Η απάντηση μας στον Χρήστο Χαρίτο.

Με αφορμή το κείμενο του Χρήστου Χαρίτου , απαντάμε στον πολύμορφο πόλο της Αμερικανόφιλης Ακροδεξιάς στην Ελλάδα.

των Πολυπέρχονα , Red Byron.


Εισαγωγή.

Στο τεύχος Μαρτίου 2008 του περιοδικού Patria , ανάμεσα σε κάποια κείμενα με απόψεις που κινούνταν σε θετική κατεύθυνση , δημοσιεύτηκε και κείμενο του πολύ γνωστού και προερχόμενου από το «Ελληνικό Μέτωπο» στελέχους του ΛΑΟΣ , Χρήστου Χαρίτου. Το κείμενο έχει τίτλο «ΗΠΑ , Ρωσία και η θέση της Ελλάδας».



Το κείμενο αυτό εκφράζει την πρόταση προς τους «εθνικιστές» για «οικοδόμηση μιας στρατηγικής συνεργασίας» με τις ΗΠΑ. Μέσα στις δύο σελίδες του κειμένου , τυγχάνει να απεικονίζεται με καταπληκτική ακρίβεια η σημερινή πολιτική στάση μιας σημαντικής πλέον μερίδας της ελληνικής ακροδεξιάς , που εμφανίζεται με πολύμορφα πρόσωπα αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί ενιαία. Ένα σύνολο «ανένταχτων» εντύπων (στα οποία δεν περιλαμβάνουμε το περιοδικό Patria) και ιστοσελίδων καθώς και ένα σύνολο «ανένταχτων» ομάδων του ακροδεξιού φάσματος που ελέγχονται , καθοδηγούνται και στηρίζονται από το ίδιο πολιτικό κέντρο , έχει σήμερα πλέον μετά από διάφορες διεργασίες ξεκάθαρη πολιτική γραμμή ταυτισμένη με τα συμφέροντα των ΗΠΑ , ενώ έχουν αρχίσει να προβάλλονται ανοιχτά πλέον και προτάσεις για συνεργασία της Ελλάδας και με Αμερικάνους , Εβραίους και Σιωνιστές , ενάντια στο … Ισλάμ και τα Σκόπια , και όλα αυτά εμφανίζονται ως «εθνική» πολιτική.

Δεν σχετίζουμε προσωπικά το Χρήστο Χαρίτο με αυτές τις υποθέσεις , τα αναφέρουμε όμως για να δείξουμε τις διεργασίες μετάλλαξης που υπάρχουν στο χώρο και την προώθηση του Αμερικανισμού. Σημειώνουμε όμως ότι υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη και κάποιες πραγματικά ανένταχτες προσπάθειες για περιοδικά που είναι εξαιρετικές αν και εκδίδονται πολύ αραιά , κάτι που μαζί με το ίδιο τους το περιεχόμενο δείχνει ότι βρίσκονται στον αντίποδα από τέτοιου είδους κέντρα. Το ίδιο εξαιρετικές είναι και κάποιες ιστοσελίδες ανένταχτων ομάδων.

Δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε καμιά προσωπική επίθεση στο Χρήστο Χαρίτο.

Θεωρούμε όμως απαραίτητη την απάντηση στις θέσεις που εκφράζει στο συγκεκριμένο κείμενο , διότι εκτός από προσωπικές του απόψεις , αποτελούν πλέον σήμερα τον ιδεολογικό πυρήνα ενός ολόκληρου πολύμορφου φιλοαμερικανικού ακροδεξιού μετώπου που χτίστηκε μεθοδικά στην Ελλάδα , λειτουργεί σαν ενιαίος χώρος και καθίσταται εξαιρετικά επικίνδυνος.

Η πρόταση για εξάπλωσή αυτών των πολιτικών θέσεων είναι κατά τη γνώμη μας προσπάθεια για οριστική ταφόπλακα σε κάθε πραγματικά εθνική ιδέα για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία στην Ελλάδα , ανεξάρτητα με το αν αυτοί που προτείνουν τις θέσεις αυτές το κάνουν συνειδητά με αυτό το σκοπό συνειδητά , ή όχι. Οδηγεί κατά τη γνώμη μας στη διάβρωση χώρων που αναφέρονται στο εθνικό στοιχείο , και στη συμπόρευσή τους με τη νέα τάξη , τις ΗΠΑ και τον Σιωνισμό που θα έχουν καλυφθεί με «εθνικά χρώματα» , κατά τα πρότυπα των Αλβανών του Κοσσόβου.

Το αποτέλεσμα θα είναι , και είναι ήδη η δημιουργία ενός νεοταξικού αυτοαποκαλούμενου «εθνικού» χώρου , που δεν θα έχει τίποτα το εθνικό , αλλά θα συνδέεται με ξένα κέντρα χρηματοδότησης , ξένες μυστικές υπηρεσίες και το ντόπιο «εθνικό» τους παράρτημα και θα έχει ντύσει όλη την στρατηγική των παιχνιδιών της νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή μας με εθνικά χρώματα και ακροδεξιά ιδεολογήματα. Κάποιοι που έχουν κεντρικό ρόλο σε αυτή την υπόθεση του «εθνικού» χώρου , έφθασαν μάλιστα στο σημείο να δημοσιεύουν σε ιστοσελίδες που διατηρούν προτάσεις ανοιχτής στήριξης σε διάφορους παράγοντες του πολιτικού κόσμου των ΗΠΑ , και προτάσεις συνεργασίας της Ελλάδας με τις διάφορες Εβραϊκές κοινότητες και το Ισραήλ τους οποίους προσπαθούν να εμφανίσουν ως φιλέλληνες…

Οι ίδιοι άνθρωποι στα έντυπα και εφημερίδες με τα οποία συνδέονται άμεσα , αποκρύπτουν επιμελώς το ρόλο του Αμερικάνικου παράγοντα σε κάθε εθνικό θέμα , έχουν εξαφανίσει επιμελώς σχεδόν κάθε αναφορά στη λέξη Σιωνισμός και στη λέξη ΝΑΤΟ , έχουν εξαφανίσει πλήρως κάθε εμφάνιση της φράσης «εθνική ανεξαρτησία» , έχουν εξαφανίσει οποιαδήποτε αναφορά στις πολυεθνικές και την άλωση της Ελληνικής οικονομίας ή την καταστροφή του περιβάλλοντος από αυτές και προωθούν τα σχέδια των Αμερικανών για αποσταθεροποίηση στην περιοχή των Βαλκανίων και εμφανίζουν ως νέα «Μεγάλη Ιδέα» να γίνουν οι Έλληνες οι μισθοφόροι του ΝΑΤΟ στην περιοχή , με στόχο τη διάλυση των εθνικών κρατών και τη μετατροπή τους σε «ανοιχτή κοινωνία» του Σόρος. Όταν μάλιστα η τιμή του πετρελαίου έχει εκτοξευθεί στα ύψη , και υπεγράφη η συμφωνία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο , αυτό που βρήκαν να γράψουν είναι να προσέχουμε να μη μας φάει η… «αρκούδα».


Η νεοταξική αριστερά προσπαθούσε να παρουσιάσει κάθε χώρο με εθνικές και πατριωτικές αναφορές σαν το «αυγό του φιδιού».

Εμείς λέμε ότι το αυγό του φιδιού έχει ήδη εκκολαφθεί , και το φίδι δεν έχει ως ιδεολογία του τον εθνικισμό , αλλά το Σιωνισμό και τη νέα τάξη πραγμάτων. Ένα φίδι δικέφαλο , με το ένα του κεφάλι να είναι «αριστερό» και βαμμένο ροζ , και το άλλο να είναι ακροδεξιό και βαμμένο γαλανόλευκο.

Και δυστυχώς , είναι τέτοιος ο ηθικός και πνευματικός εκφυλισμός στην εποχή μας, που μπορείς να καταφέρεις να παρουσιάσεις πειστικά ως «εθνικό» ή ως «αντικαπιταλιστικό» (ανάλογα με ποιο από τα δύο κεφάλια του φιδιού προτιμάς) οτιδήποτε θέλεις , ακόμα και την ίδια την πολιτική και τα σχέδια της νέας τάξης πραγμάτων, αρκεί να το βάψεις με το κατάλληλο χρώμα.

Στη «γαλανόλευκη» περίπτωση , Ελληνικές και Βυζαντινές σημαίες , τσολιαδάκια μπιμπελό, «ελληνόψυχα» cd , εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ και πολλές φορές η λέξη «Ελλάδα» και «Εθνικισμός» έχουν την τιμητική τους για να σκεπάσουν το Σιωνιστικό , Αμερικανικό και νεοταξικό φίδι.

Μέσα στην ίδια περίπτωση , ανήκει και γιος ταξίαρχου της αστυνομίας. Ήταν ένας ταξίαρχος που είχε ως ειδικότητα την ενασχόληση με το θέμα των χούλιγκανς και είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη με τέτοια θέματα στο παρελθόν. Ο γιος λοιπόν , που έχει και πολύ μεγάλη οικονομική άνεση αλλά και σχέσεις με τα παραπάνω κέντρα , και είναι μανιακός εχθρός του Αντιαμερικανισμού , είναι επίσης πρώην (;) μέλος πολιτικής οργάνωσης που πήρε κοινοβουλευτικό δρόμο.

Διεισδύει παντού , προβοκάρει , διασπά , ελέγχει , χαρτογραφεί και κυρίως απειλεί , και για να το πετύχει μιλά για «εθνικοσοσιαλισμούς» , «φυλή» , «όμαιμον», «skinhead», «βία» «χουλιγκανισμό» ή «Βυζάντιο» «επίθεση σε τζαμιά» και ότι προκύψει , ενώ αλλάζει προφίλ ανάλογα με την περίπτωση για να χωθεί σε ομάδες , παρέες , έντυπα και φόρουμ του διαδικτύου.

Παράλληλα βρίζει συχνά δημόσια το επάγγελμα του πατέρα του , αλλά και χώρους και άτομα με τους οποίους συνεργάζεται πολύ στενά , κατηγορώντας τους ότι συνεργάζονται με την αστυνομία και μυστικές υπηρεσίες , για «ξεκάρφωμα» του ίδιου.

Ταυτόχρονα προβάλλει με όποιο τρόπο μπορέσει ακόμα και μέσα σε αυτές τις ομάδες τον κοινοβουλευτισμό και συγκεκριμένους υποψήφιους βουλευτές. Μπαίνει σε ομάδες χούλιγκαν και προβάλλει εκεί μέσα ως εχθρούς και υποψήφιους στόχους για επίθεση όλες τις ανεξέλεγκτες από αυτά τα κέντρα ομάδες του Εθνικοεπαναστατικού χώρου με προσανατολισμό ενάντια στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Δεν είναι ο σκοπός μας να επιτεθούμε προσωπικά σε κανέναν , είναι όμως ζήτημα Εθνικό και κοινωνικό αλλά και ζήτημα Ζωής , Τιμής και Αξιοπρέπειας η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ με κάθε τρόπο σε αυτά τα δήθεν «εθνικά» σχέδια της συμπόρευσης με το Σιωνισμό , τις ΗΠΑ και τη νέα τάξη πραγμάτων και η αποκάλυψή τους.



Δεν έχουμε σκοπό να συνδέσουμε τον ίδιο τον Χαρίτο με αυτές τις υποθέσεις , ούτε έχουμε τίποτα προσωπικό μαζί του. Επειδή όμως το κείμενό του Χαρίτου τυγχάνει να απεικονίζει πολύ καλά θέσεις αντίστοιχες και πολύ παρόμοιες με αυτού του διαμορφωμένου πολύμορφου φιλοαμερικανικού ακροδεξιού κέντρου, επιλέξαμε να απαντήσουμε εκτενώς. Ένα κείμενο που θα τολμούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως το «ιδεολογικό μανιφέστο» της σημερινής «Ελληνικής» ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς , η αλλιώς ως το «μανιφέστο του σύγχρονου ραγιαδισμού» και γι αυτό θα υπάρχει αναλυτική , τεκμηριωμένη και έντονη κριτική στις θέσεις του.


Επιλεγμένα εκτενή αποσπάσματα από το κείμενο του Χ. Χαρίτου :

Δεν είναι εφικτό λόγω χώρου να αναδημοσιεύσουμε ολόκληρο το κείμενο του Χ. Χαρίτου , αλλά για να μπορεί ο αναγνώστης να κρίνει , αναδημοσιεύουμε το μεγαλύτερο κομμάτι του, με επιλεγμένα εκτενή αποσπάσματα από αυτό.


Γράφει μεταξύ άλλων ο Χαρίτος :


«Στην Ελλάδα όμως υπάρχει μια ιδεολογική προκατάληψη όταν συζητάμε θέματα που αφορούν τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας μας. Την κύρια ευθύνη γι αυτό φέρνει η αριστερά, η οποία λειτουργώντας για δεκαετίες ως τοποτηρητής των Σοβιετικών συμφερόντων στην Ελλάδα , εξέφραζε την κομμουνιστική ορθοδοξία. Σε αυτά τα πλαίσια πέτυχε πολλές φορές να δαιμονοποιήσει τις ΗΠΑ και το δυτικό στρατόπεδο, ενοχοποιώντας παράλληλα τη Δεξιά παράταξη για την προσήλωσή της στην Δύση. Το ποιος δικαιώθηκε για τις επιλογές του νομίζω το γνωρίζουμε όλοι. Αυτός όμως ο χύδην αντί-αμερικανισμός , πολλές φορές ανορθολογικός , πλαισιωμένος με τις μαρξιστικές ιδεολογικές εμμονές και στερεότυπα , πέρασε και σε άλλους χώρους και δη στον εθνικιστικό.»

«Τα τελευταία χρόνια στον εθνικιστικό χώρο έχει μεγάλη πέραση ο αντί-αμερικανισμός , ο οποίος λειτουργεί τελείως αταβιστικά. Χωρίς να αναλογιζόμαστε το βάρος των ΗΠΑ στην περιοχή μας, ή το πώς θα διαχειριζόμασταν εμείς τη συνεργασία με τις ΗΠΑ αν ήμασταν κυβέρνηση , ή συμμετείχαμε σε κυβέρνηση συνεργασίας. Εκτός αν πιστεύουν κάποιοι ότι σε αυτή την περίπτωση θα διακόπταμε τις διπλωματικές σχέσεις ή θα εισβάλλαμε στην Αμερικανική πρεσβεία , όπως έγινε στο Ιράν. Όλο αυτό διανθίζεται με μια φίλο-Ρωσική στάση , θεωρώντας ότι η ενδυνάμωση της Ρωσίας θα μας λύσει τα προβλήματα. Το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να μετατρέψουμε τους ευσεβείς μας πόθους σε πραγματικότητα.»

«Η Ελλάς δεν ανήκει στην Δύση , είναι η Δύση σε θέματα ιστορίας , αξιών, θρησκείας και πολιτισμού. Η χώρα μας στα χρόνια του Ψυχρού πολέμου ήταν σταθερά ενταγμένη στο δυτικό στρατόπεδο και είχε την σημασία της στην πολιτική ανασχέσεως του κομμουνισμού. Αυτός ο ρόλος έληξε το 1989. Η Τουρκία την ίδια ώρα εξακολουθούσε να είναι το ανάχωμα για την κάθοδο της Ρωσίας στις θερμές θάλασσες, ενώ παράλληλα θα λειτουργούσε και ως τοποτηρητής του κοσμικού Ισλάμ στα ανατολικά της σύνορα. Εμείς και λέγοντας εμείς εννοώ την Ελληνική πολιτική ηγεσία, τους εκπροσώπους της οικονομίας μας, τους διανοούμενούς μας , τι ακριβώς πράξαμε σε αυτή την κατεύθυνση ; Απολύτως τίποτα. Διότι απλώς δεν έχουμε πολιτική ηγεσία, δεν έχουμε εθνική αστική τάξη αλλά κάτι μεταπράτες προμηθευτές τους δημοσίου και οι διανοούμενοι μας είναι αμετανόητοι μαρξιστές»

«Οι Αμερικανοί γνωρίζουν λοιπόν ότι έχουν απέναντί τους φοβισμένους και δεδομένους πολιτικούς. Υπέρμαχοι του «δεν διεκδικούμε τίποτα» και «ευχαριστώ τους Αμερικανούς». Εσείς αν ήσασταν στη θέση των ΗΠΑ, πώς ακριβώς θα αξιολογούσατε και πως θα συμπεριφερόσασταν σε αυτούς τους πολιτικούς ; Νομίζω πολύ χειρότερα από ότι κάνουν οι Αμερικανοί. Διότι οι ΗΠΑ σέβονται μόνο την δύναμη και αντιλαμβάνονται μόνο τη χρησιμότητα των συμμάχων. Τίποτα από αυτά δεν συνδέεται με την νεότερη Ελλάδα»

«Η Ελλάς οφείλει να βρει ένα καινούριο γεωπολιτικό ρόλο» «Θα μπορούσαμε να γίνουμε χώρα - ηγέτης στην Χερσόνησο του Αίμου , συνδέοντας την περιοχή με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ»

«Τι θέλουν οι ΗΠΑ : Οι ΗΠΑ χρειάζονται συμμάχους που θα συγκρατούν τη Ρωσική επιρροή από τις θερμές θάλασσες, μια μεγάλη ηπειρωτική δύναμη δεν πρέπει να αποκτήσει και θαλάσσια ισχύ ( δόγμα Mackinder) και όταν χρειάζεται, να δίνουν βοήθεια στις ΗΠΑ στις διενέξεις της με τη Γερμανογαλλοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι μια αρκετά σύνθετη πολιτική. Σήμερα οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια επενδύουν στην Αλβανία και στα Σκόπια για αυτό! Εκεί καταντήσαμε.»

«Γνωρίζω ότι μπορεί να μην ακούγεται ευχάριστα σε κάποιος Εθνικιστές. Τους καταλαβαίνω απόλυτα. Άλλοι θα προτιμούσαν να βρίζαμε εν χορώ τους Αμερικανούς παρέα με το ΚΚΕ , ή να κάνουμε κοινές εκδηλώσεις με τον Αλέξη Τσίπρα υπέρ του Τσάβες. Μόνο που εγώ δεν βλέπω το κέρδος για την Ελλάδα με αυτές της επιλογές και τα εύσημα της αριστεράς ποσώς με ενδιαφέρουν».

«Στην άλλη περίπτωση όμως θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε τα ιστορικά δικαιώματα του Ελληνισμού σε Κύπρο , Βόρειο Ήπειρο και Μοναστήρι, να δημιουργήσουμε μια φιλελληνική πολιτική και πνευματική ελίτ στις όμορες χώρες, να έχουμε ενδεχομένως και στρατιωτική παρουσία, τον έλεγχο σε στρατηγικούς τομείς των οικονομιών τους και όχι μόνο με κανένα υποκατάστημα τραπέζης». «Αυτό αν δεν το κάνουμε υπό την Αμερικανική ομπρέλα , πως θα το πετύχουμε ;»


«Στις ΗΠΑ υπάρχουν δυνάμεις που έχουν μια θετική στάση απέναντι στα εθνικά κινήματα της Ευρώπης, στις παρυφές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Έντυπα όπως ο American Conservative , The Chronicles , The New American , παλαιοί πολιτικοί όπως οι Pat Buchanan, Ross Perot, οι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές Tom Tancredo και Ron Paul, ο τελευταίος διεκδίκησε το χρίσμα με μια πατριωτική ατζέντα. Όπως υπάρχουν και συντηρητικές δεξαμενές σκέψεως όπως το Heritage Foundation , The Cato , The Nixon Center, The Hudson Institute, που υπερασπίζονται το εθνικό κράτος και είναι επικριτές της «κοινωνικής μηχανικής» της αριστεράς.»


«Οι Έλληνες πατριώτες και πολιτικοί της ριζοσπαστικής Δεξιάς οφείλουν να βρουν λύσεις και να κτίσουν τις ανάλογες συμμαχίες με τις δυνάμεις της Αμερικανικής Δεξιάς που έχουν τις ίδιες ευαισθησίες. Η Αριστερά καλά κάνει και έχει ως σημαία της τον αντί-αμερικανισμό. Άξιος ο μισθός της. Εμείς όμως έχουμε μια δουλειά να κάνουμε στην πατρίδα μας. Και αυτή είναι η ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας , λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές περιβάλλον και την παντοδυναμία των ΗΠΑ. Και αυτό σε μια σχέση αμοιβαίου οφέλους και όχι υποτέλειας. Όχι «ευχαριστώντας τους Αμερικανούς» από το βήμα της βουλής, αλλά οδηγώντας τις ΗΠΑ να ευχαριστούν εμάς, με συγκεκριμένα ανταλλάγματα. Η πολιτική των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.»

«Να συνειδητοποιήσουμε λοιπόν ότι η Αμερική δεν είναι ούτε φιλλεληνική , ούτε ανθελληνική. Είναι μια αυτοκρατορία με φίλους και εχθρούς. Τους πρώτους τους ανταμείβουν , τους δεύτερους τους πολεμούν.»

«Αυτός ο αντί-αμερικανισμός συνδέεται τα τελευταία χρόνια με την επάνοδο της Ρωσίας στη διεθνή πολιτική, χάρη στην εθνική ηγεσία του Πούτιν. Έτσι λοιπόν ένα κομμάτι του εθνικού χώρου ανακάλυψε ένα νέο σύμμαχο - πρότυπο ενάντια στις ΗΠΑ. Εγώ δεν ανήκω σε αυτούς. Όχι διότι δεν θέλω μια ισχυρή «Ρωσία» αλλά διότι πιστεύω ότι η ορθόδοξη αυτή χώρα δεν πρόκειται να μας σώσει , όπως δεν μας έσωσε ποτέ.»

«Ιστορικώς να θυμηθούμε ότι η Ρωσία από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου (1689-1725) καθίσταται ισχυρή ευρωπαϊκή δύναμη και ο κυριότερος αντίπαλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.» «Μέρος του ρωσικού σχεδίου αποτελούσε και η εξέγερση των ορθοδόξων Ελλήνων.» «Στις 17/2/1770 ένα τμήμα του στόλου υπό τον Θεόδωρο Ορλώφ αγκυροβόλησε στο Οίτυλο της Μάνης.» «Η εξέγερση στην Πελοπόννησο κράτησε περίπου 3 μήνες, πριν κατασταλεί , προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στον Ελληνισμό. Παραλίγο να αφανισθούμε ως έθνος». «Γιατί θυμήθηκα τα Ορλωφικά ; Γιατί νομίζω ότι η ιστορία θα γραφτεί με τον ίδιο τρόπο και σήμερα. Η Ρωσία θέλει να δημιουργεί προβλήματα στις ΗΠΑ σε χώρες όπως η Ελλάδα. Η Κύπρος και η Σερβία για να μπορεί να τα εξαργυρώνει με τον Καύκασο και την Ουκρανία».

«Η Ελλάς βεβαίως πρέπει να μπορεί να ελίσσεται ανάλογα με τα συμφέροντά της. Να εκμεταλλευθούμε τις δυνατότητες της Ρωσσίας, τους αγωγούς πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Η προτεραιότητά μας όμως είναι οι ΗΠΑ και η οικοδόμηση μιας πραγματικής στρατηγικής συνεργασίας μαζί τους.»


«Οι Έλληνες εθνικιστές έχουν αποδείξει ότι μπορούν να βάζουν το εθνικό συμφέρον επάνω και από τις προσωπικές τους πεποιθήσεις , αν αυτό απαιτούν οι περιστάσεις.» «Σήμερα καλούμαστε να υπερασπισθούμε την εθνική κυριαρχία μακριά από συναισθηματισμούς, σε απόσταση ίσως και από τα ότι θα επιθυμούσαμε. Για μια Ελλάδα ελεύθερη και ισχυρή»



Αντιπαράθεση με συγκεκριμένες θέσεις του κειμένου.


Ο «Δυτικός» «πολιτισμός».

Το κείμενο του Χαρίτου χρησιμοποιεί τον όρο «ριζοσπαστική δεξιά». Στην πραγματικότητα όμως οι απόψεις που εκφράζει βρίσκονται ακριβώς στον αντίποδα των αρχών και ιδεών που της ριζοσπαστικής δεξιάς. Ο μόνος δόκιμος όρος που αντιπροσωπεύει αυτές τις απόψεις , είναι «νεοταξική ΝΑΤΟική ακροδεξιά». Αυτό θα φανεί ξεκάθαρα σε όλα όσα αναφέρουμε παρακάτω, ξεκινώντας με το πώς αντιμετωπίζει ο Χαρίτος το θέμα του πολιτισμού.


Γράφει ο Χαρίτος :


«Η Ελλάς δεν ανήκει στην Δύση, είναι η Δύση σε θέματα ιστορίας, αξιών, θρησκείας και πολιτισμού». Και όμως ο σύγχρονος λεγόμενος «δυτικός» πολιτισμός , είναι ακριβώς στον αντίποδα του λεγόμενου Ελληνικού πολιτισμού. Η νεοταξική υποκουλτούρα , συνδεόμενη με τα μικροαστικά πρότυπα των τρέντι , του καταναλωτισμού, του κοσμοπολιτισμού, του «αντιρατσισμού» των «πολυφυλετικών» κοινωνιών και των γκέτο, η καταστροφή του περιβάλλοντος και οι τσιμεντουπόλεις , δεν είναι ο Ελληνικός πολιτισμός αλλά το αντίθετό του. Πατρίδα αυτού του «πολιτισμού» δεν είναι η Ελλάδα , αλλά η Αμερική , που τόσο κολακευτικά μας παρουσιάζει ο Χαρίτος. Οι δε «αξίες» και η θρησκείες αυτού του πολιτισμού , δηλαδή τα θρησκευτικά ρεύματα της Νέας Εποχής, επίσης καμιά σχέση ρίζα και προέλευση δεν έχουν από την Ελλάδα.


Μιας και όμως ο Χαρίτος προσπαθεί να παρουσιάσει αυτές τις απόψεις ως «ριζοσπαστική δεξιά», ας δούμε την άποψη της ριζοσπαστικής δεξιάς μέσα από τα λόγια του Έβολα :


Ο παρών δυτικός “πολιτισμός” αναμένει μια σημαντική αναστάτωση , χωρίς την οποία αργά ή γρήγορα είναι καταδικασμένος να συντριβεί. Έχει εκφράσει τη πλήρη διαστροφή στην ορθολογική τάξη των πραγμάτων. Βασίλειο της ύλης , του χρυσού , των μηχανών , των αριθμών. Σε αυτόν τον πολιτισμό δεν υπάρχει πλέον καμία πνοή , ελευθερία ή φως.


Δείτε περισσότερα για το θέμα εδώ:


http://mkritis.blogspot.com/2008/05/o_17.html


Παρόλα αυτά, στο Ευρωπαϊκό πολιτισμό , και όχι στην νεοταξική υποκουλτούρα των ΗΠΑ, πράγματι υπάρχουν στοιχεία κοινά με τον Ελληνικό πολιτισμό. Στοιχεία που και εκεί όπως και στην Ελλάδα προσπαθεί να εξαλείψει η νεοταξική Αμερικάνικη υποκουλτούρα. Και φυσικά η Ελλάδα έχει κοινά στοιχεία και με τη Ρωσία, σε θέματα «ιστορίας αξιών, θρησκείας και πολιτισμού». Η φυσική θέση της Ελλάδας από πλευράς πολιτιστικής και ιστορικής συνέχειας είναι μαζί με τη Ρωσία και την Ευρώπη. Τι λέει όμως γι αυτό ο Χαρίτος ; Προτείνει η Ελλάδα να «δίνει βοήθεια στις ΗΠΑ στις διενέξεις της με τη Γερμανογαλλοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση»


Ριζοσπαστική δεξιά ή Αμερικάνικες πολυεθνικές ;


Μέχρι τώρα ξέραμε ότι η ριζοσπαστική δεξιά επηρεάζεται από διάφορες πολιτικές ομάδες και προσωπικότητες εκτός Ελλάδας , όπως σήμερα το Nouvelle Droite , τον de Benoist , τον Sunic , τον Krebs , ενώ εμπνέεται από τη σκέψη του Nietzsche , του Guenon , του Evola και πολλών άλλων. Όσον αφορά την Ελλάδα , ξέραμε τον Περικλή Γιαννόπουλο , τον Ι. Δραγούμη , τον Ιωάννη Συκουτρή. Μας συγκινούσε ο Παλαμάς και τα γραπτά του Καραγάτση.

Τώρα όμως μάθαμε από το Χαρίτο , ότι η Ελληνική ριζοσπαστική δεξιά θα πρέπει λέει να επηρεάζεται στο εξής από την σκληρή «συντηρητική» πτέρυγα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ , αλλά και από ακραίες νεοφιλελεύθερες ομάδες. Μια πτέρυγα που έχει ως «αξίες» ένα παρανοϊκό πουριτανισμό , την ιδέα της άσκοπης μαζικής οπλοφορίας , τον έντονο αντικομουνισμό όπως και τον «πατριωτισμό» των ΗΠΑ , ενώ ταυτίζεται με μεγαλοεπιχειρηματίες και ιδιοκτήτες πολυεθνικών. Θα αναφέρουμε ενδεικτικά λίγα μόνο στοιχεία από τις «προσωπικότητες» και τις ομάδες που προτείνει ο Χαρίτος να συνεργαστούμε, ώστε να μπορέσει ο αναγνώστης να δει περί τίνος πρόκειται.


O Ross Perot , επιχειρηματίας από το Texas, είχε μόνο μέσα στο 2007 ως κέρδη 4.4 δισεκατομμύρια δολάρια και είναι ο 76ος πλουσιότερος άνθρωπος στις ΗΠΑ.

Ο Pat Buchanan υπήρξε σύμβουλος των προέδρων των ΗΠΑ Nixon , Ford και Reagan με ενεργό ανάμειξη στην προσπάθεια των ΗΠΑ για ανατροπή των Σαντινίστας στη Νικαράγουα.

O Tom Tancredo , μέλος της Ευαγγελικής εκκλησίας και στέλεχος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος , βαφτίζει την αντίσταση των Αράβων «τρομοκρατία», και θεωρεί ότι η κύρια αιτία για αυτή την «τρομοκρατία» είναι η θρησκεία τους. Προτείνει ως λύση την απειλή για βομβαρδισμό από τις ΗΠΑ της Μέκκας και της Μεδίνας...

Ο Ron Paul , ήταν αντίθετος με τον πόλεμο στο Ιράκ , θεωρώντας ότι θα έπρεπε τα Αμερικανικά στρατεύματα να αφοσιωθούν στον έλεγχο του Αφγανιστάν.


Το Heritage Foundation συνδυάζει ένα ακραίο νεοφιλελευθερισμό, με τις ιδέες για «ισχυρή εθνική άμυνα» και αναφορές σε «παραδοσιακές Αμερικάνικες αξίες». Έχει ιδρύσει το «κέντρο για την ελευθερία Μάργκαρετ Θάτσερ» , και προτείνει δραστική μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και περιορισμό της παρέμβασης του κράτους στην αγορά. Έπαιξε πολύ ενεργό ρόλο σε παρεμβάσεις σε διάφορες χώρες την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και χρηματοδότησε κινήματα στην Αγκόλα , τη Νικαράγουα, την Καμπότζη και το Αφγανιστάν.

To Cato Institute είναι ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο ίδρυμα που κινείται στα πλαίσια της σκέψης των Adam Smith και John Lock.Μεταξύ άλλων προβάλλει ως βασικό ζήτημα την αντίθεσή του στο να υπογράψουν οι ΗΠΑ το πρωτόκολλο του Κιότο. Χρηματοδοτήθηκε με μεγάλα ποσά από τις πολυεθνικές Philip Morris και ExxonMobil.


To Hudson Institute χρηματοδοτείται από πλήθος πολυεθνικών μεταξύ άλλων από τις Eli Lilly and Company, Monsanto, DuPont,Dow-Elanco, Sandoz, Ciba-Geigy, ConAgra, Cargill και Procter & Gamble. Η Monsanto είναι η γνωστή εταιρεία που προωθεί σε όλο τον κόσμο τις μεταλλαγμένες καλλιέργειες, ενώ το ίδιο το Hudson Institute ασχολείται ανεργά με τον πόλεμο ενάντια στις θέσεις των οικολόγων και των περιβαλλοντιστών. Ένας εκ των θερμών υποστηρικτών του, είναι ο Henry Kissinger.

Όσο για τον Nixon , ήταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ που παραιτήθηκε μετά το σκάνδαλο Watergate. Οι πτυχές του σκανδάλου περιλάμβαναν διαρρήξεις, παρακολουθήσεις, εκβιασμούς, απειλές , προβοκάτσιες και διείσδυση προβοκατόρων στους πολιτικούς του αντιπάλους. Δεν γνωρίζουμε αν είναι τυχαίο, αλλά ακριβώς τις ίδιες τακτικές ακολουθούν και σήμερα κάποια άτομα στην Ελλάδα που κινούνται στα πλαίσια αυτού του είδους της νεοταξικής ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς.


Ο Henry Kissinger , ήταν επίσημος σύμβουλος ασφαλείας του Νίξον , που ισοπέδωσε βομβαρδίζοντας το Λάος σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους χωρίς κανένας να μάθει τίποτα σε όλο τον πλανήτη , ενώ βομβάρδισε επίσης μυστικά και την Καμπότζη.





Υποστήριξε ενεργά το Ισραήλ στον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο , ενώ ήταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ που στήριξε και έφερε τη Χούντα στην Ελλάδα. Ένα από τα επιχειρηματικά «επιτεύγματά» του ήταν η εξασφάλιση άδειας για τη δημιουργία εργοστασίου εμφιάλωσης της Κόκα-Κόλα στην Ελλάδα. Η αμερικανική πολυεθνική προσπαθούσε για μια δεκαετία να μπει στην ελληνική αγορά, χωρίς αποτέλεσμα , λόγω της φοβίας που υπήρχε ότι θα ανταγωνιζόταν τα ελληνικά προϊόντα. Επίσης μετέφερε βαρύ οπλισμό στο Νότιο Βιετνάμ , ενισχύοντας τις δυνάμεις ενάντια στους Βιετκόνγκ.




Η «νέα Μεγάλη ιδέα».


«Η πολιτική των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση» γράφει ο Χαρίτος. Και λέει ούτε λίγο ούτε πολύ αυτά είναι που λέει και η εφημερίδα Στόχος.

Η ΝΑΤΟική νεοταξική ακροδεξιά, μας παρουσιάζει ως «νέα Μεγάλη Ιδέα» να γίνουν οι Έλληνες οι μισθοφόροι των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή , με στόχο την πλήρη αποσταθεροποίηση , τη διάλυση των εθνών κρατών (μεταξύ αυτών και της Ελλάδας) και τη μετατροπή της περιοχής σε ένα σύνολο ζωνών υπό ΝΑΤΟική επιτήρηση και έλεγχο , με ΝΑΤΟικό στρατό και βάσεις , σε μια κατάσταση όπως αυτή που βρίσκεται σήμερα το Κόσσοβο ή το Ιράκ. Γράφει ο Χαρίτος ότι θέλει «υπό την Αμερικανική ομπρέλα», η Ελλάδα να έχει «στρατιωτική παρουσία» στις γειτονικές χώρες και «τον έλεγχο σε στρατηγικούς τομείς των οικονομιών τους» ενώ την εισβολή σε αυτές για χάρη του ΝΑΤΟ την παρουσιάζει ως το «να διεκδικήσουμε τα ιστορικά δικαιώματα του Ελληνισμού σε Κύπρο , Βόρειο Ήπειρο και Μοναστήρι».

Πράγματι τα Heritage Foundation , τα Nixon Center και όλα αυτά που μας πλασάρει ο Χαρίτος , αυτό ακριβώς είναι που χρηματοδοτούν για να συμβεί στα Βαλκάνια. Την προσπάθεια αποσταθεροποίησης. Προκειμένου να φτιάξουν μια ζώνη που θα αποτρέπει την πρόσβαση της Ρωσίας στη Μεσόγειο, θα ευνοεί την μεταφορά στρατευμάτων στη Μέση Ανατολή και θα ελέγχει τους δρόμους της ενέργειας, ενώ παράλληλα θα προωθεί τις Αμερικάνικες θέσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα απωθεί τον Γαλλογερμανικό άξονα. Και για τον πλήρη έλεγχο στη στρατηγική περιοχή ανάμεσα σε Ευρώπη, Ασία και κοντά στη Μέση Ανατολή , προωθούν τη διάλυση των εθνών κρατών της περιοχής και τη μετατροπή της σε ένα απέραντο νεκροταφείο. «Η Ελλάς οφείλει να βρει ένα καινούριο γεωπολιτικό ρόλο». «Θα μπορούσαμε να γίνουμε χώρα-ηγέτης στην Χερσόνησο του Αίμου, συνδέοντας την περιοχή με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ».




Αυτό είναι το Αμερικάνικο όνειρο που μας πουλάει ο Χαρίτος.

Όχι μόνο δεν θα ελευθερώσουμε την Κύπρο , ή τη Βόρεια Ήπειρο, αλλά θα τεθεί η ίδια η Ελλάδα όπως και όλη η περιοχή υπό πλήρη ΝΑΤΟική διοίκηση και έλεγχο. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ στηρίζουν και υποδαυλίζουν θέματα «Μακεδονικής» και Τούρκικης μειονότητας στην Ελλάδα. Στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» , δημοσιεύτηκε απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ , με βάση το οποίο οι Αμερικάνοι προσπάθησαν να εμφανίσουν ότι έγινε νοθεία στις εκλογές σε βάρος του «Ουράνιου Τόξου».

Τις προσπάθειες αποσταθεροποίησης της περιοχής των Heritage Foundation , Nixon Center κλπ, αλλά και του Σόρος , προωθεί από τη μια η νεοταξική αριστερά που εμφανίζει θέματα «καταπίεσης μειονοτήτων» και τρέχει την Ελλάδα στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια , και από την άλλη η νεοταξική ΝΑΤΟική ακροδεξιά του Χαρίτου και της πολιτικής τάσης που τα εκφράζει όλα αυτά ως τάση μέσα στο ΛΑΟΣ, του Στόχου και των δήθεν «ανένταχτων» πολύμορφων εντύπων ατόμων και ομάδων που κινούνται γύρω από αυτούς , έχοντας όμως ένα και ενιαίο κέντρο ελέγχου , που κάποιοι προσπαθούν να το παρουσιάσουν σαν «εθνικό χώρο».

Χωρίς να συνδέουμε προσωπικά κάποιον από αυτούς με το θέμα , αναφέρουμε βάση συγκεκριμένων στοιχείων ότι στο ίδιο σχέδιο αποσταθεροποίησης εντάχθηκαν και επιθέσεις από δήθεν «εθνικιστές» σε τζαμιά και μουσουλμάνους που ζουν στην Ελλάδα . Σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν συγκρούσεις μεταξύ μουσουλμάνων και Ελλήνων και ενοχοποιώντας τους Μουσουλμάνους να δώσουν μεταξύ άλλων ηθικό άλλοθι στους Σιωνιστές και τις ΗΠΑ για τις σφαγές τους στη Μέση Ανατολή και τον Αραβικό κόσμο, αλλά και να συμβάλλουν στην πλήρη Αμερικανοποίηση του «εθνικού χώρου» μέσω της προβολής της πολιτικής ΗΠΑ-Ισραήλ στη Μέση Ανατολή και την παρουσίασή της ως θέσεις του «Ελληνικού εθνικισμού».




Όταν τόσες δεκαετίες υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ έχει καταργηθεί στην Ελλάδα σχεδόν κάθε ίχνος εθνικής κυριαρχίας , όταν το μεγαλύτερο κομμάτι της οικονομίας στην Ελλάδα έχει περάσει σε χέρια ξένων πολυεθνικών και μας έχουν και δουλεύουμε ως μετανάστες στον τόπο μας , ξένοι ανάμεσα σε ξένους μια 700 και 800 Ευρώ , και όταν δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε ούτε τη γειτονιά μας , ο Χαρίτος λέει ότι να διεκδικήσουμε την Κύπρο , τη Βόρειο Ήπειρο και το Μοναστήρι «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ». Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ είναι που βρίσκονται πίσω από την ονομασία των Σκοπίων , οι ΗΠΑ είναι που στήριξαν τον Τούρκικο επεκτατισμό και μετέτρεψαν το Αιγαίο σε γκρίζες ζώνες , οι ΗΠΑ είναι που βρίσκονται πίσω από την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο και που προτείνουν σχέδια τύπου Ανάν για τη νομιμοποίηση της εισβολής και κατοχής, την πλήρη αποσταθεροποίηση του νησιού και την εξαφάνιση κάθε εθνικής κυριαρχίας και στο νότιο κομμάτι της Κύπρου. Και όλα αυτά έγιναν με Έλληνες πολιτικούς που βρίσκονταν πάντα στο πλευρό των ΗΠΑ.

Οι ΗΠΑ «είναι μια αυτοκρατορία με φίλους και εχθρούς. Τους πρώτους τους ανταμείβουν , τους δεύτερους τους πολεμούν» λέει ο Χαρίτος. Με πολιτικούς και κυβερνήσεις για δεκαετίες στενούς φίλους των ΗΠΑ , είδαμε ποια ήταν «η ανταμοιβή» της Ελλάδας στα εθνικά θέματα. Τι θα έκαναν οι ΗΠΑ αν κάποιοι Έλληνες πολιτικοί είχαν μια πιο «σκληρή» λιγότερο υποχωρητική πολιτική απέναντί τους ; Σε μια οικονομία και πολιτική σκηνή σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενη από τους Αμερικάνους, θα είχαν αντικαταστήσει σύντομα και με «δημοκρατικές» διαδικασίες τέτοιους πολιτικούς , με περισσότερο «νενέκους».

Η ανταμοιβή λοιπόν για την φιλοαμερικάνικη πολιτική των Ελληνικών κυβερνήσεων ήταν η στήριξη στην εισβολή στην Κύπρο , η στήριξη στην Τουρκία , η παρέμβασή τους στο Σκοπιανό, το σχέδιο Ανάν, η άρση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο και τώρα οι διάφορες «μειονότητες» και την προσπάθεια να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Κόσσοβο. Το σχέδιο Ανάν και η σημερινή πολιτική των ΗΠΑ στο Σκοπιανό , στο Αιγαίο και στη Θράκη, δεν είναι παρά ξεκάθαρες προσπάθειες αποσταθεροποίησης της περιοχής. Στοχεύουν στην αποδυνάμωση κάθε ίχνους εθνικής κυριαρχίας ώστε να εμβαθύνει η υποτέλειά των περιοχών αυτών στο ΝΑΤΟ και τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Στοχεύουν επίσης στην δημιουργία εντάσεων , και σε μια πολιτική τύπου «διαίρει και βασίλευε» στην οποία οι ΗΠΑ θα κάνουν το νταβατζή σε όλα τα αντιπαρατιθέμενα μεταξύ τους μέρη ταυτόχρονα, , απειλώντας και εκβιάζοντας την κάθε πλευρά ότι αν δεν δεχθεί τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, θα στηρίξει την άλλη πλευρά.




Η μόνη περίπτωση να αλλάξει αυτή η πολιτική τύπου σχεδίων Ανάν και Νίμιτς , είναι να γίνει με αποδοτικότερο προς τις ΗΠΑ τρόπο, μέσω προτάσεων τύπου Χαρίτου , Στόχου , αλλά και πολλών και διάφορων «ανένταχτων» εντύπων και ομάδων που ξεφύτρωσαν τα τελευταία χρόνια με κοινά «ανένταχτα» άτομα να εμφανίζονται ανώνυμα μέσα σε κάθε ένα από αυτά.
Με τη δήθεν «εθνική» στρατιωτική επέμβαση της Ελλάδας στο Μοναστήρι , ένα μέρος που ανήκει σε κράτος προτεκτοράτο των ΗΠΑ , και μάλιστα υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ , την οποία ζητάνε οι Στοχικοί και κάποιοι από τους παραπάνω, θα υπάρξει η αφορμή για ευρύτερη σύρραξη στην περιοχή , αλλά και στη συνέχεια για άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ , με Κοσσοβοποίηση της Θράκης και της Μακεδονίας, και ίσως και της Ηπείρου.

Ας μην ξεχνάμε ότι στα Σκόπια υπάρχει και ο Αλβανικός παράγοντας , το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι Αλβανοί, και ότι μια επέμβαση της Ελλάδας εκεί υπό το σημερινό καθεστώς θα ήταν θέμα άμεσης αντίδρασης και από την Αλβανία, η οποία μάλιστα διεκδικεί πλέον και την υπόλοιπη Ήπειρο ως «Τσαμουριά», ενώ παράλληλα θα ήταν αρκετά πιθανή η ανάμειξη Τουρκίας και Βουλγαρίας που έχουν επίσης συμφέροντα και διεκδικήσεις στην περιοχή των Σκοπίων. Στην εμπλοκή αυτή θα αξιοποιηθεί και η μειονότητα της Θράκης, όπως και τα παραμύθια για δήθεν «Μακεδονική» μειονότητα, με σκοπό να φύγει από την Ελλάδα η Μακεδονία, η Θράκη και η Ήπειρος και να περάσουν σε «αυτόνομα» καθεστώτα προτεκτοράτου όπως το Κόσσοβο.

Είτε το κάνουν συνειδητά είτε όχι , αυτή είναι η πραγματική «εθνική» διάσταση προτάσεων τύπου Χαρίτου , Στόχου και παρατρεχάμενων «ανένταχτων». Και εφόσον στην Κύπρο δε δουλέψει η μέθοδος Σχεδίου Ανάν – Χριστόφια και ΔΗΣΥ για ΝΑΤΟποίηση του νησιού, υπάρχει και εκεί η πρόταση τύπου Χαρίτου και Στόχου , για επανάληψη της τραγωδίας του 74 , αυτή τη φορά και για το υπόλοιπο νησί. Πάντως τα ιδρύματα Nixon , Heritage κλπ , όποιον χρηματοδοτήσουν, θα το κάνουν με τέτοιους σκοπούς, ενώ το ίδρυμα Hudson για να χρηματοδοτήσει θα απαιτήσει ως αντάλλαγμα από μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΛΑΟΣ να κυκλοφορούν και να καλλιεργούνται ελεύθερα στη χώρα μας τα μεταλλαγμένα της Monsanto.




Επειδή υπάρχει το ενδεχόμενο μέσα από τις προσπάθειες πολιτικής αποσταθεροποίησης που πάλι προωθούν στη χώρας μας οι Αμερικανοί η επόμενη κυβέρνηση της χώρας να είναι συγκυβέρνηση ΝΔ-ΛΑΟΣ, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε να απομονωθεί όσο το δυνατό η πτέρυγα της νεοταξικής φιλοαμερικανικής ακροδεξιάς , γιατί είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την Ελλάδα και για όλη την περιοχή και το μόνο που εξυπηρετεί στην πράξη είναι να προωθεί εφιαλτικά σενάρια της νέας τάξης πραγμάτων.

Αλλά ακόμα και να μην εφαρμοστούν ποτέ αυτά τα σενάρια, η πιθανή μελλοντική παρουσία ατόμων με θέσεις όπως του Χαρίτου ή παρόμοιες με τις θέσεις της εφημερίδας Στόχος στην Ελληνική βουλή , θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να εκβιάζουν τις γείτονες χώρες για μεγαλύτερη υποτέλεια στους Αμερικάνους με την απειλή της Ελλάδας, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που σήμερα οι Αμερικάνοι εκβιάζουν τις Ελληνικές με την απειλή της ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς των Σκοπίων για να προωθεί τα συμφέροντά τους στην περιοχή, όπως για παράδειγμα στο να μην πάρει θέση ενάντια στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου.


Σε σχέση με τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή , δείτε σχετικό δημοσίευμα από την εφημερίδα ''Πρώτο Θέμα'' , εδώ:


http://img122.imageshack.us/my.php?image=18fp3.jpg


http://img122.imageshack.us/my.php?image=17ue5.jpg


Η Κύπρος , η Βόρεια Ήπειρος και όπου αλλού υπάρχει Ελληνισμός , το μόνο δρόμο που έχουν για απελευθέρωση είναι μέσα από την ήττα της Νέας Τάξης πραγμάτων, που στηρίζει αυτές ασταθείς καταστάσεις για να μπορεί να πατάει εκεί στη συνέχεια και να εκβιάζει τους λαούς προωθώντας τα συμφέροντά τους. Άλλωστε τον αγώνα της Κύπρου για ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα , ο Αγγλικός ιμπεριαλισμός ήταν ο πρώτος και κύριος παράγοντας που τον χτύπησε και εμπόδισε. Και «δυτικοί» ήταν αυτοί που σε συνδυασμό με την εσωτερική κατάσταση που τα συγκρουόμενα μέτωπα μεταξύ ξένων ιμπεριαλιστών είχαν διαμορφώσει στην Ελλάδα, ήταν αυτοί που παρέδωσαν την Βόρεια Ήπειρο στην Αλβανία το 1921.


Η πολιτική των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ.


«Η πολιτική των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση» γράφει ο Χαρίτος. Θα αναφερθούμε στο θέμα συνοπτικά , ακριβώς επειδή αυτή η πολιτική αποτελεί πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή.

Με την κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ , το Ιρακινό Κουρδιστάν είχε δικό του κοινοβούλιο και μερική αυτονομία, από το 1970 ήδη. Με τον πόλεμο Ιράν – Ιράκ , οι Κούρδοι είχαν αρκετά θύματα από το καθεστώς στου Σαντάμ. Όμως στη συνέχεια και μετά τον πόλεμο του Κόλπου, σταμάτησαν αυτές οι συμπλοκές, η αυτονομία ενισχύθηκε και μάλιστα το Ιρακινό Κουρδιστάν έπαιρνε τα έσοδα από το 13% της πώλησης του συνολικού πετρελαίου όλου του Ιράκ. Αντίθετα με το κοινωνικό καθεστώς του υπόλοιπου Ιράκ, όμως , στο Ιρακινό Κουρδιστάν τον έλεγχο τον είχαν δύο φεουδαρχικές οικογένειες , των Μπαρζανί και Ταλμπανί , με κόμματα τα KDP και PUK αντίστοιχα, που ζούσαν μέσα στον πλούτο ουσιαστικά ως μεσαιωνικοί μονάρχες , χωρίς να επιτρέπουν ανάπτυξη και ελευθερία για τον Κουρδικό λαό του Ιράκ.

Το κίνημα ανεξαρτησίας που στηρίχτηκε από το PKK τη δεκαετία του 70, έβαζε ως προοπτική ένα ενιαίο και ελεύθερο Κουρδιστάν, βασιζόταν τις ιδέες του επαναστατικού Εθνικισμού και του Σοσιαλισμού , και είχε πολλούς υποστηρικτές στην Τουρκία , το Ιράκ , το Ιράν και σε Κούρδους της Συρίας. Μέσα στη δεκαετία του 90, έφτασε στο σημείο να ελέγχει τμήματα του Τουρκικού Κουρδιστάν και να δείχνει να έχει σημαντικές προοπτικές για νίκη , έχοντας μάλιστα υποστήριξη και αλληλεγγύη από τους λαούς της Ευρώπης και σε όλο τον κόσμο.


Και τι έκαναν οι Μπαρζανί και Ταλμπανί που μας εμφανίζει ως πρότυπο ο Χαρίτος ; Για να μη χάσουν τα βασιλικά τους προνόμια εκμετάλλευσης του Κουρδικού λαού, σε ένα ελεύθερο πλέον και ενιαίο Κουρδιστάν, συμμάχησαν με τους Τούρκους , τους κάλεσαν στο έδαφός τους και πολέμησαν ενάντια στο PKK για την εξόντωσή του. Οι ΗΠΑ ταυτόχρονα στήριξε ανοιχτά τις επιχειρήσεις στην περιοχή, με πολλές χιλιάδες νεκρούς Κούρδους, καμένα χωριά και αμάχους. Η απελευθέρωση του Κουρδικού κομματιού της Τουρκίας, στο οποίο ο αγώνας βασίζονταν ουσιαστικά στο PKK παραπέμπεται στις καλένδες επ’ αόριστον. Έμεινε λοιπόν το ζήτημα του Ιρακινού Κουρδιστάν. Τι έγινε εκεί ; Αφού οι Κούρδοι πολέμησαν μαζί με τους Αμερικάνους για την ανατροπή του Καθεστώτος Σαντάμ , γέμισε η περιοχή ξένες πετρελαϊκές εταιρείες , που παίρνουν το πετρέλαιο για ελάχιστα ποσά , τα οποία καρπώνονται ουσιαστικά οι οικογένειες των Μπαρζανί και Ταλμπανί , ενώ ο Κούρδικος λαός δουλεύει εκεί όπως και σε άλλες ξένες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή , με μισθούς από τους χαμηλότερους σε όλο τον πλανήτη.

Από την πλευρά της κοινωνικής απελευθέρωσης , το ζήτημα της ανατροπής των ντόπιων εκμεταλλευτών και η δημιουργία ενός κράτος με πολίτες ελεύθερους, πήγε δεκαετίες μακριά. Οποιοδήποτε κοινωνικό απελευθερωτικό επαναστατικό κίνημα, θα έχει πλέον να αντιμετωπίσει αντί μόνο τους Μπαρζανί-Ταλπμανί , και τις ΗΠΑ και ένα σωρό άλλες χώρες που παίρνουν τώρα πετρέλαιο και άλλους πόρους από την περιοχή, όπως η Νορβηγία και ο Καναδάς. Ένα πετρέλαιο που πρώτα στα χαρτιά τουλάχιστον ήταν περιουσία του Κουρδικού λαού και τώρα ανήκει όπως και μεγάλα κομμάτια της γης του στις πολυεθνικές της νέας τάξης.

Από πλευράς εθνικής απελευθέρωσης , χάθηκε η ευκαιρία για ενιαίο Κουρδιστάν και απελευθέρωση του Κουρδιστάν της Τουρκίας. Παράλληλα , πριν με το καθεστώς του Σαντάμ , δεν υπήρχαν στο Ιρακινό Κουρδιστάν παρά μόνο Κουρδικά στρατεύματα. Τώρα υπάρχει ένας ολόκληρος πολυεθνικός στρατός , και ξένες στρατιωτικές βάσεις , που κανείς δεν ξέρει αν, πότε και πως θα φύγει από κει πέρα. Και φυσικά το Κουρδιστάν δεν έχει αναγνωρισθεί ως ανεξάρτητο κράτος από τη διεθνή κοινότητα, η οποία μάλιστα επιτρέπει στους Τούρκους να εισβάλλουν όποτε θέλουν στο Κουρδικό έδαφος και να βομβαρδίζουν ανενόχλητοι.


Ποιος έχασε από αυτά ; Ο Κουρδικός λαός, και σε ατομικό επίπεδο ζωής και όσον αφορά τους εθνικούς στόχους. Ποιος κέρδισε ; Οι Μπαρζανί, Ταλμπανί και οι οικογένειές τους , που καρπώνονται μέρισμα από το πετρέλαιο του Κουρδικού λαού και γης που χάρισαν ουσιαστικά στις ξένες πολυεθνικές, μετατράπηκαν από φεουδάρχες σε κεφαλαιοκράτες διεθνούς εμβέλειας, έσοδα από το οποία έχει ωφεληθεί οικονομικά ένα πολύ μικρό ποσοστό του λαού της περιοχής που έχουν γίνει πλούσιοι ενώ ο υπόλοιπος λαός πεινάει και εργάζεται για ελάχιστα χρήματα χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, χωρίς να υπάρχει καμιά έννοια πια για δικαιώματα στης προστασία του περιβάλλοντος , στην ασφάλεια εργασίας, ή δικαίωμα πάνω στην ίδια την γη του, σε μια χώρα διαλυμένη και υπό πολυεθνική κατοχή.

Το ότι ο Χαρίτος προτείνει ως πρότυπο το Κουρδιστάν , σχετίζεται άμεσα με το ότι χρησιμοποιεί τη λέξη «εμείς» μιλώντας για τους εκπροσώπους της οικονομίας «μας» και της πολιτικής «μας» όπως λέει , ενώ λέει ότι τώρα «έχουμε» τον έλεγχο σε υποκαταστήματα τραπεζών γειτονικών χωρών και θέλει να «αποκτήσουμε» τον έλεγχο την οικονομία τους. Πράγματι , αν ήταν δυνατό να πετύχει πραγματικά ένα τέτοιο σχέδιο όπως αυτό που προτείνει ο Χαρίτος , και να μην οδηγήσει στον αφανισμό του Ελληνικού κράτους ή στην απώλεια όλης της Βόρειας Ελλάδας μαζί με το νότιο κομμάτι της Κύπρου και εκατομμύρια ίσως Έλληνες νεκρούς από την πείνα και τον πόλεμο , όπως εμείς νομίζουμε, ο μόνος που θα είχε ωφεληθεί θα ήταν οι τράπεζες , η ντόπια πλουτοκρατία και οι υπάλληλοι της , οι πολιτικοί. Ο Αϊβαλιώτης πάντως νομίζουμε ότι δεν θα ήταν πιθανό να σκοτωθεί , αφού ως συνήθως δεν θα πήγαινε φαντάρος....


Αν λοιπόν ο Ελληνικός λαός με το αίμα του και με τη φτώχεια του κατάφερνε να αποσπάσει για παράδειγμα το Μοναστήρι , ή να επιβάλλει έλεγχο στην οικονομία των γειτονικών χωρών , ο μόνος που θα είχε ωφεληθεί θα ήταν η πλουτοκρατία , που δεν είναι ούτε το 10% του Ελληνικού λαού .


Αυτή τη στιγμή οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν είναι εθνικές και λαϊκές, για να χρησιμοποιούμε τον όρο «εμείς». Όχι μόνο δεν ταυτιζόμαστε με τις τράπεζες , αλλά είναι εχθρός μας , γιατί ληστεύουν καθημερινά το μεγαλύτερο κομμάτι του Ελληνικού λαού που είναι υπερχρεωμένο , με επιτόκια που είναι τα ψηλότερα στην Ευρώπη και φτάνουν το 18% για τις πιστωτικές κάρτες.


Και βέβαια τα χρήματα αυτά δεν επενδύονται στην Ελλάδα, αλλά είτε στα Βαλκάνια και την Τουρκία όπου έχουν μεταναστεύσει οι «Ελληνικές» επιχειρήσεις για να βρουν φτηνό εργατικό δυναμικό αφήνοντας ανέργους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες , είτε σε άλλες χώρες καθώς το τραπεζικό κεφάλαιο της Ελλάδας πλέον ανήκει σε μεγάλο βαθμό σε ξένους πολυεθνικούς ομίλους.

Αντίθετα , ο Έλληνας εργάτης , πρέπει να δουλεύει μια ζωή στα 65άωρα ή τα ελαστικά ωράρια ανασφάλιστος σε δυο δουλειές μαζί , για να καταφέρει να αποπληρώσει ένα σπίτι με στεγαστικό δάνειο στα 60 του.


Αντί λοιπόν να πάει να χύσει το αίμα του στο Μοναστήρι «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ» για να κερδίσουν οι πολυεθνικές της νέας τάξης και μια πολύ μικρή μερίδα της ντόπιας πλουτοκρατίας , είναι καλύτερο να σκοτωθεί στη γειτονιά του που είναι πιο κοντά, διεκδικώντας τι άλλο, παρά το δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω στη γη που γεννήθηκε , το δικαίωμα πρόσβασης και κατοχής στα μέσα παραγωγής σε μια χώρα που πλέον το μεγαλύτερο κομμάτι τις οικονομίας τους ανήκει είτε σε ξένες πολυεθνικές είτε σε ένα ελάχιστο κομμάτι μιας ντόπιας πλουτοκρατίας.


Αυτό λοιπόν που πρέπει να κάνουμε, είναι να παλέψει ο καθένας από εμάς και όλοι μαζί για να ελευθερώσουμε την περιοχή που ζούμε. Το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι Έλληνες στη Βόρειο Ήπειρο και το Μοναστήρι, όπως και όλοι οι άλλοι λαοί. Αυτό όμως απαιτεί επαναστατικό εθνικό και κοινωνικό αγώνα ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων, αγώνα και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες , και όχι συμμαχία με τις ΗΠΑ. Και ο πρώτος εχθρός που πρέπει να νικηθεί σε ένα τέτοιο αγώνα, είναι ο εσωτερικός, που δεν είναι μόνο όσοι στηρίζουν τα κόμματα οι οργανισμοί και οι μηχανισμοί καταστολής που στηρίζουν ανοιχτά το σύστημα και τη νεοταξική κατοχή της χώρας μας, αλλά είναι και η νεοταξική αριστερά η νεοταξική ακροδεξιά, που τη στηρίζουν πολύ πιο συγκαλυμμένα και ύπουλα.

Όσον αφορά την Κύπρο , ο αγώνας για απελευθέρωση από την Τούρκικη κατοχή είναι θέμα άμεσο και επιτακτικό. Αυτό όμως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ¨» που έχουν ως συμφέρον όπως και η Βρετανία να υπάρχει αστάθεια στο νησί, για να μπορούν να εκβιάζουν τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας για τα συμφέροντά τους ώστε να προωθούν τη ΝΑΤΟποίηση του νησιού οι πρώτοι και να διατηρούν τις βάσεις τους οι δεύτεροι. Καμιά απελευθέρωση στην Κύπρο δεν πρόκειται να γίνει από αστικές κυβερνήσεις που κινούνται με τη λογική των ΗΠΑ και των «διεθνών» συμφωνιών του ΝΑΤΟ και του ελεγχόμενου από τις ΗΠΑ ΟΗΕ. Ούτε πρόκειται να υπάρξει απελευθέρωση μέσα από μια Ευρωπαϊκή Ένωση των πολυεθνικών όπως η σημερινή, αλλά μέσα από ένα κίνημα κοινωνικό , λαϊκό και επαναστατικό , που θα κινείται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από τα παραπάνω κέντρα. Καμιά απολύτως άλλη διέξοδος δεν υπάρχει.


Ο ραγιαδισμός που επανέρχεται , τα Ορλωφικά και η αγγλόδουλη ερμηνεία της Ιστορίας.


«Πιστεύω ότι η ορθόδοξη αυτή χώρα δεν πρόκειται να μας σώσει , όπως δεν μας έσωσε ποτέ» γράφει ο Χαρίτος για τη Ρωσία. Ενώ για τη παρέμβαση της Ρωσίας και τη συμβολή της στην εξέγερση των Ελλήνων στα Ορλωφικά αναφέρει ότι η εξέγερση «προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στον Ελληνισμό. Παραλίγο να αφανισθούμε ως έθνος».

Το πρώτο που παρατηρεί κανείς , είναι ότι ο Χαρίτος μας λέει ότι η εξέγερση στην Πελοπόννησο δεν έπρεπε να γίνει τότε , γιατί «προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στον Ελληνισμό». Με την ίδια λογική, οποιαδήποτε άλλη «πρώιμη» εξέγερση ηττήθηκε προσωρινά κατά όλη την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν θα έπρεπε να είχε γίνει. Ναι και όμως, αυτή η λογική δεν είναι παρά ο Οθωμανικός ραγιαδισμός που αναπαράγεται στο 2008 , προς χάριν των ΗΠΑ αυτή τη φορά. Σε πλήρη αντιστοίχηση με τα Ορλωφικά , ο Χαρίτος λέει ότι οποιαδήποτε αντίσταση στις ΗΠΑ , και την Νέα τάξη , με τη συμβολή ή όχι της Ρωσίας, δεν πρέπει να γίνει.

Και μάλιστα όπως τότε κάποιοι από τους γενίτσαρους αντί για αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια πολέμησαν μαζί με τους κατακτητές, έτσι και σήμερα έρχεται ο Χαρίτος και μας ζητά να πολεμήσουμε για τη Νεοταξική Αυτοκρατορία, στέλνοντας «υπό την ομπρέλα τους» όπως γράφει στρατεύματα στις «όμορες χώρες». Τη στιγμή που οι ΗΠΑ προσπαθούν να αποσταθεροποιήσουν τη Μακεδονία και τη Θράκη με τις μειονότητες και στο Σκοπιανό, τη στιγμή που οι Αλβανοί μιλάνε για «Τσαμουριά» και όταν οι ΗΠΑ προωθούν το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, μια προσπάθεια διεκδίκησης στην Κύπρο , το Μοναστήρι και τη Βόρειο Ήπειρο και η προσπάθεια για αποστολή στρατευμάτων κατοχής από την Ελλάδα σε όλες τις «όμορες χώρες» μαζί, υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ, δε θα επιφέρει «μεγάλες καταστροφές» στον «Ελληνισμό» ;

Σε σχέση τώρα με τα Ορλωφικά και την συνεισφορά της Ρωσίας στην Ελληνική επανάσταση, ο τρόπος που παρουσιάζει το γεγονός ο Χαρίτος, η άποψη κάποιων «εθνοκεντρικών» ιστορικών ότι επρόκειτο για «άκαιρη επανάσταση». Μια άποψη που αναπτύχθηκε ιδιαίτερα σε εποχές που παρουσιάζονταν που ασκούσε έντονη επιρροή στο εσωτερικό της Ελλάδας η Αγγλία. Μάλιστα μετά την Οκτωβριανή επανάσταση και μέσα στον υπόλοιπο 20ο αιώνα η Ρωσία παρουσιάζονταν ως αντίπαλος από τους «εθνοκεντρικούς» λόγω του πολιτικού της καθεστώτος. Η αλήθεια είναι όμως ότι παρότι ηττήθηκε τότε η επανάσταση και παρότι υπήρχαν σημαντικές απώλειες για τους Έλληνε ς, είχε πολύ σημαντικά αποτελέσματα όχι μόνο στο θέμα της επαναστατικής αφύπνισης του έθνους αλλά και σε σχέση με την ίδια την υπόθεση της απελευθέρωσης. Η συμβολή της Ρωσίας και άμεσα στην υπόθεση αυτή , αλλά και μέσω της συμβολής της στη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ανεκτίμητη.

Από το 1765 , Ρώσοι ταξίδεψαν στην Πελοπόννησο, τη Ρούμελη και την Ήπειρο , διαδίδοντας την ιδέα της επανάστασης και ενθαρρύνοντας τους Έλληνες να επαναστατήσουν , υποσχόμενοι τη στήριξη από το «ξανθό γένος» επηρεάζοντας σημαντικούς προύχοντες και κληρικούς. Το 1770, όταν ο στόλος αγκυροβόλησε στη Μάνη , μπορεί οι Ρώσοι να έφυγαν , αλλά ενθάρρυναν την ιδέα της επανάστασης και οι Μανιάτες στη συνέχεια κατάφεραν να προκαλέσουν σημαντικές απώλειες στους Τούρκους. Οι Ρώσοι φεύγοντας από τη Μάνη , κατευθύνθηκαν στο Αιγαίο, όπου τον Ιούλιο σημείωσαν σημαντική νίκη κατά του οθωμανικού στόλου στον Τσεσμέ.

Αποτέλεσμα της μάχης αυτής υπήρξε η κυριαρχία του ρωσικού στόλου στο Αιγαίο και η κατάληψη των Κυκλάδων και άλλων νησιών που χρησίμευσαν ως ορμητήριο της δράσης τους έως το 1774, οπότε, με την υπογραφή της ιδιαίτερα ευνοϊκής για τη Ρωσία και τους Έλληνες συνθήκης του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, τερματίστηκε ο εξαετής Ρώσο - οθωμανικός Πόλεμος.

Με την υπογραφή της συνθήκης κατοχυρώθηκε νομικά το δικαίωμα της χρήσης της ρωσικής σημαίας από Έλληνες πλοιοκτήτες , όπως και η ναυπήγηση πλοίων μεγάλου εκτοπίσματος. Χρησιμοποιώντας τη ρωσική σημαία και τη χορήγηση αδείας επιτηδεύματος , σε όσους ύψωναν τη ρωσική σημαία , από τον διοικητή της Οδησσού , ο εμπορικός στόλος των Ελλήνων πλοιοκτητών αναπτύχθηκε θεαματικά , κάτι που συνέβαλε σημαντικά στην υπόθεση της απελευθέρωσης. Ακολουθώντας πιστά τα γεωστρατηγικά της ενδιαφέροντα, η Ρωσία ενδιαφερόταν άμεσα για την ανάπτυξη της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, είτε εξαιτίας της έλλειψης ρωσικών εμπορικών πλοίων για τη μεταφορά εμπορευμάτων είτε εξαιτίας της ναυτικής δεξιότητας των ελληνικών πληρωμάτων.

Αντίθετα με τη Ρωσία που ήταν ηπειρωτική δύναμη και χρειάζονταν τη συμμαχία με την Ελλάδα που ήταν ναυτική δύναμη , η Αγγλία καθότι ήταν επίσης ναυτική δύναμη έβλεπε την Ελλάδα ως αντίπαλο. Ο Γάλλος πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Cousinιry το 1822 αναφέρει σε υπόμνημά του προς το γαλλικό υπουργείο των Εξωτερικών τους λόγους που οδήγησαν την Αγγλία στο να υιοθετήσει τη συγκεκριμένη και χωρίς προσχήματα εχθρική στάση απέναντι στην ελληνική εξέγερση: «Στο αναγεννώμενο Ελληνικό έθνος η Αγγλία αναγνώρισε μια ναυτική δύναμη, έναν αντίπαλο που έπρεπε να πνιγεί στο λίκνο του».

Την ίδια περίοδο αρκετοί Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Ρωσία ιδρύοντας νέους οικισμούς σε εκτάσεις που παραχώρησε η ίδια η Αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β' της Ρωσίας ειδικά στους Έλληνες. Αλλά και ένα μεγάλο ρεύμα νησιωτών και Πελοποννησίων κατευθύνθηκε στις Μικρασιατικές περιοχές όπου ο ζυγός φαινόταν ελαφρύτερος, καθώς και σε μεγαλύτερα κέντρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπως η Κωνσταντινούπολη, ή και σε κατεχόμενες περιοχές στην Αυστρία και Ουγγαρία. Και αυτό συνέβαλε στην ανάπτυξη του Ελληνικού εμπορίου, τη χρηματοδότηση της επανάστασης και τα διάδοση του Ελληνισμού.

Κατά τον πρώτο Ρωσοτουρκικό πόλεμο η Ρωσία κατέλαβε την Αζοφική, την Κριμαία και τη Βεσσαραβία. Οι Ρώσοι επέδραμαν στη Μολδαβία και νίκησαν τους Οθωμανούς στη Βουλγαρία. Οι επιτυχίες αυτές αδυνάτισαν την κυριαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας , ενέπνευσαν και άλλους λαούς , πυροδότησαν εξεγέρσεις και έκαναν τον αντίπαλο των Ελλήνων πιο ευάλωτο.

Η αναγνώριση του Ελληνικού κράτους ήταν επίσης άμεσο αποτέλεσμα των Ρωσοτουρκικών πολέμων. Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1829 εκπρόσωποι του Σουλτάνου επισκέπτονται το στρατηγείο του Ντίμπιτς για διαπραγματεύσεις. Αγγλία και Γαλλία πιέζουν την Ρωσία να αποχωρήσει. Ο Ρώσος Στρατηγός θέτει σαν κυρίαρχο θέμα την ανεξαρτησία της Ελλάδος, ως χώρας ελεύθερης και όχι υποτελούς στον Σουλτάνο. Οι πρέσβεις της Γαλλίας και της Αγγλίας επιμένουν ότι πρέπει να διαχωριστεί το ελληνικό ζήτημα από τους όρους της ρωσοτουρκικής ειρήνης. Όμως, υπάρχει ρητή εντολή του Τσάρου να ζητήσει διακανονισμό του Ελληνικού ζητήματος. Γράφει η εγκυκλοπαίδεια Πυρσός: «Άμεσο αποτέλεσμα του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1828-1829 υπήρξε η αναγνώρισις της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους».


Επίσης σχετικό κείμενο με τα Ορλωφικά στην Κρήτη μπορείτε να δείτε εδώ :


http://mkritis.blogspot.com/2008/06/blog-post_18.html


Βέβαια όπως και τότε έτσι και σήμερα, εάν δεν αγωνιστούμε οι ίδιοι , δεν μπορούμε να περιμένουμε να μας «σώσει» κάποιος άλλος. Τότε ήταν η Οθωμανική αυτοκρατορία και το φεουδαρχικό της σύστημα , τώρα είναι η Παγκόσμια αυτοκρατορία της Νέας Τάξης και το σύστημά της, ο καπιταλισμός. Οφείλουμε όμως και τώρα , όπως και τότε, να εκμεταλλευθούμε τις διεθνείς καταστάσεις προς αυτή την υπόθεση. Στον αγώνα μας για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, εκτός από τη συμμαχία και συνεργασία με χώρες που παλεύουν ανοιχτά ενάντια στη Νέα Τάξη πραγμάτων, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις αντιθέσεις και ανάμεσα σε καπιταλιστικές χώρες. Κάποιες από αυτές έχουν συμφέρον να προωθήσουν την εθνική ανεξαρτησία στην περιοχή των Βαλκανίων και να αναπτύξουν σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με χώρες της Βαλκανικής, για να διώξουν τις ΗΠΑ από την περιοχή.

Παράλληλα στο θέμα του πολιτισμού , της ιστορίας και της παράδοσης , αλλά και γεωπολιτικά, ο Ρωσικός λαός είναι φυσικός σύμμαχος με τον Ελληνικό , και η φυσική θέση τους είναι με την Ευρώπη. Μια ελεύθερη Ελλάδα σε μια ελεύθερη Ευρώπη από τη νέα τάξη πραγμάτων και τον καπιταλισμό, που έχουν σήμερα ως κυρίαρχο κέντρο τους τις ΗΠΑ. Και όχι μια Ελλάδα σε Βαλκάνια νεκροταφείο γεμάτα Αμερικάνικες βάσεις, μειονότητες και πολέμους, με Έλληνες μισθοφόρους σε όλες «τις όμορες χώρες» «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ» σε ένα νεοταξικό αστικό κράτος θα «δίνει βοήθεια στις ΗΠΑ στις διενέξεις της με τη Γερμανογαλλοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση» όπως προτείνει ο Χαρίτος.

Στο όνομα του «εθνικισμού» , στηρίζεται μια πολιτική που οδηγεί στην εξαφάνιση του έθνους.
Συμμαχία με τις ΗΠΑ , και μάλιστα σε σημείο που θα μας «ευχαριστούν οι ίδιοι οι Αμερικανοί» όπως προτείνει ο Χαρίτος, σημαίνει αποδοχή της νέας τάξης και των επιπτώσεων της πολιτικής στης λαούς και το έθνος. Μια πολιτική που μέρα με τη μέρα εξαφανίζει κάθε ίχνος εθνικής κυριαρχίας , ενώ ταυτόχρονα εξαφανίζει και διαβρώνει και τα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν ένα έθνος. Εξαφανίζει τους πολιτισμούς και τους αντικαθιστά με τη νεοταξική υποκουλτούρα, εξαφανίζει την έννοια της εθνικής συνείδησης και της πατρίδας. Εξαφανίζει κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, εξαφανίζει ακόμα και τα βιολογικά και φυλετικά χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν ένα έθνος μέσα από τα εκατομμύρια μεταναστών που κινούνται από χώρα σε χώρα να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.

Οποιαδήποτε συμμαχία με τις ΗΠΑ και μάλιστα σε σημείο που να μας «ευχαριστούν» σημαίνει αυτόματα και αποδοχή αυτής της πολιτικής. Σημαίνει αυτόματα και αποδοχή της κυριαρχίας των ξένων και κυρίως των αμερικάνικων πολυεθνικών στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας μας , με την καταλήστευση του Έλληνα εργάτη τόσο μέσα από την ακρίβεια, όσο και τους χαμηλούς μισθούς , αλλά και την καταλήστευση του φυσικού πλούτου της Ελλάδας. Σημαίνει επίσης και ενεργή συμμετοχή με Ελληνικά στρατεύματα στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα των ΗΠΑ και του Σιωνισμού σε όλο τον πλανήτη. Και σημαίνει σπάσιμο της φιλίας του λαού μας με τις Αραβικές χώρες, και μετατροπή του κάθε Έλληνα πολίτη σε στόχο επιθέσεων, σε ένα κλίμα μαζικής τρόμο-υστερίας που θα ενισχύει ταυτόχρονα την κρατική καταστολή και τη δράση μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα. Ήδη ο Άδωνις Γεωργιάδης με την επίσκεψή του στο κατεχόμενο Αφγανιστάν και ο Καρατζαφέρης με τα θετικά του λόγια και τη συνάντηση του με τον κατοχικό υπουργό του Ιράκ έκαναν την αρχή…


Ας μη μιλά λοιπόν ο Χ. Χαρίτος στο όνομα του «εθνικισμού»
εκφράζοντας μια πολιτική υποτέλειας , μια πολιτική αντεθνική που αν συνεχιστεί έτσι σε κάποιες δεκαετίες θα έχει οδηγήσει σε πλήρη εξαφάνιση του Ελληνικού έθνους , που θα είναι πλέον ίσως όνομα για τα Ελικόπτερα του ΝΑΤΟ , όπως έγινε με τους Απάτσι στις ΗΠΑ. Πρόκειται για μια νεοταξική αστική ακροδεξιά πολιτική, και όπως το έχουμε πει πολλές φορές, ακροδεξιά και κοινωνικός εθνικισμός είναι έννοιες διαμετρικά αντίθετες.


Αλληλεγγύη στους λαούς που αντιστέκονται – Σεβασμός στα εκατομμύρια νεκρούς μαχητές και αμάχους θύματα των ΗΠΑ και του Σιωνισμού.


Είναι τουλάχιστον ηθικό καθήκον κάθε ενός που θέλει να λέγεται άνθρωπος, να αντισταθεί με κάθε τρόπο στα εγκλήματα της νέας τάξης, των ΗΠΑ και των Σιωνιστών στα οποία προσπαθεί να μας κάνει συνένοχους η νεοταξική ΝΑΤΟική ακροδεξιά της χώρας μας. Δε θα νομιμοποιήσουμε τις δολοφονίες με τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που καίγονταν ζωντανοί από τις βόμβες Ναπάλμ του Νίξον στο Λάος και την Καμπότζη και τα εγκλήματά του στο Βιετνάμ, την ίδια στιγμή που οι ντόπιοι φίλοι χουνταίοι της 21ης Απρίλη διασκέδαζαν στις εκδηλώσεις του κιτς.


Ούτε θα βάψουμε τα χέρια μας με το αίμα των παιδιών του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Παλαιστίνης και της Γιουγκοσλαβίας. Ας τα βάψουν οι ακροδεξιοί ΜΑΤατζήδες , οι γιοί των μεγαλοστελεχών της αστυνομίας που βάζουν κορόιδα να πετάνε πέτρες σε τζαμιά , και οι φίλοι της ΚΥΠ και των ξένων υπηρεσιών. Σίγουρα όμως δε θα το κάνει ο Έλληνας εργάτης.


Είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε τη ζωή μας και στην Ελλάδα και όπου αλλού χρειαστεί για τη λευτεριά του έθνους μας από τη νέα τάξη , τον ιμπεριαλισμό και το Σιωνιστικό φίδι. Δε θα τη δώσουμε όμως δολοφονώντας λαούς πολεμώντας ως μισθοφόροι των Αμερικάνων.


Καθήκον μας να σταματήσουμε τα σχέδιά τους.


Οφείλουμε λοιπόν να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας , για να εμποδίσουμε την εξαφάνιση κάθε εθνικού στοιχείου που μιλά για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία στη χώρας μας, ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων. Πρέπει να σταματήσουμε με κάθε τρόπο τα σχέδια φίμωσης κάθε πραγματικής Εθνικοεπαναστατικής και κοινωνικής φωνής και την υποκατάστασή τους με ακροδεξιές ΝΑΤΟικές γαλανόλευκες καρικατούρες. Είναι χρέος μας προς τους εαυτούς μας , τους προγόνους μας , τα παιδιά μας αλλά και τα εκατομμύρια νεκρούς των ΗΠΑ και του Σιωνισμού να σταματήσουμε τα σχέδιά τους. Ένας Δούρειος Ίππος , είναι πάντα ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την άλωση. Γι αυτό ο πιο επικίνδυνος εχθρός είναι πάντα ο εσωτερικός, αυτός που προσπαθεί να διαβρώσει και να διαλύσει τις δυνάμεις που αντιστέκονται στη νέα τάξη , εκ των έσω.


Για το λόγο αυτό προτείνουμε άμεσα σε όλους τους αναγνώστες τα εξής μέτρα :


- Πρέπει να ενημερωθούν όλοι για το τι συμβαίνει , για να σταματήσουμε τη γιγάντωση του ήδη διαμορφωμένου νεοταξικού ακροδεξιού πόλου στην Ελλάδα πριν να είναι πολύ αργά. Στείλτε σύνδεσμο σε αυτό το κείμενο με e-mail σε όλους όσους γνωρίζετε και ζητήστε τους να κάνουν το ίδιο.

- Υπάρχουν μέλη του ΛΑΟΣ και ειδικά της ΝΕΟΣ , που έχουν όραμα να παλέψουν ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων. Όσοι επιλέγουν να παραμείνουν σε αυτό το χώρο μετά από όλα αυτά , είναι απαραίτητο να κάνουν ότι μπορούν για να απομονώσουν αυτές τις φωνές μέσα στο χώρο τους. Να απαιτήσουν να αλλάξει η φιλοαμερικάνικη θέση που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα του ΛΑΟΣ , και να απομονωθούν όλοι όσοι προωθούν μια πολιτική με στόχο να μετατραπεί το ΛΑΟΣ στο πιο ακραίο κόμμα του Αμερικανισμού στην Ελλάδα και να μην επισκεφτεί ξανά κανένας βουλευτής τους στελέχη κατοχικών κυβερνήσεων όπως του Ιράκ και του Αφγανιστάν.

- Να σταματήσουμε να αγοράζουμε περιοδικά και εφημερίδες που έχουν καθαρά μια τέτοια πολιτική γραμμή, με σκοπό να υπάρξει με κάθε τρόπο ο οικονομικός τους αποκλεισμός που θα οδηγήσει στο κλείσιμό τους. Όσοι επιμένουν να διαβάζουν τέτοια έντυπα, να μην τα αγοράζουν αλλά να τα ζητάνε για να τα διαβάσουν από κάποιο γνωστό τους.

- Να σταματήσουμε να αγοράζουμε περιοδικά που παρουσιάζουν άτομα που ανήκουν τον «αμερικάνικο» νεοταξικό αντεθνικό πόλο ως «εθνικιστές» . Να αναφέρουμε στους εκδότες τους ότι εφόσον σταματήσουν να τους προβάλλουν, θα γραφτούμε συνδρομητές και θα προβάλλουμε τα περιοδικά τους για να τους ενισχύσουμε, αν όμως συνεχίσουν να τους προβάλλουν θα προβούμε σε μαζικό μποϋκοτάζ αγοράς των εντύπων τους με σκοπό επίσης το κλείσιμό τους.

- Να αφαιρέσουμε άμεσα όλους τους συνδέσμους από τις ιστοσελίδες μας προς ιστοσελίδες που φιλοξενούν ή στηρίζουν τη νεοταξική φιλοαμερικάνικη ακροδεξιά πτέρυγα και να ζητήσουμε μέσω e-mail από όλους τους γνωστούς μας να κάνουν το ίδιο και να προωθήσουν το e-mail και στους δικούς τους γνωστούς.

- Όσοι γράφουμε σε ανένταχτα περιοδικά και zines , απαιτούμε άμεση απομάκρυνση προβοκατόρων , ατόμων που συνδέονται με την αστυνομία και κρατικές υπηρεσίες, ατόμων που χτυπάνε λυσσαλέα τον αντιαμερικανισμό και απαιτούμε να μην υπάρχει καμιά επαφή μαζί τους στη συνέχεια. Εφόσον δε καταφέρουμε να το πετύχουμε παύουμε να τα στηρίζουμε και τα μποϋκοτάρουμε όσο το δυνατό.

- Σε περιόδους εκλογών , ενημερώνουμε μαζικά τον κόσμο σε εκλογικές περιφέρειες που κατεβαίνουν υποψήφιοι του αμερικάνικου νεοταξικού πόλου , για τις πραγματικές τους θέσεις και σκοπούς.

- Σε συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις που είναι παρόντες άτομα από αυτό τον πόλο, απαιτούμε να αποχωρήσουν , αλλιώς αποχωρούμε εμείς. Ο πραγματικός εθνικισμός δεν μπορεί να έχει τίποτα κοινό με όσους στηρίζουν τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ και του Σιωνισμού και την υποταγή του λαού μας στη νέα τάξη πραγμάτων.

- Όταν καίμε σημαίες των ΗΠΑ , του Ισραήλ κλπ μπορούμε να καίμε μαζί συμβολικά και έντυπα , αφίσες ή σύμβολα ακροδεξιών και «αριστερών» που τους στηρίζουν μέσα στην Ελλάδα.


Να απαιτήσουμε από όλους όσους μιλάνε για Έθνος , Νέα Τάξη κλπ να πάρουν ανοιχτά θέση ενάντια στις δηλώσεις Χαρίτου και όλες τις παρόμοιες με αυτές.

Όσοι το αρνηθούν , τους απομονώνουμε και τους αντιμετωπίζουμε με τους τρόπους που περιγράψαμε παραπάνω.

Σχετικά με το φιλοαμερικανισμό της ακροδεξιάς στην Ελλάδα , δείτε σχετικό κείμενο και εδώ :

http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/06/blog-post_11.html

Επαναστατικός Συνδικαλισμός.

του Δορυλιώτη


Ζωρζ Σορέλ


( Το κείμενο είναι περίληψη του κειμένου του Σταύρου Κωνσταντακόπουλου στο www.leviathan.gr με την πρόσθεση κάποιων άλλων στοιχείων )


Ο Γεώργιος Σορέλ (1847-1922) υπήρξε ο θεωρητικός του Επαναστατικού Συνδικαλισμού στην προ του Α' Παγκοσμίου πολέμου εποχή. Πνεύμα ανήσυχο και ερευνητικό , κατηγορήθηκε για την αστάθεια και την τροποποίηση των ιδεών του , ωστόσο ο ίδιος ουδέποτε επεδίωξε την παραγωγή <<συστημάτων>> και <<δογμάτων>> , αλλά μέσα από τη συνεχή αναζήτηση και έρευνα να εκφράσει τις αντισυμβατικές ιδέες του.


Το βασικό στοιχείο γύρω από το οποίο αναλύει τη κοινωνιολογική του σκέψη ο Σορέλ , είναι η ηθική. Συνειδητά απαισιόδοξος , έχει την πεποίθηση ότι ζει σε μια εποχή βαθύτατης παρακμής. Ως φορέα της παρακμής αυτής ο Σορέλ καταδεικνύει την αστική τάξη , η οποία αποτελεί την τάξη των καταπιεστών και φορέα όλων των απεχθών χαρακτηριστικών των σύγχρονων κοινωνιών : ατομισμός , φιλοχρηματία , υποκρισία , ωφελιμισμός , ανανδρία , μετριότητα και διαφθορά.

Η ηθική έκπτωση της αστικής τάξης οφείλεται στην παρεξήγηση από την Αναγέννηση του αρχαιοελληνικού πνεύματος το οποίο εκδηλώνεται σε δυο τομείς : φιλοσοφία και την τραγωδία.Η φιλοσοφία προβάλει την αισιόδοξη πλευρά της ζωής οδηγώντας στην αδράνεια και τον εκφυλισμό. Αντίθετα η τραγωδία διαμέσου της συντριβής του ανθρώπου από τις ανώτερες δυνάμεις προβάλει την απαισιοδοξία που οδηγεί σε ηθική ανύψωση τους ανθρώπους. Η Αναγέννηση πρόβαλε διαμέσου ενός αισιόδοξου παραμορφωτικού πρίσματος τη Χριστιανική θρησκεία φυτεύοντας τα σπέρματα της παρακμής στον αστικό πολιτισμό. Στον αντίποδα φορέας των ηρωικών ιδανικών είναι το προλεταριάτο , η τάξη των καταπιεζομένων που προορίζεται να άρει την παρακμή και να οδηγήσει την κοινωνία στην ηθική αναγέννηση της. Οι δυο αυτές ανταγωνιστικές τάξεις είναι δημιουργήματα των οικονομικών συνθηκών και βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο μεταξύ τους.

Όμως ο Σορέλ δεν είναι υλιστής. Αρνείται την <<ιστορική αναγκαιότητα>> της καταστροφής του καπιταλισμού. Η μετάβαση στο σοσιαλισμό, σύστημα που το υπαγορεύουν οι οικονομικές συνθήκες , δεν είναι αυτόματη ή μοιραία, αλλά εξαρτάται προπαντός << από ηθικούς όρους οι οποίοι δεν συναντώνται παντού και πάντα>>. Άρα ο σοσιαλισμός επιβάλλεται όχι απλώς ως αποτέλεσμα υλικών αιτίων αλλά και ηθικών παραγόντων.Για να προσδώσει στον πολιτισμό την χαμένη του ζωτικότητα , το προλεταριάτο πρέπει να οργανωθεί σε αυτόνομη βάση, μακριά από την επιρροή των πολιτικών κομμάτων και των διανοουμένων, που αποτελούν την ψυχή του αστικού καθεστώτος , καθώς και να μη διστάσει να ασκήσει βία.

Η βία δεν είναι ένα απλό μέσο. Η βία είναι μια αξία από μόνη της που προσδίδει ενέργεια στους πολιτισμούς και αποτρέπει την παρακμή των κοινωνιών. Για τον Σορέλ ο πόλεμος αποτελεί αναντικατάστατη πηγή ηθικής αναγέννησης των κοινωνιών. Ωστόσο διαχωρίζει την <<προλεταριακή βία>> από την <<αστική ισχύ>>. Η τελευταία είναι το μέσο που χρησιμοποίησε η αστική τάξη για την ανέλιξη της και στη συνέχεια για την επιβολή της.

Η αστική ισχύς δεν συνδέεται απαραίτητα με την φυσική βία αλλά μεταλλάσσεται ανάλογα με τις φάσεις της κοινωνικής εξέλιξης , παίρνει μορφές υπόγειες , ειρηνικές , θεσμοποιημένες ούτος ώστε να μην γίνεται αντιληπτή , πάντα όμως έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία δεσμών. Αντίθετα η προλεταριακή βία πρέπει να είναι πάντα ανοιχτή και να σπάει τα δεσμά.

Διαφωνεί με την χρήση της ισχύος από το προλεταριάτο αφού αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία νέου σοσιαλιστικού κράτους στη θέση του παλιού αστικού , νέων προνομιούχων στη θέση των παλιών και άρα νέων δεσμών στη θέση των παλιών. Για να μην συμβεί αυτό θα πρέπει το προλεταριάτο να αποκτήσει την ηθική ανωτερότητα διαγράφοντας τον εγωισμό και να αποδοθεί στον αγώνα για το κοινό καλό.



Όπως ήδη αναφέραμε , ο Σορέλ ισχυρίζεται ότι μονό ένα οργανωμένο σε αυτόνομα διακριτά με βάση τα επαγγέλματα συνδικάτα , προλεταριάτο , μπορεί να επιβληθεί στον ανερχόμενο ταξικό πόλεμο που θα είναι σφοδρότατος. Αποτελούν δε αυτά τον αναγκαίο όρο για την κατάλληλη οργάνωση του και την ηθική του ανύψωση καθώς είναι τα <<όργανα της αριστοκρατικής επιλογής των εργατών>>. Διαφωνεί έτσι με την μαρξιστική αντίληψη που θέλει το προλεταριάτο αδιαίρετο θεωρώντας αυτή την αντίληψη <<εξισωτική>> και <<δημοκρατική>>. Πώς όμως θα ανέλθει το προλεταριάτο σε τέτοιο ηθικό επίπεδο , πώς θα αποκτήσει το πνεύμα αυτοθυσίας και ηρωισμού που απαιτείται για να αντεπεξέλθει στον τιτάνιο αυτό αγώνα ;

Ο Μύθος της Γενικής Απεργίας.

Ουδέποτε κατά τη διάρκεια της ιστορίας από τη λογική και τη νόηση προήλθαν τα σπουδαία επιτεύγματα. Αυτά ήταν πάντα αποτέλεσμα της εμπνεύσεως των ανθρώπων κάτι που εδράζεται στα συναισθήματα τους. Η λογική ακολουθεί την πραγματικότητα και είναι ικανή να λύσει μικροπροβλήματα της καθημερινότητας. Δεν δύναται επουδενεί να κινήσει όμως τα νήματα της ιστορίας.

Για να εξυψωθούν οι άνθρωποι , για να υπερβούν την πραγματικότητα και να δημιουργήσουν το μεγάλο πρέπει να αφεθούν στα συναισθήματα και τα ένστικτα τους.
Κινητήριος δύναμη, λοιπόν είναι ο μύθος ο οποίος δύναται να αφυπνίσει τις ψυχές και να τις εμπνεύσει.

Δεν έχει σημασία αν ο μύθος είναι πραγματοποιήσιμος , αλλά το ότι οδηγεί τους ανθρώπους σε δράση. Στη δράση στην οποία αδυνατούν να οδηγήσουν οι θεωρίες και οι ιδέες. Γι'αυτό και η δράση προηγείται της θεωρίας, επειδή ακριβώς ο άνθρωπος που δρα έχει έντονο ψυχισμό και ανακαλύπτει νέους ορίζοντες στη σκέψη του.Μόνον ο πόλεμος μπορεί να δημιουργήσει ενθουσιασμό ανάμεσα στους ανθρώπους και να τους εμπνεύσει τα ιδανικά της αυτοθυσίας , του αλτρουισμού και του ηρωισμού δηλαδή να τους οδηγήσει στην υπέρβαση της πραγματικότητας .Για αυτό το λόγο ο μύθος πρέπει να είναι στενά συνδεδεμένος με πολεμικές εικόνες. Έτσι γεννιέται στον ψυχισμό του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά η πολεμική εικόνα η οποία γίνεται αποδεκτή στην ευρύτερη συλλογική σκέψη και έτσι συντελείται η ομογενοποίηση του συνόλου, που οδηγείται στην κοινή δράση μακριά από χρησιμοθηρικούς υπολογισμούς.



Ο μύθος (και όχι ουτοπία) λοιπόν που θα εμπνεύσει την εργατική τάξη και θα την οδηγήσει σε ηρωικές πράξεις είναι ο μύθος της γενικής απεργίας. Αυτός δύναται να παθιάσει σε τεράστιο βαθμό την εργατική μάζα και να οδηγήσει στην κατάρρευση του κράτους της αστικής τάξης των ιδεών και των εξουσιαστικών θεσμών της: της δημοκρατίας, του φιλελευθερισμού και του κοινοβουλευτισμού.Η σκέψη του Σορέλ είναι μια διαρκής αναζήτηση, ανικανοποίητη μα συνάμα και ασταμάτητη. Φανατικός πολέμιος του Διαφωτισμού και του ορθολογισμού, αντιδημοκράτης και οπαδός της ελευθερίας , αντινοησιαρχικός σύμφωνα με την Μπερξονική φιλοσοφία , ο Γεώργιος Σορέλ μεταφέρει την ατομική αριστοκρατική θεώρηση του Νίτσε στο συλλογικό επίπεδο της ταξικής πάλης και διαφωνεί με τον επιστημονικό υλισμό.

Η επιρροή του στους επαναστατικούς σοσιαλιστικούς κύκλους της εποχής του ήταν πολύ μεγάλη (ιδιαίτερα σε Γαλλία , Ιταλία , Ισπανία). Οπαδός του δήλωνε ο Μουσολίνι ενώ ο ίδιος επιδοκίμασε την Οκτωβριανή επανάσταση που έδωσε τέλος στη διεφθαρμένη δημοκρατία. Ξεχάστηκε όμως και αποσιωπήθηκε εσκεμμένα από τη μαρξιστική χούντα που καπέλωσε τα εργατικά κινήματα μετά τον Α' και κυρίως μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο.

Τώρα με την κατάρρευση που επήλθε στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο , απότοκος του τερατώδους δογματισμού και δυσκαμψίας της ατελούς ιδεολογικά μαρξιστικής αντιφυσικής θεώρησης, οι απόψεις του Γεώργιου Σορέλ φαντάζουν επίκαιρες παρά ποτέ ιδιαίτερα λόγο του νέου παγκοσμιοποιητικού φαινομένου και μπορούν να αποτελέσουν επαναστατικό οδηγό στο νέο υπό διαμόρφωση εξαθλιωμένο προλεταριάτο.


Συνέντευξη με τον Αριστοτέλη Καλέντζη.

Η συντακτική ομάδα του Μαύρου Κρίνου έχει την τιμή να παρουσιάσει την συνέντευξη του Αριστοτέλη Καλέντζη. Ο Αριστοτέλης Καλέντζης διώχθηκε ανηλεώς από τις δημοκρατικές δυνάμεις και φυλακίστηκε δώδεκα έτη για τις ιδέες του.

Παρέμεινε πιστός στην ιδεολογία του και αποτελεί παράδειγμα για όλους εμάς. Θα θέλαμε να ρωτήσουμε πολλά περισσότερα ο χώρος όμως του λιτού ιστολογίου μας δεν μας το επιτρέπει. Τον ευχαριστούμε για τον πολύτιμο χρόνο του.


ΜΚ : Αγαπητέ συναγωνιστή καταρχάς είναι ύψιστη τιμή για εμάς να σε φιλοξενούμε στο ιστολόγιο της Αυτόνομης Κίνησης Μαύρος Κρίνος.

Αρ. Καλ : Παραμένω σταθερός σε μία τοποθέτηση πιστεύοντας ότι η Tιμή επιφυλάσσεται πάντα στον μεγαλύτερο όταν συναντά νεωτέρους. Η περιρρέουσα γεροντοκρατία χρειάζεται όχι μόνον σοβαρά «αντίδοτα» αλλά και … επίγνωση !


ΜΚ : Θα θέλαμε να μας πληροφορήσεις σε ποια ηλικία εντάχθηκες στις γραμμές του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού.

Αρ. Καλ : Τέτοιες «εντάξεις» ή τις διασφαλίζει η στιγμή της … «συλλήψεως» ή αποτελούν ευκαιρίες δια βίου απωλεσθείσες … Απαντώντας επί της ουσίας , θα προσδιορίσω ότι ενετάγην στον Εθνικοσοσιαλισμό τις … απογευματινές ώρες της 8ης Αυγούστου 1952 , όταν έβλεπα για πρώτη φορά το φως του ζωοδότη Ηλίου , κάπου στην Θράκη. Α , κάτι ακόμη : ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν νοείται σαν «Ελληνικός» ή άλλος ! Ο Εθνικοσοσιαλισμός αποτελεί την ουσία του Λευκού Ανθρώπου και δεν αποτελεί κατ’ απονομήν passe-par-tout «προνομιούχων Prominenten» αλλά δέσμευση χρέους παραγωγής Πολιτισμού !




ΜΚ :
Ποιο είναι το έτος που αρχίζει η γνωστή πολιτική δίωξη σου και ποια τα κύρια γεγονότα που οδήγησαν σε αυτή ;

Αρ. Καλ : Κάπου ανάμεσα στην … «παρένθεση» όπως την χαρεκτήρισε ο κ. Παττακός , δηλαδή , επί επταετίας , όταν αντετέθην στην εχθρότητα του τότε Τμήματος Αλλοδαπών της Κρατικής Ασφαλείας προς τους διωκομένους Αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α. στην Αθήνα. Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων , ουδέποτε υπήρξα «αντιστασιακός» ( η προσωπική μου αισθητική δεν θα το επέτρεπε …) απλώς , υπήρξα και υπάρχω συντεταγμένος με όσους θεωρώ (και χωρίς να …αναθεωρώ !) ως αγωνιζομένους υπέρ Εθνικών Δικαίων.


ΜΚ : Κατά την διάρκεια της πολύχρονης φυλάκισης σου γνώρισες τον Χριστόφορο Μαρίνο. Ποια η σχέση μεταξύ σας και ποια η γνώμη σου για τον Μαρίνο ως άνθρωπο ;

Αρ. Καλ : Ο Χριστόφορος Μαρίνος υπήρξε ένας οξυδερκέστατος Αγωνιστής , με ευρύτητα πνεύματος και γενναιότητα ψυχής , προικισμένος με δραστικούς αυτοδιορθωτικούς μηχανισμούς. Δυστυχώς η έμφυτη ψυχική γενναιότητά του δεν τον βοήθησε ώστε να αντιληφθεί εγκαίρως την κρατική ιταμότητα και να αποφύγει την παγίδα των δειλών ενστόλων δολοφόνων του ! Αντιμετωπίσαμε μαζί τον κοινό εχθρό όταν βρισκόμασταν «intra muris» και διδάξαμε στον αστικό «δεσμοφύλακά» μας ότι είναι ξεβράκωτος προ της συσπειρώσεως εκείνων που μπορούν να σκέπτονται !


ΜΚ : Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην διάρκεια του εγκλεισμού σου στα κάτεργα της Καραμανλικής δημοκρατίας ; Τι ήταν αυτό που σε κράτησε δυνατό και ακμαίο και βγήκες όρθιος από την φυλακή ;

Αρ. Καλ : «Δύσκολη στιγμή» απλώς …δεν υπήρξε ! Η αδιάπτωτη μάχη μου με την κρατική χωματερή της καραμανλικής πρωκτο-κρατίας «έτερπε» τον καθημερινό επαναστατικό «οργασμό» μου , διασκεδάζοντας τον εγκλεισμό μου !


ΜΚ : Όπως περιγράφεις και στο βιβλίο σου «Δημοκρατία ’80 – Κάτεργο» στις φυλακές γνώρισες επίσης δυο Σύριους Εθνικοεπαναστάτες Αντισιωνιστές τους αδερφούς Kadura.
Θα θέλαμε να μας περιγράψεις τυχόν αναμνήσεις σου από αυτή την γνωριμία και πως βλέπεις την σημερινή αντίσταση Παλαιστινίων και Αράβων ενάντια στον Σιωνισμό.

Αρ. Καλ : «Αναμνήσεις από την γνωριμία» χμμμ … Μπορώ να πω ότι ήσαν πολύ καλά όλοι όταν συναντηθήκαμε στον Πόλεμο του Κόλπου , όπου βρέθηκα ως Δημοσιογράφος ξένης εφημερίδος.

Η παγκόσμια αντι-σιωνιστική αντίδραση (και όχι μόνον των Αράβων) έχει τον χαρακτήρα των αποτελεσμάτων του συμπιεζομένου ελατηρίου το οποίο , μοιραία και νομοτελειακά , θα εκτιναχθεί ! Αλίμονο ! Ο σιωνισμός , όσο εγκληματεί παγκοσμίως , όσο προσπαθεί να φιμώσει εκβιαστικά εκείνους που αντιλαμβάνονται και επισημαίνουν τα εγκλήματά του , τόσο προσεγγίζει προς την διεθνή απαξία και την συντριβή του. Ήδη , οι παγκόσμιες Αναθεωρητικές Έδρες του απατεωνίστικου «ολο-απαυτώματος» μαρτυρούν ότι το σιωνιστικό μίσος κατά της Πολιτισμένης Ανθρωπότητος εξουδετερώνεται οσημέραι.


ΜΚ : Τα βιβλία σου που μπορεί κάποιος να τα βρει ; Υπάρχει κάποια σκέψη για επανέκδοση παλαιότερων κειμένων ή κάποια μελλοντική έκδοση νέου βιβλίου ;

Αρ. Καλ : Ο σημερινός άνθρωπος, δούλος των αντι-φυσικών επιλογών του, αυτο-υποχρεώνεται σε αποπληρωμή πλαστικών τραπεζικών καρτών και παρα-δανείων , οπότε ο χρόνος του για διάβασμα εκ των πραγμάτων περιορίζεται. Ας μη του προσθέτουμε επιπλέον «προβλήματα»…


ΜΚ : Πες μας λίγα λόγια για μια αγαπημένη σου δραστηριότητα την έφιππη τοξοβολία.

Αρ. Καλ : Θα μεταφέρω ένα απόσπασμα από τον διαδικτυακό χώρο της Ομάδος μας :

“H Ιππασία, αναμφιβόλως , αποτελεί το κορυφαίο των αθλημάτων όπου , δύο αθλητές ταυτoχρόνως (Ίππος και Ιππέας) , δύο πλάσματα με ανεξάρτητη βούληση και διαφορετική «δομή» , συντονίζονται για να καταφέρουν ένα κοινό αποτέλεσμα! Αν όμως , η κοινή Ιππασία με τους δύο ετερογενείς παράγοντες (Ίππο και Ιππέα) θεωρείται -και είναι ! - κορυφαίο άθλημα , τότε η Έφιππη Τοξοβολία , όπου στους δύο προαναφερθέντες ετερογενείς παράγοντες προστίθεται και ένας τρίτος (Τοξοβολία) , θα μπορούσε να θεωρηθεί το «επιστέγασμα» της …κορυφής!

Ασφαλώς Πολεμική Τέχνη και όχι απλό «άθλημα» , ασφαλώς απρόσιτη για το ευρύ Κοινό και ενδεδειγμένη μόνο για μαχητικούς χαρακτήρες , η Έφιππη Τοξοβολία είναι η πλέον αρχέγονη εκδήλωση ισορροπιστικής ικανότητος αλλά ταυτοχρόνως και ευθυβολίας που έχει να επιδείξει η Ανθρωπότητα. Ισορροπιστική , όχι μόνον του σώματος (αυτό παρετηρείτο και στα Ταυροκαθάψια…) αλλά κυρίως του πνεύματος του Ιππέως !”


[www.horsebackarcherygr.com]




ΜΚ :
Έχεις κάποιες άλλες ασχολίες πέρα από την έφιππη τοξοβολία ;

Αρ. Καλ : Πολλές , όπως την Προϊστορική Αρχαιολογία (σε επαγγελματικό επίπεδο) και την …ποδηλασία την οποία θα ήθελα να ασκώ …επαγγελματικά αλλά διαφεύγει - ακόμη - της εντάξεως σε κλίμακα … Φ.Π.Α. εν Ελλάδι ! Βλέπετε, η δημοκρατία η οποία που ήδη κατήργησε το «Φασιστικό Ι.Κ.Α.» και το «Φασιστικό 8ωρο» , μετατρέποντας σε είλωτα τον σημερινό δημοκράτη πολίτη , αφού απέτυχε να φορολογήσει τους … σκύλους (επί αθλίου προτέρου καθεστώτος Ν.Δ.) ίσως της απομένει (επί εξίσου αθλίου παρόντος καθεστώτος Ν.Δ.) η φορολόγηση του … ποδηλατείν !


ΜΚ : Τι σημαίνει για εσένα ο Εθνικοσοσιαλισμός ;

Αρ. Καλ :
Κάποτε, ο Μάνος Χατζιδάκις είχε γράψει στα «Σχόλια του Τρίτου» ότι για τον Καλέντζη ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι «ένα δοχείο πνεύματος». Ασφαλώς ισχύει κι αυτό ! Πάντως, για μένα ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι ένα Πλαίσιο Βίου ή και τηλεκατευθυνόμενο εμπύρευμα ψυχοτεχνικής παρενοχλήσεως ανοήτων ! Ένα λαμπρό sendero luminoso πάνω στο οποίο ο Λευκός Άνθρωπος πορευόμενος ανακαλύπτει , τόσο την Θούλη , όσο και την Ιθάκη του.


ΜΚ : Ποιο θα ήταν το πρώτο βιβλίο που θα πρότεινες να διαβάσει ένας νέος συναγωνιστής ;

Αρ. Καλ : Μα , ασφαλώς , την «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» του Πλάτωνος. Και δεν το συνιστώ μόνον ως το «πρώτο» αλλά και ως το … μοναδικό , αφού τα γράφει όλα !


ΜΚ : Κάποιοι λένε ότι οι ιδέες του Ε/Σ είναι ξεπερασμένες και ότι η εποχή στην οποία θα μπορούσαν να εφαρμοστούν έχει παρέλθει προ πολλού , άρα πρέπει να συμβιβαστούμε με το σύστημα ή να επιλέξουμε κάτι άλλο. Τι έχεις να τους απαντήσεις ;

Αρ. Καλ : Des beaux vins! Άλλως … «Καλά κρασά !». Βεβαίως , η οινογνωσία δεν είναι και το ‘forte’ αυτών των ημι-κρετίνων ( η γευστική «ευφυΐα» είναι και αυτή μία ευφυΐα…) αλλά , δυστυχώς , προ μιας τέτοιας ανοησίας , μόνον η προρρηθείσα «ευχή» συγχωρείται !


ΜΚ : Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ελληνικού Ε/Σ «χώρου» ;

Αρ. Καλ : Οι εντός εισαγωγικών «Ε/Σ»! Ο Εθνικοσοσιαλισμός , όπως και όλα τα μεγαλειώδη «πράγματα» προσελκύουν τους μικρούς οι οποίοι πασχίζουν να «μεγαλώσουν» κλέβοντας «κάτι» από το μεγαλείο του Εθνικοσοσιαλισμού. Αυτό αποτελεί και το πρόβλημα !


ΜΚ : Ο Μαύρος Κρίνος όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα επηρεάστηκε κυρίως από την πολιτική σκέψη του περιοδικού Αντίδοτο και Γαμμάδιον.
Θα θέλαμε την γνώμη σου για αυτά τα δύο περιοδικά και πως πιστεύεις ότι συνέβαλλαν στην σύγχρονη Εθνικοεπαναστατική σκέψη ;

Αρ. Καλ : Τα δύο αυτά περιοδικά (και βεβαίως , μία σειρά κειμένων του περιοδικού της «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ» συγγεγραμμένων από αξίους Συναγωνιστές της τελευταίας – σχεδόν - τριακονταετίας) σηματοδοτούν μία πολιτειακή Σκέψη για την οποία ο Πλάτων θα ήταν πολύ υπερήφανος ! Αυτές οι συγκεκριμένες πηγές αριστοκρατικής διανοήσεως δείχνουν ένα ελπιδοφόρο «Εθνικό Αζιμούθιο» στους επερχομένους και , ίσως γι αυτό , αποτελούν επαξίως το «αλεξικέραυνο» του μίσους του παρόντος πρεζεμπορικού συστήματος. Η δημοκρατικώς εκπορνευόμενη συμμορία των κυβερνώντων έχει πολλά να φοβάται από αυτά τα τρία έντυπα - κάρφος των οφθαλμών της !


ΜΚ : Τρία πρόσωπα που θα θέλαμε να μας πεις την γνώμη σου και τι συμβολίζουν για εσένα : Σίτσα Καραϊσκάκη , Αριστείδης Ανδρόνικος και Μίκης Μάντακας.

Αρ. Καλ : Ένα Fascio Αξιών το οποίο απολήγει στον κοινό «πέλεκυ» της Λευκής κατισχύσεως.


ΜΚ : Μετά τον τέλος του Δεύτερου Μεγάλου Πολέμου τα σύμβολα οι ιδέες και τα πρόσωπα των Εθνικοεπαναστατικών Δυνάμεων που ηττήθηκαν στα πεδία των μαχών εμφανίζονται στο Περονικό καθεστώς , στην χώρα του Νάσερ αλλά και στην σύγχρονη εποχή μέσα από τους συναγωνιστές του SSNP στην Συρία , στην Χεζμπολάχ κ.α. Γεγονός που αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι η πολιτική κληρονομιά της Εθνοκοινωνικής ιδεολογίας ζει , αναπνέει και υπάρχει σε διαφορετικές χώρες σε όλο τον κόσμο. Ποια η γνώμη σου σε αυτό ;

Αρ. Καλ : Πρώτα απ΄όλα ΔΕΝ «ηττήθησαν»! Ο Εθνικοσοσιαλισμός κατενίκησε και θα κατανικά διότι δεν αποτελεί «ρεύμα» αλλά Φύση η οποία παραμένει ΑΝΙΚΗΤΗ ! Αυτό απαντά και στο ερώτημά σας : όπως επισημαίνετε « … η πολιτική κληρονομιά της Εθνοκοινωνικής ιδεολογίας ζει , αναπνέει και υπάρχει σε διαφορετικές χώρες σε όλο τον κόσμο…» διότι η Φύση δεν εκριζώνεται αλλά παρακολουθεί τον οικητήριο «χώρο» της ο οποίος δεν είναι άλλος από τον Λευκό Άνθρωπο !


ΜΚ : Τέλος θα θέλαμε αφού σε ευχαριστήσουμε για τον χρόνο σου να στείλεις ένα μήνυμα σε όλους όσους μας διαβάζουν , σε όλους αυτούς που πολεμούν για ένα καλύτερο μέλλον.

Αρ. Καλ : Μόνο μία λέξη , μία προτροπή , κάτι που για μένα αποτελεί καθημερινή πρακτική : Π Ο Λ Ε Μ Α Τ Ε ! Και , θερμά συγχαρητήρια για τον προσωπικό σας Πόλεμο μέσα από αυτό το Ιστολόγιο.

Ομπάμα , Σιωνισμός , Αμερικάνοι , Εβραίοι , Ακροδεξιά και Ολοκαύτωμα.

Μετά την καταγγελία του Μαύρου Κρίνου ότι ακροδεξιοί κύκλοι απέκρυψαν μια από τις μεγαλύτερες διεθνείς ειδήσεις της εβδομάδας , αυτή των δηλώσεων του Σιωνιστή Ομπάμα , καταγγελία που μπορείτε να διαβάσετε εδώ , και στην οποία αναφέρεται μεταξύ αρκετών άλλων , ότι το blog HellenicRevenge υποστήριζε την υποψηφιότητα Ομπάμα , παραθέτοντας συνδέσμους εδώ και εδώ αλλά και μετά το κείμενο που αναδημοσιεύσαμε για το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα εδώ , είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε σε αυτό το blog HellenicRevenge και την αντίθετη άποψη.

"Οι εκτός Ελλάδας Εβραίοι δεν έχουν ιδέα για το Σόρος και το Σιωνισμό" διαβάζουμε στο blog HellenicRevenge , με διαχειριστές τον
Blue dragon από τη Μυτιλήνη , και τον HellenicRevenge.

"Υποστηρίζουν την Ελλάδα στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων" και θεωρούν τους πολιτικούς της Ελλάδας "παράδειγμα προς μίμιση" διαβάζουμε στο κείμενο αυτό
εδώ. Ως πηγή αναφέρεται η εφημερίδα Jerusalem Post , την οποία και διαβάζουν μέσω δικτύου τακτικά όπως φαίνεται κάποιοι φίλοι του συγκεκριμένου blog , για να ενημερώνονται για ζητήματα σχετικά με τα "εθνικά" θέματα...

Το κείμενο δημοσιεύτηκε και στο phorum.gr εδώ , όπου μπορείτε να διαβάσετε επίσης αναλυτικά τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη σελίδα της συζήτησης , σπάνια στοιχεία και φωτογραφίες που παραθέτει ο χρήστης Αίολος , από τη Μυτιλήνη , από την ιστορία των Ισραηλιτικών κοινοτήτων της Ελλάδας.

Θεωρήσαμε απαραίτητο να παραθέσουμε και την άλλη άποψη , ώστε οι αναγνώστες μας να μπορούν να έχουν καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη εικόνα όσον αφορά την πρόταση συνεργασίας με Εβραϊκές κοινότητες , πάνω στα "εθνικά θέματα της Ελλάδας", που προέρχεται από ακροδεξιούς κύκλους.

Εκτός από τους Εβραίους , αποσπάσματα και από προτάσεις για συνεργασία της Ελλάδας πάνω στα θέματα αυτά με τους Αμερικανούς , μπορείτε να βρείτε στο κείμενο εδώ.

Επίσης για τον Φιλοαμερικανισμό της ακροδεξιάς , μπορείτε να διαβάσετε και σε κείμενο του Άρδην
εδώ.

Για το ίδιο θέμα μπορείτε να διαβάσετε επίσης σε κείμενα του Μαύρου Κρίνου
εδώ και εδώ , ενώ για τη μετάλλαξη της ξενόδουλης Ελληνικής ακροδεξιάς σε νεοταξική και το σύγχρονο ρόλο της μπορείτε να κατεβάσετε το .PDF αρχείο από εδώ

Επίσης μπορείτε να διαβάσετε απόψεις Στοχικών για μυστικές υπηρεσίες και για την Αμερικάνικη βάση , εδώ και εδώ

Μιας και το θέμα με τους Εβραίους έχει αρκετές διαστάσεις , καταγγελία προσπαθειών ηθικής νομιμοποίησης στις συνειδήσεις του Ελληνικού λαού , των Σιωνιστικών επιθέσεων ενάντια στον Αραβικό κόσμο , μέσα απο προβοκάτσιες , όπως επιθέσεις σε τζαμιά , καθώς και άλλα παρόμοια θέματα μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Το ΛΑΟΣ αλλάζει και πάλι τροπάρι.


του Γ. Ρακκά

Μετά το 2004 ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός προσπαθούσε διαρκώς να αποτινάξει τη «ρετσινιά» της Άκρας Δεξιάς –στην οποία όντως είχε στηριχτεί τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του - προβάλλοντας ένα υποτιθέμενο λαϊκό - πατριωτικό κράμα απόψεων , που υπερέβαινε τάχα τη διαίρεση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς. Γι’ αυτό τον λόγο, όλα του τα στελέχη , με μπροστάρη τον πρόεδρο του κόμματος , επεσήμαιναν διαρκώς το φιλο-λαϊκό προφίλ του κόμματος.

Ολο τον προηγούμενο καιρό, ο Γ. Καρατζαφέρης δεν κουραζόταν να δηλώνει: «Στα κοινωνικά θέματα είμαστε αριστεροί» , ενώ διάνθιζε διαρκώς τον λόγο του με επιθέσεις φιλίας στο Κ.Κ.Ε. , με επικλήσεις στον Τσε Γκεβάρα, τον Κάστρο και τον Τσάβες. Σε αυτά τα πλαίσια ο προερχόμενος από την Αριστερά Αλέξης Οικονόμου ορίστηκε εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος μετά τις εκλογές, ενώ πρόεδρος των Γυναικών έγινε ένα παλιό μέλος της ΚΝΕ.

Η «στροφή».

Τον τελευταίο καιρό , όλα αυτά μοιάζουν να ανήκουν οριστικά (;) στο παρελθόν. Πλέον οι βουλευτές του ΛΑΟΣ προτιμούν και πάλι να εμφανίζονται στη Βουλή ως ακραιφνείς στυλοβάτες της δεξιάς παράταξης και να υιοθετούν τη λογική της ελεύθερης αγοράς, εγκαταλείποντας την αντί-νεοφιλελεύθερη συνθηματολογία. Έτσι, για παράδειγμα , ο Ά. Γεωργιάδης κατά την κοινοβουλευτική συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση , και αφού πρώτα ετάχθη αναφανδόν υπέρ της αναθεώρησης των άρθρων 16 (για τα μη κρατικά πανεπιστήμια) και 24 (για τα δάση) , θα στηλιτεύσει τη Νέα Δημοκρατία ότι «φοβάται να πει ότι είναι δεξιά», όντας ευρισκόμενη υπό την «ιδεολογική τρομοκρατία της Αριστεράς» (Βουλή, 06/05/2008).

Στο ίδιο μήκος κύματος , ο Κ. Βελόπουλος θα σημειώσει ότι, με την είσοδο της παράταξής του στη Βουλή, «ακούγεται μια διαφορετική φωνή, μια φωνή που μέχρι σήμερα η Νέα Δημοκρατία ήθελε , αλλά δεν μπορούσε να ορθώσει» (Βουλή, ό.π.). Σε ό,τι αφορά δε στην ουσία της συζήτησης , οι εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ θα εμφανιστούν με επιχειρήματα τα οποία εντάσσονται παραδοσιακά στη φιλελεύθερη υπεράσπιση της αγοράς.

Ο Θ. Πλεύρης θα δηλώσει : «Εμείς θέλουμε να το λέμε ανοιχτά, εμείς λέμε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη συνταγματική απαγόρευση για ιδιωτικά πανεπιστήμια. Μπορεί να έρχεται η Αριστερά και να μας λέει ότι υπάρχουν χώρες όπου δεν υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά συνταγματική απαγόρευση δεν υπάρχει. Τι είναι η παιδεία ; Είναι η παιδεία κρατικό μονοπώλιο ; Όχι, δεν είναι κρατικό μονοπώλιο , όπως και η υγεία δεν είναι κρατικό μονοπώλιο. Είναι και κρατική ευθύνη , πρέπει να βρίσκεται στην κρατική εποπτεία. Έπαθε τίποτα η παιδεία, η δημόσια παιδεία, από τα ιδιωτικά σχολεία ; Έπαθε τίποτα το σύστημα υγείας από τα ιδιωτικά νοσοκομεία ;» (Βουλή 06/05/2008).

Τέλος , ο Μ. Βορίδης , ως άλλος Μ. Φρήντμαν , θα καταγγείλει την Κεντροαριστερά και την Αριστερά για «συντηρητισμό» (στην πραγματικότητα αν υπάρχει μια συντηρητική πολιτική, αυτή τη στιγμή προέρχεται από τις πτέρυγες της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Αυτή είναι η συντηρητική πολιτική» (Βουλή 07/05/2008). Η στροφή του ΛΑΟΣ οφείλεται τόσο σε συγκυριακούς λόγους , που έχουν να κάνουν με το πώς εξελίσσεται στη χώρα μας το πολιτικό παιχνίδι κατά τους τελευταίους μήνες , όσο και σε βαθύτερους, που έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της παράταξης. Σε ό,τι αφορά στο πρώτο , τρεις είναι οι κυριότεροι λόγοι που το αναγκάζουν να χαμηλώσει τους αντιπολιτευτικούς του τόνους :

1) Ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε την εξωτερική πολιτική ο Καραμανλής τόσο κατά το Βουκουρέστι, με το βέτο εναντίον της ΠΓΔΜ, όσο και στην περίπτωση των συμφωνιών με τον Πούτιν, αφαίρεσε κάθε δυνατότητα αντιπολίτευσης του ΛΑΟΣ με βάση τα εθνικά θέματα.

2) Το ΛΑΟΣ θεωρεί ιδιαίτερα αδύναμη τη Νέα Δημοκρατία στο εσωτερικό μέτωπο, και σπεύδει να την υποστηρίξει εμφανιζόμενο «βασιλικότερον του βασιλέως» σε ζητήματα νεοφιλελευθερισμού και μεταρρυθμίσεων, προσβλέποντας στη συγκρότηση ενός άτυπου μετώπου ενάντια σε όσους αντιδρούν σε αυτές. Μέσα από αυτό το μέτωπο , θεωρεί ότι μπορεί να διαμορφώσει μεσοπρόθεσμα τις προοπτικές για μια στενότερη συνεργασία και –γιατί όχι;– για μια κυβερνητική σύμπραξη σε περίπτωση που η ΝΔ δεν μπορέσει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία μέσα στη Βουλή σε επικείμενες εκλογές.

3) Βλέπει από τις δημοσκοπήσεις να μειώνεται η διείσδυσή του σε ψηφοφόρους της Αριστεράς, οπότε θεωρεί πλέον άνευ αντικειμένου τα διακηρυκτικά ανοίγματα προς την Αριστερά.

Η συγκυρία

Βεβαίως, θα ήταν λάθος να αποδώσουμε στη συγκυρία και μόνο την στροφή του ΛΑΟΣ. Όλα τα κόμματα της Άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη περνούν μια φάση όπου διακηρυκτικά ενσωματώνουν στον λόγο τους αιτήματα και θεματικές που μέχρι πρότινος ανήκαν προνομιακά στην Αριστερά και που αφορούν στην κοινωνική δικαιοσύνη ή το περιβάλλον. Όμως αυτή η τάση είναι πρόσκαιρη και εν πολλοίς τυχοδιωκτική, διότι σύντομα τα ακροδεξιά κόμματα αναδιπλώνονται στην παραδοσιακή τους ατζέντα ( ξενοφοβία , ζητήματα ασφάλειας , καταστολής ) , ενώ ταυτόχρονα, επειδή η δεξιά στροφή στην Ευρώπη πολλαπλασιάζει τις προοπτικές να συμμετέχουν σε κυβερνήσεις συνασπισμού, εμφανίζονται ολοένα και περισσότερο δεκτικά ως προς την ελεύθερη αγορά , τις αναδιαρθρώσεις κ.ο.κ.

Αυτή τη στιγμή , ο «Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός» φαίνεται να διέρχεται από αυτή τη φάση. Οι ενδείξεις δε που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση δεν περιορίζονται μόνον στο τι λένε οι βουλευτές του στη Βουλή και τα κανάλια. Η στροφή γίνεται αισθητή και στα πλαίσια της ιδεολογικής συζήτησης που διεξάγεται στο εσωτερικό της παράταξης. Χαρακτηριστική υπήρξε η παρέμβαση του Χρίστου Χαρίτου.

Ο Φιλοαμερικανισμός

Ο Χαρίτος , σ’ ένα άρθρο του στο περιοδικό Patria («ΗΠΑ , Ρωσία και η θέση της Ελλάδος», Μάρτιος 2008) , προσπαθώντας να απαντήσει στα σύγχρονα διλήμματα που θέτει η ανάδυση ενός πολυπολικού κόσμου στην ελληνική εξωτερική πολιτική, επιστρέφει στον σκληρό πυρήνα της ψυχροπολεμικής , φιλοαμερικανικής παράδοσης της εθνικοφροσύνης. Διατηρεί τις αποστάσεις του από την προσέγγιση με τους Ρώσους , στηλιτεύει τον ανέξοδο αντιαμερικανισμό της ελληνικής κοινωνίας και υποστηρίζει εν τέλει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να διατηρήσει προνομιακές σχέσεις με τις Η.Π.Α. , ιδιαίτερα δε αν η εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης συνεχίσει να επηρεάζεται από τις απόψεις και τις θέσεις της σκληρής , ρεπουμπλικανικής Δεξιάς. Στην προσπάθειά του δε να βρει ιστορικά ερείσματα στις απόψεις του, έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι οι Αμερικανοί έμειναν αμέτοχοι στην εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 (!;!;!).

Τι σημαίνουν όλα αυτά ; Κάποιος θα πει ότι απλώς «οι μάσκες έπεσαν», υποστηρίζοντας πως οι εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ λένε τώρα αυτά που πιστεύουν πραγματικά, εφησυχασμένοι από την εξασφάλιση της παρουσίας τους στη Βουλή. Βεβαίως, υφίσταται μια δόση αλήθειας σ’ αυτήν τη διαπίστωση.

Όμως , σημασία έχει το ότι σταδιακά το ΛΑΟΣ μετακινείται προς θέσεις σαφέστατα φιλο-παγκοσμιοποιητικές , συγκρατώντας από την παλιά του ρητορική μόνον ό,τι αφορά στην πολεμική του έναντι των μεταναστών και το αίτημα για ένα αυταρχικό κράτος, που θα αποκαθιστά διά της καταστολής τη διάχυτη στην ελληνική κοινωνία ανασφάλεια.

Τέλος , σε ό,τι αφορά στα εθνικά ζήτηματα, φαίνεται ότι ήταν πολύ εύκολο για τους εκπροσώπους του ΛΑΟΣ να καταγγέλλουν τους Αμερικανούς , σε μια εποχή όπου δεν διαφαινόνταν άμεσα μια εναλλακτική λύση στον ορίζοντα. Τώρα όμως, που ο πολυπολικός κόσμος είναι ήδη γεγονός – και που την έλευσή του διαπιστώνει ακόμα και ο Economist – , ορισμένοι ανάμεσά τους δείχνουν να αναδιπλώνονται σ’ έναν φιλο-αμερικανισμό, τόσο έντονο μάλιστα, που δεν επικαλούνται ούτε καν μια «ευρωατλαντική συμμαχία» για να διατηρήσουν τα προσχήματα , αλλά πηγαίνουν απευθείας στην «πηγή», τη ρεπουμπλικανική Δεξιά των ΗΠΑ. Εξάλλου, από παλιότερα είχαμε επισημάνει την «περίεργη» στάση του ΛΑΟΣ και του ίδιου του Καρατζαφέρη στο ζήτημα των υποκλοπών , όπου κάλυψε πλήρως τους Αμερικανούς, και την εξίσου περίεργη υποτονικότητά του στο Κυπριακό – τόσο στο Σχέδιο Ανάν , όσο και στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές.

Φαίνεται ότι η κρίση του δικομματισμού στην Ελλάδα , σε συνδυασμό με τις εκλογικές επιτυχίες της Άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη , έχουν ανοίξει τις ορέξεις του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Γι’ αυτό και σπεύδει να περάσει από την φανφαρώνικη αντιπολίτευση σε μια «δυναμική συμπολίτευση» με τη Νέα Δημοκρατία. Διότι , εν τέλει, φαίνεται πως το μόνο χαρακτηριστικό του ΛΑΟΣ που υπερβαίνει καθέτως , οριζοντίως και διαγωνίως τις διαιρετικές γραμμές του πολιτικού συστήματος, είναι ο τυχοδιωκτισμός των επιφανών εκπροσώπων του...


Δημοσιεύτηκε στο http://www.ardin.gr/

Αποκλειστικό : Την πλήρη ταύτιση ΗΠΑ και του Σιωνισμού , και τα σχέδιά τους στη Μ. Ανατολή αποκαλύπτει ο υποψήφιος προέδρος των ΗΠΑ , Μπάρακ Ομπάμα.

του Πολυπέρχονα.

Στις 4 Ιούνη 2008 , στη σύσκεψη πολιτικής της AIPAC (American Israel Public Affairs Committee ) ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ , Μπάρακ Ομπάμα , δήλωσε ανοιχτά τα σχέδια της πολιτικής των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή , και την πλήρη στήριξή τους στο Σιωνισμό. Δήλωσε ότι «καταλαβαίνει βαθειά τη Σιωνιστική ιδέα» και ότι ο ίδιος και όλη η κυρίαρχη πολιτική των ΗΠΑ στρατεύεται στο παμπάλαιο θρησκευτικό δόγμα των Εβραίων το «tikkun olam» που σημαίνει κάποια θρησκευτική υποχρέωση που θυεωρούν ότι έχουν ως έθνος να «επισκευάζουν ολόκληρο τον κόσμο».

Για να «επισκευάσει τον κόσμο» ο Ομπάμα δήλωσε σκληρό οικονομικό αποκλεισμό του Ιράν και πόλεμο εάν δε συμμορφωθεί πλήρως με τις επιταγές των ΗΠΑ. Προανήγγειλε ότι σκοπεύει μέσα στη θητεία του να εξαφανίσει ουσιαστικά τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ και να χτυπήσει τη Συρία. Προανήγγειλε 30 δισεκατομμύρια δολάρια οικονομική ενίσχυση για στρατιωτικούς σκοπούς των ΗΠΑ στο Ισραήλ και εγκατάσταση νέου στρατιωτικού εξοπλισμού των ΗΠΑ στο έδαφός του. Είπε ότι η ασφάλεια των ΗΠΑ και του Ισραήλ απαιτεί εξαφάνιση των μη «δημοκρατικών» καθεστώτων όλης της Μέσης Ανατολής, και ότι τόσο το κόμμα του όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι θα κάνουν τα πάντα για να το πετύχουν .



Στήριξε πλήρως τις θέσεις του Ισραήλ όσον αφορά το να διατηρήσει κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη και είπε ότι σκοπεύει να αναγκάσει τους Παλαιστίνιους να δεχτούν δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους με τα σύνορα που θέλει το Ισραήλ και την Ιερουσαλήμ ολόκληρη να ανήκει στους Εβραίους. Δήλωσε ότι οι ΗΠΑ ταυτίζονταν και θα ταυτίζονται πάντα με τις θέσεις του Σιωνισμού και του Ισραήλ.

Οι δηλώσεις έγιναν στις 4 Ιούνη 2008. Ο αντίκτυπος από τις αντιδράσεις έκανε το γύρο του κόσμου , έκανε πάταγο και απασχόλησε όλα τα διεθνή δημοσιογραφικά πρακτορεία , σε βαθμό που ακόμα και οι αστικές εφημερίδες στην Ελλάδα αναφέρθηκαν στο γεγονός και έβαλαν κάποια πού μικρά αποσπάσματα από αυτές, τέτοια βέβαια που να λείπουν τα περισσότερα σημεία που θα μπορούσαν να προκαλέσουν έντονες αντιδράσεις στον Ελληνικό λαό.


Παρόλα αυτά , δύο πολιτικοί χώροι υπήρχαν στην Ελλάδα , από τους οποίους έλειπε οποιαδήποτε ουσιώδης αναφορά στο γεγονός , σε οποιοδήποτε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο όλου του φάσματος. Αυτός της νεοταξικής αριστεράς , και αυτός της μεταλλαγμένης , ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς.


Για τη νεοταξική αριστερά , ο λόγος που έλειπαν οι αναφορές είναι σαφής. Σιωνισμός λένε ότι δεν υπάρχει , και όσοι λένε ότι υπάρχει ισχυρίζονται ότι επηρεάζει μόνο το Ισραήλ και μια μικρή χιλιομετρική ακτίνα γύρω από αυτό. Το ότι ο Σιωνισμός επηρεάζει κυβερνήσεις , είναι λένε φαντασίωση «ρατσιστών» «συνωμοσιολόγων» που θέλουν να αποκρύψουν ότι αιτία για το πρόβλημα είναι η φύση του καπιταλιστικού συστήματος, και θέλουν να ρίξουν όλες τις ευθύνες στους Εβραίους. Οι τελευταία κατηγορία «σκέψης» στην οποία αναφέρονται , πράγματι υπάρχει και είναι σε κάποιους κόλπους της ακροδεξιάς.

Όμως η αλήθεια και το πραγματικό γεγονός είναι ότι Σιωνισμός και καπιταλισμός είναι άμεσα συνδεδεμένοι. Ο Σιωνισμός σήμερα αποτελεί βασικό παράγοντα της νέας τάξης πραγμάτων, και όπως ο ίδιος ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ δηλώνει δημόσια , η πολιτική των ΗΠΑ ανεξαρτήτως κομμάτων , ταυτίζονταν και θα ταυτίζονται πάντα με το Σιωνισμό. Ας διαβάσουν λοιπόν όσοι προσδιορίζονται ως «αριστεροί αντιρατσιστές» τις δηλώσεις του Ομπάμα που τους απέκρυψε η «ανεξάρτητη ενημέρωση» που πληρώνει ο Σόρος και οι «αριστεροί» «αντιεθνικιστές» δημοσιογράφοι σε αστικές εφημερίδες που λειτουργούν ως εκπρόσωποι τύπου της Αμερικάνικης πρεσβείας. Και ας αποφασίσουν μετά για το αν ο έλεγχος των κυβερνήσεων από το Σιωνισμό και η ταύτισή του με τη νέα τάξη και την πολιτική των ΗΠΑ είναι υπαρκτά ζητήματα ή είναι «συνωμοσιολογίες» «ρατσιστών» και ας προσπαθήσουν να σκεφτούν τους λόγους που οι «ανεξάρτητοι» και «αριστεροί» «ενημερωτές», τους απέκρυψαν την είδηση και το πραγματικό περιεχόμενο της ομιλίας.


Πήραμε την εφημερίδα Άλφα Ένα ( Α1 ) , του Σαββατοκύριακου 7-8 Ιούνη 2008. Είχε και πρόσφατες ειδήσεις , μέχρι και την Παρασκευή , καμιά αναφορά όμως στις συγκεκριμένες δηλώσεις δεν είχε. Η όλη αναφορά στον Ομπάμα ήταν ένα κείμενο που έλεγε ( σωστά ) ότι όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ το ίδιο είναι και την ίδια πολιτική εξυπηρετούν. Πως γίνεται όμως σε μια εφημερίδα κόμματος που λέει ότι είναι ενάντια στη «νέα τάξη» στα τραγουδάκια του στο Τηλεάστυ και σε κάποια κείμενά του , να μην θέλει να προβάλλει πολιτικά αυτό το γεγονός το οποίο και είχαν αναφέρει έστω και επιγραμματικά οι περισσότερες αστικές εφημερίδες στην Ελλάδα και θεωρήθηκε σε όλες τις χώρες του πλανήτη από τις σημαντικότερες στον πλανήτη διεθνείς ειδήσεις αυτής της εβδομάδας ;


Την απάντηση δίνει ανοιχτά το στέλεχος του ΛΑΟΣ , Χρήστος Χαρίτος , σε κείμενό του με τίτλο «ΗΠΑ , Ρωσία και η θέση της Ελλάδας».

Λέει λοιπόν : «Η Ελλάς πρέπει να μπορεί να ελίσσεται με βάση τα συμφέροντά της. Να εκμεταλλευθούμε τις δυνατότητες τις Ρωσίας , τους αγωγούς πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Η προτεραιότητά μας όμως είναι οι ΗΠΑ και η οικοδόμηση μιας πραγματικής στρατηγικής συνεργασίας μαζί τους»

Και λέει αλλού στο ίδιο κείμενο πάλι το στέλεχος του ΛΑΟΣ :

«Η Αριστερά καλά κάνει να έχει ως σημαία της τον αντι-αμερικανισμό. Άξιος ο μισθός της. Εμείς όμως έχουμε μια δουλειά να κάνουμε στην πατρίδα μας. Και αυτή είναι η ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας, λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές περιβάλλον και την παντοδυναμία των ΗΠΑ»

«Να συνειδητοποιήσουμε λοιπόν ότι η Αμερική δεν είναι ούτε ανθελληνική ούτε φιλελληνική. Είναι μια αυτοκρατορία με φίλους και εχθρούς. Τους πρώτους τους ανταμείβουν , τους δεύτερους τους πολεμούν. Και όλα τα έθνη καλούνται να λάβουν θέση σε αυτό το περιβάλλον. Θέλοντας και μη».

Και εδώ είναι καλό να θυμηθούμε τι είχε πει ο βουλευτής του ΛΑΟΣ , Κυριάκος Βελόπουλος , όταν υπεγράφη η συμφωνία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο. Ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες. «Πρέπει να διαλέξουμε ξεκάθαρα ένα από τους δύο πόλους , ή την Αμερική ή τη Ρωσία» και να συμμαχήσουμε μαζί του.

Η επιλογή από το ΛΑΟΣ έγινε. Δεν είναι μόνο το κείμενο του Χαρίτου. Το έδειξε ο ίδιος ο Καρατζαφέρης, με τις δηλώσεις του όταν συναντήθηκε με τον κατοχικό υπουργό πολιτισμού του Ιράκ. Δήλωσε τα εξής: «Έχουν περάσει πέντε χρόνια από την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ και δεν έχουν έρθει τα αποτελέσματα που θα έπρεπε. Το Ιράκ προσπαθεί και εμείς θα είμαστε δίπλα του».

Την ίδια στάση έδειξε και ο Άδωνις Γεωργιάδης , που επισκέφτηκε το κατεχόμενο Αφγανιστάν, συνοδεύοντας την ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής που απέστειλαν οι Έλληνες δείχνοντας την υποταγή τους στη νέα τάξη , τους Αμερικάνους και το διεθνή Σιωνισμό.

Όλοι αυτοί όμως δεν έκαναν τίποτε διαφορετικό , από ότι έγραφε το πρόγραμμα του ΛΑΟΣ από το οποίο αντιγράφουμε τα εξής: «Θεωρούμε ότι αποτελεί πολιτικό πραγματισμό η αναγνώριση της σημαντικής θέσης των ΗΠΑ στον κόσμο , τόσο λόγω του ότι αποτελούν τη μοναδική σημερινή υπερδύναμη όσο και για την ιστορική προσφορά τους στους αγώνες εναντίον του φασισμού , και επιδιώκουμε μια καλή και αρμονική σχέση μαζί τους» Σήμερα οι ΗΠΑ «αποδεικνύονται κατώτερες των ηθικών προσδοκιών που έχουν δημιουργήσει με τους αγώνες τους για την ελευθερία και για τα ανθρώπινα δικαιώματα».




Από τα παραπάνω μπορεί κανείς ελεύθερα να βγάλει τα συμπεράσματά του για το λόγο για τον οποίο η εφημερίδα Άλφα Ένα δεν έκανε την οποιαδήποτε αναφορά στις συγκεκριμένες δηλώσεις του Ομπάμα.

Τα ίδια βέβαια και η εφημερίδα Στόχος. Και στην έντυπη και στην ηλεκτρονική της μορφή. Τι άλλο θα περίμενε κανείς , όταν η βασική τους «εθνική» πρόταση και νέα «Μεγάλη Ιδέα» είναι να γίνουν οι Έλληνες μισθοφόροι των Αμερικάνων και των Σιωνιστών για να μετατρέψουν τα Βαλκάνια σε μια ανοιχτή κοινωνία του Σόρος , ενώ στηρίζουν ανοιχτά την επίθεση των ΗΠΑ και του Ισραήλ στις αραβικές χώρες επικαλούμενοι τη δήθεν «αποτροπή του ισλαμικού κινδύνου για την Ευρώπη».
Μάλιστα κάποιοι στενά συνδεδεμένοι με την εφημερίδα Στόχος , στηρίζουν και ανοιχτά την υποψηφιότητα του Σιωνιστή Ομπάμα , όπως μπορείτε να δείτε στα παρακάτω link:


http://hellenicrevenge.blogspot.com/2008/02/blog-post_9938.html

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2008/05/blog-post_3118.html


Στον αντίποδα όλων αυτών , ο Μαύρος Κρίνος , δημοσιεύει σε πανελλήνια αποκλειστικότητα , ολόκληρη την ομιλία του Ομπάμα , όπου θα βρείτε αυτά που τα δύο δίδυμα αδέλφια του συστήματος , η νεοταξική ακροδεξιά και η νεοταξική αριστερά δεν ανέφεραν γιατί δεν ήθελε να μάθουμε.

Η μετάφραση έχει γίνει με ευθύνη του Μαύρου Κρίνου , από την δοθείσα στη δημοσιότητα απομαγνητοφώνηση της ομιλίας.

Ο Μαύρος Κρίνος αποτελείται από Αυτόνομους συναγωνιστές , κυρίως χαμηλόμισθους εργάτες, που βρήκαν όμως το χρόνο και τη δυνατότητα να κάνουν μια μετάφραση. Δεν είναι θέμα βέβαια έλλειψης χρόνου , ούτε δυνατοτήτων αλλά πολιτικής σκοπιμότητας η απόκρυψη του θέματος από τους «επαγγελματίες» και τα μαγαζάκια που πουλάνε δήθεν «εθνικισμό» ενώ απέκρυψαν και παλαιότερα σκόπιμα την είδηση με το χτύπημα μιας μητέρας και δύο παιδιών στη Θεσσαλονίκη από συμμορίες «αντιφά», και για να δικαιολογήσουν την απόκρυψη είπαν μάλιστα ότι είναι … ψέμα του Μαύρου Κρίνου , ενώ υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες.

Το ίδιο έκαναν μεθοδευμένα και κατά παραγγελία με παλαιότερο κείμενο με αναφορά σε γεγονός της Παντείου, αναφέροντας άλλη ημερομηνία και άλλου πολιτικού χώρου δράστες , ενώ πάλι το γεγονός είχε γίνει ευρέως γνωστό με γραπτές καταγγελίες εκείνη την εποχή , από αυτόπτες μάρτυρες, φοιτητές και φοιτητικές παρατάξεις που ανάφεραν σαφώς τι είχε συμβεί και είχαν διακινηθεί ευρύτερα και εκτός της σχολής, γεγονότα που κατά παραγγελία αρκετά χρόνια αργότερα κάποιοι δήθεν «εθνικιστές» και δήθεν ενάντια στις συμμορίες «αντιφά» προτίμησαν να βαφτίσουν τα γεγονότα «αστικό μύθο»....

Αυτή τη φορά βέβαια οι ακροδεξιοί κλόουν δεν μπορούν να πουν μετά από εντολή κανενός ότι η συγκεκριμένη ομιλία του Ομπάμα δεν έγινε… Έχει δημοσιευτεί σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες του πλανήτη και έχουμε και το βίντεο διαθέσιμο.


Οπουδήποτε αλλού βρείτε στο μέλλον ολόκληρη την ομιλία ή εκτενή αποσπάσματα από αυτή στα Ελληνικά , θα είναι αντιγραφή από τη μετάφραση του Μαύρου Κρίνου. Παρακαλούμε λοιπόν όσους επιθυμούν να αναδημοσιεύσουν την ομιλία , κάνοντας αναφορά στο μεταφραστή.





Σχόλια στην συνδιάσκεψη πολιτικής της Αμερικάνικης επιτροπής Δημοσίων Υποθέσεων του Ισραήλ.

Γερουσιαστής Μπάρακ Ομπάμα

4 Ιούνη 2008



Είναι σπουδαίο να βλέπω τόσους πολλούς φίλους από όλη τη χώρα. Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους Howard Friedman , David Victor και Howard Kohr για την επιτυχημένη συνδιάσκεψη, και για την ολοκλήρωση των νέων τους κεντρικών γραφείων που αναμένεται πολύ σύντομα.

Πριν ξεκινήσω, θέλω να πω ότι γνωρίζω μερικά προβοκατόρικα e-mail που κυκλοφορούν ανάμεσα στις κοινότητες των Εβραίων στη χώρα. Μερικοί από εσάς μπορεί να τα έχετε λάβει. Είναι γεμάτα με απίθανες ιστορίες και καταστροφικές προειδοποιήσεις σχετικά με μια συγκεκριμένη υποψηφιότητα προέδρου. Και ότι έχω να πω γι αυτό είναι – ενημερώστε με αν βλέπετε αυτόν τον τύπο που λέγεται Μπάρακ Ομπάμα, επειδή ακούγεται πολύ τρομακτικός.

Αλλά αν κάποιος έχει μπερδευτεί από αυτά τα e-mail , θέλω να ξέρετε ότι σήμερα θα μιλήσω μέσα από την καρδιά μου, και σαν πραγματικός φίλος του Ισραήλ. Και ξέρω ότι όταν επισκέπτομαι την AIPAC , είμαι ανάμεσα σε φίλους. Καλούς φίλους. Φίλους που μοιράζονται τη στενή μου δέσμευση , ότι ο δεσμός ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ισραήλ είναι αδιάσπαστος, σήμερα, αύριο και για πάντα.

Ένα από τα πολλά πράγματα που εκτιμώ στο AIPAC, είναι ότι παλεύεται για αυτό τον κοινό σκοπό, από τη βάση προς τα πάνω. Το ζωτικό κομμάτι της AIPAC είναι εδώ, σε αυτή την αίθουσα , στελέχη ακτιβιστές από όλες τις ηλικίες , από όλα τα μέρη της χώρας , που έρχονταν στην Ουάσιγκτον χρόνο με το χρόνο για να κάνουν τις φωνές σας να ακούγονται. Τίποτα δεν αντανακλά το πρόσωπο της AIPAC περισσότερο από τους 1200 φοιτητές που ταξίδεψαν εδώ να κάνουν ξεκάθαρο στον πλανήτη ότι ο δεσμός ανάμεσα στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ έχει ρίζες σε κάτι περισσότερο από τα κοινά μας εθνικά ενδιαφέροντα- έχει ρίζες στις κοινές αξίες και κοινές ιστορίες των λαών μας. Και ως Πρόεδρος , θα δουλέψω μαζί σας για να διασφαλίσω ότι αυτός ο δεσμός θα ενισχυθεί.

Έγινα για πρώτη φορά οικείος με την ιστορία του Ισραήλ όταν ήμουνα 11 ετών. Έμαθα για το μακρύ ταξίδι και για τον ακλόνητο σκοπό του λαού των Εβραίων να διατηρήσουν την ταυτότητά τους , μέσα από τη θρησκευτική τους πίστη, την οικογένεια και τον πολιτισμό τους. Χρόνο με το χρόνο, αιώνα με τον αιώνα , οι Εβραίοι διατήρησαν τις παραδόσεις τους και το όνειρο , αντιμετωπίζοντας τις πιθανότητες του αδύνατου.

Η ιστορία μου έκανε πολύ δυνατή εντύπωση. Είχα μεγαλώσει χωρίς αίσθηση των ριζών μου. Ο πατέρας μου ήταν μαύρος , ήταν από την Κένυα , και μας άφησε όταν ήμουν δύο ετών. Η μητέρα μου ήταν λευκή , ήταν από το Κάνσας , και μετακινήθηκα μαζί της στην Ινδονησία και μετά πίσω στη Χαβάη. Κατά πολλούς τρόπους , δεν ήξερα από πού προερχόμουν. Έτσι με γοήτευσε η πίστη ότι μπορούσατε να διατηρείται μια πνευματική , συναισθηματική και πολιτιστική ταυτότητα. Και μπορώ να καταλάβω βαθειά τη Σιωνιστική ιδέα – ότι υπάρχει πάντα μια πατρίδα στο κέντρο της ιστορίας μας.



Έμαθα επίσης σχετικά με τον τρόμο του Ολοκαυτώματος, και για την τρομερή επιτακτικότητα που έφερε στο ταξίδι επιστροφής στο Ισραήλ. Για τα περισσότερα από τα παιδικά μου χρόνια , έζησα με τους παππούδες μου. Ο παππούς μου είχε υπηρετήσει στο Β παγκόσμιο πόλεμο , το ίδιο και ο σπουδαίος μου θείος. Ήταν ένα αγόρι από το Κάνσας που ποτέ του δεν περίμενε να δει την Ευρώπη – έμεινε μόνος με τους τρόμους που τον περίμεναν εκεί. Και για μήνες αφού επέτρεψε από τη Γερμανία , παρέμεινε σε μια κατάσταση σοκ, μόνος με τις επίπονες αναμνήσεις που δεν άφηναν το κεφάλι του.

Βλέπετε , ο σπουδαίος μου θείος ήταν μέλος της 89ης Μεραρχίας Πεζικού – των πρώτων αμερικάνων που προσέγγισαν ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί. Απελευθέρωσαν το Ohrdruf , τμήμα του Buchenwald , μια μέρα του Απρίλη του 1945. Η φρίκη σε αυτό το στρατόπεδο ξεπερνάει την ικανότητά της φαντασίας μας. Δεκάδες χιλιάδες πέθαναν από λιμό, βασανιστήρια, αρρώστιες ή ψυχρή δολοφονία – τμήμα της Ναζιστικής μηχανής δολοφονιών που σκότωσε 6 εκατομμύρια ανθρώπους.

Όταν προέλασαν οι Αμερικάνοι , ανακάλυψαν τεράστιους σωρούς από νεκρά πτώματα και λιμοκτονούντες επιζήσαντες. Ο Στρατηγός Αϊζενχάουερ , διέταξε τους Γερμανούς από τη γειτονική πόλη να περιοδεύσουν στο στρατόπεδο , για να δουν τι γινόταν στο όνομά τους. Διέταξε τα Αμερικανικά στρατεύματα να περιοδεύσουν στο στρατόπεδο, έτσι ώστε να μπορέσουν να δουν το κακό ενάντια στο οποίο πολεμούσαν. Κάλεσε ανθρώπους του Κογκρέσου και δημοσιογράφους, για να μεταφέρουν τη μαρτυρία. Και διέταξε να γίνουν φωτογραφίσεις και κινηματογραφήσεις. Εξηγώντας τις ενέργειές του , ο Αϊζενχάουερ είπε ότι ήθελε να παράγει «αποδείξεις από πρώτο χέρι για αυτά τα πράγματα , αν κάποτε , στο μέλλον αναπτυχθεί μια τάση που να επιτίθεται σε αυτούς τους ισχυρισμούς, απλώς για προπαγάνδα».

Είδα μερικές από αυτές τις πραγματικές εικόνες στο Yad Vashem και ποτέ δε με άφησαν. Και αυτές οι εικόνες είναι απλά ίχνη από τις ιστορίες που επιζήσαντες από το Shoah έφεραν μαζί τους. Όπως ο Αϊζενχάουερ, καθένας από εμάς μεταφέρει μαρτυρία σε οποιονδήποτε που θα μπορούσε να αρνηθεί αυτά τα ανείπωτα εγκλήματα, ή ακόμα και να μιλήσει για επανάληψή τους. Πρέπει να εννοούμε αυτό που λέμε όταν προφέρουμε τις λέξεις «ποτέ ξανά».



Ήταν μόλις λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όταν ο Νταβίντ- Μπέν Γκουριόν κήρυξε τη θεμελίωση του Εβραϊκού κράτους του Ισραήλ. Ξέρουμε ότι η εγκαθίδρυση του Ισραήλ ήταν δίκαια και απαραίτητη, με ρίζες σε αιώνες αγώνων, και δεκαετίες υπομονετικής δουλειάς. Αλλά 60 χρόνια αργότερα, ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να ενδώσουμε, δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε και σαν Πρόεδρος ποτέ δε θα συμβιβαστώ όταν πρόκειται για την ασφάλεια του Ισραήλ.

Όχι όταν ακόμα υπάρχουν φωνές που αρνούνται το Ολοκαύτωμα. Όχι όταν υπάρχουν τρομοκρατικές ομάδες και πολιτικοί ηγέτες που υπόσχονται την καταστροφή του Ισραήλ. Όχι όταν υπάρχουν χάρτες της Μέσης Ανατολής που ούτε καν αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Ισραήλ και χρηματοδοτούμενα από κυβερνήσεις βιβλία γεμάτα με μίσος ενάντια στους Εβραίους. Όχι όταν υπάρχουν πύραυλοι που πέφτουν βροχή στη Sderot , και τα παιδιά του Ισραήλ πρέπει να πάρουν μια βαθειά ανάσα και να δείξουν απίστευτο κουράγιο κάθε φορά που μπαίνουν σε ένα λεωφορείο ή παίρνουν το δρόμο για το σχολείο.

Έχω καταλάβει εδώ και καιρό την αποστολή του Ισραήλ για την ειρήνη και την ανάγκη του για ασφάλεια. Αλλά ποτέ περισσότερο από ότι κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου, εκεί πριν δύο χρόνια. Πετώντας με ένα ελικόπτερο IDF , είδα μια στενή και όμορφη λωρίδα γης που ακουμπούσε γύρω από τη Μεσόγειο. Στο έδαφος, είδα μια οικογένεια που είδε το σπίτι τους κατεστραμμένο από ένα πύραυλο Κατιούσα. Μίλησα στα Ισραηλινά στρατεύματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά κινδύνους καθώς παρέχουν ασφάλεια κοντά στη μπλε γραμμή. Μίλησα με ανθρώπους που δεν ήθελαν τίποτα περισσότερο απλό , ή άπιαστο , από ένα ασφαλές μέλλον για τα παιδιά τους.

Είμαι υπερήφανος που είμαι ένα μέρος μιας ισχυρής, δικομματικής συναίνεσης που έχει υποστηρίξει το Ισραήλ απέναντι σε όλες τις απειλές. Αυτή είναι μια δέσμευση που και εγώ και ο John McCain μοιραζόμαστε, γιατί η υποστήριξη στο Ισραήλ σε αυτή τη χώρα είναι υπεράνω κομμάτων. Αλλά τμήμα της δέσμευσής μας είναι επάνω στο όταν η ασφάλεια του Ισραήλ είναι σε κίνδυνο, και δε νομίζω ότι κανείς από εμάς είναι ικανοποιημένος ότι η πρόσφατη εξωτερική πολιτική της Αμερικής έχει κάνει το Ισραήλ περισσότερο ασφαλές.

Η Χαμάς τώρα ελέγχει τη Γάζα. Η Χεζμπολάχ έχει σφίξει την επιρροή της στο νότιο Λίβανο και κινεί της δυνάμεις της στη Βυρηττό. Εξαιτίας του πολέμου στο Ιράκ, το Ιράν – που πάντα εξέφραζε μια μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ από το Ιράκ – έχει ενθαρρυνθεί και εκφράζει τη μεγαλύτερη στρατηγική απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ στη γέννησή της. Το Ιράκ είναι ασταθές και η Αλ Κάιντα έχει αυξήσει τη στρατολόγηση από εκεί. Ο αγώνας για ειρήνη του Ισραήλ με τους γείτονές του έχει παγώσει, παρά τα βαριά φορτία που φέρει ο λαός του Ισραήλ. Και η Αμερική είναι περισσότερο απομονωμένη στην περιοχή, μειώνοντας τη δύναμή μας και θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ.

Η ερώτηση είναι πώς να προχωρήσουμε μπροστά. Υπάρχουν εκείνοι που θα συνεχίσουν και θα ενισχύσουν αυτή την αποτυχημένη κατάσταση, αγνοώντας οκτώ χρόνια συσσωρευμένων αποδεικτικών στοιχείων ότι η εξωτερική μας πολιτική είναι επικίνδυνα ελλατωματική. Και υπάρχουν εκείνοι που τοποθετούν όλα τα προβλήματα της Μέσης Ανατοής στο κατώφλι του Ισραήλ και των υποστηρικτών του , σαν να είναι η Ισραηλινο-Παλαιστινιακή διένεξη η ρίζα όλων των προβλημάτων στην περιοχή. Αυτές οι φωνές καταφέρονται εναντίον της μόνης δημοκρατίας της Μέσης Ανατολής, για τον περιφερειακό εξτρεμισμό. Αυτοί προσφέρουν τη λαθεμένη υπόσχεση, ότι εγκαταλείποντας ένα πιστό σύμμαχο , είναι κατά κάποιο τρόπο ο δρόμος για τη σταθερότητα. Δεν είναι, ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα είναι.



Η συμμαχία μας βασίζεται σε κοινά ενδιαφέροντα και κοινές αξίες. Αυτοί που απειλούν το Ισραήλ απειλούν εμάς. Το Ισραήλ πάντα αντιμετώπιζε αυτές τις απειλές στις πρώτες γραμμές. Και θα φέρω στο Λευκό Οίκο μια ακλόνητη δέσμευση για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Αυτή ξεκινάει διασφαλίζοντας τη στρατιωτική ποιοτική υπεροχή του Ισραήλ. Θα διασφαλίσω ότι το Ισραήλ θα μπορεί να αμυνθεί σε κάθε απειλή– από τη Γάζα ως την Τεχεράνη. Η αμυντική συνεργασία ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ είναι ένα μοντέλο επιτυχίας. και πρέπει να εμβαθυνθεί.

Σαν Πρόεδρος, θα υλοποιήσω ένα Μνημόνιο Κατανόησης, που παρέχει 30 δισεκατομμύρια δολάρια για ενίσχυση του Ισραήλ μέσα στην επόμενη δεκαετία. Επενδύσεις στην ασφάλεια του Ισραήλ που δε θα δεσμευτούν για κανένα άλλο έθνος. Πρώτα θα εγκρίνω την αίτηση ξένης βοήθειας για το 2009. Προχωρώντας, μπορούμε να ενισχύσουμε την συνεργασία μας στην πυραυλική άμυνα. Θα εξάγουμε στρατιωτικό εξοπλισμό στο σύμμαχό μας Ισραήλ, με τους ίδιους κανόνες όπως στο ΝΑΤΟ. Και θα ορθώνω το ανάστημά μου για το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται , στα Ηνωμένα έθνη και σε όλο τον πλανήτη.

Σε όλο το πολιτικό φάσμα, οι Ισραηλινοί καταλαβαίνουν ότι αληθινή ασφάλεια μπορεί μόνο να έρθει με διαρκή ειρήνη. Και αυτό είναι που εμείς – ως φίλοι του Ισραήλ - πρέπει να αποφασίσουμε να κάνουμε ότι μπορούμε για να βοηθήσουμε το Ισραήλ και τους γείτονές του να το πετύχουν. Επειδή μια ασφαλής , διαρκής ειρήνη είναι στο εθνικό ενδιαφέρον του Ισραήλ. Είναι στο εθνικό ενδιαφέρον της Αμερικής. Και είναι στο ενδιαφέρον του λαού της Παλαιστίνης και του Αραβικού κόσμου. Ως Πρόεδρος, θα βοηθήσω το Ισραήλ να πετύχει το στόχο των δύο κρατών, ένα Εβραϊκό κράτος του Ισραήλ και ένα Παλαιστινιακό κράτος, που να ζουν δίπλα δίπλα με ειρήνη και ασφάλεια. Και δε θα περιμένω μέχρι τις τελευταίες μέρες της προεδρίας μου. Θα πάρω ενεργό ρόλο, και δεσμεύομαι προσωπικά να κάνω όλα όσα μπορώ για να προωθήσω αυτό το σκοπό της ειρήνης από την αρχή της κυβέρνησής μου.

Ο μακρύς δρόμος για την ειρήνη απαιτεί οι Παλαιστίνιοι εταίροι να δεσμευθούν να κάνουν το ταξίδι. Πρέπει να απομονώσουμε τη Χαμάς, εκτός αν και μέχρι να αποκηρύξουν την τρομοκρατία, να αναγνωρίσουν το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει, και να υπακούσουν στις προηγούμενες συμφωνίες. Δεν υπάρχει χώρος σε ένα τραπέζι συζήτησης για τρομοκρατικές οργανώσεις. Αυτός είναι ο λόγος που ήμουν αντίθετος με τις εκλογές του 2006 με τη Χαμάς υποψήφια. Η Ισραηλινή και η Παλαιστινιακή αρχή μας προειδοποίησε τότε για τις εκλογές. Αλλά η κυβέρνηση προχώρησε και το αποτέλεσμα είναι μια Γάζα ελεγχόμενη από τη Χαμάς, με πυραύλους να πέφτουν βροχή στο Ισραήλ.

Ο λαός της Παλαιστίνης πρέπει να καταλάβει ότι η πρόοδος δε θα έρθει μέσα από ψευδοπροφήτες ή τον εξτρεμισμό ή την αλλοιωμένη χρήση της ξένης βοήθειας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η διεθνής κοινότητα πρέπει να σταθεί στο πλευρό των Παλαιστινίων που έχουν δεσμευθεί να σπάσουν τον τρόμο και κουβαλάνε το φορτίο της ειρηνοποίησης. Θα πιέσω ισχυρά τις Αραβικές κυβερνήσεις να κάνουν βήματα για να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, και να εκπληρώσουν την ευθύνη τους για να πιέσουν τους εξτρεμιστές και να παρέχουν πραγματική στήριξη στον Πρόεδρο Abbas και στον Πρωθυπουργό Fayyad. Η Αίγυπτος πρέπει να κόψει το λαθρεμπόριο όπλων στη Γάζα. Το Ισραήλ πρέπει επίσης να προωθήσει το σκοπό της ειρήνης κάνοντας κατάλληλα βήματα – συνεπή με την ασφάλειά του – να διευκολύνει την ασφάλεια μετακινήσεων των Παλαιστινίων, να διευκολύνει τις οικονομικές συνθήκες στη Δυτική Όχθη, και να αποφύγει να χτίσει νέους οικισμούς, όπως συμφώνησε με την κυβέρνηση Μπους στην Αννάπολη.

Θα είμαι ξεκάθαρος. Η ασφάλεια του Ισραήλ είναι ιερή και απαραβίαστη. Δεν είναι συζητήσιμη. Οι Παλαιστίνιοι χρειάζονται ένα κράτος που να είναι συνεχόμενο και συνεκτικό αι που τους επιτρέπει να ευδοκιμήσουν – αλλά με τη δέσμευση του Παλαιστινιακού λαού ότι θα διαφυλάξει την ταυτότητα του Ισραήλ ως Εβραϊκό κράτος, με ασφαλή, αναγνωρισμένα και αμυντικά σύνορα. Η Ιερουσαλήμ θα παραμείνει πρωτεύουσα του Ισραήλ και θα παραμείνει αδιαίρετη.

Δεν έχω ψευδαισθήσεις ότι αυτό θα είναι εύκολο. Θα απαιτήσει δύσκολες αποφάσεις και στις δύο πλευρές. Αλλά το Ισραήλ θα είναι αρκετά ισχυρό ώστε να πετύχει την ειρήνη, ακόμη και αν θα έχει εταίρους που να δεσμεύονται στο στόχο αυτόν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να είναι ένας ισχυρός και συνεπής εταίρος σε αυτή τη διαδικασία – όχι για να καταναγκάσει παραχωρήσεις, αλλά για να βοηθήσει τους δεσμευμένους εταίρους να αποφύγουν τη στασιμότητα και το είδος των κενών που είναι γεμάτα με βία. Αυτό είναι που δεσμεύομαι εγώ να κάνω ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οι απειλές για το Ισραήλ αρχίζουν κοντά στην πατρίδα του, αλλά δεν τελειώνουν εκεί. Η Συρία συνεχίζει να στηρίζει την τρομοκρατία και την παρέμβαση στο Λίβανο. Και η Συρία έχει κάνει επικίνδυνα βήματα στην επιζήτηση όπλων μαζικής καταστροφής, και γι αυτό η ενέργεια του Ισραήλ ήταν δικαιολογημένη για να τελειώσει αυτή την απειλή.

Πιστεύω επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν την ευθύνη να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του Ισραήλ να ξαναρχίσει τις συνομιλίες ειρήνες με τους Σύριους. Ποτέ δεν πρέπει να σπρώξουμε το Ισραήλ να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων , αλλά ούτε επίσης θα έπρεπε ποτέ να μπλοκάρουμε τις διαπραγματεύσεις, αν οι ηγέτες του Ισραήλ αποφασίσουν ότι μπορεί να εξυπηρετούν διάφορα Ισραηλινά συμφέροντα. Ως Πρόεδρος, θα κάνω οτιδήποτε να βοηθήσω το Ισραήλ να πετύχει σε αυτές τις διαπραγματεύσεις. Και η επιτυχία αποτελεί την πλήρη επιβολή της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας 1701 στο Λίβανο, και να σταματήσει η υποστήριξη της Συρίας στην τρομοκρατία. Είναι η ώρα αυτή η επικίνδυνη συμπεριφορά να έρθει σε ένα τέλος.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ – ή για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή – από το Ιράν. Τώρα το κοινό αποτελείται και από Ρεπουμπλικάνους και από Δημοκρατικούς , και οι εχθροί του Ισραήλ πρέπει να μην έχουν καμιά αμφιβολία ότι, ανεξαρτήτως κόμματος οι Αμερικάνοι στέκονται πλευρό με πλευτό στη δέσμευσή τους για την ασφάλεια του Ισραήλ. Έτσι αν και δε θέλω να προβάλλω μια αρκετά κομματική τοποθέτηση εδώ πέρα, θέλω όμως να εξετάσω μερικούς σκόπιμα λαθεμένους χαρακτηρισμούς των θέσεών μου.

Το Ιρανικό καθεστώς υποστηρίζει βίαιους εξτρεμιστές και μας προκαλεί μέσα από τη θρησκεία. Επιδιώκει πυρηνική δυνατότητα που μπορεί να ανάψει σπίθες σε ένα αγώνα επικίνδυνων όπλων και να ανυψώσει την προοπτική μεταφοράς με γνώση επί των πυρηνικών. Ο πρόεδρός τους αρνείται το Ολοκαύτωμα και απειλεί να εξαφανίσει το Ισραήλ από το χάρτη. Ο κίνδυνος από το Ιράν, είναι σοβαρός , είναι πραγματικός, και στόχος μου είναι να εξαλείψω αυτό τον κίνδυνο.

Αλλά ενώ βλέπουμε καθαρά αυτό τον κίνδυνο πρέπει να δούμε καθαρά και την αποτυχία της σημερινής πολιτικής. Ξέραμε το 2002, ότι το Ιράν υποστήριζε την τρομοκρατία. Ξέραμε ότι το Ιράν είχε ένα παράνομο πυρηνικό πρόγραμμα. Ξέραμε ότι το Ιράν εξέφραζε μια σοβαρή απειλή στο Ισραήλ. Αλλά αντί να προωθήσουμε μια στρατηγική για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κίνδυνο, τον αγνοήσαμε και αντί γι αυτόν εισβάλλαμε και καταλάβαμε το Ιράκ. Όταν ήμουν αντίθετος στον πόλεμο, προειδοποίησα ότι θα αέριζε τις φλόγες του εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή. Αυτό είναι ακριβώς ότι συνέβη στο Ιράν , αυτοί της σκληρής γραμμής έσφιξαν την επιρροή τους και ο Mahmoud Ahmadinejad εκλέχθηκε Πρόεδρος το 2005. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ είναι λιγότερο ασφαλείς.

Σέβομαι το γερουσιαστή McCain και επιδιώκω να έχω μια ουσιαστική δημόσια συζήτηση μαζί του τους επόμενους μήνες. Αλλά σε αυτό το σημείο έχουμε διαφοροποιηθεί και θα έχουμε διαφορά. Ο γερουσιαστής McCain αρνείται να καταλάβει ή να αναγνωρίσει την αποτυχία της πολιτικής που θα συνέχιζε. Κριτικάρει τη θέλησή μου να χρησιμοποιήσω ισχυρή διπλωματία, αλλά προσφέρει μόνο μια εναλλακτική πραγματικότητα – μία όπου ο πόλεμος στο Ιράκ έχει εξουδετερώσει το Ιράν. Η αλήθεια είναι το αντίθετο. Το Ιράν έχει ισχυροποιήσει τη θέση του. Τα Ιράν τώρα εμπλουτίζει ουράνιο, και έχει αναφερθεί ότι έχει αποθηκεύσει 150 κιλά χαμηλά εμπλουτισμένου ουρανίου. Η υποστήριξή του στην τρομοκρατία και τις απειλές ενάντια στο Ισραήλ έχει αυξηθεί. Αυτά είναι τα γεγονότα, δεν μπορεί να τα αρνηθεί κανείς, και αρνούμαι να συνεχίσω μια πολιτική που έχει κάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ λιγότερο ασφαλείς.

Ο γερουσιαστής McCain προσφέρει μια λαθεμένη επιλογή : Μένουμε στο Ιράκ , ή προσφέρουμε την περιοχή στο Ιράν. Απορρίπτω αυτή τη λογική επειδή υπάρχει καλύτερος τρόπος. Κρατώντας όλα μας τα στρατεύματα δεμένα επ αόριστον στο Ιράκ δεν είναι ο τρόπος να αποδυναμώσουμε το Ιράν - είναι σαφές ότι το έχουμε ισχυροποιήσει. Είναι μια πολιτική για παραμονή, όχι σχέδιο για νίκη. Έχω προτείνει μια υπεύθυνη, σε φάσεις μετακίνηση αλλού των στρατευμάτων μας από το Ιράκ. Θα φύγουμε τόσο προσεκτικά όσο απρόσεκτα μπήκαμε. Τέλος θα πιέσουμε τους ηγέτες του Ιράκ να πάρουν σημαντική ευθύνη για το δικό τους μέλλον.

Θα χρησιμοποιήσουμε επίσης όλα τα στοιχεία της Αμερικάνικης δύναμης για να πιέσουμε το Ιράν. Θα κάνω ότι υπάρχει στη δύναμή μου για να παρεμποδίσω το Ιράν από το να αποκτήσει ένα πυρηνικό όπλο. Αυτό ξεκινάει από επιθετική, διπλωματία με αρχές, χωρίς προϋποθέσεις να ηττηθεί κάποιος από μόνος του, αλλά με ξεκάθαρη οπτική της κατανόησης των συμφερόντων μας. Δεν έχουμε χρόνο για σπατάλη. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε άνευ όρων μια προσέγγιση που θα μπορούσε να αποτρέψει το Ιράν από την απόκτηση ενός πυρηνικού όπλου. Έχουμε δοκιμάσει τις περιορισμένες, αποσπασματικές συζητήσεις ενώ μεταφέρουμε τη συνεχή δουλειά στους Ευρωπαίους συμμάχους μας. Είναι καιρός για τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν να ηγηθούν.

Θα υπάρχει μια προσεκτική προετοιμασία. Θα ανοίξουμε γραμμές επικοινωνίας, θα φτιάξουμε μια ατζέντα, να συντονιστούμε στενά με τους συμμάχους μας, και να αξιολογήσουμε τα ενδεχόμενα για να προχωρήσουμε. Αντίθετα από τους ισχυρισμούς μερικών, δεν ενδιαφέρομαι να κάτσω κάτω με ανθρώπους όπως ο Ahmadinejad απλά προς χάριν της συζήτησης. Αλλά ως Πρόεδρος των Η. Π. Α., θα ήμουν πρόθυμος να ηγηθώ στη σκληρή και με αρχές διπλωματία με τον κατάλληλο Ιρανό ηγέτη σε χρόνο και τόπο της επιλογής μου - εάν, και μόνο εάν - μπορεί να προωθήσει συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Μόνο πρόσφατα είχαμε κάποιους να έρχονται να σκεφτούν ότι η διπλωματία εξ ορισμού δεν μπορεί να είναι σκληρή. Ξεχνάνε το παράδειγμα του Τρούμαν, του Κένεντι και του Ρήγκαν. Αυτοί η πρόεδροι κατάλαβαν ότι η διπλωματία στηριζόμενη από την πραγματική δύναμη, αποτελεί ένα θεμελιώδες εργαλείο της πολιτικής. Και είναι καιρός να κάνουμε μια ακόμη φορά την Αμερικάνικη διπλωματία ένα εργαλείο επιτυχίας, όχι απλά ένα μέσο που περιέχει την αποτυχία. Θα επιδιώξουμε αυτή τη διπλωματία χωρίς ψευδαισθήσεις για το Ιρανικό καθεστώς. Αντί γι αυτό θα παρουσιάσουμε μια καθαρή επιλογή. Αν εγκαταλείψετε το επικίνδυνο πυρηνικό σας πρόγραμμα, την υποστήριξη στην τρομοκρατία, και τις απειλές στο Ισραήλ, θα υπάρχουν σημαντικά κίνητρα – περιλαμβανομένων της άρσης των κυρώσεων και της πολιτικής και οικονομικής ενσωμάτωσης στη διεθνή κοινότητα. Αν αρνηθείτε, θα αυξήσουμε την πίεση.

Η προεδρία μου θα δυναμώσει τα χέρια μας καθώς θα υποκαθιστούμε τη φήμη μας.Η πρόθεσή μας να ακολουθήσουμε τη διπλωματία θα κάνει πιο εύκολο να κινητοποιήσει τους άλλους να ενωθούν με τους στόχους μας. Εάν το Ιράν αποτύχει να αλλάξει πορεία ενώ του παρουσιάζεται αυτή η επιλογή από τις Ηνωμένες Πολιτείες,, θα είναι καθαρό – στο λαό του Ιράν και στον πλανήτη– ότι το Ιρανικό καθεστώς είναι ο δημιουργός της δικής του απομόνωσης. Αυτό θα δυναμώσει τα χέρια μας με τη Ρωσία και την Κίνα καθώς θα επιμένουμε σε ισχυρότερες κυρώσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Και θα πρέπει να δουλέψουμε με την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τα κράτη του Κόλπου για να βρούμε κάθε δρόμο έξω από τα Ηνωμένα Έθνη για να απομονώσουμε το καθεστώς του Ιράν – από κόψιμο των εγγυήσεων στα δάνεια και επεκτείνοντας οικονομικές κυρώσεις, απαγορεύοντας την εξαγωγή καθαρού πετρελαίου στο Ιράν, μέχρι να μποϋκοτάρουμε εταιρείες που σχετίζονται με την Ιρανική Επαναστατική Φρουρά, που δίκαια έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση.

Επιχείρησα να δω το γερουσιαστή McCain για να του προτείνω την απόρριψη ως ενέργεια- όχι τη μισαλλόδοξη απόρριψη που έχουμε δει να κακομεταχειρίζεται Ισραηλινούς επιστήμονες και ακαδημαϊκούς, αλλά την απόρριψη με στόχο το Ιρανικό καθεστώς. Είναι μια καλή ιδέα, αλλά όχι καινούρια. Εισήγαγα τη νομοθεσία πάνω από ένα χρόνο πριν που θα μπορούσε να ενθαρρύνει κράτη και τον ιδιωτικό τομέα να απορρίψουν εταιρείες που κάνουν επενδύσεις στο Ιράν. Αυτό το νομοσχέδιο έχει δικομματική υποστήριξη, αλλά για λόγους που θα αφήσω τον ίδιο να εξηγήσει, ο γερουσιαστής McCain ποτέ δεν υπέγραψε. Εν τω μεταξύ ένας ανώνυμος γερουσιαστής μπλοκάρει το νομοσχέδιο. Είναι καιρός να το κάνουμε νόμο ώστε να σφίξουμε την πίεση στο Ιρανικό καθεστώς. Θα πρέπει επίσης να επιδιώξουμε και άλλες μονομερείς κυρώσεις που να χτυπάνε τις Ιρανικές τράπεζες και περιουσιακά στοιχεία.

Και πρέπει να ελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από την τυραννία του πετρελαίου. Η τιμή του βαρελιού το πετρελαίου είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα όπλα στον κόσμο. Πετροδολάρια πληρώνουν για όπλα που σκοτώνουν Αμερικανικά στρατεύματα και Ισραηλινούς πολίτες. Και οι πολιτικές της κυβέρνησης Μπους έχουν ανεβάσει την τιμή του πετρελαίου, ενώ η ενεργειακή πολιτική του μας έχει κάνει περισσότερο εξαρτημένους στο ξένο πετρέλαιο και τη βενζίνη. Είναι η ώρα για της Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν πραγματικά βήματα για να τελειώσουν τον εθισμό μας στο πετρέλαιο. Και μπορούμε να συνεργαστούμε με το Ισραήλ, χτίζοντας πάνω στης συνεργασία ΗΠΑ-Ισραήλ για την ενέργεια της τελευταίας χρονιάς, να εμβαθύνουμε στη συνεργασία ανάπτυξης εναλλακτικών πηγών ενέργειας αυξάνοντας την επιστημονική συνεργασία και την κοινή έρευνα και ανάπτυξη. Ο πιο σίγουρος τρόπος να αυξήσουμε την επιρροή μας σε βάθος χρόνου είναι να σταματήσουμε τις τραπεζικές διεργασίες του Ιρανικού καθεστώτος.

Τελικά δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία : Θα κρατήσω πάντα στο τραπέζι την απειλή για στρατιωτική δράση στο τραπέζι , για να υπερασπίσω την ασφάλειά μας και των συμμάχων μας του Ισραήλ. Και είμαι σίγουρος ότι σήμερα στο Capitol Hill θα συναντηθείτε με μέλη του Κογκρέσου και θα επεκταθείτε σε όλο τον κόσμο. Αλλά είμαστε εδώ για κάτι περισσότερο από πολιτική. Είμαστε εδώ επειδή οι αξιών που κρατάμε αγαπημένα είναι βαθειά ενσωματωμένες στην ιστορία του Ισραήλ.

Ας κοιτάξουμε απλά τι κατάφερε το Ισραήλ τα τελευταία 60 χρόνια. Από δεκαετίες αγώνων και την φρικτή αφύπνιση του Ολοκαυτώματος ένα έθνος σφυρηλατήθηκε για να παρέχει μια πατρίδα στους Εβραίους από όλες τις γωνιές της γης – από τη Συρία στην Αιθιοπία και τη Σοβιετική Ένωση. Αντιμετωπίζοντας τις μόνιμες απειλές , το Ισραήλ θριάμβευσε. Αντιμετωπίζοντας το μόνιμο κίνδυνο, το Ισραήλ ευδοκίμησε. Σε ένα κράτος συνεχούς ανασφάλειας, το Ισραήλ έχει διατηρήσει ένα δραστήριο και ανοιχτό λόγο, και μια σταθερή δέσμευση στο νόμο του δικαίου.

Όπως κάθε Ισραηλινός θα σας πει , το Ισραήλ δεν είναι το τέλειο μέρος, αλλά όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, θέτει ένα παράδειγμα για όλους όσους ψάχνουν ένα πιο τέλειο μέλλον. Οι ίδιες αρετές μπορούν να βρεθούν ανάμεσα στους Αμερικανοεβραίους. Να γιατί τόσο πολλοί Αμερικανοεβραίοι έχουν σταθεί δίπλα στο Ισραήλ, ενώ προάγουν την Αμερικάνικη ιστορία. Επειδή υπάρχει μια δεύσμευση ενσωματωμένη στην πίστη και την παράδοση κάθε Εβραίου : για την ελευθερία και τη δίκαιη μεταχείρηση, για την κοινωνική δικαιοσύνη και τις ίσες ευκαιρίες. Στο Tikkun olam – την υποχρέωση να επιδιορθώσουν τον κόσμο.

Ποτέ δε θα ξεχάσω ότι δε θα στεκόμουν εδώ σήμερα αν δεν υπήρχε αυτή η δέσμευση. Στα μεγάλα κοινωνικά κινήματα τις ιστορίας της χώρας μας , οι Εβραίοι και οι Αφροαμερικάνοι έχουν σταθεί στο ίδιο πλευρό. Πήραν λεωφορεία προς τα νότια μαζί. Βάδισαν μαζί. Αιμορράγησαν μαζί. Και Αμερικανοεβραίοι όπως οι Andrew Goodman και Michael Schwerner ήταν πρόθυμοι να πεθάνουν δίπλα σε ένα μαύρο άνδρα, τον James Chaney, για την ελευθερία και την ισότητα.

Το κληροδότημά τους είναι η δική μας κληρονομιά. Δεν πρέπει να επιτρέχουμε στη σχέση ανάμεσα στους Εβραίους και τους Αφοραμερικάνους να πάθει ζημιά. Είναι ένας δεσμός και πρέπει να δυναμώσει. Μαζί, μπορούμε να ξαναφιερώσουμε τους εαυτούς μας στο να τελειώσουμε την προκατάληψη και να παλέψουμε το μίσος σε όλες του τις μορφές. Μαζί μπορούμε να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας για δικαιοσύνη. Μαζί μπορούμε να ενώσουμε τις φωνές μας και κάνοντάς το να ρίξουμε ακόμα και τα μεγαλύτερα τείχη.

Αυτή η δουλειά πρέπει να περιλαμβάνει την κοινή μας δέσμευση για το Ισραήλ. Εσείς και εγώ ξέρουμε ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα από το να στεκόμαστε σιωπηλοί. Τώρα είναι η ώρα να είμαστε ξάγρυπνοι και να αντιμετωπίσουμε κάθε ομίχλη , καθώς προχωράμε μπροστά αναζητώντας ένα ειρηνικό μέλλον για τα παιδιά του Ισραήλ και για όλα τα παιδιά. Τώρα είναι η ώρα να σταθούμε δίπλα στο Ισραήλ καθώς γράφει το νέο κεφάλαιο στο εξαιρετικό του ταξίδι. Τώρα είναι η ώρα να ενωθούμε μαζί στο έργο να επισκευάσουμε τον κόσμο.