Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές ενάντια στον Γέλτσιν. Οκτώβριος 1993 Μόσχα.

Εισαγωγικό σημείωμα :

Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες στον Εθνικιστικό χώρο για την συμμετοχή Ρώσων Εθνικιστών / Εθνικοσοσιαλιστών στην εξέγερση ενάντια στην πολιτική του Γέλτσιν τον Οκτώβριο του 1993 στην Μόσχα. Για τις εξελίξεις της εποχής και τις αιματηρές μάχες στο Ρωσικό κοινοβούλιο ( Δούμα ) εκτός από τις ελληνικές εφημερίδες της εποχής σημαντικά στοιχεία δεν υπάρχουν σε ελληνικές ιστοσελίδες. Με πρωτοβουλία μέλους της συντακτικής μας ομάδας δημοσιεύουμε κείμενο με αναφορά στα γεγονότα της εποχής καθώς και για πρώτη φορά φωτογραφίες (σε πανελλήνια αποκλειστικότητα) από τα πεδία των μαχών όπου και έπεσαν ηρωικά Σύντροφοι της Ρωσικής Εθνικής Ενότητας (RNE) στον αγώνα ενάντια στον Καπιταλισμό.


του Κάδμου.


Στην Ρωσία της «νέας εποχής» οι βιομηχανίες κλείνουν η μια μετά την άλλη , η ανεργία αυξάνεται ραγδαία και περισσότερο από το 40% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η αύξηση των φόρων , η έλλειψη βασικών αγαθών και η εφαρμογή εκ μέρους του Γέλτσιν ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής δημιουργεί εκρηκτικές καταστάσεις.Πολλοί αντιδρούν στην «οικονομική γενοκτονία» και ο Γέλτσιν για να εδραιωθεί στην εξουσία προσπαθεί να συγκεντρώσει στα χέρια του όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερες εξουσίες.

Η Ρωσική κρίση του 1993 υπήρξε μια πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στον μέθυσο Ρώσο πρόεδρο και αχυράνθρωπο των καπιταλιστών Γέλτσιν και την ισχυρή και οργανωμένη αντιπολίτευση η οποία απαρτίζεται από δεξιούς αντίπαλους του Γέλτσιν , κομμουνιστές πιστούς της «Κόκκινης Αρκούδας» και ριζοσπάστες Εθνικιστές. Η λεηλασία του πλούτου της Ρωσίας βαφτίζεται «μεταρρύθμιση» και οι «πατριώτες επιχειρηματίες» σπεύδουν να ρημάξουν τα πάντα. Τα εμπόδια πρέπει να παραμεριστούν με κάθε θυσία και ο Γέλτσιν είναι ο άνθρωπος που θα κάνει ότι μπορεί για να ευχαριστήσει τους καπιταλιστές.


Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1993 με εντολή του ντόπιου κεφαλαίου και των καπιταλιστών της δύσης ο Γέλτσιν διαλύει παράνομα το ανώτατο πολιτικό συμβούλιο γεγονός το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το καταστατικό και τα άρθρα του συντάγματος της ομοσπονδίας. Σε απάντηση το κοινοβούλιο παραμερίζει συμβολικά τον Γέλτσιν και αναδεικνύει ως νέο πρόεδρο της χώρας τον Aleksandr Rutskoy πρώην ανώτατο αξιωματικό του στρατεύματος. Ο Rutskoy υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και οι αντίπαλοι του τον κατηγόρησαν μετά την αποτυχία του «πραξικοπήματος» ότι ο μοναδικός του στόχος ήταν να επωφεληθεί ο ίδιος από την διακυβέρνηση της χώρας και όχι να οδηγήσει την Ρωσία σε μια εποχή εθνικής ανεξαρτησίας.

Αν και από κάποιους υποστηρίχθηκε ότι η εξέγερση αυτή υπήρξε μια διαμάχη των 2 άκρων της πλουτοκρατίας η τεράστια συμμετοχή της εργατικής τάξης στις διαδηλώσεις , οι διαφορετικές πολιτικές εκφράσεις και η ένταση των συγκρούσεων διαψεύδει όλους αυτούς που υποβαθμίζουν την σημασία των γεγονότων. Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί που δεν ήθελαν την καπιταλιστική κατοχή είτε πίστευαν στην αναγέννηση της ΕΣΣΔ , είτε σε ένα Εθνικιστικό καθεστώς βγήκαν στους δρόμους και έως ένα σημείο παραμέρισαν τις ιδεολογικές διαφορές τους. Στους δρόμους της Μόσχας ανέμιζαν μαζί σημαίες του στρατού των Λευκών και δίπλα τα σύμβολα του προηγούμενου καθεστώτος. Όμως η έλλειψη ηγετικής προσωπικότητας με επαναστατικά κίνητρα , ο κακός σχεδιασμός και η έλλειψη συντονισμού οδήγησαν στην αποτυχία.


Στα οδοφράγματα οι σημαίες των Εθνικιστών.

Στις 23 Σεπτεμβρίου οι δυνάμεις ασφαλείας παίρνουν θέσεις μάχης κοντά στο κοινοβούλιο ενώ διακόπτεται η παροχή νερού και ηλεκτρικού ώστε να υποχρεωθούν οι δυνάμεις ενάντια στον Γέλτσιν να αποχωρήσουν από την Δούμα. Στις 3 Οκτωβρίου χιλιάδες διαδηλωτές διαλύουν τα μπλόκα της αστυνομίας και αρχίζουν να εκτοξεύουν αντικείμενα εναντίον των δυνάμεων καταστολής. Ο Γέλτσιν πανικόβλητος κινητοποιεί τις πιστές σε αυτόν δυνάμεις του στρατού οι οποίες βομβαρδίζουν με άρματα μάχης το κοινοβούλιο και συλλαμβάνουν τους ηγέτες της αντίστασης.


Ας δούμε όμως αναλυτικά τι προηγήθηκε :

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα δεν παραμένει στα έδρανα της Ρωσικής Δούμας αλλά μεταλλάσσεται σε συγκρούσεις στους δρόμους. Αυτή η εξέλιξη δεν είναι ένα απρόσμενο γεγονός αλλά η έκρηξη του κοινωνικού «ηφαιστείου». Συγκρούσεις μηνών με τις δυνάμεις καταστολής με χαρακτηριστική την πρωτομαγιά του 1993 (με 1 νεκρό και 3 τραυματίες) φτάνουν στο αποκορύφωμα τους. Με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις περισσότεροι από 600 μαχητές με ελαφρύ οπλισμό οχυρώνονται στο κτίριο του κοινοβουλίου ενώ στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα. Οι συγκρούσεις στους δρόμους είναι συνεχείς και συχνά ξεσπούν πυρά ανάμεσα στην αστυνομία και τους διαδηλωτές ενώ δεν λείπουν και τα πυρά από ελεύθερους σκοπευτές.

Στις 2 και 3 Οκτωβρίου περισσότεροι από 200 Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές της RNΕ με ηγέτη τον Barkashov και μέλη του Σταλινικού κινήματος «Εργατική Ρωσία» καθώς και μέλη των ενόπλων δυνάμεων που εναντιώνονται στον Γέλτσιν ενισχύουν τις εστίες αντίστασης μέσα στο κοινοβούλιο. Δεν λείπουν οι συμπλοκές των Ρώσων Εθνικιστών με αριστεριστές / αναρχικούς μέσα στον χώρο του κοινοβουλίου.


Ο Barkashov ηγέτης της RNE.

Από το μπαλκόνι της Δούμας καλούν το εξεγερμένο πλήθος να καταλάβει το δημαρχείο και το κέντρο της εθνικής τηλεόρασης στο Ostankino , το Κρεμλίνο και όπως λένε χαρακτηριστικά να φυλακίσουν τον «εγκληματία και υπερόπτη Γέλτσιν». Στο κτίριο της τηλεόρασης λαμβάνει μέρος μια σφοδρή μάχη που καταλήγει σε πραγματική σφαγή και 62 άτομα χάνουν την ζωή τους. Αργά το βράδυ οι πιο πιστοί φίλοι των καπιταλιστών ανάμεσα τους και ο Γκορμπατσόφ καλούν σε ενίσχυση του Γέλτσιν. Η Μόσχα με εντολή του γελοίου προέδρου μπαίνει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ενώ εκατοντάδες υποστηρικτές του Γέλτσιν συγκεντρώνονται στην πλατεία του δημαρχείου για να ενισχύσουν το φιλοδυτικό στρατόπεδο. Η μεγαλοαστική τάξη ζητάει το κεφάλι τους. Δέκα άρματα μάχης πυροβολούν τους ορόφους της Δούμας προκαλώντας σημαντικές απώλειες στους αμυνόμενους. Ειδικές δυνάμεις εισβάλλουν στο κτίριο το οποίο έχει περικυκλωθεί από οχήματα μεταφοράς προσωπικού και στρατιωτικές μονάδες.



Οι μάχες στο εσωτερικό της Δούμας είναι σφοδρές και εκτυλίσσονται από όροφο σε όροφο. Οι δυνάμεις του καθεστώτος όμως υπερτερούν τόσο αριθμητικά όσο και σε επίπεδο οπλισμού και οι καταληψίες παραδίνονται. Μικρός αριθμός καταφέρνει να διαφύγει από τις υπόγειες στοές του κοινοβουλίου. Σε αρκετά μεγάλη απόσταση στις όχθες του ποταμού της Μόσχας η μπουρζουαζία ασφαλής πίσω από την αστυνομία και τα άρματα μάχης ουρλιάζει για θάνατο στους εξεγερμένους.

Οι αμυνόμενοι στο κοινοβούλιο. Ανάμεσα τους 200 Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές.
Ανάμεσα στα δεκάδες πτώματα και στα ερείπια κυματίζουν οι σημαίες της Τσαρικής Ρωσίας και του Εθνικοσιαλιστικού RNE και λίγο πιο πέρα τα ερυθρά λάβαρα της πρώην ΕΣΣΔ.


 Τα λάβαρα Εθνικιστών και Εθνικοσοσιαλιστών στα πεδία των μαχών.

Στις 5 Οκτωβρίου τα πάντα έχουν τελειώσει.

Σύμφωνα με τις επίσημες πηγές 187 άνθρωποι στην συντριπτική πλειοψηφία τους αντίπαλοι του Γέλτσιν σκοτώνονται και 400 τραυματίζονται ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι οι νεκροί ξεπερνούν τους 2000. Ελάχιστη συμπάθεια είχαν για τον Γέλτσιν οι υπαξιωματικοί και οι απλοί στρατιώτες του Ρωσικού στρατού. Από λάθη της ηγεσίας τους οι δυνάμεις της αντίστασης προσπάθησαν να προσεγγίσουν μόνο τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς ενώ κάποιοι από τους στρατηγούς παρόλο που στην αρχή δείχνουν να στηρίζουν το «πραξικόπημα» στο τέλος επιλέγουν την συμπαράταξη με τον Γέλτσιν.

Ο Γέλτσιν δηλώνει χαρακτηριστικά :
«Οτιδήποτε έλαβε μέρος στην Μόσχα υπήρξε προσχεδιασμένη στρατιωτική εξέγερση. Οργανώθηκε από Κομμουνιστές , ηγέτες των Φασιστών , και πρώην αντιπροσώπους των Σοβιέτ»

και αργότερα :

«Η φασιστο - κομμουνιστική εξέγερση θα αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατόν».

Σε αυτή την κρίση ο Γέλτσιν είχε την υποστήριξη του Κλίντον , του στρατού και των δυτικών ηγετών. Από την άλλη πλευρά υπήρξε ένα κοινό μέτωπο βετεράνων του ΚΚΡ και Εθνικιστών - Εθνικοσοσιαλιστών. Για αυτόν τον λόγο και ονομάστηκε χαρακτηριστικά «Φαιοκόκκινη Συμμαχία».



Ρώσος Εθνικοσοσιαλιστής οδηγείτε στην φυλακή.


Στη συνέχεια με εντολή του Γέλτσιν ακολούθησε δίωξη σε πατριωτικά αριστερά και εθνικιστικά έντυπα και οργανώσεις. Δεκάδες άτομα φυλακίστηκαν στα κελιά της δημοκρατίας ενώ εκατοντάδες άλλοι αναγκάστηκαν να παραιτηθούν. Αναφέρθηκαν μαζικές εκτελέσεις αιχμαλώτων ενώ δεν έλειψαν οι αναφορές για βιασμούς αντιφρονούντων και ξυλοδαρμούς μικρών παιδιών που προσπάθησαν να βρουν καταφύγιο σε κυβερνητικά κτίρια.


Σύντροφοι της RNE στα πεδία των μαχών ...

ΑΘΑΝΑΤΟΙ !


Η εξέγερση του 1993 υπήρξε μια αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία της Ρωσίας μια ακόμα μάχη ενάντια στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα!

Μισότυφλη , βουβή και με «χαραγμένο» το πρόσωπο και καμένα τα σπλάχνα της ...



''Τα Έθνη από όλο τον κόσμο να ξαναγυρίσουν προς την παράδοση τους για να ξαναβρούν την ευτυχία''

Κωνσταντίνα Κούνεβα …

Αυτοοργάνωση και Ενότητα.



Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη – Αντίσταση – Αξιοπρέπεια.


Αυτόνομη Κίνηση Μαύρος Κρίνος.




Ένα μικρό δείγμα από τις παρεμβάσεις :






Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι σε γειτονιές που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν υπήρχαν anti-antifa ομάδες σήμερα εμφανίζονται ανυπόγραφα συνθήματα στους τοίχους όπως το παρακάτω …

Οι τοίχοι έχουν τη δική τους ιστορία ...


Παρέμβαση Αυτόνομων Συντρόφων του Μαύρου Κρίνου :







Οι στρατιώτες έτρωγαν τσιπς και σοκολάτα, και χαμογελούσαν όταν σκότωναν τις κόρες μου.



Ο Sameh A. Habeeb είναι Παλαιστίνιος δημοσιογράφος είκοσι τριών ετών που βρίσκεται στη Λωρίδα της γάζας. Είναι ενεργός δημοσιογράφος για χρόνια και φέρνει προς των έξω κόσμο τα βάσανα του λαού του. Η Janet Zimmerman Παλαιστίνια δημοσιογράφος είκοσι ενός ετών και ένας αμερικανικός πολίτης, αποφασισμένοι και οι τρις να βοηθήσουν αφότου είχαν δει τα φρικτά εγκλήματα που διέπραξαν στη Γάζα οι Ισραηλινοί.





Διέσχισαν πολλά μίλια για να αξιολογήσουν την κατάσταση με τα μάτια τους, το μυαλό τους, και την καρδιά τους.Μια ιστορία που τράβηξε την προσοχή τους διαδραματίστηκε στην ανατολική Λωρίδα της γάζας. Είναι ένας απολογισμός της προσωπικής καταστροφής του Khaled Abd Rabo.Αρχίσαμε το ταξίδι μας και μπορούσαμε να φθάσουμε στην πόλη Abd Rabo. Το έδαφος ήταν γεμάτο από τις τρύπες που οι Ισραηλίτες έκαναν στους δρόμους με τις βόμβες τους, και τις πυρκαγιές τους.Το έδαφος ήταν επίσης πληγωμένο. Μια άλλοτε καταπράσινη και ήρεμη γειτονιά ήταν τώρα κόλαση πάνω στη γη. Τα μάτια μας γέμισαν με μόνο την ερήμωση, και οι μάζες των ανθρώπων κάλυψαν τη θέση όπως τις μύγες. Το αυτοκίνητό μας σταμάτησε και περπατήσαμε στον από κάτω δρόμο στο σπίτι του Khaled.


Είδαμε τον Khaled, να κάθεται στα ερείπια ενός σπιτιού. «Αυτό το σπίτι που χρησιμοποιούσαμε και είχε τέσσερα πατώματα, και έναν συμπαθητικό κήπο. Μας έφερνε την ειρήνη και ηρεμία», άρχισε να μας λέει. «Ο ισραηλινός στρατός ήρθε σε αυτό το σπίτι πολλές φορές πριν, αλλά ο τελευταίος ήταν το Μάρτιο του 2008».Εξηγεί πώς ... εισέβαλαν στο σπίτι του και ερεύνησαν αυτόν και την οικογένειά του.«Δεν βρήκαν τίποτα. Είμαι αστυνομικός στην κυβέρνηση Ramallah. Δεν έχω καμία σχέση με την Hamas. Θυμάμαι ότι ήταν 12:50pm την τέταρτη ημέρα της στρατιωτικής επίγειας εισβολής όταν πήρε ο στρατός τον έλεγχο της περιοχής. Ένα πραγματικό πεδίο μάχης, και χιλιάδες άνθρωποι ήταν παγιδευμένοι. Κανένας δεν θα μπορούσε να φύγει λόγω της μεγάλης πυρκαγιάς από τους Ισραηλίτες, και των στρατιωτών που έφταναν.


Υπήρχαν είκοσι πέντε από μας στο σπίτι, και όλοι έπρεπε να φύγουμε», είπε καθώς η φωνή του έτρεμε και άρχισε να φωνάζει. «Οι στρατιώτες έτρωγαν τσιπ και σοκολάτα, και χαμογελούσαν όταν σκότωναν τις κόρες μου. Η μητέρα μου, η σύζυγός μου, και τρεις κόρες μου όλες κρατούσαν τις άσπρες σημαίες όταν προσπάθησαν να αφήσουν το σπίτι. Είδανε δύο από τους στρατιώτες, και τους είπαμε πώς θέλουμε να φύγουμε. Περιμέναμε και περιμέναμε την απάντησή τους αλλά μας δεν δόθηκε καμία απάντηση. Μετά, ένας τρίτος στρατιώτης εμφανίζετε και ανοίγει πυρ στα παιδιά με μανία. Η Souad ήταν μόνο επτά ετών, η Summer ήταν τριών, και Amal ήταν μόνο δύο ετών. Η μητέρα μου πυροβολήθηκε επίσης, και έβλεπα όλα αυτά που αγάπησα να σωριάζονται στο έδαφος. Ούρλιαζα για να σταματήσουν! Έτρεξα στο σπίτι για να καλέσω ασθενοφόρα, καθέναν που θα μπορούσε να βοηθήσει.» «Για μια ώρα αιμορραγούσαν σφαδάζοντας στο δρόμο, δύο από τις κόρες μου σκοτώθηκαν παρά την αποκαλούμενη εκεχειρία.


Καμία βοήθεια δεν ήταν σε θέση να έρθει σε μας εγκαίρως. Ένα από τα ασθενοφόρα προσπάθησε, αλλά οι ισραηλινοί στρατιώτες το σταμάτησαν και ανάγκασαν τους νοσοκόμους να βγουν έξω και τους πήραν τα ρούχα. Βομβάρδισαν έπειτα το ασθενοφόρο που θάφτηκε στα ερείπια. Οι νοσοκόμοι τράπηκαν σε φυγή γυμνοί .Άφησα το σπίτι με μερικά από τα μέλη της οικογένειας μου», συνεχίζει ο Khaled. «Φέραμε τη μητέρα μου σε ένα παχνί, και ανάπνεε ακόμα παρά την ανοιχτή πληγή στο κεφάλι της. Οι στρατιώτες έβαζαν φωτιά και κατέστρεφαν τα πάντα γύρω τους ανεξέλεγκτα. Πολλά από τα σπίτια κατεδαφίστηκαν από τα τανκς. Καθώς διασχίσαμε έναν από τους δρόμους, υπήρξε ένα άτομο που προσπάθησε να μας βοηθήσει αλλά οι στρατιώτες τον σκότωσαν μαζί με το άλογο του». «Όταν φθάσαμε τελικά στην πόλη Jabaliya, είδαμε ότι είχαν φέρει όλους τους τραυματισμένους πολίτες εδώ. Συγκλονιστήκαμε από αυτό που είδαμε και πέσαμε στο έδαφος, και για μια ώρα παραμείναμε εκεί ανίκανοι να μάθουμε τι έχει γίνει με τους ανθρώπων μας.


Ρωτούσαμε γιατί σκότωναν τα παιδιά μας» , κάποιος μας απάντησε «είμαι σίγουρος ότι ήταν πιωμένοι, ή τους δόθηκαν διαταγές να σκοτώσουν τον καθένα συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών. Πολλοί ισραηλινοί ραβίνοι έδιναν διαταγές να μην αφεθεί κανένας ζωντανός». «Δεν ξέρω γιατί οι κόρες μου σκοτώθηκαν. Δεν διέπραξαν ποτέ οποιαδήποτε εγκλήματα, ήταν παιδιά! Δεν πυροδότησαν τους πυραύλους που έπεσαν στο Ισραήλ. Είμαστε πολύ ειρηνικοί άνθρωποι, δεν έχουμε καμία σχέση με την τρομοκρατία και όλα αυτά. Ξέρω εάν πάω στο δικαστήριο για αυτό που έχει συμβεί ότι ο ισραηλινός στρατός θα έβρισκε χιλιάδες προφάσεις για να αποδείξει ότι οι στρατιώτες του είναι αθώοι. Το έχουν ξανακάνει αυτό με πολλές άλλες περιπτώσεις πριν». Συνεχίζει«Δεν ήταν ένας πόλεμος μεταξύ δύο στρατών. Προφανώς, ήταν ένας πόλεμος μεταξύ των πολιτών και του τέταρτου μεγαλύτερου στρατού στον κόσμο του Ισραήλ. Αλλά δεν το λένε πόλεμο. Το λένε εκκαθάριση».


Μια εκκαθάριση όπου οι δεκάδες χιλιάδων Παλαιστινίων σκοτώθηκαν. Τα κτίρια μπορεί και να επισκευαστούν και το έδαφος να ξαναπρασινίσει πάλι, αλλά ο Khaled δεν θα ανακουφιστεί ποτέ.Δεν θα ακούσει ποτέ το γέλιο της Saoud και της Amal πάλι, αλλά θα ακούει τις κραυγές πόνου της Summer που είναι παραπληγική και το μόνο πράγμα που λειτουργεί είναι το μυαλό της. Ένα μυαλό που θα λέει για πάντα τον εφιάλτη αυτό που συνέβη στη ζωή της. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της πρώτης συνέντευξής της στο νοσοκομείο, με κάθε λεπτομέρεια, διηγήθηκε την ιστορία σε Al-Jazeera.

Ποινή καθείρξεως 6 ετών για τον Horst Mahler.


Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου δικαστήριο του Μονάχου επέβαλλε ποινή φυλακίσεως 6 ετών στον πρώην συνήγορο του NPD Horst Mahler με την κατηγορία της διαδόσεως «αντισημιτικού και ρατσιστικού λόγου», κατ’ ουσίαν λόγω της ηρωικής πια αρνήσεως του να αναγνωρίσει «την ιστορικότητα του εβραϊκού ολοκαυτώματος» το οποίο και χαρακτήρισε ως το μεγαλύτερο ψεύδος στην ιστορία.


Εναντίον του Horst Mahler εκκρεμούν πρόσθετες συναφείς κατηγορίες οι οποίες είναι δυνατόν να του επιφέρουν 6 επιπλέον χρόνια καθείρξεως, δηλαδή συνολικά 12, γεγονός που πρακτικά σημαίνει ότι ο 73 χρονος σήμερα Mahler, ενδέχεται να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στις σιωνιστικές φυλακές της Γερμανίας!

Μνήμη Κωστή Παλαμά.


Οι Πολύθεοι

(αφιερωμένο στον Πλήθωνα)


Μακαρισμένος εσύ που μελέτησες
να τον ορθώσης απάνω στους ώμους σου
το συντριμμένο ναό των Ελλήνων!
Του Νόμου τ’ άγαλμα σταίνεις κορώνα του,
στις μαρμαρένιες κολώνες του σκάλισες
τους λογισμούς των Πλωτίνων.


Είδες τον κόσμο κι ατέλειωτο κι άναρχο
ψυχών και θεών, μαζί κύριων και υπάκουων,
σφιχτοδετά κρατημένη αρμονία
και των καπνών και των ίσκιων τα είδωλα
παραμερίζοντας όλα, ίσα τράβηξες
προς την Αιτία


και σε κρυψώνα ιερό, και σωπαίνοντας
έσπειρες, έξω απ’ το μάτι του βέβηλου,
κ’ έπλασεςλιόκαλη εσύ σπαρτιάτισσα
τη θυγατέρα σου την Πολιτεία.


Στους χριστιανούς τους μισόζωους
ανάμεσα ξαναζωντάνεψες Ολυμπους άγνωρους,
έθνη καινούριων αθανάτων κι άστρων
μέσα σε σένα Λυκούργοι και Πλάτωνες απαντηθήκαν,
το λόγο ξανάνιωσες των Ζωροάστρων.


Κι αφού το τέκνο μεγάλωσες,
ένιωσες τότε μονάχα την κούραση,
κ’ έγυρες ζωή κατόχρονη ισόθεης σκέψης,
κι αλαφροπήρε σε ο θάνατος κ’ έφυγες
το μυστικό, τρισμκάριε, τον ίακχο
με τους Ολύμπιους θεούς να χορέψης.
Σοφός, κριτής και προφήτης μας μοίρασες
από το γάλα που εσένα σε πότισε
της Ουρανίας Αφροδίτης η ρώγα.


Του κόσμου αφήνεις το τέκνο, το θάμα σου
μα ο μισερός κι ο στραβός κι ο ζηλόφτονος
λυσσομανάει και το ρίχνει στη φλόγα.
Όμως ο αέρας τριγύρω στη φλόγα σου
πνοή σοφίας κι αλήθειες πνοή γίνεται,
κι από τη θράκα της φλόγας πετάχτη
στον ήλιο ολόισα ένας νους μεγαλόφτερος
τ’ αποκαίδια σου κρύβουμε γκόλφια μας,
και θησαυρός της φωτιάς σου είν’ η στάχτη!



Οι Πατέρες



"Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρνεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.
κι αν αγαπάς τ' ανθρωπινά κι όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά,
να φύγουν,και τη ζωντάνια σπείρε του μ' όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής.
Κι αν είναικ' έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα,
κι όσα δέντραγια τίποτ' άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό.
Φωτιά! Τσεκούρι!
Τράβα,Ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι,
κόφ' το,και χτίσε κάστρο απάνου του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα,
π' όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,
κι όλο συντρίμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.
Φτάνει μια ιδέα να στο πει,
μια ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα ιδέα, ιδέα σπαθί, που θα είν' απάνου απ' όλα."



Ο αστικός σοσιαλισμός.


του Ν.Σ.


Όταν μιλάμε εμείς ειδικά για δουλειά , για Εθνική και κοινωνική απελευθέρωση , δεν δημαγωγούμε , αλλά εκθέτουμε την σκληρή πραγματικότητα , όπως ακριβώς την ζούμε. Η καταπίεση του Ελληνικού λαού από τους καπιταλιστικούς κύκλους , ήταν ίδια τόσο χθες με τις κυβερνήσεις της δεξιάς όσο και σήμερα με τους «σοσιαλιστές». Ακόμα η ίδια η δεξιά οικειοποιήθηκε δικούς μας ήρωες , ή άλλους τους έκανε προδότες. Η αριστερά από την μεριά της , αφού δολοφόνησε δικούς μας ανθρώπους , μετά τους έκανε ήρωες.



Ο Τσε Γκεβάρα είναι ένα παράδειγμα.





Είναι ο πολιτικός στρατιώτης που δεν προσπάθησε να εξηγήσει τις περιπέτειες του Λένιν , αλλά να βοηθήσει στην αγροτική έκρηξη , ενάντια της καταπίεσης στην Αμερική. Έχοντας για σύντροφο του το Καλασνίκοφ και για «οδηγό» το βιβλίο «το έργο του Χ. Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα» , πολέμησε για την δικαιοσύνη. Αφού δολοφονήθηκε από τον Φ. Κάστρο μετά ηρωποιήθηκε από τον ίδιο και τις μούμιες της Μόσχας.


Που όμως βρίσκονται οι δικοί μας Τσε ;


Πήραν τα πολυτελή τους αυτοκίνητα και έφυγαν για την επαρχία για να πλησιάσουν τους Έλληνες αγρότες ;


Ή αφού έλυσαν όλα τα προβλήματα , τώρα αναλύουν σε κάποια καφετέρια την διεθνή πολιτική κατάσταση ;


Θα πρέπει λοιπόν να απομονώσουμε και να καταγγείλουμε , όλους αυτούς τους όψιμους επαναστάτες που άλλο δεν κάνουν από το να παίζουν , με τους πόθους και τους αγώνες των Ελλήνων. Μόνο οι εργαζόμενοι και όχι τα μωρά μπορούν να κάνουν την επανάσταση. Ο εργάτης που ζει από τον ιδρώτα του , που θυσιάζεται για τα παιδιά του και ο νέος που ψάχνει δουλειά για να ζήσει.


Αυτοί είναι οι δικοί μας «Τσε».


Δυστυχώς όμως έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που δεν έχουν οικογένεια , δεν έχουν όρεξη για δουλειά , που ζουν από τους γονείς τους , χωρίς όρεξη για αγώνα , για ζωή , γιατί η ζωή είναι αγώνας.


Δεν είναι λοιπόν παράδοξο που αισθανόμαστε πολύ κοντά , στον έστω και αριστερό εργάτη , που προσπαθεί με θυσίες να ζήσει την οικογένεια του με τις 50.000 δρχ. ή με την εξευτελιστική σύνταξη των σημερινών «σοσιαλιστών» , παρά με τον δεδηλωμένο αντικομμουνιστή , που χρησιμοποιεί την πολιτική είτε για να διασκεδάσει την ανία του , είτε για να εξωτερικεύσει τα αρρωστημένα συμπλέγματα , χωρίς να προσφέρει τίποτα στην φυλή και την κοινωνία.


Ας μην φοβόμαστε , ας παραμερίσουμε τις αμφιβολίες μας και ας αγωνιστούμε για μια κοινωνία που δεν θα επιτρέπει την φτώχεια , την πείνα , την αδικία.


Γι’ αυτό πάνω απ’ όλα πρέπει να είμαστε σοσιαλιστές , πρέπει να είμαστε επαναστάτες.


Δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» στα μέσα της δεκαετίας του ’80.


''Μισώντας τους λάθος ανθρώπους'' του David Lane.


Ο αντάρτης πόλεων και συγγραφέας Νταίηβιντ Λαίην γενvήθηκε το 1938 στο Κολοράντο των ΗΠΑ. Από τη δεκαετία του '60 σχετίστηκε με κύκλους Λευκών Φυλετιστών της χώρας του. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 διετέλεσε μέλος της Σιωπηλής Αδελφότητας (γνωστότερης ως The Order) , η οποία κήρυξε ένοπλο αντάρτικο ενάντια στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.


Η Σιωπηλή Αδελφότητα επιδόθηκε σε βομβιστικές επιθέσεις , εκτελέσεις καθεστωτικών δημοσιογράφων και συνεργατών των δυνάμεων καταστολής , νομισματικό σαμποτάζ ( πλαστογράφηση δολλαρίων ) και βίαιες απαλλοτριώσεις χρημάτων ( το συνολικό ποσό των οποίων ανέρχεται στα 6 εκατομμύρια δολλάρια ) προς όφελος του Λευκού Φυλετικού Kιvήματoς.


Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αντέδρασε δολοφονώντας τον ηγέτη της Αδελφότητας Ρόμπερτ Μάθιους και καταδικάζοντας τα μέλη της , μεταξύ των οποίων και ο Νταίηβιντ Λαίην σε ισόβια κάθειρξη σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Από τη φυλακή , ο Λαίην συνέχισε ν' αναπτύσσει έντονη πολιτική και ιδεολογική δραστηριότητα ( είναι ο εμπνευστής των περίφημων 14 Λέξεων ) , ενώ εισηγήθηκε μια νέα εκδοχή του Οντινιστικού Παγανισμού , η οποία γνώρισε μεγάλη διάδοση στoυς Λευκoύς κρατουμένους των αμερικανικών φυλακών.


Ο Λαίην εργάστηκε επίσης για τη σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσά στις διάφορες φυλετικές κοινότητες των Αμερικανών κρατουμένων και δημοσίευσε μελέτες σε φυλετικά , αλλά και αναρχικά και κομμουνιστικά έντυπα των ΗΠΑ.


Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην προσωπική του ιστοσελίδα εν είδει προσωπικής πολιτικής παρακαταθήκης.






του David Lane.


Κάποτε φτάνει η στιγμή , που ένας άνθρωπος , αντιμέτωπος με τα γηρατειά και κάποια προβλήματα υγείας , αναλογίζεται τη θνητότητά του κι αρχίζει να κάνει τον απολογισμό της ζωής του. Καθώς πλησιάζω στα εξηκοστά έκτα γενέθλιά μου , με την υγεία μου προβληματική , θαρρώ πως ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.


Όπως πολλοί από σας γνωρίζετε, κάποιοι άνθρωποι ( ας τους αποκαλέσουμε " Παγκοσμιοποιητές " ) , οι οποίοι κρατούν στα χέρια τους τη μοίρα του κόσμου , είναι αποφασισμένοι ν'ανακατέψουν και να καταστρέψουν τη μοναδικότητα και την ακεραιότητα κάθε φυλής κάθε έθνους και κάθε κουλτούρας , για χάρη της Νέας Παγκόσμιας Τάξης τους.


Στους Παγκοσμιοποιητές περιλαμβάνεται ένα πλήθος από αδαείς και ημιμαθείς οπαδούς δογμάτων , όπως ο Σιωνισμός , ο ιουδαιοχριστιανισμός , ο Φιλελευθερισμός η Νέα Εποχή και άλλα. Άσχετα όμως με το συγκεκριμένο δόγμα που ακολουθούν , οι Παγκοσμιοποιητές έχουν ένα κοινό : σε όσους αντιμάχονται την επιμειξία και τη καταστροφή της Λευκής Φυλής , κολλάνε την ταμπέλα του μισαλλόδοξου , του ρατσιστή του φορέα τoυ μίσους και τα παρόμοια. Κι ας είναι η επιβίωση του είδους ο πρώτος και μεγαλύτερος νόμος της φύσης.


Πολλοί από σας γνωρίζετε ότι σκοπός της ζωής μου υπήρξε η συμμόρφωση με τον νόμο που περιγράφουν οι 14 Λέξεις :


"Πρέπει να διασφαλίσουμε την επιβίωση της Φυλής μας και το μέλλον των Λευκών Παιδιών"


Δυστυχώς , όμως , πάρα πολλοί Λευκοί ομόφυλοί μας , όταν αρχίσουν να καταλαβαίνουν ότι η φυλή μας , κινδυνεύει με εξαφάνιση εξαιτίας της επιμειξίας και της απαγόρευσης των φυλετικά καθαρών γεωγραφικών περιοχών , ξεσπάνε την οργή τους στους πλησιέστερους αλλόφυλους ανθρώπους είτε μαύρους είτε επίμεικτους νοτιοαμερικάνους είτε κίτρινους. Αυτή η αντίδραση είναι κοντόφθαλμη και παίζει το παιχνίδι των ΜΜΕ , που δίχως καθυστέρηση παρουσιάζουν την οργή σαν μίσος. Καιρός να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. ­


Προσωπικά δεν μισώ κανέναν εξαιτίας της φυλής του , του χρώματός του ή άλλων εθνοτικών , πολιτιστικών ή θρησκευτικών διαφορών. Και μάλιστα έχω φίλους , που ανήκουν σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες.


Ταυτόχρονα , έχω την εντιμότητα ν' αναγνωρίζω σαφείς διαφορές ανάμεσα στις διάφορες φυλές , που δημιούργησε ''η φύση και ο Θεός της Φύσης'' , όπως έλεγαν οι Πατέρες της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας.


Οι μόνοι άνθρωποι που μισώ είναι οι προδότες της δικής μου φυλής , που προωθούν την επιμειξία στο πλαίσιο της Παγκοσμιοποίησης , με αναπόφευκτη συνέπεια τη μελλοντική εξαφάνιση της Λευκής Φυλής μου, όπως κατά το παρελθόν συνέβη στην Καρχηδόνα , στην Αίγυπτο στην Περσία και αλλού. Η Ιστορία και οι νόμοι της φύσης δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολίας : η επιμειξία ισοδυναμεί με αυτοκτονία για τη Λευκή Φυλή.


Η ίδια η Φύση απαιτεί τη γεωγραφική απομόνωση για την ανάπτυξη και επιβίωση κάθε φυλής και κάθε είδους. Τα μόνα πραγματικά " εγκλήματα μίσους " είναι το δουλεμπόριο , τα ανοιχτά σύνορα , οι υποχρεωτικοί εποικισμοί και κάθε άλλη μέθοδος που στρέφεται ενάντια στη γεωγραφική απομόνωση των φυλών. Και υπό τις παρούσες συνθήκες , αυτό που συμβαίνει είναι μια κακόβουλη και εσκεμμένη γενοκτονία , η δολοφονία της Λευκής Φυλής , η οποία έχει καταλήξει μειονότητα σε πλανητικό επίπεδο. Αποτελούμε μόλις το 8% του παγκόσμιου πληθυσμού κι αυτό το ποσοστό είναι πολύ μικρότερο αν λάβόυμε υπόψη μας όσους από μας είναι σε ηλικία τεκνοποίησης ή νεότεροι. Κι όμως , μας αρνούνται το δικαίωμα της γεωγραφικής μας απομόνωσης.


Εδώ στην Αμερική , ζούμε κάτω από ένα παγκοσμιοποιητικό καθεστώς , το οποίο , αφού συνέτριψε τον Αμερικανικό Νότο , έκτοτε έχει απλώσει τα πλοκάμια του ως την Κούβα , το Μεξικό , τις διάφορες χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής , την Ιταλία , τη Γερμανία την Κορέα , το Βιετνάμ , τη Λιβύη , το Ιράκ , το Ιράν κι αλλού , με μοναδικό του στόχο να δολοφονήσει ή να σακατέψει 200 εκατομμύρια ανθρώπους , για να προωθήσει την Παγκοσμιοποίηση , τη Νέα Παγκόσμια Τάξη.


Δεν νομίζετε πως είναι καιρός να στρέψουμε την προσοχή μας ενάντια στον πραγματικό εχθρό ;


Κάποιοι από σας ίσως ξέρουν και τις άλλες 14 λέξεις μου, που αποτελούν το προσωπικό κίνητρο για τον αγώνα μου :


"Διότι η ομορφιά της Λευκής Άριας Γυναίκας δεν πρέπει να χαθεί από τον κόσμο."


Πόσοι όμως από σας γνωρίζουν ότι μόνο το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι νεαρές Λευκές Γυναίκες ; Θα βοηθήσετε να σωθούν ; Ο αγώνας μας θα είναι ίσως ο πιο τιτάνιος αγώνας στην Ιστορία. Απαγορεύεται να χάσουμε !


Φίλοι μου , εδώ και 20 χρόνια , κάνω ό,τι μπορώ να κάνω μέσα από το κελί της φυλακής. Και για πολλά χρόνια , πριν ακόμα φυλακιστώ , έκανα επίσης ό,τι μπορούσα.


Τώρα , η ηλικία το στρες και η φυλακή αρχίζουν να επιφέρουν τα αναπόφευκτα αποτελέσματά τους. Κάποιο από τα επόμενα γραφτά μου ίσως είναι και το τελευταίο μου. Αν τελικά , αυτό εδώ το κείμενο που διαβάζετε αποδειχτεί το τελευταίο μου , παρακαλώ ξανακοιτάξτε τον τίτλο του.


Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μισούμε τους λάθος ανθρώπους.


Δεκατέσσερις Λέξεις για τη Νίκη ή τη Βαλχάλλα.



Βόντενσσον Νταίηβιντ Λαίην 31 Οκτωβρίου 2004.


Δημοσιεύτηκε στο φυλετικό έντυπο "Γαμμάδιον" το φθινόπωρο του 2005.


Ο David Lane πέθανε στον ύπνο του στις 27 Μαΐου του 2007.


Ήταν 69 ετών. Θα μας εμπνέει πάντα.

Κύριε Νταλάρα στην Γάζα δεν τραγουδούν …

του Αλεξόπουλου Στέλιου.


Κυριακή 22/02 νωρίς το απόγευμα στην εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης στο πρώτο κανάλι η εκπομπή «Μουσικές του κόσμου». Κύριο θέμα της εκπομπής οι συναυλίες του κ. Νταλάρα τον Σεπτέμβριο του 2007 στο Ισραήλ.





Ας δούμε πως παρουσιάζει ιστοσελίδα της ΕΡΤ την εκπομπή αυτή :


http://tvradio.ert.gr/tv/details.asp?pid=2554004&chid=8



Δείτε σήμερα: "Ο Γιώργος Νταλάρας στο Ισραήλ"


Το μαγικό ταξίδι στον κόσμο της παγκόσμιας μουσικής συνεχίζεται και φέτος, με τις «Μουσικές του Κόσμου», που ακολουθούν την τετραετή επιτυχημένη πορεία της σειράς «Μουσικοί του Κόσμου». Ο νέος κύκλος των δημιουργικών αυτών ντοκιμαντέρ μάς ταξιδεύει από άκρη σε άκρη του πλανήτη, φέρνοντάς μας σε επαφή με νέες τάσεις, νέες καταστάσεις και το πιο σημαντικό, με νέες μουσικές.

Οι «Μουσικές του Κόσμου» ξεκινούν με έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές, τον Γιώργο Νταλάρα και το πιο πρόσφατο ταξίδι του στη δεύτερη πατρίδα της ελληνικής μουσικής, το Ισραήλ, ως προσκεκλημένο της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα». Εκεί θα συναντήσει Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους. Η εκπομπή αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, τη δεδομένη στιγμή, που το Μεσανατολικό ζήτημα γίνεται για μια ακόμα φορά θλιβερά επίκαιρο
.

Παρά τις διαφορές του με την πολιτική του επίσημου κράτους, ο Γιώργος Νταλάρας συνάντησε ζεστούς ανθρώπους, Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς και τραγούδησε μαζί τους στη γλώσσα της μουσικής.


Μερικά σχόλια για το παραπάνω κείμενο :


Η εισβολή και κατοχή στην Παλαιστίνη δεν είναι απλά ένα «ζήτημα» και η σφαγή νηπίων καθημερινά από Ισραηλινά επιθετικά ελικόπτερα και από πλαστικές σφαίρες των δυνάμεων κατοχής , οι ασπίδες προστασίες των κατοχικών στρατευμάτων από μικρά παιδιά αραβικής καταγωγής δεν είναι απλά θλιβερά. Είναι δολοφονίες από ένα κράτος που συστηματικά σκοτώνει αμάχους. Μιλάμε λοιπόν για ένα κράτος που δολοφονεί συστηματικά έναν ολόκληρο λαό , ξεριζώνει με μπουλντόζες την μοναδική πηγή εισοδήματος για τους Παλαιστίνιους που είναι οι ελιές , γκρεμίζει με δυναμίτη και μηχανήματα τις οικίες των συγγενών των μαχητών της αντίστασης και χρησιμοποιεί ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ όπλα σε περιοχή που κατέχει παράνομα.



Είδαμε λοιπόν στην σημερινή εκπομπή εικόνες από την περιοχή , εικόνες Ισραηλινών με μπλουζάκι «Ελλάς» να δηλώνουν στην κάμερα πόσο φιλέλληνες είναι και πόσο αγαπούν την χώρα μας , εικόνες Ισραηλινών εφέδρων με τα όπλα στο χέρι να δηλώνουν ότι το Ισραήλ είναι μια όμορφη χώρα και οι κάτοικοι υπέροχοι άνθρωποι. Ακολούθησαν σκηνές από τις συναυλίες του κ. Νταλάρα στο Ισραήλ.


Το ενδιαφέρον όμως στην όλη υπόθεση είναι στα επόμενα πλάνα όπου ο κ. Νταλάρας είχε χειραψίες και φιλοφρονήσεις με τον Σιμόν Πέρες τον ένα από τους 2 αρχιτέκτονες της πρόσφατης εισβολής και του μακελειού στην Γάζα.


Φυσικά θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι την εποχή που συνάντησε τον Πέρες ο κ. Νταλάρας δεν είχε λάβει μέρος η σύρραξη στην Γάζα.


Είχε όμως προηγηθεί η σύρραξη στον Λίβανο όπου και σε εκείνο τον πόλεμο σκοτώθηκαν εκατοντάδες παιδιά , βομβαρδίστηκαν σχολεία , νοσοκομεία , νηπιαγωγεία , κατοικίες με απαγορευμένα όπλα π.χ βόμβες φωσφόρου καθώς και κτίρια του ΟΗΕ. Μια επιχείρηση που είχε ως σκοπό την συντριβή της Χεζμπολάχ , και την καταστροφή της υποδομής της χώρας. Μια προσπάθεια του Ισραήλ να αποδείξει ποιος είναι ο δυνατός στην περιοχή. Η αντίσταση όμως των συντρόφων της Χεζμπολάχ διέλυσε τα επεκτατικά σχέδια και τα όνειρα των γερακιών του Σιωνισμού.



Επισημαίνουμε κάποια πράγματα και παράλληλα θέτουμε κάποια ερωτήματα :



1. Γιατί επιλέγει η κρατική τηλεόραση με νωπό το αίμα των κατοίκων του Λιβάνου και των Παλαιστινίων στην Γάζα και μερικές εβδομάδες μετά την πρόσφατη εκεχειρία να προβάλλει την συγκεκριμένη εκπομπή ;


Δεν αποτελεί πρόκληση η εμφάνιση του σκληρού Σιωνιστή Σιμόν Πέρες στους δέκτες μας ;



Ο κύριος Πέρες δεν είναι αυτός που οι πρόσφατες δηλώσεις του σε σχέση με την Γάζα χαρακτηρίστηκαν ως «ωμές» και ότι προκαλούν «σοκ» ;


Ο κύριος αυτός δεν δήλωσε στο παρελθόν «ότι οι Παλαιστίνιοι είναι υπεύθυνοι για την τύχη τους» παραβλέποντας φυσικά ότι σήμερα η γη της Παλαιστίνης είναι μια τεράστια φυλακή , αποκλεισμένη από παντού ;



2. Δεν είδαμε στους δέκτες μας κάποια δήλωση του κ. Νταλάρα για τον πόλεμο του 2006 στον Λίβανο. Ούτε για το θέμα ουσίας που είναι η εισβολή και κατοχή της Παλαιστίνης από τα Σιωνιστικά στρατεύματα που εμφανίστηκαν στελέχη τους με αστραφτερά χαμόγελα στην έναρξη της εκπομπής της ΕΡΤ.


Γιατί άραγε ;


Κύριε Νταλάρα στην Παλαιστίνη πέφτουν καθημερινά βόμβες , ηλεκτρικό και νερό δεν υπάρχει , οι προμήθειες είναι με το σταγονόμετρο , τα μπλόκα του κατοχικού Σιωνιστικού στρατού είναι παντού , ο Ισραηλινός στρατός χρησιμοποίησε και στον πόλεμο του 2006 στον Λίβανο και στον πόλεμο στην Γάζα απαγορευμένες βόμβες φωσφόρου και κατηγορήθηκε για εγκλήματα πολέμου.


Καλές οι συναυλίες , ωραία τραγούδια λέτε αλλά κάποιοι από αυτούς που σας χειροκρότησαν το 2007 έχουν συμβάλλει τα μέγιστα για την διατήρηση της κατοχής στην περιοχή και για την επιθετική πολιτική απέναντι στις γειτονικές χώρες όπως ο Λίβανος. Και ανάμεσα σε αυτούς ο πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες.



3. Αν δεν κάνουμε λάθος κ. Νταλάρα στο παρελθόν είχατε εμφανιστεί σε συναυλίες για την Ιντιφάντα με παλαιστινιακή μαντίλα , είχατε υπογράψει κατά της κατοχής στην Παλαιστίνη και είχατε εκδώσει και δίσκο για τα παιδιά της Παλαιστίνης.


Δεν γίνεται κύριε Νταλάρα από την μια πλευρά να μιλάτε για αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη και την επόμενη φορά που επισκεφτήκατε το Ισραήλ και συναντήσατε τον σκληροπυρηνικό Σιωνιστή Πέρες να έχετε θερμές χειραψίες και φιλοφρονήσεις με το γεράκι του Ισραηλινού ιμπεριαλισμού ! Με ανθρώπους που έδωσαν το σήμα για την έναρξη των βομβαρδισμών με αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων παιδιών στον Λίβανο το 2006 και στην Γάζα πρόσφατα !



Άλλού βόμβες φωσφόρου , κραυγές απόγνωσης , πείνα και ξεριζωμός και αλλού συναυλίες , αγκαλιές , χειροκροτήματα και χαμόγελα ..


Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.



Αυτόνομη Κίνηση Μαύρος Κρίνος.


Αφιέρωμα σε οργανώσεις και πρόσωπα του Ελληνικού Εθνικοεπαναστατικού χώρου ( μέρος ‘α ) – Εθνοκοινοτικός Σύνδεσμος Ελλήνων : ΑΡΜΑ


Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας :



Με αφορμή την ολοένα και μεγαλύτερη διάδοση των κειμένων μας σε δεκάδες ιστολόγια και ιστοσελίδες και λόγω της κατακόρυφης αύξησης επισκέψεων του "Μαύρου Κρίνου" θεωρήσαμε σωστό να προχωρήσουμε σε μια σειρά σύντομων αφιερωμάτων σε οργανώσεις , συσπειρώσεις και πρόσωπα του Εθνικοεπαναστατικού χώρου.



Όλα αυτά τα πρόσωπα και οι οργανώσεις που θα παρουσιαστούν ενδεικτικά στην συνέχεια στο ιστολόγιο μας πιστεύουμε ακράδαντα ότι συμβάλλουν θετικά στην οικοδόμηση ενός αυθεντικού Ελληνικού Επαναστατικού Κινήματος.



Κάθε πρόσωπο , κάθε οργάνωση ή συσπείρωση χτίζει μέρα με την μέρα ένα νέο φρούριο ιδεών , επανδρώνει καθημερινά τις επάλξεις για ένα καλύτερο αύριο. Δείχνει την αληθινή διάσταση του αγώνα μας μακριά από καταστάσεις και πρόσωπα που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα το θετικό.



Ναι μπορεί να διαφωνούμε σε κάποια ζητήματα με τα πρόσωπα και τις οργανώσεις που θα παρουσιάσουμε. Δεν έχουμε όμως να χάσουμε και δεν έχουμε να φοβηθούμε το παραμικρό από αυτό το γεγονός . Εμείς από την μεριά μας μένουμε πιστοί και αταλάντευτοι στις θέσεις μας αλλά παράλληλα προβάλλουμε κάθε αξιόμαχη μονάδα και πολιτική συσπείρωση που χτυπάει το παγκόσμιο θηρίο με κάθε μέσο έστω και από άλλο μετερίζι.



Οι καιροί είναι κάτι παραπάνω από δύσκολοι. Χρέος μας είναι να προσπαθήσουμε να είμαστε ενωμένοι γιατί μόνο τότε θα είμαστε πιο δυνατοί. Οι εξελίξεις τρέχουν και οφείλουμε να είμαστε άγρυπνοι φρουροί , πραγματικοί σύντροφοι και αλληλέγγυοι με όλους αυτούς που στενάζουν κάτω από την σκλαβιά του σιωνιστικού και καπιταλιστικού τέρατος.



Μόνο όταν απέναντι στον εχθρό συγκροτήσουμε ένα μέτωπο έχουμε ελπίδα να νικήσουμε.



Στο πρώτο αφιέρωμα για τις Ελληνικές Εθνικοεπαναστατικές οργανώσεις / πρόσωπα του χώρου η συντακτική ομάδα του Μαύρου Κρίνου παρουσιάζει τον Εθνοκοινοτικό Δεσμό Ελλήνων ΑΡΜΑ.




Κεντρική ιστοσελίδα του ΑΡΜΑΤΟΣ με άκρως ενδιαφέροντα θέματα :


http://www.armahellas.com/



Στο δεξιό πλαίσιο της ιστοσελίδας σχετικός σύνδεσμος για επικοινωνία.



Αρχηγός του ΑΡΜΑΤΟΣ ο συναγωνιστής Στέφανος Γκέκας.






Η αποκλειστική συνέντευξη του Στέφανου Γκέκα στον "Μαύρο Κρίνο" που προκάλεσε πραγματικό σεισμό σε 4 μέρη :


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Α' Μέρος )


http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/11/blog-post_16.html


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Β' Μέρος ) :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/11/blog-post_22.html


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Γ' Μέρος ) :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/blog-post_4714.html


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Δ ' μέρος. ) :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/blog-post_08.html



Αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα του ΑΡΜΑΤΟΣ :


Τί είναι το ΑΡΜΑ


Σε μία περίοδο εμφανούς καθολικής Σήψεως και γενικής Διαλύσεως, μέσα από συντρίμμια καταστάσεων ερμαφροδίτων και αμφιρρόπων μεταξύ κατ’ ουσίαν ταυτίσεως με τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του σηπογόνου Συστήματος αφ’ ενός και της ταυτοχρόνου παραπλανητικής, κυρίως, αντανακλάσεως ψευδεπιγράφων επιφάσεων «αντιθέσεως» και «αντιδράσεως» κατά του Συστήματος-πλαισίου, «εναντίον όλων» και τά λοιπά μεγαλόστομα κυμβαλοειδή αλαλάσματα, πού με την ίδια ανεπίγνωτη ευχέρεια πού δολίως εκστομίζονται πετιούνται κατόπιν στον κάλαθο των αχρήστων, για να εμφανισθούν οι στομφώδεις των εμπνευσταί ως «οι καλοθεληταί όλων αρκεί ένα καλό αντάλλαγμα», ξεθάλλει (εκβλαστάνει) ο πυρήνας του χώρου αυτού πού, έχοντας επί μακρόν αντιπαρατεθή όχι μόνον με την ουσίαν και τις εκδηλώσεις τού Συστήματος αλλά και με τις όποιες κήβδιλες κι άσφαιρες εκτονώσεις της νεανικής επαναστατικής διαθέσεως, κατευθυνόμενες κι ευλογούμενες, όμως, από τούς κεντρικώς την όλην αμφίρροπο συμβίωσι ασυμβάτων ποιοτήτων ελέγχοντας εμπόρους ιδεών, ελεύθερος πιά από καθορισμούς ξένους κι αλλογενείς και άτοπες (αλλ’ αριστοτεχνικώς υπό τινων εκμεταλλευμένες!) περί «ενότητος» επικλήσεις, ευρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με την πρόκλησιν του αυτοκαθορισμού, της δημιουργίας δηλαδή και ανοικοδομήσεως υπό το φώς αυτού πού αυθεντικώς και ασυμβιβάστως είναι δικό μας, ώστε ευρύθμως και ιεραρχικώς νά εκφράση ό,τι αμέσως εκπηδά εκ της ιδίας μας φυλετικής ουσίας, εκ του κεντρικού άξονος της υπάρξεώς μας.



Ενδεικτικές φωτογραφίες :



Δεν θα περάσει ο ΑμερικανoΣιωνισμός !


του Ηλιογέννητου.


Ενόχλησε κάποιους όπως φαίνεται το ότι η Βενεζουέλα με αφορμή τα γεγονότα στη Γάζα απέλασε τον πρέσβη του Ισραήλ. Με αφορμή το πρόσφατο δημοψήφισμα στη Βενεζουέλα, η γνωστή ακροδεξιά φιλοΚΥΠατζίδικη φιλοΝΑΤΟική πατσαβουροφυλλάδα, της «γαλανόλευκης antifa», δημοσίευσε κείμενο , όπου με το γνωστό ύφος της , αυτό του αγράμματου χωροφύλακα της δεκαετίας του ‘60, εμπλουτισμένο με φρασεολογία ακροδεξιού ψευτόμαγκα, υπάρχει ως τίτλος το «ΡΕ δεν θα περάσει ο φασισμός Λέμε». ( Τις λέξεις «Ρε» και «Λέμε» τις έβαλαν στον τίτλο φαίνεται για να προσδώσουν στο κείμενό τους χαρακτήρα και ύφος «μαγκιάς» , στην πραγματικότητα όμως αποκαλύπτουν ένα πολιτιστικό και πνευματικό υπόβαθρο φτηνής αλητείας ).





Αυτό που τους ενόχλησε και καταγγέλλει το κείμενο ότι ανοίγει δρόμους για τον επικίνδυνο για αυτούς … «φασισμό», είναι ότι μέσα από σε αστικοδημοκρατικού τύπου δημοψήφισμα που έγινε στη Βενεζουέλα, που είναι προεδρική δημοκρατία ( ο πρόεδρος έχει εκεί αρμοδιότητες αντίστοιχες με αυτές που έχει ένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα ) , θα μπορεί κάποιος να κατεβαίνει υποψήφιος για πρόεδρος όσες φορές θέλει. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που επιτρέπει η νομοθεσία δηλαδή στην Ελλάδα με τους υποψήφιους πρωθυπουργούς. Μέσα από αυτό, η ακροδεξιά πατσαβουροφυλλάδα γράφει ότι υπάρχει ο «κίνδυνος» να κατεβαίνει σε εκλογές και να εκλέγεται ο Τσάβες πολλές φορές συνεχόμενες, κάτι που είναι «φασισμός»!


Την εγχώρια «αντιφασιστική» δράση του συγκεκριμένου φιλοΚΥΠατζίδικου κέντρου της «γαλανόλευκης antifa» την ξέρουμε καλά. Όπως ξέρουμε καλά και το ότι είναι η μόνη ομάδα που τόλμησε όχι μόνο να στέκεται ενάντια σε όσους ζητάνε να φύγουν από την Ελλάδα οι AμερικανοΣιωνιστικές βάσεις του ΝΑΤΟ, όπως της Σούδας στην Κρήτη, αλλά βγήκε και κατήγγειλε ανοιχτά όσους αδιαφορούν για το ότι «υπάρχει ο κίνδυνος να κλείσουν οι Αμερικάνοι το ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Λάρισα» και δεν διεκδικούν από αυτούς να παραμείνει»!


Τώρα βλέπουμε τη φιλοΝΑΤΟική ακροδεξιά πατσαβουροφυλλάδα να «εξάγει» τον «αντιφασισμό» της και σε ότι αφορά τρίτες χώρες , όταν και όπου νιώθει ότι θίγονται τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των Σιωνιστών!


Το κείμενο δεν επιδοκιμάζει την εθνικοποίηση των πετρελαίων της χώρας από την κυβέρνηση Τσάβες , αλλά όπως διαφαίνεται από ότι γράφει , ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από αυτή. Η εφαρμογή των «φασιστικών» πολιτικών όπως τις αποκαλεί η πατσαβουροφυλλάδα της εθνικοποίησης των πετρελαίων και στρατηγικών τομέων της παραγωγής, καθώς και ο κεντρικός σχεδιασμός και έλεγχος της οικονομίας από το κράτος , από την κυβέρνηση Τσάβες , έφερε τη Βενεζουέλα να έχει τον υψηλότερο μέσο μισθό σε όλη τη Λατινική Αμερική , μείωσε στο ελάχιστο τον αναλφαβητισμό , έφτιαξε εθνικό σύστημα υγείας σε περιοχές όπου οι άνθρωποι δεν είχαν ξαναδεί ποτέ γιατρό, έκανε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κυρίαρχους πάνω στη γη τους και τον τόπο τους, που μέχρι τότε ήταν μια μπανανία του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.


Φοβούνται μήπως εφαρμοστούν τέτοιες «φασιστικές» πολιτικές και στην Ελλάδα, και διώξουμε από εδώ τα ΑμερικανοΣιωνιστικά αφεντικά τους, που κάνουν το κουμάντο όχι μόνο στο Ελληνικό κράτος, αλλά και σε χώρους εργασίας κάποιων ακροδεξιών όπως στην ΚΥΠ και στην ΝΑΤΟική βάση της Σούδας. Διότι εκεί εργάζονται κάποιοι από το γνωστό χώρο της ακροδεξιάς φιλοαμερικάνικης «γαλανόλευκης antifa».





Σαφώς και ο συγγραφέας του παρόντος κειμένου, δεν ταυτίζεται με την κυβέρνηση Τσάβες, και διαφωνεί κάθετα με διάφορες επιλογές της όπως τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα, αλλά και από διάφορες επιρροές της κυβέρνησης Τσάβες από ιδέες του φιλελευθερισμού , του μπολσεβικισμού και της ροζ αριστεράς. Όμως το κύριο πρόβλημα της κυβέρνησης Τσάβες δεν είναι ο «φασισμός» όπως λέει η ακροδεξιά φιλοΚΥΠατζίδικη πατσαβούρα, αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο.


Είναι οι δημοκρατικές αυταπάτες, και η υιοθέτηση αξιών και ιδεών που πηγάζουν από τη Γαλλική Επανάσταση και το φιλελευθερισμό, κληρονομημένες είτε από την αστική δημοκρατία, είτε από το μπολσεβικισμό. Παρόλα αυτά, συγκρινόμενη με τα καθεστώτα μαριονέτες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και με την κατάσταση που υπάρχει στο σύγχρονο κόσμο, η κατάσταση στη Βενεζουέλα μπορεί να θεωρηθεί ως εστία φωτός, δεδομένου μάλιστα ότι στην Μπολιβαριανή επανάσταση συμμετέχει κόσμος που έχει έντονο το εθνοκοινωνικό στοιχείο , καθώς και την ιδέα της αντίστασης στη Νέα τάξη πραγμάτων, τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το Σιωνισμό, ενώ υπάρχει σε κάποιο έστω και μικρό βαθμό ακόμα και το εθνοφυλετικό στοιχείο, ενώ η κυβέρνηση έχει εφαρμόσει πολιτικές που κινούνται σε αντιιμπεριαλιστική εθνική και κοινωνική κατεύθυνση , και έχει το στοιχείο του κοινωνικού λαϊκού πατριωτισμού, που διαφέρει από τον αστικό «πατριωτισμό» της ψήφου στη συμμετοχή της «Ελλάδας» και της «Κύπρου» στη Γιουρο-βύζιον και της «εθνικής μπάσκετ» του … Σοφοκλή , αυτά δηλαδή που προβάλλει ως πατριωτισμό η ακροδεξιά πατσεαβουροφυλλάδα, την ίδια στιγμή που καταδικάζει το αίτημα να φύγουν από την Ελλάδα οι ΝΑΤΟικές βάσεις, και τη στιγμή που πουλάει παραμύθια ότι θα «πάρουμε την Πόλη» ενώ ούτε λόγο δεν κάνει περί οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και φυλετικής κατοχής της χώρας μας και για το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας .





Πρέπει λοιπόν να επικροτήσουμε τα όποια θετικά μέτρα έλαβε η κυβέρνηση Τσάβες σε εθνική και κοινωνική κατεύθυνση ( αυτά που καταδικάζει ως «φασιστικά» η ακροδεξιά πατσαβούρα ). Όταν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στον ΑμερικανοΣιωνισμό, τη Νέα Τάξη πραγμάτων και σε κυβερνήσεις που πέρα από τις όποιες αδυναμίες τους αντιστέκονται στηρίζοντας την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία, στηρίζουμε ανοιχτά τις δεύτερες. Παράλληλα η κυβέρνηση Τσάβες, έχει στηρίξει ανοιχτά και όλες τις άλλες χώρες που αντιστέκονται στον ΑμερικανοΣιωνισμό και τη Νέα Τάξη πραγμάτων, όπως π.χ το Ιράν, προωθώντας ένα μέτωπο αντίστασης εθνών.


«ΡΕ Δεν θα περάσει ο φασισμός Λέμε» έχει τίτλο στο κείμενό της η πατσαβουροφυλλάδα.


Αυτό που πραγματικά δεν πρέπει να περάσει, είναι ο Αμερικανοσιωνισμός. Όποιος σιωπά και τους δίνει δικαιώματα να προσπαθούν να χτίσουν Αμερικανοσιωνιστικό πολιτικό χώρο στη χώρα μας, κατά τα πρότυπα του Σαακασβίλι στη Γεωργία, γίνεται συνένοχος. Η Σιωπή είναι συνενοχή. «Ας πάρουμε εμείς τα Σκόπια και ας πάρουν και αυτοί κανένα νησί» , έγραφε παλαιότερα ο παχύσαρκος εκδότης της πατσαβουροφυλλάδας, αναφερόμενος στους Τούρκους, και προσθέτοντας «ας πάρουν τη Σαμοθράκη για παράδειγμα». «Μακάρι να ήμουν πράκτορας της ΚΥΠ» προσέθετε στην ίδια συνέντευξή του.


Όχι.


Δεν θα περάσει ο Αμερικανοσιωνισμός. Θα έρθει η μέρα που θα πετάξουμε στη θάλασσα Αμερικάνους , Σιωνιστές και Νατοϊκούς ακροδεξιούς που δουλεύουν στην ΝΑΤΟική βάση της Σούδας, και θα κρεμάσουμε στην πλατεία του «Συντάγματος» της «δημοκρατίας» τους, αυτούς που αλωνίζουν στις μυστικές υπηρεσίες, όπως μερικούς που δουλεύουν στο τοπικό παράρτημα της CIA και της Μοσάντ, την ΕΥΠ και πληρώνονται με τα λεφτά του Ελληνικού λαού για να μας κρατάνε ΣΚΛΑΒΟΥΣ, για να προβοκάρουν και να διαλύουν κάθε τι πραγματικά εθνικό , κάθε τι δηλαδή που απειλεί το καθεστώς πολιτικής, κοινωνικής, εθνικής, πολιτιστικής και φυλετικής κατοχής της χώρας μας (με μια λέξη το καθεστώς της «δημοκρατίας» τους), κάθε τι «φασιστικό» όπως το αποκαλούν και οι ίδιοι.


Πέρα από όποιες ιδεολογικές διαφορές έχουμε μεταξύ μας, όσοι ζωντανοί , πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να σταματήσουμε την πλήρη άλωση εκ των έσω και τον έλεγχο έστω και του όποιου κάθε εναπομείναντος εθνικού στοιχείου από τους εγκάθετους των Αμερικανών και του Ισραήλ που εμφανίζονται φορώντας τη μάσκα ενός ΝΑΤΟικού ψευτο«πατριωτισμού» και προσκελκύουν κόσμο καμουφλάροντας ΑμερικανοΣιωνιστικές θέσεις με Ελληνικά εθνικά σύμβολα, πλαστικά σημαιάκια , «ελληνόψυχα» cd και πλαστικά τσολιαδάκια κατασκευασμένα στην Κίνα, τα οποία προσπαθούν να μας πουλήσουν ως εμπόρευμα για να τα ανταλλάξουν με την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που πωλούσαν κάποτε οι αποικιοκράτες προκάτοχοί τους τα φτηνά καθρεφτάκια και τα κολιέ με τις ψεύτικες χάντρες στους ιθαγενείς ινδιάνους της Αμερικής ανταλλάσοντας τα άμεσα με χρυσό και έμμεσα με την κατοχή και εκμετάλλευση της ίδιας της γης τους.


ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣΙΩΝΙΣΜΟΣ !


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ !


ΚΑΨΤΕ ΤΙΣ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΟΦΥΛΛΑΔΕΣ ΤΗΣ ΝΑΤΟΙΚΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ !

Πρώην αντίπαλοι στο Casa Pound στη Ρώμη.


Τεράστιο σόκ σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Ιταλίας. Ο Valerio Morucci, από τα γνωστότερα πρώην μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών και ένας από τους απαγωγείς του Aldo Moro, άδειασε όλη την κατεστημένη διανόηση και έδωσε το παρόν στο Casa Pound για να παρουσιάσει το βιβλίο του με θέμα τις φυλακές, αλλά και για μία ανοικτή συζήτηση για τους πολιτικούς κρατούμενους στις φυλακές και για τον αντιφασισμό.





Στο πραγματικά κατάμεστο κτήριο της οδού Ναπολεόνε 3 στην Ρώμη, η συζήτηση μεταδόθηκε ζωντανά από το Radio Bandiera Nera και την επόμενη τα ΜΜΕ χαρακτήρισαν το γεγονός ως τον “τάφο του αντιφασισμού”. Παρόντες πάρα πολλοί δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, πολλοί γνωστοί αγωνιστές της Αριστεράς αλλά και αριστεροί διανοούμενοι όπως ο Gianpiero Mughini (πρώην μέλος της Συνεχούς Πάλης) Maria Tassinari, Angelo Mellone, Luca Gramazio. Επίσης παρόντες μεγάλες προσωπικότητες του Εθνικιστικού κινήματος όπως ο Gabriele Adinolfi που δήλωσε έκπληκτος ότι η παρουσία του Morucci στο Casa Pound ήταν ένα γεγονός πέρα από κάθε λογική.


Ο διάλογος ήταν κάτι παραπάνω από ενδιαφέρων, μεταξύ σφοδρών αντιπάλων του παρελθόντος, αλλά το όλο κλίμα ήταν φιλικότατο. Ο ίδιος ο Morucci είπε ματαξύ άλλων ότι “Είμαστε αντίπαλοι αλλά όχι εχθροί. Το ζήτημα του αντιφασισμού μας έγκειται στον ρατσισμό, ο οποίος προκαλεί τραγωδίες που δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε. Μόνο εκεί.”


Ο Ιερός Πόλεμος - Julius Evola.


Ας μην προκαλέσει κατάπληξη το γεγονός ότι για την αποσαφήνιση του νοήματος του Ιερού Πολέμου , θα αναφερθούμε πρωτίστως στην Ισλαμική παράδοση. Επί του προκειμένου , η Ισλαμική Παράδοση υποκαθιστά την Άρια Ιρανική …


Η ιδέα του Ιερού Πολέμου διαδόθηκε στις αραβικές φυλές μέσω του Περσικού κόσμου των ιδεών. Μπορεί αναμφίβολα να μας χρησιμεύσει όντας μια πρόσφατη αναγέννηση της Πρωταρχικής Άριας Παράδοσης …


Στην υπό εξέταση Παράδοση , γίνεται διάκριση ανάμεσα στον Μικρό και τον Μεγάλο Ιερό Πόλεμο. Η διάκριση αυτή θεμελιώνεται σε μια ρήση του Προφήτη Μωάμεθ , ο οποίος επιστρέφοντας από την μάχη , έλεγε :


«Από τον Μικρό Ιερό Πόλεμο , επιστρέψαμε στον Μεγάλο» …


Ο Μεγάλος Ιερός Πόλεμος ανήκει στην πνευματική τάξη. Αντίθετα , ο Μικρός Ιερός Πόλεμος είναι ο φυσικός υλικός αγώνας , η εξωτερική διάσταση της μάχης.


Ο Μεγάλος Ιερός Πόλεμος είναι ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στους εχθρούς που έχει μέσα του. Πιο συγκεκριμένα είναι ο αγώνας του υπερφυσικού στοιχείου του ανθρώπου ενάντια σ’ οτιδήποτε ενστικτώδες χαώδες , συνδεδεμένο με τα πάθη , στο έλεος των φυσικών δυνάμεων …


Στο πλαίσιο της Ηρωικής Παράδοσης , ο Μικρός Ιερός Πόλεμος δηλαδή ο εξωτερικός αγώνας χρησιμεύει ως μέσο για την πραγμάτωση του Μεγάλου Ιερού Πολέμου. Γι’ αυτό στα ιερά κείμενα , οι όροι Ιερός Πόλεμος και Δρόμος του Θεού συχνά ταυτίζονται.



Διαβάζουμε στο Κοράνι :


«Στον δρόμο του Θεού πολεμούν αυτοί που θυσιάζουν την επίγεια ζωή για χάρη της μέλλουσας. Μεγάλο βραβείο θ’ απονείμουμε σ’ εκείνον που πολεμά και σκοτώνεται στον Δρόμο του Θεού ή σ’ εκείνον που νικά … Εδώ υπονοείτε ο φυσικός θάνατος στην μάχη , ο λεγόμενος mors triumphalis – ο ένδοξος θάνατος – που αντιστοιχεί πλήρως στις κλασσικές παραδόσεις …»



Τζούλιο Τσεζάρε Αντρέα Έβολα


’’Το Άρειο Δόγμα για τον Αγώνα και την Νίκη’’




“ Τους ονομάζετε τρομοκράτες εγώ λέω ότι είναι μαχητές της ελευθερίας. Και θέλω να εμφυτεύσω το ίδιο συναίσθημα για τον Ιερό Πόλεμο στις καρδιές των δικών μας ανθρώπων στην Λευκή φυλή , όπως αυτοί έχουν για τον πατέρα τους που τον ονομάζουν Αλλάχ. Δεν πιστεύω ότι ήταν αυτοί που μας επιτέθηκαν. Αν και ακόμα το έκαναν όπως εσείς λέτε δεν με ενδιαφέρει καθόλου ! ”


August Kreis ηγέτης της Ε/Σ οργάνωσης Aryan Nations.





" Το αγνό αυθεντικό Ισλάμ της αναγέννησης , το οποίο αναγνωρίζει την πρακτική του τζιχάντ ως καθήκον , είναι η μόνη ικανή δύναμη να πολεμήσει και να καταστρέψει την ατιμία , την αλαζονεία , τον υλισμό της Δύσης …


Για την δύση τίποτα δεν είναι σεβαστό εκτός από τους Σιωνιστές , τον Σιωνισμό την απάτη του αυτοαποκαλούμενου ολοκαυτώματος και τα είδωλα που η δύση και οι λακέδες της λατρεύουν ή προσποιούνται ότι λατρεύουν όπως η δημοκρατία. Θέλουν και απαιτούν να εγκαταλείψουμε την αγνότητα του αυθεντικού Ισλάμ και να υποταχθούμε μπροστά σε αυτούς και τα είδωλα τους , να δεχθούμε να μας δαμάσουν με το αντιθρησκευτικό «Ισλάμ» που αυτοί και οι αποστάτες λακέδες τους δημιούργησαν.


Αυτός θα είναι ένας μεγάλος πόλεμος δεκαετιών μπορεί και περισσότερο και εμείς ως μουσουλμάνοι πρέπει να σχεδιάσουμε τα πράγματα ανάλογα. Πρέπει να επικυρώσουμε την πρακτική του Ιερού Πολέμου να λάβουμε μέρος στην μάχη για την απελευθέρωση των εδαφών μας από τους άπιστους.

Ο Ιερός Πόλεμος είναι το καθήκον μας ..."



David Myatt.



Ο φιλόσοφος , συγγραφέας , ποιητής , αγρότης και πολιτικός ακτιβιστής Ντέιβιντ Βούλσταν Μάυατ ( σήμερα Αμπντούλ Αζίζ Ιμπν Μάυατ ) γεννήθηκε το 1950 στην Αφρική , γιος Βρετανού διπλωμάτη. Το 1967 επέστρεψε στη Βρετανία, όπου σπούδασε Φυσική και αναμίχθηκε με την Ε/Σ πολιτική και φυλακίστηκε δυο φορές.


Υπήρξε πάντοτε υπέρμαχος του βίαιου ακτιβισμού , σε βαθμό που χαρακτηρίστηκε «θεωρητικός της τρομοκρατίας». Στις 4 δεκαετίες της πολιτικής του δράσης , μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με τον Κόλιν Τζόρνταν , το Column 88 , το Combαt 18 , και, πρόσφατα , με ριζοσπαστικούς Ισλαμικούς κύκλους.


Ασχολήθηκε πολύ σοβαρά με τον εσωτερισμό και μόνασε σε βουδιστικά και χριστιανικά μοναστήρια. Μετέφρασε αρχαίους Έλληνες ποιητές , έγράψε δική του ποίηση και πληθώρα δοκιμίων πάνω στον Εθνικοσοσιαλισμό.

Η μπαλάντα της Καβίσσου.


Πάλι θα ρθης να με βρεις κάτω από τις βελανιδιές
Στις γκρίζες λεύκες τις ψηλές και στα ξανθά τα στάχυα
Σαν τότε που πεφταν στη γη μας οι φωτιές
Και ξέσπαγε η θάλασσα στα λευκά τα βράχια


Πάλι θα ρθης να με βρεις μεςστην ιαχή
Το μαύρο χώμα θα σκάβεται από το ατσάλι η τον τρόμο
Μογγόλοι θα ουρλιάξουν έξω από το αμπρί
Και η νύχτα ολόμαυρη θα κυλά πέρα από το χρόνο


Νύχτα της Θράκης ! Λαμπερή νυχτιά
Με τα αργυρά τους χρώματα τα αστέρια θα πέφτουν
Δεν θα σε ξαναφήσουμε ω Γη μας στα σκυλιά
Τράβα την περόνη γοργά και οι αμμόσακοι αντέχουν


Πάλι θα ρθης να με βρεις στην φωτιά η στην Αντάρα
Βραχνό του μπούφου σκούξιμο θα σκίζει τον αέρα
Ποίας Νεράιδας το γνέψιμο ποιας Μάγισσας κατάρα
Το Αίμα μας – του Ουρανού – θα στάξει την Εσπέρα


Αλληλεγγύη στους Έλληνες αγρότες !


Eδώ στη χώρα των κυκλώπων
στη γη που θέλουνε τσιφλίκια,
ποτέ μη γίνεσαι τσανάκι .
Δείξε τη δύναμη που έχεις,
αλλιώς τη γη σου δεν τη βλέπεις .
ποτέ δικιά σου. .
Είλωτας θα΄ σαι μια ζωή ....