Αναδημοσίευση συνέντευξης συντρόφου μας στο ιστολόγιο «Ηλιοφόρος» -Δεκέμβριος 2008.


Επειδή τον τελευταίο καιρό πολλοί σύντροφοι και αναγνώστες του ιστολογίου μας επικοινώνησαν μαζί μας και ζήτησαν να μάθουν την θέση μας για μια σειρά καίριων ζητημάτων , προχωράμε σήμερα στην αναδημοσίευση μιας άκρως ενδιαφέρουσας και εκτενούς συνέντευξης που παρουσιάστηκε στο ιστολόγιο «Ηλιοφόρος» τον Δεκέμβριο του 2008.


Να σημειωθεί ότι μετά την δημοσίευση της συνέντευξης - την οποία διάβασαν εκατοντάδες Σύντροφοι αλλά και απλοί αναγνώστες σε ελάχιστες ημέρες - έλαβαν μέρος πιέσεις γνωστών προσώπων στους διαχειριστές του εν λόγω ιστολογίου και αφαιρέθηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα οι σύνδεσμοι του «Μαύρου Κρίνου» , του ιστολογίου «Φαιοκόκκινο Μέτωπο» καθώς και η ηλεκτρονική σελίδα του Εθνοφυλετικού Συνδέσμου ΑΡΜΑ.



1) Κατ' αρχήν πείτε μας λίγα λόγια για την Αυτόνομη Κίνηση Μαύρος Κρίνος. Πότε ξεκίνησε , πώς δημιουργήθηκε , πού επικεντρώνεται η δράση της κλπ.



Αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε από το ιστολόγιο «Μαύρος Κρίνος» τον Απρίλη του 2007. Το ιστολόγιο ξεκίνησε με στόχο να αποτελέσει βήμα έκφρασης συναγωνιστών με διάφορες επιρροές, όπως αυτές από τα περιοδικά «Αντίδοτο» και «Γαμμάδιον», από τα κινήματα των αυτόνομων εθνικοσοσιαλιστών της Ευρώπης, από διάφορα ρεύματα της εθνικιστικής αριστεράς, από το ιδιαίτερα γνωστό στην Ευρώπη αλλά όχι στην Ελλάδα, ρεύμα της «Νέας Δεξιάς» (Nouvelle Droite), όπως και από όλα τα εθνικοεπαναστατικά και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που αγωνίζονται ενάντια στη Νέα Τάξη , το διεθνή ιμπεριαλισμό και το Σιωνισμό, σε άλλες χώρες του κόσμου.


Με βάση το διάλογο που αναπτύχθηκε στο ιστολόγιο, δημιουργήθηκε στη συνέχεια η Αυτόνομη κίνηση Μαύρος Κρίνος, με στόχο την ενότητα παρέμβασης και δράσης. Έτσι συσπειρώθηκαν μαζί περισσότεροι παλιοί και νέοι συναγωνιστές , προερχόμενοι από διάφορα ρεύματα ολόκληρου του αντικαπιταλιστικού εθνικοεπαναστατικού φάσματος.


Προχωρήσαμε στην έκδοση των εντύπων «Μαύρη Σημαία» και «Μαύρο Μέτωπο», τη δημιουργία της μπάντας «Χαριστική Βολή» το cd της οποίας διανέμουμε δωρεάν, όπως και πλήθους αυτοκόλλητων. Κύριο χαρακτηριστικό των δράσεών μας σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας είναι η προσπάθεια να προβάλλουμε την ιδέα της ανάπτυξης εθνικής λαϊκής αντίστασης και δράσης ενάντια στη Νέα Τάξη πραγμάτων, στις γειτονιές, στα σχολεία , στους χώρους εργασίας. Επισκεπτόμαστε εργατικούς χώρους και γειτονιές, στηρίζουμε εργατικές κινητοποιήσεις όπως αυτές των ναυτεργατών και λιμενεργατών, προβάλλουμε στα σχολεία και στις σχολές ένα προσανατολισμό κινητοποιήσεων και σκέψης εντελώς διαφορετικό από αυτόν που επικρατεί εκεί και τον οποίο βάζουν διάφοροι χώροι της «αριστεράς» και των «αντιεξουσιαστών».


Δραστηριοποιούμαστε πάνω σε ζητήματα όπως η ενημέρωση για τις εκτρώσεις , η προστασία του περιβάλλοντος και κινητοποιηθήκαμε ενάντια στην εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας από τις πολυεθνικές και τα καταστήματα της Benetton, διαδώσαμε το μήνυμα για μποϋκοτάζ στα Starbucks που στηρίζουν το πρόγραμμα εξοπλισμών του Ισραήλ. Δείχνουμε ενεργά την αλληλεγγύη μας στους λαούς που αντιστέκονται στο διεθνή ιμπεριαλισμό και στο Σιωνισμό, συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους Σέρβους , στο λαό του Ιράν , του κατεχόμενου από την Τουρκία Κουρδιστάν και της Παλαιστίνης.


Δραστηριοποιούμαστε επίσης στα εθνικά θέματα, διεκδικώντας την απελευθέρωση της Κύπρου από την κατοχή και την ένωση με την Ελλάδα, ενώ προβάλλουμε την πραγματικότητα για τα παιχνίδια του ιμπεριαλισμού με την ονομασία των Σκοπίων και τις πολιτικές της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Θράκη, με τη συνενοχή και συμμετοχή των «ελληνικών» κυβερνήσεων και πολιτικών.


Παράλληλα αναδεικνύουμε την ανάγκη για ανάπτυξη αγώνων για την απελευθέρωση της Ελλάδας , της Ευρώπης και των λαών της γης από τη Νέα Τάξη πραγμάτων , τον διεθνή ιμπεριαλισμό , την καπιταλιστική εκμετάλλευση και το Σιωνισμό. Στεκόμαστε ενάντια στις λογικές τόσο της ακροδεξιάς που ψάχνει ή παίζει παρακρατικό ρόλο σε ένα νεοταξικό αντεθνικό κράτος, όσο και της νεοταξικής αριστεράς. Αναδεικνύουμε επίσης τον παρακρατικό και κατασταλτικό ρόλο των διαφόρων «αντιφασιστικών» και «αντιρατσιστικών» συμμοριών της Νέας Τάξης.


2) Πρώτο θέμα των ημερών αποτελεί η δολοφονία του 16χρονου Αλέξη και τα όσα επακολούθησαν. Ποιά είναι η θέση σας ;


Η δολοφονία ήρθε ως αποτέλεσμα της νοοτροπίας και της κατάστασης που καλλιεργεί στην αστυνομία το ίδιο το παρηκμασμένο , πλουτοκρατούμενο και νεοταξικό «Ελληνικό» κράτος, οι κυβερνήσεις και ο πολιτικός του κόσμος, μαζί με το κοινωνικό υπόβαθρο που μέσα σε αυτή την κατάσταση υπάρχει στη νεολαία. Αυτό που ακολούθησε τη δολοφονία ήταν μια κατευθυνόμενη από αστικά πολιτικά κόμματα, παρακράτος και κάθε λογής προβοκάτορες μαζική επίθεση σε πολίτες μικρομεσαίων στρωμάτων και εργαζόμενους, την οποία οι δημοσιογράφοι, μαζί με τους «αντιεξουσιαστές» και τη νεοταξική αριστερά προσπάθησαν να εμφανίσουν ως «λαϊκή εξέγερση».


Καμιά πραγματικά λαϊκή και πραγματικά εξέγερση βέβαια δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει κάποιο εθνικό, κοινωνικό και άρα «λαϊκό» στόχο διεκδίκησης, δεν μπορεί να μην προβάλλει κάποιο κοινωνικό και πολιτιστικό όραμα ανώτερο από την υπάρχουσα κατάσταση. Οι πραγματικά λαϊκές εξεγέρσεις στρέφονται ενάντια σε αυτούς που καταδυναστεύουν το λαό, ενάντια σε αυτούς που συντηρούν τη σήψη και την παρακμή, και όχι σε βάρος του ίδιου του λαού. Καμιά πραγματικά λαϊκή εξέγερση δεν καίει κατοικίες, μικρές επιχειρήσεις, αυτοκίνητα και μηχανές ιδιωτικής χρήσης, δεν αφήνει εκατοντάδες ανθρώπους άνεργους ή κατεστραμμένους επαγγελματικά, και μάλιστα χωρίς να υπάρχει καμιά απολύτως προοπτική να προκύψει κάποιο θετικό αποτέλεσμα από μια τέτοια ενέργεια. Και βέβαια κάθε πραγματικά λαϊκή εξέγερση, εμπνέεται και καθοδηγείται από ιδανικά , αξίες και ιδέες της επαναστατικής κοινωνικής και εθνοφυλετικής πρωτοπορίας.


Ποια ήταν τα «ιδανικά» της συγκεκριμένης «εξέγερσης»; Κανένα εκτός από την οχλοκρατία, την αλητεία, το συμμοριτισμό και το πλιάτσικο. Στα συγκεκριμένα γεγονότα, μαζί με διάφορα «εξεγερμένα» , ηθικά και πνευματικά παρηκμασμένα πλουσιόπαιδα και κάποια άλλα τέτοια στοιχεία, συμμετείχαν και παρακρατικοί όπως και πλήθος εγκληματικών στοιχείων, που «εξεγέρθηκαν» κάνοντας πλιάτσικο στα Rolex και στα ακριβά κινητά τηλέφωνα… μαζί τους πλήθος λαθρομεταναστών, τσιγγάνων και χρηστών ναρκωτικών.


Εκτός από τις τραγικές συνέπειες της τεράστιας κλίμακας νέας οικονομικής καταστροφής που θα πληρώσουν συνολικά όλοι οι πολίτες της χώρας, η συγκεκριμένη φευτοεξέγερση άνοιξε το δρόμο για παραπέρα καταστολή μέσω αστυνομικών μεθόδων και βίας ενάντια στην προσπάθεια δημιουργίας πραγματικών λαϊκών κινημάτων, ενώ τροφοδότησε με χιλιάδες νέα μέλη ομάδες που υπηρετούν τη Νέα τάξη πραγμάτων και το ίδιο το σύστημα. Τροφοδότησε επίσης με νέα μέλη και έδωσε μια μικρή ακόμα παράταση ζωής σε διάφορα ξοφλημένα απομεινάρια και μαγαζάκια μιας τελειωμένης αστικής ακροδεξιάς τύπου δεκαετίας του ‘60 , που ψάχνει ψάχνουν σήμερα για «εθνικούς» παρακρατικούς ρόλους σε ένα κράτος μαριονέτα της Νέας Τάξης.


3) Πού τοποθετείστε Ιδεολογικά ;


Στο Μαύρο Κρίνο συμμετέχουν άτομα και ομάδες με διαφορετικές ιδεολογικές επιρροές και αφετηρίες , με στόχο την ενότητα παρέμβασης και δράσης. Καθένας στη συσπείρωσή μας διατηρεί αναλλοίωτη την δική του ιδεολογία , αλλά συμμετέχει επιδιώκοντας ενότητα παρέμβασης και δράσης. Υπάρχουν όμως κοινά ιδεολογικά στοιχεία που αποτελούν την κοινή ιδεολογική βάση της συσπείρωσης. Τα στοιχεία αυτά είναι η αντίθεσή μας στον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό και το Σιωνισμό, η ιδέα της επαναστατικής ρήξης με το σημερινό εποικοδόμημα του καπιταλισμού και της Νέας τάξης πραγμάτων, η αλληλεγγύη μας στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στους αγώνες τους ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση των πλουτοκρατών, η ιδέα της ρήξης με το φιλελευθερισμό και κάθε ρεύμα που προέρχεται από αυτόν , η ρήξη με τις λογικές του κοινοβουλευτισμού και της αστικής δημοκρατίας. Είμαστε μακριά από διάφορες γραφειοκρατικές και ισοπεδωτικές λογικές που υπάρχουν στα ρεύματα του μπολσεβικισμού και της νεοταξικής αριστεράς , αλλά και από τις λογικές τις ακροδεξιάς.


Είμαστε έξω από την αισθητική, τον τρόπο σκέψης, τις πολιτιστικές και ηθικές «αξίες» του σύγχρονου οικοδομήματος της Νέας Τάξης, όσο και των διαφόρων δήθεν «επαναστατικών» ρευμάτων. Προβάλλουμε μια κοινωνία χωρίς καταπιεζόμενα έθνη και λαούς, που θα σέβεται τη φύση και τους φυσικούς νόμους, που δε θα βασίζεται ούτε στη γραφειοκρατία ούτε στην πλουτοκρατία, αλλά στη λαϊκή κοινότητα και τις πολιτιστικές , ιστορικές και εθνοφυλετικές παραδόσεις της και στην αξιοκρατία.


4) Πώς αντιδράτε στις επιθέσεις εναντίον σας και στις κατά καιρούς αρνητικές φωνές ; Άλλοι μιλούν απαξιωτικά για "εθνικομπολσεβίκους", άλλοι για "ανύπαρκτους", άλλοι για "ιδεολογικά συγχυσμένους". Πώς τους απαντάτε ;


Δεχόμαστε πολύ θετικά οποιαδήποτε καλοπροαίρετη κριτική και διάλογο, διότι αυτό μας βοηθά στην εξέλιξη και βελτίωσή μας. Όμως η κριτική δεν μπορεί να έχει οποιαδήποτε σχέση με τη λάσπη και τα παραμύθια που διάφορα μαγαζάκια κατασκευάζουν και διαδίδουν ενάντια σε όσους αρνούνται να τους αποδεχθούν ως «νταβατζήδες» τους. Επειδή δεν μπορούν να απαντήσουν τίποτα σε σχέση με αυτά που πραγματικά λέμε, μας εμφανίζουν να λέμε αυτά που θα βόλευε σε εκείνους να λέγαμε, και αντί να απαντάνε στις θέσεις μας, απαντάνε σε αυτά.


Για τη λάσπη σε προσωπικό επίπεδο δε χρειάζεται να αναφερθούμε. 30 χρόνια τώρα ακούγονται, οι ίδιες ακριβώς γνωστές ύβρεις και συκοφαντίες που ακούμε ξανά τώρα και για μας, ενάντια σε οποιονδήποτε αξιόλογο συναγωνιστή του χώρου, από τα ίδια ακριβώς πηγή προέλευσης. Για τη λάσπη σε βάρος μας σε πολιτικό επίπεδο θα αναφέρουμε όμως μερικά ενδεικτικά παραδείγματα.


Είχαμε γράψει ότι είμαστε αντίθετοι με το «διεθνισμό» των κεφαλαιοκρατών και της νεοταξικής αριστεράς, και ότι υποστηρίζουμε μιας άλλης μορφής «διεθνισμό», όχι αυτόν της κυριαρχίας υπερεθνικών εκμεταλλευτικών δομών πάνω από τα έθνη και τους λαούς, αλλά αυτόν της αλληλεγγύης των λαών σε ότι αφορά την πάλη τους ενάντια στη Νέα τάξη, τον ιμπεριαλισμό και το Σιωνισμό. Κατόπιν αυτού , γνωστού ρόλου άτομο που κινείται στο «χώρο», δημοσίευσε σε κάποιο περιοδικό προβοκατόρικο κείμενο που μας παρουσίαζε ως «μαρξιστές» και «διεθνιστές» με την αντεθνική αντιφυλετική έννοια, μαζί με κάποιο σκίτσο με κάποιον να σπάει με ρόπαλο ένα σφυροδρέπανο …


Είχαμε δημοσιεύσει επίσης κείμενα από τη σκοπιά της «εθνικιστικής αριστεράς» , καθώς συμμετέχουν στη συσπείρωση του Μαύρου Κρίνου συναγωνιστές και από αυτό το ρεύμα. Με αφορμή αυτά κάποια ομάδα στην Κρήτη, έγραψε ότι η «εθνικιστική αριστερά», ένα ρεύμα που υπάρχει για πάνω από ένα αιώνα και στο οποίο μπορούμε να κατατάξουμε μέχρι και το Δραγούμη, είναι μια «μόδα» , και προσπάθησαν να μας εμφανίσουν ως «λουλούδια» που προσπαθούμε να «διασπάσουμε τους εθνικιστές» σε «εθνικιστική αριστερά» και «εθνικιστική δεξιά». Αντίθετα είναι σαφές ότι στην κίνησή μας συμμετέχουν ενωτικά και συναγωνιστές από το χώρο της «Νέας Δεξιάς» (Nouvelle Droite) όπως και εθνικοσοσιαλιστές και άλλα ρεύματα. Βεβαίως όμως και δε γίνονται αποδεκτοί στην κίνησή μας άτομα από το χώρο της αστικής ακροδεξιάς , δηλαδή «εθνικιστές» που υποστηρίζουν την παραμονή της βάσης της Σούδας στην Κρήτη, την υποταγή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, που γράφουν για το «φιλέλληνα Ομπάμα» , που μιλάνε ανοιχτά υπέρ της ΚΥΠ και έχουν στη σελίδα τους σήμα την Ελληνική αστυνομία, που μιλάνε ανοιχτά για «στρατηγική συνεργασία της χώρας μας με τις ΗΠΑ» .


Με αφορμή τα κείμενα της «εθνικιστικής αριστεράς», οι παραπάνω έγραψαν επίσης ότι δήθεν υποστηρίζουμε κάποια … «κοινωνική εξομοίωση». Αντίθετα με αυτό εμείς έχουμε γράψει επανειλημμένα ότι υποστηρίζουμε την αξιοκρατία και μια κοινωνία που θα σέβεται τη διαφορετικότητα του καθενός και που ο καθένας θα μπορεί να προσφέρει και να λαμβάνει από τη λαϊκή κοινότητα ανάλογα με τη διαφορετικότητά του , τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές του.


Γράψαμε επίσης ότι υποστηρίζουμε την εργατική τάξη στην «ταξική πάλη» στον καπιταλισμό και με αφορμή αυτά έγραψαν ότι δήθεν δεν υποστηρίζουμε την εθνοφυλετική και κοινωνική ενότητα στα πλαίσια της κοινωνίας που οραματιζόμαστε, αλλά την «ταξική πάλη». Στον καπιταλισμό φυσικά και υπάρχει ταξική πάλη, και ανάμεσα στους πλουτοκράτες και τους εργαζόμενους που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, αντίθετα με ότι κάνει η ακροδεξιά , υποστηρίζουμε τους εργαζόμενους. Με την ανατροπή της εξουσίας των πλουτοκρατών, συνεχίζεται για κάποιο διάστημα η πάλη ενάντια στα στοιχεία που θέλουν να επαναφέρουν το παλιό και σάπιο πλουτοκρατικό σύστημα. Αυτό για το οποίο παλεύουμε όμως δεν είναι για μια κοινωνία με «ταξική πάλη» όπως μας παρουσιάζουν, αλλά για μια κοινωνίας που οι διάφορες κοινωνικές ομάδες θα συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους για το κοινό καλό, μια κοινωνία αξιοκρατική χωρίς πλουτοκρατικές και γραφειοκρατικές κυρίαρχες τάξεις.


Παράλληλα με αυτά , τα γνωστά μαγαζάκια δεν έχουν αφήσει κανένα αστικό κόμμα ή εξωκοινοβουλευτικό χώρο με τα οποία να μη διαδίδουν καθημερινώς ότι δήθεν συνδεόμαστε, μαζί με διάφορα άρρωστα σενάρια που κατασκευάζουν.


Η λάσπη αυτού του είδους , έχει όμως και τη θετική της πλευρά. Κρατά μακριά μας όσα άτομα δεν είναι σε θέση να μας κρίνουν από αυτά που εμείς οι ίδιοι κάνουμε και λέμε, όσους η ψυχολογική και η πνευματική τους κατάσταση είναι τέτοια που δεν είναι σε θέση ούτε τα κείμενά μας να αναγνώσουν στην ιστοσελίδα μας για να δούνε τι λέμε εμείς οι ίδιοι, και αντί για αυτό προτιμούν να καταπίνουν αμάσητα τα παραμύθια που τους λέει ο κάθε άρρωστος μαγαζάτορας , σε χώρους που πλέον βασιλεύει η παράνοια, η μιζέρια και η παρακμή. Αυτό που κάνει τα άτομα αυτά να αποδέχονται και να αναπαράγουν άκριτα λάσπη και ψέματα για πρόσωπα και καταστάσεις που δε γνωρίζουν, είναι η πραγματική δειλία τους να κοιτάξουν ευθέως και να δουν την πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι. Δεν μπορούν να δουν το βούρκο που βρίσκονται , και ότι οι ίδιοι αποτελούν μέρους του βούρκου, και να προσπαθήσουν να διαφύγουν γιατί φοβούνται ότι αυτό θα τους συνθλίψει ψυχολογικά. Οι περισσότεροι από αυτούς θα φύγουν όμως ούτως ή άλλως διαλυμένοι πνευματικά και ψυχολογικά κάποια στιγμή στο μέλλον, και ποτέ δε θα ξανασχοληθούν ενεργά με οτιδήποτε στο «χώρο».


Λένε ότι βρισκόμαστε σε «ιδεολογική σύγχυση». Τους έχουμε ζητήσει πολλές φορές και δημόσια να μας παραθέσουν τις δικές τους πολιτικές θέσεις , να μας πουν που διαφωνούν μαζί μας. Αν θυμάστε είχαμε δημοσιεύσει και μάλιστα αρκετές φορές ανοιχτό κάλεσμα προς τις ΟΕΡ, ΟΕΜ και ΟΕΗ ζητώντας τους να μας κοινοποιήσουν τις θέσεις τους πάνω σε ζητήματα όπως η απομάκρυνση ή όχι της βάσης της Σούδας από την Κρήτη, την υποψηφιότητα Ομπάμα, τις δηλώσεις Χαρίτου για «στρατηγική συνεργασία της Ελλάδας με τις ΗΠΑ», την επίσκεψη Γεωργιάδη στο κατεχόμενο Αφγανιστάν, καθώς και να μας πουν αν τα σώματα ασφαλείας επιτελούν ή όχι εθνικό έργο σήμερα, όταν βρίσκονται υπό τη διοίκηση μιας αντεθνικής και νεοταξικής κυβέρνησης.

Μας απάντησαν τηλεφωνικά ότι τα συζήτησαν αυτά μεταξύ τους και ότι τους είναι αδύνατο να τοποθετηθούν σε οποιοδήποτε από αυτά τα ζητήματα, γιατί υπάρχουν στο εσωτερικό τους διαφορετικές αντίθετες γνώμες! Αν δεν είναι «ιδεολογική σύγχυση» μια αυτοαποκαλούμενη ως «εθνικοεπαναστατική» οργάνωση να θεωρεί αδύνατον να εκφράσει δημόσια κάποια θέση για σχεδόν όλα τα θεμελιώδη ζητήματα που απασχολούν τον εθνικοεπαναστατικό χώρο, τότε τι είναι;


Δε βρισκόμαστε σε καμιά απολύτως «ιδεολογική σύγχυση». Αποτελούμε μια συσπείρωση ατόμων και ομάδων με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες με στόχο την κοινή παρέμβαση και δράση, ο καθένας όμως διατηρεί ξεκάθαρες τις δικές του ιδεολογικές απόψεις. Τα μαγαζάκια που πουλάνε κονκάρδες , μπρελόκ και μπλουζάκια με δήθεν «εθνικοσοσιαλισμό» λένε στους πελάτες τους σκόπιμα και δόλια ότι όλοι εμείς είμαστε δήθεν «εθνομπολσεβίκοι» γιατί φοβούνται να μη χάσουν από μας κάποιους πελάτες. Αν τα μαγαζιά τους πουλούσαν «εθνομπολσεβικισμό» τότε θα έλεγαν συνέχεια ότι είμαστε εθνικοσοσιαλιστές! Συμμετέχουν πράγματι και κάποιοι εθνομπολσεβίκοι στην κίνηση, όπως συμμετέχουν και εθνικοσοσιαλιστές και μάλιστα αρκετά περισσότεροι.


Η κίνησή μας όμως δεν είναι ούτε «εθνομπολσεβίκικη», ούτε «εθνικοσοσιαλιστική» ούτε τίποτε άλλο πέρα από συσπείρωση σε συγκεκριμένη , ξεκάθαρη και σαφή βάση, την οποία αναφέραμε παραπάνω στην ερώτηση 3. Όποιος συμφωνεί με αυτή την ιδεολογική βάση και έχει και τα ανάλογα με εμάς στοιχεία στην προσωπικότητα, το ήθος και τον τρόπο σκέψης του, μπορεί να συμμετέχει στην κίνηση. Έτσι συσπειρώνουμε κόσμο από διάφορα ρεύματα. Εθνικοσοσιαλιστές, ριζοσπαστική αντικαπιταλιστική δεξιά, εθνικιστική αριστερά , εθνομπολσεβικισμό και άλλα ρεύματα.


Είναι γελοίο το ότι κάποιοι που παριστάνουν τους «εθνικοσοσιαλιστές» γιατί «πουλάει» (κονκάρδες , μπλουζάκια, cd και άλλη πραμάτεια), τη στιγμή που οι ίδιοι συνεργάζονται ανοιχτά με χώρους που έχουν στην ιστοσελίδα τους το σήμα της αστυνομίας και μιλάνε ανοιχτά για συνεργασίες με την ΚΥΠ και είναι υπέρ του ΝΑΤΟ και του καπιταλισμού, τη στιγμή που οι ίδιοι υμνούν την παλιά χωροφυλακή, τους βασιλόφρονες και διάφορα ακροδεξιά ξενοκινούμενα καθεστώτα, να κατηγορούνε ταυτόχρονα εμάς ότι συνεργαζόμαστε και συσπειρώνουμε και μη εθνικοσοσιαλιστικά ρεύματα. Το να προσπαθείς να συσπειρώσεις και να προωθείς την ενότητα δράσης σε κοινωνικά και εθνικά θέματα , χωρίς όμως να χάνεις την ουσία και χωρίς να κάνεις ιδεολογικές υποχωρήσεις για χάρη της ενότητας, αυτό ναι είναι πραγματικά εθνοκοινωνική δράση.


Μια ενότητα που έρχεται σε αντιδιαστολή με την «ενότητα» παρασκηνιακών συμφωνιών για ψήφους ανάμεσα με ακροδεξιά μαγαζάκια που αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη. Αυτή η πραγματική ενότητα, δεν έχει καμιά σχέση με χώρους που αποκαλούν ως «ενότητα» «την οποία πρέπει να διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο» τις κουμπαριές και τις κοινές εκδηλώσεις με ομάδες γεμάτες παρακρατικούς και ασφαλίτες, τις συνεργασίες και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, τις χρηματοδοτήσεις από αστικά κόμματα και όλα αυτά μαζί με μπόλικη λάσπη που εκτοξεύουν σε όσους κάθε φορά τόλμησαν να τους κάνουν κριτική για αυτή τη στάση τους και να φύγουν από τα μαγαζιά τους. Ο αριθμός των αποχωρησάντων από κάποια μαγαζιά , αγανακτισμένων από τη στάση τους σε τέτοια ζητήματα, μετριέται πλέον εδώ και καιρό με μονάδα μέτρησης τη χιλιάδα!


Δείτε τι έχουν καταφέρει τόσα χρόνια τώρα όσοι λένε ότι είμαστε «ανύπαρκτοι» με τη δράση τους. Αντί να επηρεάσουν την Ελληνική κοινωνία υπέρ των εθνοκοινωνικών ιδεών, αυτοί πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο! Συνέβαλαν στο να απογοητεύσουν και να διώξουν χιλιάδες κόσμου, να απαξιώσουν τις ιδέες μας και να στρέψουν όλη την Ελληνική κοινωνία εναντίον μας, να σπρώξουν τη νεολαία στην αγκαλιά της νεοταξικής αριστεράς και των δήθεν «αντιεξουσιαστών». Πέτυχαν επίσης να τροφοδοτήσουν και να γιγαντώσουν τις συμμορίες «αντιφασιστών» και «αντιρατσιστών» μέσα από ακτιβίστικες δράσεις σε βάρος άσχετων στόχων που πετύχαιναν ακριβώς το αντίθετο από ότι επικαλούνταν. Θα έπρεπε λοιπόν να προτιμάμε ακόμα και τους πραγματικά ανύπαρκτους από κάποια μαγαζάκια που τόσα χρόνια δυσφημίζουν δημόσια τις ιδέες μας, διότι τουλάχιστον όσοι είναι «ανύπαρκτοι» ποτέ δεν έχουν κάνει στο κίνημά μας και στις ιδέες μας τέτοια τεράστια ζημιά.


Σε άλλες χώρες η νεολαία και η κοινωνία, αλλά και οι εργαζόμενοι, νιώθουν οικειότητα και ισχυρούς δεσμούς με τις εθνοκοινωνικές ιδέες. Στην Ελλάδα ακούει ο νέος και ο εργαζόμενος για εθνικοεπαναστατικά κινήματα και φαντάζεται ανεγκέφαλους να μαχαιρώνονται στους δρόμους, Νατοϊκά τανκς και μαγαζάκια να πουλάνε cd και κονκάρδες. Κάποιοι «υπαρκτοί» το μόνο που κάνουν είναι απλά να διαφημίζουν τα μαγαζιά τους, να εμπορεύονται «επαναστατικά» και «εθνικά» προϊόντα και να ανακυκλώνουν συνεχώς νέους πελάτες μαζεύοντας κόσμο τον οποίο πάντα στέλνουν ψυχολογικά κατεστραμμένο και απογοητευμένο στο σπίτι του, αν όχι πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.


Εμείς αντίθετα με όλα αυτά, με πραγματικά ανύπαρκτα οικονομικά μέσα και με τον σχετικά μικρό αριθμό ατόμων που συσπειρώνουμε έχουμε πετύχει και κάνει πάρα πολλά. Ανάλογα τώρα με το βαθμό που οι συνθήκες της εποχής θα δώσουν τη δυνατότητα να υπάρξουν συναγωνιστές με την στοιχειώδη αντίληψη, ποιότητα , ήθος και αρετή που χρειάζεται ώστε να είναι δυνατόν να συσπειρωθούν ή να συνεργαστούν με εμάς ή σε χώρους με παρόμοιους πραγματικούς και αυθεντικούς στόχους και κίνητρα με εμάς, θα μπορέσουμε να πετύχουμε και να κάνουμε πολύ περισσότερα.


5) Σας έχουμε ακούσει πολλές φορές να επιτίθεστε με οξύτητα εις βάρος άλλων φορέων του ευρύτερου πατριωτικού χώρου. Ποιά είναι η σχέση σας μαζί τους ; Υφίσταται τελικά "χώρος" ;


Στην σημερινή Ελλάδα έχουμε ακούσει πολλές φορές τους πολιτικούς και πνευματικούς ταγούς να δηλώνουν πατριώτες, καθώς και ότι κανείς δεν είναι πιο πατριώτης απ' τον άλλο. Πατριώτες πασόκοι, νεοδημοκράτες, κομμουνιστές, πατριώτες δημοσιογράφοι, πατριώτες χριστιανοί, ακόμα και πατριώτες αλλοδαποί.


Ο πραγματικός πατριωτισμός σημαίνει αγάπη προς τη γη των πατέρων. Ο πραγματικός πατριωτισμός είναι λοιπόν συναίσθημα, που απαιτεί και ανάλογη στάση φροντίδας και προσφοράς του ατόμου στη διασφάλιση της ελευθερίας και ανεξαρτησίας της γης των πατέρων, και την πρόοδο και ευημερία των ομοεθνών που ζουν σε αυτή τη γη.


Αυτοί όμως που σήμερα καλούνται «πατριώτες», δεν εννοούν τον πατριωτισμό με αυτή την έννοια. Ονομάζουν «πατριωτισμό» τη λογική της προτίμησης και ενίσχυσης του αστικού κράτους στο οποίο και εντάσσονται και της προσκόλλησης και λατρείας σε οτιδήποτε έχει σχέση με αυτό το αστικό κράτος και τον πολιτισμό του. Αυτός είναι ο αστικός πατριωτισμός, τέκνο του αστικού πολιτισμού που είναι αντίθετος και με τις απόψεις μας και με την έννοια του πραγματικού πατριωτισμού. Οι Γάλλοι ψάλλουν περήφανοι τη «Μασσαλιώτιδα» μπροστά στη νέγρικη «εθνική» τους ομάδα, και αυτό είναι που ονομάζουν ως «πατριωτισμό». Έλληνες θαυμάζουν και χειροκροτούν νεγράκια που παρελαύνουν με την ελληνική σημαία, ενώ Γερμανοί γιορτάζουν με κάθε λογής γερμανοποιημένο μιγά τη γιορτή της μπύρας. Όλοι αυτοί ( ντόπιοι και αλλοεθνείς ) είναι πατριώτες και περήφανοι. Πατριώτες και περήφανοι για το Μουντιάλ που κέρδισαν , για τις Μερτσέντες , τις μπύρες και την ένδοξη βιομηχανία τους , για τους μουσακάδες , τα μπουζούκια και τις όμορφες παραλίες τους.


Ας πάμε τώρα στα του «πατριωτικού χώρου». Με την έννοια του αστικού πατριωτισμού, δεν αμφιβάλλουμε καθόλου στο ότι αυτός ο «χώρος» είναι ιδιαίτερα «πατριωτικός». Μας είναι όμως αδύνατο να αντιληφθούμε το τι πραγματικά πατριωτικό μπορεί να υπάρχει σε ένα χώρο που εμφανίζει τον «πατριωτισμό» ως την αγάπη για ένα ανοιχτά αντεθνικό παρηκμασμένο , νεοταξικό , πλουτοκρατούμενο και ξενόδουλο, αστικό κράτος και τις υπηρεσίες του όπως και την υποκουλτούρα του σημερινού «νεοέλληνα».


Μας είναι αδύνατο να αντιληφθούμε τι πραγματικά πατριωτικό μπορεί να έχει ένας χώρος που μιλάει περήφανα για ένα στρατό που λειτουργεί ως το Ελληνικό παράρτημα των ΑμερικανοΣιωνιστών του ΝΑΤΟ και στον οποίο κυριαρχεί πλέον και η αντίστοιχη ιδεολογία των μισθοφόρων της νέας τάξης. Μας είναι αδύνατο να αντιληφθούμε πως μπορεί να είναι πατριώτης κάποιος που τοποθετείται ανοιχτά στο ότι δεν πρέπει να φύγει η ΑμερικανοΣιωνιστική βάση κατοχής της Σούδας από την Κρήτη. Μας είναι αδύνατο να αντιληφθούμε τι πραγματικά πατριωτικό περιέχει η στήριξη στην υποψηφιότητα Ομπάμα όπως και η επίσημη κατάθεση πολιτικής πρότασης του Χρήστου Χαρίτου που μιλά για «στρατηγική συνεργασία της Ελλάδας με τις ΗΠΑ» και μάλιστα αποκαλούν ανοιχτά ως ομοειδείς ιδεολογικά με αυτούς δυνάμεις τα Heritage Foundation (με θυγατρικό του το ίδρυμα Μάργκαρετ Θάτσερ) The Cato , The Nixon Center, The Hudson Institute.


Ένα μικρό ακόμη παράδειγμα από τα εκατοντάδες που υπάρχουν τα λέει όλα.


Σκεφθείτε την εποχή της Τουρκοκρατίας, ο Αλή Πασάς να έχει στρατοπεδεύσει σε μια Ελληνική πόλη και κάποια στιγμή να αποφασίζει να κλείσει το στρατόπεδο και να φύγει εντελώς. Και σκεφθείτε κάποιους να έβγαιναν ανοιχτά και να προσπαθούσαν να μεταπείσουν τον Αλή Πασά και το στρατόπεδό του να παραμείνουν διατηρώντας την κατοχή! Τι είδους άνθρωποι θα μπορούσε να ήταν όσοι θα το έπρατταν αυτό και πως θα τους αποκαλούσε ο λαός; Σαφώς είτε θα ήταν γενίτσαροι, είτε Τούρκοι, είτε ψυχοπαθείς.


Πάμε τώρα στο έτος 2008. Το ΝΑΤΟικό στρατηγείο κατοχής στη Λάρισα ζητά να κλείσει και να φύγει. Και γνωστή ακροδεξιά εφημερίδα του «χώρου» που έχει στην ιστοσελίδα της και το σήμα της Αστυνομίας, βγαίνει και καταγγέλλει τους 300 της Βουλής που δεν έκαναν μέχρι στιγμής της απαιτούμενες ενέργειες για να μην κλείσει το στρατηγείο! Αντίστοιχα στην Κρήτη, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των Κρητικών ζητά να κλείσει η βάση της Σούδας, οι συγκεκριμένοι «πατριώτες» είναι από τους ελάχιστους που μένουν πάντα απέξω!


Και όχι μόνο μένουν απέξω, αλλά κάποιοι έχουν εργαστεί και σε ΑμερικανοΝατοϊκή βάση κατά δήλωσή τους και μάλιστα πάλι κατά δήλωσή τους, ο εκδότης της εφημερίδας τους ήταν πολύ ικανοποιημένος με αυτό και τους πρότεινε να συνεχίσουν να εργάζονται εκεί.


Πως θα πρέπει κανείς σήμερα να τους αποκαλέσει; Εμείς πάντως δεν μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε ως πατριώτες, επειδή πάνε στα γήπεδα και ψάλλουν δακρυσμένοι τον εθνικό ύμνο για τα καλάθια του «Σοφοκλή». Ο «πατριωτισμός τους», ο «αστικός πατριωτισμός» , όχι μόνο δε μας εκφράζει αλλά μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Τη στιγμή που τα πάντα διαλύονται γύρω μας, που η ελληνική εργατική τάξη δουλεύει σε συνθήκες γαλέρας για 700 Ευρώ, εμείς δε θεωρούμε ως πραγματικά πατριωτική δράση το να προσπαθείς να πείσεις το λαό μας ότι πρέπει να είναι περήφανος για το Σοφοκλή, για την Καλομοίρα στη Γιουρο-βύζιον, και για το ΝΑΤΟικό στρατό «μας». Και δεν βλέπουμε κάτι πατριωτικό να υπάρχει στο ότι κάποιοι ακροδεξιοί τρέχουνε να δίνουνε εξετάσεις κάθε φορά που προκηρύσσεται νέος γραπτός διαγωνισμός πρόσληψης προσωπικού της ΚΥΠ που λειτουργεί ως υποτελής των Αμερικάνικων και Ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών.


Ούτε βέβαια βλέπουμε κάτι το πραγματικά πατριωτικό σε εκπομπές του επιπέδου Μανωλίδου και σε επισκέψεις «πατριωτών» στο κατεχόμενο Αφγανιστάν, στο να αποκαλεί κάποιος τα Σκόπια ανοιχτά μέσα στην Ευρωβουλή ως «Μακεδονία», στο να καταθέτει στεφάνια για το Εβραϊκό ολοκαύτωμα, στο να μιλάει κάποιος στη Βουλή υπέρ της ενίσχυσης του στρατού ενώ ο ίδιος είναι φυγόστρατος.


Για τους λόγους αυτούς και δεν έχουμε καμιά σχέση με τέτοιους «πατριώτες». Ενώ κάποιοι που είναι «εθνικοσοσιαλιστές» όταν πουλάνε μπρελόκ και κονκάρδες ονειρεύονται «Εθνικά Λαϊκά Μέτωπα» , «Πατριωτικές Συμμαχίες» και κοινές εκλογικές καθόδους που μετά …ακυρώνονται μαζί με κάποιους τους παραπάνω, εμείς επειδή είμαστε σε «ιδεολογική σύγχυση» , έχουμε ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι δεν έχουμε και δε θέλουμε να έχουμε καμιά σχέση με τέτοιους «πατριώτες» και των αστικό «πατριωτισμό» τους.


Μιλάνε κάποιοι τέτοιοι «πατριώτες» σήμερα για την ΕΟΚΑ. Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι αν ήταν στην Κύπρο εκείνη την εποχή, αντί να ανέπτυσσαν κάποιο αγώνα ενάντια στους Άγγλους, θα καλούσαν τους Κύπριους πότε να στηρίξουν τον ένα και πότε τον άλλο αγγλόφιλο πολιτικό εμφανίζοντάς τον ως «εθνικιστή», θα ζητούσαν «στρατηγική συμμαχία με τους άγγλους για το εθνικό συμφέρον», για να «μας στηρίξουν οι Άγγλοι στις αντιπαραθέσεις που έχουμε με τους Τούρκους» και θα ονόμαζαν «εθνικό αγώνα» το να αγοράζει κανείς κάθε βδομάδα την εφημερίδα τους καθώς και πλαστικά τσολιαδάκια κατασκευασμένα στην Κίνα ( ή στην Ιαπωνία για να ταιριάζει στην εποχή της ΕΟΚΑ ) και «Ελληνόψυχους» … δίσκους γραμμοφώνου ( δεν υπήρχαν τότε ακόμα cd ) για την ενίσχυση του «εθνικού αγώνα».


Με βάση τα σημερινά κριτήρια, ο κόσμος που συσπειρώνουν ως πελάτες θα πρέπει να έχει ήδη αρχίσει να πιστεύει ότι ο αγώνας της ΕΟΚΑ δεν πρέπει να ήταν καθόλου εθνικός, καθώς οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ δεν πωλούσαν ούτε δίσκους γραμμοφώνου, ούτε εφημερίδες, ούτε πλαστικά τσολιαδάκια, ούτε γύριζαν στα σπίτια ως πλασιέ βιβλίων (αφού δεν υπήρχαν οι τηλεοράσεις που σήμερα χρησιμοποιούν οι πλασιέ). Γιατί αυτά είναι που σήμερα έχει πλέον καθιερωθεί να ονομάζονται «εθνικός» και «πατριωτικός» αγώνας, δυστυχώς, μαζί βέβαια με την υποστήριξη της «εθνικής» μπάσκετ και ποδοσφαίρου και της Καλομοίρας, ενώ οι ιδέες της Εθνικής ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης θεωρούνται «εξτρεμισμός» κάποιων «ανύπαρκτων». Και κάποιοι μιλάνε για «Ελλάδα» και «Ελληνισμό» τη στιγμή που η ελληνικότητα στη γλώσσα τους, τον τρόπο γραφής τους και την κουλτούρα τους είναι υποδεέστερη από Αλβανού λαθρομετανάστη.


Από τα παραπάνω είναι σαφές ότι δεν υπάρχει κάποιος «πατριωτικός χώρος». Υπάρχει όμως υπό διαμόρφωση από εμάς και από άλλους συναγωνιστές ένας εθνικοεπαναστατικός αντικαπιταλιστικός χώρος που κάποια στιγμή πιστεύουμε θα μπορέσει να έχει και τη δική του ανοιχτή και καθαρή παρουσία και στίγμα στους δρόμους, τις γειτονιές, τους χώρους δουλειάς. Που αντί να πουλάει παραμύθια για την Αγιά Σοφιά τη στιγμή που δεν μπορούμε να ελευθερώσουμε ούτε τη γειτονιά μας, θα αγκαλιάσει την Ελληνική κοινωνία και τα προβλήματά της, τον Έλληνα μαθητή, φοιτητή και νέο .Που θα προβάλλει ξεκάθαρα ότι καμιά απολύτως πραγματικά πατριωτική και εθνική λύση δεν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια του καπιταλισμού, του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης των πολυεθνικών, που θα θέσει τις βάσεις για την ανάπτυξη ενός πραγματικού αντικαπιταλιστικού εθνικοεπαναστατικού κινήματος στη χώρα μας.


6) Ζούμε στο 2008. Ποιά πιστεύετε ότι είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα , αυτά στα οποία πρέπει να επικεντρωθεί η δράση των συνειδητοποιημένων Φυλετιστών και Κοινωνιστών ;


Αν κάποιος λέει ότι θέλει να αλλάξει αυτόν τον κόσμο και μάλιστα να τον φέρει σε «φυσική αρμονία» , γιατί αυτή είναι η θέση των Φυλετιστών και Κοινωνιστών, θα πρέπει πρώτα πρώτα να ξεκινήσει αποκτώντας φυσική αρμονία τόσο στον ίδιο τον εαυτό του όσο και στον πολιτικό χώρο που κινείται. Ο Φυλετισμός μιλά για μια επανάσταση που δεν έχει ως επίκεντρο το να αλλάξει μόνο την οικονομία, αλλά συνολικά τον τρόπο σκέψης, τις αξίες , τα ιδανικά και την πνευματικότητα της κοινωνίας, να ανατρέψει τον παρηκμασμένο σημερινό «δυτικό πολιτισμό» και να τον αντικαταστήσει με κάτι πολύ ανώτερο, που θα ανταποκρίνεται στις αληθινές ανάγκες και τη φύση του ανθρώπου, σε κάτι σύγχρονο που θα βασίζεται όμως στην προαιώνια αρμονία και αξίες που υπάρχουν στην παράδοση , την ιστορία και την ίδια τη βιολογική φύση της φυλής.


Για να μιλήσουμε λοιπόν για δράσεις Φυλετιστών και Κοινωνιστών και για τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν, πρέπει πρώτα να ξεκινήσουμε από το βασικότερο, που είναι η ίδια η ύπαρξη τέτοιων Φυλετιστών και Κοινωνιστών. Το γκρέμισμα του «δυτικού πολιτισμού» από τον πολιτισμό της φυσικής αρμονίας, της τιμής, της αρετής, της παράδοσης , του πραγματικού ηρωισμού, της αξιοπρέπειας και της αξιοκρατίας, μπορεί να προέλθει μόνο από χώρους που φέρουν αυτά τα στοιχεία και που πρέπει να λάμπουν ώστε να μπορούν να ξυπνήσουν και να φωτίσουν και τις συνειδήσεις , τα όνειρα και το μέλλον μεγάλου τμήματος της κοινωνίας , να δείξουν τη διέξοδο και την προοπτική από το βούρκο που αυτός ο κόσμος σήμερα βρίσκεται. Ομάδες που αντί για αυτά τα ιδανικά, περιέχουν πολιτιστικό και αντικατοπτρίζουν τον ηθικό πνευματικό και πάτο αυτού του κόσμου, όχι μόνο δεν μπορούν να εμπνεύσουν και να φωτίσουν τη συνείδηση κανενός, αλλά αντίθετα το μόνο που προκαλούν είναι η δημόσια και μαζική απέχθεια για τις φυλετικές και εθνοκοινωνικές ιδέες. Τέτοιες ομάδες που ψευδεπίγραφα εμφανίζονται να φέρουν τις ιδέες αυτές , έχουν ως αποτέλεσμα να νομίζει ο κόσμος ότι ο φυλετισμός και ο εθνοκοινωνισμός είναι κάτι που μοιάζει και σχετίζεται με τα ήθη, την πολιτική και τον τρόπο σκέψεις των χώρων αυτών. Έτσι εξαιτίας αυτών των ομάδων αυτών οι ιδέες μας αντί να τοποθετούνται συνείδηση του κόσμου δίπλα στον Ήλιο, τοποθετούνται στο μεγαλύτερο κοινωνικό πάτο, πολύ κάτω από το σημερινό μίζερο μικροαστικό πρότυπο υποκουλτούρας, εκεί δηλαδή που είναι το επίπεδο αυτών των ομάδων.


Το πρώτο λοιπόν και βασικότερο πρόβλημα είναι ότι σε μια κοινωνία που ο φυλετισμός και ο εθνοκοινωνισμός έχουν ταυτιστεί βαθειά με τέτοιες καταστάσεις, εμείς θα πρέπει να καταφέρουμε να αναδείξουμε την αυθεντικότητα των ιδεών μας και τη χαώδη διαφορά της από τις προβοκατόρικες απομιμήσεις και μαγαζάκια του συστήματος. Πρέπει να αναδείξουμε το ποιοι και γιατί κατασκευάζουν, αναδεικνύουν και τροφοδοτούν τέτοιες απομιμήσεις.


Ένα άλλο βασικό πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε με τις δράσεις μας, είναι το πώς θα καταφέρουμε να επιφέρουμε ρήξεις στη συνολική στάση ζωής των πολιτών που έχουν πλέον ενσωματώσει βαθειά μέσα τους τις αστικές «αξίες» και «ιδανικά» της «ανοιχτής κοινωνίας» , όπως και τα πολιτιστικά και πνευματικά πρότυπα του λεγόμενου «δυτικού πολιτισμού» και του τρόπου ζωής του. Για να γίνει αυτό, πρέπει να γίνουμε ιδιαίτερα ικανοί στο να μπορέσουμε να αναδείξουμε απέναντι στο «αστικό» πρότυπο πολιτισμού, το δικό μας πρότυπο , το δικό μας πολιτισμό, τις δικές μας αξίες και τη δική μας στάση ζωής. Για να γίνει αυτό πρέπει να αναπτύξουμε πολύ περισσότερες δραστηριότητες που να αναδεικνύουν αυτά τα χαρακτηριστικά, να οργανώσουμε επίσης δραστηριότητες που φέρνουν τον άνθρωπο σε επαφή με τη φύση. Και όταν μας δοθεί η δυνατότητα , πρέπει να δημιουργήσουμε και εμείς στέκια νεολαίας με τέτοια χαρακτηριστικά και σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει και η ιδέα των εθνοκοινωνικών καταλήψεων όπως αυτή της Casa Pound στην Ιταλία.


Ένα άλλο βασικό πρόβλημα είναι ότι σε μια κοινωνία που κυριαρχεί η ανεργία, η ανασφάλεια, οι άθλιες συνθήκες ζωής για την εργατική τάξη, η καταστροφή του περιβάλλοντος, θα πρέπει να μπορέσουμε να συσπειρώσουμε και να εκφράσουμε τις ανησυχίες και τις ανάγκες της νεολαίας , της εργατικής τάξης, των μικρών αυτοαπασχολούμενων, των λεγόμενων «λαϊκών στρωμάτων». Γι αυτό πρέπει να προβούμε σε δράσεις συμπαράστασης και ανάπτυξης των αγώνων που δίνουν τα λαϊκά στρώματα για τα δικαιώματά τους στην εργασία , την υγεία, την εκπαίδευση και τη ζωή. Να αναδείξουμε την προοπτική της λύσης όλων αυτών των προβλημάτων σε μια κοινωνία εθνοκοινωνική και αξιοκρατική και την ανάγκη ανάπτυξης αντικαπιταλιστικής πάλης που οδηγεί σε μια τέτοια κοινωνία. Παράλληλα πρέπει να μπορέσουμε να αναδείξουμε τις θέσεις μας και να προσπαθήσουμε να τραβήξουμε με το μέρος μας προσωπικότητες από τους χώρους των όποιων πραγματικών επιστημόνων, διανοούμενων και καλλιτεχνών υπάρχουν σήμερα.


Πρέπει επίσης να αντιπαραβάλλουμε το δικό μας κοινωνικό και αξιακό πρότυπο με τα πρότυπα της «ανοιχτής κοινωνίας» , τις ψεύτικες «ελευθερίες» των «ανοιχτών συνόρων» και του φιλελευθερισμού. Πρέπει να αναδείξουμε ότι η στήριξη στις πολιτικές της λαθρομετανάστευσης όχι μόνο δεν είναι «ανθρωπιστική» αλλά ότι είναι ότι πιο απάνθρωπο υπάρχει σήμερα στον πλανήτη. Πρέπει να αναδείξουμε ότι η πολιτικές της «δημοκρατίας» δεν περιέχουν την έννοια κάποιας ελευθερίας, αλλά αντίθετα περιέχουν την άρνηση κάθε πραγματικής ελευθερίας . Η «δημοκρατία» είναι το βασίλειο των καταπιεστών που λειτουργούν ως κοινωνικά παράσιτα, πατώντας πάνω στο «ηθικό δικαίωμα» που έχουν να ασκούν την καταπίεσή τους αφού αυτή «αποφασίσθηκε δημοκρατικά».


Οι δράσεις που ανοίγουν κεφάλια λαθρομεταναστών δεν αποτελούν κάποιες δράσεις αντιμετώπισης του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Αποτελούν προβοκάτσιες του κράτους και του παρακράτους που παρασύρει και στρατολογεί άτομα από το κοινωνικό περιθώριο για τέτοιες δράσεις. Οι δράσεις αυτές στη συνέχεια γίνονται το πρόσχημα του «ανθρωπισμού» για να αναπτυχθούν κινήματα υπέρ της λαθρομετανάστευσης και των «ανοιχτών συνόρων», όπως και κινήματα καταστολής των ιδεών μας όπως αυτά των συμμοριών “antifa”.


Πραγματικές δράσεις που μπορούν να αναδείξουν το πρόβλημα, είναι ανοιχτή παρέμβαση στην κόσμο με προκηρύξεις και παράθεση στοιχείων που δείχνουν τις πραγματικές συνέπειες της λαθρομετανάστευσης. Ανάλογα με το επίπεδο ανάπτυξης του κινήματός μας θα μπορούσαν να υπάρχουν και ποικίλες πολιτιστικές παρεμβάσεις και ανοιχτές εκδηλώσεις που να αναδεικνύουν τη διάσταση του προβλήματος και θα μπορούσαν να ξεκινάνε από τη χρήση μουσικών συγκροτημάτων και να φτάνουν μέχρι και με τη χρήση κάποιας ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας. Θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και κάποιοι μετανάστες όπως πολιτικοί πρόσφυγες από χώρες που παλεύουν ενάντια στον Ιμπεριαλισμό και το Σιωνισμό και που συμμερίζονται τις εθνοφυλετικές ιδέες, και να μιλήσουν οι ίδιοι για το πώς βίωσαν οι ίδιοι της συνέπειες και την τραγική εμπειρία πολιτικής της λαθρομετανάστευσης και γιατί αυτή η πολιτική είναι πραγματικά απάνθρωπη. Αυτές είναι πραγματικές δράσεις που θα έκλειναν τα στόματα και θα έλιωναν τα επιχειρήματα νεοταξικής «αριστεράς» και «αντιεξουσιαστών», και είναι ακριβώς στο αντίθετο πνεύμα από τις προβοκατόρικες ενέργειες που προωθούν κάποιοι στο «χώρο».


Αντί για την εικόνα των ακροδεξιών παρέα με τα ΜΑΤ και τις ανακοινώσεις «αλληλεγγύης στην αστυνομία», εμείς προτιμάμε την προώθηση των ιδεών ρήξης με τις «αξίες» της «δημοκρατίας» σε συγκεντρώσεις έξω από κρατικές υπηρεσίες, υπουργεία και οργανισμούς.


7) Ποιά είναι η άποψη σας για τους "αντιεξουσιαστές" ;


Ο χώρος των λεγόμενων «αντιεξουσιαστών» με τα κεντρικά χαρακτηριστικά τα οποία φέρει σήμερα, άρχισε να διαμορφώνεται διεθνώς στα μέσα της δεκαετίας του '60. Αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε την εποχή του «ψυχρού πολέμου» από το ιμπεριαλιστικό μπλοκ των «ατλαντιστών» ως όπλο για την επικράτησή του απέναντι στο «ανατολικό μπλοκ». Φτιάχτηκε για να αποτελέσει το ένα από τα δύο κύρια ρεύματα για κοινωνικές ταραχές , διαδηλώσεις και μοχλό ανατροπής στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που ήλεγχε τότε ένας μπολσεβικισμός που επίσης είχε αρχίσει να κάνει άνοιγμα σε περισσότερο «φιλελεύθερες» ιδέες της «δύσης», ξεκινώντας από τις θέσεις Χρουτσόφ. Μαζί με αυτό το χώρο, εμφανίστηκε και τροφοδοτήθηκε από τους «ατλαντιστές» και ο δίδυμος χώρος του , αυτός των «ευρωκομμουνιστών» που στην Ελλάδα σήμερα εκφράζεται κυρίως μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ.


Ως υλικό για την κατασκευή και δημιουργία του «αντιεξουσιαστικού» χώρου χρησιμοποιήθηκε ο αναρχισμός του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Ήταν κατάλληλο υλικό, γιατί ενσωμάτωνε ήδη πολλές ιδέες του φιλελευθερισμού, που έρχονταν σε ρήξη με τις τότε λιγότερο φιλελεύθερες πολιτικές των μπολσεβίκων. Ο αναρχισμός του 19ου αιώνα ενσωμάτωνε την ιδέα της σύγκρουσης και ρήξης με το κράτος, το οποίο το εμφάνιζε ως ρίζα και αιτία κάθε κοινωνικής καταπίεσης. Η χρησιμοποίηση αυτής της ιδέας ταίριαζε άριστα σαν όπλο για να χτυπηθεί από τους «ατλαντιστές» ο κρατισμός των μπολσεβίκων τόσο εκ των έσω, μέσα στα ίδια τα κράτη του ανατολικού μπλοκ, όσο και σε τρίτες χώρες όπου υπήρχαν μπολσεβίκικα κινήματα που συγκρούονταν με τα συμφέροντα της «δύσης».


Ως υλικό για την κατασκευή του «ευρωκομμουνισμού» ή πιο απλά «ροζ αριστεράς» χρησιμοποιήθηκαν ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας των τελών του 19ου και αρχών του 20ου αιώνα (Καούτσκι, Μπέμπελ) καθώς επίσης και πρόσωπα με πιο «ριζοσπαστικές» απόψεις που επηρέαζαν το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας (Τρότσκι, Λούξεμπουργκ)


Οι πρώτες λοιπόν «επαναστάσεις» αυτού του είδους, ήταν ο Μάης του ‘68 και η αναφερόμενη «άνοιξη της Πράγας» επίσης το 1968. Η τελευταία συνδέεται λαθεμένα με την εξέγερση της Ουγγαρίας το 1956, καθώς στην εξέγερση της Ουγγαρίας υπήρχαν έντονα εθνοφυλετικά και εθνοκοινωνικά στοιχεία που εναντιώνονταν στο φιλελευθερισμού, ενώ η «άνοιξη της Πράγας» αποτελεί μια φιλελεύθερη εξέγερση όπως και την κύρια ιδεολογική αναφορά της «ροζ αριστεράς».


Κάποια από τα στοιχεία που είχαν οι δίδυμοι αυτοί χώροι τη δεκαετία του 60 οπότε και κατασκευάστηκαν, ήταν η προβολή της ιδέας της «ατομικής ελευθερίας» απέναντι στην ιδέα της «καταπίεσης» της από τη συλλογικότητα της «λαϊκής κοινότητας», η προβολή της ιδέας των «αυτοδιαχειριζόμενων παραγωγικών μονάδων» απέναντι στην ιδέα του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, η ιδέα των «ανοιχτών συνόρων» που προβάλλονταν σε αντίθεση με το «τείχος του Βερολίνου», η ιδέα ανάγκης για «λιγότερο κράτος» , ενάντια στον κρατισμό του «ανατολικού μπλοκ», η ιδέα της «παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» από καθεστώτα που δεν αποδέχονταν το οικονομικό μοντέλο της «δύσης».


Ως «ανθρώπινα δικαιώματα» προσδιορίστηκαν μεταξύ πολλών άλλων παρομοίου τύπου, η «ελεύθερη» μετακίνηση μεταναστών από χώρα σε χώρα, η «ελευθερία» στο εμπόριο και την αγορά απέναντι στο κράτος, η «ελευθερία» των εφημερίδων των καναλιών και των πλουτοκρατών της «δύσης» να γράφουν και να λένε ότι θέλουν σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου χωρίς κανένα απολύτως κρατικό ή κοινωνικό έλεγχο, η ονομαζόμενη και ως «ελεύθερη διακίνηση ιδεών». «Ελεύθερη διακίνηση ιδεών» ονομάστηκε και η «ελευθερία» σε πράκτορες της «δύσης» να κινούνται σε χώρες που δεν ελέγχονταν από αυτούς και να δημιουργούν κοινωνικές ταραχές ή να προσπαθούν να ανατρέψουν κυβερνήσεις.


Όταν τα τέλη της δεκαετίας του '80 ήρθε η πτώση του «ανατολικού μπλοκ» , ο «αντιεξουσιαστικός» χώρος και η «ροζ αριστερά», απορρόφησαν μεγάλο κομμάτι τις μετάλλαξης του εναπομείναντος ήδη μεταλλαγμένου και περισσότερο «δυτικοποιημένου» και «φιλελευθεροποιημένου» μπολσεβικισμού και βρήκαν νέο ρόλο.


Η Νέα Τάξη , μετά την πτώση του «ανατολικού μπλοκ» μετάλλαξε και επαναδιαμόρφωσε τα δύο δίδυμα αυτά ρεύματα , των «αντιεξουσιαστών» και της «ροζ αριστεράς», για να τα χρησιμοποιήσει πλέον ως τον κύριο μηχανισμό επίθεσης ενάντια στα απομεινάρια των εθνικών κρατών, να επιβάλλει στη θέση τους κράτη «παραρτήματα» της ενιαίας παγκόσμιας διοίκησης, που θα ακολουθούν τις πολιτικές της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Τα ρεύματα των «αντιεξουσιαστών» και της «ροζ αριστεράς» που μεταλλάχθηκε σε νεοταξική αριστερά, έφτιαξαν και ζύμωσαν στη βάση της κοινωνίας το ιδεολογικό υπόστρωμα που ταυτίζονταν με τις θέσεις και τα συμφέρονταν της Νέας Τάξης. «Ανοιχτά σύνορα» για τις πολυεθνικές, λαθρομετανάστευση , διάλυση των πολιτισμών και των παραδόσεων, κατάργηση της εθνικής ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης, όλες δηλαδή οι πολιτικές της κυρίαρχης παγκόσμιας εξουσίας μετατράπηκαν σε ... «λαϊκά αιτήματα» που «διεκδικούσαν» οι μάζες των εξουσιαζόμενων στις συγκεντρώσεις, τις πορείες και τις συγκρούσεις …


Στα τέλη του 19ου και αρχές του 20οι αιώνα, υπήρχαν ιδεολογικά οι υποστηρικτές της αστικής δημοκρατίας και συστήματος, ο αναρχισμός και ο μπολσεβικισμός υπήρξαν ως αυτόνομα κινηματικά ρεύματα των «μαζών». Ο αναρχισμός με αρκετά φιλελεύθερα στοιχεία, ο μπολσεβικισμός αποδεχόμενος αρκετά στοιχεία της Γαλλικής επανάστασης.


Σήμερα οι μεταλλάξεις των δύο παραπάνω χώρων, δηλαδή ο λεγόμενος «αντιεξουσιαστικός» χώρος και η νεοταξική «αριστερά», δεν αποτελούν αυτόνομα από τον καπιταλισμό ρεύματα. Χρησιμοποιούνται πλήρως από τον καπιταλισμό και μάλιστα είναι η αιχμή του δόρατος της Νέας Τάξης πραγμάτων. Πρέπει λοιπόν να είναι σαφές ότι μιλώντας για «αντιεξουσιαστές» δεν μιλάμε σήμερα για τον αναρχισμό του 19ου αιώνα, αλλά για ένα ιδεολογικό και κινηματικό ρεύμα του καπιταλισμού που φέρει την ιδεολογία της Νέας Τάξης. Μιλάμε για ένα ρεύμα που προήλθε και δημιουργήθηκε από την μεθοδευμένη και ελεγχόμενη μετάλλαξη και πλήρη σχεδόν ενσωμάτωση από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα του αναρχικού ρεύματος. Και όταν μιλάμε για νεοταξική αριστερά, δεν εννοούμε το μπολσεβικισμό των αρχών του 20ου αιώνα που είχε αυτόνομη δική του δυναμική, αλλά για το προϊόν της μετάλλαξής μεγάλου μέρους του μπολσεβικισμού σε ρεύμα του καπιταλισμού και της Νέας Τάξης πραγμάτων.


Έτσι λοιπόν ο λεγόμενος «αντιεξουσιαστικός» χώρος έγινε τη δεκαετία του '90 μηχανισμός για χτύπημα των ελάχιστων πλέον στοιχείων εθνικής αυτοδιάθεσης που απέμειναν στα εθνικά κράτη, και την πλήρη μετάλλαξή τους σε περιφερειακές «αυτοδιοικήσεις» της Νέας Τάξης πραγμάτων. Έγινε επίσης ο χώρος που με τις ενέργειές του άρχισε να δίνει ισχυρό άλλοθι στην ενίσχυση των δυνάμεων καταστολής που πλέον ξεκίνησαν να έχουν «υπερεθνική» και όχι «εθνική» διάσταση και ρόλο.


Αυτός ο «αντιεξουσιαστικός» χώρος μαζί με τη νεοταξική αριστερά χρησιμοποιήθηκε από την ανατροπή του Μιλόσεβιτς στη Γιουγκοσλαβία, μέχρι τις διάφορες «πορτοκαλί επαναστάσεις» που γίνονται συνεχώς κυρίως σε διάφορες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Σε χώρες όπως η Βενεζουέλα και η Βολιβία, οι κυβερνήσεις έχουν τον έλεγχο και την υποστήριξη από τους συνδικαλισμένους εργάτες και μια αρκετά πιο φιλεργατική πολιτική από αυτή της αντιπολίτευσης. Έτσι είναι αρκετά δύσκολο να λειτουργήσει η μέθοδος των διαδηλώσεων με «εργατικές διεκδικήσεις» απέναντι στην κυβέρνηση και γι αυτό για τη δημιουργία ταραχών και αποσταθεροποίησης σε τέτοια καθεστώτα χρησιμοποιείται επίσης ο «αντιεξουσιαστικός» χώρος για να διεκδικήσει τα υποτιθέμενα .. «ανθρώπινα δικαιώματα» που η κυβέρνηση «παραβιάζει».


Αυτή η μέθοδος χρήσης των «αντιεξουσιαστών» που χρησιμοποίησαν οι «δυτικοί» ενάντια στους μπολσεβίκους παλαιότερα (π.χ. Ανατολική Γερμανία) και σε σοσιαλιστικές κυβερνήσεις αργότερα (π.χ. Μιλόσεβιτς), διευρύνθηκε και χρησιμοποιείται πλέον ανοιχτά για να ασκεί πιέσεις ή να ανατρέπει κυβερνήσεις οποιουδήποτε τύπου και μορφής, ακόμα και εντελώς καπιταλιστικές, αν αυτές οι κυβερνήσεις δεν ταυτίζονται απόλυτα με τα συμφέροντα του Αμερικάνικου ιμπεριαλιστικού πόλου. Πορτοκαλί «επαναστάσεις» απέναντι σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε, ακόμα και αν στόχος δεν είναι η πτώση της κυβέρνησης αλλά ένα προσωρινό δυνατό χτύπημα της.


Στόχος κάποιες φορές δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά η αποσταθεροποίηση και μερική καταστροφή της τοπικής οικονομίας με στόχο να διεισδύσουν στην τοπική αγορά τα Αμερικάνικα προϊόντα. Πορτοκαλί «επαναστάσεις» λοιπόν ακόμα και ως σαμποτάζ στη βάση ανταγωνιστικών οικονομικών κέντρων και παραγωγικών μονάδων. Πορτοκαλί «επαναστάσεις» επίσης για να πληγεί το εκλογικό ποσοστό μιας κυβέρνησης που κάνει οικονομικές συμφωνίες και με άλλα κέντρα (όπως Ρωσία, Κίνα) και να αντικατασταθεί «δημοκρατικά» στις επόμενες εκλογές με μια κυβέρνηση που να προσανατολίζεται περισσότερο στις οικονομικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ. Για το σκοπό αυτό βέβαια εκτός από πορτοκαλί «επαναστάσεις» επιστρατεύονται και άλλες μέθοδοι , όπως το χτύπημα κυβερνήσεων ή οικονομιών μέσω μαζικών πυρκαγιών, τρομοκρατικών χτυπημάτων, αλλά και η επιλογή και ανάδειξη ως μεγίστων «κυβερνητικών σκανδάλων» από κανάλια και εφημερίδες κάποιων από τα εκατοντάδες παρόμοια φαινόμενα που συμβαίνουν κάθε χρόνο και με οποιαδήποτε καπιταλιστική κυβέρνηση, καθώς είναι σύμφυτα με την εκμεταλλευτική φύση του καπιταλισμού, απλά δεν βλέπουν το ευρύτερο φως της δημοσιότητας.


Σε κάθε περίπτωση πάντως ένα τέτοιο ελεγχόμενο «αντιεξουσιαστικό» ρεύμα, αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα σύγχρονα όπλα της Νέας τάξης σε όλο τον πλανήτη. Εκτός από πορτοκαλί «επαναστάσεις» αναλαμβάνει και την καθημερινή ιδεολογική δουλειά και ζύμωση στην κοινωνία προβάλλοντας τα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης. Και αναλαμβάνει να χτυπά κατασταλτικά και με χρήση φυσικής βίας στα πλαίσια του «αντιφασιστικού» ή «αντιρατσιστικού» του «αγώνα» τους όποιους «εχθρούς της ανοιχτής κοινωνίας» (η πολιτική πρόταση του Πόππερ παλιά και σήμερα του Σόρος), αμέσως μόλις εμφανίζονται και οπουδήποτε και αν εμφανίζονται.


Οι χώροι αυτοί , μαζί με την ακροδεξιά, προβάλλονται σήμερα ως οι μοναδικές «εναλλακτικές» «λύσεις» «απέναντι στο σύστημα», και έτσι καταφέρνουν και προσελκύουν μεγάλο κομμάτι της νεολαίας που ψάχνει να βρει μια διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση που δεν την εκφράζει. Μόνο που αντί για «διέξοδο», φθάνει στο σημείο να υπηρετεί το ίδιο το σύστημα και τους σχεδιασμούς του και μάλιστα στην πιο ακραία τους μορφή. Ο απεγκλωβισμός της νεολαίας από τους χώρους αυτούς δε μπορεί και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ μέσα από οδομαχίες όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Χρειάζεται πολύ υπομονή και μεθοδική δουλειά, χρειάζεται να διαμορφωθεί και να δυναμώσει ένα διακριτό αντικαπιταλιστικό εθνικοεπαναστατικό αντικαπιταλιστικό ρεύμα που μέσα από την μεθοδική παρέμβαση και διακριτή του παρουσία , διακριτή και από τα κοινωνικά καταδικασμένα ναυάγια και απολιθώματα της ακροδεξιάς, θα μπορέσει σταδιακά να δείξει το δρόμο.


8) Χρησιμοποιείτε συχνά τον όρο "γαλανόλευκη antifa". Τί εννοείτε με αυτό ;


Η αστική ακροδεξιά, ως γνωστό, λειτουργεί σήμερα έχοντας ως σύμβολο την υπεράσπιση ενός αντεθνικού στην πραγματικότητα κράτους, ενός νεοταξικού παραρτήματος. Με βάση αυτό , έχει αναπτυχθεί σήμερα στην Ελλάδα, από τους κύκλους της ακροδεξιάς , ένα σύνθετο και πολύμορφο δίκτυο το οποίο προσπαθεί να πατάξει όσους δεν αποδέχονται αυτού του είδους το αντεθνικό «δημοκρατικό» κράτος και τους μηχανισμούς του. Προσπαθεί να πατάξει όσους αρνούνται να ελεγχθούν , να ενσωματωθούν στους ακροδεξιούς χώρους και να υποταχθούν σε παρακρατικούς σχεδιασμούς. Το ιδεολογικό υπόβαθρο που πατάει όλη αυτή η προσπάθεια είναι το να χαρακτηρίζουν ως «φασίστες» όσους αντιστέκονται στον καπιταλισμό και σε αυτό το αντεθνικό κράτος μαριονέτα, όπως και «επικίνδυνους για την εθνική ασφάλεια». «Εθνική ασφάλεια» οι ακροδεξιοί αποκαλούν την ασφάλεια διατήρησης της εξουσίας αυτού του νεοταξικού κράτους μαριονέτα απέναντι σε πραγματικά εθνικοεπαναστατικά κινήματα.


Ακροδεξιές οργανώσεις στέλνουν λοιπόν άτομα σε διάφορες ανεξέλεγκτες από το κράτος εθνικοεπαναστατικές ομάδες, με σκοπό να τις ελέγξουν ή αλλιώς να τις προβοκάρουν και να τις διαλύσουν. Υπάρχει ένα δίκτυο πληροφοριών , που μεταφέρονται άμεσα από την κάθε τοπική πηγή «ρουφιάνων» σε συγκεκριμένο «κέντρο συντονισμού» και αξιοποιούνται με κάθε δυνατό τρόπο, όπως για το σχεδιασμό προβοκάτσιας. Υπάρχει επίσης από το συγκεκριμένο δίκτυο σχεδόν πλήρες φακέλωμα του εθνικοεπαναστατικού «χώρου» , τον οποίο και θεωρούν επικίνδυνο για την «εθνική ασφάλεια». Υπάρχει επίσης ανταλλαγή πληροφοριών από το ακροδεξιό κέντρο αυτό και με την ίδια την ασφάλεια όπως και με άλλες κρατικές υπηρεσίες. Σκοπός τους δεν είναι η ανάπτυξη, αλλά η πάταξη κάθε ανεξέλεγκτης από το κράτος εθνικοεπαναστατικής ομάδας.


Για το σκοπό αυτό προσπαθούν να ελέγξουν ή να εκδίδουν οι ίδιοι μέχρι και «εθνικοσοσιαλιστικά» «ανένταχτα» περιοδικά ή να φτιάχνουν και δήθεν «ανένταχτους» «εθνικοσοσιαλιστικούς» πυρήνες, για να τους χρησιμοποιήσουν στη συνέχεια για να διαλύσουν τις μη ελεγχόμενες από το κράτος ομάδες. Σε τέτοιες προσπάθειες προσπαθούν να παρασύρουν και άτομα του περιθωρίου, τα οποία και «ενημερώνουν» ότι οι ομάδες που σκοπεύουν να διαλύσουν είναι δήθεν «διεθνιστές», «μπολσεβίκοι» , «στημένοι» από διάφορες οργανώσεις, «ομοφυλόφιλοι» , ή οτιδήποτε άλλο. Έχει λοιπόν αρχίσει να διαμορφώνεται και ένα δίκτυο ακροδεξιάς και περιθωριακής τρομοκρατίας ενάντια στις μη ελεγχόμενες από το κράτος εθνικοεπαναστατικές ομάδες, που η παρακρατική ακροδεξιά χαρακτηρίζει «φασίστες» που πρέπει να «διαλυθούν».


Από το ίδιο δίκτυο γίνονται επίσης οργανωμένες και συντονισμένες προσπάθειες να πληγεί οποιοσδήποτε απειλεί την «εθνική ασφάλεια» της … κυβέρνησης, με συνεχείς αναφορές που επιτίθενται στους «φασίστες», και παράθεση δίπλα της γαλανόλευκης σημαίας. Ακροδεξιά εφημερίδα για παράδειγμα, καταδίκασε ανοιχτά τους Ιταλούς συναγωνιστές του μαθητικού κινήματος της Casa Pound , γράφοντας για «τραμπούκους φασίστες» κλπ. Άτομα που συνδέονται με την εφημερίδα αυτή διατηρούν ιστοσελίδες όπου γράφουν φράσεις όπως «σκατά στους φασίστες» κλπ. Υπάρχει πλήθος πλέον τέτοιων ιστοσελίδων και κάνουν ότι μπορούν για να φτιαχτούν και νέες. Παράλληλα έχουν συμφωνήσει , σε ότι άρθρα γράφουν για τους «αντιεξουσιαστές» , να τους χαρακτηρίζουν και ως «φασίστες». Δημοσιεύουν τέτοια άρθρα και σε ιστοσελίδες πολύ μεγάλης επισκεψιμότητας, προσπαθώντας να περάσουν υποσυνείδητα το μήνυμα στους αναγνώστες και τελικά να το μετατρέψουν σε κοινή πεποίθηση όλως ότι ο «αντιεξουσιαστικός χώρος» ταυτίζεται με τα εθνικοεπαναστατικά αντικαπιταλιστικά ρεύματα γιατί είναι όλοι «φασίστες» και στο συμπέρασμα ότι το όλο πρόβλημα σήμερα δεν είναι παρά η ανάπτυξη του «φασισμού» που «πρέπει να χτυπηθεί», ακόμα και μέσω της κρατικής καταστολής.


Στον Μαύρο Κρίνο συμμετέχουν συναγωνιστές νεότεροι και παλαιότεροι, από διάφορες πόλεις, περιοχές της Ελλάδας και χρόνια δραστηριοποίησης στο χώρο. Όσοι έχουν κάνει τώρα ή στο παρελθόν προσπάθειες δημιουργίας κάποιας αυτόνομης ομάδας και ανάπτυξη δράσεων, αναφέρουν ότι ο κύριος πόλεμος που δέχτηκαν δεν προέρχονταν από την παραδοσιακή “antifa” , αλλά από το συγκεκριμένο δίκτυο ακροδεξιών παρακρατικών, το οποίο και ονόμασαν “γαλανόλευκη antifa”.


Οι απόψεις της “γαλανόλευκης antifa” δεν εκφράζονται όμως μόνο από το συγκεκριμένο δίκτυο, αλλά πλέον έχουν μεταδοθεί και διαδοθεί αρκετά, και έχουν βρει ευρύτερη απήχηση στη βάση και σε στελέχη κομμάτων και ομάδων του «πατριωτικού» και «εθνικού» χώρου.


Το δίκτυο αυτό ιδεολογικά τοποθετείται ανοιχτά υπέρ της «συμμαχίας» με τον Αμερικάνικο παράγοντα στην Ελλάδα και μεταξύ άλλων φροντίζει να παρεμβαίνει και σε διάφορες δίκες εθνικιστών όλου του φάσματος, μέχρι και πρόσφατες δίκες πολύ γνωστών προσωπικοτήτων, γράφοντας συνθήματα όπως «κρεμάλα στους δικαστές» και ζωγραφίζοντας σβάστικες έξω από τα δικαστήρια την προηγούμενη μέρα της κάθε δίκης, με σκοπό να προκαλέσει τους δικαστές και την κοινή γνώμη και να επιβαρύνει τη θέση των κατηγορουμένων. Η «γαλανόλευκη antifa» εμφανίζεται λοιπόν άλλοτε με «νεοναζιστικό» , άλλοτε με ακροδεξιό , άλλοτε με «αντιφασιστικό» προσωπείο, ενώ έχει εμφανιστεί ακόμη και με «αριστερό πατριωτικό» προσωπείο …


9) Σε τι έγκειται η ονομασία "Αυτόνομη Κίνηση" ; Σε τι κοινό απευθύνεστε ;


Ο Μαύρος Κρίνος, είναι «Αυτόνομη Κίνηση», καθώς δεν έχει καταστατικό και κάποια οργανωμένη με βάση αυτό το καταστατικό δομή. Δεν έχει «στελέχη» , εκλεγμένα ή διορισμένα, δεν αποτελεί νομικό πρόσωπο και δεν έχει ιδιοκτησιακά στοιχεία. Δεν έχει μαγαζιά να πουλάει οτιδήποτε , διατηρεί κάποια ιστολόγια και κάποια μη κερδοσκοπικά αυτόνομα έντυπα , μοιράζει δωρεάν τα cd του, και αντίθετα με κάποιες εφημερίδες δεν εμπορεύεται να «πουλήσει» τις ψήφους τον αναγνωστών του πότε στον ένα και πότε στον άλλο πολιτικάντη όποτε έχουμε εκλογές.


Δεν έχουμε κανένα ιδεολογικό φετιχισμό με την «αυτονομία» και δεν είμαστε ενάντια σε οργανωμένες με άλλους τρόπους ομάδες. Ο λόγος που επιλέξαμε την αυτόνομη συσπείρωση και δράση είναι ότι μας εξυπηρετεί πολύ καλύτερα και ταιριάζει στις ανάγκες και τα χαρακτηριστικά της συσπείρωσής μας στις παρούσες συνθήκες. Έχουμε δημοσιεύσει, εξηγήσει και παραθέσει αναλυτικά στην ιστοσελίδα μας.



Κάποιοι από τους λόγους αυτούς είναι ότι:


Η μέθοδος αυτή βοηθά καλύτερα να συνυπάρξουν και να συνεργαστούν άτομα και ομάδες με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό τη χαρτογράφηση και το φακέλωμα των συναγωνιστών μας από διάφορους που με αυτό το σκοπό προσπαθούν να διεισδύσουν στην κίνηση. Ευνοεί την ανάπτυξη της ατομικής πρωτοβουλίας και σκέψης σε αντίθεση με τα μοντέλα οργανωμένων «αφισοκολλητών» ή εκτελεστών εντολών. Είναι εντυπωσιακό το ότι κάποια άτομα που έχουν παραμείνει αρκετά χρόνια στο μοντέλο δράσεις κάποιων οργανώσεων/μαγαζιών που πνίγουν κάθε ατομική πρωτοβουλία για να μπορεί να παζαρεύει και να αλλάζει τη «γραμμή» συνεχώς ανεξέλεγκτος ο «αρχηγός», όταν αποχωρούν από αυτούς τους χώρους δυσκολεύονται ιδιαίτερα στην αρχή να σκεφτούν και να οργανώσουν οτιδήποτε. Διότι κάποιες οργανώσεις αντί να προσπαθούν να ωθήσουν το άτομο να αυτοβελτιώνεται , να εξελίσσεται και να μπορεί να προσφέρει περισσότερα στην υπόθεση του κινήματος, πετυχαίνουν να κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Να πάρουν άτομα σκεπτόμενα με όρεξη για δουλειά και να τα αδρανοποιήσουν, μετατρέποντάς τα σε απλούς ψηφοφόρους, χειροκροτητές ή αφισοκολλητές.


Το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε είναι όλοι ανεξαιρέτως οι σκεπτόμενοι άνθρωποι που η συνείδηση τους δεν έχει αλλοιωθεί τελείως από το σύστημα και από τα διάφορα ιδεολογήματα που καλλιεργεί. Αυτοί που ξέρουν να ονειρεύονται και να βλέπουν σαν πραγματική και ρεαλιστική λύση την επαναστατική ρήξη με το καπιταλιστικό εποικοδόμημα, τις «αξίες» και την υποκουλτούρα του και την απελευθέρωση των εθνών από το ζυγό της Νέας Τάξης πραγμάτων.


10) Πού δραστηριοποιείται σήμερα ο Μαύρος Κρίνος ; Πώς μπορεί να έρθει κάποιος σε επικοινωνία μαζί σας και γιατί να έρθει σ' εσάς και να μην πάει σε κάποιον άλλο φορέα του "χώρου" ;


Ο Μαύρος Κρίνος έχει αναπτύξει δράσεις σε Αθήνα, Πειραιά, Πάτρα, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Τρίπολη, Ναύπλιο, Τρίκαλα , Λάρισα και Λευκωσία. Υπάρχουν συναγωνιστές όπως και φίλοι σε αρκετές άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπου αναμένουμε να αναπτυχθούν επίσης δράσεις στο μέλλον. Η επικοινωνία μαζί μας μπορεί να γίνει μέσω του τηλεφώνου (6930-87650) , με επικοινωνία μέσω του e-mail mavros_krinos@yahoo.gr , μέσω του φόρουμ του Μαύρου Κρίνου, ή κατευθείαν με συντρόφους στις διάφορες πόλεις και πυρήνες.


Βλέπουμε θετικά και ως συναγωνιστές και άλλες ομάδες του «χώρου» με τις οποίες έχουμε παρόμοιους στόχους και οράματα, και θα βλέπαμε θετικά και όχι ανταγωνιστικά τη δημιουργία και άλλων ομάδων σε τέτοια κατεύθυνση όπως αυτή που περιγράψαμε στις ερωτήσεις στη συνέντευξη αυτή, με στόχο τη δημιουργία ενός ενιαίου εθνικοεπαναστικού αντικαπιταλιστικού μετώπου παρέμβασης και δράσης που θα κινείται πέρα από τις λογικές του κοινοβουλευτισμού και πέρα και από τις λογικές μαγαζιών όπως και της ακροδεξιάς.


Προτείνουμε ανεπιφύλακτα στον αναγνώστη να συσπειρωθεί σε κάποιον φορέα με τέτοια στοιχεία όπως αυτά που θέλουμε να αναδείξουμε εμείς και όχι σε ομάδες που ανακυκλώνουν διάφορες προβληματικές καταστάσεις όπως αυτές που επίσης περιγράψαμε στις ερωτήσεις της συνέντευξης. Τις θέσεις μας τις αναλύσαμε αρκετά και αναλυτικά και μπορεί κάποιος να σχηματίσει από αυτές μια γνώμη κατά πόσον βρίσκει μαζί μας κοινά στοιχεία ή όχι.


Κάποιοι παραπέρα λόγοι να έρθει κανείς σε εμάς συγκριτικά με κάποιες από τις άλλες ομάδες του χώρου (δεν θεωρούμε όμως ότι είμαστε οι μόνοι που έχουμε αυτά τα στοιχεία) είναι και οι εξής:


-Σε εμάς θα βρει συντρόφους, φίλους και συναγωνιστές, και όχι «αφεντικά» «μαγαζιών» που θα τον αντιμετωπίζουν είτε ως πελάτη , είτε θα τον μετράνε ως αριθμό κάθε φορά που θα πουλάνε την ψήφο τους στον ένα και τον άλλο πολιτικάντη , με ανταλλακτική αξία των αριθμό των ατόμων που ελέγχουν και έχουν οργανώσει. Θεωρούμε σημαντική την ανάπτυξη των σχέσεων πραγματικής συντροφικότητας, και την συντροφική υποστήριξη των υπολοίπων σε κάθε μέλος ή φίλο της κίνησης σε όποιον τομέα της ζωής του τη χρειαστεί.


- Σε εμάς θα βρει ένα διαφορετικό ήθος, ύφος, πολιτισμό και στάση ζωής τόσο από την καθεστωτική υποκουλτούρα που υπάρχει παντού γύρω μας, όσο και από τα διάφορα «εθνικά» «μαγαζάκια» και ακροδεξιούς χώρους. Ένα από τα συνθήματά μας είναι «αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια, αντίσταση». Θέλουμε να κάνουμε τις ιδέες μας ευρύτερα γνωστές, όμως η κίνησή μας δεν αποσκοπεί να οργανώσει κανένα «μαζάνθρωπο» , αλλά συναγωνιστές πραγματικά συνειδητοποιημένους και άξιους, με διάθεση για δουλειά και για συνεχή προσπάθεια αυτοβελτίωσης.


- Αντίθετα με ότι συμβαίνει σε άλλες ομάδες, στη δική μας κίνηση δε συμμετέχουν ασφαλίτες , ΜΑΤατζήδες και άτομα που συνδέονται με μυστικές υπηρεσίες. Στις συγκεντρώσεις μας δεν βγαίνουν ασφαλίτες από περιπολικά για να τραβάνε και να καταγράφουν ένα ένα τα μέλη μας με βιντεοκάμερα και μάλιστα με πλήρη γνώση και ανοχή των διοργανωτών που να λένε «ψυχραιμία παιδιά, δε συμβαίνει τίποτα, αφήστε τους να κάνουν τη δουλειά τους».


- Δε συμμετέχουμε και δε διοργανώνουμε δράσεις όπως απρόκλητες επιθέσεις σε λαθρομετανάστες και σε «αριστερούς» ούτε γενικώς χουλιγκανίστικες ενέργειες που δεν αποφέρουν τίποτε θετικό αλλά χρησιμοποιούνται από το σύστημα για να στρέφουν τον κόσμο εναντίον των ιδεών μας. Δεν δεχόμαστε, δεν υπάρχει και δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει στην κίνησή μας κανένα άτομο που να έχει τέτοιου είδους σκεπτικό. Όμως ούτε καταδικάζουμε «κάθε βία», ούτε αποκλείουμε τη χρήση της όταν πρέπει και εκεί που πρέπει, ούτε όμως έχουμε κάποιο φετιχισμό με τη βία.


11) Κλείνοντας θα θέλαμε να μας πείτε την γνώμη σας για το ιστολόγιο "ΗΛΙΟΦΟΡΟΣ". Πώς σας φαίνονται τα κείμενα που αναρτούμε και η εν γένει θεματολογία μας ;


Το ιστολόγιο «Ηλιοφόρος» είναι αισθητικά αρκετά ευπαρουσίαστο, ενώ το ιδεολογικό στίγμα του όπως το παρουσιάζει στη δεξιά στήλη του με την παράθεση προσωπικοτήτων και φράσεων, βρίσκεται ιδιαίτερα κοντά στις δικές μας απόψεις. Τα κείμενα που δημοσιεύετε και είναι του «Ηλιοφόρου» είναι τα περισσότερα εξαιρετικά, έχουν έντονο το στοιχείο της αυθεντικότητας προθέσεων και ιδεών. Γενικά τα θέματα του ιστολογίου τα βρίσκουμε ενδιαφέροντα. Αρκετά από τα ολόκληρα βιβλία και κείμενα που έχετε παραθέσει επίσης στη στήλη «βιβλιοθήκη» τα βρίσκουμε εξαιρετικά. Υπάρχουν σύνδεσμοι σε αρκετές ελληνόφωνες και ξένες ιστοσελίδες, αυτό είναι χρήσιμο για τον επισκέπτη της ιστοσελίδας να έχει ένα σύντομο ευρετήριο σε μεγάλο πλήθος από αξιόλογες και ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες που εκφράζουν ιδιαίτερα τις ιδέες μας , όπως και σε μερικές που δεν τις θεωρούμε αξιόλογες αλλά έχουν υψηλή επισκεψιμότητα ή άλλου είδους ενδιαφέρον. Το ιστολόγιο σίγουρα διατηρεί ένα πλουραλιστικό χαρακτήρα και έτσι κόσμος από πολλές διαφορετικές ομάδες και οργανώσεις μπορεί να βρίσκει σε αυτό στοιχεία που να του αρέσουν και να τον εκφράζουν. Αποτελεί μέχρι στιγμής μια πολύ καλή προσπάθεια και σας αξίζουν συγχαρητήρια.

Θα δεχθείτε σίγουρα έντονες πιέσεις από κάποιους λίγους που δεν θέλουν να ακούγεται η άποψή μας, και πιέζουν όσους βάζουν θέματα που έχουν σχέση με εμάς να τα απομακρύνουν.


Χαμένος ο κόπος τους, καθώς στο ιστολόγιο μας έχουμε πλέον από 400 έως 600 διαφορετικούς επισκέπτες καθημερινά και μεγάλο πλήθος θετικών μηνυμάτων. Ευχαριστούμε θερμά για τη δημοσίευση αυτής της συνέντευξης στο ιστολόγιο «Ηλιοφόρος» το οποίο πιστεύουμε ότι μπορεί να συμβάλλει αρκετά στο διάλογο και στην καλύτερη ανταλλαγή απόψεων μεταξύ διαφόρων ομάδων και ατόμων που βλέπουν θετικά τις εθνοφυλετικές και εθνοκοινωνικές επαναστατικές ιδέες.


Ευχαριστούμε πολύ!

Οι διαδικτυακοί clowns της omnia sunt communia ξαναχτυπούν !


Για άλλη μια φορά του μακρύ χέρι του κράτους και του παρακράτους που ονομάζεται antifa ! μας προσφέρει απίστευτες στιγμές γέλιου ... πάντα μέσω του διαδικτύου , διότι στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι αλλιώς.


Πρόσφατα 15 άτομα ανάμεσα τους 6 νεαρής ηλικίας , και όλοι τους γνωστά λαμόγια προσπάθησαν να προκαλέσουν σύντροφο της συντακτικής μας ομάδας σε κλειστό χώρο σε εκδήλωση άσχετη με πολιτικές κατευθύνσεις , όμως είναι τόσο γελοίοι που δεν κατάφεραν το παραμικρό.


Κορυφαία στιγμή όταν ο σύντροφος μόνος του στην κυριολεξία «πρότεινε» σε μέλη της antifa ! να τα «πούνε» έξω «ιδιαιτέρως» χωρίς κάποιοι άσχετοι να είναι στην μέση «και να λύσουν τους λογαριασμούς άμεσα» αλλά όλοι οι σκληροί «αντιφάδες» αρνήθηκαν ... και παρέμειναν στον κλειστό χώρο για περισσότερη από μια ώρα ... μέχρι να απομακρυνθεί ο σύντροφος μας.


Με αφορμή παλαιότερο δημοσίευμα μας στο blog τους ανάρτησαν ένα νέο κείμενο ως απάντηση σε αυτά που γράψαμε !


Το συγκεκριμένο κείμενο έχει μάλλον γραφτεί από το ίδιο άτομο που έγραψε και το προηγούμενο. Ανάμεσα στις ανορθόγραφες προτάσεις και τα συντακτικά λάθη λαμβάνει μέρος ένα λεκτικό παραλήρημα που το λιγότερο που μας προκαλεί είναι γέλιο !


Θα απαντήσουμε και σε αυτό το νέο κείμενο των clowns πολύ σύντομα.


Έως τότε μπορείτε να γελάσετε με το θράσος τους στον παρακάτω σύνδεσμο :


http://omniasuntcommunianetcollective.blogspot.com/2009/07/blog-post_4981.html

Red Shirts are marching on !



Επίθεση υποστηρικτών του προέδρου Chavez σε γραφείο αντιπολιτευόμενου γερουσιαστή εβραϊκής καταγωγής ...





Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους !

Απεβίωσε ο «βασιλιάς της ποπ». Τι πλήγμα για την ανθρωπότητα !

Πέθανε ο «σούπερ σταρ». Ο Αμερικανός ποπ τραγουδιστής Μάικλ Τζάκσον. Χαλασμός παγκοσμίως. Σεισμός στα «μίντια». Σοκαρισμένοι δηλώνουν εκατοντάδες άλλοι «αστέρες». Θρηνούν εκατομμύρια θαυμαστές.


Είναι όμως και μερικοί ξεροκέφαλοι. Οπισθοδρομικοί. Που δεν ήταν ποτέ «ιν». Που δεν σοκαρίστηκαν. Που δεν θρηνούν. Μέσα σ’ αυτούς κι εγώ.




Δεν γουστάρω τους βασιλιάδες. Ούτε την ποπ.


Λυπάμαι για την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής. Αλλά τίποτε περισσότερο.


Συμπαθάτε με, αλλά δεν έχω τέτοια ινδάλματα. Δισεκατομμυριούχοι, «εκκεντρικοί» και «χλιδάτοι» αοιδοί, ηθοποιοί και αθλητές δεν μου λένε απολύτως τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα. Τους σιχαίνομαι. Ειδικά τους πρώτους.


Ερμαφρόδιτοι, γκέι και λεσβίες (όχι ότι οι στρέιτ πάνε πίσω), τσούλες, λολίτες, ζιγκολάκια, παιδεραστές και πάει λέγοντας. Σιλικόνη και πλαστικές. Φανταχτερά ρούχα, τρελές κομμώσεις, στρας και λαμέ, φτερά και πούπουλα, πολύχρωμα φώτα, καπνοί κτλ. Προκαλούν για να πουλήσουν. Γυναίκες φιλιούνται στο στόμα επί σκηνής, άλλες ημίγυμνες (προσεχώς ολόγυμνες;), αγοράκια με γόβες, μαύροι ασπρίζουν κτλ κτλ. Επιδειξιομανείς, ναρκομανείς, σεξομανείς, αλκοολικοί, ακόλαστοι, αλιτήριοι. Αλαζόνες, αναιδείς, αγράμματοι, σπάταλοι. Κάνουν «τρέλες» (sic), «πέφτουν σε λάθη» (ξανά sic) και «ζουν με τα πάθη τους» (ξανά-μανά sic). Λένε εύπεπτα τραγουδάκια με ηλίθιους στίχους (π.χ Billy Jean said I’m the one, but the child is not my son) και κερδίζουν ένα σκασμό λεφτά. Περιφέρουν το σαρκίο τους σε δεξιώσεις, πάρτι, κλαμπ, κοσμικές συγκεντρώσεις και τους λατρεύουν. Λένε τη μαλακία τους και τους χειροκροτούν.


Όλη τους η ζωή ελέγχεται από ατζέντηδες και εταιρείες. Μάρκετινγκ και διαφήμιση. Παπαράτσι και έντυπα. Πουλάνε και το σκατό τους. Κάθε «χιτ» και χρυσωρυχείο. Κάθε εμφάνιση και χρήμα. Κάθε συναυλία και πακτωλός. Βιομηχανοποιημένη διασκέδαση. Big business. Money, sex, drugs and glamour. Αμοραλισμός εις την τετάρτη.


Αν είναι κάποιοι άξιοι θρήνου (τουλάχιστον λύπησης), αυτοί είναι οι οπαδοί τής ποπ. Και κυρίως οι πάμπολλοι μαλάκες. Οι άνεργοι και οι μεροκαματιάρηδες. Που ψωμολυσσάνε ή σκοτώνονται για τρείς κι εξήντα, αλλά η ποπ-ποπ. Που εκστασιάζονται με τους «θεούς». Που τους πιάνει υστερία όταν το «είδωλο» χτυπιέται στη σκηνή τίγκα στην κόκα. Που τρέχουν ν’ αγοράσουν το νέο «μάξι-σινγκλ» κι ας κοστίζει όσο ένα μεροκάματο. Που πληρώνουν 100 ευρώ για ένα εισιτήριο συναυλίας. Που ξέρουν τι χρώμα στρινγκ φοράει η κάθε πουτανοφωνάρα (αν φοράει) και τον κατάλογο των γκόμενών της αλφαβητικά, αλλά όχι τα εργασιακά τους δικαιώματα. Αυτοί στους οποίους τα χώνει χοντρά (και σωστά) το σύνθημα «πέντε μέρες τρως το αγγούρι και στο κλαμπ το παίζεις μούρη» (ν’ αγιάσει το χέρι αυτού που το ‘γραψε στον τοίχο). Αυτοί που θαυμάζουν τους ανήθικους. Αυτοί που θεοποιούν ανθρωπάκια κατώτερα από τους ίδιους. Οι φτωχοί που στηρίζουν τους πλούσιους (εκτός των άλλων και οικονομικά!). Οι φουκαράδες που προσκυνάνε τους «φελλούς».


Είναι λοιπόν τρομερό. Αυτός που δημιουργεί τα προβλήματα (φτώχεια, ανεργία, πείνα, δυστυχία, μοναξιά, αλλοτρίωση), δηλαδή ο συρφετός των αιμοσταγών κεφαλαιοκρατών (μόνος σκοπός του το υπερκέρδος), εμφανίζεται μασκαρεμένος και προτείνει λύση για το «πώς θα τα ξεχάσουμε». Μας προτρέπει «να περνάμε καλά» (τι χυδαία παραίνεση). Μέσω της διασκέδασης που ελέγχει αυτός φυσικά! (ερευνήστε π.χ σε ποιους ανήκουν οι δισκογραφικές εταιρείες). Μέσω σκουπιδιών με περιτύλιγμα «τέχνης». Μέσω του σταρ-σύστεμ και της σόου μπιζ, που αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια του ίδιου συστήματος που μας ρουφάει το μεδούλι! Μέσω της βιομηχανίας μουσικής-θεάματος, που δεν είναι παρά ένας κλάδος του αισχρού καπιταλισμού που μας ποδοπατεί! Για να μας τα πάρει και από ‘κει! Για να ξεφύγουμε από τη ζοφερή πραγματικότητα που μας έχει βυθίσει, μας οδηγεί στην εικονική πραγματικότητα που δημιούργησε (και εκμεταλλεύεται πανέξυπνα) ο ίδιος! Μας έκλεψε και για να ξεπεράσουμε το σοκ της κλοπής, πρέπει να του δώσουμε κι αυτά που δεν μπόρεσε να κλέψει! Μας δηλητηρίασε και για αντίδοτο μας προσφέρει πάλι δηλητήριο! Εύγεστο, αρωματικό, αλλά δηλητήριο!


Σ’ αυτούς τους χαχόλους, τους ταλαίπωρους μεν, αλλά οπαδούς της ποπ-κουλτούρας των αφεντικών, αφιερώνω τους παρακάτω στίχους, από το λογοκριμένο τραγούδι «Money for Nothing» των Dire Straights (δίσκος Brothers in Arms, 1985):


«… Get your money for nothin' get your chicks for free ...

... See the little faggot with the earring and the makeup?
Yeah buddy that's his own hair
That little faggot got his own jet airplane



That little faggot he's a millionaire


We gotta install microwave ovens
Custom kitchens deliveries
We gotta move these refrigerators
We gotta move these colour TV's



I shoulda learned to play the guitar

I shoulda learned to play them drums …»


http://aristidisdikaios.blogspot.com/2009/06/blog-post_28.html


Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση.

του Ernst Röhm.


Απόσπασμα από το βιβλίο του :«Η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση και τα Τάγματα Εφόδου.»





Το νόημα και η ουσία της Γερμανικής Επανάστασης , σε γενικές γραμμές δεν έχουν γίνει κατανοητά στο εξωτερικό. Επανειλημμένα παραβλέπεται το ότι δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη κυβερνητική αλλαγή , αλλά για την αυγή μιας νέας κοσμοθεωρίας.Ο κόσμος έχει συνηθίσει να βλέπει επαναστάσεις με τις οποίες η εξουσία αλλάζει χέρια , από τη μια πολιτική παράταξη στην άλλη. Όμως , παρόλη την εμφαινόμενη ένταση , δεν υπάρχει καμιά θεμελιώδης αλλαγή. Γιατί , όλες αυτές οι επαναστάσεις μοιράζονται από κοινού το ιδεολογικό πεδίο της δημοκρατίας.



Η δημοκρατική αρχή που θέλει την κρατική εξουσία να στηρίζεται στη βούληση της πλειοψηφίας δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στη Γερμανική Επανάσταση.



Βέβαια , ο Εθνικοσοσιαλισμός κατέλαβε την εξουσία με εντελώς δημοκρατικό τρόπο με τη σύμφωνη θέληση της πλειοψηφίας του λαού. Αλλά, αυτή η απόλυτη - μετά τις τελευταίες εκλογές - πλειοψηφία του Γερμανικού Λαού απορρίπτει ξεκάθαρα τη δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό , ενώ , ταυτόχρονα , αποδέχεται την ηγεσία της αυθεντίας. Αυτή η θεμελιώδης αποκήρυξη των δημοκρατικών αρχών από τη Γερμανία είναι και η βασική αιτία , που οι πολλοί δεν κατανοούν τη σημασία όλων όσων συνέβησαν πρόσφατα στην καρδιά της Ευρώπης.



Η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση σημαίνει ρήξη με τις αντιλήψεις της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Η Γαλλική Επανάσταση εξήρε τον ατομισμό σαν κάτι ιερό και άθικτο και , για να τον επιβάλει , διακήρυξε πως όλοι έχουν ίσα δικαιώματα και πως όλες οι γνώμες είναι ισότιμες , ενώ αναγνώριζε μόνο μια ανώτερη αρχή , την οποία μάλιστα περιέβαλλε με θεϊκές τιμές : τον ορθολογισμό. Η φανφάρα «ελευθερία - ισότης - αδελφότης» υψώθηκε θριαμβευτικά σαν αετός πάνω από τους πολιτισμένους λαούς και κατέκτησε τον κόσμο.



Στη δυτική δημοκρατία , οι αντιλήψεις της Γαλλικής Επανάστασης βρήκαν την πολιτική τους έκφραση. Και σήμερα, μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας μένει προσκολλημένο στη δυτική δημοκρατία , σύμφωνα με την αρχή της αδράνειας , όπως αυτή εκδηλώνεται στις αντιλήψεις της μάζας.



Σ' αυτόν τον ορθολογιστικό τρόπο σκέψης , που αξιολογεί τις προθέσεις με αποκλειστικό κριτήριο την εξωτερική τους επιτυχία και που αξιολογεί την ορθότητα μιας άποψης εντελώς μηχανικά - ανάλογα με το πόσοι έχουν αυτήν την άποψη - σ' αυτόν τον τρόπο σκέψης που πιστεύει μόνο σε όσα μετριούνται και ζυγίζονται , ο Εθνικοσοσιαλισμός αντιπαραθέτει μια νέα μορφή ιδεαλισμού , που ο κόσμος της δημοκρατίας δεν μπορεί να κατανοήσει , διότι η εσωτερική της φύση του είναι ολότελα ξένη.



Στη Νέα Γερμανία , μπήκαν στην άκρη πολλές - και για την ακρίβεια , οι υψηλότερες – αξίες , που η δημοκρατία θεωρεί ιερές και αδιαπραγμάτευτες : η απόλυτη προτεραιότητα της διανόησης , η αναντίρρητη και εγγενής αξία του ατόμου , η αναμφίβολη ισότητα όλων των ανθρωπόμορφων όντων , η λατρεία προς τη βούληση της πλειοψηφίας , προς την επιτυχία , προς τους αριθμούς.Στα παραπάνω, ο Εθνικοσοσιαλισμός αντιπαρέταξε δυνάμεις , που δεν μπορούν να μετρηθούν και να ζυγιστούν , που δεν γίνονται αντιληπτές με υπολογισμούς και λογική : τις δυνάμεις της ψυχής και του αίματος.



Ο Εθνικοσοσιαλιστικός κόσμος των ιδεών είναι στη σύλληψη του εντελώς διαφορετικός από τον αντίστοιχο της δημοκρατίας. Είναι αδύνατο να καταλάβουμε και να αξιολογήσουμε σωστά τις εξωτερικές εκδηλώσεις του Εθνικοσοσιαλισμού , αν δεν προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τα ουσιαστικά θεμέλια του Εθνικοσοσιαλισμού.Αυτός που νομίζει ότι θα μπορέσει να προσεγγίσει τον Εθνικοσοσιαλισμό , παραμένοντας περαστικός , ποτέ δεν θα κατορθώσει να καταλάβει τι συμβαίνει σήμερα στη Γερμανία. Όποιος διασχίζει τη λίμνη σε μια βάρκα , βλέπει μονάχα τα κύματα που προκαλεί η βάρκα. Μόνο αυτός που σταματά να κωπηλατεί , που σταματά τη βάρκα , μπορεί να δει , κάτω από την επιφάνεια του νερού , αυτό που βρίσκεται στα βάθη. [...]



Τα SA είναι ο μαχητικός φορέας της θέλησης και των ιδεών της Γερμανικής Επανάστασης.Το νόημα και τα καθήκοντα των SA γίνονται κατανοητά μόνο με βάση την ουσία και τους στόχους της Εθνικοσοσιαλιστικής Επανάστασης. Αντιλαμβανόμαστε την επανάσταση με την ευρύτερη και βαθύτερη έννοιά της. Επανάσταση δεν είναι μια αλληλουχία βίαιων γεγονότων. Επανάσταση είναι η καθολική ρήξη μιας εποχής και ενός λαού με όσα προηγήθηκαν , είναι ο μετασχηματισμός της λαϊκής σκέψης - είναι η εμφάνιση μιας νέας κοσμοθεωρίας. Αυτές οι επαναστάσεις , οι κοσμοθεωρητικές επαναστάσεις, έχουν πάντα δίκιο.



Διότι , δια του ηθικού δικαιώματος και του δυναμισμού μιας νέας βούλησης , υπερνικούν μια παλιά , κουρασμένη και σαπισμένη αρχή. Τα όποια κεκτημένα του παρελθόντος δεν θεμελιώνουν κανένα δικαίωμα και , οπωσδήποτε , κανένα προνόμιο , εάν δεν έχουν τη δύναμη από μόνα τους να κατοχυρώσουν τη θέση τους.Επομένως , μια κοσμοθεωρία χάνει την καθολική της ισχύ , εάν δεν έχει την εσωτερική ζωτική δύναμη , που θα της επιτρέψει να κρατήσει μαγνητισμένους τους πιστούς της , αποτρέποντας έτσι την εμφάνιση μιας νέας βούλησης και μιας νέας νοοτροπίας. Αυτό δεν συνεπάγεται ότι οι αρχές μιας ηττημένης ή έστω υποχωρούσας κοσμοθεωρίας είναι λαθεμένες. Σαφώς και ήταν σωστές , τον καιρό που θριάμβευαν. Μάλιστα , μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν δίπλα και κάτω από τις εκδηλώσεις μιας νέας εποχής και του κόσμου των ιδεών της.



Χάνουν όμως το προνόμιο της επιβολής του στίγματός τους στη νέα εποχή.Η ζωή της ανθρωπότητας μοιάζει με τη ζωή ενός ατόμου. Όπως το άτομο γεννιέται , μεγαλώνει , φτάνει στο ζενίθ των δυνατοτήτων του και στη συνέχεια ξεπερνιέται από τα παιδιά και τα εγγόνια του , οπότε και χάνει το δικαίωμα του ηγείσθαι , έτσι και η ανάπτυξη της ανθρωπότητας δεν παραμένει στατική ούτε υλικά ούτε διανοητικά , αλλ' αντίθετα γεννά συνεχώς νέα υλικά επιτεύγματα και νέες διανοητικές συλλήψεις. Όταν αυτά τα τελευταία αλλάζουν θεμελιωδώς την αντίληψη περί ζωής και καθήκοντος , τότε τα αποκαλούμε επανάσταση.



Στις μεγάλες παγκόσμιες επαναστάσεις συμπεριλαμβάνουμε τη γέννηση του Χριστιανισμού , τη Μεγάλη Μετανάστευση των Λαών , την εφεύρεση της τυπογραφίας και της πυρίτιδας , την ανακάλυψη της Αμερικής , τη Διαμαρτύρηση και τη Γαλλική Επανάσταση του 1789 , η οποία κυβέρνησε τον κόσμο επί 150 χρόνια μέσω των παιδιών της : του Φιλελευθερισμού , του καπιταλισμού , του μαρξισμού και της δημοκρατίας. Στα παραπάνω συμπεριλαμβάνονται μεγάλα διανοητικά κατορθώματα κι εκρήξεις της βούλησης , η πρωτόγονη δράση της Φύσης , αλλά κι επαναστάσεις, όπως τις αντιλαμβάνεται ο κοινός νους : οδοφράγματα , κομμένα κεφάλια και ποταμοί αίματος.



Θα με ρωτήσετε : Από πού κι ως πού είναι επανάσταση η ανακάλυψη της Αμερικής ; Και σας απαντώ : Τα γεγονότα από μόνα τους , όσο σημαντικά κι αν δείχνουν σε μια δεδομένη στιγμή , παραμένουν δευτερεύοντα , όταν πρόκειται για μια αληθινή , γνήσια επανάσταση. Το αποφασιστικό στοιχείο είναι η επακόλουθη αλλαγή στη νοοτροπία της ανθρωπότητας. Και σήμερα , βρισκόμαστε σε μια ανάλογη αποφασιστική φάση της παγκόσμιας Ιστορίας.



Κατά τη γνώμη μου, η σημερινή επαναστατική διαδικασία πρωτοξεκίνησε την 1η Αυγούστου 1914. Διότι , άλλη ήταν η ανθρωπότητα , όταν εισήλθε στον Παγκόσμιο Πόλεμο κι εντελώς άλλη αυτή που εξήλθε από το παγκόσμιο δυναμικό πεδίο του μεγάλου θανάτου , τέσσερα και πέντε και έξι χρόνια αργότερα. Στον πόλεμο μπήκε ο άνθρωπος του φιλελεύθερου αστικού πολιτισμού και της καπιταλιστικής οικονομικής ευημερίας. Κι από αυτή την υψικάμινο της ανθρωπότητας , βγήκε ο άνθρωπος που, κάτω από Το κυκλώπειο σφυροκόπημα της μάχης , έμαθε να περιφρονεί οτιδήποτε δεν αντέχει σ' αυτή την ανελέητη δοκιμασία του χαρακτήρα.



Στις εκατόμβες του Παγκοσμίου Πολέμου , ο οποίος άμεσα και έμμεσα σκότωσε 12 εκατομμύρια ανθρώπους , ξεψύχησαν και οι ιδέες της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης.Στα φλεγόμενα πεδία της μάχης , στη Γαλλία και στη Φλάνδρα βρίσκεται το κλειδί για την εσώτερη , πνευματική κατανόηση της νέας ανάπτυξης της σύγχρονης ανθρωπότητας.Εκεί έξω , όπου οι άνθρωποι σκοτώνονταν κατά εκατομμύρια , εκεί, μπροστά στην αδιάλειπτη παρουσία του θανάτου , έσβησε καθετί το επιφανειακό , καθετί το ασήμαντο.Μόνο το γνήσιο , το αληθινό , το αντρίκειο άντεξε , μόνον αυτό που δεν χρειαζόταν βοήθεια και υποστήριξη , διότι στεκόταν όρθιο από μόνο του , σαν βράχος και κολώνα. Αλύπητα , ανελέητα κρίνεται ο χαρακτήρας στη μάχη.



Από το ημερολόγιο του Γιόζεφ Γκαίμπελς :


Απρίλιος 1933


''Ο λαός ζητά Δεύτερη Επανάσταση. Πρέπει να κλείσουμε τους λογαριασμούς μας , με την Αντίδραση. Η Επανάσταση δεν θα σταματήσει πουθενά.''


Μάρτιος 1945


''Αυτά που ήθελε ο Ραιμ ήταν σωστά…Στις 30 Ιουνίου , θα έπρεπε να είχαν εκτελεστεί καμιά εκατοστή στρατηγοί και όχι καμιά εκατοστή αξιωματούχοι των SA. Εκείνα τα γεγονότα ήταν τραγικά και σήμερα βλέπουμε τις συνέπειες.''



Δημοσιεύτηκε στο πέμπτο τεύχος του περιοδικού "Γαμμάδιον".

Οι φιλοσιωνιστές του Terminal 119 αμφισβητούν την ελληνικότητα της Θεσσαλονίκης !


Θέλουν μάλιστα όλα τα κτίρια του ΑΠΘ να περιέλθουν σε εβραϊκή κυριότητα !


του Φιλισταίου


Ο φιλοσιωνιστικός οχετός των Terminal 119 δεν έχει τέλος. Μετά την επί χρόνια απροκάλυπτη υποστήριξη τους στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ και την ηθική κάλυψη που παρέχουν στα σιωνιστικά εγκλήματα με το πρόσχημα της καταπολέμησης του αντισημιτισμού, μετά την επίσης συνεχή και επίμονη προσπάθεια εξωραϊσμού του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τώρα έρχονται να αμφισβητήσουν και την ελληνικότητα της Θεσσαλονίκης. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Τριήμερο ενάντια στον αντισημιτισμό» , που πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 2 , 4 και 6 Ιουνίου , έλαβε χώρα εισήγηση με τίτλο: «Ο αντισημιτισμός ως σημασία για τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους», η οποία και δημοσιεύθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα τους :



http://www.terminal119.gr/show.php?id=464



Στο εν λόγω λιβελλογράφημα εξυβρίζουν τους Έλληνες ως «μπάσταρδους», «μισαλλόδοξους», «αντισημίτες» και «πλιατσικολόγους», ενώ ιδιαίτερη μνεία κάνουν για τον δάσκαλο του Γένους και φονευθέντα από τους Εβραίους Αγ. Κοσμά τον Αιτωλό, τον οποίον και χαρακτηρίζουν «εθνικιστή αγκιτάτορα, μανιώδη αντισημίτη και γενικότερα ένα κάθαρμα».



Υποστηρίζουν επίσης ότι ουσιαστικά η Θεσσαλονίκη υπήρξε μία κατά βάση εβραϊκή πόλη, όπου συμβίωναν πολλές εθνότητες, και η οποία σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε ελληνική. Ο ελληνικός στρατός που εισήλθε (ή μάλλον εισέβαλε) το 1912 στην πόλη, δεν την απελευθέρωσε από τον οθωμανικό ζυγό, αλλά την «προσάρτησε» στο ελληνικό κράτος. Στη συνέχεια οι Έλληνες «εξελλήνισαν βιαίως» την πόλη (την «ελληνοποίησαν» κατά την Ρένα Μόλχο), αλλοιώνοντας έτσι τον εβραϊκό – πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της.



Με λίγα λόγια δηλαδή η Θεσσαλονίκη (ή «Σαλονίκη») δεν ανήκε και δεν ανήκει ιστορικά και εθνολογικά στους Έλληνες αλλά στους Εβραίους! Στη θέση αυτή συνηγορεί και το γεγονός της ύπαρξης πολύ υψηλού ποσοστού Εβραίων επί του συνόλου των κατοίκων της πόλης κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (υποστηρίζεται από ορισμένους ότι ξεπερνούσαν κάποτε το 50% του πληθυσμού), της επονομαζόμενης από προδρόμους του σιωνισμού ως «Μητέρα του Ισραήλ» (Madre d’ Israel). Δεν μας λένε όμως όλη την αλήθεια..



Κατ’ αρχάς, γνωρίζουν την ετυμολογία της ονομασίας «Θεσσαλονίκη» ; Γνωρίζουν ότι πρόκειται για το όνομα της αδελφής του Μ. Αλεξάνδρου, που της εδόθη μετά τη νίκη των Μακεδόνων του Φιλίππου επί των Θεσσαλών (Θεσσαλών + νίκη) ; Γνωρίζουν ναι ή όχι ότι καθ’ όλη τη βυζαντινή περίοδο υπήρξε η συμβασιλεύουσα, η δεύτερη σημαντικότερη πόλη μετά την Κωνσταντινούπολη, με ισχυρή παράδοση πολιτικών και φιλοσοφικών κινημάτων όπως αυτού των Ζηλωτών ;



Γιατί τόση επιλεκτική εμμονή στην μετά του 1492 μ.Χ. περίοδο; Γιατί δεν μας λένε ποια ήταν ο εθνολογική σύσταση και ποιος ο πολιτισμικός χαρακτήρας της πόλης πριν από τον μεγάλο εβραϊκό εποικισμό του 15ου / 16ο αιώνα ;



Πως βρέθηκαν οι Σεφαραδίτες Εβραίοι έποικοι στη Θεσσαλονίκη ; Για ποιο λόγο ήταν ανεπιθύμητοι στην Ισπανία και σε διάφορες άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης ; Γιατί τους έδιωξαν ; Γιατί οι Οθωμανοί τους δέχτηκαν ευμενώς , παρέχοντάς τους προστασία και άσυλο ;



Τι απέγιναν οι αρχικά πλειοψηφούντες αυτόχθονες Έλληνες κάτοικοι της Θεσσαλονίκης ; Πως βρήκαν πεδίο ελεύθερο οι Εβραίοι έποικοι από τη Δύση και εγκαταστάθηκαν ανενόχλητοι σε πρώην ελληνικές συνοικίες ; Μήπως είχε γίνει προηγουμένως κάποιου είδους εθνοκάθαρση από τους Τούρκους , ώστε να αλλοιωθεί ο ελληνικός δημογραφικός χαρακτήρας της Θεσσαλονίκης ;



Και μια τελευταία ερώτηση , τι εννοούν όταν λένε εν κατακλείδι ότι :


«…θα έπρεπε, πιστεύουμε, να επιστραφούν όλα τα κτίρια, όλα τα λεηλατημένα και φυσικά το ΑΠΘ» ;




Θα πρέπει δηλαδή, αν καταλάβαμε καλά, να κλείσουν όλες οι πανεπιστημιακές σχολές του ΑΠΘ και τα κτίρια, στα οποία στεγάζονται, να περιέλθουν σε εβραϊκά χέρια ; Το γεγονός της ύπαρξης κάποτε εβραϊκού νεκροταφείου σε χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το ΑΠΘ , δίνει το δικαίωμα σε ορισμένους να απαλλοτριώσουν τη δημόσια - λαϊκή περιουσία ;



Μια τυχόν διευκρίνιση από την πλευρά τους θα παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ...

Απάντηση στους διαδικτυακούς clown ... της «antifa area» και της «omnia sunt communia».


του Πτολεμαίου.


Το να κάτσουμε να ασχοληθούμε με την διαδικτυακή λάσπη και προβοκάτσια είναι κάτι που το αποφεύγουμε. Προτιμούμε ότι έχουμε να πούμε να το λέμε πρόσωπο με πρόσωπο με όλους όσους μας λασπολογούν. Υπάρχουν όμως και κάποιες στιγμές που αξίζει να σπαταλήσουμε μέρος του χρόνου μας για να απαντήσουμε σε κάφρους του διαδικτύου ανεξαρτήτως προέλευσης ή «ιδεολογίας».


Στο παρελθόν στο γνωστό Indymedia γράφτηκαν δεκάδες σχόλια εναντίον της συντακτικής μας ομάδας με απίστευτα ψεύδη και συκοφαντίες. Ανάμεσα σε αυτά υπήρξαν και σχόλια από δήθεν «αναρχικούς» που στην πραγματικότητα δεν ήταν άλλοι από τα γνωστά ακροδεξιά μπουμπούκια - οι γνωστοί υμνητές της χούντας και της «ελληνικής» αστυνομίας - οι οποίοι από της πλευρά τους τα έγραφαν όλα αυτά για δικούς τους λόγους.



Ας δούμε όμως ποιοι είναι οι νέοι διαδικυτυακοί επικριτές μας , στους οποίους και χρωστάμε μια απάντηση εδώ και καιρό.



Πριν λίγο καιρό λοιπόν κάποιο μπλογκ ονόματι antifa area δημοσίευσε το εξής :



http://antifa-area.blogspot.com/2009/03/omnia-sunt-communia-httpomniasuntcommun.html



το παραπάνω κείμενο αναδημοσιεύτηκε και στο μπλογκ omnia sunt communia.



Η απάντηση στους όψιμους αντιφασίστες της antifa ! δεν χρειάζεται να είναι από την πλευρά μας ύβρεις και συνθήματα που στην τελική δεν αποτελούν ουσιαστική απάντηση αλλά μια ξεκάθαρη και σύντομη απάντηση.



Η antifa ! στην Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως το μακρύ χέρι του βρώμικου παρακράτους και έχει σημασία να της απαντάμε άμεσα και αποτελεσματικά με κάθε μέσο.



Καλούμε όλους όσους πιστεύουν στον Επαναστατικό Εθνικισμό και Σοσιαλισμό να αντιμετωπίσουν την antifa ! με ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ επιχειρήματα και ΚΙΝΗΣΕΙΣ μέσα στις σχολές , στα σχολεία , στους χώρους εργασίας , στα στέκια της νεολαίας.



Ένα αναλυτικό κείμενο για τον ρόλο της antifa είναι το παρακάτω , το οποίο μπορείτε να φωτοτυπήσετε και να μοιράσετε σε νεολαίους , να το διαδώσετε μέσω mail και γενικά να το προωθήσετε όπου εσείς νομίζετε.


Σχετικός σύνδεσμος :



http://mavroskrinos.blogspot.com/2007/09/blog-post_462.html



Ας πάρουμε όμως αποσπάσματα του γελοίου αυτού κειμένου που αναρτήθηκε στα τέλη Μαρτίου του 2009 και ας απαντήσουμε όπως εμείς νομίζουμε σε κάποια από αυτά.



Γράφουν ενδεικτικά οι κύριοι «αντιφασίστες» ( τα αποσπάσματα με πλάγια γραφή είναι του μπλογκ antifa area ) :



... Ενα απλο σχολιο των συντροφων της διαδικυτακης κολεκτιβας omnia sunt communia(http://omniasuntcommunianetcollective.blogspot.com/)
προκαλεσε την οργη καποιων ασπονδυλων που εχουν μπερδεψει τις βουρτσες με τα ...σωβρακα!




απάντηση :



θα δούμε παρακάτω ποιοι έχουν μπερδέψει τις βούρτσες και τα σώβρακα κύριοι αντιφάδες ...



Αυτους που εχουν μπερδεψει τον εθνικοσοσιαλισμο και τον μπολιαζουν με μια σειρα ιδεες που ο φυρερ θα τους τραβαγε το αυτι.



απάντηση :

Καταρχάς είστε οι πλέον αδαείς για να γνωρίζετε τι εστί Εθνικοσοσιαλισμός. Ουδέποτε είχατε και ακόμα και σήμερα δεν έχετε - δεν μπορείτε άλλωστε - έστω και επιδερμικά προσεγγίσει την συγκεκριμένη έννοια και κοσμοθεωρία / βιοθεωρία .


Εθνικοσοσιαλισμός σημαίνει Ταυτότητα , Παράδοση , Πολιτισμός , Κοινωνική Δικαιοσύνη , Φυλετισμός και Περηφάνια.


Σημαίνει υπεράσπιση της Αλήθειας και της Τιμής.




Αυτοι που εχουν μπερδεψει τον στρασσερ και τον εζρα παουντ με τον Καζαντζακη και τον Τσε. To εμπολα και τον δραγουμη με τον Καρυωτακη μετον Παλαμα και τον Καραγατση Τον αντιεβραισμο με τον ισλαμικο φονταμενταλισμο.

απάντηση :


Ο Τσε υπήρξε πραγματικός Νοτιοαμερικάνος Πατριώτης και Αντικαπιταλιστής αντάρτης καθώς και φίλος του Φασίστα Περόν. Μας εμπνέει με την ζωή του και αποτελεί σύμβολο αντίστασης. Οι Στράσσερ και Πάουντ αποτελούν μέρος της πολιτικής μας κληρονομιάς για τους οποίους δεν γνωρίζετε το ελάχιστο. Ο Καζαντζάκης υπήρξε πραγματικός Έλληνας και ουδέποτε ραγιάς και υποτελής όπως τα φιλαράκια σας του Ιού και του Δικτύου.



Διαβάστε κάποιο από τα βιβλία των υπολοίπων και μετά γράψτε αρλούμπες.


Την αντισιωνιστική αντίσταση την ονομαζετε "φονταμεταλισμό" ... αυτό φτάνει για να καταλάβουμε που το πάτε ...



Κύριοι αντιφάδες δεν είναι ΕΜΠΟΛΑ αλλά Έβολα !

Έλεος πια τι άλλη γελοιότητα θα γράψετε ! ;


Ένας από τους μεγαλύτερους μύστες του ηρωικού τρόπου σκέψης που το ήθος του και η σκέψη του επηρέασε - εκτός από τους Συντρόφους μας - ακόμα και την ένοπλη άκρα αριστερά της δεκαετίας του ’70 !


Φανατικοί αναγνώστες των βιβλίων του υπήρξαν - σας το λέμε εμείς επειδή απλά είστε άσχετοι - Αριστεριστές και Αναρχικοί και φυσικά χιλιάδες Φασίστες και Εθνικοσοσιαλιστές που τον τιμούν για το έργο του !


Αλλά μάλλον έχετε προσβληθεί από τον γνωστό ιό της Αφρικής για αυτό γράφετε τέτοιες βλακείες !



Άλλο ... έμπολα :



http://en.wikipedia.org/wiki/Ebola_virus



και άλλο ... Ιούλιος Έβολα :



http://www.juliusevola.com/



Βγάλτε από τα μάτια σας τις αντιφασιστικές τσίμπλες !


Δηλωνουν εθνικοσοσιαλιστες-ανησυχουν για το μελλον της (ΠΑΠ)αρειας φυλης και των λευκων παιδιων,αλλα δηλωνουν αρωγοι στον αγωνα της Κωνσταντινας Κουνεβα να μεινει στην ζωη υστερα απο την βιτριολικη επιθεση παρακρατικων καθαρματων.


απάντηση :


Φυσικά και νιώθουμε Εθνικοσοσιαλιστές , φυσικά ανησυχούμε για τα λευκά παιδιά και φυσικά και είμαστε αλληλέγγυοι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Δεν έχουμε κανέναν λόγο για το αντίθετο.


Θαυμαζουν τον Τσαβεζ , τους μαχητες του IRA,τον καναρη και τον ...κωλο-κοτρωνη. Δημοσιευουν ποιηματα (ετσι λενε τωρα τις παραληρηματικες και στην σειρα και στο νοημα εκμυστηρευσεις) του αλλοτε αρχιναζιστη-βομβιστη καλεντζη Δηλωνουν ελληνες εθνικοσοσιαλιστες και αντι-αντιφα και εχουν δανειστει ενα σωρο συμβολα και ιδεες απο τον Α.Α χωρο


απάντηση :


Φυσικά και θαυμάζουμε την σοσιαλιστική πολιτική και αντικαπιταλιστική πρακτική και του Τσάβες και του Μοράλες - πραγματικοί πατριώτες και αντικαπιταλιστές και όχι ρουφιάνοι της νέας τάξης όπως τα αφεντικά σας - φυσικά και τιμούμε τον IRA ο οποίος είχε και Εθνικοσοσιαλιστική "πτέρυγα" στο ένοπλο τμήμα του αλλά και άμεσες σχέσεις με Ε/Σ συντρόφους μας ( που να τα ξέρετε όλα αυτά έχετε να ασχοληθείτε με τα δικαιώματα των ροζ parade ... ) φυσικά και ο Κανάρης και ο Κολοκοτρώνης αποτελούν παραδείγματα ανθρώπων που πολέμησαν για αυτόν τον τόπο - που εσείς μισείτε - σε αντίξοες συνθήκες , αλλά νίκησαν διότι ήταν μαχητές και λιοντάρια.



Τον Αριστοτέλη Καλέντζη καλό θα είναι να μην τον πιάνετε στο στόμα σας.


Είστε τόσο μικροί και ασήμαντοι για να πείτε το οτιδήποτε για τον πιο αξιόλογο – κατά την γνώμη μου - σύγχρονο Έλληνα Εθνικοσοσιαλιστή.


Όταν αυτός πολεμούσε την αστική δημοκρατία , όταν αυτός δεν φοβήθηκε το σύστημα αλλά το έφτυνε κάθε μέρα ακόμα και μέσα από τα μπουντρούμια του μασόνου Καραμανλή εσείς απλά δεν υπήρχατε ...


Ρωτήστε παλαιότερους πραγματικούς Αναρχικούς σας για να μάθετε τι εστί Α. Καλέντζης ... και μετά απλά σιωπήστε ...



Κανένα σύμβολο και καμιά πρακτική δεν έχει αντιγραφεί ... είναι καιρός να ξυπνήσετε ...


Ειναι μεταξυ αλλων: αντικαπιταλιστες,εναντια στα ναρκωτικα , δηλωνουν acab και θελουν να κλεισει το ιντυμηντια


απάντηση :


Ο Εθνικοσοσιαλισμός πάντα υπήρξε φανατικός αντίπαλος του Καπιταλισμού. Ενώ εσεις ως αντιφάδες θα μείνετε στην ιστορία ως το μακρύ χέρι του καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού.



Μην ξεχνάτε ότι στο πλευρό σας είναι και έλληνες φιλελεύθεροι όπως δήλωσαν πρόσφατα και στο μπλογκ τους !


Ναρκωτικά ;


δηλαδή έπρεπε να ζητάμε όπως εσείς τον διαχωρισμό σε «μαλακά» και «σκληρά» ;


φυσικά και είμαστε κατά των ναρκωτικών ... υπερασπίζεστε ακριβώς τα ίδια με τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλοδημοκράτες !


Δεν έχουμε ανάγκη καμιά εξάρτηση ! Ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είτε μαλακά , είτε σκληρά !



Για την σύγχρονη αστυνομία του σημερινού άθλιου σαπισμένου ανθελληνικού κράτους , των μπάτσων - διακινητών - σωματέμπορων - και φυσικά προστατών του καπιταλιστικού κομματικού μηχανισμού το acab είναι το λιγότερο που έχουμε να πούμε ΕΜΕΙΣ ως Εθνικιστές και Σοσιαλιστές.



Πολλές οι περιπτώσεις όπου "τα δικά σας παιδιά" συνεργάστηκαν άψογα με τους μπάτσους ενάντια σε Εθνικοσοσιαλιστές.


Πρόσφατα άτομο δικό σας ζήτησε σε τηλεοπτικό κανάλι αύξηση της αστυνόμευσης και της καταστολής.
Κατά τα άλλα δηλώνει σκληρός αντιφασίστας ... όλα αυτά με στοιχεία και όχι λόγια του αέρα και αν χρειαστεί θα επανέλθω μέσω του Μαύρου Κρίνου στο συγκεκριμένο θέμα.


Εμείς ονειρευόμαστε την στιγμή που θα κλείσει το Indymedia όχι φυσικά από τους μπάτσους - άλλωστε αυτοί δήλωσαν ότι το στηρίζουν το Indymedia - αλλά απο όλους ΕΜΑΣ και όλους αυτούς που έχουν καταλάβει τον ρόλο του.


Μπορεί να μας προλάβουν άλλοι που και αυτοί έχουν καταλάβει τον στημένο ρόλο του ...


Αυτά τα ολίγα και αν χρειαστεί θα επανέλθω ...


Ως τότε ενάντια στην antifa ! σήμερα , αύριο και πάντα !

Εμείς ... και η Ισλαμική Επανάσταση.


Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στο εικοστό τεύχος του Εθνικιστικού περιοδικού «Αντίδοτο» - που εξέφραζε την Ελληνική Εθνικιστική Αριστερά - το 1989.


Τονίζουμε ότι γράφτηκε λίγο μετά την λήξη του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ιράκ , ελάχιστο διάστημα πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ καθώς και πριν την αλλαγή πολιτικής του Ιρακινού καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν :




Πριν από δεκαπέντε χρόνια όλες οι εθνικιστικές οργανώσεις στην Ευρώπη περίμεναν - και πήραν - βοήθεια από την Σαουδική Αραβία. Αρκετά εκατομμύρια δόθηκαν στους Ευρωπαίους Εθνικιστές, που θεωρητικά θα τα χρησιμοποιούσαν για αντισιωνιστική προπαγάνδα, στην πράξη όμως χρησιμοποιήθηκαν για άλλες εκδηλώσεις.



Δυστυχώς με τον θάνατο του Φεϊζάλ άλλαξαν τα πράγματα μια που η Σ. Αραβία έγινε προτεκτοράτο των Η.Π.Α., και οι επαναστάτες τότε στράφηκαν στην Λιβύη ή στο Ιράν.



Μπορούμε να δούμε σαν παράδειγμα γι' αυτές τις «ειδικές σχέσεις» την Ιρανική βοήθεια προς τις Εκδόσεις Avalon και το βιβλιοπωλείο Ogmios στο Παρίσι. Εθνικιστές δημοσιογράφοι ή άλλοι όπως ο Alain de Benoist προσκλήθηκαν στο Ιράν. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι πολλοί συναγωνιστές σ' ολόκληρο τον κόσμο έχουν«ειδικές σχέσεις» με τους Πέρσες επαναστάτες. Ακόμα Γερμανοί συναγωνιστές με οργάνωση που υποστηρίζει το Ιράν, πολεμούν στον Λίβανο εναντίον των Χριστιανών Λιβανέζων Φαλαγγιτών που δουλεύουν υπέρ των Ισραηλιτών.





Εθνικοεπαναστατικό περιοδικό της δεκαετίας του ’80 με αφιέρωμα στην Ιρανική Επανάσταση.



Γνωστοί μας στην Ισπανία δημιούργησαν τον Ανδαλουσιανό Σύνδεσμο των Φίλων της Τζαμαχιρίγια, που μπορούμε να δούμε μεγάλη συμπάθεια προς τηνΛιβύη. Εγώ προσωπικά δεν έχω καμιά αμφιβολία, ούτε διστάζω να εκδηλώνω την συμπάθειά μου για αρκετές ενέργειες του Ιράν και της Λιβύης, στον αγώνα τους ενάντια στον Ιμπεριαλισμό από όποια πλευρά και να προέρχεται.



Φυσικά υπάρχουν και εθνικιστές που αντιπαθούν ή δεν υποστηρίζουν ούτε την Λιβύη , ούτε το Ιράν για δύο βασικούς λόγους:



α) δεν είναι άριοι


β) γιατί υποστηρίζουν την «τρομοκρατία». Πρέπει να πω ορισμένα πράγματα σ' αυτούς τους εθνικιστές οποιασδήποτε ηλικίας και αν είναι, σε σχέση με την πολιτική , μια που ορισμένους τους λείπει η πείρα , και άλλοι πετούν στα σύννεφα.



Πάνω απ' όλα στην πολιτική ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου μόνο απ' αυτό πρέπει να υποστηρίξουμε τον αντισιωνιστικό αγώνα των λαών της Περσίας ή της Λιβύης, μέχρι να μας αποδείξουν το αντίθετο.






- Η Σαουδική Αραβία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ.
Ο Αντισιωνισμός της είναι υποκριτικός.


- Η Αίγυπτος και το Κουβέιτ στηρίζονται στον αντικομμουνισμό τους.
Ο συντηρητισμός υπερισχύει.


- Στη Συρία αλλάζούν τα πράγματα.
Είναι αντισιωνιστική γιατί της το επιτρέπει η Σ. Ένωση.


- Το Πακιστάν πάντα θα γλυκοκοιτάζει την Ινδία και τον πεινασμένο λαό της.


Έτσι από τα Ισλαμικά κράτη μόνο το Ιράν και η Λιβύη αντιπροσωπεύουν καθεστώτα σοσιαλιστικά , ριζοσπαστικά που αγωνίζονται εναντίον του Ιμπεριαλισμού χωρίς να ανήκουν σε κάποιο σύμφωνο.


Το Ιράκ είναι όπως μια ακριβή – βιτσιόζα πόρνη , θα γίνει ρωσικό ή αμερικάνικο εξαρτάται από το ποιος θα πληρώσει περισσότερο. Έχει μια αντισιωνιστική βάση ( όλοι θυμόμαστε την καταστροφή του ατομικού αντιδραστήρα από την ισραηλινή αεροπορία ) που όμως επηρεάζεται από το σύστημα.



Το Ιράκ ξεκίνησε τον πόλεμο εναντίον του Ιράν , ας μην το ξεχνάμε. Είναι ντροπή να βλέπουμε σήμερα την Δυτ. Ευρώπη να αρνείται να δεχτεί τον μοναδικό όρο του Ιράν για ειρήνη. Για άλλη μια φορά η ιστορία γράφεται με ψέματα. Κανείς δεν θυμάται ότι το Ιράκ βομβάρδισε περισσότερα πετρελαιοφόρα της δύσης από το Ιράν και η αεροπορία του κατέστρεφε αντιτορπιλικό του πολεμικού αμερικανικού ναυτικού , χωρίς φυσικά να ενοχληθεί από τις ΗΠΑ.






Οι δύο βασικοί λόγοι που οι εθνικιστές δεν εμπιστεύονται το Ιράν είναι λίγο πιστευτοί.



Το Ιράν δεν είναι ένα «άριο» κράτος (μολονότι από εκεί ήλθαν οι άριοι) , αλλά και οι ΗΠΑ που είναι άριοι είναι σύμμαχοι του σιωνισμού. Πρέπει να αγωνισθούμε, σκεπτόμένοι την πραγματικότητα όχι το τι θα έπρεπε να ήταν. Η τρομοκρατία των Ιρανών είναι ένα παιχνίδι για παιδιά σε αντιπαράθεση με την τρομοκρατία του συστήματος.


Αφγανιστάν, Κούβα, Νικαράγουα ή τα νοτιαμερικάνικα πραξικοπήματα είναι παραδείγματα το τί είναι τρομοκρατία και αυτό χωρίς να μιλήσω για την τρομοκρατία των CIΑ – ΚGΒ που σ' αυτήν πάνω δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ιδέα.



Απ' την πλευρά του lράν δεν υπάρχει υποστήριξη της μεταναστεύσεως στην Ευρώπη ούτε φυσικά αυτό είναι υπεύθυνο.



Τα καπιταλιστικά – συντηρητικά κράτη όπως Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Τουρκία είναι υπεύθυνα για την μετανάστευση των λαών τους στην Ευρώπη. Το εμπόριο ανθρώπων γίνεται από τους υποστηρικτές του συντηρητισμού.



Θα κλείσω το κείμενό μου με ένα κομμάτι από την έκθεση του Χοτζατολεσλάμ, κ. Σεγιέντ Αλή Χαμενέί Προέδρου της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, στην 42η Σύνοδο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ.


«Αυτή η επανάσταση ήταν σωστή από την αρχή της. Είναι η Επανάσταση του λαού και μάλιστα 100% στη συνέπεια της. Καμιά από τις γνωστές φόρμες που έχουν γίνει εργαλεία σε συγκεκριμένες άλλες επαναστάσεις δεν δραστηριοποιήθηκαν ή ακόμα δεν υπήρξαν παρούσες στη δική μας Επανάσταση. Δεν είχαμε οπλισμένους αντάρτες, ούτε δραστηριοποιημένο στρατιωτικοπολιτικό κόμμα, ούτε ομάδες επανάστασης, ελεύθερους αξιωματικούς και τα όμοια. Στην Επανάστασή μας υπήρξε μόνο ο λαός και μάλιστα ο άοπλος λαός που γέμισε την Τεχεράνη και της άλλες πόλεις του Ιράν με την παρουσία του. Αυτός ο λαός γέμισε με πλήθος τους δρόμους και γέμισε τον αέρα στις πόλεις με την επαναστατική του παρουσία και τα επαναστατικά συνθήματα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε δεν έμεινε χώρος ν’ αναπνεύσει η κυβερνώσα κλίκα και η , κυβέρνηση της, η οποία υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τα κάστρα της και τα κέντρα της εξουσίας και ένας , ένας ή σε ομάδες οι άνθρωποι της εξουσίας αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα σύντομα. Ο Σάχης, οι πρωθυπουργοί οι στρατηγοί του στρατού, οι και άλλοι σημαντικοί εγκληματίες εγκατέλειψαν τη χώρα για να αποφύγουν την οργή του λαού».


Φάκελος Εκτρώσεις.


του Νέστορος Π.



Το θέμα των εκτρώσεων αποτελεί ένα θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Όλοι σιωπούν επιδεικτικά και φυσικά η σιωπή είναι συνενοχή όσο αυτό και αν δεν αρέσει σε κάποιους. Κανείς εκτός από μεμονωμένα άτομα της εκκλησίας ( η ηγεσία της ασχολήθηκε στο παρελθόν με χρηματιστήρια και οικόπεδα , και σήμερα με άλλες δήθεν «χριστιανικές» δραστηριότητες ) και κάποιες οργανώσεις κοινωνικής φροντίδας δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα.



Ο κύριος υπεύθυνος για την γενοκτονία που λέγεται εκτρώσεις δεν είναι άλλος από το επίσημο ανθελληνικό κράτος. Υπάρχουν χίλιοι λόγοι για να είμαστε εχθροί της αστικής δημοκρατίας και φανατικά ενάντια στο ΣΗΜΕΡΙΝΟ ανθελληνικό κράτος και να ζητούμε την θανατική του καταδίκη. Το κράτος είτε μέσω της αδιαφορίας είτε μέσω των κομματικών μηχανισμών σκοτώνει το έθνος μας , σκοτώνει το μέλλον μας με κακοτεχνίες στους δρόμους , με την ελεύθερη διακίνηση πρέζας σε πλατείες και σχολεία ( όπου οι μπάτσοι σφυρίζουν αδιάφορα ) , με τους δήθεν «αυτοτραυματισμούς» στον «ελληνικό» στρατό ( έτσι ονομάζουν πολλές φορές με λιτές ανακοινώσεις του Γ.Ε.Σ την μοιραία κατάληξη τραυματιών από έλλειψη ιατρικής φροντίδας κ.α. ) ,





Στην σχολική εκπαίδευση δεν γίνεται κάποια σημαντική ενημέρωση και ουσιαστική ενέργεια ώστε να ενημερωθεί η νεολαία μας για τις μεθόδους αντισύλληψης. Έτσι οι εκτρώσεις αποτελούν για τις νέες κοπέλες την κύρια μέθοδο αντισύλληψης με αποτέλεσμα να βρίσκουν τον θάνατο χιλιάδες παιδάκια κάθε χρόνο !



Σύντροφε και Συντρόφισσα κάθε ώρα που περνάει πολλές χιλιάδες λευκά παιδιά και ανάμεσα τους δεκάδες Ελληνόπουλα πεθαίνουν άδικα !


Θα μείνεις άπραγος απέναντι στην γενοκτονία που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας ;



Εμείς Όχι !


Επιλέγουμε την πολιτική παρέμβαση – ενημέρωση με διανομή ενημερωτικού υλικού στις Ελληνίδες και στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους εκείνους που δεν ανέχονται να σκοτώνει η αδιαφορία της «πολιτείας» τα αγέννητα παιδιά !



Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι που αδιαφορούν επιδεικτικά για την σύγχρονη γενοκτονία. Από την μια μεριά η σύγχρονη «αριστερά» από τους «παραδοσιακούς» μαρξιστές μέχρι τους περισσότερους αναρχικούς κομμουνιστές υποστηρίζει με φανατισμό τις εκτρώσεις και δικαιολογεί τους χιλιάδες φόνους στις κλινικές ενώ παράλληλα δεν κάνει καμιά αναφορά στην έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία , ούτε στηρίζει τις ανύπαντρες μητέρες , ούτε δίνει σημασία στις επιπτώσεις μετά την έκτρωση.Ενώ την ίδια στιγμή στα έντυπα τους δηλώνουν υπέρ της «προσωπικής ελευθερίας και αξιοπρέπειας» στο θέμα αυτό δεν έχουν να προβάλλουν καμιά πρόταση.


Είμαστε η χώρα με ρεκόρ εκτρώσεων στην Ευρώπη και όμως όλοι αυτοί οι δούλοι των κομμάτων ( δεξιοί , αριστεροί , ακροαριστεροί , ακροδεξιοί και κεντρώοι ) , των «πολιτικών σχεδιασμών» και των «αυτοοργανωμένων χώρων» νοιάζονται περισσότερο για το σκυλάκι του Κωστέτσου που κάνει εμετό ... παρά για τις κοπέλες που καταφεύγουν στις εκτρώσεις είτε λόγω της κρατικής αδιαφορίας , είτε από την μηδενική στήριξη εκ μέρους του οικογενειακού περιβάλλοντος ... Για αυτές τις ψυχές δεν θα υπάρξει ποτέ καμιά διαμαρτυρία , καμιά φωνή εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ...



Μια διευκρίνιση προς τους αριστεριστές και αναρχικούς που διαβάζουν το blog του «Μαύρου Κρίνου».



Τους θυμίζουμε τι έλεγε η αναρχικών πεποιθήσεων Emma Goldman :



” Η Emma Goldman θεωρούσε τις εκτρώσεις αποτέλεσμα δυστυχίας:


Η συνήθεια των εκτρώσεων έχει φτάσει σε τόσο τρομακτικές διαστάσεις στην Αμερική, ώστε να είναι απίστευτο... τόσο μεγάλη είναι η δυστυχία στην εργατική τάξη, ώστε σε κάθε 100 εγκυμοσύνες διαπράττονται 70 εκτρώσεις. (Mother Earth, 1911) ”



Από την άλλη οι σούπερ ντούπερ «πατριώτες» της εθνικοφροσύνης αφού ασχοληθούν με «μαγικά περιστέρια» στον Βόσπορο , συμπόσια , συνεντεύξεις , ντιμπέιτ , ψήφους , ελοχίμ , νεφελίμ και λοιπές «ενδιαφέρουσες» θεωρίες και αφού κουραστούν από τις βαρύγδουπες πολιτικές αναλύσεις για τους ψήφους θα «ξεχάσουν» να ασχοληθούν με το θέμα αυτό διότι πολύ απλά δεν πουλάει , και ότι δεν πουλάει για αυτούς δεν αξίζει ...




(διανομή φυλλαδίων)


Υπάρχουν και οι αστοί και οι φιλελεύθεροι - και αυτοί τολμούν να δηλώνουν πατριώτες αναλόγως τους καιρούς φυσικά - που μαζί τους δεν αξίζει να ασχοληθούμε καθόλου αφού το μόνο που πρέπει να μας νοιάζει είναι πότε θα τους στήσουμε στον τοίχο για να ξεμπερδεύουμε μια και καλή μαζί τους. Αυτοί είναι οι «χτίστες» της «υπέροχης» σημερινής καπιταλιστικής κοινωνίας που πάνω από όλα έχει το κέρδος ακόμα και από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτοί χρηματοδοτούν τα πλωτά νοσοκομεία όπου γυρνούν από λιμάνι σε λιμάνι της Ευρώπης ώστε να βοηθήσουν να λυθεί το πρόβλημα ... ποιο είναι αυτό ; μα οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες χιλιάδων νέων γυναικών ...


Αγαπητοί αναγνώστες είμαστε όχι απλά στην σκοτεινή εποχή αλλά σε μια εποχή που κυριαρχούν μέσα μας , δίπλα μας , παντού οι αιμοσταγείς καπιταλιστικοί δαίμονες. Αντί να προβάλλουν κάποιοι τρόπους και μέσα να βοηθήσουμε την 16χρονη που έμεινε έγκυος την σπρώχνουν αναγκαστικά στο χειρουργικό κρεβάτι με αποτέλεσμα την έκτρωση. Κανείς δεν νοιάζεται για τις συνέπειες στην ψυχολογία αυτής της κοπέλας αλλά και στην σωματική της υγεία. Απεναντίας στηρίζουν ταξιδακια με πλοιάρια όπου εκεί μέσα υπάρχουν έτοιμες μονάδες για δεκάδες εκτρώσεις. Εύκολη και φτηνή λύση ...



Φτάσαμε στο σημείο σε νοσοκομεία της Γαλλίας και της Γερμανίας οι γιατροί να ψεύδονται ότι τα αγέννητα έμβρυα έχουν σύνδρομο Down ώστε να υποβληθούν σε καισαρική τομή και τα έμβρυα να πωληθούν σε εταιρίες για καλλυντικά και σαμπουάν !



Απέναντι σε όλους αυτούς η συντακτική μας ομάδα προβάλλει μια νέα ομάδα κοινωνικής φροντίδας τον «Θεόφιλο».


Στο παρελθόν στηρίξαμε τον «Σύλλογο προστασίας αγέννητου παιδιού» με την ευρεία διανομή φυλλαδίων του συλλόγου σε εκατοντάδες Ελληνίδες.




Σχετικός σύνδεσμος για τον σύλλογο προστασίας αγέννητου παιδιού :


http://www.unborn.gr/



Σχετικός σύνδεσμος για παλαιότερη παρέμβαση μας εδώ :


http://mavroskrinos.freeforums.org/topic-t82.html



Ο σύλλογος «Θεόφιλος» αγωνίζεται για την στήριξη γυναικών με ιατρική , κοινωνική , ψυχολογική , νομική και πρακτική βοήθεια.



Σχετικός σύνδεσμος στο διαδίκτυο :


http://www.theophilos.gr/



Πέτρου Γιαλούρου 9 , ΤΚ 11363 Αθήνα
Τηλέφωνο 210-8819397




Στηρίξτε τον «Θεόφιλο» με κάθε μέσο και δυναμώστε την φωνή του !



Αντιγράφουμε από το blog της οργάνωσης :


«Το τμήμα παρέχει όλη τη στήριξη που χρειάζονται μέλλουσες μητέρες που δεν έχουν την δυνατότητα να κρατήσουν το παιδί τους και δέχονται πιέσεις για έκτρωση από το οικογενειακό τους περιβάλλον».




Σύντροφοι και Συντρόφισσες ας μην ξεχνάμε τα εξής :



Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε έκτρωση αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους:


Διάτρηση της μήτρας
Ρήξη τραχήλου
Εμφάνιση προδρομικού πλακούντα
Μελλοντική εξωμήτρια κύηση
Ενδομητρίτιδα
Ενδοτραχηλίτιδα
Πυελική φλεγμονή
Δευτεροπαθή αμηνόρροια ή στείρωση
Ενδομήτριες συμφύσεις
Ανεπάρκεια εσωτερικού τραχηλικού στομίου
Αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα
Καθ’ έξιν αποβολές
Πρώιμους τοκετούς






44% παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές
36% διαταραχές ύπνου
30% - 50% προβλήματα στη σεξουαλική ζωή
25% Επισκέπτονται ψυχίατρο -
60% αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας,
το 28% από αυτές επιχειρεί αυτοκτονία



Προβλήματα σχετικά με παιδιά που γεννούν μελλοντικά: αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, εξασθένηση των μητρικών δεσμών, αυξημένες πιθανότητες κακοποίησης και κατάληξης τού ζευγαριού στο χωρισμό ή το διαζύγιο.



Ομάδα συντρόφων του Μαύρου Κρίνου μαζί με Εθνικιστές συντρόφους που δεν ανήκουν στην αυτόνομη κίνηση μας τους οποίους και χαιρετίζουμε ( εμείς την λέξη ενότητα την εννοούμε και πάνω από όλα έχει σημασία το πώς θα περάσουμε το μήνυμα της αντίστασης απέναντι στον καπιταλισμό και όχι το μετερίζι του καθενός ) προχώρησαν σε ευρεία διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων της οργάνωσης «Θεόφιλος» σε δεκάδες Ελληνίδες.





(Το φυλλάδιο που μοιράστηκε από Αυτόνομους συντρόφους σε συνεργασία με οργανωμένους Εθνικιστές)



Παρέμβαση στο κέντρο των πόλεων , άμεση και ουσιαστική ενημέρωση στις συμπατριώτισσες μας με στόχο την μείωση των εκτρώσεων στην πατρίδα μας.



Όλοι αυτοί που διαδίδουν διάφορα παραμύθια για τα έμβρυα απλά τους ενημερώνουμε ότι στην 18η ημέρα η καρδιά του εμβρύου αρχίζει να χτυπάει !



«αν το κοιλιακό τοίχωμα της εγκύου γυναίκας ήταν διάφανο , τι είδος νόμους θα είχαμε για την έκτρωση;»


Dr. R. Nathanson ( από την ταινία «Σιωπηλή κραυγή» )



Ενάντια στην γενοκτονία των εκτρώσεων !

Ο Χομεϊνί για την Σιωνιστική κατοχή στην Παλαιστίνη.


... Ψάχνουν από κατοικία σε κατοικία , συλλαμβάνουν τους νέους φυλακίζουν την νεολαία , σκοτώνουν την νεολαία.


Αυτά τα γεγονότα αγνοούνται και η Αμερική κάθετε και κοιτάει τις φλόγες , και το χειρότερο από όλα είναι ότι και οι μουσουλμάνοι απλά τα παρακολουθούν όλα αυτά.


Δεν είναι ώρα να κοιμάσαι όταν ξέρεις ότι σε ένα μέρος μια κόκκινη σφαίρα διαλύει το πόδι ενός παιδιού …






μετάφραση : Πάνος Β.

Για άλλη μια φορά η νεοταξική αριστερά υπηρετεί με άμεσο και έμμεσο τρόπο τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού.


του Jihad.


Είναι γνωστό και όλοι θυμόμαστε το υποτονικό κλίμα που υπήρξε στις πορείες έξω από την ισραηλινή πρεσβεία στην Αθήνα κατά την διάρκεια του πολέμου στην Γάζα εκ μέρους γνωστών οργανώσεων και προσώπων της ελληνικής "αριστεράς".


Πολλοί τότε αναρωτήθηκαν για τον ρόλο κάποιων σε κρίσιμες καταστάσεις που θίγονται τα συμφέροντα και τα σχέδια των Σιωνιστών. Εμείς πιστεύουμε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και σχεδόν τα πάντα στις πολιτικές εξελίξεις είναι προσχεδιασμένα από τους γνωστούς καπιταλιστικούς κύκλους.


Επιπλέον ας μην ξεχνάμε ότι τα χρήματα είναι άφθονα για να σταματήσουν τυχόν ενοχλητικές ... αντιδράσεις.


Σήμερα μετά από τα νέα επεισόδια στην Τεχεράνη - μια ακόμα «πορτοκαλί επανάσταση» σε εξέλιξη - στο γνωστό ρουφιανομίντια ( indymedia ) αναρτήθηκε το παρακάτω κάλεσμα :



" ... Συγκέντρωση στην ιρανική πρεσβεία ενάντια στο εκλογικό πραξικόπημα και για συμπαράσταση στον αγωνιζόμενο λαό που δολοφονείται αυτές τις μέρες στο Ιράν. Οι Ιρανοί της Ελλάδας απαιτούν από όλα τα δημοκρατικά κράτη την μη αναγνώριση του φασιστικού και δικτατορικού ισλαμικού κράτους του Ιράν.


Λευτεριά στην εργατική τάξη
Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους
Ίσα δικαιώματα στις γυναίκες του Ιράν
Κατάργηση της θανατικής ποινής ... "



Έτσι λοιπόν ενώ στο Ιράν για άλλη μια φορά συγκρούονται τα συμφέροντα και τα σχέδια των παγκόσμιων αφεντικών με τις επαναστατικές δυνάμεις της τιμής , της παράδοσης και της Ιρανικής επανάστασης κάποιοι καλοθελητές ρουφιάνοι και τσιράκια σπεύδουν να διαμαρτυρηθούν έξω από την ιρανική πρεσβεία !





Κατηγορούν τον ιρανικό λαό ακριβώς με τις ίδιες κατηγορίες που υιοθετεί το κράτος - δολοφόνος που λέγεται Ισραήλ και οι ξεπουλημένες δυτικές δημοκρατίες και οι ηγεσίες τους !


Στο παρελθόν οι επαναστάτες του Ιράν στάθηκαν στο πλευρό των Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών και με κάθε τρόπο στήριξαν τις προσπάθειες μας για ένα καλύτερο αύριο χωρίς τον διεθνή σιωνισμό. Σήμερα οι σύντροφοι του NPD και του NVU δηλώνουν ανοιχτά την αλληλεγγύη τους και είναι στο πλευρό του Ιρανικού λαού.


Εμείς από την πλευρά μας ως Αυτόνομοι Εθνικιστές και Σοσιαλιστές χαιρετίζουμε την νίκη του αντισιωνιστή και μαχητή προέδρου του Ιράν και δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της ιρανικής επανάστασης !


Οι Σύντροφοι Φρουροί της Ιρανικής Επανάστασης θα δώσουν την απάντηση στα σχέδια των αμερικανών και των ισραηλινών !


Ο Ιρανικός λαός δεν θα υποκύψει στα κελεύσματα των καπιταλιστών και στους πράκτορες του διεθνή σιωνισμού !


Πολλοί «αριστεριστές» αλλά και «ακροδεξιοί» αρέσκονται στο να προσφωνούν τους αγωνιστές του Ιράν ως ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ...


Ε , ναι λοιπόν εμείς δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας ( την οποία δεν εκφράζουμε μόνο με λόγια αλλά και με έργα ) στους Ιρανούς Συντρόφους Ισλαμοφασίστες που δίνουν την μάχη για Εθνική Αξιοπρέπεια και Κοινωνική Δικαιοσύνη !


Δεν θα εκπλαγούμε αν δούμε στο άμεσο χρονικό διάστημα ανακοίνωση από ομάδες της γνωστής antifa ! στην Ελλάδα με τσιτάτα «ενάντια στον Ισλαμοφασισμό» και πορεία έξω από την Ιρανική πρεσβεία ...


Εμείς θα είμαστε εκεί στο πλευρό των Ιρανών Συντρόφων Εθνικοεπαναστατών ενάντια στους παγκόσμιους «μπάτσους» της antifa !



Αλληλεγγύη στο Ιράν !

Iran.

Ernst Jünger.


Ο Ερνστ Γιούνκερ ήταν Γερμανός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Χαιδελβέργη στις 29/3/1895 και πέθανε στις 17/2/1998. Aποτέλεσε δε μία από τις κεντρικές μορφές του ρεύματος που έμεινε γνωστό ως Συντηρητική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του Α’ΠΠ υπηρέτησε στον Αυτοκρατορικό Γερμανικό Στρατό και για τη δράση του παρασημοφορήθηκε με τον Σιδηρου Σταυρό Α’ Τάξεως καθώς και με το παράσημο Pour Le Merite που αποτελούσε την ανώτατη τιμητική διάκριση στον τότε Γερμανικό Στρατό.




Το 1923 απολύθηκε από τη Reichswehr ως υπολοχαγός και σπούδασε θαλάσσια βιολογία, βοτανολογία και φιλοσοφία. Κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, την οποία επέκρινε για την αστάθειά της και την αδυναμία της,αρθρογράφησε σε διάφορα εθνικιστικά έντυπα προπαγανδίζοντας την ανάγκη για έναν επαναστατικό και ριζοσπαστικό εθνικισμό. Επίσης διατηρούσε επαφές με διάφορες ομάδες όπως με την ένωση βετεράνων Stahlhelm και τους Εθνικομπολσεβίκους του Έρνστ Νίκις.


Στο βιβλίο του ‘’In Stahlgewittern’’ (1924) περιγράφει τις εμπειρίες του από τον πόλεμο και στο ‘’Der Arbeiter’’ (1932) αναλύει τις απόψεις του για μια πλήρως κινητοποιημένη κοινωνία που θα καθοδηγείται από πολεμιστές-εργάτες-διανοούμενους. Κατά τον Β’ΠΠ υπηρέτησε στην Wehrmacht απ’όπου απολύθηκε το 1944 μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Α.Χίτλερ.


Στην μεταπολεμική Γερμανία αντιμετώπισε απαγορεύσεις από τις Βρεττανικές Δυνάμεις Κατοχής, καθώς και εχθρότητα από κομμάτι της γερμανικής διανόησης λόγω της εθνικιστικής του σκέψης και δράσης και θεωρήθηκε αντιδραστικός και μιλιταριστής. Υπήρξε ένας από τους προδρόμους του μαγικού ρεαλισμού και συνεισέφερε την έννοια του Άναρχου ( Κυρίαρχου Ατόμου).


Σύνδεσμοι για τη ζωή του και το έργο του


http://www.juenger.org/


http://ernst-juenger.blogspot.com/



Αναδημοσίευση από το blog :


Ernst Rohm Γεννημένος Επαναστάτης.

του Άβαδη Κ.





Ο Ερνστ Ραιμ γεννήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας στις 28 Νοεμβρίου του 1887. Από μικρός , ο Ερνστ διακατεχόταν από ένα έντονο πάθος για την Πατρίδα του καθώς και από τις σοσιαλεπαναστατικές ιδέες. Πολυσχιδής προσωπικότητα , για πολλούς ένας αλητήριος , για άλλους ένας διεστραμμένος για άλλους πάλι ένας επαναστάτης. Πολλά έχουν λεχθεί για τον ίδιο. Τα περισσότερα άσχημα. Μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο άνθρωπος κατασυκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος στο NSDAP.Τον βγάλανε προδότη γιατί δεν μπορούσαν να αντέξουν το βάρος της αλήθειας και της ντομπροσύνης του. Τον είπαν ανώμαλο γιατί δεν ήταν φαίνεται αρκετά «φυσιολογικός» όσο οι γραβατοφορεμένοι αστοί. «Ένας αλήτης,» λέγανε οι υποκριτές αστοί , «ένας αμόρφωτος αγροίκος».Μα τι περίμεναν από έναν ασυμβίβαστο όπως ο Έρνστ Ραιμ ;



Ο Ραιμ λοιπόν έλαβε μέρος σε έναν πόλεμο και σε τρεις επαναστάσεις. Στον Πρώτο Παγκόσμιο ως αξιωματικός του Καιζερικού στρατού , όπου γνωρίστηκε και έγινε φίλος με τον Αδόλφο Χίτλερ , μπροστάρης στο Κίνημα της Μπυραρίας στην Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση του 1933-1934 , καθώς και στην καθημερινή επανάσταση στους δρόμους πλάι – πλάι με τους αγαπημένους φαιοχίτωνες του , τον επαναστατικό στρατό του NSDAP , τα περήφανα και αλύγιστα SA !


Μετά το Κίνημα της Μπυραρίας και την φυλάκιση του Χίτλερ , ο Ραιμ μαζί με τον Ρούντολφ Ες ανέλαβαν μαζί να κρατήσουν το Κόμμα ζωντανό. Μετά την αποφυλάκιση του Χίτλερ ήλθε η πρώτη διαφωνία : ο Χίτλερ δεν ήθελε ακόμα ισχυρά SA. Ο Ραιμ διαφωνώντας αποφάσισε να πάει στην Βολιβία όπου και κατά την περίοδο 1928-1930 εργάστηκε ως αναδιοργανωτής του Βολιβιανού Στρατού.Στα τέλη του ’30 ο Χίτλερ τον καλεί εσπευσμένα να ξαναγυρίσει στην αγαπημένη του Γερμανία και να αναλάβει την ηγεσία των SA ώστε να τα αναδιοργανώσει. Χάρη στο οργανωτικό δαιμόνιο και την μαχητική προσωπικότητα του Ραιμ τα SA σύντομα φτάνουν τα 4.000.000. Αργότερα και ο ίδιος ο Α. Χίτλερ καθώς και ο Γκαίμπελς θα παραδεχθούν ότι χωρίς τον Ραιμ και τα SA δεν θα είχε ανέβει το NSDAP στην εξουσία ποτέ.



Ο Ραιμ ποτέ δεν κατηγορήθηκε για μεγαλομανία από κανέναν , αν και είχε τόσους εχθρούς μέσα και έξω από το Κόμμα. Υπήρξε πρώτα πραγματικός σύντροφος για τα SA και μετά ηγέτης τους , υπήρξε ένας από αυτούς.



Στις δύσκολες καταστάσεις , ο Γκαίμπελς μάλιστα συνήθιζε να λέει :


«Μη φοβάστε …Όσο έχουμε τον Ραιμ όλα τα προβλήματα θα λύνονται.»


Εννοούσε φυσικά τα προβλήματα του «δρόμου» και όχι των γραφείων. Στους υποκριτές εκείνους που από καθαρό φθόνο δεν άντεχαν να τον βλέπουν να ηγείται τα SA ο Έρνστ απαντούσε :


«Κανείς δεν μπορεί να με πει πουριτανό…αν ένας «ανήθικος» για σας , κάνει κάτι το πραγματικά άξιο , τον προτιμώ από έναν «ηθικό» ανίκανο».



Ο Ραιμ υπήρξε ένας πραγματικός ασυμβίβαστος. Στο πρόσωπο του τα SA αναγνωρίζανε όχι μονάχα έναν ηγέτη , αλλά έναν ήρωα , ένα φωτεινό παράδειγμα έναν άνθρωπο σκληραγωγημένο και μυημένο στις μάχες και στον δρόμο. Δίπλα τους στις μάχες και πάντα μπροστάρης υπήρξε ο Ραιμ για αυτούς. Ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ του το αναγνώρισε λέγοντας του στο γράμμα που του έστειλε την πρώτη πρωτοχρονιά μετά την άνοδο στην εξουσία του NSDAP και το οποίο δημοσιεύτηκε στον Λαϊκό Παρατηρητή στις 2 Ιανουαρίου του 1934 :



« Η πάλη για το Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα και την Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση κατορθώθηκε χάρη στην συνεπή καταστολή της κόκκινης τρομοκρατίας από τα SA. Εάν ο στρατός οφείλει αν εγγυάται την προστασία του Έθνους από τους εξωτερικούς εχθρούς , τότε ο σκοπός των SA είναι να εξασφαλίσει την νίκη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κράτους , της κοινότητας και του λαού στην εσωτερική σφαίρα. Όταν σε κάλεσα στην σημερινή σου θέση , αγαπητέ Επιτελάρχα μου , τα SA περνούσαν μια σοβαρή κρίση.


Στις δικές σου υπηρεσίες οφείλεται το ότι , μετά μέσα σε λίγα χρόνια αυτό το πολιτικό όργανο μπόρεσε και ανέπτυξε την φοβερή δύναμη , που μου επέτρεψε να σταθώ στην τελική μάχη και να μπορέσω να νικήσω τον μαρξιστικό αντίπαλο. Καθώς κλείνει ένας χρόνος από την Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση αισθάνομαι την ανάγκη να σε ευχαριστήσω , αγαπητέ μου Ερνστ Ραιμ , για τις αμέτρητες υπηρεσίες που έχεις παράσχει στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα και στον Γερμανικό λαό και να σε βεβαιώσω πόσο ευγνώμων είμαι στην μοίρα , για το ότι μπορώ να αποκαλώ άνδρες σαν εσένα , φίλους και συναγωνιστές.


Με αληθινή φιλία και ευγνώμονα σεβασμό , Αδόλφος Χίτλερ »


Αυτός ήταν ο Ραιμ για τον Χίτλερ όπως και για όλους στο Κόμμα. Και όμως αυτός ο άνδρας έπεσε θύμα της ίδιας εκείνης άσχημης μοίρας που κυνηγάει όλους τους επαναστάτες και τους μεγάλους άνδρες. Ο Ερνστ Ραιμ όπως είπαμε και πιο πριν υπήρξε ασυμβίβαστος πραγματικός πιστός έως το τέλος στα σοσιαλεπαναστατικά του οράματα. Μετά την άνοδο λοιπόν του Χίτλερ στην εξουσία ο Ραιμ δεν σκέφτηκε να πιάσει ένα γραφειάκι και πια να αναπαυθεί αλλά πως θα πραγματοποιήσει την επανάσταση που εδώ και τόσο καιρό οραματιζόταν την επανάσταση που είχε υποσχεθεί στα SA , όταν έγραφε τον Ιούνιο του 1933 :


« Κερδίσαμε μια μάχη στον δρόμο της Εθνικοσοσιαλιστικής Επανάστασης . Η Πρώτη Επανάσταση η Εθνική , τελείωσε. Ώρα να αρχίσει η Δεύτερη Επανάσταση , η Σοσιαλιστική».


Τι θα έφερνε αυτή η δεύτερη επανάσταση ; Τον θάνατο στην μπουρζουαζία της χώρας του , την ανελέητη μάχη με τον πρώην Γερμανικό στρατό και την αστυνομία , τα οποία σώματα θα ανανέωνε με δικούς του ανθρώπους με τους προλετάριους των SA. Έναν πραγματικό Εθνικό Σοσιαλισμό.


Δήλωνε στο Σπορτππαλάστ του Βερολίνου τον Νοέμβριο του 1933 :


« Ακούγονται φωνές από τις μεσαίες και ανώτερες τάξεις , ότι δήθεν τα SA δεν έχουν πια λόγο ύπαρξης. Οι κύριοι αυτοί κάνουν μεγάλο λάθος. Θα ξεριζώσουμε το παλιό γραφειοκρατικό πνεύμα των μικροαστών. Με ευγένεια αν μπορέσουμε , αλλά και χωρίς ευγένεια , αν δεν γίνεται διαφορετικά.»


Η μπουρζουαζία βλέποντας τον κίνδυνο ξεσηκώθηκε και έθεσε ξεκάθαρα το ζήτημα :’Η τα SA και ο Ραιμ η εμείς (δηλαδή η χρηματοδότηση από τις μεγάλες επιχειρήσεις) Ο Χάυντρυχ των SS , ο Γκαίρινγκ και παρά τους αρχικούς δισταγμούς του ο Χίμλερ αναλαμβάνουν τον σχεδιασμό της εκκαθάρισης των SA. Για να έρθει σε πέρας όμως χρειάζεται και την συγκατάθεση του Αδόλφου Χίτλερ.



Ο Χίτλερ αρνείται όμως να σκοτώσει τον φίλο και σύντροφο του Ερνστ Ραιμ. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς κάτω από ποιες περιστάσεις πείστηκε ο Χίτλερ για αυτή την εκκαθάριση και αν πείστηκε φυσικά.( Ο Λεόν Ντεγκρέλ σε ένα κείμενο του αναφέρει ότι ποτέ δεν υπήρξε συγκατάθεση του Χίτλερ σε αυτή την αποτρόπαια πράξη ). Ότι ακολούθησε είναι λίγο πολύ γνωστό. Τα SA περίμεναν εναγωνίως την στιγμή που θα τους δώσει ο Ραιμ σήμα για την ανελέητη μάχη με ότι «παλαιό» στεκόταν ακόμα όρθιο. Ο Ραιμ έτρεφε μεγάλη αγάπη και πίστη στον σύντροφο του και Φύρερ Αδόλφο Χίτλερ. Όμως δεν μασούσε τα λόγια του.


Τον Αύγουστο του 1933 είχε δηλώσει :


« Ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν σε επίσημες θέσεις άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα για το πνεύμα της επανάστασης μας. Πρέπει αδίστακτα να απαλλαγούμε από αυτούς , ένα τολμήσου να εφαρμόσουν τις αντιδραστικές ιδέες τους»


Ίσως αυτές οι δηλώσεις του να έκαναν τον Χίτλερ να πάρει αυτή την σκληρή απόφαση για τους συντρόφους του , δυστυχώς δεν γνωρίζουμε με σιγουριά σχεδόν τίποτα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έβαλαν το χεράκι τους ο στρατός , οι μεγαλοεπιχειρηματίες καθώς και ο Χέρμαν Γκαίρινγκ. Ο θάνατος θα βρει τον Ερνστ Ραιμ με τρεις σφαίρες μέσα σε ένα κελί , όρθιο και αμετανόητο για τις πράξεις και τις ιδέες του μέχρι το τέλος. Ο εκτελεστής του Λίππερτ στην δίκη του το 1957 , αποκάλυψε τις τελευταίες λέξεις του Ερνστ Ραιμ , καθώς ξεψυχούσε :«Μάιν Φύρερ … Μάιν Φύρερ..»


Ίσως αυτή να είναι και μια από τις τραγικότερες ιστορίες της εποχής εκείνης.Τι χειρότερο εξάλλου σφαίρα συντρόφου να σκοτώνει σύντροφο ;


Ο Αδόλφος Χίτλερ θα παραδεχθεί το 1944 ότι η εκκαθάριση των SA ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. Ίσως…ένα πράγμα πάντως είναι σίγουρο : Ο Ραιμ υπήρξε για αυτόν ένας πραγματικός και αληθινός σύντροφος ο καθοδηγητής και μπροστάρης των περήφανων και ηρωικών Φαιοχιτώνων. Λίγα έχουν γραφεί για το όνομα τους έως και ελάχιστα. Κάποιοι τον χαρακτήρισαν ως τον Λέον Τρότσκι του Εθνικοσοσιαλισμού , άλλοι πάλι ως έναν αποτυχημένο.


Δεν πειράζει από την λάσπη είναι συνηθισμένοι όλοι οι μεγάλοι άνδρες της ιστορίας μας.Για τα SA ο Ραιμ πάντα παρέμεινε ένα λαμπρό παράδειγμα ηρωισμού ανδρείας και συντροφικότητας. Εμείς κρατάμε άσβεστη την φλόγα , ο Ερνστ Ραιμ βιολογικά όντως είναι νεκρός , το πνεύμα του όμως ουδέποτε σταμάτησε να εκπέμπει θαυμασμό και πίστη σε μεγάλες ιδέες και οράματα σαν τα δικά του.


Ζήτω λοιπόν ο Ερνστ Ραιμ !


Το πνεύμα του παραμένει άσβεστο !


Ακονίστε τα μεγάλα σας μαχαίρια σύντροφοι ! Στους αστούς και στους λακέδες τους χρωστάμε μια νύκτα των μεγάλων μαχαιριών αντίστροφη !


« Δεν είμαστε λέσχη μπουρζουάδων. Δεν φιλοδοξώ να ηγούμαι ανθρώπων που εκτιμούν οι νοικοκυραίοι , αλλά επαναστατών , που θα σύρουν την Πατρίδα πίσω τους.»


Ερνστ Ραιμ

Αριστεροί που έγιναν Φασίστες.



Max Barthel 1893-1975.


Εργάτης, δημοσιογράφος, ποιητής και συγγραφέας. Μέλος των Σπαρτακιστών από το 1919 και λίγο αργότερα δημοσιογράφος σε κομμουνιστικό έντυπο του Μάνχαϊμ. Το 1920 βρέθηκε στο Β' συνέδριο της Κομμουνιστκής Διεθνούς ως Γερμανός απεσταλμένος. Το 1923 ύστερα από ρήξη με Γερμανικό Κομμουνιστικό κόμμα γίνεται μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.


Το 1933 προσχωρεί στον Εθνικοσοσιαλισμό και ανπτύσει δραστηριότητα ως δημοσιογράφος στις υπηρεσίες προπαγάνδας. Γράφει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Das Unsterbliche Volk όπου εξηγεί πως από κομμουνιστής έγινε οπαδός του εθνικοσοσιαλισμού.


Carlo Carrà 1881-1966.


Ιταλός ζωγράφος και δάσκαλος, από τις ηγετικές φιγούρες του Φουτουρισμού. Το 1900 βρίσκεται στο Λονδίνο μαζί με εξόριστους Ιταλούς αναρχικούς. Υπογράφει το Φουτουριστικό Μανιφέστο μαζί με τους Umberto Boccioni, Luigi Russolo και Filippo Tommaso Marinetti. Αναρχικός ο ίδιος του το 1911 τελειώνει έναν από τους πιο διάσημους πίνακες του "Η Κηδεία του Αναρχικού Galli". Αντικείμενο του πίνακα είναι η κηδεία του Ιταλού αναρχικού Angelo Galli ο οποίος δολοφονήθηκε από την αστυνομία κατά την διάρκεια της γενικής απεργίας του 1904.


Αργότερα, πριν και κατά τον πόλεμο, γίνεται υπερ-εθνικιστής και αποδέχεται τον Φασισμό. Κατά την δεκαετία του 30 θα υπογράψει ένα μανιφέστο όπου καλεί γαι υποστήριξη της Φασιστικής ιδεολογίας μέσω της τέχνης.


Κάποιοι πίνακες του Carrà


http://www.tendreams.org/carra.htm


Paul Ernst 1866-1933.


Γερμανός συγγραφέας, κριτικός και δημοσιογράφος. Γιός εργάτη ορυχείων. Διδάκτορας των πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο της Βέρνης. Μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Ήταν ένα από τα 14 ιδρυτικά μέλη της Εθνικοσοσιαλιστικής Ακαδημίας Ποίησης.


Robert Michels 1876-1936.


Γερμανός κοινωνιολόγος, μαθητής του Μαξ Βέμπερ. Αρχικά Σοσιαλδημοκράτης, αργότερα υποστηρικτής του Επαναστατικού Συνδικαλισμού και τελικά υποστηρικτής του Ιταλικού Φασισμού.


Edmondo Rossini 1884-1965.


To 1908 φυλακίστηκε εξαιτίας των επαναστατικών του δραστηριοτήτων ως συνδικαλιστής. Αργότερα μεταναστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου συμετέχει σε Σοσιαλιστικές οργανώσεις ως που αρχίζει να εκδίδει την εθνικιστική εφημερίδα La Tribuna (αργότερα μετανομάστηκε σε L'Italia Nostra). Το 1921 προσχωρεί στο Φασιστικό κίνημα του Μουσσολίνι. Μεταξύ 1932-1935 διετέλεσε υφυπουργός παρά του προεδρου του Μεγάλου Φασιστικού Συμβουλίου.


Michele Bianchi 1883-1930.


Ηγετική μορφή του Ιταλικού επαναστατικού συνδικαλισμού που αργότερα έγινε ένας εκ των ιδρυτών του Φασιστικού κινήματος. Μέλος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και συντάκτης της εφημερίδας του κόμματος, Avanti. Υπήρξε ένας από τους εκπροσώπους του Σοσιαλιστικού κόμματος στο συνέδριο της Μπολόνια το 1904 όπου και υποστήριξε την συνδικαλιστική γραμμή που επιβλήθηκε από τον Arturo Labriola.


To 1905 αποχωρεί από το Avanti και αναλαμβάνει την διεύθυνση της εφημερίδας Gioventù Socialista, επίσημο όργανο της Νεολαίας του Σοσιαλιστικού κόμματος. Η αντιμιλιταριστική του εκστρατεία τον οδήγησε στην φυλακή. Μετά την φυλακή εγκαθίσταται στην Γένοβα όπου και γίνεται συντάκτης της επαναστατικής εφημερίδας Lotta socialista.


Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται μέλος του Φασιστικού κόμματος του Μουσσολίνι. Στη φασιστική κυβέρνηση του Μουσσολίνι διετέλεσε μέλος του μεγάλου φασιστικού συμβουλίου, υφυπουργός εσωτερικών, υπουργός εσωτερικών, υφυπουργός δημοσίων έργων, υπουργός δημοσίων έργων.


Agostino Lanzillo1886-1952.


Ιταλός αναρχοσυνδικαλιστής ηγέτης. Υποστηρικτής του Sorel, έγινε μέλος του φασιστικού κινήματος και αρθρογράφος της εφημερίδας του Μουσσολίνι, Ιl Popolo D'Italia. Εισήλθε στο κοινοβούλιο ως μέλος του εθνικού φασιστικού κόμματος.


Αριστοτέλης Καλέντζης.


Ρωτιούνται πολλοί γιατί είμαι τόσο "υπερόπτης", τόσο "είρωνας", τόσο στριφνός; Γιατί γράφω "δύσληπτα" κι όχι όπως τόσοι και τόσοι άλλοι που αναπάψαν υπήνεμα την παροφθαλμιστική τους καθωσπρέπεια πάνω σε καλόβολο χαρτί, με φρασεολογία εύπεπτη. Μα είναι τόσο απλό! Θέλοντας να εφεσιβάλλω μια πλανημένη αντίληψη (εδραιωμένη στην επίκαιρη ηδονιστική φρεναπάτη των μαζών) επιδιώκω ν' αντιπαρέλθω μια μάταιη ενασχόληση. Προσπαθώ να μη προσπαθώ να κάμω να μ' εννοήσουν αυτοί που δεν μπορούν κι όχι μόνο γιατί δεν μπορούν, αλλά και γιατί δεν πρέπει, αφού, δεν μπορούν. Και πιότερο, για να μη παρεμβληθεί η φωνή μου απ' τα παράσιτα της αλλοτροπικής ψιμυθίωσης μιας "ακριβούς τε και λογίας μεταφράσεως εις την ξένην"!




ΕΡΑΛΔΙΚΟ


Η πολυεδρικότητα της αριστοκρατικής αναγκαιότητας είναι κι αυτή που επαργυρώνει την αίγλη των οικοσήμων