«Η καταστροφή είναι το μόνο μέσο στα μάτια του εθνικισμού που ενδείκνυται στην σημερινή κατάσταση των πραγμάτων ... Αφήνουμε κατά μέρος την ιδέα ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένα είδος επανάστασης που να υποστηρίξει την τάξη για χάρη των μικροαστών. Επειδή ακριβώς είμαστε οι πραγματικοί, αυθεντικοί και ανηλεείς εχθροί του αστού, δεν νοιώθουμε παρά μόνο ευχαρίστηση απ' την αποσύνθεσή του.
Όσο για 'μας, δεν είμαστε αστοί, είμαστε τέκνα των πολέμων, συμπεριλαμβανομένων και των εμφυλίων πολέμων, και μόνο όταν όλο αυτό, αυτό το θέαμα των κυκλικά και αέναα περιστρεφόμενων κύκλων, θα έχει σαρωθεί, θα μπορέσει να ξεδιπλωθεί μέσα μας ότι πηγάζει από τη φύση, το στοιχειώδες, τη στοιχειώδη αγριότητα, την αρχέγονη γλώσσα, την ικανότητα να γεννήσουμε το καινούριο με το αίμα και την σπορά μας»
«Όλες οι επαναστατικές δυνάμεις στο εσωτερικού ενός Κράτους είναι αόρατοι σύμμαχοι, παρά την αντιπαράθεσή τους. Κι αυτό γιατί η τάξη είναι ο κοινός τους εχθρός»
«Οι εξεγερμένοι στρατολογούνται μεταξύ αυτών που είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για μια υπόθεση, ακόμα κι αν μοιάζει χαμένη. Η ιδανική περίπτωση είναι αυτή όπου η δική τους ελευθερία ταυτίζεται με αυτή της χώρας τους»
-wzor.jpg)
