του Κώστα Τάταρη
«Εγώ, που αγαπώ βαθιά
το Ναι και το Όχι,
χαίρουμαι έτσι, πολύ βαθιά
και τα δυο πρόσωπα της Αιγύπτου:
το πράσινο και το γκρίζο αμμουδερό»
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, «Αίγυπτος».
Το μεγάλο «Ναι» και το μεγάλο «Όχι» είναι οι δύο πόλοι, γύρω από τους οποίους περιστρέφεται, περιελίσσεται και ανελίσσεται η σκέψη του Νίκου Καζαντζάκη. Η μεγάλη κατάφαση και η μεγάλη άρνηση.
Κατάφαση όχι μόνον στις «λιακάδες» της Ζωής, αλλά και στις «χιονοθύελλές» της, σ’ όλη τη τραγικότητα και πολυπλοκότητά της, στις αυθεντικές, ζωτικές και ηρωικές αξίες της που υφαίνουν «το πολύχρωμο πέπλο που αιωρείται στην άβυσσο», αλλά και η άρνηση όλων εκείνων των διανοητικών, ηθικολογικών και ιδεολογικών κατασκευών, «των προκαταλήψεων των φιλοσόφων», όπως θα έλεγε και ο Νίτσε, της προτεσταντικού τύπου ηθικής που παρέχει «τις κερδοφόρες μικρές βεβαιότητες».
Άρνηση που καθιστά δυνατό «να κοιτάζεις την άβυσσο χωρίς φόβο, ελπίδα αλλά και χωρίς αναίδεια».
Μια διονυσιακού τύπου κατάφαση, αλλά και μια ασκητικού τύπου άρνηση: δύο θέσεις που στην οπτική του Καζαντζάκη δεν αλληλοαποκλείονται, δεν αλληλοαναιρούνται. γι’ αυτό και οι εμβληματικοί του ήρωες (θεατρικοί και μυθιστορηματικοί) είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, αλλά φτιαγμένοι από το ίδιο ανθεκτικό μέταλλο, ορειβάτες που όταν φθάσουν «στην κορυφή του Όρους» (από την «πλαγιά» που ταιριάζει στον καθένα) θα συναντηθούν ως «χαμένοι αδελφοί»:
Ο Αλέξης Ζορμπάς ως εκδήλωση του «Ναι», ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης , «ο Φτωχούλης του Θεού» ως εκδήλωση του «Όχι»
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...
Μποβιάτσος, Άρης Αρίων, Μάστορας, Τάταρης και άλλοι γράφουν η φιλοξενούνται στον ΜΚ! Οι καλύτερες πένες σε ένα ιστολόγιο! Εύγε παιδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή