Νέα από την Ουκρανία και την Ρωσία που δεν διαβάσετε πουθενά αλλού στο ελληνικό διαδίκτυο: πληροφορίες από την Ελληνική ομάδα αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους του Azovstal

Στις 21 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη ανταλλαγή των υπερασπιστών του Azovstal. Στο πλαίσιο της ανταλλαγής, 108 στρατιώτες του Συντάγματος «Azov» επέστρεψαν στα σπίτια τους, ανταλλάχθηκαν συνολικά 215 στρατιωτικοί - υπερασπιστές του «Azovstal». Οι 124 αμυνόμενοι - απελευθερωμένοι πλέον από την αιχμαλωσία - ανήκουν στις τάξεις των αξιωματικών, 89 στους βαθμούς των υπαξιωματικών.

Μεταξύ αυτών, οι διοικητές της φρουράς "Mariupol" που επέστρεψαν εμφανώς ταλαιπωρημένοι από την αιχμαλωσία: Denys Prokopenko "Redis", Svyatoslav Palamar "Kalyna", Serhii Volynskyi "Volyna", Denys Shlega και Oleg Khomenko.

Η ελληνική Μαριούπολη μετά την εισβολή του Κρεμλίνου ...

"Ξέρεις ποιός είμαι εγώ;"... Ο υιός του Ντιμίτρι Πεσκόφ (εκπροσώπου τύπου της Ρωσικής κυβέρνησης) άρχισε να μουρμουράει όταν ένας πολύ γνωστός Ρώσος παρουσιαστής του τηλεφώνησε on air και υποδυόμενος τον στρατολόγο τον κάλεσε να παρουσιασθεί για το μέτωπο το επόμενο πρωί.

Ο Πεσκόφ δεν τον κατάλαβε και άρχισε τη διαπραγμάτευση: "Θα το λύσω το ζήτημα σε διαφορετικό επίπεδο. Θέλω να καταλάβω γενικά τι συμβαίνει και τι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΧΩ...". "Ασφαλώς ΚΑΙ ΔΕΝ θα έλθω. Είμαι ο υιός του Πεσκόφ και πρέπει να καταλαβαίνετε πόσο λάθος θα ήταν να έλθω εκεί." "Δεν έχω πρόβλημα να υπερασπισθώ την πατρίδα μου αλλά πρέπει να ξέρω εάν έχει νόημα για μένα να είμαι εκεί". Λεπτομέρεια: Όταν ρωτήθηκε εάν θέλει να δηλωθεί εθελοντής στην πρώτη γραμμή του μετώπου, ο υιός Πεσκόφ απάντησε όχι …

H Kateryna "Pthaska" Polishchuk από το Azovstal γνωστή και ως "the Βird" είναι ζωντανή. Σε βίντεο που έδωσαν οι υπηρεσίες του Κρεμλίνου απευθύνεται στη μητέρα της, λέει πως θα ήθελε να είναι στη Μαριούπολη και πως είναι υπερήφανη που υπερασπίσθηκε το Azovstal. 

Ο προπαγανδιστής της απευθύνει τις ερωτήσεις στα Ουκρανικά και την χαρακτηρίζει "sniper" θέλοντας να την "ενοχοποιήσει" όμως όλοι γνωρίζουν πως η Πτάσκα ήταν εθελόντρια νοσηλεύτρια με μουσικές σπουδές και οδηγός μοτοσικλέτας. Το βίντεο κυκλοφορεί προς το παρόν μόνο σε Ρωσικά μέσα που ελέγχονται πλήρως από το Κρεμλίνο.

Πριν από 2 χρόνια, ο συναγωνιστής Maxim Sergeyevich Martsinkevich γνωστός ως Tesak, εγκαταλείπει τα εγκόσμια, περνάει για πάντα στην αιωνιότητα. Σε ένα μικρό κελί της νότιας Ρωσίας ο συναγωνιστής περιμένει να μεταφερθεί στην Μόσχα για να δικαστεί. 

Οι κατηγορίες που του επισυνάπτονται για μια υπόθεση του ‘99, είναι αβάσιμες και η νίκη του στο επερχόμενο δικαστήριο είναι σίγουρη. Παρόλα αυτά, όλοι γνωρίζουν πως οι πραγματικοί λόγοι, για τους οποίους το Ρωσικό πλουτοκρατικό καθεστώς ήθελε να τον φυλακίσει ήταν οι ιδέες και τα ιδανικά του. 

Γνωστός για τις δράσεις του ενάντια στους παιδόφιλους και τους εμπόρους ναρκωτικών, είχε αποκτήσει επιρροή σε μεγάλο μέρος της Ρωσικής αλλά και της Ουκρανικής νεολαίας. Ο μαχητικός τρόπος ζωής και το αίσθημα κοινωνικής προσφοράς που προωθούσε ενοχλούσε την Ρωσική φιλελεύθερη κυβέρνηση.

 Λίγο πριν οδηγηθεί στην αίθουσα των δικαστηρίων θα βρεθεί νεκρός με τις αρχές να μιλούν ψευδώς για αυτοκτονία! Ήταν φανερό πλέον πως επρόκειτο για μια κρατική δολοφονία. Είχε αφήσει ένα μήνυμά μέσω του δικηγόρου ότι που και να πάθει δεν θα είναι αυτοκτονία αλλά δολοφονία. Την κηδεία του παρακολούθησαν 5.000 συναγωνιστές. Τον θυμόμαστε πάντα με τιμή όπως του αρμόζει. 

8 May 1984 - 16 September 2020 

Αθάνατος!

Την 1^η Αυγούστου έλαβε μέρος στην Μόσχα το πρώτο «Διεθνές Αντιφασιστικό Συνέδριο». Σύμφωνα με δηλώσεις στόχος είναι ... η πολεμική ενάντια στον Εθνικοσοσιαλισμό και τον Ουκρανικό Φασισμό. Σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας εκπρόσωποι από 74 χώρες δέχτηκαν πρόσκληση. 

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες κάνουν λόγο για γνωστούς αντιφασίστες από την Ελλάδα που έλαβαν μέρος και έχουν στενές σχέσεις με πολιτικά κόμματα, επιχειρηματίες και μονές της Ορθοδόξου εκκλησίας.

Να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση μίλησε ο Εβραίος πρώην πολιτικός και διπλωμάτης Yaakov Kedmi, άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ αλλά και ο Evgeny Satanovsky πρώην πρόεδρος του Ρωσικού Εβραϊκού Κογκρέσου.

Στο χωριό Velyki Prokhody στην περιοχή του Χαρκόβου που ανακατέλαβαν οι Ουκρανικές δυνάμεις, οι δυνάμεις εισβολής είχαν μετατρέψει την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου σε αίθουσα κράτησης. Δόθηκαν στην δημοσιότητα φωτογραφίες με αίθουσες βασανιστηρίων των Ουκρανών αιχμαλώτων πολέμου με καλυμμένα τα παράθυρα, ενώ δίπλα υπήρχε παρεκκλήσι γεμάτο εικόνες και εξομολογητήριο!

Μετά τους βασανισμούς ο ειδικός ανακριτής πηγαίνει στο παρεκκλήσι για να εξομολογηθεί και να «ξεπλύνει» τα αμαρτήματα του.  Οι Ουκρανοί έχουν βιώσει φρικτά αυτήν την «θεάρεστη» πρακτική από τα περιβόητα Gulag όπου οδηγούνταν κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Το Γκουαντάναμο των ΗΠΑ τώρα και σε έκδοση της Ρωσικής ομοσπονδίας.

Ο Ουζμπέκος επικεφαλής της λεγόμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk, Dennis Pushilin έφυγε από το κατεχόμενο Donetsk . Τα media αναφέρουν και δημοσίευσαν έγγραφο του με το οποίο ζητά την απαλλαγή του από τα καθήκοντα του.

Απαγωγές βρεφών και μικρών παιδιών Ουκρανών, βίαιος εκπατρισμός τους σε Ρωσία και Λευκορωσία. Το άγνωστο παιδομάζωμα. Ουκρανικές πηγές αναφέρουν ότι πάνω από 1.000 παιδιά από την Μαριούπολη απήχθησαν προς τα ρωσικά εδάφη, στο Tyumen, στο Irkutsk, στο Kemerovo και στο Altai Krai. Έχει καταγραφεί πως απήχθησαν πάνω από 7.300 παιδιά σύμφωνα με τις επιβεβαιωμένες λίστες.

Ο ίδιος  ο Prigozhin - ολιγάρχης Ιουδαϊκής καταγωγής και δεξί χέρι του Πούτιν - συμμετείχε  προσωπικά  στην στρατολόγηση βαρυποινιτών που υπογράφουν με αντάλλαγμα  να πάρουν χάρη. Οι Ρωσικές  φυλακές  είναι γεμάτες φονιάδες που τώρα στάλθηκαν στην Ουκρανία, ενώ στην απομόνωση και σε απομακρυσμένες περιοχές την ίδια στιγμή βρίσκονται χιλιάδες ριζοσπάστες εθνικιστές και εθνικοσοσιαλιστές. 

Ο διάσημος πάμπλουτος επιχειρηματίας πραγματοποίησε περιοδεία σε φυλακές υψίστης ασφαλείας και έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την στρατολόγηση επαγγελματιών δολοφόνων, χρηστών ναρκωτικών ουσιών και βιαστών με αντάλλαγμα σημαντικό χρηματικό ποσό και την ελευθερία τους μετά την λήξη του συμβολαίου αν επιζήσουν φυσικά από την πολεμική των Ουκρανών …

Ακόμη ένας Έλληνας στην καταγωγή μαχητής έπεσε στα πεδία των μαχών, αυτή τη φορά στο μέτωπο της Χερσώνας. Πρόκειται για τον Σβιατοσλάβ Αλεξαπόλσκυ, με γιαγιά εκ Τραπεζούντας και τότε στο επίθετο Κωνσταντινίδη. Σύμφωνα με τους συμπολεμιστές του ήταν εξαίρετος στρατιώτης και συμπολεμιστής, με αρκετό διάστημα στην πρώτη γραμμή, βαθειά συνείδηση της ελληνικής καταγωγής και μιλούσε τη μητρική του γλώσσα. 

Υπηρετούσε στην 126η Ταξιαρχία Territorial Defence της Οδησσού και πολέμησε για τον λαό της Ουκρανίας και την ελληνική μειονότητα που δεν πιστεύει στην προπαγάνδα του Κρεμλίνου και τις «ειρηνιστικές διαθέσεις» των Τσετσένων. Ανεξαρτήτως του στρατοπέδου που βρίσκονται, οι Έλληνες που βρίσκονται ακόμα στα πεδία των μαχών διατηρούν την «πολεμική κληρονομιά» του Έθνους και πρέπει να τιμούνται.

Έρχονται οι "έξυπνοι μετρητές" ρεύματος που θα μας παρακολουθούν όλο το εικοσιτετράωρο

 

Hakob Hakobyan & Armen Hovhannisyan - MI PAMPUSHT / 4K /

 

Η διάσωση του Mussolini

 

Yekteniya I · Batushka

 

Ανταπόκριση: Mgla 09.09.2022 Θεσσαλονίκη

 

Ανταπόκριση για την συντακτική μας ομάδα ενός ανωνύμου συναγωνιστή που βρέθηκε στην συναυλία

Βράδυ Παρασκευής, η ώρα - της πολυσυζητημένης από εχθρούς και φίλους συναυλίας - έχει φτάσει. Ως γνωστών ο antifa συρφετός μέσω των απειλών προσπάθησε να την ακυρώσει, η διοργάνωση προς τιμήν της όμως δεν υποχώρησε, όπως φυσικά και το πλήθος κόσμου που παραβρέθηκε. 

Αναφορικά με τον κόσμο η προσέλευση ήταν εμφανώς μικρότερη από τις προσδοκίες, αφού ήταν αναμενόμενο κάποιοι να «φοβηθούν» από το όλο κλίμα. Από την άλλη οι «συνήθεις ύποπτοι» δώσαμε το παρόν μαζικά. 

Γνώριμες φάτσες από τα μπαρ και τον ποιοτικό ακτιβισμό στο πεζοδρόμιο ξεπρόβαλαν σποραδικά μέσα στο πλήθος, όπως καθώς και άγνωστοι  ενδεδυμένοι με συγκροτήματα … «μίσους» όπως Satanic Warmaster και Marduk.

Η συναυλία ξεκίνησε με μεγάλη καθυστέρηση, σε σημείο που η μία support μπάντα να μην παίξει καθόλου, η έτερη support band, In Twilight’s Embrace,  έκανε άψογο warm up με ήχο σαφώς επηρεασμένο από Watain. Ενδιαφέρουσα παρουσία που προσωπικά θα ψάξω παραπάνω …

MGLA.

Οι απρόσωποι  Πολωνοί μπήκαν κατ ευθείαν στο θέμα. Όλα ήταν όπως έπρεπε. Άψογος ήχος, γεμάτος, επαγγελματικό παίξιμο, εξαιρετικά «δεμένη» μπάντα που σου έδινε την εντύπωση πως έπαιζε συμφωνική ορχήστρα αντί τριών οργάνων. 

Ο Νιχιλισμός και ο Μισανθρωπισμός που ανέδυε σε ταξίδευε σε βαθμό που ορισμένες στιγμές νόμιζες πως ήσουν εσύ και το συγκρότημα χωρίς κανέναν γύρω, αντιμέτωπος με τις σκέψεις και σε ένα συναίσθημα δύναμης και σκοταδιού.

Σε όλη την διάρκεια της συναυλίας η μπάντα δεν είχε απολύτως καμία επικοινωνία με το κοινό, δεν ειπώθηκε ούτε λέξη πέραν των στίχων των τραγουδιών, περισσότερο έμοιαζε με «μυσταγωγική βραδιά ποίησης» παρά για μια συναυλία. 

Μοναδική παραφωνία ήταν το moshpit που υπήρχε και που δεν ταίριαζε καθόλου με την κατάνυξη που κυριαρχούσε. Η συναυλία τέλειωσε όπως άρχισε, χωρίς κανένα εφέ χαιρετισμό, encore και συνομιλία με το κοινό. Όταν είπαν το τελευταίο κομμάτι απλά άναψαν τα φώτα και επιστρέψαμε στο παρόν.

Κατά την αποχώρηση μας από τον χώρο συνέβη κάτι που έκανε τους παλαιότερους του «χώρου» να πάνε πολλά χρόνια πίσω. 200 μέτρα από τον συναυλιακό  χώρο 40 περίπου αστυνομικοί της ΟΠΚΕ και της ΔΙΑΣ έκαναν έλεγχο σε όλους τους blacksters, ίσως λόγο των διαστάσεων με τους antifa που πήρε το live ή επειδή θεωρηθήκαμε απειλή για την κοινωνική ειρήνη μιας και το ίδιο  βράδυ επισκέφτηκε την Θεσσαλονίκη η μαριονέτα που ονομάζεται πρωθυπουργός στα πλαίσια της ΔΕΘ. 

Ποιος ξέρει …

Το Εθνικοεπαναστατικό Μανιφέστο του François Duprat (Ο Σαμουράι της Δύσης)

 

«… Το 1976 ο Duprat δημοσίευσε στην Γαλλία, το «Le Manifeste Nationaliste - Rèvolutionnaire». Ένα μανιφέστο που αποτελεί εγχειρίδιο και οδηγό ιδεών και σκέψεων για τα εθνικοεπαναστατικά κινήματα σε όλη την Ευρώπη. 

Μελετώντας το παρακάτω κείμενο, βλέπουμε ότι γράφτηκε για την Γαλλία αλλά ταυτόχρονα εφαρμόζεται σε κάθε ευρωπαϊκό έθνος. Είναι κάτι σαν οδηγός λοιπόν. Με αυτό κλείνουμε το αφιέρωμα σε μια πολύ σημαντική προσωπικότητα του ευρωπαϊκού ριζοσπαστικού εθνικισμού, που άφησε μια μεγάλη πνευματική κληρονομιά:

Ο επαναστατικός εθνικισμός αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια ανάληψης ευθύνης της τρέχουσας κρίσης στην Ευρώπη, στο επίπεδο της ριζικής αμφισβήτησης των αξιών της σημερινής κοινωνίας. Θεωρεί ως τον κεντρικό πυρήνα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων την ιδέα του έθνους που συλλαμβάνεται ως η οργανική ομαδοποίηση στοιχείων, τα οποία χωρίς αυτήν θα αντιπροσώπευαν μόνο ένα σύνολο χωρίς συνέπεια που διατρέχεται από καταστροφικές εντάσεις. 

Το οργανωμένο έθνος μπορεί να είναι μόνο ένα έθνος στο οποίο οι ταξικές διαφορές έχουν πραγματικά εξαλειφθεί, αφού αυτές οι διαφορές αυτόματα προϋποθέτουν επιβλαβείς εντάσεις για την εθνική αρμονία. Αυτές οι εντάσεις πρέπει να εξαλειφθούν από το κράτος, που πρέπει να είναι το κράτος όλου του λαού. 

Λαός που μπορεί να περιλαμβάνει όλους όσους συμβάλλουν στην εθνική ανάπτυξη, χωρίς κερδοσκόπους, παράσιτα και εκπροσώπους ξένων συμφερόντων. Ο επαναστατικός εθνικισμός βλέπει τη Γαλλία ως ένα αποικισμένο έθνος που χρειάζεται επειγόντως να αποαποικιοποιηθεί. 

Οι Γάλλοι πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι ενώ είναι θύματα ξένων λόμπι που τους εκμεταλλεύονται χάρη στη συνενοχή ενός μέρους των κυρίαρχων τάξεων στους οποίους τα λόμπι ρίχνουν τα υπολείμματα του εκάστοτε κόμματος του οποίου ανήκουν …»

για την συνέχεια εδώ ...

ΕΟΚΑ - Θυσία - Εθνικισμός

Το τέρας του Λονδίνου

Αθάνατοι νεκροί η σπορά του Διγενή!

ΑΠΟΕΛ

Ανόρθωση

Η σπάνια συνέντευξη της συζύγου του Στρατηγού Γρίβα Διγενή

Για την ακύρωση της συναυλίας των Mgla και ένα άγνωστο αφιέρωμα στο Εθνικοσοσιαλιστικό Black Metal (NSBM) που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Αντεπίθεση» (Φεβρουάριος 2004 τεύχος 16 & Μάρτιος 2004 τεύχος 17) με επίκεντρο την σκηνή σε Πολωνία και Γερμανία καθώς και την συνέντευξη των Ελλήνων Shadow Order (.pdf)

για να κατεβάσετε το αφιέρωμα σε .pdf στον σύνδεσμο εδώ ...

του Winged Hussar

Νέο δείγμα της δημοκρατικής αντιφασιστικής καταστολής η πρόσφατη ακύρωση της συναυλίας των Πολωνών Mgla στο «Κύτταρο». Κάποιοι έσπευσαν να τους ονομάσουν το 2019 ως «στυγνούς φασίστες» ενώ το 2022 προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο γέλιο το γενικό κομφούζιο στους κόλπους της antifa ,για το αν είναι «φασιστική» η απαγόρευση και πόσο «φασιστικός» ... είναι τελικά ο σύγχρονος «αντιφασισμός»! 

Δεν τα μάθατε τα νέα κύριοι των Εξαρχείων και της antifa; Ο Κωνσταντίνου του ΚΕΕΡΦΑ που ουρλιάζει στο κάλεσμα της απαγόρευσης όταν δεν συμμετέχει σε εκδηλώσεις Πακιστανών που δονούν τον χώρο με τα εθνικιστικά τους συνθήματα, σας κάνει «κήρυγμα» στο όνομα του αντιφασισμού που οι ίδιοι θρέψατε με τον βίο σας και τις πράξεις σας. 

Ήρθε λοιπόν ο καιρός να δείτε τι σημαίνει «κορεκτίλα» στην πράξη. 

Άλλωστε οι πολιτικοί σας πρόγονοι τον Δεκέμβριο του ’44 έκαιγαν με εντολές των τεκτονικών στοών και των Άγγλων τις αντισιωνιστικές βιβλιοθήκες Εθνικοσοσιαλιστών των Αθηνών, αργότερα με τις ευλογίες του Καραμανλισμού πολτοποιούσαν σειρές επετειακών εκδόσεων για να μην αποκαλυφτεί ο ρόλος του Τίτο και της Μόσχας στον εμφύλιο, απαγόρευαν κινηματογραφικές ταινίες και δίσκους βινυλίου, ακύρωναν θεατρικές παραστάσεις  ή εκδηλώσεις μνήμης και συνέχιζαν με παρόμοιες άκρως δημοκρατικές πράξεις - ακόμη και την απαγόρευση περιοδικού από την εισαγγελία - στο όνομα της αστικής νομιμοφροσύνης και του αντιλαϊκού κρατικού μηχανισμού. 

«Γελοίους άσχετους και σιχαμένους» χαρακτηρίζουν κάποιοι ακροαριστεροί «σύντροφοι» τους «ιεροεξεταστές» της antifa που σπεύδει για μια ακόμη φορά να φορέσει την καλοσιδερωμένη στολή της νοητικής καταστολής πέρα από το πεδίο της εκπαίδευσης και τον πολιτισμό τώρα και στην μουσική διασκέδαση. 

Απορούν οι αναρχικοί γιατί οι υπεύθυνοι των κινήσεων τους αντικατέστησαν την υπεράσπιση του εργατισμού με τον δικαιωματισμό, γιατί άραγε πριν δυο χρόνια ζητούσαν με πάθος τον μαζικό εμβολιασμό μέσω του κράτους, γιατί φέτος που και καλά «επανήλθε η κανονικότητα μέσω του … υιού Πλεύρη» έμειναν με το εισιτήριο στο χέρι ενώ ήθελαν να δουν live τους Πολωνούς, γιατί και πως αλώθηκε η «φάση» από αυτούς που καλούσαν στο χτίσιμο του «τείχους της δημοκρατίας» λικνιζόμενοι όμως στον ρυθμό του AIPAC και του γνωστού ΚΙΣ. 

Την συναυλία στην Θεσσαλονίκη την θεωρούν συνέχεια της «νεοφασιστικής εξόδου» της Σταυρούπολης - που ενόχλησε σφόδρα την Λιάνα Κανέλλη - και του Εύοσμου, τον θάνατο του Φύσσα τον συνδέουν με την συναυλία των Αθηνών επειδή είναι Σεπτέμβρης! Ατελείωτος ο παραλογισμός του επιδοτούμενου αντιφασισμού που χτυπάει ανήμπορους θρησκόληπτους επειδή είχαν στο μηχανάκι τους εικόνες ή κάνει «πέσιμο» σε παιδάκια επειδή φοράνε το εθνόσημο. 

Είναι η ίδια antifa που θεωρεί την κρατική βρεφοκτονία μέσω της έκτρωσης ως μια ... «μέθοδο αντισύλληψης» και καλούσε στο παρελθόν μέσα στα Εξάρχεια γνωστό συνεργάτη της Τουρκικής πρεσβείας. 

Απαγορεύσεις λογοκρισία και χουλιγκανισμός είναι η σημερινή ρητορική των «ελευθεριακών» σύγχρονων Ιακωβίνων που σφάζουν έναν άοπλο νεολαίο για την ποδοσφαιρική ομάδα στην Θεσσαλονίκη, ενώ αύριο ίσως κάψουν δημοσίως τους δίσκους του Black Metal στο Σύνταγμα κάτω από την σημαία των ΛΟΑΤΚΙ και το χαμόγελο των συντακτών του αλήστου μνήμης «Ιού» και της «Αυγής». 

Ο κοινωνικός κανιβαλισμός του φιλελευθερισμού έχει αλώσει εδώ και χρόνια τους πάντες, η μεγαλύτερη όμως επιτυχία του συστήματος δεν είναι η τεχνοτρομοκρατία και η επιβολή των φαρμακευτικών μετοχών και κερδών, δεν είναι η εισαγωγή του δόγματος του μετανθρωπισμού και η ισοπέδωση των αξιών, δεν είναι ότι αυτοί που κλαίνε για την Ροζάβα μισούν ταυτόχρονα τον τόπο τους σε μια ένδειξη ατελείωτου μαζοχισμού, αλλά το γεγονός ότι η εμπροσθοφυλακή της εξουσίας έχει τελικά τον μανδύα της «κοινωνικής αντίστασης» που δήθεν υπερασπίζεται τον λαό και την κοινωνία αλλά ενισχύει τον εθνομηδενισμό.

Ας μην το κρύβουμε για όσους απορούν. Στόχος όλων αυτών δεν είναι η μουσική φεστιβαλική επανάληψη της γραφικής ΚΝΕ ή τα λαϊκά πολιτιστικά σκυλάδικα που προωθούσε ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος. 

Στόχος τους δεν είναι το τραπ που προωθεί σκληρά ναρκωτικά, σωματεμπορία και κάγκουρες. 

Στόχος τους δεν είναι το Αμερικανικό life style και ο νεοπλουτισμός που ρίζωσε στα Καμίνια και έγινε εξαγωγή μέχρι και στα Τίρανα. 

Στόχος τους είναι ότι μουσικό πολιτικό και πολιτιστικό είναι πραγματικά εναλλακτικό και δεν ακολουθεί τις νόρμες των δυτικών - ανατολικών και κυρίως των μεσανατολικών πρεσβειών, καθώς και των πολιτικών των πολυεθνικών. 

Και αν αυτό το διαφορετικό έχει μαύρα ρούχα, στίχο «ψαγμένο» ή μιλιταριστικό και αντικοινωνικό ύφος τότε είναι πλέριος «φασισμός» κραυγάζει ο κάθε παλιάτσος, ακόμη και αν δεν έχει καμιά σχέση με αυτόν!

Όταν δε υπάρχει και κάποια υπόνοια για τυχόν σχέση και με τους «νεοναζί» οι κατάρες των δημοκρατών ακούγονται μέχρι την Βαλχάλλα!

Γράφει χαρακτηριστικά κάποιος από τους «απέναντι» που μάλλον την βρίσκει με τα «ιδεολογικά υποκατάστατα» αλλά μπορεί να καταλάβει και πέντε πράγματα μέσα στην παραζάλη του αντιφασισμού: 

«πες οτι αυριο ερχονται οι death in june (ειχανε ξαναερθει και το 2003 αν θυμαμαι καλα), αυτοι κι αν ειναι δηλωμενοι, στρασσερικοι και νεοπαγανια, εκει τι φαση; θα τρεμουμε μηπως ερθει καμια μολοτοφ στο κεφαλι μας στα καλα καθουμενα επειδη καποιοι καπως την ειδανε και νομιζουν οτι πρεπει να τους ζητησουμε την αδεια; ρε πατε καλα; και ποιος μας λεει οτι θα σταματησετε εκει και δεν θα τριγυριζετε αργοτερα σε δημοτικες βιβλιοθηκες για να καψετε βιβλια του εζρα παουντ, του τολκιν, του σελιν, του πιε ντρε λα ροσελ, του κνουτ χαμσον, του ιωνα δραγουμη, της πηνελοπης δελτα και δεν ξερω ποιανου αλλου». 

Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι η μεγαλύτερη ΝΙΚΗ - μετά το ’45 - είναι η «απόλαυση» της σημερινής καθημερινής «ζωής» όπου κάποιοι ενοχλούνται από μια «φασιστική» (;) μπάντα αλλά όχι από το φεστιβάλ του εξουσιαστικού κομματικού ΣΥΡΙΖΑ. 

Η μεγαλύτερη ικανοποίηση για εμάς τους υπερήφανους «φασίστες» είναι ότι οι αντίπαλοι - έστω και μικρό ποσοστό από αυτούς ή μήπως όχι και τόσο μικρό μετά τα τελευταία γεγονότα ; - καταλαβαίνουν ότι ο αντιφασισμός είναι η απόλυτη τυραννία και η πραγματική πανούκλα της σύγχρονης ζωής και όχι αυτή που περιγράφεται στους «μαύρους στίχους».  

Η μεγαλύτερη «ηδονή» είναι να βλέπουμε να διαφωνούν δημοσίως οι εχθροί μας απέναντι στις ίδιες τις δόλιες πρακτικές τους.

Και αφού λοιπόν η σύγχρονη «δίωξη μουσικής» επιμένει να λοιδορεί τις ιδέες που ενοχλούν την Σιών και τους μεταπράτες πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά και να παραπληροφορεί τους πάντες στο .pdf  εδώ μπορείτε να διαβάσετε 

- ένα άγνωστο διπλό αφιέρωμα στο Εθνικοσοσιαλιστικό Black Metal (NSBM) που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Αντεπίθεση» τον Φεβρουάριο 2004 - τεύχος 16^ο & τον Μάρτιο 2004 τεύχος 17^ο - 

με επίκεντρο την σκηνή σε Πολωνία και Γερμανία καθώς και την τότε συνέντευξη των Ελλήνων Shadow Order. 

 Η έκδοση αυτή έλαβε μέρος σε μια εποχή που γνωστοί μουσικοί δεν ξεχνούσαν την προσφορά τους ή η τοπική του κόμματος της «Χρυσής Αυγής» δεν έγλυφε τα βρώμικα ράσα της εκκλησιαστικής εξουσίας για να ακυρώσουν συναυλία των Rotting Christ. 

Μια άγνωστη έρευνα για το όργανο πολιτικής και πολιτιστικής προπαγάνδας στην υπηρεσία της προώθησης των αντιδημοκρατικών ιδεών.  Σχετικές δημοσιεύσεις επίσης θα δείτε στην ετικέτα NSBM - εδώ- ενώ για αυτούς που θέλουν να ερευνήσουν ακόμη περισσότερο την «ακραία» σκηνή μπορούν να κατεβάσουν σε .pdf την μπροσούρα της συντακτικής μας ομάδας - εδώ - η οποία έχει ήδη σταλεί σε εκατοντάδες συναγωνιστές και συναγωνίστριες σε Ελλάδα και Κύπρο. 

Αντίτυπα στάλθηκαν ως μια συμβολική κίνηση και σε Ουκρανούς συναγωνιστές του Συντάγματος Azov στους μαχητές του οποίου και αφιερώθηκε η 1^η έκδοση. 

Όποιοι αναγνώστες στηρίζουν το NSBM μπορούν να προβάλλουν συνδέσμους με πηγές για downloads από παλαιότερες κυκλοφορίες και fanzines ή να ενημερώσουν για labels και e-shops.

NSBM: National Socialist Black Metal

Death in June - Hail the White Grain

 

Ξαναδιαβάζοντας τον Ίωνα: περιοδικό «Patria» Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2009 - τεύχος 20 σελίδες 16 - 17 (.pdf)

Παλαιότερος σύνδεσμος: Τετράδια Εθνικού Σοσιαλισμού, Απρίλιος 1981, τεύχος πρώτο περιοδική έκδοση: «Η επίδραση της Νιτσεϊκής σκέψης πάνω στον Ίωνα Δραγούμη» του Γιώργου Τριανταφύλλου (.pdf)

Παλαιότερος σύνδεσμος: Τα άγνωστα θραύσματα της ιστορίας: Όταν η «ιέρεια» του «Εσωτερικού Εθνικοσοσιαλισμού» Savitri Devi αφιέρωνε την διδακτορική της διατριβή στον πρωτοφασιστή διανοητή Ίωνα Δραγούμη

Ίων Δραγούμης (2 Σεπτεμβρίου 1878 - 31 Ιουλίου 1920)

 «Μια περίοδο της ζωής μου εθνικιστική (από τα 1902 ως τα 1914 απάνω κάτω). Έπειτα έβαλα μια pétition de principe στο νασιοναλισμό μολονότι ενεργούσα σύμφωνά του. Τώρα μπαίνω σε μια σοσιαλιστική και ανθρωπιστική περίοδο. Αρχίζω να λαβαίνω συνείδηση του αναρχισμού μου (1917-1919) και προχωρώ. Και σ' αυτό πρέπει να βάλω une pétition de principe. Στην πρώτη περίοδο επίδραση του Nietsche και Barrès. Στη δεύτερη Τολστόι, Rousseau, Κροπότκιν, Gide. Στην πρώτη περίοδο Μακεδονική ενέργεια. Στη δεύτερη Ρωσική επανάσταση και κοινωνική επανάσταση παντού. Στη Μακεδονική ενέργεια έλαβα μέρος, στην κοινωνική επανάσταση όχι ακόμα. Ο Barrès στον νασιοναλισμό που έπλασε δεν έκαμε άλλο παρά να δώσει συνείδηση σ' ένα αίσθημα βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή, στον πατριωτισμό. Ο Κροπότκιν και Μπακούνιν δεν κάνουν άλλο παρά να δίνουν συνείδηση (τη συνείδηση που αυτοί οι ίδιοι έλαβαν) ενός άλλου βαθιού αισθήματος, της αλληλοβοήθειας μεταξύ στους ανθρώπους. Ούτε ο πρώτος ούτε ο δεύτερος εδημιούργησαν τίποτε, μόνο έλαβαν και έδωσαν συνείδηση. Ο πατριωτισμός και η αλληλοβοήθεια υπάρχουν πάντα, με στενότερα ή πλατύτερα όρια (χωριό, πολιτεία, κράτος, έθνος, κοινότητα, αδελφάτα, συνεταιρισμοί, συνασπισμοί) και σύμφωνά τους ενεργούσαν και ενεργούν οι άνθρωποι. Οι νασιοναλιστές και οι αναρχικοί και σοσιαλιστές μόνο τα εφώτισαν, έκαμαν φωτεινή και μονομερή προβολή ενός αισθήματος όπως και οι ατομικιστές φώτισαν το άλλο αίσθημα τον εγωισμό (με αρχή την αυτοσυντηρησία)» 

για να το κατεβάσετε σε μορφή αρχείου .pdf εδώ 

Ενάντια στον υλιστικό κόσμο της υπακοής !

 

Δήλωση του Troy Southgate - που εκφράζει την «ακραία» τάση του Στρασσερικού ρεύματος - για τον θάνατο του Mikhail Gorbachev.

 

(σ.σ.: Το μενού της πολιτικής γαστρομανίας τόσο στην άκρα δεξιά όσο και στην άκρα αριστερά περιλαμβάνει την παρουσία του Ρωσικού στρατού στην Αλεξανδρούπολη, θερμές χειραψίες με τους καταστροφείς της Ελληνικής Μαριούπολης και τους φιλοσιωνιστές καπιταλιστές, συμμετοχή σε αντιφασιστικά συνέδρια της FSB και φυσικά την συνολική υπεράσπιση του Ανατολικού Ιμπεριαλισμού. 

Τρίτη Θέση και εθνικοεπαναστατική τάση (NR) σημαίνει εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία, καμιά ξένη βάση σε ελληνικό έδαφος, καμιά παραχώρηση πλουτοπαραγωγικών πηγών και βιομηχανικών υποδομών σε ξένα κέντρα, καμιά υποταγή σε NATO, Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες, Πεκίνο και Μόσχα)

Καλή όρεξη σε όσους αναμασούν την εμετική antifa προπαγάνδα του Κρεμλίνου!

«Η καρδιά μου ήθελε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να κυκλοφορούν με τον τίτλο ‘’Ο Γκορμπατσόφ ήταν μια μαφιόζικη μαριονέτα που κάλυψε το Τσερνόμπιλ και βοήθησε στη διάδοση της ασθένειας του παγκόσμιου καπιταλισμού’’, αλλά το μυαλό μου πάντα ήξερε ότι θα ήταν μια περίπτωση του τύπου «Ο Πούτιν μπορούσε να μάθει ένα ή δύο πράγματα σχετικά με την ειρήνη από αυτόν τον μεγάλο πρωταθλητή των σχέσεων Ανατολής - Δύσης». 

Πόσο εφικτό είναι να ισχυριστεί κανείς ότι τα παράσιτα όπως ο Γκορμπατσόφ, ο Πούτιν ή οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός έχουν τις δικές τους αρχές και πεποιθήσεις όταν είναι απλώς διευθυντικά στελέχη της ίδιας ‘’Διαβολικής Ύδρας’’; Αυτή η εμμονή με τις προσωπικότητες πρέπει να σταματήσει»

Troy Southgate

Νέα κυκλοφορία: Louis - Ferdinand Celine, ένας παράνομος της λογοτεχνίας (του Κωνσταντίνου Μποβιάτσου - εκδόσεις «Λόγχη»)

για να το παραγγείλετε εδώ ...

Το βιβλίο “Louis Ferdinad Celine, o παράνομος της λογοτεχνίας”, έρχεται να μας παρουσιάσει για πρώτη φορά στα ελληνικά το πορτρέτο ενός τεράστιου Γάλλου λογοτέχνη του 1900. 

Έρχεται να παρουσιάσει για πρώτη φορά στα ελληνικά ένα περίγραμμα της διάνοιας αυτής που αρκετοί προσπάθησαν να αποδομήσουν αλλά δεν τα κατάφεραν. 

Η μισανθρωπία του Céline είναι εμφανής στα μυθιστορήματά του. Είναι ένας γιατρός - συγγραφέας ο Céline, ο οποίος κυρίως λόγω των ιδεών του και το ότι βομβαρδίστηκε από ανελέητες καταδίκες, καταλήγει να τιμωρείται και ως γιατρός και ως συγγραφέας. 

Μαρτυρώντας τη σκληρή εμπειρία της ζωής του, ο Δρ. Destouches - το πραγματικό του όνομα - περιφρονεί την ανθρωπότητα  αλλά ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο φαίνεται και καθήκον του να την φροντίσει.

Με τον Céline δεν αναφέρεται κανείς σε έναν εύκολο, παρήγορο, ευχάριστο ή καταναλωτικό συγγραφέα, αλλά κάποιον με λίγους και απαιτητικούς αναγνώστες. 

Τότε είναι που αυτοί οι «ισχυροί αναγνώστες»  τον απαλλάσσουν από τον πανικό μιας ιδεολογικοποιημένης εικονογραφίας, για πάρα πολύ καιρό εστιασμένη με αποκλειστικό τρόπο σε έναν αντισημιτισμό που παραμένει στο περιθώριο των έργων του.