣΤΟ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟ ΤΟ "ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ" ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ ,ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ.....

      Διαγραφή
    5. Λόγω ,προφανώς, άγνοιας βασικών εννοιών πολιτικής οικονομίας,δε κατανοήσατε την απάντησή μου,με αποτέλεσμα να συσχετίζετε τη "νομική" μορφή ιδιοκτησίας με το καπιταλισμό γενικότερα,ο οποίος ορίζεται ως: μια συνολική ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ διαδικασία,η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνεχή υπαγωγή των διαφορετικών κοινωνικών μορφών στη διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου,το οποίο και οργανώνεται ,ως άρχουσα τάξη. Αυτονομία κεφαλαίου δεν υπήρξε και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ,γιατί ακριβώς το ίδιο το αστικό κράτος-ως μηχανισμός συνοχής των μεμονωμένων ατόμων ή μερίδων στης αστικής τάξης-κανοναρχεί-εποπτεύει τις οικονομικές εισροές-εκροές ,ώστε να διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του συστήματος.Το αστικό κράτος δηλ. αποτελεί σύνολο μηχανισμών αναπαραγωγής σχέσεων εξουσίας,σε κάθε επίπεδο. Αν,δε,προχωρούσατε σε στοιχειώδη νοητική επεξεργασία του περιεχομένου του σχολίου σας,πριν να το αναρτήσετε,θα διαπιστώνατε ότι η συναλλαγματική ελευθερία την οποία επικαλείστε ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ όρο κατηγοριοποίησης οποιουδήποτε οικονομικού συστήματος.Μετά τους περιορισμούς κίνησης κεφαλαίων στη χώρα μας,υπάρχει συναλλαγματική ελευθερία?Εκτός και αν καταφέραμε και περάσαμε στον....μετακαπιταλισμό. Για το εννοιολογικό πρόβλημα του "μέσου",τι να σας πω,συμβουλευθείτε κάποιο λεξικό.Σε πιθανή περίπτωση που επιθυμείτε να επανέλθετε κάντε το αφού πρώτα κατανοήσετε στοιχειωδώς ,τη λειτουργία του καπιταλισμού.Με απλά λόγια, διαβάστε πρώτα το προτεινόμενο και εξαιρετικά απλό εγχειρίδιο του Μπουχάριν,και αν επιθυμείτε ,ευχαρίστως να επανέλθετε.Δεν έχει νόημα να με κουράζετε άσκοπα.

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος27/3/16 12:02 π.μ.

      ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΩ ΑΣΚΟΠΑ.........ΕΞΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΗΛΟ ΟΤΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ 33-45 ΩΣ ΕΝΑ "ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ".......ΟΠΟΤΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΤΤΕΥΕΙ.....

      ΕΙΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ........

      Διαγραφή
    7. Ζητώ συγνώμη και αποσύρω την άστοχη τελευταία πρότασή μου, καθώς σας δημιούργησε "αρνητικό" αίσθημα(μάλλον δικαίως).Σημασιολογικά,ήθελα να επικαλεστώ τη διαφορά εννοιολογίας ενός εκάστου και γιά το λόγο αυτό σας παρέπεμψα σε Μπουχάριν,προκειμένου να συνεχίσουμε το διάλογο στη βάση κοινών εννοιολογικών προσδιορισμών.Παρακαλώ μη θεωρήσετε την ατυχή διατύπωση ,ως έμμεση προσπάθεια προσβολής σας.

      Διαγραφή
    8. Ανώνυμος1/12/16 11:50 μ.μ.

      Σχολιαστή Γιαννακόπουλε είσαι από τους πιο μορφωμένους του Χώρου που έχω διαβάσει.

      Συχγαρητήρια για το αμιγώς Εθνικοσοσιαλοστικό(και όχι Χιτλερικό) επιπεδο σου.

      Οι γνώσεις σου μεγάλες. Συνέχισε έτσι ως φαιοκόκκινος!

      Διαγραφή
    9. Ανώνυμος21/2/21 12:18 π.μ.

      Από την στιγμή που δεν ήσασταν στην θέση του Χίτλερ, πολλά θα πείτε ακόμα,να δω τι θα κάνατε εσείς οι σπουδαστές (;)




      Στα λόγια θαύματα εκ του ασφαλούς,στην Γερμανία του 33-45 μάλλον μάλλον θα τα βρίσκατε μπαστούνια...

      Διαγραφή
    10. η ερώτηση για ποιους είναι; το άρθρο είναι από το 2016 ...

      Διαγραφή
    11. Ανώνυμος21/2/21 5:07 μ.μ.

      Συμπεριλαμβανομένων του Γιαννακόπουλου, καθώς κι όλους όσους λένε με ευφράδεια λόγου,το τι έπρεπε και τι όχι να γίνει εκείνη την εποχή,λες και ήτανε παρών και γνωρίζανε κάτω από ποιες συνθήκες και την οποία πίεση ασκούσαν ή όχι για να παρθούν αυτές η αποφάσεις...


      Τίποτα δεν είναι δεδομένο στην πολιτική όλα αλλάζουν σε δευτερόλεπτα, αποφάσεις πρέπει να παρθούν άμεσα ....

      Είτε σωστές είτε λάθος έτσι έγιναν τα πράγματα, καλώς ήρθατε στο σήμερα κι αντί για κριτική τι έπρεπε να είχε γίνει καί τι όχι,να κοιτάξουμε τι θα γίνει σήμερα...

      Διαγραφή
    12. Σημαντικό το σχόλιο σου πράγματι. Ο συναγωνιστής Γιαννακόπουλος έχει τις καλύτερες προθέσεις και έκανε μια ιστορική ανάλυση από την δική του οπτική, υπάρχει στο διαδίκτυο και η αντίθετη άποψη. Το τι προτείνεις για το σήμερα είναι πιο σημαντικό από το '34.

      Διαγραφή
    13. 12:18 π.μ. οι σπουδαστές ποιοι είναι ... ;

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος20/3/16 9:58 μ.μ.

    Νομίζω ότι το άρθρο περιέχει πολλές αστοχίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος21/3/16 2:53 μ.μ.

    Άρα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ο Χίτλερ, με το μικρό πολιτικό υπόβαθρο, ευθύνεται για τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο, ο Ρεμ ήταν μαντρόσκυλο και σεξουαλικά ανώμαλος όπως και πολλά άτομα του αρχηγού κύκλου του NSDAP.
    Σε τι διαφέρει το εν λόγω άρθρο από την χυδαία συστημική προπαγάνδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. επειδή τα σχόλια αυξάνονται μέρα με την ημέρα ενημερώνουμε τους αναγνώστες ότι θα υπάρξει συνολική απάντηση εκ μέρους του αρθρογράφου

      για επικοινωνία με την σο στο γνωστό μειλ

      Διαγραφή
    2. Εκ παραδρομής εισήχθη -στη προτελευταία παράγραφο και στη υποφράση "τον Γερμανικό λαό στο πόλεμο"- η λέξη πόλεμος αντί της ορθής όλεθρος.Παρά ταύτα υποστηρίζω ότι: -O Ηitler ευθύνεται δια τη ληστρική επίθεση κατά της Ε.Σ.Σ.Δ. -Θεωρώ αδιάφορες τις σεξουαλικές προτιμήσεις Roehm.Ο "στιγματισμός" του ξεκινάει από έντυπα του χώρου του SPD, ενώ υπάρχουν καταγεγραμμένες "μομφές" τόσο του G.Strasser όσο και του W.Stennes.Tις μομφές της ηγεσίας του κόμματος(μετά τη δολοφονία του) δεν την αναφέρω, ως μη αξιόπιστη!
      -Μαντρόσκυλο γιατί η πρόσκληση του από το Hitler αποσκοπούσε στην επιβολή με κάθε μέσον της κομματικής πειθαρχίας,στις τάξεις των S.A. Η επιλογή του έγινε με κριτήριο την ικανότητά του να αντιπαρατάξει βία στην "απειθαρχία" των περιφερειακών διοικητών.Ενδεικτική βιβλιογραφία :1.Τhe culture of radicalism in Berlin 1929-33,P.Swett 2.Stennes Revolt,J.Russel-R.Cohn 3.Heinrich Bruning and the dissolution of the Weimar Republic, J.William-L.Patch

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος21/3/16 11:51 μ.μ.

      Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.
      Δυστυχώς και εγώ παρασύρθηκα και παρεξήγησα το κομμάτι με τις αναφορές στον Ρεμ, στο οποίο τώρα ψύχραιμα δεν βρίσκω κάτι στο οποίο να διαφωνώ. Αποσύρω ως εκ τούτου το ειρωνικό μου σχόλιο.
      Ποια θα έπρεπε, χάριν της συζητήσεως, να είναι η στάση του Χίτλερ απέναντι στην Σ.Ε., κατά την γνώμη σου;
      Προσωπικά, κρίνω πως η απελευθέρωση των λαών της Ανατολικής Ευρώπης από τον κτηνώδη μπολσεβικισμό ήτανε μια αναγκαιότητα επιτακτική, όπως και η αποτίναξη της τυραννιας του κεφαλαιοκρατικού "συστήματος" στην Δύση. Άλλωστε, ως ήρωας λατρεύθηκε ο Χίτλερ στα κράτη αυτά, και τα στρατεύματα του ως λυτρωτές.

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος22/3/16 2:57 π.μ.

      ΠΡΟΛΑΒΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΤΑΛΙΝ ,Ο ΧΙΤΛΕΡ ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΠΡΩΤΟΣ......Η ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΚΟΥΣ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ?.......

      ΠΑΝΤΩΣ ΕΑΝ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΕΣΣΔ ,ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΗΛΩΝΕΙΣ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ.....Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟ.....

      ΦΑΡΟΣ ΜΑΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΤΙΤΑΝΑ ΕΒΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥΣ...."Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟ ,ΟΣΟ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΧΤΑ"........

      Διαγραφή
    5. Αναμφιβόλως,η πρότασή σας δομείται επί σταθεράς βάσεως:για τον μεν Hitler κίνητρο τα πετρέλαια του Καυκάσου,για το δε Stalin τα πετρέλαια...της Βαυαρίας!Δεν θα παραθέσω το τι θαυμάζω, αλλά το τι ΔΕΝ θαυμάζω ,ήτοι τους ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ του εθνικοσοσιαλισμού και τη "φετιχιοποίησή" τους!

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος22/3/16 1:28 μ.μ.

      Μονό που γράφει με κεφάλαια δείχνει πόσο ακροδεξιός είναι στην τελική κανένας θαμώνας γνωστού φετιχιστή ακροδεξιού ασφαλίτη.

      Διαγραφή
    7. Ανώνυμος22/3/16 11:42 μ.μ.

      ΝΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΩΣ ΟΤΙ ΕΨΑΧΝΕ "ΚΙΝΗΤΡΑ" ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΕΙ.........ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΩΣ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ ,ΑΠΛΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ "ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ" ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ......ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΜΠΑΝΤΑ ΕΣΟ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ,ΟΠΩΣ ΣΤΟΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟ......

      Διαγραφή
    8. Ανώνυμος23/3/16 12:33 μ.μ.

      Όποιος διαφωνεί μαζί σας, είναι ακροδεξιός και φετιχιστής. Ποια τότε η δική σας διαφορά από τα "δημοκρατικά" Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης κύριε Ανώνυμε1:28;

      Διαγραφή
    9. Θα σας είμουν ευγνώμων αν παραθέτατε αξιόπιστες βιβλιογραφικές αναφορές σχετικά με τις βλέψεις Stalin.Για τα περαιτέρω,σας παραπέμπω σε απάντησή μου που αφορά σχόλια άλλου αναγνώστη.Πάντως για την...ιστορία, διακηρυγμένος σκοπός του Lenin ήταν η δημιουργία του ανθρώπου "νέου τύπου"

      Διαγραφή
    10. Ανώνυμος21/2/21 12:22 π.μ.

      Καταρχάς ο Λέων Ντεγκρελ είπε ότι ο Χίτλερ ποτέ δεν έδωσε την συγκατάθεση του για την δολοφονία του Ραιμ...




      Εσείς όμως ήσασταν παρών και τα ξέρετε από πρώτο χέρι; Ε;

      Διαγραφή
  6. Καλό θα είναι τονιστεί ότι τα μέλη της σο δεν νιώθουν την ανάγκη να συμφωνούν μεταξύ τους σε όλα τα θέματα. Ο Μαύρος Κρίνος στην πορεία του από το 2007 προβάλλει και διαφορετικές απόψεις προς αντίθεση πολλών άλλων του χώρου που θέλουν να επιβάλλουν την μια και μοναδική γραμμή. Από κει πέρα κάθε ιστορική αναφορά έχει ως στόχο την διαφορετική οπτική εκ μέρους όλων αυτών που αυτοπροσδιορίζονται σήμερα ως "αριστεροί" εθνικοσοσιαλιστές και φασίστες

    εκ της σο

    υ.γ για παρεμβάσεις, διαφωνίες, σχόλια, κλπ στο μέιλ του ιστότοπου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος22/3/16 1:04 μ.μ.

    Η κουβέντα αυτή είναι απολύτως εποικοδομητική - για να είμαι ειλικρινής είχα σχηματίσει άλλη γνώμη για την πρόσκληση Ραιμ--η αποψη που παραθέτει ο αξιόλογος αρθρογράφος χρήζει τουλάχιστον σοβαρής σκέψης-βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι εαν τελικά ο Χίτλερ δεν "συμβιβάζονταν" θα είχε σίγουρα την τύχη των SA. Ωστόσο όπως είπα και στο αρχικό μου σχόλιο ((το 1ο της κουβέντας) αυτό που εξυπηρετούν κυρίως παρόμοιες αναλύσεις-πέρα από την καθαρά ιστορική τους διάσταση-είναι τα πολιτικά συμπεράσματα για το σήμερα! ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΓΓΝΗΣΙΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΛΑΙΚΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ χωρίς αστικές αυταπάτες. Βεβαια ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ πώς θα αντιμετωπίσεις τον κρατικο μηχανισμο και την ξένη επέμβαση ΚΑΙ ΤΌΤΕ ΚΑΙ σήμερα; Μήπως αυτό φοβήθηκε ο Χιτλερ τότε; Πάντως το άρθρο αποτελεί τροφή για σκέψη σίγουρα-Συγχαρητήρια

    υ.γ.επιμένω ότι το ζήτημα της ατομικής προσφοράς και των πολιτικών πόθων του κάθε Ε/Σ αγωνιστή (χιτλερ,γκαιμπελς κλπ)είναι ένα άλλο ζήτημα-Αλλωστε όταν κατάλαβαν και οι ίδιοι την παγιδα που τους εριξαν οι μεγαλοαστοι και ΙΣΩΣ τα καθολικα στελεχη του NSDAP (ΧΙΜΛΕΡ κλπ) ήταν πια αργά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος22/5/17 5:27 μ.μ.

    ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΦΘΟΝΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΩΣ ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΘΙΞΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.