Σιϊτικό Ισλάμ: ο ανέλπιστος σύμμαχος των Εθνικοσοσιαλιστών.

«Η μόνη θρησκεία που σέβομαι είναι το Ισλάμ. 

Ο μόνος προφήτης που θαυμάζω είναι ο Μωάμεθ»

«Στεκόμαστε δυνατοί ενώ πολεμάμε όπως ο Al-Hussein Bin Ali, ο εγγονός του Mohammed και οι σύντροφοι του στάθηκαν δυνατοί στην Karballa στο Ιράκ. Παρόλο που ήταν μειονότητα και αντιμετώπισαν χιλιάδες, αυτοί κέρδισαν την αιώνια δόξα»

Adolf  Hitler 

«Ο Μωαμεθανικός κόσμος περιμένει Αυτόν, κάτω από την μορφή του Mahdi τον οποίο θα στείλει ο Αλλάχ στο τέλος του κόσμου, να καταστρέψει το κακό μέσα από την δύναμη του δικού του ξίφους, όταν οι Ιουδαίοι θα έχουν γίνει για άλλη μια φορά κύριοι της Ιερουσαλήμ και όταν ο Διάβολος θα τους έχει διδάξει  να βάλουν φωτιά ακόμη και στο αέρα που αναπνέουν»

Savitri Devi - η ιέρεια του Εθνικοσοσιαλισμού

«Οι πεποιθήσεις μας με τον Ισλαμισμό είναι παρόμοιες»

Heinrich Himmler - ο «σκοτεινός» ιεροφάντης των SS

του Imam Abu al - Fascisti

Για όποιον έχει μάτια χωρίς παρωπίδες και αυτιά χωρίς να τα καλύπτουν οι φωνές των σειρήνων του συστήματος είναι ξεκάθαρο ότι ζούμε άλλη μια προσχεδιασμένη παγκόσμια σύρραξη που σχεδιάσθηκε στα γραφεία της Mossad και του Λευκού Οίκου. Μετά την εισβολή των Κομμουνιστών στο Αφγανιστάν όπου οι Ευρωπαϊκής καταγωγής στρατιώτες της Ε.Σ.Σ.Δ. πολεμούσαν τους Αφγανούς πολέμαρχους - αφού οι μουσουλμάνοι στρατιώτες αρνήθηκαν να σκοτώσουν τους ομόθρησκους τους - οι δυνάμεις αυτές προκάλεσαν την βίαιη αφύπνιση του πράσινου δράκου - του Ισλαμικού κόσμου - και την εξάπλωση του Τζιχάντ. Ήταν ξεκάθαρη η σχετικά πρόσφατη δήλωση ενός κορυφαίου Ισλαμιστή ότι «η εισβολή των ΗΠΑ το 2003 στο Ιράκ αναζωογόνησε το κίνημα του Τζιχάντ». Εννοούσε φυσικά τις σύγχρονες δομές της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» η οποία μετά τον θάνατο του συμμάχου του Εθνικοσοσιαλισμού Μουφτή της Ιερουσαλήμ Al-Husseini δέχτηκε άνευ αντιστάσεων την κηδεμονία από τις Σιωνιστικές ύαινες και κατέληξε σήμερα να είναι πιόνι του Τελ Αβίβ και καταφύγιο του Σαουδαραβικού ιερατείου.

Ζούμε λοιπόν την διαδικασία ιστορικής ανταπόδοσης για τις πολύχρονες επεμβάσεις των δυο πλευρών της παγκόσμιας εξουσίας παρά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος πριν αρκετά χρόνια. Ο γνωστός παγκόσμιος επικυρίαρχος πίσω από το παραβάν - όπως πάντα - και μέσα από την επιρροή που έχει στο «ορθόδοξο» Ισλάμ των Σαούντ το οποίο έχει κατηγορηθεί από άλλους μουσουλμάνους ακόμη και για Ταλμουδικές διδασκαλίες και πρακτικές καθώς και οι Σιωνιστικές ρίζες της βασιλικής οικογενείας και κατά επέκταση η πλήρης κυριαρχία στην Σαουδική Αραβία προωθούν τις τοπικές και περιφερειακές συρράξεις. Τόσο για την εκμετάλλευση επί των πλουτοπαραγωγικών πηγών αλλά και για την πλήρη διάλυση της Ευρώπης ώστε να σπεύσουν οι Ευρωπαίοι για δεύτερη φορά μέσα σε εβδομήντα χρόνια να καλέσουν τον Αμερικανό καπιταλιστή προτεστάντη ως σωτήρα και λυτρωτή. Έτσι λοιπόν η προβολή ως μόνου και μοναδικού εχθρού του Ισλαμισμού δεν είναι παρά μια ακόμη μερική εικόνα, αφού ο κύριος οργανωτής των πολέμων και των λαθρομεταναστευτικών ρευμάτων προς την Ευρώπη είναι ο Διεθνής Σιωνισμός και οι κυβερνήσεις που ελέγχει πλήρως αυτός.

Λόγω της ταχύτατης παρακμής της Ευρώπης φτάσαμε στο σημείο να πολεμούν σήμερα τις ορδές των Σαλαφιστών όχι οι Ευρωπαίοι αλλά οι μειονότητες της Συρίας και οι Σιίτες πολιτοφύλακες του Ιράκ. Είναι κυρίως αυτοί που πιστοί στην παράδοση του Αλή και του Χουσεΐν, πιστοί στο όραμα για τον ερχομό του Δωδέκατου ιμάμη Mahdi, όλων των κορυφαίων μορφών του Σιιτικού Ισλαμισμού, τα εγγόνια της Ιρανικής Επανάστασης που έλαβε μέρος το 1979, προστατεύουν τις εκκλησίες και τα ιερά τεμένη όλων των θρησκειών, είναι αυτοί που στηρίζουν με όλα τα μέσα τον άξονα Τεχεράνη - Δαμασκός - Βηρυτός την μοναδική εστία αντίστασης απέναντι στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ. Οι χρηματοδοτήσεις τζαμιών και σαλαφιστικών ιερατικών σχολών, οι εκστρατείες μίσους των γνωστών μεταναστευτικών κοινοτήτων, οι προσβολές του Ευρωπαϊκού πολιτισμού έχουν συγκεκριμένη πολιτική και σεκταριστική καταγωγή και ονομάζεται φυσικά Ουαχαμπιτισμός όσο αν δεν θέλουν κάποιοι να το παραδεχτούν. Δεν είναι άλλη η πηγή χρηματοδότησης από τα κράτη  που στηρίζουν τους Ισραηλινούς δηλαδή το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία όλες αυτές οι χώρες που αγοράζουν επιχειρήσεις, νησιά, ομάδες και ότι άλλο παραδίδει στα χέρια τους σε χαμηλή τιμή το ντόπιο σύστημα εξουσίας. Όλους αυτούς δεν τους έχει καταγγείλει δημοσίως ποτέ κανείς και φυσικά και οι 300 της βουλής τηρούν ένοχη σιωπή για τον ρόλο τους.

Οι εκτελέσεις αμάχων και οι καταστροφές αρχαιοτήτων δεν αποτελούν χαρακτηριστικό του συνόλου του μουσουλμανικού κόσμου και αυτό κάποιος δεν το βλέπει δεν είναι παρά αφελής ή προωθεί την επικοινωνιακή Σιωνιστική ατζέντα η οποία επενδύει στην σημερινή στείρα Ισλαμοφοβία για να προστατεύσει τους Σιωνιστές από την κριτική. Ας μην ξεχνάμε ότι τα μουσουλμανικά κοσμικά και εθνικιστικά καθεστώτα των Qaddafi, Saddam, Nasser, και Assad υπήρξαν εκείνες οι διαχρονικές εμπροσθοφυλακές για την αντιμετώπιση των Σαλαφιστών των σκυλιών της Τζέντα και του Ριάντ εδώ και δεκαετίες όταν οι Ευρωπαίοι από την δεκαετία του 1960 προσκυνούσαν τους εμίρηδες. Όλα αυτά τα αντισιωνιστικά καθεστώτα χτυπήθηκαν με την σειρά από τις Ισραηλινές και λοιπές Σιωνιστικές δυνάμεις και σήμερα βιώνουμε τα αποτελέσματα των παράλογων επεμβάσεων. Φυσικά το σύστημα προσπαθεί να μας πείσει ότι οι Σουνίτες στηρίζουν μαζικά τους Σαλαφιστές και το Ισλαμικό κράτος. Μέγα ψέμα αφού η πλειοψηφία των μουσουλμάνων που αντιστάθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Συρία και στις βάρβαρες θεωρίες της Σαουδικής Αραβίας καθώς και στο αναπτυσσόμενο κίνημα του Laden δεν ήταν παρά Σουνίτες στο θρήσκευμα, ενώ να σημειωθεί ότι οι Σαλαφιστές όχι μόνο δεν είναι «ισλαμοφασίστες» όπως ουρλιάζουν τα ΜΜΕ αλλά απεναντίας στηρίζουν και στηρίζονται από antifa αριστεριστές και αντιρατσιστές!

Ο Σιϊτικός Ισλαμισμός αναδεικνύεται σήμερα είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι σε παγκόσμια θρησκευτική υπερδύναμη - παρά το ότι εκφράζει μόνο το 10% των πιστών του μουσουλμανισμού - και αναδύεται μέσα από αυτόν και η κυρίαρχη ιδεολογία των Ιρανών οι οποίοι συναγωνίζονται τον Ερντογάν και τους Ισραηλινούς στην κυριαρχία της Μέσης Ανατολής. Το Ιρανικό καθεστώς συσπείρωσε τον λαό του απέναντι στην αμερικανική επικυριαρχία και παρά τα λάθη του παρελθόντος προβάλει σήμερα περισσότερο το εθνικό στοιχείο και μειώνει την προβολή της θρησκευτικής μονολιθικότητας. Η έντονη Aντισιωνιστική ρητορική, η δυναμική πολεμική βιομηχανία και η ανάπτυξη του νεανικού πληθυσμού είναι δείγμα μελλοντικής κυριαρχίας στην εύφλεκτη αυτή περιοχή. Το καθεστώς εμπνεόμενο στην κυρίαρχη ιδεολογία του από ένα μείγμα αριστοτελισμού και νεοπλατωνισμού μαζί με την Σιιτική Ισλαμική παράδοση που διακρίνεται για την προσέγγιση της παράδοσης και την ανεκτικότητα και παρά την διαφθορά της μακρόχρονης εξουσίας και τα γεωπολιτικά λάθη επανέρχεται στο ιστορικό προσκήνιο σε μια αποστολή που τρομάζει τους πιστούς των συναγωγών και τους ψηφοφόρους του Νετανιάχου.

Η πολεμική ενάντια στον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό, τον κιναιδισμό και η συνεπής αντιδημοκρατική στάση του Ισλαμισμού προσέλκυσε το ενδιαφέρον των Εθνικοσοσιαλιστών.

Ο αιρετικός φιλόσοφος και διανοητής David Myatt γράφει: 

«Στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία ομάδες όπως οι Μουσουλμάνοι και οι Βουδιστές απολάμβαναν του πλήρους σεβασμού, και επιτρεπόταν να προσευχηθούν ελεύθερα. Στα χρόνια πριν τον πόλεμο οι Ε/Σ βοήθησαν να οργανωθεί ένα πανισλαμικό παγκόσμιο συνέδριο στο Βερολίνο. Το τζαμί του Βερολίνου είχε κανονικές προσευχές κατά την διάρκεια του πολέμου, τις οποίες παρακολουθούσαν Άραβες, Ινδοί, Τούρκοι, Αφγανοί … ενώ οι Βρετανοί σε Αίγυπτο και Παλαιστίνη συμπεριφέρονταν στους Άραβες ως κατακτημένα αντικείμενα, οι Γερμανοί τους συμπεριφέρονταν ως ίσους, ως συντρόφους»

Πολλά τα ιστορικά παραδείγματα λοιπόν για την προσέγγιση Εθνικοσοσιαλιστών με την Ισλαμική σκέψη ακόμη και με την φιλοσοφία του Σουφισμού, με κορυφαία σύγχρονα παραδείγματα τον βίο του Ahmed Huber μέχρι τις εσωτερικές αναζητήσεις του David Myatt. Δεν είναι τυχαίο ότι στην κορύφωση της Ισραηλινής κυριαρχίας μετά τον Μεγάλο Πόλεμο πολλοί Εθνικοσοσιαλιστές βρίσκουν καταφύγιο στον Ισλαμισμό: Johann von Leers, Bernhard Bender, Altern Erich, Leopold Gleim and Alois Moser είναι μόνο μερικά από αυτά τα πρόσωπα. Απέναντι στον παρακμιακό Ιουδαιοχριστιανισμό και περισσότερο στον Προτεσταντισμό που είναι η χριστιανική έκφραση του Σιωνισμού, η πλευρά του Ισλαμισμού που δεν εναπόκειται στην Ισραηλινή επικυριαρχία αλλά προτάσσει έναν πειθαρχημένο βίο μάγεψε κυριολεκτικά εκατοντάδες κορυφαία στελέχη της «Μαύρης Φρουράς». Ο ίδιος ο Hitler είχε πει στον Albert Speer “είναι ατυχία που έχουμε την λάθος θρησκεία” αναγνωρίζοντας την ανικανότητα του Χριστιανισμού να συσπειρώσει τις μάζες και να δώσει εκείνη την ενέργεια που βρήκε όμως ο Heinrich Himmler στις στρατιές των Βόσνιων SS. 

Ο Hitler μάλιστα έφτανε ακόμη μακρύτερα λέγοντας χαρακτηριστικά: 

«Οι αρχές που επιτάσσουν στους ανθρώπους να πλένονται, να αποφεύγουν συγκεκριμένα ποτά, να σπεύδουν στα προγραμματισμένα ραντεβού, να γυμνάζονται και να σηκώνονται στην αυγή του ήλιου, να σκαρφαλώνουν στην κορυφή ενός μιναρέ, είναι υποχρεώσεις που φτιάχτηκαν από έξυπνους ανθρώπους. Ο κώδικας ηθικής που οδηγεί στο να πολεμά κάποιος με θάρρος είναι αυτοεπιβεβαίωση».

Οι Σβάστικες που ανεμίζουν στις γειτονιές της Παλαιστίνης, τα σύμβολα των Συριακών δυνάμεων και η κληρονομιά του Nasser στην Αίγυπτο, καθώς και οι Ηλιακοί Χαιρετισμοί της Λιβανικής Αντίστασης μέχρι την προβολή του Εθνικοσοσιαλισμού στην μακρινή Ινδία και την Σιγκαπούρη είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που αρνούνται να καταλάβουν ότι υπάρχει σήμερα δυνατότητα σύμπλευσης με ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής και κουλτούρας απέναντι στον Σιωνιστικό οδοστρωτήρα. Η εναπόθεση γουρουνοκεφαλών και η σύλληση νεκροταφείων δεν είναι παρά Σιωνιστικές προβοκάτσιες που βρίσκουν έδαφος στο μυαλό ηλιθίων που εξυπηρετούν το σύστημα. Ας αναλογιστεί κάποιος ποιος είναι ο σκηνοθέτης γύρω από τα βίντεο του Ισλαμικού κράτους και θα βρει την απάντηση στο ερώτημα ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός. Η ιστορική συνεργασία των Εθνικοσοσιαλιστών με τις αντισιωνιστικές δυνάμεις, η συνεργασία στην αραβική εξέγερση του 1936 και οι επαφές του Adolf Eichmann που συνεχίστηκαν για να καταλήξουν ακόμη και στην στήριξη του Ιρακινού ηγέτη Rashid Ali al - Gaylani είναι ένα μικρό δείγμα της στρατηγικής που ακολουθήθηκε. Δεν μπορεί να αγνοηθεί από κανέναν η πραγματικότητα ότι 60.000 Μουσουλμάνοι υπηρέτησαν στα μάχιμα SS και με πλήρη σεβασμό των θρησκευτικών τους ελευθεριών όπως περιγράφει και ο Βέλγος Φασιστής Degrelle. 

Έτσι λοιπόν θα πρέπει ο κάθε Εθνικοσοσιαλιστής να σκεφτεί ποιος είναι ο φυσικός σύμμαχος σήμερα, με τις ορδές των Σαλαφιστών να απειλούν την ίδια μας την ζωή και την κληρονομιά της Ευρώπης. Μπορούμε να αντιστρέψουμε τις ισορροπίες έχοντας δημιουργήσει δεσμούς τόσο με τους Έλληνες Πομάκους στην Θράκη - η οποία μετά την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ πέρασε πλήρως στα χέρια του προξενείου - όσο και με το Σιιτικό Ισλάμ το οποίο ενισχύει σήμερα την Hezbollah και τον Assad. Οι συμμαχίες του παρελθόντος επανέρχονται στο προσκήνιο αφού οι δεσμοί με τον «φασιστικό» Αραβικό κόσμο είναι δύσκολο να διαρραγούν από τους μισθοφόρους του Κατάρ και της Σιών. Απέναντι στον τρόμο και την κτηνωδία του φονταμενταλισμού ένα κομμάτι του Ισλαμικού κόσμου αρχίζει να επαναφέρει τις αξίες του Εθνικοσοσιαλισμού  κάτω από τον μανδύα του Ιρανικού Ισλαμισμού και αρνείται να υιοθετήσει τις απειλές και τα ψεύδη των Σιωνιστών. Έχει προτεραιότητα για τους Εθνικοσοσιαλιστές λοιπον η επικοινωνία με το Σιϊτικό Ισλάμ το οποίο αντιμάχεται την λαίλαπα που ονομάζεται Ουαχαμπιτισμός καύσιμο του οποίο είναι το τυφλό γενοκτονικό Σιωνιστικό μίσος το οποίο εκφράζεται με γενοκτονικές εκστρατείες και δημόσιες καταστροφές των συμβόλων της Ευρώπης. 

«Σκεφτείτε πως οι δυτικοί παρασύρθηκαν από την προπαγάνδα πριν την δυτική εισβολή στο Αφγανιστάν, και πως ο ίδιος τύπος προπαγάνδας χρησιμοποιήθηκε ενάντια στον Σαντάμ Χουσείν πριν την εισβολή στο Ιράκ. Είναι οι ορατοί παράλληλοι που μαζί με την προπαγάνδα χρησιμοποιήθηκαν απέναντι στον Αδόλφο Χίτλερ και την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία πριν τον πόλεμο» 

David Myatt

Οι πράκτορες των Σαούντ χρησιμοποιούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη για την διαμάχη των θρησκειών με αποτέλεσμα την επιβολή δημοκρατικών νόμων που έχουν ως στόχο την εξόντωση αυτών που αντιστέκονται. Πολλοί παραγνωρίζουν το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι ήδη κατεχόμενη από τον Σιωνισμό από το 1945 και μετά, άρα η Σαλαφιστική εισβολή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ακόμη κίνηση της Σιωνιστικής εξουσίας που βρίσκει υποστηρικτές στις τάξεις της «νεάς αριστεράς». Πίσω από τις βαρβαρικές μεθόδους των Σαλαφιστών κρύβονται και πάλι οι παγκόσμιοι επικυρίαρχοι. Δεν έχουμε παρά να ανατρέψουμε τα σχέδια τους συμμαχώντας με τους αυτούς που γνωρίζουν τα σχέδια του Ισραήλ και μάχονται τον Διεθνή Σιωνισμό. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι την ατζέντα του Σιωνισμού την προωθεί σήμερα η φιλοσιωνιστική ακροδεξιά η οποία παρουσιάζεται στην χώρα μας με το προσωπείο της νέας ακροδεξιάς γεγονός που είχε προβλέψει ο θεωρητικός του Εθνικοσοσιαλισμού Miguel Serrano σε μια εξαιρετικά σπάνια συνέντευξη του.

Οι «τριακόσιοι» Σύροι «Σπαρτιάτες» κομάντος που αντιστάθηκαν και πέθαναν σαν «Έλληνες»

Από ότι φαίνεται οι 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα «εμπνέουν» ανά τους αιώνες όλους τους στρατιώτες που πολεμούν μέχρι θανάτου έχοντας το «δίκαιο» με το μέρους τους. Αυτή είναι η αιώνια παρακαταθήκη των Σπαρτιατών του Βασιλιά Λεωνίδα σε όλη την ανθρωπότητα. Έτσι και τώρα στην Συρία ήρθε στην δημοσιότητα με την πρόσφατη κατάληψη της αεροπορικής βάσης Αμπού Ντουχούρ, μια ιστορία απίστευτου θάρρους, ηρωισμού και πολεμικής ανδρείας που καταδεικνύει για ποιόν ακριβώς λόγο δεν πρόκειται να «πέσει» ποτέ η Συρία. 

 Η αεροπορική βάση ήταν υπό πολιορκία για περίπου τρία χρόνια από τους ισλαμιστές αντάρτες, οι οποίοι είχαν καταλάβει το μεγαλύτερο τμήμα της επαρχίας. Από τα τέλη του 2012 αρχές του 2013, είχε αναφερθεί από τον συριακό και τον ρωσικό τύπο η ηρωική άμυνα μιας μονάδας Σύρων κομάντος στην αεροπορική βάση Αμπού Ντουχούρ στην Συρία.Την βάση υπερασπίζονταν το 1ο ειδικό τάγμα ειδικών δυνάμεων του συριακού στρατού με συνολικά περίπου 300 άτομα (σύμφωνα με στοιχεία , αρκετοί Σύροι αξιωματικοί εκπαιδεύτηκαν στην Ρωσία και την Λευκορωσία). 

 Για τρία χρόνια οι Σύροι κομάντος υπερασπίζονταν την βάση αυτή με «νύχια και με δόντια», παρά τις αντιξοότητες. Η πρώτη μεγάλη και σοβαρή προσπάθεια κατάληψης από τους Τζιχαντιστές έγινε την 30η Απριλίου 2013. Οι αφηνιασμένοι ισλαμιστές κατάφεραν να «διαρρήξουν» την εξωτερική περίμετρο της βάσης, αλλά η επίθεση τους τελικά απωθήθηκε. Ήταν η πρώτη σοβαρή προσπάθεια του ISIS να εισβάλει στην αεροπορική βάση κατά τη διάρκεια του πολέμου της Συρίας ...

για περισσότερα εδώ 

Zentropa Athens

πηγή

Αυτόνομοι Αιτωλοκαρνανίας: Αντιεκλογική δράση!

πηγή

Το πολιτικό τέλος του αυτοχριζόμενου ηγετίσκου της ακροδεξιάς ;

του Wolverine

Η πρόσφατη δήλωση του ηγετίσκου για την ανάληψη πολιτικής ευθύνης (!) σχετικά με την δολοφονία του γνωστού λούμπεν τραγουδοποιού αποτελεί άλλη μια τόσο επικοινωνιακή όσο και ύπουλη κίνηση της αντιφασιστικής ακροδεξιάς παράδοσης. Μιας γκρίζας παράδοσης σαφέστατα ανθελληνικής που δομήθηκε με τα στοιχεία ενός στείρου αλλά και αστείου αντικομμουνισμού και υπηρέτησε τα συμφέροντα της διαπλοκής. Είναι αυτή η ακροδεξιά το υβριδικό πολιτικό μόρφωμα  του Κανελλόπουλου και του Τσουδερού, το αποπαίδι του Βενιζελισμού και της αστικής δεξιάς που ήπιε τσάι με τους Εγγλέζους στο Κάιρο και μύρισε την ναπάλμ στα πεδία των μαχών, αλλά ποτέ δεν θυσίασε κάτι δικό της σε αυτό. Που τράφηκε με τα λεφτά των Αμερικανών από το σχέδιο Μάρσαλ και ντύθηκε με τα ράσα του παπαδαριού όπως ο Μπάλφουρ, ενώ μάσησε με άνεση τα «πακέτα» της πλουτοκρατίας. Είναι η πολιτική απόφυση που ανδρώθηκε στις στοές των μασόνων και στους ορόφους της ΚΥΠ και της ΓΑΔΑ. 

Και βέβαια δεν είναι μόνο η κοινοβουλευτική ακροδεξιά - πολιτικά μετά το 1997 και οργανωτικά μετά το 2003 - που άδραξε την ευκαιρία να γίνει το νέο σκιάχτρο του κομματισμού αλλά και πολλοί άλλοι ακροδεξιοί φελλοί - μέχρι χτες πολιτικές καλτσοδέτες και στενοί συνεργάτες του ηγετίσκου - που έσπευσαν προσφάτως να προβάλλουν τον Νορβηγό τέκτονα και φιλοσιωνιστή Breivik, που πρότειναν πριν ελάχιστο καιρό δημοσίως να ψηφιστεί το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα ακολουθώντας πιστά την γραμμή που πρότεινε και η Ν.Δ. (...) που αναπαράγουν όλοι μαζί χρόνια τώρα μια φετιχιστική αντίληψη και κωμική εικόνα για τον Εθνικοσοσιαλισμό. 

Μια εικόνα γεμάτη με ψέμματα και ύβρεις που αναπαράγει τελικά τα ίδια τα επικοινωνιακά όπλα του συστήματος το οποίο δήθεν πολεμούν πάντα μέσα από τους τέσσερις τοίχους και καλυπτόμενοι πίσω από τα φουστάνια του τεκτονικού θιάσου. Είναι λοιπόν η αντιφασιστική ακροδεξιά ένα από τα δυο κεφάλια του τέρατος που ονομάζεται Σιωνιστικό ελληνόφωνο παρακράτος και το οποίο βαδίζει χρόνια τώρα χέρι χέρι με την Καραμανλική δεξιά ενώ βαφτίζει «εθνική υποχρέωση» κάθε υπόκλιση στον Σιωνιστικό παράγοντα. Το άλλο κεφάλι του τέρατος είναι η άκρα αριστερά των ΜΚΟ που δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν βρίσκεται η ακροδεξιά την ίδια στιγμή στην άλλη όχθη, με την ΟΑΚΚΕ για παράδειγμα να δηλώνει δημοσίως ότι πρέπει να πάρουν όπλα οι συμμορίες στην Συρία και την Ο.Κ.Δ.Ε να ζητάει ανοιχτά σύνορα και μελλοντικό αποτέλεσμα την αντικατάσταση του ντόπιου πληθυσμού ενώ και οι δυο τρίβουν τα χέρια τους για την ύπαρξη της άκρας δεξιάς. Φαινομενικά και οι δυο πλευρές είναι εχθρικές η μια προς την άλλη αλλά με κοινά στοιχεία κοινό χρηματοδότη και κοινό στόχο.

Καθόλου τυχαία λοιπόν η δήλωση του ηγετίσκου και στην πραγματικότητα του διαδόχου του Πλεύρη στην ιστορική και βρώμικη πορεία της ελληνόφωνης ακροδεξιάς. Αυτή η «αλεπού» ξέρει πολύ καλά πως η επικοινωνιακή και πολιτική αυτοχειρία - μετά από εντολή των γνωστών αφεντικών και μάλιστα μόλις μερικές μέρες πριν τις εκλογές - θα ωφελήσει μόνο τον ίδιο και θα καταστρέψει την νομική υπόθεση δεκάδων άλλων στην υπόθεση της δολοφονίας. Από την στιγμή που οι κυβιστήσεις υπέρ της Ε.Ε. και της παραμονής στο ευρώ δεν ταράζουν τόσο όσο περίμενε ο ίδιος την εκλογική άνοδο - και σε καμιά περίπτωση κοινωνική - λόγω των συνθηκών έρχεται ως από μηχανής θεός ο ίδιος ο ηγετίσκος να ξεχρεώσει και πάλι άλλο ένα επικοινωνιακό συμβόλαιο και να παίξει τον ρόλο στο πολιτικό στερέωμα. Η συνδιαλλαγή με την αστική τάξη και την εξουσία θα πρέπει να θεωρείται αν όχι δεδομένη αρκετά πιθανή, ενώ να σημειωθεί ότι αυτός ο φαιδρός αδιαφορεί προκλητικά και πλήρως για τους 70 που βρίσκονται στις φυλακές, «παίζει» όλη την ημέρα σε γνωστά αντιφασιστικά κανάλια και ραδιόφωνα και προωθεί τον προβοκατόρικο ρόλο του συστήματος. 

Τα κροκοδείλια δάκρυα για παρερμήνευση τάχα των δηλώσεων δεν πείθουν φυσικά κανέναν όσο και αν προσπαθεί μέσα από δημοσιογραφικά θεωρεία πρώην βουλευτών του Καρατζαφέρη και εκπομπές αντιφασιστών δημοσιογράφων παλιάτσων να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Έχει πάρει εγγυήσεις για ότι και αν κάνει αυτές τις ημέρες αλλά βλέπει τα φαντασιακά οράματα της εσωκομματικής απειλής - λόγω της διαμάχης για την καρέκλα και όχι για ιδεολογικούς λόγους - να τον περιβάλλουν με απειλή περισσότερο από ποτέ. Τουτέστιν ένας ακόμη λόγος για να προχωρήσει σε μια κίνηση πανικού (;) ή να φύγει και μάλιστα γρήγορα από την έξοδο κινδύνου τους συστήματος (…) δεν είναι η παρά η ίδια η ασθενής φύση του εν λόγω προσώπου που αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Από την μια νομίζει ότι συσπειρώνει με τις γελοίες δηλώσεις τους αφελείς χειροκροτητές που μοιάζουν με τον Ρουπακιά στην σκέψη (…) και από την άλλη ρίχνει για άλλη μια φορά νερό στον μύλο της άκρας αριστεράς παραμονή της «επετείου» της δολοφονίας του «μάρτυρα» της αριστεράς ώστε να ταράξει το πολιτικό σκηνικό και να ρίξει τα ποσοστά (;) προς εξυπηρέτηση συμφερόντων. 

Μια δολοφονία που ξεκίνησε από προσωπικές διαφορές και επεκτάθηκε στο πολιτικό υπήρξε το βούτυρο στο ψωμί του καθεστώτος Σαμαρά για καταστολή και απαγόρευση συμβόλων και ιδεών. Μια δολοφονία που πληρώθηκε με δυο νεκρούς εθνικιστές λίγο μετά, τους οποίους αρκετοί θυμούνται, αλλά ελάχιστοι αναρωτιούνται γιατί δεν ειπώθηκε ποτέ ξανά κάτι για τους δολοφόνους. Δεν είναι βέβαια και απίθανο η νέα «αυτοχειρία» με κομβικό σημείο τα σκηνικά στον Μελιγαλά πριν λίγο καιρό - σύνδεσμος εδώ - να έχει να κάνει  με το άγχος του ηγετίσκου να διατηρήσει τα κεκτημένα μέσα στο κόμμα μπροστά στην επικοινωνιακή επέλαση του δελφίνου διαδόχου που διεκδικεί με μανία την ηγεσία του κομματικού απολιθώματος το οποίο τα τελευταία χρόνια μεταλλάσετε με γοργούς ρυθμούς στο νέο ΛΑ.Ο.Σ. και σε μια ακόμη εφεδρεία της εξουσίας.

ΑΠΟΕΛ: Πανό για την Μυρτώ ... τον Θανάση ... τον Μανώλη .... τον Αριστοτέλη.

Ανακοίνωση της Εθνικοσοσιαλιστικής Κίνησης Ελλάδος: Αποχή από κάθε αστική δημοκρατική διαδικασία!

Ανακοίνωση της Εθνικοσοσιαλιστικής Κίνησης Ελλάδος

Κάθε εκλογική διαδικασία είναι μια επίδειξη δύναμης του συστήματος και ένα ακόμη κάλεσμα στα δημοκρατικά πρόβατα. Καλούνται τα δημοκρατικά δίποδα  να επιβεβαιώσουν με την ψήφο τους την υποταγή στην ανθελληνική εξουσία και την ολόψυχη πίστη τους στο δημοκρατικό μαντρί. Η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και η προώθηση των νέων αντιλαϊκών μέτρων δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά μια ακόμη αριστερή παραλλαγή της ξένης κυριαρχίας και των ντόπιων συνεργατών. Το «πόπολο» ανίκανο για πολλοστή φορά να διακρίνει το προσωπείο της ξενόδουλης ολιγαρχίας συνεχίζει να στοιχίζεται πίσω από κομματικές γραμμές και δημοκρατικές διαδικασίες, περιμένοντας να πάρει σε δόσεις την δημοκρατική μεθαδόνη που του προσφέρει η διοίκηση της αποικίας σε μορφή προεκλογικού υλικού. Θα συνεχίσει να διατηρεί μέσω αυτής τον τεχνητό κόσμο και τις ψευδαισθήσεις της μάζας. Μιας μάζας που τράφηκε με τον καπιταλισμό, μεγάλωσε σε μαρξιστικό περιβάλλον και διδάχτηκε να μισεί κάθε τι εθνικό και αληθές αφού η δυνατότητα της κοινωνικής αντίληψης προϋποθέτει και την ικανότητα να διακριθεί και να παραμεριστεί το σάπιο από το υγιές άμεσα και για πάντα.

Η νεοελληνική μάζα έχει διδαχτεί στα σχολεία, στον στρατό, στα πανεπιστήμια να διατηρεί με κάθε κόστος τον ωφελιμισμό αντί του συλλογικού ιδεώδους και στην προσπάθεια αυτή βρίσκει καταφύγιο στα κομματικά πανό, στις κομματικές μαζώξεις και στις κομματικές πομφόλυγες που διατηρούν τα κρατικοδίαιτα μαντριά είτε σε κόκκινο φόντο είτε σε γαλανόλευκο. Χάρισμα τους λοιπόν η πλέρια και η αμεσότατη δημοκρατία, χάρισμα τους το έκτρωμα του κοινοβουλευτισμού που ονομάζεται σύγχρονη ελληνική δημοκρατία, χάρισμα τους κάθε όψη πλευρά και προσωπείο της σύγχρονης κοινωνίας. Αυτό το συνοθύλευμα από ύαινες έχει μάθει να τρώει με βουλιμία την σάρκα του διπλανού για να επιζήσει ένα ακόμη λεπτό απέναντι στο τσουνάμι της πραγματικότητας που το ίδιο έχτισε στις στάχτες της Ευρώπης και στο αίμα των νεκρών του τελευταίου μεγάλου πολέμου.

Οι Αντιδημοκράτες, οι πραγματικοί Εχθροί του Καθεστώτος, οι Εθνικοσοσιαλιστές και οι Φασίστες δεν έχουν ανάγκη από παραμυθάκια και αυταπάτες. Γνωρίζουν αρκετά  καλά ότι κάθε τι που δημιουργήθηκε μετά το ’45 δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμη επίπεδο του Πύργου της σύγχρονης Βαβέλ. Και όταν αυτός ο πύργος θα καταρρεύσει θα είμαστε εκεί για να γελάσουμε με την ψυχή μας, και να χορέψουμε πάνω στα ερείπια της δημοκρατίας ουρλιάζοντας από χαρά αφού εμείς δεν θα έχουμε τίποτα να χάσουμε ενώ όλοι αυτοί σίγουρα πάρα πολλά. Αυτός ο κόσμος δεν είναι ούτε στο ελάχιστο δικός μας αλλά η Χίμαιρα της νεοφιλελεύθερης κοινωνίας που σκοτώνει με αμερικάνικες βόμβες παιδιά στο Ιράκ και στην Λιβύη, στέλνει στα ψυχιατρεία της Σιβηρίας αντιφρονούντες που εναντιώνονται στον νέο τσάρο της «Αγίας Ρωσίας», που σκοτώνει εν ψυχρώ άοπλους Συντρόφους στην Νότια Αμερική επειδή σήκωσαν ανάστημα στους περιούσιους αφέντες, που τεμαχίζει και δηλητηριάζει έναν ολόκληρο κόσμο και πλανήτη για τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μυστικών στοών.

Τα διλήμματα λοιπόν έχουν πάψει να υπάρχουν για εμάς εδώ και δεκαετίες και το αντίπαλο δέος είτε ονομάζεται Λαφαζάνης είτε Μιχαλολιάκος γνωρίζουμε καλά ότι και οι δυο επιλογές δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι εφεδρικές μαριονέτες του βρώμικου συστήματος, που έβγαλε και πάλι από την ναφθαλίνη στην σκηνή ο παγκόσμιος σκηνοθέτης για να κυριαρχήσει στο πολιτικό σκηνικό για μια ακόμη τετραετία. Οι υπόλοιποι κομπάρσοι που ακούνε στο όνομα Τσίπρας, Μειμαράκης, Καμμένος, Λεβέντης, Κουτσούμπας, και Γεννηματά δεν είναι παρά τα παλαιά παρατηρητήρια της εξουσίας που χτίζονται και βάφονται ξανά και ξανά μπροστά στα μάτια ενός αδύναμου λαού για να φαίνονται πιο απειλητικά. Αυτός ο λαός ποτέ όμως δεν κατάλαβε πόσο αδύναμοι είναι οι ίδιοι οι αφεντάδες. Και πόσο δυνατός είναι ο λαός όταν θέλει και μπορεί να πολεμήσει. Για να πολεμήσει όμως πρέπει να θέλει και να ζήσει.

Απέναντι στον παραμορφωτικό φακό της ολιγαρχίας και της κομματικής διαπλοκής, απέναντι στα ψέματα και στις δολοπλοκίες του Σιωνιστικού εσμού η ΑΠΟΧΗ δεν είναι παρά μια συνειδητή επιλογή για αυτούς που δεν έχουν κομματικά συμφέροντα και δεν ανέχονται να μπουν με γραβάτες στον ναό της βοθροκρατίας και να παρευρίσκονται δίπλα στα κοινοβουλευτικά γουρούνια με τα πανάκριβα αυτοκίνητα την στιγμή που χιλιάδες άλλοι δεν έχουν ούτε ψωμί στο μεσημεριανό τραπέζι. Η Αποχή και η εναντίωση στην αστική δημοκρατία είναι βασική παράμετρος αυτών που δεν θέλουν να είναι κωπηλάτες στην γαλέρα της «νέας εποχής» αλλά «Λύκοι ανάμεσα στα Πρόβατα της αστικής δημοκρατίας».

Χαρακτηριστικό δείγμα κοινοβουλευτικού "ήθους" ...



Για περισσότερες αντιφασιστικές ακροδεξιές κυβιστήσεις εδώ (3.40) και  εδώ (39.00) 

Benito Amilcare Andrea Mussolini (29.07.1883 - 28.04.1945)

«Ο Φασισμός σε ότι αφορά γενικά στο μέλλον και στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας, έξω από κάθε σημερινή πολιτική σκοπιμότητα, δεν πιστεύει ούτε στη δυνατότητα ούτε στη χρησιμότητα της διαρκούς ειρήνης. Γι' αυτό απορρίπτει τις ειρηνιστικές θεωρίες που κρύβουν ένα είδος άρνησης του κάθε αγώνα και μια δειλία μπροστά στην ανάγκη της θυσίας. Μόνο ο πόλεμος αναπτύσσει στο ανώτατο δυνατό σημείο όλες τις ανθρώπινες δυνατότητες και σφραγίζει με σφραγίδα ευγενείας τους λαούς που έχουν το θάρρος να τον αντιμετωπίσουν. Όλες οι άλλες δοκιμασίες είναι υποδεέστερες και δεν τοποθετούν ποτέ τον άνθρωπο μπροστά στον αληθινό εαυτό του, απέναντι στη ζωή και στο θάνατο. Γι΄αυτό κάθε θεωρία που ξεκινά από την αξία της ειρήνης είναι εχθρική στο Φασισμό»

- Mussolini -

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Εσωτερισμός χωρίς λογοκρισία - Η συνέντευξη του Εθνικοσοσιαλιστή φιλοσόφου Miguel Serrano στον Άρη Αρίων και στο αιρετικό περιοδικό «Αντίδοτο» (τεύχος #29) - διαδικτυακή αρχειοθέτηση -

Για να κάνετε download τις σελίδες του περιοδικού στον σύνδεσμο εδώ ...

Αποχή.

Τι δεν καταλαβαίνεις ;

Muammar Gaddafi (07.06.1942 - 20.10.2011)

«Ζῶ σὲ ἕνα μέρος, ὅπου δὲν μπορεῖτε νὰ μὲ βρῆτε 
καὶ νὰ μὲ σκοτώσετε.

Ζῶ στὶς καρδιές ἑκατομμυρίων»

Μουαμὰρ Καντάφι 

Ο Ρένος για τις εκλογές, την πολιτική και τα μέσα εξουσίας ...

Απέναντι στο σκότος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας υψώνουμε τα πύρινα σύμβολα της Αλληλεγγύης!

Τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια αυξανόμενη κινητοποίηση των Αυτόνομων Συντρόφων σχετικά με κινήσεις αλληλεγγύης προς τους φυλακισμένους Συναγωνιστές μας. Με την οικονομική αλλά και υλική συνδρομή δεκάδων συναγωνιστών αλλά και με την πρωτοβουλία της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου» καθώς και με την αμέριστη συμπαράσταση Αυτόνομων προσώπων και ομάδων από Θεσσαλία, Μακεδονία, Αθήνα και Πελοπόννησο - χωρίς την οποία ελάχιστα θα είχαν επιτευχθεί - «τρέχουν» ταυτόχρονα 4 διαφορετικοί σχεδιασμοί με κοινό στόχο την ενίσχυση. 

Την άμεση στήριξη όλων αυτών που αρνήθηκαν τα προνόμια της φυλακής, δεν υπέγραψαν την δήλωση μετανοίας και παραμένουν αιχμάλωτοι αλλά Πιστοί στα κελιά της αστικής δημοκρατίας. Δεν χρειάζεται να αναφερθούν λεπτομέρειες για τις εν λόγω κινήσεις αλλά μέσα από αυτή την ανάρτηση οφείλουμε να χαιρετήσουμε όλους αυτούς που ανταποκρίθηκαν άμεσα στο κάλεσμα και βοήθησαν στην πράξη ενώ αρνήθηκαν να μείνουν μόνο στα λόγια αγνοώντας «λογικές» που μπορεί να βρει κάποιος στα λαγούμια της γνωστής αντιφασίζουσας ακροδεξιάς σαπίλας …

Θάνατος στην Δημοκρατία! 

Λευτεριά στους Εθνικοσοσιαλιστές!

Ιδού ποιοι στηρίζουν τους Σαλαφιστές δολοφόνους και τα τσιράκια του FSA!

Αϊλάν Κουρντί ετών 3: ο μικρός Μήδος που τον σκότωσε η δημοκρατία και οι εμίρηδες του Κόλπου.

Pride & Pain: Pain Inside Pride Outside (2010) / Action Is Philosophy Of Life (2008) - Free Download

Pride and Pain - Pain Inside Pride Outside

Do It Yourself Cunt Records

2010

download 

 

Pride and Pain ‎- Action Is Philosophy Of Life

Blood and Honour Hellas

2008

download 

Υπάρχουν και κάποιοι που υπερασπίζονται την Συρία στην πρώτη γραμμή και δεν φεύγουν για Γερμανία ...

Τι δεν καταλαβαίνεις νεολαίε χρυσαυγίτη; (αγκαλιά μ' αυτούς που τους έκλεισαν στη φυλακή ...)

Αγκαλιά μ' αυτούς που τους έκλεισαν στη φυλακή.

Αντωνίου Μαρία: Βουλευτής ΝΔ - Ν.Καστοριάς

Σβερώνη Δέσποινα: Βουλευτής Χρυσής Αυγής - Ν.Λάρισας

(Βίτσι, 30-8-2015)

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το βιβλίο που ξεσκέπασε τον μύθο του ολοκαυτώματος «Άουσβιτζ: η προσωπική αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα» Manfred Roeder - Thies Christophersen σε μορφή αρχείου .pdf (έκδοση και μετάφραση του Άρη Αρίωνος) - διαδικτυακή αρχειοθέτηση -

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το βιβλίο που ξεσκέπασε τον μύθο του ολοκαυτώματος «Άουσβιτζ: η προσωπική αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα» Manfred Roeder - Thies Christophersen  σε μορφή αρχείου .pdf (έκδοση και μετάφραση του Άρη Αρίωνος) - διαδικτυακή αρχειοθέτηση -

Το λεγόμενο «ολοκαύτωμα» αποτελεί την επικοινωνιακή ναυαρχίδα της Ισραηλινής εξωτερικής πολιτικής από την εποχή της λήξης του Δευτέρου Μεγάλου Πολέμου μέχρι και σήμερα. Σε αρκετές χώρες η δημόσια διαφωνία για τον αριθμό των νεκρών ή διάφορες άλλες πλευρές του μύθου τιμωρείται με πολυετείς φυλακίσεις και χρηματικά πρόστιμα καθώς και με δημόσια διαπόμπευση ή εκδίωξη από την εργασία, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τον ρόλο της άμεσης καταστολής αναλαμβάνει η γνωστή «antifa».

Παρά ταύτα υπάρχει σήμερα μεγάλος αριθμός ιστορικών και τεχνικών που αμφισβητούν τις Σιωνιστικές θεωρίες για τους θαλάμους αερίων και τα κρεματόρια, οι οποίες και παρουσιάζονται ως η μόνη και απόλυτη αλήθεια από το σύστημα ενώ διδάσκονται στις βαθμίδες της σχολικής εκπαίδευσης χωρών της Ευρώπης αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Προσφάτως ακόμη και γνωστοί «ταγοί» της ελληνόφωνης αντιφασιστικής ακροδεξιάς δήλωσαν υπερασπιστές και τιμητές του ολοκαυτώματος γεγονός που δεν μας προκαλεί έκπληξη, αφού η αποδοχή στους κόλπους του συστήματος και όταν αυτή έχει να κάνει μάλιστα με την κοινοβουλευτική παρουσία προϋποθέτει την δημόσια και πλήρη παραδοχή της Σιωνιστικής μυθολογίας.

Η πρόσφατη υποταγή της δημοτικής αρχής της Καβάλας σε σχέση με το Σιωνιστικό μνημείο αλλά και πολλές άλλες κινήσεις των Ισραηλινών τα τελευταία χρόνια αποδεικνύουν στην πράξη την χειραγώγηση της ελληνικής κοινής γνώμης και την δυναμική του Σιωνιστικού παράγοντα στην χώρα μας αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Το παρακάτω βιβλίο έχει μεταφραστεί από τον συναγωνιστή Άρη Αρίων ο οποίος προκάλεσε - στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα -  ιδιαίτερη αίσθηση, τόσο με τις εξαιρετικές συνεντεύξεις του στο Altermedia Hellas (διαβάστε εδώ και εδώ) - οι οποίες θάφτηκαν από όλους - όσο και με το πρόσφατο άρθρο του σχετικά με την οικονομία και το τοκογλυφικό σύστημα (το άρθρο εδώ). 

Η παρθενική έκδοση του βιβλίου που έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε σήμερα πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 1973 στην Δυτική Γερμανία και ήταν η πρώτη  μεταπολεμική έκδοση («Die Auschwitz Luge») που προσπάθησε να τσακίσει το τείχος του ψεύδους. Γνώρισε πολλαπλές εκδόσεις με μεγάλη επιτυχία, έχει πουλήσει περισσότερα από 150.000 αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο και θεωρείται το best seller σχετικά με τον Ιστορικό Αναθεωρητισμό. Προκάλεσε ιδιαίτερες αντιδράσεις στους κύκλους της κυβέρνησης μαριονέτας και απαγορεύτηκε από την νομοθεσία της Γερμανίας.

Προτεινόμενος ιστότοπος: ihr.org και revisionists.com

Ο Άρης Αρίων προχώρησε στην ελληνική έκδοση στις 8.8.1988 μετά από άδεια του εκδότη Manfred Roeder καθώς και με την προτροπή του Alexi Erlanger (υπαρχηγός του Γερμανικού Απελευθερωτικού Κινήματος) του οποίου το βιβλίο «Αδόλφος Χίτλερ ο ηγέτης» θα προβληθεί σε μελλοντική ανάρτηση. Να σημειωθεί ότι και αυτό το εξαιρετικά σπάνιο βιβλίο έχει μεταφραστεί και εκδοθεί από τον συμπατριώτη μας Άρη Αρίων το 1991. Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» θέλει να ευχαριστήσει δημοσίως τον συναγωνιστή για την άδεια του να προχωρήσουμε σε αυτή την δημόσια προβολή του εν λόγω έργου, το οποίο είναι όχι απλά δυσεύρετο αλλά κυριολεκτικά εξαφανισμένο και απίθανο να βρεθεί σε παλαιοπωλεία ή σε βιβλιοπωλεία. 

Η σημερινή ανάρτηση είναι η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που αμφισβήτησαν τόσο την ύπαρξη του συναγωνιστή μας (!) όσο και την πολυετή προσφορά του στον Ελληνικό Εθνικοσοσιαλισμό (…) αλλά ακόμη και την έκδοση των 2 αυτών βιβλίων … Ο Άρης Αρίων διατηρούσε προσωπική φιλία και επαφή με τον Manfred Roeder μέχρι και τον θάνατο του, ενώ στο παρελθόν ήταν αυτός που εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη του για το περιοδικό «Αντίδοτο».

Ο Manfred Roeder γεννήθηκε την 6^η Φεβρουαρίου του 1929 και απεβίωσε την 30^η Ιουλίου του 2014. Εργάστηκε ως δικηγόρος ενώ είχε στρατευτεί στις τάξεις της Wehrmacht κατά την διάρκεια του πολέμου. Έλαβε μέρος στην μάχη του Βερολίνου και υπήρξε μεταπολεμικά οργανωτής και ακτιβιστής στο κίνημα της χώρας του. Διώχθηκε και φυλακίστηκε για την πολύπλευρη δράση του από την Δημοκρατική Σιωνιστική κυβέρνηση της Γερμανίας.

O Thies Christophersen γεννήθηκε την 27^η Ιανουαρίου του 1918 και απεβίωσε την 13^η Φεβρουαρίου του 1997. Υπηρέτησε ως στρατιώτης στον Γερμανικό στρατό, ασχολήθηκε επαγγελματικά με την αγροτική ανάπτυξη ενώ ενίσχυσε τις δυνάμεις του Ιστορικού Αναθεωρητισμού. Διατήρησε επαφές με κορυφαία στελέχη του Εθνικοσοσιαλισμού στην μεταπολεμική περίοδο, και υπερασπίστηκε τον Ernst Zündel κατά την διάρκεια των δικαστικών διώξεων. Αντιμετώπισε την εκδικητικότητα της κρατικής αρχής λόγω των απόψεων του.

για να κατεβάσετε το βιβλίο στον σύνδεσμο εδώ ...

Zionist cowards of the Israeli Defense Forces accidentally tear-gas themselves before their weekly assault on the Palestinians of Bil’in

Μουσικά νέα: Οι συμπατριώτες "Battle Dogs" συμμετέχουν στην συλλογή για τους θρυλικούς "Mistreat" !

In Memoriam

anticommunism by the sea ...

γράμμα στον Περισσό ...

Dies Natalis ~ Der Stein weit im Korn

«Νίκη 4»

Anthony Browarczyk. Ο 20χρονος Πολωνός οπαδός που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του κομμουνιστικού αστυνομικού κράτους.

Φωτογραφία του νεκρού. Φαίνεται η τρύπα από την σφαίρα ...

Ο Anthony Browarczyk γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1961 στο Γκντανσκ.

Ο Browarczyk, οπαδός της ομάδας της πόλης του, της Λέγκια Γκντανσκ, και πιστός ρωμαιοκαθολικός, προέβαινε σε αφισοκολλήσεις του συνδικάτου της «Αλληλεγγύης» (Solidarność‎), του Λεχ Βαλέσα, η οποία, είχε απαγορευτεί βάσει του στρατιωτικού νόμου του στρατηγού Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι. Ο Browarczyk συμμετείχε ενεργά στην δράση κατά της επιβολής του στρατιωτικού νόμου τον Δεκέμβριο του 1981. Υπό τον στρατιωτικό νόμο στρατιώτες περιπολούσαν στους δρόμους, τα σύνορα της χώρας σφραγίστηκαν και εκατοντάδες ακτιβιστές κατά του καθεστώτος φυλακίστηκαν χωρίς καμία κατηγορία. Κάθε αντίδραση ενάντια στην κομμουνιστική τάξη έπρεπε να συνθλιβεί.

Την νύχτα της 13 προς 14 Δεκεμβρίου του 1981 το κράτος προέβη σε συλλήψεις ακτιβιστών της «Αλληλεγγύης». Την 16η του Δεκεμβρίου ο Anthoni Browarczyk συμμετείχε σε οδομαχίες στο Γκντανσκ. Την επομένη, στις 17 Δεκέμβρη, επιστρέφοντας στο σπίτι του από την εργασία του στη μονάδα ηλεκτρομηχανικών, συναντήθηκε με μια διαμαρτυρία του Εργατικού Κόμματος στο Γκντανσκ. Αν και δεν είχε λάβει μέρος σε αυτήν, πυροβολήθηκε θανάσιμα στο κεφάλι από έναν αξιωματικό της πολιτοφυλακής.

Μεταφέρθηκε στο Επαρχιακό Νοσοκομείο του Γκντανσκ. Στο ράντζο που τον έβαλαν του πέταξαν πυροτεχνήματα! Μετά από έξι ημέρες που βρισκόταν σε κατάσταση κλινικού θανάτου, πέθανε στις 23 Δεκεμβρίου, αλλά η οικογένειά του ειδοποιήθηκε την επόμενη ημέρα. Το σώμα του νεκρού δεν δόθηκε στην οικογένεια, παρά μόνο μετά από δύο εβδομάδες.

Ο υπαίτιος της δολοφονίας δεν αποκαλύφθηκε ποτέ. Σύμφωνα με την οικογένεια του δολοφονηθέντος, μια ημέρα πριν από την τραγωδία, ο Anthoni τους είχε πει ότι τον παρακολουθούσαν.

Τάφηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1981 στο νεκροταφείο του Γκντανσκ. 

για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Gregor Strasser - Thoughts about the Tasks of the Future

Gregor Strasser - Thoughts about the Tasks of the Future 

I. The Spirit of the Economy 

We are Socialists, enemies, mortal enemies of the present capitalist economic system with its exploitation of the economically weak, with its injustice in wages, with its immoral evaluation of individuals according to wealth and money instead of responsibility and achievement, and we are determined under all circumstances to abolish this system! And with my inclination to practical action it seems obvious to me that we have to put a better, more just, more moral system in its place, one which, as it were, has arms and legs and better arms and legs than the present one. 

And yet it is not enough to change a system, to replace one economic system by another— necessary above all is a CHANGE OF SPIRIT! The spirit which is to be overcome is the SPIRIT OF MATERIALISM!! We must achieve an entirely new kind of economic thinking, a kind of thinking which frees itself from the present conceptions rooted in money, in property, in profit and false success. It is an indication of the Marxist, the false Socialism, that its way of thinking is exactly that of capitalism . For this reason I have said for years that the two form a spiritual unity, only with reversed signals. National Socialism, which stems from organic life itself, casts aside the mendacious words of a theory remote from the world, as well as the dead ideas of a declining civilization. 

We have to learn that in the economy of a people it is not profit. not gain, which are important—but only satisfying the needs of the members of this people. This and nothing else is the task of a national economics. We have to learn that the ideas world trade, balance of trade, and export surplus are ideas of a declining epoch which have in the end reduced themselves ad absurdum, because they violate the eternal law of organic life and were born out of speculation, not out of necessity, not out of the soil. We have to learn that it is a betrayal when speculative production, with all its means of touting and advertising, creates an artificial need, a betrayal of human labor, of human life. For artificially stimulated covetousness creates ever-increasing aspirations, and increased aspirations double human slavery, which is slavery of the mind, which instead of the soul has taken up mastery over life. What do people know today about life? They run around and tire themselves out, torment themselves, strive and drudge like galley slaves—in order to lead a life of horrifying emptiness. It is not that this new economic system which we want produces more. What is at stake is certainly not higher production, which Marxism demands, but the human soul! And production, economies have only the one task: to meet the economic needs of individuals, rejecting goods which owe their demand only to artificial stimulation, rejecting also the prodding of profit and gain! 

We have to learn that WORK IS MORE THAN PROPERTY! ACHIEVEMENT IS MORE THAN DIVIDENDS!! It is the most unfortunate heritage of this capitalist economic system that all things are evaluated according to money, according to wealth, property. The decline of a people is the inevitable result of the application of this standard, since selection according to property is the mortal enemy of race, of blood, of life. We have never left a doubt that our National Socialism breaks this prerogative of the owner and that the liberation of the German worker shall also extend to SHARING PROFIT, SHARING PROPERTY AND SHARING ACHIEVEMENT!! But it would mean measuring again with the old standards if one left it at that and did not stress that revolution of the spirit which guides us against the spirit of the present system. We consciously oppose valuation according to property with VALUATION ACCORDING TO ACHIEVEMENT. This is the only valuation which we recognize! We consciously place WORK higher than PROPERTY! We focus on ACHIEVEMENT not dividends, and we recognize RESPONSIBILITY, not riches or splendor, as the crowning of human striving . That is a new world view, a new religion of economics. It establishes with certainty that the horrid rule of the golden calf is at an end and that the differences among individuals and the differences among rights—are differences in achievement, differences in degree of responsibility, differences which come from God and which are sacred! 

II. The Spirit of Society and of the State 

And just as our fight against the form of the capitalist economy is at the same time a fight against the spirit of this capitalist economy, which must he rooted out in its outward expression and in the heart of every individual; so our fight against the form of society and of the present state is also a life or death struggle against the SPIRIT of this society, this state : AGAINST LIBERALISM AND FALSE DEMOCRACY! The spirit of our National Socialist idea has to overpower the spirit of liberalism and false democracy if there is to be a third Reich at all. Deeply rooted in organic life, we have realized that the false belief in the equality of man is the deadly threat with which liberalism destroys people and nation, culture and morals. violating the deepest levels of our being. National thinking gnaws at the basis of life itself, destroys the blood, destroys the sacred order which is based on the distance which is created by inequality and which has nothing in common with the present social structure. For hierarchy, of which I am speaking here, depends exclusively on the achievements of the individual for the community. We have to reject with fanatical zeal the frequent lie that people are basically equal and equal in regard to their influence in the state and their share of power. People are unequal, they are unequal from birth, become more unequal in life and are therefore to be valued unequally in their positions in society and in the state. But this inequality in turn has only one standard can and must have only this one standard : the achievement of the individual for society, for the nation, for the state. 

And thus I reach a demand which at first glance may seem utopian, but which results inevitably from what I have said, and which has occurred to various friends in a similar way. The demand for unequal distribution of rights according to achievement for the state requires the elaboration of a process of selection according to which such achievements are to be measured . In the folkish movement there is much talk about the emergence of a new group of leaders, and this demand touches what I said, but the ways which are recommended for a solution : these blood tests, Nordicization, and so forth, and so forth, appear to my practical mind somewhat dubious as to possibility, value and even effect. Another way, however, a thoroughly German, Prussian way of which my friend Pfeffer reminded me on one occasion, is suited as no other : selection by the Army. 

This requires that military service be voluntary, a right and not a duty. The practical way would be that by law every German Citizen would have to serve the state for one year during this year he would not, as the supporters of a compulsory year of labor service want, build roads or do other mass work, but would learn a trade, so that there would not be a single German who had not had at least a year’s training in a trade. The selection of the best however, would be reserved to the trade of arms, which would last for TWO years and therefore attract only those most willing to sacrifice and which would bring with it the mortal danger of war and therefore demand all the heroic virtues. Entrance is voluntary and not dependent on any force . Who doubts that those Germans who voluntarily apply for the army, which removes them from private life twice as long the civil service, which further does not, like the latter, include practical advantages for practical life, but on the contrary, after an infinitely more severe service, means danger to life in war-who doubts that these Germans would be the best of their people, the racial best, whose achievements for the state now and in the future would.