Εραστές της ολικής άρνησης - θηρευτές του ονείρου

 

Ο Κωνσταντίνος Θ. Παπαδογιάννης είναι σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών η πιο αναγνωρίσιμη φυσιογνωμία τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στους μάχιμους νεολαίους συναγωνιστές. 

Η συνέντευξη του είχε προκαλέσει θετικότατα σχόλια και ρεκόρ επισκέψεων στο ιστολόγιο μας αλλά και νύχτες αγωνίας ανάμεσα στα μέλη του κόμματος του Ηλία Κασιδιάρη. 

Ευφυής και δυναμικός, συγγραφέας ενός βιβλίου που «σαρώνει» σε πωλήσεις, αλληλέγγυος με τους αντιδημοκράτες από όποιο μετερίζι και αν προέρχονται χωρίς να πέφτει στην παγίδα της διχόνοιας. 

Η συντακτική ομάδα έχει την τιμή να φιλοξενήσει ένα ακόμη άρθρο του. Τον ευχαριστούμε για τον χρόνο του.

Εραστές της ολικής άρνησης - θηρευτές του ονείρου

Θα συνεχίσουμε, είτε στρωτά, είτε βυθισμένοι στην άρνηση μίας δεινής πραγματικότητας προχωρώντας στον όλεθρο. Αυτό που ενώνει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον μας, είναι εκείνο το εγωιστικό συναίσθημα της ευτυχίας που διαθέταμε και το απωλέσαμε μαζί με την γνώση, την συνειδητοποίηση και την δράση. Ήρθε η δεύτερη βάφτιση μας, εκείνη που μας απέστρεψε από το πεπρωμένο που άλλοι καθόρισαν για εμάς. Γίναμε οι αρνητές της παραίτησης, της ηττοπάθειας, της μαλθακότητας και της οποιαδήποτε θεωρίας που αμαυρώνει την Ιδεολογία μας. 

Δεν επιθυμούμε να χαϊδέψουμε αυτιά, αλλά να ακουστούμε πριν δούμε τα πάντα και τους πάντες να σαπίζουν. Πριν βιώσουμε την δημοκρατία και τις επιπτώσεις της σε τέτοιο βαθμό, που ακόμη και ο "Πύργος της Απελπισίας" μας θα μοιάζει λίγος για να διαφύγουμε. Αν ονειρευόμαστε λοιπόν μία παλινόρθωση του πνεύματος της Ελλάδος και της Ευρώπης, δεν μπορούμε να είμαστε παρατηρητές και παθητικοί δέκτες αυτής της λαίλαπας.

Στο πεδίο που απευθυνόμαστε θα συγκρουστούμε με όλους, φανερούς και κρυφούς εχθρούς, σε πάσης φύσεως υπερασπιστές της δυστοπίας των επικυρίαρχων. Κάθε προσωπική μας νίκη είναι μία νίκη για το Έθνος, κάθε μάχη που χάνεται είναι μία τάση που θα εκμαυλίσει ακόμη περισσότερο το σύνολο μακροπρόθεσμα. Δεν θα υπάρξει έλευση κάποιων κάποτε αν δεν αναλάβουμε τις ευθύνες μας και δεν θέσουμε τους εαυτούς μας σε εγρήγορση. Η κατάντια της ράτσας μας οφείλεται σε εμάς, δίνοντας μας ως κύρια προτεραιότητα την εκπλήρωση του καθήκοντος υψώνοντας ανάστημα και καλλιεργώντας το αύριο. 

Διατηρώντας το σπίρτο θα έρθει και η φλόγα, θα πλάσουν οι καιροί ξανά γενναίους Συναγωνιστές και Συντρόφους με Πίστη. Αν χαθούμε η Γη θα χάσει, ο αέναος κύκλος της ζωής δεν θα γυρίζει πια με την ίδια αίγλη και η ομορφιά θα έχει χαθεί. Αυτοσκοπός η πληρότητα και μετέπειτα η απόδοση της Ιεράς Νέμεσις, όντας ολοκληρωμένοι θα λύσουμε όσα προκάλεσαν τον πόνο και φέρανε το σκοτάδι στις ψυχές μας.

Το συναίσθημα μας θα πρέπει να το επισκιάσει η πειθαρχία και η σιδερένια θέληση για την επίτευξη των στόχων μας. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας, διότι η μόλυνση των καπιταλιστών και των νεομαρξιστών έχει ευτελίσει στην κυριολεξία και τον αέρα που αναπνέουμε. Ας νικήσουμε τα πάθη του παρελθόντος, ας δώσουμε κάτι από την ψυχισμό μας στο Έθνος και την Φυλή. Οι γειτονιές και τα σημεία αναφοράς που μας θυμίζουν έναν κόσμο που πέθανε, είναι οι μήτρες που γέννησαν ή μας έφεραν πιο κοντά στην Ιδέα και πρέπει να γυρίσουν σε εμάς. 

Το πέλαγος των εχθρών θα προσπαθήσει να μας διαβάλει και άλλο, όσοι δεν μας ακολουθήσουν τον δρόμο τους και εμείς τον δικό μας. Εμείς θα ξέρουμε ... Η δημοκρατία είναι η κατάρα και ο εχθρός του Γένους μας, χτυπάει πισώπλατα, ύπουλα και ανελέητα όσους την απειλούν. Όσοι συντάχθηκαν μαζί της και δεν το μετάνιωσαν, έχασαν κάθε ηθική και νόηση που τους παρείχε απλόχερα ο Θεός. Ως αρνητές αυτής της κατάπτωσης, είναι Τιμή μας να διώκεται καθημερινά ο καθένας μας στο περιβάλλον του, διότι οι εύκολες λύσεις δεν μας εκφράζουν.

Έκκληση για ένα «Μαύρο Μέτωπο», σκληρού και ανηλεή αγώνα κατά πάντων για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια μας. Οι Μαύρες Σημαίες θα επιστρέψουν και υπερήφανες θα κυματίσουν ξανά, για να ξέρουν όλοι πως οι αρνητές δεν παραιτήθηκαν και δεν αποδέχονται τα δυσκολότερα χρόνια που έρχονται.