29η Μαΐου 1453. Τι σημαίνει για μας.

του Μαύρου Λύκου.

1453. Ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β’ κάνει πρόταση στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο , να παραδώσει την Πόλη και ο Κωνσταντίνος σαν άλλος Λεωνίδας απαντά :

«Το την πόλιν σοι δούναι ούτ’ εμού, ούτε των αυτήν οικούντων. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής»

Στις 29 Μάη οι τελευταίοι υπερασπιστές της Πόλης , πολεμούν μέχρι το θάνατο, δεν προσκυνούν το βάρβαρο κατακτητή. Mετά από μαζικές σφαγές και λεηλασίες των πάντων, ξεκινάνε οι αιώνες της σκλαβιάς στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Η Πόλις Εάλω.



O Παλαιολόγος μπροστά στα τείχη της Πόλης. Του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου.


Και όμως ο Ελληνισμός παρέμεινε ζωντανός , μέσα σε αυτούς τους αιώνες. Δεν προσκυνά τον Τούρκο, δεν αλλάζει τη γλώσσα, τον πολιτισμό και τα πιστεύω του. Πολλοί ήταν αυτοί που μέσα σε αυτή τη σκλαβιά προτιμούσαν να ζήσουν στα βουνά σαν αντάρτες, ή να πέσουν μαχόμενοι για την τιμή , την αξιοπρέπεια και την ελευθερία , παρά να γίνουν ραγιάδες και προσκυνημένοι.

Σήμερα ζούμε μια νέα σκλαβιά. Αυτή τη φορά , μια παγκοσμιοποιημένη αυτοκρατορία, υπερεθνική και αντεθνική , η αυτοκρατορία της παγκόσμιας πλουτοκρατίας. Θρησκεία της το μέγιστο κέρδος της πλουτοκρατίας , όπως και οποιαδήποτε μεταφυσική , υλιστική η πολιτική δοξασία ταιριάζει με αυτό το κέρδος , από το Σιωνισμό μέχρι διάφορα θρησκευτικά ρεύματα της «Νέας Εποχής» όπως και τις ιδέες της αστικής «δημοκρατίας» και του «φιλελευθερισμού».

Και σήμερα όπως και τότε υπάρχουν και οι «γενίτσαροι». Αυτοί που γεννιούνται μεγαλώνουν και αναθρέφονται στα χέρια της Νέας Τάξης , που δεν γνωρίζουν ούτε καταγωγή ούτε πατρίδα ούτε πολιτισμό, γιατί νιώθουν να ταυτίζονται πολιτιστικά και συνειδησιακά με τον πολιτισμό και τις ιδέες των βαρβάρων.

Και όπου δεν πιάνει η ιδεολογική και πνευματική καταστολή, όπου δεν περνάει η σύγχρονη λογική του ραγιά, του «δημοκράτη» ή του κοσμοπολίτη , υπάρχει η φυσική καταστολή. Μπάτσοι , συμμορίες «αντιφά» και νεοταξίτες αριστεροί είναι παντού να χτυπήσουν ότι τους φαίνεται διαφορετικό από τα πρότυπα της νέας τάξης. Και όταν σε κάποιους λαούς δεν αρκούν αυτοί οι τρόποι καταστολής , επιστρατεύονται οι σύγχρονες μαζικές σφαγές, μόνο που αντί για γιαταγάνια σήμερα έχουν βόμβες με απεμπλουτισμένο ουράνιο. Ισοπεδωμένες πόλεις , καμένη σάρκα , αίμα , χιλιάδες άμαχοι νεκροί σε τακτική βάση.

Στη φωτογραφία : δεκάδες χιλιάδες άμαχοι νεκροί στη Φαλούτζα του Ιράκ , όταν έλιωσε το σώμα τους από το λευκό φώσφορο που τους ψέκασαν οι Αμερικάνοι.

Και όλα αυτά ενώ η αφορμή με την οποία ξεκίνησαν τον πόλεμο στο Ιράκ ήταν υποτιθέμενα χημικά όπλα του Σαντάμ, τα οποία όμως δε βρέθηκαν ποτέ...


Στην Τουρκοκρατία , ο Έλληνας έβγαινε από το σπίτι του και δεν ήξερες αν θα γυρίσει. Μπορεί να τον σκότωνε ο βάρβαρος που θα τύχαινε να συναντήσει στο δρόμο. Σήμερα συμβαίνει το ίδιο. Και εκτός από τα φαινόμενα της άμεσης δολοφονίας , έχουμε και τα τροχαία. Ποτέ δεν ξέρεις αν και πότε θα πέσει πάνω σου με το αυτοκίνητό του ο φέρων τον πολιτισμό της νέας τάξης αστός , μετά από κατανάλωση βιομηχανοποιημένου αλκοόλ ενώ θα επιστρέφει από το σκυλάδικο.

Αν και οι βάρβαροι ήταν τότε περισσότεροι , τα όπλα τους ήταν παρόμοιων δυνατοτήτων με αυτά των μαχητών της ελευθερίας. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Από τη μια πολεμούν μέχρι και με σφεντόνες , πέτρες , και όπλα από τον 'Α και το 'Β παγκόσμιο , και από την άλλη υπερσύγχρονα αεροπλάνα , πυρηνικά , ραντάρ , ρομπότ , δορυφόροι , πύραυλοι με κάμερα που ακολουθούν το στόχο.


Τότε ο εχθρός και ο κατακτητής ξεχώριζε , ήταν ξένο διακριτό σώμα από την κοινωνία. Σήμερα όμως είναι δυσδιάκριτος.

Σήμερα κατάφεραν να περάσουν τον βάρβαρο υποπολιτισμό τους στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας , που έτσι δε μπορεί να διακρίνει τον εχθρό. Και αντί για τις φυσικές αλυσίδες της σκλαβιάς, σήμερα κυρίαρχες είναι οι αόρατες πνευματικές και πολιτιστικές αλυσίδες. «Αποχτήσαμε την ελευθερία μας το 1945» λένε οι περισσότεροι σήμερα στην Ελλάδα. «Έχουμε δημοκρατία» «εμείς ψηφίζουμε για τις αποφάσεις» λένε...


Πόσοι άραγε ψηφίσανε συνειδητά ότι θέλουνε οι μισθοί να είναι 700 Ευρώ , ότι θέλουν να διαλύσουν τη δημόσια υγεία και ασφάλιση και να χαρίσουν τα λεφτά των ασφαλισμένων σε επιχειρηματικούς μέσα από το χρηματιστήριο ;

Πόσοι άραγε ψηφίσανε συνειδητά ότι συμφωνούν να χρησιμοποιηθεί η βάση της Σούδας για να χτυπήσουν το Ιράκ , να στείλει η Ελλάδα στρατό στο Αφγανιστάν και να περάσουν οι Αμερικάνοι από την Ελλάδα για να χτυπήσουν τη Γιουγκοσλαβία ;

Πόσοι ψήφισαν συνειδητά να μπει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να δώσουν τον Οτσαλάν στους Τούρκους και να μετατρέψουν το Αιγαίο σε γκρίζες ζώνες ;

Πόσοι ψήφισαν συνειδητά να γεμίσει η Ελλάδα ξένα κολλέγια που να πουλάνε με πανάκριβα δίδακτρα πτυχία κουρελόχαρτα ;

Πόσοι ψήφισαν συνειδητά να περάσουν όλες οι επιχειρήσεις στην ενέργεια στις μεταφορές και τις τηλεπικοινωνίες στα χέρια ιδιωτών και ξένων επιχειρήσεων ;

Πόσοι ψήφισαν συνειδητά να υπάρχει ανεργία μέχρι και το 40% στη νεολαία και σε περιοχές όπως η Ήπειρος ;

Πόσοι ψήφισαν συνειδητά υπέρ ενός «σχεδίου Ανάν» και ενός Ευρωσυντάγματος που ονομάζεται τώρα «Ευρωσυνθήκη» ή υπέρ των «ανοιχτών συνόρων» ;

Μόνο οι πλουτοκράτες , οι υπάλληλοι τους πολιτικοί και κάποιοι παρατρεχάμενοι. Οι υπόλοιποι δεν είχαν ιδέα τι πράττουν όταν ψηφίζουν.

Και όμως οι διεθνείς πλουτοκράτες έχουν βρει τους τρόπους , να περνάνε με θρησκευτικό τρόπο την αποδοχή της έννοιας του πολιτεύματος αυτής της κατοχής , της αστικής «δημοκρατίας» στους υποταγμένους λαούς. Τους ποτίζουνε με «δημοκρατία» από τη στιγμή που γεννήθηκαν μέχρι τη στιγμή που θα πεθάνουν παρουσιάζοντάς την σαν υπέρτατο αγαθό. Τους κάνουν να πιστεύουν δογματικά στην «αξία» της «δημοκρατίας» και τις «αξίες» του «φιλελευθερισμού» χωρίς οι περισσότεροι να γνωρίζουν γιατί , ή γιατί απλά θεωρούν ότι είναι το λιγότερο «κακό» από άλλους τρόπους κοινωνικής οργάνωσης τους οποίους το ίδιο το σύστημα και οι υπηρέτες του έχουν δαιμονοποιήσει και ευτελίσει.


Η πραγματική έννοια κάθε πλειοψηφικής δημοκρατίας όμως, δεν είναι τίποτε άλλο από το να έχουν τρία άτομα από μια ψήφο και οι δύο να ψηφίζουν να καρπωθούν αυτοί για λογαριασμό τους τα δικαιώματα του τρίτου.

Επίσης η σύγχρονη αστική «δημοκρατία» είναι το να έχουν δέκα άτομα από μια ψήφο και οι εννιά να ψηφίζουν να παραχωρήσουν όλα τα δικαιώματά τους στον δέκατο.

Κάποιες αξίες του «φιλελευθερισμού» είναι οι εξής : Nα είναι ελεύθερος ο αστός να χρησιμοποιεί το ανθρώπινο δυναμικό σαν εμπόρευμα. Να καρπώνεται τα προϊόν της εργασίας του εργάτη και μετά να του πουλά ότι έχει παράγει ο ίδιος και του είναι αναγκαίο για να επιβιώσει, πολύ ακριβότερα από όσο τον πλήρωσε για να το παράγει. Να παίρνει ο μεγαλοκαπιταλιστής προϊόντα από το φυσικό και ορυκτό πλούτο της γης λαών που ζουν σε μια μακρινή χώρα χωρίς σχεδόν κανένα τίμημα, και μετά να τα πουλάει στον ίδιο το λαό της χώρας αυτής, κάτι που του ανήκει , σε τεράστιες τιμές. Αυτά λέγονται «ελεύθερη αγορά». Το να είναι ελεύθερος ο πλουτοκράτης να κάνει μαζική πλύση εγκεφάλου με ψευδείς ειδήσεις συκοφαντία απέναντι σε όσους αντιστέκονται , διαστρέβλωση της ιστορίας και ψεύτικες «αξίες» υποταγής στο λαό , λέγεται , «ελευθερία του τύπου της έκφρασης και της διακίνησης ιδεών».

Το να πληρώνει ο άνεργος τον ίδιο ακριβώς φόρο επί της αξίας των τροφίμων που χρειάζεται για να ζήσει στο κράτος με τον μεγαλοεπιχειρηματία ( για παράδειγμα ΦΠΑ στην Ελλάδα ) λέγεται «ισονομία» και «ισοπολιτεία».

Το να γεννιέται κάποιος σε αυτή τη γη χωρίς να του ανήκει απολύτως τίποτα πάνω στον τόπο που γεννήθηκε , από το να μην έχει κανένα δικαίωμα χρήσης λίγων τετραγωνικών μέτρων για να βάλει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του , μέχρι να μην έχει λίγο χώμα που να μπορεί να φυτέψει ούτε καν ένα δέντρο να κόψει ένα φρούτο να φάει , ενώ έχουν μαντρώσει με τη βία και την κληρονομιά τεράστια κομμάτια γης ελάχιστοι άνθρωποι και τα μεταβιβάζουν με αντάλλαγμα εργασία που αντιστοιχεί σε μια ολόκληρη ζωή , λέγεται «προστασία του δικαιώματος της ατομικής ιδιοκτησίας»....

Το ότι πρέπει να πληρώνει ο ίδιος ο εργάτης για να σπουδάσει τα παιδιά του για να αποκτήσουν τη δυνατότητα να δουλέψουν μετά σκλάβοι για την άρχουσα τάξη για να επιβιώσουν , αλλά και το ότι αν αρρωστήσει από τα χημικά που τον ταΐζουν πάλι ο ίδιος πρέπει να πληρώσει το κόστος , αλλά και το ότι πρέπει να πληρώσει σχεδόν όλο το μεροκάματο μιας μέρας για να φάει ένα φαγητό χωρίς χημικά λέγεται «δικαίωμα του καταναλωτή στην ελεύθερη επιλογή»....




Αντίθετα με όλα αυτά , στην Τουρκοκρατία τα πράγματα ήταν απλά και ξεκάθαρα. Ο κόσμος έβλεπε τα πράγματα όπως είναι. Ο καταχτητής ήταν σαφώς για όλους καταχτητής, ο φόρος κεφαλής ήταν ξεκάθαρο γιατί υπήρχε , ο ραγιάς ήταν σαφώς για όλους ραγιάς και αυτός που λέγονταν επαναστάτης ήταν πράγματι επαναστάτης. Αντίθετα η αστική δημοκρατία και ο «φιλελευθερισμός» έχουν κατασκευάσει ένα πολύπλοκο τεράστιο σύστημα εννοιών , «φιλοσοφιών» και πολιτικών «θεωριών» μέσα χάνεται και βρίσκεται διαρκώς σε σύγχυση το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού. Τότε ο κόσμος έβλεπε ως προφανή διέξοδο από τη σκλαβιά , την απελευθέρωση.

Σήμερα προβάλλεται ως διέξοδος για τον καθένα να προσπαθήσει ατομικά να γίνει και εκείνος αφέντης. Να ακολουθήσει τα αστικά νεοταξικά πρότυπα , να κινηθεί μέσα στην «ελεύθερη» αγορά και να γίνει και εκείνος αστός. Του προβάλλουν να υποταχθεί πλήρως στο σύστημα ώστε το σύστημα μετά να τον «ανταμείψει». Και του προβάλλουν ότι για την άσχημη οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην οποία βρίσκεται δε φταίει το σύστημα αλλά είναι ο ίδιος υπεύθυνος επειδή «δεν «προσπάθησε αρκετά» όσο οι αστοί.

Τα πράγματα λοιπόν σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολα από ότι τότε. Τότε υπήρχαν ξεκάθαρα και αναλλοίωτα τα χαρακτηριστικά του υποταγμένου πολιτισμού και έθνους μπροστά στην βαρβαρότητα του καταχτητή. Σήμερα τα υποταγμένα έθνη φέρουν σε μεγάλο βαθμό τον ίδιο τον βάρβαρο υποπολιτισμό του καταχτητή , έχουν χάσει τα ιδιαίτερα πολιτιστικά και εθνικά χαρακτηριστικά τους και σε μεγάλο βαθμό έχει εξαφανιστεί η έννοια της αξιοπρέπειας , της ελευθερίας , της τιμής , της υπερηφάνειας , της φυλής και της πραγματικής εθνικής συνείδησης.

Ποιος όμως είναι που άνοιξε την κερκόπορτα σήμερα στην Αυτοκρατορία ;

Η παντοτινά ξενόδουλη ακροδεξιά και η καθεστωτική και σήμερα πλέον νεοταξική αριστερά. Η Ελληνική ακροδεξιά σε όλο τον εικοστό αιώνα στόλιζε με τα σύμβολα της Επανάστασης του 21 , πάντοτε την πολιτική εκείνου του πόλου που είχε στο πλευρό του περισσότερο το Σιωνισμό και τα πιο βάρβαρα πολιτικά και πολιτιστικά πρότυπα.

Από τους Άγγλους του Μεταξά μέχρι τους Αμερικάνους των Απριλιανών και σήμερα τους Αμερικάνους του Χρήστου Χαρίτου και την πρόταση για κατάληψη των Σκοπίων στα πλαίσια του ΝΑΤΟ από το Στόχο.


Παράλληλα , ακροδεξιοί παρακρατικοί λειτούργησαν σκόπιμα με μόνιμες προβοκάτσιες για δεκαετίες , με σκοπό να ρεζιλέψουν και να εξευτελίσουν κάθε τι εθνικό. Αποτελούν ουσιαστικά τον ένα από τους δύο πόλους που έγιναν πατεράδες του «αντιρατσισμού» και «αντιεθνικισμού στην Ελλάδα , αφού τον πριμοδότησαν μέσα από ανούσιες επιθέσεις που θα επηρέαζαν την κοινή γνώμη αρνητικά για τους εθνικιστές και πάνω στις οποίες θα πατούσε μετά η νεοταξική αριστερά για να προβάλλει και ένα σωρό άσχετα γεγονότα ως δήθεν «ρατσιστικές» και «φασιστικές» επιθέσεις και έτσι να στήσει τις «αντιφασιστικές» και «αντιρατσιστικές» παρακρατικές της συμμορίες.

Εκτός από αυτά , η συνεχής σκόπιμη αλλαγή πολιτικής «γραμμής» και οι διάφορες σκόπιμες «ακροβασίες» αλλά και ο γενικότερος αυτοεξευτελισμός που προώθησαν στο χώρο , απαξίωσαν κάθε τι εθνικό , σύμβολα και ιδέες και έσπρωξαν τη νεολαία στην αγκαλιά των παρακρατικών του Σόρος , των Ιντυμίντια , των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων , της Νεοταξικής αριστεράς και των συμμοριών τύπου «αντιφά».

Στον αντίποδα αυτών , οι ηγεσίες της αριστεράς στην Ελλάδα , όσο δεν ήταν απλοί μεταφορείς πολιτικών θέσεων της Μόσχας στην Ελλάδα , προώθησαν την ιδέα της «δημοκρατίας» σαν υπέρτατη αξία , και μάλιστα μετά το 1953 μιλούσαν ανοιχτά ότι είχαν ως στόχο την αστική «δημοκρατία», ενώ προώθησαν και τις «αξίες» του «φιλελευθερισμού». Μάλιστα τις «αξίες» του «φιλελευθερισμού» και της αστικής «δημοκρατίας» έφτασαν στο σημείο να διδάσκονται επί Γκορμπατσόφ και στα ίδια τα Ρώσικα πανεπιστήμια και σχολεία , ενώ πέρα από το ρεύμα του «ευρωκομουνισμού» που ξεκίνησε ουσιαστικά στην Ελλάδα το 1968, και το ίδιο το ΚΚΕ είχε φτάσει στο σημείο να χαιρετίζει την ανατροπή του Τσαουσέσκου ως «μη δημοκράτη», ενώ κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα μέχρι και οι θέσεις του Χρουστσόφ από το εικοστό συνέδριο του ΚΚΣΕ που κατήγγειλαν τον Στάλιν ως «δικτάτορα» και ουσιαστικά ως «φασίστα» , με επίθεση εναντίον του από την πλευρά αστικοδημοκρατικών θέσεων.



Οι χώροι και οι συνθήκες αυτές , μαζί με τη «σοσιαλδημοκρατία» αποτέλεσαν το πρόπλασμα για τη γέννηση της σημερινής νεοταξικής αριστεράς , που έχει στον πυρήνα των θέσεών της ακριβώς ολόκληρη την πολιτική της νέας τάξης πραγμάτων την οποία προβάλλει και διεκδικεί ως «προοδευτική» , παρουσιάζοντας ως βασικό της αντίπαλο κάθε διαφορετική άποψη από τη νέα τάξη , που την ταυτίζει με τον εθνικισμό και το φασισμό τους οποίους δεν ερμηνεύει και δεν αντιμετωπίζει με όρους πολιτικούς , αλλά με θρησκευτικούς καθώς τους παρουσιάζει κάτι σαν το δαίμονα.


Και τη στιγμή που «αντιφασίστες» και «αντιεθνικιστές» Αμερικάνοι και Εβραίοι δολοφονούν χιλιάδες αμάχους συνεχώς στον πλανήτη, ενώ οι νεκροί άμαχοι και μόνο της Γερμανίας στο 'Β παγκόσμιο πόλεμο από τη δράση των «αντιφασιστών» ήταν πολλοί περισσότεροι από ότι οι άμαχοι όλων των δυτικών χωρών μαζί , και τη στιγμή που τα κυρίαρχα Ελληνικά κόμματα ταυτίζονται πλήρως και είναι συνένοχοι στα σημερινά εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, η νεοταξική αριστερά θεωρεί σήμερα η βασική απειλή και το βασικό πρόβλημα για τον Ελληνικό λαό είναι ο Χίτλερ.


Και όπως η αστική ξενόδουλη ακροδεξιά ευτέλισε και απαξίωσε πλήρως τον Εθνικισμό , έτσι και η καθεστωτική και σήμερα νεοταξική αριστερά , ευτέλισε και απαξίωσε τον Αντικαπιταλισμό , με αποτέλεσμα σήμερα μεγάλη μερίδα του κόσμου να βλέπει το σύστημα ως μονόδρομο και να πιστεύει ότι δε γίνεται τίποτα. Αυτοί είναι λοιπόν που άνοιξαν την κερκόπορτα για τη σημερινή σκλαβιά.

Η Ελλάδα εάλω , λοιπόν.


Και η πόλη που ζει ο καθένας μας εάλω , και η γειτονιά μας εάλω. Και τη στιγμή που έχουμε καταντήσει ξένοι και σκλάβοι στον τόπο μας , η ΝΑΤΟική ακροδεξιά, δε λέει τίποτα για όλα αυτά , λέει όμως να εισβάλλει άμεσα ο Ελληνικός στρατός ως παράρτημα του ΝΑΤΟ , στα Σκόπια !



Από την άλλη πλευρά ο «εθνικιστής» Χαρίτος έγραψε στο περιοδικό Patria ότι το βασικό πρόβλημα είναι ο «αντιαμερικανισμός» στην Ελλάδα , και πρέπει λέει να παραδειγματιστούμε από τους Κούρδους του Ιράκ , τους Αλβανους του Κοσσόβου και τους Σκοπιανούς !


Εκεί καταντήσαμε λοιπόν, να θεωρείται εθνικισμός να μην έχουμε ως πρότυπο τους επαναστάτες του '21 ή τους υπερασπιστές της Πόλης , αλλά τους μισθοφόρους των Τούρκων τότε και σήμερα των Αμερικάνων ! Αυτός είναι ο «δυτικός πολιτισμός».


Οδηγεί τον άνθρωπο σε τέτοια αποξένωση από τη φύση και την πραγματικότητα και τέτοια παράνοια έτσι ώστε να θεωρείται ως συνηθισμένο και φυσιολογικό αυτό που θα έπρεπε να είναι μόνο ανέκδοτο ή επιστημονική φαντασία , όπως το να αυτοαποκαλούνται ως «ορθόδοξοι εθνικιστές» οι φανατικοί υποστηρικτές της εθνικής υποταγής στον καταχτητή και ως «αντικαπιταλιστές» οι φανατικοί υποστηρικτές των πολιτικών του καπιταλισμού , ενώ ο εθνικοεπαναστατικός και αντικαπιταλιστικός λόγος να θεωρείται «παράξενος» και «διασπαστικός».

Για εμάς η 29η του Μάη δεν είναι ούτε μνημόσυνο , ούτε κηδεία των τελευταίων υπερασπιστών της Πόλης , ούτε η μέρα που παρακαλάμε να διαλύσει το ΝΑΤΟ την Τουρκία και να πάμε μισθοφόροι εκεί να κάνουμε τη δουλειά εμείς για να δώσουν μετά οι Αμερικάνοι και οι Σιωνιστές κάποιο ξεροκόμματο της Τουρκίας δώρο στους «Έλληνες» καπιταλιστές, αφού πρώτα έχουν κάνει Ελλάδα , Τουρκία και όλα τα Βαλκάνια ένα απέραντο νεκροταφείο με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και στη συνέχεια μια «ανοιχτή κοινωνία» του Σόρος.

Για εμάς η 29η του Μάη συμβολίζει τα ιδανικά που ενέπνευσαν αυτούς που αντιστάθηκαν στη βαρβαρότητα, που προτίμησαν να πεθάνουν για την ελευθερία , την τιμή , την αξιοπρέπεια , τον πολιτισμό και τα ιδανικά τους παρά να προσκυνήσουν τον καταχτητή. Μέσα σε αυτή την σημερινή κατάσταση , υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που έχουν άσβεστα μέσα τους αυτά τα ιδανικά και τις ηθικές αρχές.


Για μας η Κωνσταντινούπολη είναι σήμερα πρώτα η γειτονιά μας , μετά η πόλη που ζούμε , μετά ολόκληρη η Ελλάδα και τέλος όλος ο κόσμος.

Εκεί , θα βρει κανείς τους τελευταίους υπερασπιστές του ανθρώπινου πολιτισμού , να μάχονται ακόμα και να δίνουν και τη ζωή τους για την εθνική και κοινωνική ελευθερία , την τιμή , την αξιοπρέπεια , τον πολιτισμό , τη σωτηρία της φυλής τους και ολόκληρης της φύσης και κάθε είδους ζωής μέσα σε αυτή , ενάντια στη νεοταξική βαρβαρότητα.

Τα τείχη Έπεσαν οι Καρδιές μας Όμως Όχι !

Ελευθερία Ή Θάνατος !