Καλμίκοι: οι Βουδιστές πολεμιστές που υπερασπίστηκαν την Εθνικοσοσιαλιστική Ιδέα.

Ιστορική έρευνα / κείμενο:

Αλέξανδρος Κορβίνος

Φοίβος Διδάσκαλος

Σχετικός σύνδεσμος: Βερολίνο 1945: Βουδιστές μοναχοί υπερασπίζονται τον Εθνικοσοσιαλισμό «Οι άνθρωποι με τα πράσινα γάντια»

Καλμίκοι: οι Βουδιστές πολεμιστές  που υπερασπίστηκαν την Εθνικοσοσιαλιστική Ιδέα.

Αλέξανδρος Κορβίνος

Φοίβος Διδάσκαλος

Πρόλογος

Λίγοι γνωρίζουν ότι κατά την Μάχη του Βερολίνου μαζί με τη «Χιτλερική Νεολαία», την Volkssturm, την μαυροφορεμένη φρουρά των Waffen - SS και τους υπερήφανους γέροντες του Α’ Π.Π. έπεσαν μαχόμενοι και Βουδιστές μοναχοί. Σε κάποιους ίσως φαντάζει παράξενο, όμως δεν είναι διόλου. Εκτός από τις ιστορικές αναφορές υπάρχουν εκείνες οι αποδείξεις που βρίσκονται βαθιά ριζωμένες στην ψυχή κάθε Άριου Ανθρώπου, κάθε Ελεύθερα σκεπτόμενου Λευκού Ανθρώπου. Είναι η Αλήθεια που σε τακτά χρονικά διαστήματα «μας χτυπάει την πόρτα», υπενθυμίζοντας μας ποιοί είμαστε, ποιά η καταγωγή μας, ποιές οι Παραδόσεις μας, τα ήθη και έθιμα μας.

Οι Καλμίκοι ή Καλμούχοι ή Καλμούκοι (Καλμίκικα: Хальмгуд) είναι ένα Μογγολικό φύλο που κατοικεί στη βορειοδυτική ακτή της Κασπίας κατά τους τελευταίους τέσσερις αιώνες. Είναι η κυρίαρχη εθνότητα της Δημοκρατίας της Καλμίκια, ενός από τα 83 ομόσπονδα κράτη που συναποτελούν  την Ρωσική Ομοσπονδία.

Με το πέρασμα του χρόνου, και μολονότι ήταν σχετικά πιστοί στην Τσαρική εξουσία, η Ρωσία προσπάθησε να τους ελέγξει ποικιλλόμορφα. Ενθάρρυνε τη δημιουργία Σλαβικών και Γερμανικών οικισμών στα εδάφη τους, δοκίμασε να τους εκχριστιανίσει, επενέβαινε όλο και περισσότερο στους πολιτικούς θεσμούς τους. Έτσι το χειμώνα του 1770 - 1771 το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, αυτοί που ζούσαν ανατολικά του Βόλγα, αποφάσισαν να επιστρέψουν στην κοιτίδα τους Τζουγκαρία. Από τους 200.000 που έφυγαν, μόλις οι μισοί κατάφεραν τελικά να φθάσουν στη Τζουγκαρία - οι υπόλοιποι πέθαναν στο δρόμο από τις κακουχίες, την πείνα και τις ενέδρες ληστών.

Μετά τη μετανάστευση των περισσότερων Καλμίκων, η Τσαρίνα Αικατερίνη Β' κατήργησε το Χανάτο της Καλμίκια και ενέταξε τα εδάφη του στην επικράτεια του Άστραχαν. Οι εναπομείναντες κράτησαν ένα χαμηλό επίπεδο αυτοδιοίκησης, αλλά ήταν πλέον πρωτίστως υπήκοοι του Ρωσικού κράτους. Με τον καιρό άρχισαν να εγκαθίστανται σε πιο μόνιμους οικισμούς, σε αυτό το πλαίσιο το 1865 ιδρύθηκε η Ελιστά, που σήμερα είναι πρωτεύουσα τους. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση (1917) και αντιδρώντας στην κολλεκτιβοποίηση που επέβαλε το νέο καθεστώς, αρκετοί Καλμίκοι διέφυγαν στη Δύση και δημιούργησαν κοινότητες εμιγκρέδων στο Βελιγράδι, την Σόφια, την Πράγα και το Παρίσι.

Με την έναρξη του Β' Π.Π. και την κατάληψη των Βαλκανίων, κάποιοι από αυτούς συστρατεύθηκαν στην Πανευρωπαϊκή προσπάθεια για την απελευθέρωση της Ευρώπης από τον κομμουνιστικό καρκίνο. Όταν τα Εθνικοσοσιαλιστικά στρατεύματα κατέλαβαν την Καλμίκια (αρχές 1942), οι ντόπιοι τους υποδέχθηκαν ως ελευθερωτές και συγκρότησαν ένα εθελοντικό σώμα ιππικού, δύναμης 5.000 ανδρών. Ο Κόκκινος Στρατός ανακατέλαβε την περιοχή στα τέλη του 1942. Η Καλμίκια καταργήθηκε ως αυτόνομη δημοκρατία  και τα εδάφη της διαμοιράσθηκαν στις όμορες περιφέρειες του Στάλινγκραντ, της Σταυρούπολης και του Άστραχαν. Οι Καλμίκοι εξορίσθηκαν ομαδικά στη Σιβηρία και χιλιάδες από αυτούς πέθαναν ως μάρτυρες της Ιδέας ενώ Ρώσοι και Ουκρανοί από κατεστραμμένες περιοχές στάλθηκαν για να εποικίσουν τα εδάφη που άφησαν.

Οι Καλμίκοι μιλούν την Καλμίκ (Хальмг келн; ή Καλμούκ ή Οϊράτ), μία Μογγολική γλώσσα. Πιστεύουν στον Βουδισμό, είναι μάλιστα ο μοναδικός Βουδιστικός λαός της Ευρώπης. Σύμφωνα με την πανρρωσική απογραφή του 2002, ο συνολικός πληθυσμός τους ανέρχεται σε περίπου 174.000 άτομα. Σχεδόν όλοι ζουν στην Καλμίκια, εκτός από ένα συμπαγή πληθυσμό 7.000 ατόμων που ζει στο γειτονικό Άστραχαν και άλλους 11.000 που είναι μεμονωμένοι εσωτερικοί μετανάστες σε άλλες περιοχές της Ρωσσίας.

Πρόγονοι των Καλμίκων ήταν μια ομάδα νομαδικών φύλων που ονομάζονταν γενικά Οϊράτες[ (μογγ. Οϊραντίν) και προέρχονταν από τη Μογγολική Τζουγκαρία. Οι Οϊράτες εγκαταστάθηκαν στις ακατοίκητες στέπες πέριξ του Κάτω Βόλγα το 1630, συγκροτώντας δικό τους βασίλειο (χανάτο). Η Ρωσική κυβέρνηση ανέχθηκε την παρουσία τους, φοβούμενη πως σε διαφορετική περίπτωση θα τους εξωθούσε σε συμμαχία με τα Ταταρικά φύλα της περιοχής του Βόλγα. Σύντομα οι οϊράτες ιππείς έγιναν οι εγγυητές της εξουσίας του Ρωσικού Βασιλείου στην περιοχή, εξεδίωξαν τους Τούρκους Νογκάι και κέρδισαν ειδικά προνόμια από τον Τσάρο. Σταδιακά έλαβαν και την ονομασία Καλμίκ από τους τουρκόφωνους γείτονες τους.

Η επιστροφή των Καλμίκων στη γη τους επετράπη το Γενάρη του 1957. Αργότερα τον ίδιο χρόνο ανασυστάθηκε και το κρατικό τους μόρφωμα  αρχικά ως Αυτόνομη Περιφέρεια και κατόπιν ως Δημοκρατία εντός της Σοβιετικής Ρωσσίας. Την ίδια μορφή διατήρησε και μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι και σήμερα.

Καλμικικό Εθελοντικό Ιππικό Σώμα ( Kalmücken - Kavallerie - Korps)

    

Έμβλημα Kalmücken - Kavallerie - Korps / Ο Βουδιστικός Ατέρμονας Κόμβος

Το 1942 5.000 Καλμίκοι εθελοντές προσχώρησαν στις Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις,συγκροτώντας το Καλμίκικο Εθελοντικό Ιππικό Σώμα. Το Κ.Ε.Ι.Σ. ενήργησε εντός της Wehrmacht ως ανεξάρτητη συμμαχική δύναμη με όλες τις διοικητικές της θέσεις να λαμβάνονται από τους ίδιους. Οι αξιωματικοί τους είχαν ήδη Σοβιετική στρατιωτική εμπειρία και ο ρόλος των Γερμανών αξιωματικών ήταν καθαρά βοηθητικός. Το Κ.Ε.Ι.Σ. πολέμησε γενναία όπου του ζητήθηκε και συνέβαλε τα μέγιστα στο πλευρό των Εθνικοσοσιαλιστικών Δυνάμεων της Γερμανίας για μιά Ευρώπη πραγματικά Ελεύθερη, κάτι που δυστυχώς δεν ήρθε ακόμη. Τραγικές φιγούρες το ΄45 οι Καλμίκοι Βουδιστές μοναχοί που βρέθηκαν ανάμεσα στους πεσόντες των νέων «Θερμοπυλών» ολόκληρης της Ευρώπης, το Βερολίνο.

Φυσικά μετά το τέλος του πολέμου ο επαναπατρισμός τους στη ‘’Μητέρα Ρωσία’’ μόνο μητρικός δεν υπήρξε. Η βιαιότητα που επέδειξε το Σταλινικό καθεστώς ήταν δίχως όριο, όπως ήδη είπαμε, τα δείγματα της οποίας γεύτηκαν οι σύγχρονοι τότε «Σπαρτιάτες» και «Σπαρτιάτισσες» της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας.

Επίλογος

Πρέπει να καταστεί σαφές και ξεκάθαρο πως ο Εθνικοσοσιαλισμός ΟΥΔΕΠΟΤΕ μίσησε άλλες φυλές, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ενήργησε εναντίον άλλων φυλών. Αυτό αυτομάτως θα ήταν άκρως αντίθετο με την Κοσμοθεωρία και Κοσμοθέαση του. Πολύ δε περισσότερο ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν θα μπορούσε να στραφεί ενάντια στον Βουδισμό, μιας καθόλα Άριας παράδοσης, όταν μάλιστα σεπτές μορφές της Ιδέας ακολούθησαν το βουδιστικό μονοπάτι όπως ο μέντορας του Αδόλφου Χίτλερ στρατηγός και καθηγητής Karl Ernst Haushofer, η πρώτη Κυρία του Γ Ράιχ Magda Goebbels και ο Μαύρος Βαρόνος Julius Evola.

 Karl Ernst Haushofer - Rudolf Hess

Ουδέποτε υπήρξε τυχαίο λοιπόν το γεγονός πως με την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία συμμάχησαν Μουσουλμάνοι, Ιάπωνες, Καλμίκοι. Ο Διεθνής Σιωνισμός κατάφερε να διαβρώσει τις ψυχές και τα μυαλά της ανθρωπότητας, εισάγοντας τα δικά του «ήθη», εισήγαγε στην σκέψη πολλών τον μύθο ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός μισούσε τους πάντες ενώ στην πραγματικότητα ΣΕΒΟΤΑΝ τους πάντες, οι λέξεις Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες είναι σφαίρες και οι σφαίρες που δέχεται ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ικανές να τον σωριάσουν, ούτε να τον στείλουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. 

Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι Αιθέρας, δεν φυλακίζεται, δεν δολοφονείται, είναι Αέναος. Είμαστε ώριμοι για να καταλάβουμε το Χρέος που έχουμε αναλάβει, την Μεγάλη Ευθύνη που μας αναλογεί για να φέρουμε είς πέρας το Αιώνιο Ιερό Έργο, πέρα από συμπάθειες ή εμπάθειες, ο στόχος είναι ένας και όσοι βλέπουν φαντάσματα καλό θα είναι να κάνουν στην άκρη και να αφήσουν αυτούς που μπορούν να δουν.

Βλέπουμε γύρω μας καθημερινά την ανείπωτη και δίχως τελειωμό καταστροφή και κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε γι’αυτό και καλό θα είναι να είμαστε υπάκουοι και υποτακτικοί στον Δυνάστη. Όμως είμαστε τα γνήσια τέκνα, οι απόγονοι των Μαχητών της Αλήθειας και της Ελευθερίας και θα μαχόμαστε Αιώνια για αυτά τα Ιδανικά, μέχρι Ενός όπως οι Μαχητές του Βερολίνου, όπως οι Μαγικοί Πολεμιστές έδωσαν τον Υπέρ Πάντων Αγώνα για την έλευση του Φωτός!

Γιατί ΘΕΛΟΥΜΕ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ και ΠΡΕΠΕΙ!