του Σταύρου Λιμποβίση
Η είδηση ότι το κόμμα «Έλληνες για την πατρίδα» θα έχει για νέο επικεφαλή τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου έπεσε σαν βόμβα στα λιμνάζοντα νερά της άκρας δεξιάς. Ένας πολιτικός χαρακτήρας που ποτέ δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα τεκταινόμενα των εθνικιστικών εξελίξεων βρίσκεται ξαφνικά επικεφαλής ενός κόμματος με σημαντικά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Οι φήμες ότι το εν λόγω πρόσωπο διατηρεί επαφές με την Μπακογιάννη και τον γνωστό Μαρινάκη, είναι άγνωστο αν στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα και η αλήθεια δεν έχει παρά να αποκαλυφτεί σύντομα.
Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνονται πλήρως οι δηλώσεις και τα άρθρα που κάνουν λόγο για τον ομφάλιο λώρο της φιλελεύθερης δεξιάς με κομμάτι της άκρας δεξιάς. Η δεξιά δρα σαν καρκίνος στα σπλάχνα του εθνικιστικού «χώρου» και όταν δεν καταστρέφει τις υγιείς εθνικιστικές δυνάμεις αναπαράγει τις ακροδεξιές μαριονέτες σε διάφορα σχήματα και ονόματα. Τα πρόσωπα είναι στόχος της χειραγώγησης, τα πολιτικά προγράμματα δεν προσφέρουν τίποτα το νέο και αναπαράγουν το παλιό, οι όποιες δομές σύντομα σταματούν ή διαλύονται όταν κάποιοι περάσουν τις κόκκινες γραμμές του συστήματος.
Το κόμμα του Κασιδιάρη ενός ανθρώπου που είναι μια κακή φωτοτυπία του Μιχαλολιάκου υπήρξε από την αρχή ένα κομματικό πείραμα του πολιτικού εργαστηρίου. Ένα πείραμα που προτάσσει την στείρα προσωπολατρία και θυμίζει τις αποτυχημένες συνταγές παλαιοτέρων ακροδεξιών κομμάτων. Τα στελέχη του κόμματος πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων δεν είναι παρά 2ης κατηγορίας οπαδοί της πινακοθήκης των ηλιθίων της «Χρυσής Αυγής» άνθρωποι που πάντα μέσα τους ένιωθαν δεξιοί με ακροδεξιές ανησυχίες. Όλοι αυτοί μαζί παρά το ενδιαφέρον των εθνικιστών να υπάρξει ένα νέο ποιοτικό ξεκίνημα γρήγορα σιώπησαν και δέχτηκαν τις επιλογές των κολάκων του Κασιδιάρη σε σχέση με την δομή του κόμματος, την αισθητική του λόγου και τις προγραμματικές θέσεις. Σήμερα έχουν να αντιμετωπίσουν και την αλλαγή της ηγεσίας τους χωρίς οι ίδιοι να έχουν ερωτηθεί σε συλλογικό επίπεδο.
Είναι σαφές ότι οι αντιδράσεις γρήγορα θα αποσιωπηθούν ενόψει της εκλογικής διαδικασίας. Τα στόματα θα κλείσουν για το «καλό όλων μέσα στο κόμμα» και όταν μπουν στον κοινοβουλευτικό στίβο θα ξεκινήσει μια ακόμη δυσφήμιση των εθνικιστικών εννοιών και παραδόσεων. Το «κόμμα της τηλεκάρτας» του Δομοκού σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εγγυηθεί πέρα από τα κομματικά ποσοστά μια αξιοπρεπή πολιτική αντίσταση στο άμεσο μέλλον. Η φυλάκιση αποτελεί το πιο δύσκολο αγκάθι στην πορεία των υποστηρικτών του Κασιδιάρη ενώ κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς ποια τα παρασκήνια που έλαβαν μέρος όλο αυτό το διάστημα, ποιες οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και ποια τα ανταλλάγματα. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας θα πρέπει πάντα να είναι ότι η άκρα δεξιά είναι μια χρήσιμη και κρίσιμη εφεδρεία του καπιταλιστικού συστήματος και των κέντρων εξουσίας που εκπορεύονται από τις πρεσβείες και τις στοές.
Δυο μόνο μπορούν να είναι οι άμεσες εξελίξεις. Ή για μια ακόμη φορά οι εθνικιστές θα βρεθούν όμηροι ενός λεηλατημένου από την δεξιά κομματικού σχηματισμού μέχρι αυτός να διαλυθεί εκ των έσω ή το σύστημα θα επιλέξει να αναβιώσει τον παρωχημένο ακροδεξιό λόγο σε μια κρίσιμη στιγμή και όταν θα υπάρξει ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ως δούρειος ίππος. Στο δεύτερο σενάριο δεν θα μας φανεί καθόλου παράξενο αν ο Κασιδιάρης αποτελέσει στο άμεσο μέλλον τον Έλληνα «Φίνι» με απαραίτητες τις γονυκλισίες στον διεθνή σιωνιστικό παράγοντα για αρχή και έπειτα την πολιτική στήριξη εντός της βουλής της πολιτικής ασυδοσίας και των οικογενειών που διαφεντεύουν την χώρα.
Οι ριζοσπάστες εθνικιστές/εθνικοσοσιαλιστές/νεοφασίστες πέρα από την αποχή σε σχέση με την επερχόμενη εκλογική διαδικασία, δεν έχουν παρά να σταθούν απέναντι στους σχεδιασμούς του συστήματος χωρίς να αποπροσανατολίζονται από το γαλανόλευκο χρώμα των δήθεν πατριωτικών κομμάτων. Για μια ακόμη φορά κάποιοι δέχονται να παίξουν τον ρόλο του δεξιού ενορχηστρωτή να υπακούσουν στις εντολές των εξουσιαστών και να παρασύρουν στο τέλμα το σύνολο των υποστηρικτών τους. Πάντα υπάρχει και η επιλογή της Ολικής Άρνησης απέναντι στις «σειρήνες» του δόλιου κομματισμού και του αισχρού παρλιαμενταρισμού. Και αυτή η επιλογή για μια ακόμη φορά θα είναι συνειδητή κίνηση από αυτούς και αυτές που δηλώνουν εχθροί της δημοκρατίας και του κατοχικού καθεστώτος που σκοτώνει τον λαό μας και υποθηκεύει το μέλλον των νεότερων γενιών.