Συνέντευξη του Leon Degrelle Α' μέρος. Περιοδικό «Αντίδοτο» 1989.


Το Αντίδοτο : Κύριε Ντεγκρέλ , γνωρίσατε από πολύ κοντά τον Α. Χίτλερ. Τι ήταν και τι αντιπροσώπευε για σας ο Α. Χίτ­λερ ;


Λεόν Ντεγκρέλ : Την επανάσταση στην καθαρή της μορφή ! Πολλοί λένε διάφο­ρες «ιστορίες» γύρω από τον Χίτλερ , αλλά εγώ τον γνώρισα από πολύ κοντά. Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν ένας ηγέτης ταγμένος στην υπηρεσία όχι μόνο του λαού του αλλά και όλης της Ευρωπαϊκής Φυλής. Πολέμησε όλες τις αντι - ε­θνικές δυνάμεις. Τσάκισε όλα τα στη­ρίγματα του καπιταλιστικού συστήματος. Φεουδάρχες , βιομήχανοι έπεσαν κάτω από την σοσιαλιστική αντεπίθεση του N.S.D.A.P.


Ο Αδόλφος Χίτλερ είτε θέλουν να το παραδεχτούν είτε όχι ε­φήρμοσε το πιο σοσιαλιστικό πρόγραμ­μα σ' όλη την Ευρώπη. Σας βλέπω που γελάτε κύριε Σορώτο , διότι ξέρω την ι­δεολογική σας τοποθέτηση. Αλλά ότι είπα δεν είναι για να σας ευχαριστήσω αλλά η πραγματικότητα.


Ο Χίτλερ μου μιλούσε με τα χειρότερα λόγια για τον καπιταλισμό και τους μικροαστούς. Μάλιστα μου είχε πει κάποτε πως «δεν πολεμάμε τον μπολσεβικισμό για να σώσουμε τα κεφάλια της αστικής τάξης αλλά για να σώσουμε το μέλλον της πα­τρίδας μας». Ο Χίτλερ επίσης ήτανε αντι - αποικιοκράτης.


Πάντα συμπαθούσε τους Άραβες , τον πολιτισμό τους και τους αγώνες τους. Ο φυλετισμός του δεν είχε να κάνει με το να σκλαβώνει άλλες φυλές, όπως λένε οι άσχετοι , αλ­λά με το η κάθε φυλή να ζήσει σύμφωνα με τους δικούς της νόμους. Μια λοιπόν νίκη του Χίτλερ θα ήταν προς το συμ­φέρον όχι μόνο της Λευκής φυλής αλ­λά κι όλου του κόσμου. Ο Ε.Σ. δεν θα εκ­μεταλλευόταν καμιά φυλή. Ο καπιταλι­σμός τις έχει εκμεταλλευτεί όλες. Κύ­ριε Σορώτο όλοι μας είμαστε σκλάβοι. Ζούμε σε πατρίδες που δεν μας ανή­κουν. Ανήκουν στους Αμερικάνους , στους Σοβιετικούς, αλλά όχι , σ’ εμάς.





Ποιο το κέρδος από τη νίκη των συμμάχων στο Β. π.π. ;


Κανένα. Έχουμε σήμερα τα Αμερικανικά τραστ να μας διευθύνουν και τους Ρώσους να καταδυναστεύουν την Αν. Ευρώπη. Ο Ε.Σ. έσπαγε όλες αυτές τις αλυσίδες για όλους τους λαούς. Το σύνθημά μας «ποτέ πια σκλαβωμένες πατρίδες , ποτέ πια σκλαβωμένοι λαοί». Αυτός ήταν ο δικός μας αγώνας. Δυστυχώς αυτός ο αγώνας συκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος.


Στις μάχιμες γραμμές του Ε.Σ. πολέμησαν οι νέοι από τα Βαλκάνια την Κ. Ευρώπη, από την Σκανδιναβία και τις Βαλτικές χώρες, από την Ινδία έως τα μουσουλμανικά SS - αυτούς τους πιστούς άραβες συντρόφους, πολεμήσαμε για μια ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ ενάντια στην εκμετάλλευση του κεφαλαίου και την κόκκινη παρακμή.



Το Αντίδοτο : Κύριε Ντεγκρέλ από την πρώτη μας ερώτηση κατακρίνατε το κεφαλαιοκρατικό οικονομικό σύστημα. Για σας πως πρέπει να είναι διαρθρωμένη η οικονομία σ' ένα έθνος ;


Λ.Ν.: Το οικονομικό σύστημα πρέπει να είναι πάντα προς όφελος του λαού και του έθνους , να εξασφαλίζει μία σχετική εθνική αυτάρκεια και να μη βασίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξεως και του κάθε εργαζομένου. Εμείς φτιάξαμε μια εθνικολαική οικονομία , μια οικονομία για όλο το λαό. Γνωρίζετε πως στην Ε.Σ. Γερμανία στο κάθε δάνειο που έπαιρνε ο εργάτης για αγοράσει σπίτι , είχε το δικαίωμα να το εξοφλήσει σε δέκα χρόνια. Για κάθε παιδί τώρα που θα έκανε του αφαιρείτο το 25% της αξίας του δανείου. Δηλαδή με 4 παιδιά εξοφλούσε το δάνειο του σπιτιού του.


Αυτός ήταν ο σοσιαλισμός και αυτός ήταν ο Χίτλερ. Έχετε δει κανένα σημερινό καθεστώς να εφαρμόζει τέτοια πολιτική ; Ο Ε.Σ. όμως την εφήρμοσε πριν από 50 χρόνια.





Κύριε Ντεγκρέλ είστε σο­σιαλιστής ;


Λ.Ν. : Μα φυσικά αφού ο σοσιαλισμός είναι το σπουδαιότερο σημείο της πολιτικής του Χίτλερ. Είναι βλακεία να ταυτίζεται ο σοσιαλισμός με τον μαρξισμό. Για μας τους Ε.Σ. είναι αντίθετα πράγματα. Επειδή νομίζω ότι απευθύνομαι σε συνειδητοποιημένους αναγνώστες δεν χρειάζεται να αναφερθώ στις τεράστιες διαφορές σοσιαλισμού – μπολσεβικισμού.


Το Αντίδοτο : Κύριες Ντεγκρέλ πιστεύετε ότι ο μπολσεβικισμός έχει να προσφέρει τίποτα στο λαό ;


Ούτε έχει και ούτε είχε και ποτέ να προσφέρει. Από την εποχή των Λαϊκών Μετώπων , που ήταν περισσότερο αντι – λαϊκά παρά λαϊκά , έως σήμερα ο μπολσεβικισμός το μόνο που έχει «δώσει» στους εργάτες είναι μιζέρια , ανέχεια , εργασιακές σχέσεις χειρότερες και από αυτές τις φεουδαρχίας και τίποτα περισσότερο. Ο Ε.Σ. ανέβηκε στην εξουσία έχοντας στο πλευρό του την πλειοψηφία του λαού με όλους τους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ο μπολσεβικισμός όμως παρέμεινε μια ισχνή μειοψηφία κομματικών κομισάριων η οποία ζει παρασιτικά στις πλάτες του λαού. Ο Γκορμπατσώφ το μόνο που μπορεί να κάνει και το κάνει με μέγιστη επιτυχία , είναι να διορθώσει τη βιτρίνα του σοβιετικού καθεστώτος. Το «αρχιπέλαγος» των γκουλάγκ όπως έλεγε ο Σολζενίτσυν δεν είναι δυνατόν να ξεχαστεί. Τα εκατομμύρια των ψυχιατρείων , οι εκτοπίσεις , έχουν δείξει στον κόσμο τι σημαίνει «δικτατορία του προλεταριάτου».


Το Αντίδοτο : Κύριε Ντεγκρέλ εκτός από ένας πολύ μεγάλος πολιτικός είστε και στρατηγός του μοναδικού Ευρωπαϊκού στρατού – των Waffen SS. Τι ήταν τα Waffen SS ;


Λ. Ν. : Οι αριστοκράτες του ηρωισμού , η αφρόκρεμα της Ευρωπαϊκής νεολαίας που πολέμησε στις στέπες του Ανατολικού Μετώπου κάτω από την καθοδήγηση του μεγάλου μας Αρχηγού , θυσιαζόμενοι για την Ζωή , για τον Πολιτισμό και την Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη. Μας απο­κάλεσαν «μισθοφόρους» και «δολοφό­νους» , ταπεινά άτομα αστικής νοοτρο­πίας. Θεέ μου πόσο έχουν σφάλλει σ' αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Αυτό που μας καθοδηγούσε ήταν η αντίδρα­ση μας στον μπολσεβικισμό και στις μα­σωνόδoυλες δυτικές δημοκρατίες. Αυ­τά τα παιδιά που πολέμησαν στα WAF­FEN SS , 18 - 22 χρόνων από διαφορετικές χώρες και κοινωνικές τάξεις, οι πε­ρισσότεροι αγροτόπαιδα και φοιτητές, ήταν ιδεαλιστές.


Πολεμούσαν και πέ­θαιναν για την ιδεολογία και την πατρί­δα μας, την Ευρώπη. Οι Γερμανοί πέθαι­ναν στο ίδιο χαράκωμα με τους Σουη­δούς , τους Γάλλους , τους Ισπανούς και ας μην ξεχνάμε τους 60.000 SS μου­σουλμάνους. Στα WAFFEN-8S δεν υ­πήρχαν μόνο Γερμανοί. Θυμάμαι τώρα ότι την πρωτοχρονιά του 1944 όλοι οι μουσουλμάνοι SS πήραν ως δώρο από τον Χίτλερ μια χρυσή αλυσίδα που κρε­μασμένο στην άκρη της είχε ένα μικρό Κοράνι, ύστατη προσφορά του Χίτλερ προς αυτούς τους ηρωικούς άντρες που είχαν συνδέσει το μέλλον της πατρίδας τους με τη νίκη των Ευρωπαϊκών Επαναστατικών δυνάμεων. Στα WAF­FEN SS όλη αυτή την περίοδο πολέμησε ότι πιο αγνό, ότι πιο ηρωικό και ιδεαλιστικό στοιχείο υπήρχε στην Ευρωπαϊκή νεολαία. Αυτό ήταν τα WAFFEN SS.





Το Aντiδοτο : Θα μπορούσατε να μας πείτε τι γνωρίζετε για την πατρίδα μας ;


Λ.Ν. : Την Ελλάδα την έχω γνωρίσει από τα βιβλία. Είμαι λάτρης του πολιτισμού και της φιλοσοφίας σας. Όπως θα παρατηρήσατε στο γραφείο μου έχω το ά­γαλμα του Λεωνίδα. Το όνομά μου είναι επίσης ελληνικό.


Ακόμα θυμάμαι κάποτε που ρώτησα τον Χίτλερ ποια είναι η πατρίδα μας , είχα την εντύπωση πως θα μου απαντούσε η Ευρώπη. Ξέρετε όμως τι μου απάντησε ; Η Ελλάδα , Πατρίδα μας είναι η Ελλάδα.


Ελπίζω στο μέλλον να μου δοθεί η ευκαιρία να την επισκεφτώ.



Συνέντευξη του Leon Degrelle Β' μέρος. Περιοδικό «Αντίδοτο» 1989.


Το Αντίδοτο : Πως βλέπετε το αναθεωρητικό κίνημα ;


Λεόν Ντεγκρέλ : Ακριβώς αυτές τις ημέρες τε­λειώνω ένα αναθεωρητικό βιβλίο. Πριν μερικά χρόνια ήταν όπως το ευαγγέλιο , ο μύθος για τα 6 εκατομ. Ήταν ένα δόγμα. Σήμερα όμως δεν το πιστεύει ο κόσμος. Ακόμα και οι Εβραίοι τα έχουν μπερδέψει και δίνει ο καθένας απ' αυτούς , ότι νούμερα θέλει ! Λίγη ώρα πριν έρθετε στο σπίτι μου, διάβαζα ένα κείμενο του Βίζενταλ πως πέθαναν 10 εκατομ. (!!) απ' τα οποία το 1 εκ. ήταν μικρά παιδιά, σε θαλάμους αερίων. Ο Ερυθρός Σταυ­ρός όμως λέει ότι πέθαναν μόνο 350 χιλ. κατά τη διάρκεια του πολέμου και φυσικά όχι στους ανύπαρκτους θαλάμους αερίων.


Είναι φυσικό όταν υπάρχουν αρρώστιες τύφος. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε την μελέτη του Αμερικανού μηχανι­κού, Lester, σχετικά με τους «θαλάμους αε­ρίων». Διότι στις Αμερικανικές φυλακές υπάρ­χουν θάλαμοι αερίων. Εκτελούνται ποινικοί κρατoύμενoι σ’ αυτές. Τον Lester, τον είχε παραξενεύσει η ιστορία των Γερμανικών «θαλάμων αερίων». Αυτός ο κύριος παρουσίασε μια εργασία 192 σελίδων, καθαρά επιστημονική , χωρίς τίποτα το πολιτι­κό, που αποδεικνύει ότι ήταν αδύνατο να γίνονταν τέτοια πράγματα. Εμείς, ως στρατιώτες, όταν περνούσαμε στα μετόπισθεν, πηγαίναμε σε ορισμένες , «σάλες» για να σκοτώσουμε τα μι­κρόβια, που πιθανόν να είχαμε, μετά από τόσες κακουχίες. Υπήρχαν «σάλες» για αξιωματικούς και για οπλίτες. Πηγαίναμε μέσα γυμνοί και πε­ριμέναμε μέσα στην αίθουσα για 2 - 3 ώρες χω­ρίς κανένα κίνδυνο.




Το Αντίδοτο: Δηλαδή δεν υπήρχαν στην πραγ­ματικότητα «θάλαμοι αερίων» ;


Λ.Ν . : Πού να βρεθούν ; Μεταφέρθηκαν 31 τ.μ.2 στις ΗΠΑ , από τούς υποτιθέμενους «θαλάμους αερίων», για χημική ανάλυση. Διότι τα αέρια , εάν υπήρχαν, θα έπρεπε να «ποτίσουν» τα τοι­χώματα. Όλες οι αναλύσεις ήταν αρνητικές ! Οι διάφοροι «μάρτυρες» των «θαλάμων» τρέμουν μπροστά στις επιστημονικές αποδείξεις. Εάν πράγματι, ας το δεχθούμε έστω για μια στιγμή, υπήρχαν, θα πέθαιναν στην Πολωνία (Άου­σβιτς) 106 χιλ. άνθρωποι. Επομένως τα 4 ή 10 εκ. του Βίζενταλ ή τα 17 (!!) του Parwueriwue είναι αδιανόητα. Προπαντός τα 17 εκ. του Parwueriwue ξεπερνούν κατά 2 εκ. τον πληθυσμό των ε8ραίων σ' ολόκληρο τον κόσμο !


Ούτε φυσικά ο μύθος των 6 εκ. στέκει, αφού στην Ευρώπη τότέ ζούσαν 5,5 εκ. εβραίοι. Πιθα­νόν κάποιοι εβραίοι να πέθαναν από δ­ύο φορές !!! Άλλο επίσης οι «θάλαμοι αερίων»κι άλλο οι φούρνοι. Πόσοι μπορούν να καούν σ’ ένα φούρνο απ' τη στιγμή που χωράει έναν άνθρωπο ; Μέσα σε μια νύκτα στη Δρέσδη σκοτώθn­καν τόσες Γερμανίδες και παιδιά όσοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων κατά τη διάρκεια όλου ... του πολέμου. Πόσες ώρες λειτουργούσαν οι φούρνοι ; Την νύκτα δεν μπορούσαν, γιατί φαινόντουσαν από την αεροπορία. Άλλο ντοκουμέντο είναι οι φωτογραφίες της Αμερικανικής αεροπορίας. Οι Αμερικανοί κατά την διάρκεια του πολέμου φωτογράφησαν τετρά­γωνο ανά τετράγωνο όλη τη Γερμανία. Σ’ αυτές τις φωτογραφίες, που είναι γύρω στις 200 και τις έχω εδώ και δύο χρόνια διότι δεν αποτελούν πλέον στρατιωτικό μυστικό, φαίνονται κα­θαρά οι φούρνοι.


Σήμερα υπάρχουν κατάλογοι με τους ανθρώπους, που επειδή πέθαναν από τύφο ή άλλη αρρώστια, «κάηκαν» στους φούρνους. Στο Νταχάου στην είσοδο ο, υπήρχε μια τεράστια πλάκα «στη μνήμη των 286 χιλ. μαρτύρων από την Γερμανική βαρβαρότητα». Σήμερα δεν υπάρχει. Έχει αφαιρεθεί από τον επίσκοπο του Μονάχου , ο οποίος ήταν επίσκοπος στο Νταχάου και φυσικά ήξερε ότι αυτό το νούμερο είναι ψεύτικο. Τώρα έχει δημοσιευτεί στην Κομμουνιστική Διεθνή , κατάλογος μήνα – μήνα , στην θέση των 286 χιλ. υπάρχει ο αριθμός 27 χιλ. ( Τι διαφορά ! ) από τους οποίους οι 13 χιλ. πέθαναν τις τελευταίες εβδομάδες του πολέμου. Όταν χιλιάδες άνθρωποι ήρθαν στην Γερμανία για να ξεφύγουν από τους Σοβιετικούς μετέφεραν τον τύφο.


Πώς να ζήσει κάποιος χωρίς νερό και τροφή , μέσα στο κρύο με κατεστραμμένα τα πάντα γύρω του ;


Το καλοκαίρι του 1944 , οι γερμανοί δέχτηκαν ν’ ανταλλάξουν 2 εκ. εβραίους με 10 χιλ. στρατιωτικά φορτηγά. Κάτι που δεν δέχτηκαν οι Σύμμαχοι.


Πως λοιπόν οι Γερμανοί αφάνιζαν τους Εβραίους ;


Άλλη απόδειξη είναι το παράνομο κράτος του Ισραήλ. Από ποιους κατοικήθηκε ;


Από τα 2,5 εκ. Εβραίους της Κ. Ευρώπης. Για αυτό πολεμούν λυσσαλέα οποιονδήποτε μελετά γράφει και αρνείται το «ολοκαύτωμα». Στην Γαλλία απαγορεύεται να αρνηθείς το ολοκαύτωμα και τιμωρείσαι με 1 χρόνο φυλακή και 200 χιλ. φράγκα πρόστιμο όποιος αρνείται τους «θαλάμους αερίων». Φυσικά από πίσω κρύβονται αυτοί που κυβερνούν την Γαλλία. ... Στον Α.Π.Π. όταν εγώ ήμουν μικρό παιδί έλεγαν ότι οι Γερμανοί έκοβαν τα χέρια των μικρών παιδιών. !! Όταν ο πόλεμος τελείωσε , δεν παρουσιάσθηκε ούτε ένα παιδί με κομμένα χέρια.


Η «Φιγκαρό» του 1940 έλεγε ότι έδιναν στους μικρούς εβραίους δηλητηριασμένες καραμέλες ( !! ) . Μάλιστα έδινε και το μέγεθος. Αλλά ποτέ δεν βρέθηκε ούτε μια καραμέλα. Πώς να βρεθεί άλλωστε , αφού ήταν ψέμα. Οι Εβραίοι δίνουν αυτά τα νούμερα για να παίρνουν λεφτά από το Γερμανικό κράτος. Είναι σπεσιαλίστες στις πλαστογραφίες. Επίσης ο Πωλ Ρασινιέρ , σοσιαλιστής βουλευτής με πέντε χρόνια σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων , αρνείται το «ολοκαύτωμα». Αγανάκτησε όταν διάβασε όλα αυτά τα ψέματα γύρω από τα στρατόπεδα , κι έγραψε το βιβλίο « Το Ψέμα του Οδυσσέα». Είμαι σίγουρος ότι κανένας από τους δημοσιογράφους που αναφέρεται στο «ολοκαύτωμα» , δεν έχει διαβάσει έστω και ένα αναθεωρητικό βιβλίο !


Κατηγορούν τους αναθεωρητές. Μα γιατί ;


Ο Φωρισσόν είναι ένας φιλήσυχος καθηγητής πανεπιστημίου που δεν είχε τίποτα κοινό με τους «ναζί». Το αντίθετο. Ήταν αντι – ναζί. Η μητέρα του ήταν Αγγλίδα. Το κυνηγητό του Φωρισσόν γίνεται από σκοτεινές δυνάμεις. Παρόλα αυτά συνεχίζει.


Ο Rise πρόεδρος της Ιατρικής Ακαδημίας , ήταν στο Μπούχενβαλντ. Μετά τον πόλεμο έγραψε ένα βιβλίο , για το ποιοι ήταν σε αυτό το στρατόπεδο. Ένα μεγάλο μέρος ήταν ποινικοί κρατούμενοι άλλοι ήταν ομοφυλόφιλοι και κομμουνιστές. Αναφέρει επίσης ότι έπαιρναν φαγητό 2 χιλ θερμίδων την ημέρα , συν την βοήθεια του Ερυθρού Σταυρού.


Δηλαδή ζούσαν άνετα. ,τη στιγμή που εμείς στο Ανατολικό Μέ­τωπο τρώγαμε ψωμί σαν πέτρα. λειώνοντας το χιόνι για να πιούμε νερό ! Θα σας πω κάτι επί­σης που θα κάνει πoλλούς από εσάς να γελάσουν αλλά δείχνει ,πόσο καλά λειτουργούσαν τα στρατόπεδα συγκεντρώσεων. Σε κάθε στρατόπεδο υπήρχε το «σπίτι με τη ροζ λάμπα». Τι ήταν ; Πορνείο για τους φυλακισμένους. Με τιμή δύο μάρκα για είκοσι λεπτά ! Όταν βαρούσε η σάλπιγγα. όλοι αυτοί οι «σκε­λετωμένοι»; έτρεχαν για να πάρουν θέση ... Δεν νομίζω σε πολλές φυλακές σήμερα να δέχονται τέτοια πράγματα. Όλοι περνούν άσχημα σ' έναν πόλεμο. Σ ένα βαγόνι βρέθη­καν 146 παιδιά της Χιτλερικής Νεολαίας. νεκρά από το κρύο. Πολλές φωτογραφίες που μας δείχνουν για «εγκλήματα» είναι από την Δρέσδη !!!




Το Αντίδοτο : για να ξεφύγουμε κύριε Ντεγκρέλ απ ‘ αυτά τα θέματα τα οποία μας αναπτύξατε με πολλά επιχειρήματα.


Όπως θα είδατε στο 15ο τεύχος μας είχαμε γράψει για τον Μάο. Πολλοί , ακροδεξιοί και Ναζί, μας κατηγόρησαν ως αιρετικούς. Πέστε μας την γνώμη σας για τον Μάο.


Λ.Ν. : Ο Μάο ήταν επαναστάτης. Πάρα πολλά χρόνια προετοίμαζε την Μεγάλη Πορεία.
Οι Άγγλοι ήταν χειρότεροι από τους κομμουνιστές. Ήταν αποικιοκράτες. Ο Μάο αγωνίσθηκε για την ελευθερία της Κίνας. Έδωσε ψωμί στον λαό του. Αν δεν αρέσει σε πολλούς επειδή ήταν κομμουνιστής δικαίωμα τους. Εγώ πάντως τον θαυμάζω.


Το Αντίδοτο : για τον Τσε Γκεβάρα τι έχετε να πείτε ;


Λ.Ν. : ο Γκεβάρα είναι μια άλλη μεγάλη μορφή. Η δεξιά δεν έχει προσωπικότητες σαν τον Τσε. Εμείς έχουμε.


Είναι η αδυναμία της δεξιάς , διότι είναι πολύ μαλθακή. Εμείς δεν θα μπορέσουμε να βγάλουμε επαναστάτες σαν τον Τσε Γκεβάρα , διότι δεν είμαστε προετοιμασμένοι. Οι δεξιοί είναι δειλοί , δεν κάνουν για τίποτε.





Το Αντίδοτο : Κάπου γράψαμε «Κομμαντάτε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα : ΠΑΡΩΝ». Εσείς ως ηγέτης Εθνικοσοσιαλιστής , πως το κρίνετε :


Λ. Ν. : Δυστυχώς αυτό εννοούσαν προηγουμένως δεν υπάρχουν Άνδρες ( με άλφα κεφαλαίο ) σαν τον Τσε Γκεβάρα. Τσε βγάζει μόνο μια ιδεαλιστική εποχή. Σήμερα όλοι είναι υλιστές.


Το Αντίδοτο : Πως βλέπετε το ΝΑΤΟ ;


Λ. Ν. : Μα όπως ακριβώς είναι. Το πατρονάρισμα της Ευρώπης από τις ΗΠΑ. Δεν είναι συμμαχία , είναι υποδούλωση.


Το Αντίδοτο : Την ΕΟΚ ;


Λ. Ν. : Αυτοί οι ηλίθιοι δημοκράτες οδηγούν την Ευρώπη στην οικονομική αναρχία και στην αμερικανοποίηση κάθε ημέρα , 2 – 3 επιχειρήσεις πέφτουν σε Αμερικανικά χέρια. Όλα τα super market στην Ισπανία είναι ξένα. Η ΕΟΚ υπερασπίζεται μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οι πατρίδες , οι λαοί και οι εργαζόμενοι δεν την απασχολούν. Εμείς πρέπει να την πολεμήσουμε.


Το Αντίδοτο : Δεν σας «φοβίζει» το γεγονός ότι μετά τις απαντήσεις σας , κυρίως για τον Μάο και τον Τσέ , θα σας χαρακτηρίσουν και εσάς «αιρετικό» ;


Λ. Ν. : Εγώ πάντα έβλεπα με συμπάθεια τους «αιρετικούς». Έχουν κάτι το ηρωικό μέσα τους.


Το Αντίδοτο : Τι θα συμβουλεύατε τους Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές ;


Λ. Ν. : Προσοχή στην δεξιά. Για μένα η δεξιά είναι πιο επικίνδυνη από την αριστερά. Η δεξιά είναι ένας εχθρός που έχει το πρόσωπο του «φίλου».


Είναι ένας αντίπαλος σε αυτά που πιστεύουμε. Είναι δειλοί που συμμαχούν με τους πάντες , ακόμη και με τους κομμουνιστές , προκειμένου να μας χτυπήσουν. Αυτοί θέλουν την εξουσία για να κλέβουν και να τρώνε. Εμείς όταν μπήκαμε με το REX στο κοινοβούλιο , μπήκαμε για να το διαλύσουμε. Όχι για να παίξουμε το κοινοβουλευτικό παιχνίδι. Ο κ. Μπλας Πινιάρ τι θα κάνει κι αν βγει βουλευτής ;


Το Αντίδοτο : Ο κ. Πινιάρ είναι της «εθνικής δεξιάς».


Λ.Ν. : Τόσο το χειρότερο. Τι θα κάνει και αν πάει στις Βρυξέλλες ; ΤΙΠΟΤΑ. Παρουσία ; Αρνητική. Όλα του θα είναι ένα τίποτα ...



Συνέντευξης της μπάντας «Χαριστική Βολή» στο ιστολόγιο του «Blood and Honour Hellas» Απρίλιος 2009.


Στις αρχές Απριλίου του 2009 δημοσιεύτηκε στο επίσημο ιστολόγιο του Ελληνικού παραρτήματος του μουσικοπολιτικού οργανισμού «Αίμα και Τιμή» μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη της μπάντας μας «Χαριστική Βολή».



Στην συνέντευξη απαντάει ο Jihad.



Ποια τα μέλη, από ποια πόλη είσαστε και ποιος ο λόγος που παίζετε;


Χαίρετε! Τα μέλη μας στην αρχή ήταν Μήδεια , Red Byron , Jihad αλλά επειδή η Μήδεια σπουδάζει στο εξωτερικό τα μέλη της μπάντας πλέον είναι 2. Είμαστε από Πελοπόννησο και Αθήνα. Ο λόγος παίζουμε ποιος άλλος από την διάδοση των ιδεών μας και μέσα από την μουσική.


Έχετε ηχογραφήσει 6 κομμάτια. Μιλήστε μας για τους στίχους σας και τις επιρροές σας γενικά.


Σκοπεύουμε πέρα από τα 6 κομμάτια να ηχογραφήσουμε μερικά ακόμα. Ο χρόνος θα δείξει. Οι στίχοι μας είναι γύρω από τον καπιταλισμό και τον σιωνισμό αλλά και τον καρκίνο του εθνικιστικού χώρου που λέγεται «αστική ακροδεξιά» , την ιστορία των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων του δευτέρου μεγάλου πολέμου , τον ήρωα της ειρήνης Rudolf Hess κα.


Όπως μάθαμε πρόσφατα σε κάποιους μίζερους «εθνικόφρονες» - γαλανόλευκοι αντιφάδες όπως τους λέμε - δεν άρεσαν οι στίχοι μας στο κομμάτι «Πίσω Ρουφιάνοι» αλλά τους υποσχόμαστε ότι όχι μόνο δεν θα σταματήσουμε αλλά θα συνεχίσουμε να γράφουμε ανάλογους στίχους και στο μέλλον.


Στη σελίδα σας είδαμε ότι έχετε επηρεαστεί από τον Μαύρο Κρίνο και δηλώνετε ότι είστε αριστεροί Εθνικοσοσιαλιστές. Μιλήστε μας για τα πιστεύω σας και τις δράσεις αυτής της αυτόνομης κίνησης.


Ο Μαύρος Κρίνος υπήρξε η συνέχεια της λεγόμενης σοσιαλιστικής ή «αριστερής» έκφρασης του Εθνικιστικού Κινήματος. Φυσικά ενοχλεί πολλούς η εν λόγω συσπείρωση διότι προβάλλει το πραγματικό πρόσωπο της νεοταξικής αριστεράς και της φιλοαμερικάνικης ακροδεξιάς , ξεσκεπάζει τους «εμπόρους ιδεών» και ρίχνει φως σε θέματα και περιόδους που κάποιοι δεν θέλουν να φωτιστούν. Προηγούμενες ανάλογες κινήσεις υπήρξαν τα περιοδικά «Γαμμάδιον» και «Αντίδοτο» αλλά και ανένταχτες ομάδες του χώρου.


Έχουμε επηρεαστεί επίσης από έντυπα και προσωπικότητες του εξωτερικού και κυρίως από τον λεγόμενο Τρίτο Δρόμο και τις εκφράσεις / πρόσωπα που τον αποτελούν. Ledesma Ramos , Roberto Farinacci , Ernst Rohm , Greggor Strasser , Ernst Junger , Capitan Cornelius Codreanu , είναι μόνο μερικές από τις προσωπικότητες που μελετάμε και θαυμάζουμε παράλληλα για την φλογερή ρητορική τους και την πορεία τους.


Για εμάς ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι κίνημα της αριστεράς και όταν λέμε αριστερά δεν εννοούμε τον Μαρξισμό αλλά τον πραγματικό Σοσιαλισμό. Οι δράσεις είναι πολλές και διάφορες αλλά κυρίως έχουν να κάνουν σε σχέση με το μποϋκοτάζ ισραηλινών προϊόντων , την ενημέρωση ενάντια στην γενοκτονία που λέγεται έκτρωση , την πολεμική ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα και γενικότερα ότι βοηθάει και προβάλλει τον Ελληνικό Εθνικοσοσιαλισμό.


Τι γνώμη έχετε για την Ελληνική σημαία;


Δεν είναι ευρέως γνωστό αλλά το γαλάζιο και το λευκό χρώμα επιβλήθηκε από τους Βαυαρούς μετά την σύσταση του Ελληνικού κράτους. Όμως η πρώτη επαναστατική ελληνική σημαία είχε χρώματα λευκό, κόκκινο και μαύρο. Από την στιγμή όμως που αυτή η γαλανόλευκη σημαία συνδέθηκε με τους αγώνες του λαού μας για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη την δεχόμαστε μαζί και δίπλα στα μελανοπόρφυρα λάβαρα της ιδεολογίας μας. Αποτελεί ντροπή και αίσχος με αυτή την σημαία να σκεπάζονται τα φέρετρα γραικύλων όπως ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου και πολλοί άλλοι , αλλά και να την έχουν στην στολή τους μπάτσοι και γιουσουφάκια του ανθελληνικού «ελλαδικού» κράτους. Ελπίζουμε κάποια στιγμή να έρθουμε στην εξουσία και να τιμήσουμε ΕΜΕΙΣ την σημαία όπως της αξίζει.


Καπιταλισμός. Η εδραίωση του έχει καταστρέψει τη ζωή πολλών. Μιλήστε μας λίγο γι' αυτό.


Δεν υπάρχει χειρότερο σύστημα από τον καπιταλισμό. Τα πάντα έχουν ως στόχο και σκοπό το κέρδος. Καζίνο, τράπεζες, μίζες, τοκογλύφοι να ποιο είναι το «υπέροχο χαμόγελο» του καπιταλισμού. Προγράμματα stage με 500 ευρώ κάθε μήνα , ανεργία , απολύσεις χωρίς αιτία , τεχνητές κρίσεις με αποτέλεσμα την αύξηση της φορολογίας , και πάντα όλα τα κέρδη να καταλήγουν στις τσέπες και στα χέρια των λίγων ενώ η εργατική δύναμη μας λογαριάζεται ως ψίχουλα από τα αφεντικά των εταιρειών και των πολυεθνικών. Αποτέλεσμα από όλα αυτά είναι οι αυτοκτονίες, η εξαθλίωση, η πορνεία και όλα τα άλλα «καλά» της φιλελεύθερης οικονομίας.


Έχετε καλή σχέση με τα βιβλία; Τι βιβλία διαβάζετε; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;


Διαβάζουμε αρκετά βιβλία για την ιστορία , τον πολιτισμό , την τέχνη γενικά για ότι αξιόλογο σε έντυπη μορφή υπάρχει διαθέτουμε χρόνο για να το διαβάσουμε. Προσωπικά τελευταία με συγκλόνισε το «Σιδερένια Φτέρνα» του Jack London.


Ποια η γνώμη σας για: Πλάτων / Φουτουρισμό / ‘εθνικιστές’ του euro, της eurovision και του greek tzatziki / εμποράκους-μαγαζάτορες της σκηνής / B&H Hellas;


α. ο μέγιστος των Ελλήνων πρέπει υποχρεωτικά όλοι μας να διαβάζουμε την «Πολιτεία».


β. Ένα ενδιαφέρον κίνημα με επιδράσεις σημαντικές και σε μεταγενέστερα ρεύματα της τέχνης.


γ. δεν αξίζει να ασχολούμαστε ιδιαίτερα με ανθρώπους που περίμεναν την εθνική Ελλάδος για να βγουν στους δρόμους. Την επόμενη ημέρα αυτοί οι ίδιοι θα συνεχίζουν να ψηφίζουν τα αστικά κόμματα μέχρι να πεθάνουν. Απλά γραφικοί.


δ. Οι μαγαζάτορες θα συνεχίσουνε να στήνουν κάθε είδους μαγαζάκια σε ολόκληρη την Ελλάδα αν δεν αντιδράσουμε εμείς οι ίδιοι. Μόνο εμείς μπορούμε να τους σταματήσουμε προχωρώντας σε αποκλεισμό των εν λόγω κερδοσκόπων. Καταρχάς είμαστε ξεκάθαρα ενάντια στο να φοράμε διακριτικά έξω στον δρόμο στον χώρο εργασίας και αλλού. Δεν χρειάζεται κανείς να γνωρίζει τι πιστεύουμε και να "καρφωνόμαστε" από μόνοι μας.


Αυτό δεν είναι θέμα φόβου αλλά τακτικής.



Οι werewolves είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Είχαν παρεισφρήσει στους εχθρικούς τομείς, ανάμεσα στα κατοχικά στρατεύματα χωρίς να κανείς να τους καταλάβει. Χτυπούσαν δυνατά τον εχθρό και έφευγαν σαν φαντάσματα. Ούτε σύμβολα, ούτε τίποτα μόνο πίστη, ουσία και τακτική.


Με ποιό δικαίωμα κάποιοι πουλάνε ανεξέλεγκτα και σε τιμές υψηλές τα σύμβολα της ιδεολογίας μας σε μπλουζάκια , καπελάκια κλπ; Που πάνε αυτά τα χρήματα; Ενισχύουν πραγματικές επαναστατικές κινήσεις η καταλήγουν σε τσέπες και αυξάνουν την σωματική περιφέρεια των κερδοσκόπων "εθνικιστών";


Αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να μας απασχολήσουν. Ο καθένας ας κάνει τις επιλογές του. Απαιτούμε τα εθνικιστικά βιβλία να μοιράζονται δωρεάν ή να πωλούνται σε τιμές κόστους , οι σημαίες το ίδιο και φυσικά τα cd και τα cdr. Κανένα κέρδος από πουθενά και για κανέναν. Αν θέλουν κάποιοι να κερδίσουν ας πάνε για μεροκάματο ή να δουλέψουν σε αυτό που σπούδασαν.


Μπλουζάκια από εταιρίες με γνωστό "αντιφασιστικό" παρελθόν , μπρελόκ made in china και φιάλες κρασιού καθώς και 100 διαφορετικά είδη με σύμβολα του Ε/Σ όχι μόνο δεν είναι Εθνικοσοσιαλισμός αλλά εμπόριο και καπιταλιστική τακτική. Εμείς λοιπόν λέμε ΝΑΙ στην στήριξη ομάδων που τα χρήματα από σημαίες κ.λ.π καταλήγουν σε υλικό, δράση και πράξεις αλληλεγγύης ( π.χ. Brigade M, BH Hellas κ.α ) αλλά παράλληλα ΟΧΙ σε ανθρώπους που πουλάνε τα πάντα για να κονομήσουν εκμεταλλευόμενοι κυρίως νέους συναγωνιστές μας.


Έξω οι έμποροι από το Κίνημα!


ε. Το Blood and Honour έχει γράψει την δική του ιστορία στην χώρα μας. Βοήθησε και βοηθάει σημαντικά στην οικοδόμηση ενός Επαναστατικού Εθνικιστικού Κινήματος. Έχουμε καλούς φίλους εκεί και τους στέλνουμε χαιρετισμούς.


Υποστηρίζετε κάποιους λαούς που εναντιώνονται στους αιώνιους εχθρούς μας (Εβραίους) και δεν έχουν καμία σχέση με τον λευκό πολιτισμό. Πιστεύετε λοιπόν ότι με την σημερινή κατάσταση η αλληλεγγύη των λαών ενάντια στον κύριο εχθρό είναι επιβεβλημένη;


Ο μεγάλος David Lane αυτό ακριβώς έλεγε μέσα στην φυλακή της ZOG. Ότι πρέπει όλοι οι Εθνικιστές / Εθνικοσοσιαλιστές Αντισιωνιστές να παλέψουν από κοινού τον εχθρό. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός συμμάχησε με πληθυσμούς που δεν είχαν Ευρωπαϊκή καταγωγή και προσπάθησε μαζί με αυτούς να απαλλαγεί από τον παγκόσμιο αφέντη. Ας γίνει το σύνθημα «προχωράμε χώρια χτυπάμε μαζί» πραγματικότητα.


Η γνώμη σας για τη φύση που καθημερινά καταστρέφεται, για τη βαναυσότητα των ανθρώπων στα ζώα, για την ομοφυλοφιλία που έχει γίνει μόδα και τις φυλετικές επιμειξίες;


α. Η φύση καταστρέφεται καθημερινά από τον καπιταλισμό και τίποτα δεν θα το αλλάξει αυτό αν δεν θάψουμε τους καπιταλιστές στα σκουπίδια που παράγει ο αστικός πολιτισμός τους. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται αλλά ανατρέπεται.


β. Η βαναυσότητα στα ζώα αποτελεί σαδισμό και πρέπει να τιμωρείται με πολυετή φυλάκιση και καταναγκαστικά έργα.


γ. Βαλλιανάτοι , Γαβαλάδες , και τα λοιπά υποκείμενα προβάλλονται από το καθεστώς τα γαμημένα κανάλια και τα σκουπίδια του εκπαιδευτικού συστήματος. Παίρνουν όμως τις απαντήσεις που τους αξίζουν όπως πρόσφατα στην λυρική σκηνή που ο κόσμος αντέδρασε στις φλυαρίες και στις προκλήσεις των κίναιδων.


δ. Οι πολυφυλετικές κοινωνίες προβάλλονται σήμερα από όλα τα μέσα ενημέρωσης και κυρίως από το γνωστό κανάλι star. Επίσης στο διαδίκτυο κυκλοφορούν αγγελίες και μπλογκς για διαφυλετικά ραντεβού (!) και ανάλογα θέματα. Η μόνη λύση είναι η ενημέρωση της νεολαίας με συγκεκριμένα επιχειρήματα , σωστή τακτική και προσέγγιση και φωτογραφίες από τις γενετικές ανωμαλίες που προκαλούν οι επιμειξίες μεταξύ διαφορετικών φυλών.


Ποιες άλλες Ελληνικές μπάντες ακούτε και ποια η γνώμη σας για την ελληνική σκηνή;


Ακούμε όλες τις μπάντες του ελληνικού χώρου. Η ελληνική σκηνή σε σχέση με το παρελθόν έχει βελτιωθεί αισθητά τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά. Προσωπικά θα μου άρεσε να υπάρχει μια Ελληνική μπάντα μόνο με κλασσικές κιθάρες , ποιοτικό Εθνικοεπαναστατικό στίχο και μπαλάντες για τους αγώνες του λαού μας και πολλά άλλα θέματα. Αυτό που λείπει από τον στίχο του εθνικιστικού χώρου είναι η έντονη αναφορά σε κοινωνικά ζητήματα. Επίσης κάποια στιγμή πρέπει να μοιραστούν σε σχολεία , σχολές και χώρους εργασίας τα τραγούδια από όλες τις ελληνικές μπάντες σε cd – rom και φυσικά όλα αυτά δωρεάν. Δεν πρέπει από την πώληση των cd να υπάρχει κέρδος σε καμιά τσέπη κανενός αλλά όλα τα χρήματα που περισσεύουν να αποσκοπούν σε νέες πρωτοβουλίες.


Ευχαριστούμε, τελευταία λόγια δικά σας. Δώστε μας κάποια ιστοσελίδα ή κάποιο e-mail για τους αναγνώστες μας. Καλή συνέχεια!


Και εμείς ευχαριστούμε για την στήριξη. Καλή συνέχεια στο περιοδικό σας.


Μπορείτε να επισκεφτείτε το blog του Μαύρου Κρίνου στο


http://www.mavroskrinos.blogspot.com/



και για επικοινωνία μαζί μας


xaristikivoli@yahoo.gr


και για να ακούσετε τα κομμάτια μας στο


http://www.myspace.com/xaristikivoli


Ας πάρουμε όλοι μαζί Αυτόνομες πρωτοβουλίες για να ενισχύσουμε το Εθνικοεπαναστατικό κίνημα στην χώρα μας. Για τον Σοσιαλισμό και την Πατρίδα!


H συγκλονιστική επιστολή πατέρα δολοφονημένου από τους Σιωνιστές , παιδιού.


Η παρακάτω συγκλονιστική επιστολή ενός Παλαιστίνιου πατέρα προς έναν άλλον, που αυτό που τους ενώνει είναι τα δολοφονημένα εν ψυχρώ παιδιά τους από τις ισραηλινές δυνάμεις Κατοχής, δικαιολογεί την διαρκή μας ενασχόληση με το μείζον θέμα του καιρού μας. Μαθήματα ζωής και αξιοπρέπειας μέσα από μια κατάσταση που δείχνει να μην περιέχει παρά τον πόνο και την απελπισία.


Αγαπητέ Χισάμ , πατέρα του Αχμέτ - ας αναπαυτεί εν ειρήνη.


Έμαθα τον θάνατο του γιού σου, Αχμέτ Μουσά, από μια μονάχα πρόταση στα νέα του Παλαιστινιακού σταθμού Μάαν την περασμένη Τρίτη: " Ο Αχμέτ Μουσά, ένα νέο παιδί, σκοτώθηκε από σφαίρα των Κατοχικών δυνάμεων στο Νιλίν". Αμέσως με κατέλαβε ένα σοκ, η θλίψη και πικρά δάκρυα. Και πάνω από όλα εκείνο το αδυσώπητο αίσθημα της αδυναμίας που το γνωρίζω πολύ καλά. Εμείς οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τον θάνατο. Κι όχι επειδή είναι στρατιώτες στη μάχη αλλά γιατί δεν μπορούμε να τα φυλακίσουμε στα σπίτια μας. Πρέπει να ζήσουν τις ζωές τους, να παίξουν έξω από το σπίτι, να πάνε στο σχολείο. Λέμε στους εαυτούς μας ότι πρέπει να υπάρχει στη γη μας ένα ασφαλές μέρος για να προστατεύει τα μικρά. Δεν θα έπρεπε να είναι τα χωριά μας ασφαλή; Δεν θα έπρεπε να είναι οι αυλές των σπιτιών μας ασφαλείς; Και το ασφαλέστερο μέρος όλων δεν θα έπρεπε να είναι η αυλή του σχολείου;


Όμως τα παιδιά μας ακόμη δολοφονούνται εν ψυχρώ μπροστά στα σπίτια μας, στην καρδιά των χωριών και των σχολείων μας. Μιαν άλλη μαύρη Τρίτη πριν ενάμιση χρόνο στρατιώτες της Κατοχής σκότωσαν την αγαπημένη μου δεκάχρονη κόρη. Η Αμπίρ Αραμίν πυροβολήθηκε στο κεφάλι μπροστά στο σχολείο της στο χωριό Ανάτα, στις 16 Ιανουαρίου 2007. Ο Αχμέτ και η Αμπίρ πέρασαν την ίδια μέρα της εβδομάδος, στην ίδια ηλικία, και οι δύο πυροβολήθηκαν στο κεφάλι από τον ίδιο τύπο δολοφόνου: έναν ισραηλινό συνοριοφύλακα.Τη στιγμή που άκουσα τα νέα για τον θάνατο του γιού σου, βρέθηκα να του μιλάω δυνατά:Αχμέτ, σε παρακαλώ, δώσε τα χαιρετίσματα και την αγάπη μου στην Αμπίρ.


Οι δυο αγνές ψυχές σας θα συναντηθούν στον παράδεισο. Πορεύσου εν ειρήνη αγαπημένε, μη φοβάσαι γιατί δεν είσαι μόνος, υπάρχουν άλλοι που σε περιμένουν. Έτοιμα να σε χαιρετίσουν είναι πάνω από χίλια παιδιά Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν από το 2000. Και παρότι, Αχμέτ, ελπίζω ολόψυχα ότι θα είσαι το τελευταίο θύμα αυτών των νομιμοποιημένων ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ - ποίος θα σκοτωθεί μετά;Εμείς οι Παλαιστίνιοι γονείς δεν είμαστε απολύτως υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στα παιδιά μας; Γιατί επιτρέπουμε στα παιδιά μας να βγαίνουν στους δρόμους στο φως της μέρας; Γιατί τους επιτρέπουμε να παίζουν έξω από το σπίτι; Γιατί όχι απλώς τ' αφήνουμε αλλά και τα ενθαρρύνουμε να πηγαίνουν στο σχολείο και να εκπαιδεύονται; Κι ακόμη σημαντικότερο, κατηγορώ τα παιδιά - μάρτυρες, πώς τολμάτε να βάζετε τα κεφάλια σας στον δρόμο των Ισραηλινών σκοπευτών;


Ας προσπαθήσουμε να είμαστε λογικοί: Οι στρατιώτες της Κατοχής δεν θέλουν στην πραγματικότητα να σκοτώσουν τα παιδιά μας, δεν μπορεί να είναι μια εσκεμμένη πολιτική τρομοκράτησης και βίας, απλώς προσπαθούν να μας βοηθήσουν να τα διατηρήσουμε σε ασφαλές μέρος. Και ξεκάθαρα πιστεύουν ότι το ασφαλέστερο μέρος για τα παιδιά μας, όπου κανείς δεν μπορεί να τα βλάψει, είναι ο τάφος τους.Όταν άκουσα τι συνέβη στον Αχμέτ, διάβαζα ένα βιβλίο για τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα και τους ειδικούς νόμους που αφορούν τα παιδιά σε καιρό πολέμου και ένοπλης πάλης. Κάθε Παλαιστίνιος πρέπει να διαβάσει τους νόμους αυτούς μέχρι να μάθει τα δικαιώματά του και κάθε Ισραηλινός θα έπρεπε να διαβάσει τους ίδιους νόμους μέχρι να καταλάβει την τερατωδία των εγκληματικών πρακτικών του ισραηλινού στρατού κατά του Παλαιστινιακού λαού.


Ο στρατηγός Γκάμπι Ασκενάζι, επιτελάρχης των ισραηλινών Κατοχικών δυνάμεων, είπε: "Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η απώλεια της ανθρωπιάς (των στρατιωτών) από την συνεχιζόμενη σύρραξη";. Πρέπει να πληροφορήσω τον διακεκριμένο στρατηγό ότι έχασε την ανθρωπιά του πολύ καιρό πριν. Αυτός και ο στρατός του θα έπρεπε να φοβούνται για την απώλεια της ανθρωπιάς τους αφού υπό την ηγεσία του ο ισραηλινός στρατός σκότωσε τον Αχμέτ Μουσά. Κι αν δεν τον νοιάζει, αφού ο Αχμέτ είναι Παλαιστίνιος, ο στρατηγός Ασκενάζι θα έπρεπε τουλάχιστον να φοβάται ότι ο στρατός του απώλεσε την ανθρωπιά του στην συμπεριφορά του έναντι Ισραηλινών επίσης.


Έχουμε όλοι δει το πώς οι Ισραηλινοί στρατιώτες φέρονται στους ίδιους τους ανθρώπους τους που ενώνονται μαζί μας στις ειρηνικές διαμαρτυρίες στο Μπιλίν, στο Νιλίν, στο Αρτάς, στη Γαλιλαία και στην Τουλκαρέμ. Είδε ο στρατηγός τους στρατιώτες που πυροβόλησαν την δρ Τσφιγιά Σαπίρα και τον υιό της Ιταμάρ, που συμμετείχαν στην ειρηνική μας πορεία στο χωριό Σούφα της Τουλκαρέμ, μαζί με άλλους πολλούς ειρηνιστές; Φαντάζομαι ότι το είδε, στην πραγματικότητα μάλλον αυτός διέταξε την επιχείρηση, κι αυτήν κι άλλες παρόμοιες. Κοίτα καλά, στρατηγέ, και θα βρεις την πηγή του φόβου σου.Ο Χισάμ, ο Αχμέτ και η Αμπίρ έχουν πάει στη μέλλουσα ζωή και σου υπόσχομαι ότι αιωνίως θα επιβιώνουν των δολοφόνων τους. Τα παιδιά μας είναι η επιτομή της αθώας ανθρωπότητας και οι φονιάδες τους είναι οι πιο κατάπτυστοι εγκληματίες.


Μα όσο υπάρχουν τέτοιοι ανελέητοι άνθρωποι στον κατοχικό στρατό, έχε κατά νου ότι υπάρχουν χιλιάδες Ισραηλινοί που αρνούνται να συμμετάσχουν σε τέτοια εγκλήματα, που ντρέπονται για τις κηλίδες αίματος στις στολές του ισραηλινού στρατού και για όσους αποκαλούν τη συμπεριφορά του ηθική ή δημοκρατική. Υπάρχουν Ισραηλινοί σαν την Τσφίγια και τον Ιταμάρ που αισθάνονται ηθικό και ανθρώπινο καθήκον τους να μας συμπαραστέκονται. Σκότωσαν τα παιδιά μας, Χισάμ. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε από το να συνεχίσουμε τη μάχη ; Ποτέ δεν θα καταθέσουμε τα όπλα. Γιατί παρά την προηγμένη πολεμική τεχνολογία και τη θανατηφόρο δύναμη που αντιμετωπίζουμε, εμείς έχουμε τα πιο επικίνδυνα όπλα. Είναι τα όπλα της ηθικής και της δικαιοσύνης. Δεν θα τα καταθέσουμε ενώπιον της βαρβαρότητας και θα είμαστε ακλόνητοι στην απαίτηση δικαιοσύνης για τα παιδιά μας. Οι φονιάδες του Αχμέτ και της Αμπίρ πρέπει να δικαστούν και να καταδικαστούν ως εγκληματίες. Να το ξεκαθαρίσω: δεν ζητάμε εκδίκηση.


Η δικαιοσύνη για τα αγαπημένα μας νεκρά παιδιά δεν θα υπηρετηθεί με τον φόνο ενός ισραηλινού κοριτσιού μπροστά στο σχολείο του ή με τον φόνο ενός ισραηλινού αγοριού με μια σφαίρα στο κεφάλι. Θα αρνηθούμε την ανταπόδοση των βίαιων μέσων της Κατοχής. Εσύ κι εγώ και κάθε Παλαιστίνιος πρέπει να αφήσουμε την ηθική, την ανθρωπιά και τη διδασκαλία της μεγάλης μας πίστης να μας οδηγούν.


αντιγραφή από το

Commandante Che Guevara.

« η Shell , η Esso , και η Texaco του Ροκφέλερ μαζί με την αμερικανική κυβέρνηση μας έριξαν στην αγκαλιά των Σοβιετικών »


« Εάν οι εθνικές ιδιομορφίες δεν γίνονται σεβαστές στους κόλπους του διεθνιστικού σοσιαλισμού , τότε δεν έχουμε καμιά θέση ανάμεσα του. Η σοβιετική προστασία αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη της αυτόνομης εθνικιστικής προσωπικότητας της Κούβας »






« Ομολογώ με όλη μου την ειλικρίνεια ότι η πτώση του Περόν με πίκρανε βαθιά ... Η αργεντινή ήταν ο ιππότης όλων εκείνων που πιστεύουν ότι ο εχθρός βρίσκεται στον Βορρά. »


« Ο ιντιβιντουαλισμός πρέπει να εξαφανιστεί από την Κούβα ... πρέπει να υπάρξει μια ορθή αξιοποίηση του ατόμου με σκοπό το πλήρες όφελος της κοινότητας »


Commandante Che Guevara.

Αυτονομία.


του Ι.Κ.

Να το επαναστατικό σύνθημα , να ο επαναστατικός ορίζοντας μιας «φράξιας» αγωνιστών , να το επαναστατικό παρόν της δικιάς μας εθνικιστικής γενιάς.


Τι σημαίνει αυτονομία.


Η λέξη προέρχεται από το αυτός δηλ. εγώ και τον Νόμο. Σημαίνει ότι εγώ καθορίζω τους νόμους ιδεολογικούς – πολιτικούς , ότι εγώ οριοθετώ κοινωνικά δίχως κατ΄ ανάγκη να έχω πολιτική ή κομματική οργάνωση ή εκπροσώπηση. Δηλαδή μπορώ να κινηθώ στο επίπεδο του πανεπιστημίου , των συνδικάτων , της γειτονιάς και της περιοχής , του αθλητισμού , της τέχνης και κουλτούρας , του σχολείου , της οικολογίας , «μεμονωμένα» , αυτόνομα χωρίς να με περιορίζει αυτή στην άσκηση του «λόγου» μου.


Είναι αναγκαίο αυτό ;


ΟΧΙ μόνο είναι αναγκαίο αλλά είναι και το μόνο ρεαλιστικό κάτω απ' τις σημερινές συνθήκες. Σήμερα, προς το παρόν , τα κόμματα και οι οργανώσεις είναι απάτη. Δεν προσφέρουν τίποτα περισσότερο από μια εκτόνωση. Μια λεκτική επαναστα­τική γυμναστική.


Αντίθετα μια αυθόρμητη ανένταχτη ορ­γάνωση εθνικιστών σ' επίπεδο πανεπιστη­μίου ή κοινωνικής ομάδος έχει να προσ­φέρει πάρα πολλά. Ένας ελεύθερος κοι­νωνικός συνδικαλισμός σ' όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής θα δώσει φερεγγυότη­τα στον πολιτικό μας λόγο.


Αυτόνομες κοινωνικές επιτροπές βά­σεως , να τι μας λείπει. Χωρίς την κομματι­κή ταμπέλα, μ' ένα κατάλληλο ρεαλιστικό ριζοσπαστικό λόγο , μπορούμε να ελέγξουμε και να καθοδηγήσουμε πολλές πολιτικές εξελίξεις.





Δεν χρειαζόμαστε «αρχηγούς». Χρειαζόμαστε απλά μια ξεκάθαρη ιδεολογική και κοινωνική γραμμή , ανθρώπους που να γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύουμε και τι ζητάμε από αυτούς. Δεν θέλουμε ρομπότ και ούτε χρειαζόμαστε καθάριες ελεύθερες βουλήσεις , που να πιστεύουν με κριτικό «αντιπολιτευτικό» πνεύμα στην ΙΔΕΑ , στον σκοπό μας.


Δεν έχουμε δόγματα αλλά αρχές. Οι αρχές μας περιλαμβάνουν μια διαλεκτική τριαδική ενότητα η οποία είναι :


α) Κατοχύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας και πολιτιστικής ουδετερότητας του κάθε έθνους.


β) Σοσιαλιστική οικοδόμηση του κράτους και των κοινωνικών δομών της πολιτείας.


γ) Οργανική συνοχική και αλληλοδιείσδυση μεταξύ κράτους - λαού - πολίτη.


Η αυτονομία σήμερα αποτελεί το μόνον πολιτικό μέσον για να κρατήσουμε ζωντανή την πίστη μας , για να ασκήσουμε κοινωνικό λόγο. Μέσα σε συνθήκες πλήρους κοινωνικού δαρβινισμού που επικρατούν στον σημερινό «εθνικιστικό» χώρο , όποια αυτόνομη ομάδα καταφέρει να περάσει τις ιδέες της , την πολιτική της αυτή θα διαμορφώσει και τις προϋποθέσεις ανάπτυξης του κινήματος μας.


Η αυτονομία αποτελεί αποκλειστικά το πρώτο μεταβατικό στάδιο. Σε ένα ανώτερο στάδιο όλες αυτές οι αυτόνομες εθνικιστικές ομάδες θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μέσα από τους εκπαιδευτικούς χώρους , τα εργοστάσια , τις ομάδες κοινωνικής παρέμβασης , έναν πολιτικό πλέον φορέα , ο οποίος καθώς και τα μέλη του έχουν «ψηθεί» στον αγώνα , ο καθένας στην «ειδικότητα» του θα έχει πολιτικό πρόγραμμα.


Οι προσανατολισμοί του εθνικιστικού κινήματος πρέπει να είναι σε καθαρά κοινωνικά θέματα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν μας ενδιαφέρουν τα εθνικά ( Κυπριακό , Βορειοηπειρωτικό , Μακεδονικό ). Απλά τότε και μόνο τότε θα μας πλησιάσει ο κόσμος , όταν δει ότι οι λύσεις που του προσφέρουμε εμείς , οδηγούν σε μια διέξοδο τα προβλήματα του.


Πρέπει να πείσουμε το λαό ότι εμείς είμαστε κάτι το διαφορετικό σε σχέση με το κομματικό καπιταλιστικό κατεστημένο. Πρέπει να πειστεί ο λαός ότι αν ακολουθήσει το δικό μας δρόμο δεν θα προδωθεί , δεν θα χρησιμοποιηθεί για να πάρουμε απλά την εξουσία , και να συνεχίσουμε την δυναστεία του κεφαλαίου και της παρασιτοκρατίας με άλλη μορφή.





Κάτω από τις σημερινές συνθήκες καμιά ομάδα δεν φαίνεται να μπορεί να εκπληρώσει αυτούς τους στόχους. Και αυτό ίσως γιατί ο νέος εθνικισμός τώρα προσπαθεί να ορθοποδήσει μακριά από φαντάσματα , τις καταστάσεις και ιδέες του παρελθόντος.


Οι εθνικιστές είναι καιρός πλέον να ασχοληθούν σοβαρά με τα προβλήματα και τις ανάγκες του λαού.


Η σημερινή κοινωνία μας δεν έχει ανάγκη από φιλοσόφους αλλά από πολιτικούς στρατιώτες και κοινωνικούς επαναστάτες.


Έχει ανάγκη από έργα και όχι από λόγια.


Περιοδικό «Αντίδοτο» δέκατο έκτο τεύχος Οκτώβρης 1988.



Θεόδωρος Κολοκοτρώνης , το Λιοντάρι του Μοριά.


του Πάνου Βερζοβίτη.

Αντάρτης , πολεμιστής , ηγέτης και ελευθερωτής. Στα χρόνια πριν τον ξεσηκωμό με ελάχιστους συναγωνιστές του συνεχίζει να παλεύει για την πραγματοποίηση του ονείρου πιστός στον σκοπό. Στα βουνά της Γορτυνίας , άρρωστος από τις κακουχίες και τις δυσκολίες του βουνού , διωκόμενος από Τούρκους και Έλληνες συνεργάτες του σουλτάνου , σαν άγριο λιοντάρι γυρνάει στα βουνά της Αρκαδίας για να οργανώσει και να στρατολογήσει.


Όλοι του κλείνουν την πόρτα. Λίγοι τον βοηθούν και ακόμα λιγότεροι του συμπαραστέκονται έμπρακτα. Και όμως το όνειρο με θυσίες , αίμα και πίστη γίνεται πραγματικότητα. Σύντομα δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι και χιλιάδες Οβρίοι βρίσκουν τον θάνατο μέσα στα στενά σοκάκια της Τριπολιτσάς. Το άλογο του δεν πατάει σε έδαφος για πολλές εκατοντάδες μέτρα. Το αίμα του κατακτητή και του αιώνιου τοκογλύφου ρέει μερόνυχτα πληρώνοντας για τις ατιμώσεις , τον ξεριζωμό και την σφαγή της φυλής.


Ο εμφύλιος σπαραγμός δεν αργεί να έρθει. Ντόπιοι καιροσκόποι σε συνεργασία με τους ξένους , νέους στην ουσία κατακτητές τον ρίχνουν σε υγρό μπουντρούμι. Ο ξεσηκωμός του λαού είναι εμπόδιο για την εκτέλεση της ποινής. Κανείς δεν θα τολμήσει να αγγίξει το λιοντάρι του Μοριά.


Ο Κολοκοτρώνης πέθανε και θάφτηκε στην Αθήνα στις 3 Φεβρουαρίου 1843. Στις 10 Οκτωβρίου 1930 τα οστά του διακομίσθηκαν στο Μνημείο των Προκρίτων , δίπλα στην πλατεία Άρεως της Τρίπολης , για να τοποθετηθούν αργότερα , στις 25 Σεπτεμβρίου 1993 , σε ειδική κρύπτη στη βάση του ανδριάντα του, που τον αναπαριστά πάνω στο άλογο του και που αναγέρθηκε στο κάτω μέρος της πλατείας.


Εμείς είμασταν εκεί.




Εκεί στο λιτό μνημείο , δίπλα στο οστεοφυλάκιο του μεγάλου πολεμιστή , αντάρτη και ελευθερωτή.


Με ένα πανό που έγραφε με κόκκινα γράμματα το αυτονόητο :



«Ελευθερία».


Αιωνία του η μνήμη.




“Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά , κι ο ήλιος στα λαγκάδια , έτσι λάμπει κι η Κλεφτουριά , οι Κολοκοτρωναίοι…



Οι Ευρωπαίοι Εθνικοεπαναστάτες και το Αραβικό Αντισιωνιστικό κίνημα.

του Αλεξόπουλου Στέλιου.


Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οι πιστοί μαχητές και υποστηρικτές του Εθνικοσοσιαλισμού βρίσκουν καταφύγιο στην Μέση Ανατολή. Κυρίως στην Αίγυπτο και την Συρία όπου και αναδιοργανώνουν τον στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες. Στα επόμενα χρόνια με την βοήθεια των Εθνικοσοσιαλιστών η Αίγυπτος δημιουργεί μια στρατιωτική βάση για την υποστήριξη Αλγερινών , Μαροκινών και Τυνήσιων ανταρτών.


Το Κάιρο γίνεται το κέντρο του αντάρτικου FLN ενώ πρώην μέλη της Βοσνιακής Μεραρχίας «Handschar» βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων στα σύνορα με την Τυνησία. Το εθνικιστικό καθεστώς του Αιγυπτίου προέδρου Νάσερ ανοίγει τον δρόμο σε εκατοντάδες Εθνικοσοσιαλιστές οι οποίοι καταλαμβάνουν θέσεις κλειδιά της κυβέρνησης. Ο Otto Skorzeny τυγχάνει του απολύτου σεβασμού από τον πρόεδρο Νάσερ και αυτός με την σειρά του εκπαιδεύει εκατοντάδες στρατιώτες του καθεστώτος σε ανορθόδοξες επιχειρήσεις στο περιβάλλον της ερήμου. Παράλληλα με δική του μέριμνα παρέχεται προστασία σε Γερμανούς επιστήμονες και τεχνικούς που δουλεύουν στα μυστικά στρατιωτικά προγράμματα της Αιγύπτου. Βασικοί συντελεστές της αντισιωνιστικής προπαγάνδας της κυβέρνησης του Νάσερ υπήρξαν Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές.


Όμως και πέρα από τον Ατλαντικό υπήρξε στενή και ουσιαστική συνεργασία μεταξύ Αράβων και Εθνικοσοσιαλιστών. Στόχος η συντριβή του Σιωνισμού με κάθε μέσο. Ο συγγραφέας του «Imperium» Francis Parker Yockey καθώς και ο H. Keith Thompson επισκέπτονται το Κάιρο και έρχονται σε επαφή με τον Νάσερ. Δεν λείπει από αυτές τις επαφές και ο Αμερικανός Εθνικοσοσιαλιστής George Lincoln Rockwell.


Μετά την φυγή των μελών της PLO από την Ιορδανία ο Γιασέρ Αραφάτ ιδρύει μια νέα οργάνωση ονομαζόμενη «Μαύρος Σεπτέμβρης». Η οργάνωση αυτή φέρνει σε πέρας μερικές από τις πιο ριψοκίνδυνες ενέργειες ενάντια στους Σιωνιστές με αποκορύφωμα την απαγωγή και εκτέλεση Ισραηλινών αθλητών στο Μόναχο το 1972.


Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί Εθνικοσοσιαλιστές και Φασίστες πολεμούν στο πλευρό των Αράβων πολεμιστών. Ο Robert Courdroy βετεράνος των Βελγικών Waffen - SS πεθαίνει στην μάχη στα πλαίσια καταδρομικής επιχείρησης στο πλευρό των Παλαιστινίων το 1968.


Ο Francois Genoud μέλος του Ε/Σ κόμματος στην Ελβετία συνδέθηκε τα χρόνια μετά τον πόλεμο με τον Αραβικό κόσμο και ίδρυσε την Αραβική εμπορική τράπεζα στην Γενεύη μέσω της οποίας χρηματοδότησε τους Παλαιστίνιους αντιστασιακούς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Υποστήριξε με οικονομικά μέσα την υπεράσπιση του Adolf Eichmann , ενίσχυσε αντισιωνιστικές οργανώσεις και Παλαιστινιακά μέσα προπαγάνδας και βοήθησε Παλαιστίνιους αεροπειρατές. Υπήρξε στενός φίλος του συνιδρυτή του PFLP Dr. Waddi Haddad. Το 1993 εκρήγνυται μια βόμβα έξω από το σπίτι του αλλά διαφεύγει χωρίς να τραυματιστεί. Παγιδευμένος από την Mossad αυτοκτονεί με δηλητήριο τον Μάιο του 1996.


Όμως στην μάχη ενάντια στον διεθνή ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό συσπειρώνονται άνθρωποι που κανείς δεν το περιμένει ακόμα και πρώην πολιτικοί αντίπαλοι. Ο Giangiacomo Feltrinelli εκδότης και οικονομικός υποστηρικτής κομμουνιστικών εντύπων συναντιέται με τον βετεράνο πολεμιστή και Φασίστα Ιταλό πρίγκιπα Valerio Borghese και σχεδιάζουν από κοινού τρόπους για να παλέψουν μαζί ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό.


Ο γνωστός Βέλγος πολιτικός Jean Thiriart , υποστηρικτής του ρεύματος του «Τρίτου Δρόμου» ταξιδεύει σε αραβικές χώρες ώστε να κερδίσει υποστήριξη για την ιδέα της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής ακτιβιστικής οργάνωσης ενάντια στις κατοχικές αμερικανικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Για ένα διάστημα είναι σύμβουλος της Fatah και της PLO καθώς και στενός συνεργάτης του Αραφάτ. Επίσης επισκέπτεται τον Σαντάμ Χουσείν στο Ιράκ ενώ υπήρξε συνεργάτης του ηγέτη του PFLP George Habash.


Ο ηγέτης του PFLP αν και οι εγχώριοι «ψευτοαριστεροί» το κρύβουν επιμελώς για ευνόητους λόγους είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια της δράσης του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» ( PFLP ) λαμβάνει σημαντική βοήθεια από νεοφασίστες και από την λεγόμενη «Μαύρη Διεθνή». Οι επιθέσεις της οργάνωσης του έχουν την αμέριστη και ουσιαστική υποστήριξη ομάδας Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών και την αμέριστη συμπαράσταση του ηγέτη τους Odfried Hepp.



Φωτογραφίες της "Ομάδας Μάχης Hoffmann" :








Σε παλαιότερο κείμενο στον "Μαύρο Κρίνο" δημοσιεύτηκε κείμενο για την ομάδα Hoffmann*.


Φωτογραφίες της "Ομάδας Μάχης Hoffmann" από στρατιωτική εκπαίδευση στον Λίβανο και το εξώφυλλο εντύπου Γερμανών Συντρόφων :






Στα τέλη του ’70 μια νέα εθνικοσοσιαλιστική ομάδα κάνει την εμφάνιση της. Είναι η ομάδα «Freikorps Adolf Hitler» που ιδρύθηκε από τον Udo Albrecht και συμμετείχε στις αιματηρές μάχες ενάντια στον βασιλιά Χουσείν της Ιορδανίας. Το 1978 η αστυνομία συλλαμβάνει μέλη της ομάδας και αρχίζει το κυνήγι με φυλακίσεις και διώξεις ενάντια στα μέλη της οργάνωσης.


Μια ακόμα άγνωστη παράμετρος είναι ότι στην Κύπρο σε επιχείρηση της PLO ενάντια στους Σιωνιστές ανάμεσα στην ομάδα των κομμάντο συμμετείχε Ευρωπαίος σύντροφος προερχόμενος μάλιστα από το κίνημα των Εθνικοσοσιαλιστών Skinhead .




Ahmed Rami.


Ένα ακόμα πρόσωπο που συνδέεται με Ευρωπαίους Εθνικοσοσιαλιστές είναι ο Ahmed Rami. Ο Ahmed Rami είναι Μαροκινός συγγραφέας και αρνητής του «ολοκαυτώματος». Μόνιμος κάτοικος Σουηδίας ( είχε ζητήσει άσυλο το 1973 ) ιδρυτής του "Radio Islam" στην Στοκχόλμη και φανατικός εχθρός του Ισραήλ. Λόγω της έντονης αντισιωνιστικής ρητορικής του διώχθηκε και φυλακίστηκε για 6 μήνες από την κυβέρνηση της Σουηδίας ενώ η ραδιοφωνική εκπομπή διακόπηκε. Οι Σουηδοί σύντροφοι τον κάλεσαν σε Εθνικοσοσιαλιστική συνάντηση όπου και συμμετείχε ως ομιλητής σε ζητήματα γύρω από τον διεθνή Σιωνισμό. Για μικρό χρονικό διάστημα η προσωπική του φρουρά αποτελείτο από Σουηδούς Εθνικοσοσιαλιστές ενώ παράλληλα το Σουηδικό κίνημα προχώρησε σε έκδοση και διανομή των βιβλίων του.



( σχετικός σύνδεσμος :


http://www.arminius.se/?q=rami%2C+ahmed&binfo=search&submit.x=0&submit.y=0&submit=Search )



Στον πόλεμο του κόλπου του 1991 Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές έρχονται σε επαφή με την Ιρακινή πρεσβεία και ζητούν την μετάβαση τους στο Ιράκ ώστε να πολεμήσουν στο πλευρό των Ιρακινών στρατευμάτων ενάντια στους Αμερικανοσιωνιστές. Ο υπεύθυνος αυτής της πρωτοβουλίας αυτής Heinz Reisz εμφανίζεται στην κρατική τηλεόραση του κρατιδίου της Έσσης στην Γερμανία λέγοντας :


«Ζήτω η μάχη για τον Σαντάμ Χουσείν , Ζήτω ο Ιρακινός λαός , Ζήτω ο ηγέτης τους , ο Θεός να προστατεύει τους Άραβες». Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί 500 Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές παρέλασαν στην Βαγδάτη τις παραμονές του πολέμου με στολές που σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες «θύμιζαν παρέλαση των SS». Παραμένει άγνωστο αν συμμετείχαν σε μάχες ενάντια στους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους.



*Παλαιότερο κείμενο για την ιστορία και την δράση της ομάδας μάχης Hoffmann που πολέμησε στο πλευρό της Παλαιστινιακής PLO :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/hoffmann-plo.html

Συνεχίζουν τις προκλήσεις οι «ψευτοελληνόψυχοι» και τα τσιράκια τους.



Συγκεκριμένα πρόσφατα σε ιστοσελίδα που διατηρούν οι γραφικοί υμνητές της φιλοαμερικάνικης 21ης Απριλίου , οι θαυμαστές των ΜΑΤ , ΕΚΑΜ και λοιπών «δυνάμεων ασφαλείας» προχώρησαν σε άλλη μια αλητεία.


Γράφοντας κάποιοι από αυτούς με ονόματα Συντρόφων και δημιουργώντας εικονικούς ηλεκτρονικούς διαλόγους προσπάθησαν να μας συνδέσουν με πρόσφατο εμπρησμό (;) γνωστής ακροδεξιάς εφημερίδας. Δημοσίευσαν σχετικά σχόλια στο chat-box που διατηρούν ώστε να δημιουργήσουν εντυπώσεις στα μέλη τους.


Επίσης γνωστά σε εμάς γελοία υποκείμενα γλείφτες των δυνάμεων καταστολής και παιδάκια με βαριά ψυχολογικά προβλήματα επειδή δεν πέρασαν στην «μεγάλη των μπάτσων σχολή» σε μια απέλπιδα προσπάθεια να δημιουργήσουν εντυπώσεις προσπάθησαν να παρουσιάσουν ως ... «αρχηγό» (!) του Μαύρου Κρίνου πρώην μέλος γνωστής πολιτικής οργάνωσης ένα άτομο που ουδεμία σχέση έχουμε μαζί του και στο παρελθόν αλλά και τώρα.


Προς όλους αυτούς :



Πέρα από το ότι είστε γελοίοι είστε συκοφάντες και ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ.



Προσπαθείτε με γελοία μέσα να ρίξετε λάσπη σε όλους αυτούς που δεν δέχονται την άθλια ρητορική σας και την φτηνή σας προπαγάνδα.



Εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε ότι μέρος των εν λόγω σχολίων είχαν να κάνουν με συκοφαντική υβριστική επίθεση εναντίον του Στέφανου Γκέκα υπεύθυνου του Εθνοφυλετικού Συνδέσμου ΑΡΜΑ και φυσικά και αυτό ΔΕΝ είναι τυχαίο.



Η συγκεκριμένη κίνηση εντάσσεται στα πλαίσια μιας ευρύτερης λασπολογίας που εντείνεται κατά καιρούς αναλόγως με τις δημοσιεύσεις μας. Πρόσφατα σε άλλη γνωστή ιστοσελίδα σε συνεχή εμετικά δημοσιεύματα γινόταν λόγος για την συντακτική μας ομάδα με χαρακτηρισμούς που ταιριάζουν μόνο σε γελοία υποκείμενα.



Η πρόσφατη δημοσίευση εκ μέρους μας φωτογραφίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου δίπλα σε γνωστούς Σιωνιστές καθώς και η αναδημοσίευση σχετικού κειμένου που δείχνει την πραγματική φύση της 21ης Απριλίου εξόργισε τους «ψευτοελληνόψυχους» και αμέσως μετά ακολούθησαν εκ μέρους τους συνεχή καταιγιστικά δημοσιεύματα εναντίον μας γεμάτα λάσπη και ψέματα.



Το αποκορύφωμα της γελοιότητας τους ήταν η δημοσίευση σχολίων στο εν λόγω chat-box με τα οποία δεν έχουμε την παραμικρή σχέση.


Οι διαχειριστές του εν λόγω chat-box αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα επόμενα προβοκατόρικα σχόλια που θα δημοσιευτούν και δεν σβηστούν άμεσα.



Στα 2 χρόνια που υπάρχει η συντακτική μας ομάδα και διατηρούμε αυτό το ιστολόγιο έχουμε δεχτεί δεκάδες ανάλογες λασπολογίες - όχι μόνο στο διαδίκτυο - από τα γνωστά άτομα που δρουν προβοκατόρικα στον Ελληνικό Εθνικιστικό χώρο με πλάτες μυστικών υπηρεσιών και παραγόντων της γνωστής πρεσβείας.



Τους κάνουμε γνωστό λοιπόν ότι :


Όχι απλά δεν θα σταματήσουμε να προβάλλουμε το αληθινό πρόσωπο της φιλοαμερικάνικης ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς αλλά θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυνατά για την υπεράσπιση της αλήθειας και την ενίσχυση του Εθνικοεπαναστατικού Κινήματος.


Και τελειώνουμε με ένα νέο Quiz το οποίο καλούνται οι αναγνώστες μας να λύσουν :


Ποιος γνωστός εκδότης φιλοκυπατζίδικης ακροδεξιάς «ελληνόψυχης» εφημερίδας - μακαρίτης εδώ και χρόνια - διατηρούσε υπόγειες άριστες σχέσεις με Τούρκο φανατικό ανθέλληνα , πράκτορα της MIT και γνωστό «μειονοτικό» της Θράκης που σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν ελάχιστα χρόνια στην περιοχή της Θράκης ;




Για να σας βοηθήσουμε να λύσετε το quiz είναι ο ίδιος που έγραφε στην φυλλάδα του ότι «επειδή οι Τούρκοι έχουν την ημισέληνο ως επίσημο σύμβολο και η ημισέληνος είναι από την εποχή του Βυζαντίου πρέπει και εμείς ( σ.σ. οι αναγνώστες του ) να βγαίνουμε στον δρόμο με σημαίες που θα έχουν την γαλανόλευκη ημισέληνο» !!!!!



Επίσης ζητούσε «σεμνά και ταπεινά» την δημιουργία ταγμάτων θανάτου από Χριστιανούς που θα είναι «κομάντο αυτοκτονίας» !!!




Ο παραλογισμός λοιπόν στο μεγαλείο του αλλά και το κιτς μαζί με το ρουφιανιλίκι αποδεικνύετε το βασικό συστατικό του «πολιτικού λόγου» της φιλονατοικής ελληνικής ακροδεξιάς. Μια ακροδεξιά που παίζει τον ίδιο ακριβώς ρόλο με τον την γνωστή antifa !


Μποϋκοτάζ στις φυλλάδες της αστικής ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς !

Τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός ;


του Γ.Π.Π.

Μια σιδερόφρακτη πανοπλία είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός. Ένα βαρύ φορτίο. Πολλοί επιχειρούν να το σηκώσουν , λίγοι μπορούν , μα ακόμα πιο λίγοι μπορούν να περπατήσουν. Έτσι για να πορευθούν , φροντίζουν να ξαλαφρωθούν λίγο από το φορτίο. Και πορεύονται ... Αχ ! αυτοί οι «μισοί ιππότες». Πώς να τους ονομάσω άραγε ; Συμβιβασμό , συμβιβασμό τους λέω ...


Η Μητρότητα και η Πολεμική Αρετή αποτελούν κλειδιά για τον Εθνικό Σοσιαλισμό.


του Γκρέγκορ Στράσσερ.


Είμαστε σοσιαλιστές. Είμαστε θανάσιμoι εχθρoί του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος όπου βασιλεύουν η εκμετάλλευση των οικονομι­κά αδύνατων , το άδικο μισθο­λογικό σύστημα και η εκτίμη­ση της αξίας των ανθρώπων ανάλογα με τον πλούτο και τα χρήματά τους αντί για την υπευθυνότητα και το χαρακτήρα τους. Σκοπεύουμε λοι­πόν να καταστρέψουμε αυτό το σύστημα ό,τι και να γίνει ! Παρόλα αυτά όμως δεν είναι αρκετό να αλλάξουμε απλώς το σύστημα και να το αντικα­ταστήσουμε με ένα άλλο. Αυτό που χρειάζεται είναι να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων ! Ο τρόπος σκέψης που πρέπει να κατα­πολεμηθεί είναι ο υλισμός !





Πρέπει να μάθουμε ότι η εργασία σημαίνει κάτι περισ­σότερο από απλή συσσώρευ­ση αγαθών. Η αξία ενός ανθρώπου είναι κάτι βαθύτερο από τον αριθμό των μετοχών που έχει ! Το να κρίνεται η αξία του καθενός με βάση το χρήμα , τον πλούτο και τα υλικά αγαθά είναι η πιο διε­στραμμένη επινόηση αυτού του καπιταλιστικού συστήματος.


Η παρακμή ενός λαού είναι αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της νοοτροπίας , διότι η επιλογή με βάση τoν πλoύτo είναι ο υπ αριθμόν ένας εχθρός της Φυλής , του Αίματος και της ζωής ! Εμείς ποτέ δεν παρεκκλίναμε από τη θέση ότι ο Εθνικός Σοσιαλισμός θα βάλει ένα τέλος στα προνόμια των πλουσίων και ότι η χειραφέτηση του εργάτη περνάει μέσα από την άμεση συμμετοχή στα κέρδη , την ιδιοκτησία και την διοίκηση.Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση μέσα στο εθνικολαϊκό κίνη­μα για την ανάγκη δημιουρ­γίας μιας νέας πολιτικής ηγε­σίας. Αυτή η ανάγκη έρχεται να συνδεθεί με αυτά που ανέφερα παραπάνω.


Οι τρόπου που προτείνονται για να λυθεί το πρόβλημα της ηγεσίας ( εξέταση της καθαρότητας του αίματος , δημιουργία καθαρά Νορδικών τύπων κλπ ) μου φαίνονται κάπως ομιχλώδεις και αμφίβολοι από πρακτική άποψη. Υπάρχει όμως ένας τρόπος ο οποίος είναι παραδοσιακά Γερμανικός και Πρωσσικός και είναι ο πιο κατάλληλος από όλους. Για έναν άνδρα , η στρατιωτική υπηρεσία είναι η πιο ξεκάθαρη και άξια μορφή συμμετοχής στα κοινά – για τη γυναίκα είναι η μητρότητα ! Υπάρχουν πολλές Αφρικανικές φυλές όπου οι γυναίκες που πεθαίνουν στον τοκετό κηδεύονται με τις ίδιες τιμές που αποδίδονται στoυς πoλεμιστές που έπεσαν στη μάχη !


... Μπορεί να φαίνεται ουτοπικό , αλλά για μένα αποτελεί βεβαιότητα ! Αν ακολου­θήσουμε αυτό τον τρόπο επι­λογής , μέσα σε είκοσι με τριά­vτα χρόνια η Γερμανία θα έχει μια ηγεσία και μια εκτελεστική εξουσία που θα αλλάξουν όλο το πρόσωπο της κοινωνίας και του κράτους και θα αποτελέσει τη σπονδυλική στήλη του κράτους και της οικονομίας !...





Σημείωση : Ο Gregor Strasser ( 1892 – 1934 ) διετέλεσε ηγέτης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στη Βόρειο Γερμανία και επικεφαλής του τμήματος Προπαγάνδας και Οργάνωσης του Ράιχ. Ήταν εκφραστής της «αριστερής» αντικαπιταλιστικής και σοσιαλεπαναστατικής πτέρυγας μέσα στο Κόμμα.


Δημοσιεύτηκε στο τρίτο τεύχος του περιοδικού «Ο Έλληνας Εργάτης» τον Ιούλιο του 2000.

21η Απριλίου. Κανένας λόγος για να γιορτάσουμε.





Επειδή αρκετοί Σύντροφοι επικοινώνησαν μαζί μας και μας ρώτησαν αν θα αναφερθούμε στην 21η Απριλίου θεωρήσαμε καλό να αναδημοσιεύσουμε παλαιότερο κείμενο μας.


Καταλαβαίνουμε ότι πολλοί θα ενοχληθούν από το παρακάτω κείμενο αλλά δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε σε αυτό.


Εμείς ως Αυτόνομοι προτιμούμε να λέμε και να προβάλλουμε ότι έχει σχέση με την αλήθεια και όχι να υιοθετούμε παραμυθάκια της αστικής ακροδεξιάς.


Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας.



Για περισσότερα διαβάστε τον παρακάτω σύνδεσμο ( ακατάλληλο για δεξιούς "αντιφασίστες" )


Η συνέντευξη του Αριστοτέλη Καλέντζη στο περιοδικό «Αντίδοτο». Οκτώβρης 1988.


Συνέντευξη Από Έναν Εθνικοσοσιαλιστή Πολιτικό Κρατούμενο.


το αντίδοτο : Σύντροφε Αριστοτέλη Καλέντζη , τι αντιπροσωπεύει για σένα ο Εθνικοσοσιαλισμός ;


Αριστοτέλης Καλέντζης : Ειπώθηκε - και πολύ σωστά - ότι αν κάποιος ρωτήσει τι είναι και κάποιος άλλος του εξηγήσει, τότε, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ξέρουν τι είναι Ζεν ! Μέχρι πρότινος στο περί Εθνικοσοσιαλισμού ερώτημα σου θα έδινα απάντηση, σήμερα όμως αδυνατώ γιατί πιστεύω ότι - πια - γνωρίζω στην ολότητά του τι είναι Εθνικοσοσιαλισμός.





το αντίδοτο: Ο Γάλλος ποιητής Ρ. Μπραζιλιάκ έλεγε ότι η συντροφικότητα βιώνεται στην φυλακή , τον αγώνα και το θάνατο. Εσύ πώς το σχολιάζεις αυτό ;


Α.Κ. : Για την Συντροφικότητα θα βρεις την άποψη μου σε μια μπροσούρα μου με τίτλο «ΟΡΘΟ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ» που γράφτηκε σε μια κλούβα μεταγωγής τον Φλεβάρη του 1981. Bραχύλογα, μέσα σε ετούτη την λέξη πιστεύω πως συμπυκνώνεται το νόημα του Αγώνα, όντας η αφετηρία και ο προορισμός, τ' αρχίνισμα και το τελείωμα της τροχιάς μας, η πηγή και η εισβολή του χειμάρρου της μαχόμενης προσδοκίας μας. Με τόσο σημαντική την Συντροφικότητα, αντιλαμβάνεσαι το πόσο σπανίζουν οι Σύντροφοι ευτυχώς, μπορώ να πω ότι ολίγιστους κατάφερα να βρω, Συντρόφους - ορρούς ζωοδότες που ξεκλείδωσαν κάμποσες φορές την αμπάρα του κελιού θυμίζοντάς μου πως η Επανάσταση παραβίαζε πανεύκολα και τα ασφαλέστερα λουκέτα των αστών ανοίγοντας διάπλατες πύλες στα συμπαγέστερα ντουβάρια των κατέργων τους.


Το θλιβερό - ίσως και το πιο αξιοπρόσεχτο - είναι ακριβώς από το ολίγιστο των Συντρόφων σε αντίθεση με την πληθώρα των δηλωσιών «συντρόφων» που επικαλούνται το παρελθόν της επαφής και «γνωριμίας» για να μαγειρέψουν τις σουπίτσες τους μέσα στη μαρμήτα της ασχετοσύνης τους.


το αντίδοτο: Νομίζεις ότι η καπιταλιστική εξουσία θα μπορέσει να σταματήσει το λαϊκό επαναστατικό κίνημα με φυλακές και συλλήψεις ;


AK. : Η φυλακή είναι για τον μαχόμενο που πιστεύει στη Νίκη του ένας διασκεδαστικός μεταστοιχειωτής που μετατρέπει σταθερά το ατσάλι σε τoυγκστένιο ! Και η φυλάκιση είναι ανεκτίμητος καταλύτης αυτής της μεταστοιχείωσης. Ευτυχής όποιος επιβεβαίωσε την ακλόνητη προσήλωση του στον Αγώνα μέσα σε μιαν απομόνωση αστικού κατέργου υπό το βλέμμα του ανθρωποφύλακα. Σ' ότι αφορά στο άτομο μου, πιστεύω ότι ο 12χρονος εγκλεισμός μου ήταν το μεγαλύτερο δώρο της μοίρας αφού αυτός ακριβώς μου πρόσφερε γνώση και δύναμη, επιβεβαιώνοντας μου την εθνικοσοσιαλιστική μου ιδιότητα (ιδιοσυστασία) , απαραίτητη προϋπόθεση για το βατό της πορείας μου μέσα στoν κόσμο. Και σκέψου, την τεράστια προσφορά του κέρδους μιας oλάκερης ζωής με την ασήμαντη αντικαταβολή 12 μόλις χρόνων.





το αντίδοτο: Σύντροφε Αριστοτέλή , 12 χρόνια στις φυλακές του συστήματος μέσα στα υγρά κελιά της «δημοκρατίας» πόσο σ' έχουν επηρεάσει ηθικά και ψυχολογικά , πόσο έχουν κάμψει το φρόνημα σου ;


Α.Κ.:
Αν με άλλαξαν τα 12 χρόνια της φυλάκισής μου ; Μα και βέβαια, όπως ήδη σου είπα από ατσάλι με μετέτρεψαν σε τουγκστένιo. Σήμερα, πια, δεν ξέρω τι πα να πει κούραση , θλίψη , πείνα, δίψα, νύστα, φθορά, άδειασμα, πλήξη, ανία, συμβιβασμός, ηττοπάθεια καν τι πάει να πει Φ ό β ο ς. Νοιώθω παντοδύναμος πάνω απ' την λέξη επιθυμία, σιμά στο Πρέπει !


το αντίδοτο: Έχεις μετανιώσει για τίποτα στη ζωή σου ;


Α.Κ. : Έχω το προνόμιο να είμαι φύσει Αμετανόητος πιστεύω ότι η βία συνιστά τον παλμό
του ζώντος Κόσμου και βασικό συστατικό της επαναστατικής ανάπειας του. Μαζί της μετρήθηκα και θα το ξανατολμήσω , πρώτα από αθλητική (σπορτίφ) συνέπεια και ύστερα
για όλους τους επίλοιπους λόγους με κυρίαρχη την προώθηση του επαναστατικού καθήκοντος.


Της κλείνω το μάτι προκλητικά και την αντιμετωπίζω με σιγουριά πεπειραμένου εραστή που ανασηκώνει τα σκέλια του τελευταίου κατακτημένου θηράματος του. Με είπες κυνικό άκουσα ; Μα, δες την, παρακαλώ πόσο χυμώδης φαίνεται πάνω στα λινά μου σεντόνια.





­το αντίδοτο: Πώς κρίνεις σήμερα, έστω και μέσα από τη φυλακή που δεν σου επιτρέπει να έχεις σαφή και ολοκληρωμένη γνώμη, την ανάπτυξη του εθνικιστικού κινήματος ;


Α.Κ. : Το ζήτημα δεν είναι αν ένας μακρόχρονα φυλακισμένος υστερεί ή όχι σε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα αλλά αν ο συνειδητά μαχόμενος είναι V ή V+ κάτι περισσότερο εφαπτόμενος μ' αυτήν απ' ότι ένας οποιοσδήποτε «ελεύθερα» περιφερόμενος πολίτης , και εξηγούμαι : Ο μαχόμενος δεν υφίσταται τον εγκλεισμό αλλά τον επιλέγει δεν τον φυλακίζουν αλλά αυτοεγκλείεται ως μέρος του αγωνιστικού του χρέους, Γι' αυτό έχει καθήκον αλλά και περιθώρια να προετοιμαστεί στήνοντας, πολύ πριν βρεθεί πίσω απ' τα κάγκελα, εκείνο τον απαραίτητο μηχανισμό που θα του επιτρέπει στην «επέκεινα» συνεχή επαφή με τα κοινωνικά δρώμενα. Οι Επικοινωνίες αποτελούν vital point κάθε στρατιωτικής επιχείρησης και ως τέτοια θα πρέπει ν' αντιμετωπίζεται και ο εγκλεισμός του μαχομένου και επικοινωνίες σημαίνουν ε π α φ ή.


Μέσα στη φυλακή , ο μαχόμενος έγκλειστoς καλείται να αναπτύξει την έκτη αίσθηση : αντίληψη του αθέατου και του αόρατου σε πείσμα κάθε φυσικής ερμηνείας. Όχι , δεν το 'ριξα στην Μεταφυσική ... όμως, είπαμε, μερικά πράγματα παραμένουν απρόσιτα σε λεκτικές ερμηνείες. Αν ο έγκλειστος αποτύχει ν' αναπτύξει αυτή την έκτη αίσθηση σημαίνει ότι ποτέ δεν πίστεψε στην επαναστατική αποστολή του και τούτο γιατί η αίσθηση αυτή αποτελεί το μεγάλο πρακτικό δώρο της εκείθεν των τειχών «περιπέτειας».


Τώρα με δεδομένο ότι η εν σμικρύνσει κοινωνία της φυλακής ορίζει ( κατά μέγεθος την εν
μεγεθύνσει «ελεύθερη» κοινωνία, περικλείοντας αναλογικά τις ιδιότητες της τελευταίας ο
έγκλειστος παρατηρώντας και μ ε λ ε τ ώ ν τ α ς την κοινωνία της φυλακής πληροφορείται και σ π ο υ δ ά ζ ε ι τις εξελίξεις της ευρύτερης Κοινωνίας. Άρα ο έγκλειστος μαχόμενος μόνο δεν υπολείπεται σε ενημέρωση των μη εγκλείστων αλλά και πλεονεκτεί αυτών για έναν βασικό και έναν δευτερεύοντα λόγο πρώτον γιατί το εν σμικρύνσει δείγμα της φυλακισμένης κοινωνίας προσφέρεται , λόγω του συνεπτυγμένου του, σε πλέοv εύκολη και αποτελεσματική μελέτη και δεύτερον ο πληθωρικός χρόνος του εγκλεισμού προστατεύει τον έγκλειστο από περισπασμούς επιτρέποντας πλέον επαρκή σπουδή του αντικειμένου.


Την στιγμή αυτή «οσμίζομαι» πεντακάθαρα αυτό που θ' ακούσω και μου λες όταν βρεθούμε από «κοντά» και σου ζητήσω - και θα σου ζητήσω να με ενημερώσεις για κάποια ζητήματα. Πάει στοίχημα ;



το αντίδοτο: Οι σύντροφοι σου όλα αυτά τα χρόνια πόσο σ' έχουν βοηθήσει ;


Α.Κ. : Ως τώρα, σχετικά με τους Συντρόφους και τους «συντρόφους» έχω να σου πω τα εξής : από μεμονωμένους Συντρόφους δέχθηκα κατά περιόδους μια παρορμητική συμπαράσταση προσωπικής εμβέλειας και χωρίς καμιάν επαναστατική προοπτική τους ευχαριστώ αλλά ως άτομο και όχι ως μαχόμενος επαναστάτης. Από τον σωρό των «συντρόφων», τώρα έχω αποκομίσει μιαν απέραντη αηδία όχι , π.χ. , γιατί αδιαφόρησαν όταν ο γκάγκστερ υπουργός «δικαιοσύνης» Γιώργος Σταμάτης απαγόρευσε στην Μητέρα μου να με επισκέπτεται στα κάτεργα του αλλά γιατί αυτή η γκανγκστερική πράξη της αστικής «δικαιοσύνης» διατηρήθηκε στη σκιά υπό τον άβαντα της σιωπής αυτών των αγοραίων ανθρωπαρίων που δηλώνουν «Ιδεολόγοι» με τον κροκόδειλο της Lacoste πάνω στο ροζέ μπλουζάκι τους.


Ύστερα απ’ αυτά καταλαβαίνεις ότι δίνω μεγαλύτερη σημασία στη λέξη Συναγωνιστής μιας και η λέξη Σύντροφος πάσχει από αφηρημένες παραμέτρους και Συναγωνιστής είναι μόνον ο Συνεπαναστάτης !


Όπως και , να το κάνουμε , ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι πελώριο ζήτημα ώστε να συγχωρεί πλήθη «συντρόφων» κλπ ... γι' αυτό και δεν εκπλήσσομαι μήτε για τους Συντρόφους μήτε για τους «συντρόφους», αρκούμενος στην ύπαρξη ολίγιστων Συντρόφων , Συναγωνιστών που συνεχίζουν να επαναστατούν και κυρίως, να εννοούν την σημασία της Επανάστασης (= Πυρός + Κίνησης).


το αντίδοτο: Τι θα ήθελες να πεις μέσα από το περιοδικό στους Έλληνες Επαναστάτες ;


Α.Κ.: Συνοψίζοντας , αν είχα να απαντήσω στη ζωή ως Εθνικοσοσιαλιστής θα χρησιμοποιούσα τους στίχους του Παπακωνσταντίνου :

«Έχω τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων σου , του οργασμού , της φίνας σου της μάρκας των τσιγάρων σου ...»

και αυτά την στιγμή που μια μεμψίμοιρη και μίζερη κοινωνία σπαράζει :

«όλα από χέρι καμμένα και τα σπίρτα μας βρεγμένα».


Δημοσιεύτηκε στο δέκατο έκτο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» τον Οκτώβρη του 1988.

Δρεπάνι και Φραγγέλιο.


του Κάδμου.


Είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάσταση του σύγχρονου Ε/Σ κινήματος στην Ελλάδα;


Πετύχαμε κάποιους από τσυς στόχους μας ;


Έχουμε ελπίδες να καταφέρουμε κάτι στο μέλλον ;


Καταφέραμε να προσεγγίσουμε τα επαναστατικά λαϊκά στρώματα ;


Έχουμε αφουγκραστεί τα καθημερινά προβλήματα του λασύ ;


Απλά ερωτήματα που κάποιοι προσπάθησαν να δώσουν απαντήσεις. Κάποιοι άλλοι ουδέποτε νοιάστηκαν να δώσουν απαντήσεις. Και κάποιοι τρίτοι ουδέποτε σκέφτηκαν να τα ρωτήσουν όλα αυτά. Ο καθένας μπορεί να δώσει μια δική του απάντηση σε κάθε ερώτημα.


Σκοπός τσυ αρθρογράφου δεν είναι να αναπαράγει γνωστές απόψεις αλλά να μοιραστεί προβληματισμούς με όλσυς αυτούς που πραγματικά νοιάζονται για το Ε/Σ Κίνημα. Η προσωπική άποψη μου είναι ότι ο χειρότερος εχθρός τσυ Ελληνικού Ε/Σ κινήματος δεν είναι άλλος από τον εαυτό μας.


Ούτε το κράτος και η καταστολή , ούτε η παρακρατική αντιφά , ούτε οι αριστεριστές και οι φιλελεύθεροι μας έκαναν τόση ζημιά όση μας έκανε η λάθος τακτική μας , οι λάθος επιλογές μας. Είχαμε ευκαιρίες την δεκαετία τσυ '80 και την δεκαετία του '90 να προσεγγίσσυμε τον λαό, να χτίσουμε τις βάσεις για ένα ισχυρό μελλοντικό Κίνημα. Πράγματι έγιναν και θετικά βήματα. Σπάνια βιβλία εκδόθηκαν στην Ελλάδα, έγιναν επαφές με το εξωτερικό, ανταλλάξαμε εμπειρίες και όμως το αποτέλεσμα είναι μικρότερο από το αναμενόμενο …


Και όμως στα κρίσιμα σημεία κάποιοι κατέστρεφαν πάντα το συνολικό έργο και το σώριαζαν σε ερείπια. Κάποιοι κατάφεραν και την κρίσιμη στιγμή έβαζαν μπουρλότο στα θεμέλια του Ε/Σ κτίσματος.


Υπεύθυνοι είναι όλοι αυτοί που κοίταξαν το προσωπικό τους συμφέρον και μόνο αυτό. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι ήξεραν και δεν μίλησαν. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι δεν αντέδρασαν στις επιλογές εκείνες που μας απαξίωσαν στα μάτια νέων παιδιών. Κάποιοι προτίμησαν να κάνουν «ρεαλιστική πολιτική». Με τον όρο αυτό ονομάζουν τις ιδεολογικές υποχωρήσεις. Διότι υποχώρηση για παράδειγμα είναι να προβάλλεις το «θεάρεστο έργο» των Απριλιανών σε μια εποχή όπου κανείς δεν θυμάται, δεν θέλει να θυμάται και δεν τον νοιάζει τι υπήρξαν οι Απριλιανοί.


Κάποιοι άλλοι προτίμησαν να επιλέξουν τους «χαμηλούς τόνους». Χαμηλούς τόνους ονόμασαν την έλλειψη ουσιαστικού πολιτικού λόγου. Κάποιοι άλλοι επέλεξαν τις «συμμαχίες». Συμμαχίες με βρικόλακες της δεξιάς, συμμαχίες με γαλανόλευκους αντιφασίστες, συμμαχίες με αστείους τύπους της «τάξης και της ηθικής».­




Όταν έχεις Έζρα Πάουντ , Ιούλιο Έβολα , Ρομπέρ Μπραζιγιάκ , Περικλή Γιαννόπουλο , Σίτσα Καραϊσκάκη , Σάβιτρι Ντέβι και χιλιάδες άλλους ΜΑΡΤΥΡΕΣ της ιδεολογίας μας είναι ΥΒΡΙΣ να μιλάς για «χαμηλούς τόνους» και «συμμαχίες».


Υπάρχουν πολλοί «ύφαλοι». Χρειαζόμαστε Οδηγούς και όχι απλά «αρχηγούς» , χρειαζόμαστε Συντρόφους και όχι απλά «υπεύθυνους» , χρειάζεται να διαλέξουμε το στάρι από την ήρα , να μην αφήσουμε τα πρόσωπα εκείνα να μας γυρίσουν πάλι πίσω, ας αρνηθούμε να μας γκρεμίσουν τα όνειρα μας όπως διαλύει το κύμα της θάλασσας τα παιδικά κάστρα στην άμμο.


Η δική μας ιδεολογία δεν είναι παζάρι για να στήσουν οι έμποροι του Εθνικοσοσιαλισμού την πραμάτεια τους. Μακριά από εμάς οι Σάυλοκ και οι εμποράκηδες. Ας αρπάξουμε το Φραγγέλιο και ας τιμωρήσουμε τους γλοιώδεις τύπους που μας προκαλούν.


Μην ξεχνάτε Σύντροφοι και Συντρόφισσες το δικό μας κάστρο είναι η Ευρώπη , οι πολεμιστές στις επάλξεις είναι οι Σύντροφοι μας ξένοι και Έλληνες. Τα θεμέλια του Κάστρου φτιάχτηκαν με το αίμα των Συντρόφων μας στις αιώνες που πέρασαν. Αυτοί υπήρξαν οι πρωτομάστορες και πίστεψαν στην Νίκη.Το αίμα τους στα πεδία των μαχών, στα σκοτεινά μπουντρούμια των φυλακών, στους γκρεμισμένους τοίχους των πεδίων εκτελέσεως μαζί με τις ιδέες τους έγινε το υλικό με το οποίο κτίστηκε ο θεμέλιος λίθος.


Προβάλλουν χρόνια τώρα δίπλα μας ζιζάνια που κρύβουν το φως των ιδεών μας. Αρπάξτε το δρεπάνι και θερίστε τους μεδουσόμορφους υβριστές του Εθνικοσοσιαλισμού. Κανένα έλεος σε αυτούς που πούλησαν τα πάντα για τα «κουκιά» και τα «τριάκοντα αργύρια».


Ζηλέψτε την δόξα του Περσέα.


Κόψτε το κεφάλι της Μέδουσας.



Δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Μαύρο Μέτωπο».


Άνευ σχολίων ...


"Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί σε ίσως 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί."


Δήλωση του Γεωργίου Παπαδόπουλου στις 25 - 05 - 1971 στην τουρκική εφημερίδα Milliet.




Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος την εποχή της παντοδυναμίας του με τους Σιωνιστές Λόβιγγερ και τον πρόεδρο της σιωνιστικής στοάς «Μπένε – Μπερίτ»


Σχετικός σύνδεσμος :


http://www.nytimes.com/1991/04/24/obituaries/joseph-lovinger-jewish-official-77.html?sec=&spon=

Ο Περουβιανός Οκτώβρης του 1968.


(Όταν οι αξιωματικοί εκτός από πατριώτες είναι και σοσιαλιστές)



Στις 3 Οκτωβρίου του 1968 , στη Λίμα πρω­τεύουσα του Περού , γίνεται στρατιωτικό κί­νημα, το πέμπτο στην ιστορία της χώρας. Τα ξημερώματα αυτής της ημέρας, στρατιώτες μαζί με τεθωρακισμένα, περικυκλώνουν την προεδρική κατοικία συλλαμβάνοντας τον έκ­πληκτο πρόεδρο Femando Belaunde Τery , υ­ποχρεώνοντας τον να φύγει για την Αργεντι­νή.


Αυτή όμως η στρατιωτική επέμβαση , δεν ήταν όπως οι άλλες. Ήταν μια πραγματική κοινωνική επανάσταση που είχε ως εκφρα­στή της τους στρατιωτικούς.





Ο στρατός στο επίσημο διάγγελμά του αναφέρει τα ε­ξής :


«Ισχυρές οικονομικές δυνάμεις, τόσο του εξωτερικού όσο και του εσωτερικού, εκ­μεταλλεύονται τα λαϊκά στρώματα με σκοπό το κέρδος. Ο στρατός θα βάλει τέρμα σ' αυ­τή την απαράδεκτη κατάσταση.


Αγρότη να είσαι σίγουρος ότι οι τσιφλικά­δες θα σταματήσουν να σου πίνουν το αίμα.


Εργάτη να είσαι σίγουρος ότι οι καπιταλιστές θα σταματήσουν να αισχροκερδίζουν πάνω στον ιδρώτα σου. Εγγυητής της κοινωνικής δικαιοσύνης στο Περού από τώρα και στο ε­ξής θα είναι ο στρατός».


Αυτό που κάνει μεγάλη εντύπωση στον Πε­ρουβιανό λαό είναι ότι δεν αναφέρουν ούτε για μια φορά τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Η Περουβιανή εμπειρία είναι παράδειγμα για το στρατιωτικό δρόμο όχι μόνο ως προς τον κοινωνισμό αλλά και ως προς το σοσιαλισμό. Είναι κάτι το καινούργιο για τη Λ. Αμερική, μολονότι έχει τις ρίζες του στον Περόν και στους αγώνες της Αργεντινής του 1943.


Εί­ναι μία άρνησις των στρατιωτικών να υπο­στηρίξουν τη δεξιά , την ολιγαρχία , την αντί­δραση, τα αστικά κόμματα τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Μέσα στην βδομάδα οι στρατιωτικοί κοινωνικοποιούν τα πετρέλαια που τα εκμεταλλευόταν η θυγατρική Bria και Parinea της International Petreleum Company. Αυτή τους η ενέργεια είχε ως αποτέλεσμα να επέλθει μια διπλωματική κρίση με τις ΗΠΑ. Στην συνέχεια κοινωνικοποιούνται η Τηλεφωνική Εταιρεία , η Λαϊκή Τράπεζα και οι εταιρίες της παλιάς ολιγαρχίας των Predo.


Ο στρατηγός Ronaldo Caro Constantini δηλώνει :


To 70% του Περουβιανού λαού ζει κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης.


Το 93% του πληθυσμού δεν πίνει πόσιμο νερό.


Από τα 6.900.000 πολίτες τα 3,5 εκ είναι αγρότες χωρίς ιατρική περίθαλψη.


Τα κρεβάτια στα νοσοκομεία αντιστοιχούν 2,4 ανά 1000 ασθενείς.


Ο ίδιος ο στρατηγός Constantini υποχρεώνει τους εμπόρους να ρίξουν τις τιμές στα φάρμακα στις περιοχές που το νερό δεν είναι πόσιμο και οι ασθένειες μεταδοτικές για να μπορούν να τα αγοράζουν όλοι και όχι μόνο οι κτηματίες. Αυτοί οι στρατιωτικοί όλοι παιδιά του λαού , δεν φαίνονται να ξεχνούν την καταγωγή τους. Το πετυχημένο πρόγραμμα των στρατιωτικών στο πρόγραμμα της αλιείας αντιγράφεται σύντομα από τις κυβερνήσεις της Χιλής , Βραζιλίας , Βολιβίας. Το μονοπώλιο με τις ΗΠΑ σταματά την ίδια εποχή η στρατιωτική κυβέρνηση ξεκινά μια νέα εξωτερική πολιτική κάτω από την επωνυμία «Τρίτη Θέση». Μια πολιτική εναντίον και των δυο υπερδυνάμεων.





Η Κούβα μέσω του Φιβέλ Κάστρο μετά από οκτώ μήνες στις 14 Ιουνίου του 1969 ανακοινώνει επίσημα :


«Είχαμε άδικο όταν κατηγορούσαμε την στρατιωτική κυβέρνηση. Τώρα μπορούμε να είμαστε δίκαιοι στην κριτική μας. Αυτή η στρατιωτική κυβέρνηση δεν έχει ουδεμία σχέση με τις άλλες όλου του κόσμου. Αυτοί είναι σοσιαλιστές» !!!





Τον ίδιο μήνα ο στρατηγός Juan Velasco Albarado μιλά στο λαό λέγοντας :


«Η επανάσταση μας δεν είναι μαρξιστική. Σοσιαλιστική μπορούμε να την πούμε μαρξιστική όμως όχι. Μην φοβάστε λοιπόν. Δεν οδηγούμαστε σε μια κοινωνία κομμουνιστικού χαρακτήρα. Είμαστε υπέρ της παράδοσης , της δικαιοσύνης , της ευημερίας του έθνους. Η επανάσταση είναι εθνική. Έγινε για να βοηθήσει το λαό να ξεπεράσει τα τεράστια προβλήματα που του δημιούργησε ο ιμπεριαλισμός της Αμερικής , με την ανοχή των ντόπιων αφεντικών».


Οι ρίζες του στρατιωτικού κινήματος και οι θέσεις των αξιωματικών κατά της «δη­μοκρατίας» και υπέρ μιας κοινωνικής πολιτι­κής βρίσκονται πολύ πίσω. Ήταν η «Τάξη»που απεφοίτησε απ' τη στρατιωτική Ακαδη­μία το 1940. Αυτή η «σειρά» δεν περιορίσθη­κε μόνο στις στρατιωτικές γνώσεις, αλλά συ­νέχισε τις σπουδές της στην πολιτική και την οικονομία. Δεν έχασαν την επαφή τους με το λαό , διότι και αυτοί οι ίδιοι ήταν αναπόσπα­στο κομμάτι του, διότι προήρχοντο από ερ­γατικές οικογένειες.


Βασικό ρόλο σ' αυτό έ­παιξε και το Κέντρο Ανωτέρων Στρατιωτικών Σπουδών που ιδρύθηκε το 1952 από τον στρατηγό Jose del Carmen Marin. Από τότε στρατιωτικοί , αλλά και πολίτες , μπορούσαν να παρακολουθούν πανεπιστημιακά μαθή­μάτα, τόσο για τη «Στρατιωτική φιλοσοφία», αλλά και για την πολιτική, οικονομία, και κοι­νωνιολογία.


Ο τότε υπουργός Εργασίας δή­λωνε : «Η φτώχεια, η ξεφτιλισμένη καταπίεση της μάζας, οι κοινωνικές αδικίες, μαζί με την εθνική ανασφάλεια, μας υποχρέωσαν να δη­μιουργήσουμε ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα, αφήνοντας όμως απ' έξω τα ενδιαφέροντα των ξένων δυνάμεων».


Η Περουβιανή επα­νάσταση δυστυχώς δεν έμελλε να διαρκέσει παρά πολύ. Οι στρατιωτικοί, όσο και καλές διαθέσεις να έχουν δεν μπορούν να κυβερ­νήσουν μια χώρα. Αν δεν υπάρχει ένα εθνικι­στικό κόμμα στην εξουσία η κοινωνική δι­καιοσύνη δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ.


Όπως έλεγε και ο Μάο : «Το κόμμα κατευθύ­νει τα όπλα. Ποτέ μας δεν πρέπει να επιτρέψουμε το αντίθετο».


Για πολλά όμως χρόνια οι Περουβιανοί εργάτες και αγρότες, μπο­ρούσαν να λένε μετά τη στρατιωτική επέμ­βαση : «H αλλαγή δεν γίνεται με κάποιο ποσοστό , αλλά μ' επανάσταση και σοσιαλιστικό στρατό».


Αννίβας Σ.Ο.


Δημοσιεύτηκε στο δέκατο έκτο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» τον Οκτώβρη του 1988.

Η Eva Peron για την δημοκρατία.


“Η δημοκρατία εξαπατά τον λαό. Γιατί αντί να κατοχυρώνει την ελευθερία του , υπερασπίζεται την ασυδοσία του κεφαλαίου”.

Eva Peron.