Ρεπορτάζ: Militant Black Metal, μουσική και εξτρεμισμός στην Ουκρανία.

Ρεπορτάζ: Militant Black Metal, μουσική και εξτρεμισμός στην Ουκρανία.

της Irene Donatoni στο eastjournal.net

μετάφραση - επεξεργασία: Α.Ν.

Συνάντηση της Ευρωπαϊκής «ακροδεξιάς» στο Κίεβο. 

Συνέντευξη για την οργάνωση ενός κοινού κοινωνικοπολιτικού σχεδίου

Στα μέσα Δεκεμβρίου, για τρεις ημέρες, το Κίεβο είδε περισσότερα από 1.200 άτομα ντυμένα στα μαύρα γύρω από τους δρόμους. Πολλοί οι τόποι προέλευσης: Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Πολωνία, Βέλγιο. Κάποιοι ακόμα και από την Ιταλία (Σημ.Μετ. συμμετείχε και αντιπροσωπεία Αυτόνομων Εθνικοσοσιαλιστών από την Ελλάδα). Διάφορες δραστηριότητες έλαβαν χώρα: εκπομπή ενός μουσικού βίντεο, συναυλίες "Black Metal" της Militant Black Metal με έξι συγκροτήματα στη σειρά και μια σειρά διαλέξεων. Η East Journal ακολούθησε ολόκληρο το γεγονός και μπόρεσε να πάρει συνέντευξη από τον διοργανωτή και τον υπεύθυνο επικοινωνίας, ο οποίος όμως δεν ασχολείται μόνο με το Black Metal, αλλά και με την πολιτική και την στρατιωτική διοίκηση.

Ο Alexey, τραγουδιστής των Moloth (M8L8TH), συνδέεται στενά με το τάγμα της AZOV, και οργανώνει, στην πραγματικότητα τα εκπαιδευτικά σεμινάρια για το τάγμα, που λαμβάνουν χώρα στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας. H Olena ολοκληρώνει το διδακτορικό της στην φιλοσοφία με διατριβή στον Ernst Junger, ενώ απασχολείται ως διεθνής γραμματέας του Εθνικού Τμήματος του κόμματος (Nacionalni Korpus). Θα συναντήσετε σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από την πλατεία Ανεξαρτησίας (Maidan Nezalezhnosti) στην καρδιά του Κίεβου, το λεγόμενο «Σπίτι των Κοζάκων» (Kozatsky Dim), ένα αθλητικό και πολιτιστικό κέντρο της «ακροδεξιάς», που τρέχουν οι ίδιοι. Μαζί τους έχουμε ορίσει τα βασικά κοινωνικοπολιτικά θέματα που συζητήθηκαν στις διασκέψεις και τις συναντήσεις εκείνων των ημερών. 

Στην πρώτη θέση ο ορισμός και η υλοποίηση του λεγόμενου «τρίτου δρόμου», ή μιας ιδέας περισσότερο μακρινής από τα σημεία του καπιταλισμού παρά από εκείνα του κομμουνισμού, του οποίου τα κεντρικά σημεία θα είναι η διατήρηση των παραδόσεων και των εθνών και η επιστροφή στη γη και την γεωργική εργασία.

Δεύτερον, η υποστήριξη έργων διεθνούς εμβέλειας, όπως το Intermarium (η επιθυμητή ένωση των κρατών της Κεντρικής Ευρώπης μεταξύ της Βαλτικής Θάλασσας και της Μαύρης Θάλασσας για την προάσπιση των κοινών συμφερόντων, τόσο οικονομικών όσο και στρατιωτικών) και της Paneuropa (πρόταση για μια ευρωπαϊκή ολοκλήρωση) εναλλακτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που επικεντρώνεται στην υπεράσπιση της κυριαρχίας και των εθνικών συμφερόντων των μελών της έναντι γεγονότων που θεωρούνται απειλή, όπως οι μεταναστευτικές ροές και οι αγώνες μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας για τη διατήρηση του καθεστώτος των υπερδυνάμεων.

Πώς ιδρύθηκε αυτό το "Σπίτι των Κοζάκων" και γιατί αισθανθήκατε την ανάγκη να το δημιουργήσετε;

Α: Αυτό είναι ένα πραγματικά μοναδικό μέρος. Εδώ έχουμε ένα γυμναστήριο, το κατάστημα Militant Zone (για την εμπορευματοποίηση των νεοσύστατων ομάδων του φεστιβάλ, Asgardsrei), έναν καλλιτέχνη για τατουάζ και τον λογοτεχνικό σύλλογο Plomin. Η λέσχη είναι απαραίτητη, με τη βιβλιοθήκη της και τη δυνατότητα διοργάνωσης εβδομαδιαίων σεμιναρίων με διάφορους ειδικούς και κινηματογραφικές προβολές. Είμαστε εμπνευσμένοι από την Casa Pound για τη δημιουργία ενός κέντρου αφιερωμένου όχι μόνο στην πολιτική δραστηριότητα αλλά και στην τέχνη και τις πνευματικές δραστηριότητες. Είμαι ευτυχής να πω ότι είμαι ο αρχηγός αυτού του έργου. Αυτό το κτίριο χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της επανάστασης του Maidan για να θεραπεύσει τους τραυματίες και να αποθηκεύσει τα αποθέματα τροφίμων. Στη συνέχεια, μετά την επανάσταση, έγινε ο τόπος όπου εμφανίστηκαν οι λεγόμενοι "μαύροι άνδρες" (τα πρώτα μέλη της στρατιωτικής εκπαίδευσης των εθελοντών της Azov).

Υπάρχουν επομένως συνδέσεις μεταξύ σας και των ουκρανικών στρατιωτικών και πολιτικών οργανώσεων που θεωρούνται ότι βρίσκονται στην ακροδεξιά;

Α: Ναι, αλλά κάτι άλλαξε μετά τον όρκο των "μαύρων ανδρών" που έλαβε χώρα στην αυλή αυτού του κτιρίου. Εν τω μεταξύ, η AZOV έγινε τάγμα της Εθνικής Φρουράς (εντάσσεται στο Υπουργείο Εσωτερικών). Στη συνέχεια, η πολιτική μας έκφραση, το Εθνικό Τμήμα, έχει αυξηθεί τόσο πολύ που πρέπει να μεταφερθεί σε άλλο κτίριο. Το Κοζάκικο Σώμα παρέμεινε το κέντρο των πολιτιστικών έργων. Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι μπορούν να εγκαταλείψουν την AZOV και να γίνουν μέλη του Εθνικού Τμήματος, ίσως να ασχολούνται με το πολιτιστικό μέτωπο, όπως και ο Yevgeniy. Ήταν από τα πρώτα είκοσι μέλη που συγκεντρώθηκαν για να σχηματίσουν την AZOV σε αυτή την αυλή. Στη συνέχεια συμμετείχε σε όλες τις κρίσιμες στιγμές του πολέμου, όπως στο Ilovaisk. Μεταφέρθηκε στη Μαριούπολη. Αλλά όταν τα πράγματα άρχισαν να ηρεμούν αποφάσισε να έρθει στο Κίεβο για να διαχειριστεί τoν Plomin.

O: Περιττό να πούμε ότι όλοι στην αρχή ανήκαμε στον Δεξιό Τομέα. Ήμουν εκεί επειδή από την αρχή συνειδητοποίησα ότι η οργάνωση στερούνταν επικοινωνίας στα αγγλικά. Έτσι πήγα στον Dmytro Yarosh (σημείωση συντάκτη: Ουκρανός βουλευτής, πρώην επικεφαλής του Δεξιού Τομέα) κατά την κατάληψη του Ξενοδοχείου Dnipro και του είπα ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι, διότι ο διεθνής Τύπος μας παρουσίαζε ως «νεοναζί» και δεν ήταν αλήθεια . Από εκεί αναπτύξαμε τη γραπτή και κοινωνική μας παρασκευή μέσων, προσπαθώντας να αντισταθούμε στην προπαγάνδα του Κρεμλίνου. Ο Δεξιός Τομέας ήταν μια ομπρέλα για όλους τους άλλους οργανισμούς. Μεταξύ των άλλων υπήρξαν εμείς και οι Ουκρανοί Πατριώτες (Patriot Ukrainy, τότε μια παραστρατιωτική ομάδα που συνδεόταν με το πολιτικό κόμμα Svoboda). Μαζί καταφέραμε να έχουμε κάποια αποτελέσματα με το Maidan, όπως η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων του καθεστώτος Yanukovich, συμπεριλαμβανομένων του ηγέτη μας Andrey Biletsky. Αλλά όταν ο Yarosh αποφάσισε να μην ασκήσει περαιτέρω τον ρόλο του στην υπεράσπιση της ιδέας μας της «τρίτης θέσης», προτιμώντας να βοηθήσει το Υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας, κατά μία έννοια κέρδισε χρήματα μετά την επανάσταση και πρόδωσε τις ελπίδες πολλών ψηφοφόρων, έτσι οι διάφορες ομάδες δεν θα μπορούσαν πλέον να είναι μαζί.

Επιπλέον, στον Δεξιό Τομέα δεν υπάρχουν πάντα πραγματικές οργανωτικές βάσεις και διεθνής προοπτική. Υπάρχουν πολλοί καλοί πατριώτες ακόμα στον Δεξιό Τομέα, ακόμη και καλοί στρατιωτικοί, αλλά εκτός από κάποια υποστήριξη από τους Ουκρανούς της διασποράς στον Καναδά δεν μπορούμε να υπολογίζουμε σε στήριξη του κράτους, από όπλα, πυροβολικό και ακόμη και φάρμακα που παρέχονται από μια δομή λιγότερο ασταθή. Αντίθετα, η Azov είναι πιο αποτελεσματική, αν και πολλοί την επικρίνουν για συνεργασία με την κυβέρνηση. Προσωπικά βρίσκομαι στην πλευρά του Biletsky, με τον οποίο μοιράζομαι και την ιδεολογική γραμμή.

Κατά τη διάρκεια των διασκέψεων που πραγματοποιήσατε αυτές τις μέρες μπόρεσα να αποκτήσω μια ιδέα για την ιδεολογία σας: η αποστολή σας θα ήταν να πολεμήσετε δύο σύγχρονους «τιτάνες», δηλαδή τον καπιταλισμό και τον ρωσικό ιμπεριαλισμό. Είναι έτσι; Ποιες ιδέες χαρακτηρίζουν το έργο σας;

Ο: Προσωπικά θα ήθελα να ενώσω τον φιλοσοφικό-ακαδημαϊκό κόσμο και τον πολιτικό κόσμο, στην πραγματικότητα, αν κάποιος με ρωτούσε τι κάνω στη ζωή μου θα μπορούσα να απαντήσω διαβούλευση με την επανάσταση. Ενδιαφέρομαι να προωθήσω την αναγέννηση της Δύσης και της Jüngerian ιδέας της Paneuropa τόσο σε θεωρητικό όσο και πρακτικό τρόπο. Και η θεωρητική βάση μας οδηγεί στην ίδια αναζήτηση μιας τρίτης πολιτικής και οικονομικής διαδρομής για την Ουκρανία, η οποία χωρίζεται μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας. Αυτός είναι ένας τρίτος τρόπος που θα προταθεί στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, έξω από τα υπάρχοντα καπιταλιστικά και ιμπεριαλιστικά μοντέλα.

Α: Είμαι Ρώσος. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρωσία και μιλούσα ρωσικά. Παρόλο που αγωνίζομαι κατά της Ρωσίας (από την οποία είχε δραπετεύσει πριν από τον πόλεμο για να αποφύγει την καταδίκη των πολιτικών του ιδεών), αυτό για το οποίο αγωνίζομαι δεν είναι η εθνοτική μου ταυτότητα ή η προσωπική μου αντίληψη. Αντί αυτού πάντοτε έχω ενδιαφερθεί για πράξεις και ιδέες μεγαλύτερες από την τύχη ενός ατόμου, γι' αυτό δεν θέλω μια μικρή ζωή μέσα στην καθημερινή ασφάλεια. Κάνοντας αυτό που κάνω, αισθάνομαι σαν ένας ήρωας: διοργανώνω αυτά τα φεστιβάλ, ως καλλιτέχνης και πολεμώ με την Azov. Κάνοντας όλα αυτά είναι μέρος του ευρωπαϊκού συμβιβασμού, ο οποίος στοχεύει στην απελευθέρωση της Ευρώπης από την τρέχουσα κατάσταση ηθικής και οικονομικής υποβάθμισης. Και σε αυτή την Ευρώπη που πρέπει να ξυπνήσω, συμπεριλαμβάνω και τη Ρωσία: είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, παρά το σοβιετικό παρελθόν της. Και αυτή η ιδεολογία λαμβάνει χώρα εδώ και τώρα. Στην Ουκρανία.

Γιατί στην Ουκρανία; Πιστεύετε ότι η ουκρανική κοινωνία υποστηρίζει την ιδέα σας;

Α: Η Ουκρανία είναι σήμερα ο μόνος τόπος όπου οι δυνάμεις της «ακροδεξιάς» έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν. Στη συνέχεια, θα δημιουργήσουν μια εξουσία βασισμένη στην κοινωνία των πολιτών. Τους βλέπω να είναι έτοιμοι, επειδή βιώνουν τον πόλεμο, ένα γεγονός που απειλεί τους ανθρώπους. Μπορεί να ακούγεται λίγο «ιδεαλιστικό», αλλά νομίζω ότι αυτοί και αυτό το κίνημα μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα ολόκληρης της Ευρώπης.

O: Μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν μια μετασοβιετική νοοτροπία: δεν πιστεύουν στην πολιτική και ότι θέλουν είναι ρεαλιστικές σκέψεις. Φυσικά, το Maidan είναι εκπληκτικό στον κόσμο, δείχνοντας σε όλους ότι υπάρχουν πολλοί ενεργοί πολίτες στην Ουκρανία. Αλλά κινδυνεύουμε να επιστρέψουμε στο προ-Majdan κράτος. Συνεπώς, πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά για να αυξηθεί το πνευματικό και πολιτικό δυναμικό στην ουκρανική κοινωνία των πολιτών, μια δυνατότητα που έχουμε χάσει με την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1990, τόσο με τη μετανάστευση όσο και με τις χαμηλές επενδύσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Αλλά η δική σας προσπάθεια δεν αποτελεί δέσμευση που αφορά μόνο την Ουκρανία. Είναι δικό σας ένα διεθνές σχέδιο;

Ο: Όπως αναφέρει ο φιλόσοφος Alexander Dugin, είμαστε υπέρ ενός πολυπολικού κόσμου, ακόμα και αν δεν θα είναι η Μόσχα ένα γεωπολιτικό κέντρο. Στην ιδέα μας το Κίεβο θα μπορούσε να είναι το στρατιωτικό κέντρο μιας μελλοντικής πανευρωπαϊκής πραγματικότητας με βάση την αρχή της ταυτότητας), ίσως σε συνεργασία με άλλες χώρες: για παράδειγμα η Πολωνία για τον οικονομικό παράγοντα, η Ουγγαρία για την πολιτική. Μέσω αυτών των μονάδων μπορούμε να αναπτύξουμε υπερεθνικά πολιτικά ιδρύματα και πανεπιστήμια, αυξάνοντας το επίπεδο ανάπτυξης κάθε εμπλεκόμενης χώρας. Ονομάζουμε αυτά τα διεθνή έργα Intermarium και Paneuropa. Για αυτό, συνεργαζόμαστε με πολλές ομάδες και «ακροδεξιά» κινήματα σε όλη την Ευρώπη, όπως η GUD (Γαλλία), Wotan Jugend (Ρωσία) και Generacija Obnove (Κροατία).

Για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, πρέπει να βελτιώσουμε την εσωτερική και εξωτερική επικοινωνία μας, ειδικά στο διαδίκτυο και μέσω των κοινωνικών μέσων, οι εμπειρογνώμονες για τα βίντεο και γραφικά μας είναι ήδη οι καλύτεροι, αλλά πρέπει να αναπτυχθεί το δίκτυο «Reconquista», στο οποίο θα μπορούν να ενημερωθούν οι συμμετέχοντες για το τι συμβαίνει σε άλλες χώρες. Έτσι μπορούμε, για παράδειγμα, να γνωρίσουμε μια εκδήλωση που οργανώθηκε στην Ιταλία και να έρθουμε να την υποστηρίξουμε.

Συμπέρασμα: λίγοι, αλλά οργανωμένοι

Η ίδια συναυλία που διοργανώθηκε στο Κίεβο ήταν μια ευκαιρία να ενισχυθεί μια πραγματικότητα που είχε προκύψει ήδη από την πρώτη διοργάνωση το 2016. Μέσα σε ένα χρόνο, οι συνεργασίες έχουν ενταθεί και οι θεατές έχουν αυξηθεί. Πρόκειται για μια σύνθετη πραγματικότητα, που διαμορφώνεται όχι μόνο από μια μάζα των ανθρώπων κουνώντας σημαίες με τη σβάστικα ή ουρλιάζοντας «Sieg Heil» σηκώνοντας το δεξί χέρι τους μπροστά από τα αγαπημένα τους συγκροτήματα. Υπάρχουν εκείνοι που συναντιούνται για να καθορίσουν τα επόμενα βήματα των έργων που μας εξήγησαν ο Alexey και η Olena. Πρόκειται για έργα που μεταφράζονται σε συγκεκριμένες ενέργειες όπως την πρώτη ημέρα των διοργανωτών του φεστιβάλ που είχαν συλλέξει υπογραφές για τις «καλοκαιρινές αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες» που θα πραγματοποιηθούν στην ανατολική Ουκρανία, με ανοικτή εκπαίδευση σε όλους όσους θέλουν να σταματήσει η κατάπτωση της Ευρώπης. Είναι κατά των μεταναστών, κατά της αμερικανικής παρέμβασης ή του ρωσικού κολοσσού, σύμφωνα με τα συμφέροντα τους ή τους φόβους τους.

Αυτή είναι μια πραγματικότητα που η Ουκρανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να γνωρίζει αντί να συνεχίζουν να τρέχουν μακριά από αυτή, επειδή έχει αναπτυχθεί από την έλλειψη πολιτικής και διοικητικής απαντήσεως στα κοινωνικά προβλήματα που οι άνθρωποι βιώνουν στην καθημερινή τους ζωή, από την περιθωριοποίηση έως την έλλειψη προοπτικής. Δεν είναι πολλοί σε αριθμό και η πολιτική τους βαρύτητα είναι μικρή αυτή την εποχή, αλλά σίγουρα είναι πεπεισμένοι και έχουν κίνητρα, καλά οργανωμένοι και εξοπλισμένοι με τις τεχνικές και επαγγελματικές δεξιότητες. Επί του παρόντος, λίγοι Ευρωπαίοι είναι πεπεισμένοι για το τι λένε αυτά τα κινήματα. Μερικοί Ουκρανοί και λίγοι black metallers. Πράγματι, δεν αμφισβητείτε το γεγονός ότι η ρωσική προπαγάνδα τους δίνει υπερβολικό βάρος, με στόχο τη δυσφήμιση της ΕΕ και της Ουκρανίας στο σύνολο της. Αλλά η Ευρωπαϊκή και η Ουκρανική κοινωνία των πολιτών πρέπει να γνωρίζουν καλύτερα ότι είναι ακόμα ένα μέρος τους, ειδικά αν σκοπεύουν να είναι απολύτως αποστασιοποιημένοι και να σταματήσουν την ελκυστικότητα και την αποτελεσματικότητα τους.