Από την Βαρσοβία μέχρι την Τεχεράνη: «Κάθε μέρα είναι Ασούρα - κάθε γη είναι Καρμπάλα» کلّ یوم عاشورا، کلّ ارض کربلا - Ενάντια στον Μεγάλο Σατανά μέχρι την ημέρα που θα γίνει η έπαρση του «Κόκκινου Λαβάρου του Πολέμου» στην καρδιά της Κουντς!

«Ο Μωαμεθανικός κόσμος περιμένει Αυτόν, κάτω από την μορφή του Mahdi τον οποίο θα στείλει ο Αλλάχ στο τέλος του κόσμου, να καταστρέψει το κακό μέσα από την δύναμη του δικού του ξίφους, όταν οι Ιουδαίοι θα έχουν γίνει για άλλη μια φορά κύριοι της Ιερουσαλήμ και όταν ο Διάβολος θα τους έχει διδάξει να βάλουν φωτιά ακόμη και στο αέρα που αναπνέουν»

 Savitri Devi 

Μετάφραση: Nero Valois

Δημοσιεύουμε σήμερα 43 χρόνια μετά την Νίκη της Ιρανικής Επανάστασης (11^η Φεβρουαρίου 1979), ένα κείμενο αφιέρωμα στην πνευματική σημασία, την πολιτειακή δομή και την συνεισφορά του Επαναστατικού Ιράν .

Το κείμενο δημοσιεύτηκε σε σελίδα της Τριτοθεσίτικης Πολωνικής οργάνωσης «Φάλαγγα» την 11^η Ιανουαρίου του περασμένου έτους. 

Η εν λόγω κίνηση έχει έντονη ρητορική και δράση ενάντια στις ΗΠΑ το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ, ενώ τα μέλη της δεν κρύβουν την φανατική πίστη τους στον Χριστιανισμό καθώς και τις ιδεολογικές επιδράσεις τους από την Φασιστική πολιτική κληρονομιά.

Από το Ιράν μέχρι την Υεμένη ο ΑΞΟΝΑΣ της αντίστασης!

(φωτογραφία από επίθεση της Hezbollah σε Ισραηλινό φυλάκιο)

Κανείς δεν θα εκπλαγεί αν πούμε ότι η Πολωνία - και όλη η Ευρώπη - βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Τα διαδοχικά κύματα του σύγχρονου κόσμου που σάρωσαν τη γη μας οδήγησαν στην σημερινή εποχή, μια εποχή φιλονικιών και υποκρισίας, στην οποία οι ασεβείς άρχοντες διακατέχονται από βία και ο υλικός πλούτος είναι η μόνη αξία με την οποία κρίνονται οι άνθρωποι. Εποχή όπου κυριαρχεί η εξουσία, η υποκρισία θεωρείται αρετή και η υλική ευημερία θεωρείται ο μεγαλύτερος στόχος της ανθρώπινης ζωής. Μόνο λίγοι θεωρούν μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων ως παρέκκλιση, και μόνο μια μειοψηφία αυτών των συνειδητών προσώπων αντιλαμβάνεται ότι η πηγή μιας τέτοιας κατάστασης πραγμάτων είναι η απώλεια από την ανθρωπότητα των δεσμών της με την πρωταρχική αιτία, με την υπέρβαση, το Απόλυτο.

Η κρίση της εποχής μας είναι πρώτα και κύρια μια πνευματική κρίση. Η θρησκεία, που παλαιότερα λειτουργούσε ως σκοινί σωτηρίας προς την έκπτωτη ανθρωπότητα, από μοχλός που μας ανεβάζει σε ένα υψηλότερο επίπεδο ύπαρξης, σήμερα γίνεται ψυχολογική και φιλανθρωπική υποστήριξη για τον άνθρωπο. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, οι θρησκευτικές κοινότητες υποτίθεται ότι παρέχουν στους φτωχούς ένα ελάχιστο υπαρξιακό επίπεδο και στον απελπισμένο άνθρωπο ψυχολογική υποστήριξη, μιλώντας για την αγάπη του Θεού.

Μερικές φορές, ειδικά μεταξύ των πολιτικά αφοσιωμένων ανθρώπων, η θρησκεία συμπληρώνει τις απόψεις τους. Τέτοια άτομα δεν έχουν λιγότερο άγνοια για τα θέματα της θρησκείας από αυτά που περιγράφονται στην προηγούμενη παράγραφο. Η θρησκεία δεν χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει πολιτικές απόψεις, αλλά είναι ένα βοήθημα στην επικοινωνία με το Απόλυτο, το οποίο συμβάλλει στη διαμόρφωση των στάσεων και των απόψεών μας. Έγραψε σχετικά με αυτό, μεταξύ άλλων ο ιδρυτής του κινήματος που οι άθεοι στο Ριάντ και στο Ντουμπάι τρέμουν - ο Hussein Badreddin al-Houthi. Φυσικά, ο al-Houthi διατύπωσε τις απόψεις του στο πλαίσιο του Ισλάμ, αλλά μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτή τη λογική σε οποιαδήποτε θρησκεία - ένας πιστός που βγαίνει από το σπήλαιο στο φως της ημέρας, φωτισμένος από τη θεϊκή νοημοσύνη, κατανοεί καλύτερα τον κόσμο γύρω του, τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα σε αυτό και πώς πρέπει να ανταποκριθεί κανείς σε αυτές τις διαδικασίες. Η επιλογή της θρησκείας για να ταιριάζει με τις πολιτικές απόψεις είναι αντίθετη με αυτό  -είναι ακόμη και έκφραση απιστίας-  σε μια τέτοια εκδοχή , η θρησκεία ανάγεται σε ένα συνηθισμένο φιλοσοφικό-ηθικό σύστημα ή σε μια προσθήκη στην ταυτότητα.

Σαν να ξεφεύγουμε από τη θλιβερή πραγματικότητα στην οποία ζούμε, αναζητούμε έμπνευση για να δράσουμε: την αναζητούμε στο παρελθόν, διαβάζοντας τα έργα των ιδεολογικών πατέρων μας, την αναζητούμε σε συστήματα κρατών που αμφισβητούν την κατεύθυνση προς την οποία οδεύει ο κόσμος.

Το βλέμμα μας είναι  από καιρό στραμμένο προς την Ανατολή - άλλωστε, όπως έλεγαν και οι Ρωμαίοι, Ex oriente lux. Ως αποτέλεσμα των τραγικών γεγονότων των τελευταίων ημερών, τα μάτια μας ήταν στραμμένα σε μια χώρα, τη γη των Αρίων. Σε μια χώρα όπου τον Φεβρουάριο του 1979 ανατράπηκαν όλα όσα αντιμετωπίζουμε καθημερινά: μια πορεία εκδυτικοποίησης της κοινωνίας, η απόρριψη των παραδόσεων, ο εμπαιγμός της θρησκείας και η υποταγή στις ξένες δυνάμεις. Αυτό δεν θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχε η ιδέα που διατύπωσε ο μεγάλος Αγιατολάχ Ρουχολάχ Μουσαβί Χομεϊνί, ηγέτης της Ισλαμικής Επανάστασης και ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν.

Πριν εξετάσουμε το σύστημα που εισήγαγε ο Χομεϊνί στην πατρίδα του, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι από το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, το Ιράν αποστραγγίστηκε ανελέητα από τη Δύση: πρώτα από τη Μεγάλη Βρετανία και μετά από τις ΗΠΑ. Με ένα πραξικόπημα , που έγινε με χρήματα της Δύσης, με αποτέλεσμα ο Σάχης να έρθει στην εξουσία, πουλώντας τη χώρα του στις εταιρείες των Γιάνκηδων. Πριν από την επανάσταση, οι Ιρανοί ανακάλυψαν τι ήταν πραγματικά ο Iμπεριαλισμός και η κυριαρχία των Γιάνκηδων: εξευτελισμός της χώρας, υποβάθμιση της στο καθεστώς μιας de facto αποικίας με έναν ασεβή ηγεμόνα επικεφαλής ενός κράτους που το μοναδικό του καθήκον ήταν  να κρατήσει τη χώρα ήσυχη. Με αιματηρή καταστολή για να μην τολμήσει κανείς να ενοχλήσει στη λεηλασία των φυσικών πόρων. Μόνο η εξέγερση του πιστού Ιρανικού λαού με επικεφαλής τον μεγάλο Αγιατολάχ έβαλε τέλος σε αυτά τα τερατουργήματα.

Αντί της μοναρχίας που επιβλήθηκε ως αποτέλεσμα του πραξικοπήματος των Γιάνκηδων, το οποίο δυτικοποιούσε γρήγορα το Ιράν και διέπραττε θρησκευτικές διώξεις, ο μεγάλος Αγιατολάχ Χομεϊνί πρότεινε τη δική του ιδέα για την Ισλαμική Δημοκρατία. Στο έργο «Περί Ισλαμικής Διακυβέρνησης» ο Χομεϊνί συμπεριέλαβε μια περιγραφή και αιτιολόγηση των ιδεών του.

Πρώτα απ' όλα, ο Ιμάμ Χομεϊνί κατάλαβε ότι δεν υπάρχει στη φύση ουδέτερο κράτος. Κάθε κρατικό ον βασίζεται σε μια συγκεκριμένη ιδέα: το έθνος-κράτος συνειδητοποιεί την ιδέα του έθνους και αυτό το έθνος θα μπορούσε να έχει διαμορφωθεί φυσικά και θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα ενός βαθιά ριζωμένου κοινωνικού κονστρουκτιβισμού. Είχαμε ιδεολογικά δεσμευμένες χώρες των οποίων το πολιτικό σύστημα καθοριζόταν από μια καθοριζόμενη ιδεολογία - όπως τα κομμουνιστικά κράτη ή τα δημοκρατικά φιλελεύθερα κράτη.

Παραδόξως, είναι οι υμνητές του δημο-φιλελευθερισμού που μιλούν πιο δυνατά για την κοσμοθεωρητική ουδετερότητα και την ανεξιθρησκεία του κράτους, θέλοντας να επιβάλουν αυτήν την ανεξιθρησκεία σε ολόκληρο το έθνος - να πετάξουν όλα τα σύμβολα και τις αναφορές στη θρησκεία από τη δημόσια σφαίρα. Στην πραγματικότητα, τέτοιοι άνθρωποι επιθυμούν στην καλύτερη περίπτωση το κλείσιμο της κοινωνίας από το  φως του θείου Λόγου -όπως έγραψε ο Ρενέ Γκενόν- και στη χειρότερη εκθέτουν ολόκληρη την πολιτική κοινότητα σε επιρροές από τα κατώτερα επίπεδα της πραγματικότητας.

Στο Ιρανικό πλαίσιο, η εκκοσμίκευση του κράτους προωθήθηκε από τον Σάχη - που είχε ως αποτέλεσμα θρησκευτικές διώξεις και προσπάθειες καταστροφής του παραδοσιακού Ιρανικού μοντέλου ζωής. Στην Πολωνία, η κοσμικότητα του κράτους κραυγάζει από εκείνους που θα ήθελαν περισσότερο να διώξουν τη θρησκεία από τον δημόσιο χώρο, που μισούν την Παράδοση, τη θρησκεία και τον πολιτισμό μας. Όσοι θέλουν να κάνουν το έθνος μας μια μεταμοντέρνα μάζα,  με τους συμπατριώτες χωρίς κανένα δεσμό - πράγματι, τέτοιοι άνθρωποι είναι υποστηρικτές του διαβόλου!

Μόνο ένα κράτος που σέβεται τις αρχές της θρησκείας μπορεί να διασφαλίσει ότι η θρησκεία έχει τη σωστή της θέση - ακριβώς από την υπερβατικότητα το κράτος πρέπει να αντλήσει τη βαθύτερη νομιμοποίησή του, ως γήινη έκφραση της θείας τάξης, ατελής μάλιστα, καθώς και ολόκληρου του υλικού κόσμο, αλλά ανοίγοντας στον άνθρωπο ένα ορισμένο μέρος της ουράνιας τάξης.

Στο έργο του, ο Αγιατολάχ Χομεϊνί τόνισε ότι το κράτος δεν πρέπει μόνο να φροντίζει για την υλική ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών του, αλλά έχει και καθήκον να φροντίζει για την πνευματική τους ζωή. Το κοσμικό κράτος δεν ενδιαφέρεται για αυτό - σε ένα τέτοιο κράτος η θρησκεία είναι ιδιωτική υπόθεση ενός ατόμου, το κράτος δεν παρεμβαίνει σε αυτό. Ένα τέτοιο κράτος δεν νοιάζεται για την ηθική στη δημόσια σφαίρα, ούτε υπερασπίζεται τις θρησκευτικές αξίες. Σύμφωνα με τον Χομεϊνί, η Ισλαμική διακυβέρνηση οφείλει να παρέχει στον άνθρωπο όλες τις απαραίτητες ευκαιρίες για πνευματική ανάπτυξη και καλλιέργεια της θρησκείας.

Αξίζει επίσης να δοθεί προσοχή στον Πλατωνικό χαρακτήρα του σύγχρονου Ιράν. Το σύστημα της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι μια εφαρμογή των παραδοχών του πολιτικού Πλατωνισμού σύμφωνα με τις αρχές του Ισλάμ. Θεσμοί όπως το Συμβούλιο των Φρουρών, το οποίο διασφαλίζει τη συμμόρφωση των νόμων με τον Ισλαμικό νόμο και ελέγχει τους υποψηφίους για τα δημόσια αξιώματα, ώστε να αποτρέπει τους εσωτερικούς εχθρούς από το να ενταχθούν σε αυτές τις θέσεις. Επίσης ο θεσμός του Ανώτατου ηγέτη - rahbara - που είναι Σιίτης κληρικός και άρα κοντά στο Απόλυτο, χάρη στον οποίο ο νους του ηγέτη όλης της χώρας φωτίζεται από τις ακτίνες του θείου Λόγου. Επίσης ιδρύματα που διασφαλίζουν την τήρηση των θρησκευτικών εντολών και ιδανικών της Επανάστασης, δηλαδή το Συμβούλιο των Φρουρών της Επανάστασης και αυτό των Εκλεκτών (που εκλέγουν τον Ανώτατο Αρχηγό), αποτελούνται επίσης από δικηγόρους και κληρικούς, δηλαδή άτομα που ως αποτέλεσμα των λειτουργιών τους , έχουν επαφή με το Απόλυτο, με τον Θεό και στις αποφάσεις και τις πράξεις τους οφείλουν να καθοδηγούνται από το νόμο του Θεού.

Μετά την Ισλαμική Επανάσταση, δημιουργήθηκε επίσης ένας ένοπλος βραχίονας αυτού του Πλατωνικού συστήματος - στο Ιράν, δίπλα στις Ένοπλες Δυνάμεις, υπάρχει ένας θεσμός που στις υποθέσεις του μοιάζει με τη Ρουθηναϊκή oprichnina (1565-1572) και τα ευρωπαϊκά μεσαιωνικά Ιπποτικά Τάγματα - είναι το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, το οποίο θα φροντίσει για την ειρήνη στη χώρα, εξουδετερώνοντας προδότες και εχθρούς στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και βοηθά όλους τους μαχητές στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο στην περιοχή (το KSRI βοηθά ενεργά τον Λίβανο, την Συρία, το Ιράκ και την Παλαιστίνη). Ήταν γι' αυτό που δολοφονήθηκε ο μεγάλος πολεμιστής του Θεού, ο ήρωας όλης της ανθρωπότητας, ο αντιστράτηγος Qasem Soleimani.

Επιστρέφοντας στις θεωρητικές παραδοχές της Ισλαμικής διακυβέρνησης: Ο Χομεϊνί πίστευε ότι μόνο ένα σύστημα βασισμένο στη θρησκεία θα έδινε τέλος στην επιρροή και των δύο χωρών στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν. Αυτό συνέβη μετά τα ένδοξα γεγονότα του 1979. Μια χώρα που είχε λεηλατηθεί από Βρετανούς και Γιάνκηδες ανέκτησε τη δική της αξιοπρέπεια και αντιμετώπισε την αλαζονεία Αμερικανών και Εβραίων με τη χάρη του Θεού. Και θα σταθεί όρθια μέχρι να καταλάβουν οι εχθροί ότι είναι αδύνατο να συντρίψουν «ένα έθνος μαρτύρων, το έθνος του Ιμάμ Χουσεΐν».

Όταν μιλάμε για την επανάσταση υπό τον Μεγάλο Αγιατολάχ, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε μια χαρακτηριστική πτυχή του Σιιτικού Ισλάμ: την καταπολέμηση της καταπίεσης. Ο τρίτος Σιίτης ιμάμης, εγγονός του προφήτη Μωάμεθ, Χουσεΐν ιμπν Αλί, είναι το πρότυπο εδώ για κάθε πιστό Σιίτη. Ο Ιμάμ Χουσεΐν προτίμησε να πολεμήσει τον ασεβή ηγεμόνα, ο οποίος ήταν ο τότε σφετεριστής χαλίφης Τζαζίντ ιμπν Μουαουίτζα, και στην Καρμπάλα του Ιράκ (τόσο σημαντικό υπό το πρίσμα των πρόσφατων γεγονότων!) υπέστη σκληρό θάνατο. Κάθε Σιίτης θα πρέπει να είναι έτοιμος να πολεμήσει ενάντια στους καταπιεστές, κάτι που εκφράζεται τέλεια με τον τύπο «Κάθε μέρα είναι Ασούρα, κάθε γη είναι Καρμπάλα».

Ο κόσμος μετά τους δολοφόνους του Χουσεΐν ιμπν Αλί έχει προ πολλού εξαφανιστεί, αλλά τέτοιους Τζαζίντ δεν έχουμε και στην εποχή μας; Τώρα, οι λαοί της γης - όχι μόνο οι Σιίτες στο Ιράκ ή την Υεμένη, αλλά και οι λαοί σε όλη την Ασία και την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των Πολωνών - δεν υφίστανται την πιο σκληρή καταπίεση στην ιστορία του κόσμου; Όλοι ξέρουμε ποιος μας καταπιέζει όλους, ποιος απομυζά τα έθνη μας, δηλητηριάζοντας τις ψυχές μας. Περιγράφεται αυτή η καταπιεστική δύναμη:

«Ελάτε, και δείξτε την καταδίκη της μεγάλης πόρνης που κάθεται δίπλα στα μεγάλα νερά, με την οποία οι βασιλιάδες της γης έσπειραν την πορνεία, και όσοι ζουν στη γη είναι μεθυσμένοι από το κρασί της πορνείας της. Και με μετέφερε πνευματικά στην έρημο. Και είδα μια γυναίκα να κάθεται πάνω σε ένα κόκκινο θηρίο, γεμάτο ονόματα βλασφημίας, με επτά κεφάλια και δέκα κέρατα. Και η γυναίκα ήταν ντυμένη με πορφύρα και βυσσινί, και επιχρυσωμένη με χρυσάφι, και πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια, έχοντας στο χέρι της ένα χρυσό ποτήρι, γεμάτο από την ασχήμια και τη βρωμιά της πορνείας της. Και στο κεφάλι του είναι γραμμένο: Μυστήριο, μεγάλη Βαβυλωνία, μητέρα της πορνείας και των άσχημων πραγμάτων της γης».

Αν αυτή η περιγραφή μεταφερθεί στην εποχή μας, αναμφίβολα θα δούμε αυτή την χώρα που δικαίως ονομάστηκε Μέγας Σατανάς από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μεγάλη πόρνη και τα μεγάλα νερά σε αυτό το απόσπασμα δείχνουν τη θαλασσοκρατική ουσία αυτής της Σατανικής γης. Πολλά έθνη και ηγέτες συνεργάζονται οικειοθελώς με τις Ηνωμένες Πολιτείες, υποκύπτοντας στην καταστροφική επιρροή τους. Μπορούμε επίσης να κατανοήσουμε την αναφορά των βασιλιάδων κυριολεκτικά - εξάλλου, ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς μπάτλερ στη Δυτική Ασία είναι οι πλουτοκρατικές μοναρχίες από τον Περσικό Κόλπο, που χτίζουν γυάλινα σπίτια στο όνομα της υπερηφάνειάς τους, ενώ καταδικάζουν τους Υεμενίτες σε πείνα και θάνατο, βομβαρδισμούς σε σπίτια, σχολεία και νοσοκομεία. 

Οι μοναρχίες του Κόλπου είναι ένα από τα κύρια εργαλεία για την Αμερικανική επιθετικότητα στην περιοχή - το 2003, οι βάσεις των Γιάνκηδων στο Κουβέιτ και τη Σαουδική Αραβία χρησιμοποιήθηκαν για την εισβολή στο Ιράκ και όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, διάφορα βασίλεια και εμιράτα ήταν μεταξύ των βασικών χορηγών τρομοκρατών που πολεμούν ενάντια στη νόμιμη εξουσία του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, που διαπράττουν εγκλήματα κατά του χριστιανικού (και σιιτικού) πληθυσμού. Το κρασί της πορνείας και το χρυσό ποτήρι γεμάτο με αυτό αντικατοπτρίζουν καλύτερα τον χαρακτήρα της σύγχρονης αμερικανικής ποπ κουλτούρας - που δηλητηριάζει το μυαλό μας με ατομικισμό, υλισμό, ασέβεια και ασέβεια - που στάζει από όλες τις πλευρές και δηλητηριάζει τις ψυχές των θυμάτων της. Τα τιμαλφή που φορά η Βαβυλωνιακή πόρνη είναι πλούτη που λεηλατήθηκαν από τους κατακτημένους λαούς.

Το θηρίο στο οποίο καβαλάει η πόρνη, καθισμένη δίπλα στα μεγάλα νερά, είναι διάφορες, μικρότερες ή μεγαλύτερες, «αμυντικές συμμαχίες» με τις ΗΠΑ: ΝΑΤΟ, ο αραβικός συνασπισμός που επιτέθηκε στην Υεμένη, οι Σιωνιστές που ληστεύουν τους Παλαιστίνιους από τη γη τους.

Ο Άγιος Ιωάννης λέει ότι σε όραμα είδε «μια γυναίκα μεθυσμένη από αίμα». Μεταφράζοντας αυτό το απόσπασμα στα σημερινά γεγονότα, είναι το αίμα όλων των αντιπάλων της ηγεμονίας αυτής της πόρνης. Είναι το αίμα των αδελφών μας και των συντρόφων μας, είναι το αίμα του λαού της Υεμένης και των Παλαιστινίων, των κατοίκων της Δρέσδης και του Βελιγραδίου, που σκοτώθηκαν όλοι στο δικό τους έδαφος σε επιθετικούς πολέμους που διεξάγονται από μπράβους Γιάνκηδες. Είναι το αίμα όλων εκείνων εναντίον των οποίων ο Λευκός Οίκος τους αφήνει να λιμοκτονήσουν. Είναι το αίμα κάθε παιδιού από τη Συρία που δολοφονήθηκε από τους μισθοφόρους Γιάνκηδες. 

Κάθε Παστούν που δολοφονήθηκε στον αμερικανικό βομβαρδισμό του χωριού του. Το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων, των οποίων τα ονόματα δεν θα μάθουμε ποτέ, και το αίμα εκείνων των ανθρώπων που μετά το θάνατό τους θρηνούν τα έθνη και ολόκληρο τον κόσμο. Στην αλαζονεία της, η Αμερική ένιωσε ότι μπορούσε να σκοτώσει οποιονδήποτε οπουδήποτε με βάση τις κατηγορίες για «τρομοκρατία» και την ανησυχία για τις ζωές των στρατιωτών της.

Ξέρουμε όμως ότι ο Θεός, η αλήθεια και το φως είναι με το μέρος μας. Μπορούν να μας επιτεθούν, να γελοιοποιήσουν τις παραδόσεις μας, να κλέψουν τους φυσικούς μας πόρους, να κυβερνήσουν με τις μαριονέτες τους. Μέχρι που κάποια στιγμή θα ξημερώσει και αυτά τα αιμοδιψή θηρία θα καούν στις ακτίνες του Θείου φωτός. Θα τους πετάξουμε έξω από τις χώρες μας, θα τους πάρουμε ότι έχουν κλέψει τόσο καιρό, θα καταλάβουμε τις φωλιές των κατασκόπων, όπως έκαναν οι Ιρανοί φοιτητές την αξέχαστη μέρα της 4ης Νοεμβρίου 1979. 

Θα τους διώξουμε από την ψυχή, το μυαλό και τις χώρες μας. θα τους πετάξουμε έξω από τη Βαρσοβία και τη Βουδαπέστη, από τη Ρώμη και την Αθήνα, από το αυτοκρατορικό Άαχεν και το βασιλικό Παρίσι, από τη Σεούλ και το Τόκιο. Και αυτή η πόρνη που ήπιε το αίμα των αδελφών μας, αυτός ο Μεγάλος Σατανάς που μας λέει ότι δεν υπάρχει θέση για εμάς στον κόσμο του, θα μπορέσει να καταβροχθίσει τον εαυτό του μόνο από μέσα, έχοντας επίγνωση της ανικανότητας του. Αυτό είναι το μήνυμα, μετά από περισσότερα από 40 χρόνια, για όλους εμάς.

Πολιτική Διακήρυξη της Διεθνούς Τρίτης Θέσης (National Rebirth of Poland - Narodowe Odrodzenie Polski)

Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου:  θερμές ευχαριστίες στον Πέτρο Σεραφείμ για την μετάφραση 

Ἡ Διεθνὴς Τρίτη Θέση εἶναι μία ἐμφορούμενη ἀπὸ πνευματικὰ κίνητρα κοσμοθέαση, ἡ ὁποία ἀπορρίπτει τὶς κοινῶς ἀποδεκτὲς ἀντιλήψεις τοῦ σύγχρονου κόσμου, σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες ὅλοι οἱ λαοὶ καὶ ὅλοι οἱ πολιτισμοὶ εἶναι καταδικασμένοι γιὰ πάντα νὰ ἐπιλέγουν μεταξὺ Ἀριστερᾶς καὶ Δεξιᾶς, σοσιαλισμοῦ καὶ καπιταλισμοῦ. Ἡ Τρίτη Θέση βασίζεται σὲ μία βαθιὰ γνώση τῆς ἀνθρώπινης φύσης καὶ τῶν συμφερόντων της. Δὲν θέλει νὰ καταλάβει μία ἐνδιάμεση θέση μεταξὺ Δεξιᾶς καὶ Ἀριστερᾶς -πρᾶγμα οὕτως ἤ ἄλλως ἀνέφικτο. Ἀποτελεῖ ἕναν τρόπο σκέψης καὶ δράσης, ὁ ὁποῖος πραγματικὰ ὑπερβαίνει τὰ ἄγονα μίση του σύγχρονου κόσμου. Ἡ Τρίτη Θέση εἶναι, ἑπομένως, τὸ πολιτικὸ δόγμα τοῦ εἰκοστοῦ πρώτου αἰῶνος. 

1. Η ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ 

Ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο μέρος τῆς πολιτικῆς μας παράδοσης ἡ ἀντίληψη ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι αὐτονόητα μία σύνθεση πνεύματος καὶ ὕλης καὶ ὅτι ἡ πρωτοκαθεδρία ἀνήκει στὸ πνεῦμα. Χωρὶς μία γενικευμένη πνευματικὴ ἐπανάσταση -μία διὰ βίου μέθοδο ἐξαγνισμοῦ καὶ προαγωγῆς τοῦ ἀτόμου- οἱ ἀγωνιστές μας δὲν θὰ διαφέρουν ὑπὸ καμία οὐσιαστικὴ ἔννοια ἀπὸ τοὺς ἐκφυλισμένους ἀνθρώπους, ποὺ ἔχουν προκαλέσει τὴν φρίκη τοῦ σύγχρονου κόσμου καὶ ἐνεργοῦν βάσει μιᾶς καθαρῶς ὑλιστικῆς ἀντιλήψεως περὶ τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἱστορίας. Ἡ Τρίτη Θέση πιστεύει ὅτι ἡ Ἐθνικὴ Ἐπανάσταση σὲ παγκόσμια κλίμακα μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθεῖ μονάχα μὲ τὴν διάπλαση ἑνὸς Νέου Ἀνθρώπου, ἑνὸς ἀγωνιστῆ ποὺ πράττει αὐτὰ ποὺ λέει. Ἕνας τέτοιου εἴδους νέος ἄνθρωπος πρέπει νὰ ἐνσαρκώνει τὸ ἰδεῶδες μας κατὰ τέτοιον τρόπο ὥστε ἡ προσωπική του στάση μέσα στὴν κοινότητα στὴν ὁποῖα ζεῖ καὶ ἐργάζεται νὰ ἀποτελεῖ τὴν ἀνώτερη μορφὴ προπαγάνδας τῆς Τρίτης Θέσης. Ἡ Τρίτη Θέση πιστεύει ἐπίσης ὅτι τὸ μεγαλεῖο τῆς Εὐρώπης ἀπὸ ἱστορικῆς καὶ πολιτιστικῆς ἀπόψεως ἔχει τὶς καταβολές της στὴν χριστιανικὴ πίστη. Ἐάν, ἑπομένως, ἡ Εὐρώπη εἶναι νὰ ἀνακτήσει τὸ αἴσθημα τοῦ πεπρωμένου καὶ τῆς ἀποστολῆς της, πρέπει νὰ ἐπιστρέψει εἰλικρινῶς καὶ ὁλοψύχως στὴν πίστη. Ἄν κάθε ἄτομο ἀναπτύσσει τὶς πνευματικές του ἰδιότητες, ἡ Εὐρώπη θὰ προχωρήσει στὴν δημιουργία μίας Νέας Αὐτοκρατορίας. 

2. Η ΗΘΙΚΗ ΤΑΞΗ

Ἀφοῦ ὁ ἐκφυλισμὸς τοῦ σύγχρονου κόσμου θεμελιώνεται στὴν ἀνηθικότητα καὶ τὸν ἀνηθικισμό, εἶναι εὔλογο ὅτι ἕνας ἀναγεννημένος κόσμος δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ θεμελιώνεται στὴν ἠθικὴ τάξη καὶ στὸν χριστιανικὸ τρόπο ζωῆς. Ἡ Τρίτη Θέση πιστεύει ὅτι εἶναι θέμα ζωτικῆς σημασίας ὁ κόσμος νὰ καταλάβει ὅτι, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν προπαγάνδα τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημερώσεως τῆς σύγχρονης κοινωνίας, ὑπάρχει στὸν κόσμο μας σωστὸ καὶ λάθος, ἀλήθεια καὶ ψέμα, καλὸ καὶ κακό, καὶ ὄχι μία ποικιλία ἰσόκυρων ἀπόψεων καὶ ἐπιλογῶν, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ ὑλιστές. Ἡ ἠθικὴ τάξη, γιὰ νὰ ἔχει ἀληθινὸ νόημα, θεμελιώνεται κατ’ ἀνάγκην ἐπὶ τῆς ἀμετάβλητης ἀρχῆς, κατὰ τὴν ὁποία μόνο ἡ ἀλήθεια ἔχει δικαιώματα. Ἐφόσον ἡ οἰκογένεια εἶναι τὸ πρωταρχικὸ στοιχεῖο καὶ ὁ ἄξονας κάθε ὑγιοῦς κοινωνίας, ἕπεται ὅτι ἡ εὐρωστία καὶ ἡ ἑνότητά της ἔχουν οὐσιαστικὴ σημασία γιὰ τὴν σταθερότητα, τὴν εὐτυχία καὶ τὴν ἐξέλιξη τοῦ  ἔθνους, σὲ ὅλες τὶς πτυχές του, ὑλικὲς καὶ πνευματικές. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο ἡ Τρίτη Θέση ἀντιτίθεται σὲ ὅλους τοὺς ὀργανισμοὺς καὶ σὲ κάθε πολιτικὴ ποὺ ἐπιδιώκουν καθ’ οἱονδήποτε τρόπο τὸν περιορισμό, τὴν ὑπονόμευση ἤ τὴν καταστροφὴ τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς. Ἐπιπλέον, πιστεύουμε ὅτι οἱ ὑγιεῖς κοινωνίες καὶ οἱ μεγάλες οἰκογένειες συνδέονται στενὰ μεταξύ τους, καί, κατὰ συνέπεια, ὑποστηρίζουμε ὅτι ἀποτελεῖ καθῆκον τοῦ κράτους νὰ καταβάλλει κάθε δυνατὴ προσπάθεια γιὰ νὰ καταστήσει τὴν μεγάλη οἰκογένεια κανόνα τῆς κοινωνίας μας. Ἡ Τρίτη Θέση διακηρύττει ὅτι ἀντιτίθεται ἐξ ὁλοκλήρου στὴν «νομιμοποίηση» τῶν ἀμβλώσεων, στὸν τεχνητὸ ἔλεγχο τῶν γεννήσεων, στὴν εὐθανασία, τὸ διαζύγιο, τὴν ὁμοφυλοφιλία, τὰ γενετικὰ πειράματα σὲ ἀνθρώπους ἀνεξαρτήτου ἡλικίας καὶ στὴν ζωοτομία, ἐπειδὴ ἀντιβαίνουν τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀντικειμενικὴ ἀλήθεια μὲ τὸν πιὸ κατάφωρο τρόπο καὶ ἀρνοῦνται ἐξ ὁλοκλήρου τὶς ζωογόνες ἀρχὲς τῆς Τρίτης Θέσης ὡς ἰδεολογία καὶ τρόπο ζωῆς. Ἡ Τρίτη Θέση διακηρύττει ἐπίσης ὅτι γιὰ τὴν ἔλευση αὐτῆς τῆς ἠθικῆς τάξεως εἶναι ζωτικῆς σημασίας οἱ νέοι, καθὼς ἐπίσης καὶ οἱ μελλοντικὲς γενεές, νὰ διδάσκονται ὄχι μόνο ἀπὸ τὰ βιβλία ἀλλὰ ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὸν δρόμο τῆς αὐτοθυσίας καὶ τῆς πνευματικῆς τελείωσης, ποὺ διαμορφώνουν ἄτομα ποὺ εἶναι ἠθικὰ καὶ ἔντιμα. Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο θὰ ἀναθρέψουμε ἕναν κόσμο ποιοτικῶς ἀνώτερο ἀπ’ ὅλες τὶς ἀπόψεις σὲ σχέση μὲ τοὺς ὅλο καὶ πιὸ ἀπάνθρωπους ἑσμοὺς ποὺ ἐσκεμμένως παράγει ἡ σύγχρονη «ἐκπαίδευση». 

3. ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΥΛΙΣΜΟ

Ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1789 ἦταν τὸ πρωταρχικὸ γεγονὸς ποὺ ἀνέδειξε τὸν ὑλισμὸ στὴν παγκόσμια σκηνή. Στοὺς δύο αἰῶνες ποὺ μεσολάβησαν ἡ ἐξουσία τῆς ὀργανωμένης φυσιοκρατίας, σὲ ὅλες τὶς ποικίλες μορφές της -τουτέστιν, ἡ συστηματικὴ ἄρνηση, τόσο στὴν θεωρία ὅσο καὶ στὴν πράξη, τῆς πραγματικότητας τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πνεύματος- ἐνισχύεται σταθερὰ ἕως τοῦ σημείου σήμερα νὰ ἀπειλεῖ νὰ κατακλύσει ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Ὁ ὑλισμός, στὸν πόλεμό του ἐναντίον τοῦ πνεύματος, ἔχει προσλάβει πολλὲς μορφές. Κάποιες ἔχουν ἐπιδείξει μεγάλη πανουργία, ἐνῶ ἄλλες ἐνεργοῦν μὲ ἕναν ἐντελῶς τραχὺ τρόπο, ἀλλὰ ὅλες τους ἔχουν συμβάλλει, σὲ μεγαλύτερο ἤ μικρότερο βαθμό, στὴν αὐξανόμενη ἀθλιότητα τῆς ἀνθρωπότητας. Οἱ μορφὲς ἐκεῖνες ποὺ στὴν ἐποχή μας ἔχουν προκαλέσει τὴν μεγαλύτερη ζημιὰ εἶναι ὁ μασονισμός, ὁ φιλελευθερισμός, ὁ μηδενισμός, ὁ καπιταλισμός, ὁ σοσιαλισμός, ὁ μαρξισμός, ὁ ἰμπεριαλισμός, ὁ ἀναρχισμός, ὁ μοντερνισμὸς καὶ ἡ νέα ἐποχή (new age). Καθένα ἀπὸ αὐτὰ τά, κατὰ βάση ὑλιστικά, δόγματα εἶναι φιλοσοφικῶς λανθασμένα καὶ δυσφημισμένα στὴν πράξη. Ἔτσι, ἡ Τρίτη Θέση τὰ καταδικάζει ἀνεπιφύλακτα καὶ διακηρύττει ὅτι ὅλες οἱ μορφὲς ὑλισμοῦ ἀποτελοῦν κεντρικό στόχο τῆς ἰδεολογίας της. 

4. Ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ

Ὁ σιωνισμὸς ὡς ὀργανωμένο πολιτικὸ κίνημα ἔχει ἱστορία σχεδὸν ἑνὸς αἰῶνα καὶ ἔχει ἤδη δημιουργήσει μία δομὴ ἐξουσίας κολοσσιαίων διαστάσεων, ἡ ὁποία ἐκτείνεται σὲ ὁλόκληρη τὴν ὑδρόγειο. Αὐτὴ ἡ δομὴ δὲν περιλαμβάνει μονάχα τὸ παράνομο κράτος τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ δημιουργήθηκε πάνω στὴν κλεμμένη γῆ τῆς Παλαιστίνης, ἀλλὰ καὶ τὶς βάσεις ἐξουσίας ποὺ ὁ σιωνισμὸς ἔχει δημιουργήσει στὸν χῶρο τῆς πολιτικῆς, τῆς οἰκονομίας καὶ τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης εἰδικὰ στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες καὶ τὴν Εὐρώπη. Περιττὸ νὰ λεχθεῖ ὅτι αὐτὴ ἡ βάση ἐξουσίας ὑπάρχει γιὰ νὰ ἐξυπηρετεῖ καὶ νὰ ἐπεκτείνει τὰ συμφέροντα τοῦ Διεθνοῦς Ἑβραϊσμοῦ, καὶ αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνει μονάχα εἰς βάρος τῶν γηγενῶν λαῶν ποὺ ἔχουν ἀπολέσει τὸν ἔλεγχο τῶν χωρῶν τους ἐξαιτίας αὐτοῦ τοῦ μεροληπτικοῦ δόγματος. Στὴν Παλαιστίνη ἡ σιωνιστικὴ κατοχὴ ἔχει προσλάβει μία στυγνὴ καὶ ἀπροκάλυπτη μορφή, ἐνῶ στὴν Δύση ὁ σιωνισμὸς εἶναι πολὺ πιὸ ἐπιδέξιος ὡς πρὸς τὶς μεθόδους του. Ἀνεξαρτήτως ὅμως μεθόδων τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τὸ ἴδιο. Ἐνῶ ὑπάρχει ὁ σιωνιστικὸς κολοσσός, τὰ ἔθνη μας δὲν ἔχουν δικαίωμα στὴν ἐθνική τους αὐτοδιάθεση. Αὐτὸ εἶναι ἀπαράδεκτο καὶ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἀνεκτό. Ἡ Τρίτη Θέση δηλώνει ὅτι ἀντιτίθεται ἀποφασιστικὰ στὸν πολιτικό, οἰκονομικὸ καὶ ἐδαφικὸ ἰμπεριαλισμὸ τοῦ σιωνιστικοῦ κινήματος, καὶ διακηρύσσει ὅτι ὅλοι οἱ λαοὶ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ ἀποφασίζουν γιὰ τὸ μέλλον τους, ἀνενόχλητα, μὲ ἄμεσο ἤ ἔμμεσο τρόπο, ἀπὸ τὴν σιωνιστικὴ ἐξουσία. Ἡ Τρίτη Θέση ἀπορρίπτει ἐπίσης τὸ κράτος-μαριονέτα τοῦ Ἀραφᾶτ, ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ κατ’ ἐντολὴν τῶν δυνάμεων ποὺ βρίσκονται πίσω ἀπὸ τὴν Νέα Τάξη Πραγμάτων, ἀφοῦ ἡ ἴδια ἡ ὕπαρξή του ἀναιρεῖ τὴν βασικὴ πεποίθηση τοῦ ἐθνικοῦ παλαιστινιακοῦ κινήματος, ὅτι δηλαδὴ ὁλόκληρη τὴν Παλαιστίνη πρέπει νὰ τὴν κυβερνοῦν οἱ πραγματικοί της κάτοικοι, οἱ Παλαιστίνιοι. Κάθε συνθήκη, κάθε πολιτικὴ παρεκτροπή, ποὺ ἀρνεῖται αὐτὴν τὴν ἀρχὴ εἶναι κατ’ ἀνάγκην ἄδικη καὶ πρέπει νὰ ἀπορριφθεῖ ἀπὸ ὅλους ὅσοι ἐπιδιώκουν πραγματικὰ τὴν εἰρήνη καὶ τὴν δικαιοσύνη. 

5. ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Βασικὴ πεποίθηση τῆς Τρίτης Θέσης εἶναι ὅτι ἡ ἁρμονία καὶ ἡ εἰρήνη στὸ ἐσωτερικὸ τῶν ἐθνῶν καὶ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν μποροῦν νὰ πραγματοποιηθοῦν μόνο ἄν κάθε ἔθνος ἐπιδιώκει νὰ δημιουργήσει μία οὐσιαστικὴ ἑνότητα, ποὺ ὑπερβαίνει τὰ μερικὰ καὶ κεκτημένα συμφέροντα. Γιὰ πολὺ καιρὸ ἡ τύχη τῶν ἐθνῶν ἦταν τὸ ἄθυρμα διεφθαρμένων πολιτικῶν κομμάτων, κλικῶν ἐξουσίας καὶ σκέτων τυράννων. Σήμερα ἐπείγει περισσότερο ἀπὸ ποτὲ ἡ ὑλικὴ καὶ πνευματικὴ ἀκεραιότητα τοῦ ἔθνους καὶ τοῦ πολιτισμοῦ νὰ δείξουν τὶς ἱκανότητές τους. Πεποίθηση τῆς Τρίτης Θέσης εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ ζωτικὴ ἑνότητα μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθεῖ μονάχα μὲ τὴν ἐφαρμογὴ ἑνὸς ὁλοκληρωμένου προγράμματος ἀποκέντρωσης, εἰδικὰ στὴν σφαῖρα τῆς πολιτικῆς, ὅπου ἡ ἐξουσία ἐξακολουθεῖ νὰ συγκεντρώνεται μέρα μὲ τὴν μέρα. Αὐτὸ τὸ πρόγραμμα πολιτικῆς ἀποκέντρωσης ἐμεῖς τὸ ὀνομάζουμε «λαϊκὴ διακυβέρνηση». Οὐσιαστικά, εἶναι ἕνα σύστημα αὐτοκυβέρνησης τοῦ λαοῦ, τὸ ὁποῖο ἀρχίζει ἀπὸ τὸ ἐπίπεδο τῆς κατώτερης βιώσιμης κοινότητας καὶ φθάνει σὲ ἐθνικὸ ἐπίπεδο διαμέσου μιᾶς σειρᾶς ὀργανικὰ συνδεδεμένων μεταξύ τους δομῶν. Πρόκειται γιὰ τὴν ἄμεση συμμετοχὴ ὁλόκληρου τοῦ ἐνηλίκου πληθυσμοῦ στὴν διαδικασία λήψεως ἀποφάσεων -σὲ τοπικό, περιφερειακὸ καὶ ἐθνικὸ ἐπίπεδο- καὶ ἀντλεῖ τὴν δύναμή του ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλος ὁ λαὸς ἐκφράζει τὶς ἐπιθυμίες του καὶ ἐνεργεῖ σύμφωνα μὲ δεόντως ἐπιλεγμένους ἐκπροσώπους. Ὡστόσο, ὁ ἴδιος ὁ λαὸς πρέπει νὰ ἐνεργεῖ ἐντὸς τῆς ἠθικῆς τάξεως, ἄν οἱ ἐπιθυμίες τους εἶναι βάσιμες. Τουτέστιν, ὁ λαὸς δὲν φτιάχνει τὴν «ἀλήθεια» ψηφίζοντας, ἀλλὰ οἱ πολιτικές του ἐνέργειες πρέπει νὰ ἐναρμονίζονται μὲ τὴν ἀντικειμενικὴ ἀλήθεια. Εἰδάλλως, θὰ ἤμασταν ἀντιμέτωποι μὲ ἕναν χυδαῖο πλειοψηφισμό, ὅπου ἡ «ἀλήθεια» διαφέρει ἀπὸ μέρα σὲ μέρα, ἀνάλογα μὲ τὴν διάθεση τοῦ λαοῦ. Τὸ νέο καθεστὼς ὑπερβαίνει τὸ ἄτομο καὶ στηρίζεται σὲ δύο διακριτοὺς μεταξύ τους θεσμοὺς, τῶν ὁποίων τὰ καθήκοντα ἀπορρέουν ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ ἀληθοῦς. Πρῶτα πρῶτα, τὸ κράτος δὲν θεωρεῖται μονάχα μία οἰκονομικὴ ὀντότητα, ἀλλὰ ἔχει πολιτικὲς καὶ κοινωνικὲς ἐξουσίες καὶ καθήκοντα. 

Ἡ Τρίτη Θέση διακηρύττει ὅτι ὅλες οἱ ὑγιεῖς κοινωνίες οἰκοδομοῦνται πάνω στὴν ἀναγνώριση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ καὶ στὰ δικαιώματα τῆς ἀλήθειας καὶ ὄχι ἐπάνω σὲ πολιτικὰ συντάγματα καὶ σὲ διακηρύξεις ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ποὺ μᾶς ἔχουν ἐπιβληθεῖ ἀπὸ κατεστημένα συμφέροντα, ποὺ προσπαθοῦν νὰ προωθήσουν τὸν φιλελευθερισμὸ καὶ τὸν σχετικισμό. Ἡ σαφὴς διατύπωση τῶν ἠθικῶν ἀρχῶν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία θὰ βοηθήσει τὸν πολίτη στὰ καθημερινὰ κοσμικά του καθήκοντα -πρὸς ὄφελος τῆς Ἐκκλησίας, τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ ἀτόμου. 

6. Η ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΟΙΚΙΛΟΜΟΡΦΙΑ

Τὸ ὅτι τὸ ἀνθρώπινο εἶδος ἀποτελεῖται ἀπὸ ἕνα μωσαϊκὸ διαφορετικῶν φυλῶν καὶ πολιτισμῶν εἶναι ζήτημα κοινῆς λογικῆς. Κι ὅμως ὑπάρχουν, ὅσο ἀπίστευτο κι ἄν εἶναι αὐτό, ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ καταστρέψουν αὐτὸν τὸν πλοῦτο καὶ αὐτὴν τὴν ποικιλομορφία τῆς ἀνθρωπότητας γιὰ νὰ τὶς ἀντικαταστήσουν μὲ μία ἄρριζη μᾶζα, δίχως ταυτότητα καὶ ἱστορία. Σὲ ἕναν τέτοιον ἐφιαλτικὸ κόσμο οἱ ἴδιες οἱ λέξεις «φυλή», «ἔθνος» καὶ «πολιτισμὸς» θὰ ἔχουν πάψει νὰ ἔχουν ὁποιουδήποτε εἴδους νόημα. Μὲ ἄλλα λόγια, αὐτὸς ὁ ἐπιβαλλόμενος πολυφυλετισμὸς θέλει νὰ καταστρέψει τὸ ζωντανὸ ἔδαφος, ἐντὸς τοῦ ὁποῖου ὅλοι οἱ λαοὶ ἔχουν τὶς ρίζες, τὴν ταυτότητα καὶ τὸ εἶναι τους. Ἡ Τρίτη Θέση ἀπορρίπτει τὶς προσπάθειες ἐπιβολῆς στὴν ἀνθρωπότητα μιᾶς ἀπάνθρωπης ὁμοιομορφίας, εἴτε αὐτὴ προωθεῖται ἀπὸ τὴν τηλεοπτικὴ προπαγάνδα, εἴτε μὲ τὴν κάνη ἑνὸς ὅπλου. Ἡ Τρίτη Θέση ὑποστηρίζει ὅτι εἶναι ὑγιὲς ἀλλὰ καὶ ὁρισμένο ἀπὸ τὸν Θεὸ οἱ λαοὶ νὰ τρέφουν μία γνήσια ἀγάπη καὶ προτίμηση γιὰ τοὺς δικούς τους ἀνθρώπους. Ὑποστηρίζει ἐπίσης ὅτι τοῦτο τὸ ὑγιὲς ἔνστικτο πρέπει νὰ συμπληρώνεται ἀπὸ ἕναν εἰλικρινῆ σεβασμὸ πρὸς ὅσους ἀνήκουν σὲ διαφορετικὲς φυλὲς καὶ διαφορετικοὺς πολιτισμούς, καὶ ἐνεργοῦν βάσει τῶν ἴδιων ἀρχῶν. Κατὰ συνέπεια, ἡ Τρίτη Θέση ὑποστηρίζει τὴν ἔννοια τοῦ φυλετικοῦ διαχωρισμοῦ, διὰ τοῦ ὁποίου διαφορετικοὶ λαοὶ καὶ πολιτισμοὶ συνεργάζονται σὲ μία ἀτμόσφαιρα σεβασμοῦ καὶ κατανόησης χάριν τῆς κοινῆς τους ὠφέλειας  προστατεύοντας ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ἀπὸ τὸ χάος τοῦ πολυφυλετισμοῦ. Στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν διατήρηση τῆς ἀνθρώπινης ποικιλομορφίας ἡ ἐπανεγκατάσταση τῶν φυλῶν στὶς χῶρες καταγωγῆς τους θὰ παίξει μείζονα ρόλο καὶ θὰ βοηθήσει ἄμεσα στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν οἰκοδόμηση ἑνὸς πιὸ εἰρηνικοῦ κόσμου. 

7. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἔχει σώας τὰς φρένας, ὅπου γῆς, θέλει νὰ ζεῖ σὲ ἕνα περιβάλλον ποὺ εἶναι ὄμορφο καὶ ὑγιές. Δεδομένου ὅτι τὰ μέλη τῆς Τρίτης Θέσης προέρχονται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ ὁλόκληρο τὸν κόσμο, ἕπεται ὅτι αὐτὴ δεσμεύεται νὰ διασφαλίσει ὅτι ὅλα τὰ ἔθνη καὶ ὅλοι οἱ πολιτισμοὶ ἐνεργοῦν γιὰ νὰ διατηρήσουν τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν ἰσορροπία τοῦ κόσμου στὸν ὁποῖον ὅλοι ζοῦμε ἐπ’ ὠφελεία ὅλων. Ὡστόσο, αὐτὴ ἡ ἐπιθυμία δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν δημιουργία πανίσχυρων παγκοσμίων ἀστυνομικῶν σωμάτων -ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ φανατικοὶ οἰκολόγοι καὶ οἱ ὁπαδοὶ τῆς Νέας Ἐποχῆς- ἀλλὰ ἀπὸ μία εἰλικρινῆ καὶ γνήσια κατανόηση μεταξὺ τῶν ἐθνῶν γιὰ τὶς ἀνάγκες καθενός ἀπὸ αὐτά. Ἡ χλωρίδα, ἡ πανίδα καὶ οἱ ὑδάτινες ὁδοὶ τοῦ κόσμου ὑφίστανται μέσα σὲ μία σύνθετη καὶ δυναμικὴ σχέση, μία σχέση ἡ ὁποία ἐπιτρέπει στὴν ἀνθρωπότητα νὰ ζήσει καὶ νὰ ἐξελιχθεῖ. Εἶναι σαφῶς πρὸς τὸ συμφέρον ὅλων ἡ διατήρηση αὐτῆς τῆς ζωογόνας σχέσης. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο ἡ Τρίτη Θέση διακηρύσσει ὅτι θὰ δράσει ὡς ἕνα σῶμα γιὰ νὰ ἀναχαιτίσει τὴν καταστροφὴ τοῦ κοινοῦ μας σπιτιοῦ, εἴτε αὐτὴ ὀφείλεται στὴν ἀπληστία τῶν καπιταλιστικῶν μεγάλων ἑταιρειῶν, εἴτε στὴν μανία ἐκβιομηχανίσεως τοῦ σοσιαλισμοῦ, στὴν πλεονεξία τῶν τραπεζικῶν οἴκων ἤ στοὺς ἐπίδοξους κυρίους τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει θείῳ δικαιώματι προτεραιότητα ἔναντι τῆς φύσης, ἀλλὰ αὐτὴ ἡ προτεραιότητα σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὴν ὀρθὴ καὶ χρηστὴ διαχείριση τῆς φύσης, καὶ τὴν παράδοση στὶς ἑπόμενες γενεὲς ἑνὸς καλύτερου κόσμου ἀπὸ αὐτὸν ποὺ κληρονομήσαμε ἀπὸ τοὺς προγόνους μας. Ἡ Τρίτη Θέση πιστεύει ὅτι σὲ μία ὑγιῆ κοινωνικὴ τάξη πραγμάτων πρέπει νὰ ὑπάρχει μία ζωτικὴ ἰσορροπία μεταξὺ ἄστεως καὶ ὑπαίθρου, μεταξὺ ἀγροτικῆς καὶ ἀστεακῆς ζωῆς. Αὐτὴ καθαυτὴν ἡ ἀγροτικὴ ζωὴ εἶναι μακρᾶν ἡ ὑγιέστερη, διότι διαθέτει ὅ,τι εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὴν ζωή, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν παραβλέπει τὸ γεγονὸς ὅτι μία συμπληρωματικὴ ἀστεακὴ ζωὴ -ἀποτελούμενη ἀπὸ οἰκισμούς, κοινότητες, ἐμπορικὲς πόλεις, κέντρα μὴ ρυπογόνου τεχνολογικῆς προόδου, ἐλαφρᾶς βιομηχανίας καὶ ἐρευνητικῶν ἱδρυμάτων- μπορεῖ νὰ συνεισφέρει καὶ νὰ ὠφελήσει πολὺ τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Αὐτὴ ἡ ἰσορροπία ἔχει πρωταρχικὴ σημασία γιὰ τὴν κοσμοθέαση τῆς Τρίτης Θέσης, διότι προσδιορίζει, μὲ ἄμεσο ἤ ἔμμεσο τρόπο, πολλὰ στοιχεῖα τοῦ πολιτικοῦ της προγράμματος. 

8. Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κανένας λογικὸς ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ ὅτι τὸ χρῆμα, ἡ ἀγάπη καὶ σκληρὸς ἀγῶνας γι’ αὐτό, ἐπικρατεῖ στὸν σύγχρονο κόσμο, σὲ βαθμὸ ἄγνωστο μέχρι τώρα στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας. Ὅλο καὶ περισσότερο τὸ ἴδιο τὸ δικαίωμα στὴν ὕπαρξη τῶν ἀτόμων, τῶν οἰκογενειῶν, τῶν κοινοτήτων, τῶν περιφερειῶν, τῶν ἐθνῶν καὶ τῶν πολιτισμῶν καθορίζεται ἀπὸ μία ὑποτιθέμενη «οἰκονομικὴ βιωσιμότητα», σάμπως τὸ χρῆμα νὰ εἶναι τὸ μόνο σημαντικὸ πρᾶγμα ἀπὸ ὅλα τὰ μεγάλα ζητήματα τῆς ζωῆς. Μὲ ἄλλα λόγια, τὸ χρῆμα, τὸ ὁποῖο ἀρχικὰ δὲν ἦταν τίποτε ἄλλο ἀπὸ ἕνα χρήσιμο μέσο γιὰ τὴν διευκόλυνση τῆς ζωῆς σὲ μία ὅλο καὶ πιὸ σύνθετη κοινωνία, ἔχει γίνει ὁ κριτὴς ὅλων τῶν πραγμάτων στὴν ζωὴ καὶ στὴν κοινωνία. Μία τέτοια διαστροφὴ τῆς ἀληθινῆς τάξης πραγμάτων, διόλου παραδόξως, προκαλεῖ δυστυχία καὶ τρόμο σὲ τεράστια κλίμακα: πόλεμοι ποὺ προκαλούνται κατὰ τρόπο κυνικό, λιμοί, μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος, γενοκτονίες, ἀπόλυτη φτώχεια, κοινωνικὴ χειραγώγηση, χυδαῖος καταναλωτισμός, νεανικὲς αὐτοκτονίες, διάδοση τοῦ ἀλκοολισμοῦ, διαλυμένες οἰκογένειες. Ἡ Τρίτη Θέση ὑποστηρίζει ὅτι τὸ χρῆμα δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπὸ ἕνας ταπεινὸς ὑπηρέτης τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς κοινωνίας· ἕνας ὑπηρέτης ποὺ πρέπει νὰ ὑποχρεωθεῖ νὰ ἐργασθεῖ γιὰ τὸ κοινὸ καλό, τόσο στὸ ἐσωτερικὸ ὅσο καὶ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν. Ὑποστηρίζει ἐπίσης ὅτι, ἀφοῦ τὸ σύγχρονο τραπεζικὸ σύστημα ἀσκεῖ τὴν πιὸ ἐπιτηδευμένη τοκογλυφία ποὺ ἔχει γνωρίσει ποτὲ ὁ κόσμος, θὰ ἀγωνισθεῖ γιὰ τὴν καταστροφή του καὶ γιὰ τὴν ἀντικατάστασή του μὲ ἕνα κοινωνικὸ τραπεζικὸ σύστημα ποὺ θὰ βασίζεται στὸ ὑγιὲς χρῆμα (sound money). Κατὰ συνέπεια, ὅλα τὰ χρέη, τὰ χρέη τῶν νοικοκυριῶν, τὰ ἐθνικὰ χρέη καὶ τὸ διεθνὲς χρέος, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν τοκογλυφία θὰ διαγραφοῦν χωρὶς ἀποζημίωση καὶ οἱ ἰδιοκτῆτες τῶν τραπεζῶν θὰ ὑποχρεωθοῦν νὰ καταβάλλουν ἀποζημιώσεις στὰ ἄτυχα θύματά τους. Ἡ Τρίτη Θέση ὑποστηρίζει ὅτι τὸ διεθνὲς χρηματοπιστωτικὸ κεφάλαιο εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα κακὰ τοῦ σύγχρονου κόσμου καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι φύσει ἐχθρικὸ πρὸς τὸ πρόγραμμα τῆς Τρίτης Θέσης. 

9. ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

Ἡ Τρίτη Θέση πιστεύει ὅτι ὑπάρχει ἕνα εἶδος ἰδιοκτησίας -στὴν βιομηχανία, τὴν γεωργία, τὰ νοικοκυριὰ- ποὺ ὑπερβαίνει κατὰ πολὺ τὴν ἀπάνθρωπη καὶ ἄδικη συγκέντρωση πλούτου, ποὺ προκαλεῖ τόσο ὁ καπιταλισμὸς ὅσο καὶ ὁ σοσιαλισμός, καὶ τὸ ὁποῖο, ἐκτὸς τοῦ ὅτι εἶναι ἐξόχως πρακτικό, εἶναι ἐπίσης καὶ ἐντελῶς σύμφωνο μὲ τὴν ἀνθρώπινη φύση. Στὸν ἀγγλόφωνο κόσμο αὐτὸ τὸ ἐναλλακτικὸ σύστημα εἶναι γνωστὸ ὡς διανομισμὸς (distributism), τὸ ὁποῖο ἀνέπτυξαν καὶ ἐκλαΐκευσαν δύο ἐξαιρετικοὶ Ἄγγλοι συγγραφεῖς, ὁ Χιλὲρ Μπέλλοκ [Hilaire Belloc] καὶ ὁ Γκίλμπερτ Κῆθ Τσέστερτον [Gilbert Keith Chesterton]. Αὐτὴ ἡ μορφὴ ἰδιοκτησίας προσιδιάζει σὲ μία οἰκονομία ποὺ εἶναι ἀποκεντρωμένη στὴν μικρότερη βιώσιμη μονάδα καὶ ἔτσι ὁδηγεῖ σὲ μία πληθώρα συνεταιρισμῶν προϊόντων καὶ ὑπηρεσιῶν, μικρῶν ἐπιχειρήσεων, ἐργαστηρίων χειροτεχνίας, συντεχνιῶν, βιοτεχνικῶν ἑνώσεων, μικρῶν ἐκμεταλλεύσεων, οἰκογενειακῶν ἐπιχειρήσεων καὶ οἰκογενειακῶν ἀγροκτημάτων. Εἶναι μία μορφὴ ἰδιοκτησίας ποὺ προωθεῖ τὴν ἀτομικὴ πρωτοβουλία καὶ δημιουργικότητα ἀλλὰ ἐντὸς τοῦ πλαισίου τοῦ κοινοῦ καλοῦ. Εἶναι ὁ φυσικὸς συνδυασμὸς ἀτομικῆς ἐλευθερίας καὶ κοινωνικῆς δικαιοσύνης. Δεδομένης τῆς πλήρους ἀποτυχίας τοῦ σοσιαλισμοῦ, μὲ τὴν ἀφύσικη γραφειοκρατία του καὶ τὴν ἀνικανότητά του, καὶ δεδομένης τῆς ἐκμετάλλευσης καὶ τῆς κατάφωρης ἀνισότητας στὸν καπιταλισμὸ τῆς λεγόμενης «ἐλεύθερης ἀγοράς», εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ διανομισμὸς θὰ γίνει τὸ κοινωνικὸ-οἰκονομικὸ δόγμα τοῦ εἰκοστοῦ πρώτου αἰῶνα.

10. ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ἡ Τρίτη Θέση θέλει νὰ δημιουργήσει μία νέα κοινωνικὴ τάξη πραγμάτων, ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει ὅτι ὅλοι οἱ λαοὶ καὶ ὅλοι οἱ πολιτισμοὶ ποὺ ἀσπάζονται τὶς βασικές της ἀρχὲς πρέπει νὰ ἐργασθοῦν μαζὶ καὶ στενά, μέσα σὲ ἕνα κλίμα ἀμοιβαίας ἐμπιστοσύνης καὶ ὑποστήριξης. Ἐπειδὴ ἡ νίκη τῆς Ἐθνικῆς Ἐπανάστασης σὲ κάποιο μέρος τοῦ κόσμου εἶναι μία νίκη τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς Τρίτης Θέσης, ἕπεται ὅτι κάθε συνδεδεμένο μέλος πρέπει νὰ εἶναι ἕτοιμο νὰ παράσχει ἠθική, οἰκονομικὴ ἤ τεχνικὴ ὑποστήριξη, ὅπου εἶναι δυνατόν, ἄν μία ἐπαναστατικὴ κατάσταση δημιουργηθεῖ σὲ ὁποιαδήποτε χώρα. Ὁ τοπικισμὸς σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ἡ ἰδεολογία τῆς παγκοσμιοποίησης βαδίζει πρὸς τὴν ἀπόλυτη νίκη εἶναι μία πλήρης ἄρνηση ὅλων ὅσων ὑποστηρίζουμε καὶ μία πλήρης ἀπόρριψη τῆς Τρίτης Θέσης. 

dla polskich kolegów mieszkających w Grecji: Οι παππούδες τους και οι γονείς τους Εθνικιστές και Φασίστες, αυτοί Εθνικοσοσιαλιστές!

μετάφραση: Selene

Οι παππούδες τους και οι γονείς τους Εθνικιστές και Φασίστες, αυτοί Εθνικοσοσιαλιστές!

του Αλεξόπουλου Στέλιου

Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 στην Ελλάδα βρέθηκαν χιλιάδες Πολωνοί που κυνηγήθηκαν από τους Κομμουνιστές και τους Σιωνιστές στην χώρα τους και προσπάθησαν να αρχίσουν μια καλύτερη ζωή στο εξωτερικό. Διακρίθηκαν για την εργατικότητα τους και τον φιλελληνικό τους χαρακτήρα και όλα αυτά τα χρόνια διατηρούν τον χαμηλότερο δείκτη εγκληματικότητας ανάμεσα στους ευρωπαϊκής καταγωγής μετανάστες που βρέθηκαν στην χώρα μας. Έχουν μια πολυπληθή παρουσία στην χώρα (υπολογίζονται στις 20.000) ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς σωματεία και σχολεία και κατοικούν κυρίως στη Αττική. 

«Ξένοι» στην καταγωγή αλλά Φασίστες στην ψυχή πολύ νωρίς κάποιοι από αυτούς εντάχθηκαν στην παλιά «Χρυσή Αυγή» (όπως και αρκετοί συμπολίτες Αρμενικής καταγωγής...) που διατηρούσε την εποχή εκείνη τον Εθνικοσοσιαλιστικό της ιδεολογικό μανδύα και δεν εμφανιζόταν όπως είναι σήμερα με τα γνωστά πρόσωπα στις γνωστές διαδρομές που προκαλούν γέλιο σε όλους όσους έχουν συναίσθηση της κατάστασης. Πολύ γρήγορα μετά την πολιτική στροφή του εν λόγω κόμματος - με ευθύνη της ηγεσίας της - προς την θεωρία της αυτοχθονίας και την παραγωγή ενός χυδαίου σοβινιστικού και αντιφασιστικού λόγου αποχώρησαν οι περισσότεροι αλλά παρέμειναν πάντα πιστοί στις αξίες τους ενώ ο θρησκευτικός τους φανατισμός αντί να μειώσει την πίστη για την Φυλή λόγω της ιδιαίτερης ιστορίας και της ιδιοσυγκρασίας που τους διακατέχει ενίσχυσε την προσπάθεια για την διατήρηση της ταυτότητας τους. 

Οι Πολωνοί διακρίθηκαν για την κοινωνική τους αξία εργάστηκαν οι περισσότεροι στις οικοδομές και αψήφησαν εντελώς τις μαρξιστικές θεωρήσεις των κομματόσκυλων ενώ διατηρούν μέχρι σήμερα αναλλοίωτο το πατριωτικό τους συναίσθημα και την περηφάνια για την καταγωγή τους παρόλο που το δηλητήριο του φιλελευθερισμού εισχώρησε κατά καιρούς στις δομές της μεταναστευτικής τους κοινότητας. Το μίσος τους τόσο για τον Μπολσεβικισμό όσο και για τον Καπιταλισμό παραμένει αναλλοίωτο, ενώ οι αξίες της καταγωγής και της φυλετικής ρίζας είναι φάρος για τους ίδιους και τα παιδιά τους εδώ και πολλά χρόνια. Έχουμε το εξής φαινόμενο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Παιδιά μεταναστών - ή λαθρομεταναστών αν κάποιοι διαφωνούν με την προσέγγιση του όρου - που έχουν ινδοευρωπαϊκή καταγωγή όχι μόνο απορρίπτουν τις ιδεολογικές προσεγγίσεις της νέας αριστεράς και του αντιρατσισμού αλλά εναγωνίως προσπαθούν να προσεγγίσουν το νόημα και τις αξίες της Εθνοκοινωνικής κοσμοθεωρίας. 


Δεν εκφράζονται μέσα από κάποια κομματική πολιτική κίνηση, προβάλλουν τα συναισθήματα τους μέσα από την μουσική και την ποίηση, τον ακτιβισμό και τον αθλητισμό, συμμετέχουν στις διαδικασίες της κοινότητας τους αφού αυτή η είναι ο ομφάλιος λώρος ανάμεσα στην Πολωνία και την «νέα πατρίδα». Διατηρούν επαφές με το Κίνημα της πατρίδας τους που σήμερα έχει αναγνωριστεί μαζί με το Ουγγρικό ως τα κορυφαία στην Ευρώπη. Βαδίζουν στα χνάρια της Εθνικοεπαναστατικής σκέψης όπως και χιλιάδες άλλοι νεολαίοι που ζουν στην χώρα μας και κατάγονται από την Ρωσία, Λευκορωσία, Ρουμανία, Σερβία, Ουκρανία, και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και έχουν την ίδια αντίληψη για τις σημερινές κοινωνικές συνθήκες. 


Δεν είναι τυχαία βέβαια αυτή η κατάσταση. Τα εγγόνια των ανταρτών που πολέμησαν μαζί με τον Bandera στην Ουκρανία, τα εγγόνια των Λεγεωνάριων του Ρουμάνου Codreanu τα εγγόνια των Εθνικιστών παρτιζάνων της Πολωνίας και άλλων Σλαβικών χωρών βιώνουν σήμερα το ίδιο εχθρό στις πολυφυλετικές κοινωνίες των ελληνικών πόλεων και δηλώνουν παρών στο προσκλητήριο της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας αφού αυτή είναι και η φυσική κατάληξη των πραγμάτων! Πως θα μπορούσε να είναι άλλωστε διαφορετικά αφού οι μαυροφορεμένες στρατιές της Ευρώπης στις οποίες πολέμησαν οι πρόγονοι τους είχαν και το δικό τους αίμα στην σύνθεση τους. 


Η σύγχρονη Ελλάδα θυμίζει τις τελευταίες ώρες της φρουράς της Κωνσταντινούπολης απέναντι στον πολυάριθμο μισητό εχθρό το 1453. Οι τελευταίοι υπερασπιστές των ελληνικών δρόμων απαρτίζονται από τους Έλληνες στην ψυχή και την καταγωγή μαζί με τα Λευκά αδέρφια της Ευρώπης. Μια δύναμη διαφορετικών Εθνών αλλά την ίδια στιγμή η Φάλαγγα της ίδιας Φυλής. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αποκλείσουμε τους Πολιτικούς Στρατιώτες των Λευκών κοινοτήτων που ζουν στην χώρα μας από τις τάξεις της αντίστασης! 


Απέναντι στους εθνομηδενιστές και τους γενίτσαρους της νέας αριστεράς, απέναντι στην Σιωνιστική πολιτική του Σαμαρά και την δυσωδία της αντιφασιστικής ακροδεξιάς κάθε χέρι που παραμένει υψωμένο προς «τον Ήλιο τον Αρχηγό» είναι ένα χέρι Συντροφικό τούτη την δύσκολη στιγμή. Για όσους μπορούν να καταλάβουν αυτά αρκούν. Οι υπόλοιποι μπορούν να συνεχίσουν να διαβάζουν «Στόχο» και «Ελεύθερη Ώρα» και να πιστεύουν στα εξώφυλλα τους και στις «προφητείες» τους, δεν τους έχουμε ανάγκη δεν μας ενδιαφέρει η άποψη τους δεν είναι οι Συναγωνιστές και οι Συναγωνίστριες μας. 


Η συντακτική μας ομάδα διατηρεί επαφές με τα Λευκά αδέρφια που διατηρούν την θέση τους στο ιδεολογικό «χαράκωμα» και δίπλα στην Γαλανόλευκη και τα Μελανοπόρφυρα Λάβαρα της Φυλής τοποθετούν τα σύμβολα της ιδιαίτερης Πατρίδας τους. 

Οι αντιρατσιστές το μόνο που κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια ήταν να προσεγγίσουν και να στρατολογήσουν ελάχιστα μέλη των Λευκών μεταναστευτικών κοινοτήτων και εδώ αποδεικνύεται περίτρανα το κενό της ιδεολογική τους πορείας αφού οι μόνοι που μπορούν να καταλάβουν τους νεολαίους με Λευκή καταγωγή και συνείδηση αλλά με ένα ξένο διαβατήριο να γεμίζει την τσέπη είναι οι Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές. 

Έχουμε την χαρά και την τιμή να παρουσιάσουμε σήμερα ένα βίντεο από την Πολωνία σχετικά με το κίνημα ONR μεταφρασμένο στα  ελληνικά από την Συντρόφισσα Selene την οποία και ευχαριστούμε και το αφιερώνουμε στους Πολωνούς Συντρόφους και τις Συντρόφισσες που ζουν στην Ελλάδα δηλώνουν Εθνικοσοσιαλιστές και Φασίστες, μας διαβάζουν και συμμετέχουν στις ομάδες και τις κινήσεις της Εθνικοεπαναστατικής Αυτονομίας.

Ο Πολωνός οικοδόμος Andrzej Filipiak ...

της Selene


Ο 56χρονος Andrzej Filipiak ξυρίστηκε, ντύθηκε και  ξεκίνησε από την πόλη του Kielce για την Βαρσοβία αργά τη νύχτα της Τετάρτης.  Όταν έφτασε την επομένη το πρωί πήγε κατ' ευθείαν έξω από την καγκελαρία του πρωθυπουργού, έκανε μια βόλτα και κάθισε σε ένα παγκάκι. Συνομίλησε με έναν περαστικό και πολύ ήρεμα ανταλλάξανε απόψεις για την επερχόμενη κρίση στην Πολωνία. 

Όταν έφυγε ο συνομιλητής του, λούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε. Περαστικοί έσπευσαν σε βοήθεια. Στο νοσοκομείο διέγνωσαν ότι έχει εγκαύματα της τάξης του 60%. Ο Andrzej Filipiak ήταν οικοδόμος και πριν λίγα χρόνια σταμάτησε να δουλεύει λόγω προβλημάτων υγείας και εκτός από μια πολύ μικρή βοήθεια από το κράτος, γύρω στα 150 ευρώ μηνιαίως, δεν είχε άλλα έσοδα. 

Οι παλιότεροι Οργανισμοί που είχαν δημιουργηθεί για τη βοήθεια ανθρώπων με παρόμοια προβλήματα, είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας ... Κι όπως πολύ σωστά είπε ο Lech Wałęsa σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Γιατί διαμαρτύρονται οι Πολωνοί; Καπιταλισμό δεν θέλανε; Καπιταλισμό τους έδωσα!»