Δυναμική πορεία από Αυτόνομους Εθνικιστές/Εθνικοσοσιαλιστές στην πόλη της Καλαμάτας για τους δολοφονηθέντες Γιώργο Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη! (31.10.2015)




Ο συννεφιασμένος καιρός στην Νότια Πελοπόννησο το Σάββατο 31/10 έδειχνε ότι συμμετείχε ακόμη και η φύση στην Αυτόνομη εκδήλωση μνήμης για την άνανδρη δολοφονία 2 νεολαίων Εθνικιστών που έπεσαν νεκροί από τα πυρά του παρακράτους. Η μνήμη όμως για εμάς δεν είναι μια αφηρημένη έννοια αλλά βρίσκει το νόημα της όταν οι Συναγωνιστές και οι Συναγωνίστριες συνεχίζουν να προασπίζονται Ιδέες και Αξίες και να θυμούνται αυτούς που έφυγαν. 






Από πολύ νωρίς η ομάδα περιφρούρησης συγκεντρώθηκε στην Πλατεία της 23ης Μαρτίου κοντά στο κέντρο της πόλης και στήθηκαν τα πρώτα πανό, ενώ από την μικροφωνική ακούγονταν συνθήματα τόσο ενάντια στους παλιάτσους της καθεστωτικής αριστεράς όσο και στο παρακράτος που τους συντηρεί. 


Καθώς το σκοτάδι έπαιρνε την θέση του Φωτός και οι φλόγες των καντηλιών φώτιζαν τα 2 πρόσωπα της μαύρης κορνίζας πολλοί απλοί περαστικοί - κυρίως νεολαίοι - έσπευσαν να δηλώσουν τον σεβασμό τους προς τους νεκρούς σταματώντας μπροστά στο μνημείο της πόλης και συλλογιζόμενοι το γεγονός της 1ης Νοεμβρίου 2013. 




Οι Μαυροκόκκινες Σημαίες με τα Αέναο Σύμβολο της Φυλής και η Γαλανόλευκη έδινε το σύνθημα για ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα απέναντι στους χρήσιμους ηλίθιους του συστήματος οι οποίοι δεν τόλμησαν να ξεμυτίσουν για αρκετή ώρα πριν εξασφαλίσουν την πλήρη προστασία των ένστολων πραιτοριανών. Ανεπιτυχής κάθε προσπάθεια των «ανθρωπιστών με την επιλεκτική ευαισθησία» να προκαλέσουν το παραμικρό στην συγκέντρωση αυτή αφού οι 150 παρευρισκόμενοι - νεολαίοι επί το πλείστον - έστειλαν το κατάλληλο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. 


Τόσο προς τους «ισλαμοτροτσκιστές» όσο και προς τους αντιφασίστες δεξιούς όταν και οι 2 αυτές πλευρές έβλεπαν από απόσταση ασφαλείας την πορεία των Αυτόνομων Εθνικιστών/Εθνικοσοσιαλιστών - πίσω φυσικά από τις πλάτες των μπάτσων και με έκδηλη την κατήφεια στα πρόσωπα τους - να περνάει στις λαϊκές γειτονιές της πόλης φωνάζοντας δυναμικά συνθήματα τόσο ενάντια στους δολοφόνους παρακρατικούς όσο και ενάντια στους μισθοφόρους της κυβέρνησης. Μετά την λήξη της πορείας ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών και ο εθνικός ύμνος ενώ κάηκε συμβολικά και μια σημαία γνωστού αριστερίστικου κόμματος. 



Τέλος να τονιστεί πως η Αυτόνομη εκδήλωση και ενωτική πορεία μνήμης της 31ης Οκτωβρίου στην πόλη της Καλαμάτας υπήρξε η μεγαλύτερη σε παλμό και αριθμό όχι μόνο για την Πελοπόννησο αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα, γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη ότι οι Πολιτικοί Στρατιώτες ξέρουν να αποφεύγουν τις κομματικές αυταπάτες και τους πολιτικάντηδες και να δρουν μόνο για την προώθηση της Ιδεολογίας καθώς για την απόδοση τιμής. 

Συνεχίζουμε Αυτόνομα και Ελεύθερα, Εθνικά και Σοσιαλιστικά σε κάθε γειτονιά και πόλη έως την Τελική Νίκη και μέχρι οι παρακρατικοί δολοφόνοι των 2 Εθνικιστών να τιμωρηθούν παραδειγματικά όχι από την αστική δικαιοσύνη αλλά από όλους αυτούς που υπερασπίζονται τον Ελληνισμό!

Salem 2000: Daniel Wretström, μια αληθινή ιστορία


Τόπος: Σάλεμ, ένα προάστιο της Στοκχόλμης
Χρόνος: 9 Δεκεμβρίου του έτους 2000


Είναι ακριβώς μετά τα μεσάνυχτα όταν μία πολυπολιτισμική συμμορία γύρω στα δεκαπέντε άτομα πλησιάζει σε ένα αγόρι από την Σουηδία που στέκεται σε μία στάση λεωφορείου στην Säbytorgsvägen. Το αγόρι είναι ένας μάλλον κοντός και αδύνατος νεαρός που περιμένει για ένα λεωφορείο στο δρόμο του για το σπίτι στον γυρισμό από ένα πάρτυ.

« Γαμημένε ρατσιστή!» του φωνάζει η συμμορία καθώς τον πλησιάζει.

Μία Σουηδέζα κοπέλα με μακριά ξανθά μαλλιά φωνάζει σε αυτόν με μία ξενική προφορά: «Γαμημένε ρατσιστή! Τολμάς και μένεις; Φοβάσαι;»

Τις εβδομάδες πριν το περιστατικό από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είχε ξεκινήσει μια εκστρατεία μίσους κατευθυνόμενη ενάντια στους Σουηδούς πατριώτες. Μεταξύ άλλων είχε υποστηριχθεί ότι «δεξιοί εξτρεμιστές» είχαν δολοφονήσει ένα εξάχρονο αλλοδαπό αγόρι στην Γερμανία, κατηγορίες που στην συνέχεια αποδείχτηκαν εντελώς αβάσιμες και πως όλα αυτά ήταν ψέμματα.

«Χτυπήστε τον μέχρι θανάτου!» λέει ένα κορίτσι ως μία περιττή μάλλον αίτηση σε έναν επιθετικό όχλο ο οποίος ήδη έχει οσφρηστεί την μυρωδιά του θηράματος.

Η συμμορία ξέρει ότι είναι κάτι παραπάνω από επιτρεπτό να επιτίθενται σε ανθρώπους που υποπτεύονται ότι είναι «ρατσιστές». Λίγες ημέρες νωρίτερα πήραν το πράσινο φως από το υψηλότερο επίπεδο που θα μπορούσαν. Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Göran Persson δήλωσε σε ένα άρθρο σε μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Σουηδίας σχετικά με τους εθνικιστές ότι

«Θα τους συντρίψουμε»...

Η πολυπολιτισμική προαστιακή συμμορία αυτή τη νύχτα είναι απολύτως αποφασισμένη να κάνει τα λόγια του πραγματικότητα. Όταν η επίθεση ξεκινά το αγόρι αμέσως αντιλαμβάνεται την ευάλωτη θέση του, μόνος του απέναντι σε ένα αιμοδιψή όχλο οπλισμένο με ξύλινες σανίδες και άλλα αντικείμενα που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα. Προσπαθεί να αναζητήσει καταφύγιο ρίχνοντας τον εαυτό του στο καπό ενός διερχόμενου αυτοκινήτου. Λέει στον οδηγό «Σε παρακαλώ βοήθησε με» ελπίζοντας ότι ο οδηγός θα τον οδηγήσει κάπου με ασφάλεια. Ένα από τα μέλη της συμμορίας φωνάζει κάτι στον οδηγό και αυτός προσπαθεί να ταρακουνήσει το αγόρι από το όχημα οδηγώντας μπρος - πίσω.

Το αγόρι κρατιέται για την ζωή του από το όχημα όταν η συμμορία τον ρίχνει κάτω στο έδαφος. Το αυτοκίνητο φεύγει μακριά και τα χτυπήματα συνεχίζονται. Μία έντονη κακοποίηση ξεκινά, η συμμορία κλωτσάει το αγόρι και το χτυπά επαναλαμβανόμενα με σανίδες ενάντια στο κεφάλι και το σώμα του. Μετά από λίγο το αγόρι κείτεται σχεδόν νεκρό σε ένα χαντάκι.

Ένας από τους επιτιθέμενους αρπάζει τότε μία μακριά σανίδα περίπου 1.5 μέτρο μήκος και αρχίζει να χτυπά το κεφάλι του παιδιού συνεχόμενα με αυτήν και δεν σταματάει μέχρι που μία έφηβη κοπέλα που συνέβη να περνά από εκεί κραυγάζει υστερικά και τον ικετεύει να σταματήσει.

Ένα από τα κορίτσια που συμμετέχουν στην κακοποίηση φωνάζει στην κοπέλα που διαμαρτύρεται ότι «Ο ρατσιστής το άξιζε αυτό» και το μέλος της συμμορίας που κρατάει την σανίδα την προτάσσει προς την κοπέλα που ήταν μάρτυρας στο συμβάν κάνοντας μία απειλητική χειρονομία προς αυτήν ...

για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...

Βιβλιοπαρουσίαση: Η δίκη της Νυρεμβέργης - Η τελευταία μάχη (David Irving)


"...Οι τευτονικοί μύθοι διηγούνται πως, μετά από μια μεγάλη μάχη με τους Μογγόλους στην πεδιάδα του Lechfeld, όπου οι στρατοί δύο διαφορετικών κόσμων συγκρούστηκαν με αποτέλεσμα τη βίαιη και αιματηρή αλληλοσφαγή τους, τα φαντάσματα των σκοτωμένων μαχητών εξακολουθούσαν να μάχονται στα σύννεφα επί τρεις ακόμη ημέρες. 

Το ίδιο συνέβη και στη Νυρεμβέργη από το 1945 μέχρι το 1946. Εκεί όπου οι προσόψεις των σπιτιών της μαρτυρικής πόλης, έφεραν τα φρικτά σημάδια των θανάσιμων συγκρούσεων μεταξύ της Γερμανίας και των εχθρών της, τα φαντάσματα συνέχιζαν τις συγκρούσεις για δεκαέξι επιπλέον μήνες. Αλλά ο παραλληλισμός τελειώνει εδώ. Οι στρατιές δεν ήταν ισοδύναμες. Η μία πλευρά αφοπλίστηκε και της απέμειναν λίγοι φίλοι..."

για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...


Οι Αυτόνομοι Συναγωνιστές δεν ξεχνούν την δολοφονία των 2 νεολαίων Εθνικιστών: εκδήλωση μνήμης 31.10.2015 Καλαμάτα




"Ψήγματα αίματος στην άσφαλτο φωτίζουν
τα βήματα των εκλεκτών που ζητάνε λυτρωμό
και ξάφνου οι σημαίες στα χέρια των νεκρών ηρώων κυματίζουν
σκιές Ελλήνων παιανίζουν σε ρυθμό πολεμικό"

Σ.Λ.

"Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι"


Από καθεστωτικό μέσο:

"Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε την Τετάρτη ο διαθρησκειακός διάλογος και το συνέδριο μεταξύ διακεκριμένων Εβραίων και Ορθόδοξων Χριστιανών πνευματικών ηγετών σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην οικία της Πρέσβεως του Ισραήλ στην Ελλάδα, κυρίας Ιρίτ Μπεν Άμπα.

 Στην εκδήλωση συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι συντονιστές του διαλόγου, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Γαλλίας, κ. Εμμανουήλ και ο Σοφολογιότατος Ραβίνος David Rosen, Διευθυντής Διαθρησκειακών Θεμάτων της Αμερικανο-Εβραϊκής Επιτροπής (ΑJC-American Jewish Committee) παρουσία πολλών Ραβίνων, κληρικών, βουλευτών, πρεσβευτών, ακαδημαϊκών και άλλων σημαντικών προσκεκλημένων.

Οι εκπρόσωποι των δύο θρησκειών συμμετείχαν σε διεθνές συνέδριο στην Αθήνα με θέμα: «Πνευματικά Κέντρα και Διασπορά» (Spiritual Centers and Diasporas), όπου είχαν την ευκαιρία να αναλύσουν κοινά ζητήματα στις Ορθόδοξες και Εβραϊκές παραδόσεις, αγγίζοντας θέματα όπως είναι η θρησκεία, η ιστορία, η κοινωνία, η ταυτότητα και η Διασπορά με στόχο την προώθηση της φιλίας, της αλληλοκατανόησης και την καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας. Το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Αμερικανο-Εβραϊκής Επιτροπής (American Jewish Committee-AJC) στο πλαίσιο της 25ης Επετείου των Πλήρων Διπλωματικών Σχέσεων Ισραήλ-Ελλάδας.

Μεταξύ των συμμετεχόντων, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, Σεβασμιότατος κ. Δημήτριος καθώς και σημαντικοί Ραβίνοι από το Ισραήλ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και την Ελβετία μαζί με υψηλόβαθμους Ορθόδοξους κληρικούς από τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Ρουμανία, τη Σερβία, το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Ρωσία. Το Κοινό Ανακοινωθέν το οποίο αναγνώστηκε στην οικία της Ισραηλινής Πρέσβεως αναφέρει μεταξύ άλλων ότι:

«Η συνάντηση αποτέλεσε μια μοναδική ευκαιρία για την επιβεβαίωση των δεσμών φιλίας, κατανόησης και συνεργασίας που σφυρηλατήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες μεταξύ της Ορθοδοξίας και του Ιουδαϊσμού και ειδικότερα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπό την ηγεσία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κκ. Βαρθολομαίου». Γίνεται επίσης αναφορά «στην δέσμευση για την ελευθερία της θρησκείας και της συνείδησης» και την «απόρριψη κάθε μισαλλοδοξίας και ειδικότερα της βίας – ιδιαίτερα όταν αυτή ασκείται δυο όνομα της θρησκείας. Υπήρξε συνεπώς «δέσμευση για την καταπολέμηση κάθε αρνητικής προκατάληψης και διωγμών στο όνομα της θρησκείας».

Η Πρέσβυς του Ισραήλ, κυρία Ιρίτ Μπεν Άμπα ευχαρίστησε τον Ραβίνο Rosen και τον Μητροπολίτη Εμμανουήλ για την σημαντική πρωτοβουλία. Υπογράμμισε την σημασία της διοργάνωσης καθώς η θρησκεία κατέχει κεντρικό ρόλο στις παραδόσεις τόσο του Ισραήλ όσο και της Ελλάδας.Ο Ραβίνος Rosen και ο Μητροπολίτης Εμμανουήλ αναφέρθηκαν στην μακρόχρονη φιλία τους και τις προσπάθειες που έχουν κάνει εδώ και δεκαετίες για την προώθηση του διαλόγου μεταξύ Εβραίων και Ορθοδόξων. Από την πλευρά του, ο Μητροπολίτης Γαλλίας τόνισε την σημασία του διαλόγου στην προώθηση της αλληλοκατανόησης και της ειρήνης. Σχολιάζοντας τα λεγόμενα του Μητροπολίτη Εμμανουήλ για τον διαθρησκειακό διάλογο και την «πνευματική διπλωματία» όπως την χαρακτήρισε, ο Ραβίνος Rosen δήλωσε ότι ως: «παιδιά του Αβραάμ στόχος μας είναι να ευλογήσουμε τον κόσμο, όμως πρώτα πρέπει να ευλογήσουμε ο ένας τον άλλον».

Πέρα από τους πνευματικούς ηγέτες, στην εκδήλωση παρευρέθηκαν οι βουλευτές κκ. Κώστας Τσιάρας Βασίλης Κικίλιας, Γιάννης Κεφαλογιάννης και Χάρης Θεοχάρης , ο Γ.Γ του Ελληνικού ΥΠΕΞ, κ. Δημήτρης Παρασκευόπουλος, ο Πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας, κ. Μωυσής Κωνσταντίνης, ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, κ. Μίνως Μωυσής, ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, κ. Δαυίδ Σαλτιέλ, ο Ραβίνος Αθηνών, Σοφολογιότατος, κ. Γκαμπριέλ Νεγκρίν, διπλωμάτες, δημοσιογράφοι και φίλοι του Ισραήλ.

*Στην φωτογραφία: διακρίνουμε την Πρέσβυ του Ισραήλ, κυρία Ιρίτ Μπεν-Άμπα καθισμένη ανάμεσα στον Ραβίνο David Rosen και τον Μητροπολίτη Γαλλίας, κ. Εμμανουήλ. Πίσω οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι άλλοι προσκεκλημένοι της εκδήλωσης" 


Δηλητήριο και αγχόνες στην Νυρεμβέργη (16.10.1946)



Στις 15 Οκτωβρίου, η διάσκεψη του Παρισιού λύεται μέσα σε μια ανθοδέσμη μελιστάλαχτης υποκρισίας. Πριν από την αυγή της ίδιας ημέρας είχαν απαγχονισθεί οι κατάδικοι της Νυρεμβέργης. Η εξιστόρηση αυτής της ιστορίας ανήκει στην ιστορία του πολέμου. Δεν ανήκει στην μεταπολεμική ιστορία, παρά μόνο σε ότι αφορά το θέαμα που προσέφερε. Θέαμα θλιβερό. Η ατέλειωτη διαδικασία και η συζήτηση γύρω από εγκλήματα, είτε πολύ αμφίβολα, είτε πολύ κατάφωρα, απάμβλυνε το ενδιαφέρον και αποκοίμισε την προσοχή. Και τα δυό ξύπνησαν πάλι με την έκδοση της απόφασης. Διαβάστηκε την 1 Οκτωβρίου. Οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν ένας-ένας στα εδώλια όπου νύσταζαν όλοι μαζί επί δέκα μήνες και άκουσαν τον λόρδο δικαστή Λώρενς να ανακοινώνει τις ποινές τους. Τρεις, ο Πάπεν, ο Σαχτ, ο Φρίτσε ,απηλλάγησαν. Επτά, ο Ες , ο Φουνκ, ο Ράιντερ, ο Σίραχ, ο Σπέερ, ο Νόυρατ, ο Νταίνιτς, καταδικάσθηκαν σε ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη. Ένδεκα άκουσαν την θανατική τους καταδίκη. Είναι οι : Άρτουρ Ζάυς-Ινγκβαρτ, Φριτς Ζάουκελ, Γιούλιους Στράιχερ, Χανς Φρανκ,"Γκενεραλόμπερστ" Άλφρεντ Γιολντ, Βίλχελμ Φρικ, Ερνστ Καλτενμπρούννερ, Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, "Γκενεραλφελντμάρσαλ" Βίλχελμ Κάιτελ, Γιοακίμ φον  Ρίμπεντροπ και "Ράιχμαρσαλ" Χέρμαν Γκαίρινγκ. 

Μόνο ο Σοβιετικός δικαστής διατύπωσε μια διαφωνία: Ήθελε να τους κρεμάσει όλους αδιακρίτως. Όλοι οι καταδικασθέντες απηύθυναν μια αίτηση χάριτος στην Διασυμμαχική Επιτροπή Ελέγχου. Μερικοί ζήτησαν να τροποποιηθεί η ποινή τους. Άλλοι ζήτησαν απλώς να εκτελεσθούν διά τουφεκισμού. Ο μέγας ναύαρχος Ερνστ Ράιντερ ζήτησε και αυτός μια ''χάρη'': να μετατρέψουν την ποινή της καθείρξεώς του σε θανατική. Καμιά συνέχεια δεν δόθηκε σε αυτές τις αιτήσεις. Αλλά ο Αϊζενχάουερ,που βρισκόταν σε κυνήγι στην Σκωτία, έμεινε κατάπληκτος για την καταδίκη του Κάιτελ: ''Ο αρχιδήμιος της Νυρεμβέργης Τζων Γουντς. Η περίπτωση ενός στρατιώτη είναι ειδική...'' είπε. Στις 14 Οκτωβρίου, στις 9 το βράδυ, καθένας από τους καταδικασθέντες γεύτηκε μέσα στο κελί του το τελευταίο του δείπνο : Ένα λουκάνικο, μια φέτα παγωμένο κρέας, πατατοσαλάτα, μαύρο ψωμί και τσάι. Μετά, τα φώτα σβήνουν. Πάνω από τα ερείπια της Νυρεμβέργης φυσάει ένας πρώιμος φθινοπωρινός άνεμος, υγρός και παγερός. Στο προαύλιο της φυλακής, ο επιλοχίας Τζων Τζ. Γουντς, 43 ετών, από το Σαν Αντόνιο του Τέξας, αρχιδήμιος του στρατού των ΗΠΑ, με πείρα 347 απαγχονισμών σε 15 χρόνια, έχει στήσει τρία μαύρα ικριώματα, στα οποία παρέταξε ένδεκα θηλιές από κανναβένιο σχοινί που αγόρασε ο ίδιος από την Αγγλία. 

Η μία από τις ένδεκα θηλιές είναι περιττή. Βεντέτα της δίκης, ο Γκαίρινγκ θα ήταν ο πρώτος στην μακάβρια πομπή. Στην 1 η ώρα το πρωί, όταν ο συνταγματάρχης Ρόυ Ρίτσαρντσον, διοικητής της φυλακής μπήκε στο κελί του, ο Ράιχμάρσαλ πέθαινε. Αποχαιρετώντας την γυναίκα του Έμυ, της είχε πει : ''Αυτοί οι ξένοι δεν πρόκειται να με κρεμάσουν εμένα.'' Κανείς δεν ξέρει ακόμη πως κατόρθωσε να κρύψει το λυτρωτικό δηλητήριο. Λίγα λεπτά αργότερα, διασχίζει την αυλή ο Ρίμπεντροπ, με τα χέρια δεμένα, κάτω από το φως των προβολέων. Ο αέρας ανεμίζει τα μαλλιά του. Πριν του περάσουν το σχοινί στον λαιμό, λέει αυτά τα λόγια : ''Η τελευταία μου ευχή είναι η συμφιλίωση Ανατολής και Δύσεως..''. Στη 1 και 11 αιωρείται στο κενό και στην αιωνιότητα. Σειρά έχει ο στρατάρχης Κάιτελ. Εμφανίζεται με στολή, με μπότες, καλοχτενισμένος, σαν να πηγαίνει σε επιθεώρηση. Ήταν μια μέτρια προσωπικότητα, ο στρατιωτικός υπηρέτης του Χίτλερ, αλλά ξέρει να πεθαίνει. Η σκάλα της δεύτερης κρεμάλας τρίζει κάτω από το αποφασιστικό βήμα του. ''Πάνω από 2.000.000 Γερμανοί στρατιώτες πέθαναν για την πατρίδα'' φωνάζει, ''τώρα είναι η σειρά μου. Πηγαίνω να βρω τους γιους μου''. 

Η τρίτη αγχόνη είναι για τον αρχηγό της Γκεστάπο Καλντεμπρούννερ. Έπειτα ο δήμιος ξαναγυρίζει στην πρώτη, που απελευθερώθηκε από το πτώμα του Ρίμπεντροπ,για να κρεμάσει αυτόν που ήταν ο ανταγωνιστής εκείνου στην διεύθυνση των Εξωτερικών Υποθέσεων του Γ' Ράιχ : του φιλοσόφου Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ. Πηγαίνει χωρίς να ξεσφίξει τα δόντια του. Ο Φρανκ και ο Φουνκ κραυγάζουν: ''Heil Deutschland !''. Έπειτα ο Στράιχερ :'' Heil Hitler !''.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Η ακροδεξιά συντάσσεται με τους εχθρούς μας.



Ο συντηρητικός “εθνικισμός” της ακροδεξιάς, τύπου Χρυσής Αυγής, παίζει το ίδιο ρόλο που έπαιξε η σοσιαλδημοκρατία στην προσπάθεια του συστήματος να αναχαιτίσει τις  διάφορες λαϊκές επαναστατικές αντικαπιταλιστικές δυνάμεις.

Η σοσιαλδημοκρατία έδωσε αφενός ψίχουλα και παραμύθια ψευτο-αλλαγής μέσα από το σύστημα στους εργάτες και αφετέρου περιφρούρησε τους θεσμούς της ολιγαρχίας και της τραπεζοκρατίας. Τον ίδιο ρόλο παίζει στην σκηνή του συστήματος και η ακροδεξιά.

 Πουλά από την μια σημαιούλες και εμβατήρια στους παραφουσκωμένους οπαδούς της και από την άλλη περιφρουρεί την τραπεζοκρατία, την εκκλησία ΑΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη, το μεγάλο κεφάλαιο.

Αν κατανοήσουμε τον βρώμικο ρόλο της ακροδεξιάς τότε θα τους εντάξουμε εκεί που πρέπει  και όχι στον λεγόμενο πατριωτικό χώρο. Η ακροδεξιά ανήκει στις αντεθνικές και αντιλαϊκές δυνάμεις , η ακροδεξιά είναι το ψυχρό στιλέτο του συστήματος, η ακροδεξιά και ο λεγόμενος πατριωτικός χώρος που συναγελάζεται με αυτήν συγκαταταλέγονται στις δυνάμεις των εχθρών μας.

Εμείς οι εθνικοκοινωνιστές είμαστε ταγμένοι από την συνείδηση μας να καταστρέψουμε και να γκρεμίσουμε συθέμελα όσα η ακροδεξιά περιφρουρεί.

Λουκάς Σταύρου


Άρθρο των Κασιδιάρη και Μιχαλολιάκου 
στην εφημερίδα "Πένα της Αθήνας" 
(Οκτώβριος 2011) η οποία διανεμόταν δωρεάν 
και στήριζε την Ντόρα Μπακογιάννη ...





Άρθρο από μια άλλη εποχή: "Ο σαλπιγχτής του υπογείου" (του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου)

Για να κατεβάσετε το παραπάνω 
άρθρο σε μορφή αρχείου .pdf 
 στον σύνδεσμο εδώ ...


(22.03.2015) 
Και μια ομιλία που χιλιάδες Συνέλληνες 
παρακολούθησαν μέσω του διαδικτύου  ...