Φυλετικός Σοσιαλισμός: από την θεωρία στην πράξη (μέρος β΄)

του Σπάρτακου.

Τραπεζικό σύστημα - Πίστωση


Καταρχήν θα επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα, ανεξαρτήτως της «κρίσης» για όσους την θεωρούν κρίση κι όχι νέα καπιταλιστική πολιτική, καθώς το εθνικό νόμισμα είναι το βασικό χρηματοοικονομικό εργαλείο για την άσκηση οικονομικής πολιτικής.


Επίσης θα επαναφέρουμε το εκδοτικό δικαίωμα (το δικαίωμα να τυπώνει κάποιος χρήμα) στην πολιτεία καθώς μόνο αυτή έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση να κάνει κάτι τέτοιο. Αυτό θα γίνει με την πλήρη εθνικοποίηση της τράπεζας της Ελλάδος η οποία για όσους δε το γνωρίζουν είναι πολυμετοχικό σχήμα ιδιωτικού δικαίου όπως κάθε άλλη ιδιωτική τράπεζα με τη διαφορά οτι το υπουργείο οικονομικών ορίζει τον διευθυντή της.

Δεν θα υπάρχει καμία αντιστοιχία μεταξύ δραχμής και χρυσού ή οποιουδήποτε άλλου αγαθού όπως δεν υπάρχει και σήμερα στο ευρώ και στο δολάριο και τυπώνονται κατά τη κρίση των καπιταλιστών ώστε να κατευθύνουν την οικονομία στα συμφέροντα τους.


Η πολιτεία θα τυπώνει το απαραίτητο χρήμα για να ασκεί εθνική σοσιαλιστική πολιτική και θα κατευθύνει τις χρηματοροές κατά τη θέληση της όπως κάνουν στο καπιταλισμό οι τραπεζίτες.


Είναι τόσο σημαντική η δυνατότητα της πολιτείας να τυπώνει χρήμα που ο Ροτσιλντ (εβραίος μεγαλοτραπεζίτης ίσως και ο μεγαλύτερος) έλεγε :


δώστε μου τη δυνατότητα να τυπώσω χρήμα και κάντε όσους νόμους θέλετε !


Το χρήμα λοιπόν θα τυπώνεται από κεντρική τράπεζα και θα διατίθεται στην αγορά μέσω 2 - 3 τραπεζών οι οποίες θα ελέγχονται (γιατί όχι και με ιδιώτες μετόχους) καθώς και μέσω ιδιωτικών τραπεζών οι οποίες θα τηρούν αυστηρά τους κανόνες ανταγωνισμού που θέτει η πολιτεία.


Το χρηματιστήριο θα πάψει να υφίσταται στη σημερινή κερδοσκοπική του μορφή και θα αντικατασταθεί με ένα χώρο αγοραπωλησίας και ανταλλαγής μετοχών μόνο με αναπτυξιακό στόχο όπου οι συναλλαγές θα πραγματοποιούνται μεταξύ θεσμικών επενδυτών δηλαδή μεγάλων εταιρειών. Οι όροι και οι προυποθέσεις πίστωσης θα καθορίζονται με βάση τον γενικό οικονομικό σχεδιασμό που θα γίνεται προς όφελος του λαού και της διασφάλισης των μελλοντικών γενεών.


Βιομηχανία - Επιχειρήσεις - Κατασκευές - Εργασιακές σχέσεις.


Είναι αυτονόητο οτι στη βιομηχανία και στις επιχειρήσεις γενικά δεν γίνεται να εφαρμόσουμε τη μικρή ιδιοκτησία σε καθολική έκταση. Αναγκαστικά θα πρέπει να υπάρχουν μεγάλα βιομηχανικά συγκροτήματα με εγκαταστάσεις αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ τα οποία θα έχουν κεντρική διεύθυνση που να ασκεί την εταιρική πολιτική.


Όπως προανέφερα θα γινει μερική ή ολική εθνικοποίηση της μεγάλης βιομηχανίας κατά περίπτωση. Σε όσες εταιρείες μείνουν αμιγώς ιδιωτικές οι μεγαλομέτοχοι θα πρέπει να επανεπενδύουν υποχρεωτικά το ποσό που υπερβαίνει το άθροισμα των ανώτατων ποσών κατοχής κεφαλαίου ή να το τοποθετήσουν ως αποθεματικό σε πιστωτικό ίδρυμα το οποίο θα αντλεί από εκεί κεφάλαια για την ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς. (απαλλοτρίωση υπέρ της ανάπτυξης).


Για παράδειγμα μπορούν από εκεί να χρηματοδοτηθούν μεγάλα κατασκευαστικά έργα που απαιτούν συσσώρευση κεφαλαίων. Τα αντίστοιχα θα ισχύσουν και για παντώς είδους εταιρείες κατασκευαστικές, πληροφορικής, φαρμακευτικές κλπ σεβόμενοι πάντα τις ιδιαιτερότητες του κάθε κλάδου.


Δεν θέλουμε να πνίξουμε τις εταιρείες αλλά να τις θέσουμε στην υπηρεσία του λαού.


Το καθεστώς εργασίας είναι για εμάς η πρώτη μας μέριμνα. Κανείς δεν θα εργάζεται εκτός συλλογικών συμβάσεων εργασίας οι οποίες θα υπογράφονται μόνο εφόσον αυτά που συμφωνούνται μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων έχουν τη σύμφωνη γνώμη της πολιτείας το οποίο πρέπει να λαμβάνει υπόψη του όλο τον οικονομικό σχεδιασμό και να κρίνει αναλόγως.


Προστασία των εργαζομένων από την απόλυση και κάθε είδους εργοδοτική αυθαιρεσία στον ιδιωτικό τομέα και γενικά όπου η πολιτεία δεν εμπλέκεται στην εργοδοσία. Η μονιμότητα στον στενό δημόσιο τομέα είναι απαραίτητη εφόσον οι προσλήψεις γίνονται μετά από επιμελή αξιολόγηση και συνεχίζεται η αξιολόγηση των υπαλλήλων με αντικειμενικά κριτήρια.


Στις επιχειρήσεις της πολιτείας θα υπάρξει μια υβριδική κατάσταση εργασίας αφού και αυτές είναι υβρίδια μεταξύ επιχείρησης και πολιτείας. Οι μισθοί πρέπει να καθορίζονται ώστε συνεκτιμούμενοι με τις συνολικές παροχές της πολιτείας να προσφέρουν εργασιακή ανταπόδωση, ευημερία και αξιοπρέπεια. (σε σημερινά δεδομένα 1200 ευρώ ο κατώτατος μισθός παντού για να δώσω μια τάξη μεγέθους με τις σημερινές τιμές αγαθών).


Η εφαρμογή του εξάωρου αντί για το εφτάωρο πρέπει να αποτελέσει στόχο καθώς ο εργαζόμενος πρέπει να έχει ελευθερο χρόνο για αυτομόρφωση, σωματική ασκηση, ψυχαγωγία και οικογενειακές στιγμές καθώς για μας η οικογένεια είναι ο θεμέλιος λίθος του έθνους.


Για μας οι αποδοχές δε πρέπει να συνδέονται απαραίτητα με τις σπουδές αφού οι χειρώνακτες κάνουν μια πιο βαρειά δουλειά ενώ όσοι σπουδάζουν ανταμοίβονται με μια λιγότερο κοπιαστική εργασία. Είμαστε όλοι εργάτες του σώματος και του πνεύματος. Οι ώρες εργασίας και οι συνθήκες εργασίας πρέπει να καθορίζουν την αμοιβή. Η διάκριση στην εργασία θα πρέπει να προσφέρει πρώτιστα ηθική αμοιβή και μετά υλική.


Οι θέσεις ευθύνης πρέπει να αμοίβονται κάπως παραπάνω ώστε να υπάρχει κίνητρο για ανέλιξη, αλλά όχι πολύ παραπάνω γιατί μετά γεννούν τη διαφθορά !


Θα υπάρξει προστασία της μητρότητος εξίσου σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα απαγορεύοντας οχι μόνο την απόλυση αλλά και την υπερκόπωση της μητέρας. Στον ιδιωτικό τομέα αν πρόκειται για μικρές επιχειρήσεις το κράτος μπορεί να αναλάβει το κόστος στις μεγάλες υπάρχει για όλα το αποθεματικό που έχουμε προαναφέρει με το οποίο θα υποχρεωθούν οι εταιρείες να καλύψουν οποιεσδήποτε ανάγκες των εργαζομένων προκύψουν αν χρειαστεί.


Γενικά οι πιο αδύναμες επιχειρήσεις θα έχουν μια πολιτειακή στήριξη αφού είναι εκτεθειμένες πολύ περισσότερο στον ανταγωνισμό σε σχέση με τις μεγάλες (π.χ. χάλυβας, τσιμέντα, διυλιστήρια) οι οποίες αναγκαστικά λόγω της δομής οποιουδήποτε οικονομικού συστήματος σχηματίζουν ολιγοπώλεια αρα έχουν τη δυνατότητα σε υψηλά κέρδη.


Εμπορικό Ισοζύγιο - Τιμές αγοράς


Να αναφέρουμε οτι οι εισαγωγές θα καθορίζονται από την πολιτεία ως προς το είδος και τις ποσότητες. Αφου γίνει σχεδιασμός και αρχική εκτίμηση για τα παραπάνω οι εισαγωγικές εταιρείες θα μπορούν να εισάγουν τα προβλεπόμενα και να τα διαθέσουν στην εσωτερική αγορά.


Όμοια και με τις εξαγωγές θα εκτιμάται τι θα εξαχθεί από τα παραγόμενα προϊόντα και τι θα διατεθεί στην εσωτερική αγορά κατά προσέγγιση. Με αυτό το τρόπο ενισχύεται η αυτάρκεια και οι θέσεις εργασίας ενώ αποφεύγονται οι μεγάλες διακυμάνσεις στις τιμές καθως και τα υπερκέρδη των μεσαζόντων (εισαγωγή ενός προϊόντος του οποίου το κόστος π.χ. στη Βουλγαρία ήταν 5 - 8 φορές πιο χαμηλό να πωλείται στη χώρα μας μόνο 30% πιο φθηνά και να σαρώνει την αγορά).


Βέβαια ο περιορισμός στο ελεύθερο εμπόριο προς όφελος της εθνικής οικονομίας θα επιτευχθεί και με δασμούς εισαγωγής όχι μόνο με τη μη εισαγωγή προϊόντων όμως το μίγμα πολιτικής δε μας αφορά αυτή τη στιγμή.


Αξίζει να αναφέρουμε οτι ακόμα και ο γνωστός βιομήχανος ιδιοκτήτης της χαρτοβιομηχανίας Θράκης παραδέχθηκε οτι η κατάργηση των δασμών κατέστρεψε την εθνική οικονομία !


Με αυτό το τρόπο θα ελέγξουμε κατά το δυνατόν το εμπορικό μας ισοζύγιο το οποίο είναι μάστιγα για την Ελληνική οικονομία.


Οι τιμές αγοράς σε μεγάλο πλήθος βασικών προϊόντων θα μπούν στη διατίμηση. Θέλουμε οι Έλληνες να τρέφονται όλοι σωστά με γεύματα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και αυτό θα το εξασφαλίσουμε με τη δια ροπάλου συγκράτηση των τιμών σε μεγάλη ποικιλία ειδών διατροφής δίνοντας χαμηλές τιμές πρώτα πρώτα στα εγχώρια προϊόντα. Επίσης θα σπάσουμε κάθε μονοπωλιακή πολιτική των σούπερ μάρκετ και θα ενισχύσουμε τα μικρά ποιοτικά μαγαζιά μη επιτρέποντας στα σούπερ μάρκετ να πουλάνε αρχικά εξευτελιστικά τα προϊόντα και μετά να δημιουργούν τραστ.


Βέβαια θέλουμε και τα μικρά μαγαζιά να σέβονται τον Έλληνα και αυτό θα το πετύχουμε με ένα σύστημα ποιοτικής αξιολόγησης από υπηρεσίες και φορείς της πολιτείας όπου υψηλή αξιολόγηση θα σημαίνει και ευνοϊκή μεταχείριση σε διαφόρους τομείς π.χ. δάνεια από τράπεζες κ.λ.π. και βέβαια ο πολίτης θα κάνει και αυτός την αξιολόγησή του πριν αγοράσει.


Επίλογος


Συναγωνιστές και συναγωνίστριες αυτές είναι κάποιες βασικές μου σκέψεις πάνω σε ένα οικονομικό πρόγραμμα βασισμένο στην εθνικοκοινωνική σκέψη με σύγχρονους οικονομικούς όρους.


Υπάρχουν και άλλοι τομείς όπως το περιβάλλον, ο τουρισμός, η κοινωνική ασφάλιση που άπτονται της οικονομίας αλλά αυτούς ίσως τους αναπτύξουμε κάποια άλλη στιγμή αφού θέσουμε τις αδρές γραμμές σε αυτή τη προσπάθεια.


Εννοείται ότι η παρούσα εργασία έχει και λάθη και παραλείψεις αλλά το θεωρώ μια πολύ καλή πρώτη προσέγγιση ένα «σκαρίφημα» θα έλεγα για να είμαι ακριβής σε ένα θέμα που σπανίως απασχολεί συντρόφους αφού δεν υπάρχει προοπτική για καθορισμό της πορείας της χώρας μας άμεσα τουλάχιστον.


Όμως εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προβάλλουμε μια πρόταση στη κοινωνία όταν συνδιαλεγόμαστε στους χώρους εργασίας, στα σωματεία ή ακόμα και στο διαδίκτυο, ενάντια στην σύγχρονη εξουσία που καταστέλλει κάθε μη καπιταλιστική σκέψη με την κατασυκοφάντηση του ανέφικτου.


Ελπίζω οτι άνοιξα ένα δρόμο που θα τον βελτιώσουν και θα τον επανασχεδιάσουν και άλλοι συναγωνιστές και φίλοι.


σχετικός σύνδεσμος:

Φυλετικός Σοσιαλισμός: από την θεωρία στην πράξη (μέρος α΄)

José Antonio Primo de Rivera (wallpaper)

Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές κλείστε τα αυτιά σας στις προπαγανδιστικές «σειρήνες» του αστικού καθεστώτος !

του Εχετλαίου.

Η οικονομική κατάσταση της χώρας ειδικά τα τελευταία δυο χρόνια είναι σε όλους γνωστή, και τα αποτελέσματα της τα ζούμε όλοι σήμερα.

Χωρίς να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες για το πώς και το γιατί της όλης κατάστασης που άλλωστε έχουν αναλυθεί από πολλούς άλλους άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι, θα προσπαθήσω να προβάλλω μια άλλη άποψη δηλαδή για το πώς μπορεί το αστικό κράτος να προσπαθήσει να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει, διακινδυνεύοντας ακόμα και την δημιουργία εμφυλιοπολεμικής κατάστασης στην κοινωνία.

Γνωρίζοντας λοιπόν το πολιτικό σύστημα ότι αυτή την στιγμή βρίσκεται κολλημένο με την πλάτη στον τοίχο, οι επιλογές του είναι μετρημένες. Μια πρώτη του επιλογή είναι να ρισκάρει την δημιουργία μιας κυβέρνησης συνεργασίας ακόμα και από εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα, τα όποια βέβαια εδώ και καιρό προβάλλονται μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ ως λύση στα προβλήματα της χώρας.

Πιστεύουν ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα συσπειρώσει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου διαλύοντας το αντιμνημονιακό μέτωπο που στηρίζει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Σκοπός της θα είναι να αναγκάσουν τον κόσμο να βρεθεί απέναντι στο «νέο» αλλά στην ουσία παλιό πολιτικό σύστημα που θα του προβάλλει αυτή την μια και μοναδική λύση.

Είναι πιθανόν ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα επιδιωχθεί από πολλά κέντρα να δημιουργηθεί αφού έχει «καεί» και το χαρτί της «δεξιάς» κυβέρνησης του Σαμαρά. Δεν είναι καθόλου απίθανο να το προσπαθήσουν και με την δημιουργία κατάστασης «χάους» στην κοινωνία ώστε να τρομοκρατηθεί ο κόσμος και να στηρίξει άνευ όρων τις επιλογές του συστήματος .

Σε περίπτωση όμως που η λύση της κυβέρνησης «εθνικής ανάγκης» δεν ευδοκιμήσει για διαφόρους λόγους, όπως για παράδειγμα η απροθυμία να στηριχτεί από κάποια από τα πολιτικά κόμματα ή η εξαρχής απόρριψη του από το πολιτικό παρασκήνιο, τότε είναι πιθανόν να χρησιμοποιηθεί η λύση της ακραίας πόλωσης και η δημιουργία κατάστασης εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στον ίδιο τον λαό …

Τον ρολό του μπαμπούλα βέβαια θα τον παίξει μερίδα του λεγόμενου «αντιεξουσιαστικού χώρου» που ελέγχεται ως ένα σημείο από την ΚΥΠ και πιθανόν σε μια πιο μεταγενέστερη κατάσταση οι χιλιάδες οπλισμένοι λαθρομετανάστες που ήδη αντιλαμβανόμενοι την κοινωνική κατάσταση έχουν επιδοθεί εδώ και μήνες με την ανοχή και συνενοχή πολλών σε πλιάτσικο της κοινωνίας.

Κοντολογίς θα προσπαθήσουν να διασπάσουν την μαχόμενη κοινωνία χρησιμοποιώντας για άλλη μια φορά το δίλλημα δεξιάς - αριστεράς, πατριωτών - κομμουνιστών.

Έτσι λοιπόν το αστικό σύστημα θα κάνει επίκληση στον πατριωτισμό των ελλήνων ... , κυρίως του λεγόμενου «δεξιού χώρου», για να σωθεί η χώρα από την καταστροφή όπως θα διαδίδει μέσω των μμε, αλλά και στον φόβο των αστών και των νοικοκυραίων ότι η χώρα και η τάξη θα καταλυθεί από «αριστερά» και «αναρχικά» στοιχεία και θα μετατραπεί σε ιδιότυπο σοβιέτ !

Φυσικά αντίστοιχα θα υποδαυλίζονται οι αριστεροί από τα κόμματα τους (Συριζα , Κομμουνιστικό κόμμα , τροτσκιστική πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) να αντισταθούν στην «φασιστική» χούντα που θα εμφανίζεται ότι προωθούν δεξιά κόμματα (Καρατζαφέρης, Σαμαρικοί και Φιλελεύθεροι ... )

Σκοπός αυτής της πόλωσης θα είναι ο εξής ένας: Διάσπαση της κοινωνίας, άρα και του αντιμνημονιακού μπλοκ , και εξαναγκασμός ενός σημαντικού κομματιού της να στηρίξει έστω και με βαριά καρδία το σύστημα και τις μνημονιακές του αποφάσεις.

Όπως κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών αλλά και του μετέπειτα εμφυλίου πολέμου ο εθνικιστικός και πατριωτικός χώρος αναγκάστηκε , παρασύρθηκε ή και πρόθυμα στήριξε το αμερικανοκίνητο τότε δεξιό πολιτικό μπλοκ για να μην επικρατήσει στην Ελλάδα ο μπολσεβικισμός και τα σοβιέτ του Ζαχαριάδη και της κλίκας του, έτσι κατ΄ αντιστοιχία με την εποχή μας βέβαια, θα επιδιωχθεί να παιχτεί ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος όπου το δίλλημα θα είναι περίπου το εξής: ή στηρίζεται εμάς, (το μνημονιακό - αστικό σύστημα δηλαδή) έστω και αν διαφωνείται μαζί μας, ή η χώρα παραδίδεται στην μαρξιστική αριστερά, στο χάος και στις θέσεις του Συριζα των οικολόγων και λοιπόν συνοδοιπόρων.

Βέβαια ο κόσμος που δεν ξέρει τα παρασκήνια μπροστά στην πόλωση που θα επικρατήσει δεν πρόκειται να σκεφτεί ότι και τα δυο μπλοκ στην ουσία τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν από διαφορετικό μετερίζι το καθένα.

Αν και σε πολλούς μπορεί το παραπάνω σενάριο να ακούγεται υπερβολικό και ακραίο, τα γεγονότα δείχνουν ότι μπορεί να αποτελέσει την ύστατη λύση του συστήματος ώστε να περισωθεί το ίδιο και τα κεκτημένα του αλλά να εξυπηρετηθούν και τα ξένα συμφέροντα που εκπροσωπεί .


Χαρακτηριστικά αναφέρω τα εξής παρακάτω παραδείγματα :


1. Από την αρχή της κρίσης μέχρι τώρα, το ΛΑΟΣ και κυρίως τα στελέχη του που είναι στην βουλή όπως ο γνωστός ελλαδέμπορος Γεωργιάδης και ο υιός Πλεύρης συνεχώς χρησιμοποιούν μια ξύλινη γλώσσα που παραπέμπει σε μεταπολεμικές εμφυλιακές λογικές (προτείνουν άμεση και άνευ όρων στήριξη στο κράτος … και στην αστυνομία, βλακώδεις κατηγορίες στο ΚΚΕ και στην ευρύτερη συστημική αριστερά για προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας με την βία), είναι λοιπόν γνωστό σε πιο κοινό και σε ποιους ψηφοφόρους απευθύνονται οι προαναφερόμενοι και το κόμμα τους.


2. Συνέντευξη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (όταν μιλάει ο επίτιμος μιλάει το βαθύ κράτος , δηλαδή αυτοί που κυβερνούν πραγματικά την χώρα) στους φακέλους του Παπαχελά τις ημέρες της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου, όπου ανέφερε χαρακτηριστικά ότι αυτοί που βρίσκονται στις πλατείες δεν εκφράζουν το σύνολο του ελληνικού λαού και ότι το μεσοπρόθεσμο πρέπει να ψηφιστεί ακόμα και αν η ψήφιση του έχει ως αποτέλεσμα νεκρούς και τραυματίες !


3. Λεκτικές επιθέσεις διαφόρων ομάδων ,κομμάτων και προσωπικοτήτων του λεγόμενου «δεξιού» χώρου ενάντια στην αριστερά για υποκίνηση επεισοδίων και κάλεσμα στην αστυνομία και στο κράτος να επέμβει αποφασιστικά (τι εννοούν άραγε ;)


Αντίστοιχα στην αριστερά ,παρά την προσπάθεια που γίνεται τελευταία ειδικά από τον Συριζα για να εμφανιστεί με μια κεντρώα και μετριοπαθή στάση για ψηφοθηρικούς λόγους πάντοτε, η διαπότιση της από τις φιλοσυστημικές νεοταξικές και αντεθνικές θέσεις των διαφόρων υποομάδων της δεν πρόκειται να την αφήσει να ξεφύγει από τα τετριμμένα.

Όπως άλλωστε απέδειξαν και τα επεισόδια στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, και δήλωσαν και οι ίδιοι οι «αριστεροί» (που κατά βάση σιχαίνονται τις παρελάσεις, κάνουν εμετό όταν βλέπουν την ελληνική σημαία), απλώς τις χρησιμοποίησαν για να παρακινήσουν προς τις δικές τους θέσεις τον κόσμο και να καπελώσουν τις δίκαιες αντιδράσεις του.

Η σύγκρουση λοιπόν με μπροστάρηδες την νεοταξική αριστερά του συστήματος που θα χρησιμοποιεί τα ίδια συνθήματα του παρελθόντος , με τον γνωστό ακροδεξιό χώρο ο οποίος είτε κατόπιν άνωθεν εντολής, είτε από κεκτημένη ταχύτητα θα απαντήσει στην πρόκληση , πολύ πιθανόν να οδηγήσουν την χώρα σε εμφυλιοπολεμικού τύπου διάσπαση που θα εμπλέξει τα ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας και φυσικά θα αποσπάσει την κοινή γνώμη από το σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα και το ξεπούλημα της χώρας στους ντόπιους και ξένους μεγαλοκαρχαρίες.


Ποια θα πρέπει να είναι η θέση των εθνικιστών και εθνικοσοσιαλιστών σε τέτοια μελλοντική κατάσταση ;

Η άποψη μου χωρίς φυσικά να είναι θέσφατο είναι η εξής : Οι εθνικιστές δεν έχουν κανένα λόγο να εμπλακούν σε μια στημένη διαμάχη που στην ουσία θα αφορά και θα εξυπηρετεί το σύστημα , τους ακροδεξιούς και ακροαριστερούς λακέδες του και τα ξένα αφεντικά τους.

Όσες εκκλήσεις και αν γίνουν για την σωτηρία της χώρας θα πρέπει να θυμόμαστε ότι θα γίνονται από ανθρώπους που θα θεωρούν ότι η σωτηρία της πατρίδας αφορά την σωτηρία την δικιά τους και των συμφερόντων τους.

Το «λάθος» του 46 - 49 όπου χιλιάδες εθνικιστές θυσιάστηκαν για να επικρατήσει στην χώρα μεταπολεμικά το καθεστώς των αμερικανόφιλων καπιταλιστών και των αφεντικών τους δεν πρέπει να ξαναγίνει , διότι και αν ακόμα θεωρήσουμε ότι η εποχή εκείνη δικαιολογούσε τέτοιες αποφάσεις, λόγω ευρύτερων γεωπολιτικών κινδύνων αλλά και τις προϋπάρχουσας πολιτικής εμπειρίας , σήμερα δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιστρέψουμε σε διλλήματα που αφορούν άλλες εποχές, άλλες καταστάσεις ,και άλλους ανθρώπους .

Ας αφήσουμε λοιπόν τους διάφορους αντιφασίστες, ακροδεξιούς , νεοφιλελεύθερους, και αστούς να νομίζουν ότι σώζουν την χώρα και ας επικεντρωθούμε στην δική μας οργάνωση και τακτική.

The boys in blue who serve the jew ...

Ανακοίνωση των μπάτσων της Θεσσαλονίκης:

... Πριν την άφιξη του Προέδρου της Δημοκρατίας, οργανωμένες ομάδες ατόμων, που πρόσκεινται η μία σε πολιτικό κόμμα και οι λοιπές σε κοινωνικούς, αθλητικούς και εθνικιστικούς χώρους, είχαν συγκεντρωθεί ανάμεσα στο πλήθος των θεατών της παρέλασης.

Στα σημεία αυτά είχαν τοποθετηθεί κιγκλιδώματα, καθώς και αστυνομικές δυνάμεις λήψης των απαραίτητων μέτρων ευταξίας.

Ταυτόχρονα, στο οδόστρωμα μετακινήθηκαν και αρκετές χιλιάδες λαού, ακολουθώντας τις προσκλήσεις και προτροπές τους να καταλάβουν το χώρο, που θα πραγματοποιούνταν η παρέλαση των τμημάτων.

Οποιαδήποτε αστυνομική επιχείρηση στην προκειμένη περίπτωση θα εγκυμονούσε σοβαρούς κινδύνους πρόκλησης σωματικών βλαβών, ιδίως σε ευάλωτες και ευαίσθητες ηλικιακές ομάδες προσώπων, αλλά και θα αμαύρωνε τις ιστορικές εθνικές επετειακές εκδηλώσεις ...

Σ.Σ: ένστολοι δούλοι του συστήματος το εθνόσημο στην στολή σας δεν μας λέει τίποτα, είστε συνένοχοι για την κατοχή της χώρας και η στιγμή που θα πληρώσετε για τα εγκλήματα σας ενάντια στον λαό και την πατρίδα δεν είναι μακριά ...

ΟΧΙ στην αστική δημοκρατία, ΟΧΙ στον κοινοβουλευτισμό, ΟΧΙ στους γαμψομύτηδες τοκογλύφους του ΔΝΤ !

Πεζοπορία στο βουνό προς τιμήν του Στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη (πρωτοβουλία της Αυτόνομης Πατριωτικής Κίνησης Τριπόλεως "Δούρειος Ίππος")

Ο συνταγματάρχης Muammar Qaddafi για τον κοινοβουλευτισμό (απόσπασμα από το πράσινο βιβλίο).

Το παρακάτω απόσπασμα μας το έστειλε ο συναγωνιστής Θ. τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά.

Στα 1982 κυκλοφόρησε στην ελληνική γλώσσα το "πράσινο βιβλίο" με την υπογραφή του πανίσχυρου και "λαοπρόβλητου" τότε Μουαμάρ Αλ Καντάφι.

Καλαίσθητη έκδοση 144 σελίδων από την οποία το όνομα του εκδότη απουσιάζει διακριτικά.

Θα ήταν εποικοδομητικό πιστεύω, αν κυρίως οι νέοι άνθρωποι , ανεξάρτητα με το θεό που πιστεύουν, και το κόμμα που ψηφίζουν μπορούσαν να έχουν στη διάθεση τους ένα δείγμα γραφής όχι για να εκτιμήσουν τη ποιότητα του πολιτικού λόγου του Λίβυου Ηγέτη αλλά για να κατανοήσουν τον κίνδυνο που γιγαντώνεται όταν η ιδεολογία και η πολιτική της έκφραση χάνουν τη μεταξύ τους επαφή.

" ... Τα κοινοβούλια είναι η σπονδυλική στήλη της παραδοσιακής δημοκρατίας ό­πως αυτή υπάρχει σήμερα. Ένα κοινοβού­λιο είναι μια παραπλανητική περιγραφή του λαού και οι κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις είναι μια παραπλανητική λύση στο πρόβλη­μα της δημοκρατίας.

Ένα κοινοβούλιο ιδρύεται αρχικά για να αντιπροσωπεύει το λαό, αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι δη­μοκρατικό αφού δημοκρατία σημαίνει η εξουσία του λαού και όχι μια εξουσία που ενεργεί για λογαριασμό του.

Η απλή ύπαρ­ξη ενός κοινοβουλίου σημαίνει την απου­σία του λαού, αλλά αληθινή δημοκρατία υπάρχει μόνο μέσα από τη συμμετοχή του λαού, όχι μέσα από τη δραστηριότητα των αντιπροσώπων του.

Τα κοινοβούλια είναι ένας νομικός φραγμός ανάμεσα στους λαούς και την άσκηση της εξουσίας, αποκλείον­τας τις μάζες από την εξουσία ενώ σφετερί­ζονται την κυριαρχία τους. Στους λαούς αφήνεται μόνο η ψεύτικη εξωτερική εμφά­νιση της δημοκρατίας που εκφράζεται στις μεγάλες ουρές για να ρίξουν τις ψήφους τους στις κάλπες.

Για να αποκαλύψουμε το χαρακτήρα του κοινοβουλίου, πρέπει να δούμε την προέ­λευση ενός τέτοιου κοινοβουλίου. Το κοι­νοβούλιο είτε εκλέγεται από εκλογικές πε­ριφέρειες ή από κόμμα ή από συνασπισμό κομμάτων, ή σχηματίζεται με κάποια μέθοδο διορισμού.

Αλλά όλες αυτές οι δια­δικασίες δεν είναι δημοκρατικές, γιατί χω­ρίζοντας τον πληθυσμό σε εκλογικές περι­φέρειες σημαίνει ότι ένα μέλος του κοινοβουλίου αντιπροσωπεύει χιλιάδες, εκατον­τάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια λαού, α­νάλογα με το μέγεθος του πληθυσμού.

Ση­μαίνει επίσης ότι το μέλος δεν διατη­ρεί λαϊκό οργανωτικό δεσμό με τους εκλο­γείς αφού αυτός, όπως και τα άλλα μέλη, θεωρείται σαν αντιπρόσωπος ολόκληρου του λαού. Αυτό απαιτεί η κυρίαρχη παρα­δοσιακή δημοκρατία.

Οι μάζες, συνεπώς, είναι τελείως απομονωμένες από τον αντι­πρόσωπο και αυτός, με τη σειρά του, είναι τελείως χωρισμένος από αυτές. Γιατί αμέ­σως αφού κερδίσει τις ψήφους τους αυτός ο ίδιος αρπάζει την κυριαρχία τους και ενερ­γεί αντί γι' αυτές.

Η κυρίαρχη παραδοσια­κή δημοκρατία προικίζει το μέλος ενός κοι­νοβουλίου με μια ιερότητα και ασυλία που την αρνείται σε άλλα ξεχωριστά μέλη του λαού. Αυτό σημαίνει ότι τα κοινοβούλια έχουν γίνει ένα μέσο λεηλασίας και σφετε­ρισμού της εξουσίας του λαού.

Από εδώ πηγάζει και το δικαίωμα του λαού να αγω­νιστεί, μέσα από τη λαϊκή επανάσταση για να καταστρέψει τα όργανα που σφετερίζονται τη δημοκρατία και την κυριαρχία και στερούν τις μάζες από αυτά.

Έχει επί­σης το δικαίωμα να διατυπώσει τη νέα αρ­χή, όχι αντιπροσώπευση στην θέση του λαού ..."

Φυλετικός Σοσιαλισμός: από την θεωρία στην πράξη (μέρος α΄)

του Σπάρτακου.

Συναγωνίστριες και συναγωνιστές, σκοπός αυτού του άρθρου είναι να υλοποιήσουμε ένα δύσκολο νοητικό άλμα να καταθέσουμε μια πολιτική πρόταση για την οικονομία, που θα συνοδεύει την ισχυρά θεμελιωμένη - φιλοσοφικά και επιστημονικά - βιοθεωρία του φυλετικού σοσιαλισμού όπως αυτή αναπτύχθηκε στα προηγούμενα άρθρα.

Αυτή η πολιτική πρόταση βέβαια είναι αντικείμενο μελέτης και συζήτησης καταρχήν μεταξύ μας αλλά και με άλλους πολιτικούς χώρους με εθνικά και λαϊκά χαρακτηριστικά.

Αυτό που είναι άκρως σημαντικό να καταλάβουμε, είναι το οτι δεν μιλάμε για μια δέσμη μέτρων που να προσφέρει απλά επιβίωση στον εργαζόμενο λαό στα πλαίσια του καπιταλισμού όπως οι αντιφασίστες ακροδεξιοί προτείνουν αλλά μια νέα οικονομική οργάνωση της χώρας που να προσφέρει ισότητα ευκαιριών, ευημερία και αξιοπρέπεια σε όλο το λαό.

Δεν θέλουμε τη διαχείρηση του καπιταλισμού αλλά εργαζόμαστε για τη πλήρη ανατροπή του !

Ο Φυλετικός Σοσιαλισμός δεν είναι απλά μια οικονομική πολιτική αλλά το πλαίσιο εντός του οποίου πρέπει να ενταχθεί κάθε οικονομική πολιτική.

Η παρούσα εργασία έχει βασιστεί εν πολλοίς στο εξαίρετο οικονομικό και πολιτικό έργο του Otto Strasser (φαντάζομαι ήδη τις αντιδράσεις στα πρόσωπα κάποιων ...) «German Socialism» με τη προσθήκη βέβαια κάποιων δικών μου απόψεων και με μια προσπάθεια να εφαρμόσουμε τις αναλλοίωτες στο χρόνο γενικές αρχές του σχεδίου του στη σύγχρονη τεχνολογικά εξελιγμένη οικονομία.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η Γερμανία του μεσοπολέμου έχει πολλά περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά με τη σημερινή Ελλάδα από οτι η Ελλάδα του μεσοπολέμου. Αυτό συμβαίνει διοτι η Έλλάδα του μεσοπολέμου ήταν μια αγροτική χώρα με όχι εξελιγμένο καπιταλιστικό σύστημα (τόσο πριν τη 4η Αυγούστου που έγινε μια πρώτη «σοσιαλιστική» προσπάθεια χωρίς όμως να μετασχηματιστεί συνολικά η οικονομία, όσο και μετά) ενώ στη Γερμανία του 1930 υπήρχαν έκτος από βαριά βιομηχανία και μεταποίηση μέχρι και αλυσίδες σούπερ μάρκετ !

Επομένως το μνημειώδες πόνημα του Otto Strasser όχι μόνο δεν είναι τόσο αναχρονιστικό όσο φαίνεται αλλά αντίθετα διαβάζοντάς το κάποιος νομίζει ότι ζει στη σύγχρονη πραγματικότητα με εξαίρεση την τρομακτική επίδραση της ηλεκτρονικής και των σχετικών με αυτή τεχνολογιών στην οικονομία (διαδίκτυο, τηλεπικοινωνίες κλπ).

Θα αναφέρουμε λοιπόν τα κύρια σημεία της πολιτικής μου πρότασης ελπίζοντας οτι θα τύχουν λεπτομερούς επεξεργασίας από τους συναγωνιστές και θα υπάρξουν και αντιπροτάσεις ή βελτιώσεις. Με ακροδεξιά φιλοκαπιταλιστικά στοιχεία ταγμένα στην υπηρεσία του κεφαλαίου προσωπικά δεν καταδέχομαι να συζητήσω για μεγάλο διάστημα παρά μόνο αν χρειαστεί μια ολιστική κατακρύμνηση της προπαγάνδας τους.


Ας ξεκινήσουμε λοιπόν :

Περί ιδιοκτησίας ο λόγος - Γενικές αρχές

Καταρχήν θα ξεκινήσω με την έννοια της ιδιοκτησίας η οποία ως γνωστόν αποτελεί το ιερότερο αγαθό στην καπιταλιστική πολιτική. Ναι η ιδιοκτησία απελευθερώνει και για να είμαστε ελεύθερος λαός πρέπει να έχουμε όλοι ιδιοκτησία !

Θα πεί κάποιος κοιλαράς καπιταλιστής: «ω μα αυτό δεν είναι εφικτό» ! Βεβαίως και είναι αρκεί να διαχωρίσουμε την ιδιοκτησία σε δυο βασικές κατηγορίες.

Η πρώτη είναι η οικία και τα καταναλωτικά αγαθά τα οποία όλοι μπορεί να έχουν σε μια σοσιαλιστική οικονομία και ακόμα και η υπερσυγκέντρωση τους έως ένα σημείο από μια μικρή μερίδα όπως οι καπιταλιστές δεν δημιουργεί πρόβλημα στη σοσιαλιστική πολιτική μας. (π.χ. αν κάποιος έχει ακριβό αυτοκίνητο ή πισίνα δεν θίγει την οικονομία και την εργασία άμεσα απλά ο πλούτος του είναι αποτέλεσμα αντεργατικής πολιτικής).

Η δεύτερη κατηγορία αφορά το οικονομικά αξιοποιήσιμο έδαφος, το υπέδαφος και τα μέσα παραγωγής ενέργειας προϊόντων και υπηρεσιών.

Η δεύτερη κατηγορία δεν μπορεί να αποτελεί ατομική ιδιοκτησία με καμιά μορφή γιατι παράγει πλούτο και εξασφαλίζει το δικαίωμα στην ζωή και την αξιοπρέπεια του συνόλου της φυλής και του έθνους.

Επομένως μπορεί να ανατίθεται μόνο η διοίκηση κάποιων μέσων παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών σε μεγαλομετόχους, (θα μιλήσουμε αναλυτικά για τη διοίκηση μεγάλων εταιριών από το κράτος ή από μικτά σχήματα) οι οποίοι θα απολαμβάνουν μεγαλύτερα μερίδια μετοχών σε πολυμετόχικά σχήματα στα οποία θα συμμετέχουν με μεγάλα ποσοστά οι εργαζόμενοι των οποίων η εργασία θα προστατεύεται από τη νομοθεσία που θα στέκεται στο πλευρό τους καθώς και στο πλευρό της επιχείρησης κυρίως όσον αφορά την εξωτερική εμπορική της πολιτική.

Ένώ λοιπόν δεν θέτουμε όρια στην απόκτηση καταναλωτικών αγαθών ή ενός δεύτερου σπιτιού ή μιας πολυτελούς κατοικίας σαφώς πρέπει να τεθεί όριο κατοχής κεφαλαίου στα φυσικά πρόσωπα ως ποσοστό επί της αξίας των κεφαλαίων της εταιρείας ! Όταν λέμε κεφάλαιο εννοούμε την κατοχή μέσων της δεύτερης κατηγορίας με τη μορφή τίτλων ιδιοκτησίας μετοχών κλπ κοινώς με οποιαδήποτε μορφή.

Αν κριθεί σκόπιμο σε κάποιες περιπτώσεις μεγάλων επενδύσεων, αυτό το όριο μπορεί να αναπροσαρμόζεται με ειδική αδειοδότηση. Ειναι σαφές οτι από την κερδοφορία των μέσων παραγωγής και υπηρεσιών ένα κομμάτι θα διατίθεται ως εισφορά στην πολιτεία ένα άλλο θα διατίθεται στους εργαζόμενους χωρίς να υπερβάλουμε και να δημιουργούμε πληθωρισμό και το μεγαλύτερο θα πρέπει να επενδύεται εντός Ελλάδας από τους μεγαλομετόχους (οι οποίοι θα λαμβάνουν ως επιπλέον αμοιβή ποσά από τη κερδοφορία στα όρια του νόμου πάντα) έτσι ώστε να δημιουργούνται θέσεις εργασίας.

Κέρδη που δεν επενδύονται απαλλοτριώνονται άμεσα από το κράτος και διατίθενται αναπτυξιακά στο λαό.

Έτσι ναι μεν οι εταιρείες σαν νομικά πρόσωπα θα μπορούν να διαθέτουν απεριόριστα κεφάλαια αλλά αυτά δεν θα μπορούν να τα ιδιοποιηθούν τα φυσικά πρόσωπα καθώς αυτό θα ξεπερνά το όριο κατοχής κεφαλαίου αρα θα αναγκάζονται να τα επανεπενδύσουν ως εταιρείες και να έχουν επιπλέον αμοιβές σε ρευστό ως ποσόστο επι των κερδών στα όρια του νόμου.

Γενικά η ρευστοποίηση μετοχών δεν θα γίνεται ελεύθερα αλλά υπό προυποθέσεις με αποτέλεσμα να μην σπαταλάται το χρήμα από τους μεγαλομετόχους αλλά να επανεπενδύεται !

Αυτάρκεια - Αγροτική Πολιτική - Κτηνοτροφία

Η αυτάρκεια του ελληνικού λαού πρέπει να επιτευχθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Οι στόχοι είναι βασικά τρείς. Τροφή, ενέργεια, οπλικά συστήματα. Η τροφή επειδή η Ελλάδα είναι ένας ευλογημένος τόπος όπου ευδοκιμούν όλα τα βασικά είδη αλλά και τα δευτερεύοντα είναι σε θέση οχι μόνο να καλύψει τις κύριες και βασικές διατροφικές της ανάγκες αλλά και να εξάγει.

Βεβαίως και θα εισάγουμε ότι χρειάζεται αλλά με μέτρο και με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι για να διευκολύνουμε τη διαμόρφωση των τιμών στο εσωτερικό πεδίο από τους εισαγωγείς και τις εταιρείες τροφίμων κατά τα συμφέροντά τους.

Όταν λέμε λαϊκές ανάγκες εννοούμε μια πλήρη ισορροπημένη διατροφή σε χαμηλές τιμές των απαραίτητων προϊόντων ώστε η σωματική υγεία, ευρωστεία και ρώμη του λαού να είναι δεδομένη.

Στο σχεδιασμό αυτό η πολιτεία θα λάβει υπόψη όλη τη σύγχρονη γνώση σε ιατρικά θέματα και θα ακολουθήσει εμπεριστατωμένες μελέτες διατροφικής πολιτικής που συμπεριλαμβάνουν και το οικονομικό μέρος, δηλαδή όχι μόνο την άριστη τροφή για το λαό αλλά και τεχνικές εμπορικής διάθεσης της σε χαμηλές τιμές.

Παράδειγμα η σαρδέλα ένα πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά (Ω3) ψάρι που συχνά έμενε παλιά αδιάθετο στην αγορά ενώ εισάγαμε σολομό … ή τα πορτοκάλια σε χρονιές καλής σοδειάς που όλοι γνωρίζουμε ότι θάβονταν … από έλλειψη κρατικής παρέμβασης. Γενικά το θέμα της τροφής συναρτάται άμεσα με αυτό που λέμε αγροτική πολιτική.

Εμείς θέλουμε να επαναγροτικοποιήσουμε τον λαό με την υπάρξη πολλών αγροτών που εργάζονται σε μικρές και μέσου μεγέθους φάρμες υψηλής ποιότητας προϊόντων και όπου χρειάζεται να γίνει αναδασμός της γης, στη περίπτωση μεγάλων εκτάσεων που τις νέμονται αγροτοκαπιταλιστές και απασχολούν εργατικό προσωπικό με γελοία μεροκάματα, θα γίνει αποζημιώνοντας ίσως τους ιδιοκτήτες με κάποια κρατικά ομόλογα ή κάποιες φοροαπαλλαγές.

Γενικά δεν θέλουμε να υπάρχουν εργάτες της γης σε αφεντικά μεγαλοιδιοκτήτες αλλά να μοιραστούν οι αγροί σε ιδιοκτήτες που να δουλεύουν τη γή οι ίδιοι και οι οικογένειeς τους με τα πλέον σύγχρονα μέσα και επιστημονική υποστήριξη που θα είναι δωρεάν από το κράτος με γεωπόνους δίπλα τους και κάθε άλλη τεχνική βοήθεια. Επίσης κάποιοι αγροί σε συγκεκριμένες περιοχές να προσφέρονται και για εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας ή φωτοβολταϊκών που να μπορούν να προσφέρουν επιπλέον εισόδημα στον αγρότη.

Η αύξηση του αγροτικού πληθυσμού είναι αναγκαία γιατί καταρχήν «δένει» τον Έλληνα με τη γή του και κατά δεύτερον λόγω της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού η τροφή ως είδος προς εξαγωγή προσφέρει καλές τιμές στο παραγωγό. Η γη που έχει απαλλοτριωθεί μπορεί μετά το θάνατο του αγρότη να κληρονομηθεί στα παιδιά του εφόσον θέλουν να συνεχίσουν αυτή τη δουλειά ή να επιστραφεί στην πολιτεία και να αποδοθεί σε άλλο δικαιούχο.

Βέβαια δεν ισχυρίζομαι να απαλλοτριωθεί κάθε αγροτική ιδιοκτησία αλλά η υπερβολικά μεγάλη για να τη καλλιεργεί μια οικογένεια.

Ο αγρότης θα έχει τόση γη όση μπορεί να καλλιεργήσει αυτός και η οικογένειά του και βέβαια οχι λιγότερη από αυτή που του εξασφαλίζει ένα καλό εισόδημα . Αν είναι π.χ. πολύτεκνος θα μπορεί να έχει περισσότερη καλλιεργήσιμη γη. Οικονομικά ιδρύματα της πολιτείας θα δίνουν πίστωση με πολύ χαμηλό επιτόκιο στον αγρότη για να επεκτείνει τη δραστηριότητα του εφόσον αυτός καταθέσει πρώτα ένα μικρό επενδυτικό σχέδιο. (π.χ. αλλαγή καλλιέργειας, αγορά και εγκατάσταση μηχανημάτων κλπ).

Όπου είναι αναγκαία η καλλιέργεια μεγάλων ενοποιημένων εκτάσεων για λόγους στρεματικής απόδοσης αυτό θα γίνει με συνεταιρισμούς αγροτών οι οποίοι θα εργάζονται με ποσοστά σε παραχωρημένες από το κράτος εκτάσεις. Η σύνταξη των σχεδίων θα γίνεται από ιδιώτες ειδικούς που θα αμοίβονται με κρατικά οριζόμενη αμοιβή επί της απόδοσης της επένδυσης.

Επίσης κάθε υποθήκη αγροτικής γης στις τράπεζες θα κριθεί άκυρη από την πολιτεία, καθώς η αγροτική γη δε μπορεί να υποθηκεύεται αφού παράγει προϊόντα που άπτονται της διατροφικής υγείας και αυτάρκειας του λαού μας.

Επίσης οι αγοραπωλησίες αγροτικής γής μεταξύ αγροτών θα επιτρέπονται μόνο υπό προυποθέσεις και σε στενά όρια έκτασης και τιμής ώστε να μην θιγεί ο χαρακτήρας της αγροτικής μας πολιτικής που είναι μικρές και μεσαίες φάρμες παντού ! Η πώληση στην πολιτεία θα είναι ελεύθερη αφού αυτή θα την αναδιανείμει.

Όσον αφορά τη κτηνοτροφία επίσης θέλουμε αυτάρκεια σε κρέατα και γαλακτοκομικά και αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν ωθήσουμε το λαό στη κατανάλωση ντόπιων κρεάτων και ιδιαίτερα των αμνοεριφίων τα οποία ευνοεί η μορφολογία του εδάφους. Εννοείται ότι στηρίζουμε την βιομηχανία γάλακτος που συνεργάζεται μόνο ή κυρίως με ντόπιους παραγωγούς και αυτό το πραγματοποιούμε με τον έλεγχο των εισαγωγών καθώς και με ένα σύνολο διευκολύνσεων (π.χ. προμήθειες στρατού και κυλικείων στα σχολεία).

Στην ανάγκη αναστέλλεται άμεσα κάθε εισαγωγή γάλακτος αν θεωρεί η πολιτεία ότι θα καλυφθούν οι ανάγκες από την εγχώρια παραγωγή. Άμεση στήριξη σε κάθε βιολογική καλλιέργεια αρκεί να είναι αποδοτική και σε ποσότητα σημαντική για τον λαό, γιατί δεν αρκεί το γάλα, το κρέας ή το ψωμί να είναι αρίστης ποιότητας πρέπει να είναι και σε προσιτή τιμή για όλο το λαό. Μια μικτή πολιτική βέλτιστης ποιότητας σε όρια χαμηλού κόστους είναι η καλύτερη λύση.

Ενεργειακή πολιτική - Πολεμική Βιομηχανία

Στο πεδίο της ενέργειας η Ελλάδα καταρχήν πρέπει να εξάγει και να διαθέσει για τις εγχώριες ανάγκες τον ορυκτό της πλούτο (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) καθώς και να εκμεταλλευτεί τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο έπακρο. Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου ειδικά στη Κρήτη αλλά και στο Ιόνιο και στο Αιγαίο είναι τεράστια (με βάση μελέτες και εκτιμήσεις εγκυρότατων Ελλήνων και ξένων επιστημόνων οι οποίοι τα έχουν ανακοινώσει επίσημα σε συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό) και αποτελούν το επίκεντρο της ενεργειακής μας πολιτικής.

Ειδικά το υγροποιημένο αέριο αποτελεί καύσιμο αιχμής το οποίο μεταφέρεται από τη βόρεια Αφρική στην νότια Ευρώπη (εμείς το εισάγουμε σήμερα από την Αλγερία) και είναι ένα από τα πλέον δυναμικά προϊόντα στην ενεργειακή αγορά.

Μπορεί να μεταφέρεται και με τον τεράστιο στόλο που διαθέτουν οι Έλληνες εφοπλιστές των οποίων τα φορολογικά προνόμια καθώς και τα δικαιώματα που διαθέτουν στην Ελληνική αγορά αν θέλουν να τα διατηρήσουν, θα πρέπει να συνεισφέρουν στην εθνική οικονομία με τη συμμετοχή τους στη μεταφορά αερίου από την οποία θα έχουν και επιπλέον ελεγχόμενα κέρδη.

Αν αρνηθούν θα χρησιμοποιήσουμε το Πολεμικό Ναυτικό που έχει πείρα σε θαλάσσιες μεταφορές αφού το εξοπλίσουμε με τα απαραίτητα πλοία και το στελεχώσουμε κατάλληλα με προσωπικό. Η διαχείριση των εθνικών αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου θα γίνει από ένα ενιαίο απολύτως ελεγχόμενο φορέα υδρογονανθράκων στα πρότυπα της απόλυτα επιτυχημένης «Gazprom» στον οποίο θα επιτραπεί και η συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών μέσω μετοχών χωρίς όμως να έχουν την οποιαδήποτε επιρροή στην άσκηση της ενεργειακής πολιτικής, απλά θα συμμετέχουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Όσον αφορά την εξόρυξη των υδρογονανθράκων αυτή θα ανατεθεί με γεωπολιτικά κριτήρια. Βεβαίως η διαχείριση γενικά της ενέργειας είτε της βιομηχανικής είτε της οικιακής άπτεται της επιβίωσης του έθνους και θα είναι υπόθεση της πολιτείας.

Θέλουμε η εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας να είναι απόλυτα ελεγχόμενη από την πολιτεία (χωρίς να απαγορεύεται η συμμετοχή και ιδιωτών εφόσον συνεισφέρουν παραγωγικά τα κεφάλαιά τους) η οποία δε θα κερδοσκοπεί αλλά θα διασφαλίζει τις ενεργειακές ανάγκες του λαού και βέβαια των ενόπλων δυνάμεων.

Η πολεμική βιομηχανία θα πρέπει να είναι πλήρως εναρμονισμένη στην υπηρεσία του λαού (όχι κρατικά ελεγχόμενη απλά) και πρέπει μέσω αυτής να διασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή αυτάρκεια σε πυρομαχικά και πολεμικό υλικό γενικότερα.

Εδώ είναι επιτακτική ανάγκη η συμπαραγωγή οπλικών συστημάτων παντός είδους με χώρες όπως η π.χ. η Ρωσία και επιτέλους να επιτύχουμε την απαλλαγή μας από την κηδεμονία των ΗΠΑ. Η συνεργασία στη παραγωγή όπλων μπορεί να συνδυαστεί και με μια γενικότερη στρατιωτική συμμαχία με πολλές χώρες που διαθέτουν ανάλογες βιομηχανίες.

συνεχίζεται ...

link: Συνέντευξη με έναν Έλληνα Εθνικοσοσιαλιστή αγρότη.

link: Σχετικά με την «αριστερή» έκφραση του Εθνικοσοσιαλισμού.

Ουγγρικός Εθνικοσοσιαλισμός: Ο Ferenc Szálasi και τα Σταυρωτά Βέλη ... Kitartás!

Ο Ferenc Szálasi γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1897 στο Kassa μια πόλη η οποία σήμερα ανήκει στη Σλοβακία και οι γεωγραφικοί χάρτες την αναφέρουν με το όνομα Košice.

[1]Ο νεαρός Szálasi κατά την διάρκεια του Α. Παγκοσμίου Πολέμου μάχεται στην πρώτη γραμμή και παραμένει υπό τα όπλα μετά τον τερματισμό του πολέμου γιατί θέλει να ακολουθήσει το στρατιωτικό επάγγελμα[2] το οποίο είχαν ήδη διαλέξει ο πατέρας του και οι α­δελφοί του.

Έτσι λοιπόν, στα 1921 ετοιμάζεται να δώ­σει εξετάσεις στην Στρατιωτική Ακαδημία. Από πολύ νωρίς αντιλαμβάνεται ότι τα σχε­τικά με τον κόσμο της εργασίας προβλήματα, αποκτούν στα πλαίσια ενός αμυντικού πολέ­μου, μια πρωταρχική σπουδαιότητα.

Στην δεκαετία που ακολουθεί [3], ο Szálasi ασχολείται βασικά με τα κοινωνικά προβλήματα προχωρώντας σε μελέτες και έρευνες. Αφού πρώτα θα μετατεθεί στο Γενικό Επιτε­λείο των ενόπλων δυνάμεων πραγματοποιεί στα 1929 ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στην Γαλλία με σκοπό να τελειοποιήσει τα Γαλλικά του, μια γλώσσα που όπως αρκετές άλλες ξέρει να μι­λά και να γράφει.

Το πρώτο έργο του Szálasi με τίτλο "Το Γενικό Επιτελείο" φαίνεται πως εκδόθηκε στα 1930 ακολουθεί το "Ρασιοναλισμός" μέσα στο οποίο πραγ­ματεύεται το πρόβλημα των Δημοσίων Λειτουρ­γών. Στα 1931 δημοσιεύει ένα άλλο έργο του το όποιο φέρει τον τίτλο "Οι πρωταρ­χικές βάσεις του αφοπλισμού" το οποίο μεταφράζεται στην Γερμα­νία και εκδίδεται από ειδικευμένους σε στρατιωτικά θέματα εκδότες.

Εξ αίτιας της αθλιότητας που βασιλεύει με­ταξύ του πληθυσμού ξεσπούν εκείνη την πε­ρίοδο, στην Βουδαπέστη ταραχές τις οποίες όμως η κυβέρνηση αποφασίζει να καταπνίξει με τη βία.

Ο Υπουργός των Εσωτερικών Sztranyoszky [4] διατάζει τον Szálasi ο οποίος έχει την ευθύνη της δημόσιας τάξης να ανοίξει πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Ο Szálasi αρνείται να υπακούσει απαντώντας ότι θεωρεί τους εργαζομένους αδέλφια του.

Με την ιδιότητα πάντα του μέλους του Γενικού Επιτελείου ο Szálasi περιοδεύει σ' ολόκληρη την χώρα και αποκτά προσωπική μαρτυρία για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει ο Ουγγρικός λαός.

Αναφορικά με τα ταξίδια του αυτά θέλουμε να αναφέρουμε ένα επεισόδιο που φανερώνει το πνεύμα με το οποίο ο Szálasi συνήθιζε να προσεγγίζει το Ουγγρικό γένος. Επισκεπτόμενος ένα ορυχείο σ' ένα μικρό χωριό, ο Szálasi ανοίγει διάλογο με τους ανθρακωρύχους οι οποίοι του εξηγούν ότι δεν κερδίζουν παρά μόνο 90 - 120 pengö τον μήνα.

Ο Szálasi απευθύνεται στον μηχανικό του ορυχείου ρωτώντας τον αν μπορεί να αληθεύει κάτι τέτοιο ο μηχανικός απαντά καταφατικά προσθέτοντας ότι κι αυτός ο οποίος κερδί­ζει 5.000 pengö μόλις που τα "βγάζει πέ­ρα". Τότε ο Szálasi τον ρώτησε αν θεωρού­σε μακρινή την ημέρα που οι εργάτες αντί να σπάζουν κάρβουνα θα του έσπαζαν το κεφάλι.

Ένα άλλο επεισόδιο των χρόνων εκείνων μπορεί να φωτίσει περισσότερο την μορφή και τον χαρακτήρα του Szálasi. Ο Πρωθυπουργός Gyula Gömbrös [5] αντιλαμ­βανόμενος ότι ο ανήσυχος Szálasi "προβλη­ματιζόταν υπερβολικά" για τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες ζούσε το Ουγγρικό Γένος τον κάλεσε στο γραφείο του.

Εκεί ο Gömbrös είπε στον Szálasi ότι η Ουγγαρία ήταν υπερβολικά εξαντλημένη για να ακολουθήσει μία ανεξάρτητη πολιτική και ότι η μόνη πολιτική που μπορούσε να ακολουθήσει ή­ταν εκείνη της υπεράσπισης των συμφερόντων των Μεγιστάνων της Οικονομίας.

Τέλος πρό­τεινε στον Szálasi να εκλεγεί βουλευτής, α­ξίωμα που θα του απέφερε τουλάχιστον 2.000 pengö τον μήνα, πολυάριθμα προνόμια και ε­πί πλέον μία ζηλευτή θέση.Ο Szálasi όχι μόνο αρνήθηκε αηδιασμέ­νος αλλά αποφάσισε να αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις του για την καταστροφή του αντι­λαϊκού καθεστώτος του Horthy που εξέδιδε την Ουγγαρία στα συμφέροντα των Οικονομικών ολιγαρχιών [6].

Στα 1935 δύο χρόνια μετά την συγγραφή του έργου του: "Οργανωτικό σχέ­διο του Ουγγρικού κράτους"[7] ο Szálasi παραιτείται από τις τάξεις του στρατού. Αμέσως δημιουργεί το Nenzeti Akarat Pártja [8] το πρόγραμμα του οποίου εκτίθεται στο βιβλίο Cél és Követelések .[9]

Σε σύντομο χρονικό διάστημα το κόμμα του Szalasi αποκτά στο Καθεστώς του Horthy το μονοπώλιο της αντιπολίτευσης αυτοί που στην ουσία διευθύνουν τα συνδικάτα, οδηγούν τις λαϊκές διεκδικήσεις, οδηγούν τις απερ­γίες εναντίον των πλουτοκρατών και των τσιφλικάδων δεν είναι άλλοι από τα "πράσινα πουκάμισα".

Κατά συνέπεια οι γραμμές της παραδοσια­κής αριστεράς αραιώνουν συνεχώς περισσότε­ρο, οι εργάτες και οι χωρικοί εντάσσονται, στους σχηματισμούς των "Σταυρωτών Βελών" [10] και στα 1937 τα στελέχη του καινούργιου κόμ­ματος ξεπερνούν τις 20.000.Ένα χρόνο αργότερα ο αριθμός αυτός δεκαπλασιάζεται.

Η ανησυχία των κύκλων της εξουσίας αποκορυφώνεται. Ο Horthy πιέζεται να συλλαβή τον Szálasi.

Πράγματι ο αρχηγός των "Σταυρωτών Βε­λών" δικάζεται και καταδικάζεται με την κατηγορία της "επαναστατικής δράσης" σε φυλάκιση 3 ετών. Παρ' όλα αυτά η ολιγαρ­χία δεν κατορθώνει να πνίξει το κίνημα. Την θέση του Szálasi την παίρνει o Kálmán Ηυbay [11] ο οποίος οργανώνει το καινούργιο κόμμα που ονομάζεται "Ουγγρικό [12] Κίνημα" (Hungarista Mozgalom ).

Η ολιγαρχική κυβέρνηση προσπαθεί με απελπισμένα διαβήματα να σταματήσει την πορεία των "Σταυρωτών Βελών" και έτσι τον Φεβρουάριο του 1939 κηρύσσει παράνομο το Ουγ­γρικό κίνημα προχωρεί στη κατάσχεση της περιουσίας του, απαγορεύει τα έντυπα του και φυλακίζει τους αρχηγούς του.[13]

Αλλά αμέσως μετά οργανώνεται το κόμμα των Σταυρωτών Βελών (Nyilaskeresztes Párt) το οποίο στις εκλογές του Μαΐου 1939 κερδί­ζει επί 260 εδρών τις 31.[14]

Η νίκη είναι θο­ρυβώδης, αν μάλιστα ληφθεί υπ' όψη ο εκφο­βισμός, οι συλλήψεις, οι απολύσεις των ερ­γατών και όλων όσων άνηκαν στο κόμμα σε μία προσπάθεια της Κυβέρνησης να πνίξει το κί­νημα.

Ενώ ο Ηυbay επιθυμεί την συνένωση του κόμματος με το Ενωτικό Εθνικό Σοσιαλιστικό κόμμα (Egyesült Nemzeti Szocialista Pártja) [15] τα περισσότερο ριζοσπαστικά στοιχεία προ­ετοιμάζουν πραξικόπημα εναντίον του καθε­στώτος του Horthy.

Σύμφωνα με τον Horthy το σχέδιο πρόβλεπε "να απελευθερώσουν με τη βία το Ferenc Szálasi ο οποίος τον καιρό εκείνο βρισκόταν ακόμη στην φυλακή, να δο­λοφονήσουν τον υπουργό Εσωτερικών Keresztes - Fischer [16] και να με υποχρεώσουν να ανα­θέσω στον Szálasi τη Κρατική Εξουσία" [17]

Τον Αύγουστο του 1940 ο Szálasi αποφυ­λακίζεται: τον επόμενο μήνα πραγματοποιεί­ται η συνένωση του κόμματος των Σταυρωτών Βελών με το Ενωτικό Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα.[18] Δημιουργείται με τον τρόπο αυτό το Εθνικοσοσιαλιστικό Ουγγρικό Κίνημα των Σταυρωτών Βελών (Magyar Nyilaskeresztes Νemzeti Szocialista Mozgalom.

Η αρχηγία του ανατίθεται στον Szálasi.[19]

για την συνέχεια του άρθρου στον σύνδεσμο εδώ ...

Open Revolt Revolutionary News.

http://openrevolt.info/

N/A American Front

http://americanfront.info/

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στα εν λόγω ιστολόγια
δεν είναι αναγκαίο να εκφράζουν στο 100%
τις απόψεις των μελών της συντακτικής μας ομάδας

Μια δήλωση προς συντρόφους και "συντρόφους", ένθεν και κείθε.

Σ.Σ: Πολύ σημαντικές οι εξελίξεις τα τελευταία 24ωρα στην πατρίδα μας και κρίνεται ως επιτακτική η ανάγκη για συνεχή επαγρύπνηση των εθνικιστών και εθνικοσοσιαλιστών τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στην επαρχία.

Για πολλοστή φορά τους τελευταίους μήνες οι αυτόνομοι / ανένταχτοι συναγωνιστές (ανάμεσα τους και πολλοί «παλαίμαχοι») δίνουν βροντερό παρών στις εξελίξεις στο κέντρο των Αθηνών και εναντιώνονται με κάθε μέσο στον κύριο εχθρό που δεν είναι άλλος από την αστική δημοκρατία.

Λόγω κάποιων εξελίξεων που δεν μπορούν να αναφερθούν εδώ, το παρακάτω άρθρο του συναγωνιστή και μέλους της συντακτικής μας ομάδας Δημητρίου Κόκκινου είναι μια απάντηση στην «λεξιμαγεία» του ΚΚΕ και της ευρύτερης φιλοκαθεστωτικής «αριστεράς».

Μιας «αριστεράς» που για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, απολαμβάνει να είναι ο security του σάπιου κοινοβουλευτισμού και του πολιτικού πορνείου που δεν είναι άλλο από το κτίριο των παλαιών ανακτόρων στο σύνταγμα.


Βουλή που καίγεται Πατρίδα που ανθίζει !

Μια δήλωση προς συντρόφους και "συντρόφους", ένθεν και κείθε.

του Δημητρίου Κόκκινου.

«Ανοίξτε να δείτε τα site των αναρχοφασιστών που από εχτές μας στοχοποιούσαν. Τα συγκεκριμένα sites είναι στην ακροδεξιά και στην ακροαριστερά όπου την προηγούμενη μέρα μιλούσαν για επιθέσεις στο ΠΑΜΕ»

Αλέκα Παπαρήγα


Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια κι εμείς ως στρατιώτες της Ιδέας τα πολλά λόγια μας κουράζουν μερικές διευκρινήσεις προς συντρόφους και "συντρόφους" της από ... δω ή της από ... κει πλευράς.


1. Ναι, την Τετάρτη ήμασταν στο Σύνταγμα.

Ναι, ήμασταν στην πρώτη γραμμή. Ναι, καλέσαμε συντρόφους και φίλους να μας ενισχύσουν.

Κι αυτό γιατί όταν εκατοντάδες χιλιάδες ακομμάτιστοι Έλληνες εργαζόμενοι διαδηλώνουν διεκδικώντας την Ζωή τους εμείς δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε.

Γιατί αυτό επιτάσσει η Πίστη μας !


2. Ναι και την Πέμπτη ήμασταν εκεί.

Αλλά υπήρχε μια τεράστια διαφορά: τα ΚΝΑΤ ήταν προφανές πως δεν θα επέτρεπαν σε κανέναν πραγματικά ανένταχτο Έλληνα να περάσει τις γραμμές τους και κρατήσαμε επιφυλακτική στάση.

Δικαιωθήκαμε όταν εμφανίστηκαν με περισσή άνεση οι κουκουλοφόροι υπάλληλοι του Κράτους για να δώσουν ένα σικέ ματσάκι με θεατή τους πραιτοριανούς του συστήματος.

Δυστυχώς τα σικέ μας προκαλούν απίστευτη βαρεμάρα οπότε αποχωρήσαμε νωρίς νωρίς δικαιωμένοι τελικά για την απόφαση μας.

Το αποτέλεσμα παρότι προαποφασισμένο έπρεπε να στολιστεί με μερικούς τραυματίες ... δυστυχώς προέκυψε ένας νεκρός ... αλλά πέθανε από καρδιά και κανείς δεν μπορεί να το προβλέπει όλα ...


3. Και για να μην μπερδεύεται ουδείς. Δεν προσκυνάμε καμιά κομματική σημαία, μόνο τα λάβαρα της Ιδέας οπότε μην τα φορτώνεται σε κόμματα και οργανώσεις που ούτε θέλουν ή έχουν καμιά σχέση με μας !


4. Ας ξέρουν λοιπόν όλοι ότι εμείς είμαστε τα Στοιχειά της Ιστορίας που θα τους κυνηγήσουν μέχρι τέλους !


Εις το επανιδείν συντρόφια και "συντρόφια", ένθεν και κείθε !

Ο Λύκος της Ερήμου: Ο συνταγματάρχης Muammar Qaddafi είναι νεκρός.

του Αλεξόπουλου Στέλιου.

Παρόλο τις όποιες διαφωνίες με τις ιδέες, τις ενέργειες του Muammar Qaddafi καθώς και τις κινήσεις του όλα αυτά τα χρόνια στην Λιβύη, οφείλουμε να τονίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι ως ηγέτης της χώρας του έπεσε πολεμώντας, δεν εγκατέλειψε την πατρίδα του, και αντιστάθηκε μέχρι το τέλος στους Αμερικανοσιωνιστές και τα τσιράκια τους.

Οι λεγόμενοι «αντιστασιακοί» αντάρτες όχι μόνο δεν εκπροσωπούν τον λαό της Λιβύης αλλά είναι γέννημα θρέμμα της Al Qaida και στο μέλλον αυτό θα αποδειχτεί περίτρανα. Ας μην ξεχνάμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των φυλών της περιοχής στήριξε το καθεστώς με φανατισμό και ο στρατός της Λιβύης παρόλο τις όποιες αδυναμίες του εξέπληξε τους πάντες με το μαχητικό του πνεύμα και τις νικηφόρες μάχες κατά την διάρκεια του πολέμου. Κύριος υπεύθυνος για την εισβολή στην Λιβύη είναι ο Σαρκοζί αυτός ο παμπόνηρος Ιουδαίος που κυβερνάει σήμερα την Γαλλία και αποτελεί το πιστό φιλαράκι πολλών ελλήνων πολιτικάντηδων. Οι Σιωνιστές δεν ξεχνούν ποτέ και πάντα επιλέγουν να εκδικηθούν όλους αυτούς που τους αντιστάθηκαν στο παρελθόν. Σημαντική η ευθύνη των ελλήνων πολιτικών και στρατιωτικών για την υποστήριξη τους στους Σιωνιστές του ΝΑΤΟ που εισέβαλλαν σε μια ανεξάρτητη χώρα μόνο και μόνο για να καρπωθούν οι καπιταλιστές τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου.

Δυστυχώς ο συνταγματάρχης Qaddafi όλα αυτά τα χρόνια δεν τήρησε στο σύνολο τους ως όφειλε τις αρχές της Λιβυκής Επανάστασης. Το στενό του οικογενειακό περιβάλλον ξέχασε πολύ γρήγορα τις όποιες επαναστατικές ιδέες και ο ίδιος επαναπαυόμενος από την πλήρη κυριαρχία του στην χώρα διάλεξε να συνάψει συμμαχίες με τον ίδιο τον διάβολο … Υπήρξε στο παρελθόν φίλος των Παλαιστινίων, φανατικός εχθρός του Ισραήλ και θαυμαστής του προέδρου Nasser. Συμμετείχε στο κίνημα των «ελεύθερων αξιωματικών» και στήριξε τον Αραβικό Εθνικισμό ως αντίβαρο στον Σιωνισμό. Αυτός ήταν και ο λόγος που με το πραξικόπημα της 1ης Σεπτεμβρίου του 1969 ανέτρεψε τον μονάρχη ο οποίος κρατούσε φιλική στάση προς το Ισραήλ. Άμεσα η νέα εθνικιστική ηγεσία έκλεισε τις αμερικανικές και βρετανικές βάσεις στην χώρα.

Οι ατυχείς πολεμικές συρράξεις με γειτονικές χώρες, η εχθρική διάθεση του καθεστώτος προς πληθυσμούς της χώρας που δεν είχαν αραβική καταγωγή, ο καταναλωτισμός και η επίδειξη πλουτισμού που προώθησε το στενό οικογενειακό του περιβάλλον οδήγησε κάποιους Λίβυους στο να αλλάξουν άποψη για την επανάσταση και τον ηγέτη της. Σε πολλά θέματα ακολούθησε μια ριψοκίνδυνη πολιτική χωρίς να υπολογίζει τις όποιες συνέπειες. Υπήρξε βασικός χρηματοδότης του Αυστριακού εθνικιστή Jörg Haider ενώ δεν δίστασε να εκφράσει την αλληλεγγύη του προς τους ορθόδοξους Σέρβους της Βοσνίας κατά την διάρκεια του πολέμου, καθώς και την υποστήριξη του προς την Σερβία απέναντι στους Αλβανούς του Κοσσόβου και του UCK. Υποστηρικτής μετά το '84 της Κύπρου στους κύκλους του ΟΗΕ, στενός φίλος του Hugo Chávez και ο κύριος εμπνευστής μιας μελλοντικής αφρικανικής ένωσης η οποία θα είχε ως στόχο την δημιουργία ενός μετώπου απέναντι στις ΗΠΑ. Αμέτρητα τα ένοπλα κινήματα και οι ομάδες που υποστήριξε όλα αυτά τα χρόνια και ανάμεσα σε αυτές πολλές που ήταν με διαφορετικό ιδεολογικό προσανατολισμό.

Στήριξε οικονομικά τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, τον Ιρλανδικό IRA, της Γερμανική RAF και έδωσε χείρα βοηθείας σε κινήσεις που διάλεξαν τον ένοπλο αγώνα απέναντι στον ιμπεριαλισμό. Δημιούργησε γυναικεία στρατιωτική ακαδημία αναβαθμίζοντας την θέση της γυναίκας στην χώρα του. Κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών είχε σχεδιάσει να αλλάξει ριζικά την οικονομική πολιτική της Λιβύης, προωθούσε τεράστια αρδευτικά έργα για την στήριξη της γεωργίας ενώ παράλληλα το εξωτερικό χρέος της χώρας ήταν μηδαμινό. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτός ήταν και ο κύριος λόγος της εισβολής. Ακολούθησε μια αλλοπρόσαλλη πολιτική σε πολλά εσωτερικά θέματα όπως η στρατολόγηση ξένων μισθοφόρων και η παραχώρηση δικαιωμάτων σε ξένες εταιρείες. Αυτά ήταν και τα λάθη που άνοιξαν την όρεξη στους ευρωπαίους καπιταλιστές οι οποίοι όταν συνειδητοποίησαν ότι το καθεστώς έχει χάσει προ πολλού τα επαναστατικά του στοιχεία προώθησαν ομάδες αντιφρονούντων που είχαν εκπαιδευτεί από την CIA. Οι καταλληλότεροι δεν ήταν άλλοι από τους Ισλαμιστές και Μοναρχικούς - που τόσο θαυμάζουν οι θαμώνες του ελληνικού indymedia - και οι οποίοι έχουν ως κύριο ιδεολογικό στοιχείο τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και την σαρία.

Το τέλος βρήκε τον ηγέτη της Λιβύης βαριά τραυματισμένο από επιθετική χειροβομβίδα να προσπαθεί να αντισταθεί μόνος με ένα πιστόλι στο χέρι, απέναντι σε δεκάδες αλαλάζοντες Ισλαμιστές που συντηρεί και προωθεί το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί. Πραγματοποίησε αυτό που είχε υποσχεθεί ότι δηλαδή θα πέσει μαχόμενος απέναντι στον εχθρό. Δεν παρακάλεσε κανέναν, δεν έφυγε από την χώρα, δεν υπέκυψε στις επιταγές Αμερικανών και Ευρωπαίων καπιταλιστών και παρόλο τις όποιες δεδομένες διαφωνίες που μπορεί να έχουμε απέναντι στο καθεστώς της Τζαμαχιρίγια οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την γενναιότητα του.

Το λιντσάρισμα και  η εν ψυχρώ δολοφονία καθώς και  η διαπόμπευση του νεκρού αρχηγού της Λιβυκής επανάστασης είναι ένα ακόμα δείγμα της δημοκρατικής ηθικής, ακόμα και όταν αυτή λαμβάνει μέρος στην έρημο της Λιβύης.

Σκουπίδια, μαφία, εργολάβοι, λαθρομετανάστες και διαπλοκή ...

του Δημητρίου Κόκκινου.

Πριν πολλά χρόνια ο "προφήτης" των απανταχού θολοαριστεροκουλτουριαραίων έγραφε:

" Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά αναγάγει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου ... Η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται αφ' ενός ως απεργοσπαστικός μηχανισμός αφ' ετέρου με τον εργατικό υπερπληθυσμό - πλεόνασμα που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου. "

Αυτές τις μέρες έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πόσο δίκιο είχε, σε αυτό τουλάχιστον το σημείο με την ευκαιρία της αποκομιδής των απορριμάτων στο Ελλαδιστάν...

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με την σειρά.

Επί δεκαετίες οι "σκουπιδιαραίοι" έκαναν αυτό που λέει και το όνομα τους: μάζευαν τα σκουπίδια. Ο μισθός τους ; Ίσα ίσα ένα μεροκάματο. Αλλά στους καιρούς της τρόικας τα πράγματα είναι ζόρικα και το "μεροκάματο" θεωρήθηκε πολύ.

Έτσι άρχισαν οι περικοπές. Σε κάποια στιγμή το κακό παράγινε, οι οδοκαθαριστές δεν μπορούσαν να συντηρούσαν πια ούτε τους εαυτούς του και τότε ...

Το κράτος αποφάσισε να δώσει την "δουλειά" σε ιδιώτες ... Ναι, ναι, στα λαμόγια ...

Και ξαφνικά βρέθηκαν και σκουπιδιάρες και οι χωματερές άνοιξαν κι όλα έγιναν μια χαρά.

Μέσα στα άλλα βέβαια τα σκουπίδια τα μαζεύουν πια λάθρομετανάστες για ψίχουλα, οι οδηγοί δεν έχουν δίπλωμα και τα οχήματα είναι με παραλλαγμένες πινακίδες, αλλά ποιός νοιάζεται ... αυτά είναι λεπτομέρειες για το κρατίδιο του Τζέφρυ.

Και φυσικά αφού την δουλειά θα την κάνουν οι λαθρομετανάστες οι Έλληνες περισσεύουν κι ας ετοιμάζονται για την απόλυση τους ...

Το σχήμα τελικά είναι ιδανικό για να επικυρώσει τα λεγόμενα του Μαρξ: διαπλεκόμενοι μεγαλοεργολάβοι χρησιμοποιούν ξένους μετανάστες - ανασφάλιστους και λαθραίους - ως απεργοσπαστικό μηχανισμό για να συντρίψουν τους ντόπιους εργάτες και να αρπάξουν ένα ακόμη κομμάτι του δημόσιου τομείου...

Ουρλιάξτε από χαρά νεοφιλεύθεροι, ο αγώνας σας τώρα δικαιώνεται ...

Ξεσαλώστε αντιρατσιστές: μερικοί ακόμη ξένοι θα πάρουν θέσεις Ελλήνων για ένα ξεροκόματο ... Κλάψτε Έλληνες για το μέλλον που σας ετοιμάζουν ... Και ετοιμαστείτε για τις άγριες νύχτες που έρχονται ...


ΥΓ1. Ανόητη ερώτηση. Εξ όσων γνωρίζω οι δημοτικοί υπάλληλοι δεν ασχολούνται μόνο με την αποκομμιδή των απορριμάτων αλλά και με τις πυρκαγιές το καλοκαίρι, τις πλημμύρες το φθινόπωρο, τους παγωμένους δρόμους το χειμώνα. Ασπρίζουν τους δρόμους, ετοιμάζουν τις εκδηλώσεις για τις εθνικές και τοπικές γιορτές, μεταφέρουν θρανία για τα σχολεία και πολλά πολλά άλλα ... Κι αυτά οι λάθρομετανάστες θα τα αναλάβουν ;

ΥΓ2. Ίσως ΣΗΜΕΡΑ το κόστος για την αποκομμιδή των απορριμάτων να είναι μικρότερο για τους ιδιώτες. Αλλά ποιος εγγυάται πως αυτό θα συμβαίνει και ΑΥΡΙΟ ;

Ποιός εγγυάται δηλαδή πως όταν έχει διαλυθεί ο - έχων πολλές αδυναμίες (κι αυτές με πλήρη ευθύνη των πολιτικάντηδων) μηχανισμός - δεν θα ζητήσει ο "ιδιώτης" τρεις και τέσσερις και πέντε φορές το σημερινό κόστος ;

Και ας μην ακούσουμε τίποτε για "δημόσιους διαγωνισμούς" γιατί θα χάσουμε και τα τελευταία ίχνη ψυχραιμίας που μας απομένουν ...

ΥΓ3. Σύντροφος με ενημέρωσε για μια διάσταση που δεν είχα δει όταν έγραφα το παραπάνω σημείωμα. Όταν λοιπόν ζούσε για επαγγελματικούς λόγους στο εξωτερικό "υπήρχαν ιδιώτες που μάζευαν τα σκουπίδια ... αυτο είχε σαν αποτέλεσμα οι πλούσιες συνοικίες να λάμπουν και οι φτωχές να βρωμάνε ..."

Αντάρτες πόλεων στη σύγχρονη εποχή.

του Μαύρου Ταξιάρχη.

Αναμφίβολα βιώνουμε την εποχή της παγκοσμιοποίησης και του πολυπολιτισμού, όπου οι προαιώνιες αξίες της Ελληνικής Φυλής χάνονται μέρα με τη μέρα. Η Εθνική Αντίσταση είναι θέμα χρόνου πλέον.

Η αυτοοργάνωση ομάδων σε όλη την επικράτεια του Ελληνισμού κρίνεται αναγκαία. Διαβάζοντας το βιβλίο του Κάρλος Μαριγκέλα με τίτλο «Το εγχειρίδιο του αντάρτη πόλεων» κατάλαβα ότι η επαναστατική ιδεολογία μπορεί να εφαρμοστεί και να γίνει πραγματικότητα! Ο Κάρλος Μαριγκέλα γεννήθηκε στο Σαλβαντόρ της Μπαία, στην Βραζιλία.

Καταγόταν από φτωχή οικογένεια. Από μικρός συνειδητοποίησε ότι πρέπει να δραστηριοποιηθεί και να αγωνιστεί, για να αλλάξει τις συνθήκες καταπίεσης που ίσχυαν τότε, αφού η κυβερνούσε η Χούντα του Δικτάτορα Βάργκας.

Στην ηλικία των 16 ετών προσχώρησε στις τάξεις του τότε παράνομου κομμουνιστικού κόμματος. Μετά από την έντονη δραστηριότητά του και την προετοιμασία του ένοπλου αγώνα διαγράφεται από το κόμμα. Το 1968 το ανταρτικό πόλης είναι ήδη πραγματικότητα. Ο Μαριγκέλα πια είναι ένας ζωντανός θρύλος μπροστά στα μάτια του λαού.

Στις 4 Νοεμβρίου του 1969 δολοφονείται από τη χούντα. Η χούντα κατάφερε να τον εξοντώσει σωματικά, αλλά οι Ιδέες και ο αγώνας του ζουν μέχρι σήμερα!

Η επαναστατική Ιδεολογία μας εκφράζεται δια μέσω του αντάρτικου πόλεως. Τι είναι ο αντάρτης πόλεων; Ο αντάρτης των πόλεων μάχεται ένοπλος με τις ιδέες του κατά του συστήματος και χρησιμοποιεί μη συμβατικά μέσα. Ο αντάρτης χαρακτηρίζεται από θάρρος, αυτογνωσία, αποφασιστικότητα, ηθική και εφευρετικότητα. Επίσης, οφείλει να γνωρίζει πως, αν παραστεί ανάγκη, θα πρέπει να είναι έτοιμος για όλα.

Άμεσος σκοπός του, να εισχωρήσει στα οργανωμένα σύνολα και στις λαϊκές μάζες και από εκεί να αφυπνίσει τους εμπλεκόμενους. Να είναι ηγετική φυσιογνωμία, να αναλαμβάνει ευθύνες, αλλά να μη στοχοποιεί τον εαυτό του προς τον εχθρό.

Δεν αρκεί μόνο να γνωρίζει και να έχει ακλόνητη πίστη στην Ιδεολογία του αλλά και η φυσική του κατάσταση πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μπορεί να μεταφέρει τον αγώνα του σε άλλο επίπεδο. Ο αγώνας αυτός είναι πολυμορφικός και πολυεπίπεδος. Για να πετύχει τους στόχους του, ο αντάρτης πρέπει να χρησιμοποιήσει διάφορες μορφές αγώνα.

Η τεχνική που θα ακολουθείται πρέπει να έχει επιθετικό χαρακτήρα σε όλους τους τομείς, είτε αυτό είναι το διαδίκτυο είτε η διαδήλωση. Τα πλεονεκτήματα αυτής της τεχνικής είναι η γνώση του χώρου, η τεχνική του αιφνιδιασμού, η κινητικότητα και η ευελιξία, οι πληροφορίες και αποφασιστικότητα. Πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρον τις απεργίες και τις στάσεις εργασίας.

Αυτό είναι ένα ισχυρό όπλο για τον αντάρτη πόλεων, ο οποίος δια μέσω της μάζας και αφού καταφέρει να την καθοδηγήσει μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα στον σκοπό του. Φυσικά πρέπει να αποτρέψει τη καθοδήγηση της μάζας από τις παρακρατικές οργανώσεις όπως π.χ. οι συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Η προπαγάνδα και ο πόλεμος των νεύρων είναι ένα σημαντικό στοιχείο, που δυστυχώς ανήκει στα χέρια του συστήματος. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και εμείς τα δικά μας λιγοστά μέσα επικοινωνίας που διαθέτουμε όπως ιστοσελίδα, διαδικτυακή ραδιοφωνική εκπομπή, εναλλακτικές εφημερίδες που θα τις διαθέσουμε δωρεάν, φυλλάδια, τρικάκια και με πολλά άλλα μπορούμε να φτιάξουμε τη δική μας πολιτική προπαγάνδα.

Η υποστήριξη του λαού είναι σημαντικό εργαλείο για να φέρεις εις πέρας τον σκοπό σου. Οι διάφορες οικονομικοκοινωνικές δυσμενείς συνθήκες πρέπει να αξιοποιηθούν, για να κερδίσουμε την εύνοια του λαού ενάντια στο σύστημα και το κατεστημένο. Κερδίζοντας την εύνοια του λαού, μπορούν δημιουργηθούν ομάδες σε πάρα πολλές πόλεις και αυτός ο κόσμος να συστρατευτεί στις τάξεις μας, για τον αγώνα που διεξάγουμε υπέρ του έθνους.

Εν κατακλείδι, η χρονική περίοδος που διανύουμε είναι η καταλληλότερη για να εφαρμοστούν οι τεχνικές που προανέφερα. Η οικονομική κρίση, η ανεργία και η μετανάστευση, έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Τώρα, πρέπει να βγούμε στον λαό και να τον καθοδηγήσουμε στην αποτροπή του εβραιοκρατούμενου συστήματος που μας κυβερνά.

Και κλείνω: έχε πίστη στις Ιδέες σου, γιατί αυτές θα σε σώσουν.

πηγή

Οτιδήποτε είναι επιζήμιο για την σημερινή τάξη πραγμάτων έχει την υποστήριξη μας.

"Οτιδήποτε είναι επιζήμιο για την σημερινή τάξη πραγμάτων έχει την υποστήριξή μας. Διότι εμείς επιζητούμε την Καταστροφή.

Σε ένα κόσμο που μας έχει περιθωριοποιήσει, υψώνουμε την αρχή της θέλησης για καταστροφή , διότι μόνο η καταστροφή που θα καθαρίσει τα πάντα από το σάπιο φιλελεύθερο σύστημα θα ανοίξει τον δρόμο σε εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές.

Γι' αυτό και εμείς παλεύουμε για να επιταχύνουμε την αρχή της καταστροφής του σημερινού συστήματος στηρίζοντας ότι εναντιώνεται σε αυτό και το βλάπτει , όπως κάθε απεργία , κάθε κυβερνητική κρίση , κάθε αδυναμία του Κράτους.

Κάθε αποδυνάμωση του είναι καλή , πολύ καλή για μας και πάντα εμείς θα προσπαθούμε να δυναμώνουμε όλες τις παραπάνω δυσκολίες για το κράτος , με πείσμα και με θέληση ώσπου αυτό τελικά πεθάνει".

Gregor Strasser

link: «Αγανακτισμένοι» ή αποφασισμένοι και στο καρτέρι με στόχο την ίδια την δημοκρατία ;

Εις μνήμη των συντρόφων της Ρωσικής RNE που έπεσαν για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη ...

Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες στον Εθνικιστικό χώρο για την συμμετοχή Ρώσων Εθνικιστών / Εθνικοσοσιαλιστών στην εξέγερση ενάντια στην πολιτική του Γέλτσιν τον Οκτώβριο του 1993 στην Μόσχα.

Για τις εξελίξεις της εποχής και τις αιματηρές μάχες στο Ρωσικό κοινοβούλιο ( Δούμα ) εκτός από τις ελληνικές εφημερίδες της εποχής σημαντικά στοιχεία δεν υπάρχουν σε ελληνικές ιστοσελίδες.

Με πρωτοβουλία μέλους της συντακτικής μας ομάδας δημοσιεύουμε για μια ακόμα φορά κείμενο με αναφορά στα γεγονότα της εποχής καθώς και για πρώτη φορά φωτογραφίες (σε πανελλήνια αποκλειστικότητα) από τα πεδία των μαχών όπου και έπεσαν ηρωικά Σύντροφοι της Ρωσικής Εθνικής Ενότητας (RNE) στον αγώνα ενάντια στον Καπιταλισμό.

link: Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές ενάντια στον Γέλτσιν. Οκτώβριος 1993 Μόσχα.

17 de octubre de 1945 (Ο Περόν και πάλι στην ηγεσία της χώρας με την στήριξη των εργατών)

«Homo - ενάρετος» εναντίον «Homo - υπόδουλος».

του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη.

δημοσιεύθηκε στον σύνδεσμο εδώ

«Αρετή» σημαίνει γενναιότητα ! Σημαίνει ανδρεία φρονήματος και τόλμη πράξεως ! Σημαίνει ανιδιοτέλεια και αφοβία … Κυρίως, υγεία !

Υγεία ψυχική, πνευματική, σωματική! Ιδιότητες ανύπαρκτες σε μία δημοκρατική Κοινωνία και αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα, όχι μόνον της παρούσας νεο -γραικύλικης αλλά όλων ανεξαιρέτως των, απανταχού, δημοκρατικών Κοινωνιών, με την κοινή συνισταμένη της αυτοκαταστροφικής υπελίξεως.


Η ασελγής δημοκρατία ξεψυχά παγκοσμίως, παρά ταύτα, η δίνη της καταληκτικής στροφορμής της γράφει τον επίλογο των όσων Κοινωνιών την υπέστησαν επί αιώνες … Και, η ελλαδική Κοινωνία είναι και παραμένει, δυστυχώς, ανάμεσα σ’ αυτές ... !


O δημοκρατικός «homo-Υπόδουλος» κατασκευάστηκε με όλες τις δημοκρατικές προδιαγραφές του αντιφυλετισμού, της ειρηνολαγνείας, της αγελαιοποιήσεως, της αυταποστροφής και αυθυποταγής, εκπαιδευόμενος να αποφεύγει ό,τι τον κάνει δυνατό και να προτιμά ό,τι τον εξευτελίζει!

Και, καλώς έπραξε σ'αυτόν, αφού τόση ήταν η αξία του … Για όλους τους υπολοίπους, το ζήτημα είναι πώς να τον αποφύγουμε!


Ο δημοκρατικός «homo-Υπόδουλος» εκπαιδεύεται να υποτιμά τον εαυτό του και να μιμείται αλλότρια «πρότυπα», να φαντάζεται εαυτόν ως «άλλο» και να πανικοβάλλεται όταν διαπιστώνει ότι ο ίδιος είναι κάτι «άλλο» από εκείνο που οι ψευδαισθήσεις του έδειχναν ότι είναι.

Δηλώνει θαυμασμό για τους μαύρους και αυτοπεριφρονείται ως δουλέμπορας του γέρο - νέγρου Τζιμ από το Τζιμπουτί, αλλά ο ίδιος ούτε σε καλύβα καταδέχεται να διαμένει, ούτε χωρίς πανοραμική οθόνη πλάσματος να αφήνει τη μαιζονέτα του.


Ο δημοκρατικός «homo-Υπόδουλος» εκπαιδεύεται να φοβάται κάθε σύγκρουση, προκειμένου να γονατίζει μπροστά στους ροπαλοφόρους που τον κρατούν σε μόνιμη, δημοκρατικότατη, καταστολή. Έτσι ελέγχεται !

Στο σχολειό, αφού τον έμαθαν να φοβάται το θεό του, τον μαθαίνουν να φοβάται και τον πόλεμο γιατί αν δε φοβάσαι το πόλεμο δε φοβάσαι να συγκρούεσαι και δε δέχεσαι «ζυγό» στο σβέρκο σου κι ο σβέρκος του θα πρέπει να δέχεται αγόγγυστα το χειρότερο των ζυγών : τη δημοκρατία.

Στο ελλαδικό βιβλίο της «Ιστορίας» (…) της γ’ λυκείου, π.χ., ο νέο - γραικύλος μαθαίνει για το πόσο «κακή» ήταν μια αφίσα του Ιταλικού Φασισμού που προέτρεπε την Φασιστική Νεολαία να μη φοβάται τον πόλεμο!


Στις κακοτυπωμένες γκρίζες σελίδες τους, τα δημοκρατικά εγχειρίδια εκπαιδεύσεως του "homo-Υπόδουλος" ντρεσάρουν γενεές επί γεναιών στην ομαδική υποταγή σε αθέατα αφεντικά και στην υιοθέτηση του φόβου ως τρόπου ζωής.

Τρομοκρατούν το "homo-Υπόδουλος" με το σκιάχτρο του Φασισμού και το ... ιδανικό της δημοκρατίας, απειλούν να ταμπελώσουν ως "Φασίστα" κάθε σκεπτόμενο που αρνείται την υποδούλωσή του στο ζυγό της δημοκρατίας διαιωνίζοντας την Κοινωνία των σκουπιδιών.


Και όταν το σκιάχτρο του Φασισμού δεν φέρνει αποτελέσματα ο "homo-ΥΠΟΔΟΥΛΟΣ" καταστέλλεται εξίσου αποτελεσματικά με τους ειδικά εκπαιδευμένους πραιτωριανούς της δημοκρατίας οι οποίοι εξαπολύονται εναντίον του!


Έτσι ο «homo-Yπόδουλος», είτε ως νεο-γραικύλος είτε ως ο,τιδήποτε άλλο, καταντά τρωγλοδύτης ασβός στη "τρύπα" του που φοβάται την αθέατη αλεπού που γυροφέρνει απ΄έξω, ενώ αφήνει το παιδί του να παίζει ανάμεσα στα σκουπίδια που ο ίδιος παρήγαγε!

Η αυτοεκτίμησή του εξαντλείται στα όρια της πελώριας μαυρόασπρης δημοκρατικής χωματερής που είναι το μόνο που κατάφερε να παραγάγει.


Εμείς είμαστε δεδηλωμένοι υποστηρικτές της Ευγονικής επιστήμης η οποία εμπεριέχει τον κλάδο του Φυλετισμού τον οποίο οι διαστροφείς της υγιούς πραγματικότητος παραχαράσσουν απατεωνίστικα ως "ρατσισμό"!

Και θεωρούμε ότι κάθε κοινωνικός διαστροφέας που αρνείται την ευγονική επιστήμη και που επιχειρεί την υπονόμευση της κοινωνικής μας υγείας, προωθώντας νοσηρά πρότυπα, αξίζει όχι απλώς της ποινής του θανάτου αλλά του δημόσιου λιθοβολισμού!

Αν οι διαστροφείς των Κοινωνιών βιοπορίζονται από την καταρράκωση των Κοινωνιών η οποία αποτελεί άλλοθι της απατεωνίστικης δραστηριότητός τους, δε μας περισσεύει οίκτος για τη κτηνωδία τους!


Εμείς, παραμένουμε το απόλυτο δείγμα του "homo-ΕΝΑΡΕΤΟΣ"!

Ο αριστερός Εθνικοσοσιαλιστής Γεώργιος Βεντούρης και ο αγώνας του ΕΣΕΣΙ.

Ο Ελληνικός εθνικιστικός, πολιτικός και ιδεολογικός, κόσμος, άσχετα από τις απόψεις κακοηθών και ανοήτων, αποτέλεσε και αποτελεί σύμπαν πλούσιο σε ικανούς και Πιστούς ανθρώπους.

Βρίθει από ανθρώπους με αγνά και εμπεριστατωμένα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Πρόσωπα ταλαντούχα, που απέρρεαν και απορρέουν θαυμασμό, ενέργεια, ήθος. Ισχύ και πάθος, ανθρώπους που εξέφρασαν διάφορες ιδεολογικές τάσεις, θέσεις, γνώμες, πάντοτε όμως επάξια έφεραν τον ανώτερο εκείνον τίτλο. Τον τίτλο του Έλληνα. Ένας εξ αυτών υπήρξε και ο Γεώργιος Βεντούρης.

Ο Γιώργος Βεντούρης γεννήθηκε το 1946 στο Πειραιά (Ταμπούρια), όπου τελείωσε και το γυμνάσιο και είναι γιός του παρασημοφορημένου εφέδρου αξιωματικού του Αλβανικού μετώπου, Αντώνιου Βεντούρη. Το 1964 συνελήφθη μαζί με άλλους εθνικιστές, για επίθεση στην Βουλή (πιθανότατα για αυτό εδώ το περιστατικό) και την ίδια χρονιά γράφθηκε στην ιατρική σχολή της Νεάπολης της Ιταλίας. Έναν χρόνο μετά μετεγγράφετε με βαθμό Άριστα, στο πανεπιστήμιο της πόλης FERRARA της βορείου Ιταλίας όπου και ξεκινάει την βαθύτερη και ενεργητικότερη πολιτική του δράση, μέσα από τις τάξεις του ΕΣΕΣΙ.


Του Εθνικού Συνδέσμου Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας. Ακραιφνής εθνικοσοσιαλιστής και πανέξυπνος πολιτικά, συμπαθητικός σε όλους και ειδικά στο γυναικείο φύλο, ικανός επιστήμονας και δυναμικός αθλητής, γρήγορα εξελίσσεται στον διασημότερο και δυναμικότερο ρήτορα των φοιτητικών συνεδριάσεων. Να μην ξεχνάμε πως την περίοδο εκείνη, οι πολιτικές ζυμώσεις στην Ευρώπη, μπορούσαν να συγκριθούν με εμφύλιο πόλεμο. Το Ιταλικό εθνικιστικό κίνημα έχει γίνει ένα με το γιγαντιαίο Ελληνικό κίνημα, ΕΣΕΣΙ.


Ο Βεντούρης αποτελεί την αιχμή του δόρατος. Τον πλέον μάχιμο και ικανό εθνικιστή. Οι Ιταλοί τον σέβονται και αναγνωρίζοντας τις ιδεολογικοπολιτικές του ικανότητες, του δίνουν μια θέση εντός του FUAN (ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ), του Movimento Soziale Italiano.


Έτσι, το 1968 αναλαμβάνει την καθοδήγηση του φοιτητικού εθνικιστικού κινήματος, όλως των τάσεων (από κεντροδεξιούς πατριώτες έως και υποστηρικτές του ΜΑΟ !!!), σε μια προσπάθεια να υπερνικήσει τους κομμουνιστές και τις αριστερές συνιστώσες, οι οποίες ήσαν παντοδύναμες. Η συνεργασία του Ελληνικού ΕΣΕΣΙ, με τους Ιταλούς του FUAN, μπορεί να χαρακτηριστεί αδελφική.


Οι Ιταλοί εθνικιστές, έχουν ως αιχμή του δόρατος πλέον, έναν Έλληνα (και όχι μόνον αυτόν). Παράλληλα, αναγνωρίζοντας το οικονομικό πρόβλημα των Ελλήνων αλλά κα των Ιταλών φοιτητών, ο Βεντούρης δίνει έναν αγώνα και επιτυγχάνει την δημιουργία μιας ένωσης εργαζομένων φοιτητών για την περισυλλογή φρούτων. Της λεγόμενης ULSRF. Είναι η μεγαλύτερη φοιτητική συνδικαλιστική επιτυχία.


Μάλιστα ο ίδιος έχοντας στο πλάι του περίπου 1000 εθνικιστές φοιτητές, διαφόρων ιδεολογικών τάσεων, ασχολείται μαζί τους, με την συγκομιδή μήλων στην Βόρειο Ιταλία. Όμως οι ρητορικές του ικανότητες προσελκύουν το ενδιαφέρον πατριωτικών και εθνικιστικών εντύπων. Αρχίζει να γράφει στις εφημερίδες SECOLO, RESTO, DEL CARLINO, GAZZETTA DI FERRARA, TEMPO και στα περιοδικά CANTINO, LINEA και SPECCHIO.


Είναι την περίοδο εκείνη, των φοβερών ιδεολογικοπολιτικών ζυμώσεων που ο Βεντούρης τείνει χείρα φιλίας προς πάσα εθνικιστική φράξια και τάση. Ενισχύει πλέον τους εθνικοαριστερούς, τους εθνικοεπαναστάτες και τους εθνικοσοσιαλιστές, κάνοντας την λεγόμενη τάση PINO RAUTI, (από τον "αριστερίζον" εθνικιστή και εσωκομματικό αντίπαλο του Almirante, Pino Rauti) αιχμή του δόρατος του ΕΣΕΣΙ αλλά και του Ιταλικού εθνικιστικού κινήματος. Δημιουργεί πλέον μια αντιπολίτευση εντός του MSI.Ο Almirante αναγνωρίζει και σέβεται την νέα αυτή τάση, όμως οφείλει να κρατήσει ισορροπίες λόγω ιδεολογικών διαφωνιών εντός του MSI.


Οι ικανότητες του Βεντούρη, ο χαρακτήρας, το ταμπεραμέντο, η επιστημονική του παιδεία και το Ελληνικό του ήθος, τον φέρνουν στην θέση του βοηθού του τμήματος ανατομικής παθολογίας. Το αριστερό και συστημικό κατεστημένο, στα Ιταλικά πανεπιστήμια είναι ισχυρό. Ο Βεντούρης ως γνήσιος εθνικοσοσιαλιστής συγκρούεται μαζί τους και δεν λογαριάζει τίποτα. Τον κατηγορούν πως προωθεί Έλληνες σε θέσεις κλειδιά.


Ανταπαντά με περισσή περηφάνια: "Θα έπρεπε να αισθάνεστε περήφανοι για το Ελληνικό στοιχείο που κοσμεί την χώρα σας διότι όταν η Ελλάς δημιουργούσε Παρθενώνες, οι Σαμπίνοι και οι Ετρούσκοι γύριζαν με ποδιές προβάτων"!


Οι μάχες με την άκρα αριστερά, οι απειλές από τους ακαδημαϊκούς, οι ένοπλες συμπλοκές, δεν τον κάμπτουν. Σάλο ξεσηκώνει και εντός του Ιταλικού εθνικιστικού κινήματος, αρνούμενος να καταδικάσει τον Τσε Γκε Βάρα και την επανάσταση του ΜΑΟ.


Ο πολιτικός και ιδεολογικός του λόγος είναι πύρινος. Χρησιμοποιεί προσεκτικά την ορολογία, αποσπώντας με σωστές τακτικές και απόψεις, ένα τεράστιο κομμάτι ψηφοφόρων της αριστεράς, δημιουργώντας ένα ρεύμα "αριστερού" εθνικοεπαναστατικού φοιτητικού και λαϊκού προσανατολισμού.


Η ρητορική του όμως δημιουργεί και φανατικούς αντιπάλους. Η Ελλαδική χούντα, οι δεξιοί συνταγματάρχες και οι ακροδεξιοί αξιωματικοί της πρεσβείας στην Ιταλία, βλέπουν με κακό μάτι τον εθνικοσοσιαλισμό.


Πιέζουν πλέον τον Πρόεδρο του ΕΣΕΣΙ, κ Σ. Σταθόπουλο να διαλύσει την εθνικοσοσιαλιστική τάση (την μάχιμη και αριθμητικά μεγαλύτερη) ή τουλάχιστον να την περιορίσει, μα αυτός θα αντισταθεί σθεναρά.


1969 και το εθνικιστικό FUAN λαμβάνει 24%, απειλεί πλέον το αριστερό movement studentesco ,το οποίο λαμβάνει 32%. Κεντρικό σύνθημα : ΧΙΤΛΕΡ ΚΑΙ ΜΑΟ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ! Ο Βεντούρης στις εκλογικές διαδικασίες του βορρά, λαμβάνει το αστρονομικό 74% !!! Η εθνικοαριστερή τάση λαμβάνει πλέον μεγάλη δύναμη, οι πιέσεις προς τον Almirante, από διάφορες πλευρές είναι μεγάλες.


Όλοι φοβούνται την εσωκομματική σύγκρουση με τον ιδεολογικό πατέρα του Βεντούρη, τον Pino Rauti. Η τακτική της προτροπής των αριστερών ψηφοφόρων, που χρησιμοποιεί ο Βεντούρης, έχει τεράστια αποτελέσματα. Λέει ο ίδιος πχ : "Είμαστε σοσιαλιστές, αυτό δεν το κρύψαμε ποτέ. Μα πρώτα απ όλα είμαστε Έλληνες πατριώτες, υπερήφανοι για τις άριες φυλετικές μας καταβολές", τα αριστερά πλήθη ενθουσιασμένα από την φλόγα του φυλετισμού και τους υγιούς σοσιαλισμού, κατευθύνονται στην πολιτική αγκαλιά του εθνικοσοσιαλισμού.


Το Ιταλικό κίνημα, συμφωνούντες και μη, θαυμάζουν και τιμούν τον Βεντούρη, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την Ελλαδική αστικοπατριωτική χούντα. Ο Βεντούρης για αυτούς είναι… κομμουνιστής! Παρουσία Ελλήνων και Ιταλών αξιωματούχων θα δηλώσει:


"Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές.

Αυτό ποτέ δεν το κρύψαμε διότι μέσα από το θαύμα της γερμανικής επανάστασης του 1933 , είδαμε την δύναμη εκείνη που θα λυτρώσει την ανθρωπότητα από την εβραϊκή σαπίλα, είδαμε την δύναμη που θα μας οδηγήσει σε μια νέα ευρωπαϊκή αναγέννηση, είδαμε την φυγή από τον εφιαλτικό βιομηχανικό μαζάνθρωπο, σε ένα νέο τύπο ανθρώπου, τον άνθρωπο της φιλοσοφίας και του πολέμου, τον άνθρωπο της γης και του αίματος, τον αγνό και αφελή άνθρωπο του μύθου και των ενστίκτων.

Είμαστε παγανιστές γιατί είμαστε Έλληνες, γιατί μας είναι αδύνατο να παραδεχθούμε άλλες αξίες εκτός από αυτές που πηγάζουν από το θαύμα του Ελληνικού πνεύματος.

Γιατί στη θέση των ηρώων και των φιλοσόφων μας, δεν μπορούμε να βάλουμε προφήτες σκοτεινούς και αιμοσταγείς βασιλιάδες ενός άξεστου και βάρβαρου λαού

… είμαστε αναρχικοί και θα είμαστε μέχρι όμως την στιγμή που θα κυριαρχήσει η αρχή της εθνικοσοσιαλιστικής εξουσίας".


Οι ιδεολογικές διαφορές είναι κρίσιμες για την ενότητα του κόμματος. Ο Βεντούρης, αρνούμενος να προδώσει τις εθνικοσοσιαλιστικές του θέσεις και μη θέλοντας να κατηγορηθεί πως προωθεί την διάσπαση του Φασιστικού κινήματος, δηλώνει πως "κουράστηκε από την πολιτική και τον συνδικαλισμό" και παραιτείται.


Μαζί του δηλώνουν παραίτηση και 260 στελέχη της εθνικοσοσιαλιστικής τάσης. Μεταξύ των οποίων και όλα τα ηγετικά στελέχη της Ελληνικής εθνικοσοσιαλιστικής τάσης.


Στις εκλογικές διαδικασίες του 1970, το FUAN, θα παλέψει με άξια εθνικιστικά στελέχη και νεοφασίστες. Θα ηττηθεί όμως αφού απουσιάζει η φοβερή και τρομερή εθνικοσοσιαλιστική τάση, οι εθνικομπολσεβίκοι, οι εθνικιστές πρώην κομμουνιστές και ο ηγέτης τους Βεντούρης. Μετά από παράκληση του Almirante, ο Βεντούρης και άλλα στελέχη της εθνικοσοσιαλιστικής τάσης, επιστρέφουν και αναδιοργανώνουν το κίνημα.


Ο αγώνας του Ε.Σ.Ε.Σ.Ι έχοντας ως αιχμή του δόρατος τον Βεντούρη έδωσε επικές μάχες ενάντια στα αρτηριοσκληρωτικά κατακάθια της ακροδεξιάς χούντας και την ακροαριστερή τρομοκρατία "Ελλήνων" και "Ιταλών" διεθνιστών, εντός και εκτός των πανεπιστημίων. Ακόμα και μετά την αποφοίτηση τους, οι Έλληνες εθνικιστές πέτυχαν να γίνουν ακόμα και βουλευτές εντός του Ιταλικού κοινοβουλίου και να βρεθούν στις πρώτες γραμμές της μάχης του Ιταλικού εθνικισμού και του Ευρωπαϊκού Φυλετικού ονείρου.


Η πολιτική δράση του Ε.Σ.Ε.Σ.Ι υπό τον Κύριο Σπύρο Σταθόπουλο ,τον Κύριο Καραμπέτσο και τον Κύριο Βεντούρη, αποτέλεσε την λαμπρότερη σελίδα στην πολιτική ιστορία του ελληνικού εθνικισμού μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Εξαιρετικής ποιότητας υλικό θα βρούμε στο βιβλίο "Που πήγαν Εκείνα τα παιδιά" του Άλέξανδρου Κουτούζου καθώς και σε τεύχη του Φυλετικού εντύπου "Το Αντίδοτο".


Ο Γιώργος Βεντούρης αποσύρθηκε απογοητευμένος και ιδιώτευσε σε χώρα της Ευρώπης αφήνοντας σε εμάς ένα απίστευτο έργο προς μελέτη.

πηγή

Δημοτική μουσική: Για σήκω Γέρο του Μωριά !