ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη με τον Νίκο, μέλος της Εθνικοεπαναστατικής Ομάδας «Propatria»



e-mail: propatriafest@hotmail.com

τηλέφωνο: +30 698 736 5201

facebook: link



Συναγωνιστή χαίρε! Καταρχάς σε ευχαριστούμε για την τιμή. Πες μας λίγα πράγματα για σένα.

Χαιρετισμούς στην συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου», στους αναγνώστες σας και στους απανταχού εθνικιστές. Απλά λιτά και λακωνικά, ονομάζομαι Νίκος είμαι φοιτητής  και παράλληλα εργάζομαι, ασχολούμαι ενεργά με τον Εθνικισμό τα τελευταία 5χρόνια και η πρώτη μου επαφή με  το Εθνικιστικό  κίνημα ήταν χαλαρή, και κυρίως συμμετείχα ανεξάρτητα σε πορείες και εκδηλώσεις όλων των ομάδων του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου.

Ομάδα «Propatria». Πόσα χρόνια συμμετέχεις στην εν λόγω κίνηση και τι σημαίνει για σένα αυτή η συμμετοχή και δράση;

Είμαι μέλος της οικογένειας του «Propatria» τον τελευταίο 1,5 χρόνο περίπου.  Για εμένα η συμμετοχή μου στην ομάδα μας είναι πλέον καθημερινότητα και τρόπος ζωής. Προπονούμαστε και δρούμε σαν σύνολο σχεδόν σε καθημερινή βάση. Καλλιεργούμε αληθινούς δεσμούς Αλληλεγγύης και Συντροφικότητας και πέραν αυτού δουλεύουμε πάνω στην σωματική και νοητική εξέλιξη.


Ως νεολαίος συναγωνιστής πως βλέπεις την καθημερινότητα και τι πιστεύεις για το μέλλον;

Το μέλλον προμηνύεται δύσκολο, δυστυχώς τα όσα λέγαμε εμείς οι εθνικιστές επαληθεύονται. Και όταν τα βλέπεις να διαδραματίζονται στην καθημερινότητα σου δυστυχώς εύχεσαι να είχες πέσει έξω. Η ηθική κρίση και η μαρξιστική πολιτιστική επικράτηση που διέρχεται η πατρίδα μας δεν έχει προηγούμενο. Δυστυχώς τα πράγματα και οι καταστάσεις οδεύουν συνεχώς προς το χειρότερο, και για αυτό θα πρέπει να έχουμε προετοιμάσει τους εαυτούς μας και τις κοινότητες στις οποίες ανήκουμε για αυτό τον τυφώνα, στο πέρας του οποίου φιλοδοξούμε να βγούμε νικητές όχι όμως αλώβητοι για να είμαστε ρεαλιστές. Το θηρίο όταν είναι πληγωμένο επιτίθεται.














Στο παρελθόν συμμετείχες σε φεστιβάλ πολεμικών τεχνών και διάφορες δράσεις και κινήσεις υπέρ των Ιδεών που διοργανώθηκαν από το «Propatria». Ποια η ανταπόκριση του κόσμου σε αυτές τις δυναμικές παρεμβάσεις;

Συμμετέχω κυρίως στην διοργάνωση και  του φεστιβάλ το οποίο όμως είναι ένα μεγάλο και διαρκές κομμάτι και χρειάζεται αρκετές μέρες προετοιμασίας αλλά και κόσμο. Επίσης έχω λάβει μέρος και στο αθλητικό σκέλος του φεστιβάλ μια φορά, τον περασμένο Δεκέμβριο στο 3ο φεστιβάλ με τίτλο “το Πνεύμα των προγόνων μας”. Δυστυχώς και ευτυχώς σε κάθε αθλητική μας διοργάνωση αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα, θέλουμε όλοι να λάβουμε μέρος στους αγώνες πράγμα το οποίο δεν γίνεται γιατί το στήσιμο και η οργάνωση του φεστιβάλ απαιτεί αρκετό ανθρώπινο δυναμικό. Πέραν του φεστιβάλ συμμετέχω κανονικά σε οποιαδήποτε εκδήλωση και ενέργεια κάνει η ομάδα μου.


Η προσωπική μου άποψη για την ανταπόκριση του κόσμου  κρίνεται  απόλυτα θετική, σε κάθε φεστιβάλ μας αυξάνουμε την δυναμική μας και προχωράμε δυναμικά. Η ανταπόκριση του κόσμου για όμως εμάς δεν είναι το ζητούμενο και ούτε να μετράμε παραπάνω κεφάλια σε φωτογραφίες, το ζητούμενο είναι η έμπρακτη στήριξη, ενεργοποίηση και κινητοποίηση όλων των Εθνικιστών σε καθημερινή βάση, ώστε να έχουν διάρκεια και αντίκτυπο στην κοινωνία οι ιδέες μας  και να μην είναι φωτοβολίδες και σποραδικές εκδηλώσεις. Και αυτή είναι η συλλογική μας άποψη.


Συναυλία 16.04 
Αθήνα
Battle Dogs
Brainwash
Hope For The Weak

Το Σάββατο 16 Απριλίου αναμένεται να λάβει μέρος στην Αθήνα η πιο σημαντική συναυλία των τελευταίων χρόνων της Εθνικοεπαναστατικής ροκ μουσικής σκηνής. Να αναμένουμε μια εξαιρετική βραδιά;

Είναι γεγονός ότι μια συναυλία τέτοιας εμβέλειας έλειπε από την Αθήνα. Προσωπικά όσα χρόνια συμμετέχω ενεργά στον Εθνικιστικό χώρο δεν έχω παρακολουθήσει συναυλία με ξένα συγκροτήματα στην Αθήνα παρά μόνο στο Skinhouse στα Τρίκαλα. Θα είναι μια ξεχωριστή  νεανική και Εθνικιστική βραδιά για όλους μας, μιας και  η αφορμή αυτής είναι η συμπλήρωση 2 χρόνων δραστηριοτήτων της κοινότητας μας. Όλα πλέον έχουν οργανωθεί και  αναμένουμε την 16η Απριλίου.

Πες μας λίγα λόγια για τις 2 Γερμανικές μπάντες και φυσικά για τους συμπατριώτες μας Battle Dogs που αποτελούν την πιο ποιοτική Ελληνική μπάντα των ημερών μας.

Λογικά όσοι είναι ενεργοί και νέοι Εθνικιστές θα γνωρίζουν τα παραπάνω συγκροτήματα, όπως και εγώ άλλωστε από “σκληρή” μουσική ακούω μονάχα Εθνικιστική, κατά τ' άλλα τα ακούσματα μου είναι πιο ήπια. Στην εθνικιστική μουσική σκηνή διαφέρει ο στίχος που δίνει ουσία στην μουσική. Οι παραπάνω μπάντες έχουν έναν πολύ καλό επίπεδο μουσικής και οι στίχοι τους αρκούν για να προβληματίσουν έναν νεολαίο που νιώθει το αίμα του να βράζει, και να μην ταιριάζει στα σημερινά πρότυπα της κοινωνίας.


Υπάρχουν κάποιοι που δείχνουν να ενοχλούνται από την δράση σας και τις παρεμβάσεις της ομάδας σας. Επιδιώκουν με μέσο την συκοφαντία να σας μειώσουν και να προκαλέσουν εντυπώσεις. Τι έχεις να απαντήσεις σε όλους αυτούς;

Επειδή η παραπάνω ερώτηση ξεφεύγει από την προσωπική  μου άποψη  και δεν είμαι αρμόδιος να την απαντήσω λόγω μια απόφασης που έχει παρθεί συλλογικά θέλω να τονίσω και να γραφτεί, ότι δεν θα απαντηθεί από εμένα αλλά είναι η θέση του συνόλου που ανήκω. Η μοναδική απάντηση είναι η δράση μας, η συνέπεια και η σοβαρότητα με την οποία πραγματοποιείτε. Οι εντυπώσεις έρχονται και φεύγουν, οι πράξεις μένουν. Για την κοινότητα μας το ήθος και η αξιοπρέπεια είναι ένα βασικό συστατικό του Ανθρώπου των Ιδεών μας, ότι και να πεις ότι και να κάνεις, όσο και να διαβάσεις, εάν είσαι αήθης δεν μπορείς να είσαι φορέας ανώτερων Ιδεών όπως οι δικές μας. Οι Ιδέες δεν είναι λόγια είναι μια διαρκής και καθημερινή πράξη.



Τι έχεις να πεις σε όσους ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή μαζί σας και πως μπορεί κάποιος να σας βρει;

Όποιος ενδιαφέρεται να μας βρει υπάρχουν οι τρόποι και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης πραγματοποιούνται ανοιχτές εκδηλώσεις οπότε είναι σχετικά εύκολο. Αλλά για το κάνει θα πρέπει να είναι διατεθειμένος να αναθεωρήσει μερικά πράγματα, να ξεκολλήσει από την αδράνεια και να γίνει ενεργός μέσα στο σύνολο μας. Και αυτό από το να το λες μέχρι να το πράττεις είναι πραγματικά δύσκολο γιατί όλοι έχουμε συνηθίσει στην ευκολία των καιρών.



Πες μας 5 πρόσωπα που ξεχωρίζεις από την ιστορία καθώς και 5 αγαπημένα σου βιβλία.

Δεν θα αναφέρω τα πρόσωπα και βιβλία που θεωρώ σημαντικά, αλλά αυτά τα οποία θα οδηγήσουν τον αναγνώστη σε έναν περαιτέρω προβληματισμό όπως και εμένα.

Ναπολέων Α', Ελ Σιντ, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Καρλομάγνος, Φίλιππος Β'

Ιλιάδα, Τα εις εαυτόν, Το εγωιστικό γονίδιο, Ψυχολογία των μαζών, Προσδιορισμός του Κυριότερου εχθρού.

Το βασικότερο όμως είναι ότι ο ελληνικός Εθνικισμός χωλαίνει από χρήση ιδεολογικών βιβλίων - εγχειριδίων. Των οποίων η ανάγκη είναι επιτακτική.


Τέλος αφού ευχηθούμε κάθε επιτυχία για την 16η Απριλίου ένα μήνυμα σου για τους αναγνώστες του ιστολογίου μας.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Σ.Ο. του Μαύρου Κρίνου για την συνέντευξη. Όλοι οι νέοι και παλαιοί Εθνικιστές θα πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά ,να έχουμε το αναγκαίο θάρρος, δύναμη και θράσος για να καταφέρουμε όσα μέχρι χτες φάνταζαν μη πραγματοποιήσιμα.  

Να αυτοβελτιωνόμαστε καθημερινά και να γινόμαστε καλύτεροι από χτες σε όλους τους τομείς. Ο αγώνας δεν περιμένει, είναι καθημερινός και συνεχής. Καλή Δύναμη γιατί οι καιροί δυσκολεύουν.



Δίνοντας ζωή στο χώρο μας (Ιδεάπολις)




για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Περιοδικό "Δούρειος Ίππος" τεύχος Νο 26, Μάρτιος 2016


Αποστολές Αναγνωρίσεως 

Προσωπική εμπειρία από την Ουκρανία

Περιοδικό "Δούρειος Ίππος" τεύχος Νο 25, Δεκέμβριος 2015 - Φεβρουάριος 2016

Gregor and Otto Strasser: Footnotes to the history of Nazi Germany

Copies of GREGOR & OTTO STRASSER: FOOTNOTES TO THE HISTORY OF NAZI GERMANY by Father Bernhard Strasser, O.S.B., are now available to pre-order. The book is 120 pages in length and costs just 13 EUROS with free postage to anywhere in the world. The PayPal address is blackfrontpress@yahoo.co.uk 

info: https://www.facebook.com/troy.southgate

Κωστής Παλαμάς


Καί είδε τό μαντατοφόρο 
Λογοθέτη τού πολέμου 
κι΄άκουσε τό μήνυμά του:
" Βασιλιά κι αφέντη! ανάψαν 
όλοι οί Φάροι οί μηνυτάδες,
απ΄τού Μουσικού τού Ολύμπου 
τίς κορφές ώς εδώ πέρα 
στή Χρυσούπολη αποπάνου 
στ΄ Αγ.Αξέντιου μπρός τή ράχη.
Νά κι ό Πύργος ό φωσφόρος 
απ΄τό Μέγα το Παλάτι!
Μπήκε οχτρός καί μάς πατάει. 
Καρτερούμε, ή προσταγή σου.
Κόφτε τη γιορτή, τόν τσίρκο 
κλείστε, τ΄άρματα κρεμάστε 
τά βασιλικά στήν πόρτα 
τής Χαλκής, σπαθί, σκουτάρι 
καί λουρίκι τού πολέμου,
δός τό μήνυμα, ρηγάρχη!
Στ΄ άρματα! Στ΄ άρματα! ό Τούρκος!"


Καί χορό τριγύρω σου θα στήσουν μέ βιολιά καί μέ ζουρνάδες
γύφτοι, οβραίοι, αράπηδες, πασάδες,
καί τά γόνατα οί τρανοί σου θά λυγίσουν,
καί θά γίνουν τών ραγιάδων οί ραγιάδες
καί τ΄ αγόρια σου τ΄αγνά θά τά μολέψουν 
μέ τ΄αγκαλιασμά τους οί σουλτάνοι,
καί τά λείψανά σου θά στα κλέψουν οί ζητιάνοι.

Κωστής Παλαμάς (Δωδεκάλογος τού Γύφτου) 

Να τους χαίρονται οι ψηφοφόροι τους: Οι ακροδεξιοί αντιφασίστες της «Χρυσής Αυγής» παραδέχονται δημοσίως ότι στις τάξεις τους υπήρχε υποστηρικτής εβραϊκής καταγωγής …

Να τους χαίρονται οι ψηφοφόροι τους: 

Οι ακροδεξιοί αντιφασίστες της «Χρυσής Αυγής» 
παραδέχονται δημοσίως ότι στις τάξεις τους υπήρχε 
υποστηρικτής εβραϊκής καταγωγής …


Ακούστε μετά το 07.27 ...

Μπολσεβίκος στην ψυχή ο ακροδεξιός αντιφασίστας Μιχαλολιάκος: αντιγράφει θεσμούς του κομμουνιστικού ΕΛΑΣ !



Σε πανελλήνιο συνέδριο των πειθήνιων οπαδών του έφερε ως παράδειγμα οργάνωσης του νέου θεσμού του κόμματος της Χρυσής Αυγής, το "εθνικό συμβούλιο" του κομμουνιστικού ΕΛΑΣ που ιδρύθηκε στο χωριό Κορυσχάδες της Ευρυτανίας τον Μάρτιο του 1944! 

Μπολσεβίκοι στην ψυχή και υβριστές της Εθνικοεπαναστατικής Παράδοσης οι ακροδεξιοί αντιφασίστες Χρυσαυγίτες συνεχίζουν να προκαλούν τους Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές, που και ιστορία γνωρίζουν και δεν έχουν την ανάγκη να προβάλλουν τις κομματικές δομές των "συμμοριτών" όπως τους αποκάλεσε ο γενικός γραμματέας του ακροδεξιού μορφώματος ...

Στην φωτογραφία οι αντιπρόσωποι και το κεντρικό σύνθημα 
του αντιφασιστικού "εθνικού συμβουλίου" ...

Μιχαλολιακιάδα: Συνέδριο Όγδοο (του Α.Θ.)


Σ.Σ. Το παρακάτω άρθρο το λάβαμε μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Οι απόψεις της συντακτικής μας ομάδας είναι γνωστές εδώ και αρκετά χρόνια για τον λεγόμενο "χώρο", αλλά η δημοσίευση αυτή είναι μια ευκαιρία για έναν δημόσιο και γόνιμο διάλογο σχετικά με το μέλλον του Εθνικισμού στην χώρα μας.


Μαζεύτηκε το Σάββατο και την Κυριακή το μαντρί του Νικόλα και οι υποτακτικοί του, για να τον χειροκροτήσουν για άλλη μια φορά στο βήμα να εξαπολύει μύδρους, υποσχέσεις και ασυναρτησίες, καπηλευόμενος τον εθνικιστικό λόγο. Κάθε καρυδιάς καρύδι ήταν εκεί και μπροστά - μπροστά οι πιο θερμόαιμοι κόλακες της αυτού μεγαλειότητας του Κοτζαμπάση της Μάνης. Ο εθνικισμός και η μαγκιά έτρεχαν από τα μπατζάκια των «συναγωνιστών» και μετά το πέρας του συνεδρίου έδωσαν όρκο υποταγής και αφοσίωσης στην Ανωτάτη Αρχή του κινήματος (τρομάρα του).

Μεγάλη και αισθητή στα πηγαδάκια και τα social media, η απουσία του πάλαι ποτέ πρωτοπαλίκαρου του και επικίνδυνου μνηστήρα της αρχηγίας. Μια άσβεστη φλόγα σιγόκαιγε στις καρδιές των χθεσινών, πως ο Ηλίας τους, με πύρινη ρομφαία θα αναλάβει την ηγεσία του κινήματος και θα τιμωρήσει τους καταπατητές της πατρίδος. Πλανήθηκαν όμως και η μεγίστη μορφή για άλλη μια φορά υπερίσχυσε. Αυτή η καρέκλα τελικά αποτελεί κτήμα της οικογενείας του Μανιάτη παλικαρά! Ο Ηλίας θα περιμένει την κατάλληλη στιγμή της διαδοχής, όπως ο πρίγκιπας Κάρολος περιμένει την απέθαντη μάνα του Ελισάβετ και ο καιρός θα περνάει και θα περνάει. Έτσι, κάποια στιγμή δυστυχώς θα ¨καεί¨ το χαρτί Κασιδιάρης ή κατά τις γνωστές πρακτικές θα του αποδοθεί ο τίτλος του προδότη και λοιπά και πρακτορικά και παρακρατικά (Ξέρουν στα κεντρικά).

Μαθήματα ιστορίας βέβαια ψηφίστηκαν για κάθε τοπική, για να μορφωθεί η πλέμπα που μαζεύτηκε και νομίζει πως ο Παπαφλέσσας είπε το ΟΧΙ στον Όθωνα το 1940 και έγινε το Πολυτεχνείο, για να ανατρέψει την ΕΟΚΑ Γ και τον Γρίβα Διγενή. Μετά ευτυχώς ανέλαβε η Υπολοχαγός Νατάσα και μαζί με τον Κώστα Πρέκα, έσωσαν την πατρίδα από τα δεινά. Επόμενη στάση Μεταξουργείο, next station Metaxourgio, προσοχή στις ηλιθιότητες που στραβώνουν τον εθνικιστικό χώρο, please mind the vlax!

Και τα χρόνια περάσαν και ο στρατός ηλιθίων μαζεύτηκε και μαζικά χειροκρότησε, γιατί αν υπήρχε το αμαρτωλό 0,29% ακόμα ξύλο θα τρώγανε οι Κεφαλές. Τώρα, περιτριγυρισμένος από κομματικό στρατό, έχοντας στο χέρι με χίλια δύο τα μεγάλα στελέχη  που δεν μπορούν να αποχωρήσουν αξιοπρεπώς, ο Νίκος, σαν τροφαντός καβαλάρης καλπάζει επάνω στα άψυχα σώματα των συναγωνιστών που πρόδωσε και κατέστρεψε και πάνω στο αίμα που χύθηκε για την Αγνή επικράτηση της Ιδέας. Οφείλουμε πάντως να παραδεχτούμε πως κατάφερε να επιβιώσει από πολλά και να επικρατεί αλώβητος, επίτευγμα που πρέπει να το αναγνωρίσουμε (στον Τάκη το ¨Μασώνο¨).

Ας μη γελιόμαστε κύριοι, μετά και από το συνέδριο επικράτησής του, είναι πλέον ο Άξιος Τσίπρας του Εθνικού χώρου. Όπως πανέξυπνα ο Αλέξης πέταξε τις ακραίες, αντιευρωπαϊκές φωνές και τους επικριτές του, για να πράξει τις θεσμικές συμφωνίες και να υπογράψει τα Μνημόνια με δύο χέρια, έτσι και ο Νίκος, πέταξε τις δυνατές και αγνές φωνές για να κάνει αισχρή πολιτική με το μαγαζί του και μόνο με αυτόν μπροστά. Όσοι παρέμειναν, το έκαναν είτε από πολιτικές φιλοδοξίες, είτε επειδή ¨κρατιούνται γερά¨ και φλερτάρουν με τη μπουζού.

Όσοι λοιπόν γνωρίζαμε τα μελλούμενα απλώς περιμέναμε να επιβεβαιωθούμε. Αυτοί που άλλα περίμεναν διαψεύστηκαν και αυτοί που δεν μπορούν να πούν τίποτα σκύβουν το κεφάλι και σιωπηλά αποδέχονται την κατάσταση.  Αυτή την κατάσταση που δυστυχώς ή ευτυχώς είναι αμετάβλητη και έχει όνομα. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.

Μην περιμένετε κανέναν καβαλάρη με άσπρο άτι να σώσει την κατάσταση, γιατί και αυτός αποτέλεσε δυστυχώς το νούμερο τρία στη λίστα των θυμάτων της υπόγειας πολιτικής του Αρχηγού του. Δεν είδε το νούμερο δύο που τον έκανε άνθρωπο πως προδόθηκε και παρέμεινε να δουλεύει για το μεγάλο αφεντικό. Πριν καεί εντελώς ίσως να προλαβαίνει, αλλά σε άλλο μαγαζί, γιατί σ’ αυτό κουμάντο κάνει ένας και δεν θα νοιαστεί να κάνει τα πάντα για να το κρατήσει.

Στο αίτημα του κομπλεξικού Φύρερ και του συνεδρίου του : «θέλουμε την πατρίδα μας πίσω» , η απάντηση των πραγματικών εθνικιστών είναι το : «ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ».

Μέχρι την τελική νίκη, ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ


Α.Θ.

Η εξέγερση των Ταγμάτων Εφόδου (Sturmabteilung - S.A.) του Βερολίνου και η εσωκομματική διαπάλη στο NSDAP: Κοινωνικό υπόβαθρο και πολιτικές σημαντικές.


του Γεωργίου Γιαννακόπουλου

Κομβικό σημείο για τη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του NSDAP αποτελεί, πέραν πάσης αμφιβολίας, το συνέδριο του 1926 στο Bamberg. H έκβαση της σύγκρουσης μεταξύ Adolf Hitler - Gregor Strasser, η οποία και θα πρέπει να ειδωθεί ως αντιπαράθεση μεταξύ Βόρειων και Νότιων οργανώσεων του κόμματος, παγίωσε κατ΄ουσίαν το χαρακτήρα του στη μορφή του "μαζικού κόμματος". Καταλυτικό ρόλο στην εξελικτική του πορεία διαδραμάτισε η αποτυχημένη εξέγερση του ΄23 και η αξιολόγηση των πολιτικών συνεπειών της από την ηγετική του ομάδα. Η απόπειρα "επανάληψης" του πραξικοπήματος Kapp καταδεικνύει τόσο την πολιτική ανωριμότητα του κόμματος, όσο και την δυνατότητα του πολιτικού συστήματος να καταστέλλει πολιτικές πρακτικές εκτός των θεσμικών του ορίων. Οι ονειρώξεις για ένα νέο "πέρασμα" της πύλης του Μαγδεμβούργου καταντούν εφιάλτης που θα συντροφεύει τη φυλακισμένη  για τους επόμενους μήνες ηγετική ομάδα. Ο Hitler αντιλαμβάνεται ότι ούτε ο ίδιος είναι Hermann Ehrhardt ούτε - πολύ περισσότερο - έχει στη διάθεση του την Marine Brigade και την ανοχή των Πρώσων στρατοκρατών. 



Η επιλογή του να προσανατολίσει το κόμμα αποκλειστικά και μόνο σε μορφές νόμιμης πολιτικής δράσης καθίσταται πλέον υποχρεωτική. Παράλληλα διαβλέποντας την κρίση εκπροσώπησης - προϊόν της αδυναμίας του KPD να αρθρώσει ηγεμονικό λόγο στα εργατικά στρώματα μετά την ήττα του΄19, της αφερεγγυότητας του SPD που προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην αριστερή κριτική και την επιτακτική ανάγκη της κοινωνικό - οικονομικής αναδιοργάνωσης και του κατακερματισμένου χώρου της Δεξιάς ο οποίος απλά δεν μπορούσε ούτε καν να συλλάβει το ρόλο του στο νέο πολιτικό σκηνικό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης- θεωρεί ότι αναπροσαρμόζοντας δομολειτουργικά το κόμμα και τροποποιώντας την εκφορά  των ιδεολογικών του προταγμάτων, ώστε να αποτελούν συμβατή έγκλιση για τα μικροαστικά στρώματα, μπορεί να αποκτήσει "ικανή" πολιτική υπόσταση. Οι αλλαγές αυτές (Korps der politischen Leiter - Parteimitglieder, διαχωρισμός κόμματος - S.A., δημιουργία σωματοφυλακής του ηγέτη, επιθετικός αντι-σοβιετισμός, ταυτοποίηση αντισιωνισμού - αντισημιτισμού κτλ) αναντίρρητα  συνέβαλαν αποφασιστικά στην αναβάθμιση του πολιτικά ασήμαντου DAP σε κόμμα εξουσίας, τροποποίησαν όμως και τον αρχικά κινηματικό του χαρακτήρα, την πολιτική του "ψυχή". Τυπολογικά θα συνεχίσει να κατηγοριοποιείται ως "κόμμα στρατιωτικού τύπου" στο οποίο όμως συμπιέζονται διαρκώς τα περιθώρια της εσωκομματικής "δημοκρατίας" προς χάριν της "αρχής του ηγέτη". 


Η συντροφικότητα της περιόδου 1920 - 1923 χάνεται οριστικά, δίνοντας τη θέση της σε μια "γραφειοκρατικοποιημένη" δομή με συνεπακόλουθο την εδραίωση μιας  εργαλειακής αντίληψης του ρόλου των κομματικών οργανώσεων σε κάθε κοινωνικό χώρο. Η έννοια της ατομικής συνείδησης  της πολιτικής πράξης υποβαθμίζεται για να ενισχυθεί μια κατ΄επίφαση συλλογικότητα της οποίας η δράση δεν καθορίζεται από τα δρώντα υποκείμενα αλλά από τον Ηγέτη - ενσαρκωτή της Ιδέας. Ο "Μεσσιανισμός" καταργεί τον Χέγκελ και μαζί μ΄ αυτόν κάθε ελπίδα επαναστατικής ριζοσπαστικοποίησης του επανιδρυμένου NSDAP! Στο συνέδριο του Bamberg "ενταφιάζεται" πολιτικά τόσο ο Gregor Strasser όσο και οι "Βόρειες" φωνές που επιζητούσαν την εντατικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, την άμεση εμπλοκή του κόμματος στους εργατικούς αγώνες της περιόδου, την ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ της ΕΣΣΔ σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής επίθεσης και κυρίως την δέσμευση για  άμεση μελλοντική υλοποίηση της 22ης θέσης του προγράμματος του DAP. Η Χιτλερική κατεύθυνση είναι τελείως διαφορετική: επιδιώκοντας  τη σύνταξη κοινωνικών συμμαχιών τόσο με το βιομηχανικό (πρώτιστα) κεφάλαιο όσο και με τα μη λουμπενοποιημένα μικροαστικά στρώματα αποκηρύττει τόσο τον αντισυμβατικό χαρακτήρα του πολιτικού ακτιβισμού των S.A. όσο και τις τάσεις απαλλοτρίωσης του μεγάλου κεφαλαίου ανεξαρτήτως "εθνικότητας".


Το ζητούμενο πλέον για τον Hitler ήταν η πάση θυσία ανάδειξη του NSDAP ως θεσμικού φορέα φερέγγυου τόσο για τη πλουτοκρατία, όσο και για τα "φοβισμένα" μικροαστικά στρώματα. Τους πρώτους εγκαλεί, επαγγελλόμενος τη "βίαιη" άρση των κυρώσεων - εμπορικών αποκλεισμών, συνέπειες της ήττας του Α.Π.Π. ενώ τους μικροαστούς τους δελεάζει προτείνοντας τους ένα κρατικό μοντέλο αυξημένης κοινωνικής πρόνοιας. Η νέα κομματική φυσιογνωμία που δομείται μετά το συνέδριο του Bamberg, στην βάση της πολυσυλλεκτικότητας, επιτυγχάνει διευρυμένη κοινωνική διείσδυση που αποτυπώνεται στο εκλογικό αποτέλεσμα του 1930. Μετατοπίζοντας το βάρος της ιδεολογικής του έγκλισης στο πρώτο συνθετικό της ταυτότητάς του, διαπερνά οριζόντια το πολιτικό ακροατήριο  συντάσσοντας μια πραγματικά καινοφανή κοινωνική συμμαχία μεταξύ "θέσει" αντιπάλων τάξεων. Προϋπόθεση ομογενοποίησης του νεοσυνταχθέντος μπλόκ, αποτελούσε η άμβλυνση των διαφορών ανάμεσα στις παραδοσιακές ομάδες στήριξης και το νέο πολιτικό ακροατήριο. 



Τα S.A.,που μέχρι τουλάχιστον το 1926, σήκωναν το κύριο βάρος του πολιτικού αγώνα, αρχίζουν να αποτελούν "βαρίδι" για το κόμμα, αφού με τη δράση τους αποθάρρυναν τόσο την ένταξη συντηρητικών μικροαστικών στρωμάτων όσο και την υποστήριξη ευπόρων αστών, οι οποίοι διέβλεπαν στην μαχόμενη φτωχολογιά των δρόμων, έναν μελλοντικό κίνδυνο. Πράγματι δε, οι Φαιοχίτωνες παρακολουθώντας υποχρεωτικά (όρος επιβίωσης) τις πολιτικές πρακτικές των αντιπάλων τους - και κύρια του RFB - προχωρούσαν πολλές φορές σε ακραίες ενέργειες δυσφημώντας το NSDAP. 

Το πραγματικό όμως πρόβλημα - αναφερόμενοι αυστηρά στη περίοδο 1926/31- δεν ήταν η βιαιότητά τους (η οποία ειρήσθω εν παρόδω κράτησε ζωντανό το κόμμα μέχρι τότε) αλλά:                                                                                                                                                                      

-H "ιδιαίτερη" συλλογικότητα που είχε αναπτυχθεί στους πυρήνες τους και αποτελούσε αποτρεπτικό παράγοντα εμπέδωσης της "άνευ όρων" κομματικής πειθαρχίας

-Η ταξική τους προέλευση που τους ωθούσε ,συνειδητά ή ασυνείδητα, στην αναζήτηση μιας μορφής "εξισωτικού" σοσιαλισμού εντός του εθνικού κράτους

-Η μερική ανεξαρτησία που είχαν αναπτύξει ορισμένοι τοπικοί διοικητές τους εξαιτίας των ιδιαιτεροτήτων που ενέχει η πολιτική πρακτική των συνεχών οδομαχιών

Συγκεφαλαιώνοντας, πρέπει να τονιστεί ότι από το 1926 και μετά, είχε ξεκινήσει η σταδιακή ανάπτυξη των όρων εκείνων, οι οποίοι μοιραία οδηγούσαν σε επικείμενη εσωκομματική κρίση. Ο Hitler σταθερά προσανατολισμένος στη λογική του αστικοκοινοβουλευτισμού είχε χαράξει αντίστοιχη στρατηγική κατάληψης της εξουσίας, δομημένη σε "συμμαχίες" με το βιομηχανικό κεφάλαιο, την Πρώσσικη στρατιωτική αριστοκρατία, τα μικροαστικά στρώματα και μερίδες ελάχιστα πολιτικοποιημένων αγροτών και προλετάριων. Τα S.A. συνιστούσαν κίνδυνο όχι μόνο για την "αστική νομιμότητα", την οποία αρκετοί τοπικοί ηγέτες τους αποκήρυτταν ανοικτά, αλλά και για το κόμμα αφού με την απαρέγκλιτη θέση τους για δημιουργία "Λαϊκού Στρατού" αμφισβητούσαν άμεσα και το λόγο ύπαρξης των Πρώσων στρατοκρατών. Το δίλημμα με "ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει" έμπαινε πλέον επιτακτικά για τον Hitler, ιδιαίτερα δε μετά το 1929, όταν το αντίπαλο δέος (RFB) έβγαινε εκτός νόμου μετά τη πολύνεκρη Πρωτομαγιά. Το αστικό κράτος, προαναγγέλλοντας την θέληση αλλά και την ικανότητά του να πατάσσει κάθε "εσωτερικό εχθρό", φρόντισε να ακυρώσει οποιαδήποτε σκέψη για "έφοδο σε χειμερινά ανάκτορα"! 


Η πρώτη εξέγερση

Στην ηγεσία των Βερολινέζικων S.A. βρίσκεται από το 1928 ο Walter Stennes. Γεννημένος το 1895 στο  Furstenberg, γόνος αριστοκρατικής οικογενείας Πρώσων στρατιωτικών φοιτά από την ηλικία των 10 ετών σε στρατιωτικές  σχολές, ενώ για τη δράση του κατά τη διάρκεια του Α.Π.Π. του απονέμεται η ύψιστη στρατιωτική τιμή "Σταυρός του Ιππότη" από τον αυτοκράτορα. Θεωρώντας ότι η απαρίθμηση των στρατιωτικών του διακρίσεων και γενικότερα η παράθεση στοιχείων από τη κοινωνική του διαδρομή δεν αποτελούν ζητούμενο του παρόντος άρθρου (αποτελούν εύκολα προσβάσιμες ιστορικές αναφορές), πιστεύω ότι η προσωπικότητα του συμπυκνώνεται ακριβέστατα στο προσδιορισμό "Πρωσικός Ενυάλιος".

Η μαχητική φήμη που τον συνοδεύει επιβεβαιώνεται άμεσα ενώ μέσα από τη καθημερινή καθοδήγηση των συντρόφων του επιβεβαιώνεται ως ένα "λαϊκό ηρωικό πρότυπο". Είναι ο πρόμαχος στις καθημερινές συγκρούσεις αλλά και ο σύντροφος που θα καταπιαστεί με το προσωπικό πρόβλημα κάθε φαιοχίτωνα. Παρότι αριστοκρατικής καταγωγής δεν επιδεικνύει ίχνος ελιτισμού νοιώθοντας τη φτωχολογιά μέρος του εαυτού του. Βοηθάει οικονομικά, συμπαραστέκεται ψυχικά αποτελώντας κατ΄ουσίαν το αποκούμπι των "κολασμένων". Φανατικός καθολικός, υπέρμετρα πουριτανός, προσκολλημένος στην ιδέα της Πρωσικής δόξας θέτει ως στόχο ζωής να δώσει στους Φαιοχίτωνες αυτό που θεωρεί ότι πραγματικά αξίζουν: ψωμί και αξιοπρέπεια τόσο εθνική, όσο και ατομική. Ο Stennes μπορεί  να τοποθετήθηκε στην ηγεσία των S.A. του Βερολίνου, αλλά η στάση ζωής του, τον ανέδειξε ως το φυσικό τους ηγέτη!


Από το πρώτο ήδη διάστημα, η παρουσία του αρχίζει να γίνεται ενοχλητική στη τοπική πολιτική ηγεσία και ιδιαίτερα στον Goebbels. Αντίθετες φύσεις, αρχικά διατηρούν τυπική συνεργασία - παρά τη προσπάθεια προσεταιρισμού του από τον Gauleiter - η οποία σταδιακά καθίσταται ολοένα και πιο προβληματική. Το κράχ του ΄29 επιδρά καταλυτικά και στη Γερμανία. Οι συνθήκες ζωής καθίστανται πλέον δραματικές για τα λαϊκά στρώματα απ΄όπου και προερχόταν το δυναμικό των S.A. Στη βάση τους κυριαρχεί το αίτημα για μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια από το κόμμα αλλά και αναγνώριση της προσφοράς τους. Η υπεροπτική στάση του Goebbels απέναντι στους "Μαχητές των Δρόμων" αλλά και γενικότερα η απαξία την οποία νοιώθουν ότι εισπράττουν, συνολικά από τη πολιτική ηγεσία, εντείνει το άσχημο κλίμα, και ιδιαίτερα στο Βερολίνο. Ο Goebbels διαβλέποντας την επερχόμενη ρήξη, "παγιδεύει" ουσιαστικά τον πολιτικά "αφελή" Stennes, δημοσιεύοντας τον Νοέμβριο του ΄29 στην «Der Angriff» άρθρό του, στο οποίο πρότεινε την ένοπλη κατάκτηση της εξουσίας. Η αγανάκτηση του Hitler μεταφέρεται στον Stennes μέσω του προϊσταμένου του, von Salomon χωρίς περαιτέρω συνέπειες, προκειμένου να μην δημιουργηθούν ρήγματα στις τότε εύθραυστες σχέσεις του με τη Πρωσική αριστοκρατία. 


Οι σχέσεις Goebbels - Stennes από τούδε και στο εξής διαρρηγνύονται αμετάκλητα με εκατέρωθεν κατηγορίες ακόμα και σε επίπεδο κλειστών συγκεντρώσεων. Mέσα σε ένα τόσο τεταμένο κλίμα και βλέποντας την αδυναμία έκφρασης των αιτημάτων των συντρόφων του σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, πιέζει τον von Salomon να τα μεταφέρει ο ίδιος άμεσα στο Hitler, θεωρώντας εσφαλμένα, ότι ο τελευταίος ήταν θύμα ψευδούς ενημέρωσης του στενού πολιτικού του περιβάλλοντος. Συντάσσεται κείμενο επτά αιτημάτων οικονομικού αλλά και πολιτικού χαρακτήρα με επίκεντρο την άρση της εσωκομματικής απόφασης η οποία απαγόρευε στα μέλη των S.A. την έκθεση σε βουλευτικό αξίωμα. Στο συγκεκριμένο κείμενο πέραν της αξιώσεως περί παραχώρησης τουλάχιστον τριών εδρών στις επερχόμενες εκλογές, ασκείτο σφοδρή κριτική σε αρκετούς Gauleiter για διασπάθιση κομματικού χρήματος (το οποίο θα έπρεπε να αποδίδεται στους άνεργους φαιοχίτωνες) και ιδιαίτερα στον Goebbels, o οποίος πέραν των υπολοίπων κατηγορείτο και για έκλυτο βίο. Ο von Salomon μεταφέρει τον Ιούλιο του ΄30, τα αιτήματα στον Hitler ο οποίος και τα απορρίπτει ασυζητητί, εκδιώκοντάς τον. Στις αρχές Αυγούστου και αφού o Stennes αποτυγχάνει να πλησιάσει τον Hitler, παρουσιάζονται όλοι οι περιφερειακοί διοικητές S.A. στον Goebbels επιδίδοντας του εκ νέου τα αιτήματα τους προκειμένου να τα προωθήσει ο ίδιος στον Hitler. Τον προειδοποιούν για επικείμενη εξέγερση σε περίπτωση που δεν γίνουν δεκτά ενώ ο Stennes τον χλευάζει επιδεικτικά. Ο Goebbels τρομοκρατημένος επικοινωνεί άμεσα με τον Hitler o οποίος, θεωρώντας τις προειδοποιήσεις ως ανόητες απειλές, τον καθησυχάζει προτείνοντας ως διαμεσολαβητή τον Wagener ,"προσωπάρχη" και υπαρχηγό των S.A.


Τελικά οι φόβοι Goebbels επαληθεύονται καθώς τέσσερεις μέρες πριν τις εκλογές, τα Βερολινέζικα S.A. εξεγείρονται. Αρνούνται όχι μόνο να περιφρουρήσουν την κεντρική εκλογική συγκέντρωση στο Sportpalast, αλλά ταυτόχρονα προγραμματίζουν την ίδια ώρα σε κοντινό χώρο αντιδιαδήλωση. Ο Goebbels καλεί μονάδες των S.S προκειμένου να περιφρουρήσουν τόσο την εκδήλωση όσο και τα κομματικά γραφεία. Η "αντιδιαδήλωση" μετατρέπεται άμεσα σε διαδήλωση κατά του Goebbels ενώ η οργή των Φαιοχιτώνων ξεσπά στην φρουρά των γραφείων. Με οδηγό τον Stennes κακοποιούν τους άντρες των S.S. και ισοπεδώνουν κυριολεκτικά τα κομματικά γραφεία. Ο Hitler αναβάλλει το πρόγραμμά του και μεταβαίνει άμεσα στο Βερολίνο. Οι στιγμές ήταν ιδιαίτερα κρίσιμες καθώς πιθανή γενίκευση της εσωκομματικής ρήξης θα παρέλυε τον εκλογικό μηχανισμό οδηγώντας  στην συντριβή το NSDAP. Την επόμενη μέρα σε προγραμματισμένη συγκέντρωση 2.000 Φαιοχιτώνων, ο Hitler τροποποιεί τη μέχρι τότε απαξιωτική στάση του αποσπώντας εκ νέου τη συναίνεση τους. Με υποσχέσεις για αύξηση του οικονομικού βοηθήματος (η οποία όταν πραγματοποιήθηκε ήταν πραγματικά ασήμαντη), για απορρόφηση πολλών χιλιάδων στη "Βοηθητική Αστυνομία", για αναβάθμιση της κομματικής τους θέσης (ανάληψη της ηγεσίας από τον ίδιο) και με παράλληλη μετάθεση των ευθυνών στη μέχρι τότε ηγεσία τους αλλά και στους Gauleiters κατόρθωσε να αποσείσει  τις προσωπικές του ευθύνες παραπλανώντας το ακροατήριο. Άλλωστε για τους πιο δύσπιστους φύλαγε στο τέλος του λόγου του, το ακαταμάχητο όπλο της "Αρχής του Ηγέτη", δοκιμασμένο ήδη με απόλυτη επιτυχία στο συνέδριο του Bamberg!  


Η πορεία προς την τελική σύγκρουση

Η τεράστια εκλογική επιτυχία του 1930, εδραιώνει  στη συνείδηση του κόμματος το "αλάθητο" του αρχηγού αίροντας οποιαδήποτε απόπειρα αμφισβήτησης του. Ο δρόμος προς την εξουσία ανοίγει και η ευφορία επικαλύπτει έστω και προσωρινά τις εσωτερικές αντιφάσεις οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν αμβλύνονται. Ο Stennes παρότι δεν διαθέτει "πολιτική" σκέψη διατηρεί αμφιβολίες για την ειλικρίνεια της στάσης Hitler. Ως νέο μέλος του κόμματος δεν έχει επηρεαστεί από τη κυρίαρχη τάση της "προσωπολατρείας"  κατορθώνοντας να διατηρεί κριτική σκέψη. Μέσω του κοινού τους φίλου Buchholz έρχεται σε επαφή με τον Otto Strasser o οποίος έχει ήδη διαγραφεί από το κόμμα, συγκροτώντας δική του πολιτική οργάνωση. Η γνωριμία του με τον Otto Strasser τον βοηθά ώστε να συγκροτήσει  τη πολιτική του σκέψη, οργανοποιώντας τον μέχρι τότε εθνικιστικό ενστικτώδη χαρακτήρα της  σε κατεύθυνση σαφώς σοσιαλιστική. Συνειδητοποιεί πλέον ότι το επίδικο της δράσης δεν μπορεί να είναι απλά και μόνο η κατάληψη της εξουσίας μέσω της οποίας θα πραγματωθεί η μεγάλη "Εθνική Ιδέα" αλλά και η Σοσιαλιστική κοινωνική διαχείριση. 

Οι επόμενοι μήνες ενισχύουν τη καχυποψία του καθώς οι υποσχέσεις Hitler υλοποιούνται ελάχιστα με τη πολιτική ηγεσία να απομακρύνεται όλο και περισσότερο απ την κοινωνική της βάση. Ο Hitler στη πραγματικότητα ουδόλως ήθελε ασχοληθεί με τα S.A., δείχνοντας το με κάθε τρόπο μετά τις εκλογές. Γι΄αυτόν οι Φαιοχίτωνες δεν αποτελούσαν συντρόφους αλλά τον μηχανισμό διάχυσης κομματικής προπαγάνδας. Τον Ιανουάριο του ΄31 καλεί από την Βολιβία τον Ernst Röhm  προκειμένου να του αναθέσει την αρχηγία των S.A. Η τοποθέτηση Röhm έχει στόχο αφ΄ενός την απεμπλοκή του ιδίου και αφ΄ετέρου την εμπέδωση της κομματικής πειθαρχίας στο σώμα των τοπικών διοικητών. Το παρελθόν του αλλά και οι στρατιωτικό - οργανωτικές του ικανότητες φαίνονται παράγοντες ικανοί να τους συνετίσουν και να αδρανοποιήσουν τις επιμέρους τάσεις αυτονόμησης τους.   


Ο Stennes αντιλαμβάνεται έγκαιρα τη ροή των γεγονότων και αντιδρά άμεσα δυσφημώντας σε ευρύ κύκλο τον επιτηρητή του Hitler. Οι σεξουαλικές ιδιαιτερότητες του Röhm αλλά και άλλων στελεχών του στενού αρχηγικού κύκλου σχολιάζονται αδιάλειπτα από έντυπα του εκδοτοικού οίκου Tat, προκαλώντας ανάλογες αντιδράσεις. Με επίκεντρο τους Goebbels και Röhm ξεκινά μια διαρκής προσπάθεια  σπίλωσης της φήμης Stennes, κυρίως ανάμεσα στους τοπικούς διοικητές των S.A. της Σιλεσίας. Η ανοικτή σύγκρουση δείχνει αναπόφευκτη και ο Stennes αρχίζει σειρά επαφών τόσο με κομματικά στελέχη όσο και με προσωπικότητες του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου, προκειμένου να συγκροτήσει μαζί τους κοινό μέτωπο. Απευθύνεται αρχικά στον Gregor Strasser o οποίος αρνείται να συνταχθεί μαζί του -παρότι αναγνωρίζει το δίκαιο των θέσεών του-  υπό το φόβο της κομματικής διάσπασης αλλά και εξ΄αιτίας της αρχόμενης ιδεολογικής σύμπλευσης με τον αδελφό του! Oι δυνάμεις του Otto Strasser είναι ελάχιστες ώστε να στηρίξουν πολιτικά τη κίνηση ενώ ορισμένες επαφές του με ομάδες Εθνικομπολσεβίκων της ομάδας Niekisch δεν καρποφορούν. 

Η μοναδική στήριξη που τελικά βρίσκει, είναι εκείνη του θρυλικού Capitan Hermann Ehrhardt, οργανωτή της περίφημης Marine Brigade. O Ehrhardt, παρά τις αντιδράσεις της πριγκίπισσας Margarite, λόγω της εκτίμησης που έτρεφε συνολικά  για την οικογένεια Stennes αλλά και της αντιπάθειας προς τον Hitler, τον οποίο και αντιμετώπιζε πάντα απαξιωτικά, του υπόσχεται παραστρατιωτική υποστήριξη σε περίπτωση συγκρούσεων και ευνοϊκή προβολή σε δημόσιους λειτουργούς της επιρροής του. Τον Φεβρουάριο ο Röhm αποφασίζει τη μετακίνηση Stennes από τη περιφέρεια της Σιλεσίας, πράξη που πρέπει εντός διμήνου να εκτελεστεί. Βλέποντας τη σύγκρουση προ των πυλών, ο Stennes προχωρά σε μερική αναδιοργάνωση των ΒερολινέζικωνS.A., συγκροτώντας ομάδες απόλυτα αφοσιωμένες σ΄αυτόν. Ο Ehrhardt εκ παραλλήλου ενεργοποιεί παλιούς μαχητές του, τους οποίους και πλαισιώνει με επιλεγμένα πρώην μέλη της RFB! Το μέτωπο Stennes-Ehrhardt βρίσκεται πλέον σε θέση μάχης, περιμένοντας απλά την αφορμή που δίνεται από τον ίδιο τον Hitler στις 20 Φεβρουαρίου. Με απόφαση του αίρει τη διοικητική αυτοτέλεια των S.A., τα οποία υποχρεούνται πλέον να αναφέρονται άμεσα στούς Gauleiters. O Stennes απαντά εγγράφως προβάλλοντας την ανέχεια των συντρόφων του αλλά και την αθέτηση των προεκλογικών δεσμεύσεων Hitler, πράξη που εξαγριώνει τον τελευταίο. Στις 26 Φεβρουαρίου τα S.A. διατάσσονται να μη προχωρούν σε οποιαδήποτε μορφή σύγκρουσης ενώ απαγορεύεται στους διοικητές τους να μιλούν σε δημόσιες συγκεντρώσεις. Η επίσημη πλέον πολιτική περιθωριοποίηση είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. 

Το απόγευμα της 31ης  Μαρτίου ο Stennes ηγούμενος του 31ου Συντάγματος των S.A. επιτίθεται στα κεντρικά γραφεία του κόμματος, εντός των οποίων βρίσκονται ο Goebbels, υπάλληλοι τύπου και η φρουρά των S.S. Ήδη από το πρωί της 30ης Μαρτίου η ηγεσία του κόμματος είχε γνώση της ανοικτής προετοιμασίας των επιτιθέμενων, ενημερώνοντας τον εβραϊκής καταγωγής διοικητή της Αστυνομίας του Βερολίνου προκειμένου να αποκλείσει τη περιοχή. Για αδιευκρίνιστους λόγους και παρά την αρχική της συναίνεση, δεν εμφανίστηκαν αστυνομικές δυνάμεις αποτροπής, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις των S.A. να πλησιάσουν ανενόχλητες στο κτίριο. Όταν οι εντός του κτιρίου αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει, ακολουθούν σκηνές αλλοφροσύνης: o Gauleiter τελών σε πανικό, δεν χρησιμοποιεί καν το αυτοκίνητο του, και διαφεύγει τρέχοντας. Οι επίλεκτοι φρουροί των γραφείων, έχοντας ήδη την προηγούμενη εμπειρία του Αυγούστου, δεν αιφνιδιάζονται και ακολουθώντας τη ρήση "η φρουρά δεν παραδίδεται, τρέχει", ακολουθούν βραχεία κεφαλή τον Goebbels ...

Μετά την κατάληψη των γραφείων οι Stennes - Ehrhardt οργανώνουν τις κοινές τους δυνάμεις (περίπου 2.500) προκειμένου να αποκρούσουν την αναμενόμενη επίθεση πιστών κομματικών ομάδων. Θεωρούν ότι ο Hitler θα υποχρεωθεί να απαντήσει άμεσα διαφυλάσσοντας τόσο το προσωπικό όσο και το κομματικό κύρος. Στο Μόναχο ο στενός Χιτλερικός κύκλος σπεύδει να καθησυχάσει τον ταραγμένο ηγέτη διαβεβαιώνοντας τον για την αταλάντευτη πίστη τους αλλά και τη δυνατότητα τους να πετύχουν τον περιορισμό της εξέγερσης. Στον αντίποδα, η Πρώσσικη "ψυχή" δεν υποκλίνεται σε καμιά πολιτική "αυθεντία", δεν αναγνωρίζει καμία "ιερότητα" στην έννοια της πολιτικής ιεραρχίας, δεν κανοναρχεί την συμπεριφορά της σε πλαίσια συσχετισμού δυνάμεων! Είναι ίσως τα γονίδια των θρυλικών Ahhiyawa που ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια μετά από 25 αιώνες και διασύρουν σύσσωμη την ηγεσία του NSDAP! Τους "παίρνει" τα γραφεία, την «Der Angriff» από την οποία και καταγγέλλει για προδοσία τον Hitler, τους προκαλεί ΑΝΟΙΚΤΑ σε σύγκρουση, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει κάποιος ώστε να αξιολογηθούν οι πράξεις του ως διασυρμός τους; Διασυρμός και μόνο διασυρμός γιατί:

1) Παρά τις μικρές αριθμητικά δυνάμεις των εξεγερμένων, το άκουσμα και μόνο των ονομάτων των ηγετών τους (και ιδιαίτερα του Ehrhardt) ήταν αρκετό για να κλονίσει τόσο το Χιτλερικό περιβάλλον όσο και τα "μαντρόσκυλά του" (βλέπε Röhm κ.α)

2) Προκειμένου να αναλάβουν εκ νέου γραφεία και εφημερίδα απευθύνονται στην Αστυνομία, η οποία στις 2 Απριλίου εκκενώνει υπό την απειλή των όπλων το κτίριο! Ήτοι, η «αντισυστημική» ηγεσία του NSDAP προσφεύγει στις αστικές δυνάμεις καταστολής προκειμένου να επιλύσει την εσωκομματική της κρίση! Και ατυχώς για την ηγετική ομάδα, η ήττα τέλος δεν είχε ... 

Δύο μέρες μετά την επέμβαση της Βερολινέζικης αστυνομίας, ο Hitler εκτίθεται ακόμα περισσότερο σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην «Volkischer Beobachter»! Αφού κατηγορεί τον Stennes και τους συντρόφους του ως υποκινούμενους (χωρίς φυσικά να διευκρινίζει από ποιούς!) στασιαστές, επίδοξους καταστροφείς του κόμματος κ.α., εγκαλεί το θυμικό  της φτωχολογιάς των S.A. αντιπαραβάλλοντας  τη προσωπικότητά του με αυτήν του αντιπάλου του, στη βάση αισθητικών αντιλήψεων ταινιών μελό. Η "αέναη" σύγκρουση μεταξύ του τίμιου - γενναίου φτωχόπαιδου, που λόγω πενίας δε καταφέρνει να σπουδάσει, αλλά που με την αξία του τελικά κατορθώνει να ανέβει τη κοινωνική κλίμακα και προσπαθεί πλέον να αλλάξει τις λειτουργίες αυτής της άδικης κοινωνίας, απέναντι στο κακομαθημένο πλουσιόπαιδο, που τα βρήκε όλα έτοιμα κ.τ.λ., καταλήγοντας να γίνει ένας σοσιαλιστής μπολσεβίκος "του καναπέ". Το συγκεκριμένο κείμενο - κλαυσίγελος πέραν της όποιας "σεναριακής" του χρησιμότητας κατεδείκνυε - για όποιον φυσικά μπορούσε και ήθελε να δει - το πραγματικό μέγεθος του πολιτικού υπόβαθρου του ανθρώπου που οδήγησε 14 χρόνια μετά, τον Γερμανικό λαό στον πόλεμο!


Μετά τη διαγραφή του, ο Stennes ιδρύει (υπό την υψηλή εποπτεία Ehrhardt) το NSKD συσπειρώνοντας περίπου 2.000 μαχητές. Η ζωή της οργάνωσης είναι βραχύβια εξαιτίας της αδυναμίας του να αναλάβει ρόλο "πολιτικού", αλλά και της συγκυρίας που ευνοούσε τη συσπείρωση του "προνομιακού" του ακροατηρίου στους κόλπους του NSDAP. Ένα χρόνο αργότερα συμπτύσσει τις δυνάμεις του με εκείνες του Οtto Strasser στο μετωπικό σχήμα Μαύρο Μέτωπο - «Schwarze Front», αναλαμβάνοντας τον τομέα της κομματικής προστασίας. Το 1933, μετά τη διάλυση του Μετώπου και την αναρρίχηση του Hitler στην εξουσία εγκαταλείπει τη Γερμανία, φυγάς αρχικά στη Πράγα ενώ η γυναίκα του και η κόρη του κατέφυγαν στην Αγγλία. Το 1934 επανασυνδέεται με την οικογένεια του στη Κίνα, όπου και προσλαμβάνεται από τον  Chiang Kai-Shek αρχικά ως στρατιωτικός σύμβουλος, ενώ αργότερα αναλαμβάνει τη διοίκηση της προσωπικής του φρουράς. Άλλωστε ένας άνθρωπος του "καναπέ" ήταν ο πλέον κατάλληλος γι΄ αυτές τις θέσεις! Επιστρέφει το 1949 στη Γερμανία χωρίς να ασχοληθεί με τη πολιτική, μέχρι και το θάνατο του σε ηλικία 94 ετών.



Χρυσή Αυγή: Σκυλί που γαβγίζει ή ψάρι που τσιμπάει...; (Ροϊδοδήμος Γιώργος)



Με αφορμή δύο πρόσφατα στιγμιότυπα συμπεριφοράς επωνύμων χρυσαυγιτών παραθέτω, ως προς το ένα με σταρ τον κ. Κασιδιάρη, πώς θα μπορούσε να παιχτεί από τον ίδιο :

(Αγγλικά σε μειλίχιο ύφος και με χαμόγελο):

_“Could you please be so kind as to refer to the neighboring country with the name chosen and preferred by my country? I think it would be polite from your side to choose FYROM.”

Και αν αρνούντο οι δημοσιογράφοι του ΒΒC, τότε η απάντηση…:

_”I expected some polite manners towards the host at least, from a civilized people like the British. I am sorry, I cannot continue”. (Kαι φεύγει ο ίδιος).

Αντιθέτως ο κύριος Κασιδιάρης, μέσα στο δικό του χώρο, επέλεξε τον αυταρχισμό αντί της αφοπλιστικής ευγένειας με γνώμονα την αποτελεσματικότητα, αδιαφορώντας για κανόνες συμπεριφοράς αλλά και μεθόδους επιβολής, πέφτοντας πιο κάτω από το επίπεδο των αγενών τουλάχιστον αν όχι προκλητικών δημοσιογραφίσκων. Τι κέρδισε; (άμυαλους μιμητές μόνον). Τι έχασε; Κάποια προβολή θέσεων (αλλά και εντυπώσεων σε ευρύτερο κοινό).

Κυρ Κασιδιάρη, είσαι για τη λαϊκή και τα πανηγύρια με πάγκους. Δεν είναι κακό. Ο καθείς εφ΄ώ ετάχθη. Στη συνέχεια, στο Ευρωκοινοβούλιο, ο συνταξιούχος πατριώτης Συναδινός, ομοίως συμπεριφερόμενος και αυτός, έφαγε πόρτα και υπάκουα αναγκάστηκε να υπομείνει την αποβολή του. Εύγε στο γηραιό παλληκάρι!!

Αχ κύριε Συνοδινέ μου! Τι γυρεύετε στη Χρυσή Αυγή; Με τον πολέμαρχο Μάρδα να πάτε. Το ίδιο μυαλό (δεν) έχετε. Πως όμως θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά ο στρατηγός (!) παρά να ακολουθήσει τη συμπεριφορά του μέντορα και προαγωγού του στη θέση του Ευρωβουλευτή, Κασιδιάρη; Ένας τέτοιος θερμός πατριώτης με μουστάκι και …παράσημα εν καιρώ ειρήνης. Του οποίου κ. Κασιδιάρη – διακτινισμένου μονίμως στις Θερμοπύλες – το ύφος και ο λόγος θα μπορούσε να είναι ring tone για ξύπνημα κατσαρίδας.

Οι χρυσαυγίτες, όταν τους λες ¨ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΙΧΟΣ!¨ πέφτουν πάνω του. Και όταν τους ρωτάς ¨ΓΙΑΤΙ;¨ σου απαντούν: Διότι οι τοίχοι πεθαίνουν όρθιοι! 

Αποτελεί πλέον κουλτούρα της Χ.Α. η παροξυσμικά παρορμητική συμπεριφορά. Και μιας και δεν τους παίρνει πλέον ακτιβιστικά, ευτυχώς γι΄αυτούς (και για όλους μας), περιορίζονται στο φραστικό πεδίο ανόητης παλληκαροσύνης και εξωδοντισμού.

Συγχαρητήρια κύριε Μιχαλολιάκο! Εφηύρατε νέον τύπο εθνικισμού: Χολερικός Πατριωτισμός. 

Otto Strasser and Social - Nationalism: By Nikolas Rahl (.pdf)



Otto Strasser and Social - Nationalism: By Nikolas Rahl 

The origins of Strasserism

 για να κατεβάσετε το αρχείο σε μορφή .pdf στον σύνδεσμο εδώ

Σχετικός σύνδεσμος: